JAARGANG 1978

                              WEDSTRIJDEN O

OBBICHT - 25 juli.1978

Van de vijf koplopers in het Wonder 1978  was JAN KREKELS in de spurt het rapst

Het Wonder '78 - onder deze nieuwe naam ging de achtste editie van Het Wonder van Obbicht door - kreeg Jan Krekels op de erelijst, een succes dat de 30-jarige rappe Jet Star Jeans­coureur fel begeerde: twee jaar geleden passeerde hij bereids in eerste stelling de finishlijn (werd toen gedeklasseerd omdat de bevoegde jury die eindspurt lang niet vlekkeloos vond), zodat van een sport revanche gewag kon worden gemaakt. Voorts staat Jan Krekels op het lijstje van de wk-kandidaten en der­halve is deze overwinning in Het Wonder een onderstreping van deze sollicitatie.

Het Wonder kreeg ditmaal een ander cachet: qua afwikkeling werd aan de wensen van het publiek voldaan, bij de opzet en aanpak waren meerdere nijvere lieden betrokken. Het Wonder is een vondst, een creatie, van Hub Canisius; Obbicht hand­teerde voorheen een 4100 meter omloop, zijnde een grote lus van 2350 meter en een kleine van 1750 meter. Op dat traject reden achtereen volgend Harrie Jansen (1971), Jos van Beers (1972), Tony Gakens (1973), Hennie Kuiper (1974) - Hennie's eerste victorie bij de grote bazen -, Gerard Vianen (1975), Piet van Katwijk (1976) en Theo Smit (1977) de toepasselijke huldiging tegemoet.

Het nieuwe bestel ? Een comite bestaande uit Hub Canisius, Edy Beurskens, Gerrit Janssen, Jan Moors en Frans In 't Pan­huis. Dit comite sloeg acht op de intenties van de kijkers, die de aangestipte achtvorm niet bepaald attractief vonden. De grote lus werd geschrapt, Het Wonder '78 ging op het 1750 meter circuit door. Geprolongeerd werd het klinkend dorps­feest; van vrijdag 21 juli tot en met dinsdag 25 juli - de dag van de koersen - in de grote feesttent doorlopend allerlei at­tracties, optreden van bekende orkesten en heel bekende arties­ten. Bergen werk moest vermeld cpmite opknappen, want om alles tot in de puntjes voor elkaar te krijgen, om koersen van 's morgens tot 's avonds te etaleren, om medewerkers (spon­sors bijvoorbeeld) aan te trekken, vooral om een eminent prof­veld te charteren, is heel wat voor nodig.

Het Wonder '78 voldeed aan de verwachtingen van dit enthou­siast comite: 46 coureurs verschenen in Obbicht, ruim 12.000 toeschouwers omzoomden de gezellige omloop.

Voor de aanvang van het hoofdnummer werd de onfortuinlijke Hennie Kuiper hartelijk begroet en gehuldigd (uiteraard moest Hennie's echtgenote in deze lof delen) door Miss Nettenbouw (Coryna Dreessen uit Neerbeek) - gevolgd door een ereronde in een auto -, de succesvolle Tour-mannen werden natuurlijk eveneens op het podium geroepen, werden geprezen door de organisatoren, de heer W. Schep (directeur Nettenbouw), Coryna Dreessen en Gerrit Schulte, ook door Jan Lambrichs.

En na deze leuke ceremonie stuurden Gerrit Schulte en Hen­nie Kuiper - de starters - de profs de weg op. De daden­drang van de junioren en de amateurs overtrof die van de profs bepaald duidelijk. Die velden werden uiteengerukt, de mannen die in de kop doorkwamen wensten niet te “begeven" en aldus werd sport van prima kwaliteit opgedist.

Limburg was troef: Peter Schroen eerste bij de junioren, Ad Wijnands primus bij de amateurs en nadien Jan Krekels de rapste van vijf de lakens uitdelende profs.

Na 15 km een ontsnapping van Jan Raas en de zesdagenman (ook een zeer behoorlijke stayer) Horst Schutz. De winst bleef tot 18 ,seconden beperkt, waarna beiden in de lange sliert ver­zeilden en verder geen moeite deden om die stoet te verlaten. Mathieu Dohmen, Ko Hoogedoorn en Aad van den Hoek lieten zich bekijken, na 19 ronden was alles bijeen en na 21 ronden werd de koers al in een beslissende plooi gestreken. Een vroege ontknoping dus, mede een gevolg van het nuchtere feit dat het peloton geen verweer bond, zonder veel animo de rest van de karwei afpeddelde. Adrie van Houwelingen demarreerde, Mat­hieu Dohmen had meteen een antwoord voorhanden, Leo van Vliet eveneens en dra kregen Jan Krekels en Johan van de Velde aansluiting. De koek was gebakken: 1.25 min. winst na 33 ronden, 1.51 min. na beeindiging van de 37e omloop, na 40 ronden dubbelden de vijf dapperen de stoet. In die verslagen en rond zeulende stoet de geen moment actief zijnde Tour­mannen Zoetemelk, Raas, Knetemann, Lubberding, Van den Hoek, de Zwitser Keller, de Duitsers Schumacher en Bohnen, Scheuneman, Gevers, Huisjes, Van den Bunder en Schipper. Pas op het einde een initiatief van Decauwer die met Fons van Katwijk, Bohnen, Piet van Katwijk, Raas, Keller en Scheune­man net voor de meute op de streep afholde. Fons van Katwijk werd zesde. Krekels, Van Houwelingen, Van de Velde, Van Vliet en Dohmen eisten derhalve alle aandacht op.

Op enkele honderden meters voor de aankomst nam Jan Kre­kels resoluut het heft in handen, won van kop af fraai. Adrie van Houwelingen completeerde het Jet Star Jeans-succes door na maat Krekels de tweede plaats te bemachtigen. Vijf vlijtige knapen “maakten" Het Wonder '78 sectie profs: Jan Krekels, Adrie van Houwelingen, Johan-van de Velde, Leo van Vliet en Mathieu Dohmen. BRON GERARD SILLEN

Beroepsrenners: 1. Jan Krekels 103 km 2'50 meter in 2.17.35, 2. Adrie van Houwelingen, 3. Johan van de Velde, 4. Leo van Vliet, 5. Math. Doh­men, 6. Fons van Katwilk op 1 ronde, 7. Karl-Heinz Bohnen, 8. Piet van Katwjjk, 9. Jan Raas, 10. Fridolin Keller, 11. Jose Decauwer, 12. Bert Scheuneman, 13. Jan Huisjes, 14. Johan v. d. Meer, 15. Theo Smit, 16. Gunther Schumacher, 17. Adrie Gevers, 18. Aad van den Hoek, 19. Jan Breur, 20. Toine van den Bunder, 21. Roman Hermann, 22. Henk Lubberding, 23. Hans Langerijs, 24. Ronald Bouckaert, 25. Jos Schipper, -26. Gerrie van Gerwen, 27. Horst Schiitz, 28. Gerrie Bruinsma, 29. Ben Koken, 30. Ton Zuiker, 31. ex aequo de rest van het peloton met o.m. Joop Zoetemelk, Gerrie Knetemann, Ronald de Witte, Fred Rompelberg.

Amateurs: 1. A. Wijnands, 2. J. Slendebroek, 3. W. van Steenis, 4. M. de Vos, 5. D. Willi­genburg, 6. A. Pieters, 7. A. van Mulken, 8. W. Jennen, 9. J. Claessens, 10. D. Schouten. Junioren: 1. P. Schroen, 2. J. Gorissen, 3. P. Pieters, 4. R. Lemmens, 5. L. de Brujin, 6. M. van Rijsbergen, 7. H. Winkel, 8. J. Harings, 9. H. Manders, 10. J. Drost.

Nieuwelingen: 1. H. Daams, 2. G. van Gestel, 3. J. van Wegberg, 4. E. Vossenberg, 5. L.

Kersten, 6. H. Baudoin, 7. L. Nevels, 8. G. Meex, 9. B. Lambregts, 10. G. Rutten. Liefhebbers: 1. B. Jansen, 2. M. Nepp (Dld.), 3. C. van Helvoort, 4. N. Roelofs, 5. J. Adams, 6. M, v. d. Oever, 7. H. Hermes, 8. T. Reijn­ders, 9. W. Cuijpers, 10. B. Slangen.

 

OCHTEN - 22 juli.1978

Amateurs: 1. W. van Steenis, 2. Th. Gevers, 3. W. Vlot, 4. W. Pater, 5. F. Moons, 6. P. Ruiter, 7. B. v. d. Stelt, 8. J. de Ruiter, 9. K. Zomer, 10. R. de Veer.

Nieuwelingen: 1. L. Nevels, 2. R. Moorman, 3. G. Honigh, 4. P. de Groot, 5. R.Geutskens, 6.H. Blom, 7. G. Theunisse, 8. J. van Wijk, 9. R. Wiese, 10. J.Akkerman.

 

ODIJK - 1 oktober.1978

Veteranen: 1. G. Steinbach (W.-Dld.), 2. H. Buis, 3. H. Hoek, 4. J. Pluimers, 5. B. Boom, 6. J. Dekker, 7. H. Scheuten, 8. A. Veenendaal, 9. S. Kamp, 10. H. Ket.

 

OEFFELT - 22 juli.1978

Dames: 1. B. v. d. Spiegel-Hage, 2. B. Habetz (Dld. ), 3. K. van Oosten-Hage, 4. T. v. d. Plaat, 5. M. Brinkhoff, 6. B. van IJken, 7. A. Kuijpers, 8. H. Top, 9. M. Bik, 10. H. Buiten­huis-de Jong.

Liefhebbers en veteranen: 1. A. van Melis, 2. A. Bouwens, 3. G. Draaber, 4. M. Rombouts, 5. C. van Helvoort, 6. R. v. d. Heijden, 7. D. Wesseling, 8. A. Breure, 9. H. Vos, 10. H. Bakens.

 

OENE - 11 augustus.1978

Liefhebbers: 1. J. Pluimers, 2. J. Hup, 3. T. van Duuren, 4. G. Steinbach (W.Dld.), 5. T. Krabbe, 6. Th. de Waal, 7. H. de Brouwer, 8. G. van 't Klooster, 9. H. Waanders, 10. M. Sprakel.

Junioren: 1. G. Groenewegen, 2. T. Hoving, 3. M. ten Barge, 4. J. Koster, 5. J. Alberts, 6. A. v. d. Horst, 7. G. Veldschoter, 8. J. Scheper, 9. R. Kok, 10. W. Jongsma.

 

OIRSCHOT (Legerplaats) - 4 en 5 Juli.1978

Amateurs: 1. H. Snoeijink, 2. Th. Gevers, 3. Fr. Schur, 4. J. Kuiken, 5. H. Senders, 6. J. de Keijzer, 7. J. Olde Meule, 8. M. van Dijk, 9. P. Kessels, 10. E. Blonk.

Liefhebbers: 1. C. van Helvoort, 2. A. van Me­lis, 3. C. Tolhoek, 4. P. Rijkers, 5. H. Gram­ser, 6. R. v. d. Heijden, 7. T. Knipping, 8, N. Roelofs, 9. A. van Beek, 10. M. v. d. Oever. Nieuwelingen: 1. H. Daams, 2. E. Vossenberg, 3. L. Kersten, 4. R. Geutskens, 5. G. Ruiten, 6. W. den Hoedt, 7. M. Verhagen, 8. N. Ver­hoeven, 9. R. den Ouden, 10. J. P. van Poppel.

 

OISTERWIJK - 21 juli.1978

Amateurs: 1. P. Maas, 2. H. de Boer, 3. Th. Gevers, 4. A. v. d. Hooft, 5. L. van Wely, 6. A. Tak, 7. E. Gevers, 8. R. de Veer, 9. R. Sumich (Nw. Zld.), 10. R. Willems.

Nieuwelingen: 1. H. Baudoin, 2. G. Rutten, 3. P. Pieters, 4. P. de Jong, 5. H. Daams, 6. N. Verhoeven, 7. J. Driessen, 8. A. Harren, 9. A. van Gaveren, 10. G. van Dungen.

Liefhebbers: 1. C. van Helvoort, 2. E. de Vos, 3. K. Duivenvoorden, 4. A. van Melis, 5. J. Adams, 6. P. Sanders, 7. L. v. d. Wiel, 8. W. Leemans, 9. R. v. d. Heijden, 10. C. de Boer.

 

OLDEBROEK - 9 mei.1978

Amateurs: 1. D. van Wijhe, 2. B. Vossebelt, 3. A. Versluis, 4. J. Feiken, 5. G. Brokelman, 6. W. Vlaanderen, 7. S. Fleetwood (Eng.), 8. D. Hulzebosch, 9. G. Mohlmann, 10. B. Groen.

 

OLLAND - 18 juli.1978

Amateurs: 1. B. van Lamoen, 2. J. de Nijs, 3. H. Koot, 4. R. de Veer, 5. Th. Gevers, 6. E. Visschers, 7. M. Taverne, 8. J. Weber, 9. F. Francissen, 10. P. van Leeuwen.

Junioren: 1. H. Winkel, 2. W. Bouman, 3. J. van Asten, 4. A. van Eeden, 5. J. van Zand­beek, 6. M. ten Barge, 7. F. de Vries, 8. C. Carmichael (USA), 9. J. Steenbergen, 10. H. Vonk.

Nieuwelingen: 1. H. Blom, 2, G. Rutten, 3. H. Daems, 4. G. van Gestel, 5. G. Roelofs, 6. J. Broers, 7. E. Vossenberg, 8. G. Theunisse, 9. R. Elshof, 10. H. Wolters.

 

OLYMPIA’S TOUR – 17 mei t/m 25 mei.1978

                         ARIE HASSINK slaat toe in Limburg

                 Al drie ritten voor Gazelle - Jan van Erp de verliezer

Vijf dagen Olympia's Ronde van Nederland. Nog vier te gaan, maar - net als in 1977 - lijkt de wedstrijd al beslist. Het Limburgse weekeinde beeft, en ook dat is een traditie waar­mee slechts een enkele keer wordt gebroken, het klassement gemaakt. De prijzen zijn voorlopig verdeeld. Arie Hassink stevent recht op prolongatie van zijn succes van vorig jaar af. Een prognose is natuurlijk altijd gevaarlijk, maar de routine van de man uit Neede en de kracht van zijn Amstel Bier-for­matie staan garant voor een efficiente verdediging van de oranje leiderstrui. Of een van Arie's eigen makkers, Jos Lam­mertink of Frits Pirard, moet - al dan niet met toestemming - nog iets willen ondernemen.

Gevaar zou ook nog kunnen komen uit een andere hoek. Die van Gazelle, dat op de eerste dag zo's tegenslag had. Bert Scheuneman (na zondag in bet pun­tengroen) heeft zich opgewerkt naar een tweede plaats. En Jacques van Meer? Wat kan de 20-jarige belofte nog meer dan twee ritten winnen? Of houdt Ben van Erp Van Meer in de slotdagen bewust wat terug?

Vraag (bij het verschijnen van dit nummer van ,Wielersport" al beant­woord) in het Limburgse is ook of de paarse brigade van Jan van Erp zich weet te herstellen van de klappen. Van het uitvallen van Mut­saars, de ondergang van Bart van Est en de dappere, maar te­vergeefse strijd van Bert Oosterbosch. De ook pas 20-jarige, rossige Eindhovenaar is zichzelf in de heuvels tegen gekomen. Nadat hij zo schitterend de eerste dagen regeerde, nadat hij in de tijdrit een geweldige prestatie leverde, ging Oosterbosch door onder het juk van Amstel (en Gazelle). Hij boog diep. Manager Jan Gisbers en sponsor Jan van Erp zijn een illusie armer. Na drie jaar ploegenprijs, mikten zij nu op de nog nooit veroverde oranje trui. Gisbers gaf het ronduit toe: „Ik dacht echt dat we nu een winnaar hadden," zei hij, „maar de jeugd en het talent van Bert wegen nog niet op tegen de rou­tine bij de ploeg van Amstel. ,Wat Herman met Pirard en Hassink aan ervaring inbrengt, is teveel voor Oosterbosch. Hij heeft verloren, maar daar moet'ie zich toch overheen kun.nen zetten. Als hij prof wil worden zal hij nog wel meer slaag krijgen."

Hassink de winnaar? Weinigen twijfelen er nog aan. De 27­jarige leider in Limburg, die aan zijn tiende ronde van Neder­land bezig is, straalt de rust en het zelfvertrouwen uit, waar­over een kampioen moet beschikken. Hassink, tegenwoordig druk doende zijn eigen zaak (in sportprijzen) uit te bouwen, kijkt ook wat afstandelijker tegen het wielrennen aan. Niet dat hij de ambitie mist, maar de instelling is toch iets anders ge­worden. Arie Hassink heeft de profplannen definitief verge­ten. Hij koos voor een andere toekomst, waarin voorlopig het koersen nog prima past.

Voor de eigen eer en om de jeugd in de ploeg wat van zijn ervaring over te brengen. Hassink: “Vroeger moest ik zorgen dat Fedor “wakker" bleef. Nu probeer ik jongens als Lam­mertink en Wijnands wat bij te brengen. Maar daar heb ik zeker zoveel plezier in. Vooral wanneer ik dan zelf nog goed presteer."

Bewust heeft Hassink in de aanloop naar de ronde een aantal Nederlandse (etappe) wed-strijden laten schieten. Arie: „Ik koerste veel in de Eifel. Daar won ik ook een paar maal, maar vooral deed ik er vertrouwen op. Bergop ging het prima. Ik denk dat ik wel vier klassen beter fiets dan vorig jaar, toen ik toch won. Terwijl in 1977 anderen uit de ploeg (Lammertink en Van Vliet) veel beter reden."

Geen twijfel dus aan de eindbuit? Hassink sterkte de volgers in hun mening. „Ik sta dan na Limburg wel niet zo veel voor als in 1977, maar het moet een knappe vent zijn die mij uit een waaier rijdt . . ."

        Ondanks alle tegenstand Arie Hassink is echt de sterkste

Groen voor Bert Scheuneman

                       Wit voor Jos Lammertink

                                               Louri Petrov beste sprinter

                                                                  Amstel pakt ploegenprijs

Toch nog Arie Hassink. Aan het eind van Olympia's 27e Ronde van Nederland, aan de finish in Amsterdam-Noord, was de oranje trui opnieuw voor de “eerste man" van Amstel Bier. Hassink, voor de tweede maal op rij, triomfator. Een unicum. Nog niet eerder presteerde een amateur het. Frits Schur won de ronde ook wel twee keer (1970 en 1972), maar daar zat een seizoen met Cees Priem als laureaat tussen.

Hassink's zege was ook in andere opzichten uniek. Want, zag het er na de Limburgse heuvels naar uit dat de koers “gelopen" was, het pakte even anders uit. Tot op de eindstreep heeft de 27-jarige routinier nit Neede moeten knokken voor zijn succes. Onophoudelijk is er geattaqueerd. Zo fel en zo eensgezind vaak dat Hassink (en zijn ploegge­noten) verontwaardigd een gigantische combine vermoed­den. Een „slag" waarin alles en iedereen slechts een doel had: Hassink mag niet winnen.

Arie is, hoe knap zijn sportieve resultaten ook zijn, immers in het peloton niet populair. Dat, en de onderlinge naijver tussen de sportbestuurders van de diverse gastrennersver­enigingen, zorgde voor een boeiende Olympia's Ronde. Een race, waarin Hassink op de voorlaatste dag zelfs de trui nog (even) kwijt raakte aan een volslagen (voor de gemid­delde krantelezer dan) onbekende Bert Wekema Batavus profiteorde behendig van de situatie waarin nie­mand voor de leider een trap extra wilde geven. Onder het motto, wie in oranje fietst moet het zelf maar opknappen, maakte de concurrentie Hassink het leven zuur. Het pleit voor Arie Hassink en zijn ploegmaakkers dat zij zich daar doorheen beten. Dat ze niet in paniek raakten en telkens wear op het juiste moment tot een tegenoffensief overgingen. Dat is de kracht geweest van de Amstel-renners en ploegleider Herman Krott. In een ronde waarin soms de indruk bestond dat de koers vanuit de ploeglei­derswagens, in plaats van op de fiets, werd beslist, rekende Amstel het best.

Bijna nog bedierf een val, vlak voor Amsterdam, Hassink's zaak. Bijna nog konden tijdrijders Jan van Homwelingen en Bert Oosterbosch uithalen voor een vernietigend slot. Maar ook in die minuten bleef Arie Hassink zichzelf. Liet hij zien eenvoudig de sterkste van allen te zijn. Ook zijn tiende ronde (waarvan een als mecauicien) sloot hij op de juiste wijze af. Ervaring, routine gaf de doorslag. En natuurlijk de klasse. Al is Hassink niet meer in de kilometers waarin hij in het verleden vaak bril­jant was - de tijdritten - de ongenaakbare machine. Zijn matige “klok" in Nibbix­woud (het weer van de dagen ervoor had ook invloed) was genoeg om de trui te her­overen, maar te zwak om in de buurt van de huidige specialisten te eindigen.

Hassinks karakter en vechtlust zijn voor wegcoach Rini Wagtmans, na deze Olym­pia's Ronde, ongetwijfeld aanleiding hem deze week op te nemen in de voorlopige wk-selectie. Een greep waarin Wagtmans echter vooral de jeugd een plaats gunt. Het worden ongeveer twintig namen. Wagtmans: “Niet alleen de gevestigde orde. Een coach die nu Hassink, Pirard,

Lammertink, Oosterbosch, Van Est, Van Meer, WAjuands, Wekema, Van Houwe­lingen, Scheuneman, De Rooy en Jonkers (om er maar eens een stuk of wat te noemen) kiest, kan zich nooit een buil vallen. Maar ik ben altijd op zoek naar jongens van het type-Johan van de Vel­de. Geen toppers nog, maar wel coureurs die er gaan komen. Die bezeten zijn van het fietsen. En voor honderd procent ge­motiveerd.

Dat eis ik trouwens ook van Hassink. Hij moet straks - bij een wk - voor de nationale zaak willen werken. Net als ieder ander, jong of al wat ouder, moet ook Arie zichzelf, als dat nodig is kun­nen wegcijferen. Met Hassink van dit moment wil ik graag werken. De „vedet­te Hassink", die meent niets meer te hoeven bewijzen, staat bij mij zo buiten." Vedette of niet. Hassink haalde Amstel's vijfde eindzege binnen. Na Cor Schuuring (1964), Harry Steevens (1965), Leo van Vliet (1976) en Hassink zelf (1977) een publicitair succes, dat door de witte trui (combinatieklassement) van Jos Lam­mertink, twee etappe-overwinningen (Hassink en Lammertink) en de zege in het ploegenklassement nog meer gestalte kreeg. Gazelle greep drie ritzeges (een­maal Scheuneman, twee keer Van Meer) en het puntengroen (Scheuneman). Jan van Erp's tegelbrigade ging als ploeg ten onder na een zo knap begin. Maar met de twee tijdritten die Bert Ooster­bosch won, de hoofdrol in de eerste da­gen, de winst ook in de proloog en het wonderbaarlijke herstel (na het afhaken van Mutsaars) is veel goedgemaakt.

Voor Bossche Staalbouw (Theo Gevers) was er een succesje in Nibbixwoud, plus de hoge klassering van Jan van Houwe­lingen. Union had een goede Jan Jonkers in het klassement en voor de Russische equipe (de enige buitenlandse ploeg die de hoge onkosten waarmaakte) was er een dagprpjs in Dieren en het sprintklas­sement voor Petrov. Maar erg tevreden mag ook Batavus terugdenken aan de ronde. Want die ploeg maakte de koers pas echt aantrekkelijk. Met een durver als Koersen en een slim naar voren ge­schoven talent als Wekema. Waarbij de prestaties in de “bergen” van Bert van de Broek te gemakkelijk worden verge­ten.

Die Batavus- en Union-aanvallen (want ook Jonkers en Verbruggen deden knap mee) geven, met hulp van de al of niet gewenste coalitie contra Hassink de wed­strijd een apart “gezicht". De andere ploegen legden zich niet zo maar neer bij Hassink's suprematie. De ervaren Needenaar (zonder zijn ziekte in 1973 waarschijnlijk al lang beroepsrenner) kreeg het moeilijk. Hassink, die met een zaak in sportprijzen en via avondstudie een maatschappelijke toekomst aan het opbouwen is, heeft dan wel besloten ama­teur te blijven, maar de tegenstanders laten het niet bij een onvoorwaardelijke overgave. Zijj verweren zich. De vele malen waarbij Hassink zijn ge­weldige helpers moest alarmeren geven dat aan. Het peloton heeft duidelijk ge­leerd met Hassink te leven. Er is nog al­tijd (en terecht) respect voor de stijlvolle Amstel-kapitein, maar geen vrees. Juist daarom heeft Hassink's zege in de ronde 1978 waarde. Want in de confrontatie met al die tegenstanders was hij opnieuw de sterkste.

PROLOOG SCHEVENINGEN, 4 km – 17 mei.1978

Dat Bert Oosterbosch een aardig stukje kan hardfietsen was bekend. In binnen- en buitenland heeft de jonge belofte uit de ploeg van Jan van Erp dat al bij herhaling gedemonstreerd. In de naar zijn sponsor vernoemde “trofee" eindigde hij vorig jaar als derde, na in het laatste deel veruit de vlugste te zijn ge­weest. In het koppelwerk (met Guus Bierings) versloeg Ooster­bosch in Italie, de Gran Premio d'Europa, de allerbeste specia­listen. In het tijdritonderdeel van het nationale merkenkam­pioenschap 1978 was hij ook al superieur. En pas nog, tijdens de Giro della Regione, liet de Eindhovenaar Oostblokgrootheden als de Rus Aavo Pikkuus en de Oostduitser Norbert Durpisch met het schaamrood rond de kaken staan.

Ook Bart van Est kan „tegen de klok" met de beteren mee. Vorig jaar in Noord-Holland dankte de Westbrabander er zelfs zijn winst in de driedaagse klassieker aan. Dit seizoen was Van Est nog niet zo nadrukkelijk “in beeld", maar mede oorzaak daarvan was een angina in het voorjaar. Daarvan is de altijd „dollende" Dinteloorder nu genezen. In Italie reed hij zich ver­der in vorm. En het resultant moest tijdens deze Olympia's Ronde blijken.

In de „Tour" wil Jan van Erp immers meer dan een vierde achtereenvolgende zege in het ploegenklassement. Na zowat in alle kleuren truien Amsterdam te hebben bereikt, zou de Schijndelse tegelhandelaar zo graag eens een van zijn mannen in oranje aan de eindstreep willen zien staan. Hij heeft er ook de (merkenkampioen) ploeg voor. Maar uitgerekend het paarse machtsblok wankelde enkele dagen voor de start van Neder­lands belangrijkste etappewedstrijd voor amateurs. Onenig­heid in De Kempen (Oosterbosch-Van Leeuwen- Van der Kruijs contra Mutsaars en Van Est) dreigde de plannen te verstoren.

Een inderhaast belegd gesprek hielp. “We zijn weer goed met elkaar," grijnsde Bart van Est. En manager Jan Gisbers zag de toekomst ook weer optimistisch tegemoet. Zeker nadat de twee jonge beloften uit zijn groep (Van Est 21, Oosterbosch pas 20 jaar) in het Scheveningse Belgisch Park genadeloos hadden toegeslagen. De combinatie, maximaal 53x13 trappend (Ooster­bosch: ,Groter kon niet met die bochten"), joeg onvoorstelbaar hard over het parkoers. Raffelde de vier kilometer of in 5 min. 06.50 sec. Met op het eind een Oosterbosch die zo hard ging dat Van Est blij was in het wiel te kunnen blijven. Bart: „Ik zou niet weten wie hem straks in de twee grote tijdritten moet kloppen." En over zijn aankomst als tweede: „Bert ging zo hard dat ik er van z'n leven niet overheen kon komen."

Groen (punten) derhalve voor Van Est. Oranje voor Ooster­bosch. En wit slechts voor Lammertink, die zich met Frits Pirard lang winnaar waande van het door de Stichting SOS en De Kampioen prima verzorgde tijdritgebeuren in Scheveningen. Nadat Toon van der Steen en Theo de Rooy (5.22.45 min.) even de leiding hadden gehad, en vervolgens Tonnie Huyzen en Bart van der Brook (5.20.25 min.) het klassement aanvoerden, zorg­den de Russen Timofeev en Petrov voor een verbazende 5.17.56 min. Maar meteen daarop klokten Lammertink en Pirard 5.09.90 min. Een tijd waarop Mutsaars-Koot (5.18.32 min.), Schur-Hogervorst (5.29.59 min.) en Maas-Scheuneman (5.13.25 min.) zich stukbeten. Trouwens: ook Arie Hassink en Gerrit Mohlmann redden het niet. De combinatie die tot stand kwam omdat Krott de vrede wilde bewaren (hij: ,Pirard en Lammer­tink wilden alle twee graag met Arie rijden. Daarom heb ik het zo opgelost") noteerde 5.12.70 min., later goed voor ,brons".

En vijf seconden bonificatie. De winnaars kregen er beiden vijftien, Pirard en Lammertink elk tien. Met de al geklokte verschillen derhalve meteen flinke afstanden in het klassement. Een ranglijst met 88 namen. De Italianen meldden zich, nadat Elite Meubelen al eerder had bedankt, op het laatse moment af. Russen en Polen brachten elk slechts vijf man aan de start. De andere wijzigingen: Amstel miste Ter Harmsel (ontstoken achillespezen) en zette nu jonge (19) Limburger Ad Wijnands in. Union tenslotte schrapte drie vaste keuzen. Rini Wagtmans, sinds de dag voor Olympia's proloog de enige wegcoach van de amateurs, toelichtend: „Ad Verstijlen heeft een voorhoofds­holte-ontsteking. Joop Ribbers tobt met steenpuisten en Andre Verstijlen hield aan Noord-Holland een hersenschudding over. Reno Haast, Jacques Verbruggen en good-old Gaby Minneboo completeerden de fietsformatie.

Uitslag koppeltijdrit: 1. B. Oosterbosch-B. van Est (Jan van Erp) 4.51 (met bon.), 2. J. Lammertink-F. Pirard (Amstel Bier) 4.59 (met bon.), 3. A. Hassink-G. Mohlmann (Amstel Bier) 5.07 (met bon.), 4. B. Scheuneman-P. Maas (Gazelle) 5.13, 5. A. Timofeev-L. Petrov (Rus­land) 5.17, 6. H. Koot-H. Mutsaars (Jan van Erp) 5.18, 7. B. v. d. Broek-T. Huyzen (Batavus) 5.20, 8. R. Weissinger-H. de Jong (Markt­hof) 5.21, 9. V. Choutenen-1. Beliakov (Rusland) 5.21, 10. J. van Meer-J. de Nijs (Gazelle) 5.21, 11. J. Pokorny-R. Birnbaum (Tsj.) 5.22, 12. A. v. d. Steen-T. de Rooy (Gazelle) 5.22, 13. J. van Houwelingen­-Th. Gevers (Bossche Staalbouw) 5.22, 14. R. Haast-C. Kuijstermans (Union) 5.23, 15. J. Jonkers-A. van Peer (Union) 5.24, 16. T. Cerny­-M. Penc (Tsi.) 5.25, 17. G. Minneboo-J. Verbruggen (Union) 5.25, 18. H. Nieuwdorp-R. v. d. Broek (Driessen-Optilon) 5.25, 19. E. Koersen-­B. Wekema (Batavus) 5.26, 20. A. Schootman-J. Klaver (Militairen) 5.26, 21. N. Hilberink-A. Wijnands (Amstel Bier) 5.27, 22. J. Blaha­-J. Svoboda (Tsj.) 5.27, 23. P. Harvey-R. Meehan (Canada) 5.28, 24. P. v. d. Kruijs-P. van Leeuwen (Jan van Erp) 5.28, 25. R. Kos-A. de Groot (Markthof) 5.28.

Eerste etappe:SCHEVENINGEN-ST. WILLEBRORD,163 km – 18 mei.1978

Wat een aanloop van 120 kilometer niet kon brengen, leverden vier plaatselijke omlopen (van elk tien km) in St. Willebrord op. Bleef, nadat de karavaan feilloos door Den Haag was ge­loodst, in de toch zware tocht door Zuid-Holland een schifting achterwege, de „keitjes" rond St. Willebrord zorgden wel voor breuken in het peloton. Ja, natuurlijk langs de Gaag (tussen Delft en Vlaardingen) haakte een forse groep zwakkeren af. En opnieuw - het is triest voor de organisatoren die zo graag internationaal mee willen blijven doen - waren daarbij vele buitenlanders. Eigenlijk konden - en dat is ook niet voor het eerst - alleen de Russen goed met de Nederlandse waaiers mee.

De tocht over de polderwegen van de Hoeksche Waard, tussen Heinenoordtunnel en Haringvlietbrug, bevestigde dat. Louri Petrov ging er zelfs even voor de hoofdmacht uit. Het was een van die kleine plaagstootjes in een in hoog tempo verreden eerste rit. Een etappe die weinig spektakel bracht. Telkens wan­neer bijvoorbeeld strijdlustige Egbert Koersen even versnelde, reageerde de meute onmiddellijk. Een waaier was nog niet ge­formeerd of de aansluiting van een grote groep anderen was al een feit. De echte dirigenten meldden zich vooralsnog niet. Niemand kon (of wilde) zich opwerpen als de man die een sterke eerste rij, ouderwets, naar vele minuten voorsprong leidde.

Of je er dan ook gelukkig mee moet zijn of niet: feit is dat de ontknoping van de ritten in Olympia's Ronde de laatste jaren meer en meer valt in de, terwille van de plaatselijk comite's, aan het draaiboek toegevoegde lokale omlopen. Sommigen me­nen (terecht) dat de nationale ronde daarmee af dreigt te glij­den tot het niveau van serie kermiskoersen met aanloop.

In St. Willebrord word - wanneer je het zo ziet - dat dan wel een boeiend criterium. Met eerst Martin van der Bergh (De Markthof) als aanvaller. En met daarna twee man van Driessen-Optilon, Rene van den Broek en Heddy Nieuwdorp, plus Batavus Egbert Koersen aan het front. Militair Ad Polak reageerde, maar interessanter was wat er vlak achter hem gebeurde. De ploeg van Jan van Erp trok de doos met trucs open. Mutsaars sprong weg. Oosterbosch en een derde Driessen man (een goede zaak voor de ploegenprijs) volgden.

Hassink later: „Van der Kruijs liet het gat vallen. Maar ik had hem door. Ik zou trouwens, in zijn positie, precies hetzelfde hebben gedaan. Daarom begrijp ik niet dat Frits (Pirard) en Jos (Lammertink) er niet bij kwamen. Ik had Jos nota bene bij het oprijden van de keitjes nog gewaarschuwd dat er wat ging gebeuren. Het is dan ook zijn eigen schuld dat'ie achterop raakte." De beschuldigde zelf: „Ik zat bij Koot aan het wiel en ook die hield de benen ineens stil. Zo vlug kon ik er niet langs of het was al gebeurd voorop."

Met natuurlijk wel Hassink in de goede ontsnapping. De ploeg van Van Erp moest hem wel meenemen. Natuurlijk met pijn in het hart (want uitgerekend de gevaarlijkste Amstel-man was erbij), maar toch ook beseffend dat de bierbrigade nu niet als een blok de jacht zou leiden. Goed, Pirard probeerde wel wat. En namens Gazelle, dat tobbend met ziekte de slag compleet miste (evenals Union en Bossche Staalbouw trouwens), zette Theo de Rooy zich op kop van de achtervolgers. Het baatte niet. De voorsprong van de acht koplopers (de zaak was snel bij elkaar) liep op tot ruim een minuut, voor een tweede groep zich losmaakte.

Drie Union-coureurs (Rene Haast, Ad van Peer en Jan Jon­kers), Van Erp's Bart van Est (toch ook een verliezer), Ga­zelle's Peer Maas en Van der Steen, de Russen Beliakov en Petrov, Tonnie Huijzen (Batavus) en militair Wies van Don­gen knokten zich terug tot 50 seconden. Een nadeel dat ook Pirard en Van Leeuwen (het eerst samen erbij) en voorts Lam­mertink, Taverne en Schur klokten, want op de meet pikten zij aan. De hoofdmacht raakte verder achter; de vroeg gelosten zelfs zo'n 20 minuten.

Daarvoor maakte verder niemand zich druk. Veel meer gold immers de finale. Een eindstrijd waarin Zeeuw Heddy Nieuw­dorp, eerder al opmerkelijk in Zeeuws-Vlaanderen en Noord­-Holland, een greep naar de dagprijs deed. Hassink genoot. Riep naar Oosterbosch: „Bert, daar gaat'ie." En Oosterbosch, jong, gretig en ambitieus, hapte. Pakte 500 meter voor de eindstreep Nieuwdorp terug. Om meteen maar, wat kon hij anders nog, hard door te gaan. Met Hassink in de ideale positie om via een spurtzege zijn achterstand van zestien seconden terug te bren­gen tot slechts een tel. Manager Jan Gisbers kon daarom ook niet helemaal blij zijn.

„Je moet leren rekenen," voegde hij de man die de oranje trui nog net behield toe. “ Had Nieuwdorp maar laten gaan. Dan was meteen die bonificatie ook weg geweest. Nu is Hassink 15 seconden dichterbij gekomen. Daar moeten we straks heel hard voor knokken om ze weer uit te lopen."

Maar Van der Kruijs beschermde zijn pupil. „Die Nieuwdorp staat ook maar op 35 seconden. En hij kan tijdrijden. Dat weten we nog uit Noord-Holland. Het was niet zo gek wat Bert deed." Oosterbosch kon er zelf niet lang over tobben. Hij bleef de „eerste man". Met een kleine voorsprong, maar wat gaf dat. ,Ik pak mijn winst waar ik die pakken kan," wilt hij nog. „Op de tijdritten wachten is te link. Wie weet wat Limburg brengt?"

Ook Hassink dacht nog niet te ver vooruit. Bij zijn tiende Olympia's Ronde wat filosoferend: “lk rij nu vier klassen beter dan in 1977, toen ik won. Maar wat zegt dat, misschien staan er over een, twee dagen heel andere mensen aan de top van het klassement." De 27-jarige Needenaar, die in het voorseizoen Duitse klassiekers in de Eifel won (Rund um Koln en Koln-­Schuld-Koln), vreesde Oosterbosch in St. Willebrord nog niet in diens specialiteit. Arie: „Hij kan, net als ik, in de tijdritten niets anders doen dan gewoon zo hard mogelijk trappen. We zien wel."

Uitslag eerste etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 164 km in 3.48.07 (met bon.), 2. H. Mutsaars (Jan van Erp) 3.48.12 (met bon.), 3. R. v. d. Broek (Driessen-Optilon) 3.48.17 (met bon.), 4. E. Koersen (Batavus) 3.48.22, 5. B. Oosterbosch (Jan van Erp), 6. A. Polak (Militairen), 7. H.

Nieuwdorp (Driessen-Optilon) allen z.t., 8. P. Damen (Driessen-Op­tilon) 3.48.32, 9. R. Haast (Union Fietsen) 3.49.12, 10. L. Petrov (Rus­land), 11. P. Maas (Gazelle), 12. B. van Est (Jan van Erp), 13. W. van Dongen (Militairen), 14. A. van Peer (Union), 15. T. Huijzen (Bata­vus), 16. M. Taverne (Olympia), 17. F. Pirard (Amstel), 18. J. Jonkers (Union), 19. 1. Beliakov (Rusland), 20. A. v. d. Steen (Gazelle), 21. F. Schur (Bossche Staalbouw) allen z.t., 22. J. Lammertink (Amstel) 3.49.17, 23. P. van Leeuwen (Jan van Erp) z.t., 24. J. van Houwelingen (Bossche Staalbouw) 3.49.58, 25. N. Hilberink (Amstel) z.t., 26. G. Mohlmann (Amstel) 3.50.12, 27. W. Gomes (Olympia), 28. A. Hoezen (Bossche Staalbouw), 29. Th. Gevers (Bossche Staalbouw), 30. R. Weis­singer (Markthof) allen z.t.

De Canadees Pelletier kwam te laat binnen en mocht niet meer starten in de tweede etappe.

Dagploegenklassement: 1. Driessen Stoffen-Optilon 11.25.21, 2. J. van Erp-Viner 11.25.56, 3. Amstel Bier 11.26.51, 4. Union Fietsen 11.27.36, 5. Militair Team 11.27.46, 6. Batavus 11.28.00, 7. Rusland 11.28.36 (62 pnt.), 8. Gazelle-Campognolo 11.28.36 (67 pnt.), 9. Bossche Staal­bouw 11.29.22, 10. Olympia 11.29.36, 11. Markthof-Rogelli 11.30.50, 12. Tsiechoslowakije 11.31.16, 13. Canada 11.37.21, 14. Polen 12.00.27, 15. Denemarken 12.18.03.

Individueel klassement na de eerste etappe: 1. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 3.53.13, 2. A. Hassink (Amstel) 3.53.14, 4. H. Mutsaars (Jan van Erp) 3.53.30, 4. R. v. d. Broek (Driessen-Optilon) 3.53.42, 5. H. Nieuw­dorp (Driessen-Optilon) 3.53.47,

Puntenklassement na de eerste etappe: 1. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 36 pnt., 2. A. Hassink (Amstel) 35 pnt., 3.H. Mutsaars (Jan van Erp) 29 pnt., 4. B, van Est (Jan van Erp) 28 pnt., 5. P. Maas (Gazelle) 24 pnt.

Combinatieklassement na de eerste etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 6 pnt., 2. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 9 pnt., 3. J. Lammertink (Am­stel) 21 pnt., 4. L. Petrov (Rusland) 24 pnt., 5. J. Jonkers (Union) 55 pnt.

Tweede etappe:ST. WILLEBRORD-SCHIJNDEL, 167 km - 19 mei.1978

De rit naar de uitvalsbasis van Jan van Erp. Vorig jaar boekte de tegelbrigade daar de zo gewenste thuiszege. Captain Piet van der Kruijs trok persoonlijk de triomf naar zich toe. Een herhaling van 1977? Het kon bijna niet, nu de paarse rijders voor alles aan het eindresultaat moesten denken. Het ging dit­maal in de eerste plaats om het klassement.

Daarom na afloop ook maar even een beetje nijd bij Van Est, die toch weer heel dicht bij de zege was. Alleen Bert Scheune­man ging Bartje vooraf. Na een finale die - als betrof het een profkoers - weer veel goed moest maken van wet “onderweg" werd gemist. Opnieuw kwamen bij het naderen van de plaatse­lijke ronden de coureurs pas echt in actie. Goed, Huijzen en Van der Sterren probeerden het al vanuit het vertrek. Maar die aanval hield slechts heel kort stand. De groep bleef aaneenge­sloten, met in Galder een historisch moment. Een in het peloton meegalopperend paard dwong de wedstrijdleiding de koers te neutraliseren.

De rust keerde spoedig terug. Pas na twee uur koers meldden zich weer wat “dapperen". De mannen van Gazelle namen het initiatief. ,We zijn den wel outsiders," zou Scheuneman later zeggen, ,maar we wilden wel even laten zien dat we nog mee­deden. Ja, na die eerste dag, was de moraal helemaal weg. Maar we hebben gepraat en besloten er toch nog maar het beste van te maken."

Met De Rooy en Van Meer als gangmaker hield de ploeg van Ben van Erp derhalve de mannen van Van Erp en Amstel waakzaam. Van Est sloop al eens mee met Theo de Rooy en in militaire trui gestoken Taverne, maar die vlucht reikte niet ver. Alarm sloeg de hoofdmacht pas bij een demarrage na 120 km.

Met De Rooy en Van Meer waren Theo Gevers (Bossche Staal­bouw) en Amstels Gerrit Mohlmann voorop. Henk Mutsaars, op weg naar huis, joeg er met Taverne aan het wiel naar toe. Oosterbosch later: ,Dat was wel gunstig voor ons. Hassink en zijn mannen moesten toen alles uit de kast rijden om de schade te beperken."

De Amstel-man gaf dat grif toe. „Een foutje," zei met Arie ploegleider Herman Krott. ,Dat ken altijd gebeuren, maar je moet wel snel wat doen, anders rijdt zo'n groepje zo maar een paar minuten weg."

Rond Schijndel, waar weer eens duizenden toeschouwers zich hadden verzameld, boog Hassink zich (met Pirard) dan ook diep over het stuur. Dat had resultaat. Kort nadat Mohlmann vooraan met een lekke band was afgehaakt, en nadat Nieuw­dorp (hij weer!) alleen het sprongetje naar de kop had ge­maakt, volgde de hergroepering. Maar Gazelle begreep dat dat het moment was om weer wat voorgoed uit de greep te blijven. Eerst ging Van Meer op pad. Pirard en Van Est knalden langs hem heen. Maar met Scheuneman zou de jonge Westbraban­der toch alsnog vooraan positie kiezen. Ook de Rus Beliakov, Jan Jonkers en Giel van der Sterren versterkten de spitsrijders. De goede trein was vertrokken: en nu ging voor Oosterbosch het sein op rood. Juist terwijl Van der Kruijs lek reed liep het verschil op tot 32 seconden.

Ging Van Est, nadat Mutsaars er ook al dicht bij was geweest, de trui den toch overnemen? „Nee," besliste de Dinteloorder zelf. „Ik heb vooraan niet echt meegereden." Tot teleurstelling van Pirard overigens. De Bredanaar: „Ik heb nog wel gepro­beerd om Van Est zo ver te krijgen dat hij ook voluit ging trappen, maar hij voelde daar niets voor. Ik snap het niet, want als hij doorrijdt komt'ie toch zo in de trui. Dan is hij voorlopig de man."

Van Est, geschaafd bij een val in Best aan linker knie en -heup, en Oosterbosch waren het later echter roerend eens: „Dan zou Pirard te kort in de stand gekomen zijn. En hij is gevaarlijk." Reden ook voor de oranje truidrager om zich in de laatste anderhalve ronde (met hulp trouwens van Bossche Staalbouw­rijders Schur en Van Houwelingen) indrukwekkend op kop van het peloton te plaatsen. De voorsprong (Van Est was 50 sec. echter in de stand, Pirard 58 sec.) liep terug tot 17 tellen.

Een veilige marge waarbij Gazelle de dagprijs pakte. Van Meer demarreerde vlak voor de streep nog eens. Van Est haalde hem terug, maar hij kwam kort daarna iets tekort tegen de spurt­snelheid van Scheuneman. De Groningse kampioen, pas terug uit een rittenkoers door Mexico en de VS waar hij, evenals Van Meer, een rit won, poetste er de moraal van zijn makkers knap mee op. In de tussenstand, voor de eerste tijdrit, behield Ooster­bosch die ene tel voordeel op Hassink (finishte op een lekke band). Trouwens: Van Erp had in eigen woonplaats een score van drie op vier. Derde was immers Mutsaars en naar de vierde plaats klom Van Est.

Uitslag tweede etappe: 1. B. Scheuneman (Gazelle) 164 km in 3.44.34 (met bon.), 2. B. van Est (Jan van Erp) 3.44.39 (met bon.), 3. F. Pirard (Amstel) 3.44.44 (met bon.), 4. V. Beliakov' (Rusland) 3.44.49, 5. J. Jon­kers (Union), 6. G. v. d. Sterren (Olympia), 7. J. van Meer (Gazelle) allen z.t., 8. J. Lammertink (Amstel) 3.45.06, 9. G. Mohlmann (Amstel), 10. W. Gomes (Olympia), 11. J. Pokorny (Tsj.), 12. B. Huveneers (Olympia), 13. A. Wijnands (Amstel), 14. M. Visser (Olympia), 15. W. van Dongen (Militairen), 16. H. Mutsaars (Jan van Erp), 17. J. Rijk­hof (Militairen), 18. B. Wekema (Batavus), 19. P. Maas (Gazelle), 20. R. Weissinger (Markthof) allen z.t.

Ed Heacock (Canada) is door de wedstrijdcommissarissen uit de koers genomen wegens het zich vasthouden aan een auto gedurende vele kilometers.

Dagploegenklassement: 1. Gazelle-Campagnolo 11.14.44, 2. Amstel Bier 11.15.01 (20 pnt.), 3. Olympia 11.15.01 (28 pnt.), 4. J. van Erp 11.15.01 (45 pnt.), 5. Rusland 11.15.01 (57 pnt.), 6. Union Fietsen 11.15.01 (79 pnt.), 7. Batavus 11.15.18 (66 pnt.), 8. Militairen 11.15.18 (77 pnt.), 9. Tsjechoslowaklje 11.15.18 (89 pnt.), 10. Bossche Staalbouw 11.15.18 (97 pnt.), 11. Driessen-Optilon 11.15.18 (106 pnt.), 12. Markthof-Rogellf 11.15.18 (113 pnt.), 13. Polen 11.15.18 (117 pnt,), 14. Canada 11.15.18 (138 pnt.), 15. Denemarken 11.19.22.

Sprintklassement: 1. J. Lammertink (Amstel) 21 pnt., 2. J. Blaha (Tsj.) 8 pnt., 3. B. Oosterbosch (Van Erp) 7 pnt., 4. J. Petrov (Rus­land) 5 pnt., 5. A. Timofeev (Rusland) 3 pnt., 6. J. Bukowski (Polen) 3 pnt.

Individueel klassement na de tweede etappe: 1. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 7.38.19, 2. A. Hassink (Amstel) 7.38.20, 3. H, Mutsaars (Jan van Erp) 7.38.36, 4. B. van Est (Jan van Erp) 7.38.42, 5. R. v. d. Broek (Driessen) 7.38.48,

Ploegenklassement na de tweede etappe: 1. Driessen-Optilon 22.40.39, 2. J. van Erp-Viser 22.40.57, 3. Amstel Bier 22.41.52, 4. Union Fietsen 22.42.37, 5. Militairen 22.43.04, 6. Sprintklassement na de tweede etappe: 1. J. Lammertink (Amstel) 33 pnt., 2. J, Petrov (Rusland) 12 pnt., 3. B. Oosterbosch (Van Erp) 10 pnt., 4. J. Blahs, (Tsj.) 9 pnt., 5. A. Hassink (Amstel) 9 pnt.

Puntenklassement na de tweede etappe: 1. B. van Est (Van Erp) 47 pnt., 2. F. Pirard (Amstel) 39 pnt., 3. B. Oosterbosch (Van Erp) 36 pnt., 4. A. Hassink (Amstel) 35 pnt., 5. H. Mutsaars (Van Erp) 34 pnt.,

Combinatie-klassement na, de tweede etappe: 1. B. Oosterbosch (Van Erp) 7 pnt., 2.-A. Hassink (Amstel) 11 pnt., 3. J. Lammertink (Amstel) 20 pnt., 4. F. Pirard (Amstel) 25 pnt., 5. L. Petrov (Rusland) 28 pnt.,

Derde etappe (le deel): TIJDRIT TE SCHIJNDEL, 20,2 km – 20 mei.1978

Een “rit van de waarheid" met twee duidelijke resultaten. Het eerste in het voordeel van de ploeg van Jan van Erp: de triomf van Bert Oosterbosch. Het tweede paste in de Amstel-straat. Want, ondanks het duidelijke verlies van Arie Hassink, prijkten na de 20 lastige kilometers rond Schijndel, achter Oosterbosch, drie coureurs van de groep van Krott in de top van het klasse­ment. Hassink (op 1.12 min.), Lammertink (op 1.40 min.) en Pirard (op 1.54 min.) bezetten de plaatsen twee tot en met vier. De cijfers spraken duidelijke taal. De tweestrijd tussen Ooster­bosch en Hassink verliep regelmatig in de „plus" voor de lei­der. Na vier km was het verschil 0,7 sec.; na 8 km 19 sec; na 11 al 28; na 13 km 37, na 16 km 44 sec.; tenslotte op de streep 56 tellen. Waarbij dan nog eens de bonificatie kwam, want daar greep Hassink naast.

Jan van Houwelingen verloor immers op Oosterbosch slechts 7 seconden. En ook Lammertink (27) en Scheuneman (47) presteerden beter dan de runner-up. Pirard viel - op '1.03 min. - wat tegen, evenals Schur op 1.21 min. Mutsaars raakte nog meer achterop: 1.31 min. En Bart van Est liefst 1.51 min., al kwam dat ook omdat hij 40 seconden te laat van start ging.

Uitslag tijdrit: 1. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 26.20 (met bon.), 2. J. van Houwelingen (Bossche Staalbouw) 26.32 (met bon.), 3. J. Lam­mertink (Amstel) 26.57 (met bon.), 4. B. Scheuneman (Gazelle) 27.22, 5. A. Hassink (Amstel) 27.31, 6. J. Beliakov (Rusland) 27.34, 7. V. Choutenen (Rusland) 27.34, 8. Th. Gevers (Bossche Staalbouw) 27.36, 9. L. Petrov (Rusland) 27.36, 10. F. Pirard (Amstel) 27.38, 11. Th. de Rooy (Gazelle) 27.48, 12. H. de Jong (Markthof) 27.49, 13. F. Schur (Bossche Staalbouw) 27.56, 14 E. Koersen (Batavus) 27.57, 15. H. Mut­saars (Jan van Erp) 28.06, 16. W. van Dongen (Militairen) 28.12, 17. G. Mohlmann (Amstel) 28.14, 18. H. Nieuwdorp (Driessen) 28.17, 19. J. Jonkers (Union) 28.17, 20. A. van Peer (Union) 28.19, 21. B. Wekema (Batavus) 28.23, 22. B. van Est (Jan van Erp) 28.26, 23. R. Weis~singer (Markthof) 28.31, 24. A. Timofeev (Rusland) 28.36, 25. M. Taverne (Olympia) 28.37.

C. Haisma (Markthof) op medisch advies niet gestart.

Individueel klassement na het eerste gedeelte van de derde etappe: 1. B. Oosterbasch (Jan v. Erp) 8.04.39, 2. A. Hassink (Amstel) 8.05.51, 3. J. Lammertink (Amstel) 8.06.19, 4. F. Pirard (Amstel) 8.06.33, 5. H. Mutsaars (Jan van Erp) 8.06.42,

Puntenklassement na de tijdrit: 1. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 56 pnt., 2. A. Hassink (Amstel) 51 pnt., 3. B. Scheuneman (Gazelle) 50 pnt., 4. F. Pirard (Amstel) 50 pnt., 5. J. Lammertink (Amstel) 49 pnt.

Derde etappe (2e deel): SCHIJNDEL-HULSBERG, 143 km – 20 mei.1978

's Morgens de held, 's avonds gekweld. Wat een teleurstelling moest jonge Oosterbosch in de altijd verraderlijke kilometers naar Limburg verwerken. De belofte, die na zijn tijdrace nog was bejubeld, kroop stilletjes weg in de bus van zijn sponsor. Want niet alleen het verlies van de oranje trui (aan Arie Has­sink), maar vooral de aanslag op zijn moraal werkte door. De bijna te voorspellen terugslag van de slopende kilometers in de ochtenduren haalde Oosterbosch onderuit. En er was nie­mand van zijn ploeg die dat, taktisch door Amstel en. .. Gazel­le zo voortreffelijk geregisseerde spel kon voorkomen.

Gazelle. De in het voorseizoen (Maas, Van den Bunder) zo heer­sende ploeg hakte er stevig in. Ben van Erp later: ,We hebben toch ook niet zulke slechte coureurs. Kijk maar eens: Van Meer, De Rooy, Scheuneman, De Nijs, ze zitten er toch allemaal weer bij van voren. Zonde dat we op de eerste dag zoveel achterop raakten. Om in het eindklasse- ment een rol te spelen hoor je er iedere keer weer bij te zijn. Maar dat bijvoorbeeld Scheuneman (plotseling drager van de puntentrui) op de eerste dag drie­maal lost is toch niet normaal. Nee, ik zoek geen excuses. Het heeft gewoon tegen gezeten."

Met de ritzege van jonge (20 pas) Jacques van Meer was Gazelle intussen dik tevreden. De tweede dagprijs al. De jacht op revanche kreeg meer en meer gestalte. Trouwens de winst kwam Gazelle toe. Wat Theo de Rooy in de kilometers tussen Brabant en het heuvelland liet zien was zonder meer knap. Ge­tuigde van durf. Initiatief dat te veel ontbreekt. De Rooy vloog er in. Dacht niet aan morgen. ,Daarom," zei Van Erp terecht, „heb ik hem na afloop alleen maar gecomplimenteerd. Dat'ie misschien beter zijn krachten had kunnen sparen? Ik weet het, maar juist daarom bewonder ik Theo."

Ruim 50 kilometer zwoegde De Rooy - terwijl de groep (vaak onder leiding van de oranje trui) tegen en boven de vijftig aan het uur reed - alleen voorop. Hij dacht er al aan de poging op te geven (de winst van bijna twee minuten op de hoofdmacht daalde tot 15 seconden) toen dan toch versterking opdaagde. Giel van der Sterren (Olympia), Gerard Tabak (Bossche Staal­bouw) en Bert van der Broek (Batavus) haakten bij Roosteren (89 km) aan. En met vieren groeide de voorsprong toch weer.

Een minuut achter het kwartet ontwikkelde zich intussen een schifting die verregaande gevolgen kreeg. Hassink sprong weg. Oosterbosch klampte nog eenmaal aan, maar meteen was Lam­mertink gevlogen. Met natuurlijk ervaren Frits Schur aan het wiel. Hassink later: ,Het was ook bijna niet te doen voor Oos­terbosch. Drie man van ons in de gaten houden ging niet. Lukte het Jos niet, dan Frits Pirard (die op een slecht moment lek reed) de man. En pakten ze hem weer dan was ik nog eens gedaan."

De coupe van Lammertink en Schur slaagde echter meteen. Op de Hussenberg en de klim bij Moorveld (waar Van der Sterren loste) kwam het duo mee voorop. Daar capituleerde de leider. Oosterbosch: „Ik kreeg het vreselijk in de benen. Ik zat ook nog te groot, schakelde en toen was het helemaal gedaan." Hassink, sleurend omhoog, profiteerde. Reed met jonge ploeg­genoot Ad Wijnands, drie Gazelle-manners (Van Meer, De Nijs en Scheuneman), militair Taverne, Union's Jacques Verbrug­gen en Rene van den Broek (die in dit geweld alleen Driessen­ Optilon's plaats in de ploegenstand verdedigde, toen Paul Dries­sen afhaakte) naar de kopgroep.

Oosterbosch zocht naar hulp. Van Leeuwen bood die, maar Mutsaars (helemaal achterin op de klim), Van der Kruijs (in de finale eraf), Van Est en Koot konden niet veel meer. Van Leeuwen: “We hebben geprobeerd Bert tot de laatste kilo­meters te brengen. Daarna moest'ie het zelf doen, maar hij was niet in staat Hassink bij te houden. Arie is dan ook niet voor niets een van de slimste coureurs. Hij heeft prachtig toe­geslagen. Vanmorgen kreeg hij een tik. Nu deelde hij er weer een uit. Maar het is nog niet helemaal gedaan. Bert is 1.20 min. kwijt. Hij staat acht seconden achter. Om hem echt uit te schakelen zal er toch nog wat anders nodig zijn. Dan moet de marge minstens een minuut worden, want pas op: in Nibbix­woud komt er nog een tijdrit."Hassink dacht nog niet zo ver vooruit. „Trouwens," zei hij, ,ik wist dat het moest lukken voor een van onze ploeg. Lukte het nu niet, dan morgen wel."

De rit bracht Jacques van Meer intussen op zijn naam. Nu niet, als in Los Angeles voor tienduizenden kijkers, maar voor niet zo groot aantal liefhebbers dat de tv-uitzending van het Ne­derlands elftal liet schieten. Van Meer demarreerde al bij het ingaan van de plaatselijke ronde (nog 11 km), reed een tijd vooruit, maar moest toch in de laatste meters, die licht omhoog gingen, spurten met Verbruggen en De Rooy. Kort achter die drie was Scheuneman de snelste.

Op de dag Voor het Limburgse geweld, leken de kaarten ge­schud. Amstel Bier hield de beste troeven in handen. Oranje trui en ook de ploegenstand. Gazelle veroverde, met twee ritten, bet puntengroen (Scheuneman). Jan van Erp likte de wonden.

Uitslag tweede gedeelte van de derde etappe: 1. J. van Meer (Gazelle) 143 km in 3.14.54 (met bon.), 2. J. Verbruggen (Union) 3.14.59 (met bon.), 3. Th. de Rooy (Gazelle) 3.15.09 (met bon.), 4. B. Scheuneman (Gazelle) 3.15.14, 5. J. de Nijs (Gazelle), 6. M. Taverne (Olympia), 7. R. v. d. Broek (Driessen-Optilon), 8. F. Schur (Bossche Staalbouw), 9. A. Hassink (Amstel), 10. J. Lammertink (Amstel), 11. A. Wijnands (Amstel) allen z.t., 12. B. v. d. Broek (Batavus) 3.15.19, 13. G. Tabak (Bossche Staalbouw) 3.15.47, 14. F. Pirard (Amstel) 3.16.31, 15. J. Svo­boda (Tsi.) 3.16.34, 16. G. Mohlmann (Amstel), 17. Th. Gevers (Bos­sche Staalbouw), 18. B. Weke~ma (Batavus), 19. A. van Peer (Union), 20. B. Huveneers (Olympia), 21. J. Pokorny (Tsj.), 22. M. Cielecki (Poles), 23. E. Beliakov (Rusland), 24, R. Birnbaum (Tsj.), 25. M. Penc (Tsj.), 26. T. Hu(jzen (Batavus), 27. E. Koersen (Batavus), 28. R. Meehan (Canada), 29. R. Weissinger (Markthof), 30. W. van Dongen Militairen) allen z.t.

Dagploegenklassement: 1. Gazelle-Campagnolo 9.45.37, 2. Amstel Bier 9.45.42, 3. Bossche Staalbouw 9.47.35, 4. Union Fietsen 9.48.17, 5. Olym­pia 9.48.22, 6. Batavus 9.48.27, 7. Driessen-Optilon 9.48.33, 8. Tsjecho­slowakije 9.49.42 (60 pnt.), 9. Rusland 9.49.42 (100 pnt.), 10. Markthof-Rogelli 9.49.53 (115 pnt.), 11. Militairen 9.49.53 (116 pnt.), 12. J. van Erp-Viner 9.50.04, 13. Canada 9.51.01, 14. Polen 9.51.42, 15. Denemarken 9.59.15.

Individueel klassement na de derde etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 11.21.05, 2. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 11.21.13, 3. J. Lammertink (Amstel) 11.21.33, 4. B. Scheuneman (Gazelle) 11.22.35, 5. F. Schur (Bossche Staalbouw) 11.22.57,

Ploegenklassement na de derde etappe: 1. Amstel Bier 32.27.34, 2. Gazelle-Campagnolo 32.28.57, 3. Driessen-Optilon 32.29.12, 4. Union Fietsen 32.30.54, 5. Jan van Erp-Viner 32.31.01,

Puntenklassement na de derde etappe: 1. B. Scheuneman (Gazelle) 67 pnt., 2. A. Hassink (Amstel) 63 pnt., 3. J. Lammertink (Amstel) 60 pnt., 4. F. Pirard (Amstel) 57 pnt., 5. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 56 pnt.,

Sprintklassement na de derde etappe: 1. J. Lammertink (Amstel) 44 pnt., 2. L. Petrov (Rusland) 17 pnt., 3. A. Hassink (Amstel) 14 pnt., 4. B. Oosterbasch (Jan van Erp) 10 pnt., 5. J. Blaha (Tsj.) 9 pnt.,

Combinatie-klassement na de derde etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 6 pnt., 2. J. Lammertink (Amstel) 7 pnt., 3. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 11 pnt., 4. L. Petrov (Rusl.) 21 pnt., 5. F. Pirard (Amstel) 31 pnt.,

Vierde etappe: HULSBERG-HULSBERG, 168 km – 21 mei.1978

Het zou voor Jan van Erp's formatie allemaal nog veel erger worden. Bij het opmaken van de tussenbalans kon het kamp van de merkenkampioen niet meer lachen. De tocht over de Limburgse heuvels verliep immers desastreus voor de mannen van Jan Gisbers. Niet een hield hij er in de top-tien. Ooster­bosch ging op vijf minuten, Van Est op vijfentwintig en Mut­saars verliet stilletjes het strijdtoneel.

„De hele ploeg reed opeens slecht," zou Gisbers slechts kunnen constateren. ,Alleen Hans Koot bleef - op zijn karakter - een tijd mee vooraan, maar de anderen waren gewoon leeg. Op. Hoe komt dat ? Wie het weet mag het zeggen. Twee dagen hebben we de dienst uitgemaakt en opeens is het over. Of ik kwaad ben? Nee toch. Ook niet op Mutsaars omdat hij is afgestapt. Hij zakte weg uit het klassement. Reed op minuten achter­stand en toen is de moed hem eenvoudig in de schoenen gezakt. Eigenlijk zou hij op zo'n moment moeten inzien dat hij best nog eens wat werk voor een ploegmaat kan doen, maar dat zit eir gewoon niet in. Jammer."

De winnaars van het weekeinde: na zaterdag ook zondag weer Gazelle en Amstel. Met ,in de marge" Batavus (Koersen voor­aan en de bergprijs voor Bert van der Broek), Bossche Staal­bouw en Driessen-Optilon. Na een “koninginnerit", waarin dan eindelijk weer eens wat gebeurde, vergeet men natuurlijk altijd wel een aantal zaken. Niet alle namen van de dapperen die op de heuvels zwoegden kunnen worden genoemd. Maar toch: een

poging. Een overzicht van een koers die al meteen bergkoning Van der Broek en Van der Steen voorop bracht.

De tegenactie kwam van Pirard en Schur, waarop een grote groep zich meldde. Hassink later: ,We lieten ze maar wat be­gaan. De voorsprong mocht wel niet te groot worden, maar het was niet te doen om te zeggen wie er nu precies bijzaten. In elk geval miste ik voor het klassement belangrijke mannen niet."

Toch bracht de eerste bestijging van de Keuteberg (Driessen's Peter Damen was als eerste boven) een hergroepering. Voor Bart van Est en Mutsaars (beiden onderaan gevallen) tekende de ellende zich toen al af. Ze kwamen al op achterstand door. Toon van der Steen vroeg voorop vervolgens aandacht. Bert Wekema (nog een man met klimcapaciteiten bij Batavus) en Heddy Nieuwdorp volgden hem omhoog in Simpelveld. Waar­bij Union's Jacques Verbruggen met opvallend veel gemak voor de anderen uitging. Hij zou dan ook de aanstoot geven tot de beslissende breuk. Met Egbert Koersen (ja, dezelfde die in andere jaren zo moeizaam in Limburg vooruit kwam) en Hans Koot als eersten die aanpikten. Gisbers later: ,Dat zat nog goed. Hoe verder Koersen wegkwam, hoe eerder Amstel iets moest gaan doen."

De tegenactie van de biermannen was echter voor Van Erp vernietigend. Op de Keuteberg, toch weer scherprechter, brak de zaak. Van der Kruijs verontschuldigde Oosterbosch nog. „voor zijn neus duwden ze zo Lammertink omhoog. Dat is fa­taal voor zijn moraal geweest." Oosterbosch ontkende echter zelf gewoon niet mee te hebben gekund. Amstel-trio Has­sink, Pirard en Lammertink, Union-duo Jonkers en. Verbrug­gen, Batavus-tandem Koersen-Wekema, Gazelle's Scheuneman en Van Meer, Schur en Van Houwelingen van de Bossche Staalbouw, en eenlingen Rene van der Broek (Driessen) en de Rus Choutenen waren weg. Koot moest eraf, en kon - eemnaal terug in de tweede groep - ook weinig meer aan de nederlaag verhelpen. Oosterbosch gaf alles, maar het verschil werd steeds groter: tenslotte zelfs ruim vijf minuten.

Alleen Jan Jonkers (pech) beeindigde de race niet in de zo ver­rassend gemakkelijk verworven positie. Ja, ook Jos Lammer­tink moest, vlak voer de streep in de laatste omloop, nog twee keer van de fiets. Dat kostte Jos 73 seconden achterstand extra. “Zonde. Jammer voor hem," meende Hassink, „Want het had in de finale, zeker wanneer dat klimmetje van vorige keer erin was gebleven, allemaal nog veel leuker kunnen worden."

Nu trok Gazelle de ritzege, de derde op rij, naar zich toe. Jac­ques van Meer, hij weer, was de winnaar. Een winnaar die daarvoor ook nog eens Bert Scheuneman (in het groen) had opgehaald, na een lekke band. Die Van Meer demarreerde in de laatste kilometer. Koersen en Van Houwelingen sloten aan, maar ze waren in de spurt kansloes.

Drie ritten en de groen trui voor Gazelle. En een blije Ben van Erp. Een nog veel gelukkiger collega Herman Krott gunde hem dat best. Zijn goed geoliede equipe mikte immers op oranje (Hassink of toch nog een ander? ), wit (Lammertink) en - nu Jan van Erp zo tegenviel - ook de ploegenprijs.

Met bereidwillige knechten als Mohlmann en Hilberink, met de hulp ook van jonge Ad Wijnands bezetten de drie beschermde renners (Hassink, Pirard en Lammertink) na vijf dagen Olympia's Ronde de plaatsen 1, 3 en 5. Scheuneman (2e) en natuurlijk oude rot Frits Schur wrongen zich daartussen. Olympia's Ronde leek, met Amstel voor de zevende keer in oranje op de terugweg uit Limburg, beslist. Arie Hassink blaakte van zelfvertrouwen.

Uitslag vierde etappe: 1. J. van Meer (Gazelle) 168 km in 4.05.33 (met bon.), 2. E. Koersen (Batavus) 4.05.38 (met bon.), 3. J. van Houwe­lingen (Bossche Staalbouw) 4.05.43 (met bon.), 4. B. Scheuneman (Gazelle) 4.05.52, 5. J. Verbruggen (Union), 6. F. Pirard (Amstel), 7. R. v. d. Broek (Driessen), 8. B. Wekema (Batavus), 9. A. Hassink (Amstel), 10. F. Schur (Bossche Staalbouw), 11. V. Choutenen (Rust.) allen z.t., 12. J. Lammertink (Amstel) 4.07.05, 13. B. v. d. Broek (Batavus) 4.10.25, 14. J. Jonkers (Union) z.t., 15. W. van Dongen (Militairen) 4.10.32, 16. Th. de Rooy (Gazelle) 4.10.42, 17. A. Wijnands (Amstel) 4.10.57, 18. R. Weissinger (Markthof) 4.11.08, 19. P. Maas (Gazelle), 20. J. Blaha (Tsj.), 21. J. de Nijs (Gazelle), 22. A. Schoot­man (Militairen), 23. T. Huyzen (Batavus), 24. A. van Peer (Union), 25. P. Driessen (Driessen), 26. A. v. d. Steen (Gazelle), 27. Th. Hoger­vorst (Bossche Staalbouw), 28. H. Nieuwdorp (Driessen), 29. P. Damen (Driessen), 30. J. Rijkhof (Militairen) allen z.t.

S. Kristensen (Denemarken) en A. W. Cloots (Militairen) zijn op medisch advies niet aan de start van de vierde etappe verschenen.

B. Cheweter (Canada), B. Jensen (Denemarken), C. Hansen (Dene­marken), J. Bukowski (Polen), S. Mikolajczuk (Polen), A. Tabus (Polen), J. Trybala (Polen), H. Mutsaars (Jan van Erp) hebben in de vierde etappe de strijd gestaakt.

Door het overschrijden van de tijdslimiet wordt J. Svoboda (Tsi.) uit de wedstrijd genomen.

Dagploegenklassement: 1. Amstel Bier 12.18.49, 2. Batavus 12.22.05, 3. Gazelle-Campagnolo 12.22.22, 4. Bossche Staalbouw 12.23.38, 5. Union Fietsen 12.27.25, 6. Driessen-Optilon 12.28.08, 7. Militairen 12.32.48, 8. J. van Erp-Viner 12.33.24, 9. Olympia 12.40.26, 10. Rusland 12.42.12, 11. Markthof-Rogelli 12.59.52, 12. Canada 13.17.46, 13. Tsjechoslowakbe 13.18.23, 14. Denemarken 13.42.52. Polen incompleet.

Bergklassement: 1. B. v. d. Broek (Batavus) 40 pnt., 2. A. v. d. Steen (Gazelle) 21 pnt., 3. A. Hassink (Amstel) 18 pnt., 4. G. Tabak (Bossche Staalbouw) 16 pnt., 5. T. de Rooy (Gazelle) 16 pnt., 6. F. Schur (Bossche Staalbouw) 15 pnt., 7. J. Lammertink (Amstel) 12 put., 8. J. Verbruggen (Union) 10 pnt.

Individueel klassement na de vierde etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 15.26.57, 2. B. Scheuneman (Gazelle) 15.28.27, 3. J. Lammertink (Am­stel) 15.28.38, 4. F. Schur (Bossche Staalbouw) 15.28.49, 5. F. Pirard (Amstel) 15.28.56.

Ploegenklassement na de vierde etappe: 1. Amstel Bier 44.46.23, 2. Gazelle-Campagnolo 44.51.19, 3. Batavus 44.53.50, 4. Bossche Staalbouw 44.55.53, 5. Driessen-Optilon 44.57.20, 6. Union Fietsen 44.58.19, 7. Jan van Erp-Viner 45.04.25, 8. Militairen 45.05.45, 9. Olympia 45.13.25, 10. Rusland 45.15.31, 11. Markthof-Rogelli 45.35.53, 12. Tsjechoslowakije 45.54.39, 13. Canada 46.01.26, 14. Denemarken 47.19.32.

Puntenklassement na de vierde etappe: 1. B. Scheuneman (Gazelle) 84 pnt., 2. A. Hassink (Amstel) 75 pnt., 3. F. Pirard (Amstel) 72 pnt., 4. J. Lammertink (Amstel) 69 put., 5. B. Oosterbosch (J. v. Erp) 56 pnt.,

Sprintklassement na de vierde etappe: 1. J. Lammertink (Amstel) 51 put., 2. A. Hassink (Amstel) 19 pnt., 3. L. Petrov (Rusland) 17 put., 4. B. v. d. Brook (Batavus) 15 put., 5. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 10 pnt.,

Combinatie-klassement na de vierde etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 5 pot., 2. J. Lammertink (Amstel) 8 put., 3. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 22 pnt., 4. J. van Meer (Gazelle) 26 pnt., 5. F. Pirard (Amstel) 35 pnt.,

Vijfde etappe:HULSBERG-BLADEL,168 km – 22 mei.1978

Opwinding na afloop van de tocht van het Limburgse heuvelland naar de Bra­bantse wegen. Emotionele uitspraken aan het slot van een bijna sensationele etap­pe. Good, Hassink had dan weliswaar de oranje trui niet verloren en echt grote verschuivingen bleven uit, maar toch ...

Toch bleek het in de heuvels zo supe­rieure team van Amstel geen onverslaan­bare eenheid. Had een aanval op de po­sitie van de pupillen van Herman Krott wel degelijk kans van slagen.

En die attaque kwam er. In fasen coun­terde de groep van Jan van Erp. De klappen waren verwerkt. Geheimzinnig grijnsde de paarse rijders al voor het ver­trek. Ze waren - verlost van Henk Mut­saars - klaar voor een tegenoffensief. Captain Piet van der Kruijs leidde de schermutselingen in. Met Rus Timofeev, Batavus Van Hooft, Theo Hogervorst (Bossche Staalbouw), Heddy Nieuwdorp (Driessen), De Groot (De Markthof-Ro­gelli), Verbruggen (Union) en als bewa­ker Ad Wijnands (Amstel) kwam de vlucht - na 21 km - bij Obbicht tot stand.

Niets aan de hand nog. Nieuwdorp was op 8.06 min. van Hassink de best geklas­seerde renner. Maar zie: achter die kop­groep opende de groene truidrager het steekspel. Hassink moest wel reageren op die tempoverhogingen van Scheune­man. En intussen reden de vluchters steeds verder weg, want natuurlijk viel de grote groep regelmatig stil. Ook Eg­bert Koersen probeerde daarvan te profi­teren, maar hem werd geen vrijheid ge­gund. Jacques van Meer wel. Met Bart van Est en Gerrit Mohlmann was hij op­eens weg. Hassink later: „Ik heb hem echt niet zien gaan. Juist op dat mo­ment keek ik achterin eens goed naar wat er eigenlijk allemaal gaande was. Er klopte iets niet. Steeds meer kreeg ik door dat er een blok tegen ons was ge­vormd. Dat er mannen in de slag waren gegaan."

De groep Van Meer pikte snel voorop aan. Elf leiders dus, met een winst van 1.25 min. Een gaatje waartegen Bert Oos­terbosch niet opzag. De verliezer van het weekeinde daarvoor gaf een beetje gas extra en, met Jonkers, Kuijstermans (3 Union-mannen voorop daarmee, en drie

van Van Erp), en Olympiaan Pennekamp was het aantal vluchters op vijftien ge­komen. Hassink: „Bert ging zo snel dat ik gewoon niet bij hem kon komen. Ook al omdat een flink aantal mannen in het peloton wel zorgden dat ik niet zo ge­makkelijk erlangs kon gaan. Nee, voor mij was het zo duidelijk als wat dat er een combine was gevormd."

Een verbond waarop de oranje truidra­ger niet verder wilde ingaan. Ook rit­winnaar Mohlmann kreeg - met een por tussen de ribben - later geen kans daar­voor uit te wijden. Hassink hield de wijs­heid liever voor zich. Al gaf hij, terwijl concurrerende ploegleiders Ben van Erp en Jan Gisbers hoofdschuddend het te­gendeel beweerden, nog wel even aan dat hem in de finale zelfs in het peloton vreemde dingen waren opgevallen. Has­sink: „Ik sprong - met een achterstand van bijna drie minuten al - weg. En wie pakt me daar terug? Een van de mak­kers van Jan van Erp. Met natuurlijk wel Scheuneman aan het wiel. Dat is toch typisch, he."

Van het vermeende verbond kon in elk geval Egbert Koersen, die met Petrov, De Rooy en Gomes op avontuur trok, geen gebruik maken. Trouwens, Ben en Jan van Erp ontkenden helemaal niet meer gemeenschappelijk te hebben dan de achternaam. Ze hadden immers gelij­ke belangen. Vanaf het moment dat ook Oosterbosch er vooraan bij was, reden en hij en Van Meer voor het klassement. Logisch dus dat de twee ploegen elkaar vonden.

Logisch ook dat het niet bij die ontsnap­ping met vijftien bleef. Op de kassei­wegen rond Bladel scheurde Oosterbosch zich nogmaals los. Van der Kruijs was mee, Van Est regelde de „afmars" van de anderen. Ook Jonkers, die zaterdag (en in de tijdrit en in de finale van het tweede deel) en zondag door domme pech wat achterop was geraakt, zat er meteen bij, maar Van Meer liet de kans niet onbenut. En in zijn spoor kwamen de twee Amstel-mannen, uitgerust en wel, uiteraard ook aan­pikken.

Die zes namen een winst van bijna drie minuten. Een afstand, die Van Meer perspectief bood op oranje. Zelfs een valpartij waarbij vier Gazelle-rijders (Peer Maas, Van der Steen, De Rooy en De Nijs) waren betrokken kon Ben van Erp's humeur niet meer bederven. ,Jacske" deed het immers fameus. Reed het hardst van allen op kop. En liet, na Limburg, nog eens zien wat voor een talent er in hem steekt. Talent dat dit seizoen zuinig is opgekweekt. Via trainingen bij de regionale afdelings­voetballers van Rimboe (uit Wouwsche Plantage). Bewust niet te veel ingezet in de klassiekers. Maar wel “gerouleerd" terug gekomen uit Mexico en de VS. Van Meer (pas 20) houdt van het rijden in de heuvels, maar hij kon het ook op het vlakke. En hij is niet bang. „Een terugslag? Onzin. Daar moet je niet op zitten wachten. Gewoon erin vliegen." Alsof zijn streekgenoot Wimme van Est hem de woorden voor stond te zeggen ...

Het „gat" klokte de jury tenslotte op 2.45 min. Net te weinig voor een complete sensatie. Mohlmann won - nipt - de spurt tegen Van der Kruijs. Een reden voor Hassink om later (al was hij direct na aankomst heel wat minder zelfverzekerd) weer eens duchtig van het onverminderde geloof in eigen kracht te getuigen. „De rit, de trui en de ploegprijs. Wat wil je nog meer. Het was helemaal geen slechte dag voor ons. En als je weet hoe goed Jos Lammertink heeft gereden. . ." Zelfs de eerste woede over de combine ebde weg bij die kijk op de zaak.

Uitslag vijfde etappe: 1. G. Mohlmann (Amstel) 168 km in 3.49.49 (met bon.), 2. P. v. d. Kruijs (Jan van Erp) 3.49.54 (met bon.), 3. A. Wij­nands (Amstel) 3.49.59 (met bon.), 4. J. Jonkers (Union) 3.50.04, 5. B. Oosterbosch (Jan van Erp) z.t., 6. J. van Meer (Gazelle) z.t., 7. H. Nieuwdorp (Driessen) 3.52.24, 8. B. van Est (Jan van Erp), 9. P. Pen­nekamp (Olympia), 10. C. Kuijsitermans (Union), 11. N. van Hooft (Batavus), 12. Th. Hogervorst (Bossche Staaalbouw), 13. J. Verbrug­gen (Union), 14. A. Timofeev (Rusland) alien z.t., 15. Th. Gevers (Bos­sche Staalbouw) 3.52.49, 16. B. Scheuneman (Gazelle), 17. J. Lammer­tink (Amstel), 18. J. Pokorny (Tsj.), 19. J. Blaha (Tsj.), 20. B. Huve­neers (Olympia), 21. F. Pirard (Amstel), 22. R. Birnbaum (Tsj.), 23. R. Kos (Markthof), 24. R. Haast (Union), 25. M. Cielecki (Polen), 26. A. Polak (Militairen), 27. B. Wekema (Batavus), 28. I. Beliakov (Rus­land), 29. A. Hoezen (Bossche Staalbouw), 30. V. Choutenen (Rusland) allen z.t.

De Deen A. Hillens staakte na 75 km de strijd. R. Meehan (Canada) geraakte bij een valpartij gewond en is met een sleutelbeenbreuk naar het ziekenhuis vervoerd.

Dagploegenklassement: 1. Jan van Erp-Viner 11.32.32, 2. Amstel Bier 11.32.57, 3. Union Fietsen 11.34.52, 4. Bossche Staalbouw 11.38.02 (56 pnt.), 5. Olympia 11.38.02 (63 pnt.), 6. Rusland 11.38.02 (72 pnt.), 7. Batavus 11.38.02 (73 pnt.), 8. Driessen-Optilon 11.38.02 (78 pnt.), 9. Tsjechoslowakije 11.38.27 (59 pnt.), 10. Militairen 11.38.27 (102' pnt.), 11. Markthof-Rogelli 11.38.27 (109 pnt.), 12. Canada 11.38.49, 13. Gazel­le-Campagnolo 11.40.14. Denemarken incompleet.

Individueel klassement na de vljfde etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 19.19.46, 2. J. van Meer (Gazelle) 19.20.15, 3. B. Scheuneman (Gazelle) 19.21.16, 4. J. Lammertink (Amstel) 19.21.27, 5. F. Schur (Bossche Staalbouw) 19.21.38,

Puntenklassement na de vijfde etappe: 1. B. Scheuneman (Gazelle) 89 pnt., 2. A. Hassink (Amstel) 75 pnt., 3. J. Lammertink (Amstel) 73 pnt., 4. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 72 pnt., 5. F. Pirard (Am­stel) 72 pnt.,

 

 

Combinatie-klassement na de vijfde etappe: 1. A. Hassink (Amstel) 6 pnt., 2. J. Lammertink (Amstel) 8 pnt., 3. J. van Meer (Gazelle) 18 pnt., 4. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 19 pnt., 5. J. Jonkers (Union) 38 pnt.,

Zesde etappe: BLADEL-DIEREN, 173 km- 23 mei.1978

Juist op de dag dat de nog resterende Canadezen, Denen en Polen, onder leiding van Bob Buker, werden samengevoegd tot een internationale ploeg (hoe zwak was de inbreng van over de grens dus opnieuw) toch een buitenlands succes. De Rus Louri Petrov uit Leningrad groep, een dag voor zijn 21e ver­jaardag, de ritzege. In Dieren spurtte Petrov, na een vlucht van ruim 150 km, iets beter dan Egbert Koersen en nog een Rus, Igor Beliakow. De drie hadden een voorsprong van 37 secon­den op Theo de Rooy en Wies van Dongen en 45 tellen op het eerste deel van de groep, waarin Arie Hassink een dag dichter bij het grote doel - de eindzege - was gekomen.

Tot zover de feiten. Maar wat was er allemaal niet aan vooraf gegaan. Wat voor een schitterende krachtsinspanning had, uit­gerekend op weg naar de vestigingsplaats van de concurreren­de Gazelle-fabriek, Batavus-coureur Egbert Koersen niet ge­daan. Koersen, 7e in het klassement op 2.06 min. van Hassink, schuwde de aanval niet. „Ik had me," zei hij later, voorgeno­men iets te ondernemen. Een dag eerder lieten ze mij niet gaan, terwijl anderen (als Van Meer en Oosterbosch) wel konden ver­trekken. Daarover was ik een beetje kwaad."

Toen al na 18 van de 173 km de twee Russen wegsprongen, aar­zelde Koersen niet. De administratief medewerker uit Emmel­cord (iedere week kan hij niet meer dan maximaal een uur of zes trainen) haakte aan. “Ik hoopte," gaf hij in Dieren toe, „dat er nog een paar man bij zouden komen. Maar toen dal niet ge­beurde ben ik toch maar gewoon door gegaan."

„Drie tanks voorop," noemde Hassink het. Zeker was wel dal het leidende trio, constant een forse versnelling wegduwend, de voorsprong kon opjagen. En na 68 km, in Mariaheide, was het zover: Egbert Koersen, vorig seizoen winnaar van de Om­loop van de Krimpenerwaard en dit jaar in alle klassiekers die hij reed bij de eerste tien, was “virtueel" leider. Al deed het denkbeeldige oranje om de schouders hem niets. “Zolang de winst geen minuut of vijf werd, geloofde ik er niet in. Ik kreeg last van mijn linker voet. En ik wist maar al te goed dat in de finale de Posbank nog moest komen. Kijk, een klimmer ben ik natuurlijk helemaal niet. Die tweede plek in de Limburgse rit heeft ook mij verbaasd. Het lukte me daar gewoon om te pro­fiteren van de verhoudingen. Met Hans Koot sprong ik net op tijd weg. In mijn eigen tempo kan ik een paar lastige bulten over en verder was het gewoon aanklampen."

Koersen begreep ook, dat al werd de voorsprong maximaal 3.45 min., de tegenactie op gang zou komen. Zijn ploegmakkers vooral Tonny Huijzen en (toch een ontdekking) Bert Wekema konden de zaak niet de hele rit onder controle houden. Maar in de grote groep was de eenheid toch ver te zoeken. Hassink klaagde na afloop opnieuw over de concurrentie die er uitslui­tend op uit was om hem van zijn tweede zege af te houden. En als bewijs voerde hij het voorbeeld aan dat bij een valpartij, waarbij ook Oosterbosch was betrokken, zich voordeed.

Arie: ,Het hele veld lag (omdat ook de spoorbomen nog eens dicht gingen) uit elkaar. De helft, inclusief de Van Erp-ploeg, was ver achter, maar vooraan in een groep met vier Gazelle­renners (Scheuneman, De Nijs, Van Meer en De Rooy), drie van Amstel (Hassink, Pirard en Lammertink), Schur (Bos­sche Staalbouw), Verbruggen en Jonkers (Union) wilde nie­mand doorgaan. Moeten wij het dan altijd maar doen. Heus, ik heb een sterke ploeg. Zonder die jongens was ik op weg naar Dieren de trui waarschijnlijk kwijt geraakt. Maar we zijn niet gek. We gaan ons niet total loss rijden om dan in de finale te worden geklopt."

Heel lang wachtte Amstel met het tegenoffensief. Na 129 km was de winst van Koersen c.s. dan ook nog 3.30 min. Maar de Posbank brak het ritme voorop, dat ook al eens was verstoord door een valpartij van Petrov. De afstand tussen leiders en peloton slonk. De pupillen van Krott deden wat er van ze werd verwacht. Hassink en Lammertink beteugelden ook Scheune­man nog eens. En het resultaat van een heldhaftige vlucht van Koersen was geen oranje trui. Wel een sprong naar de derde plek in het klassement. Waarmee de 27-jarige Batavus-man ieders bewondering afdwong. Vooral toen hij verzekerde er op weg naar Nibbixwoud, op de dijk, nog eens in te zullen vliegen.

Koersen: ,Vermoeid na die inspanningen? Vergeet het maar, over een paar uur ben ik weer hersteld." Applaus voor die durver. Zo zouden er meer moeten zijn.

Uitslag zesde etappe: 1. L. Petrov (Rusland) 173 km in 4.05.08 (met bon.), 2. E. Koersen (Batavus) 4.05.13 (met bon.), 3. 1. Beliakov (Rus­land) 4.05.18 (met bon.), 4. Th. de Rooy (Gazelle) 4.06.00, 5. W. van Dongen (Militairen) z.t., 6. B. Scheuneman (Gazelle) 4.06.08, 7. J. Lam­mertink (Amstel), 8. R. Kos (Markthof), 9. J. van Meer (Gazelle), 10. J. Blabs, (Tsj.), 11. P. Pennekamp (Olympia), 12. F. Pirard (Amstel), 13. Th. Gevers (Bossche Staalbouw), 14. R. v. d. Broek (Driessen), 15. B. van Est (Jan van Erp), 16. Th. Hogervorst (Bossche Staalbouw), 17. J. Weber (Driessen), 18. J. Jonkers (Union), 19. A. Schootman (Militairen), 20. R. v. d. Rakt (Driessen), 21. A. Polak (Militairep), 22. P. Maas (Gazelle), 23. A. van Peer (Union), 24. N. Hilberink (Am­stel), 25. P. van Leeuwen (Jan van Erp), 26. J. Verbruggen (Union), 27. M. Taverne (Olympia), 28. J. van Houwelingen (Bossche Staal­bouw), 29. J. Pokorny (Tsj.), 30. T. Huiijzen (Batavus) allen z.t.

P. Driessen (Driessen Stoffen) en A. de Groot (Markthof) staakten de strijd.

Dagploegenklassement: 1. Rusland 12.16.54, 2. Batavus 12.17.39, 3. Gazelle 12.18.16 (19 pnt.), 4. Militairen 12.18.16 (45 pnt.), 6. Amstel 12.18.24 (43 pnt.), 6. Driessen-Optilon 12.18.24 (51 pnt.), 7. Bossche Staal 12.18.24 (57 pnt.), 8. Union Fietsen 12.18.24 (67 pnt.), 9. Jan van Erp­Viner 12.18.24 (75 pnt.), 10. Olympia 12.20.38, 11. Markthof-Rogelli 12.22.52, 12. Tsjechoslowak(ie 12.33.04.

Individueel klassement na de zesde etappe: l. A. Hassink (Amstel) 23.25.54, 2. J. van Meer (Gazelle) 23.26.23, 3. E. Koersen (Batavus) 23.27.05, 4. B. Scheuneman (Gazelle) 23.27.24, 5. J. Lammertink (Am­stel) 23.27.35,

Ploegenklassement na de zesde etappe: 1. Amstel 68.37.44, 2. Batavus 68.49.31, 3. Union Fietsen 68.51.35, 4. Bossche Staalbouw 68.52.19, 5. Gazelle-Campagnolo 68.52.44,

Sprintklassement na de zesde etappe: 1. J. Lammertink (Amstel) 56 pnt., 2. L. Petrov (Rusland) 41 pnt., 3. 1. Beliakov (Rusland) 19 pnt., 4. A. Hassink (Amstel) 19 pnt., 5. J. Blaha (Tsj.) 18 pnt.,

Puntenklassement na de zesde etappe: 1. B. Scheuneman (Gazelle) 104 pnt., 2. J. Lammertink (Amstel) 87 pnt., 3. J. van Meer (Gazelle) 82 pnt., 4. F. Pirard (Amstel) 81 pnt., 5. A. Hassink (Amstel) 75 pnt.,

Combinatie-klassement na de zesde etappe: 1. J. Lammertink (Amstel) 8 pot., 2. A. Hassink (Amstel) 10 pot., 3. J. van Meer (Gazelle) 17 pot., 4. E. Koersen (Batavus) 23 pnt., 5. B. Oosterbosch (Van Erp) 23 pnt.,

Zevende etappe: DIEREN-NIBBIXWOUD, 177 km – 24 mei.1978

De derde aanval op Hassinks leiderschap was dan toch raak. Op weg naar Nibbixwoud gebeurde wat iedereen die het wilde zien al lang zag aankomen. Opnieuw stond Amstel alleen. Op­nieuw keek de “vijand" toe. En opnieuw ook werd de coupe al vroeg ingezet. Een offensief waarbij Batavus (met Union) eon hoofdrol speelde. „Het zat er toch dik in," zei een gelukkige assistent-ploegleider Piet Hoekstra na de finish in Nibbixwoud, „dat we nog iets wilden doen. Met Koersen kon dat niet meer. Die stond te kort. Maar met Wekema wel. Want, wie kent We­kema nu eigenlijk?"

Toch word uitgerekend het tengere, wat verlegen manneke uit het Drenthse Peize de coureur die Arie Hassink uit de leiders­trui zou verdringen. Wekema was er zelf misschien het meest door verrast. „Ik kan het bijna niet geloven. Ik heb er onder­weg ook niet aan durven denken," zei hij slechts. Waarbij Hoekstra de verzamelde persmensen de antecedenten aandroeg: „Eenentwintig jaar; timmerman; vorig seizoen tweemaal win­naar; tweeeneenhalf seizoen bij Batavus en helemaal nog in de groei."

Bezig dus om, met de adviezen van Hoekstra, de wielerstiel te leren. Hoekstra en ploegleider Cees Kouwenhoven namen We­kema mee naar de Driedaagse van Noord-Holland, waar hij onopvallend maar toch goed meereed. Naar de Engelse Sealink International, waar een val hem na de eerste dag uitschakelde. En hij reed een aantal klassiekers, met als beste prestatie in de Ronde van Overijssel een derde plaats. “Alles om hem te stomen voor Olympia's Ronde," zei Hoekstra. “Hij moet nog zoveel ervaring opdoen. Vorig jaar is Bert bewust wat terug gehouden. Nu mag hij het proberen, maar met wat hij in Lim­burg heeft laten zien heeft'ie iedereen al verrast. Als Wekema de trui nog zou verliezen? Ach, wat geeft dat. Ik vind dat niet erg. Voor Batavus kan de ronde niet meer stuk. Trouwens: wie weet wat Bert, die in Schijndel (21e) zo'n minuut op Hassink kwijtraakte, nu nog kan?"

De zeven seconden waarmee Bert Wekema de ranglijst aan­voerde waren echter een magere marge. Een afstand die des­ondanks in Olympia's Ronde zorgde voor een toch opmerkelijke verschuiving. Aan de basis daarvan lag de vlucht bij de Hars­kamp. Op de Veluwe, na 35 van de 177 kilometers in de langste etappe, gaven Rus Boliachansky, Wekema, Jonkers en Markt­hofs Henk de Jong het sein tot de aanval. Ook Unions Jonkers mee vooraan dus. Want de renner uit Oud-Gastel (op 5.10 min. in de stand en dus slechts 20 seconden achter Wekema) wilde wat doen aan zijn onfortuinlijk opgelopen tijdverlies. De hulp kwam van Rus Petrov (de winnaar van de zesde irit deed ook op zijn verjaardag goed werk), Bart van Est (Jan van Erp), Wim Gomes en Peter Pennekamp (Olympia), Theo Gevers (Bossche Staalbouw) en Jonkers ploegmaat Jacques Verbrug­gen. Tien leiders, van wie de voorsprong eerst langzaam, maar later (de Olympianen en Gevers kwamen niet op kop) erg vlug opliep. Na consult bij de ploegleiders gaven Mohlmann (Am­stel), Maas (Gazelle) - die beiden niemand mee hadden - en Van der Kruijs (Van Erp) immers opdracht de benen te strek­ken. Wat, hoewel de Olympianen en Gevers niet op kop kwa­men, de vluchters een winst van 6.30 min. schonk.

Op de open wegen door Flevoland en de gevreesde dijk door de toekomstige Markerwaard, kon dat nauwelijks teruglopen. De brede banen boden immers iedereen die dat wilde, alle kans zoveel mogelijk te “rommelen". Gekoerst werd er in het peloton nauwelijks. Batavus, in zo'n feestelijke stemming, noteerde wel intussen het uitvallen van Arnold van Hooft. Juist terwijl We­kema zo mooi op weg was naar de trui brak Van Hooft bij een val een sleutelbeen. De voorsprong op dat ogenblik: 7 minuten. Pirard wilde er wat aan doen. Kreeg even toestemming om met Oosterbosch door te gaan, maar Krott sprak zijn veto uit op het moment dat ook Lammertink en Scheuneman bijkwamen. Herman later: “Stel je voor dat ze echt goed weg raken. Dan komt Oosterbosch op iets meer dan een minuut van Jos. En in de tijdrit, plus bonificatie, kan'ie de ronde nog winnen. Nee, dat nooit. Dan liever Wekema."

De Amstel-ploeg volgde een vertrouwde taktiek. Tot 40 km van de streep, over de dijk, werd er niet geforceerd. Daarna ging de zweep erover. Knabbelden Hassink c.s. toch van de afstand (7.30 min. al) nog veel af. Krott: “Het is een steek­spel. Wij rijden voor de eindzege. Dat Jos (aan Petrov) het sprintklassement verspeelde hoort daarbij. Het is een kwestie van, wie heeft de langste adem. Die slag was toch weer voor ons. Want in de jacht die we organiseerden zijn er geen con­currenten meer echt weg gekomen." En het oranje shirt? Net als Leo van Vliet in 1976 stond Hassink door de taak „op eigen kracht" terug te slaan. Hassink: “Dat pak ik wel weer. In de tijdrit rij ik die Wekema toch gewoon weg. En Scheuneman is ook niet meer dan een paar seconden dichterbij gekomen. Even­als Lammertink."

Dat duo ontvluchtte nog net uit het uitbollende peloton. Een hoofdmacht die op 4.57 min. achter Wekema over de meet ging. Een groep zonder Jacques van Meer. De tweevoudig rit­winnaar viel in Nibbixwoud op de schouder en kon daarna nog slechts met een hand sturen. Zijn verlies: ruim twee minuten.

In het klassement, nadat Theo Gevers de etappe had gewonnen voor Van Est (die wee waren in de finale, al voor de eerst doorkomst in Nibbixwoud gedemarreerd), derhalve een nieuwe volgorde. Met Wekema als eerste, voor Hassink, Jonkers en Egbert Koersen. Twee Batavus-mannen bij de eerste vier. Has­sink gemeend: „Ik heb ook bewondering voor wat die ploeg doet. Zij durven tenminste nog te rijden."

Uitslag zevende etappe: 1. Th. Gevers (Bossche Staalbouw) 177 km in 4.27.56 (met bon.), 2. B. van Est (Jan van Erp) 4.28.01 (met bon.), 3. W. Gomes (Olympia) 4.28.23 (met bon.), 4. L. Petrov (Rusland) 4.28.28, 5. J. Verbruggen (Union), 6. H. de Jong (Mankhof), 7. P. Pen­nekamp (Olympia), 8. V. Boliachansky (Rusland), 9. J. Jonkers (Union), 10. B. Wekema (Batavus) allen z.t., 11. J. Lammertink (Am­stel) 4.33.70, 12. B. Scheuneman (Gazelle) z.t., 13. F. Schur (Bossche Staalbouw) z.t., 14. R. Kos (Markthof) 4.33.25, 15. P. Maas (Gazelle),16. M. Visser (Olympia), 17. R. Weissinger (Markthof), 18. Th. Hoger­vorst (Bossche Staalbouw), 19. A. Hoezen (Bossche Staalbouw), 20. W. van Dongen (Militairen) allen z.t.

Van Hooft (Batavus) is in deze etappe dermate ernstig gevallen, dat hij de strijd moest staken.

Dagploegenklassement:1. Olympia 13.30.21 (26pnt.), 2. Rusland 13.30.21 (37 pnt.), 3. Union Fietsen 13.32.03, 4. Bossche Staalbouw 13.34.56, 5. Jan van Erp-Viner 13.35.01, 6. Markthof-Rogelli 13,35.18 (37 pnt.), 7. Batavus 13.35.18 (71 pnt.), 8. Gazelle-Campagnolo 13.40.10 (69 pnt.), 9. Amstel Bier 13.40.10 (77 pnt.), 10. Militairen 13.40.15 (75 pnt.), 11. Driessen-Optilon 13.40.15 (80 pnt.), 12. Tsjechoslowakije 13.42.50.

Individueel klassement na de zevende etappe: 1. B. Wekema (Batavus) 27.59.12, 2. A. Hassink (Amstel) 27.59.19, 3. J. Jonkers (Union) 27.59.32, 4. E. Koersen (Batavus) 28.00.30, 5. B. Scheuneman (Gazelle) 28.00.44,

Ploegenklassement na de zevende etappe: 1. Amstel Bier 82.17.54, 2. Union 82.23.38, 3. Batavus 82.24.49, 4. Bossche Staalbouw 82.27.15, 5. .7. van Erp-Viner 82.30.22, 6. Gazelle-Campagnolo 82.32.54, 7. Driessen­ Optilon 82.34.01, 8. Rusland 82.40.48, 9. Olympia 82.42.26, 10. Militairen 82.42.43, 11. Markthof-Rogelli 83.12.30, 12. Tsjechoslowakue 83.49.00.

Puntenklassement na de zevende etappe: 1. B. Scheuneman (Gazelle) 113 pnt., 2. J. Lammertink (Amstel) 97 pnt., 3. B, van Est (Jan van Erp) 85 pnt., 4. J. van Meer (Gazelle) 82 pnt.,

Sprintklassement na de zevende etappe: 1. L. Petrov (Rusland) 57 pot.), 2. J. Lammertink (Amstel) 56 pnt., 3. J. Verbruggen (Union) 24 pot., 4. B. van Est (Jan van Erp) 22 pnt., 5. I. Beliakov (Rusland) 19 pnt.,

Combinatie-klassement na de zevende etappe: 1. J. Lammertink (Am­stel) 10 pnt., 2. A. Hassink (Amstel) 14 pnt., 3. E. Koersen (Batavus) 25 pnt., 4. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 27 pnt., 5. J. Verbruggen (Union) 28 pnt.,

Achtste etappe (le deel):TIJDRIT TE NIBBIXWOUD, 22,3 km – 25 mei.1978

Boeiende ontwikkelingen in de tijdrit. Het kon bijna niet an­ders: natuurlijk pakte Arie Hassink rond Nibbixwoud de oranje trui terug. Dappere Bert Wekema moest op Arie 1.33 min. prijsgeven. Maar er meldden zich andere rivalen. Want Hassink klokte lang niet de beste tijd.

Die was voor Bert Oosterbasch. De Van Erp-specialist (overi­gens maakte Jan Gisbers bekend dat Mutsaars officieel niet meer tot de paarse brigade behoort) noteerde 31 minuten 31 seconden. Liefst 1.22 min. sneller dan Hassink. Inclusief bonifi­catie betekende dat 1.37 min. Waarmee Bert in het klassement terugkwam tot op 1.02 min.

Herman Krott wees degenen die hem de dag ervoor verweten het jonge talent van Lammertink, in de vlucht met Ooster­bosch, Scheuneman en Pirard, te hebben geofferd aan Hassink even simpel op de eijfers. „Laat ik die manners doorgaan, dan

 

 

 

 

fiets daartegen), deed was groots. De vluchters kwamen niet verder weg dan dertien seconden. Te weinig voor Van Houwe­lingen. Hassink won de ronde. Lammertink, voor Visser en Van de Broek, de rit. Voor Amstel gold: eind goed, al goed.

Uitslag achtste etappe: 1. J. Lammertink (Amstel) 83 km in 1.45.44 (met bon.), 2. M. Visser (Olympia) 1.45.49 (met bon.), 3. R. v. d. Broek (Driessen) 1.45.54 (met bon.), 4. T. Huuzen (Batavus) 1.45.59, 5. A. van Peer (Union), 6. B. Oosterbosch (Jan van Erp), 7. J. van Houwelingen (Bossche Staalbouw) allen z.t., 8. J. Blaha (Tsj.) 1.46.12, 9. M. Taver­ne (Olympia), 10. P. v. d. Kruijs (Jan van Erp), 11. B. Scheuneman (Gazelle), 12. B. Huveneers (Olympia), 13. P. Maas (Gazelle), 14. P. van Leeuwen (Jan van Erp), 15. W. Gomes (Olympia), 16. R. Weissin­ger (Markthof), 17. R. v. d. Rakt (Driessen), 18. F. Schiir (Bossche - Staalbouw), 19. N. Hilberink (Amstel), 20. P. Damen (Driessen), 21. F. Pirard (Amstel), 22. L. Petrov (Rusland), 213. H. Koot (Jan van Erp), 24. A. Hassink (Amstel), 25. W. van Dongen (Militairen), 26. H. de Jong (Markthof), 27. Th. Hogervorst (Bossche Staalbouw), 28. J. Jonkers (Union), 29. J. Verbruggen (Union), 30. J. van Meer (Gazelle) allen z.t.

Dagploegenklassement: 1. Olympia 5.18.23 (23 pnt.), 2. Jan van Erp­Viner 5.18.23 (30 pnt.), 3. Driessen-Optilon 5.18.23 (40 pnt.), 4. Amstel Bier 5.18.23 (41 pnt.), 5. Bossche Staalbouw 5.18.23 (52 pnt.), 6. Union Fietsen 5.18.23 (62 pnt.), 7. Gazelle 5.18.36, 8. Batavus 5.19.11, 9. Markt­hof 5.19.43, 10. Militairen 5.20.22, 11. Rusland 5.20.56, 12. Tsjechoslo­wakije 5.28.50.

Eindklassementen

Individueel - 1. A. Hassink (Amstel) 30.18.24, 2. J. van Houwelingen (Bossche Staalbouw) 30.19.00, 3. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 30.19.13, 4. J. Lammertink (Amstel) 30.19.18, 5. J. Jonkers (Union) 30.19.18, 6. B. Scheuneman (Gazelle) 30.19.19, 7. B. Wekema (Batavus) 30.19.50, 8. F. Schur (Bossche Staalbouw) 30.20.14, 9. F. Pirard (Amstel) 30.20.23, 10. E. Koersen (Batavus) 30.21.26, 11. V. Choutenen (Rusland) 30.22.01, 12. R. v. d. Broek (Driessen) 30.22.32, 13. J. v. Meer (Gazelle) 30.25.05, 14. J. Verbruggen (Union) 30.25.06, 15. H. Nieuwdorp (Driessen) 30.26.00, 16. W. van Dongen (Militairen) 30.26.46, 17. L. Petrov (Rus­land) 30.27.45, 18. T. Hujjzen (Batavus) 30.28.39, 19. A. Polak (Mili­tairen) 30.28.59, 20. A. W(jnands (Amstel) 30.29.18, 21. A. van Peer (Union) 30.29.52, 22. H. Koot (Jan van Erp) 30.30.24, 23. J. Blaha (Tsi.) 30.31.08, 24. P, van Leeuwen (Jan van Erp) 30.31.29, 25. R. Weissin­ger (Markthof) 30.32.08, 26. P. Damen (Driessen) 30.32.33, 27. N. Hil­berink (Amstel) 30.35.59, 28. Th. Gevers (Bossche Staalbouw) 30.36.30, 29. E. Beliakov (Rusland) 30.38.52, 30. B. van Est (Jan van Erp) 30.39.28, 31. Th. Hogervorst (Bossche Staalbouw) 30.40.02, 32. Th. de Rooy (Gazelle) 30.40.49, 33. W. Gomes (Olympia) 30.41.01, 34. P. Maas (Gazelle) 30.42.08, 35. J. Weber (Driessen) 30.42.58, 36. P. v. d. Kruijs (Jan van Erp) 30.43.45, 37. G. Mohlmann (Amstel) 30.43.50, 38. R. v. d. Rakt (Driessen) 30.44.10, 39. A. Schootman (Militairen) 30.44.36, 40. R. Kos (Markthof) 30.45.28, 41. M. Taverne (Olympia) 30.45.43, 42. H. de Jong (Markthof) 30.47.22, 43. A. v. d. Steen (Gazelle) 30.48.44, 44. A. Hoezen (Bossche Staalbouw) 30.55.50, 45. B. Huveneers (Olympia) 30.56.06, 46. J. de N(js (Gazelle) 30.57.06, 47. J. Pokorny (Tsj.) 30.58.46, 48. P. Pennekamp (Olympia) 31.00.29, 49. J. R(ikhof (Militairen) 31.00.43, 50. V. Boliachansky (Rusland) 31.01.13, 51. M. v. d. Bergh (Markthof) 31.03.18, 52. M. Pronk (Batavus) 31.03.21, 53. B. v. d. Broek (Batavus) 31:04.17, 54. R. Haast (Union) 31.04.49, 55. M. Visser (Olympia) 31.11.26, 56. M. Cieleeki (Intern.) 31.15.50, 57. P. Harvey (Intern.) 31.17.07, 58. G. Tabak (Bossche Staalbouw) 31.17.14, 59. R. Birnbaum (Tsj.) 31.18.03, 60. A. Timofeev (Rusland) 31.21.11, 61. R. Hayman (Intern.) 31.21.21, 62. G. v. d. Sterren (Olympia) 31.23.48, 63. C. Kuijstermans (Union) 31.25.24, 64. J. Klaver (Militairen) 31.26.11, 64. G. Minneboo (Union) 31.27.38, 66. M. Penc (Tsj.) 31.30.21, 67. T. Cerny (Tsi.) 31.34.48, 68. A. Birkals (Intern.) 31.35.44, 69. N. Poulsen (Intern.) 32.20.31.

Ploegen - 1. Amstel Bier 87.36.17, 2. Union Fietsen 87.42.01, 3. Batavus 87.44.00, 4. Bossche Staalbouw-Eurochemie-J. Boeyen 87.45.38, 5. Jan van Erp-Viner 87.48.45, 6. Gazelle-Campagnolo 87.51.30, 7. Driessen­Optilon 87.52.24, 8. Olympia 88.00.49, 9. Rusland 88.01.44, 10. Militair Team 88.03.05, 11. De Markthof-Rogelli 88.32.13, 12. Tsjechoslowakije 89.17.50.

Punten - 1. B. Scheuneman (Gazelle) 140 pnt., 2. J. Lammertink (Am­stel) 132 pnt., 3. B. Oosterbosch (J. van Erp) 107 pnt., 4. B. van Est (Jan van Erp) 103 pnt., 5. F, Pirard (Amstel) 91 pnt., 6. A. Hassink (Amstel) 86 pnt., 7. J. van Meer (Gazelle) 82 pnt., 8. L. Petrov (Rusland) 78 pnt., 9. R. v. d. Broek (Driessen-Optilon) 71 pnt., 10. J. van Houwelingen (Bossche Staalbouw) 70 pnt., 11. I. Beliakov (Rus­land) 70 pnt., 12. E. Koersen (Batavus) 63 pnt., 13. J. Jonkers (Union) 62 pnt., 14. J. Verbruggen (Union) 59 pnt., 15. G. Mohlmann (Amstel) 57 pnt.

Sprint - 1. L. Petrov (Rusland) 64 pnt., 2. J. Lammertink (Amstel) 58 put., 3. B. van Est (Jan van Erp) 29 put., 4. J. Blaha (Tsi.) 28 put., 5. I. Beliakov (Rusland) 24 pnt., 6. J. Verbruggen (Union) 24 pnt., 7. A. Hassink (Amstel) 19 pnt., 8. B. v. d. Broek (Batavus) 17 pnt., 9. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 15 pnt., 10. G. Mohlmann (Amstel) 121 pnt.

Combinatie - 1. J. Lammertink (Amstel) 8 put., 2. A. Hassink (Amstel) 14 pnt., 3. B. Oosterbosch (Jan van Erp) 15 pnt., 4. L. Petrov (Rus­land) 26 pnt., 5. J. Jonkers (Union) 33 put., 6. J. van Meer (Gazelle) 33 pnt., 7. E. Koersen (Batavus) 34 pnt., 8. J. Verbruggen (Union) 34 pnt., 9. B. van Est (Jan van Erp) 37 pnt., 10. I. Beliakov (Rusland) 45 pnt.

 

OMLOOP DOOR HET LAND VAN BARTJE – 5 augustus.1978

JAAP VOS verrassende winnaar van 19e Omloop door het Land van Bartje

                   PLENSBUIEN TEISTERDEN RENNERS!

Gedurende bijna 100 kilometers teisterden fikse plensbuien de renners in de 19e editie van de Omloop door het Land van Bartje, de wegwedstrijd voor junioren met start en finish te Assen. Verrassend winnaar werd tenslotte de 18-jarige Jaap Vos uit 2e Exloermond, lid van de WV Emmen, die dit seizoen al meerdere malen „van voren" zat in de juniorenklassiekers.

Toen in de slotfase een kopgroep van negen renners de straten van Assen bereikte keken de favorieten, waartoe zeker Sjaak Hanegraaf behoorde, elkaar nauwlettend aan. Een ieder reken­de er op, dat het nabij de Trianthahal op een eindsprint zou uit­draaien tussen de negen koplopers. Het pakte evenwel anders uit. Nadat M. Versteegden (Lieshout) probeerde weg te komen demarreerde de rijzige Jaap Vos plotseling.

Hanegraaf c.s. ke­ken elkaar aan wie of het initiatief zou nemen de vluchter tot de orde te roepen.„Kijk, en dat was nu mijn kans. 'k Bemerkte, dat men de eer aan elkaar overliet en gaf alles wat ik kon. Van meet af heb ik trouwens attent gefietst in eigen omgeving. Kortom: ik ben dolgelukkig met deze overwinning en ik twijfel er niet aan of ook Piet Hoekstra van Batavus, voor welk merk ik in 1979 ga fietsen, zal in zijn sas zijn," aldus de glunderende Jaap Vos, die ook gecomplimenteerd werd door de heer Veenstra (Mep­pel), die de KNWU vertegenwoordigde.

Jammer was het overigens, dat in deze 19e Omloop door het Land van Bartje, welk wielerevenement goed door AWC Wan­der-De Meteoor op touw werd gezet, fikse regenbuien in zekere zin als spelbreker optraden.

Het gevolg was dan ook, dat al spoedig vele renners afstapten. En doordat in de eerste 60 kilometers twee flinke valpartijen plaats vonden, waarbij het gelukkig alleen bij materiaalschade bleef, werd het rennersveld danig gedund. Zo noteerden we bij Gieten, toen er 73 km onder de wielen waren doorgegaan een kopgroep van 21 renners, waarin zich alle kanshebbers bevon­den. Nadat we enkele schermutselingen voor in deze kopgroep hadden geslignaleerd plotseling een felle demaarrage van Martin van Rijsbergen (Sprundel), een ploegmaat (Willebrord Wil Vooruit) van Sjaak Hanegraaf. De enige die reageerde was Peter Hoogervorst (Pijnacker) van Westland Wil Vooruit. Toen dit duo eendrachtig samenwerkte bouwde men binnen een om­mezien een voorsprong van 42 seconden op.

Doordat de moedige Hoogervorst ten val kwam moest hij Van Rijsbergen alleen door laten gaan. Hoogervorst werd spoedig door een fel jagende volggroep ingelopen. Martin van Rijsber­gen had intussen een voorsprong van ruim een minuut opge­bouwd.

Toen de strijd voor de helft was gestreden, en de regen nog steeds op de ruggen van de coureurs neer viel, kreeg Bennie Brouwer (Balkbrug) RTV Zwolle, die tot op dit moment goed meedraaide, pech met z'n linker crank. Brouwer heeft kilometers lang aan het slot van de groep als een akrobaat mee moeten rijden, omdat hij aanhoudend, al fietsende, de los­lopende crank moest aandraaien ... Het behoeft natuurlijk geen betoog, dat deze Brouwer, ook een toekomstige pupil voor Batavus, na afloop ons te kennen gaf, dat hij had afgezien ... Overigens in dit verband: het is toch wenselijk, dat een cou­reur tevoren ook de cranks goed nakijkt ...

Terwijl Martin van Rijsbergen eenzaam door het fraaie Drentse land koerste en het intussen droog was geworden, werd het tempo van de volggroep aanzienlijk hoger. Aan de kop van de groep zaten renners als Takens, Hanegraaf, Ammerlaan, Vos, Bouwman, Ten Barge, Koppert, Motke, Meerburg, Oosterhof, Versteegden en Hoogervorst. Het kon niet uitblijven. Met nog 5 km voor de boeg streek de groep neer op de moegestreden Van Rijsbergen ... Toch bleef Van Rijsbergen actief. Toen even later acht renners zich losmaakten was de sterke Bra­bander, waarvan we in de toekomst ongetwijfeld nog meer zullen horen, er weer bij! In de finale kon hij het echter niet bolwerken.

Na bovenomschreven aarzelingen in 't voorste gelid van de groten, demarreerde Jaap Vos en won glansrijk! BRON:Ben Zomerdijk

Junioren: 1. J. Vos (2e Exloermond) 120 km in 2.54.38. 2. J. Hanegraaf (Rbsibergen), 3. R. Koppert (Rijsbergen), 4. R. Motk6 (Beek, L.), 5. P. Meerburg (Stein), 6. G. Ammerlaan (Maasdijk), 7. L. Oosterhof (Noordlaren), 8. M. Versteegden (Lieshout), 9. M. van Rijsbergen (Sprundel), 10. C. Buys (Amsterdam), 11. H. Havik (Zaandam), 12. A. v. d. Horst (Almelo), 13. H. Bouman (Eelde), 14. A. Wieringa (Hooge­zand), 15. H. Manders (Drunen), 16. P. Hoogervorst (Pijnacker), 17. E. Ermeling (Arnhem), 18. M. ten Barge (Eibergen), 19. G. Takens (Ha­ren, Gr.), 20. W. Bouwman (Eijsden), 21. B. Brouwer (Balkbrug), 22. H. Akkermans (Zevenbergen), 23. E, Dorgelo (Nijverdal), 24. H. Emens (Deventer), 25. J. Schepers (Geleen).

Ploegenklassement: 1. Westland Wil Vooruit 61 pnt., 2. Willebrord Wil Vooruit 52 pnt., 3. WV Emmen 40 put., 4. TWC Eijsden 34 pnt., 5. WV De Bergklimmers 24 pnt., 6. NWV Groningen 20 pnt., 7. NWC De Me­teoor 19 put.

 

OMLOOP GOUDVALLEI – 2 mei.1978

                        Jan Timmer wint Gelderse Goudvallei Race

Het tienjarig bestaan van De Valleirenners is gevierd met de organisatie van de Gelderse Goudvallei Race voor veteranen. Een sport dorpenomloop die bij de veteranen erg in trek was, ook voor hen eens iets anders dan een criterium. Het werd de koers van de sprinters, uiteindelijk gewonnen door Jan Timmer uit Velsen-Noord, die dolgelukkig was met zijn eindzege. Burgemeester Bode van de gemeente Veenendaal schoot de renners exact om half zeven 's avonds weg. De honderd gese­lecteerde veteranen konden daarna hun koers beginnen onder leiding van wedstrijdleider Kleisen uit Apeldoorn.

Het peloton bleef de hele aanloop tot aan de Grebbeberg bijeen, voor velen nog steeds een schrikbeeld, zoals Jan Overeem, die als een van de eersten de beklimming begon, en als laatste „boven" kwam. Na de sprints in Elst en Amerongen, volgde richting Maarn de eerste serieuze ontsnappingspoging, geleid door de Woerdenaar Dolderman. Bij het opgaan van de Maarn­segrindweg werd hij achterhaald, prompt ook de eerste val­partij, zonder al te ernstige gevolgen.

In Scherpenzeel liet Nico Regter zien nog steeds goed te kun­nen ,sprinten, hij won de premiesprint. Onder de rook van Bar­neveld nieuwe demarrages met Cees van Espen, Johan van der Horst en Bart Solaro. Zij kwamen tot een maximale voor­sprong van 25 seconden. Het peloton trok echter in Renswoude alles weer bijeen. Een nieuwe poging, nu van Nico Slingerland was ook al geen lang leven beschoren. Het zou toch op een massale spurt uitdraaien. De sprinters kregen hun kans op het parkoers aan de Groeneveldtselaan waaruit Jan Timmer als overwinnaar kwam.

Veteranen: 1. J. Timmer, Velsen-Noord; 2. Joh. Pluimers, Enter; 3. A, Kalee, Weesp; 4. Bart Solaro, Den Bosch; 5. J. Bosman, Den Haag; 6. Cees van Espen, Didam; 7. Arie Veenendaal, Zeist; 8. J. Kivits, St. Michielsgestel; 9. L. Hagman, Amsterdam; 10. J. Haitsma, Renkum.

Hans van de Kamp

 

OMLOOP NOORD-WEST OVERIJSSEL – 1 april.1978

                    ALEX HOOGEVEEN glansrijk winnaar

„Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst." Dit gezegde is op alle takken van sport van toepassing. Wanneer we in dit ver­band de wielersport aanhalen, mag ge­zegd worden, dat wielersport-minnend Nederland hens met vertrouwen de toe­komst tegemoet kan zien!

Deze mening waren ook de sportcommis­sieleden van de KNWU, de heren Stef v. d. Berghe en Harry van Gestel die de 5e Omloop van Noord-West-Overijssel volgden in gezelschap van het nieuw be­noemde districtssportcommissielid John Hol, na afloop toegedaan.

Na een uiterst boeiende finale kwam uit deze juniorenklassieker een glansrijke winnaar te voorschijn in de figuur van de 18-jarige Alex Hoogeveen uit het Over­ijsselse Hengelo, die in de slotfase de­marreerde en na een mooie solo overtui­gend eerste werd.

Bij stralend lenteweer gingen de ruim honderd jonge coureurs onder aanvoe­ring van wedstrijd- leider Ben Roesink van start in Hasselt (Ov.).

Wie gedacht had dat de renners met dit mooie weer lang bijeen zouden blijven, kwam bedrogen uit. Nog maar nauwe­lijks was het startsein gegeven of de ras­paardjes zaten van voren. Nadat we een aantal pechvogels hadden genoteerd, viel na 25 km in de straten van Steenwijk reeds de slag.

Op weg naar Blokzijl formeerde zich een kopgroep van elf renners, die binnen een ommezien een voorsprong van 23 sec. op­bouwden. Dit waren: Rinie Veerhuis, Rene van IJzendoorn, de sterke Gino Ammerlaan, de Twentenaren Eddy Dor­gelo, Herman Lammertink en de latere winnaar Alex Hoogeveen, Kees de Boer, Luuk Oosterhof, Henk de Vries en de Brabanders Piet Dekker en Henk Nieu­wenhof.

Een volggroep van zeventien renners deed al het mogelijke om de vluchters tot de orde te roepen. Dit lukte pas na St. Jansklooster, toen op dat moment de kopgroep een voorsprong had van 27 see. Op de winderige dijken langs het Zwarte­water reduceerde de volggroep de ach­terstand zienderogen onder aanvoering van renners als Ron Snijders, Gerrit van Putten, Jan Drost, Wim Bartol, Gerrie Takens en niet te vergeten Bennie Brouwer.

Ingelopen

Met nog ruim 40 km voor de boeg word de dappere kopgroep ingelopen in Wan­neperveen. De strijd word steeds boeien­der. Nog maar nauwelijks was de groep bijeen of er volgden demarrages aan de lopende band. Eerst probeerde Bennie Brouwer het en nadien Gino Ammerlaan. Na diverse schermutselingen ontstond er weer een kopgroep, bestaande uit Ron Snijders, Gerrit Groenewegen, Rene van IJzendoorn, Gerrie Takens, Gerrit van Putten, Gino Ammerlaan, Herman Lam­mertink, Alex Hoogeveen, Luuk Ooster­hof, Henk de Vries, Piet Dekker, Henk Nieuwenhof en Henk Vonk.

In de achtervolging een trio: Bennie Brouwer, Wim Bartol en Jaap Vos. Jam­mer was het, dat kanshebber Gino Am­merlaan nabij Rouveen na 93 km moest lossen vanwege een lekke band. Hij viel terug in het groepje van Bennie Brouwer. Toen ook de geloste Groenewegen hierbij kwam, probeerde men al het mogelijke de koplopers te bereiken. Af en toe leek men te slagen, maar naarmate Genemui­den in zicht kwam, pakte het anders nit.

Op de dijk

Op de dijk tussen Genemuiden en Hasselt zeer boeiende strijd (zoals het in de Ster van Zwolle ook veelal het geval is!). Het hoge tempo dat word aangegeven, werd renners als Henk Vonk en Herman Lam­mertink te machtig.Demarrages van Rene van IJzendoorn, Gerrie Takens en Luuk Oosterhof leken effect te sorteren, maar toch werden ze weer teruggepakt nabij Hasselt.

De zeer attente Alex Hoogeveen (die reeds zeker is van een plaats in de ama­teurploeg van Amstel wanneer hij over­stapt naar de rijen der amateurs) demar­reerde plotseling fel.

Terwijl men elkaar aankeek wie hem terug zou pakken, was het al te laat. Hoogeveen keek nog even om en zag toen zijn kans schoon. In prachtige stijl rij­dend nam deze coureur van De Tuban­ters uit Hengelo, die als eenling zijn club vertegenwoordigde, een voorsprong. Vast stond dat hij, mits niet door pech achter­volgd, de winnaar van de 5e Omloop van Noord-West-Overijssel zou worden! In de straten van Hasselt gingen ook Luuk Oosterhof en Gerrie Takens aan de haal. Zij werden echter eon paar kilo­meters voor de meet teruggepakt op het moment, dat Alex Hoogeveen juichend als eerste over de finishlijn ging.

Ron Snijders en Rene van IJzendoorn gingen in deze boeiende finale respectie­velijk als tweede en derde over de streep. Het was een goed georganiseerde wed­strijd.BRON:Ben Zomerdijk

Junioren: 1. Alex Hoogeveen (Hengelo - Ov.) 116 km in 2.50.08, 2. Ron Snijders (Zwanen­burg), 3. Rend van IJzendoorn (Tiel), 4. Luuk Oosterhof (Noordlaren), 5. Gerrie Takens (Haren Gr.), 6. Piet Dekker (Eindhoven), 7. Henk Nieuwenhof (Eindhoven), 8. Henk de Vries (Haarlem), 9. Gerrit van Putten (Haaf­ten), 10. op 15 sec. Gerrit Groenewegen (Am­stterdam), 11. Jaap Vos (Emmen), 12. Rennie Brouwer (Balkbrug), 13. op 32 see. Wim Bar­tol (Roden), 14. op 35 sec. Gino Ammerlaan (Maassluis), 15. op 2.36 min. Rudie Lemmens (Veldhoven), 16. Rinie Veerhuis (Aalsmeer), 17. Henk Vonk (Arnhem), 18. Jos Alberts (Neede), 19. Ad Goossen (Leiden), 20. Henk Bouwman (Eelde), 21. Sander de Vos (Ensche­de), 22. Eddy Dorgelo (Nbverdal), 23. Thijs Apeldoorn (Roosendaal), 24. Dries Klein (Ter Apel), 25. S. Strijbos (Best).

Ploegenklassement: 1. De Bataaf 45 pnt., 2. De Tubanters 40 pnt., 3. Het Zuiden 40 pnt., 4. NV" Groningen 32 pnt., 5. De Batauwers 30 pnt.

 

OMLOOP NOORD-WEST OVERIJSSEL – 1 april.1978

Jan van Erp-Viner voor de vierde keer merkenkampioen

HEL VAN HET MERGELLAND – 1 april.1978

          Toine van de Bunder voor de derde keer fraaie zege

De route van de beslist in alle opzichten - de organisatie, de aanpak, de vele stijgingen en kronkelingen, de belangstelling, het gewicht en het niveau - een topper zijnde Hel van het Mergelland is geen makkie, de finale (een plaatselijke omloop van 6 km op grotendeels kasseien) bevat allerlei listige facet­ten, zodat logisch een pittige knaap op het podium moet plaats­nemen. Die huldiging onderging Toine van de Bunder (Gazelle ­Campagnolo) in het nijvere Eijsden voor de derde maal.. Be­reids winnaar in 1974 en in 1977 versloeg hij nu (resoluut de kop nemend) op de Prins Bernhardstraat zijn dappere gezel Bert Oosterbosch (Jan van Erp Tegels) met zwier. De zesde editie van de Hel van bet Mergelland werd een voltreffer, kreeg een apart tintje. Bleek verleden jaar de interesse zo beduidend, dat twee koersen op hetzelfde traject (hen voor merken- en een voor clubteams) werden geetaleerd, . ditmaal werd hieraan nog een Hel voor junioren toegevoegd. In afwachting van de aan­

komsten ging in Eijsden een rit voor nieuwelingen door, zodat 430 coureurs in actie kwamen, nadat 150 aanmeldingen - en dit deed de energieke comite-leden pijn - niet geaccepteerd konden worden. Fijn zat het draaiboek in elkander, weer was de medewerking van het gemeentebestuur (onder de hoede van de sportieve burgemeester H. J. G. Wijnands) subliem, de regeling in de permanence was vlot en deed weldadig aan, de drie afzonderlijke Hel van het Mergelland jury's kwamen prima voor de dag, de communicatie was perfect, dankzij de kunde en de inzichten van de wedstrijdleiders en hun directe assistenten konden de volgers het wel en wee van nabij be­kijken, kortom alles verliep perfect, de grootste Eijsdense or­ganisatie kon versierd met een gouden randje in het geschied­boek worden bijgeschreven.

Volledigheidshalve even de erelijst: 1973 Jan Spijker; 1974 Toine van de Bunder; 1975 Mat. Dohmen; 1976 Wil van Hel­voirt; 1977 Toine van de Bunder en Herman Snoeijink (clubs).

Stil lag het verloop nimmer, geregeld dienden notities te wor­den aangebracht, kort na het vertrek - het gebruikelijk beeld - moesten bereids namen worden geschrapt, schermut­selingen, uitvallen, korte vluchten en wat dies meer zij waren schering en inslag en al waren de verschillen vaak gering, het karakter van de race bleef boeiend.

Echte lange vlakke stukken komen in de Hel van bet Mergel­Iand - 70 km gaan over Belgisch gebied - niet voor. De ouverture rond Battice (17 km) richting Aubel (27 km) gaat over vals plat, vervolgens hellingen bij de vleet, een stuk van het Amstel Gold Race-parkoers, “colletjes" in Battice, Plom­bieres (35 km), Sippenaeken (50 km), de „Koning van Spanje" in Gulpen (89 km) en de Piemert (123 km) in Noorbeek.

Lang zag het er naar uit, dat Jan van Houwelingen en Willy Maessen het heft definitief in handen gingen nemen. Dit duo ontsnapte tussen Vijlen en Vaals (98 km), nam, 100 meter, de winst werd 25 sec., steeg tot 52 sec. (112 km in Epen) en in Klein Zwitserland - Slenaken, Heyenrath, 118 km - was de voorsprong op de naaste jagers 1.20 min. Die naaste buren waren toen net uit een grote groep weggegaan, hetgeen in Noorbeek (123 km) duidelijk tot uiting kwam. Die aanvallers waren: Lammertink, Tak, De Nijs, Van Kessel, Oosterbosch, Bongers, Snoeijink, Van de Bunder, Bierings, Hassink, Maas, Wijnants, Pirard, Ribbers, Peels, Mutsaars, Visschers. Op de Piemert poogden Wijnants, Bierings en Maas deze groep te verlaten, zij werden dra gegrepen, een lot dat vervolgens Bon­gers, Wijnants, Hassink en Maas ondergingen.

Jan van Houwelingen (Bossche Staalbouw) en Willy Maessen (Elite Meubel) kregen het zwaar, vochten als leeuwen, fietsten knap en resoluut. De jagers kwamen nabij: na 130 km nog maar een verschil van 35 sec., in Moerslag 23 sec. Op de stijging van Mheer demarreerde Toine van de Bunder, bij het binnentrekken van Eijsden (nog 14 km koers) hadden Van Houwelingen en Maessen nog maar 14 sec. Toen sprongen Has­sink, Oosterbosch, Van de Bunder en Snoeijink weg. Honderd meter hadden de twee leiders toen nog 10 km resten; 6 km voor de aankomst kregen we zes leiders, de nummers 1 t.m. 6 in de eindstand. Op 1 km voor de lijn holden Van de Bunder en Oos­terbosch weg, zij hielden stand. In de spurt was de knap rij­dende Bert Oosterbosch kansloos; voor de derde keer triomfeer­de Toine van de Bunder in de Hel van het Mergelland.

Op het valse plat voor en in Battice raakten 10 knapen los, zij konden een kruisje over de gedachte karwei maken. Ook in Aubel werden diverse mannen afgehaakt, die op de tanden beten en bijkwamen. Na Aubel een lichte voorsprong van Bosch, Zeijderveld, Hopman en De Groot; hier viel de meute in twee grote brokken, de eerste waaier belandde bij genoemd viertal en hierbij waren alle favorieten. Al die schermutselin­gen, die prikken, die offensieven enz., maakten de koers aan­trekkelijk, daar aldus een fleurig beeld werd verkregen. Het voorste stuk nam 50 sec., moest na 50 km een hergroepering toestaan. Op de klim van Teuven (55 km) en de aansluitende afzink krioelde plots alles door elkander: gelosten, coureurs die bijkwamen, de groepen werden groepjes en toen die lucht was opgeklaard hadden we 25 man op de voorste rij; de 15 sec. werden er 50. Middels Pirard daagde 20 km verder de tweede stoet op. Bij het overschrijden van de grens opnieuw een prettig gewirwar, voor de zoveelste keer (na 70 km) een verbrokke­ling. Eventjes waren Van Kessel en Van Peer leiders (76 km). Vooraan 38 jongelui, op 125 meter de tweede troep. Na 90 km (in Gulpen) werden groep 1 en groep 2 vereend. Op de Koning van Spanje was Egon van Kessel actief, werd door Ad Tak bijgebeend, Arie Hassink trok zijn gezellen op de vluchters en intussen dienden we heel wat namen door te schrappen. Pirard reed lek, Scheuneman had eveneens pech, afgehaakt werd Van der Kruijs, tussen Vijlen en Vaals verlieten Van Houwelingen en Maessen de kopgroep van 35. Een pikant slot, een fonke­lende ontsnapping van Van Houwelingen en Maessen, die pas in Eijsden - al stond een en ander in de sterren geschreven - helemaal werd afgewimpeld. Tezamen met Snoeijink en Has­sink eindigden Van Houwelingen en Maessen op de ereplaatsen, de eerste en de tweede prijs waren voor Toine van de Bunder (veel applaus) en Bert Oosterbosch (deelde in die hulde) be­stemd.BRON:Gerard Sillen

Amateurs: 1. Toine van de Bunder (Gazelle-Campagnolo) 154 km in 3.43.14, 2. B. Oosterbosch (Jan van Erp Tegels), 3. H. Snoeijink (Elite Meubel-Ketting-Shimano) 3.43.23, 4. A. Hassink (Amstel), 5. W. Maes­sen (Elite Meubel-Ketting-Shimano), 6. J. van Houwelingen (Bossche Staalbouw-Eurochemie Jan Boeijen), 7. H. Mutsaars (Jan van Erp Tegels) 3.43.44, 8. J. Lammertink (Amstel) 3.43.47, 9. A. Tak (Gazelle­Campagnolo), 10. G. Bierings (Jan van Erp Tegels), 11. J. Peels (Mili­tairen), 12. F. Pirard (Amstel), 13. E. van Kessel (Gazelle-Campag­nolo), 14. A. van Peer (Union), 15. J. Maas (Driessen Stoffen Optilon), 16. J. de Nijs (Gazelle-Campagnolo) 3.44.11, 17. A. Wijnants (Amstel), 18. A. Bongers (Elite Meubel-Ketting-Shimano), 19. E. Visschers (Elite Meubel-Ketting-Shimano), 20. J. Ribbers (Union) 3.44.25, 21. J. Jon­kers (Union) 3.47.27, 22. G. Tabak (Bossche Staalbouw-Eurochemie Jan Boeijen), 23. J. Feiken (v. d. Heljden's Meubelen) 3.47.40, 24. G. Pronk (Batavus), 25. B. van Est (Jan van Erp Tegels), 26. F. Francissen (R en B Glas-Wielerhuis Verhallen), 27. T. Huyzen (Batavus), 28. A. tar Harmsel (Amstel), 29., P. Zeijderveld (v. d. Hebden's Meu­belen), 30. H. van Dongen (Union), 31. R. v. d. Broeck (Driessen Stof­fen Optilon), 32. F. Brand (Bik Sloopwerken), 33. F. Schur (Elite Meu­bel-Ketting-Shimano), 34. H. Koot (Jan van Erp Tegels), 35. A. Cloots (Militairen), 36. J. Nederlof (Bik Sloopwerken) 3.47.48, 37. W. Jeremiasse (Bossche Staalbouw-Eurochemie Jan Boeljen), 38. B. Scheu­neman (Gazelle-Campagnolo), 39. J. Kruunenberg (Elite Meubel-Ket­ting-Shimano), 40. G. Mak (Bossche Staalbouw-Eurochemie Jan Boeben) 3.47.59, 41. E. Hopman (Bleaker-Finkensieper-Slikker) 3.55.00, 42. R. Roks (Markthof Den Haag), 43. C. de Jong (Markthof Den Haag), 44. A. Schootman (Militairen), 45. M. van Vlimmeren (Markthof Den Haag), 46. W. Boom (Batavus), 47. J. Bellemakers (L. Motk6e Solingen-Shimano), 48. F. Brand (Bik Sloopwerken), 49. P. v. d. Broek (Batavus), 50. P. Bosch (Driessen Stoffen Optilon).

Merken: 1. Jan van Erp Tegels 11.10.45 (19 pnt.), 2. Gazelle-Campag­nolo 11.10.48 (23 pnt.), 3. Amstel Bier 11.10.57 (24 pnt. ), 4. Elite Meubel­ Ketting-Shimano 11.10.57 (26 pnt.), 5. Union Fietsen 11.15.39, 6. Bossche Staalbouw-Eurochemie Jan Boeiien 11.18.38, 7. Militaire ploeg 11.26.27 (90 pnt.), 8. Driessen Stoffen Optilon 11.26.27 (96 pnt.), 9. Batavus 11.30.20, 10. Bik Sloopwerken 11.30.28, 11. Markthof Den Haag 11.55.00, 12 v. d. Heuden s Meubelen (2 renners).

Bergklassement: 1. Jan van Houwelingen 7 pnt., 2. Toine van de Bun­der 6 pnt., 3. Arie Hassink 5 pmt., 4. Willy Maessen 5 pnt., 5. Adri van Peer 5 pnt.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE – 9 april.1978

                       JAN JONKERS wint in de  laatste 500 meter

             Bert Oosterbosch door goed samenwerkend Union-duo geveld

„Natuurlijk zijn al mijn renners mij even na, maar toch, wan­neer ik een man uit onze ploeg een grote overwinning had toe­gewenst zou het Jan Jonkers zijn geweest. Wat hij in de laatste twee jaar voor werk heeft verzet is ongelooflijk, maar tel­kens gingen andere renners met de grote eer strijken. Gemis aan een goed eindschot en misschien ook wel wat koersinzicht, hij smijt als het ware met zijn krachten, waren hier schuld aan. Vandaag is het echter gelukt. Hij heeft de Omloop van de Baronie gewonnen, een verdiende zege voor die renner die in de laatste honderden meters het heft in handen durfde te ne­men en die door een gewaagde sprong een kostbare zege kon boeken."

Woorden van Rini Wagtmans, de pas benoemde wegcoach van de KNWU aan de finish van de Omloop van de Baronie, een van onze best bezette en meest begeerde klassieke wedstrijden. Met belangstelling had hij vanuit de volgerskaravaan de laatste schermutselingen van de strijd gadegeslagen. Als een kenner had Wagtmans genoten van de aanvallen, onophoudelijk en steeds allesgevend, van Kees Kuijstermans, het talent uit Bos­schenhoofd. Hij had als het ware de grote favoriet in de zeven man sterke kopgroep, die veertig kilometer voor het einde was ontstaan, Bert Oosterbosch, gesloopt. Steeds weer moest de Eindhovenaar alle registers opentrekken om Kuijstermans te gaan halen. Nauwelijks had de Jan van Erp-pion de orde her­steld of Kuijstermans ging opnieuw aan. Tot op vijfhonderd meter van het einde. Toen liet hij zich opnieuw inlopen nadat hij had ingezien dat Oosterbosch andermaal de sterkste zou zijn. Meteen echter sprong Jan Jonkers, bijna een dorpsgenoot en evenals Kuijstermans in de kleuren van Union Fietsen rij­dend, vanachter de Oostbrabander weg en op dat moment hapte ook Oosterbosch even naar adem. Dat was voor Jonkers vol­doende om niet meer omkijkend alles te geven wat hij nog aan kracht over had. Meter voor meter kwam Nederlands sterkste tijdrijder bij de amateurs terug, maar de afstand was tekort.

Bijna zat Oosterbosch weer aan het wiel van Jonkers, maar de finish was in zicht. Gedragen door de honderden aan de finish, allemaal Westbrabanders die een overwinning van een streek­genoot handen gehoopt kreeg Jonkers vleugels en kon Ooster­bosch niet meer aan zijn wiel komen. Evenals ruim een week geleden in de Hel van het Mergelland moest Oosterbosch het 20-jarige talent uit Eindhoven, zijn meerdere in een tegenstan­der erkennen en met de 2e plaats genoegen nemen. Zichtbaar teleurgesteld deed hij zijn verhaal.

Oosterbosch: ,Ik heb er alles aan gedaan om de overwinning in onze ploeg te houden. Ik heb er ook nooit aan getwijfeld dat ik zou winnen. Ik kreeg echter van niemand van de andere renners in de kopgroep enige steun. Gerard Tabak, Jac van Meer, Martin van de Bergh en Jan Klaver zaten er allemaal door en waren blij dat ze in ons wiel konden blijven. De twee Union-mensen gingen om beurten en dat was voor mij teveel. Het is jammer, maar een volgende keer zal het wel beter gaan. Er kan maar een winnen en vandaag zat ik er wel heel dicht bij."

Met Jan Jonkers kreeg de Omloop van de Baronie, onder ideale weersomstandigheden verreden, opnieuw een renner wiens naam op de erelijst zeker niet misstaat. Bovendien een renner die de overwinning verdiende, want vanaf de eerste kilometer zat Jonkers mede in de slag en was hij altijd bij de eerste tien in de groep te vinden. De 22-jarige Oud Gastelnaar was present toen een aantal dapperen aan een ontsnapping begonnen, bleef op het vinkentouw zitten toen deze poging teniet werd gedaan en was opnieuw attent toen de definitieve slag viel. Wanneer men de gehele dag voorin koerst moet een goed resultaat mo­gelijk zijn. Dat heeft Jonkers bewezen.

Nauwelijks had wedstrijdleider Chris Delbressine, die zich uitstekend uit de slag trok evenals al zijn mede-juryleden, de meute over de overweg in Prinsenbeek losgelaten of er ging een aantal renners tegen de vlakte. Bongers, Polak, Hellemons en Brand konden meteen naar de startplaats terugkeren. Klomp, Gijs Nederlof, Jeremiasse, Liebrechts uit Den Bosch, Langeveld en Dousing begonnen aan een achtervolging maar na enkele kilometers stapten zij bijna allemaal in de bezem­wagen. Alleen Klomp en Liebrechts en later ook Van Loon uit Hoogerheide gingen door en zij werden voor hun doorzetten beloond omdat de spoorwegovergang in Zevenbergen gesloten bleek te zijn waardoor zij weer aansluiting konden krijgen.

Op de dijk van Standdaardbuiten naar Zwingelspaan brak het peloton in drie stukken. Voor Dreijer en Van der Weiden ging het te snel. Zij moesten afhaken. In Zwingelspaan, hier waren ongeveer dertig kilometer gereden, bedroeg het verschil tus­sen de eerste en tweede groep, deze laatste telde ongeveer 35 renners, 45 sec. Na veertig kilometer was de kloof gegroeid tot een minuut. Het ontbrak bij de achtervolgers zeker niet aan samenwerking. Kop over kop reden de renners op de over het algemeen smalle dijken van de Noordwesthoek van Brabant. Langzaam maar zeker won de tweede groep veld terug. Eerst zou echter de slag in de Hel van Moerstraten, een van de aan­trekkelijkste delen van deze Omloop van de Baronie, weer los­barsten. Frits Pirard de Amstel-man, die wist dat zijn suppor­ters in Breda op hem wachtten waagde een kans. Hij werd achternagezet door Oosterbosch, Bart van Est en toen ook achtereenvolgens Ad Tak, Jan Ruckert, Ton ter Harmsel en Piet van der Kruijs voor een avontuur te vinden bleken te zijn scheen een gevaarlijke groep van louter favorieten voorop tezijn gekomen. Het was echter nog veel te vroeg. Er waren nog maar 60 km gereden en er lagers er nog honderd voor de wielen.

Guus Bierings was de eerste die in een achtervolging dichterbij trachtte te komen. Hij was echter de springplank voor het complete peloton dat de sprong van twee renners van Amstel, twee van Van Erp, een van de Uitkomst-Riejan Sports en een van Gazelle niet toeliet.

In Wouw zat de gehele groep weer broederlijk bij elkaar. Hier begon ook het hoofdstuk Gerard Tabak. De Veldhovenaar, die na een jaar verblijf bij de profs op zijn stappen teruggekeerd en evenals voor zijn -profperiode de kleuren van Bossche Staal­bouw draagt ging 75 meter voor de andere uitrijden. Hij was de springplank voor Andre Verstijlen, Bert Oosterbosch, Jan Ruckert, Bart van Est, Arie Hassink en Tonny Jansen, die Roosendaal met enkele honderden meters op het voltallige pe­loton passeerden. In Nispen, vijf kilometer verder was de orde weer hersteld.

Tabak bleef echter onrustig. In een tweede poging kreeg hij steun van Scheuneman, Van de Broek, Van der Steen, Van Peer, Jonkers, Maassen, Aarts, Mdhlmann en Hogervorst. Van der Steen viel in deze groep weg door een defect maar de an­deren gingen snel door. In enkele kilometers bedroeg het ver­schil dertig seconden en in Rucphen, hier waren 95 km gere­den, keken de achtervolgers tegen een achterstand van 50 sec. aan. In Schijf was het verschil een minuut. De samenwerking in het peloton was ver te zoeken, tot dat wegcapitain Piet van der Kruijs van Jan van Erp, met geen enkele renner in de kopgroep aanwezig, het initiatief tot een tegenaanval nam. De zes Van Erp-renners, Van der Kruijs, Koppert, Bierings, Koot, Oosterbosch en Van Est kregen van niemand steun of het moet van de ex-ploegmaat Peter Godde, nu rijdend voor Bik Sloopwerken zijn geweest. Zij hadden echter geen steun nodig. De paarse trein liet niemand zich met de koppositie bemoeien en zienderogen slonk de voorsprong als sneeuw voor de zon. Het tempo ging geweldig de hoogte in en Ad Tak trof het niet dat hij juist in deze fase van de koers van wiel moest wisselen. Terugkomen was er niet meer bij, temeer omdat er diverse groepje achterblijvers waren gevormd en wanneer je als en­keling bij deze renners terecht komt is er weinig eer te beha­len. De oud-kampioen van Nederland verdween dan ook naar het terrein der naamlozen. In Galder, nog veertig kilometer restten, streek de groep op de vluchters. Alleen Tabak en Jon­kers bleken nog niet alle krachten te hebben verspeeld. Zij ble­ven enkele tientallen meters voor het peloton uitrijden. Tabak, zeer ervaren, besefte dat de slag op het moment dat de kop­groep werd gekortwiekt wel eens zou kunnen vallen. Hij had het goed gezien. Van de Bergh van Markthof, een verbluffend rijdende en verrassende Tilburger, Kuijstermans van Union en de militair Klaver waren de eersten die reageerden en toen Van Meer en Oosterbosch de ploegen van Gazelle en Van Dorp kwamen vertegenwoordigen was naar later zou blijken de be­slissende fase van deze toch wel interessante goed georgani­seerde koers ingeluid. Op de weg tussen Ulvenhout en Bavel, de leiders hadden hier een halve minuut voorsprong, gingen Koppert, Albersen, Pirard, Maassen, Koot, Peer Maas, Mohl­mann, Van de Bunder, Weber en Jo Maas in een tegenaanval. In laatste instantie kwam hier ook Andre Verstijlen nog bij, maar de kwaliteit in deze groep was zo groot dot de een niet voor de ander wilde rijden. De achtervolging ging niet door en het peloton viel stil. Alleen de Amstel-coureurs, die de slag volledig hadden gemist gingen nog door. Zij kregen echter geen steun van anderen. Van Erp gokte op een laatste jump van Oosterbosch en was ook nog wel gerust op een goede afloop wanneer er door de zeven leiders gesprint zou moeten worden.

Ben van Erp, de ploegleider van Gazelle, die zijn renners vanaf de kant aanwijzingen gaf speelde op de kaarten van Van Meer, een renner die al vele wedstrijden in de sprint in zijn voordeel besliste en Wagtmans gaf het commando staakt het vuren omdat er liefst twee van zijn renners vooraan zaten. Ook Markthof, de militairen en Bossche Staalbouw reden niet meer. Bij Amstel had Pirard al enorm veel van zijn krachten gevergd. Ton ter Harmsel trachtte Arie Hassink te inspireren, maar deze oosterling had last van een blessure een dag tevoren in de Ronde van Drenthe opgelopen. Zodoende kon de kopgroep steeds meer voorsprong nemen. In Chaam werd 1.30 min. ge­noteerd en in Strijbeek, op 16 kilometer van het einde lagen de achtervolgers 2 minuten achter.

De finale kon beginnen. Oosterbosch was de eerste die zijn kans waagde. Direct na het passeren van het bordje nog vijf kilometer sprong hij weg. Hij werd echter teruggepakt. Tabak en Kuijstermans waren de volgende renners die de beslissing trachtten te forceren. Nu was het echter Oosterbosch die de zaak weer gladstreek. Jan Jonkers ging niet door toen hij zag dat Oosterbosch zich als een terrier in zijn wiel had vastge­beten en Kuijstermans had ook geen succes toen hij voor de zoveelste maal uithaalde. Deze laatste sprong van Kuijster­mans had echter verstrekkende gevolgen. Direct nadat Ooster­bosch het karwei had geklaard ging hij rechtop zitten. Dat was de kans van Jan Jonkers. Een kans die hij volledig benutte. Voor Oosterbosch reageerde was het te laat. Met twintig meter verschil begon Jonkers aan de laatste tweehonderd meter naar de finish. Tergend langzaam kwam Oosterbosch dichterbij. Vijftig meter nog en de Van Erp-troef zou waarschijnlijk toch nog gewonnen hebben. Jonkers begaf echter niet. Hij hield zijn minieme maar o zo kostbare voorsprong en won verdiend.

In de slotfase was ook Toine van de Bunder onrustig geworden. Hij maakte zich in gezelscnap van Jo Maas, Ad Visser, Frits Pirard en Andre Verstijlen los. Verder dan een achtste plaats, een troostprijs voor deze sterke Zeeuw kwam hij deze keer niet.

Amateurs:1. J. Jonkers (Oud Gastel) 162.4 km in 3 uur 53 min. 00 see., 2. B. Oosterhosch (Eindhoven), 3. op 10 sec. J. van Meer (Wouw), 4. C. Kuistermans (Bosschenhoofd), 5. G. Tabak (Veldhoven), 6. M. van de Bergh (Tilburg), 7. J. Klaver (Hoorn), 8. op 1 min. 22 sec. T. van de Bunder (IJzendijke), 9. A. Verstijlen (St. Willebrord), 10. F. Pirard (Breda), 11. A. Visser (Wlilre), 12. J. Maas (Maastricht), 13. op 1 min. 35 sec. S. Aarts (Kruiningen), 14. Th. Gevers (Heesch), 15. P. van der Kruijs (Helmond), 16. P. Maas (Huybergen), 17. P. Godde (Koewacht), 18. H. Nieuwdorp (Wemeldinge), 19. T. Gruijters (Lies­hout), 20. R. van de Broek (Dussen), 21. R. Roks (St. Willebrord), 22. B. Scheuneman Weendam), 23. Th. Greidanus (Drachten), 24. P. Kivits (Breda), 25. J. van Tilburg (Bergen op Zoom), 26. E. Keuzer (Veendam). 27. J. Weber (Best), 28. W. Lugtenburg (Rockanje), 29. A. van Peer (Sprundel), 30. P. Verheiijen (Breda).

Ploegenklassement: 1. Union 11 uur 40 min. 07 sec., 2. Gazelle 11 nor 42 min. 07 sec., 3. Bossche Staalbouw 11 nor. 42 min. 20 sec. BRON: Jo de Bruijn

 

OMLOOP VAN DE BRAAKMAN – 15 april.1978

           ONDANKS PRACHTIG VERWEER VAN JAN JONKERS

  Toine van den Bender opnieuw de beste in Omloop van de Braakman

Al binnen tien kilometer was het duidelijk. Toine van den Beu­der, kon de negende Omloop van de Braakman niet verliezen. Uit het traditionele gedrang direct na de start van de koers door het Zeeuwsvlaamse recreatiegebied, waarbij ditmaal de gevreesde massale valpartijen uitbleven, kwam de favoriete thuisrijder te voorschijn als een van de elf amateurs die de eerste schifting overleefden. In gezelschap van bovendien nog eens twee ploegmakkers (Peer Maas en Jan de Nijs) plaatste „de schicht" uit IJzendijke zich resoluut op kop van de eerste waaier. Reden voor de talrijke supporters om, al zou wat ver­derop zich het unicum voordoen van een tweede groep die terug aansloot, vanaf dat moment niet meer aan de triomf van hen 26-jarige vedette te twijfelen.

Zijn derde klassieke zege al weer dit jaar. Nadat Toine ook Mergelland en Zuid-Holland won en Peer Maas triomfeerde in de K.O.-Race en de Omloop van de Glazen Stad, het vijfde grote succes van Gazelle-Campagnolo. Het was ook al de derde keer voor Van den Bunder dat hij zich in de Braakman liet huldigen. Eerder gebeurde dat in 1975 en 1976. En om de sta­tistieken even verder bij te werken: de Zeeuw boekte in Philip­pine zijn tiende seizoenzege en bracht zijn totaal over de hele carriere op 192. Nog slechts acht dus en Toine van den Bunder staat op tweehonderd, het aantal waarmee hij op 1 mei - kort na de tweedaagse Omloop van Zeeuws-Vlaanderen (die hij nog nimmer won) - graag zou overstappen naar de profs.

Al beseft wellicht niemand beter dan Van den Bunder zelf dat, vanaf dat ogenblik winnen zoals hij nu in de Braakman deed tot de onmogelijkheden behoort. : Wanneer ik," grijnsde hij na afloop, „bij de professionals zo rij, lachen ze me natuurlijk wel uit. Stel je voor: dertig kilometer lang vlak voor de achter­volgers uit fietsen, en dan nog winnen ook. Nee, dat kan straks niet meer. Dat zal heel anders moeten, want bij de broodrijders gaat het er in zo'n finale wel even harder aan toe."

De Omloop van de Braakman. Ook nu het comite is vernieuwd (het bestaat uit wnd. voorzitter tevens penningmeester Johnny Spuessens, secretaris Johan van Steenberge, Willy Spuessens, Johnny Albicher en Andre Vermeire) is de koers gelijk ge­bleven. Met, na de incidenten van 1977 (diskwalificatie van Jan Huisjes) een nieuwe aankomst, maar met nog altijd in de wind dezelfde moeilijkheidsgraad. De smalle wegen worden ge­vreesd. Sommige ploegen blijven er zelfs voor thuis. Batavus en Jan van Erp bijvoorbeeld lieten het afweten. De concurrentie was, omdat andere formaties ook niet de eerste keus inzetten, voor Van den Bunders troepen daardoor te zwak. Te eenvoudig kon de Gazelle-equipe de strijd naar haar hand zetten.

Na acht kilometer slechts waren de namen bekend van de hoofdrolspelers: drie van Gazelle (Van den Bunder, Maas en De Nijs), twee van Union (Jonkers en Minneboo), en een ver­tegenwoordiger van Amstel (Ter Harmsel), Jan Janssen-Bas Dekker (Wim Lugtenburg), De Markthof-Rogelli (Henk de Jong), Transvemij-Zuidwesthoek (De Waal), Zeeuws-Vlaande­ren (Gddde) en Bossche Staalbouw (Ebel Keijzer). De eerste rij bleek te breed. Minneboo en Keijzer wapperden er af en vie­len terug op de tweede groep in het inmiddels in zeven brokken versplinterd veld. Twee andere Bossche Staalbouw-coureurs (Jan van Houwelingen en Gerard Tabak), Ruud Haller van Bleeker-Finkensieper-Slikker, Johan Kuiken (Jan Janssen), Ad Polak (Pewilux) en ook Egon van Kessel (Gazelle) ontwikkel­den daar echter een indrukwekkend tempo. Zo hoog zelfs dat het verschil tussen eerste en tweede waaier niet meer was (en bleef) dan twintig seconden.

Na de val waarbij Van Kessel een sleutelbeen brak en een beenwond opliep was het gat even iets meer, maar toch zouden de dapperen voor hen inspanning worden beloond. Achtereen­volgens vielen Lugtenburg en De Waal met een lekke band terug. En juist zij, al had De Waal de tegenslag een wiel met een bergpion gestoken te krijgen, duwden hard genoeg op de trappers om, met hulp van Van Houwelingen, na 75 km voor aansluiting te  zorgen.

Het lot zou vervolgens willen dat binnen een kwartier de oude situatie terugkeerde. Minneboo en Keijzer moesten er moeten al weer af. Van Houwelingen, Kuiken en Polak reden lek, Tabak wachtte op zijn ploegmaat en Haller werd eenvoudig gelost. Opnieuw dus negen man op kop: dezelfden van het eer­ste uur.

Restte de finale. Een eindstrijd die Van den Bunder al vroeg inzette. Dertig kilometer voor de eindstreep, in de laatste van de vier ronden. ,Gewoon om te kijken hoe de anderen erbij zaten," gaf hij later toe. „Ik wilds weleens weten hoe scherp bijvoorbeeld De Waal nog reageerde." Wel: het antwoord bleef uit. Jan Jonkers was de enige die waardig partij bood. De win­naar van de Omloop van de Baronie maakte er zich later kwaad om. “Ze zitten allemaal te kijken," riep hij uit. „Van den Bunder rijdt gewoon van kop af weg. Goed, ook ik aarzelde iets te lang, maar daama heb ik er toch wel alles aan gedaan. Zonde toch, dat niet een van die mannen me kon helpen."

Bij Jonkers' achtervolging kwamen Godde, De Jong en Ter Harmsel mee. Voor De Nijs, Lugtenburg en even later ook De Waal en Maas was het gedaan. Dat kwartet verloor in twintig kilometer liefst vier minuten op een ontketende Van den Bun­der, die toch bijna nog werd teruggepakt. Van twintig seconden knokte Jonkers zich terug tot veertig meter. Had hij in die fase een beetje steun gehad, dan was het Voor Toine nog lastig geworden. Dan had de even naar het ritme zoekende Zeeuw niet zo gemakkelijk de winst kunnen opvoeren tot een dikke minuut. Maar Jonkers keek tevergeefs naar de anderen. Ter Harmsel kon het op dat moment niet. Van De Jong was het al knap dat hij in eigen provincie zo voorop raakte en Godde had eerder zijn krachten onnodig op kop verspild. Bovendien dacht de beul van Koewacht aan een in de Laureijnestraat inderdaad winnend afgesloten spurt om de tweede plaats.

Het gevecht Van den Bunder-Jonkers eindigde daarmee in het voordeel van de Zeeuw. Wie had het trouwens anders ver­wacht ?

Amateurs: 1. Toine van den Bunder (Gazelle) 158 km in 3.33.56, 2. op 1.01 P. Godde (VPV Zeeuws-Vlaanderen), 3. T. ter Harmsel (Amstel), 4. J. Jonkers (Union), 5. H. de Jong (De Markthof), 6. op 4.13 P. Maas (Gazelle), 7. J. de Nijs (Gazelle), 8. W. de Waal (Transvemij), 9. W. Lugtenburg (Jan Janssen), 10. op 4.49 G. Tabak (Bossehe Staal­bouw), 11. op 4.54 J. van Houwelingen (Bossehe Staalbouw), 12. op 5.01 A. Polak (Pewilux), 13. op 5.04 A. Wijnands (Amstel), 14. J. de Bruin (Puro), 15. op 6.18 Jac. van Meer (Gazelle), 16. T. v .d. Steen (Gazelle), 17. A. Verstjjlen (Union), 18. A. van Peer (Union), 19. op 6.27 S. Aarts (Roosendaal), 20. v. d. Berg (De Markthof), 21. S. Grei­danus (Jan Janssen), 22. R. Bessems (Amstel), 23. J. de Groot (De Markthof), 24. op 6.54 R. v. d. Rakt (militairen), 25. op 9.38 v. d. Velde (Puro), 26. T. de Groot (Amstelland), 27. A. van Elsakker (Roosen­daal), 28. J. Klaver (Bleeker), 29. E. Hopman (Bleeker), 30. K. Brand­se (Arnstelland), 31. A. Cloots (Transvemij), 32. op 9.54 M. van Leeu­wen ('s-Gravenzande), 33, J. Gommers (Roosendaal), 34. op 10.05 J. Rijkhoff (Bossehe Staalbouw), 35. op 10.23 M. Jongenelen (Roosen­daal), 36. op 11.34 P. Verheyen (Arnstelland), 37. op 15.34 A. de Feyter (militairen), 38. A. Breekd(jk (Arnstelland), 39. M. Marien (Roosen­daal), 40. K. Molenaar (Bleeker)

BRON:Henk Kruithof

 

OMLOOP VAN DE GLAZEN STAD – 29 maart.1978

Henk Mutsaars grijpt er opnieuw naast, nu in Omloop van de Glazen Stad

                                 Peer Maas: tweede klassieke triomf binnen vier dagen...

Peer Maas verbaasde er zichzelf ook over. Vier dagen na zijn triomf in de K.O.-race, veroverde de 27-jarige West­brabander opnieuw een klassieke zege. Ditmaal was de wegkapitein uit de ploeg van Gazelle de sterkste in de le Omloop van de Glazen Stad, een nieuwe van­ stad-tot-stad-wedstrijd door het kassen­gebied van het Westland.

Een overigens aantrekkelijke koers, met twee lussen die voeren door de kom van alle dorpen en dorpjes in Europa's groen­tetuin, maar die toch ook hindernissen van formaat bieden als de (uit de Ronde van Zuid-Holland overbekende) Maas­dijk, de passage over de strandweg in Hoek van Holland en een zeer zwaar stuk parkoers langs het riviertje De Gaag, waar de wind uit alle hoeken be­halve de goede lijkt te waaien.

De grote belangstelling van het publiek, plus het uitstekende weer zorgden daar­bij voor een uitstekend debuut van een ronde die een aanwinst op de wedstrijd­agenda mag worden genoemd. Een race ook die wat het koersverloop betreft boeiend was. Want al verbrokkelde het peloton dan in de eerste van de twee lussen totaal,toch bracht de doortocht in start- en finishplaats Naaldwijk een eer­ste groep die nog uit zo'n 45 coureurs bestond.

En dat terwijl in de eerste (en tweede) waaiers bijna alle “grote" ploegen hun voornaamste kanshebbers hadden gehad. Een lekke band van Jan van Erp-leider Piet van der Kruijs nam echter alle werk­lust bij de paarse brigade weg. Zonder de “generaal" kon het spel kennelijk niet beginnen; derhalve kwam de grote derde groep terug bij.

Na wat plaagstootjes van de regionale favorieten (achtereenvolgens lieten Westland Wil Vooruit-Van Hagen-ren­ners Joop van Vliet, Nico Toussaint, Theo Hogervorst, Peter Koppert, die later knap vijfde werd, en Frans van den Enden zich door de supporters toe­juichen) kreeg de koers dan na 90 van de 140 km toch “gezicht". Pijnackernaar Theo Hogervorst demarreerde. De man van Bossche Staalbouw, die na zijn val in de Omloop van Zeeuws-Vlaanderen van 1977 niet meer terug in het peloton is geweest, kreeg Theo de Rooy mee. In Monster (waar Hogervorst's ploegleider Van Elten een plaatselijke politieagent zo'n dertig meter meenam op de motor­kap van zijn materiaalwagen) hadden achtereenvolgens Henk Mutsaars, Geert Schipper en Karel Brandse het gevaar onderkend. Ook Peter Koppert, Peer Maas, John Verbeke en Ton de Groot hadden aangepikt, waarna als laatsten Toine van de Bunder en Herman Snoeijink de sprong maakten van achtervolgers naar leiders.

Die achtervolgers vergisten zich boven­dien nog in de weg. Het gevolg: elf man met een voorsprong van anderhalve mi­nuut. Wat kon er nog misgaan om Van de Bunder aan zijn achtste seizoenzege (op negen koersen) te helpen? Gazelle was immers vooraan met drie man het best vertegenwoordigd. Van Erp had er twee, evenals het verrassende clubteam van Amstelland (De Groot en Brandse). Batavus, Bossche Staalbouw, Jan Jans­sen-Dekker en Elite moesten het met een man doen.

Toch zou de ontknoping anders zijn. De oorzaken: een formidabele Frits Pirard, die als een bezetene op de Maasdijk de tweede groep aanvoerde (Schur en Oos­terbosch en of en toe Van der Kruijs waren de enigen die kop konden over­nemen) en gebrek aan samenwerking voorin. Vijftien kilometer voor de streep leidde dat tot een niet meer verwachte samensmelting. Bijna compleet dan, want vier amateurs bleven buiten schot.

Maas later: „Ik had al tegen Theo de Rooy gezegd dat hij moest springen vlak voor we zouden worden teruggepakt. Theo ging en Mutsaars reageerde. Ik mee natuurlijk. Daarna kwam alleen Ver­beke nog bij. Het was gebakken zo."

Toine van de Bunder berustend: “Wat moest ik anders doen dan die vlucht, met twee ploegmakkers, afschermen?" Een derde Gazelle-triomf derhalve. Een twee­de van Maas. Al probeerde Mutsaars dat te voorkomen. De Schijndelnaar bleef de­marreren. Later: „Misschien was wat ik deed wel niet het beste voor de ploeg. Toch vond ik dat het zo moest. Ik wilde proberen of ik op deze manier dan einde­lijk niet eens zou slagen." Maar Mut­saars, in het paasweekeinde in Diegem nog bedwinger van Belgie’s twee beste amateurs Fons Dewolf en Daniel Wil­lems, redde het weer niet. „In de Omloop van Het Volk en Zuid-Holland werd hij tweede; ditmaal werd het een derde plek. Achter Maas en Verbeke, voor De Rooy. Want de jonge Utrechtenaar ging ten onder in bet geweld dat de paarse rijder ontketende. Begrijpelijk voor wie hem na afloop hoorde uitleggen: “Mijn voorbe­reiding op dit seizoen is niet zo geweest als vorig jaar. Ik zat met wat tentamens en bovendien is mijn vader overleden. Misschien kom ik over een aantal weken nog wel door." De Rooy, die van Maas had mogen winnen (zoals Peer ook in de K.O.-race in feite Scheuneman naar de triomf wilde begeleiden), reikte tekort bij Mutsaars zoveelste demarrage.

Maas nam toen zelf het commando over. Met slim aanhakend natuurlijk de 25­ jarige Zeeuw John Verbeke. Onbetwist

de beste man uit de ploeg van Jan Jans­sen. In Zwolle zat Verbeke (geboren en opgegroeid in IJzendijke, in het bezit van de Belgische nationaliteit, maar ook van een Nederlandse licentie) er goed bij.

In Zuid-Holland ook en nu, in het West­land, weer. „En dat," gaf hij zelf zijn prestatie meer relief, “terwijl ik toch een volledige dagtaak heb. Als loonadmini­strateur moet ik elke dag om zeven uur beginnen. 's Middags kan ik dan wel wat trainen, maar die uren maak ik goed door op zaterdagochtend te werken."

Verbeke, vorig jaar na Olympia's Tour (als Batavus-rijder nog) nauwelijks meer op de fiets omdat hij de verbouwing van zijn huis belangrijker vond, had overigens Mutsaars wellicht de helpende hand kun­nen toesteken. De Zeeuw: “Maar hij vroeg niets. Dus heb ik tot de meet mijn eigen plan kunnen trekken. En echt: ik gaf mezelf nog een kans ook tegen Maas."

Peer Maas liet het echter met zover ko­men dat hij - de rapste spurter wanneer het „op macht" moet gebeuren - ge­klopt kon worden. Met duidelijk verschil (al kwam Verbeke kort) bleef hij voor. Om daarna verbaasd te constateren dat zijn gebruikelijke klassieke resultaten (vorig jaar nog de Dorpenomloop en Bla­del) nu wel wat vroeg komen. “Ik train in hoofdzaak in de avonduren," verhel­derde de 27-jarige assistent-accountant. „Dat betekent toch een tekort aan kilo­meters in het voorjaar. In Zwolle kwam ik dan ook 'versleten' aan. Daarom ver­loor ik daar ook de spurt. In Zuid-Holland ging het al een stuk makkelijker (4e) en in dit weekeinde was ik weer een van de beteren. Al gun ik mijn ploegmaten het succes net zo graag. Want winnen hoeft van mij met zo nodig meer. Prof worden? Dat zit er waarschijnlijk niet in. Hoewel: wanneer Ben (van Erp) zijn plannen doorzet, doe ik het misschien wel. Heb ik ook dat nog meegemaakt."

Peer Maas. Een knappe winnaar. De ere­lijst van de Omloop van de Glazen Stad is er waardig mee geopend.BRON:Henk Kruithof

Amateurs:1. Peer Maas (Huybergen) 140 km in 3.:31.24, 2. J. Verbeke (IJzendjj,ke), 3. H. Mut­saars (Schijndel), 4. T. de Rooy (Utrecht), 5. op 26 sec. P. Koppert (Monster), 6. E. van Kessel (Velddriel), 7. B. Oosterbosch (Eind­hoven), 8. M. Taverne (Amsterdam), 9. A. de Groot (Gouda), 10. G. Bierings (Uden), 11. F.Pirard (Breda), 12. P. van der Kruijs (Hel­mond), 13. G. Mak (Schiedam), 14. H. Snoeijink (Denekamp), 15. T. ter Harmsel (Lage Zwa­luwe), 16. R. v. d. Rakt (Breda), 17. T. de Groot (Amsterdam), 18. F. Schur (Didam), 19. T. Hogervorst (Pijnacker), 20. K. Brandse (Ouderkerk), 21. T. van de Bunder (IJzen­dijke), 22. G. Schipper (Ter Ape]), 23. W. Lug­tenburg (Zuidland), 24. H. Plugers (Eind­hoven), 25. P. Pennekamp (Grootebroek), 26. W. van Dongen (Breda), 27. M. Rietveld (Rot­terdam), 28. N. Toussaint (Naaldwijk), 29. B. Jouvenaar (Den Haas), 20. A. Jongejan (Am­sterdam).

Ploegenklassement: 1. Gazelle 10.04.41, 2. Jan van Erp 10.05.04, 3. Amstelland 10.08.01.

 

Van de vier koplopers bleek Peter v. d. Knoop over het scherp­ste eindschot te beschikken. Met een paar lengten verschil wees hij zijn drie vluchtmakkers terug. Van ronde-miss Petra van Velsen van het Haarlems Dagblad kreeg Peter daarna zijn welverdiende beloning.

„Twee jaar terug kwamen we jou voor het eerst tegen als gast­renner in de Ronde van Noord-Holland," sprak voorzitter Henk Bruintjes van De Bataaf tijdens de huldiging tot de winnaar.

„Niemand kende Peter v. d. Knoop, maar toch reed je toen al goed. Je bent sindsdien strek gegroeid en een betere renner dan menigeen denkt. Het is er vandaag uitgekomen en ik hoop dat je na dit succes volledig zult doorbreken."

Peter van de Knoop is aan zijn derde seizoen als amateur bezig. Hij is vier jaar geleden als wielrenner voortgekomen uit de toerclub van De Kampioen. Van de oud-renners Gerard en Piet Peters heeft hij veel opgestoken en zijn voorbeeld als ren­ner is de veertien jaar oudere Jan v. d. Horst. Vooral het karak­ter van de nog als veteraan fietsende oud-kampioen spreekt hem aan.

BRON:Jan Rooseboom de Vries

De uitslag: 1. P. v. d. Knoop (Kampioen) 148.5 km in 3.20.59, 2. P. Ak­kerman (Excelsior-Gouda), 3. B. Libregts (De Zwaluw), 4. R. Haller (Kennemerland), 5. R. Smit (Excelsior-Haarlem) 3.21.12, 6. W. Vlaan­deren (Volharding), 7. B. Huveneers (Olympia), 8. M. Visser (Olym­pia), 9. P. Kivits (De Jonge Renner), 10. B. Langeveld (Bollen­streek), 11. G. Kamper (Kennemerland), 12. T. de Groot (Amstelland), 13. P. Pennekamp (Olympia) 3.22.27, 14. D. Groen (Alcmaria Victrix), 15. A. Jongejan (Amstelland), 16. M. Pronk (Alcmaria Victrix), 17. Ko Zomer (Bataaf) 3.25.25, 18. Peter Noy (Bataaf) 3.25.28, 19. S. Snuders (Bataaf) 3.25.39, 20. G. Bouman (Windmolens), 21. A. Oprins (Pjjnen­burg), 22. R. Kos (Alcmaria Victrix), 23. J. Sandbrink (Amersfoort), 24, D. Wilgenburg (Amersfoart), 245. N. van Hest (PUnenburg), 26. J. v. d. Linden (Pijnenburg), 27. J. Welten (Pijnenburg), 28. K. Mole­naar (Volharding), 29. Th. Noy (Kennemerland, gastrenner) 3.29.40, 30. D. Schouten (Excelsior-Haarlem), 31. H. Moonen (Windmolens), 32. A. Breediijk (Amstelland), 33. N. Mensing (Westland Wil Vooruit).

Clubklassement: 1. Olympia 10.04.51, 2. Alomaria Victrix 10.10.33, 3. Kennemerland 10.11.51, 4. De Bataaf 10.16.32, 5. Pijnenburg 10.16.67. Het hoofdstedelijke Olympia mag een jaar met de Schiphol-trofee in zijn prijzenkast pronken.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER – 13 mei.1978

      BERRY ZOONTJENS SNELSTE JUNIOR IN DE HAARLEMMERMEER

Veel strijd en spanning heeft de Omloop van de Haarlemmer­meer voor junioren, die zaterdag vooraf ging aan de strijd van de amateurs en meetelde voor de nationale Junioren Club Trofee, niet geboden. Het koersverloop was tamelijk vlak en pas in de slotfase kwam er wat meer spanning in de strijd. Berry Zoontjens van Pijnenburg uit Tilburg ging er in de voor­laatste ronde - het parkoers moest zeven keer gereden wor­den - vandoor en kreeg Rik Heeren en Mat van Rijsbergen van Willebrord Wil Vooruit met zich race. In het zicht van de finish demarreerde Zoontjens weer eens en op deze charge moesten de twee Willebrorders het antwoord sehuldig bliijven.

De 18-jarige Berry Zoontjens is de jongste uit een gezin van zeven kinderen en als wielrenne in de voetsporen getreden van oudere broer Cees, die ook nog bij de beroepsrenners heeft ge­reden. In de Omloop van de Haarlemmermeer kwam Berry tot zijn eerste zege van dit seizoen en hij was er uiteraard dol­gelukkig mee. „Ik heb steeds aanvallend gereden en ben in de voorlaatste ronde met die twee Willebrorders weg gekomen," merkte hij tamelijk fris en monter na afloop van de wedstrijd op. De twee geklopte Willebrord-mannen legden voor hun club wel beslag op de ploegenprijs van Tuincentrum Het Oosten en boekten belangrijke puntenwinst in de klassering voor de Junioren Club Trofee.

Door het hoge tempo dat de renners onderhielden viel er bij de junioren aan ontsnappen vrijwel niet te denken. Er worden wel enkele demarrages geplaatst, maar die droegen niet ver genoeg om een afscheiding te verkrijgen. Het gelid was en bleef ge­sloten en ook de minder sterke broeders konden in deze tempo­slag goed tussen de wielen meekomen. Met nog drie „toeren" van 16,5 km voor de boeg, sprongen Van der Klis, Van Rijs­bergen en Koppert wag. Zij kregen eerst gezelschap van Lie­faard, Van Oers, Van der Horst, Buuman, Ter Linden, Hooge­veen, Veerhuis en Schepers, waarna ook Van Lent, Buisman en Ottenheim aansluiting kregen. Allen kwam toen weer bijeen. In de voorlaatste ronde ging Zoontjens aan de haal en zijn aan­val konden alleen Heeren en Van Rijsbergen pareren. Ondanks tegenstoten van J. Vos, S. de Vos, Van Lent, Rozenburg, Brui­nenberg en anderen, wisten de drie demarranten buiten schot te blijven. Met de eindstreep in het zicht ontdeed Berry Zoon­tjens zich van de twee Willebrorders en stevende op de zege af. De eindsprint van het verslagen peloton om de vierde plaats regelde Gerrie Groenewegen in zijn voordeel.BRON:Jan Rooseboom de Vries

De uitslag: 1. B. Zoontjens (Pijnenburg) 115,5 km in 2.39.44, 2. Rik Heeren (Willebrord WV), 3. M. van Rijsbergen (Willebrord WV), 4. G. Groenewegen (Olympia), 6. H. van Lent (Kampioen), 6. B. Luyken (Excel sior-Haarlem), 7. B. Bruinenberg (Barrhopoort), 8. P. Liefaard (Hoekse Renners), 9. R. Veerhuis (Bataaf), 10. S. Sniiders (Bataaf), 11. P. Heuvel (GGMC), 12. R. Koppert (Westland WV), 13. H. Otten­heim (De Ster), 14. N. van Rijn (Breda), 15. G. Visscher (Kampioen), 16. A. Hoogeveen (Tubanters), 17. J. Roster (Cycle Club'75), 18. D. Klein (WV Groningen), 19. P. Noy (Buitenlust), 20. J. v. d. Molen (Westland WV), 21. H. Havik (DTS), 22. J. Pluta (De Ster), 23. D. Buisman (Bataaf), 24. S. de Vos (Barrhopoort), 25. P. v. d. Linden (De Kempen).

Clubklassement: 1. Willebrord Wil Vooruit 65 pnt., 2. Piinenburg 40 pot., 3. De Bataaf 36 pot., 4. De Kampioen 35 pnt., 5. Olympia 27 pot.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER – 13 mei.1978

Omloop van de Haarlemmermeer Puike zege van Peter van de Knoop

Na 'n spannend en aantrekkelijk koersverloop wist de 21-jarige Haarlemmer Peter van de Knoop de Omloop van de Haar­lemmermeer voor amateurs op zijn naam te brengen. Op het Kinhelm-parkoers in Zwanenburg hield hij zijn vluchtmakkers Popke Akkerman, Ben Libregts en Ruud Haller met een paar lengtes verschil op afstand. Een tiental meters voor de eind­streep stak Peter v. d. Knoop zijn armen reeds juichend om­hoog. Zijn eerste grote triomf had hij te pakken.

Slechts eenmaal eerder in zijn vierjarige sportloopbaan als wiel­renner had Peter in Breezand een straatkoers gewonnen. „Ik reed de laatste tijd wel strek, maar had echt niet verwacht in de Haarlemmermeer te gaan winnen," liet de dolgelukkige winnaar na afloop weten. „Op zo'n driehonderd meter van de streep zat ik nog in vierde positie en toen gaf de langs de kant staande Piet Peters een brul dat ik aan meest gaan. En het is gelukt."

Voor deze 26e Omloop van de Haarlemmermeer, waarvan de organisatie in vertrouwde handen van de Halfwegse Sport Club De Bataaf was, bleef de belangstelling ver onder de verwach­tingen. De renners stoorden zich daar overigens niet aan en zorgden voor een boeiend koersverloop. Reeds in de tweede van de negen amlopen door de polder laaide de strijdvlam hoog op en formeerden Haller, Theo Noy, Van de Knoop, Van der Putte, Vlaanderen, Molenaar, Moonen, Langeveld, Van Hooft, Libregts, Van Elten, Baas, Huveneers, Visser, Kieviets, Jonge­jan, De Groot, Ko Zomer, Peter Noy en Snijders een grote kop­groep en die nam snel afstand van het aanvankelijk sluime­rende peloton. Toen de winst van deze twintig koplopers opge­lopen was tot meer dan een minuut, begrepen ex-prof Gerard Kamper en Ron Smit, dat er handelend moest worden opge­treden. Zij vormden met Leo v. d. Berg, Akkerman, Kos, Schuurhuizen, Boom, Groen, Pennekamp, Merino, Toussaint, Moleman en Van der Pluim een jachtgroep, waarin voluit ge­koerst werd. In de vijfde ronde kregen de achtervolgers de kop­groep te pakken. Helaas moesten Theo Noy, Moonen, Van El­ten, Moleman, Merino, Van de Berg (pech), Van der Pluim, Schuurhuizen, Van Hooft, Kos, Toussaint en Molenaar prompt weer afhaken. Het tempo lag voor hen veel te hoog. In de achterhoede hielden steeds meer renners het voor gezien en stapten af. De koers kreeg daarmee zo'n beetje het karakter van een afvalrace. Slechts 33 van de 98 deelnemers zouden uit­eindelijk finishen.

Een over drie ronden gehouden klassementspremie sleepte Dick Baas in de wacht. Alle drie keren was hij als eerste over de streep gegaan, maar had daarmee klaarblijkelijk teveel van zijn krachten gevergd, want hij stapte nadien af.

In de voorlaatste ronde demarreerde de fel op winst beluste Peter v. d. Knoop tweemaal uit alle macht en had bij zijn tweede poging succes. De lange Haarlemmer pakte een paar honderd meter en kreeg toen het gezelschap van Ben Libregts, Ruud Haller en Popke Akkerman. Deze vier demarranten werkten goed samen en brachten het tot een grootste voor­sprong van 24 seconden. En Ron Smit, Peter Kivits en Barend Huveneers hebben nog wel pogingen gedaan om het viertal te achterhalen, maar zij bleven met Wil Vlaanderen, Martin Visser, Bas Langeveld, Gerard Kamper en Ton de Groot (33), die vorig seizoen nog bij de liefhebbers reed, op dertien seconden hangen. Anderen als Peter Pennekamp, Dirk Groen, Arie Jongejan, Mathe Pronk, Ko Zomer, Peter Noy en Stan Snijders, die aanvankelijk ook deel uitmaakten van de kop­groep, waren in de slotfase verder achterop geraakt.

OMLOOP VAN DE KEMPEN 14 mei.1978

                  Rappe Pim Bosch verrassend winnaar

Dat de Omloop van de Kempen uiteindelijk toch in eon massale eindsprint, waaraan door 29 renners word deelgenomen, moest worden beslist was zeker niet de schuld van Bert Oosterbosch, de sterke Eindhovenaar in de paarse trui van Jan van Erp. In de laatste lus van ongeveer twintig kilometer over Oerle, Win­telre, Vessom en Knegsel heeft Oosterbosch wel tien keer ge­probeerd om van de groep weg te springen. Eerst word hij teruggehaald door een goed rijdende Frits Schur, die de groep op sleeptouw had genomen. Dan weer was het de verrassend sterk rijdende Wies van Dongen, zoon van de oud Tourrenner, uit Breda, die de ontketende Oosterbosch kwam intomen en de grootste verdienste in de tegenaanval gaat uit naar Dick van Egmond, de Twent uit Nijverdal, die Oosterbosch wel een keer of vier is gaan halen. Deze renner van De Uitkomst-Riejan Sports heeft mede zijn stempel op de eindfase van de 180 kilo­meter lange klassieker gedrukt.

Uiteindelijk kwamen de 29 tezamen op de Mullerlaan in Veld­hoven aan. De dertigste man in de kopgroep, Piet van Leeuwen, ook van Jan van Erp, reed op enkele kilometers van de finish lek en kwam enkele tientallen seconden na zijn vroegere gezel­len over de streep.

Winnaar - hij was op de laatste honderden meters absoluut de sterkste - word de 21-jarige Pim Bosch uit Gorinchem. Hij kwam in een vrij ongunstige positie door de laatste bocht, maar zag zijn kans schoon, toen er precies voor zijn wiel een doorgang ontstond. Bosch, die de laatste acht sprints waaraan hij heeft deelgenomen alle in zijn voordeel besliste, was ook nu bijzonder rap en bezorgde directeur-sportief Wim Vile en ploeg­leider Henk Steevens van de ploeg Driessen-Optilon een zeer fijne namiddag in de Brabantse Kempen. Hans Plugers, de eerstejaarsamateur uit Eindhoven, die voor de nieuwe ploeg van Gerrit Schulte-Puro Hondebrokken rijdt werd tweede; Uit­komst-routinier en bijna veteraan Tonny Gruijters uit Lieshout legde beslag op de derde plaats. Drie renners derhalve op het ere-schavot die men daar niet had verwacht.

EEN INCIDENT

Achteraf praten is natuurlijk gemakkelijk, maar toch kan het incident dat zich tijdens de koers in de Jan van Erp-ploeg afspeelde een stempel op het verloop van de strijd hebben gedrukt. Wat was er gebeurd ? In de omgeving van Hapert, na ongeveer 115 kilometer koers, ontstond er plotseling een kop­groep van elf renners, waarbij van Van Erp-zijde Mutsaars, Koot en Van Est betrokken waren. Deze groep liep in eerste instantie vrij gemakkelijk van de eersten weg en de poging die mede werd ondersteund door Tabak, Gruijters, Albersen, Schur, Van de Broek, Scheuneman, Taverne en Pirard, zou misschien een kans van slagen hebben gehad totdat ... Bert Oosterbosch zich, met steun van Van Leeuwen en Van der Kruijs, de twee anderen die deze middag de paarse Van Erp-kleuren verdedig­den, aan het hoofd van de groep zette en alles uit de kast reed om de eigen ploegmakkers terug te pakken. Direct nadat de achtervolgers hierin waren geslaagd, stapten Henk Mutsaars en Bart van Est af en gaven de pijp aan de bekende Maarten. Mutsaars na afloop: „Ik vind het niet nodig teruggepakt te worden door eigen ploegmaats. Laat anderen maar rijden. Ik had het van Oosterbosch niet verwacht. Ik heb de indruk dat er enkele renners in onze ploeg rijden die niet kunnen hebben dat ik goed rijd. Ik heb bepaalde plannen dit seizoen en ik vind het niet leuk dat ze op deze manier in de grond worden ge­boord. Er moet een gesprek komen, en wel zo snel mogelijk, anders rijd ik geen Olympia's Ronde van Nederland onder deze omstandigheden."Bart van Est was het met stelling van Mutsaars helemaal de eens. Ook hij vond het geen werk dat eigen ploegmaats  de aanval teniet hadden gedaan. Overigens onthield de man uit Dinteloord zich van verder commentaar.

Bert Oosterbosch had een geheel andere lezing op de zaak. Hij zei: „Ik vind het niet leuk dat Mutsaars aan een aanval begint wanneer drie van zijn maats achter in het peloton verblijven. Piet van der Kruijs en ik hadden lek gereden en we waren van wagon naar wagon springend weer achter in de groep gekomen, toen er vooraan werd gedemarreerd. Piet van Leeuwen had zich speciaal af laten zakken om ons op te halen. Bovendien, ik had vandaag bijzonder graag gewonnen. Zo dicht bij huis had ik mijn zinnen op de overwinning gezet. Dat wist ook Mutsaars en dan vind ik het niet fair dat hij wegrijdt, met sterke renners als Pirard en Schur, om er maar enkelen te noe­men, wanneer hij weet dat ik er niet bij ben. Overigens geef ik de verzekering dat er niets is, zeker geen controverse tussen Henk en mij." Piet van Leeuwen bevestigde inderdaad dat hij naar de tweede helft van het peloton terug was gegaan om Van der Kruijs en Oosterbosch een handje te helpen om hun plaats vooraan weer te gaan innemen. 's Avonds vond er in de Van Erp-kringen een felle bespreking plaats waarbij alle moei­lijkheden ter tafel kwamen en volgens directeur sportief Jan van Erp werden opgelost. Hij voegde echter aan zijn verklaring toe het incident te betreuren, enkele dagen voor de start van Olympia's Ronde van Nederland.

VROEGE ONTSNAPPING

Terug naar het verloop van de Omloop van de Kempen. Nauwe­lijks vijf kilometer waren er door de karavaan, die weer onder de voortreffelijke leiding van Jan Klip stond, die aan de micro­foon werd bijgestaan door speaker Jan Peeters, gereden toen Peter Hofland (Uitkomst), Jan van Houwelingen (Bossche Staalbouw), Max Pluimers (Gazelle) en Martin van de Bergh (Markthof) al voorop gingen rijden. Toen zij in de buurt van Knegsel gezelschap kregen van Henk Mutsaars (Van Erp), Roelof Akker (Bossche Staalbouw), Eddy Keijzer (Bossche Staalbouw), Wim Gomes (Bleu de Nil) en Wim Jennen (Puro) was de eerste serieuze ontsnapping geboren. Een vlucht die on­geveer 80 kilometer zou duren en waarin vooral de 3 Bossche Staalbouw-renners en Henk Mutsaars het leeuwendeel van het werk opknapten. In Baarschot, ongeveer 30 kilometer waren er hier gereden, had deze kopgroep haar maximale voorsprong van 1.25 min. bereikt.

Uw verslaggever heeft in deze periode van de strijd enkele angstige minuten beleefd. Toen Jan Klip het sein had gegeven dat de voorsprong meer dan een minuut was, riep hij ook de ploegleiders en de pers naar voren. De renners van het peloton lieten de wagen, ondanks het aanhoudend gebruik maken van de claxon, echter niet door. Het peloton sloot zich rondom de auto's en het was een zeer gevaarlijke situatie die met wat meer begrip van de renners niet nodig was geweest. Wij willen dan ook een ode brengen aan het adres van Frits Pirard, die het passeren van de ploegwagens en de perswagens uiteindelijk mogelijk maakte door zelf voor de wagen te gaan rijden en zo een gat naar voren te maken. De voorsprong van de negen vluchters bleef kilometers lang hetzelfde. In Duizel 65 km werd nog 1.25 min. genoteerd en in Bladel was de kloof 1.15 min. Toen al bemoeide de paarse trein van de Van Erp-ploeg zich met de achtervolging en in Vessem, de voorsprong was teruggelopen tot een halve minuut, gaven de eersten van de vluchtgroep het op. Alleen Van Houwelingen en Hofland gingen nog door en zij kwamen als eersten terug in Veldhoven, na on­geveer negentig kilometer koers, waar aan de tweede lus door de fraaie Kempen werd begonnen.

REGEN

Even voorbij Waalre begon het te regenen. Een fikse bui die de nodige slachtoffers in de grote eiste. Van de Knoop, een jonge renner uit bet Utrechtse, een dag voordien winnaar van de Ronde van de Haarlemmermeer, trok zich van de verslech­terde weersomstandigheden niets aan en ging alleen voorop rijden. Direct nadat Van de Knoop was ingelopen ontstond de reeds eerder gememoreende kopgroep waaruit het incident in de Van Erp-ploeg ontstond. Een vlucht die geen lang leven was beschoren en die hooguit vijf minuten heeft geduurd. Er bleven zich durvers melden. Van Egmond in gezelschap van Koot, Oosterbosch, Van der Sterren en Rene van de Broek, daarna Jan van Diepen, Van der Kruijs, Bevers, Van Dongen en Scheuneman, maar ook deze pogingen liepen op niets uit. Mili­tair Wies van Dongen begon bij Dalem (125 km) aan een solo, die echter ook geen zoden aan de dijk zette, alleen een pluim op zijn hoed, die terecht door majoor Beljaars, de leider van de militaire equipe werd uitgedeeld. De beslissing viel in de om­geving van Luijksgestel na 140 km. Veertien renners, Donkers van Tempo, Van Egmond en Gruijters van De Uitkoinst, Koot, Van Leeuwen en Oosterbosch van Van Erp, Hoezen van Bossche Staalbouw, Schur van Elite Meubelen, Koersen van Batavus, Van Dongen van de militaire-ploeg, Wijnands van Amstel, Van Vlimmeren van Markthof, De Vos van Driessen en de Nieuwzeelander Sumich die voor 't Abattoir, de vereni­gingsformatie uit Tilburg reed, gingen aan de haal. Hun voor­sprong steeg snel. In Bergeyk, slechts vijf kilometer verder, werd al een halve minuut gemeten en in Westerhoven na on­geveer 150 km koers had de kopgroep 40 seconden voorsprong op het peloton. Een peloton dat echter niet bij de pakken bleef neerzitten, dat wil zeggen 17 renners niet. Zij maakten zich los en er ontstond een fraaie en interessante achtervolging die in Veldhoven, met nog 20 kilometer voor de wielen door de ach­tervolgers werd beslist. De 17 waren: Jan van Diepen van De Uitkomst, Piet van der Kruijs (Van Erp), Geert Oosterbosch van R en B-Verhallen, Cor Tuit en Jan Houwelingen van Bos­sche Staalbouw, Bert van de Broek en Bert Wekema van Bata­vus, Rene van de Broek en Pim Bosch van Driessen-Optilon, Jaap Rijkhoff van de militaire-ploeg, Jan van der Weide van Coan Oil, Peter Ebben van Pewilux, Frits Pirard van Amstel, Theo Tuit, Hans Plugers en Jan de Bruin van Puro Honde­broken en tenslotte Jan Bakker van Van der Heijden's Meube­len. Vooral Pirard was de grote inspirator van deze tegenaan­val en het was vooral aan hem te danken dat de poging zo'n snel succes had. De laatste kilometers gaan zoals reeds gezegd de geschiedenis in als het hoofdstuk Bert Oosterbosch. Onop­houdelijk demarreerde hij, maar de kwaliteit van zijn rivalen was voldoende om de Eindhovenaar van zijn begeerde overwinning af te houden.

Het was uiteindelijk de jonge Pim Bosch uit Gorichem, die zijn tweede overwinning van het seizoen behaalde. Voor Driessen-Optilon betekend dit succes de eerste klassieke overwinning sinds de oprichting van de ploeg. Met een derde plaats voor Gruijters legde de Uitkomst, een jonge ploeg met toekomst, beslag op de eerste prijs in het ploegenklassement. Driessen- Optilon en Van Erp werden naar de tweede en derde plaats verzezen.BRON:Jo de Bruijn

Amateurs: 1. P. Bosch (Gorinchem) 181 km in 4.13.48 uur, 2. H. Plugers (Eindhoven), 3. T. Gruijters (Lieshout), 4. F. Pirard (Breda), 5. P. van der Kruijs (Helmond), 6. W. van Dongen (Breda), 7. A. Hoezen (St. Michielsgestel), 8. G. Oosterbosch (Eindhoven), 9. E. Koersen (Emmeloord), 10. H. Koot (Eindhoven), 11. D. van Egmond (Niiver­dal), 12. F. Schur (Didam), 13. B. Wekema Weize), 14. J. Bakker(Oss), 15. J. Rijkhoff (Culemborg), 16. Th. Tuit (Valkenswaard), 17.R. van de Broek (Dussen), 18. M. van Vlimmeren (Hoezen), 19. R.

Sumich (Nw.-zeeland), 20. M. de Vos (Heer), 21. A. Wijnands (Maas­tricht), 22. J. van Diepen (Geldrop), 23. J. de Bruin (Alphen a.d. Rijn),24. J. van Houwelingen(Heesselt), 25. B. oosterbosch(Eindhoven, 26. J. v.d Wide (Amsterdam). 27.B. v. d. Broek (Soest), 28. C. Tuit (Valkenswaard, 29. P. Ebben (Schijndel(, 30. P. van Leeuwen (Hilvarenbeek)

 

OMLOOP VAN DE KRIMPENERWAARD – 12 augustus.1978

Omloop van de Krimpenerwaard verrassend voor Ad Wijnands Ploegenprijs voor BIK

Een Glunderende Herman Krott na afloop van de Omloop van de Krimpenerwaard. In de eerste “najaarsklassieker" bij de amateurs was zijn jonge Amstel-brigade er, zonder het top­trio Hassink-Lammertink-Pirard, toch in geslaagd de winst te veroveren. De twee lussen rond Schoonhoven brachten de bloe­men bij pas 19-jarige Limburger Ad Wijnands, die in de eind­spurt van een kopgroep van 13 amateurs de snelste was. Hij klopte o.a. Brabander Jos Weber en rappe Arie Versluis, de spitsrijder van de in eigen omgeving favoriete Bik-ploeg.

Drie “sloopwerkers" telde de kopgroep in de Krimpenerwaard. De mannen van Leen Bik en Harry van der Horst leken het dit keer dan toch eens te zullen waarmaken. Slechts de aan­wezigheid van liefst vier pionnen van het clubteam van Am­stelland (sponsor IJsboerke-De Bruin verzekeringen) veront­rustte de thuisrijders. Want, de strijd met de voornaamste ri­vaal leek in Bik's voordeel te zijn beslecht. De paarse brigade van Jan van Erp had in Guus Bierings en jonge Frank Moons twee vertegenwcordigers voorop, maar belangrijker was dat op ruim een minuut achterstand Bart van Est en vooral Bert Oos­terbosch reeds hadden gecapituleerd.

Oosterbosch, wellicht de enige Nederlander die straks in Duits­land tijdens de wk tweemaal (100 km en individuele race) in actie moet komen, probeerde in de Krimpenerwaard wel de­gelijk - voor hij straks professioneel debuteerd in de GP des Nations - nog een knappe Nederlandse uitslag binnen te ha­len. Hij riskeerde er zelfs een fikse onenigheid met een andere geselecteerde, ploegmaat Guus Bierings, mee. Want na wat on­betekenende schermutselingen stortte de rossige Eindhovenaar zich onvervaard solerend in de laatste 30 kilometer.

Eerder hadden Theo Hogervorst (als gastrenner van organi­serende vereniging De Waardrenner) en Harry Craane wat voor de hoofdmacht uitgereden. De maximale voorsprong was nog geringer dan de halve minuut die nog eens Hogervorst, Geserick, Ratterman, Arie de Groot en Hofland later bereikten. Bij de tweede passage van Gouda leidde Arie de Groot (Excel­sior) de beslissende ontwikkelingen in. Jos Weber, Versluis en Oosterbosch sloten aan. Wijnands, Hogervorst, Van Putten, Moons, Bierings en Van Est ook, maar de groep kwam terug.

Het moment voor Oosterbosch om alleen aan te vallen. Hij nam 100 meter, toen Bierings eveneens het peloton verliet. Wat had logischer geweest dan dat beide tempo-rijders de krachten bundelden? Maar nee, tot woede van Bierings duwde Ooster­bosch krachtig door op de pedalen. Met als resultant dat eerst Bierings en later ook Oosterbosch werden ingerekend door een onder leiding van Bik (Henk Boom) opgejaagde hoofdmacht. Jan Ruckert (De Uitkomst) trapte het laatste gaatje dicht.

Waarbij geroutineerde Arie Versluis zijn kans schoon zag. De bij Bik teruggekeerde criteriumspecialist (al 13 keer winnaar

dit seizoen) demarreerde onmiddellijk. Kreeg Jos Weber (Dries­sen) en opnieuw Bierings mee. Guus, vorig jaar in Schoon­hoven zo verrassend door Egbert Koersen geklopt, zocht zijn revanche. De kopgroep kreeg echter uitbreiding. Met Wijnands (Amstel), Brandse (Amstelland), Moons (Van Erp), Brokel­man (Batavus), Boom (Bik), Ratterman (Amstelland), Ton de Groot (Amstelland), Langeveld (De Uitkomst), Jongejan (Amstelland) en Versteeg (Bik).

Laurijssen (Driessen) en Kraaybeek (De Uitkomst) redden het net niet. Zij vielen, net als eerder Rini van Dijk (Elite) terug. De finale ging tussen vier clubcoureurs van Amstelland, drie renners van Bik, de beide Van Erp-pupillen en vier eenlingen. Met in de laatste kilometers de verwachte ontwikkelingen. Henk Boom (Bik) Klaas Brandse (Amstelland) slopen weg. Brandse's ploegmakkers konden in de verdediging nauwelijks meer dan volgen, maar voor de zaak van Bik vocht Versluis. Hij pakte alles en iedereen terug. Moons, Bierings, Langeveld, weer Bierings, nog eens Moons en ook Wijnands: ze kregen allen Versluis in het wiel.

Arie later: “Mag ik mijn eigen koers rijden, dan is er natuur­lijk niemand die me klopt. Maar het liep toch goed voor de ploeg. Met die twee vooruit kon Boom nooit verliezen. Tot on­geveer honderd meter voor de streep hielden ze het. En al ging het nooit zo hard vooraan, ook bij ons viel het telkens weer stil." Tot dan Weber in de laatste bochten aanpikte. Schoon­hoven zag toch nog een groepssprint. Rappe Versluis: „Ik kwam ook nog eens verkeerd de bocht naar de streep uit. Er kon er een binnendoor. Ik miste vaart. Zonde toch, want ik weet hoe graag Leen Bik juist hier de koers wint.'

Een zege die nu ging naar jonge Ad Wijnands. Hij hield Weber twee lengten achter zich. „Een Limburger die kan klimmen, maar die ook op het vlakke - al stond er vandaag weinig wind - goed meekan. We zullen nog veel van Ad horen, annonceer­de ploegleider Krott. Trouwens: ook Rini Wagtmans heeft Wijnands al lang ontdekt. Na Olympia's Ronde kreeg hij een plaats in de wk-selectie. En al zal Wijnands op de Nurburgring niet rijden, hij gaat wel mee, alleen om er te leren.Om in 1979 nog beter terug te komen. Al zijn de uitslagen (winst in de zware slotrit van de Ronde van Luik, een 7e plaats in het klassement daar; 6e in de Ronde van Limburg en een goede Ronde van Nederland) nu al knap. Krott: „Van Olympia's Ronde rijden heeft Ad weinig last gehad. Ik heb Overigens al meer gezegd dat die Ronde niet zo zwaar hoeft te zijn, mits de rest van het programma maar is aangepast. Wijnands hoefde er trouwens alleen maar te volgen. Ja, toen het er in de laatste ritten op aan kwam, toen moest'ie natuur­lijk wel voor de ploeg wat doen. Maar een terugslag heeft Ad niet gehad."Zijn winst in de Krimpenerwaard is een bewijs. Al hoefde Wij­nands zich ook daar - als eenling voorop - niet overmatig in te spannen. Bik - lees: Versluis en Boom - deed het zware werk. Maar meer dan de ploegenwinst bracht hun zweet niet op. BRON:Henk Kruithof

Amateurs:1. Ad Wijnands (Maastricht) 140 km in 3.03.25, 2. J. Weber (Best), 3. A. Versluis (Ameide), 4. H. Boom (Markelo), 5. G. Brokelman (Hardenberg), 6. P. Versteeg (Giessenburg), 7. G. Bierings (Uden), 8.F. Moons (Mierlo), 9. G. Ratterman (Uithoorn), 10. A. Jougejan (Am­sterdam), 11. T. de Groot (Amsterdam), 12. K. Brandse (Ouderkerk), 13. B. Langeveld (Lisse), 14. op 1.10 min. J. Slendebroek (Beilen), 15. P. Stein (Wierden), 16. E. Geserick (Hilversum), 17. D. Timmer (Yde de Punt), 18. B. Wekema (Peize), 19. J. Klomp (Giessenburg), 20. W. Schuurhuizen (Rotterdam). 21. R. Bessems (Amsterdam), 22. P. v. d. Knoop (Haarlem), 22. A. de Groot (Gouda), 24. G. van Putten (Haaf­ten), 25. Ch. Dietvorst (Bergen op Zoom), 26. P. Liefaard ('s-Graven­deel), 27. P. Heeren (Sprtmdel), 28. W. Kroone (Gouda), 29. A. de Ja­gar (Lekkerkerk), 30. A. van Dijk (Someren),

Ploegen:

1. Bik Sloopwerken 9.10.15; 2. Amstelland-IJsboerke 9.10.15, 3. Jan van Erp-Viner 9.11.25

 

OMLOOP VAN DE KRIMPENERWAARD – 12 augustus.1978

           DITMAAL WEER BELLA VAN DER SPIEGEL-HAGE

Bella in 1976. Keetie vorig jaar. De beurt was dus weer aan de oudste van de drie (want ook Heleen hoort er wel degelijk bij) fietsende Hage-zusters. En in de Omloop van de Krimpener­waard hield de familie zich ook aan dat „schema". Want aan het eind van een niet al te boeiende race was in het centrum van Schoonhoven Bella van der Spiegel de rapste van het vrij­wel complete peloton. Zij hield Keetie van Oosten (al winnares van 36 wedstrijden dit seizoen) en Mini Brinkhoff duidelijk achter zich. Waarmee Bella haar goede vorm, zo kort voor de wk-strijd bevestigde.

Petra de Bruin was in de lus van 70 kilometer door de Krim­penerwaard de eerste aanvalster. Maar, evenals bij vele andere pogingen later in de race, duurde die inspanning slechts kort. Voor de meest serieuze ontsnapping zorgden, nadat Mini Brink­hoff in Lekkerkerk de premie had gewonnen, Henny Top en de Duitse Karin Grone. Met de ploegen van Batavus en de Ver­enigde Staten in de achtervolging bleef het duo vijf kilometer voorop. Waarbij op het laatst Truus van der Plaat aanhaakte.

Nel Streef probeerde een ontknoping te forceren na 35 km. Bella van der Spiegel na 50 km, maar de hoofdmacht reageerde attent. En „van achteren" had Magda van den Dool alle moeite om weer aan te sluiten nadat zij op kopvrouwe Mini Brinkhoff, die een lekke band kreeg, had gewacht. Geroutineerde Mini pikte meteen aan bij een volgauto, maar Magda stond „op eigen kracht" voor het karwei.

Bij het naderen van Schoonhoven probeerde Corrie Oosterwaal nog de spurtsters te verrassen. Ook dat mislukte. Het peloton slingerde zich aaneengesloten door de laatste bochten naar de meet. Waar Bella ditmaal Keetie klopte. BRON:Henk Kruithof

Dames:1. Bella van der Spiegel-Hage (St. Maartensdijk) 70 km in 1.47.26, 2. Keetie van Oosten-Hage (Kloetinge). 3. Mini Brinkhoff (Heerenveen), 4. N. Streef (Nieuw-Lekkerland), 5. A. Kuijpers (Til­burg), 6. C. Peterson (Amerika), 7. M. Bik (Lekkerkerk), 8. B. van IJken (Baarn), 9. K. Grone (West- Duitsland), 10. H. Buitenhuis (Apel­doorn), 11. P. de Bruin (Nieuwkoop), 12, M. Barendregt (Ooltgens­plaat), 13. T. v. d. Plaat (Geldermalsen), 14. N. van Vliet (Maasland), 15. A. Riemersma (Nederhorst), 16. J. Huizinga (Woudrichem), 17. B. Meijn-Smit (Bergen), 18. W. Buitelaar (Alphen a.d. Rijn), 19. Chr. Sand­brink (Amersfoort. 20. C. Kaul (West-Duitsland). 21. C. Leliveld (Noorden), 22. D. Wesdorp (Schiedam), 23. G. Ruijs (Oss), 24. N. Dek­ker (Hoogeveen), 25. M. Bax (Rotterdam).

 

OMLOOP VAN DE MAASVALLEI – 3 juni.1978

                5e Omloop van de Maasvallei een ware hel

                          Cor Lazeroms sterk winnaar

Welgemoed gingen onder een stralende hemel de 102 vertrekkers, verdeeld over 38 verenigingen, aangevuld met een na­tionale ploeg waarin de renners Godde, Gorissen en Koppert waren opgenomen, van start voor een wedstrijd waarvan de naam: “Omloop van de Maasvallei" niet meteen deed vermoeden, welk een hel deze wedstrijd voor velen zou worden.

Onder het toeziend oog van wegcoach Peter Nieuwenhuis en de sportcommis­sieleden Goud, Schipper en Voots ont­wikkelde zich een grote slijtageslag, die reeds in de eerste kilometers zijn slacht­offers zou vergen.

Onervarenheid met de telkens terug­kerende hellingen - de Schieversberg te Geulle en de met kasseien belegde Maas­berg te Elsloo moesten zes maal genomen worden -, het niet kunnen volgen van de vele tempowisselingen en natuurlijk domme pech schakelden vele kandidaten voor de eindzege reeds bij voorbaat uit. Namen noemen is schier onmogelijk! De eerste uitlooppoging kwam op naam van Camille Lemmens (TWC Maastricht) te staan, hij nam 150 meter, doch werd spoedig vervoegd door het peloton dat ondertussen de eerste pechvogel H. Baars (Pijnenburg) had achtergelaten. De­mandt (De Ster) en Meerburg van de organiserende vereniging Bergklimmers waren de volgende slachtoffers van een lekke band en zoals zo vaak in de junio­renklassiekers: de ervarenheid en ge­slepenheid ontbreken nog om bij pech te wachten totdat de materiaalwagen is gearriveerd, alvorens af te stappen. Nu is het ontstane gat dusdanig groot, dat men ,gezien" is.

Brand (Barrhopoort), Van Asten (De Kempen) en Manders (Presto) ontsnap­ten na circa 25 km en later bleek, dat dit reeds de ontsnapping zou zijn. Brand moest al snel zijn medevluchters laten gaan, doch er kwam versterking uit het peloton. Eerst zagen wij Harings (Maas­tricht), daarna Bouman (Eijsden) en Hanegraaf (WWV), die het leidende duo kwamen versterken. Anderen roken het gevaar. Het tempo werd opgeschroefd, waardoor het peloton geheel verbrokkel­de en Peeters (Bergklimmers) een nieu­we springplank vormde voor Van Oers (Breda), B. Zoontjens (Pijnenburg), Brouwer (Valleirenners), Lazeroms (WWV) en Koppert van de nationale ploeg. Zo ontstond een kopgroep die een­drachtig samenwerkend de andere ren­ners in een verloren positie manoeuvreer­de. Koppert reed lek in deze kopgroep, doch herwon - knappe achtervolging - zijn plaats snel weer terug.

De telkens terugkerende zware beklim­mingen van de Schieversberg en Maas­berg, waar drie bergprijzen te verdienen waren, bleken teveel voor hat grootste gedeelte van dit toch st.erke junioren­veld dat, eenmaal gelost, snel op een ach­terstand van enige minuten kwam te zit­ten en daarna ontmoedigd de ongelijke strijd zelf staakte of door de aankomst­jury naar huis werd gezonden.

Teunissen (Nrd.-Limburg) Motke (Eijs­den), Sijen (Hear) en Van Rijsbergen, de derde man van Willebrord Wil Vooruit, probeerden vanuit het peloton nog iets aan de hierboven aangehaalde ontsnap­ping te doen, doch het was te laat. Ook Liefaard, onze nationale kampioen 1977, Vos (Emmen) en Oosterhof (Meteoor) konden de aansluiting niet meer bewerk­stelligen. De kopgroep was ... en bleef weg. Gestadig liep de voorsprong op en bij het ingaan van de laatste ronde - er moesten zes ronden van elk 20 km wor­den afgelegd - bedroeg deze voorsprong reeds drie minuten. Ondertussen waren uit de kopgroep weggeslagen J. van As­ten, R. Koppert, Manders en Van Oers, die de slopende kilometers in de druk­kende hitte - er was een verzorgings­ronde toegestaan - niet meer aankon­den en nog veel terrein zouden moeten prijs geven.

De ontknoping ... de finale kon begin­nen. En hoe ... ! Lazeroms sprong weg, Hanegraaf trok niet al zijn registers open, de anderen durfden of konden niet en ... de latere winnaar was vertrokken. Hard, heel hard ging hij door, schijnbaar moeiteloos nam hij de laatste hindernis­sen, en zijn medekoplopers moesten lij­delijk toezien hoe zijn voorsprong com­fortabel werd opgevoerd. Harings en Bouman sputterden nog wel tegen, maar de kilometers hadden ook hun krachten aangetast. Voor eigen publiek hadden zij zo graag anders gepresteerd.

Sportief toegejuicht door het vele pu­bliek, gleed Lazeroms als groot en sterk overwinnaar over de finish te Stein, waarna de rest van de kopgroep als een­lingen de finishlijn bereikte.Hoe hard Lazeroms had toegeslagen, kunt u zelf constateren aan de achter­-

standen die de renners in deze laatste fase nog opliepen en waarvan de uitslag u een treffend beeld geeft.BRON:Jean Houben

Junioren: 1. C. Lazeroms (Willebrord WV) 121 km in 3.07.05 uur, 2. op 30 sec. J. Hane­graaf (WWV), 3. J. Harings (Maastricht), 4. op 55 sec, W. Bouman (Eijsden), 5. op 1.15 min. R. Koppert (nat. ploeg), 6. op 1.45 min. B. Zoontjens (Pijnenburg), 7. Th. Peeters (Bergklimmers), 8. op 5.35 min. M. v. Rijsber­gen (WWV), 9. Motke. (Eijsden), 10. J. Ver­stegen (Buitenlust), 11. op 7.05 min, L. Oos­terhof (Meteoor), 12. H. Akkermans, (Breda), 13. op 7.35 min. J. v. Asten (Kempen), 14. op 7.50 min. J. Vos (Emmen), 15. G. van Dijk (Buitenlust), 16. M. Willemsen (De Ster), 17. op 8.50 min. F. Timmers (Eijsden), 18. S. de Vos (Emmen), 19. M. Theunissen (Nrd.-Lim­burg), 20. J. Idili (Nrd.-Limburg), 21. A. van Moorselaar (Tempo-Soest), 22. G. Walstock (Heer), 23. A. Stevens (Jonge Renner), 24. M. Elshof (Windmolens), 25. G. van Putten ('t Luchtschip), 26. op 11.10 min. R. van IJzen­doorn (Batauwers), 27. H. Vonk (Reto), 28. H. de Vries (Excelsior), 29. P. v. d. Wijst (Sch(jn­del), 30. D. Visser (Het Oosten), 31. G. Wit­tenberg (De Komeet), 32. T. Maas (Maas­tricht).

Ploegenklassement: 1. Willebrord Wil Vooruit 94 pnt., 2. Eijsden 55 pnt., 3. Maastricht 30 put., 4. Buitenlust 29 pnt., 5. Pijnenburg 24 pnt.

Bergklassement: 1. Harings 21 pnt., 2. Laze­roms 11 pnt., 3. Zoontjens 7 pnt., 4. Hane­graaf 6 pnt., 5. Manders 6 pnt.

 

OMLOOP VAN DE MIJNSTREEK – 20 augustus.1978

Frits Pirard winnaar na eminente solo van 63 km in bewegelijke 4e Omloop van de Mijnstreek

Weer werd de Omloop van de Mijnstreek een bijzonder char­mant schouwspel, weer hadden de vele schermutselingen een zeer aantrekkelijk karakter, weer werd lustig op de trom ge­slagen en ook ditmaal kon een groot winnaar worden begroet en werd de allure van de erelijst aangedikt: 1975 Mathieu Doh­men, 1976 Frits Pirard, 1977 Johan van do Velde, 1978 Frits Pirard.

In 1975 etaleerde Frits Pirard een 21 km uitval (was toen) 3.52 min. voor Leo van Vliet (2e), Johan van der Meer (3e), Jan Jonkers (4e) en Joop Ribbers (5e) op de Unolaan te Heer­lerheide aan de streep, nu een 63 km alleengang bekroond met een 2.35 min. winst ten opzichte van Ad van Peer - op 2.45 min. Jacques van Meer, op 2.55 min. Egbert Koersen -; het totaal verbrokkelde veld weerde zich aanvankelijk energiek, werd vervolgens op beduidende achterstand gereden.

Een in het oog lopende attraetieve prestatie van Frits Pirard, zijn 19e zege in dit seizoen, die met veel flair op de deur klopte en die (Pirard is 23 jaar) na het wk op de Nurburgring - vol­gens de leer van de logica - tot de professionele gelederen moet toetreden, wellicht in een Miko-Mercier-shirt.

Lof voor de triomfator, voor verdere klanten van Rini Wagt­mans in 'n oranje trui door de Nederlandse en Duitse mijnstreek trekkende, voor de mannen die hun uiterste best deden - in de finale klop kregen -, voor de 69 knapen (130 vertrekkers) die de verzengende hitte weerstonden en in Heerlerheide aan­kwamen. Lof voor de vakkundige koersleiding onder aanvee­ring van Jan Klip en Thei Hendriks - door dit zwierig op­treden en taktisch functioneren konden de beroepsvolgers (lees journalisten) van nabij alle verwikkelingen bekijken; lof voor de vlotte jury en een aparte pluim voor de organisatoren (het comite Nieuw Einde, het Duitse Olympia '69 Wiirselen) met als gangmaker en motor de “allesgevende" Martin Brasse. Bereids in 1975 deed die aanpak weldadig aan, een constatering die werd voortgezet en die nu een nieuwe mijlpaal bereikte. Het opdissen van de vijfde editie is zeker, mogelijk wordt die vijfde uitgave van de Omloop van de Mijnstreek een tweedaagse. Al hield dienaangaande Martin Brasse - ook voorzitter B. Luchies - nog een slag gereserveerd, dit plan heeft en zal binnenkort tot in de puntjes worden besproken.

Het sportcommissielid Harry van Gestel feliciteerde Martin Brasse c.s. oprecht met het verloop, het niveau van de rit en de organisatie, tevens de Omloop van de Mijnstreek een echte topper noemend, een tot en met juiste aanduiding.

Een “pauze" kwam in deze vierde Omloop van de Mijnstreek niet voor, een voor de wielersport op de weg sympathiek facet. Na de teleurstellende tocht van de Proftour Nederland-stoet door Zuid-Limburg (de gehele troep kwam in vrijwel gesloten gelederen in Maastricht aan: voor die aankomst had de TWC Maastricht f 25.000,- moeten dokken, om nu met een f 5000,­strop in de maag te zitten, zodat de somber gestemde Pieke Quadvlieg in de permanence te Heerlerheide in plaats van het gebruikelijke pilsje een kop koffie nuttigde) een frisse verkwik­king.

Na 2 km koers bracht Theo Luyten al leven in de brouwerij. Bij Merkstein (20 km) werd de grens gepasseerd, om na 87 km weer op Nederlands gebied terecht te komen. Even na Merk­stein kregen we drie leiders, even nadien vijf koplopers. De Ba­tavus-vertegenwoordiger Bert Wekema stak het vuur aan de lont, Harry v. d. Weert en Henk Mutsaars sloten aan, Ton Griep en Egbert Koersen deden dit eveneenss. Twaalf seconden verkregen die vijf, na het verlaten van Ubach-Palenberg daag­den ook Wim Jennen, Piet Versteeg en Sumich op (25 sec.). Theo Luyten (na 39 km) naderde de kop tot op 15 sec. De groep huisde op 1.10 min. Die groep was inderdaad actief, evenwel kon hetzelfde van de vluchters worden gezegd, die na 55 km de winst tot 1.30 min. hadden opgevoerd. Nelissen de­marreerde uit die groep die in Geilenkirchen uiteenviel. Op­gaven worden gemeld, lekke bandjes werden genoteerd, Rini van Dijk ging op zoek naar de voorgangers. Met een winst van 2.18 min. sloten de leiders het stukje Duitsland af. Vooraan verkeerde Wekema in moeilijkheden, werd afgehaakt. In Che­vremont (94 km) Rini van Diijk op 1.58 min., het peloton op 2.20 min. Wekema kwam terug, Van Dijk staakte de achter­volging. Wekema begaf na 100 km, juist toen Arie Hassink, Jacques van Meer en Ad Wijnands uit het peloton weggingen. Nogmaals keerde Wekema terug, huisde op 30 sec. Op de Huls­berg in Simpelveld (114 km) nam Mutsaars 100 meter op zijn gezellen, in Ubachsberg (116 km) belandde de lange troep bij de vier aanvankelijke gezellen van Mutsaars, die zodoende al­leen op kop bleef, achterna gezeten door 64 man. Hier ont­snapte Pirard, achterhaalde Mutsaars, op 30 sec. Luyten, op 40 sec. de jagers. Een boeiende kamp. Acht durvers namen afscheid van de sliert, hierbij de doorlopend zijn best doende Luyten. Ad van Peer bracht 16 knapen bij die acht.

En toen viel de slag, de uitval van Frits Pirard. Met nog 63 km voor de wielen liet hij Mutsaars in de steek (die wachtte op de achtervolgers), voorin die meute zowat alle oranje-rijders. Op de heuvels moesten liefst 15 deelnemers loslaten, om - althans de meesten - opnieuw hun oude stelling in te nemen. Die 20 sec. ten faveure van Pirard schenen een kleinigheid, evenwel was op de top van de lange Fromberg de situatie geheel anders. Gezwind had Pirard die stijging genomen, op de top had hij 1.40 min. (na 132 km koers) op De Grauwe, Hassink en Nieuw­dorp en 1.52 min. op het voorste gedeelte van hat peloton. In Klimmen (140 km) was het verschil 2.40 min., na 148 km 3.10 min. op 34 achtervolgers. Uit die 34 leden tellende familie demarreerden Fred Brandt, Heddy Nieuwdorp, Peter Damen, Jac­ques van Meer, Arie Hassink, Egbert Koersen en Theo Luyten. Zij werden ingelopen. In Hoensbroek (150 km) een uitval van Haast, De Grauw, Hopman, Van Peer en de Belg Defetter. In­tussen nam Pirard alle ,colletjes" tellend voor het bergklasse­ment als primes (eindstand: 1. Pirard 15 put., 2. Hassink 11 pnt., 3. Mutsaars 10 put.). In Vaesrade (157 km) had Pirard 3 min. op 17 man, de hoofdmacht op 4.35 min. Slechts heel brute pech kon Pirard van een regelrecht wapenfeit afhouden, dat stond vast toen hij in Doenrade (164 lam) 3.05 min. voor de buren doorkwam.

Een gezelschap dat door Nieuwdorp, Koersen en Van Meer werd verlaten. Het peloton verbrokkelde helemaal: zes “aan­pakkers" sloten zich bij Koersen, Van Meer en Nieuwdorp aan, vervolgens daagde nog een zestal op. Zo levendig en bewege­lijk was het verloop, ook al was Pirard helemaal buiten schot. Vlak voor Heerlerheide nieuwe ontwikkelingen: Van Peer, Van Meer, Koersen en De Grauw gingen weg. Op weg naar de streep - intussen door Pirard bereikt - opnieuw verschillen die uit het resultaat (de aankomst) kunnen worden afgelezen.

En zo kreeg de vierde Omloop van de Mijnstreek in Frits Pirard een briljante winnaar, werd het verloop door de volgers met genoegen en totale instemming besproken, kregen diverse be­trokkenen terecht een verdiende pluim. De acteurs op de fiets, de dirigenten en andere leiders bewezen de wielersport een dienst van formaat, zorgden voor en hadden een beduidend aandeel inzake het onbetwistbaar top-karakter van deze mag­nifieke Omloop van de Mijnstreek.

Amateurs: 1. Frits Pirard 183 km in 4.35.38, 2. op 2.35 min. Ad van Peer, 3. op 2.45 min. Jacques van Meer, 4. op 2.55 min. Egbert Koersen, 5. Jan de Grauw, 6. op 3.15 min. Arie Hassink, 7. Jacques Verbruggen, 8. John de Fetter, 9. Peter Damen, 10. op 4.05 min. Heddy Nieuwdorp, 11. Frank Moons, 12. Fred Brandt, 13. Willy Maessen, 14. Theo Luyten, 15. Eric Hopman, 16. Jo Maas, 17. op 5.04 min. H, Laurgssen, 18, Jack Klaver, 19. op 5.10 min. Albert Bongers, 20. Dick Groen, 21. Jos Han­nen, 22. op 5.16 min. Toine Verstappen, 23. B. Libregts, 24. Henk Smits, 25. Mario van Vlimmeren, 26. op 5.30 min. Gijs Nederlof, 27. op 5.33 min. Hofmans, 28. op 6.05 min. De Brewer, 29. B. Zoontjens, 30. Jacques Smeets.

Ploegenklassement: 1. Driessen Stoffen-Optilon 14.00.13, 2. Finkensie­per-Slikker-Bleeker 14.02.13, 3. Union Rijwielen 14.03.09, 4. Elite Meube­len-Ketting-Shimano 14.04.33, 5. De Bergklimmers 14.07.39, 6. R & R Glas-Verhallen 14.08.20, 7. Jan van Erp-Viner 14.08.24, 8. Maastricht 14.17.29, 9. Gazelle Rijwielen 14.21.19, 10. Bleijerheide 14.25.00.

BRON:Gerard Sillen

 

OMLOOP VAN DE VELUWE 29 april.1978

                   Laatste meters beslissend voor Adrie v. d. Poel

Bijna had Adrie v. d. Pool als winnaar van de 3e Omloop van de Veluwe geen bloemen gekregen. Speaker Rini Hermse was in het vuur van zijn gesprekken met de eerste drie man al zo met de als tweede gefinishte Han van Loon bezig, dat hij de bloe­menhulde vergat. Geen nood! De trekkebenende Jo Kleisen, van de organiserende vereniging De Adelaar uit Apeldoorn in samenwerking met de gulle sponsor Rabobank, reageerde alert en zo kreeg Adrie v. d. Poel toch zijn welverdiende boeket. Overigens voor ik het vergeet: Jo een spoedig herstel toege­wenst.

Twee uur fietsen in deze “Omloop" en er was nauwelijks nog iets gebeurd. Maar ja, de Zijpenberg bij het recreatieoord De Posbank lag nog grimmig te wachten op de komende gebeurte­nissen. En die bleven dan ook niet uit. Maar daarover zo dade­lijk meer.

Opmerkelijk was zeker wat zowel winnaar Adrie v. d. Poel als tweede man Van Loon daar bij de eindstreep vertelde. Allebei hopen zij binnenkort de stap naar de amateurs te maken. En allebei hopen zij bij Van Erp binnen te stappen. Nog frappan­ter is dat zij allebei als scholier studie en wielrennen best combinemen zonder evenwel aan hun sport de voorrang te ge­ven. Ze hebben zogezegd een persoonlijke maatschappij-visie, ze weten wat ze in de toekomst zullen gaan doen. Dat geldt in het bijzonder voor Van Loon, die in juni voor de marine wordt gekeurd. Moet hij afhaken bij die keuring, dan wordt fietsen z'n alternatief. Wielerjongens, die 't koppie er bij hou­den, een trend die steeds duidelijker merkbaar wordt, waardoor mogelijk die categorie liefhebbers zo in de breedte groeit. Maar goed, dat is een andere zaak.

WINDSTIL

Heeft wekenlang de noorden- en noordoostenwind ons het len­televen zuur gemaakt,precies op die zaterdag de 29e april was het zo goed als windstil. Dat heeft de hele zaak - zo'n 110 man - lang bij elkaar gehouden. Niettemin waren er toch wel uitbrekers: Drost van de Hoogeveense Peddelaars en Baars (TWC Pijnenburg), die het al bij Elspeet na 34 km probeerden. Maar net als later met Bennie Brouwer (RTVZ), Van Megen (Volharding, Utrecht), Stevens (De Jonge Renner) en Peter Steyn (Zwaluwen, Almelo) het geval was, zij reden hoogstens enkele honderden meter „ins Blaue hinein" voor de hoofd­macht uit en werden vervolgens weer opgeslokt.

Enige allure kreeg pas de ontsnapping in de buurt van Otterlo (65 km in precies anderhalf uur). Van Pek (WV Uden), Van IJzendoorn (Batauwers), Akkermans (WV Breda) en Johan Lammerts (Zuidwesthoek) gingen daar aan de haal met spoe­dig daarop Van der Horst (CC'75) in hun gezelschap. Nog interessanter werd de situatie toen Doensen (TWV De Kem­pen), Sanders (Meteoor, Assen), Drost (Peddelaars, Hooge­veen), Scheper (Peddelaars, Hoogeveen), weer de fris van de lever rijdende Bennie Brouwer (RTVZ) en Nijssen (Excelsior, Haarlem) zich bij de eerste vijf vluchters vervolgden en elf man de scheiding niet meer in meters maar in seconden gingen uitdrukken.

De aanvankelijke scheiding met het peloton bedroeg 10 secon­den. Die liep op tot 25-30 seconden, maar in de omgeving van Schaarsbergen (86 km) was er nog maar 18 seconden verschil. Twee uur koersen zat er toen op en onder de rook van Arnhem (90 km) was het gedaan met de illusies van dit elftal.

ALLEEN AAN KOP

In de aanloop naar het hoogste punt van de Veluwe, de Zijpen­berg (101 km), manifesteerde Berry (TWC Pijnenburg) zich formidabel. Hij liet Sander de Vos (Hot Oosten) en Vijzelaar (WV Wieringen) in wiens gezelschap hij 17 seconden voor­sprong kon verwerven, togen de glooiingen van de Veluwe gewoon ,staan". Daar kwam trouwens voor de in het zadel gebleven meute de grote schefting tot stand en op dit geacci­denteerde gedeelte decimeerde de lang intact gebleven groep aanmerkelijk.

Berry Zoontjens raakte op de slingerwegen De Vos en Vijzelaar kwijt. Maar kort na de afdaling sprongen Stan Strijbosch (Ko­lonel Cole), Han van Loon (WC De Maaskant), Adrie v. d. Poel (Zuidwesthoek), zijn neef Ad v. d. Poel (Zuidwesthoek), Luuk Oosterhof (Meteoor, Assen) en Piet Liefaart naar hem toe. Zij formeerden na de kwellingen in de “bergen" de zeven man sterke groep die zienderogen - tot ruim 30 seconden - afstand nam van een tweede formatie, waarin o.m. Van Putten ('t Luchtschip), Baars (TWC Pijnenburg), Seijen (WV Heer), Aad van Asten (TWC De Kempen) en opnieuw Brouwers (RTVZ) figureerden.

BESLISSING

De beslissing was geforceerd, al bracht het gedeelte langs het Apeldoorns Dierens-kanaal pas echt de ontknoping. Daar stel­de de latere winnaar Adrie v.d. Pool zich aan het hoofd van het trio, dat in de laatste 500 meter naar de finish in een spurt nog eens de kaarten schudde. Wel maakte Han van Loon het Adrie v. d. Poel nog geducht lastig maar hij kon de man uit Hoogerheide niet van de zege afhouden. Stan Strijbosch was van dit drietal de meest verrassend naar voren gekomen cou­reur, maar hij kon de uitslag (1. Adrie v. d. Poel, 2. H. van Loon) niet beinvloeden. Niettemin was hij dolgelukkig met zijn derde plaats, de kortste uitslag tot nu toe. En dat met te weinig training in de benen, zoals hij zelf verkondigde.

Organisatorisch is in deze 3e Omloop van de Veluwe weer alles van een leien dakje gelopen. Dat is De Adelaar Apeldoorn best toevertrouwd. Met de financien van de Rabobank, de kurk waarop dit grootse junior-gebeuren drijft, worden de zorgen van De Adelaar temninste een heel stuk verlicht. Onder-direc­teur A. Schaftenaar van de Rabobank reikte in de ruime kan­tine van de Apeldoornse Boys de prijzen uit.

MASSASPURTS

Twee “omlopen" dit keer voor de tweemaal honderd liefhebbers, gekomen uit alle delen van Nederland. Mag je nog wel van „liefhebbers" spreken als je al om negen uur aan de start be­gint? En beide malen werd het aan de finish een gedrang van jewelste omdat massaspurts de beslissing moesten brengen. Zestig man tegelijk stormden op de meet af. Dan is het zelfs voor de knapste jury-koppen een “halszaak" om een goede uit­slag op het papier te krijgen. Of zoals districtssportcommissie­lid Van Elden zei: „Die uitslag zal er wel komen, maar ik durf er m'n hand niet voor in het vuur te steken."

Uit die enorm grote eerste lijnen is niettemin een kloppende resultatenlijst gefabriceerd, die maar heel weinig protesten heeft opgeleverd. A. Bas uit Gieten won de eerste 7'1 kilometer lange “omloop" en Haarlemmer Harrie van Leeuwen werd tweede. Verschil tussen de tijd van de eerste en tweede win­naar: 7 seconden. Duidelijker gezegd: de tweede Veluwe Lief­hebbers-Omloop was de snelste.BRON:Wessel Oudewortel

Inschrijvingen per goed gefrankeerde dubbele KNWU­startkaart (in enveloppe) aan:

Junioren: 1. Adrie v. d. Poel (Hoogerheide) 129 km in 2.49.00, 2. Han van Loon (Mill), 3. Stan Strijbosch (Best), 4. Piet Liefaard ('s-Graven­deel), 5. L. Oosterhof (Noordlaren), 6. Berry Zoontjens (Tilburg), 7. Ad v. d. Poel (Hoogerheide), 8. op 50 sec. G. van Putten (Haaften),

9. J. van Asten (Valkenswaard), 10. J. Pluta (Hoensbroek), 11. S. Seijen (Maastricht), 12. H. Baars (Diessen), 13. B. Brouwer (Balkbrug), 14. op 1.20 min. M. Lexmond (Gouda), 15. A. Stevens (Dussen), 16. I. van Zandbeek (Schijndel), 17. W, Vaassen (Stein), 18. op 1.35 min. R. van IJzendoorn (Tiel), 19. P. Dekkers (Eindhoven), 20. G. van Tiem (Beneden-Leeuwen), 21. P. Gullikers (Meerssen), 22. A. Noy (Gennep), 23. E. Hermeling (Arnhem), 24. J. Verbeek (Best), 25. Dorgelo (Nijverdal), 26. N. Versluis (Utrecht), 27. B. Bruynenberg (Zuid-Beijer­land), 28. R. Gomes (Amsterdam), 29. S. de Vos (Enschede), 30. J. van Beers (Sprundel).

Liefhebbers. Eerste serie: 1. A. Bos (Gieten) 71 km in 1.34.15, 2. T. Kroeze (Almelo), 3. T. de Waal (Harderwijk), 4. H. v. d. Horst (Rams­dorf), 5. L. Labots (Elburg), 6. C. Splinter (Epe), 7. J. Kuipers (El­burg), 8. J. Stuiver (Zwolle), 9, H. Drost (Kempen), 10. C. Hooger­vorst (Bunnik), 11. G. Huisjes (Gramsbergen), 12. H. Som (Didam), 13. H. Lindeman (Zevenaar), 14. J. Porsius (Lelystad), 15. R. den Oudsten (Woerden), 16. D. Visser (Zevenaar), 17. Th. Joosten (Gendt), 18. G. Draayer (Twello), 19. A. Jansen (Voorthuizen), 20. L. Huurde­man (Harderwijk).

Liefhebbers. Tweede serie: 1. Harrie van Leeuwen (Haarlem) 71 km in 1.34.08, 2. P. v. d. Berg (Noordwijk), 3. H. Gramser (Eind­hoven), 4. P. v. d. Kley (Vuren), 5. K. Duivenvoorde (Noordwijker­hout), 6. H. Uittenbogaart (Rotterdam), 7. T. KrablA (Amsterdam), 8. E. de Vos (Ilpendam), 9. C. van Helvoirt (Nieuwkuyk), 10. B. Jan­sen (Bleiswijk), 11. L. Wassenburg (Amsterdam), 12. G. v. d. Esschert (Olst), 13. D. Schoonackers (Diemen), 14. B. van Zoelen (IJsselstein), 15. W. Brouwers (Rotterdam), 16. A. Sparreboom (Capelle a.d. IJssel), 17. J. van Omme (Breda), 18. F. de Swart (Gorinchem), 19. T. van Duuren (Hoogeveen), 20. F. v. d. Zande (Badhoevedorp).

Ploegenklassement Junioren: 1. Zuidwesthoek 59 put., 2. WC De Maas­kant 35 pnt., 3. TWC Pijnenburg 35 pnt., 4. WV Kolonel Cole 30 pnt., 5. RTC De Hoekse Renners 27 pat., 6. WV De Ster 25 pnt., 7. AWC Meteoor 24 pnt., 8. WV Heer 20 pnt., 9. WC 't Luchtschip 18 pnt., 10. TWC De Kempen 17 put.

 

OMLOOP VAN HET WESTERKWARTIER - 3 juni.1978

Dames: 1. Keetie van Oosten-Hage, 2. Conny Carpen­ter (VS), 3. Mini Brinkhoff, 4. Beth Heiden (VS), 5. Corrie Oosterwaal, 6. Heleen Hage, 7. Tineke Fopma, 8. Truus v. d. Plaat, 9. B. van Spiegel-Hage, 10. Cary Peterson (VS), 11. Bet­sie van IJken, 12. Anne Riemersma, 13. Nita van Viiet, 14. Els van Leeuwen, 15. Anita Kuy­pers, 16. Marie Barendre~gt, 17. H. Buitenhuis­Jong, 18. Connie Lelieveld, 19. Barb Hintzen (VS), 20. Josh Huizinga, 21. H. Lieverse, 22. Geertje Ruys, 23. Dimphy Westdorp, 24. Betsy van Akker, 25. Erica Oomen. Ploegenklassement: 1. Amerikaanse nationale ploeg 6.48.33 uur; 2. Beck's-Hitachi 6.50.08 uur; 3. Batavus 6.54.22 uur; 4. Koga-Miyata 6.54.44 uur; 5. Hitachi radio-t.v. 6.55.15 uur.

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN 2 september.1978

     HARRY WOLTERS EERSTE BIJ DE NIEUWELINGEN EN GINO AMMERLAAN

     WINT BIJ DE JUNIOREN NA KORTE SOLO  OMLOOP VAN HET ZUIDEN

Gino Ammerlaan wachtte de eindsprint in de 13e Omloop van Het Zuiden, die met start en finish in Vessem bij Eindhoven werd verreden, niet af. Met die finish in zicht, de aanduiding duizend meter was al gepasseerd, sprong hij weg van de laat­ste man die hem de overwinning nog kon afnemen. Ron Snij­ders, de rappe en sterke man uit Halfweg, had geen verweer tegen de laatste kracht van Ammerlaan en de Westlander, die vanaf de eerste kilometer in de frontlinie was te vinden, be­haalde een fraaie zege in deze laatste klassieker voor junioren in dit seizoen.

De wedstrijd van de junioren had een sprankelend verloop. Men moest van heel goeden huize komen om zich in deze slijtageslag staande te houden. Vooral de zijwind, tussen Oirschot en Oostel­beers en tussen Diessen en Biesthoutakker beukte als een mo­ker op de renners. Bovendien kregen deze renners, die al om elf uur van start gingen, enkele kleine regenbuien te verwerken. Allemaal redenen om het peloton snel te dunnen.

Dat de renners met vooropgezette bedoelingen naar Brabant waren gekomen bleek al in de eerste kilometers toen Van Leijen uit Wageningen en Luyten uit Stein de knuppel al in het be­kende hoenderhok gooiden. Roger Lemmens, was de eerste ren­ner die door een lekke band moest achterblijven. De Veldhove­naar had pech dat juist tijdens zijn achtervolging het peloton in vele delen uiteenviel. Toen de kruitdamp was opgetrokken bleek dat een groep van 19 renners voorop zat. Deze negentien, Ammerlaan, Havik, De Vries, Stevens, Jansen, Manders, Van Dijk, Koppert, Van Zandbeek, Solleveld, Rozenburg, Gorissen, Snijders, Buys, Van Lierop, Van der Leeden, Pieters, Van de Eeden en Van Leijen passeerden de brug over de grote weg Eindhoven-Tilburg met een voorsprong van een minuut op een groep van 30 renners. Terwijl vooraan enkele renners weg­vielen, o.a. Havik door kramp, kwam de tweede groep, onder leiding van Hanegraaf, Lazeroms en Takens snel terug en na het ingaan van de tweede ronde kwamen groep een en twee bij elkaar. Lammerts uit Bergen op Zoom tracteerde de volgers op een fraaie achtervolging na een lekke band, en voor anderen ging het vooraan te hard. Met nog 10 kilometer voor de boeg sprong Jos van Dijk uit Aarle-Rixtel weg. Hij kreeg gezelschap van Hans van Eck, maar de Brabantse tandem zette niet door. Kort voor de finish in Vessem, ongeveer 4 kilometer moesten er nog worden afgelegd, gingen Ammerlaan, De Vries, Snijders en Takens aan. Zij namen 100 meter voorsprong en bij een vol­gende demarrage bleven alleen Snijders en Ammerlaan over, Ammerlaan bleef echter doorgaan. Nogmaals sprong hij recht op de pedalen en nu moest ook Ron Snijders toezien hoe het gat tussen zijn voorwiel en het achterwiel van zijn tegenstander steeds groter werd. Ammerlaan keek niet meer om en won verdiend.

NIEUWELINGEN

Bij de nieuwelingen, die een ronde moesten rijden en al om negen uur aan dit zware karwei begonnen, viel de beslissing ongeveer op de helft van de koers. Vier sterke renners, Harry Wolters, derde bij het kampioensehap van Nederland uit Goor, een nieuwe pupil van Jan Zonder, die ook Jos Lammertink on­der zijn hoede heeft, de Limburgse kampioen Leon Nevels, al 15 overwinningen om dat moment, Rolf Elshof, de temporijder uit het Brabantse Heesch en R. de Graaf (wij kennen zijn voor­naam niet) uit Apeldoorn die in de wintermaanden ook in de veldritten bewees heel wat in de mars te hebben, gingen aan de haal. Deze vier werkten zo voorbeeldig samen, losten elkaar zo goed op tijd af, dat het al snel duidelijk werd dat dit kwartet niet meer zou worden verontrust.

Voor deze beslissende ontsnapping hadden H. de Jong uit Breda, alleen, en Dick van Oirschot in gezelschap van Wolters en De Graaf al eens getracht van de meute weg te rijden. Zij slaagden niet. Dit evenmin als de Bosschenaar Jos Verschuur en het vier­tal Van Opstal, tweede bij het kampioenschap van Nederland in Hoogerheide, Thijs, Nevels en Kersten.

De eerder genoemde vier passeerden in Biesthoutakker met 25 seconden voorsprong en hadden in Moergestel (40 km) al 40 seconden. Dit verschil bleef constant gehandhaafd. Alleen in de laatste kilometers kwamen de achtervolgers en dan met name de tandem Kersten-Baudoin, de Nederlandse titelhouder in deze categorie, sterk opzetten. De kloof was echter te groot om de leiders nog in te halen. In de sprint werd de snelle Nevels verwacht. Het werd echter Wolters, een 16-jarige renner, die zijn vierde overwinning van het seizoen behaalde. Hij werd ge­flankeerd door Nevels, 15 keer eerste en Elshof die 8 keer de bloemen in ontvangst mocht nemen. De Adelaar-renner De Graaf kwam niet op het erepodium terecht. Hjj krijgt echter van ons een tien met een griffel, want ook hij heeft schitterend gereden. Er kan er toch maar een winnen niet waar? BRON: Jo de Bruijn

Nieuwelingen: 1. H. Wolters Goor) 62 km in 1.24.48, 2. L. Newels (Thorn), 3. R. Elshof (Heesch), 4, R. de Graaf (Apeldoorn), 5. op 30 sec. L. Kersten (Geldrop), 6. H. Baudoin (Valkenswaard), 7. H. Klei­sen (Apeldoorn), 8. N. Verhoeven (Benkel-Enschot), 9. F. Nbhuis (En­schede), 10. C. van de Dungen (Schijndel), 11. F. Plantaz (Son), 12. B. Lambrecht (Den Bosch), 13. K. Evers (Goirle), 14. J. Fransen (Eindhoven), 15. M. Verstegen (Uden), 16. H. Wening (Groningen), 17. J. Robbe (Veendam), 18. A. van de Biggelaar (Best), 19. J. van de Poel (Hoogerheide), 20. G. van Mieghem (Etten-Leur).

Junioren: 1. G. Ammerlaan (Maasdijk) 122 km in 3.08.25, 2. R. Snijders (Halfweg), 3. H. de Vries (Haarlem), 4. G. Takens (Haren), 5. J. van Dijk (Aarle-Rixtel), 6. W. Bouman (Sittard), 7. G. Solleveld (De Lier), 8. H. van Eck (Schijndel), 9. A. Stevens (Dussen), 10. J. Lammerts (Bergen op Zoom), 11. R. Veerhuis (Aalsmeer), 12. C. Lazeroms (Zeg­ge), 13. J. Hanegraaf (Rijsbergen), 14. R. Koppert (Monster), 15. G. Visscher (Zaandam), 16. J. van Asten (Valkenswaard), 17. P. Meerburg (Stein), 18. J. Idili (Geleen), 19. C. Buys (Amsterdam), 20. J. Goris­sen (Beek).

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN 2 september.1978

          FRITS PIRARD sterkste sprinter in OMLOOP VAN HET ZUIDEN

De Omloop van Het Zuiden, die zaterdag 2 september voor de dertiende maal werd verreden, verdient het predikaat klassie­ker. Sinds de organisatoren, de nijvere werkers van de gelijknamige vereniging uit Eindhoven, het besluit namen het par­koers over Diessen, Biesthoutakker, Moergestel en Spoordonk te leiden, heeft de wedstrijd aan allure gewonnen. Het traject word niet alleen verdubbeld wat de afstand betreft, maar bovendien wer­ken de ingelaste wegen waarop veelal een lastige wind de renners in de flank tei­stert, als een scherprechter in deze strijd.

Ook Rini Wagtmans, de succesvolle bondscoach en diens assistent Jan Gis­bers, hebben het nut en het belang van deze wedstrijd ingezien. Niet voor niets koos Wagtmans de Omloop uit als laatste selectie voor de ploeg die aan de Ronde van de Toekomst deelneemt. Jan Gis­bers op zijn beurt, zette het wereldkam­pioenkwartet Bert Oosterbosch, Guus Bierings, Jan van Houwelingen en Bart van Est in, als een van de laatste voor­bereidingen op twee internationale tijdrit­ten die in Italie worden verreden. Eerst nemen de vier genoemde renners, in wel­ke combinatie was nog niet bekend, deel aan de Grote Prijs van Europa, een tijd­rit die vorig jaar door de tandem Ooster­bosch-Bierings werd gewonnen en daarna gaan twee renners of misschien alle vier van start in de Trofee Baracchi, de slui­tingswedstrijd van 1978.

Mede door het inschrijven van genoemde groepen kreeg de Omloop van Het Zuiden een uitgelezen veld aan het vertrek, zo sterk als men nog nooit voordien heeft gehad. Het gevolg was een strijd met open vizier, waaruit uiteindelijk een van de beste renners die op de Nederlandse wegen uitkomt, de Bredanaar Frits Pi­rard, als winnaar tevoorschijn kwam.

Pirard, die weliswaar blij was met zijn overwinning, de tweede in deze Omloop, ook in 1974 stond hij met de bloemen voor de fotografen, maar die zich direct na de finish bij Bert Oosterbosch verontschul­digde. „Sorry Bert, ik kon er niets aan doen," was zijn reactie op zijn zege. Kort voor de finish word Oosterbosch namelijk teruggepakt, vooral door het ontketende geweld van Henk Mutsaars en Bas van Lamoen.

Oosterbosch was echter zeer nuchter in zijn commentaar. „Hij heeft gedaan wat hij dacht te moeten doen. We rijden in twee verschillende ploegen en het is zijn goed recht om mij terug te pakken. Het zou zelfs verkeerd zijn als hij het niet deed."

Drie kilometer was Oosterbosch, die voor­zitter Wim van Geffen in de eigen wed­strijd graag de overwinning aangeboden zou hebben, uit een acht man sterke kop­groep ontsnapt. Piet van der Kruijs, Guus Bierings, Hans Plugers en Frits Pirard bleven zitten, Jan van Houwelingen was duidelijk aan het einde van zijn latijn zo­dat het gevaar alleen was te duchten van Mutsaars en Van Lamoen. Deze twee openden inderdaad het tegenoffensief en het gevolg was dat Oosterbosch op min­der dan een kilometer voor het einde moest capituleren. De eindsprint was een fel duel tussen Pirard en Van der Kruijs. De Helmonder word al eens tweede en derde in de voorgaande jaren en had, wanneer het met Oosterbosch mis zou gaan zijn zinnen op de zege gezet.

Direct nadat wedstrijdleider Jan Klip de rode vlag voor de ongeveer 120 deelne­mers had laten vallen viel het peloton al in stukken uiteen. In de eerste vijf kilo­meter vonden diverse renners, die regel­matig in de uitslagen zijn te vinden, al hun Waterloo. Een van de voornaamste was Frans Francissen. Hij startte als een van de laatste renners en voordat hij in de gaten had wat er aan de hand was keek hij al tegen een ruime achterstand aan.

Francissen: „Het was niet gewoon meer hoeveel renners er in de eerste kilometers gaten lieten vallen. Er zaten enorm veel krabbers bij, die nauwelijks in het ge­neutraliseerde gedeelte volgen konden. Ik kon niet meer naar voren komen. Ik ben met diverse renners aan mijn wiel nog van groep naar groep gesprongen maar de hoofdmacht zag ik steeds verder ver­dwijnen. De slijtageslag zette zich op weg naar Oostelbeers voort en toen er nog maar 30 kilometer waren gereden kwa­men nog maar 55 rennens in aanmerking voor de prijzen. Tussen Diessen en Biest­houtakker, hier werd de karavaan vanuit een rolstoel gadegeslagen door Toon van Riel, de amateur die enkele jaren geleden in een Belgische wedstrijd zodanig ten val kwam dat hij levenslang invalide zal blijven, scheen een tweede groep aanslui­ting bij de eersten te kunnen krijgen, maar de achtervolgers sneuvelden op 50 meter van hun doel.

In Spoordonk, 47 kilometer waren er ge­reden, ging Jan Kuijken uit Breda solo­rijden. Hier ook worden een vijftal ren­ners uit het peloton gelost. Piet Kuys, de ex-kampioen van Nederland, wereldkam­pioen Bart van Est, die last van dikke benen had, Beckers van de organiserende vereniging, Vleugel van Theo Middel­kam,p en Blonk uit Grave worden bet slachtoffer van het hoge tempo. Kuijken bleef actief. Hij gaf, terug in Vessem, na ongeveer 60 kilometer, opnieuw het rein voor de aanval. Ad van Peer, een naam om in de gaten te houden, ging met hem mee maar een lang leven was deze ont­snapping niet beschoren.

Hans Plugers, de jonge Eindhovenaar die pas hersteld is van de gevolgen van een auto-ongeluk, hij verbleef enige tijd in het ziekenhuis, Rinie van Dijk uit Some­ren, de neo-amateur Frank Moons (Hel­mond) en Henk Mutsaars waren de vol­gende durvers. Ook zij werden vrlj snel, nadat ze een gat geslagen hadden, terug­gepakt. Bij de brug in Oirschot na 80 ki­lometer probeerden Piet van der Kruijs, Bas van Lamoen, en opnieuw Ad van Peer en Jan Kuijken de groep uit te dun­nen. Zij slaagden hierin voortreffelijk, want 14 renners vielen af. In Oostelbeers, 10 kilometer verder scheen de beslissing te zijn gevallen.

Mutsaars, Jonkers, Nieuwdorp, Koot, Van der Kruijs, Kuijken, Van Lamoen, Bie­rings, Van Peer, Moons, Zoontjens (een week amateur) en Eddy Gevers kwamen voorop. Oosterbosch, Van Houwelingen en Pirard, die de slag hadden gemist, zet­ten zich echter op de kop van de achter­volgende groep en na 20 kilometer waren zij bij de leiders. Het pleit voor Theo Vriens uit Helmond, dat hij in deze hete fase van de strijd na een lekke band schitterend terug kon komen.

Zo'n 15 kilometer voor de finish demar­reerde Oosterbosch. Hij kreeg Plugers, die zeer goed reed, Bierings, Mutsaars, Van der Kruijs, Van Houwelingen, Pirard en Van Lamoen in zijn wiel en de beslis­sing was gevallen. Een tweede groep van 14 renners, bestaande uit Eddy en Theo Gevers, Hans Koot, Rinie van Dijk, Frank Moons, Wies van Dongen, Jan Kuijken, Peter Roymans (een aangename verras­sing), Ad Hoezen, Harry Hoffmans (ook hij kan op een goede race terugzien), Berry Zoontjens, Heddy Nieuwdorp,, Ad van Peer en Jan Jonkers zette de achter­volging in en het scheen te zullen halen.

Door gebrek aan samenwerking kwam de aansluiting echter niet tot stand. Voor Berry Zoontjens ging het vooraan te hard. Oosterbosch was inmiddels met zijn bombardement begonnen. Steeds opnieuw probeerde hij weg te komen. Plugers en Van Houwelingen dreigden er het slacht­offer van te worden, maar toen het even stilviel vooraan konden zij terug bijko­men. Nog een keer speelde Oosterbosch alles of niets. Nu nam hij 30, 40, ja zelfs 50 meter, maar toen reed Mutsaars in een rush het gat dicht. Pirard zette de sprint vanuit de laatste bocht in. Van der Kruijs bleef het dichtst in de buurt maar moest toch een halve lengte prijsgeven.

In de eindsprint van de tweede groep kwamen Roymans, Nieuwdorp, Koot en Moons ten val. De twee eerstgenoemden moesten zich onder behandeling van de EHBO stellen en werden ter observatie naar het ziekenhuls in Eindhoven ver­voerd. Koot en Moons kwamen er met kleerscheuren en schaafwonden af. BRON: Jo de Bruijn

Amateurs: 1. F. Pirard (Breda) 153 km in 3.51.12, 2. P. van der Kruijs (Helmond), 3. G. Bierings (Uden), 4. H. Mutsaars (Schijndel), 5. B. van Lamoen (Rosmalen), 6. J. van Hou­welingen (Heesselt), 7. B. Oosterbosch (Eind­hoven), 8. H. Plugers (Eindhoven), 9. op 14 sec. A. van Peer (Sprundel), 10. J. Jonkers (Oud Gastel), 11. J. Kuijken (Breda), 12. E. Gevers (Schijndel), 13. Th. Gevers (Heesch), 14. W. van Dongen (Breda), 15. R. van Dllk (Someren), 16. H. Hofmans (Moergestel), 17. A. Hoezen (St. Michielsgestel), 18. H. Koot (Olland), 19. F. Moons (Helmond), 20. P. Roy­mans (Bladel).

 

OMLOOP VAN NIEKERK – 19 augustus.1978

JACQUES HANEGRAAF wint na levendige strijd de OMLOOP VAN NIEKERK

Jac Hanegraaf uit Rijsbergen is winnaar geworden van de Omloop van Niekerk, een wielerevenement voor junioren, dat op uitstekende wijze door de NWV Groningen-Wim Buiter op touw werd gezet. Hanegraaf maakte deel uit van een kop­groep van 22 renners, dat op de meet afstoof en won op fraaie wijze de sprint voor Cees Lazeroms uit Zegge en de uitstekend draaiende Rene van IJzendoorn uit Tiel.

De weersomstandigheden waren ideaal, dat wil zeggen er word onder zomerse temperaturen gekoerst door het Groningse land. Wie dacht, dat het weer te mooi was om te koersen kwam bedrogen uit. Nog maar nauwelijks had wedstrijdleider Ben Roessink, geassisteerd door Rein Zwart, de rode vlag inge­haald of het tempo kwam spoedig tot een hoogte van zo'n 50 km.

Ook in deze Omloop van Niekerk kwam weer eens duidelijk tot uiting, dat er talent te over schuilt bij de junioren. Met name Noord-Brabant en Noord- en Oost-Groningen bezitten momen­teel jonge renners die binnen enkele jaren van zich doen spre­ken. Naast Jac Hanegraaf en Cees Lazeroms traden renners als Rene van IJzendoorn, Jaap Vos (die kort geleden de Om­loop door bet Land van Bartje won) en Bennie Brouwer op de voorgrond. Sterk fietsten ook nu weer de Groninger Henk Bouwman en de Limburger Peter Meerburg.

Demarrage

De eerste demarrage van formaat word geplaatst door Peter Snoek, maar na enkele kilometers werd hij ingelopen door een fel jagend peloton. Hoe hard het ging, moge blijken uit het feit dat de coureurs na 60 km al vier minuten voor lagen op het tijdschema! Een vluchtpoging van Peter Meerburg liep ook op niets uit. Na 75 km gingen Ron Snijders en de Fries Joh Hoekstra aan de haal. Men bouwde een voorsprong op van 20 sec., maar toen was het gebeurd. Mede door toedoen van Gerrie Takens, Henk Bouwman en Piet Pompstra (van wie we in de toekomst veel verwachten!) werden de vluchters tot de orde geroepen.

Het tempo bleef hoog en zo word geleidelijk aan het kaf van het koren gescheiden. De “sterken" bleven aanhoudend in het voorste gelid. We doelen op renners als Jac Hanegraaf, Cees Lazeroms, Henk Havik, Rene Koppert, Fre de Jonge, Jaap Vos, Martin van Rijsbergen, Bennie Brouwer, Gerrie Takens, Piet Pompstra en de attente oosterlingen Rene van IJzendoorn, Jos Alberts en Sander de Vos.

Kopgroep

In de slotfase, toen er nog zo'n 30 km te koersen waren, vorm­de zich een kopgroep van vijftien renners, die binnen een om­mezien een voorsprong van ruim 1 minuut opbouwde. Vanuit het peloton, dat uit zo'n kleine veertig renners bestond, kwa­men felle reacties. Zeven renners maakten zich los en kregen op tien kilometer van de finish aansluiting met de vijftien. Zo ontstond een kopgroep van 22 renners. We noteerden scher­mutselingen aan de lopende band. Zo probeerde bijvoorbeeld Gerrie Takens anderhalve kilometer voor het einde weg te komen, maar het lukte hem niet. Ook Jaap Vos, die dacht aan de demarrage in het Land van Bartje, zag zijn vluchtpoging teniet gaan. Het was de attente Jac Hanegraaf, die steeds de vluchters tot de orde riep.

Eindsprint

Hanegraaf had in het Land van Bartje zijn les geleerd, toen bij de vluchtpoging van Vos een ieder de eer aan elkaar over­liet. Hanegraaf, die na afloop dolgelukkig was met de over­winning, gaf te kennen dat hij in deze Omloop van Niekerk van meet af fel gebrand op winst van start was gegaan. Toen het ook op een massale eindsprint van de groep van 22 uit­draaide, won de Brabander op uitstekende wijze. BRON: Ben Zomerdijk

Junioren: 1. J. Hanegraaf (Rijsbergen) 120 km in 2.40.13, 2. C. Laze­roms (Zegge), 3. R. van IJzendoorn (Tiel), 4. H. Havik (Zaandam), 5. Rene Koppert (Poeldijk), 6. J. Lammerts (Halsteren), 7. H. Bouw­man (Eelde), 8. G. Visscher (Hoofddorp), 9. J. Alberts (Neede), 10. F, de Jonge (Alteveer - Gr.), 11. B. Kuyken (Haarlem), 12. H. de Vries (Haarlem), 13. G. Takens (Haren - Gr.), 14. M. van Rijsbergen (Sprundel), 15. G. Ammerlaan (Maasdijk), 16. S. de Vos (Enschede), 17. P. Meerburg (Stein), 18. P. Gebbink (Amsterdam), 19. J. Vos (Tweede Exloermond), 20. P. Pompstra (Lutiegast), 21. W. v. d. Bor (Epe), 22, T. Wallenburg (Breda), 23. R. Snibders (Zwanenburg), 24. Fr. v. d. Kley (Haarlem), 25. Z. Buys (Nibbixwoud).

Ploegenklassement: 1. Willebrord Wil Vooruit 87 pnt., 2. NWV-Wim Buiter 38 pnt., 3. Westland Wil Vooruit 35 pnt., 4. De Bataaf 30 pnt., 5. Excelsior-Haarlem 29 put.

 

OMLOOP VAN OOST-BRABANT – 20 mei.1978

                       Omloop van Oost-Brabant voor Theo Peeters

Voor de tweede achtereenvolgende keer is de Omloop van Oost­-Brabant, de parel van de W V Uden, in een massale aankomst geeindigd. Na 117 kliometer koers boden zich 23 renners voor de strijd om de bloemen aan.

In deze lange sprint, die 2 kilometer voor de finish werd inge­zet trachtten de neven Ad en Arie van de Poel uit Hooger­heide elkaar de bal toe te spelen. Adrie trok de sprint aan en Ad leek gelanceerd op de eindstreep af te gaan. Echter ook Theo Peeters uit het Limburgse Beesel had dit doorzien. Hij koos het goede wiel en toen de balans werd opgemaakt was het niet een telg van de wielerfamilie uit West-Brabant, maar de Noord-Limburger die als een trotse jonge haan uit handen van de voorzitter van de WV Uden de bloemen in ontvangst mocht nemen.

In het felle duel om die eerste plaats was de tweestrijd tussen nationaal kampioen Piet Liefaard en de winnaar van vorig jaar Rene van IJzendoorn uit Tiel niet opgevallen. Liefaard kreeg zijn revanche en eindigde voor de man uit de Betuwe. Het was deze keer echter maar voor de derde en vierde plaats. Adrie van de Poel moest genoegen nemen met de vijfde plaats, terwijl een teleurgestelde streekfavoriet Han van Loon uit het naburige Mill naar de zesde plaats werd verwezen.

Evenals vorig jaar was de Ronde van Oost-Brabant niet de zwaarste van de juniorenklassiekers die in aanmerking komen voor de Club Trofee in deze categorie. De wegen in Uden en omgeving zijn uitstekend, waardoor een snel tempo ontstaat, dat door veel renners kan worden gevolgd. Het gevolg is dan ook dat er vooral in de eerste tientallen kilometers hoege­naamd niets gebeurt. Wel werden enkele pogingen genoteerd, maar die waren van korte duur en niet waard vermeld te wor­den. De beslissing viel uiteindelijk na 40 kilometer toen 26 renners een afscheiding bewerkstelligden. Een groep die van­zelfsprekend veel te groot was, maar omdat het peloton aar­zelde en ook al omdat het gros van de favorieten zich vooraan bevond bleven deze renners voorop.

De wapenstilstand bleef tot 20 kilometer voor het einde van kracht. Toen trachtten diverse renners de groep uit te dunnen. Zij slaagden hierin maar gedeeltelijk. Voor een enkeling ging het vooraan te hard maar de meesten bleven bij elkaar. Tot de renners die een pluim verdienen om hun strijdlust behoort zeker de noorderling Gerrie Takens. Hij komt uit Groningen, om pre­cies te zijn uit Haren, dat op een steenworp afstand van Gro­ningen ligt. Keer op keer demarreerde hij, veroverde telkens een 10- a 20-ta1 meters maar werd ook elke keer weer terug­gepakt. Het laatste woord was aan Ad van de Poel. Hij kwam samen met Peeters licht voorop en dat betekende tevens zijn Waterloo. Peeters is namelijk rapper dan Van de Poel. Dat heeft hij al herhaaldelijk bewezen. Voor Theo Peeters beteken­de deze overwinning waarschijnlijk het terugvinden van het zelfvertrouwen. Hij werd dit seizoen als een van de allergroot­sten in de categorie junioren beschouwd. Zijn resultaten van vorig jaar, toen hij o.m. uitblonk in enkele buitenlandse ritten­koersen, rechtvaardigden deze verwachtingen. Buiten de zege in de tijdrit van de Omloop van Midden-Brabant had hij echter tot op dit moment nog niet veel potten in de klassiekers ge­broken.

Van de Poel kreeg bij de prijsuitreiking nog een goede pleister op de wonde toen bekend werd gemaakt dat hij samen met zijn broer en Jos Lammerts uit Bergen op Zoom, beslag had gelegd op het ploegenklassement van die dag. Het bestuur van de WC De Zuidwesthoek uit Bergen op Zoom, zal er beslist blij mee zijn geweest. BRON: Jo de Bruijn

Junioren: 1. Th. Peeters (Beesel) 117 km in 2.30.56, 2. Ad van de Pool (Hoogerheide), 3. P. Liefaard ('s-Gravendeel), 4. R. van IJzen­doorn (Tiel), 5. Adrie van de Poel (Hoogerheide), 6. H. van Loon (Mill), 7. C. Lazeroms (Zegge), 8. J. Hartings (Culemborg), 9. D. Klein (Ter Apel), 10. J. Hartings (Culemborg), 11. P. Steiin (Wierden), 12. H. Akkermans (Zevenbergen), 13. P. Meerburg (Stein), 14. L. Godde (Zwgndrecht), 15. J. Hane~graaf (Riisbergen), 16. B. ZoontjeAs (Til­burg), 17. J. Idili (Echt), 18. J. van Asten (Valkenswaard), 19. N. de Bondt (Haarlem), 20. G. Takens (Haren).

 

OMLOOP VAN ZEEUWS-VLAANDEREN 29 april t/m 30 april.1978

         'Wraak' in Omloop van ZeeuwsmVlaanderen

       Amateurpeloton gunt Toine van den Bunder geen afscheidscadeau

                          Belg WILLIAM TACKAERT profiteert

Geen afscheidscadeau voor Toine van den Bunder. In zijn laatste amateurkoers kreeg de 26-jarige Zeeuw niet wat hij wilde. Van den Bunder, die in het voorjaar zich van de ene huldiging naar de andere repte, had zo graag zijn amateurperiode afgesloten met een triomf voor eigen volk. De zege in een van de wedstrijden die, ondanks een totaal van bijna tweehonderd (195) overwinningen, nog op de erelijst ontbrak: de Omloop van Zeeuws-Vlaanderen. Maar het mocht niet zo zijn. Ook in de vijftiende editie van het aantrekkelijke tweedaagse wielerspek- takel in Zeeland bleef Van den Bunder met lege handen staan.

Het gevolg van een coalitie in het pelo­ton. Geen georganiseerde combine, maar een spontaan verbond van de mannen die Toine al zo vaak vernederde. De wraak van de concurrenten waarmee Van den Bunder in het verleden zelf geen mede­lijden had. Henk Mutsaars, de man die het hardst heeft gezwoegd om de “slach­ting" succesvol te laten verlopen, zei het heel simpel: “Liever nog een Belg als winnaar dan Van den Bunder. Ik wist dat ik, door al het kopwerk in de finale op te knappen, mijn eigen nederlaag tegemoet reed, maar dat gaf niet: Toine mocht immers niet terugkomen."

En Peer Maas (bij afwezigheid van ploegleider Ben van Erp, wiens vervan­ger Martin Bruin er overigens niets aan kon doen, de aanvoerder van de Gazelle­troepen) gaf het ook aardig weer. De Roosendaler: „Een heel peloton koerste in de slotrit tegen onze ploeg. We moes­ten door de kant om vooraan te komen. Iedereen mocht wegspringen, behalve de Gazelle-renners. Wij hebben zeker, voor­al Toine, te veel gewonnen. En al pakten we dan ook nu nog twee ritten mee (Van den Bunder op de eerste en Tak op de tweede dag), de tegenpartij heeft zijn zin. Dat waarop we uit waren, de eindbuit, hebben we niet gekregen."

Zelf bleef „de Bunder" redelijk rustig bij de vernedering die de meute hem aan­deed. Na twee van de drie proeven leek er voor de favoriet immers geen vuiltje meer aan de lucht. „En toch," gaf Toine later toe, “voelde ik dat het niet goed zit. Dat ik net als vorig jaar (winnaar

Jacobs) pech zou krijgen. Of dat ze me met z'n allen te grazen zouden nemen. Maar zoals het hier toeging, hoeft het van mij niet meer. We reden in de groep twintig aan het uur. De hele weg werd geblokkeerd. Iedereen was tegen mij. Kijk: ik ben al meer din vijf jaar ge­wend dat ze me proberen te pakken. Wanneer dat met sportieve middelen ge­beurt, geeft het niet. Ik kan me ook voorstellen dat ze het allemaal toejuichen dat ik vanaf 1 mei beroepsrenner ben. Al staat daar, na deze Omloop, tegenover, dat het andersom ook zo is. Ik weet nu zeker dat ik een goede beslissing heb ge­nomen. Spijt zal ik zeker niet meer voe­len. Echt, ik ben blij dat ik bij de ama­teurs weg ben."

Zeeuws-Vlaanderen begroette intussen een onverwachte winnaar. Nadat in het verleden wel eens Belgen (Vercauter, Van der Heist, De Gendt) ritten op hun naam hadden gebracht, meldde William Tackaert zich als de regelmatigste over alle proeven. Hij was op de eerste dag tweede, werd vierde in de eerste tijdrit die hij (als 21-jarige) reed, en beeindig­de de slotrit als vierde.

Een goed coureur die Tackaert, dat wel. Na vier overwinningen in 1978, waaron­der die in de Omloop van Midden-Vlaan­deren, en een tweede plaats (achter Etienne de Wilde) in het provinciaal kampioenschap is de Oostvlaming uit Zele ook een van de twaalf Belgische amateurs die coach Roger de Corte op­nam in de pre-selectie voor de w.k. in West-Duitsland. Maar voor alles is Tac­kaert een “uitgekiende" renner. Die geen trap geeft wanneer het niet echt nodig is. Zelfs op weg naar de eindzege liet hij, zonder schaamte, Mutsaars het vuile werk doen. Pas toen het in de finale ook nog om de laatste dagwinst ging, zette Tackaert zich weer voor honderd procent in. Al pleit het natuurlijk voor zijn koers­inzicht dat hij juist op het goede moment, in de slotrit, de aanval koos.

De beste indruk in Zeeland liet (tenslotte) Henk Mutsaars achter. Na zijn ereplaat­sen in de eerste voorjaarswedstrijden, de zege in Drenthe, en tal van andere knap­pe prestaties, maakte de Van Erp-renner opnieuw duidelijk voor Olympia's Ronde van Nederland een van de grootste kans­hebbers te zijn.

Eerste etappe:TERNEUZEN-TERNEUZEN, 160 km

Vijftien ploegen, waaronder een Engelse en een Belgische formatie, begonnen aan het tweedaagse karwei. Een tocht (de vijftiende maal al bracht het comite on­der leiding van Gijs Veerman de Omloop tot stand), waarin opnieuw diverse „nemen" ontbraken. Zo miste Jan van Erp de “nieuwe lichting" (Oosterbosch, Bierings enz.), die in Italie koerste. Union ontbrak in verband met de Franse Ruban Granitier Breton geheel en Gazel­le had vertegenwoordigers in Mexico.

Desondanks beheerste die laatste groep voorlopig het afscheidsspektakel van kopman Toine van den Bunder. In een race die tot Kloosterzande (65 km) slechts opwinding bracht, toen wedstrijd­leider Wim Jeremiasse besloot Roelf Ak­ker (Bossche Staalbouw) en Reinier Stroosnijder (R en B Glas) uit de koers te verwijderen omdat zij achter de ma­teriaalwagen, na een lekke band, terug­stayerden naar de karavaan. Een juist, maar wel hard besluit. Juist, omdat de reglementen het verbieden. Hard, omdat in vrijwel iedere grote koers oogluikend dat soort hulp (bij tegenslag) wordt toe­gestaan. Bovendien: even later mocht de Belg Lamaire wel ongestraft “aan de bumper" van zijn sportdirecteur terug­komen. En: wat verderop verzuimde een ander jurylid geloste (!) Amstel-man Gerrit Mohlmann op het voorgeschreven gat te zetten. De karavaan bleef toen ge­sloten. Mohlmann krabbelde via de be­scherming van de wagens weer bij, al moest hij er later toch opnieuw af.

Pech intussen voor Piet van Leeuwen. De import-Brabander moest in een kop­groepje tweemaal van de fiets. De eerste keer kwam hij snel weer terug. De twee­de maal sloeg de derailleur in Van Leeu­wen's achterwiel en viel hij - op een niet passende reserve-fiets - terug op de ach­tervolgers. Zijn vluchtmakkers - Heddy Nieuwdorp (militairen), Henk de Jong (De Markthof-Rogelli), Egbert Koersen (Batavus), Toon van der Steen (Gazelle) en Peter Godde (Ster Kaasshop) - ver­dedigden tevergeefs hun winst van een minuut tien seconden tegen de op de kas­seien bij Axel geformeerde jachtgroep.

Een eenheid met drie man van Gazelle  (Van den Bunder, Peer Maas, Martin Taverne), een van Transvemij (Wim de Waal), twee van Amstel (Martin Visser en Frits Pirard), een van De Markthof (Leo van der Berg), twee van Jan van Erp (Piet van der Kruys en Henk Mut­saars), een van Batavus (Tonny Huy­zen), een van Ster (Johnny Verbeke), een van Driessen Stoffen (Jo Maas), een van R en B Glas (Giel van der Sterren), een van Kledingbokser (Wil van Hel­voirt) en Oostvlaming William Tackaert.

Dat resulteerde in 21 koplopers, die op hun beurt fel zijn belaagd door 21 an­deren. Bij wie liefst vier Amstel-renners, drie van Jan van Erp, militair Ruud van de Rakt en het Markthof-duo Ton van der Valk-Catrinus Haisma het tempo aangaven. Het verschil tussen beide waaiers schommelde tussen de minuut en zo'n twintig seconden, maar echt erbij kwamen de gretige jagers nooit. Voorop immers (waar Van der Sterren vlak voor IJzendijke, na 120 km, viel) ging het tempo omhoog. De slachtoffers heetten: Visser, Van der Berg (zou nog hard op de kasseien smakken), Van Leeuwen, Nieuwdorp en Jo Maas.

Nog vijftien spitsrijders stormden op de gevreesde Vrijestraat even over de Bel­gische grens bij Sas van Gent af. John Verbeke capituleerde daar. Maar hij zou niet de enige blijven. Tackaert getuigde later van de aanvalsdrift waarmee voor­al Van den Bunder huis hield. Op de bit­sige keien bleven slechts Godde (toch weer helemaal mee), Koersen, Van der Kruys en Tackaert in zijn spoor. Pirard en Mutsaars beperkten het verlies tot zo'n vijftig meter. Een afstand die twee­voudig ritwinnaar van 1977, Piet van der Kruys, zo gering vond dat hij onvervaard zijn ploegmakker op ging halen.

Met tweeen voelden de Van Erp-mannen zich daarna sterk. Mutsaars koos ook het offensief. Van der Kruys zou het immers in de spurt moeten doen. Van den Bunder in Terneuzen verontwaaldigd: „Ik heb me echt nog even boos gemaakt op Piet. De laatste twintig kilometer is hij niet op kop geweest." De Zeeuw antwoordde echter superieur. Streek alle plooien glad en was in de straten van Terneuzen - op weg naar zijn dertiende seizoenzege - niet te volgen. Tackaert bewonderend: „Ik kan toch ook wel een stukje fietsen. En ik ben nog aardig rap ook, maar zo­als Toine door die bochten scheert: dat is niet gewoon. Telkens pakt'ie vier, vijf meter. Zo ook begonnen we aan de spurt. Ik kon 'm echt niet hebben."

Uitslag eerste etappe over 160 km: 1. T. van den Bunder 3.37.03 (bon. 3.36.48), 2. W. Ta­ekaert 3.37.03 (bon. 3.36.53), 3. P. v. d. Kruiis 3.37.03 (bon. 3.36.58), 4. P. GSdde 3.37.03, 5. F. Pirard z.t., 6. H. Mutsaars z.t., 7. E. Koersen z.t., 8. P. Maas 3.37.37, 9. H. de Jong z.t., 10. T. Huyzen z.t., 11. M. Taverne z.t., 12. A. v. d. Steen z.t., 13. W. van Helvoirt z.t., 14. W. de Waal 3.37.56, 15. T. Gevers 3.38.26, 16. P. Damen z.t., 17. R. v. d. Rakt z.t., 18. H. Nieuwdorp z.t., 19. T. v. d. Valk z.t., 20. C. Haisma z.t., 21. A. ter Harmsel z.t., 22. A. Tak z.t., 23. R. v. d. Broek z.t., 24. H. Koot z.t., 25. M. Wishart z.t., 26. J. Weber z.t., 27. F. Tange z.t., 28. J. Maas z.t., 29. H. Lunenburg z.t., 30. P. Verheyen 3.41.25.

Ploegenklassement van de eerste etappe: 1. Gazelle 10.52.17, 2. Jan van Erp Tegels 10.52.32, 3. Markthof Den Haag-Rogelli 10.54.29, 4. Driessen Stoffen-Optilon 10.55.18, 5. Amstel Bier 10.56.54, 6. Batavus 10.57.32, 7. Oost­Vlaanderen 11.02.15, 8. Kledingbokser 11.03.21, 9. Militaire ploe;g 11.03.38, 10. Transvemlij-Zuid­westhoek 11.03.40, 11. Barelli (Eng.) 11.07.04, 12. Bossche Staalbouw 11.08.04, 13. Ster Kaas 11.14.11, 14. R & B Glas-Verhallen 11.14.57, 15. Beek's Bier 11.25.20.

Tweede etappe: TIJDRIT PHILIPPINE, 11,5 km

Op de verjaardag van niet alleen Konin­gin Juliana, maar ook De Markthof­ Rogelli-ploegleider Henk Plat, zorgde diens pupil Henk de Jong voor een ver­rassing. De 31-jarige coureur uit Goes (ook in de Braakman en de eerste rit van Zeeuws-Vlaanderen bij de besten) klopte iedereen. Voor de 11,5 lastige kilometers tegen de klok had hij vier seconden min­der nodig dan Toine van den Bunder. Een derde Zeeuw, Wim de Waal, verbruikte er veertien meer. Tackaert nog eens drie extra, en Mutsaars, Godde, Koersen, Pi­rard en Van der Kruys - de best ge­plaatsten na een rit - nog meer. Van den Bunder leek onbedreigd leider. Tackaert was op 28 sec. tweede. Henk de Jong nu opeens derde op 41 sec. Een plaats die De Jong (pas vier jaar op de fiets) in de slotrit, met hulp van zijn ploegmakkers Haisma (stond tweemaal bij pech zijn fiets af), Kos en Van der Valk, knap ver­dedigde. Alleen Mutsaars zou hem nog passeren.

Uitslag tweede etappe (tijdrit over 11.5 km) 1. H. de Jong 14.53.8 (bon. 14.38.8), 2. T. v. d. Bunder 14.57.2 (bon. 14.47.2), 3. W. de Waal 15.07.9 (bon. 15.02.9), 4. W. Tackaert 15.10.01. 5. H. Mutsaars 15.15.1, 6. H. Nieuwdorp 15.16.5, 7. P. Godde 15.18.2, 8. E. Koersen 15.18.2, 9. J. Maas 15.20.2, 10. F. Pirard 15.21.0, 11. M. Taverne 15.22.2, 12. T. Gevers 15.23.6. 13. T. de Rooy 15.28.7, 14. A. Tak 15.35.0, 15. S. Jones 15.37.2, 16. R. Kos 15.37.7, 17. M. v. d. Bergh 15.38.4, 18. J. Weber 15.78.8, 19. T. Huy­zen 15.39.4, 20. W. v. Helvoirt 15.41.1, 21. P. v. d. Kruijs 15.42.7, 22. C. v. Dongen 15.44.0, 23. B. v. d. Broek 15.44.1, 24. J. Lepoeter 15.51.1, 25. C. Haisma 15.51.7, 26. H. Lunenburg 15.53.4, 27. F. Tanghe 15.53.7, 28. B. Libregts 15.56.1, 29. A. Polak 15.57.9, 30. W. Boom 15.58.0.

Ploegenklassement van de tweede etappe: 1. Gazelle 45.48, 2. Markthof Den Haag-Rogelli 46.10, 3. Batavus 46.41, 4. Jan van Erp Tegels 46.51, 5. Transvemij-Zuidwesthoek 46.57, 6. Oost-Vlaanderen 47.09, 7. Driessen Stoffen­ Optilon 47.10, 8. Amstel Bier 47.38, 9. Militaire ploeg 47.49, 10. Barelli (Eng.) 48.14, 11. Bos­sche Staalbouw 48.20, 12. Beck's Bier 48.34, 13. Ster Kaasshop 48.35, 14. Kledingbokser 48.46, 15. R en B Glas-Verhallen 48.49.

Derde etappe:OOSTBURG-OOSTBURG, 137 km

In de rit van de waarheid begon Toine's afgang vrij onschuldig. Amstel's Gerrit Mohlmann zette bij de eerste doortocht in Oostburg aan voor de plaatselijke pre­mie. Als bewaker sloot Ad Tak aan. Ba­tavus  Gerrit Pronk was mee en ook mili­tair Heddy Nieuwdorp volgde. Waarna als vijfde Driessen-Optilon's Rene van de Broek op avontuur ging. Een onbeduiden­de ontsnapping, al werd Nieuwdorp, toen de voorsprong opliep tot bijna twee mi­nuten, een bedreiging voor de eerste plaats.

Het gevaar school voor Van den Bunder echter in een andere hoek. Juist terwijl vooraan „motor" Mohlmann lek reed (de anderen wachtten op hem), glipten uit de hoofdmacht drie groepjes weg. Eerst Marcel van Leeuwen (Bossche Staal­bouw) en R en B's Janssen. Maar daar­na: William Tackaert. Peer Maas: ,Ik moest door de kant om bij hem te raken." En vervolgens ook nog eens Henk Mut­saars, die met Tonny Huyzen (Batavus) naar Markthof's Ton van der Valk (viel even daarna) toesprong.

Na 80 km elf leiders. Van den Bunder, die een dergelijke ontwikkeling (wat voor excuses hij ook had) altijd had moeten voorkomen door attent bij de eersten in de hoofdmacht te rijden, gaf nu op kop van de groep alles om de schade te be­perken. Zo'n vijftien kilometer (tot Bier­vliet, na 90 km koers) boog hij zich diep over de stuurpen. Toine: „Ik heb het echt geprobeerd. Tot 200 meter kwam ik terug, maar in het peloton was er be­halve (voorzover ze daartoe in staat wa­ren) Van der Steen en Taverne niemand die me wilde helpen. En alleen kon ik het net niet."

Met leedvermaak zagen velen hoe Toine rechtop ging zitten. De gebrekkige sa­menwerking voorop ten spijt - Mutsaars moest daar alles alleen doen - lukte de actie “Slacht Van den Bunder". Het ver­schil groeide tot een dikke twee minuten. De beslissing was een feit. Dat Tak ten­slotte (samen met Nieuwdorp licht voor­uit) de rit won, was alleen voor de sta­tistiek van belang. Dat de naam van de eindwinnaar William Tackaert werd (al hield Maas hem nog wel van bonificatie af) was eigenlijk ook niet het belang­rijkste. Mutsaars, die de buit verdiende, maalde er tenminste niet om, dat de Belg profiteerde van zijn zweet. Wat gold was de nederlaag voor Van den Bunder.

Waarbij, ten voordele van de Zeeuw, moet worden vermeld dat hij in de finale toch weer bijna “wonderen" verrichtte. Op de meet had hij nog slechts 38 sec. achterstand op Tackaert. Tien teveel, maar in een krappe tien kilometer haalde Toine nog wel bijna anderhalve minuut terug. De Zeeuw berustend: „Ik wist dat ik het niet meer kon redden. Toch gaf ik even alles." Voor eigen supporters bleef hem bij de afstraffing voor alles wat hij de concurrentie “aandeed", dan toch nog de voldoening strijdend ten onder to zijn gegaan ...

BRON:Henk Kruithof

Uitslag derde etappe over 137 km: 1. A. Tak 3.19.16 (bon. 3.19.01), 2. H. Nieuwdorp 3.19.16 (bon. 3.19.06), 3. P. Maas 3.19.2'1 (bon. 3.19.16), 4. W. Tackaert 3.19.21, 5. G. Mohlmann z.t., 6. R. v. d. Broek z.t., 7. G. Pronk z.t., 8. H. Mutsaars z.t., 9. M. v. Leeuwen z.t., 10. T. Huyzen 3.19.52, 11. P. Godde 3.19.59, 12. F. Pirard z.t., 13. T. v. d. Bunder zt., 14. P. v. d. Kruijs z.t., 15. A. ter Harmsel z.t., 16. T. Gevers z.t., 17. E. Koersen z.t., 18. T. v. d. Valk z.t., 19. P. v. Leeuwen z.t., 20. P. Damen z.t., 21. R. Kos z.t., 22. W. v. Helvoirt z.t., 23. J. Maas z.t., 24. H. de Jong z.t., 25. J. Weber 3.20.24, 26. A. v. d. Steen 3.20.44, 27. W. de Waal z.t., 28. B. v. d. Broek z.t., 29. M. Lamaire z.t., 30. C. Haisma z.t.

Ploegenklassement van de derde etappe: 1. Gazelle 9.58.36, 2. Batavus 9.59.12, 3. Jan van Erp Tegels 9.59.19, 4. Amstel Bier 9.59.19, 5. Driessen Stoffen-Optilon 9.59.44, 6. Markthof Den Haag-Rogelli 9.59.57, 7. Oost-Vlaanderen 10.00.49, 8. Kledingbokser 10.02.10, 9. Trans­vemia-Zuidwesthoek 10.03.38, 10. Militaire ploeg 10.04.57, 11. Barelli (Eng.) 10.05.59, 12. R & B Glas-Verhallen 10.09.04, 13. Beck's Bier 10.13.07, 14. Ster Kaas 10.15.09.

Bossche Staalbouw (met 2 overgebleven ren­ners) opgegeven.

EINDKLASSEMENTEN

Individueel: 1. W. Tackaert (Belgie) 7.11.24, 2. T. v. d. Bunder 7.11.34, 3. H. Mutsaars 7.11.39, 4. H. de Jong 7.12.15, 5. P. Godde 7.12.20, 6. E. Koersen 7.12.20, 7. F. Pirard 7.12.23, 8. P. v. d. Kruijs 7.12.40, 9. H. Nieuw­dorp 7.12.49, 10. A. Tak 7.13.02, 11. P. Maas 7.13.07, 12. T. Huyzen 7.12.08, 13. W. v. Hel­voirt 7.13.17, 14. W. de Waal 7.13.43, 15. J. Maas 7.13.45, 16. T. Gevers 7.13.49, 17. R. v. d. Broek 7.13.58, 18. A. ter Harmsel 7.14.28, 19. J. Weber 7.14.29, 20. T. v. d. Valk 7.14.31, 21. A. v. d. Steen 7.14.33, 22. P. Damen 7.14.51, 23. C. Haisma 7.15.02, 24. H. Lunenburg 7.15.03. 25. F. Tanghe (Belgie) 7.15.03, 26. H. Koot 7.15.15, 27. M. Taverne 7.15.38, 28. R. v. d. Rakt 7.15.51, 29. W. Wishart (Eng.) 7.17.00. 30. P. v. Leeuwen 7.17.54.

Ploegen: 1. Gazelle 21.36.41, 2. Jan van Erp­ Viner 21.38.42, 3. Markthof Den Haag-Rogelli 21.40.36, 4. Driessen Stoffen-Optilon 21.42.12, 5. Batavus 21.43.25, 6. Amstel Bier 21.43.51, 7. Oost-Vlaanderen 21.50.13, 8. Transvemu-Zuid­westhoek 21.54.15, 9. Kledingbokser 21.54.17, 10. Militaire ploeg 21.56.24, 11. Barelli (Enge­land) 22.01.17, 12. R & B Glas-Verhallen 22.12.50, 13. Beck's Bier 22.14.11, 14. Ster Kaasshop 22.17.55.

Punten: 1. T. van den Bunder 47 pnt., 2. 11. Mutsaars 44 pnt., 3. W. Tackaert (Belgie) 43 pnt., 4. P. Godde 41 pnt., 5. H. Nieuwdorp 37 pnt., 6. F. Pirard 36 pnt., 7. H. de Jong 32 pnt.

 

OMLOOP ZAANS POLDERLAND – 24 september.1978

De winnaars waren  ROB DUIN (liefhebbers),

                                                          G. THEEMISSE (nieuwelingen)

Rob Duin is met grote overmacht win­naar geworden van de Tweede Omloop van het Zaanse Polderland. Deze “klas­sieker" voor liefhebbers en veteranen voerde over de polderweggetjes rond de Zaanstreek over een afstand van 65 km. Het smalle parkoers liet de renners niet toe om in waaierformatie te gaan rijden. Daardoor werd het een geweldige slijta­geslag omdat de strakke wind in het open land altijd een stuk harder blaast dan tussen de bomen.

Rob Duin, 31 jaar en afkomstig nit Alk­maar, voelde zich op dit terrein het best op zijn gemak. Mede door zijn toedoen ontstond er al snel een kopgroep van 8 renners waarbij verder zaten Plieger, Van den Oever, Peetoom, Roos, Noors, Veenboer en Brouwers. Van dat achttal moest eerst Noors lossen en kreeg zijn ploeggenoot Henk Roos een lekke band. Juist op dat moment was Rob Duin be­zig om een aantal demarrages te plaat­sen. Een keer of drie kon de concurrentie die zaak weer recht trekken, maar in Pur­merland - op zo'n 10 kilometer voor het einde - was Duin definitief vertrokken.

Zijn achtervolgers zagen hem pas terug toen hij nog nagenietend zijn succesver­haal deed: “Ik heb een aantal keren ge­demarreerd om de kracht van mijn te­genstanders te testen en af te zwakken. Ja, en dan kom je weg en hoor je dan je voorsprong steeds maar oploopt. Ik ben hier ontzettend blij mee, want het wordt in ons liefhebberswereldje toch als een ideaal gezien om zo'n klassieker te win­nen."

Een halve minuut na de zegevierende aankomst van de Alcmaria Victrix-ren­ner won Wil Brouwers de sprint voor de tweede plaats voor Van Helvoort en Ger­rit Plieger.

De nieuwelingen-wedstrijd over hetzelfde traject van 65 kilometer kwam op naam van Theimisse van De Windmolens. De Brabander sprintte iets sneller dan zijn medevluchters Gerrie Honigh, Peter Pie­ters en Vroom. De wedstrijden hadden een goed verloop al deden zich op de smalle wegen nogal wat valpartijen voor.

Een volger in 'n volgwagen bakte het bij de nieuwelingen zelfs zo bruin door een der renners in het water te rijden. Hier­mee aantonend, dat volgwagens die niets met de karavaan te maken hebben een ernstig beletsel zijn voor een sportief wedstrijdverloop.

Liefhebbers-veteranen: 1. R. Duin (Alkmaar) 65 km in 1.36.12, 2. W. Brouwers (Rotterdam) 1.36.47, 3. C. van Helvoort (Nieuwkuyk), 4. G. Plieger (Ameide), 5. J. Peetoom (Badhoeve­dorp), 6. W. Veenboer (Nieuwkoap), 7. H. van de Oever (Wassenaar), 8. A. Noors (Den Hel­der), 9. P. Sanders (Den Bosch), 10. H. de Leeuw (Den Haag).

Nieuwelingen: 1. G. Theimisse (De Windmo­lens) 65 km in 1.34.28, 2. G. Honigh (DTS), 3. P. Pieters (De Bataaf), 4. R. Vroom (Excel­sior), 5. R. Groen (Tempo), 6. A. van Vliet (Amstelland), 7. J. van Wink (De Kampioen), 8. L. Kersten (Geldrop), 9. J. Tromp (Alc­maria Victrix), 10. H. Koopman (DOK) 1.34.44. BRON: Rob KAT

 

OOSTBURG - 11 juni.1978

Amateurs: 1. P. Godde, 2. G. van 't Geloof, 3. J. van Meer, 4. A. Beun, 5. W. de Waal, 6. J. de Schipper, 7. H. van Kuijk, 8. J. Harinck, 9. C. van Dongen, 10. J. Kole.

 

OOSTBURG - 30 april.1978

Liefhebbers: 1. P. Stout, 2. B. Steenbakker, 3. W. de Faber, 4. M. van Brussel, 5. K. Tol­hoek, 6. G. Plieger, 7. B. Jansen, 8. C. de Smit, 9. T. Veerman, 10. J. Zaan.

Nieuwelingen: 1. A. Claeys, 2. A. de Maes­schalck, 3. N. v. Oorschot, 4. C. Braanker, 5. N. Tolleman, 6. B. Tieleman, 7. P. de Jonge, 8. I. Pijcke, 9. A. Verplanke, 10. K. van Goet­hem.

 

OOSTERHOUT - 27 en 28 mei.1978

Amateurs: 1. Th. de Rooy, 2. R. v. d. Rakt, 3. G. Bruyndonckx (Belgie), 4, K. Robbricht (Belgie), 5. H. Prinsen, 6. A. Covens (Belgie), 7. W. van Dongen, 8. J. van Tilborg, 9. J. Kuiken, 10. Ad van Troben.

Liefhebbers: 1. L. v. d. Wiel, 2. H. v. d. Hout, 3. K, Bokma, 4. C. Hoogervorst, 5. H. Lap, 6. B. van Helvoirt, 7. J. Rikken, 8. T. Coolen, 9. B, Kanselaar, 10. F. Okkerse.

Junioren: 1. A. Stevens, 2. T. Appeldoorn, 3. H. Akkermans, 4. L. van Mook, 5. M. Mulder, 6. J. v. d. Toorn, 7. H. van Kessel, 8. A. van Bezooijen, 9. M. van Glerum, 10. L. Groen.

Nieuwelingen: 1. T. van Vliet, 2. E. Vossen­berg, 3. K. Evers, 4. F. Kubpers, 5. H. de Lange, 6. M. Verhagen, 7. C. van Dungen, 8. R. Blokzebl, 9. H. van Staten, 10. J. Vermunt.

Liefhebbers: 1. H. van Leeuwen, 2. H. Lap, 3. G. Plieger, 4. B. Kanselaar, 5. P. v. d. Burg, 6. J. Rikken, 7. B. Steenbakker, 8. H. Hermes, 9. C. Hoogervorst, 10. F. Okkerse.

 

OOSTERHOUT (N.Br.) - 1 oktober.1978

Amateurs: 1. P. GSdde, 2. W. de Waal, 3. R. Borst, 4. P. Bosch, 5. G. van 't Geloof, 6. H. Gramser, 7. W. Hus, 8. M. v. d. Toorn, 9. P. Franken, 10. G. Verwaaijen.

Nieuwelingen: 1. K. Eversdijk, 2. K. Muis, 3. C. van Mieghen, 4. J. Daems, 5. R. Valken­burg, 6. M. Stroonijder, 7. A. van Loon, 8. T. van Vliet, 9. R. Haster, 10. J. Vermunt.

Liefhebbers: 1. K. Tolhoek, 2. P. Legierse, 3. L. v. d. Wiel, 4. A. Bouwens, 5. A. v. d. Ploeg, 6. C. den Boer, 7. B. van Leest, 8. T. Zwane­burg, 9. M. Malipaard, 10. C. v. d. Linde.

 

OOSTERHOUT (N.Br.) - 21 mei.1978

Amateurs: 1. H. de Boer, 2. W. Pater, 3. M. Pluimers, 4. J. de Ruiter, 5. R. Hassink, 6. H. Rijks, 7. W. Vlot, 8. F. Merts, 9. J. Tijdink, 10. N. Mensing.

Liefhebbers en veteranen: 1. H. Gramser, 2. G. van Nuland, 3. C. Hoogervorst, 4. A. Vee­nendaal, 5. K. Bokma, 6. G. Plieger, 7. A. van Melis, 8. G. Huisjes, 9. C. van Espen, 10. J. Stuiver.

 

OOSTERWOLDE - 20 september.1978

Amateurs: 1. H. Snoeiiink, 2. B. Groen, 3. A. Koster, 4. B. Huveneers, 5. G. Mohlmann, 6. J. Spijker, 7. J. Feiken, 8. D. Klein, 9. J. Wel­les, 10. C. Haisma.

 

OOST-SOUBURG - 5 augustus.1978

Amateurs: 1. J. Verbeke, 2. W. de Waal, 3. Th, Appeldoorn, 4. P. Kivits, 5. H. Moens, 6. W. van Helvoirt, 7. K. de Vrieze, 8. J. M. Harinck, 9. C. Spaans, 10. C. Vleugel.

Liefhebbers: 1. L. Poortvliet, 2. G. den Boer, 3. Th. v. d. Brande, 4. W. de Feber, 5. S. van Dongen, 6. M. van Brussel, 7. K. Tolhoek, 8. W. Tender, 9. P. Legierse, 10. B. Kanselaar.

 

OOSTVOORNE - 22 juli.1978

Amateurs: 1. A. Versluis, 2. R. Smit, 3. H. de Boer, 4. B. Huveneers, 5. T. Griep, 6. G. Min­;'I 7. R. Kos, 8. T. Hogervorst, 9. J. Zuijd­weg, 10. W. Schuurhuizen.

Liefhebbers: 1. G. Plieger, 2. B. Jansen, 3. C. de Boer, 4. L. van Hoorn, 5. W. Brouwers, 6. J. van Geest, 7. S. Koevermans, 8. W. Roos, 9. E. de Vos, 10. H. Brinkman.

 

OOSTZAAN - 13 augustus.1978

Amateurs: 1. J. Kieftenburg, 2. D. Groen, 3. A. Breedijk, 4. M. Taverne, 5. P. Hoornstra, 6. G. Kamper, 7. A. Rotteveel, 8. W. Keene, 9. H. de Boer, 10. L. Suiker.

Liefhebbers en veteranen: 1. J. v. d. Horst, 2. K. Teeuwen, 3. T. Degeling, 4. S. Kamp, 5. E. de Vos, 6. R. Duin, 7. F. Bakhuizen, 8. C. Zwart, 9. W. Korver, 10. J. Peetoom.

Dames: 1. M. Brinkhoff, 2. A. Riemersma, 3. M. Barendrecht, 4, T. v. d. Plaat, 5. B. van IJken, 6. A. Kuypers, 7. H. Lieverse, 8. T. Kuypers-v. Dool, 9. P. de Bruin, 10. N. Streef.

 

ORTHEN - 28 mei.1978

Amateurs: 1. Th. Gevers, 2. B. Libregts, 3. A. Versluis, 4. H. Lunenburg, 5. H. Koot, 6. F. Jansen, 7. A. Kraan, 8. J. Bakker, 9. W. van Steenis, 10. M. Wijngaards.

Junioren: 1. F. Timmers, 2. R. van IJzen­doorn, 3. B. Zoontjens, 4. M. Elshof, 5. J. van Zandbeek, 6. H. Manders, 7. J. Coppelmans, 8. E. Rijk, 9. H. Maartens, 10. G. Wittenberg. Nieuwelingen: 1. J. van Poppel, 2. J. Ver­schuur, 3. W. Martens, 4. G. Rutten, 5. J. Boers, 6. R. Elshof, 7. J. Ackermans, 8. B. Lambregts, 9. H. Blom, 10. P. Vissers.

 

OSS - 5 juli.1978

Amateurs: 1. W. de Laat, 2. Th. Gevers, 3. F. Moons, 4. H. Koot, 5. E. Koersen, 6. B. van Lamoen, 7. H. Lunenburg, 8. H. Mutsaars, 9. L. van Wely, 10. H. Senders.

Junioren: 1. B. Zoontjens, 2. J. Idili, 3. R. Motke, 4. J. van Asten, 5. Th. Wallenburg, 6.

A. Thissen, 7. H. van Erp, 8. R. v. d. Steen, 9. J. Paumen, 10. M. Teunissen.

 

OSSENDRECHT - 20 juni.1978

Amateurs: 1. T. ter Harmsel, 2. M. van Vlim­meren, 3. J. van Tilborg, 4. A. van Hooft, 5.

W. Jeremiasse, 6. A. van Peer, 7. A. Bastiaan­se, 8. A. van Elzakker, 9. K. Roks, 10. A. Mannien.

Junioren: 1. M. van Rijsbergen, 2. M. Boeren, 3. G. Boer, 4. E. Boeren, 5. J. v. d. Toorn, 6. R. Senders, 7. M.Leijs, 8. K. Heeren, 9. S. Strijbosch, 10. R. v. d. Steen.

 

OUD-BEIJERLAND - 17 juni.1978

Amateurs: 1. A. Versluis, 2. J. de Bruin, 3. G. St. Nicolaas, 4. P. Sager, 5. J. van Vliet, 6. J. van Tilborg, 7. R. de Roon, 8. A. Overde­vest, 9. L. den Hartigh, 10. G. Molema.

Liefhebbers: 1. T. Koop, 2. G. Plieger, 3. S. Koevermans, 4. W. Wielhouwer, 5. W. Brou­wers, 6. F. Somers, 7. P. Nobel, 8. M. van Brussel, 9. A. van 't Hof, 10. H. Ket.

 

OUDEMIRDUM - 19 juli.1978

Amateurs: 1. W. Vlot, 2. J. Feiken, 3. P. Noy, 4. T. Zijlstra, 5. S. Greidanus, 6. J. Vlot, 7. B. Groen, 8. J. Bakker, 9. D. Lolkema, 10. B. Duit.

 

OUDENBOSCH - 27 augustus.1978

Amateurs: 1. A. Tak, 2. J. van Meer, 3. W. Jeremiasse, 4. N. Toussaint, 5. W. de Waal,

6. K. den Hartog, 7. P. Heeren, 8. A. v. d. Steen, 9. P. Maas, 10. G. van 't Geloof. Nieuwelingen: 1. G. van Mieghem, 2. M. Ver­hagen, 3. J. Verschuur, 4. J. van Dalen, 5. J. de Boer, 6. M. Stroosnijder, 7. K. Dingemans, 8. J. v. d. Pool, 9. R. Thijs, 10. R. Veeke. Junioren: 1. H. Winkel, 2. M. Boeren, 3. J. Lammerts, 4, G. Ammerlaan, 5. L. Godde, 6. J. Hanegraaf, 7. R. Heeren, 8. M. Leys, 9. J. St. Nicolaas, 10. R. v. d. Steen.

 

OUDERKERK AAN DEN AMSTEL - 11 juni.1978

Amateurs: 1. H. Steekers, 2. H. van Piere, 3. Th. Noy, 4. L. Westrus, 5. K. Brandse, 6. R. Bessems, 7. G. Looijenstein, 8. R. Borst, 9. T. de Groot, 10. D. Schouten.

Junioren: 1. R. Hakkert, 2'. G. Visscher, 3. G. Groenewegen, 4, H. v. d. Bergh, 5. H. Wilde­man, 6. H. van Lachterop, 7. E. Wittekoek, 8. J. Nieuwpoort, 9. R. Been, 10. K. Polderpoort. Nieuwelingen: 1. R. Daalmeyer, 2. K. de Brons, 3. R. Wiese, 4. R. Breeman, 5. H. Koop­man, 6. H. Biel, 7. G, Honigh, 8. R. Schu­rink, 9. W. Smit, 10. E. Ploeg.

 

OUD-GASTEL - 2 april.1978

Amateurs: 1. A. Tak, 2. T. Huyzen, 3. S. Aarts, 4. T. Fase, 5. G. van 't Geloof, 6. C. de Jong, 7. A. de Jager, 8. M. van Vlimmeren, 9. P. Coolen, 10. W. van Helvoirt.

Junioren: 1. H. van Lent, 2. J. de Bie, 3. P. Pieters, 4. R. v. d. Steen, 5. J. Hanegraaf, 6. R. Lemmers, 7. M. van Rijsbergen, 8. A. v. d. Poel, 9. W. van Oers, 10. W. v. d. Burg.

 

OUD-VOSSEMEER - 21 juli.1978

Amateurs: 1. C. Brouwer, 2. P. Koppert, 3. W. de Laat, 4. P. Roymans, 5. P. Franken, 6. R. Tuyl, 7. C. Dietvorst, 8. K. Roks, 9. W. van Dongen, 10. P. v. d. Pluijm.

Nieuwelingen: 1. R. Thijs, 2. J. de Crom, 3. T. van Vliet, 4. M. Verhagen, 5. A. Claeijs, 6. J. v. d. Poel, 7. G. van Mieghem, 8. A. de Maes­schalk, 9. K. Mol, 10. K. van Goethem.

Amateurs (clubs-ploegentijdrit) : 1. Willebrord Wil Vooruit, 2. WV Roosendaal, 3. De Wind­molens, 4. De Zuidwesthoek, 5. Het Snelle Wiel, 6. Westland Wil Vooruit, 7. Fortuna, 8. Theo Middelkamp, 9. De Jonge Renner, 10. WV Breda.

 

OUD-VOSSEMEER - 22 juli.1978

Amateurs: 1. A. Tak, 2. W. de Waal, 3. A. v. d, Poel, 4. B. van Lamoen, 5. J. van Tilborg, 6. P. Hofland, 7. C. van Dongen, 8. P. Godde, 9. E. Koersen, 10. R. Sumich (N.-Zld.).

Junioren: 1. J. Hanegraaf, 2. P. Pieters, 3. M. van Rijsbergen, 4. A. van Asten, 5. H. Ak­kermans, 6. P. Schroen, 7. G. Visscher, 8. W. Bouman, 9. R. Koppert, 10. H. Havik. Liefhebbers: 1. S. van Dongen, 2. K. de Nooijer, 3. J. van Gestel, 4. W. Wielhouwer, 5. C. Deelen, 6. G. Koenraadt, 7. L. de Jager, 8. W. de Feber, 9. F. Meijaard, 10. A. Roelofs.

 

OVERDINKEL - 4 mei.1978

Amateurs: 1. D. van Egmond, 2. L. Steur, 3. J. Olde Meule, 4. J. Lookamp, 5. J. Spijker, 6. Geert Dalfsma, 7. A. Veelers, 8, T. de Lange, 9. H. Vaanhold, 10. J. Bulthuis.

 

OVERLOON - 28 mei.1978

Amateurs: 1. H. van Loon, 2. P. Kuys, 3. B. Langeveld, 4. P. v. d. Kruijs, 5. H. Mutsaars, 6. G. Oosterbosch, 7. G. Nederlof, 8. P, Za­ger, 9. B. van Lamoen, 10. J. van Driel.

Junioren: 1. T. Peeters, 2. F. v. d. Beuken, 3. R. Lemmens, 4. P, Stein, 5. P. v. d. Weijst, 6. H. Theunissen, 7. A. van Eede, 8. J. Bruning, 9. M. van Lierop, 10. H. Lexmond.

Dames: 1. K. van Oosten-Hage, 2. M. Brink­hoff, 3. C. Carpenter (VS), 4. P. de Bruin, 5. A. Riemersma, 6. C. Peterson (VS), 7. T. v. d. Plaat, 8. A. Kuypers, 9. B. van IJken, 10. N. van Vliet.