KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1889.07.15)
Aan den eergisteren vanwege den
Algemeenen Nederlandschen Wielrijders- bond gehouden wegwedstrijd op den
kunstweg van Marsurn naar Franeker (afstand
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1890.09.21)
Zondag 21 September j. 1. te Groningen gehouden
bondswedstrijd om het kampioenschap op den weg, welke wedstrijd was
uitgeschreven door het Bestuur van den Algemeenen Nederlandschen
Wielrijdersbond en waar de Heer Raland de eerst aankomende was in 2 uur 6 min
en de Heer Houtman tweede in denzelfden tijd
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1891.09.27)
Gisteren werd tusschen Amersfoort
(Hertekop)—Ede de jaarlijksche wegwedstrijd gehouden om het kampioenschap van
Nederland op tweewielers, afstand
Van deze kwamen niet op : Pander, v.
d. Griendt en Vlug.
Te 1134" uur werd het sein tot
afrit gegeven en allen vlogen weg in snellen gang, Delbaere aan het hoofd. Vrij
algemeen verwachtte men dan ook, dat hij als eerste zou aankomen. Ongelukkig
was echter de band van zijne machine gesprongen en moest hij op een geleende
machine den tocht ondernemen, waardoor natuurlijk zijne kansen zeer daalden. Allen
reden pneumatic-machines en eenigeu zelfs gewone race-machines van 12 K.G.
Holst reed alleen een cushion-safety.
Na een kvartier kwam het bericht door
een bode, dat Delbaere ver achter was en de baan-wielrenners Koning, Witteveen,
Smits en Roosdorp aan het hoofd waren.
Deze kwamen dan ook te gelijk aan het
keerpunt, Delbaere was ongeveer 1 K.M. achter met de overige rijders.
De terugtocht werd snel gereden,
ondanks den zeer harden wind. Koning liep nu van de anderen weg en kwam niet
zeer vermoeid aan na 1 uur 39 min. 17 2/5
sec. (record), —vroegere tijd 1 uur 46 min. 20sec. van Delbaere, maar op eene
machine met soliden band.
Witteveen kwam spoedig daarna in 1
uur 44 min. 16 2/5 sec. Smits was
derde in 1 uur 45 min. 46 4/5
sec. Smits had voor een wagen af moeten stappen en kon zoo gauw zijne machine
niet weder bestijgen. Hij had daardoor nog al oponthoud; wellicht had hij
anders Witteveen dichter op de hielen gezeten.
Daarna kwamen Siewo, Meursing, Bultman,
Holst en het laatst Delbaere en Roosdorp, die het opgegeven hadden.
Allen keerden, vol van dezen
prachtigen wedstrijd, naar „de Schimmel" terug, waar de Heer Blancke,
vertegenwoordigende het bestuur van den A. N. W. B., de prijzen met een
toepasselijk woord uitreikte.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1892.10.02)
Door den Algemeenen Nederlandschen
Wielrijdersbond zullen op den straatweg Amersfoort—Ede over een afstand van 50
K.M. de volgende wegwedstrijden gehouden worden om de kampioenschappen van
Nederland op den weg, en wel op de safety op Zondag 2 October a.s.
Bij de Zondag te Amersfoort gehouden
wielerwedstrijden om het kampioenschap op den veiligheidstweewieler waren
opgekomen de heeren, J. J. Ott. Bultman, Haarlemmermeer; J D. Rolandus
Hagedoorn, Delft; J. Siep, Arnhem; C. Witteveen Jun, Utrecht; A. Eysink,
Amersfoort en H. v. d. Griendt, Haarlem. Met groote snelheid gingen de rijders
na het sein van de hoofdconsul af; van allen, (behalve Rolandus Hagedoorn) kon
men langentijd opmerken dat zij bjj elkander reden; de laatste was evenwel
ongelukkig afgegaan, en kon niettegenstaande zijne talrijke pogingen zijne
collega's candidaat-kampioen niet meer inhalen. Ook Bultman viel af, daar de
band van zijn pneumatic sprong. Witteveen werd door kramp in zijn beenen
verhinderd den strijd te voleinden. Van der Griendt kwam met Eysink na
49 minuten gereden te hebben het eerst aan het
eindpunt, 2% miuuut daarna kwamen Siep en Witteveen.
De tweede 25 K.M. werden door Van der Griendt in 47
min. 54 sec. gereden; den afstaad van 50 K. M. had hij dus afgelegd in 1 uur 36
min. 54 sec. Eysink was wat vermoeid geworden en ging minder snel, waardoor
Siep hem eenige kilometer voor de eindstreep nog voorbijging en tweede aankwam
in 1 u. 39 min. 23 3/5 sec ; Eysink,
die derde was, gebruikte 1 u. 41 min. 33 sec. Van der Griendt is dus kam-pioen
op den weg op den veiligheidswieler geworden.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1893.09.04)
Op den straatweg van Amersfoort naar
Ede (afstand
De Heer Jaap Eden, uit Haarlem,
verwierf het championnaat met een record van 1 uur 34 minuten. Op hem volgde de
Heer H. S. de Haas, uit Rhenen in 1 uur, 34 min. 5 seconden, en daarna de Heer
Siep, in 1 uur, 34 min. 40 seconden.
De Heer Eden verwisselde onderweg
tweemaal van machine.
Door 8 personen werd aan den wedstrijd
deelgenomen. De Heer Gorter, uit Zwolle, gaf den strijd op tengevolge van het
ontstaan van een lek in den band, en de Heer De Waardt, uit Rotterdam, omdat
zijn machine defect geraakte.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1894.10.01)
De wielerwedstrijd om het
kampioenschap van Nederland is gisteren op den straatweg Amersfoort—Ede
(afstand
Jaap Eden, van Haarlem, verwierf
weder het championat in 1 uur 29 min. 39 sec. Witteveen, van Haarlem, en
Spaans, van Utrecht, legden den afstand af in 1-31-30.
Cordang, van Maastricht, Siep, van
Arnhem, en Witteveen, hadden het ongeluk te vallen door het slippen van den
tandem. Cordang's rijwiel was geheel ontredderd, en daardoor was veel van het
interessante van den wedstrijd ontnomen, wijl Jaap nu gemakkelijk winnen kon.
Ook de strijd tusschen Witteveen en Siep verloor door dat ongeval veel van zijn
aantrekkelijkheid. Het weer was vrij slecht doch de weg goed.
De wedstrijd was uitgeschreven door
den Algemeenen Nederlandschen Wielrijdersbond, en werd gehouden op
éenpersoons-tweewielers.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1895.09.22)
Voor het kampioenschap op den weg over
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1896.09.21)
Er zal, schrijft een onzer
medewerkers, heel wat hersteld moeten worden aan de rijwielen en de kleeren der
wielrijders die Zondag deel hebben genomen aan den wielerwedstrijd om het
kampioenschap van Nederland op den weg over 50 K.M., verreden op den straatweg
Amersfoort—Ede, en wel ondanks de waarschuwing van den heer Fockema, die met
kennersoog den weg bekeken en den droevigen uitslag voorspeld had.
Toch wilden de deelnemers starten en
om 11.20 vertrokken ze dan ook,
Al spoedig kwamen aan den start bij
“De Hertekop" allerhande alarmeerende berichten van gangmakers en
deelnemers die geslipt en gevallen waren, weldra gevolgd door de bewijzen van
die Jobstijdingen: rijwielen zonder pedalen, gangmakers met gescheurde kleeren
en wonden aan arm of been; kort daarop Cordang, die reeds
Van der Meij was eerstaankomende, te
1.30.24; zijn tijd was nu dus 2 uur, 10 min., 24 sec, tegen verleden jaar, toen
hij eveneens kampioen werd, in 1 uur 23 sec. Hij werd op den voet gevolgd door
J. N. van der Knoop, die slechts één seconde later de eindstreep passeerde;
driemaal had hij van machine verwisseld, omdat zijn rijwiel telkens dienst weigerde
door de modder. Als derde kwam om 1 u. 35 min. 26 sec. aan den start terug: H.
van Koolbergen, om 1 u. 55 min. 16 sec. gevolgd door J, F. Doornekamp, die het
ongeluk had gehad op ruim
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1904.11.06)
Kampioenschap van Nederland op den weg.
De jury van den op 6 Nov. j.l. gehouden
wegwedstrijd om het „Kampioenschap van Nederland", heeft in haar vergadering
betreffende de ingekomen protesten tegen de wielrenners P. de Roos, W. Mulder
en D. J. Bouiande, besloten genoemde rijders te disqualificeeren en:
a. Als kampioen te erkennen en den eersten prijs
uit te reiken aan den heer J. J. de Groot, den 2en prijs aan den heer C. van
Wiel, den 3en prijs aan den heer M. J.Nigten, den 4en prijs aan den heer J. van
der Schaft en den 5en prijs aan den heer K. Pen.
b. De wedstrijd-commissie kennis te geven van dit
besluit.
Zulks naar aanleiding dat de eerstgenoemde
wielrenners, tegen de bepa- lingen, door motorrijwielen zouden gegangmaakt
zijn.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1906.07.22)
Te Rotterdam zijn op het terrein Woudesteijn de
wielerwedstrijden gehouden, uitgeschreven door den Ned. Wielerbond. Het publiek
was in grooten getalen opgekomen om deze wedstrijden te volgen, waarbij het
ging om het weg-kampioenschap. Nu wedstrijden de publieke wegen niet toegelaten
werden, hield men ze op dit afgesloten terrein.
De deelnemers aan de wedstrijd waren:
Guillamse en J. H. Oostveen (Arnhem), D. J.
Boulande, Joh. 't Hart, C. De Visser, G. C. Damen, N. Van Eenige, M. v. d.
Heijden, A. v. Lieshout, W. J. Durenkamp, J. N. Knoops, J. W. v. Hasselt, H. v.
Berkel, allen van Rotterdam; H. J.
Gordijn en G. Van Kersen (Dordrecht), A. B. Hege, Jan Tulleken en Schouten
(Haarlem), G. C. v. Vliet (Gouda), J. T. Denzler, H. Jonker, W. Zadelhoff,
Waterreus, M. P. Nigten, C v. d. Wiel, allen van Den Haag; J. De Jager, N.
Hendriks, Jan Van Gent, H. Robijns, J. M. Van Seïiaik, M. Gooy, A. Gerits, L.
C. De Vries van Amsterdam, Schieselbusch, Marly, Kidle, Racycle, Van Breda,
Bolderwijk (Leiden) en H. J. Groeneveld
(Woerden).
De deelneming aan deze wedstrijden is zoo groot,dat
de N. W. B. besloot alle wedstrijden in andere plaatsen af te gelasten. De
uitslag was als volgt:
Wegkampioenschap over 30 K.M., zonder gangmaking.
1e pr.. Van Vliet, die van 't begin af de leiding had en daardoor ook de
afzonderlijke premies won over 5, 10, 15, 20 en 25 K.M. Hij reed de 30 K.M. in
56 min. 53 sec. Tweede was J. de Jager, te Amsterdam, derde Van Lieshout,
vierde Boulande, beiden te Rotterdam.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1907.08.11)
Wegkampioenschap van Nederland. Onder zeer groote
belangstelling werden gisteren te Rotterdam de wegkampioensekappen van
Nederland, uitgeschreven door den Nederlandschen Wielerbond op Woudesteyn
gehouden. De uitslagen waren als volgt:. Wegkampioenschap, langen afst.,
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1909.08.01)
Gisteren werd het kampioenschap van Nederland op
den weg Nijmegen—Venloo verreden. De wedstrijd was uitgeschreven door den Ned.
Wielerbond. De kampioen werd de heer Chr. Kalkman (Rotterdam) in 3 uur 7 min 31
sec, D. Nijland tweede met ½ wiel.
Vervolgens kwamen aan: »Achilles«, M. P. Nigten, D.
Boula'nde, v. d. Pol, Schippers, Grompt, Trampen, John, etc.
De nieuwelingenwedstrijd over 25 K. M. had tot
uitslag: 1. P. v. d. Schee, 2. D. J. v. d. Wiel, 3. W. Koomen, 4. P. v. d.
Wiel,
Berk de Boer.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1910.07.31)
Zondagmiddag werden op den Arnhemschen
straatweg tusschen het Hertehuis bij Amersfoort en Ede de door den N. W. B.
uitgeschreven wedstrijden om het kampioenschap van Nederland op den weg en een
wedstrijd voor nieuwelingen gehouden; de eerste over 50, de laatste over 25
K.M. Er was zeer veel publiek; de weg was buitengewoon goed in orde, het bleef
droog en het was niet overwarm.
Aan den wedstrijd om het
kampioenschap namen reel 41 van de 47 renners, die zich hadden doen
inschrijven. Zij werden opgesteld ter hoogte van het buiten “Nimmerdors” en
vertrokken in kalm gangetje. Iets voorbij het Hertehuis was de eindstreep en
daar begon de wedstrijd ook. Reeds om 1 uur 29 minuten en 3o seconden
overschreed H. D. Tamse, uit Gouda, de eindstreep. In nog geen anderhalf uur
had hij dus de 50 K.M. afgelegd en als eerstaankomende won hij het
Kampioenschap van Nederland en werd hij verklaard Kampioen van Zuid-Holland te
zijn. Kort na hem volgde H. G. Fransen, uit Hilversum, die daardoor het
kampioenschap van Noord-Holland verwierf. Na hen kwamen terug: 3. P. van
Kersen, uit Dordrecht; 4. D. M. Nijland, uit Hilversum; 5. H. Hollaar, uit Den
Haag;
Nieuwelingen:
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1911.07.03)
Op den straatweg tusschen Nijmegen en
Roermond is Zondag onder veel belangstelling de wieler-wegwedstrijd gehouden om
het Nederlandsch kampioenschap. De gereden afstand Nijmegen—Roermond en terug
bedroeg 160 K.M. De uitslag was: 1. K. Schippers (Rotterdam), kampioen van
Nederland; 2. P. v. d. Wiel (Rotterdam) ; 3. Gaillard (Tilburg) ;
De wedstrijd voor nieuwelingen over
50 K.M. werd gewonnen door H. de Rijk (Amsterdam), in 1 u. 44 min.; 2e. D. ten
Hoonte (Amsterdam); 3e S. J. Hollema (Rotterdam) ; 4e. A. v. d. Boogaart
(Helmond) .
Verscheidene deelnemers gaven den
strijd op. Ook de houder van het kampioenschap, H, Tamse, te Gouda,
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1912.08.26)
WEGWEDSTRIJD ARNHEM-APELDOORN.
Kampioenschap van Nederland op den
weg: Arnhem- Apeldoorn twee maal heen en weer, 80 K.M.
Op den straatweg Arnhem—Apeldoorn
zijn de kampioenschappen van Nederland verreden, georganiseerd door den Nederl.
Wielerbond. Als kamprechter fungeerde luit. L. W. A. van Boxmeer, de heer P. T.
de Jong was tijdwaarnemer en de heer P. J. Adrian van Den Haag, commissaris aan
het keerpunt. C. Erkelens van Hazerswoude, won de 80 K.M. in 2.45.25 en
daarmede het kampioenschap van Nederland. P. C Borremans van Hoogerheide, werd
tweede met 9 seconden verschil. De Amsterdammer C. Blekemolen die den rit op 28
Juli reeds volbracht had, werd derde verklaard hoewel hij door machine-defect
niet lang kon mededingen. En Wiersma (Amst.) en de Limburger Jos Jansen gaven
den strijd op. 8 clubs ieder van 7 renners dingen om het clubkampioenschap van
Nederland. Minstens 4 moesten daarvan aankomen en het gemiddelde van hun tijd
gaf de klassificatie van het kampioenschap. Het was de Rotterdamsche Club »De
Pedaalridders die met haar leden P. v. d. Schee, C. en L. v. d. Wiel en K. C.
Schippers de overwinning behaalde. De totale klassificatie van dit
clubkampioenschap was als volgt: 1. B. B. C. «De Pedaalridders» gemidd. tijd
2.32.06; 2. «O. D. O.» van Delft, 2.39.09;
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1913.09.22)
Zaterdagavond voor een schitterende
ontvangst der Nederlandsche deelnemers gezorgd, waarbij het aan hartelijk
toasten op de Belgisch-Hollandsche entonte niet ontbrak. Door den B. W. B. werd
zelfs een zilveren wissel beker uitgeloofd, voor een jaarlijkschen
Holland-België; dus een „Koperen dingetje” op wielergebied! Voor dit
“Kampioenschap der Balingen”
hadden- 55 renners ingeschreven,
waarvan 28. onafhankelijken, 12 nieuwelingen, 9 amateurs en 6 beroepsrenners.
Slechts 4 renners verschenen niet aan den start.
Precies 12 uur viel het startschot
voor den 100 K.M. lange wegrace, waaraan deelnamen de beroepsrenners: J. W. de
Vries, J. Barendse, P. Gebuis, P. v. d. Wiel en W. v. Lingen; de amateurs: P.
Schippers, W. de Jager, A. ten Berk de Boer, Ps. Thomas, J. Franssen en W. v.
Hobelen; de onafhankelijken: P. Straat, P. v. d. Schee, S. v. d. Meer, J.
Hingsloot, M. v. Dop, D. v. d. Zwaan, J. Verlinden, J. Martinussen, N. Beckers,
J. v. d. Wiel, Fr. Wiersma, F. Baay, M. v. d. List, C. J. v. Hooft, W.
Polenaars, C. Engelbrecht, C. v. d. Wiel, F. v. Dijk, H. Maes, H. Daamen, M.
Freijters, M. Damen, J. Dirven, A. v. Swevelt, J. Smeets, D. Duim, J. Denzier
en D. Holtkamp; de nieuwelingen: J. Zonneveld, P. Hulleman, M. Luben, G.
Waldner, J. Tegelaar, W. Hollinga, J. Mast, G. Felderhoff, H. Heynings, C.
Huyser en J. Nelck.
De weg leverde nogal moeilijkheden
op, daar de Belgische keien den Hollanders vreemd zijn, die met het oog hierop
niet de gewenschte versnellingen op hun machines hadden, evenmin als de meest
geschikte banden.
Niet minder dan 25 renners gaven den
strijd dan ook in de eerste 60 K.M. op, teerwijl ook eenige valpartijtjes
voorkwamen, waardoor Smeets èn v. Lingen vrij diepe hoofdwonden kregen, De
eerste 30 K.M. bestond het hoofdpeloton uit 20 renners, dat te Lier, 6 K.M.
voor het keerpunt, reeds tot een 10-tal was geslonken. Aan het keerpunt kwamen
Wiersma en Luben het eerst aan (tijd voor 50 K.M. 1 u. 38 min. 40 sec.) gevolgd
door J. v. d. Wiel, Waldner, Maas, v. Hilst en v. Hooft. De favoriet P. v. d.
Schee, P. v. d. Wiel en. J. Barendse waren reeds vrij ver achter geraakt. De
jonge Amsterdammer Wiersma weet dan Luben van zich af te schudden, en wint
schitterend in 3 u.
P. v. d. Wiel won als eerst aankomend
beroopsrenner den extra-prijs van 25 gulden, Fr. Wiersma denzelfden prijs als
eerste onafhankelijke, v.d . Hilst kreeg als eerste amateur een gouden medaille
en Waldnor als eerste nieuweling een verg. zilv. medaille. Daar de wedstrijd
tevens voor het provinciaal kampioenschap zou gelden, werd Fr. Wiersma kampioen
van N.-Holland, J. v. d. Wiel van Z.-Holland, J. Martinussen van Limburg, H.
Maas van N.-Brabant en G. Waldnor van Gelderland. Alles liep vlot en uiterst
geregeld van stapel, dank zij dé goede regeling. Moge de Ned. Wieler Bond het
volgend jaar zoo’n succes op eigen bodem maar kunnen boeken.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1914.06.28)
Het wegkampioenschap op de
Het 100 K.M. kampioenschap van Nederland op den weg
is gisteren op het traject Brussel-Gent en terug verreden. De Nederlandsche
Wielerbond was wel verplicht dit kampioenschap buitenslands te houden aangezien
in Nederland zelf geen toestemming werd verkregen. Onze landgenooten kregen
echter in den vreemde een allerhartelijkst onthaal en de belangstelling voor
dezen wedstrijd was zeer groot. Van de 71 ingeschreven deelnemers kwamen
inderdaad allen aan de vertreklijn, op zichzelf een bijzonder record. !
Om 11 uur viel het schot. De route liep van
Hekelghem, Aalst naar Gent waar gekeerd werd en langs denzelfden weg
teruggereden naar Brussel, alwaar op de Karreveld-baan de eindstreep was.
Onmiddellijk nadat het schot weerklonken had, werd
een flink gangetje ingezet, hetgeen op dezen mooien weg best ging. Alras deden
zich tal van banden en rijwieldefecten voor. De eerste 30 K.M werden in 53
minuten afgelegd. Het leidend peloton geleek een compacte massa. Ettelijke
valpartijen waren hiervan het gevolg, waarvan ook de favoriet Blekemolen de
dupe werd.
Was langs den weg de belangstelling reeds zeer
groot, te Gent werden de Nederlandsche renners door een enthousiaste menigte
opgewacht. Het keerpunt (50 K.M.) werd door het zeer geslonken hoofd-peloton —
toen nog uit 22 renners bestaand — in 1 uur 28 min. bereikt
Met den wind In den rug werd de terugtocht
aanvaard, waardoor de pace nog sneller werd. Door voortdurend spurten loste ook
het leidend peloton zich op.
Bij Assche-Berght waren Kalkman, P. v. d. Wiel,
Vlemmix en G. Jansen nog bijeen. De twee eerste genoemden liepen weg en
bereikten om 2.15 de wielerbaan.
Hand aan hand reden Gh. Kalkman en P. v.d. Wiel de
drie reglementaire rondjes. De wedstrijdcommissarissen lieten toen opnieuw
starten, opdat
uitgemaakt zou worden, wien van beiden nu eigenlijk
het kampioenschap toekwam. Toen won Gh. Kalkman te Rotterdam, die de 100 K.M.
aflegde In 3 uur 1 min.39 sec. Tweede was P. v. d. Wiel te Rotterdam;
Kalkman reed, getooid met een trui in nationalekleu
ren, een eereronden. waarna hem bloemen werden aangeboden. Het talrijk publiek
juichte den nieuwen Nederlandschen kampioen langdurig toe.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1915.07.25)
Betroüwbaarheidskampioenschap. ,N. W.
B. De Nederlandsche. Wieler Bond heeft het gisteren met het verrijden van zijn
betrouwbaarheids-kampioenschap van Nederland op den weg. waarvoor het traject
Amsterdam—Maastricht was uitgekozen, al bijzonder slecht getróffen. toen ‘s
ochtends 7 uur van de 93 ingeschreven renners 72 den 240 K.M. langen weg
opgingen, regende het, dat hef goot en, hoewel zoo nu en dan gedurende den
verderen dag het zonnetje zich weleens het zien, was het wéér over het algemeen
zoo abominabel slecht, dat slechts weinigen onder deze omstandigheden er in
slaagden , het eindpunt te bereiken. Vier categorieën rijders namen aan den
strijd deel. n.l. veteranen, amateurs, professionals en onafhankelijken. Voor
de veteranen eindigde de strijd te Nijmegen; zij hadden dus 'n afstand te
rijden van ca
Voor de overigen kwam daarna nog het
zwaarste werk. Heel wat gaven dan ook
den strijd op, zoo o.a. de favorieten jhr. Bosch Van Drakestein en Blekemolen.
Da aankomst had plaats op de wielerbaan te Amby bij Maastricht, waar tot
besluit drie ronden moesten worden gereden.Het eerst verschenen op de baan, te
4 uur 51. dik onder de modder natuurlijk, de gebroeders v. d. Wiel, uit
Rotterdam. Van hen toonde Rinus v. d. Wiel zich de sterkste, zoodat hij dus den
kampioenstitel verwierf vóór zijn broer Piet. Derde was de Rotterdammer B.
Gebuis. die te 4 uur 55 arriveerde, vierde de amateur C.D. v d Brézenbos,
Amersfoort, te 5 uur 12. vijfde J. J. Wöries, Delft, te 5 uur 12, zesde de
beroepsrenner J, Barendse, Rozendaal, te 5 uur 13, zevende P. A. van Vegchel,
Doetinchem. te 5 uur 14, achtste G. H. Franssen, Hilversum.
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(1916.07.23)
Het gisteren verreden kampioenschap
voor Nederland op den weg over een route den Haag—Maastricht via Utrecht en
Arnhem had tot resultaat.:
1. K. van Nek, 2. Wiersma, 3. Gebuis,
4. W.v. Duyn, 5. Erkelens en 6. de Vries. Enkele minuten later arriveerde als
no. 7 Beckers en dan telkens met eenige minuten verschil 8. K. Schippers, 9.
Slappendel, 10. Zonneveld. 11. P. Gebuis, 12. Vlemminx, 13. v. Duuren, 14. de
Jager. 15. Rutten, 16. Waldner, 17. Treisberg, 18. Stenken en 19. Packbiers. De
winnaar had den afstand afgelegd in elf uur 6 min. De 1ste der nieuwelingen was
v. Duuren, 1ste beroepsrenners v. Nek, 1ste onafhankelijke v. Duyn en 1ste
amateur Zonneveld.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1917.07.08)
Voor dit kampioenschap, waar in wielersport-kringen
steeds groote belang- stelling voor bestaat, hadden zoals we reeds eenige dagen
geleden hebben medegedeeld, 48 renners, onder wie de specialiteiten van den
weg, inge- schreven.Maar toen dan gisterochtend te Amersfoort het sein tot
vertrek werd gegeven, bleken er 12 niet te zijn opgekomen. Onder hen bevonden
zich, om nu maar de voornaamsten te noemen,
Blekemolen, v. d. Bogaerd, T. v. Dijk én Ikkelaar, allemaal mannen dié een heelen gooi naar den kampioenstitel
konden doen. Echter, al heeft hun wegblijven, natuurlijk eenigen afbraak
gedaan, toch is de strijd zeer spannend en rijk aan emotie geweest en is door
een der favoriten, door onzen stadgenoot J. .v. d. Wiel, op faire en fraaie wijze
gewonnen. In herinnering zij nog gebracht, dat de rit ging over een afstand van
Om 9 uur zou het vertrek plaats hebben. Doch
aangezien nog op de aankomst van een trein moest worden gewacht welke nog een
paar deelnemers zou brengen, werd het half 10 eer, even buiten Amersfoort het
sein tot den afrit kon worden gegeven.
Op weg waren toen gegaan.
3 Beroepsrenners: Fr. Hoeks
(Hoogerheide), Kl. Van Nek (Amsterdam) en J. v. d. Wiel (Rotterdam).
16 amateurs: Jhr. Bosch v. Drakestein (Den Haag), J.
Stedehouwer (Rotter- dam), H. Nieuwenhuys (Amersfoort, J. de Jager
(Amersfoort), D. Wouters
(Ossendrecht), A. L. Amelsbeek
(Amsterdam), H. Nacke (Utrecht}, H. J. Welle (Utrecht), H. J. v. Duuren
(Amsterdam), K. Franken (Amsterdam), W. J. Janse (Den Haag), F. Rutten (Den
Haag), A.W. v. d. Enden (Amsterdam), P.
Schippers (Rotterdam), C. J. Out (Amsterdam) en H. Gerrits (Rotterdam)
5 Onafhankelijken: A. Peters
(Venlo), P. v. d. Berg (Heerlen), A. H. Nankman (Rotterdam, G. Slappendel
(Voorburg) en J. de Vries (Simpelveld).
5 nieuwelingen: ps.. „Elswick" (Den
Haag), L. J. Franken (Den Haag), P. C. v. Zuylen (Amsterdam), J. Bonebach (Den
Haag), L.J. van Dam (Rotterdam)
7 veteranen:
P. J. Adrian (Den Haag), C. v. Wissen (Amsterdam), G. van Eembergen (Den
Haag), C. Strookman, (Rotterdam), C. v. d. Poel, (Rotterdam), C. Huizer (Rotterdam), en C. v. d. Wiel
(Rotterdam)
Zes motorwielrijders (automobielen waren ditmaal in
met de schaarschte aan bezine niet van de partij) die als pasengiers de
controleerende bestuursleden van den N.W.B “achter-op” hadden, volgden de
renners.
Hoe wij den rit zouden moeten verslaan was ons –
onder deze omstan- digheden – tot kort voor het vertrek nog niet duidelijk.
Doch toen werden wij door den bekende Haagschen motorsportman de heer F.
Visscher, die met reeds “bevolkten”zijspan reed, uit de moeilijkheid geholpen.
Waar plaats was voor twee, was ook plaats voor drie. Er werd een zetel
„achter-op" geïmpro- viseerd en alzoo triorijdend hebben wij den geheelen
rit meegemaakt.
In tegenstelling met vorige jaren, toen direct na
het vertrek een straffe pace werd ingezet, ging het nu in den beginne al zeer
bedaard. De nieuwelingen en de veteranen namen de leiding in hand en entoonden
allerminst haast om Enschede te bereiken. Doch na een Kilometer of tien begon
er schot in te komen.
Voornamelijk door toedoen van v. d. Wiel, Van Nek
en den Haagschen amateur Rutten, die verrassend stoer reed, begonnen de eerste
achterblijvers te komen. Voorthuyzen werd nog met 30 man en Apeldoorn met 28
man in de hoofdgroep gepasseerd. Doch te Deventer waar de heer W.J. Lugard en
kapt. Ochsendorff voor een goede controle en regeling hadden zorg gedragen, was
de leidende hoofgroep nog juist 20 man sterk.
In de buurt van Holten echter viel ook deze groep
uiteen. De veteraan v.d. Wiel kreeg een kettingbreuk, Hoeks een lekken band,
Wouters kwam te vallen, nog een paar slipte in het mulle zand. Van Nek moest
ook een band plakken en zo was het, dat Rijssen door een leidende groep van 9
man werd bereikt.
Hieronder bevond zich ook de veteraan P.J. Adrian.
Jammer genoeg kwam deze 43-jarige even verder te vallen. Eerts was hij erg
ontmoedigd. Maar na een paar minuten ztte hij de gang er weer in.
Contact met de hoofdgroep heeft hij
begrijpelijkerwijs niet meer verkregen. Want de renners, die van Nek enige
minuten achter zich wisten, hielden er taai de gang in, om het hem zo moeilijk
mogelijk te maken. Te Enschede, dat als keerpunt in den rit kon worden
beschouwd, arriveerde te 6 min over half 2 Janse, Franken, Rutten, Wouters,
Bonebach (allen amateurs) en J. v.d. Wiel (prof). 1 min. later volgden jhr.
Bosch van Drakenstein die wegens kramp net voor Enschede had moeten los laten.
2 min later Kl. Van Nek, te 8 min voor 2 amateurs v.d Enden en 5 min later de
heer Adrian, die daarmede winnaar werd van den wedstrijd voor veteranen, welke
te Enschede eindigde.
Met een kwartier verschil werd de Rotterdammer C.
v.d. Poel 2e in deze afdeeling. C.v.d. Wiel (Rotterdam) werd derde.
Het laat zich begrijpen, dat van Nek, die reeds
sterk was ingelopen, er een zwaar tempo inzette. En plm.
Doch bij Warnsveld liep andermaal een band van Van
Nek leeg. Nu beurtelings de leiding overnemend, zette J. v.d. Wiel en Rutten er
zulk een vaart in, dat ook Wouters (bij Zutphen), dat om half 4 werd bereikt,
moest los laten. Met een snelheid van
Geheel alleen en zeker van de overwinning tornde
v.d. Wiel tegen den hoogten op en frisch als een hoen passeerde hij onder luid
gejuich te 4 uur 59 min. de einstreep te Voorthuyzen.
J.v.d. Wiel, de nieuwe kampioen, die thans bij
uitzondering eens niet van pech te lijden had gehad, heeft gedurende den
geheelen rit niet de minste verslapping getoond en was na aankomst nog zo los
en lenig, dat hij nog voor hij de felicitaties in ontvangst nam, zomaar op den
weg, een salto mortale draaide.
6 min. later arriveerde F. Rutten, de eerste
amateur, die toch een merkwaardige prestatie heeft verricht. Van moeheid was ook
bij hem geen sprake. Alleen maar last van zadelpijn.
Te 5 uur 6 kwam Van Nek. Maar geconstateerd was,
dat hij zich de laatste
D. Wouters (Ossendrecht) werd nu derde. W.J. Janse
(Den Haag) vierde. Bonebach (Den Haag) vijfde. Jhr. Bosch van Drakesteyn (Den
Haag) zesde. A.W. v.d Enden (Amsterdam) zevende. Hoeks (Hoogerheide) achtste.
L.J. Franken (Den Haag) negende. J. Stedehouder (Rotterdam) tiende. J. de Vries
(Simpelveld) elfde. C. v.d Wiel (Rotterdam) twaalfde. Waarmee C. v.d Wiel de
extra-prijs ten deel viel voor den veteraan, welke den geheelen afstand zou
hebben afgelegd.Het verschil tussen nummer 1 en 12 bedroeg circa 1 1/2 uur.
De provinciale kampioenen werden in deze rit.
Zuid-Holland: J. v.d Wiel; Noord-Brabant: Wouters;
Limburg: de Vries; Noord-Holland: van de Enden; Utrecht: H. Nieuwenhuis, die
als 13e binnen kwam.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1918.07.14)
Gisteren is onder de meest gunstige
weersgesteldheid het wegkampioenschap 1918 van den
Nederlandschen Wielerbond verreden, stipt te 8
uur verschijnen de volgende deelnemers aan den start:
Jhr. Creve, Den Haag; De Vries, Simpelveld; Stout,
Elst; Beckers, Klimmen; Tewee, Amsterdam; Bokking, Amsterdam; J. v. d. Wiel
Rotterdam; Stede- houder, Rotterdam; v.d. Berg, Heerlen; Savelkouls, Den Bosch;
Ditmar, Den Haag; Grafhorst, Den Haag; Slappendel, Voorburg; Jansen, Den Haag;
v. d. Ende, Den Haag; Rutten, Den Haag; Ikelaar, Amsterdam; De Jager, Amster-
dam; v. Beem. Sloterdyk; De Jong Amsterdam; Otten, Zaltbommel; Frans- sen,
Hilversum; Hoeks, Hoogerheide; v.d. Enden, Amsterdam; Middelkoop,
Haarlemmermeer: Vermeer, Halfweg; Suyberbuyk, Rozendaal; Bartelen, Nispen; Snoek, Den Haag; v. d. Berg, Leeuwarden; Edeling, Den Haag; Ooms, Halfweg; Boonstra,
Amsterdam; Scharringhausen, Rotterdam; in totaal 34 deelnemers.
Er werd met een kalm gannentje Amsterdam
uitgepeddeld tot voorbij den spoorwegovergang aan de Weesperzijde. Om 5.25
wordt het teeken tot
vertrek gegeven en in een oogwenk is het geheele
peloton uit het gezicht verdwenen.
Totale uitslag luidt: 1. en
Kampioen Rinus van de Wiel, Rotterdam, rijtijd 6 uur 34 min.; 2. 1ste
amateur Snoek, rijtijd 6 uur 34 min.; 3. Grafhorst rijtijd 6 uur 51 min.; 4.
Tewes, 6 uur 56 min.; 5. 1ste nieuweling De Jong, 6 uur 56 min.; 6.
----; 7. Fransen,: 8. Snoek,; 9. Ooms; 10. De Vries; 11. Slappendel; 12.
Scharringhausen;
Onder de niet-geplaatsten die den rit echter
volbrachten, behoorden o.a.: Hoeks, Wouters en jhr. Greve.
Om 11.02 komen de veteranen aan beurt, in welke
categorie de bond- voorzitter, de heer Adrian, buiten mededinging rijdt. De
race-machine schijnt hij toch niet op stal te kunnen zetten ondanks zijn
gelofte van verleden jaar!
In totaal startten in de categorie veteranen tien
mededingers, n.l. van Eembergen, Den Haag; Adrian, Den Haag; Stouten, Haarlem;
Strook-
man, Rotterdam; Mast, Nijmegen; C. v. d. Wiel,
Rotterdam; v. d. Poel, Rotterdam; Kempers, Rotterdam; Sybrants, Amsterdam en v.
Wissen, Am
sterdam.
In de vetaranenafdeeling was ditmaal v. Wissen, de praeses de “Germanen” de
gelukkige winnaar van het kampioenschap. Met v. d. Poel, Sybrands en C. v. d.
Wiel hadden zij voorbij Amersfoort hun concurrenten achter zich gela-
ten. Vlak voor den kamp-ingang kreeg v. d. Wiel
echter een lek bandje, zoodat hij een machine leenen moest om zijn 3 rondjes
nog uit te kunnen rijden, terwijl Sybrands kwam te glippen, waardoor hij
terrein verloor. In de veteranen-categorie luidt de volledige uitslag:
1. v. Wissen, kampioen, rijtijd 2 uur
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1920.06.06)
Zondagochtend had volgens de Courant
voor cafe Huis ten Halve te Soesterberg het vertrek plaats voor de wedstrijden
om het Nederlandsch kampioenschap op den weg, waarin 60 deelnemers uitkwamen,
nl. 36 rijbewijshouders, 5 veteranen en 19 nieuwelingen. De route liep van
Soesterberg over Apeldoorn, Arnhem, Ede en Amersfoort terug naar Soesterberg
een afstand van 120 K.M. Er stond veel wind, hetgeen natuurlijk zijn invloed
had op de tijden. Wiersma en lkelaar kwamen tegelijkertijd bij den eindstreep,
waar Wiersma met een banddikte verschil eerste werd. Ikelaar is voorbij de
eindstreep gevallen, verloor even het bewustzijn, doch kwam spoedig weer bij.
Hij protesteerde legen de beslissing van de jury, doch dit protest zal niet
worden toegewezen. De uitslagen, luiden:
Amateurs:
1. lkelaar. 4 uur 18 min. 45 sec. (als 2e aankomende.) 2. Doms (als 9e
aankomende). 3. v. d. Stel (als 10e aankomende).
Professionals:
Nieuwelingen:
1. Beudcker. 4 uur 31 min. 28 sec. 2. Draaier, 4 uur 34 min. 58 4/5 sec 3.
Radslok. 4 uur 55 min. 6 1/5 sec. 4. Kershagen. 5. Heusder. 6. Tellenkamp.
De volgende provinciale
kampioenschappen werden behaald: Noord-Holland door Wiersma; Zuid-Holland door
Gebuis ; Noord-Brabant Vlemmix en Limburg door J. W. de Vries.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1921.06.21)
Gisteren is te Soesterberg het kampioenschap van
Nederland op den weg verreden over een afstand van 120 K.M. Er kwamen 24
amateurs, 26 beroepsrenners, 21 niet-rijbewijshouders, - juniores en 3 seniores
uit.
De uitslag was:
Amateurs: J. Willems,
4 uur 21 min. 19 sec.;
Professional: 1. J. v. d. Wiel, 4 uur 11 min. 18 sec.; 2
Grafhorst op 4 min. 3. Ikelaar; 4. v.d.
Stel;
Nieuweling: 1. J. v. d. Berg (geen tijd);
2. Essenberg; 3e v. d. Dussen.
Veteranen: 1. v. d. Wiel (geen tijd).
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1922.07.04)
Gistermorgen zijn de Nederlandsche
wegkampioenschappen verreden. De weg liep van Arnhem over Ede, Otterloo,
Hoenderloo, Ugchelen, Apeldoorn, Twelloo, Deventer, Wilp, Brummen, Dieren en
Velp naar Arnhem.
De afstand bedreeg 110 K.M. Te 10 uur
ontving de jury, bestaande uit het bestuur van den Nederlandschen Wielerbond en
R. E. T. 0., de 75 deelnemers, waarvan 23 professionals, 31 amateurs, 15
nieuwelingen en 6 veteranen.
Te 11 uur werd gestart door dé groep
professionals, met tusschenpoozen van 10 minuten gevolgd door de overige
categorieën. Een lange fille auto's volgde direct de profs, die in een 30 K.M.
gangetje in de richting Ede trapten. Uitgezonderd enkelen, die reeds na eenige
K.M. met bandenpech te kampen hadden, bleef men aanvankelijk dicht bij elkaar,
zonder dat er ook maar één moeite deed om wat uit te loopen.
Zoo hield tot Apeldoorn een twaalftal
den kop, gedurende welken tijd er slechts enkelen afzakten, waaronder de Jager
uit Amsterdam, die later echter weer keurig wist in te halen. Na de
stempelcontrole te Apeldoorn vormden zich al spoedig twee pelotons, waarvan het
eerste, bestaande uit Kl. Van Nek, P. Straat en J. v. d. Hiel een
Bij Dieren deed zich nog een incident
voor, doordat men de brug over het kanaal open vond. Zonder aarzelen sprongen
de leiders echter op het passeerende schip en vandaar aan de overzijde óp den
wal om daarna den rit te vervolgen en hierdoor zeker vijf minuten, op de
anderen te winnen.
Bij Velp, wist Nankman zich
plotseling los te werken; hij liep de anderen ongeveer
Bij het sluiten der controle, die
over het gehele traject uitstekend geregeld was, bleken, nog slechts enkele
rijders niet binnen te zijn. Van Nek en v. d. Wiel stapten enkele meters voor
dé, finish af als protest, omdat hun bij Deventer naar hun meening niet
voldoende de weg was gewezen. Tot halfvier werden in het R. E. T. O. clubhuis
door den voorzitter van den N. W. B. den heer Viruly de prijzen uitgereikt. De
uitslag luidt als volgt:
Profs: 1
Nankman, Groningen, in 3 uur 27 min.;
Amateurs:
J. G. v. Dijk, Vinkeveen (geen tijd). 2. Joh. Maas, Steen- bergen: 3. H. Beets,
Beemster; 4. v. Veen, Den Haag;
Nieuwelingen:
Veteranen:
1. J. Sybrands, Amsterdam!
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1923.07.12)
Ouderaarde schittert. Ikelaar wint
het Prof. Kampioenschap*, SOESTERBERG, 12 Juli. — Het was reeds vroeg in den
morgen bij Huis ten Halve een gezellige drukte. Uit alle deelen Van het land
kwamen zij, de profs, de amateurs, de nieuwelingen, de veteranen, om te
strijden om het kampioenschap van Nederland op den weg. Om 10 uur werd het
vertreksein gegeven voor de beroepsrijders, van wie de volgende renners
startten: Straat, van Melis, Ikelaar, Jacobs, Nankman, (kampioen 1922),
Thijsen, de Vries, Biesterveld, van Wijk, Ahaus, Paijmans, den Hartog, de
Vreng, Vlemmix, van Hal, Höhle, Wiersma, Coffeng jr., Jansen, Berkven, van der
.Wiel, H. en P. H Remmel, Bekkering, van Duijn en Maas (Eindhoven). Van de
amateurs verschenen o.a. niet aan den start: Wiechman, jhr. Bosch van
Drakestein, van den Bergh, Krabsliuis en N. J, de Jong. De veteranen waren
allen opgekomen, terwijl van de ingeschreven nieuwelingen 17 renners niet waren
verschenen.
In tolaal startten 162 renners. Tien
minuten na elkander vertrokken-de verschillende categorieën. Er werd onmiddellijk
een goede gang ingezet. Reeds spoedig vielen de eerste slachtoffers. Geen
wonder, het was te voorzien dat de verzengende zonnestralen een rol van
beteekenis zouden gaan spelen. Het eerst was het de band van Van der Wiel, die
den geest gaf, doch de Rotterdammer heeft na een half uur het hoofdpelebon weer
ingehaald. Ook de banden van Hohle en Straal bezwijken, tengevolge waarvan
dezen den strijd opgeven. Tot Ede blijft het peleton vrijwel bij elkander.
Daarna beginnen de serieuze damarrages, waarvan Abaus, Verweij, Thijssen en de
Vries het slachtoffers worden. Zij geven op, evenals Coffeng, die een lekke
band krijgt. Spoedig is: echter het pelelon weer bij elkander. In Arnhem is het
hoofdpeloton nog steeds bij elkaar, met Van der Wiel en Wiersma aan den kop. De
amateurs houden het tempo goed vol en passeeren 10 min. later Arnhem.
Aan de vaste controle te Dieren is
Nankman eerste. Wiersma moet opgeven, ten gevolge van een aanrijding met een
auto, waarbij zijn machine ernstig beschadigd is. Kort na de profs, passeert de
amateur Oudenaarde de controle. Hij is in zijn eentje uitgeloopen en heeft
reeds enige minuten voorsprong op de andere amateurs. Intusschen eischen de
hitte en de bandenpech steeds meer slachtoffers:. Ook Van der Wiel geeft tusschen
Zutphen en Apeldoorn den strijd op. Oudenaarde; trapt inmiddels moedig voort,
de jonge: Rotterdammer rijdt schitterend en passeert zelfs, nog vóór Apeldoorn,
het profpeloton. Inderdaad een kranig stukje werk. Bij de vaste controle in
Apeldoorn is hij ongeveer 2 minuten vóór. Van de profs, noteeren wij bij het
hoofd-peleton: Maas (Eindhoven), De Vreng, Bekkering, Paijmans, Van Melis, De
Vries, P. H. Remmel en Ikelaar. Bekkering neemt dan den kop, gevolgd door
Ikelaar. De jonge Rotterdamsche amateur loopt meer en meer uit en gaat in
ongeveer, 15 min. korteren tijd dan de profs, over de eindstreep. In de
eindspurt van de profs, word Ikelaar eerste, vóór Bekkering en van Melis. De
volledige uitslagen zijn:
Professionals:
1. Ikelaar, (kampioen) tijd. 5 uur 39 min. vier vijfde sec, 2. Bekkering, 3.
van Melis; 4. Paijmans, 5, Maas; 6. de Vreng; 7 van Wijk, 8. Berkvens.
Amateurs:
1. Oudenaarde (kampioen) tijd 5 uur 24 min. 15 sec.; 2 van Dijk; 3 Maas; 4
Bremer; 5 van den Berg; 6. Tewes; 7 Kuis; 8. Cornelisse, 9. Koppen 10
Zonneveld.
Nieuwelingen: 1.
Bon (tijd 5 uur 41. min. 23 .sec.; 2. Tewes; 3 Terbache; 4, de Jong; 5 Brouwer;
6 van der Aar; 7. Suurland; 8. R. de Vos; 9 Knijff;
Veteranen:
1. Sybrandts, tijd niet- opgenomen; 2 Nieuwkoop, 3 Gooy; 4.-
Jong, 5 Maring; Na afloop deelde de
heer Viruly, voorzitter van den N. W. B, de prijzen uit. Hij bracht een
speciaal woord van dank aan den minister van Waterstaat voor de toestemming,
welke deze ditmaal verleend heeft voor dezen wegwedstrijd.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1925.06.25)
Kampioenschap van Nederland op den weg.
Een nabeschouwing.
Een onzer Haagsche sportcorrespondenten schrijft
ons het volgende:
In ons avondblad van Dinsdag schreven wij, in ons
voorwoord van den wedstrijd om het kampioenschap van Nederland op den weg.
letterlijk het volgende: „een wegwedstrijd is niet een ritje, een vlak en
gelijk, matig ritje, zooals er hier in Nederland vaak van gemaakt wordt, doch
het behoort te zijn een geweldige, haast mateleozo strijd van begin tot eind.
Dat wij zoo heel weinig wegrenners bezitten, die aan buitenlandsche renners het
hoofd kunen bieden, valt voor een groot deel hieraan toe te schrijven, dat men
hier te lande sinds jaar en dag den wegwedstrijd te veel „op zn
Hollandsch”heeft gereden d.w.z. er niet telkens en telkens moedig tusschen uit
is getrokken, doch en groupe bijeen is blijven zitten en het op oen eindspurtje
heeft laten aankomen. En daar behoeft men toch niet eerst een
Wij spraken daarbij de hoop uit, dat de wedstrijd
om het kampioenschap van Nederland zich van veel van zijn voorgangers zou
onderscheiden, edoch, deze hoop is ijdel gebleven.
De rit van gisteren is weer op z’n Hollandsch
verlopn. De amateurs, (want over hen hebben wij het hier speciaal, omdat alleen
deze categorie uitkomt in het wereldkampioenschap op den weg dat over
nauwelijks zes weken op hetzelfde traject wordt verreden) hebben het weer op
een spurtje laten aankomen. Met 14, 15, 16 man bijeen boemelden zij de laatste
In den beginne, neen tot over de helft toe, dus
ongeveer 100 K.M. lang, ging het zooals het behoorde te gaan. Er werd
gedemarreerd, men trok er telkens aan en wij zagen dan ook het verschijnsel,
dat de afstand de ploeg opknabbelde. Telkens en telkens viel er een af en wij
kregen een goede poging van internationale opvatting te zien, toen Van Oers en
de jeugdige van der Aar met zijn tweeen een voorsprong van plm.
Het viel ons tegen en met een zucht dachten wij aan
het wereldkampioen- schap, nu over nagenoeg zes weken. Laten wij ons niet
vleien met een ijdele hoop, doch laat ons de werkelijkheid zien. Over een man
die het wereld- kampioenschap op den weg kan winnen, beschikken wij niet.
Of onze vier vertegenwoordigers nu zullen heeten v.
d. Aar, v. Dijk, Maas en Muller of v. d. Aar, Ondenaarde, Muller en van
0er,,.... het is om het even. De matelooze energie, de venijnigs strijdlust,
welke zich uit in woedende spurts van honderden meters om de paar minuten, net
zoo lang tot de man die aan het wiel kleeft met een knik loslaat, dergelijke
figuren hebben wij gisteren in onze ploeg gemist en van dergelijke figuren
zullen wij er stellig een tiental aantreffen onder de internationale
vertegenwoordigers die in Augustus hier den Hollanders een lesje — zullen komen
geven. Kleven, wieltje houden, daar hebben wij specialiteiten in. Zeker, het
zal heel wat voeten in de aarde hebbon eer de buitenlanders v. d. Aar, Maas, v.
Dijk. Muller, v. Oers en Oudenaarde van zich hebben afgeschud. Maar een
wereldkampioenschap wordt niet gewonnen, door een zekere latente verdediging,
door een zekere passieve houding, doch door de initiatiefvolle daad. De
brandende geestkracht om tot die daad te komen, missen onze wegrenners.
Daartoe reden zij te veel en te lang volgens de
Hollandsche opvatting.
De beroepsrenner Jorinus v. d. Wiel zocht het
gisteren in de urenlange strakke en straffe paco. Gelijkmatig doorzettende
paceds hij al zijn concurrenten murw en alleen met Ikelaar in zijn nabijheid
liep hij op de eindstreep toe. Beschikten onze amateurs nu nog maar over een
dergelijke strakke, stijve, meedoogenlooze pace, dan hadden —zij daarin nog een
wapen om de grootere spritsnelheid vooral van de Franschen — mede te bestrijden.
Hun tempo is echter, wanneer zij zijn losgeraakt juist niet groot genoeg. Het
scheelt niet veel, maar precies genoeg om er op den duur net niet meer te
kunnen bijkomen. Hét eenige wat wij onder deze omstandig- heden kunnen doen is
den wensch uit spreken, dat de zes weken, welks ons
nog van de wereldkampioenschappen scheiden een
onzer renners een vorm moge schenken, welks verre uitgaat boven dien welks ons
gisteren is getoond
Het wedstrijd verslag
Klokslag half elf zetten de eerste
renners zich in beweging en in het snelle tempo van 40 K,M. per uur werd de
verre tocht aanvaard.
Aanvankelijk bleven de renners bij
elkaar en om beurten werd er getrokken. Bij den Amersfoortschen straatweg
raakten drie rijders even van den goeden weg doch na drie minuten voegden zij
zich weer bij het peleton. En toen er een half uurtje gereden was, vond Vlemmie
het noodig zijn kousen uit te trokken en met zijn bloote beenen verder te
trappen. Het eerste lekke bandje kreeg F. van Wijk, maar spoedig had hij een reserve
band om het wiel gedraaid, zoodat hij na betrekkelijk korten tijd weer bij de
hoofdgroep was. Bij den Harskamp gingen Melis en Koppen er vandoor en liepen
spoedig
Om 1.35 wordt de terugtocht aanvaard.
Werd aanvankelijk in een kalm tempo gereden zonder eenige weglooping, voorbij
Beekbergen nam Rinus v.d. Wiel de beenen. Het gevolg hiervan was, dat van de 10
rijders er dadelijk vijf achterbleven Terwijl 20 K.M. verder alleen nog v. d.
Wiel, Ikelaar en Franssen aan den kop zalen. Verheggen moest wegens kramp van
verderen strijd afzien. Ten laatste zakte ook Fransen af, zoodat de strijd om
de eerste plaats tusschen Ikelaar, den kampioen der beide vorige jaren, en v.d.
Wiel uitgevochten moest worden. Om beurten namen zij de leiding en toen nog
De nieuwelingen lieten nog al lang op
zich wachten, maar ten laatste kwamen ook zij voor den tijdopnemer en bleek dat
Brom no. één was.
Amateurs 1.
(kampioen) J. W. van de Aar, Amsterdam, in 5 uur 54 min. 15 sec; 2e G. van den
Berg, Amsterdam, halve lengte; 3 J. C. vanboven Amsterdam wiellengte; 4 J.
Oudenaarde Rotterdam, wiellengte;
Nieuwelingen:
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1926.06.24)
Van Nek eerste door een protest.
Donderdagochtend vertrokken van de Hoofdweg te
Amsterdam, met tusschenruimten van een kwartier, de vier categorieën renners,
die
voor den wegwedstrijd waren ingeschreven. Het eerst
startten de 19 professionals, daarna de amateurs en de nieuwelingen en ten
slotte de
veteranen,
Van de professionals vormde zich al spoedig een
groep van zeven, waarvan later P. Maat opgaf. De zes overblijvenden passeerden
in deze volgorde de eindstreep: 1. J. v. d. Wiel, 2. KI. van Nek, 3. Van Wijk,
Bergen op Zoom,
4. P. Ikelaar, 5. J. G. v. Dijk en
Van Nek protesteerde en beweerde door v. d. Wiel
gehinderd te zijn. v. d. Wiel zou hem bij den arm hebben gegrepen. De jury, na
beide renners te hebben gehoord, kende het protest toe, op de overweging, dat
is komen vast. Te staan, dat Van Nek was vastgegrepen. Waar dit allereerst
verboden is, was het ook uit een oogpunt, van persoonlijke vrijheid overbodig,
daar er voor v. d. Wiel ruimte genoeg was om te passeeren.
Klaas van Nek, werd nu eerste in 5 uur 58 minuten
0.4 sec. en tweede J. v. d. Wiel; tijd 5 uur 58 minuten 2/5 seconde. Afstand
174 K.M.
Van de amateurs werd:
Van Gompel (Amsterdam) werd eerste van de
nieuwelingen en J. Sybrands van de veteranen.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1927.05.30)
Wegkampioenschap van Nederland.
Paymans plaatst zich vijfde van de profs.
Gistermorgen was de Schelmsche Weg te
Arnhem ter hoogte van het terrein van het Openluchtmuseum geheel afgezet,
teneinde hem vrij te houden voor de wielrenners, die deel namen aan den strijd
om het wegkampioenschap van Nederland, waarvoor door den Minister toestemming was
verleend. Het was aan het punt van vertrek zeer druk. Talrijke vooraanstaande
personen uit de Nederlandsche wielerwereld waren er aanwezig. Het traject loopt
van Arnhem (Schelmsche Weg) over Terlet, Woestehoeve, Beekbergen, Ugchelen,
Otterlo, Harskamp, Essen, Wessel, Barneveld, De Valk, Hoekei, Ede, Kinkel over
Koningsweg, Schaarsbergen weer naar den Schelmschei. Weg (Openluchtmuseum) (Dit
traject moest 2 maal worden afgelegd). De totale afstand bedraagt ongeveer 195
K.M. Eerst startten om 10.50 de professionals. Er vertrokken er in het geheel
24. o.a. waren Van Nek en Van der Wiel weggebleven. Vervolgens werd het schot
gelost voor de amateurs en nieuwelingen.
Uitslag amateurs:
1. (kampioen) J. v. d. Heyden
(Amsterdam) in 6 uur 25 min. 16 sec; 2. H. Bockom (Eindhoven) 1 lengte;
Uitslag professionals:
1e (kampioen) J. Franssen
(Übachsberg) in 6 uur, 21 min. 38 sec; 2e J. v. Rooy (Eindhoven) die voor het
eerst als beroepsrenner uitkwam, in 6 uur 29 min. 35 sec; 3e G. v. d. Berg
(Amsterdam); 4e J. v. Melis (Hermond); 5e W. Paymans (Tilburg) en 6e F. v. Wijk
(Bergen op Zoom) allen in 6 uur 37 min. 31 sec. Bijna alle overigen hadden
pech. Van de nieuwelingen die er nogal een vlotte race van maakten was de
uitstag: 1e (kampioen) H. Y. Pijn (Amsterdam), 2e A. Moerman (Amsterdam)
handbreedte. 3e A. de Graaf (Amsterdam) 1/2 lengte, 4e Rodenrijs (Helmond)
wiellengte, 5e Dompenling (Amsterdam) wiellengte. 6e T. Veldman (Amersfoort)
1/2 lengte, 7e G. v. Rees (Rotterdam) 1/2 lengte, allen in 1 uur 4 min. 22 sec.
8. van Wel, Helmond.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1928.07.16)
Gisteren heeft op het traject op de
Veluwe dat nu tot 58 K.M. was ingekort en van het Openlucht museum over Woeste
Hoeve, Beekbergen, Uchelen, Otterloo naar het punt van vertrek liep, het
kampioenschap van Nederland voor de vier categorieën professionals, amateurs,
nieuwelingen en veteranen plaats gehad. De eerste drie groepen reden dit
traject driemaal, dus in totaal 174 K.M. De veteranen hadden het tweemaal af te
leggen en reden dus 116 K.M. Het weer was fraai, doch te warm, gelukkig woei er
nu en dan een stevig briesje. Men kon, waar de categorieën om het kwartier
startten, uiteraard slechts een categorie volgen en wij kozen die der amateurs,
omdat de deelneming daarin ruim vijfmaal zoo groot was als in die der
professionals.
Waar de Ned. Wielren Unie dit jaar
reeds zoo groote uitgaven heeft gehad, o.a. voor de vele selectieritten, werd
dit jaar aan geen enkel deelnemer eenige vergoeding gegeven. Niettemin kwamen
in totaal 145 inschrijvers op. In de categorie der amateurs vertrokken 46 man,
waaronder de favorieten Braspenninx, Küys en Buijs.
Om 5 minuten over 10 werd het sein
tot vertrek gegeven en met de warmte hadden de deelnemers in den beginne weinig
haast. Maar bij de Woeste Hoeve, waar de lange heuvels begonnen te komen, werd
de oude afmattingstaktiek toegepast van zoo hard mogelijk tegen de heuvels op
te gaan. Daardoor, maar ook door bandenpech, begon de groep spoedig te dunnen.
En nu wij het toch daarover hebben, het was wel opvallend, dat — naar
verhouding — in de tweede en derde ronde het aantal lekke banden beduidend geringer
was, waaruit de conclusie valt te trekken, dat tal van deelnemers of
ondeugdelijk of te licht bandenmateriaal gebruikten. Maar toegegeven móet
worden, dat met de droogte een deel van het traject rul en scherp was.
De groep begon, zooals gezegd, te
dunnen. Eerst zagen wij De Graaf (Amsterdam) terugkeeren omdat hij zijn pomp
verloren had en wij zouden hem niet terugzien. Bij Beekbergen kreeg Buitendijk
(R'dam) een lekken band en — bij het harde geklim — lieten v. d. Ende (Adam).
Schoor (Adam) en v. d. Starre (Amersfoort) los, v. d. Broek (Eindhoven) en
Bouquet (Adam) en daarna Pieterson (R'dam) en J. v. d. Starre (Amersfoort)
moesten van band verwisselen. Stakenburg (Rotterdam) liet los en van Huskes
(Apeldoorn), Wolf (Nijmegen) en Stephan (Adam) gingen bandjes stuk, evenals van
Rust (Delft). Ligthart (Adam) kreeg ook een lekken band, doch deze had energie
genoeg om snel door te zetten en hij kwam er weer spoedig bij, zooals later ook
de Rotterdammer F. Raaymakers.
Wij zagen toen drie renners vallen;
wie het waren konden wij niet zien, en door het harde trekken van Buys,
Braspenninx. Cremers en Rensen viel de groep in stukken, om zich spoedig weer
saam te voegen. Duyker (R'dam) kreeg een lekken band, doch kwam met Stephan
weer bij. Wij waren toen, na 1 uur 50 min. te hebben gereden en 58 K.M. te
hebben afgelegd, weer bij het punt van vertrek terug en met 27 van de 46
vertrokkenen bijeen ging de 2e ronde in
Eerst acherhaalden wij Buitendijk
(R'dam), lekken band, vervolgens Wijtmans (Nijmegen), Rust (Delft), den
favoriet Kuis, die met een lekken band stond, Duyker en Raaymakers, die bij
kwamen op hetzelfde moment waarop Pater (Amsterdam) en v. Wijk (Amsterdam)
loslieten. Daarna stond een ander favoriet, nl. Buys, met een lekken band langs
den weg en Wijnberg (Adam), die kramp in zijn been had. Schukkink (Enschedé)
liet los en Jaap Ouden» aarde — ook een kanshebber — zagen wij moedeloos langs
den weg staan. Op dat moment — toen het leidende peloton begon te dunnen —
begon Braspenninx hard te trekken en een ander renner kreeg kramp. Bij de harde
race liet Verburgh (Nijmegen) los, evenals Schenkkan (Adam). Gorus (Rotterdam)
en Stephan. En zoo waren na 80 K.M. nog 13 man aan de leiding. Desniettemin
kwam Stephan weer bij. Duyker, die het peloton na stevig werk had achterhaald,
geraakte in een bocht los en hij kon geen contact meer krijgen. Ten minste
voorloopig niet! Rensen (Heerlen) liet los en nog een onbekend renner, en Tenes
kreeg een lekken band. Ligthart (Amsterdam) viel bij een bocht voor de zooveelste
maal, doch kwam spoedig weer bij. En toen wij te tweeden male het punt van
vertrek passeerden, bestond de leidende groep nog uit 10 man, terwijl Duyker,
alleen, op
Stephan, Rensen, Kalb en Meulen
kwamen toen te vallen en de laatste twee kwamen weer snel bij. De overigen
zouden wij niet meer terugzien. Ligthart viel toen weer en kreeg een aanloopend
voorwiel en daarna nog een lekken band, zoodat hij toen, op het moment waarop
de leidende groep nog slechts uit 6 man bestond, pl.m. 20 K.M. voor het
eindpunt, uit alle kansen viel. En toen geschiedde het, dat de Rotterdammer
Duycker, die pl.m. 80 K.M. alleen had zitten jagen, zich plotseling bij de
leiders voegde. Hij heeft een prachtige, maar ook een zeer zware race gereden.
Door zijn pech zat hij steeds alleen. Wij zagen hem soms op pl.m.
De uitslag was: 1. (kampioen) F.
Meulen te Heerlen: 2. W. J. Braspenning te Zundert (half wiel); 3. B. Duyker te
Rotterdam 1/2 lengte;
In de categorie der beroepsrenners
kwamen slechts 8 man uit. De titelhouder Jos. Franssen uit Ubachsberg begon
direct flink de leiding te nemen, doch desondanks bleef het groepje bijeen In
de 1e ronde gebeurde niet anders dan dat Ch. Koppen (Amsterdam), doordat zijn
pomp in zijn wiel viel, veel terrein verloor en den strijd moest staken. De
tweede ronde verliep ook zonder voorvallen in een gestrekte race. Doch de
laatste ronde bracht verrassingen. Even voor Teriet, dus toen ongeveer 120 K.M.
achter den rug waren, liep Bockkom weg, gevolgd door Van Hal (Heerlen). Zij
slaagden er in een flinken voorsprong te nemen, doch bij Beekbergen moest v.
Hal den Brabander wegens kramp loslaten. Van Stolwijk (Zeist) en Jos Franssen
gaven door ongesteldheid op en ook G. v. d. Berg verliet het terrein van den
strijd. Bockkom ging dus alleen aan het hoofd, doch door het uitvallen van de
genoemde Concurrenten hoop gekregen, ging A. Ramakers (Klimmen) Bockkom
achterna en slaagde er in hem te pakken tè krijgen. Getweeën vochten zij den
eindstrijd uit. Met een tweetal lengten zegevierde Bockkom in den tijd van 5 u.
Van de 79 nieuwelingen kwamen er
slechts 6 aan. De hitte, bandenpech, zelfoverschatting en de afstand hadden hun
slachtoffers gemaakt. Vier man kwamen aan de leiding en wisten deze te
behouden. Ook dit kampioenschap werd in een eindspurt beslist.
Winnaar werd Jac. Robbers
(Amsterdam); 2. H. v. Aurich (Amsterdam) op 4 lengte; 3. J. v. d. Nieuwegiesen
(Rotterdam) en 4. H. Prins (Amsterdam) allen in 6 uur 18 min. 21 sec; 5e. werd
A. Groot (Amsterdam) eenige minuten en 6e B. Koene (Halfweg).
De veteranen reden slechts 2 ronden
doch deze waren voldoende om een scheiding tusschen alle deelnemers (
Snijders toonde zich van meet aan de
beste en arriveerde alleen in den tijd van 3 uur 58 min. 43 sec; 2e werd M. v.
d. List (Roosendaal) in 4 uur 3 min. 50 sec; 3e. A. Schouman (Den Haag) op
eenige minuten; 4e. J. v. d. Vaart (Groningen) en 5e E. Verheide (Den Haag).
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1929.06.03)
Uit Heerlen wordt d.d. Maandag gemeld: Hedenochtend
te 10 uur is de wedstrijd om het kampioenschap van Nederland begonnen.
Om dit kampioenschap werd gestreden door drie
categorieën, te weten: amateurs, onafhankelijken en professionals, die tegelijk
startten. Den eerst-aankomende valt de titel van kampioen van Nederland op den
weg ten
deel, terwijl de eerstaankomende amateur den titel
krijgt van amateur-kampioen 1929 op den weg en zoo vervolgens voor de
verschillende
categorieën.
De route die gevolgd wordt, loopt van Heerlen over
Voerendaal, Klimmen, Valkenburg. Berg Terblijt, Maastricht, Heer, Keer,
Margrate, Gulpen, Wittem, Mechclen, Vijlen, Vaals, Lemicrh, Wahlwylre, Eys.
Simpelveld, Huls, Amstenrade, Heerlerbaan naar Heerlen, een parcours van pl.m.
75 K.M.. dat tweemaal moet worden afgelegd. Het is een mooi parcours, dat grootendeels
langs fraaie wegen gaat, doch door de vele zware heuvels, voor- al in de buurt
van Wahlwylre, Eys, Simpelveld en Huls is het een zwaar parcours. Ondanks het
feit, dat de Heerlenaars gisteren tot diep in den nacht kermis hadden gehouden,
is de belangstelling zeer groot.
Te 10 uur vertrokken de volgende deelnemers:
Professionals: 1. J. A. Bocckom (Eindhoven).
Onafhankelijken: 2. B. Duyker (Rotterdam),
(Schacsberg), 12. W. Rensen (Welten—Heerlen).
Amateurs: 1. H. van Aurich (Amsterdam).
Bij het vertrek viel er een zachte regenbui.
Er stond een stevige wind, maar de temperatuur was
voor de rijders zeer goed. Toen wij enkele minuten later de rijders per auto
achterna snelden, zagen wij op den weg naar Valkenburg reeds de eerste
achterblijvers,
onder anderen Stolwijk uit Zeist, die langs den weg
stond te repareeren. Bij den Cauberg, de zeer steile helling bij Valkenburg,
konden de verschillende deelnemers den top alleen loopende bereiken. Na
Maastricht ging het heuvel
af, doch toen begonnen wij in heuvelland te komen.
De groote slag had echter plaats bij Huls op den Hulscherberg, waar de heele
groep van deelnemers uiteenviel.
Aan het hoofd gingen daar Bocckom, Maas, Aurich,
Kisters en Franssen, terwijl Van den Bos op een paar honderd meter volgde. Hij
slaagde er in bij de vijf leiders te komen, doch even later moest hij loslaten.
Het traject voor den tweeden keer afleggend, kreeg Bocckom tusschen Keer en
Margraten een
lekken band, zoodat hij op het moment, dat wij dit
bericht afzenden, nog maar vier man aan den kop gingen. Buis en P. van Kempen
hebben den wedstrijd aan het eind van de eerste ronde gestaakt, De anderen
hebben
zooveel achterstand, dat het er niet naar uitziet,
dat zij zich nog bij de vier leiders kunnen voegen.
In de tweede ronde heeft Franssen op den Hulserberg
zijn slag geslagen. Hij, die in het Zeeuwsche land geboren is, schudde hier
zijn drie concurrenten van zich af en ging met een
De uitslag was: l. Franssen (onafhankelijke) in 4
uur 47 min. 29 sec; 2. Maas (amateur) in 4 uur 48 min. 37 sec; 3. Aurich
(amateur) in 4 uur 48 min. 38 sec; 4. Kisters (amateur) in 4 uur 51 min. 36
sec; 5. Van Kuyen (amateur)
in 4 uur 57 min. 56 sec.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1930.08.11)
De volledige lijst van deelnemers aan den
wielerwedslrijd om het kampioenschap van Nederland op Maandag 11 Augustus luidt
als volgt:
Professionals:
K. v. Nek, Amsterdam; A. J. Braspenning. Zundert;
J. Anspach, Halfweg; P.
lkelaar, Amsterdam; C Bakker, Halfweg.
Amateurs:
L. Buis, Halfweg; W. v. d. Heyde, Limmel (L.); H.
v. d. Brink, Hilversum; J. v. Putten, Heerlen; S. Spierenburg, Hilversum; B.
Buitendijk, Rotterdam; H. J. M. Tiel. Laren (N.-H); F. van Gils. Ulvenhout; P.
Vluggen,
Ulestraten; A. J. Heels, 's-Gravenhage; H. Peelen.
Rotterdam; L. J. v. d. Bos, Enschedé; C v. Dijk Jr., Amsterdam; J. Verhagen,
Rotterdam; B. Muller, Amsterdam; W. Buitendijk, Rotterdam: F. Rooymakers, idem;
H. J.Disterman, Koog a/d Zaan: J. Hiddes, Amsterdam; J. Boshoff, ’s-Graven-
hage; H. v. Rijn, Amsterdam; J. Verperk, Rotterdam; A. v. Herpen,
ldem: Th. Veldman, Amersfoort; H. v. Wijk, idem, A.
Kuijs, 's-Gravenhage; J. Snoek, idem; W. Cober, Hoensbroek; H. Pater,
Amersfoort: S. v. d. Valk. 's-Gravenhage; J. de Reus, Halfweg; J. Visser,
Amsterdam: J. Kalb Jr idem:
J. Goossens, idem; F. v. Wijk, idem; T. Roskam, idem;
B: Schulte, idem; H. Zentveld, idem; J. Schöthes, idem; D. Vermeulen, idem; G.
D. Tewes, idem; J. Veldman Jr., idem; Tj. Meijer, idem; J. Schaft. Zaandam; D.
Kaasjager,
Rotterdam; Th. Piek, Oosterbeek; J. v. d. Starren
Amersfoort; H. Roodénrijs Rotterdam; J. v. d. As, Helmond; A. v. Oevelen,
Hilversum.
Onafhankelijken:
W. Metz, Haarlem; F. v. d. Heijden, Amsterdam; A.
Polak, Stadschen Dijk; G. Brenger, Voorburg; M. v. Oers, Langeweg; P. Vermaire,
Oisterwijk; M. Valentijn, St. Willebrord; A. Kleiwegt. Rotterdam; H. Boekham,
Heerlen; J. Franssen. Übachsberg; A. de Graaf, Amsterdam; A. Nijhuis, Almelo;
J. Maas, Steenbergen: P. v. d. Horst, Klundert; P.
Koene, Halfweg; F. Waterreus, Eindhoven; H. Pijn. Amsterdam; J. Bisschop,
Groningen;
J. v. d. Veen, Eindhoven; J. v. Rossum,
's-Gravenhage; H. Klopper. Amsterdam; T. Meulen, Heerlen: K. Winters,
Groningen: H. v. Aurich,
Amsterdam: H. Nankman, Groningen; B. Duyker,
Amsterdam; A. v. d. Starre, Amersfoort; T. de Vreng, Amsterdam; K. Wories,
's-Graenhage: J. v. d. Ende, idem; K. Swart, Groningen.
Nieuwelingen:
A. v. .Putten, Heerlen; H. v. Hoeyen, Amersfoort;
G. Rijnders. Amersfoort: A. Hellemans; J. v. d. Hulst, Huizen; J. de Haan,
Steenbergen; J. v. Esveld. Amersfoort; B. Cornelese, Arnhem; J. v. d. Horst,
Amsterdam: A. Joosten, Mierlo (N.B): W. v. Uden, Oss; H. v. Brummelen,
Oosterbeek; W. Labouche, Deventer; H. Emans, Deventer; P. Bakker, Amsterdam; W.
Adéma, Arnhem; J. Verschoor, Noordwijkerhout; W. Beumkes, Purmerend; J. Stroeve,
Rotterdam; G. Molenkamp, Rotterdam: G. Arentsen, Oosterbeek; A. Polman, Hengelo
(O.): H. Kloos, Overschie en Gh. v. Beekurn, 's-Gravenhage.
Veteranen:
W. Schlebaum Sr., Soestdijk; J. Snijders, Uithoorn;
J. v. d. Vaart. Groningen; J. Sybrands. Amsterdam; L. Berkhout, Rotterdam; H.
Smeyers, Rotterdam; A. Starrenburg, Hillegersberg.
De jury voor dezen wedstrijd bestaat uit de heeren:
G. Hogenkamp. V. Boelaars en J. Viruly, wedstrijdcommissarisseh: J. Stol.
kamprechter; F. Hirschman, starter en tijdwaarnemer; A. Franck,
terreincommissaris, en D.
Schreinemacher, controleur te Barneveld.
Onder groote belangstelling en de allerslechtste
weersgesteldheid is hedenmorgen de wedstrijd begonnen om het kampioenschap op
den
weg. Het 88 K.M. lange traject was tengevolge van
de regenbuien zeer slecht. Vooral de macadamwegen lagen dik onder de modder,
waarvan de renners buitengewoon veel last hadden. Het zegt wel iets, dat Klaas
van Nek, die heusch wel wat gewend is, na 88 K.M. parcours te hebben afgelegd
en toen nog tot de leiders behoorende, den strijd opgaf. Tot de eerst
aankomenden
eerste ronde behoorde behalve Van Nek en
Braspenning, Ramaker, Buis, Boes, van der Heide, Enkla. De eerst aankomende
renner legde den afstand af in 2 uur 37 min. 12 sec
Hedenmorgen had even voorbij de Woeste Hoeve, kort
na den start, een vrij ernstig ongeval plaats. Vier renners kwamen met elkaar
in botsing en hierdoor kwam Kleiweg uit Rotterdam te vallen en kreeg een diepe
hoofdwond.
Hij kon echter spoedig worden verbonden door de
Roode Kruisbrigade. Het rijwiel van Van der Starre werd beschadigd, doch
niettemin zette hij den tocht voort. Het tempo der renners werd direct hoog
opgevoerd, tot 40 K.M. Niet weinig last hadden de wielrenners, vooral de
achterblijvenden, van het groot aantal auto's en motorrijwielen, die achter het
hoofdpeleton bleven
rijden. Het was voor die achterblijvers daardoor
onmogelijk meer naar voren te komen. Heel sterk kreeg men den indruk, dat de
organisatoren wel zeer kwistig zijn geweest met het uitreiken van officieele
vlaggen.
Zoals we reeds gisteren melden waren de renners
doordat ze dik onder de modder zaten, niet te herkennen. Men zal zich kunnen
voorstellen dat ons werk ten zeerste bemoelijkt werd. Van de achterblijvers
konden we dan ook alleen met zekerheid herkennen de Groninger Lankman, die
direct reeds het hoofd peloton kwijt raakte en op zijn eentje in een kalm
gangetje den langen weg verder reed. Later voegde hij zich bij Buitendijk uit
Rotterdam en Swarts uit Groningen. Op den weg tusschen ==== en Ugchelen troffen
we nog aan --- uit Amsterdam en de bekende Limburger Franssen, die na geruime
tijd ver achter het peloton gereden, enige krachtige pogingen deed om weer bij
de leiders te komen. Bij het passeeren der controle was hem dit echter nog niet
gelukt. Vele ontmoedigden, wier namen ons niet bekend zijn, hebben we gezien,
maar toch ook weer jonge kerels die het bar en bar slechte weer niet leken te
deren. En vol hielden tot het bittere eind.
Als eerste kwam aan in Otterloo de Amsterdammer Van
de Heide die enige minuten later werd gevolgd door Bos uit Enschede, terwijl
vier minuten achter hem Braspening volgde. Van der Heide vergroote zijn
voorsprong steeds meer en meer en bereikte als eerste der Onafhankelijken de
finish.
Van de nieuwelingen die het traject slechts een
keer behoefden te rijden, werd kampioen de Arnhemmer Cornelissen in den tijd
van 2 uur 53 min 3 sec. Als tweede en derde volgden Asveld uit Amersfoort,
Hellemans uit Eindhoven, terwijl Kloos uit Overschie vierde werd.
Bij de veteranen werd Sybrands uit Amsterdam
kampioen 2 uur 57 min. 16 sec., tweede en derden werden L. Berkhout uit
Rotterdam en Snijders uit Uithoorn.
Bij de finish hadden zich honderden belangstellende
verzameld, die eerst aankomende renners luide toejuichten.
De tijd van Van der Heiden werd 5 uur 33 min. 9
sec.Die van Braspenning,
die tweede werd 5 uur 39 min. 1 sec.
De volledige uitslagen zijn;
Professionals: 1. Braspenning (Zundert) 5 uur 39
sec. 1 sec;
Onafhankelijken: 1. J. v. d Heiden, Amsterdam,
5 uur 33 min. 9 sec. 2 Van Veen, Eindhoven, 5 uur 47 min. 55 sec.; 3. Pijn
Amsterdam; 4. Franssen Ubachsberg;
Amateurs: 1. Bos, Enschede tijd 5 uur 45 min. 09 sec.; 2.
J. de Reus Halfweg; 3. J. Visser Amsterdam; Buis Halfweg;
Nieuwelingen: 1. Cornelissen Arnhem 2 uur 53
min. 3 sec.; 2. J. vam Esveld Amersfoort; 3. Hellemans Eindhovem; 4. Kloos
Overschie;
Veteranen: 1. Sybrands Amsterdam tijd 2 uur 57 min. 16 sec.
2. Berkhout Rotterdam; 3. J. Snijders Uithoorn.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1931.08.03)
Voor den wedstrijd om het
kampioenschap van Nederland op den weg. welke Maandag 3 Augustus op de Veluwe
wordt gehouden, zijn de volgende renners ingeschreven:
Professionals:
C. J. Bogaert. J. Melis. A. Polak, C. A. Bakker. M. van Oers, A. J.
Braspenning, M. Valentijn, A. Ranschaert. Amateurs: A. Korlaar, F. Dunder, W.
van Uden, A. Kuys. J. Hiddes. C. Stroop. A. Beskam, H. Kisters. J. Renaud, L.
de Roode. F. A. van Wijk. W. Willems, J. de Reus. H. Peelen. H. Thiel, P.
Speek. D. Vermeulen, L. J. v. d. Bos, J. Godrie, W. Wichemeyer. B. Dekker, J.
Schucbard. A, Hellemans, G. Te» wes, J. Schaft. H. de Boer, J. Goossens, P.
Suiker, H. Roodenrijs, C. Molenkamp, J. Schipper. D. Neuteboom. C. van Dijk. A.
Potman. J. Visser, C. v. d. Pol. W. Buys. P. Kruisman, G. Asbeek, S.
Spierenburg, H. Dieterman. J. Zeeman, J. van der Hulst, J. Bos. hoff, J. Wagner
en J. van Dijk.
Onafhankelijken:
N. Coster, M. Nuyls, J. A. J. M. Franken, K. Rossou, P. M. van der Horst. G. J.
Mulder. J. Maas. J. W. de Wolff. J. van Hout, J. de Jong, F. Raaymakers, A. de
Swart, J. Woldendorp. H. Pijn. J. Kriller. H. Bockom, J. Vermaire, J. Snoek, J.
Gersjes, J. Franssen, A. Scholtes, W. Paymans, W. Renssen, H. van Aurich, B.
Cornelisse, J. Schoonderwalt, J. v. d. Moot, J. Wildschut.
Veteranen:
J. v. d. Vaart. W. Buitendijk, W. Schlebaum Sr., G. Vlemminx. H. Smeyers, J. Snijders,
L. van Griensven, J. Sybrands.
Nieuwelingen: L.
Slaats. J. Meisters. J. Beltman. P. v. d. Broek, G. Paters, A. Enge» len, J.
Jouby. J. Mars, J. Bakker. H. Schle» haum, A. Paesens. J. v. d. Wel, J.
Joosten, J. Petri. H. Jongelieden. B. Lauwers, P. Nielen. J. Stadt. H. Voskuil
Jr.. H. Everts. J. Hendriks, F. Landgoet. H. Joolen, A. Nordmann. J. Graniser,
L. Daemen, W. van Zeist, H. Triepels, W. Steynen, M. Dordeijers, G. Maas, D.
Scholtens, G. Reynen, Th. Dikmans. H. Janssens. J. Hollander. J. Koeman, G. van
Deursen, H. v. d. Riet, A. de Swart Jr.. W. van Kuyk, J. Koolmees. J. Pisano,
P. Bakker. S. Puper, W. Geven, C. Verhagen, N. Clerc F. Scboofs, D. Ramp, Th.
Nieuwenhuysen, J. van Ommeren, J. van Tilburg, H. Paassen. F. ten Beek, H.
Gruben, J. Fiecke. N. Repko, A. de Beer, J. van Lil, F. Post, J. de Graaft, H.
van Hoeyen, XV. van Schaik, H. v.d. Elst, G. J. v. d. Eist, G. Krabbenbos. H.
Menger, B. Schaart. W. Tennissen, G. H. Kruze. G Godrie. A. Westervdd, J v. d.
Wel en P. M. van Ooyen.
In het geheel starten 8
professionals, 45 amateurs, 29 onafhankelijken, 8 veteranen en 74 nieuwelingen.
Het traject, dat 88 K.M. lang is, loopt over de volgende plaatsen: Arnhem (stad
Openluchtmuseum). Woeste Hoeve, Beekbergen, Uchelen. Hoenderloo, Otterloo, Barneveld.
Otterloo. Oud Reemst, Schaarsbergen, Arnhem. De nieuwelingen en veteranen, die
het parcours eenmaal rijden, starten om 10 uur, steeds met één minuut verschil
Zooals gemeld, zal het dit jaar een wedstrijd tegen het horloge zijn. De profs,
amateurs en onafhankelijken, die het traject tweemaal rijden, starten om
halfelf, eveneens steeds met een minuut verschil.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1932.06.27)
M. Valentijn prof. kampioen
Gisteren is op de Veluwe — het welbekende traject —
de wegwedstrijd verreden om het kampioenschap van Nederland. Er was hiervoor
bij de wielrenners een belangstelling als zelden te voren. Immers, er waren 59
nieuwelingen en 9 veteranen, die om 10 uur op den Schelmschenweg te Arnhem bij
het restaurant de Waterberg tegelijk startten. Om half elf vertrokken om de
twee min. vier beroepsrenners, waarna om de minuut 63 amateurs en 33
onafhankelijken den tocht aanvaardden. De nieuwelingen en veteranen behoefden
éénmaal het parcours — pl.m.
Nieuwelingen:
Veteranen: 1. J. J. Sybrands (Amsterdam) tijd 2 uur 36 min.
25 sec; 2. J. Verhagen (Rotterdam); 3. W. Buitendijk (Rotterdam).
Beroepsrenners:
De officieuze uitslag van de amateursklasse was:
Onafhankelijke klasse: 1. J. W. de
Wolff, Adam, 5.19.29;
Van de 57 amateurs, die gestart waren, reden er 27
den geheelen tocht uit en van de 27 onafhankelijken, 17. Bij de
wedstrijdcommissie kwamen verschillende protesten binnen, waardoor het met de
uitslagen zeer laat werd, zoodat de pers zich met officieuze cijfers moest
tevreden stellen.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1933.06.19
WIELRENNEN OM HET NEDERLANDSCH
KAMPIOENSCHAP WIELRENNEN OP DEN WEG. Van Oers winnaar der profs; v. d. Ruit bij
de onafhankelijken
Gisteren werden op het bekende
Veluwetraject met start en finish te Arnhem de wielerwegwedstrijden gehouden om
het Nederlandsch kampioenschap voor de verschillende categorieën de
professionals, de onafhankélijken, de amateurs, de veteranen en de
nieuwelingen.
Het traject was uitgelegd van Arnhem
over Beekbergen, Uchelen, Hoenderlo, Otterloo, Oud-Reemst naar Arnhem, een
afstand van
Na de profs startten de amateurs; bij
hen werd 1 minuut tusschenruimte toegepast, evenals bij de onafhankélijken,
terwijl ten slotte de veteranen vertrokken. Deze zouden het traject weer
éénmaal behoeven af te leggen.
Beroesrenners:
De totaaluitslag voor de Onafhankélijken
was:
Onafhankelijken:
Amateurs:
Veteranen:
1. J. J. Sybrands (Amsterdam) tijd 2 uur 43 min. 16 sec;
Nieuwelingen: 1.
van Erven; 2. Loskamp.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1934.09.17)
De wegkampioenschappen van Nederland
Boogaart, Middelkamp, Snoeyers en Koppen winnaars
inhun afldeelingen.
Eoogaart kampioen van den weg
Evenals den vorigen Maandag, toen op het circuit
van Hoogerheide het clubkampioenschap van Nederland werd verreden, was heel
Hoogerheide
gisteren in vlaggentooi.
In de ochtenduren werd het kampioenschap der
veteranen verreden, waaraan 19 man deelnamen.
Deze veteranen hadden vier ronden van
Reeds in de eerste ronde, na ongeveer
eerste ronde bedroeg zijn voorsprong 35 sec na de
tweede 1. minuut en het slot was, dat hij met groot verschil winnaar werd met een
gemiddelde snelheid van
Des middags om 1 uur had het vertrek der deelnemers
aan het kampioenschap van Nederland plaats en aangezien de N. W. U. den titel
van algemeen kampioen op den weg heeft ingesteld,
welke titel uitgaat boven dien van kampioen in een der categorieën, moesten de
deelnemers in de drie categorieën tegelijk vertrekken.
Van de profs verschenen er 13 man aan den start,
van de ónafhankelijken 70 en van de amateurs 91, zoodat wij getuigen waren van
een massa-start van 174 deelnemers.
De eerste ronde ging in 31 min. 20 sec. en de
amateur P. Bakker uit Amsterdam had aan het einde van de eerste ronde plm.
In de tweede ronde, die in 31 min. 49 sec ging,
kreeg hij gezelschap van onzen stadgenoot Wildschut, doch deze twee konden den
voorsprong niet behouden en toen het peloton hen had ingehaald, liepen de
amateurs Broek
uit Budel en Van Berlo uit Helmond weg. Ze namen 50
sec. voorsprong en behielden dezen gedurende de derde ronde, die werd afgelegd
in 31 min. 55 sec.
De vierde ronde zag het er naar uit dat de
beslissende slag zou vallen. De Zeeuw Caesar Boogaart sloeg op de vlucht,
gevolgd door den beroepsrenner Leydekkers uit Rotterdam, die
nagenoeg 1 minuut volgde.
Bij een rijtijd van 33 min. 39 sec. bleef Boogaart
zijn voorsprong in de vierde ronde behouden.
Tijdens de 5e liep Leydekkers Boogaart in en met
zijn beiden zetten ze de vlucht voort om nu over de ronde 32 min. 27 sec. te
doen. Doch in de zesderonde kwamen Snoeyers, Van der Ruit en Van der Star, die
het peloton
hadden verlaten, op de twee vluchtelingen. Zes
rijders lieten het op een eindspurt aankomen, dïe door v. d. Ruit werd ingezet.
Amateurs:
1. Kampioen P. J. Snoeyers, Hoogerheide; 2. J. A. Verveer, R'dam; 3. J. H.
Brouns, Heerlen.
Onafhankelijken:
1. kampioen Th. Middelkamp, Kieldrecht; 2. O. Heeren, Busschenhoofd; 3. P. v.
Zandert, Eppeu.
Profs.
1. kampioen C. Bogaert, St. Jansteen;
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1935.06.24)
WIELRENNEN KAMPIOENSCHAPPEN VAN
NEDERLAND OP DEN WEG M. Valentijn kampioen van Nederland en kampioen der profs
M. Jansen kampioen der amateurs E. L. Reenen Kampioen der onafhankelijken
Een onzer sportcorrespondent
telefoneerde ons gisteravond uit Hoogerheide; Hoogerheide vlagt! En het is ook
een ware feestdag: het is prachtig, warm weer, hoewel Wals en Pijnenburg ons te
kennen gaven, dat zij het liever wat koeler hadden gewild, want dat het geen
weer voor hen is. ..... Op het gemeentehuis had de officieele ontvangst plaats
van de bestuurderen van de N.W.V. en van de officials, waarbij burgemeester
Nubert een prettige toespraak hield, waarin hij dank bracht aan de provinciale
en andere autoriteiten, die hadden meegewerkt tot het doen slagen van dezen
wed- strijd en waarbij hij tevens op het nut van de sport wees, ook uit het
oogpunt van gemeentebelang. Namens de N.W.U. dankte de heer Swaab de Beer voor
de vriendelijke ontvangst, terwijl deze spr. voorts o.m. opmerkte, dat het
hoofdbestuur het in hooge mate betreurt, dat men aan het ministerie van
Waterstaat nog steeds blijft weigeren vergunningen voor wielerwedstrijden op de
rijkswegen te verleenen.
De Koninklijke landmacht heeft zijn
regiment wielrijder. Deze wielrijders dienen snel te zijn. Het hoofdbestuur
heeft reeds een plan in studie genomen om een militair wielerwegkampioenschap,
in samenwerking met de militaire autoriteiten, in Nederland te organiseeren.
Hierbij zouden wij het departement van defensie, met alle ernst die het
verdient, opmerkzaam willen maken op het groote nut van wielerwedstrijden op
den weg voor de geoefendheid onzer militaire wielrijders. Moge het Z.E. den
minister van Defensie behagen, zijn collega van Waterstaat op het groote
nationale belang van wielrensport op den weg opmerkzaam te maken.
Het verheugt de N.W.U. dat een zoo
groot aantal vereenigingen aan deze kampioenschappen deelnemen. Ook voor de
spelen van 1936 te Berlijn staat deze wedstrijd op het programma. Het
Nederlandsch Olympisch Comité heeft ook nu weer een belangrijk bedrag voor de
trainings en selectie-ritten ter beschikking van de N.W.U. gesteld. Aangezien
het clubkampioenschap van Nederland op den weg ook tegen het horloge verreden
wordt en bij de andere z.g ronden én wegwedstrijden in Nederland in groep
gestart wordt dus geen tijdwedstrijden zijn, heeft het hoofdbestuur der N.W.U.
besloten het door het N.Ó.C. ter beschikking gestelde bedrag te besteden voor
reiskosten der deelnemer, aan dit clubkampioenschap op den weg. Deze wedstrijd
zal daardoor mede het karakter hebben van een selectie-rit ten behoeve van de
uitzending van amateurs wegrenners naar de Olympische Spelen te Berlijn 1936.
De vergoeding voor reiskosten mag dus geen precedent scheppen voor volgende
jaren.
Allereerst werd aangevangen met het
wegkampioenschap voor veteranen over
En toen om een uur had het groote
oogenblik plaats: de start voor het
op den weg voor professionals,
onafhankelijken en amateur, een start van ongeveer 350 man tegelijk.
Kampioenschap van Nederland
De getroffen maatregel, om de renners
voor den start op te stellen en een loozen kilometer te laten rijden, voldeed
uitstekend. Onmiddellijk zagen wij Pijnenburg achter Valentijn het laatste
gelid verlaten, om langs den kant van den weg zoo snel mogelijk naar voren te
komen.
Nog geen
Er werd onmiddellijk zeer snel
gereden en de groep van 350 man lag na enkele minuten verspreid over een
afstand van zeker een kilometer. Onmiddellijk stelden de professionals zich aan
het hoofd, doch na ongeveer
Het waren vijf renners, die hem
achterna zetten, te weten de professionals Valentijn en van Oers, de amateurs
Kleynen (Nijmegen) en Duyvenbode (Rotterdam) en de onafhankelijke Reynen uit
Tilburg. Enkele kilometers verder hadden dezen den vluchteling Heeren
achterhaald en bij hem gekomen pasten zij de bekende wegrennerstruc toe om hard
over hem heen te demarreeren. Het gevolg was, dat Heeren door dat vijftal werd
gepasseerd en dat hij terugzakte in de tweede groep. Dit voorval dat reeds na
enkele kilometers plaatd had, heeft zijn stempel op den geheelen koers gedrukt.
Want wat gebeurde er? Dit vijftal was en bleef weg en is niet meer achterhaald.
Maar terwijl dit vijftal voor was en zijn voorsprong steeds ver- grootte, werd
het uitgedund. Het eerst liet W. Kleynen los, voor wien het straffe tempo te
hoog bleek, onder aanvoering van Valentijn en van Oers bleef het tot vijf
ronden goed gaan. Doch toen, na 61/2 ronde, werd het van Oers te machtig. Hij
gaf den strijd op en toen kon Valentijn, met twee man aan zijn wiel. nog 31/2
ronde, dus ca
Daarop werd het Duyvenbode te
machtig. Hij was erg vermoeid en gaf op en even later schudde Valentijn ook
Reynen van zijn wiel af door het tempo op te voeren. Valentijn zat dus nu
geheel alleen en gooide er nog een schepje op, met het gevolg, dat hij de
zevende ronde aflegde In 32 min. 36 sec.. terwijl bij voorbeeld de vijfde en
zesde ronde In 33 min. 39 sec, en 33 min. 49 sec. waren gegaan. In plaat, dat
de renners, die nog aan bod waren gebleven, op hem inliepen, verloren zij nog meer
en meer terrein, met dit gevolg, dat hij met een voorsprong van ongeveer 11
minuten op nummer twee den wedstrijd won.
Het rijden van Valentijn was prachtig
en hij heeft gewonnen op een wijze een kampioen waardig. Wat de achtervolgende groepen betreft, reed,
na enkele ronden bestonden er geen groepen meer. Na vijf ronden waren van de
driehonderd deelneemers er nog maar
Het veld lag totaal verspreid en
groepsverband zat er niet meer in. Pijnenburg werd na twee ronden aangereden
door een anderen renner en viel, waardoor zijn fiets defect raakte.Wals kreeg
ba vijf ronden een gebroken ketting en van Hout kreeg een lekken band.
Pellenaer, kreeg een lekken band en gaf op. v. d. Ruit maakte een lichten val,
kreeg een lekken band en gaf op en Middelkamp gaf ook voor een lekken band op.
Hoe het publiek in deze sportieve
streek met de renner, meeleeft bleek wel hieruit, dat langs den weg op
tientallen plaatsen menschen waren die hun tuinslang naar buiten hadden geleid
en die met emmers water en gieter, klaar stonden om de renners af te koelen.
Zij stortten het over hen uit en dan snelden zij naar binnen voor nieuwen
voorraad te halen.
Beroepsrenners:
Onafhankelijken:
1. tevens kampioen van Nederland. Reijnen uit Middelburg in 5.29.49:
Amateurs:
1. tevens kampioen van Nederland. H. Jansen uit Breda in 5.43.5; 2e. v. Geene uit
Waalwijk In 5.49.45; 3. P. van Gerven uit Rotterdam in den zelfden tijd.
Valentijn werd na zijn overwinning toegesproken namens de N.W.H. door den heer
Swaab de Beer. die hem veel succes in de as. wereldkampioenschappen toewenschte
en verder door den burgemeester van Hoogerheide, waarna Valentijn, getooid in
de oranje-blanje-bleu trui, langs de dichte rijen reed en stormachtig werd
toegejuicht
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1936.06.08)
HET KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. OP
DEN WEG. De Limburgsche amateur Gommans wint het Kampioenschap
Het is een zwaar kampioenschap
geweest maar een mooi kampioenschap. Een kampioenschap waarin de sterkste
renners, de “Harde" renners die tegen een stootje kunnen, deel hebben
genomen. Een kampioenschap, hetwelk voor de Nederlandsche wielersport
verblijdend is, omdat de amateurs, dus de jonge garde waaruit geput moet
worden, zich zoo kranig hebben geweerd. De groep onzer wegrenners, die den
strijd tegen de buitenlanders met kans op succes kan ondernemen. Is gisteren te
Hoogerheide met eenige sterk belovende krachten uitgebreid. Nederland heeft op
den weg „reserve" gekregen. Hetgeen zich het laatste halve jaar zoo
verrassend openbaarde, n.l. dat Nederland op den weg bedreigend komt opzetten,
heeft zich gisteren nog sterker geopenbaard.
Meer dan 300 deelnemers waren er, en
slechts 22, let wel twee en twintig, hebben den wedstrijd volbracht. Nog een
ander detail om te doen zien, hoe dit groote veld van vertrekkers op de keien
en door den stevigen bries die er stond uit elkaar viel. Na 5 ronden, dus op de
helft van de course, waren er geen 40 renners meer in den wedstrijd. Men zat
ons vragen waar de groote favorieten, de gebroeders Van Schendel, de
titelhouder Valentijn waar Jan Verveer en waar zoovele anderen zijn gebleven.
Wie is er in staat, vragen wij, bij meer dan 300 deelnemers op te nemen wie er
pech hebben gehad en waarom zij de course verlieten. Albert van Schendel zagen
wij na eenige ronden met defecten langs den weg staan. Anton werd naar men ons
mededeelde, in een valpartijtje betrokken, maar anderen vertelden ons weer, dat
hij ook een defecte machine had gehad. Jan Verveer kreeg een lekken band waar
wij toevallig getuige van waren en M. Valentijn deelde het lot van zijn broer
en had ook bandenpech. Maar van de overigen kunnen wij niets meer zeggen. Want
de renners vielen uit per kilometer en soms bij tien man tegelijk.
Na den massa-start, welke ook door
een massa belangstellenden werd bijgewoond, werd de slag geopend door drie
amateurs en wel door den Amsterdammer Schipper, den Bredanaar N. v. Gageldonk
en den Limburger Gommans. die er als de wind tusschenuit trokken en een uiterst
moedigen strijd voerden.
Want men denke er toch niet gering
over: er moesten op dit zware traject 10 ronden van
Onmiddellijk maakte genoemd drietal
zich van de massa los en er werd zoo hard gejaagd, dat deze drie amateurs in de
2e ronde reeds een voorsprong hadden van 1 minuut. Het geheele veld lag toen
reeds ver uiteen en het waren er niet weinigen die na 2 ronden reeds zagen, dat
uitscheiden het verstandigst was. In die tweede ronde ging een groep van 12 man
(gevolgd door 3 verspreid liggende groepjes van 8 en 10 man) waaronder
Pellenaars naar de 3 leiders op jacht en aan het eind van deze tweede ronde
begon Pellenaars hoog spel te spelen. Hij demarreerde en maakte zich uit den
groep los en zoo hard ging hij in zijn eentje op de drie leiders, die
vanzelfsprekend om beurten overnamen, dat hij aan het einde van de derde ronde
nog maar 20 sec op hen achter was. In de 4de ronde bereikte hij de drie leiders
en wat hij toen deed was vermetel. Hij bleef maar eventjes bij hen uitblazen en
demarreerde toen opnieuw. Hij maakte zich los en ging alleen door en aan het
eind van deze ronde had hij 30 sec voorsprong op een groep van 6 man waarin wij
opmerkten Sluijts. Verschueren. v. d Voorden en de Amster- damsche amateur
Schulle, die te Parijs zoo goed had gereden. Op een paar honderd meter
daarachter volgden 10 man. waarin wij G. v. d. Ruit, Braspenninx Jr., Jan Gommers,
Valentijn, Van Schijndel, Saarloos, Middelkamp, Martens en Roeken herkenden. En
daar weer achter lagen nog eenige enkelingen, die toen reeds kansloos waren
geworden.
Pellenaar, joeg maar voort en hij
wist zijn voorsprong nog op te voeren tot 1 minuut en 19 sec op den amateur
Schulte die zich niet had kunnen beheerschen en zijn groep had verlaten om
alleen op jacht te gaan naar Pellenaar,. Deze daad werd gestraft. Hij reed zich
in de zesde ronde „leeg” en aan het eind daarvan moest hij opgeven. Het liet
zich toen al aanzien dat de vluchteling Pellenaars het tegen de groep waarin v.
d. Ruit zeer sterk reed niet zou kunnen houden. Gommans trok ook terdege zijn
deel mee en zoo werd de afstand steeds kleiner. Het kon ook niet anders.
Pellenaar, had nu al
Gerrit v. d. Ruit meenende dat
Pellenaars hem gecoupeerd had, werd jegens Pellenaars onhebbelijk. Ook diende
hij een protest in. Dit werd verworpen en v. d. Ruit werd beboet met f 25.
De uitslag werd als volgd: Alg.
kampioen van Nederland Gommans (Reuver) in 3 uur 5» mln. 51 sec
Professional:
1e Pellenaarsd (Terheide). 2e v. Schijndel (Eindhoven), 3e J. Gommers (Dongen).
Onafhankelijken:
1. J. Braspenninx (Princenhage). 2. H. Roeken (Putte). 3. J. Martens (Tilburg).
Amateurs:
1. Gommans (leuver), 2. Saarloos (Rotterdam), 3. Schoemaker» (Eindhoven).
Totaal uitslag: 1.
Gommans (amateur), 2 Pellenaars (profs), 3. Saarloos (amateur), 4. Schoenmakers
(amateur), 5. v. Schijndel (prof.). 6. J. Gommers (prof.), 7. Strobbe
(amateur). 8. Braspenninx (onafhankelijke), 11. v. Asd. 12. de Groen. 13, de
Lauwers. 14. Stuyf. 15. v. d. Lynden. 16. Martens,. 17. v. Gerven. 18 Kleijnen.
19. Markus. 20. J. Slikker.
Volgorde In de aankomst:
Naar wij vernemen moet Gommans de
toezegging hebben gekregen — welke nog door de sportcommissie moet worden bekrachtigd
— dat hij Nederland in het wereldkampioenschap in Zwitserland mag
vertegenwoordigen.
Ochtends werd nog een wedstrijd voor
veteranen verreden (8 ronden) waarvan de uitslag als volgt was:
Veteranen:
1. D. Vermeulen. Adam alleen;
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1937.06.12)
WIELRENNEN DE NATIONALE
KAMPIOENSCHAPPEN OP DEN WEG Braspenninx Jr. winnaar Zwaar parcours te
Valkenburg
Bij de wedstrijden om het nationale
kampioenschap op den weg is wel duidelijk bewezen, dat het circuit van Valkenburg
voldoet aan de hoogste eischen welke aan degelijk soort wedstrijden gesteld
mogen worden, sterke hellingen en dalingen, het zwaarste van de renners wordt
gevraagd. Alleen voor de geboren wegrenners wareniIn dezen wedstrijd de titels
te verdienen en dat het ten slotte bij de prots Braspennlnx Jr. is geworden zal
niemand verwonderen, als men de vorige prestatie van dezen renner in aanmerking
neemt.
Het is voor de renners een uitermate
zware wedstrijd geworden. Van de ongeveer 150 professienals, onafhankelijker,
en amateurs, die deel genomen hebben, heeft slechts een vijftiental den
wedstrijd uitgereden. Onder diegenen, die uitvielen, bevonden zich prominente
renners als Van der Ruit, Van Schijndel, Reynen, Valentijn Jr.. Piet van Nek,
Van Amsterdam, Gommans, Gijzen, die allen in den loop van de koers van het
tooneel verdwenen, hetzij door kettingpech, bandendefect of andere oorzaken. In
de laatste kilometers moesten ook Anton van Schijndel, Middelkamp en G.
Valentijn den strijd staken.
De organisatie van deze nationale
kampioenschappen was in handen van de vereeniging “Valkenburgs Belang", welke vereeniging
alle eer hiermede heeft ingelegd. Zij had de medewerking verkregen van de
besturen der gemeenten, waardoor het circuit gelegd was en mede van den
Provincialen Waterstaat van Limburg, die er in toestemde, dat het circuit werd
afgestoten gedurende de race. Een groot aantal rijksveldwachters en manschappen
van de Kon. marechaussee zorgden voor de goede orde lang, den weg. De regeling
was zoodanig, dat men met een gerust hart de wereldkampioenschappen weg volgend
jaar op dit circuit zal kunnen organiseeren. Om 2 uur werd aan ongeveer 150
renners het vertreksein gegeven over een afstand van
Na eenige ronden hadden zich in de
verschillende groepen schermutselingen voorgedaan, waarbij slachtoffers vielen.
O.s werd Van Amsterdam door een vrij ernstigen val genoodzaakt op te geven.
Na
In de beslissende sprint klopte
Braspennlnx Verveer. De uitslag werd als volgt:
Beroepsrenners:
1. J. Braspenninx (Pincenhagen) 5 uur 31 min. 37 sec, kampioen van Nederland en
kampioen der professionals: 2. Verveer (Lokeren B) op twee lengten; 3. Theuns 9
uur 32 min. 36 sec. kampioen der onafhankelijken; 4. H. Seyen (Maastricht): 3.
Saarloos (Rotterdam); 6. Overweel (Middelharnis).
Eerste der amateurs werd H. de Hoog
(Amsterdam) en daarmede kampioen van Nederland in den tijd van 5 uur 41 min. 52
sec; 2. Heeren (Breda); 3. Banken (Ubach o/Worms).
Kampioen van de veteranen werd
Braspennlnx (Princennage) over een afstand van
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.HOOGERHEIDE.(1937.09.20)
In den middag werd gisteren op het
circuit " van Hoogerheide in een stroomenden regen het kampioenschap
N.W.U. op den weg voor nieuwelingen en beginnelingen verreden over een afstand
van 5 maal 13,5 K.M. Ondanks het zeer slechte weer verschenen toch nog 43 renners
aan den start, waar van er 34 de eerste ronde overleefden, welk getal na twee
ronden was teruggebracht tot 20. Dezen, op een enkele uitzondering na, streden
dapper tegen weg en weer tot het einde in een zeer goed tempo. Bijna allen
reden alleen. Zoo werd van het bepg'in af getrokken. Het maakte den strijd voor
hen niet gemakkelijker. De uitslag werd:
Nieuwelingen: 1.
E. J. L. Donze Gent, met een tijd van 2 uur 4 min. 58 sec;
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1938.06.20)
Theo Middelkamp, de nieuwe Nederlandsche Kampioen
DE MAASTRICHTENAAR H. SEYEN KAMPIOEN DER
ONAFHANKELIJKEN
Na een moordenden strijd waarin tweehonderd renners
aller categorieën hun beste krachten gaven, rukte Middelkamp zich in de laatste
ronde los van twee nog overgebleven kopruiters en won in grootschen stijl ’t
kampioen- schap
Zoo heeft dan toch de Cauberg de beslissing moeten
brengen in den strijd om het Nederlandsehe kampioenschap. De Cauberg: het
krachten-moordende stukje Limburgsch heuvelland, waaraan de buitenlandsche
pers, met het oog op de a.s. wereldkampioenschappen, nu reeds een zeer zwaar
hoofd blijkt te hebben, werkte gedurende den geheelen wedstrijd als een
onverbiddelijke zeef.
Slechts de besten — en de gelukkigsten — van de
meer dan tweehonderd
starters liet deze zeef door.
De anderen werden onverbiddelijk teruggewezen,
zagen bij het beklimmen der moordende Cauberg-meters een tragische gaping komen
tusschen hun voorwiel en dat van den voor-man, die sterker bleek.
Zoo ging het den geheelen wedstrijd door. Telkens
weer vielen in dezen klim
heele reeksen renners ten offer aan deze alles aan
krachten opslorpende meters. Ook grooten waren daaronder. Grooten, die met het
air van „dat geval zal door ons wel even opgeknapt worden" aan den start
verschenen, die in grootschen stijl door de eerste ronden heen-rolden, maar dan
langzaam en ongemerkt haast in de achterhoede gedrukt werden.
Daarna volgde dan de onverbiddelijke opgave : men
dient nu eenmaal om
zijn reputatie te denken!
EEN BEELD VAN DEN STRIJD.
Theo Middelkamp is dan kampioen van Nederland
geworden en dat was volkomen verdiend. De Kieldrechter reed een wedstrijd
waarin hij zijn over-bekende taktiek volgde: hij wachtte af. rondenlang. Hij
liet anderen zich
doodrijden in, nuttelooze uitlooppogingen en
krachten-sloopende achtervolgingen. Middelkamp bleef minstens gedurende
driekwart van den wedstrijd tusschen de wielen van het meestal uit een groot
aantal renners bestaand peleton hangen. Men zag hem niet eens. Nu en dan was er
iemand die even vragend in het programma keek om te zien, wie wel die
soepel-rijdende man was, die op zijn doode gemak het tempo van een zwoegend
peleton bij-beende en zich om het landskampioenschap blijkbaar niet al te druk
maakte.
Toen, op het laatst van den strijd, kwam Middelkamp
naar voren. Met
nijdige pedaalstooten zoemde hij over de
zon-beschenen wegen van het
Valkenburgsche parcours. Waar anderen met groote
moeilijkheden te kampen zaten, vlóóg Middelkamp.
Hij werkte zich los uit een groepje, dat ruim een
minuut achterstand had op het leidende peleton en via alleen-rijdende
enkelingen en kleine groepjes sprong hij naar de leiders. Op dat oogenblik werd
in dat groepje juist de groote slag geslagen.
Valentijn, een onrustige, zeer sterk rijdende Valentijn,
probeerde alleen weg te komen. Nu was dat eigenlijk niet bepaald iets nieuws.
We hadden tevoren tallooze, min of meer
ernstig bedoelde uitlooppogingén te zien gekregen.
Vooral de jonge, tengere Limburgsche onafhankelijke
Lambrichts had voortdurend geprobeerd, gaten te slaan in de hechte verdediging
van een vrijwel steeds even compact als sterk blijvend peleton.
Maar juist toen Middelkamp bijkwam — en slechts
heel even in de gelegenheid was, om weer op adem te komen (voor zoover een
parcours als dat van Valkenburg dit uiteraard mogelijk maakt) demareerde C.
Valentijn
weg en nam een voorsprong van circa vijftig meter.
Men liet hem even gaan, waarschijnlijk omdat men
dacht, dat de 'vluchteling het nuttelooze van zijn poging vanzelf zou gaan
inzien.
Valentijn bleek echter een andere meening toegedaan
en verhoogde het tempo nog steeds, zoodat vanzelfsprekend de afstand tusschen
hem en het peleton — dat op dat oogenblik nog steeds uit minstens twintig
renners bestond — in evenredigheid grooter werd.
Nu was het ’t oogenblik, dat Gerrit Schulte, de
fameuze Gerrit Schulte, die gedurende den geheelen wedstrijd door de ruim
twintigduizend toeschou- wers met bewonderende blikken vereerd was, de tijd
gekomen achtte om
den vluchteling te gaan halen. Schulte demarreerde
eveneens.
Nu is een demarrage-a-la-Sohulte eenvoudig iets
fenomenaals. Een, op volle toeren draaiende Schulte lijkt een Jumbo met een
onuitputtelijke dosis
kracht en uithoudingsvermogen.
Het laat zich begrijpen, dat er niet veel waren,
die van Schulte's felste werk in dezen westrijd, terug hadden. Eigenlijk was er
slechts één enkele, en deze
eenzame heette Middelkamp.
Toen Schulte reeds meer dan twintig meter van het
peleton weggeloopen was, sprong Middelkamp in een flits uit het peleton op den
vluchteling.
Deze tandem begon dan de achtervolging op den nog
steeds met voorsprong aan den kop rijdenden Valentijn.
DE BESLISSENDE PHASE.
Valentijn's toch al niet zoo bijster groote
voorsprong kromp met de minuut en het was voor iedereen duidelijk, dat het
slechts een kwestie van minuten zou zijn voor Schulte en Middelkamp, om den
vluchteling tot de orde te brengen.
Dat gebeurde dan inderdaad, hoewel Valentijn zich
niet zonder meer gewonnen gaf en direct weer probeerde te ontvluchten. De
heeren Schulte en Middelkamp gaven hem echter geen kans. Zoo kregen we dan de
twee laatste ronden en zooals de situatie op dat oogenblik was, had Middelkamp
ongetwijfeld de beste papieren.
In een eindsprint kon men verwachten, dat de
Kieldrechter minstens een lengte sneller zou blijken dan zijn groote rivalen.
Intusschen echter was de strijd nog geenszins gestreden. Want zoowel Schulte
als Valentijn begrepen
natuurlijk wonderwel dat hun eenige winst-kans
gelegen was in' 't nemen van een voorsprong. Voor dat werk zou men natuurlijk
den Cauberg benutten.
De voorlaatste maal, dat deze klim genomen moest
worden gebeurden er eigenlijk tegen allé verwachtingen in, geen bijzondere
dingen.
We waren persoonlijk ter plaatse en zagen het
drietal, broederlijk bij elkaar, naar boven komen.
Men kreeg op dat oogenblik den indruk, dat vooral
Schulte nog zeer frisch op zijn fiets zat. Hij trapte, zelfs tijdens de
beklimming nog steeds een soepelen, rustigen stijl en men kon het den
toeschouwers niet kwalijk nemen, dat het zijn favoriet reeds gewonnen waande.
Het liep echter min of meer anders..!
Schulte probeerde in de flauwe afdaling van Vilt
haar Berg-Terblijt weliswaar los te komen. Het leek ons niet het meest
geschikte oogenblik en dat was het dan blijkbaar ook niet. Reeds voor men aan de
afdaling van den Geulemer- berg begon hadden Valentijn en Middelkamp, waarvan
op dat oogenblik
vooral de eerste bergen werk verzette den
vluchteling weer in hun midden en in Houthem zaten de heeren nog rustig bij
elkaar.
Toen, in Valkenburg, gebeurde het onverwachte.
Mïddelkamp, tactisch als steeds, nam zijn kans waar. Hij wist, dat Schulte in
den Cauberg zeer waarschijnlijk voorsprong zou probeeren te nemen en hij
vertrouwde dat blijkbaar niet al te erg.
In Valkenburg dus — ook daar stijgt de weg reeds
aanmerkelijk als aanloop
naar den Cauberg — spoedde Middelkamp zich naar de
leiding, nam enkele
meters en vergrootte dien voorsprong op haast
wonderbaarlijk-snelle manier.
Er werd bij het achtervolgende tweemaal op dat
moment kennelijk even
geaarzeld. Men kreeg zoo den indruk, dat Schulte en
Valentijn zich machtig
genoeg voelden om den vluchteling tijdens de
beklimming van den Cauberg
te halen en er dan meteen over te gaan. Dit
rekensommetje bleek echter een
foutieve uitkomst te hebben. Immers, Middelkamp nam
den Cauberg voor de laatste maal in grootschen stijl.
De Middelkamp, die daar dezen helschen berg voor de
zestiende maal beklom, had zich tevoren op die manier nog niet laten zien.
Voor hem was dit kampioenschap een kwestie van
prestige. Op zijn verkiezing voor de Tour de France-ploeg is namelijk nogal
eenige critiek uitgeoefend.
Men kan zich zoo voorstellen, hoe dwars dit dezen
eerzuchtigen jongeman gezeten moet hebben. Met het winnen van een zoo moeilijk
te veroveren kampioenschap, kon Middelkamp zich rehabiliteeren, kon hij met één
slag
alle critiek den kop indrukken, was ook zijn keuze
voor de ploeg in de Ronde van Frankrijk gerechtvaardigd.
Natuurlijk had Middelkamp het op een sprint kunnen
laten aankomen. Ook daarin zou hy — zooals reeds gezegd — de beste papieren
gehad hebben. Maar Middelkamp wilde op een andere, indrukwekkender manier de
kampioensshirt veroveren. Daarom zagen we voor de laatste maal, een-
forrhidabelen Middelkamp bezig met de bestijging van den Cauberg.
Middelkamp ontpopte zich op dat oogenblik als een
klimmer van internationale grootte, een die in de Tour de France met de
beruchte Cols maar weinig moeite zal hebben, wanneer hij inderdaad wil.
Achter hem stoof een rukkende, zwoegende maar tegen
den leider toch machtelooze Schulte naar omhoog. Valentijn probeerde nog even
aan het wiel van den Bosschenaar te kleven, maar dat lukte bij dit tempo niet,
ook hij moest lossen. Zoo kregen we dan in den Cauberg deze situatie: aan den
kop een niet meer te kloppen Middelkamp die nog voortdurend uitliep, daarachter
Gerrit Schulte wiens voorsprong op Valentijn eveneens ziender- oogen grooter
werd.
NAAR HET EINDE
Op dat oogenblik dan was de race eindelijk gereden.
Middelkamp verloor in de laatste afdaling naar Vilt geen meter van zijn
voorsprong en spurtte als verdiend algemeen Nederlandsch kampioen door de
finish en Schulte arriveerde twintig seconden later als tweede, terwijl
Valentijn in dit allerlaatste gevecht om den nationalen titel, nog dertig
seconden op den leider verloren bleek te hebben.
FLITSEN EN PHASEN UIT DEN STRIJD
Deze strijd om Neerland’s kampioenschap laat zich
het overzichtelijkst in twee, duidelijk te onderscheiden phasen verdeelen: het
eerste deel waarin de jongeren overduidelijk den boventoon voerden, en het
tweede deel waarin de bekende cracks naar voren kwamen en tenslotte dan ook de
eerste plaatsen in de wacht sleurden.
Bij het eerste deel onderscheidden we direct reeds
enkele prominenten.
Het aardige was wel, dat deze prominenten verdeeld
waren over de drie categorieën.
Bij de profs hadden vooral Piet v. Nek — die op de
laatste oogenblikken nog was komen opdagen — en Braspenninx jr het hooge woord.
Hiervan heeft Piet v. Nek een schitterenden indruk achter gelaten. Hij was een
van de meest-actieven uit de groep, reed zeer sterk en gemakkelijk en had ook
op den titel een zeer goede kans gehad, wanneer het pechduiveltje zich niet met
het geval bemoeid had door hem in de tiende ronde na de afdaling van den
Geulemerberg — toen hij nog bij het leidende peleton zat — een derailleur-panne
te bezorgen, welke hem met een uit den strijd wierp.
J. Braspenninx had het overigens zoolang niet eens uitgehouden.
De jonge Bras, die verleden jaar reeds getoond
heeft, op dit circuit uitermate goed uit de voeten te kunnen, was in de eerste
ronden met Piet v. Nek ongetwijfeld de beste man, maar kreeg ongeveer op de
helft van den wedstrijd juist tijdens de beklimming van den Cauberg een bandje.
Zonder contact met het leidende groepje van dat
oogenblik te verliezen, reed hij den Cauberg op. Daar legde hij een nieuwe
tube, verloor daardoor natuurlijk voeling met de leiders, raakte langzamerhand
in de achterhoede en verdween na enkele ronden met onbekende oorzaak.
DE ONAFHANKELIJKEN.
Bij de onafhankelijken reden in deze periode vooral
de beide Limburgers Seyen en Lambrichts in grootschen stijl. Ook Kees Bronger
vond men steeds bij de leiders, hoewel hij zich met aan uitlooppogingen te
buiten ging en daardoor natuurlijk niet zoo vermocht op te vallen.
Lambrichts vooral, een tenger jongrennertje, dat
den laatsten tijd in Belgische wegwedstrijden buitengewone prestaties levert,
deed formidabele dingen.
Meerdere malen liep de kleine man van de
hoofdgroepen weg, zat kilometers lang alleen te vechten tegen de jagende
achtervolgers.
Hij beklom den Cauberg meermalen op formidabele
manier moederziel alleen en het zou zoo gek niet geweest zijn als deze kleine
man ook op het laatst van zich had doen spreken.
Zoover is het echter niet gekomen. Toen de groote
slag geslagen werd, bleef
hij hangen in het peleton en bereikte de finish in
de groote groep.
De sprint, van dit peleton werd met miniem verschil
gewonnen door Seyen, die zijn prestaties van de laatste jaren daardoor verdiend
beloond zag door het nationale kampioenschap der onafhankelijken.
DE AMATEURS
Bij de amateurs hebben enkele renners, waaronder
vooral de Limburger Banken en de winnaar Hofstede een opmerkelijke race
gereden.
Vooral in 't begin hielden zeer vele amateurs het
tempo der profs en onafhankelijken gemakkelijk bij.
Hun goede rijden wordt wel voldoende tot
uitdrukking gebracht door het feit, dat de eerste vier rijders van deze
categorie allen bij de groep waren, welke na de vijf eersten binnenkwam.
En het werd duidelijk, dat de Nederlandsehe
wegrensport, ook bij het groote leger der amateurs menschen heeft zitten, die,
vooral op het Valkenburgsche circuit, tijdens de a.s. wereldkampioenschappen
lang niet kansloos zijn en in staat geacht mogen worden, de buitenlandsche
concurrentie zeer goed partij te geven.
DE EENZAMEN.
Twee eenzamen bezetten de vierde en vijfde plaats:
Hellemons en Gommans. Toen de groote slag door Valentijn, Schulte en Middelkamp
geslagen werd, waren ook zij niet in staat, het moordende tempo van de leiders
te volgen. Maar na enkele kilometers hadden zij den moed en de kracht, het
peleton
te verlaten en eenzaam de achtervolging in te
zetten.
Tot een eigenlijke achtervolging kwam het
natuurlijk niet, daarvoor was het tempo der leiders nu eenmaal te groot.
Maar toch bracht hun dit moedige werk een verdiende
vierde en resp. vijfde plaats. Hulde daarom aan deze eenzamen, die den moed
hadden, geheel en alleen op hun eigen krachten te vertrouwen.
DE NIEUWE KAMPIOENEN
Professionals: TH. MIDDELKAMP. Kieldrecht
Onafhankelijken: HUB. SEYEN Maastricht.
Amateurs: J. HOFSTEDE Gouda
Veteranen: BRASPENNINCX Sr. Princenhage
LIMBURGSCHE RENNERS STEEDS MEER AAN DE LEIDING
Hoe de strijd om de titels verliep. - Een technisch
verslag over het verloop van den wedstrijd. - Daverende, ononderbroken strijd
rond het Valkenburgsche parcours – Uitvallers „Ohne Ende"
HOE DE STRIJD VERLIEP
Om twee uur startte aan Hotel Oda" te
Valkenburg de groote bonte groep voor den langen tocht van ruim 150 K.M. met 16
„Caubergjes".
Natuurlijk waren er renners niet van de partij o.a.
Verveer. C. Bogaert, van Gent Lauwers bij de Profs: Saarloos Beulen en een
vijftal anderen bij de onafhankelijken en een kleine twintig amateurs.
Daartegenover waren er ook aanwezig, die niet op de deelnemers-lijsten
voorkwamen o.a. de favoriet
P. v. Nek en de Tour de France-man Dominicus. Het
was een mooi gezicht, die stampende zwoegers voor 't eerst tegen den steilen
Cauberg te zien opklauteren. Het eerst bereikte van Noort den top, waarna in
snelle vaart naar Geulem werd gereden.
De afdaling te Geulem van de thans nog groote groep
liep zonder ongelukken af. Na de eerste ronde kwam een groote groep voorbij
Vilt onder aanvoering van Johnny Braspenninx, de kampioen van 1937. De tijd van
vertrek te Valkenburg, bij de tweede doorkomst te Vilt bedroeg 20 minuten 41
secon- den, waarin dus twee Caubergjes zaten. Aanvankelijk hadden er diverse
uitlooppogingen plaats, die evenwel op niets uitliepen. De tweede ronde
trok P. van Nek naar voren en wist 'n kleine
voorsprong te nemen op 'n
peleton van acht man. In deze groep bevonden zich
ook de Limburgers
Seijen en Lambrichts. Het groote peleton volgde op
eenigen afstand, ook waren er vanzelfsprekend een aantal pechvogels en anderen
die moeilijk meekonden. Jansen, Den Haag verdween reeds in de tweede ronde
evenals Doste, Enschede, Nijkrade, Enschede en Toppel Eindhoven.
Van Nek wist den verkregen voorsprong niet- te
behouden. Speciaal de onafhankelijken hielden er ook een stevig gangetje in.
Opvallend was wel, dat in het begin, nadat de Cauberg was genomen een
uitlooppoging werd ondernomen. Zoo kwam Lambrichts de derde ronde door met 'n
kleinen voorsprong op de rest. De kleine sympathieke Bundenaar werd luide
aangemoedigd door de talrijke aanwezigen. Het was echter nog te vroeg om te
denken aan een serieuze kans om weg te komen. Seijen, de Maastrichtenaar,
voor velen een van de favorieten, vocht dapper mee
en bleef voortdurend in de voorste gelederen. De voorsprong van Lambrichts ging
weer verloren en er kwam een kopgroepje van drie man met aan de leiding. Johnny
Braspenninx in gezelschap van C. Valentijn en de amateur Engel uit Amsterdam.
Op 25 sec. volgde een peleton van 22 man waarin o.a. Seijen, Lambrichts,
Schulte en andere grootheden van den weg.
Middelkamp, die naar later zou blijken, als eerste
over de eindstreep vloog, bleef aanvankelijk op het tweede plan. Tacticus als
hij is, liet hij de overigen het zware werk verzetten en zorgde enkel, niet te
ver achter te raken.
Onder de hand komt Buitendijk, Rotterdam als eerste
der Veteranen binnen gevolgd door Braspenninx, Sr. Zooals bekend, reden deze
oudjes slechts 5 ronden. Buitendijk had, naar bleek, niet reglementair gereden.
In de Cauberg was het Berwers, die hem de helpende
hand had toegestoken en naar boven geduwd.
Het gevolg was, dat Buitendijk werd
gediskwalificeerd,waardoor Braspenninx Sr. evenals in 1937 werd uitgeroepen tot
kampioen 1938 van de Veteranen.
Terwijl Bras, Sr. zijn eereronde reed, stormde
Braspenninx Jr. als leider van een peleton over bergen en dalen. Bij de zesde
ronde kwam er een kopgroep
van 10 man waaronder van Nek, Engel, Griffion,
Lambrichts en Seijen.
De Cauberg verrichtte nu zijn beuls-werk.
Telkens weer kwamen berichten binnen van die hadden
opgegeven. Illusies waren verdwenen. De „grooten" wisten zich voorloopig
nog allen te handhaven. Maar op de helft van den maaltijd kwam het
pechduiveltje Braspenninx, Jr. plagen. Een lekke band en dat precies in den
Cauberg! Een groote achterstand was hiervan het gevolg. Nog probeerde hij bij
te komen en jakkerde achter de anderen aan. Al gauw zag hij het hopelooze van
het geval in en verdween voor goed.
De achtste ronde lag van Nek nog steeds op kop met
een voorsprong van
lied van Nek den verkregen voorsprong nog ietwat
vergroot op het peleton van 7 met ook vele favorieten o.a. Schulte en Seijen,
Lambrichts. Met veel grooteren achterstand kwam er een peleton van 21 man.
Maar ook van Nek. zag zich weer ingeloopen zoodat de
situatie aan den kop weer geheel gewijzigd werd. Een groep van 6 had de leiding
op korten afstand gevolgd door een groep van 4. De eerste tien ronden werden
afgelegd in 2 uur 52 min. en 29 sec.. Seijen lag bij het ingaan van de elfde
ronde op kop te Vilt bij de finish en achter hem van Nek, Schulte en Lambrichts
en de opvallend
goed rijdende Reuvenaar Gommans.
Het tempo zakte wat. Werden de eerste ronden in 16
min. 15 sec; 16 min. 33 sec.; 16 min. 26 sec. gereden, de elfde keer deed men
er zelfs 17 min. 50 sec. over.
Dan komt het bericht binnen, dat Valentijn en
Lambrichts een voorsprong nemen in den Geulemerberg en alleen er tusschen
uittrekken.
Zal-Lambrichts zijn kans kunnen nemen? Op den
Houthemerweg schudt hij zelfs Valentijn nog van zich af en laat allen de hielen
zien. Niet voor lang evenwel. De Cauberg zorgt, dat weer een groep van 6 te
Vilt arriveerde. Valentijn en Lambrichts zitten daar ook tusschen.
Een nieuw slachtoffer valt. Voor velen de groote
favoriet voor de eindzege P. van Nek, krijgt het te kwaad met zijn derailleur.
Na 10 ronden bergen werk te hebben verzet, raakt hij achterop, komt niet meer
bij en gaat de gang van vele anderen.
Schulte weet het tweede peleton bij te trekken,
waardoor aan den kop weer een groep komt van 12 man.
In de twaalfde ronde demarreert Lambrichtsweer te
Geulen-, en gaat in gezelschap v. Bronger aan den haal. Een poosje duurde dit
maar de kanonnen van den weg bombardeerden.
Valentijn, Schulte, Middelkamp jagen en zwoegen dat
het een lieve lust is om
te zien.
De dertiende Ronden brents de beslissing In de
steile helling weten Schulte, Valentijn en Middelkamp hun kans waar te nemen en
springen weg. De voorsprong te Vilt bedraagt reeds 55 sec. op een peleton van
12 man waar in o.a. Seijen. Lambrichts, Gommans, Hellemons, Hofstede en nog
enkele andere. Banken, de Limburgsche amateur, die uitstekend wist te volgen en
in de negende ronde nog bij de kopgroep lag op de eerste plaats van de amateurs,
krijgt ook al met pech te kampen in de dertiende ronde en blijft
steken.
Meer en meer blijkt dan dat — pech uitgesloten — de
strijd zal gaan bij de profs tusschen Valentijn, Middelkamp en Schulte. De
voorsprong op het peleton wordt allengs nog vergroot en bedraagt bij het ingaan
van de laatste ronde ongeveer 2 min. op een peleton van 11 man waarin nog
steeds Seijen,
Lambrichts. Reuter, Hellemons, Hofstede en Gommans
zitten. Vol spanning volgen de vele duizenden toeschouwers de verrichtingen van
dit drietal en het werk van het peleton van elf. Te Houthem probeert Valentijn
zijn twee medegegadigden te lossen. Even slechts want spoedig zijn ze weer bij
elkaar. De zestiende Cauberg zal de beslissing brengen. Zal Schulte wel over
voldoende reservekrachten beschikken om de twee tegenstanders tegen de vlakte
te rijden? Of zal Middelkamp toonen, dat hij nog steeds een beste klimmer is en
zijn verkiezing voor de Tour de France zeker gerechtvaardigd is? En Valentijn?
Vragen die zich bij velen opdringen.
En opeens, ja, daar komt er een. ’t Is Middelkamp!
Met een flink gangetje schiet hij voor de 16e keer over de eindstreep thans als
winnaar. Op 21 sec. volgt Schulte. de blonde Bosschenaar. Sympathiek deed het
aan dat Schulte de eerste was die Middelkamp de hand drukte. Op 10 sec. volgde
Valentijn
even later Hellemons en dan als nummer 5 Gommans,
de eerste Limburger, die voortdurende in de voorste gelederen heeft gestreden
en op een uitstekenden wedstrijd kan terugzien.
Even nog is het wachten op het groepje waarin zich
de onafhankelijken en de amateurs bevinden. Daar stormen ook zij binnen. Met
een nijdig sprintje weet Seijen den titel 1938 van de onafhankelijken te
bemachtigen. Ongeveer gelijktijdig kwamen binnen Reuter, v. d. Stok,
Lambrichts, v Amsterdam
e.a.
De amateurstitel werd veroverd door Hofstede uit
Gouda, die zich eveneens in het- zelfde groepje bevond vóór Demmenie Rotterdam,
de Hoog, Amster- dam.
En hiermede was de groote strijd gestreden.
Middelkamp kreeg de nationale trui om zijn schouders gedrukt. Seijen werd
gehuldigd als kampioen der onafhankelijken en Hofstede als titelhouder der
amateurs. Het volkslied weerklonk, filmoperateurs deden hun werk enfin de
bekende bedrijvigheid na afloop Thans is het wachten op het groote wereld-
gebeuren in September.
EEN LIJDENSWEG VOOR
VELEN!....
De lijst der uitvallers
TWEEDE RONDE: H. J. Jansen, Den Haag. J.
Dost. Enschede. G. J. Nijkrade Enschede. A. Tappel Eindhoven
DERDE RONDE: J. Kleintjens, Heerlerheide. L.
Kats, Amsterdam. P. de Laat, Tilburg. B. v. d. Sluis, Uithoorn. H. B. Schukking
Enschede
VIERDE RONDE: Veldt. Enschedé. Ch.
Hofman. Roermond.
VIJFDE RONDE: A. J. Rijvers, Rijsbergen. J.
Panman Alkmaar.
ZESDE RONDE: H. A. Brewers, Delft. B.
Dekker, Apeldoorn. G v. d. Ruit Capelle a.d. IJssel. J. Vroomen,
Ostênde. B. v. Krimpen, Zwijndrecht.
ZEVENDE RONDE: J. A. Maas, Geldrop.
ACHTSTE RONDE: J. J. Spits Amsterdam. H.
Dost, Enschede. W. Joolen, Utrecht.
NEGENDE RONDE: H. Krimp Wilnis.
TWAALFDE RONDE: J. Kuiper. Juliana dorp. J.
Manneveld. Zijpe P. v. Nek
J. Leeuwenberg. Rotterdam v. d. Heyden. Wouw
DERTIENDE RONDE: J. M. Banken. Übach over
Worms. A. Kuyper Amsterdam, P. H. te Loo, Heerlen.
Deze lijst maakt natuurlijk geen aanspraak op
volledigheid. Zij geeft slechts een zeer vluchtigen kijk op den tragischen
lijdensweg dien velen te bewandelen
hadden.
DE OFFICIEELE UITSLAG
Beroepsrenner (151.6 K..): 1.
Middelkamp (Algemeen kampioen van Nederland) 4 uur 19 min. 27 sec. 2. Schulte 4 uur 19 min. 48 sec. 3. Valentijn 4
uur 19 min. 58 sec. 4 Hellemons 4 uur 21 min. 13 sec. 5 Gommans 4 uur 21 min.
42 sec.
Amateurs (151.6 K.M.): 1 Hofstede 4
uur 23 min. 12 sec, 2 Demmenie.
3 De Hoog. 4 T. Pijnenburg (zelfde tijd).
Onafhankelijken (151.6 K.M.): 1 Seyen 4
uur 21: 2. Reuter, min. 9 sec. 3 van Stek, beiden zelfde tijd.
Veteranen (50.2 K.M.) 1. Braspenninx
Sr. 1 uur 36 min. 20 sec.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.(1939.06.12)
Wielrennen om het kampioenschap in den stroomenden
regen
Hellemons individueel kampioen van Nederland op den
weg
Engel amateurkampioen, Tacken kampioen der
onafhankelijken
Onder wel zeer slechte weersomstandigheden zijn
gistermiddag te Valkenburg de individueele kampioenschappen van Nederland op
den weg
verreden. Tijdens de wedstrijden heeft het vrijwel
voortdurend geregend, hetgeen voor de renners een groote handicap is geweest.
De wedstrijd had een zeer merkwaardig verloop, doordat de beste renners moesten
opgeven.
Direct na den start, welke precies om 2 uur was,
bij het bestijgen van den Cauberg vormden zich drie groepen met onderling
ongeveer een meter verschil. Aan den kop reed Lambrichts, die voor de eerste
ronde een tijd van
18 min. 52 sec. noteerde. Enkele onder wie
Valentijn, moesten toen reeds den strijd staken.
Aan den kop, na de derde ronde welke in 15 min. 36
sec. werd afgelegd, vielen weer enkele renners uit. Hiertoe behoorde ook
Schulte.
Lambrichts, Engel en de Groot hadden de leiding
genomen met 15 sec. voorsprong.
Na de negende ronde namen van Es en Hellemons de
leiding over en op hen volgde een groep, getrokken door Lambrichts en Sijen,
Lambrichts kreeg in de elfde ronde een kaderbreuk, waardoor hij moest opgeven.
In de elfde
ronde liep Hellemons alleen uit en nam de leiding
met 1 min. 21 sec. op een groep van drie renners. Na de vijftiende ronde had
Hellemons een grooten voorsprong op den volgenden Engel, die op zijn beurt voor
de Groot lag. Hellemons ging onbedreigd over den eindstreep en won daarmede het
Individueele kampioenschap van Nederland op den weg in een tijd van 4
uur 47 min. 42 2/5 sec. Engel werd kampioen der
amateurs. Tacken kampioen der onafhankelijken. De uitslagen luiden: Afstand
Beroepsrenners: 1. Hellemons 4 uur 47 min. 42 2/5
sec.; 2. Overwheel;
3. Kroese.
Amateurs: 1. Engel 4 uur 48 mln. 56 sec; 2. De
Groot; 3. De Hoog.
Onafhankelijken: 1. Tacken 4 uur 56 min, 5 3/5
sec.; 2. Textor; 3. Willems.