JAARGANG 1975

                              WEDSTRIJDEN P T/M R

PAPENDRECHT - 2 augustus.1975

Amateurs: 1. W. van Steenis, 2. A. Versluis, 3. J. Kieftenburg, 4. M. Havik, 5. S. Schuitemaker, 6. P. van Leeuwen, 7. K. St. Nicolaas, 8. G. Mak, 9. A. de Groot, 10. H. Botterhuis.

Junioren: 1. R. Bessems, 2. H. Noy, 3. D. Willigenburg, 4. M. v. d. Berg, 5. M. Huizinga, 6. D. van Egmond, 7. J. Torcque, 8. J. Hammen­dorp, 9. R. de Boer, 10. A. Polak.

 

PHILIPPINE - 21 juli.1975

Amateurs: 1. J. Bruessing, 2. F. van Katwijk, 3. L. van Vliet, 4. A. van Houwelingen, 5. H. Langeriis. 6. G. van Gerwen, 7. G. Minneboo, 8. T. Fase, 9. T. Carroll (Eng.), 10. E. v. d. Helst (Belgie).

 

PIJNACHER - 16 augustus.1975

KEES BAL is er nog!

Onverwachte zege in Pijnacker

Eigenlijk zou Kees Bal helemaal niet rijden in de tweede profronde van Pijnacker. Nadat de Zeeuw een week eerder in Kamerik “zo maar" was weggebleven, reageerde hij noncha­lant op een informatief telefoontje van coordinator Jan Jans­sen. “Voorlopig geen interesse," meldde Bal nukkig. „Ik heb zaterdagmiddag wel wat anders te doen. "

Maar zie: zonder contract en - al werd daar nog over gepraat - dus zonder vergoeding, verscheen door sportieve en prive­problemen geplaagde “Balletje" toch aan. het vertrek in het

Zuidhollandse plaatsje tussen Delft en Zoetermeer. “Om te laten zien dat ik er nog ben," lichtte hij later toe. „De hele week heb ik hard getraind en als voorbereiding voor de Neder­landse proftour kwam deze wedstrijd best uit."

Kees Bal, 23 pas, wilde daar slechts mee onderstrepen dat hij zeker nog niet als “afgeschreven" wenst te worden beschouwd. De Zeeuw; als amateur een opvallend coureur maar geen abso­lute topper, die bij zijn debuut als professional zoveel succes kende (zes triomfen in het eerste jaar en vier, waaronder de klapper in de Ronde van Vlaanderen, in het tweede seizoen), is bereid alsnog te knokken voor de positie die hij in de wieler­pelotons ambieert.

De teleurstelling over een “verloren" jaar heeft Bal verwerkt. Zijn conflict met kopman Joop Zoetemelk, minder goede uit­slagen in de klassiekers en een gemiste Tour de France gaan aan het eind van de zomer vrijwel leiden tot een breuk met de ploeg van; Gan-Mercier.

De contacten met buitenlandse (ook Nederlandse) sponsors zijn er reeds. Juist daarom is Kees vast­besloten nog een paar knappe prestaties af te leveren.

Zoals bijvoorbeeld de onverwachte explosie in Pijnacker. Waar in een spurt met ploegmakker Gerard Vianen, Kees Bal naar zijn tweede („Alleen in Kloosterzande lukte het eerder," beken­de hij) Nederlandse seizoenwinst reikte.

De basis daarvoor legde Bal al vroeg in de koers, die door zo'n tienduizend mensen werd bezocht. Eric Leman en Rik van Lin­den brachten de eerste demarrages uit het veld, waarin Pollen­tier en Maertens ondanks toezeggingen ontbraken, op hun naam. Jan Aling, Alex van Linden en Albert van Vlierberghe (veel Belgen op de 56 namen tellende deelnemersljjst) waren even „weg", maar pas bij de uithaal van Scheveninger Bert Pronk en Nidi den Hertog verbrokkelde het peloton voor de eerste keer.

Met Aling, Rosiers en Arie Bakker reageerde Kees Bal toen al attent. Wat na 30 km de splitsing inleidde. Bal, Vianen, Staf van Roosbroeck, Ben Janbroers, Bert Pronk en Nidi den Hertog kwamen voorop. Ze sloegen een kloof van 20 seconden, die drie Belgen (Rik en Alex van Linden en Ludo Delcroix) met Piet van Katwijk overbrugden. Terwijl de wind op het zware par­koers enkele professionals (De Jong, Van der Putten, Kelle­ners, Cary en Vrancken) op „toeren" achterstand bracht, zagen Cees van Dongen, Theo Smit, Hennie Kuiper en Eric Leman het gevaar. Maar zij misten op het moment de macht die Mark Demeyer en Donald Allan in twee kilometer bij de vluchters bracht.

Twaalf man zouden in Pijnacker de vetste prijzen verdelen. Met Bal als gretig kandidaat voor de hoogste eer. Halfkoers testte hij zijn tegenstanders met een priemende solo. Die was nog niet beslissend, al haalde de reactie voorop wel het ritme uit de groep. Even dachten de toeschou­wers nog aan een herkansing voor der­tien „jagers" (Smit, Kuiper, De Vlam, Schipper, v. d. Meijden, Bracke, Lloyd, Hordijk, Swerts, Van Springel, Van Vlier­berghe, Bakker en Aling), maar zover kwam het niet.

Terwijl Knetemann, Kamper en Jan van Katwijk achterin trachtten de schade te beperken en voorop Rik van Linden met bandbreuk af moest haken, sloeg het Gan-duo toe. Bal sprong weg, Van Roos­broeck bewees een vriendendienst aan Vianen (liet het gaatje vallen) en na 60 van de 100 kilometer was de ontkno­ping daar. Eenmaal bij het gedubbelde peloton gekomen kon ook Knetemann nog een helpende hand toesteken. De zaak was beslist.

De ijver van Kuiper (wat reed de kampioen een formidabele finale die eerst met Smit, Van der Meijden en De Vlam en later alleen over het parkoers ging (beloning: een twaalfde plaats ... ) ten spijt, de hoofdrollen in Pijnacker waren voor de Nederlanders in buitenlandse dienst. Met Bal als winnaar. Gerard Vianen, onlangs nog gehuldigd in Obbicht en Linne, drong in de sprint niet aan.Bron:Henk Kruithof

Beroepsrenners: 1. Kees Bal, Kwadendanune; 2. G. Vianen, Kockengen; 3. P. van Katwijk, Mill; 4. M. Demeyer, Belgie; 5. D. Allan, Australie; 6. B. Pronk, Scheveningen; 7. S. van Roosbroeck, Belgie; 8. N. den Hertog, Ermelo; 9. B. Janbroers, Zaandam, 10. L. Delcroix, Belgie; 11. A. van Linden, Belgie; 12. H. Kuiper, Ossendrecht; 13. Th. Smit, Amsterdam; 14. C. v. d. Meijden, Puttershoek; 15. W. de Vlam, Sam­beek; 16. V. van Schil, Belgie; 17. J. de Cauwer, Belgie; 18. J. van Katwijk, Bladel; 19. J. Brinkman, Rotterdam; 20. R. Swerts, Belgie; 21. E. Leman, Belgie; 22. J. Schipper, Baarn; 23. B. Hordijk, Rotter­dam; 24. H. van Springel, Belgie; 25. R. Rosiers, Belgie; 26. D. Lloyd, Engeland; 27. C. van Dongen, Hoeven; 28. J. Spruyt, Belgie; 29. F. Bracke, Belgie; 30. G. Knetemann, Huybergen.

Amateurs: 1. K. H. Bohnen (Duitsland), 2. L. van Vliet, 3. F. v. d. Enden, 4. L. van Nieuwkerk, 5. C. Maaskant, 6. J. van Veen, 7. P. Franken, 8. J. Kettenis, 9, A. Ravensbergen, 10. W. Hofstede.

 

PRINSENBEEK – 8 juni.1975

Amateurs: 1. Ad Prinden, 2. Leo Boose, 3. Phil de Jongh,

Junioren: 1. Leen Janszen, 2. Martien van Gool, 3. Henk van de Berg,

Nieuwelingen: 1. Piet Liefaard, 2. B. Nugteren, 3. N. Snijders

 

PURMEREND - 13 juli.1975

Amateurs: 1. M. Pronk, 2. C. Moritz, 3. J. Kieftenburg, 4. J. Kruunen­berg, 5. M. Visser, 6. Sj. Schuitemaker, 7. R. Haller, 8. J. de Kind, 9. F. van Lachterop, 10. C. Leunis.

Liefhebbers: 1. R. Duin, 2. J. Dekker, 3. A. Jansen, 4. S. Koevermans, 5. J. Jonker, 6. S. Lust, 7. F. Cornelisse, 8. G. van Hof, 9. H. Moor­man, 10. E. de Vos.

 

PUTTEN - 28 juni.1975

Veteranen en liefhebbers: 1. K. Bokma, 2. K. Clerckx, 3. A. Gezel, 4. A. Breuer, 5. R. Moes, 6. C. Kouwenhoven, 7. A. Kooyman, 8. A. v. d. Bosch, 9. N. Regter, 10. G. v. d. Ham.

Amateurs: 1. J. Lookamp, 2. J. Sandbrinki 3. Th. Oudhoorn, 4. P. Blaske, 5. J. Moesker, 6. T. Krabbe, 7. E. Smit, 8. P. Koeleman, 9. W. Vlaanderen, 10. H. Meyn.

 

PUTTERSHOEK - 7 juni.1975

Amateurs: 1. G. van 't Geloof, 2. M. Havik, 3. R. Cornelisse, 4. A. Ver­sluis, 5. T. Blom, 6. G. de Wit, 7. J. Vooys, 8. S. Berkhout, 9. C. de Kleine, 10. W. Neelen.

Nieuwelingen: 1. N. Snijders, 2. A. Wijnands, 3. M. v. Vlimmeren, 4. P. Heeren, 5. P. Broere, 6. P. Liefaard, 7. J. de Bruin, 8. J. Gus­sels, 9. A. van Asten, 10. B. Bey,

 

RAALTE – 4 mei.1975

Liefhebbers: 1.Johan Pluimers, 2. G. Huisjes, 3. A. Duijn,

 

RAAMSDONKSVEER - 8 mei.1975

Amateurs: 1. M. Jacobs, 2. B. Broere, 3. W. v. Steenis, 4. W. de Wilde, 5. G. Minneboo, 6. P. Kestie, 7. P. Kivits, 8. J. Konings, 9. J. Coore­mans, 10. J. de Groot.

Junioren: 1. F. v. Dongen, 2. S. Polak, 3. A. Polak, 4. L. Veeke, 5. R. v. d. Eakt, 6. H. Timmermans, 7. J. Vergouwen, 8. J. v. d. Velde, 9. J. Voesenek, 10. H. v. d. Berg.

Liefhebbers: 1. A. Veenendaal, 2. W. v. Putten, 3. B. Pelikaan, 4. B. ter Harmsel, 5. A. v. Melia, 6. B. Driessen, 7. M. v. Brussel, 8. C. v. Helvoirt, 9. J. Jonker, 10. H. Spronk.

 

RANSDAAL - 24 augustus.1975

Amateurs: 1. M. de Vos, 2. H. Geldens, 3. E. Visschers, 4. W. Maasen, 5. F. Sluper, 6. J. Swinnen, 7. H. Geerkens, 8. J. v. d. Meer, 9. K. v. d. Wereld, 10. J. Solberg.

Nieuwelingen: 1. P. Schroen, 2. J. Janssen, 3. J. Ramaeckers, 4. W. Bournan, 5. A. Wijnands, 6. H. v. Weerden, 7. P. Heeren, 8. J. Idili, 9. R. Motke, 10. J. v. Beers.

Junioren: 1. R. van Dijk, 2. P. Driessen, 3. J. Schlenker, 4. H. Don­kers, 5. N. Pass, 6. A. Smulders, 7. J. Bellenakers, 8. A. Verhuysen, 9. J. Meyers, 10. J. Weber.

 

REEK - 13 april.1975

Amateurs: 1. W. Vlot, 2. J. Bakker, 3. A. Hassink, 4. F. Jansen, 5. G. Bruinsma, 6. H. v. Kilsdonk, 7. A. v. Houwelingen, 8. R. Hassink, 9. M. Verhagen, 10. J. Koops.

Junioren: 1. J. Lammertink, 2. D. Timmer, 3. H. Timmermans, 4. S. Polak, 5. G. Kuiken, 6. J. Brummelaar, 7. R. Rabe, 8. J. Pieters, 9. J. Groenenstein, 10. K. Sint Nicolaas.

Nieuwelingen: 1. C. Kuistermans, 2. Th. Peters, 3. R. v. Heijst, 4. L. Bevers, 5. G. v. Putten, 6. J. de Bruin, 7. A. Hoogeveen, 8. J. Broers, 9. J. de Bie, 10. W. v. d. Heijden.

Liefhebbers: 1. B. Driessen, 2. G. Carpentier (BelgiL), 3. A. Jansen, 4. A. Veenendaal, 5. H. Timmermans, 6. B. ter Harmsel, 7. B. Pelli­kaan, 8. T. Marsman, 9. A. v. Melis, 10. N. Toussaint.

 

RENESSE - 9 juli.1975

Amateurs: 1. R. Verboom, 2. W. Lugtenburg, 3. C. Tabak, 4. P. Helle­mons, 5. H. Nieuwdorp, 6. A. v. d. Bunder, 7. J. Zuydweg, 8. A. Prin­sen, 9. J. Akkermans, 10. A. Overveld.

 

REUSEL - 27 april.1975

Amateurs: 1. H. v. Kilsdonk, 2. W. v. Helvoirt, 3. A. v. Peer, 4. F. v. Gils, 5. A. Toepoel, 6. G. Bruinsma, 7. F. Bruinsma, 8. T. Jansen, 9. H. Peels, 10. W. de Ruyter.

Junioren: 1. J. Willigenburg, 2. T. Spooren, 3. E. Gevers, 4. A. Hoezen, 5. T. Verstappen, 6. B. Vorstenbosch, 7. K. St. Nicolaas, 8. A. Ver­huyzen, 9. S. v. Gestel, 10. H. Jonkers.

Dames: 1. K. v. Oosten-Hage, 2. A. v. Weegberg, 3. G. Kerremans, 4. A. Riemersma, 5. T. v. d. Plaat, 6. N. Streef, 7. H. de Jongh, 8. B. v. IJken, 9. B. Huizinga. 10. M. Werner.

 

REUVER - 20 juli.1975

Amateurs: 1. A. Tak, 2. H. Mptsaars, 3. E. Visschers, 4. T. van Hin­tum, 5. A. Verstijlen, 6. H. Crijns, 7. J. van Pol, 8. M. de Vos, 9. W. v. d. Borgh, 10. T. Noy.

Junioren: 1. A. Thijs, 2. A. Vissers, 3. W. Jennen, 4. G. v. d. Linden, 5. J. Schlenter, 6. T. Vriens, 7. A. Bongers, 8. H. Meertens, 9. A. Ver­stijlen, 10. L. de Koning.

Nieuwelingen: 1. H. v. d. Weerden, 2. G. van Putten, 3. A. Wbnands, 4. A. Hoogeveen, 5. J. Broers, 6. P. Schroen, 7. P. Senden, 8. B. Frant­zen, 9. J. Montforts, 10. W. Meisters.

 

RHENEN – 6 september.1975

Nieuwelingen: 1. Hans Plugers, 2. Leo Bevers, 3. Cor van Venrooij,

Liefhebbers: 1. Boudewijn Driessen, 2. Raymond de Meester, 3. Henk Haalboom.

 

RIDDERRERK - 16 augustus.1975

Amateurs: 1. A. Prinsen, 2. A. Kramer, 3. A. ter Harmsel, 4. G. de Wit, 5. W. Liebregts, 6. F. Brand, 7. J. Vos, 8. C. de Kleine, 9. A. Visser, 10. H. Stekers.

Dames: 1. K. van Oosten-Hage, 2. T. v. d. Plaat, 3. A. Riemersma, 4. B. Huizinga, 5. H. de Jong, 6. B. v. d. Spiegel, 7. J. Sijbrands, 8. C. Friedsma, 9. N. Streef, 10. T. Fopma.

Nieuwelingen: 1. A. de Jong, 2. J. v. Noort, 3. P. Liefaart, 4. A. van Asten, 5. F. van Dijk, 6. H. Frijters, 7. W. van Rijsdijk, 8. R. Hoog­kamers, 9. H. van Rossum, 10. E. Brand.

Beroepsrenners Dernies: 1. Rene Pijnen, 2. Gerben Karsten, 3. Cees Priem,

 

RIJEN - 1 juni.1975

         LEREN ZOOL WERD PROOI VOOR FREDDY MAERTENS

De Ronde van Rijen voor beroepsrenners, met als inzet de Leren Zool, heeft dit jaar niet dat spektakel gebracht dat an­dere jaren was te zien. De overmacht van de Raleigh-ploeg van Peter Post, voltal­lig in de Brabantse plants aanwezig, heeft een boeiend koersverloop in de weg gestaan. Telkens opnieuw werden dur­vers, zo die er al waren, teruggehaald en toen uiteindelijk de beslissing viel, ging die ook uit van de renners in de rood-gele kleuren.

De eersten die de boel op stelten tracht­ten te zetten waren nochtans renners uit andere “stallen". Henk Poppe en Donald Allan, van Frisol, en Wicher Vlot, die voor de NMB uit Hoogeveen rijdt.

Zij gingen na enkele ronden al met lichte voorsprong voor het peloton rijden. Nadat de orde, onder leiding van Rene Pijnen en Wim de Waal, was hersteld, greep Dietrich Thurau zijn kans. Hij kreeg ge­zelschap van zijn ploegmaat Aad van de Hoek, maar ook deze poging word in de kiem gesmoord.

Ongeveer halfkoers, nog diverse andere renners hadden hun neus aan het ven­ster gestoken maar waren nauwelijks vijftig meter weg kunnen komen, sloeg Van de Hoek opnieuw toe. De man uit Dirksland vormde de springplank voor Maertens, Hordijk, Prinsen, De Waal, Pijnen, Van Leeuwen, Dierickx, Priem, Kuiper en Van der Meijden. Dit groepje verstond elkaar goed en liep tot ruim een minuut uit. Zij kregen na ongeveer zeven­tig kilometer gezelschap van Joop Zoete­melk, die op een ronde achterstand was beland. De kopgroep van elf bleef tot vijf kilometer voor het einde intact. Toen was het opnieuw Van de Hoek die weg­sprong. Hij verdiende in deze Ronde de prestatieprijs te krijgen. Maertens, ge­brand op de zege, en De Waal sprongen naar het wiel van Van de Hoek en in laatste instantie kreeg ook Kuiper aan­sluiting. Maertens zat nu op fluweel. Op honderd meter van de streep trok hjj alle registers nog eens wagenwijd open en won met meerdere lengten verschil. In de slotfase had de kopgroep een voor­sprong van veertig seconden op zijn vroegere gezellen weten op te bouwen.

De sprint van de achtervolgers word ge­wonnen door Bas Hordijk, de enige die, wanneer de groep bij elkaar was ge­bleven, een mogelijkheid hard gehad Maer­tens van de zege af te houden. Wil de Vlam tenslotte zette het peloton naar zijn hand en bezette de twaalfde plaats.    TEKST:Jo de Bruijn

Beroepsrenners: 1. Freddy Maertens, Belgie 100 km in 2.18.31; 2. H. Kuiper, Hoogerheide; 3. A. v. d. Hoek, Dirksland; 4. W. de Waal, Axel; 5. op 40 sec. B. Hordijk, Rotterdam; 6. A. Die­rickx, Belgie; 7. R. Pijnen, Ossedrecht; 8. C. Priem, Goes; 9. C. v. d. Meijden, Puttershoek; 10. H. van Leeuwen, Den Haag; 11. H. Prin­sen, Raamsdonkaveer; 12. op 1.10 W. de Vlam, Sambeek; 13. R. Buckaki, St. Gillis-Waas;14.A. Hulzebosch, Nijeveen; 15. B. Janbroers, Amsterdam; 16. J. van Katwijk, Bladel; 17. Th. Smit, Halfweg; 18. J. P. Berghmans, Bel­gie; 19. T. Tabak; Egmond; 20. J. van Rossum, Den Haag.

Liefhebbers : 1. C. v. Helvoort, 2. W. v. Dok, 3. H. Buis, 4. L. v. d. Flier, 5. J. Struik, 6. A. v. Delft, 7. J. 't Hoen, 8. H. Uittenboogaart, 9. W. Schelle, 10. J. Mertens.

 

RIJSBERGEN - 9 maart.1975

Amateurs: 1. H. Koot, 2. H. Langerijs, 3. T. v. Hintum, 4. M. Dohmen, 5. B. Solaro, 6. P. Maas, 7. L. Vliet, 8. J. Jonkers, 9. H, Geerkens, 10. B. Huveneers.

Junioren: 1. B. v. Est, 2. A. Verhuyzen, 3. W. Maessen, 4. P. Ver­buyers, 5. J. v. d. Velde, 6. L. Veeke, 7. A. Verstijlen, 8. S. Meijn, 9. A. v. Vliet, 10. B. Oosterbosch.

Nieuwelingen: 1. P. Driessen, 2. A. Smulders, 3. B. Zoontjens, 4. D. Evers, 5. J. Broers, 6. R. Motke, 7. G. v. Putten, 8. R. v. Herwerden, 9. J. Valentijn, 10. H. v. Rossem.

 

RODEN - 20 juli.1975

Amateurs: 1. A. Hassink, 2. G. van Gerwen, 3. F. Schur, 4. J. Bakker, 5. J, Lenferink, 6. A. Scheffer, 7. G. Bruinsma, 8. J. Poelman, 9. W. Schuurhuizen, 10. B. Duit.

Nieuwelingen: 1. P. Hofland, 2. H, Schoonewille, 3. T. van Dijk, 4. R. van Waard, 5. P. Steyn, 6. D. Klein, 7. H. Slomp, 8. L. Zieleman, 9. J. van Noort, 10. A. Mannien.

Dames: 1. T. v. d. Plaat, 2. A. Riemersma, 3. B. van IJken, 4. H. de Jongh, 5. L. de Vries-v. d. Oord, 6. N. Streef, 7. T. Fopma, 8. A. de Boer, 9. G. Kerremans, 10. C. Fridsma.

 

RONDE VAN BRABANT – 12 juni t/m 15 juni.1975

RONDE VAN BRABANT onder slecht gesternte geboren

JURY BESLOOT TIJDRIT NIET MEER TE LATEN VERRIJDEN

ROLF GROEN ZWAAR GEWOND IN ROOSENDAALS ZIEKENHUIS

BERT SCHEUNEMAN STERKE WINNAAR

„Gezien de toestand van de wegen en in aanmerking genomen de aard van de verwondingen die Rolf Groen bij zijn val heeft opgelopen en de daarop ontstane depressieve stemming bij renners, supporters en begeleiders lijkt het ons beter de Ronde van Brabant als geeindigd te beschouwen." Met deze woorden maakte de voorzitter van de jury, Jan Hees, het besluit van dit college bekend om de tijdrit niet te laten verrijden. Een tijdrit waarmee een vierdaagse Ronde van Brabant, overigens een groot woord voor een sportevenement dat zich in een straal van vijftien kilometer rondom Roosendaal afspeelt, zou worden beeindigd. Kort voordien had de jury ook de rit in lijn, die op bet parkoers Planken Wambuis in Roosendaal werd verreden, ongeldig en als niet gereden verklaard.

Drie ronden waren er in deze race over 85 kilometer nog, af te leggen, toen een massale valpartij plaatsvond. Aan de orde was de laatste sprint om het zgn. “knelpuntenklassement". Johnny Konings en Jan Damen stonden in dit klassement precies gelijk. De laatste spurt moest de beslissing brengen. De ploegmakkers van beide renners deden hun uiterste best hun kandidaat zo voordelig mogelijk naar de eindstreep te brengen. Helaas ging dit niet altijd met geoorloofde middelen. Door het gladde wegdek en de aard van de weg, bestaande uit zgn. “Belgische kasseien", kon een valpartij nauwelijks uit­blijven. Hoewel de jury naderhand verklaarde dat de duw die Johnny Konings aan Jan Damen uitdeelde niet de aanleiding van de valpartij was, durven wij dit persoonlijk te betwijfelen. We stonden er namelijk met de neus bovenop, Hoe ook zij, een zevental renners kwam ten val. Twee van hen bleven liggen: Harry van de Groezen uit Waspik en Rolf Groen uit Steenwijk. Vooral deze laatste was er erg aan toe. Hij werd per ambulance naar het ziekenhuis in Roosendaal overgebracht, waar hij on­middellijk werd geopereerd. Om verder risico te vermijden was inmiddels de wedstrijd stilgelegd.

Terwijl in het Roosendaalse ziekenhuis enkele chirurgen voch­ten voor het behoud van het jonge leven van de 22-jarige Rolf Groen, vond er in de permanence een spoedvergadering plaats tussen jury en ploegleiders. Het is onbegrijpelijk, maar enkelen - o.m. Rinie Wagtmans van Willebrord Wil Vooruit en Ad Meulenreek van de Windmolens - wilden toch laten door­rijden. De meerderheid - wij noteerden: Middelkamp, De Hoekse Renners, WV Breda, De Jonge Renner en De Peddelaars waarvan ook Groen lid is - gaf echter te kennen naar huis te willen gaan. Ook een groot aantal renners gaf er de voorkeur aan een streep door deze eerste uitgave van de Bra­bantse Ronde te zetten.

De operatie van Rolf Groen, zo kon de Roosendaalse chirurg Nooren ons enkele uren later mededelen, slaagde volkomen en tegen de avond was de noorderling buiten levensgevaar. Een nieuw drama was de wielersport bespaard gebleven.BRON:Jo de Bruijn

UITSLAGEN

Eerste etappe - seriewedstrijden over 12.2 km: 1. B. Scheuneman (Ped­dolaars) 16 min. 49.2 sec.; 2. G. Bruinsma (Peddelaars) 16 min. 53.6 sec.; 3. P. de Jong (Abattoir); 4. N. van Hest (Fortuna); 5. J. Bakker (Windmolens); 6. L.den Hartigh (Hoekse Renners) 7. P. Franken (De Jonge Renner); 8. A. van Elsakker (Roosendaal); 9. S. Aarts (Roosendaal); 10. A. Damen (Fortuna).

Tweede etappe - rit in lijn over 82 km in Oudenbosch: 1. J. Konings (WWV) in 2 uur 01 min. 52 sec.; 2. M. Havik z.t.; 3. B. Broere (WWV); 4. F. Pirard (Breda); 5. H. van Groezen (De Jonge Ren­ner); 6. L. van Nieuwkerk (Westland); 7. T. ter Harmsel (De Jonge Renner) 8. H. Mutsaers (Windmolens); 9. A. Verstijlen (WWV); 10. B. Scheuneman (Peddelaars).

Derde etappe - ploegentijdrit over 7.8 km in Schijf: 1. De Jonge Ren ner 10 min. 2.7 sec.; 2. NMB-De Peddelaars 10 min. 8.2 sec.; 3. De Windmolens 10 min. 10 sec.; 4. WV Roosendaal 10 min. 12.6 see.; 5. Willebr. Wil Vooruit) 10 min. 13.7 sec.

Vierde etappe - rit in lijn in Schijf over 117 kilometer: 1. J. Konings (WWV) 2 uur 46 min. 58 sec.; 2. P. Maas (Roosendaal); 3. B. Scheune­man (Peddelaars); 4. F. Pirard (Breda); 5. L. van Vliet (Westland); 6. R. Groen (Peddelaars) ; 7. H. Lunenburg (Windmolens) ; 8. H. Mut­saers (Windmolens); 9. T. ter Harmsel (De 'Jonge Renner); 10. A. van de Steen (Breda).

Vijfde etappe - rit in ljjn in Oosterhout over 150 km: 1. R. van Trigt (Pedidelaars) 3 uur 34 min. 10 see.; 2. T. ter Harmsel (De Jonge Renner) ; 3. P. Maas (Roosendaal) ; 4. P. de Jong (Abattoir) ; 5. L. van Vliet (Westland); 6. B. Scheuneman (Peddelaars); 7. S. Aarts (Roosen­daal); 8. H. Lunenburg (Windmolens); 9. R. Groen (Peddelaars); 10. L. van Nieuwkerk (Westland).

Eindklassement: 1. B. Scheuneman 8 uur 39 min. 54 sec.; 2. op 57 sec. T. ter Harmsel (De Jonge Renner); 3. H. Lunenburg (Windmolens); 4. R. Groen (Peddelaars); 5. op 1 min. 02, sec. P. Maas (Roosendaal); 6. op 2 min. 36 sec. L. van Nieuwkerk (Westland); 7. op 2 min. 39 sec. L. van Vliet (Westland); 8. op 3 min. 29 sec. J. Damen (De Jonge Renner) ; 9. op 3 min. 32 sec. P. Franken (De Jonge Renner) ; 10. op 5 min. 44 sec. R. van Trigt (Peddelaars).

Ploegenklassement: 1. De Jonge Renner 26 uur 13 min, 25 sec.; 2. op 1 min. 38 sec. NMB-Peddelaars; 3. op 7 min. 44 sec. WV Roosendaal; 4. op 15 min. 32 sec. De Windmolens; 5. op 35 min. 26 sec. Westland Wil Vooruit.

 

RONDE VAN DE ACHTERHOEK – 13 september.1975

Val bij finish:

Arie Hassink sleutelbeenbreuk maar toch tweede in de Ronde van de Achterhoek.

Piet van der Kruys herhaalt zege van vorig jaar.

Op - of beter gezegd juist over - de meet sloeg Arie Hassink uit Neede, dit seizoen zo ijzersterk teruggekomen na zijn herstel van 'n longaandoening, tegen de vlakte. Dat hij bij dit ongeval nog juist over de finishlijn van de zevende Ronde van de Achterhoek aan de Bod­dens Hosangstraat in Doetinchem schoof, was een gelukje bij een ongeluk. Arie Hassink werd zodoende toch nog tweede na winnaar Piet van der Kruys, die daar­mede zijn triomf van 1974 herhaalde. Aan zijn escapade hield Arie Hassink een ge­broken sleutelbeen en talrijke schaaf­wonden man enkel, dijbeen en heup over, waardoor het seizoen voor de Needenaar een triest en abrupt slot kreeg. Deze jammerlijke ontknoping van de zevende editie van de Ronde van de Achterhoek, waarin fel, hard en vaak knap is ge­koerst, werd veroorzaakt doordat Arie Hassink in de eindspurt volkomen uit balans raakte en zo de macht over zijn stuur verloor.

Hassink zwaar bepleisterd en met een weer in het gerede gebracht sleutelbeen, dat hem tijdens -de genezing toch van wielrennen zal afhouden, over zijn Val:,,Ik meende dat Piet van der Kruys links van mij zou komen in de spurt, maar hij kwam rechts. Ik heb, dus naar links gekeken en zal dus wel rechts van de lijn zijn afgeweken: Ik raakte totaal uit balens en verloor mijn evenwicht."Piet van der Kruys, bij de prijsuitreiking in de Vredestein-kantine in Doetinchem, ­was aanvankelijk erg boos op Arie Has sink. „Als ik mijn linkerarm niet van mijn stuur had weggehaald, was ikzelf in een balustrade terecht gekomen. Arie week totaal van zijn lijn af. Hij leunde zelfs helemaal op mij. Het is zijn eigen schuld."

Maar later toen Arie Hassink terug was van medische hulp in het St. Jozefzieken­huis, was de Helmonder al milder ge­stemd. Hij was een van de eersten die Hassink een voorspoedig herstel toewen­ste. „En tot volgend seizoen dan maar," zei Van der Kruys, daarmee de spijker op de kop slaand, want Hassink kan pas (weer) terugkomen als het seizoen 1976 zich aankondigt. Overigens: als Van der Kruys geen winnaar was geweest, zou hij bij de jury hebben geprotesteerd wegens hinderen van Arie Hassink.

KNAP FIETSEN

Van het chaotisch gedoe aan de finish heeft het talrijke publiek onderweg geen weet gehad. Dat heeft alleen maar knap fietswerk gezien van zo'n zestig ama­teurs, van wie de helft het in de 205 km lange klassieker al gauw voor gezien moest houden. En„gauw" betekende in dit geval al voor de eerste 60 km. Door het alert reageren, de talrijke plaagsto­ten, het solowerk: van een eenling als de jonge Dinxperloer Henk Rijks en de nu de eens niet al te overheersende rol van de Van Erp-formatie is deze Achterhoekse Ronde een machtig wielerspektakel ge­weest.

KNWU-coach Joop -Middelink: „Een - geweldige ronde. Ik heb tenminste weer eens renners met lef gezien." Middelink bedoelde daarmee vooral Henk Rijks, die dertig km alleen vooruit fietste, van Zieu­went (96 km) tot even voorbij Breeden­-brook (125 km), met een maximale voor­sprong van 1,25 min. In zijn woonplaats Dinxperlo. Die moed en durf moest Rijks, die tweemaal in het verdere verloop moest lossen maar zich toch weer naar de hoofdgroep van een man of 25 fietste, uiteindelijk toch bekopen met een fikse achterstand aan de finish in Doetinchem (bijna 12 minuten). Daar kwam de jeug­dige Zwaluwen-renner uit de Ketting­ Shimano-formatie in gezelschap van Bram van der Stelt aan, ook al een van die tussentijdse uitdelers van (mislukte) schijnaanvallen. Maar net zo min als Rijks aan zijn verlies zwaar tilde, deed student Bram van der Stelt uit Silvolde dat „Ik heb tenminste weer heel wat cultuurluchten kunnen opsnuiven. . ." zei hij doelend op de geuren van bouw- en weilanden onderweg.

Maar goed, terug naar deze Ronde, die een winnaar moest gaan opleveren uit een groep die al vrij vroeg werd gevormd (70 km). Ad Tak, de nationale amateur­kampioen, geconcentreerd en attent rij­dend, maakte er deel van uit met Fred van Lachterop later ver terugge­wezen -, Nico Hilberink, Hans Lange­rijs, Jan Bakker, Frits Schur, Bram van der Stelt, Herman Snoeyink, voor wie het tempo ook te machtig werd, Henk Rijks, Jan Olde Meule,de Michelin-man­nen Kuiken, Maas, Schipper, Joop Rib­bers, de Van Erpen Piet van der Kruys, die veel verderop pech snel overwon, Ger­rie van Gerwen, Hans Koot, Henk Lub­berding, Piet van Leeuwen, Henk Bot­terhuis, Henk Boom, Wim Albersen, Jan Lookamp, Kievits, Albert Scheffer, De Kinkelder, Arie Hassink, Jan Spijker, Tinus de Lange en Wim Lugtenburg.

Meest spectaculaire gebeurtenis in de volgende tachtig kilome­ter, die de karavaan door Halle, Zieuwent, Lichtenvoorde, Aalten, Dinxperlo, Breedenbroek, Silvolde, Ulft en Gendringen voerde (87 km-147 km), was toch wel die solo van Rijks.

TWINTIG MAN

Bijeen bleven tot 's-Heerenberg (159 km) zo'n twintig man, van wie toen verwacht kon worden, dat zij de winnaar zouden opleveren: Ad Tak die gezien zijn koersinzicht en steeds weer tempo aangeven meer had verdiend dan een vijfde plaats, Jan Spijker, Arie Hassink, Jan Bakker, Wim Lugtenburg, Tinus de Lange, Hans Langerijs, Frits Schur, Albert Scheffer, Herman Snoeyink, Jan Maas, Joop Ribbers, Piet van der Kruys, Gerrie van Gerwen, Hans Koot, Henk Lubberding, Piet van Leeuwen, Henk Botterhuis - dus nog steeds zes Van Erp-ridders - en hen wachtte na de Peeskes Bult de eerste aanvalspogingen van de veel op kop rijdende Arie Hassink en Frits Schur, voor de laatste een noodzaak omdat zijn eindsprint nu eenmaal niet zo geslepen is.

Maar Ad Tak bleef de koers zeer alert controleren. Reagerend met Jan Bakker en Van der Kruys werd met Schur en Hassink een kwintet gevormd, dat met ruim 30 km voor de boeg steeds meer voorsprong nam: 30 sec., 38 sec., 50 sec. bij Didam, 1.05 min. in Nieuw-Wehl (ruim 180 km) en bij Hummeloo - 5 km verder - al 1.32 min. bedroeg.

MANIFESTEREN

Elf kilometer voor de finish (Keyenborg) was dit tijdsverschil van de vijf met de tweede groep tot 2.20 min. opgelopen en toen begon Arie Hassink zich te manifesteren. Ad Tak haalde de Needenaar terug, die op zijn beurt weer achter Schur aanging. Mogelijk had toen, onder Hengelo, op een open stuk weg - met veel zijwind - het viertal Tak, Hassink, Schur en Bakker „massaal" Piet van der Kruys kunnen inpakken. De Helmondse Ronde-winnaar zei er zelf over: ,Ik geloof van wel en gaf op dat moment eigenlijk nog weinig voor mijn winstkansen. Maar toen wij in de buurt van Zelhem en verder op weg naar Doe­tinchem op meer beschutting konden rekenen, zat ik toch wel over een mogelijke overwinning te denken." En zo is het ook gegaan, al was het slot dan wat misttroostig door de smak van Hassink tegen het wegdek.

Ploegleider Jan Gisbers van de Van Erp-ploeg: “Of ik tevreden ben? Met een winnaar altijd. Maar we hebben toch een beetje de slag gemist. Wat ging vooral die Frits Schur hard."

Goed gereden in deze boeiende, sterk bezette Ronde heeft ook de Caballero-formatie, waarvan Ad Tak de grote animator was, een waardig en bijna-afscheid voor een wielrenploeg, die jarenlang meer dan nationale kleur alleen aan het Nederlandse wielergebeuren heeft gegeven.

Amateurs: 1. Piet van der Kruys, Helmond 205 km in 5.05.15 uur; 2. Arie Hassink, Neede; 3. Frits Schur, Didam op 2.00 sec.; 4. Jan Bakker, Een­rum; 5. Ad Tak, Oud-Gastel op 7.00 sec.; 6. Hans Koot, Eindhoven op 1.35 min.; 7. Nico Hilberink, Den Ham; 8. Tinus de Lange, Marienberg;9. Gerrie van Gerwen, Olland op 1.40 min.; 10. Henk Botterhuis, Sam­beek; 11. Albert Scheffer, Zelhem; 12. Piet van Leeuwen, Zoeterwoude; 13. Hans Langerijs, Blokker; 14. Herman Snoeyink, Denekamp; 15. Wim Lugtenburg, Zuidland; 16. Henk Lubberding, Voorst; 17. Jan Spijker, Kampen; 18. Jan Maas, Amby; 19. Joop Ribbers, Groenlo; 20. Henk Rijks, Dinxperlo op 11.58 min.; 21. Bram van der Stelt, Silvolde; 22. G. Schipper, Ter Apel op 20.51 min.; 23. P. Kivits, Breda; 24. Fred van Lachterop, Amsterdam; 25. Jan Olde Meule, Tubbergen; 26. Fred de Kinkelder, Groenlo op 21.02 min.

Ploegenklassement: 1. Amstel Bier 15.17.22 uur; 2. Jan van Erp-Salcis 15.19.00 uur; 3. Caballero 15.19.02 uur; 4. Ketting-Shimano 15.19.07 uur; 5. Michelin 15.39.56 uur.

Premie-sprints: Doetinchem: 1. F. Schur, 2. P. van der Kruys, 3. W. Albersen, 4. A. Hassink; 't Peeske: 1. F. Schur, 2. A. Hassink, 3. Piet van der Kruys, 4. J. Bakker.

PRIMEUR

De Ronde van de Achterhoek had een primeur, die helemaal paste in het kader van het ,Jaar van de Vrouw". In de volg­karavaan reden voor het eerst twee dames mee - secretaresse Henny Wolsink van de organiserende vereniging De Zwaluwen uit Doetinchem in een auto van de politie; zij ging later met Arie Hassink naar het ziekenhuis om de gevallen renner te laten verzorgen. Voorheen waren vrouwen taboe in de kara­vaan van een wielerstrijd. Nu kunnen vrouwen mee rijden en (onderweg) een functie bekleden. Maar de dames mogen eventueel ook een volgauto besturen of een official begeleiden.

Dit vrouwelijke tintje bij deze zevende Ronde van de Achter­hoek zorgde ervoor dat de emancipatie in het wielrennen nu nog iets verder is doorgedrongen.

BRON: WESSEL OUDEWORTEL

 

RONDE VAN DE HAARLEMMERMEER – 17mei.1975

Sterke finish, van Johan v. d. Velde in Omloop van de Haarlemmermeer voor junioren

Na een tameljjk vlak koersverloop kreeg de Omloop van de Haarlemmermeer voor junioren, meetellend voor de nationale Junioren Club Trofee en georganiseerd door de HSC De Bataaf, toch nog een boeiende ontknoping doordat vier renners zich aan de greep van het door een paar fikse valpartijen geteister­de peloton wisten te ontworstelen. Van dit viertal bleek vooral Johan v. d. Velde fel op winst belust, want op de Ringdijk waagde de 18-jarige timmerman uit Rijsbergen en lid van de WC Breda, alles of niets, ontdeed zich met een scherpe demar­rage van zijn drie vluchtmakkers en wist hen na een sterke solorush net aan op afstand te houden. Aan de finish bedroeg het verschil slechts zes seconden.

„Die laatste kilometers waren toch wel erg zwaar," vond triomfator Johan v. d. Velde na zijn succesvolle solovlucht, „maar ik heb mijn eerste overwinning en nog wel een grote te pakken. In criteriums heb ik wel steeds voorin gereden, maar kwam toch niet verder dan een tweede plaats. In de Flevo-toer werd ik negende en in de Omloop van het Lage Land tiende."

Door het hoge tempo en vrijwel windstille weer viel er in deze race voor junioren aan ontsnappen niet te denken. Nochtans werden daartoe verschillende pogingen ondernomen, maar de demarrages reikten niet ver genoeg. In de derde omloop - het 16,5 km lange parkoers moest zeven keer worden genomen - deed zich een grote valpartij voor en daarbij waren onder meer kanshebbers als Guus Bierings, Rob Tigelaar en Martin Schoen betrokken. Nadien deed zich weer een valpartij voor en daarbij raakten Van Dijk en Stamps dermate geblesseerd, dat zij voor onderzoek naar een hoofdstedelijk ziekenhuis overgebracht moesten worden. Het bleek achteraf toch nog mee te vallen met hun verwondingen. De EHBO-ers handen in deze Ronde handen vol werk.

Na vele mislukte demarrages kwam het in de slotfase van de koers dan toch tot een ontsnapping, toen Van der Velde en Brummelaar, die al eerder in de slag waren geweest, er samen vandoor gingen. Zij brachten het tot een voorsprong van 22 seconden en kregen toen gezelschap van Stroosnijder en Don­kers. Alle overige renners werden op afstand gehouden. In het zicht van de finish liet Johan v. d. Velde zijn drie vluchtmak­kers in de steek en begon aan een solovlucht. Het leverde hem de volle winst op, want zijn strijdmakkers konden hem niet stuiten in zijn zegerush. Zij kwamen zes seconden na hem druppelsgewijs over de eindstreep. De eindsprint van het ver­slagen peloton om de vijfde plaats regelde Peter Valentijn in zijn voordeel. Hij bleef plaatselijk favoriet Stan Snijders net­aan de baas.

TEKST:Jan Rooseboom de Vries

Junioren: 1. Joh. v. d. Velde, “Breda" 115.5 km in 2.4.47; 2. M. Stroosnijder, Jonge Renner op 6 sec.; 3. H. Donkers, Wilhelmina; 4. J. Brummelaar, De Zwaluw; 5. P. Valentijn, Willebrord Wil Vooruit; 6. S. Snijders, Bataaf; 7. C. de Wolff, Feyenoord; 8. S. Meiin, Le Champion; 9. T. van Tol, Westland Wil Vooruit; 10. J. Langstraat, Feyenoord, 11. P. v .d. Ancker, Olympia; 12. L. Veeke, Willebrord Wil Vooruit; 13. J. van Herwerden, Sparta; 14. H. Noy, Bataaf; 15. S. van Gestel, Pilnenburg; 16. G. Kremers, De Ster; 17. R. Rabe, Ger­maan-GMC; 18. A. Verstiilen, Willebrord Wil Vooruit; 19. J. Torqui, Ahoy; 20. P. Post, Swift.

 

RONDE VAN DE HAARLEMMERMEER – 17 mei.1975

Knappe triomf van Gerry van Gerwen in Omloop van de Haarlemmermeer

Na een spannende en enerverende slotfase is de 23e Omloop van de Haarlemmermeer, waarvan de organisatie in vertrouw­de handen was van de Halfwegse Sport Club De Bataaf, op naam gekomen van de 22-jarige Gerry van Gerwen uit het Brabantse dorpje Olland. Met deze zege onderstreepte hij nog eens zijn verkiezing tot “Renner van de Toekomst". Samen met Co Hoogedoorn was Van Gerwen in de laatste van de negen omlopen uit een tot zes man gedunde kopgroep ontsnapt. De als favoriet getipte Juul Bruessing, Bas Lamoen, Jimmy Kruu­nenberg en Sjaak Schuitemaker hebben nog wel pogingen ge­daan om het ontsnapte tweetal te achterhalen, maar hun acties waren te individueel van opzet om een kans van slagen te maken. In het beslissende sprintje had Van Gerwen minder moeite met Hoogedoorn dan hij had verwacht en hield hem met twee lengtes verschil ruim op afstand. „Ik weet dat Co een goeie finisher is," merkte een tamelijk frisse Gerry van Gerwen meteen na de race op, ,maar hij beging de fout om de spurt aan te trekken en daarmee speelde hij in mijn kaart." Eerder dit seizoen had Gerry van Gerwen, die ook op de piste heel wat mans is, alleen nog maar de Ronde van St. Oedenrode gewonnen. „Ik heb dit seizoen nog niet zoveel grote wedstrijden gereden," was zijn bescheid, “ben tweede geworden in de Baro­nie, vierde in Noord-Holland en zesde in Drente."

Voor de verslagen Co Hoogedoorn, die als oud-Zwanenburger zo graag in zijn vroegere woonplaats had gewonnen, Juul Bruessing en Jimmy Kruunenberg was er de troost dat zij voor hun club De Bataaf de als clubprijs aan deze Omloop verbonden Schiphol-trofee in de wacht wisten te slepen. Met een negende plaats van Henk Jacobs en een tiende van Nico Rinkel was de organiserende oranje-zwarte club goed onder de prijswinnaars vertegenwoordigd.

Het zag er aanvankelijk geenszins naar uit, dat deze Omloop van de Haarlemmermeer zo'n spannend verloop zou krijgen, want in de eerste ronde snelde het peloton in gesloten formatie over de polderwegen en dijken. Er gebeurde helemaal niets en zelfs de zwakkere broeders konden goed meekomen tussen de wielen, terwijl Ton Zuiker, Molenaar en Cor Leunis na lekke banden weer aansluiting wisten te bekomen. Pas na de tweede doorkomst van het dorpje Vijfhuizen laaide de strijdvlam op en wisten twintig renners zich van de hoofdmacht af te zonderen. Kanshebbers als Jans Vlot, Adrie van Houwelingen, Piet Kuys, Ted Blom en Jos Kieftenburg misten de aansluiting. In het peloton konden met tientallen de eerste afvallers genoteerd worden. De koplopers - onder wie vele favorieten - liepen snel uit en brachten het tot een voorsprong van ruim 43 sec. Toen lieten zij de teugels wat vieren en daardoor kon het sterk geslonken peloton veel van de achterstand afknabbelen. Toen de karavaan voor de vierde keer op Vijfhuizen afstormde, was het verschil nog maar amper honderd meter. Een hergroepe­ring scheen dan ook voor de hand te liggen, maar in de kop­groep - waaruit Dick Helmerhorst door een lekke band ver­dween en Cees Valentijn moest afhaken - onderkende men het gevaar daartoe en werd het tempo fiks opgeschroefd. Lang­zaam maar zeker werd het “gat" weer groter. Er was zelfs niemand die een “overstapje" kon maken. De achttien over­gebleven koplopers konden bij de vijfde doorkomst van Zwa­nenburg, waar start en finish waren, alweer op een marge van een halve minuut bogen. Een Jos Kieftenburg, Ted Blom, Jans Vlot, Gerrit Schipper, Henk Schuurmans en Jan Overweg deden nog wel een gezamenlijke krachtsinspaifning om het ver­lies ongedaan te maken, maar zij slaagden niet in hun opzet en werden weer door het peloton opgeslokt.

Versplinterd

Nadat Louis Ruiter en Gerrit Brokelman door lekke banden hun posities op het voorplan hadden moeten prijsgeven, werd de kopgroep in de voorlaatste omloop door demarrages van de favorieten Juul Bruessing en Gerrie van Gerwen versplinterd. Alleen Co Hoogedoorn, Bas Lamoen, Jimmy Kruunenberg en Sjaak Schuitemaker wisten de aanvalsdriften van het tweetal te pareren. Alle anderen moesten afhaken. De strijdvaardige oud-kampioen Jan v. d. Horst - door zijn inzet en karakter een voorbeeld voor vele jongere renners -, Rhett van Trigt, Henk Jacobs en Nico Rinkel boden het langst tegenstand aan de zes vluchters, maar telden bij het ingaan van de laatste ronde toch al een achterstand van 29 seconden en waren daarmee zo goed als kansloos. In de slotronde moest Co Hoogedoorn nog voor een lekke band uit het zadel, maar door snel een ander wiel te steken, kon hij het verloren gegane contact met de kopgroep herstellen. Toen kort daarop Gerry van Gerwen met een felle demarrage zijn finish beraamde, was Hoogedoorn de enige die zijn aanval kon pareren. De vier andere aanvoerders namen een afwachtende houding aan en dat werd hen noodlottig. Toen de voorsprong van Van Gerwen en Hoogedoorn al tot een halve minuut was opgelopen, sloegen Sjaak Schuitemaker, Juul Bruessing, Jimmy Krunnenberg en Bas Lamoen weliswaar aan het demarreren, maar zij verzuimden om de handen ineen te slaan. En daarvan profiteerden de twee vluchters door buiten schot te blijven. In het beslissende spurtje tussen hen bleek Gerry van Gerwen de snelste en slimste.

„Je hebt met het winnen van deze wedstrijd een bijzondere prestatie geleverd," sprak de nieuwe voorzitter Henk Bruyntjes van het organiserende De Bataaf, „want er waren toch vele kopstukken van de partij." Daarna mocht Gerry van Gerwen van de in Volendamse klederdracht gestoken ronde-miss Jolan­da Timmermans van het Haarlems Dagblad zijn welverdiende beloning in ontvangst nemen. Deze Omloop van de Haarlem­mermeer werd verreden met clubploegen en hoewel de merken­teams niet van de partij waren, is het toch een geslaagde koers geworden.

TEKST:Jan Rooseboom de Vries

Amateurs: 1. G. van Gerwen 148.5 km in 3.21.35, 2. C. Hoogedoorn, 3. B. Lamoen in 3.21.45, 4. J. Bruessing, 5. J. Kruunenberg, 6. Sj. Schuitemaker, 7. R. van Trigt in 3.23.06, 8. J. v. d. Horse, 9. H. Jacobs, 10. N. Rinkel, 11. N. de Kater, 12. G. Brokelman, 13. Hans van Leeu­wen, 14. T. de Vries, 15. H. v. d. Putte, 16. F. v. d. Helder 17. B. Huveneers, 18. B. Libregts, 19. J. Kieftenburg, 20. T. Huybrechts, 21. S. van Hooft, 22. H. Schuurmans, 23. G. Schipper, 24. Th. Blom, 25. P. Bierdrager.

 

RONDE VAN OVERIJSSEL – 3 mei.1975

                                   Wil van Helvoirt de rapste in Overijssel

Wil van Helvoirt en Caballero hebben hun eerste grote wegwedstrijd binnen. Van de grote sponsors was Caballero de enige die na tien ritten geen man op de eerste rij had zitten. In Mergelland was Doh­men, Ad Tak vooruit, terwijl Wil van Helvoirt terwijl in de Braakman als de Baronie bleef steken op een derde plaats. Terecht dat de vijfdejaars-caballero­coureur aan de finish tevreden terug blikte na zijn sprinttriomf. 'Ik zat aan het wiel van Hassink die naar rechts klapte. Daardoor kon ik mooi binnen­door schieten. Het moest een keer gebeuren dacht ik zo'. Erkende spurters als Botterhuis, Fons van Katwijk maar vooral een Peer Maas en Herman Snoeyink waren de geklopten. Daarmee kwam een einde aan een weinig boeidende 24ste Ronde van Overijssel, een pronkstuk dit jaar van vooral een Van Laar, die door het slechte weer van de laatste dagen de nacht ervoor met wegenverf opnieuw alle richtingspijlen moest aanbrengen en het karwei en­kele uren voor de aanvang zag voltooid.

Slecht begin

Het begin van de 189 km tocht was al weinig hoopvol. Bij de brug over het Twente-kanaal bij Goor ontstond een mas­sale valpartij van zeker 20 renners van wie Jan Ruckert krimpend van pijn moest worden opgevangen. De rondedokter dacht aan een beschadigde ruggewervel. Navraag later leerde ons dat dit met het Amstellid niet het geval was. Enkele km verderop werd een oude vrouw bij binnenkomst in Haaksber­gen aangereden en door politieagenten van straat werden ge­haald. Ondertussen had zich een kopgroep van 25 renners ge­formeerd met daarachter nog twee brokken. Voor Enschede viel van Leeuwen uit de kopgroep die bij het Diekmanstadion een voorsprong van ruim 30 seconden telde. Richting Olden­zaal moest Mak eraf. Tot Vriezenveen (100 km) gebeurde er niets al liep de voorsprong terug en liep richting Vroomshoop de tweede groep op de koplopers. Van deze 44 renners moest Jan Lenferink de winnaar van vorig jaar opgeven met ver­wondingen aan het gezicht opgelopen bij een valpartij op de brug van Vroomshoop. De laatste groep telde hier een achter­stand van 5 minuten. De gesloten formatie bereikte de Leme­lerberg waar Albert Scheffer, Piet Kuys en later Herman Ponsteen voor enig vuurwerk zorgde. Ruim 18 km duurde het uitstapje maar bij binnenkomst van Nijverdal was alles weer compleet. Beroering ontstond er bij de afslag naar de Holter­berg. Henk Rijks, Michel Jacobs, Co Hoogedoorn kwamen te vallen, maar kwamen weer terug evenals Frits Schur en later zowaar ook Piet Kleine. Pas in de laatste tien km werd er veel gedemarreerd.

Nico Hilberink probeerde het twee keer met steun van Arie Hassink die een gat liet vallen. Terwijl de hagelbuien op de renners neerdaalden en Wim Albersen even als Peter van der Kruys na wielwisseling makkelijk terugkwamen tikte de laatste 5 km aan. De complete Jan van Erpploeg leek de meeste kans te hebben maar het liep anders. Mogelijk dat Snoeijink op enkele honderden meters voor de meet roet in het eten strooide door te demarreren met Ad Dekkers in zijn wiel, maar ook dit mislukte, we weten het niet. In iedergeval ging Wil van Helvoirt van Caballero met de grootste bruit aan de haal. TEKST:Wim Neeskens

Amateurs: 1. W. van Helvoirt, Tilburg 189 km in 4.18.04; 2. H. Botterhuis, Sambeek; 3. F. van Katwijk, Oploo; 4. H. Koot, Ein.dhoven; 5. A. Scheffer, Zelhem; 6. G. Brokelman, Hardenberg; 7. A. Dekkers, Udenhout; 8. W. Albersen, Wierden; 9. M. Dohmen, Born, 11. D. Groen, St. Pancras; 12. H. van Groezen, Waspik; 13. P. Kuys, Vlljmen; 14. P. Maas, Roosendaal; 15. H. Ponsteen, Nliverdal; 16. A. v. d. Steen, Etten-Leur; 17. H. Lunenburg, Loosbroek; 18. P. Hoekstra, Dokkum; 19. M. van Leeuwen, 's-Gravensande; 20. P. Kleine, Hollandscheveld; 21. H. Snoeyink, Denekamp; 22. H. Langerijs, Blokker; 23. B. van Lamoen, Haarsteeg; 24. A. Hassink, Neede; 25. M. Jacobs, Bingelrade; 26. B. Libregts, Vijmen; 27. F. Schur, Didam; 28. G. Schuurman, Breukelen; 29. E. Koersen, Emmeloord; 30. A. v. d. Brander, IJzendijke. Onder de 30 prijsrijders was een Individueel te vinden: Egbert Koersen van RTVZ, die knap voor de dag kwam.

Ploegenklassement: 1. Jan van Erp 12.54.03 (78 pnt.); 2. Caballero z.t. (75 pnt.) ; 3. Amstel Bier z.t. (73 pnt.) ; 4. Soka Snacks-Flandria (60 pnt.); 5. Ketting z.t. (59 pnt.).

 

RONDE VAN DRENTHE. 29 maart.1975

JIMMY KRUUNENBERG WAS IN DE EINDFASE ZIJN TEGENSTANDERS TE SLIM AF

Hoe lang het geleden was, dat een van zijn pupillen een klassieker had gewon­nen wist ploegleider Stoop van de Miche­lin-formatie niet eens meer met zeker­heid te zeggen. Die tijd is (voorlopig) voorbij. Want de 20-jarige Jimmy Kruu­nenberg snelde op de Industrieweg naar zijn eerste klassieker-zege, een knappe opsteker voor de Michelin-equipe. Een verrassende triomf, want de eindbuit leek weggelegd voor een van de “tegel­brothers" uit de Van Erp-ploeg, vier man sterk vertegenwoordigd in de achtmans kopgroep. Henk Botterhuis, Gerry van Gerwen, Peter van der Kruys en Baro­niewinnaar Ad Gevers leken vast van plan de suprematie van hun ploeg - zeker in dit voorjaar - opnieuw aan te tonen. Maar de heren hadden duidelijk buiten de waard gerekend. Indirect was mede-koploper Piet Hoekstra de schul­dige en Jimmy Krumienberg de slimste. Kruunenberg zag dat Hoekstra de Van Erp-mannen geen meter ruimte gunde en ging op nauwels een kilometer voor de meet met alle macht aan. En hoewel vooral Henk Botterhuis met Fons van Katwijk alles deden om de schade te her­stellen, was het een bekeken zaak. Jim­my Kruunenberg tekende voor de eerste zege bij Michelin.

Een verrassende ontknoping waar Jim­my Kruunenberg na afloop in restaurant Royal tevreden op terugblikte. „Het was natuurlijk wel gokken, alles of niets, maar ik dacht: eens moet het er maar van komen. Ik zag dat de jongens van Jan van Erp danig in de gaten werden gehouden en was Joop Ribbers na zijn solo met Gevers natuurlijk ook niet zo fit meer. Het is eindelijk gelukt." Voor ploegleider Jan Gisbers bleef er behalve een rits ereplaatsen niet meer over dan de beker als ploegenwinnaar. En het zag er aanvankelijk allemaal zo mooi uit. Na het geneutraliseerde gedeelte door Hoo­geveen gaf Stef van de Berge het sein ,,veilig". Nauwelijks waren de riempjes wat strakker aangetrokken of een fikse valpartij bij Noordseschut schakelde zes renners nit, waarbij twee mannen van de nieuwe Bleu de Nil-Cornelo-formatie, waarvan Wingelaar hot meest getroffen leek. Door de schuin op de renners da­lende windstoten vielen langs de Hooge­veense vaart de eerste klappen. Nadat eerst Martin Venix (het zit de Soka-cou­reur niet mee) met pech moest achter­blijven, viel het peloton in vijf brokken uiteen. Voorop een groep van twaalf kop­lopers, gevolgd door een tweede groep met negentien renners die na 28 km een achterstand van zo'n 35 a 40 seconden telde. De derde groep van twaalf renners ken de schade tot even over de minuut houden, maar de rest was zeker „gezien".

Uit de tweede groep vielen Hans Koot en Co Hoogendoorn, de winnaar van vorig jaar, weg. Zij werden met een ris anderen op de glibberige wegen het slachtoffer van de zoveelste valpartij. De twaalf in de kopgroep, waarbij Piet Hoekstra zich bijzonder actief toonde, bereikten een hoogste marge van 50 se­conden, maar na eon gewonnen premie­spurt in Emmen (46 km) liep de voor­sprong terug tot om de 30 seconden, maar hot derde pelotonnetje verliest steeds meer terrein. Een glijpartij in Weerdinge (56 km), deels ook veroorzaakt door eon opkomend buitje, bracht de twee groepen verder tot elkaar, maar de laatste hand word gelegd door een niet bij de kara­vaan behorende fotograaf. Frits Schiir, Piet Hoekstra en Bert Bathoorn kwamen over de glijdende fotograaf to vallen, wat voor de dapper strijdende Bathoorn hot einde betekende. Na de hergroepering van 25 renners (enkelen waren gelost) was er nog bijna 90 km to gaan. Van Erp leek met zes renners vooraan de meeste kans to hebben tegen de Michelins met vier, Soka-Flandria's drie, evenals de Bataven en Caballero's, terwijl Ketting met twee en NMB, Stormvogels en Noor­delijke wielervereniging ieder een man er bij hadden zitten.

Natte sneeuw vergde nog meer van het karakter. Mogelijk betekende dit een tijdelijke wapenstilstand, want lange tijd gebeurde er vrijwel niets, behalve dan het gemotoriseerd terugbrengen van lek­rijders Piet Hoekstra, Fons van Katwijk, Peter van Leeuwen en „losser" Jan Fei­ken. Het mocht allemaal tot op het TT­circuit, waar Gerrit Brokelman demar­reerde. Het spel was op de wagon. De ene vlucht na, de andere volgde. Piet Hoekstra, Roelof Groen, opnieuw Hoek­stra, Rhett van Trigt, allen mislukken tot Ad Gevers demarreerde. Joop Ribibers ging mee. Het duo nam al gauw 25 se­conden, in de rug gedekt door mannen van Jan van Erp-Saicis (Ad Gevers) en Michelin (Joop Ribbers).

Een nieuwe regenbui teisterde het veld, waaruit Alex Bongers, daarna Gerrit Brokelman (last van de kou) en tenslotte Dirk Groen verdwenen. Met de wind de laatste tien km op kop liepen Joop Rib­bers en Ad Gevers aanvankelijk verder weg, maar na een tegenactie, op touw gezet door Piet Hoekstra, werd het dui­delijk dat een minuutje niet genoeg zou zijn. De leiders werden achterhaald bij Tiender- veen, op nauwelijks zes km voor de meet, door zes achtervolgers, met naast Piet Hoekstra, Fons van Katwijk, Peter van der Kruys, Gerry van Gerwen, Henk Botterhuis en Jimmy Kruunenberg. De paars-witte-formatie van Jan van Erp leek met vijftig procent potentieel op rozen te zitten. Jimmy Kruunenberg dacht er anders over. TEKST:Wim Neeskens

WEDSTRIJDVERLOOP

0-25 km. Honderdzesentwintig renners gaan van start op het Industrieterrein. Na 3 km eerste valpartij met W. Kotteren, Jos de Kind, Dirk Lolkema, Jan van Ammers, Ed Wingelaar en Tjalling Udding. Marin Venix. Dirk Stenstra en Hennie Stamsnijder reden lek. Voor Dalen (20 km) vallen al de eerste klappen. Grijdanus, Jac. Stienstra en Fred Jaarsma lossen.

25-50 km. Ko Hoogendoorn en Hans Koot komen te vallen, peloton breekt in vijf brok­ken uiteen. Twaalf renners aan de leiding, tweede groep op 40 seconden, negentien man sterk, gevolgd door twaalf renners op 1.15, terwijl rest meer dan twee minuten achter ligt. Velen staken reeds strijd. Wil de Ruiter rijdt midden in groep verkeerd, draait om en sluit weer aan bij tweede groep. Mart. Pronk rijdt lek, sluit bij derde groep aan en jaagt met o.m. Lucas Hulzebosch en Wim Albersen op tweede groep. Eerste uur 42,5 km.

50-75 km. Albert Scheffer wint eerste pre­miespurt Voor Rhett van Trigt, Bert Bart­boom en Frits Schur. Botterhuis lek in twee­de groep, komt terug en helpt achterstand van 50 seconden terug te brengen naar een halve minuut. Derde groep op ruim twee minu­ten. Ger van Sterren en Thijs van de Weide vallen uit volggroep weg, Fons van Katwitk (lekke band) wordt teruggebracht door volg­auto. Jan Feiken en Henk Smits lossen, Fei­ken komt terug en rijdt nog prijs ook.

75-100 km. Na 77 km veroorzaakt fotograaf valpartlj, waar uiteindeliik alleen Bert Bat­hoorn schade door opliep. Wedstrijdleider brengt Hoekstra en Schur netjes terug in kop­groep. In twee uur ruim 84 km gereden. Natte sneeuw teistert rennersveld dat steeds meer uitdunt. Individuele acties mislukken alle. Na 90 km hergroepering van 24 renners.

100-125 km. Peter van Leeuwen lek, komt terug. Jans Vlot en Wil de Ruiter lossen uit kopgroep. Tweede groep op meer dan vijf minuten. Derde groep op ruim acht minuten. Roelof Groen springt vlak voor TT-circuit, geen kans, evenals sprong van Gerrit Brokel­man. Na premiesprint, gewonnen door Piet Hoekstra, voor Peter van der Kruys, Roelof Green en Gerrit Brokelman, kwamen de de­marrages die aanvankelijk mislukten.

125-166 km. De schaatser-wielrenner Hendrik Jan Koops rijdt in kopgroep lek, maar kwam terug. Na 142 km springen Ad Gevers en Joop Ribbers. Voorsprong loopt binnen tien km naar 25 seconden. Alex Bongers lost na 148 km uit volggroep, die teen 35 seconden achter­stand telde. Derde groep op 7.30, rest op 13 minuten en meer. Brokelman en Dirk Green lessen uit volggroep. Zes vluchters, t.w. Piet Hoekstra, Gerry van Gerwen, Fons van Kat­wijk, Henk Botterhuis, Peter van der Kruys en Jimmy Kruunenberg, gaan op jacht. Piet Hoekstra verzet veel werk. Op zes km voor streep worden Ribbers en Gevers achterhaald. Gevers en Hoekstra proberen het opnieuw. In de straten van Hoogeveen dienden toch acht man zich aan voor de eindzege, maar na 166 km aan de Industrieweg won Jimmy Kruunenberg.

DE UITSLAG

Amateurs: 1. Jimmy Kruunenberg Hoofddorp 166 km in 4.14.20; 2. H. Botterhuis, Sambeek; 3. F. van Katwijk, Oploo; 4. P. Hoekstra, Dokkum; 5. P. van der Kruys, Helmond; 6. G. van Ger­wen, Olland; 7. A. Gevers, Schijndel; 8. J. Ribbers, Groenlo; 9. in 4.15.25 B. Groen, Steenwijk; 10. P. Vrancken, Oosterhout; 11. P. van Leeuwen, Zoeterwoude; 12. in 4.15.35 Frits Schur, Didam; 13. G. Hoekstra, Dok­kum; 14. H. J. Koops, Assen; 15. B. Scheune­man, Veendam; 16. R. Groen, Giethoorn; 17. G. Post, Aalsmeer; 18. in 4.18.01 J. Bruessing, Amstelveen; 19. in 4.18.05 R. van Trigt, Norg; 20. in 4.18.31 B. Duit, Hoogezand; 21. A. Schef­fer, Zelhem; 22. in 4.22.28 J. Feiken, Veendam: 23. in 4.22.38 D. Groen, St. Pancras; 24. G. Brokelman, Hardenberg; 25. in 4.24.12 T. Blom, Haarlem; 26. L. Hulzebosch, Beilen; 27. G. Schipper, Ter Apel; 28. W. de Ruiter, Nijmegen; 29. Si. Schuitemaker, Andijk; 30. H. Langerijs, Blokker; 31. R. Akker, Winsum; 32. A. Bongers, Apeldoorn; 33. in 4.27.12 C. v. d. Wereld, Nieuwkoop; 34. H. Boom, Markelo; 35. in 4.28.01 A. de Kater, Rotterdam; 36. J. Lookamp, Vroomshoop; 37. H. Peels, Amster­dam; 38. in 4.31.50 P. Verdonk, Zaandam; 39. in 4.32.14 J. Vlot, Wanneperveen; 40. in 4.33.12.L. Verwey, Rotterdam; 41, G. v. d. Sterren, Haarsteeg; 42. in 4.37.10 Th. v. d. Weide, Hol­landscheveld; 43. G. Scheper, Ruinen; 44. E. Waasdorp, Den Haag; 45. in 4.37.2.1 J. Maas, Maastricht; 46. Fr. Francissen, Handel; 47. in 4.43.08 J. Sandbrink, Amersfoort; 48. J. Kieftenburg, Wervershoof; 49. W. 't Hoen, Monster; 50. J. Lesker, Almelo; 51. Th. de Vries, Amsterdam; 52. J. Lowell, Canada; 53. in 4.44.45 J. Wagenaar, Epe; 54. in 4.50.24 H. Dijk, Usquert; 55. A. Nieuwenhuis, Surhuis­terveen; 56. J. Steenstra, Surhuisterveen; 57. en laatste A. Lagerwey, Lunteren.

Ploegenklassement: 1. Jan van Erp-Saicis 12.43.00; 2. Michelin 12.44.05; 3. Batavus 12.45.10; 4. Caballero 12.53.18; 5. Ketting-Shi­mano 13.01.38.

 

RONDE VAN HET LAGE LAND – 12 april.1975

       Ronde van het Lage Land voor velen een te zware opgave

Bart van Est nit Dinteloord, lid van het roemruchte Willebrord Wil Vooruit", bracht op bijzonder fraaie wijze de Ronde van het Lage Land op zijn naam. Na een ijzersterk gereden solo van 25 kilometer, ging hij in Zaandam over de finish. De ver­richting van de als tweede aankomende Verstijlen verdient echter dezelfde waardering. Na de Omloop van Noordwest Overijssel wederom een grode dag voor de Brabantse renners. Hun positie in het klassement voor de Junioren Clubtrofee lijkt reeds nu onaantastbaar.

Het veelkeurig lint van meer dan honderd vertrekkers werd direct na de start al geteisterd door veel lekke tubes. Het bleef in de groep voorin lang rustig. Een sprong - alleen - uit de beschuttende aanwezigheid van de anderen lokte voorlopig niet. Al bleef gelukkig de regen uit, het was geen aantrekkelijk koersweer. Geen temperatuur om te “draaien". De meeste historie werd dan ook achterin geschreven. Reeds voor het bord Zaanstad werd gepasseerd, waren o.a. Meyers, Dijkstra, Noy, Weber, Balvert en Verbakel al door pech uit het peloton ge­raakt. Het tempo schommelde tussen de 35 en 40 km.

Eerste ontsnapping

Bij Heemskerk gingen Lammertink (Zwaluwen), Post (Swift) en Keizer (Stormvogels) aan de leiding met een winst van plm. 200 meter. Het gelukte Van Kessel ('t Luchtschip) zich bij bet drietal te voegen, dat bij Castricum 38 seconden winst op de rest boekte. Bij Egmond was dit 44 seconden geworden. De gok zou echter tot mislukken zijn gedoemd, want voorbij Schoorl­dam streek het peloton op hen neer. Het avontuur had toch 35 km geduurd. Er hadden zich inmiddels drie groepen ge­vormd met daartussen en ver daar achter vele individueel door­vechtende renners.

Kanshebbers

Nabij Stompetoren, met nog 35 km voor de wielen, had zich tenslotte de volgende kopgroep geformeerd: Bart van Est, Ad Verstijlen (beiden Willebrord), Theo de Rooy (De Volhar­ding), Jos Lammertink (De Zwaluwen), Piet Koppert (West­land Wil Vooruit), Sjaak Klaver (Alcmaria Victrix) en Egon van Kessel ('t Luchtchip). Met twee minuten voorsprong op de tweede groep stond het welhaast vast, dat de winnaar zich bij dit zevental zou bevinden. Langs de Zuidervaart, op weg naar Neck, was de sterke, in het geel rijdende Bart van Est ge­demarreerd. De beslissing was gevallen! !

Spannend slot

De voor de toekomst veelbelovende Van Est voerde in deze slotfase zijn voorsprong nog op tot meer dan een minuut. Zeker van zichzelf, had hij vol overtuiging en op een juist moment toegeslagen. Het was een lust voor het oog dit jong talent, sterk gebouwd en regelmatig pedalerend, op zijn weg naar de zege te observeren. Een in de groep zou hem nog even be­dreigen, Ad Verstijlen! Deze clubgenoot van Van Est was een fraaie achtervolging begonnen. Hij draaide een tempo dat boven de 45 km lag. Bij Kromme Neck lag hij nog maar 150 meter achter Van Est toen hij bij een bocht naar links over een brug onderuit ging. Toen - met nog tien kilometer te rijden - was de zaak bekeken. De kans om Van Est nog te bereiken was verkeken, maar de winst op de groep wist Verstijlen eveneens gemakkelijk te handhaven. Van deze groep zou Egon van Kessel de eindspurt winnen voor Jos Lammertink, die prima had gereden.

Allen die de eindstreep bereikten, verdienen een pluim voor hun volhouden want - zoals reeds gezegd - de omstandigheden waren zwaar. Overal een kille wind (voor of tegen), veel lekke banden, enkele niet ernstige valpartijtjes. Even ging het ge­rucht, dat Schoen ernstig was gevallen, doch dit bleek een licht knieletsel. Op de organisatie van DTS-Broerse viel niets aan te merken. Jammer was wel, dat het geneutraliseerde gedeelte zo snel werd gereden, dat pechvogels nog voor de officiele start al waren uitgeschakeld!

Junioren: 1. Bart van Est 124 km in 3.07.04, 2. Ad Verstijlen 3.08.15 (beiden Willebrord Wil Vooruit), 3. Egon van Kessel ('t Luchtschip) 3.09.03, 4. Jos Lammertink (De Zwaluwen), 5. Piet Koppert (De Zwalu­wen), 6. Sjaak Klaver (Alcmaria Victrix), 7. Theo de Rooy (De Vol­harding), 8. R. v. d. Rakt (Breda) 3.12.08, 9. C. de Wolff (Feyenoord), 10. J. v. d. Velde (WV Breda), 11. K. Sint Nicolaas (De Hoekse Ren­ners), 12. A. Hoezen (De Windmolens), 13. S. Polak (De Hoekse Ren­ners), 14. J. Rijkhoff (De Valleirenners), 15. A. Bongers (WC Bleyer­heide), 16. M. v. d. Berg (WC Piinenburg), 17. G. den Besten (West­land Wit Vooruit), 18. R. Tichelaar (DTS-Broerse), 19. A. Vissers (Bergklinuners), 20. R. Stroosnijder (De Jonge Renner), 21. J. Badjou (Bergklimmers) 3.13.49, 22. J. Welten (Piinenburg), 23. J. v. d. Linden (De Ster), 24. M. Taverne (Amstelland) 3.14.37, 25. v. d. Weide (Olym­pia) 3.15.18, 26. Kokke (Willebrord Wil Vooruit) 3.16.16, 27. J. v. Her­werden (Sparta), 28. B. Wekema (Stormvogels), 29. H. v. d. Berg (De Spartaan), 30. R. Oskam (De Volharding), 31. E. Geserick ('t Lucht­schip) 3.16.33, 32. H. Rieske (De Mol) 3.17.18, 33. J. van Gestel (Pijnen­burg), 34. C. Swinkels ('t Zuiden) 3.17.25, 35. H. Verbruggen (GMC) 3.17.50, 36. F. Breeman (GMC), 37. H. Vinkels (De Kampioen), 38. G. Schwennen (Olympia), 39. F. Knippenberg (De Ster), 40. J. Weber (Kolonel Cole) 3.20.37.

Ploegenklassement: 1. Willebrord Wil Vooruit 75 pnt., 2. WV Breda 34 pnt., 3. Westland Wil Vooruit 33 pnt., 4. 't Luchtschip 30 pnt., 5. De Hoekse Renners 28 pnt., 6. De Zwaluwen 27 pnt., 7. Alcmaria Victrix 21 pnt., 8. De Volharding 19 pnt., 9. Feyenoord 17 pnt., 10. De Wind­molens 14 pnt., 11. Pilnenburg 14 pnt., 12. De Valleirenners 12 pnt., 13. De Bergklimicners 12 pnt., 14. Bleyerheide 11 pnt., 15. DTS 9 pnt., 16. De Jonge Renner 6 pnt., 17. De Ster 3 pnt., 18, Amstelland 2 pnt., 19. Olympia 1 pnt.

 

RONDE VAN LIMBURG – 07 juni.1975

Fraaie spurtzege Henk Lubberding in

door taktiek en gebrek aan kwaliteit saaie Ronde van Limburg

De 27e Ronde van Limburg - weer erg knap door WC Berg­klimmers in elkander getimmerd en opgedist - was ditmaal allesbehalve het proekstuk van de vaderlandse (amateur)­wedstrijdkalender; deze door de zon overgoten 184 km tocht over de bekende heuvels en verdere stijgingen, plus versierd met ettelijk hierop aansluitende kronkelingen, was zonder meer de saaiste en de meest matte uit de roemruchte bladzijden van dit wielergebeuren. Een mening die door oud-gedienden in deze karavaan (o.m. de heren J. Forster en J. Voots) werd gedeeld.

De Slingerberg (in Geulle, na 9 km koers, het eerst boven Jo van Pol) en de Schieversberg (Moorveld, na 10 km) liggen dicht bijeen. Dat aldaar tien man werden afgehaakt was van geen belang, wel de vlucht van een zevental dapperen, in Moorveld: de Ketting-Shimano-knapen Frits Schur, Albert Scheffer en Henk Rijks, de in een Van Erp-Saicis-shirt gehulde Jan Claessen en Henk Lubberding, Caballero was door Bert Scheuneman vertegenwoordigd en namens Amstel reed Ton ter Harmsel in die voorste gelederen. De Ronde van Limburg was dus toen 10 km oud, derhalve restten nog 174 km. En na die 174 km zonder serieuze tegenaanval fietsten van die zeven mannen vijf hard en terecht fier Stein binnen, waar voor veel publiek op de Stadhouderslaan Henk Lubberding de spurt fraai won, gevolgd door Frits Schur, Ton van Harmsel, Albert Scheffer en op 7 sec. (verloor voeling op het laatste rechte eind) de jonge Henk Rijks, die van de Ronde van Lim­burg een geslaagd proefstuk maakte.

Het traject van de Ronde van Limburg stelt bepaalde eisen, dat weet elkeen. Dat debutanten en jongens zonder doorzet­tingskwaliteiten op de vingers worden getikt is normaal - dit facet komt in elke echte wegrit voor -, dat ploegen die voorin waren vertegenwoordigd die ontsnapping tot en met bescherm­den volgens het hoofdstuk „taktiek" is juist en begrijpelfljk (door die begrijpelijke taktiek moest b.v. de tweevoudige Ronde van Limburg-triomfator Mat Dohmen - reed heel soepel en bepaald vlot - blijven zitten, dat van de verdere teams (de meerderheid dus) niemand poogde bij die zeven te geraken was een raadsel, wierp een smet op het verloop, zei iets in de rich­ting van inflatie.

We lazen meer dan eens dat Nederland gelukkig over een brede top (kwaliteiten) beschikte. Is zo'n visie wel juist? Wordt die brede top soms door middelmaat gevormd? Nog iets: schuwen die topmannen - een reputatie opgebouwd op vlakke wegen en in het criterium-genre - mogelijk zo'n lastige brok die de Ronde van Limburg nu eenmaal is? Toen we de startlijst 'ns overblikten misten we nogal wat “grote" namen. Na circa 60 km, in Schin op Geul, nog voordat de Fromberg opdaagde, vertelde de uitstekende communicatie-microfonist dat de zeven leiders 2.13 min. voorsprong op de hoofdmacht hadden, dat op 3.50 min. 16 man huisden en dat Peer Maas, Martin Venix en Toine v. d. Bunder (allemaal van Soka Snacks-Flandria) hadden opgegeven. Drie elders steevast ex­cellerende coureurs hadden zelfs het peloton moeten laten gaan (op 3.50 min.), zij stapten af.

Die zeven aangestipte moedigen vertrokken dus na 10 km, zij hadden 15 sec. nabij het vliegveld Beek, na 20 km 42 sec. op een groepje jagers met o.m. Tabak, Thljs, Van Pol, De Vos, Prinsen, v. d. Kruys. Eendrachtig samenwerkend namen de leiders de Lange Raarberg in Meerssen (22 km) - voorsprong 35 sec. -, waar het peloton verbrokkelde, waar heel wat achterblijvers werden genoteerd. Even later kreeg Frits Sluper pech, netjes keerde hij terug en nogmaals gingen (eventjes) Van Pol en Tabak op zoek naar hun voorgangers, die inmid­dels de winst tot 1.07 min. hadden opgevoerd. En kijk, na 43 km had die kop al 2 min. Vrijwel alle hellingen moesten nog komen, hellingen met bekende namen, b.v. de Cauberg en vul maar in. En tijdens die lange tocht berg op, berg af, door bochten en over grinderige wegen, hielden die zeven hun voor­sprong steeds op 2 min., op 2.30 min. De ploegentaktiek was degelijk, evenwel sloegen de niet vooraan vertegenwoordigd zijnde teams (hun renners) allesbehalve frappant op de trom. Willy Wilms en Ad Prinsen reden een tijdje 30 sec. voor de grote groep uit, Tabak werd opgemerkt. Na 77 km, Simpel­veld, hadden de zeven 2.57 min. winst vergaard, de staart volgde op 6 minuten. De grote stoet verloo+ heel wat reden, die in Vylen (84 km) op 5.50 min. doorkwamen. Voor de Kerning van Spanje (Gulpen) een poging van Tabak, Jan Langen en Vrancken.

Geen wending op de Koning van Spanje, ogenschijnlijk scheen de even nadien in het geding zijnde Piemert wel voor spanning te gaan zorgen. Jan Claessen en Bert Scheuneman verkeerden in moeilijkheden, zagen hun vijf makkers verdwijnen, verloren dra 200 meter, kwamen in de stoet terecht. Die troep had - weer ogenschijnlijk - plots haast. Het verschil zakte, Mat Dohmen - zonder enige moeite pedalerend - voorin die sliert. Met enige hulp was Dohmen vrij zeker bijgekomen, maar ook renners behorende tot teams die op kop geen vertegen­woordiger hadden konden die hulp niet bieden, waren aan­geslagen, hadden niet voor dit werk vereiste capaciteiten of voelden er niets voor om Dohmen (in een eventuele spurt het rapst) aan de slag te doen deelnemen. Die vaart op de Piemert bloedde rap dood, na 118 km hadden de vijf aanvoerders (Schur, Ter Harmsel, Scheffer, revelatie Rijks en de attente Lubberding) 3.41 min. voorsprong. Toch een regelrecht wapen­feit: we bekeken die vijf, we wachtten op de buren, nummer zes moest normaal gesproken Bert Scheuneman zijn. Wie hing tussen die vijf en de hoofdtroep? Lou Verwey. Inderdaad een prestatie, komend vanuit het midden had Verwey de op dat moment twaalf volgers overstoken, was doorgegaan, maakte jacht op de vijf uitlopers. Die kreeg hij uiteraard niet te pak­ken, maar hij zwichtte ook niet, in zijn eentje vervolgde hij de zeker niet gemakkelijke weg, werd in Stein zesde.

Wie na de Piemert de meute in stukken hadden gescheurd (ook door een manko aan kwaliteiten van hun aanvankelijke gezellen) en na Lou Verwey richting Stein togen? Scheune­man, Sluper, Van Kollenburg, Maas (Jo Maas wel te verstaan), Jan Langen, Jacob Langen, Leo van Vliet, Har. Buckx, Doh­men, Tabak en Botterhuis. In Bunde (145 km) lag Verwey op 1.25 min., Dohmen c.s. op 3.05 min. Op 15 min. de brokken­wagen, nog in koers 34 coureurs (aan de start 105).

Ketting-Shimano (Schur, Scheffer, Rijks) was op de kop dik in de meerderheid. Dit trio moest afrekenen met Lubberding (Van Erp) en Ter Harmsel (Amstel). Van de opponenten murw rijden was geen sprake. Alleen Frits Schur (in Nattenhoven, op de Maasberg in Elsloo, op de stijging naar de brug in Stein) probeerde dit; hij werd gepakt. In de spurt werd hij door Henk Lubberding verslagen, een mooie spurtzege ten fa­veure van de Van Erp discipel.

Applaus voor de winnaar en de mannen die in zijn kielzog finishten, voor de verrassend opererende Henk Rijks, voor de dappere Lou Verwey. Daarna reed het restant van wat eens de hoofdmacht was geweest over de streep, sijpelden de verdere uitrijders binnen. Natuurlijk lof voor de vluchters (eerst zeven, nadat Claessen en Scheuneman werden afgehaakt vijf), lof voor WC Bergklimmers (puike organisatie, knappe regeling in de permanence) onder leiding van de heren Coumans en Dolman, lof voor wedstrijdleider Jan Klip en de jury. Vermel­ding verdient ook de aanwezigheid van oud-consul de heer G. Pisters (voordien bekend van de wereldkampioenschappen op de Cauberg en verdere koersen in Valkenburg) die als ere­gast de 27e Ronde van Limburg volgde.   TEKST Gerard Sillen

Amateurs: 1. H. Lubberding, Voorst 184 km in 4 uur 51 min. 10 sec.; 2. F. Schur, Didam; 3. A. ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 4. A. Scheffer, Zelhem; 5. op 7 sec. H. Rijks, Dinxperlo; 6. op 2.23 min. L. Verweij, Rotterdam; 7. op 3.43 E. Scheuneman, Veendam; 8. op 3.52 F. Sluper, Kerkrade; 9. op 3.56 P. van Kollenburg, Sittard; 10. J. Maas, Eysden; 11. op 4.20 J. Langen, Kerkrade; 12. op 4.22 L. van Vliet. Honselers­diik; 13. H. Buckx, Born; 14. M. Dohmen, Born; 15. G. Tabak, Veld­hoven; 16. H. Botterhuis, Sambeek; 17. op 8.38 J. Cooreman, Breda; 18. op 8.43 F. Beckers, Eindhoven; 19. op 8.51 A. v. d. Steen, Etten­Leur; 20. op 9.04 Fr. Janssen, Oss; 21. op 9.14 G. Sint Nicolaas, Dor­drecht; 22. D. Groen; St. Pancras; 23. op 9.23 K. v. d. Wereld, Nieuw­koop; 24. op 9.38 H. Geldens, Valkenswaard; 25. H. Crijns, Hoens­broek; 26. T. de Lange, Marienberg; 27. op 13.01 J. Vrancken, Elsloo; 28. op 15.17 P. van Leeuwen, Zoeterwoude; 29. M. de Vos, Maastricht; 30. W. v. d. Borgh, Echt; 31. op 15.34 G. Nelissen, Sittard; 32. H. Geer­kens, Beek; 33. op 15.54 G. Mak, Schiedam; 34. op 16.30 P. Iedema, Heerlen.

Ploegenklassement: 1. Ketting-Shimano 14.33.49; 2. Van Erp-Saicis 14.42.26; 3. Michelin 14.46.53; 4. Caballero 14.49.02; 5. Poolen-den Har­tog 14.50.34.

Algemeen bergklassement: 1. Fr. Schur 18 pnt. ; 2. A. Scheffer 8 put.; 3. H. Rijks 7 pnt. ; 4. J. Claessen 7 pnt.

 

RONDE VAN MIDDEN-NEDERLAND – 13 mei.1975

                       Ronde van Midden-Nederland had goed verloop

  Michel Jacobs klopt Adri van Houwelingen op de streep in Stadion Galgenwaard

Adri van Houwelingen, de talentvoile 21-jarige amateur uit het plaatsje Heesselt, lid van de equipe van Herman Krott, heeft aan het einde van de Ronde van Midden-Nederland, die onder ideale weersomstandigheden werd verreden, ervaren dat een wedstrijd pas wordt,gewonnen, wanneer de eindstreep is gepasseerd. Wat kon Van Houwelingen nog gebeuren toen hij met zeker een voorsprong van vijftien meter als eerste de baan van het Stadion Galgenwaard in Utrecht opdraaide? Niet voor niets was hem door zijn ploegleider voorgehouden: ,Zorg dat je als eerste op de baan komt, dan ben je winnaar." Van Houwelingen maakte echter de grote fout om te kjken, niet een keer, maar wel drie keer. Dit kost, zeker op een wieler­baan, snelheid. Michel Jacobs, die op volle toeren de baan was opgedraaid, profiteerde hiervan. Uit geklopte positie kwam de jonge Limburger naar voren en in de laatste bocht kwam hij naast Van Houwelingen. De rush van Jacobs was toen niet meer op te vangen. Van Houwelingen werd nauwelijks vijf meter voor de eindstreep door Jacobs gepasseerd. De 19-jarige man uit Bingelrade heeft zijn aanhang niet lang laten wachten om zijn eerste overwinning in een klassieke wedstrijd te kun­nen vieren.

De Ronde van Midden-Nederland kende derhalve veel vreugde, maar ook veel verdriet. Verdriet had zeker niet de 22-jarige Wim Pater uit Barneveld. Achter Jacobs en Van Houwelingen was hij naar de derde plaats gereden. De man uit de Gelderse vallei had opnieuw bewezen dat hij dit seizoen aan het komen is, dat zijn doorbraak moet worden verwacht.

Verdriet had wel de lange Fries Piet Hoekstra. De ex-beroeps­renner reed na zeventien kilometer, bij de stuw in de Lek bij Wijk bij Duurstede, lek. Kilometers lang moest hij daarna op de rivierdijk jagen om terug bij te komen. Waarschijnlijk heeft dit zoveel krachten gekost dat de man uit Dokkum, die voor de start de finale van de race op zijn eentje had verkend en zeer geladen was een goede prestatie te leveren, in het verdere verloop geen rol van betekenis meer kon spelen. Temeer ook omdat hij bij Schalkijk, na zestig kilometer koers, voor de tweede maal lek reed. Ook nu kwam hij weer terug bij.

Enkele andere renners, o.m. Olthof van Le Champion en Rui­ter, een renner uit de ploeg van Bleu de Nil-Cornelo, hadden ook minder prettige ervaringen. Ook zij stonden met een lekke band langs de kant, toen de wedstrijd nauwelijks was gestart. Geen enkele materiaalwagen wilde hen echter een nieuw wiel geven, omdat door de assistent-wedstrijdleider, de heer Rade­maker, bekend was gemaakt dat er door hun ploegleider geen materiaal was ingeleverd. Van deze nalatigheid worden deze renners het slachtoffer. Ook enkele individuelen ondergingen ditzelfde lot.

Het duurde ruim veertig kilometer voordat de eerste vlucht­poging kon worden geregistireerd. De schier onbekende Haar­lemmer Van de Putten, lid van de vereniging Excelsior, ging bij Jutphaas vooruit rijden. Hij kreeg gezelschap van streekrenner Jan Sandbrink en van Henk van Leeuwen, de Caballero-man uit Haarlem. Zij hadden na 52 kilometer een voorsprong van ongeveer 12 seconden. Adri van Houwelin-gen, die later zo'n hoofdrol in deze wedstrijd zou spelen, was toen al attent en sleepte de meute weer op de vluchters.

Terug in Wijk bij Duurstede, na 72 kilometer, stak plotseling de Eindhovenaar Hans Koot zijn hand op. Pech, ook voor hem. Hans bleek een remkabeltje kapot te hebben getrokken. Voor hem was een andere fiets beschikbaar en hoewel deze fiets veel te klein was, kwam hij zonder moeilijkheden terug. Zijn ploeg­leider, Jan Gisbers, repareerde inmiddels de rem en een tiental kilometers verder kon opnieuw gewisseld worden. Ook nu kon de zuiderling zijn plaats in het peloton in no-time weer in­nemen.

Heldhaftig was ook de strijd van de enige buitenlander in dit gezelschap: de Fransman Marcel Mondery. Herhaaldelijk was het tempo voor hem te hoog, maar telkens ook sloot hij weer aan. Uiteindelijk moest hij de strijd toch opgeven. Hij had echter wel karakter getoond.

In het Zevenheuvelengebied, juist voordat de renners aan de beklimming van de Grebbeberg zouden beginnen, werd net on­rustig in het peloton. Een valpartij, waarbij Math Dohmen, Joop Ribbers en Marcel van Leeuwen betrokken waren, was de oorzaak van een verbrokkeling. Fons van Katwijk, die in deze fase lek had gereden, werd er bijna het slachtoffer van. Van Katwijk werd echter nog meer de prooi van de ondeskundig­heid van enige juryleden. Totaal onnodig werd de karavaan opgehouden achter een aantal kansloze, geloste, renners, waar­door Van Katwijk niet kon profiteren van het recht tussen de auto's terug te mogen komen, nadat hij pech had gehad. Ook de pers werd hier veel te lang opgehouden en bleef daardoor verstoken van het prachtige steekspel dat zich op de Grebbe­berg heeft voltrokken. Jammer, misschien moeten we toch naar een nog meer nationale jury in de klassiekers. Nu krijgen enkele regionalen van tijd tot tijd een kans, maar brengen er dan niets van terecht.

Toen de kruitdamp van de Grebbeberg was opgetrokken, ble­ken Van Houwelingen, Franken, Hordijk, Godde, Gijs Nederlof, Henk van Leeuwen, Ab Nederlof, Sjaak Schuitemaker, Van der Kruijs, Mohhnan, Jacobs, Huijzen, Leunis, Lubberding, Van Lamoen, De Ruijter, Maas, Van der Sterren, Jos Nederlof en Schuurman zich te hebben losgewerkt. In het verdere verloop van de strijd, bij Woudenberg, na ongeveer 150 kilometer, zou­den zij nog gezelschap krijgen van Verweij, Lugtenburg, Pater, Groen en Lookamp, een renner uit Vroomshoop, die als enige individueel een plaats in de kopgroep kon bemachtigen.

Bij een valpartjj, na 106 kilometer, deed zich weer  een geval voor, waarbjj wij, als ervaren volger van klassiekers, de schou­ders ophaalden. Schuurhuizen uit Rotterdam en de Noordhol­lander Maas bleven op de weg liggen en hoewel zowel een wagon met het opschrift “Medische Dienst" als een grote wa­gon met “EHBO" in de karavaan in de buurt waren, reden beide wagons gewoon door. Dit zelfs na het verzoek van wed­strijdleider Teunisse aan de “Medische Dienst" of deze wilde terugkeren. Zijn deze lieden misschien alleen maar bereid te rijden wanneer zij ook de wedstrijd kunnen zien?

De wedstrijd ging echter door. Kroep en Hoogendoorn tracht­ten tevergeefs de kloof met de kopgroep dicht te rijden. Vooys uit Scheveningen reed lek en hetzelfde overkwam Smits uit Baarlo. Beiden kwamen terug, maar Vooys zou slecht werden beloond, toen hjj bij Achterveld samen met Van 't Geloof  ten val kwam en moest opgeven.

In de slotfase ging het voor Gijs Nederlof, Ab Nederlof en Lugtenburg toch wel wat te hard en zij moesten afhaken, zodat tweeentwintig renners aan de laatste kilometers begonnen. Van Houwelingen, Van Lamoen, Jacobs en Van Leeuwen sloe­gen de handen ineen en namen honderd meter, maar werden teruggepakt. Peter Godde trachtte herhaaldelijk alleen de be­slissing te forceren, maar ook dat ging niet door. Ook de poging van Van der Kruijs en Maas wend in de kiem gesmoord. Van Houwelingen scheen het uiteindelijk te gaan halen, maar een geweldige Jacobs kreeg hem juist voor de eindstreep te pakken. TEKST:Jo de Bruijn

Amateurs: 1. M. Jacobs, Bingelrade 186 km in 4.11.53 uur; 2. A. van Houwelingen, Heesselt; 3. W. Pater, Barneveld; 4. P. Maas, Roosen­daal; 5. R. Groen, Giethoorn; 6. P. van der Kruijs, Helmond; 7. T. Huijzen, Kloetinge; 8. G. Mohlman, Beekbergen; 9. B. van Lamoen, Haarsteeg; 10. J. Hordijk, Rotterdam; 11. P. van Leeuwen, Zoeter­meer; 12. C. Leunis, Amsterdam; 13. P. Franken, Oosterhout; 14. P. Godde, Koewacht; 15. H. v. d. Groezen, Waalwijk; 16. J. Nederlof, Maarssen; 17. S. Schuitemaker, Andijk; 18. L. Verweij, Rotterdam; 19. C. Schuurman, Breukelen; 20. G. v. d. Sterren, Haarsteeg; 21. H. Lubberding, Worst; 22. J. Lookamp, Vroomshoop; 23. A. Gevers, Schiindel; 24. J. Huisjes, Kloosterhaar; 25. F. van Katwijk, Oploo; 26. A. Versluis, Ameide; 27. P. Hoekstra, Dokkum; 28. G. van Gerwen, Olland; 29. W. Lugtenburg, Rockanje; 30. G. Brokelman, Hardenberg.

JUNIOREN

Bij de junioren won Van de Broek(Tempo - Soest)

Terwijl de amateurs aan hun eindstrijd bezig waren, reden ook de ruim hondertl junioren, leden van 42 verschillende wie­lerverenigingen, hun Ronde van Midden-­Nederland. Ongeveer een uur voordat de amateurs finishten, waren zij aan hun opgave over 104 kilometer begonnen. Lang bleef de grote groep bijeen, zelfs de dijken van de Lek konden geen afschei­ding teweeg brengen. In gesloten gelede­ren werden de kilometers onder de wie­len doorgemaald. De meest strijdlustige renner was ongetwijfeld de Eindhovenaar Bert Oosterbosch. Lange tijd reed hij al­leen voor de groep uit en uiteindelijk leg­de hij in de omgeving van Woudenberg, na ongeveer 60 kilometer koers, de basis van de beslissing. Van de Broek, Oskam, De Groot, Tiggelaar en Brummelaar sprongen naar hem toe en gezamenlijk werden de overige 40 kilometers afge­legd.

De verstandhouding in de kopgroep was goed en met inzet van alle beschikbare, gezamenlijke krachten werd een voor­sprong van ongeveer anderhalve minuut opgebouwd. Van de Broek, lid van de vereniging Tempo uit Soest, kwam als eerste de baan op en liet zich niet meer verrassen. Oskam van de organiserende vereniging De Volharding wilde voor zijn bestuur de kroon op het work van deze dag zetten, maar tevergeefs. Van de Broek bleef voor en won verdiend. Oos­terbosch, de animator van de wedstrijd, nam de derde plaats in. De sprint van het peloton werd gewonnen door de neef van degene die enkele tientallen minuten eerder bij de amateurs als eerste was gefinisht. Hein Jacobs, eveneens afkom­stig uit Bingelrade, regelde het peloton in de sprint.

Tot slot nag een woord van lof aan de organiserende vereniging De Volharding. Twee wedstrijden van stad tot stall op een en dezelfde dag is absoluut geen sine­cure. Gerrit de Vries, de volijverige voor­zitter van de Utrechtse vereniging, zijn medebestuurders en al degenen die deze wielerdag zo succesvol hebben doen ver­lopen, verdienen een pluim op hun hoed en van ons krijgen ze die ook.                 TEKST:Jo de Bruijn

Junioren: 1. B. van de Broek, Soest 104 km in 2.24.18 uur; 2. R. Oskam, Utrecht; 3. B. Oosterbosch, Eindhoven; 4. J. de Groot, Gie­sendam; 5. R. Tiggelaar, Zaandam; 6. J. Brummelaar, Diepenheim; 7. op 1.28 min. H. Jacobs, Bingelrade; 8. J. Akkermans, Zeven­bergen; 9. L. Kriesels, Grave; 10. E. Gese­rick, Hilversum; 11. A. Verhuijzen, Helmond; 12. J. Lammertink, Wierden; 13. P. Pierik, Bingelrade; 14. C. de Groot, Halfweg; 15. J. van Oosten, Rotterdam; 16. P. Eggermond, Haarlem; 17. A. Aupers, Purmerend; 18. P. Valentijn, St. Willebrord; 19. J. Bruck, Bleijer­heide; 20. J. Valentijn, St. Willebrord; 21. D. Willigenburg, Leusden; 22. C'. Bernaards, Rotterdam; 23. J. van Herwerden, Den Haag; 24. H. van de Berg, Den Haag; 25. J. Thijs, Hoeven; 26. S. van Gestel, Tilburg; 27. A. Oomens, Haarlem; 28. H. Brinkman, Rotter­dam.

 

RONDE VAN NEDERLAND – 21 augustus t/m 26 augustus.1975

   RONDE VAN NEDERLAND - nieuwe stijl - voldoet aan verwachting

  FINALE IN SIMPELVELD GEEN PROPAGANDA VOOR DE SPORT

         JOOP ZOETEMELK  winnaar van Proftour door Nederland

Joop Zoetemelk heeft de eerste Proftour door Nederland, die door Telesport/De Telegraaf en Frisol Oils word georgani­soord, gewonnen. Een betere winnaar had deze eerste editie van de nationale ronde zich natuurlijk niet kunnen wensen. Een klinkende naam op de erelijst is een ge­weldiger opsteker en opent misschien de deur bij de Overheid om volgend jaar de vergunning te krijgen waar iedereen, die maar emgszins bij deze Ronde betrokken is geweest, naar verlangt. De toestem­ming om volgend jaar een Ronde te hou­den zoals dat vroeger gebeurde, nl. van stad tot stad door het hele land.

Zoetemelk sloeg zijn slag op maandag, in de rit Simpelveld-Simpelveld. De natio­nals Ronde verliet op die dag ook ons land. Ongeveer zestig kilometer werden op Belgisch grondgebied verreden. Ook in Belgie was de belangstelling voor dit gebeuren goed te noemen. Natuurljk niet zoals in Nederland, waar duizenden men­sen de karavaan gade sloegen. De Ronde van Nederland, nieuwe stijl, leefde bij de mensen. Aangetrokken door de namen van o.a. Zoetemelk, Knetemann, Smit en Kuiper, die men zich nog levendig her­innerde van de jongste Ronde van Frank­rijk, kwamen de mensen naar buiten. De wielersport leeft, de propaganda die van het goede rijden van de Nederlanders in de Tour is uitgegaan, is enorm geweest. De helden van de Ronde van Frankrijk werden veelvuldig aangemoedigd.

Het was dan ook zo jammer dat de laat­ste etappe, die als apotheose van deze sportief gezien zeer geslaagde wieler­ronde was aangekondigd - het Berg­criterium in Simpelveld - zo'n geweldige flop is geworden. Zeer passief reden de renners in gesloten formatie hun rondjes. Geen enkele durver, buiten twee Spanjaarden, meldde zich om het publiek te geven waarvoor het gekomen was. Ook Zoete­melk niet. Hij wist zich beschermd door een groot aantal ploeg­makkers, die niet van zijn zijde waren weg te slaan. Bovendien ontbrak bij de renners van TI Raleigh, waarover Peter Post de scepter zwaait, alle lust om tot de laatste, grote aantal, over te gaan. De renners van Post, en overigens Post zelf ook, ver­scholen zich achter het excuus dat Zoetemelk met enkele bui­tenlandse ploegen in de slag was gedaan, waardoor alle aan­vallen in de kiem warden gesmoord.

Joop Zoetemelk derhalve winnaar van een Ronde van Neder­land, die volgend jaar zeker een vervolg zal krijgen, iets wat wij ook bijzonder toe juichen. Een winnaar echter zonder glans. Slechts tien minuten heeft de ster van Zoetemelk aan het fir­mament geschitterd. De rest van de bijna duizend kilometer werd door hem passief afgelegd, waarbij ook de gelatenheid van de overige renners opviel. Zoetemelk heeft in de Ronde van Nederland verzuimd nog meer populariteit te verkrijgen dan nu al het geval is. Het criterium in Simpelveld, met de 1300 meter lange Hulsberg die toch altijd een stijgingspercen­tage heeft van 12%, kwam twintig keer in iets meer dan tweeenenhalf uur terug. Een parkoers op het lijf van Zoetemelk geschreven. Men had van hem verwacht dat hij hier zou gaan vlammen en zou tonen wie er de sterkste in deze Ronde was. Dit heeft hij achterwege gelaten en daardoor is zijn eindover­winning toch wel een beet je verbleekt.

PROLOOG IN GRAVE: ploegentijdrit over 3200 meter

De eerste Proftour door Nederland, nieuwe stijl; begon donder­dagavond in Grave onder een slecht gesternte. Ten eerste regende het pijpestelen, ten tweede zorgde manager Ton Vis­sers voor een nieuwe stunt in negatieve zin en ten derde werden de organisatoren door de internationale commissaris, de Fransman Baudin op de vingers getikt, omdat de Ronde niet aan de eisen voldeed die inzake rittenkoersen in de UCI­ reglementen worden gesteld.

Twee uur voor mevrouw Gerrits, de echtgenote van de burge­meester van Grave, het eerste startsein voor de ploegentijdrit over 3200 meter zou geven, maakte perschef Anton Witkamp tijdens een persbijeenkomst bekend, dat de ploeg van Ton Vissers, Alsaver, niet zou deelnemen. Gelukkig hadden de organisatoren voor de drie Nederlanders in die ploeg, Jan Aling, Jan van Katwijk en Jo Vrancken, een oplossing kunnen vinden. Zij waren na overleg met Joop Zoetemelk opgenomen in de ploeg Gan-Mercier, die drie renners niet aan de start kon krijgen omdat de Franse wielerbond Missac, Perin en Genet verplichtte aan de Tour de Limousin, in eigen land, deel te nemen. Drie renners uit een ploeg die wegvielen en drie noodlijdende Nederlanders die een onderdak zochten. Het kon niet beter uitkomen.

Blijft natuurlijk het geval Vissers. Volgens een woordvoerder van de veel omstreden ploegleider had deze de ploeg om per­soonlijke redenen teruggetrokken en een advocaat voegde er in een brief aan toe, dat de Oisterwijker weliswaar een contract voor de Ronde had getekend, maar hij verzocht begrip voor de situatie te hebben, omdat Vissers in ernstige moeilijkheden was geraakt en graag van zijn contract ontheven wilde worden. Via een juridisch adviseur wil de organisatie van de Proftour nagaan welke stappen tegen Vissers ondernomen kunnen worden. Het is natuurlijk je reinste contractbreuk hier enkele uren voor de wedstrijd mee aan te komen.

De zwaarst gedupeerden waren echter de voornoemde Neder­landse coureurs. Zij werden bij gratie Gods toch in de karavaan toegelaten. Zij werden echter niet door Vissers hiervan op de hoogte gebracht, maar door mede-organisator Piet Liebregts. Van Katwijk: “Als Liebregts niet had gebeld dan zou ik van­daag in Belgie zijn gaan rijden. Nu ben ik zo snel mogelijk naar Grave gekomen, echter met slechts een shirt en een van Jan Aling geleende broek. Meer Alsaver-kleding heb ik niet. Het zal nu wel definitief afgelopen zijn met de ploeg."

Voor de tweede adder onder het gras zorgde de Fransman Baudin. In de UCI-reglementen kent men namelijk twee ver­schillende meerdaagse ronden. De grote, die minstens tien ritten moeten tellen en de kleine, die niet meer dan vijf etappes mogen hebben. De Proftour door Nederland viel met zes ritten juist tussen de wal en het schip. Het criterium in Grave, dat na de tijdrit werd verreden, werd nu als officieel onderdeel van de Ronde geschrapt. Er werd alleen om de dagprijzen ge­fietst.

Ondanks dit ongelukkig begin werd de karavaan toch om vijf uur op gang gebracht. De ploeg van Ormas-Sharp beet het spits af. De mannen in het oranje-zwarte tricot deden het lang niet slecht, want met als eerste man de Drent Wicher Vlot reden zij naar een tijd van 5 min. 7.57 sec. Goed voor een vijfde plaats.

Nadat TI-Raleigh, dat Didi Thurau in de eerste van de twee af te leggen ronden door een lekke achtertube verloor, ruim boven deze tijd was gebleven en Gitane, de ploeg van Gerben Kars­tens, ronduit teleurstelde, sleepten Bal, Aling, Van Katwijk en Zoetemelk, Gan-Mercier naar een tijd van 5 min. 5.7 sec. De volgende ploeg, Gazelle-Frisol, kwam hiertegen ruim drie seconden tekort, maar de jonge ploeg van IJsboerke haalde de tijd van Gan-Mercier met ruim twee seconden omlaag. Frisol deed het hierna weer beter en het had er alle schijn van dat Theo Smit, die als eerste van deze ploeg over de streep kwam, in bet oranje zou vertrekken. Men had echter buiten Maes­ Watneys gerekend. Frans Verbeeck leidde zijn equipe naar de enige tijd onder de vijf minuten, 4 min. 57 sec. Kas en Super Ser konden hier niet aan tippen en zo werd de 33-jarige Belg de eerste leider van de Proftour door Nederland.

Uitslag: 1. Watney-Maes 4 min. 57 sec.; 2. Frisol 5 min. 01,34 sec.; 3. IJsboerke 5 min. 03,30 sec.; 4. Gan-Mercier 5 min. 05,70 sec.; 5. Ormas-Sharp 5 min. 07,57 sec.; 6. Kas 5 min. 08,64 see.; 7. Gazelle­ Frisol 5 min. 08,81 sec.; 8. TI-Raleigh 5 min. 11,51 see.; 9. Super-Ser 6 min. 22,48 see.; 10. Gitane 5 min. 31,29 sec.

CRITERIUM IN GRAVE: 80 km

Los van de Proftour werd 's avonds om half acht voor onge­veer tienduizend toeschouwers het startsein gegeven voor een criterium over 80 kilometer, ofwel 50 ronden. Dit over een bijzonder snel parkoers, waardoor ver dragende ontsnappingen bij voorbaat uitgesloten waren. Jan Aling was bijzonder actief en reed enkele ronden voor de groep uit. Later probeerde hij het nog een keer in gezelschap van de Belg Gijsemans, maar alles bleef toch broederlijk bijeen, tot vijf ronden voor het einde. Toen haalde Piet van Katwijk uit voor de beslissende slag. Hij kreeg de Australische Frisol-coureur Donald Allan mee en een ronde later sloot ook de Belg Eddy Verstraeten aan. Deze drie zouden het onder elkaar gaan uitmaken. Het werd een adembenemende eindstrijd. Zij aan zij stoven de ren­ners op de finish af en het verschil was met het oog nauwelijks waarneembaar. Slechts een man kon beslissen en dat was aan­komstrechter Stef van de Bergh. Voor de Zwollenaar was het een uitgemaakte zaak. Gedecideerd verklaarde hij Allan tot winnaar, tot grote teleurstelling van Piet van Katwijk, die meende gewonnen te hebben en ook door speaker Chris Del­bressine, zij het onder voorbehoud, als zodanig werd genoemd. De sprint voor de vierde plaats ging naar Gerben Karstens. Hij liet ongeveer dertig renners alleen zijn rug zien.

Uitslag: 1. D. Allan (Frisol) 80 km in 1 uur 64 min. 18 sec.; 2. P. van Katwijk (Gazelle); 3. E. Verstraeten (Watneys); 4. op 10 sec. G. Kar­stens (Gitane); 5. J. van Katwijk (Gan-Mercier); 6. C. Priem (Frisol); 7. E. Peelman (Super-Ser) ; 8. Th. Smit (Frisol) ; 9. M. Renier (IJs­boerke); 10. F. Verbeeck (Watneys); 11. B. Green (Ormas,); 12. C. Bal (Gan-Mercier); 13. J. Jacobs (IJsboerke); 14. A. v. d. Hoek (Raleigh); 15. G. Haritz (Raleigh) ; 16. G. van Sweefeld (Watneys) ; 17. T. Tabak (Raleigh); 18. J. Schipper (Ormasy: 19. H. Prinsen (Gazelle); 20. W. de Waal (Raleigh).

le etappe: RONDE VAN GELDERLAND (Apeldoorn-Apeldoorn) 202 km

Na een verplaatsing van ongeveer tachtig kilometer kon de Proftour vrijdag in Apeldoorn worden voortgezet met de Ronde van Gelderland. Een wielerevenement dat volgens traditie altijd eerder in het jaar wordt verreden, maar dat deze keer, om aan de verzoeken van de organisatoren van de nationale ronde te­gemoet te komen, bereid was naar een latere datum uit te wijken. Elk jaar, ook in de tijd dat de Gelderse Ronde nog voor amateurs werd verreden, was er wel de nodige sensatie te beleven. Zo ook deze keer. Nauwelijks had wedstrijdleider Brain Koopmans zijn rode vlag laten zakken, of Nidi den Hertog, wie anders dan hij, stond al op de pedalen. In tegen­stelling tot bijvoorbeeld de Amstel Goldrace en de strijd om de nationale titel in Hoogerheide, hoefde hij deze keer niet te soleren, want ook Bert Pronk, Jos Schipper en Dave Lloyd bleken bereid een vroeg avontuur aan te gaan. Verbeeck, die in de oranje trui was gestart, stuurde zijn luitenant Van Stayen mee en zodoende was na nauwelijks drie kilometer koers een serieuze ontsnapping tot stand gekomen. Hoe serieus die wel was, zou later in het verloop van de wedstrijd blijken. De leiders, werden in hun ontsnapping door twee facet­ten geholpen. Ten eerste deed zich in het peloton een valpartij voor, waardoor wat verwarring ontstond. Het voornaamste slachtoffer hiervan was de Belg Verreijdt. Hij werd met een gebroken neusbeen naar het ziekenhuis vervoerd. Zijn land­genoten Opdebeeck en Thomas konden met behulp van Ver­straeten, die zich liet afzakken, weer terugkomen. Het tweede element dat er oorzaak van was dat de vlucht van de vijf succesvol kon worden, was de houding van het peloton. Nie­mand had lust de tegenaanval te openen. Hierdoor hadden de leiders na 20 kilometer al een minuut. Jan Aling, evenals tijdens het criterium zeer actief, ging alleen op zoek naar de vluchters, maar zag al snel het nutteloze van zijn poging in. Knetemann, die lek reed, werd met hulp van Vianen weer teruggebracht. In Hoenderloo, na 55 km, hadden de leiders al 6 minuten voorsprong en in Uddel (km 94) werd zelfs 8 min. 45 sec. gemeten. Hiermee had de kloof zijn diepste punt be­reikt. Het duurde nog een tiental kilometers voordat de tegen­aanval definitief losbarstte, maar toen Verbeeck er zich per­soonlfijk mee ging bemoeien, slonk de voorsprong als sneeuw voor de zon. De Spanjaard Casas, van de ploeg Super Ser, maande de achtervolgers tot nog meer speed aan, en het werd duidelijk: de kopgroep zou de vlucht niet volhouden. In Rozen­daal, na ongeveer 145 kilometer, de kopgroep had hier nog 5 min. 45 sec., trachtten Pronk en Van Stayen hun mede­vluchters te verrassen, maar in de afdaling van de Posbank kwamen de vijf toch weer samen. Inmiddels had zich een nieuw drama in de karavaan afgespeeld. Nidi den Hertog riep-dok­tershulp in omdat hij last van zijn maag kreeg. Hierdoor was hij niet in staat bij de groep aan te pikken, toen die met nog twaalf kilometer voor de wielen op de dapperen neerstreek. Ook Jos Schipper werd voor zijn doorzetten slecht beloond, toen hij met de eindstreep in zicht met enkele anderen ten val kwam. Die eindsprint leverde een fraaie triomf op voor Theo Smit, die evenals tijdens de Tour de France weer over bij­zonder rappe benen bleek te beschikken. Van ver zette hij zich aan de kop en niemand was nog bij machte hem in te tomen. Zodoende nam Smit de leiderstrui van Frans Verbeeck over en werd Barry Hoban in het groen gehesen, dit vanwege zijn tweede plaats in de rit. Bij de val was ook de strijdlustige Jan Aling betrokken. Met een van pijn vertrokken gezicht be­reikte hij de finishlijn. Zijn trui, een van de schaarse Alsaver­textielstukken, kon gelijk met de voddenman meegegeven worden.

Uitslag: 1. Th. Smit (Frisol) 202 km in 4 uur 39 min. 18 sec.; 2. B. Hoban (Gan-Mercier); 3. A. Hulzebosch (Frisol); 4. J. Raas (Raleigh); 5. F. Verbeeck (Watneys); 6. P. van Katwijk (Gazelle); 7. M. Renier (IJsboerke); 8. J. van Katwijk (Gan-Mercier); 9. W. Reybroeck (Frisol); 10. G. Karstens (Gitane); 11. C. Priem (Frisol); 12. G. van Sweefelt (Watneys); 13. J. Chassang (Gitane); 14. H. Kuiper (Gazel­le); 15. B. Groen (Ormas); 16. L. Peeters (Iasboerke); 17. T. Nistal (Kas) ; 18. M. Lasa (Kas) ; 19. J. Jacobs (IJsboerke) ; 20. R. Bukacki (Ormas).

2e etappe: RONDE VAN MIDEN-ZEELAND (Goes-Goes) 202 km

Met nog negenenzeventig van de tachtig gestarte renners in koers begon de karavaan zaterdag aan de tweede opgave. Een opgave over precies dezelfde afstand, 202 km, over de door de harde wind toch wel zwaar berijdbare Zeeuwse dijken. Nauwe­lijks was de Ronde 25 kilometer op gang of die ene uitvaller waren er drie geworden. Jo Vrancken vroeg tussen 's-Graven­polder (woonplaats Jan Raas) en Kwadendamme (woonplaats Cees Bal) om assistentie van dokter Simons. Deze constateerde een opgezwollen linker hand, als gevolg van een ontsteking en adviseerde de Limburger de strijd te staken. Ontluisterd zocht Vrancken de bezemwagen op. Enkele kilometers verder, in de omgeving van 's-Heerenhoek, stond plotseling Ocana langs de weg. De Spanjaard had last van een blessure in de lies en ook hij verdween uit het veld. Harry van Leeuwen zou het volgende slachtoffer worden. Hij viel in Heinkenszand over een hond en kwam op grote achterstand. Aad van de Hoek en Wicher Vlot reden lek, maar kwamen terug bij. Op de Sloedam, op weg naar Souburg, hier waren 47 kilometer gereden, reed Perrurena lek. Hij werd opgewacht door de voltallige Kas­ploeg. De Spanjaarden hadden echter pech, dat juist in dit stadium het tempo, voornamelijk door toedoen van Fedor den Hertog, werd opgevoerd. In eerste instantie kwamen zij hun plaats in de groep weer innemen, maar toen er echt werd ge­koerst, bleek dat zij teveel kruit hadden verschoten en samen met een aanval anderen, o.m. de Nederlanders Bukacki, Schip­per en Bakker, zouden zij achttien minuten verliezen. Alleen kopman Perrurena wist zich nog enigszins te handhaven. Hij arriveerde in de tweede groep.

Voorbij Souburg brak de groep in drieen. Vooraan reden o.a. Priem, oranje trui-drager Smit en Haritz. Vlissingen werd door het voorste deel van het peloton, ongeveer 45 man sterk, met een voorsprong van een minuut gepasseerd. Even later zat het spel eindelijk goed op de wagen. Weer was het Fedor den Her­tog die de kat de bel aanbond en met Verstraeten en Gonzales op zoek naar winst ging. In Domburg hadden zij echter nog maar 15 seconden kunnen veroveren en toen lieten zij zich in­lopen. Dit was echter allerminst naar de zin van Den Hertog. In Oostkapelle ging hij opnieuw aan de haal. Nu kreeg hij Aling, Verstraeten en De Waal aan zijn wiel. Binnen drie kilo­meter hadden zij zich een halve minuut van de groep losgere­den. De vier werkten zeer goed samen, elk deed zijn deel van het kopwerk en dat resulteerde in een kloof van 3 min. 15 sec. in Veere, dit na 105 km. Met de wind op kop over de Veersegat­dam moet men echter wat mans zijn. Vijftien achtervolgers - de namen werden niet gegeven - kwamen tot op 2 min. 10 sec., maar na de ravitaillering ging het bij de leiders weer harder. Zij wonnen opnieuw terrein en het was dan ook bij­zonder jammer, dat Aling in een bocht de macht over zijn stuur verloor en voor de tweede keer in deze ronde met de hardheid van de bodem moest kennis- maken. De groep kwam nu snel naderbij en in Wissekerke, na een vlucht van 52 kilometer, waren de durvers bedankt voor hun moeite.

Terwijl de Spanjaard Nazabal moest lossen, Pronk ten val kwam en De Waal ook in ernstige moeilijkheden verkeerde, namen Zoetemelk, Kuiper en weer Den Hertog hun kans. Zoe­temelk reed echter lek en heel even scheen er een nieuw drama te gaan gebeuren, omdat er geen materiaalwagen ter plaatse was. Gelukkig verliep alles toch naar wens, kreeg Nederlands eerste man in de Tour de France toch een ander wiel en kon weer bij de eersten postvatten. Knetemann reed eveneens lek en verloor hiermede waarschijnlijk zijn kansen op een eventuele eindzege. Hij viel naar de tweede groep terug. Na de eerste doorkomst in Goes - de renners moesten nu nog twee ronden van 20 kilometer rijden over o.a. de bijzonder zware Katten­dijkse Zeedijk, ging Aling plotseling weer in de aanval. Hij nam zelfs een halve minuut, maar de strijd van de enkeling tegen de massa was ook voor de sterke Brabander te zwaar. De laatste aanval kwam van het zwagerpaar Cees Priem en Cees Bal. Zij wilden het in groten getale opgekomen Zeeuwse publiek graag belonen. Verder dan 250 meter kwam het tweetal echter niet weg. Nog een keer moest de wagen van de wedstrijdleider een ontsnapping melden. De goede. Enkele kilometers voor Goes sprong Didi Thurau op de pedalen. Gerard Vianen zag als enige het gevaar en klampte zich in het wiel van de Duitser vast. Samen legden zij de laatste kilometers af. In de eind­sprint kwam Vianen op honderd meter voor de finish achter zijn rivaal vandaan en won zeer gemakkelijk.

Negentien seconden later sprintte Theo Smit als snelste van de achtervolgers naar de derde plaats. Op dat moment werd Gerard Vianen als nieuwe leider in het algemeen klassement opgeroepen Smit kreeg als troostprijs de groene trui om zijn lendenen. Met een eerste en derde plaats kwam hem dit kleinood ook wel toe.

Uitslag: 1. G. Vianen (Gan-Mercier) 202 km in 4 uur 58 min. 36 sec.; 2. D. Thurau (Raleigh); 3. op 29 sec. Th. Smit (Frisol); 4. B. Groen (Ormas); 5. P. van Katwijk (Gazelle); 6. C. Priem (Frisol); 7. F. Ver­beeck (Watneys); 8. G. van Sweefeld (Watneys); 9. E. Peelman (Super Ser); 10. A. van de Hoek (Raleigh); 11. R. Mintkiewicz (Gitane); 12. J. Jacobs (IJsboerke); 13. J. Aling (Gan-Mercier); 14. T. Tabak (Raleigh) ; 15. J. Raas (Raleigh) ; 16. W. Peeters (Watneys) ; 17. A. Delcroix (IJsboerke) ; 18. G. Haritz (Raleigh) ; 19. H. Kuiper (Gazelle) ; 20. C. Bal (Gan-Mercier).

3e etappe: RONDE VAN BRABANT (Vlijmen-Vlijmen) 230 km

De voorkeur voor het vroege avontuur schijnt in deze Ronde van Nederland bij vele renners aanwezig te zijn, want nauwe­lijks was het startsein voor de derde etappe van Vlijmen naar Vlijmen, via Zuid-Brabant en West-Brabant weer naar het hart van de provincie terug, gegeven of de Spanjaard Jose Casas reed al met voorsprong aan de leiding. In Helvoirt, na tien kilometer koers werd er al een gat van 45 seconden gemeten en in Oisterwijk passeerde de hard op de pedalen stampende Span­jaard al 1 min. 30 sec. eerder dan de wandelende groep. In Moergestel, waar Vianen door zijn maat Knetemann na een defect weer werd bijgebracht, meldde zich een tweede durver.

Deze keer koos Donald Allan het ruime sop en hoewel iedereen natuurlijk besefte dat dit slechts steekspel was, ontstond toch een spannende achtervolging tussen de Zuid-Europeaan en de Australier, die in het voordeel van laatstgenoemde zou uit­vallen. Terwijl de afstand tussen beide renners steeds kleiner werd, vergrootten beiden hun voorsprong op het peloton. Dat was ook niet verwonderlijk, want verbaasde toeschouwers in Riel en Alphen zagen de karavaan met een gemiddelde van nog geen dertig kilometer per uur passeren. Vele renners maakten de vertoning tot een lachertje door van deze adempauze ge­bruik te maken om een plasje te doen. Op zeker moment ston­den ongeveer twintig coureurs tegelijk langs de kant. De voor­sprong van de twee voorop werd steeds groter, zeker toen zij elkaar na 53 kilometer gevonden hadden. In Zundert, hier waren 100 kilometer afgelegd, was de kloof het grootst, zeven­enhalve minuut. Inmiddels was ook een tweede Spanjaard, Oliva, op zoek naar de leiders gegaan. Het verschil was voor hem echter te groot geworden en na een vlucht van twintig kilometer liet hij zich weer inlopen. Nog voor Roosendaal (110 km) werd de afstand tussen leiders en peloton kleiner. In Roosendaal wachtte de karavaan een onaangename verrassing.

Waarschijnllijk was hier niet op de Ronde van Nederland ge­rekend, want er stonden bijna geen agenten op de kruispunten en het verkeer ging gewoon door. Alleen door ingrijpen van de begeleidende motoragenten van de Rijkspolitie kon een com­plete chaos worden voorkomen.

Het peloton werd uit de slaap geschud op de kasseien van de Hel van Moerstraten, een gedeelte in het traject met kinder­hoofdjes dat door de regen bijzonder glad was geworden. Hier ook viel de groep in stukken uiteen. Op kop kwamen 45 cou­reurs en zij zouden het verdere beeld van de strijd gaan be­palen. Van deze groep maakten zich bij Zwingelspaan (km 145) achttien renners los. Zij namen in korte tijd een minuut en werden niet meer achterhaald. Bij deze achttien, u vindt hun namen in de uitslag, was niet Hennie Kulper, onze nationale kampioen. Hennie was bij een valpartij betrokken geweest en toen hij bijna weer aansluiting had, moest hij voor de tweede maal, nu voor een lekke band, van de fiets. De achttien aan de kop werden niet meer verontrust. Wel trachtte de Belg Guido van Sweefelt de overwinning op vijf kilometer van de streep naar zich toe te halen, maar hij werd vooral door toe­doen van Didi Thurau weer tot de orde geroepen. In de straten van Vlijmen zorgde de Belg Wilfried Reybroeck voor een grote verrassing door als snelste sprinter uit de kopgroep naar voren te komen. Donald Allan werd juist op de streep gepasseerd. Gerard Vianen bleef leider in het klassement.

Uitslag: 1. W. Beybroeck (Frisol) 230 km in 5 uur 46 min. 00 sec.; 2. D. Allan (Frisol) ; 3. G. Karstens (Gitane) ; 4. F. Verbeeck (Wat­neys); 5. J. Jacobs (IJsboerke); 6. C. Priem (Frisol); 7. G. van Swee­felt(Watneys); 8. E. Opdebeeck(Watneys); 9. E. Peelman(Super Ser);10. W. Pesters (Watneys) ; 11. D. Thurau (Raleigh); 12. C. Bal (Gan­Mercier); 13. T. Tabak (Raleigh); 14. G. Vianen (Gan-Mercier); 15. J. Zoetemelk (Gan-Mercier); 16. R. Rosiers (Super Ser): 17. J. Casas (Super Ser); 18. L. van Stayen (Watneys): 19. L. Peeters (IJsboerke), 20. D. Perrurena (Kas).

Algemeen klassement: 1. G. Vianen; 2. op 5 sec. D. Thurau; 3. op 33 see. G. Karstens; 4. op 45 sec. F. Verbeeck; 5. J. Jacobs; 6. C. Priem; 7. G. van Sweefelt; 8. E. Opdebeeck; 9. E. Peelman; 10. W. Peeters;

4e etappe: SIMPELVELD-SIMPELVELD, 188 km

Na opnieuw een verre reis vanuit Midden-Brabant naar het pittoreske dorpje Simpelveld, verscholen in de heuvels tussen Heerlen en Kerkrade, begon de Proftour van Nederland maan­dagmiddag om half een aan de vierde opgave, de 188 kilometer van Simpelveld naar Simpelveld. Een gedeelte van het traject voerde over het parkoers van de Hel van het Mergelland, de zware klassieker die elk jaar voor amateurs verreden wordt.

Daarnaast ging de karavaan de grens over. Bij Mesch in de gemeente Eijsden stonden de Belgische gendarmes met motoren te wachten om hun Nederlandse collega's, die het weer uit­stekend hebben gedaan, af te lossen.

Drie en zeventig renners boden zich nog voor het vertrek aan. De Belg Jacobs van de ploeg IJsboerke wilde de hardnekkig­heid van de heuvels direct al tarten, want nauwelijks had wedstrijdleider Bram Koopmans de vlag omlaag gedaan of hij ging al aan de haal. Natuurlijk was dit ,spieIerei" en wat meer zegt, onbegonnen werk. Toen er dan ook geen hulp voor Jacobs kwam opdagen, liet hij zich wijselijk inlopen. Fedor den Hertog, die in tegenstelling tot broer Nidi in deze Ronde nog bijzonder weinig had laten zien, alleen op de Zeeuwse wegen was hij in een poging betrokken geweest, voelde de benen kriebelen. Ook hij kan op dit geaccidenteerd terrein goed uit de voeten en met de Fransman Chalmet, de Belg Van der Stappen en de Spanjaard Gonzales Linares ging hij op zoek naar winst. Dit groepje verstond elkaar letterlijk en figuurlijk niet. Bovendien was Van der Stappen als stopper door Watney-kopman Frans Verbeek meegestuurd, zodat er van enige samenwerking geen sprake was. Inmiddels waren ook al diverse renners in moei­lijkheden gekomen. De venijnige heuvels in de omgeving van Vaals en Epen eisten hun tol. Gerard Kamper bijvoorbeeld dacht dat hij weer terug in de voor hem zo zwaar verlopen Tour de France was beland. Hij verzeilde al na twintig kilo­meter diep in de achterhoede. Ook de Belgen Ronnie de Bis­schop en Walter Naegels hadden het bijzonder te kwaad. Alle drie zouden Simpelveld alleen vanuit de bezemwagen terugzien. Vooraan bleef Fedor den Hertog actief. Voortdurend reed hij op kop van de groep. Toch was hij er niet bij toen Gerrie Knetemann uithaalde en Pedro Torres en de Fransman Jean Chassang aan zijn wiel meekreeg. Zij kregen enkele kilometers verder het gezelschap van Domingo Perurena, de kampioen van Spanje, die zich bijzonder goed thuisvoelde op dit voor hem ge­eigende terrein. De vier leiders hadden al een voorsprong van bijna een minuut opgebouwd, toen Bennie Ceulen, rijdend voor eigen publiek, aan een achtervolging begon. Een tiental kilo­meters reed de Limburger alleen en kreeg toen gezelschap van Den Hertog. In Eckelrade, na 45 km, hadden de vier leiders een voorsprong van 2 min. 30 sec. op het peloton, terwijl de twee achtervolgers tot op enkele honderden meters genaderd waren. In St. Geertruid, nog net in Belgie, word het kwartet tot een sextet uitgebreid. Een tegenaanval van de Spanjaard Vincente Lopez-Carill en Eddy Verstraeten leverde niet het gewenste resultaat op. Het peloton bleef voorlopig de kat uit de boom kijken en daardoor kon de kopgroep een voorsprong van 6 min. 30 sec. nemen en na 90 kilometers was de kloof zelfs nog met een minuut vergroot, dit in Gemmenich. Fedor den Hertog heeft heel even aan het oranje tricot mogen ruiken, op dat moment was hij leider van de Ronde.

Na kilometer 100 vonden de kopmannen in het peloton het echter genoeg en langzaam maar zeker kwam de groep naderbij.

Joop Zoetemelk organiseerde persoonlijk de tegenaanval. Hij kreeg hierbij steun van Vianen, Santy, Gonzales Linares, Ver­beeck, Thurau, Pronk, Tabak en Lloyd. Vier mannen uit de ploeg van Peter Post vooraan was natuurlijk teveel van het goede. Daardoor ook ging deze poging niet door, omdat het ploegenklassement voor Gan-Mercier hierdoor in gevaar kwam. Op de Koning van Spanje, de steile bult in de omgeving van Gulpen die ook in Olympia's Ronde, de Amstel Goldrace en de Ronde van Limburg al vaak een belangrijke rol heeft gespeeld, verloor de kopgroep veel van zijn voorsprong.

Zoetemelk zei hierover na afloop: „Ik heb de voorsprong van de kopgroep de gehele rit goed in de gaten gehouden. Wij moes­ten namelijk voorkomen, dat de kopgroep met groot verschil in Simpelveld zou arriveren, genoeg om meteen een ronde voorsprong te kunnen nemen. Daarom hebben we op die laatste kilometers alles gegeven." Het resultaat was dat de leiders slechts met een verschil van vijftig seconden aan de acht plaat­selijke ronden begonnen.

Al in de eerste lokale omloop streek het peloton op de durvers van het eerste uur neer. In de vierde plaatselijke ronde lag op­nieuw Joop Zoetemelk aan de basis van de beslissing van de rit en naar later zou blijken ook van de hele Ronde. Met Kuiper, Verbeeck en Santy wipte hij weg. Nog was Nederlands eerste man uit de Ronde van Frankrijk niet tevreden. Nog een keer haalde hij vernietigend uit. Santy bood nog het meeste verweer, maar tegen deze op de zege beluste Zoetemelk was geen kruid gewassen. De in Frankrijk wonende Nederlander reed in de laatste ronde schitterend solo en het word voor iedereen dui­delijk dat de Ronde van Nederland 1975 in een beslissend stadium was gekomen. Achter Zoetemelk ontdeed ook Peru­rena zich nog van zijn gezellen en greep een tweede plaats. Frans Verbeeck sprintte als derde over de streep en onttroonde hiermee Theo Smit, die in dit voor hem nu eenmaal onmogelijke terrein opnieuw meer dan negen minuten moest prijsgeven als leider van de groene trui.

Uitslag: 1. J. Zoetemelk (Gan-Marcier) 188 km in 4 uur 56 min. 38 sec.; 2. op 16 sec. D. Perurena (Kas) ; 3. op 33 sec. F. Verbeeck (Watneys) ; 4. op 38 sec. A. Santy (Gitane); 5. G. Knetemann (Gan-Mercier); 6. H. Kuiper (Gazelle); 7. F. den Hertog (Frisol); 8. op 46 sec. P. Torres (Kas); 9. J. Chassang (Gitane); 10. op 1 min. 38 sec. G. Karstens (Gitane); 11. P. van Katwijk (Gazelle); 12. C. Priem (Frisol); 13. B. Hoban (Gan-Mercier); 14. G. Vianen (Gan-Mercier); 15. L. Peeters (IJsboerke) ; 16. F. Gonzales (Super Ser) ; 17. J. Schipper (Ormas) ; 18. B. Ceulen (Gitane); 19. E. Opdebeeck (Watneys); 20. T. Tabak (TI-Raleigh).

Slotetappe: BERGCRITERIUM IN SIMPELVELD, 90 km

Wat iedereen had gezien als een groots slot van de Ronde van Nederland 1975, het Bergcriterium in Simpelveld over een af­stand van 90 kilometer, is volledig een flop geworden. Niet van­wege de organisatie van het plaatselijk comite. Die was even­als andere jaren weer perfect. De entourage was bijzonder fees­telijk en er heerste een stemming om er een echt wielerfeest van te maken. Wat ook bijzonder belanglijk was, de toe­schouwers waren er ook. In grote getale waren ze er uit alle hoeken van het land. We zagen Zeeuwen, Brabanders, mensen uit Gelderland en uit de kop van Noord-Holland. Allen waren aangestoken door de geweldige propaganda, het vele positieve in het sportieve verloop, dat van de voorgaande ritten was uit­gegaan. Alles was derhalve aanwezig om de geslaagde prof­tour, met weliswaar wat kinderziekten, op grootse wijze uit te luiden.

Een ding ontbrak echter jammerlijk: De renners waren niet thuis. Verlangden ook zij naar het einde? Waren ze moe ge­worden door de vele tussentijdse verplaatsingen? Was het besluit van de organisatoren om de Ronde met een criterium te besluiten toch niet zo'n gelukkige keus? Het zijn allemaal vragen, waarop we in de loop van de komende weken nog eens terug willen komen, maar waarop niemand een antwoord zal weten. De passiviteit van de renners sloeg over op het publiek. Toen de eerste ronden Achter de rug waren en het peloton apatisch de rondjes bleef draaien, zonder enige interesse om strijd te laten zien, veranderde ook de houding van het publiek. Het enthousiasme was verdwenen en niemand veerde nog op bij de passage van de Spanjaard Oliva, een renner uit de Kas-formatie, die de wedstrijd voor een totale ondergang heeft behoed. Hij sprong onmiddellijk na de start, bij de eerste beklimming van de Hulsberg, al weg en leidde 72 kilometer lang de dans. Nooit heeft hij meer dan vijftig seconden voor­sprong gehad. De gehele tijd bleef hij binnen sprongsafstand, maar er was niemand die wilde springen. Terecht word de Spanjaard beloond met de bergprijs van deze ronde. Hij bleef Perurena een punt voor. Deze Perurena wilde laten zien dat hij niet voor niets kampioen van zijn land is en toen Oliva met nog vijf ronden voor de wielen werd ingelopen, zag hij zijn kans. Heel even wachtte hij nog, keek schichtig naar het in slaap gesukkelde peloton en sprong toen weg. Ook nu was er niemand die reageerde. De Jan Saliegeest bij de coureurs was ook nu niet verdwenen en daardoor kon Perurena wegblijven en een overwinning in deze laatste etappe behalen.

Na een spannend begin in de Ronde van Gelderland, een daar­ op volgende zeer interessante koers in Zeeland en een gevecht op de Brabantse wegen met vervolgens een beslissende rit in de Limburgse en Belgische heuvels, was de Ronde van Neder­land als een nachtkaarsje uitgegaan. De renners hebben er de wielersport geen goede dienst mee bewezen. Velen zullen ongetwijfeld zeer teleurgesteld naar huis zijn gegaan.

De winnaar van het eindklassement, Joop Zoetemelk, werd nauwelijks toegejuicht toen hij door de charmante „Miss Finn­air" in de bloemen werd gezet. Toen speaker Chris Delbressine de opmerking maakte dat Joop misschien te duchten zou zijn in het a.s. wereldkampioenschap op de weg, klonk er een spottend gelach over het parkoers, werd er gefloten en ge­hoond en stak het publiek door woord en gebaar de afkeuring niet onder stoelen of banken.

Uitslag: 1. D. Perurena (Kas) 90 km in 2 uur 38 min. 27 sec.; 2. op 30 sec. W. Peeters (Watneys) ; 3. A. Chalmet (Gitane) ; 4. L. Peeters (Usboerke); 5. op 36 sec. J. Jacobs (IJsboerke); 6. P. van Katwijk (Gazelle); 7. G. Karstens (Gitane); 8. F. Verbeeck (Watneys); 9. J. Raas (TI-Raleigh; 10. C. Priem (Frisol); 11. G. Vianen (Gan-Mercier); 12. R. Mintkewicz (Gitane); 13. G. Haritz (TI-Raleigh); 14. J. van der Stappen (Watneys); 15. J. de Cauwer (Gazelle); 16. A. Santy (Gitane); 17. T. Tabak (TI-Raleigh); 18. D. Lloyd (TI-Raleigh); 19. J. Schipper (Ormas); 20. C. Bal (Gan-Mercier).

EINDKLASSEMENTEN

Individueel klassement: 1. J. Zoetemelk (Gan-Mercier) 23 uur 00 min. 35 sec.; 2. op 33 sec. F. Verbeeck (Watneys); 3. op 53 sec. G. Vianen (Gan-Mercier) ; 4. op 58 sec. D. Thurau (TI-Raleigh) ; 5. op 1 min. 28 sec. G. Karstens (Gitane); 6. op 1 min. 38 we. C. Priem (Frisol); 7. T. Tabak (TI-Raleigh); 8. C. Bal (Gan-Mercier); 9. E. Opdebeeck (Watneys) ; 10. op 2 min. 35 sec. H. Kuiper (Gazelle) ; 11. op 3 min. 35 sec. P. van Katwijk (Gazelle); 12. B. Pronk (TI-Raleigh); 13. op 4 min. 18 sec. F. den Hertog (Frisol); 14. op 5 min. 01 sec. J. Jacobs (IJsboerke) ; 15. op 6 min. 58 sec. R. Mintkewicz (Gitane) ; 16. op 8 min. 57 sec. W. Peeters (Watneys); 17. op 10 min. 15 sec. F. Gonzales (Super Ser); 18. op 11 min. 04 sec. D. Lloyd (TI-Raleigh); 19. op 11 min. 19 sec. D. Perurena (Kas) ; 20. op 12 min. 17 sec. G. Knetemann (Gan-Mercier); 21. W. Vanneste (Frisol); 22. op 14 min. 27 sec. G. Haritz (TI-Raleigh) ; 23. op 14 min. 53 sec. L. van Stayen (Watneys) ; 24. op 16 min. 45 sec. J. Aling (Gan-Mercier); 25. op 18 min. 17 sec. J. Raas (TI-Raleigh); 26. op 19 min. 04 sec. J. de Cauwer (Gazelle); 27. P. Torres (Super Ser); 28. op 20 min. 54 sec. L. Peeters (IJsboer­ke); 29. op 23 min. 30 sec. A. Delcroix (Usboerke); 30. op 26 min. 58 sec. Th. Smit (Frisol); 31. op 27 min. 33 sec. A. Santy (Gitane); 32. op 28 min. 05 sec. A. Chalmet (Gitane); 33. op 28 min. 33 sec. J. Nazabal (Kas) ; 34. M. Lass, (Kas) ; 35. op 29 min. 15 sec. J. Schipper (Ormas); 36. op 29 min. 20 sec. E. Verstraeten (Watneys); 37. op 31 min. 05 sec. D. Allan (Frisol); 38. op 33 min. 34 sec: B. Ceulen (Gitane); 39. op 35 min. 11 sec. J. van Katwijk (Gan-Mercier); 40. op 35 min. 58 sec. J. van der Stappen (Watneys); 41. Lopez Carill (K"); 42. W. de Vlam (Ormas) ; 43. op 37 min. 43 sec. W. Vlot (Ormas) ; 44. op 37 min. 54 sec. H. Prinsen (Gazelle); 45. op 38 min. 59 sec. B. Groen (Ormas) ; 46. op 43 min. 25 sec. W. de Temmerman (Gitane) ; 47. op 45 min. 25 sec. A. Oliva (Kas); 48. op 48 min. 28 sec. C. van Dongen (Gazelle); 49. op 50 min. 06 sec. M. Renter (IJsboerke); 50. op 54 min. 28 sec. R. Bukacki (Ormas); 51. op 55 min. 15 sec. W. Rey­broeck (Frisol); 52. op 56 min. 59 sec. A. Bakker (Ormas).

Puntenklassement: 1. F. Verbeeck (Watneys).

Bergklassement: 1. A. Oliva (Kas) 48 put.; 2. D. Perurena (Kas) 47 pnt. ; 3. G. Knetemann (Gan-Mercier) 19 pnt. ; 4. D. Thurau (TI­Raleigh) 10 pnt.; 5. T. Tabak (TI-Raleigh) 9 pnt.

Ploegenklassement: 1. Gan-Mercier 69 uur 03 min. 46 sec.; 2. Frisol 69 uur 07 min. 22 see.; 3. TI-Raleigh 69 uur 08 min. 06 sec.; 4. Watneys 69 uur 08 min. 56 sec.; 5. Gitane 69 uur 18 min. 17 sec.; 6. Gazelle 69 uur 25 min. 43 sec.; 7. IJsboerke 69 uur 43 min. 17 sec.; 8. Kas 70 uur 10 min. 20 see.; 9. Osmas-Sharp 70 uur 18 min. 43 sec.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND PROLOOG – 8 mei.1975

Hemelvaartsdag: proloog ploegentijdrit over 21,1 km.

De rit tegen het horloge, door de deelnemende ploegen nage­noeg op het Molentoemooi-parkoers uitgevochten, werd een eclatant succes voor de in het paars gestoken tegelploeg van Jan van Erp. Aan het wiel van Henk Lubberding daverde de ploeg over de eindstreep met bijna 20 seconden winst op de Soka-Flandria's en een halve minuut op de Kettingploeg. Het was dan ook Lubberding, die enige uren later in de rose lei­derstrui mocht vertrekken.

De uitslag: 1. Jan van Erg-Saicis 26 min. (met bon. 25 min.); 2. Soka Snacks-Flandria 26.21 min. (25.51); 3. Ketting-Shimano 26.29 min. (26.14); 4. Amstel Bier 26.52; 5. Michelin 27.05; 6. Caballero 27.08; 7. BOSSChe Staalbouw 27.19; 8. Van Nelle 27.55; 9. DTS-Broerse 28.39.

le etappe: Zaandam - Alkmaar 143.7 km.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND 01e RIT – 8 mei.1975

1e etappe; Zaandam – Alkmaar 143.7 km

De rit door het Noordhollandse polderland, waarvoor om pre­cies 14.00 uur het startsein werd gegeven, kenmerkte zich niet direct door veel offensieve acties. De karavaan bleef bij­zonder lang bijeen met weinig gevallen van pech (met uit­zondering van de D.T.S.-er Wim Tigelaar, die met schaaf­wonden in de bezemwagen verdween en Hans Langereis die een sloot indook). Wel het gebruikelijke beeld van zwakkere broeders, die het peloton moesten laten gaan en alleen of in elkaars gezelschap de verre finish moesten zien te bereiken. Eerst voorbij Opmeer - halfweg koers - kwam er meer leven in de brouwerij en werd een 'brokkelend peloton' gemeld. Er formeerden zich tenslotte twee groepen. De hoofdmacht be­stond uit Hassink, Mohlman, ter Harmsel, van Houwelingen (Amstel): v. d. Kruys, Koot, van Gerven, Gevers (Jan van Erp) : Bruessing, v. d. Bunder, Hoogendoorn, Maas (Soka­-Flandria): Snoeijink, Schur, Scheffer (Ketting-Shimano): Kruunenberg en Maas (Michelin), verder v. d. Groezen (Bos­sche Staalbouw) en Duineveld (D.T.S.-Broerse). Uitgezonderd Michelin, Bossche Staalbouw en D.T.S., ploegen van nagenoeg geliijke mankracht. Het werd inmiddels duidelijk dat Lubber­ding nog voor de avond zijn rose kledij zou verliezen. De voor­sprong van de 'negentien' groeide regelmatig en bedroeg voor­bij Middenmeer 1 minuut en 20 seconden. Bij Schagerbrug 1 minuut 48 seconden. Het was daar, dat Van Houwelingen (Amstel) en v. d. Kruys (Van Erp) zich in het avontuur stortten. Er waren voldoende krachten in de groep, die voor rugdekking konden zorgen. Het duo liep uitermate snel weg. Bruessing had er geen vrede mee en deed nog een dappere poging de demarranten te achterhalen. Het werd hem door de ploeg niet toegestaan. Het was tenslotte Piet v. d. Kruys, die in Alkmaar gemakkelijk van zijn medevluchter Van Houwe­lingen wist te winnen. Aldus deze eerste dag een volledig succes voor Van Erp. De sterke Bruessing won toch de spurt van de groep, hetgeen hem nog 5 seconden bonificatie opleverde. Hans Langereis, die na zijn onvrijwillig bad de strijd had voortgezet, kreeg - terecht - de prestatieprijs.

Amateurs: 1. P. v. d. Kruys, Jan van Erp 3.10.41 (met bon. 3.10.26); 2. A. van Houwelingen, Amstel Bier z.t. (met bon. 3.10.31); 3. J. Bruessing, Soka-Flandria 3.11.16 (met bon. 3.11.11); 4. A. Gevers, Jan van Erp 3.11.16; 5. G. Mohlman, Amstel Bier; 6. P. Maas, Soka-Flan­dria; 7. G. van Gerwen, Jan van Erp; 8. A. Scheffer, Ketting-Shimano; 9. H. v. d. Groezen, Bossche Staalbouw; 10. C. Hoogendoorn, Soka­Flandria; 11. J. Kruunenberg, Michelin; 12. H. Snoeijink, Ketting­Shimano; 13. H. Koot, Jan van Erp; 14. A. v. d. Bunder, Soka-Flan­dria; 15. A. Hassink, Amstel Bier; 16. F. Schur, Ketting-Shimano: 17. A. ter Harmsel, Amstel Bier; 18. J. Maas, Michelin; 19. N. Duine­veld, DTS 20. R. van Trigt, Michelin 3.13.22; 21. R. Kroep, Caballero; 22. W. de Ruyter, Bossche Staalbouw; 23. R. Groen, Michelin; 24. G. Slot, Ketting-Shimano; 25. H. Langereis, Caballero.

Ploegenklassement na de eerste dag: 1. Jan van Erp 9.58.113; 2. Soka­Flandria 9.59.39; 3. Ketting-Shimano 10.00.02; 4. Amstel Bier 10.00.05; 5. Michelin 10.02.59; 6. Bossche Staalbouw 10.05.19; 7. Caballero 10.07.11; 8. Van Nelle 10.08.01; 9. DTS 10.22.49.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND.2e rit – 9 mei.1975

2e etappe: Alkmaar-Den Helder 177.8 km.

Met Piet v. d. Kruys in de rose leiderstrui werden de eerste 45 kilometers in rond een uur onder de wielen doorgedraaid, zonder ook maar iets dat het vermelden waard was. In de karavaan vroeg men zich af wat het plan de campagne van ploegleider Krott voor deze dag zou zijn. Weliswaar voerde van Erp een drietal ranglijsten aan, maar de oogst was nog lang niet binnen. Nabij Purmerend pech voor Arie Hassink, maar met assistentie van Jan Ruckert kwam hij lines, recta in de groep terug. Trouwens elkeen kwam terug! Hetzij door hulp van ploegmakers, hetzij door enkele kilometers stayers­werk! Met nog 100 km voor de boeg sprongen Tabak en v. d. Steen naar voren en sloegen een gat van 23 seconden. Van Trigt en Jacobs volgden hun voorbeeld. De laatsten bleven langer weg en brachten het tot ongeveer een minuut. Bij An­dijk was alles echter weer bijeen. Ook Jan Ruckert had men niet laten gaan. Venix nam 15 seconden gevolgd door Schuite­maker. Inmiddels won Kruunenberg in Medemblik de premie­sprint en reed zich hierdoor in de witte trui, tot nu toe eigen­dom van Juul Bruessing. Gevers werd na pech snel door ploeggenoten terug­gebracht. Ruckert die deze dag bijzonder actief was en onvermoeibaar leek, nam weer eens 20 seconden. Een zevental volgde zijn voorbeeld: Hierbij van Am­stel en Van Erp elk twee renners: Mohlman, Ter Harmsel (Amstel) : Ge­vers, Lubberding (Van Erp) verder Schur (Ketting) Groen (Michelin) en Hoogendoorn (Soka)- Daarvoor nog steeds alleen zwoegend: Jan Ruckert! Tegenslag voor de Michelinmensen. Bij een valpartij drie renners van de geel­blauweploeg. Voorin inmiddels alles weer 'broederlijk' verenigd. Dan - er wacht­ten nog een dozijn kilometers - was het Mathieu Dohmen, bedwinger van de Hel van Mergelland, die naar voren sprong, gevolgd door ... Martin Venix. En die twee gingen door! De winst steeg regelmatig. 18 seconden, 22, 34 en met nog 10 km

zelfs 38 seconden. Regel­matig aflossend en dicht op het wiel rijdend in een tempo van constant 50 ki­lometer werd Den Helder bereikt met een voorsprong van bijna een minuut.

De beslissing was gevallen en wederom leek de Van Erp-ploeg dicht bij een rit­zege. Het moment van elk-voor-zich was aangebroken. Het tempo zakte en de twee bespiedden elkaar als twee pure sprinters. Op 500 meter dwong Venix de leiding op aan Dohmen en - bijna gelijktijdig - explodeerden beiden. Er volgde en furieuze eindspurt waaruit Venix - met zijn op de Rotterdamse winterbaan gecultiveerd spurtje, met nauwelijks waarneembaar verschil win­naar werd. Een bijzonder spannend slot van een saai begonnen etappe.

Amateurs: 1.M. Venix, Soka-Flandria 4.12.52 (met bon. 4.12.37) ; 2. M. Dohmen, Jan van Erp 4.12.52 (met bon. 4.12.42); 3. G. van Gerwen, Jan van Erp 4.13.15 (met bon. 4.13.10) ; 4. J. Bruessing, Soka-Flandria 4.13.16; in dezelfde tild: 5. J. Huisjes, Soka-Flandria; 6. A. Has­sink, Amstel Bier; 7. P. Maas, Soka-Flandria; 8. A. Gevers, Jan van Erp; 9. W. Albersen, Ketting-Shimano;. 10. H. v. d. Groezen, Bw­sche Staalbouw; 11. G. Mohlman, Amstel Bier; 12. G. Slot, Ketting-Shimano; 13. W. Pater, Michelin; 14. F. Thijs, Bossche Staalbouw; 15. A. Scheffer, Ketting-Shimano; 16. N. Mul­ders, Ketting-Shimano; 17. N. Hilbrink, Am­stel Bier; 18. W. de Ruyter, Bossche Staalb.; 19. G. Schipper, Michelin; 20. M. Lubberding, Jan van Erp; 21, A. van Houwelingen, Am­stel Bier.

Algemeen klassement na de tweede etappe: 1. P. v. d. Kruys, Jan van Erp 7.23.41; 2. A. van Houwelingen, Amstel Bier 7.23.46; 3. G. van Gerwen, Jan van Erp 7.24.26; 4. J. Brueming, Soka-Flandria 7.24.26; 5. A. Gevers, Jan van Erp 7.24.31; 6. P. Maas, Soka-Flandria 7.24.31; 7. G. Mohlman, Amstel Bier 7.24.31; 8. H. v. d. Groezen, Bossche Staal­bouw 7.24.31; 9. A. Hassink, Amstel Bier 7.24.31; 10. A. Scheffer, Ket­ting-Shimano 7.24.31.

Dagploegenklassement: 1. Soka-Flandria 12.39.22 (10 pnt.); 2. Jan van Erp 12.39.45 (13 pnt.); 3. Amstel Bier 12.39.45 (34 pnt.); 4. Ketting­Shimano 12.39.45 (36 pnt.) ; 5. Bossche Staalbouw 12.39.45 (42 pnt.) ; 6. Michelin 12.39.45 (54 pnt.); 7. ex aequo Caballero 12.39.45, Van Nelle z.t., DTS z.t.

Algemeen ploegenklassement na de tweede dag: 1. J. v. Erp 22.37.35; 2. Soka-Flandria 22.39.01; 3. Ketting-Shimano 22.39.47; 4. Amstel Bier 22.39.50; 5. Michelin 22.42.44; 6. Bossche Staalbouw 22.45.04; 7. Cabal­lero 22.46.56; 8. Van Nelle 22.47.46; 9. DTS 23.02.34.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND.03 RIT A – 10 mei.1975

Tijdrit in Den Helder over 16 km

De verwachting dat Van Houwelingen Piet v. d. Kruys van de eerste plaats in het klassement zou verdringen ging niet hele­maal op. Weliswaar zakte v. d. Kruys naar de derde plaats, maar door zijn fraaie zege in de tijdrit was Ad Gevers leider geworden. Dus toch weer een Jan van Erp-renner. Op weg naar Zaandam, later op de dag, zou hij zijn roze trui op­nieuw aan ploegmaat v. d. Kruys moeten afstaan. Zeer goed was ook de prestatie van Hans Langerijs (Caballero). In het algemeen klassement op de 28e plaats staande werd hij voor Hassink, v. d. Bunder, Hilbrink, Van Gerwen, Ruckert etc. fraai tweede.

Amateurs: 1. A. Gevers, Jan van Erp 20.42 (met bon. 20.27); 2. H. Langerijs, Caballero 21.35 (met bon. 21.25); 3. A. Hassink, Amstel Bier 21.36- (met bon. 21.31); 4. A. v. d. Bunder, Soka-Flandria 21.36; 5. N. Hilbrink, Amstel Bier 21.45; 6. G. van Gerwen, Jan van Erp 21.53; 7. J. Ruckert, Amstel Bier 21.54; 8. A. van Houwelingen, Amstel Bier 22.01; 9. J. Bruessing, Soka-Flandria 22.02; 10. J. Maas, Michelin 22.07; 11. F. Schur, Kettinig-Shimano 22.10; 12. P. v. d. Kruys, Jan van Erp 22.13; 13. G. Mohlman, Amstel Bier 22.16; 14. C. Schuurman, Van Nelle 22.22; 15. C. Hoogendoorn, Soka-Flandria 22.24; 16. A. Scheffer, Ket­ting-Shiniano 22.28; 17. H. Koot, Jan van Erp 22.34; 18. C. Tuit, Bos­sche Staalbouw 22.35; 19. H. Snoeyink, Ketting-Shimano 22.37; 20. M. Venix, Soka-Flandria 22.37.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND.03e RIT B – 10 mei.1975

3e etappe: Den Helder-Zaandam 141.6 km.

Met de eerste vier plaatsen in het klassement door Jan van Erp en Amstel-Bier bezet, werd 's middags gestart voor de laatste etappe. Reeds spoedig kon een kopgroep worden ge­noteerd, bestaande uit: Hassink, Ter Harmsel, Mohlman en Ruckert (Amstel-Bier); Van Gerwen, Koot en v. d. Kruys (Van Erp) ; Bruessing, v. d. Bunder en Maas (Soka-Flandria) ; Pater en Van Trigt (Michelin); Langereis en Verboom (Ca­ballero); De Ruyter (Bossche Staalbouw) en Schur (Ketting). Deze scheiding zou definitief zijn en bij Opperdoes was 'de rest' reeds op een minuut en 20 seconden gereden. Dit ver­schil zou regelmatig groter worden. Het was Jan Ruckert, die met nog 50 km te rijden een poging waagde, ook Juul Bruessing (wat waren deze twee renners toch onvermoeibaar) greep even naar de macht, maar bij Purmerend was het we­derom een groep die passeerde. Ook Hassink slaagde niet even­als Ter Harmsel. Gebrek aan activiteit kon de Amstel-ploeg zeker niet worden aangewreven. Er waren nog maar 15 km te rijden toen de totaal ongevaarlijke De Ruyter (29e plaats) zijn kans greep. Voor men in het peloton antwoord had op de vraag: 'Wie gaat er even achter' had de gebrilde Wiel zijn beide wielen 22 seconden voor de groep gebracht. Natuurlijk waren de omstandigheden in zijn voordeel, maar fietsen kan hij! Toen de Oostzanerdijk was bereikt was het weer Jan Ruckert, die toch wel tot grote hoogte kwam, wiens rug voor het peloton te bewonderen viel. Eindelijk kreeg hij loon naar werken. De Ruyter zou hij niet meer bereiken, maar een zeer verdiende tweede plaats kon hem niet meer ontgaan. Loon naar werken kreeg ook Juul Bruessing, die na alle energie door hem opgebracht, toch met succes naar de derde plaats spurtte.

Huldiging

Piet v. d. Kruys (winnaar individueel klassement), Wiel de Ruyter (etappewinnaar), Juul Bruessing (puntenklassement), Frits Schur (Rufay-klassement) en de complete Jan van Erp­combinatie werken hierna in de bloemen gezet en gehuldigd door Miss Holland Lindy Snibbe (Hitachi) en Miss Noord­Holland Greet ten Bokkel (Slagerij Jan de Boer). Een cere­monieel, dat de renners met veel plzier ondergingen. Het par­lando werd als steeds verzorgd door de altijd in vorm steken­de Chris Delbressine.

Amateurs: 1. W. de Ruyter, Bossche Staalbouw 3.17.22 (met bon. 3.17.07); 2. J. Ruckert, Amstel Bier 3.17.39 (met bon. 3.17.29) ; 3. J. Bruessing, Soka Flandria 3.18.00 (met bon. 3.17.55); in dezelfde tlld: 4. G. Mohl­man, Amstel Bier; 5. R. van Trigt, Michelin; 6. P. Maas, Soka-Flan­dria; 7. H. Koot, Jan van Erp; 8. A. Hassink, Amstel Bier; 9. R. Ver­boom, Caballero; 10. H. Langereis, Caballero; 11, W. Pater, Michelin; 12. F. Schur, Ketting-Shimano; 13. A. ter Harmsel, Amstel Bier; 14. G. van Gerwen, Jan van Erp; 15. A. v. d. Bunder, Soka-Flandria; 16. P. v. d. Kruys, Jan van Erp; 17. J. Huisjes, Soka-Flandria 3.25.36; 18. F. Thijs, Bossche Staalbouw z.t.; 19. C. Hoogendoorn, Soka-Flan­dria z.t.; 20. H. Snoeyink, Ketting-Shimano z.t.

Dagploegenklassement: 1. Amstel Bier 9.53.39; 2. Soka-Flandria 9.54.0 (24 pnt.) ; 3. Jan van Erp 9.54.0 (37 put.) ; 4. Michelin 10.01.36 (45 pnt.) ; 5. Caballero 10.01.36 (47 pnt.); 6. Bossche Staalbouw 10.08.34; 7. Ket­ting-Shimano 10.09.0; 8. Van Nelle 10.26.31; 9. DTS 10.45.0.

EINDKLASSEMENTEN

Ploegen: 1. Jan van Erp 32.31.35; 2. Soka-Flandria 32.33.0; 3. Atnatel Bier 32.33.29; 4, Michelin 32.44.20; 5. Caballero 32.47.56; 6. Ketting­Shimano 32.48.47; 7. Bossche Staalbouw 32.53.38; 8. Van Nelle 33.14.17; 9. DTs 33.47.0.

Individueel puntenklassement: 1. J. Breussing, Soka-Flandria 65 pnt.; 2. G. van Gerwen, Jan van Erp 54 pnt. ; 3. A. Hassink, Amstel Bier 52 pnt.; 4. G. Mohlman, Amstel Bier 51 pnt.; 5. A. Gevers, Jan van Erp 50 pnt.; 6. P. Maas, Soka-Flandria 44 pnt.; 7. P. v. d. Kruys, Jan van Erp 34 pnt. ; 8. A. van Houwelingen, Amstel Bier 32 pnt. ; 9. H. Langerijs, Caballero 30 pnt. ; 10. A. v. d. Bunder, Soka-Flandria 30 pnt.

Individueel: 1. Piet v. d. Kruys, Jan van Erp 11.03.54; 2. Arie Has­sink, Amstel Bier 11.04.02; 3. Toine v. d. Bunder. Soka-Flandria 11.04.07; 4. Ger van Gerwen, Jan van Erp 11.04.19; 5. Juul Bruessing, Soka-Flandria 11.04.23; 6. Frits Schur, Ketting-Shimano 11.04.41; 7. Gerrit Mohlman, Amstel Bier 11.04.47; 8. Hans Koot, Jan van Erp 11,05.05; 9. Ton ter Harmsel, Amstel Bier 11.05,21; 10. Peer Maas, Soka-Flandria 11.05.38; 11. J. Ruckert, Amstel Bier 11.06.0; 12. H. Lan­gereis, Caballero 11.06.02; 13. W. de Ruyter, Bossche Staalb. 11,08.38; 14. R. van Trigt, Michelin 11.08.0; 15. R. Verboom, Caballero 11.08.13; 16. W. Pater, Michelin 11.08.20; 17. A. Gevers, Jan van Erp 11.10.34; 18. A. van Houwelingen, Amstel Bier 11.11.23; 19. J. Maas, Michelin 11.12.14; 20. C. Hoogendoorn, Soka-Flandria 11.12.31; 21. A. Scheffer, Ketting-Shimano 11.12.35; 22. H. Snoeyink, Ketting-Shimano 11.12.44; 23. H. v. d. Groezen, Bossche Staalbouw 11.13.36; 24. M. Venix, Soka­Flandria 11.14.12; 25. H. Lubberding, Jan van Erp 11.14.51; 26. D. Groen, Caballero 11.15.13; 27. H. van Leeuwen, Jan van Erp 11.15.16; 28. M. van Leeuwen. Van Nelle 11.15.17; 29. H. Mutsaars, Jan van Erp 11.15.17; 30. R. Groen, Michelin 11.15.22; 31. J. Schuitemaker, Cabal­lero 11.15.39; 32. A. v. d. Steen, Soka-Flandria 11.15.44; 33. R. Kroep, Caballero 11.15.48; 34. W. Albersen, Ketting-Shimano 11.15.52; 35. T. Koop, Van Nelle 11.16.09; 36. H. Jacobs, Bossche Staalbouw 11.20.27: 37. J. Kruunenberg, Michelin 11.23.23; 38. N. Duineveld, DTS 11.23.35: 39. M. Dohmen, Jan van Erp 11..24.01; 40. C. Schuurman, Van Nelle 11.24.18; 41. G. Slot, Ketting-Shimano 11.24.34; 42. J. Schipper, Miche­lin 11.24.43; 43. A. van Katwllk, Soka-Flandria 11.24.46; 44. G. Tabak, Bossche Staalbouw 11.24.53; 45. J. Kuiken, Michelin 11.24.58; 46. J. Rijks, Ketting-Shimano 11.25.01; 47. L. van Nieuwkerk, Van Nelle 11.25.36; 48. J. Derksen, Michelin 11.25.45; 49. Th. Hoogervorst, Van Nelle 11.25.52; 50. J. Kieftenburg, Caballero 11.30.14; 51. J. Brink, Bos­sche Staalbouw 11.30.33; 52. J. Huisjes, Soka-Flandria 11.31.56; 53. P. Thijs, Bossche $taalbouw 11.31.59; 54. N. Mulders, Ketting-Shimano 11.36.40; 55. J. Bakker, DTS 11.39.11; 56. P. Verdonk, DTS 11.41.15; 57. G. Post, Caballero 11.41.49; 58. J. van Ammers, DTS 11.43.40; 59. N. Olde Meule, Ketting-Shimano 11.44.16; 60. N. Hilbrink, Amstel Bier 11.47.08; 61. C. Tuit, Bossche Staalbouw 11.59.55; 62. D. Goldebeld, DTS 12.18.11. -

 

RONDE VAN ZUID-FRIESLAND – 30 april.1975

                           Piet Kuys won de premiere

De een ziijn dood is de ander zijn brood. Op dat motief werd op Koninginnedag de eerste Ronde van Zuid-Friesland gebor­duurd. Toen er op de wielerkalender van dit jaar geen plaatsje voor de Ronde van Friesland hoefde te worden ingeruimd - de Leeuwarder wielerclub De Friesche Leeuw zag geen kans het evenement te financieren - bestudeerde het bestuur van Olym­pia uit Heerenveen razendsnel de mogeliljkheden om met een waardig alternatief op de proppen te komen. Binnen drie weken was de Ronde van Zuid-Friesland organisatorisch en financieel uit de grond gestampt.

Voorzitter Rein Zwart van Olympia glundert, wanneer hij die enerverende en urenvretende weken in de herinnering terug roept. Niet zonder enig sarcasme draait hij de film weer af: „Wij hebben het in financieel opzicht heel gemakkelijk rond gekregen. Voor de Friesche Leeuw lag dat kennelijk niet zo eenvoudig. Toen twee bedrijven toezeggingen hadden gedaan, durfden we het aan. We kregen een garantstelling van de ge­meente Heerenveen en van de Batavusfabriek. Binnen drie weken was alles voor elkaar." Het gemeentebestuur van Hee­renveen heeft zich nu al garant gesteld voor de kosten van de volgende Ronde van Zuid-Friesland. Dat betekent, dat de twee­de editie van deze semi-klassieker volgend jaar verreden wordt. „Ook wanneer de Ronde van Friesland onverhoopt weer ge­organiseerd wordt," voegt Rein Zwart er aan toe.

Het bestuur van Olympia denkt - terecht - wel aan een an­dere datum (omstreeks 17 mei) dan aan de dag, waarop de Koningin haar verjaardag viert. Aan de kleine deelnemerslijst viel duidelijk of te lezen, dat de concurrentie van de criteria moordend was. Dankzij de inbreng van Batavus, Amstel en Michelin was een gedeelte van de vaderlandse amateurtop nog in het fraaie Zuidfriese land actief. Maar de absentie van ge­renommeerde equipes als die van Caballero, Ketting-Shimano (ondanks de toezegging van directeur Ton Ketting wel aan de start in Heerenveen te zullen verschijnen) en Jan van Erp hield in, dat de voortreffelijk georganiseerde ronde niet uit­puilde van kwaliteit. Dat ook De Friesche Leeuw niet in de 163 kilometer lange koers brulde, had volgends Rein Zwart alles te maken met een brok ongezonde jaloezie. Ietwat aar­zelend, maar met een cynische ondertoon bekende hij: „De jongens van De Friesche Leeuw reden wel in de Ronde van Drente en in de K.O.-race, maar volgens bet bestuur wilden zij niet in de Ronde van Zuid-Friesland starten. Ik vind dat gek. Normaal bidden en smeken ze om in hun eigen provincie te rijden, maar nu vlogen ze naar een ander deel van het land om te koersen."

Kwaliteitsverschil

Gezien de in het oog lopende kwaliteitsverschillen tussen de landelijke toppers en de meeste welwillende, maar matig ge­talenteerde regionale pedaleurs was het logisch, dat de eerste schifting al na 20 kilometer, bij Jubbega, plaatsvond. Negen­tien renners - Bas Lamoen, Piet Hoekstra, Gerrit Hoekstra, Bart Solaro, Herman Ponsteen, Piet Kuys (allen van Batavus), Roelof Hofstede, Durk Steensma (bieden Drachten), Bert Bat­hoorn, Be Duit (NWVG/Bergen Financiering), Peter Ruiter, Louis Ruiter (Bleu de Nil-Cornelo), Roelof Groen, Gerard Schipper, Rhett van Trigt (allen Michelin) en de Amstel-kaus­paardjes Arie Hassink, Nico Hilberink, Gerrit Mohlman en Jan Spijker - ontkoppelden zich van het peloton, dat met het vorderen van de kilometers op een steeds grotere achterstand word gefietst. Het strijdvuur wakkerde de eerste honderd kilo­meter nauwelijks aan. Pas aan de boorden van het IJsselmeer waaide er een frisse bries door het elite-gezelschap. Het vuur laaide tussen Rijs en Balk hoog op, toen Lamoen, Piet Hoek­stra, Kuys, Groen, Hassink en Hilberink demarreerden en de overige vluchters van het eerste uur (inclusief Ponsteen, die ook meesprong, maar vrij snel moest afhaken) hun illusies konden afstemmen op het veroveren van troostprijsjes.

Beslissende slag

De beslissende slag viel ongeveer tien kilometer voor de finish in Heerenveen. Terwijl een legertje insiders zich voorbereidde op een nieuwe triomftocht van de sterke Arie Hassink - de zaterdag ervoor schreef hij immers de Drentse Dorpenomloop op zijn naam - ontsnapten Kuys en Hilberink aan de aan­dacht van de kopgroep. Kuys won de „sprint", op de Europa­laan en tekende daarmee, ondanks het feit dat de Vlijmense Batavus-coureur voor het eerst in Friesland koerste, voor een thuiszege. De Batavusfabriek heeft immers zijn domicilie ge­kozen in Heerenveen. De in het noorden nagenoeg onbekende Kuys toonde uiteraard geen berouw over het feit, dat hij een reisje naar Frankrijk moest annuleren om de Batavus-equipe te versterken: „Batavus wilde met een zo sterk mogelijke ploeg aan de start verschijnen. Het was mijn eerste officiële overwinning in Nederland, dit jaar. Ik heb tot op heden een klassieker in het Belgische Nieuwerkerke op mijn naam ge­schreven, maar daar staat tegenover, dat ik in verband met Olympia's Tour expres een maand later met koersen ben be­gonnen." Piet Kuys, die jaarlijks ongeveer tien eerste plaatsen op zijn conduite-staat bijschrijft, fietst niet zonder reden lie­ver in Belgie of Frankrijk den in zijn vaderland. „In Belgie is elke wedstrijd een soort klassieker. Je rijdt daar ronden van tien tot twaalf kilometer. Op die criteria van tachtig kilometer knap ik vaak af."                                   TEKST:Johan Woldendorp

De uitslag: 1. P. Kuys, Vlijmen, 163 km in 3.47.58; 2. N. Hilberink, Den Ham; 3. B. Lamoen, Haarsteeg, op 45 see.; 4. A. Hassink, Neede, op 47 sec.; 5. P. Hoekstra, Dokkum; 6, R. Groen, Giethoorn, op 55 see.; 7. P. Francken, Oosterhout, op 2 min. 50 sec.; 8. H. Ponsteen, Nijver­dal, op 3 min. 18 sec.; 9. R. van Trigt, Norg; 10. G. Mohlman, Beek­bergen; 11. L. Ruiter, Amsterdam; 12. J. Spijker, Kampen; 13. B. Solaro, 's-Hertogenbosch; 14. B. Duit, Hoogezand; 15. G. Hoekstra, Dokkum, op 3 min. 33 sec.; 16. B. Bathoorn, Roderwolde; 17. M. Pronk, Warmenhuizen, op 12 min. 34 see.; 18. P. Ruiter, Amsterdam; 19. G. Schipper, Ter Apel; 20. R. Hofstede, Berlikum; 21. B. Liebregts, Vlijmen; 22. D. Steensma, Surhuisterveen; 23. H. Kuipers, Haarlem, op 13 min. 24 sec.; 24. T. Hofstede, Wagenborgen; 25. P. Noy, Am­sterdam; 26. W. Oosterloo, Appelscha; 27. A. Nieuwenhuis, Surhuister­veen, op 13 min. 38 sec.; 28. J. Steensma, Surhuisterveen, op 14 min. 42 sec.; 29. U. Dijk, Usquert, op 22 min. 54 sec.; 30. G. Sandys, Hee­renveen; 31. F. v. d. Meer, Jubbega; 32. T. Udding, Bovensmilde, op 26 min. 47 sec.; 33. A. Bjjker, Heerenveen; 34. H. Kasteel, Angeren; 35. J. Stienstra, Drachten; 36. K. Kooistra, Surhuisterveen; 37. J. Zwier, Tijnje; 38. E. Nieuwenhuis, Surhuisterveen, op 27 min. 1 sec.; 39. W. de Haan, Drachten, op 31 min. 12 see.; 40. T. Liewes, Marum.

Ploegenklassement: 1. Batavus 11.25.26; 2. Amstel Bier 11.40.41; 3. Michelin 11.40.41.

 

RONDE VAN ZUID-HOLLAND. 15 maart.1975

Amateurs:     

            Negentien verkleumde amateurs spurtten om ereplaatsen

                             Peer Maas ook in Zuid-Holland de rapste

Negentien amateurs boden zich op de Haagse Leyweg aan voor een unieke afsluiting van Zuidhollands wielerklassieker. In een toch vrij massale aankomst zou de zege worden betwist en dat was de laatste jaren niet meer voorgekomen. Steeds weer maakte zich op de slingerende polderwegen en de verraderlijke dijken wel een klein, select groepje los. Telkens kende de finale enkele (vaak zelfs hen) sterkeren die zich bij het naderen van de schemering tussen de kassen van het Westland afseheid­den van die andere dapperen.

Maar zelfs de gevreesde Maasdijk kon ditmaal de beslissing niet forceren. Zo verkild waren de renners, zo verstijfd de spieren dat nooit echt een demarrage word doorgezet. Men berustte uiteindelijk in een verdeling van de ereprijzen in de spurt. En juist dat speelde helemaal in de kaart van uiterst rappe Brabander Peer Maas. De Roosendaler, deel uitmakend van de op papier al zo sterke brigade van Soka-Flandria, maakte zich ver voor Den Haag reeds op voor die laatste meters. “In de sprint win ik bijna alles," verduidelijkte hij. „Vorig jaar was ik zeven keer de snelste en in de eerste weken van dit seizoen werd ik kampioen van Brabant en was er de dag ervoor een foto-finish nodig om uit te maken dat ik in de Omloop van Het Volk juist een half wieltje tekort kwam tegen Belgisch wielerwonder Jean-Luc Vandenbroucke. Ook vorige week in Zwolle (9e) klopte ik iedereen in de spurt. Daarom was ik vol vertrouwen dat het dit keer zou lukken een klas­sieker te winnen."

Maas 'en ook ploegleider Ben van Erp's zelfverzekerdheid wer­den niet beschaamd. Nadat Wim Peter het de 24-jarige Bra­bander, door vlak voor de laatste bocht te demarreren en zo Maas gelanceerd naar de meet te brengen, nog wat gemak­kelijker had gemaakt, kwamen in de beslissende seconden oud­gedienden Van der Kruys en Hoekstra lengtes tekort. Ook het Bik-duo Godde en Versluis (Maas: “Vooral die had ik kor­ter verwacht") bleef ver achter. Peer Maas was gewoon te vlug.

Waarmee zeker niet gezegd mag zijn dat Maas linkeballend" naar de streep was gekomen. Peer zelf: „Steeds zat ik er toch bij. Ik ben niet van voren weggeweest. Niet toen het brak en niet toen die tien man wegkwamen. Ik ontbrak er niet bij. Want ik heb immers de goede conditie. Met fysio-therapeut Peter Verhoeven (die ook Ad Tak onder handen heeft) heb ik het allemaal uitgedokterd. Ik ben in Spanje op trainingskamp geweest. De Rotterdamse zesdaagse reed ik als training voor het wegseizoen en dat alles heeft effect."

Voor Maas en voor Soka, dat trouwens in Zuid-Holland sterk voorin vertegenwoordigd was. Bruessing strandde dan wel op een lekke tube, maar met Fons van Katwijk, Van de Bunder, Kramer, Maas en Van der Steen had Van Erp pionnen genoeg aan het front. Een eerste linie van een veld dat (wellicht) te groot was. Liefst 146 renners zetten aan en dat was - zeker op de glad geregende wegen - teveel. De KNWU heeft dat maximum van 120 vertrekkers duidelijk niet voor niets ge­steld ...

Valpartijen brachten het aantal kanshebbers evenwel snel terug tot zo'n vijftig dapperen. Die uit elkaar waaierden, maar even resoluut weer samensmolten. Tot dan - omstreeks de hon­derdste kilometer!!! - de schifting doorzette. Even letten een paar man niet op en de kopgroep telde tien namen minder. Amstel Bier mocht toen nog hopen op prolongatie van Pirards Zwolse seizoenstart of op een stunt van Jan Ruckert, Krott zou in beiden echter worden teleurgesteld. Ruckert greep in Schip­luiden (120 km) naar een verkilde en pijnlijke knie en Pirard, eerder al in Delft gelost, maar met hulp van Hilberink (die na een val terugkwam en knap vierde eindigde) weer aan­gehaakt, gaf in de finale af.

Ton Koop (Van Nelle) en Toine van de Bunder maanden daarvoor al tot spoed. Zij kregen Scheveninger Gerrit Pronk (vorige week winnaar van de Sterrit in Hombeek en ook nu steeds in de slag) en Andre Gevers mee. Ook Brokelman sloot aan, maar die vijf stuitten op verzet van vooral Arie Deusing in het shirt van Cafe-Restaurant Storm.

Ad Kramer, eerstejaars pas, was Soka's volgende uitgespeelde pion. Na zijn rush over de Maasdijk probeerde Van de Bunder het opnieuw. Gevers, namens Jan van Erp dat ook vier man (Van der Kruys, Botterhuis, Gevers en Koot) voorop had, joeg het tempo „op de kant" op, maar de echte klappen vielen niet. Zouden ook niet vallen. Want deze kille Ronde van Zuid­Holland paste in Maas spurtstraatje. Met net als in de Ster van Zwolle Van der Kruys als op-een-na-beste. De Helmondse ex-prof (de voormalige broodrijders doen het trouwens toch lang niet slecht: Hoekstra 3e en Solaro 9) had er ditmaal vrede mee. “Nu ben ik normaal geklopt," gaf hij toe. “Trou­wens, dit was vandaag geen echt sprinten. Ik durfde niet eens te gaan staan. Dan had ik met die verkleumde handen mijn stuur niet meer vast kunnen houden en ik was zo maar onder­uit gegaan"           BRON:Henk Kruithof

KOERSVERLOOP

 0-25 km. De eerste demarrage van onstuimig Amstel-talent. Jan Ruc­kert strandt, nadat 146   amateurs op de Haagse Leyweg van start zijn gegaan, op hatelijk gesloten spoorbomen in Leidschendam. Over de door regen zeer gladde tramrails glijden even later een handvol ren­ners onderuit. De eerste grote breuk is een feit. Zeventig man draven vooruit. Wie als gevolg van de valpartij is achtergeraakt komt nimmer meer bij de voorsten.

25-50 km. Weer een valpartij. Daarbij betrokken: Wingelaar, 't Hoen, Van Wely, Plieger, De Kater, Huveneers en Spaans. Peloton in Lei­derdorp 42 sec. achter op 50 leiders. Blom en Bruessing met pech uit koers. Op het glibberige wegdek tuimelen opnieuw renners. Waasdorp, Olde Meule, Van Trigt, Kettenis, Hofstede, Slot, Ter Harmsel en Spij­ker verachteren. 's-Gravendeler Kees St. Nicolaas blijft ernstig ge­wond liggen. Dr. Visser constateert schedelbreuk en adviseert over­brenging naar heat Leidse Academisch Ziekenhuis. Tak, Kramer en Bonton slagen erin de opgelopen achterstand goed te maken.

50-75 km. Langs provinciale weg nr. 10 “breekt" de kopgroep. In­spanningen van vooral Gerrit Pronk, Valentijn, Koop, Kramer en Van Nieuwkerk zorgen echter voor een hergroepering, waarop de gesloten overweg bij Gouwsluis niet van invloed is.

75-100 km.Lugtenburg verwisselt van fiets, maar kan omdat de groep is “stilgevallen" simpel terug komen. Ook gevallen Broere sluit op­nieuw aan. Bij Kruisweg waaiert de zaak uit elkaar. Van 't Geloof, De Haas en Van der Wereld moeten er met Noy als eersten af. Voorop demarreren - zonder succes - Tabak en Zuydweg. Tien anderen raken wel op drift: Pirard (iets te link koersend), Pronk, Langerijs, Deusing, Van de Bunder, Maas (toen al), Solaro, Franken, Tak en Botterhuis. Intussen zijn ook gezien" : Ruiter, Van de Helder, Zuyd­weg, Ger St. Nicolaas, Havik, Lugtenburg, Van der Steen, Kraan,

Broere en Van Nieuwkerk. Ze worden later door de staart van het veld opgeslokt.

100-125 km. Het leidende tiental krijgt nooit meer dan 15-20 sec. voorsprong. Valentijn wordt in de jachtgroep gelost. Vlak voor Delft, bij Pauwmolen, loopt die formatie op de kopgroep. Hilberink en Fran­ken glijden onderuit, was Franken's lot bezegelt. Amstel-man Hil­berink sluit voor Den Hoorn een fraaie achtervolging, waarbij hij de geloste Pirard meesleept, tevreden af. In Schipluiden springt West­lander Ton Koop weg. Van de Bunder, op het oog de te kloppen man, gaat mee. Attente Pronk en Gevers wippen er naar toe en Bro­kelman completeert een vijftal, dat tot de Maasdijk in succes mag geloven,

125-150 Km. Deusing (steeds demarrerend) en Koot sluiten als eersten aan bij de vijf voorop. De rest volgt en dan begint Kramer, in de rug gesteund door vier ploegmakkers, aan een drieste solo op de winde­rige Maasd1jk. Die natuurlijk mislukt. Gevers en Van de Bunder zetten „alles" op het kantje, maar hoewel de groep telkens dreigt te breken blijft alles bijeen. Al moeten Piet Hoekstra en Hans Langerijs daar veel werk verzetten. In de finale sneuvelden nog een paar man. Op­merkelijk daarbij is het afhaken van Zwolle's Ster-winnaar Frits Pirard („Veel last van de kou"). Ook Tak en Tabak lossen. Pronk, Botterhuis, Brokelman, Koot, Pater en Van de Bunder proberen weg te komen. Het lukt ze niet. Evenmin als het Ton Koop op weg naar woonplaats Wateringen lukt. Bijkans: „voor de deur" gaat Koop zelfs nog tegen het plaveisel. Oorzaak: een in zijn ijver om een goede spurtpositie te zoeken tegen een langs de kant staande auto sturende Fons van Katwijk.

152 km. Pater demarreert vlak voor de laatste bocht. Maas wordt ideaal gelanceerd. Hij wint, voor Van der Kruys en Hoekstra.

DE UITSLAG

Individueel Eindklassement: 1. Peer Maas, Roosendaal 152 km in 3.33.08; 2. P. v. d. Kruys, Helmond; 3. P. Hoekstra, Dokkum; 4. N. Hilbe­rink, Den Ham; 5. A. Versluis, Ameide; 6. G. Brokelman, Harden­berg; 7. P. Godde, Koewacht; 8. H. Koot, Eindhoven; 9. B. Solaro; Den Bosch; 10. W. Pater, Barneveld; 11. H. Botterhuis, Sambeek; 12. L. Ruiter, Amsterdam; 13. T. v. d. Bunder, IJzendjjke; 14. G. Pronk, Scheveningen; 15. A. Deusing, Halsteren; 16. A. Gevers, Schijn­del; 17. A. Kramer, Scheveningen; 18. S. Schuitemaker, Andijk; 19. H. Langerijs, Blokker; 20. op 35 sec. T. Koop, Wateringen; 21. in 3.34.42 F. van Katwijk, Oploo; 22. in 3.35.38 G. Tabak, Veldhoven; 23. A. Tak, Oud-Gastel; 24. B. Groen, Steenwbk: 25. in 3.37.44 F. Pirard, Breda; 26. in 3.38.33 H. Fransen, Uden; 27. W. Lugtenburg, Zuidland; 28. J. Olde Meule, Tubbergen; 29. G. Mak, Schiedam; 30. W. Albersen, Wierden; 31. in 3.40.01 G. Schipper, Ter Apel; 32. P. v. d. Ley, Rot­terdam; 33. G. Hoekstra, Dokkum; 34. L. den Hartigh, Puttershoek; 35. T. Huizen, Kloetinge; 36. in 3.42.41 B. Bonton, Engeland: 37. L. Boose, Brielle; 38. A, Verheezen, Eindhoven; 39'. J. MuilwUk, Hardinx­veld-Giessendam; 40. F. v, d. Herder, Gouda; 41. W. Schuurhuizen, Rotterdam; 42. F. Ruiter, Amsterdam; 43. Th. Oudshoorn, Waverveen in 3.45.49 en 44. P. Koeleman, Uithoorn.

Ploegenklassement: 1. Jan van Erp 13.39.24; 2. Soka Snacks-Flandria 13.39.24; 3. Caballero 13.41.46; 4. Michelin 13.48.47; 5. Bik Sloopwerken 13.48.57; 6. Amstel Bier 13.50.53; 7. Bossche Staalbouw 13.53.44; 8. Bata­vus 13.58.30; 9. Van Nelle 14.00.05; 10. Uithoorn 14.14.49.

 

RONDE VAN ZUID-HOLLAND.VOOR PROFS.- 15 maart 1975

                          Feestelijke finale met 'dubbele' Frisol-triomf

Bij de amateurs was Piet van Katwijk het succes gewoon. De rossige “middelste" van de drie fietsende broers (net 25 jaar oud) reed van de ene triomf naar de andere. Liefst vijfenzeventig overwinningen schreef Pietje bij op zijn palmares, voor hij vorig jaar zijn toch wel begeerde handtekening plaatste onder een Frisol-prof­contract. Van Katwijk verzamelde die wapenfeiten zowel in binnen- als in buiten­land. Hij won (in 1971) de Omloop van de Baronie, Enschede - Munster, twee ritten in Olympia's Tour en een etappe in Mexico. Het jaar daarop was er o.a. een knallende winst-met-voorsprong in de Limburgse heuvels en bracht ook een reis naar Oostenrijk resultaat met zich mee. Noord-Holland, Gelderland en de Engelse Milkrace waren belangrijke, met de hoogste eer afgesloten, momenten in Piet's laatste seizoen bij de amateurs, maar daarna is het lang „stil" geweest rondom de tengere Brabander.

Sinds 23 januari 1974 is Piet van Kat­wijk beroepsrenner en hoewel de ploeg­leiding aan het eind van het eerste jaar voor Frisol vaststelde dat hij het uit­stekend had gedaan, verdrongen de pu­bliciteitsmedia zich niet langer om hem.

Natuurlijk, de uitslagen zijn genoteerd (33e in de Ronde van Belgie, 43e in Ro­mandie, 46e in Luxemburg, 6e in het nationaal kampioenschap, 102e in de Tour de France, 8e daar in het punten­klassement en negen maal bij de eerste tien), maar slechts een keer haalde Van Katwijk vorig jaar echt de krantekop­pen. Zijn eerste en (tot zaterdag) enige zege als prof in de Acht van Chaam her­innerde de wielerwereld even aan die „oude" Piet van Katwijk. Zo kende en herkende men hem weer.

Die Van Katwijk zag, in een nog zo pril wielerseizoen 1975, ook een door regen en ijzige kou haar 172 km lange weg zoe­kende volgerskaravaan in de Ronde van Zuid-Holland. Want, terwijl het publiek bij de finish op de Haagse Leyweg zich al opmaakte om, nadat een uur tevoren negentien amateurs om de klassieke zege hadden gespurt, voor de tweede maal een vrij massale aankomst te begroeten, knokte Van Katwijk zich naar een niet meer verwachte solo-winst.

„Wel drie keer ben ik in die laatste kilo­meters weggegaan," wist Piet later. “Na­dat wij Castillo en Verplancke (die tot dan onbedreigd op de meet dreigden af te koersen) hadden teruggenomen, ben ik meteen gesprongen. Maar ik kreeg geen ruimte. Ook later met Vianen niet. Daarna, dacht ik, moest ik het dan nog maar eens alleen proberen. En plotseling was er een gat van 100 meter. Even kwam de groep nog terug tot de helft,

maar omdat ze zaten te 'rommelen' wist ik dat het 'gedaan' was. Alleen Hulze­bosch raakte nog kort bij me, maar hij zou me niet van dit eerste grote succes gaan afhouden. Mijn twaalfde jaar tus­sen de wielen ben ik nu toch ontzettend goed begonnen. Want reken dat deze zege voor mij telt."

Albert Hulzebosch beaamde de woorde  van zijn ploegmaat. „Even," bekende hij, „dacht ik nog dat ik het zou gaan halen. Maar Pietje was al zo dicht bij het finishdoek, dat ik de illusie zelf te kun­nen winnen van me afzette. Het was toen alleen nog zaak Krekels en die mannen vlak daar achter voor te blijven."

Dat lukte. Frisol greep in Zuid-Holland een dubbele triomf. Na een koers waarin het veld lang tegen de kou samenkleum­de. Een groep met ook Leo Duyndam, al moest de winnaar van vorig jaar wel vlak voor het vertrek zijn “adoptieshirt" op KNWU-bevel uittrekken. In het zwart begaf de Westlander zich nog wel op weg, maar - hoewel hij er zelf na te weinig trainingskilometers niet ontevre­den over was - op precies de plaats waar hij in 1974 in de beslissende slag meeging (bij Maassluis) haakte Duyn­dam moegestreden af.

Tot dat moment hadden Wil de Vlam, Gerard Vianen, Theo Smit en vooral Harm Ottenbros wel geprobeerd om een afscheiding te realiseren. Het lukte niet. Zoals uiteindelijk ook de vlucht van Smit, De Vlam, Kelleners (die als eerste ging), Daniel Verplancke en Manuel Santos Castillo op niets uitliep. De Flandria­spurter (met zijn hele equipe na ander­half uur zoeken in Den Haag pas 25 min. voor de start in de permanence gearri­veerd) en Alsavers Spaanse “gastarbei­der" kwamen desondanks nog vrij ver. In de extra lus door 't Westland (20 km) haalden ze maximaal een minuut voor­sprong op een lang niet fanatiek aan­dringende grote groep. Castillo (25), ge­boren in Sevilla maar al acht jaar ver­toevend in Belgie en vorig seizoen win­naar van de “Ster"-finale, kon echter Zedelgemmer Verplancke (26), die An­dalusische kilometers in de benen heeft, in de kou niet voldoende steunen.

Het duo werd opgeslokt en de voor Fri­sol zo feestelijke finale was mogelijk. Een eindstrijd die de Ronde van Zuid-Holland wat dichter tilde naar het niveau dat de ijverige organisatoren van de Stichting Organisatie Sportevenementen in Zuid­Holland zeker verdienen. Ondanks de „concurrentie" van Parijs-Nice en Tireno Adriatico hadden zij het aangedurfd als nationale primeur 'n „dubbele koers" - op een dag voor profs en amateurs - te laten verrijden. Dankzij steun van Sijt­hoff Pers, Ennia Verzekeringen en Radio Modern lukte het ook nog een alleszins acceptabel veld (60 man) aan de start te brengen bij de beroepsrenners. Dat daarbij het weer en de spoorbomen (liefst driemaal stond de karavaan voor neer­gedaalde bomen) niet meewerkten, kon men niet in de hand hebben. Ook de koersdrift van de coureurs is een immer onberekenbare zaak. Op de 172 vlakke, maar verraderlijke zware kilometers was evenwel in een wat vroeger stadium ijver, gelijk Piet van Katwijk die in de finale ten toon spreidde, wenselijk geweest. Al doet die onvolkomenheid aan Van Kat­wijk's triomf niets af.BRON:Henk Kruithof

Beroepsrenners: 1. Piet van Katwijk, Mill 172 km in 4.08.46; 2. op 5 sec. A. Hulzebosch, Nijeveen; 3. op 9 sec. J. Krekels, Born; 4. G. Vianen, Kocken­gen; 5. D. Verplancke, Belgie; 6. S. van Daele, Belgie; 7. M. Santos Castillo, Spanje; 8. W. de Vlam, Sambeek; 9. Th. Smit, Am­sterdam; 10. H. Vrijders, Belgie; 11. J. van Katwijk, Oploo; 12. M. Demeyer, Belgie; 13. H. Ottenbros, Hoogerheide; 14. W. de Tem­merman, Belgie; 15. H. Prinsen, Hank; 16. K. Sels, Belgie; 17. A. v. d. Vijver, Belgie; 18. C. Cuyle, Belgie; 19. G. Fens, Amsterdam; 20. E. Lambrechts, Belgie; 21. op 1.20 min. W. Kelleners, Born; 22. J. Schipper, Baarn; 23. op 3.34 min. T. Gakens, Belgie; 24. R. Loysch, Belgie; 25. B. Ceulen, Maastricht; 26. A. Wen­nekes, Poortugaal; 27. J. Breur, Schiedam; 28. C. van Dongen, Oud-Gastel; 29. C. v. d. Meijden, Puttershoek; 30. K. P. Sterk, Uden­hout; 31. J. Brinkman, Rotterdam; 32. W. Vanneste, Belgie; 33. VP. Prinsen, Hank; 94. K. Blok, Kruiningen; 35. B. Cary, Engeland; 36. E. Jacques, Belgie; 37. R. de Bisschop. Belgie; 38. L. de Brauwere, Belgie.

 

ROOSENDAAL - 20 april.1975

Amateurs: 1. A. v. Overveld, 2. J. Spijker, 3. B. Geense, 4. A. Tak, 5. S. Aarts, 6. G. v. 't Geloof, 7. B. Broere, 8. P. Franken, 9. N. Hilbe­rink, 10. A. Verstijlen.

Junioren: 1. J. Lammertink, 2. P. Verheijen, 3. L. Veeke, 4. Chr. Hol­lemans, 5. W. v. Dongen, 6. A. Kooyman, 7. H. Noy, 8. F. Breeman, 9. G. Vergouwen, 10. R. den Boer.

Nieuwelingen: 1. J. Thijs, 2. H. Frijters, 3. P. Heeren, 4. C. Kuyster­mans, 5. P. Broere, 6. J. de Bruin, 7. N. Snijders, 8. A. Manien, 9. J. v. Meer, 10. P. Liefaard.

 

ROOSENDAAL - 11 september.1975

Amateurs: 1. A. Tak, 2. H. Nieuwdorp, 3. A. Deusing, 4. W. Jeremlas­se, 5. A. v. d. Steen, 6. F. Pirard, 7. T. Huijzen, 8. B. Broere, 9. T. Fase, 10. J. Konings.

Nieuwelingen: 1. H. v. Weerden, 2. H. Freyters, 3. R. Kraaybeek, 4. P. Balvers, 5. F. Moons, 6. J. v. Asten, 7. A. Mannien, S. D. Evers, 9. A. v. Asten, 10. T. v. Dijk.

 

ROSMALEN - 11 juli.1975

Amateurs: 1. P. Kuip, 2. A. Hassink, 3. T. Huyzen, 4. R. Borst, 5. P. Maas, 6. H. v. d. Laar, 7. T. v. Hintum, 8. J. Feiken, 9. A. van Hooft, 10. H, Lunenburg.

Junioren: 1. T. van Tol, 2. B. van Est, 3. A. Verhuyzen, 4. W. Bosch, 5. S. Meyn, 6. J. van Gerwen, 7. J. Thorsen, 8. D. van Egmond, 9. A. Hozen, 10. J. Meer.

 

ROSSUM - 6 april.1975

Amateurs: 1. J. Bruessing, 2. J. Bakker, 3. P. Hoekstra, 4. J. Koops, 5. B. v. Lamoen, 6. R. Akker, 7. F. Kieftenburg, 8. G. v. Nistelrooy, 9. L. Hulzenbosch, 10. W. Pater.

Junioren: 1. G. Bierings, 2. K. Sint Nicolaas, 3. H. v. d. Berg, 4. J. Akkermans, 5. E. Geserick, 6. A. Hoezen, 7. P. Valentbn, 8. C. Kokke, 9. L. Janszen, 10. W. Bosch.

Dames: 1. Tr. v. d. Plaat, 2. B. v. IJken, 3. S. Methorst, 4. F. Wouters, 5. R. v. Dool, 6. A. Riemersma, 7. A, v. Weegberg, 8. B. v. d. Akker, 9. M. Lagerloff, 10. H. de Jongh.

 

ROTTERDAM-DELFSHAVEN - 22 mei.1975

Amateurs: 1. G. de Wit, 2. K. Koetje, 3. P. v. d. Ley, 4. J. Hordijk, 5. W. Hofstede, 6. C. Berkhouwer, 7. T. Gevers, 8. T. Griep, 9. J. Kuiken, 10. T. Hogervorst.

 

ROTTERDAM - 4 oktober.1975

Liefhebbers-Veteranen: 1. C. v. d. Hulst, 2. K. Tolhoek, 3. W. Brou­wers, 4. L. v. d. Lier, 5. R. Koppers, 6. J. Barens, 7. S. Koever­mans, 8. B. v, d. Hulst, 9. H. Brinkman, 10. A. Kalde.

Nieuwelingen: 1. A. van Asten, 2. G. Ammerlaan, 3. E. Brand, 4. P. Balvers, 5. H. v. d. Bergh, 6. N. Bunnik, 7. R. Horn, 8. L. v. d. Meer, 9. J. Razenberg, 10. J. v. d. Hoeven.

 

ROTTERDAM (Nieuwe Westen) - 26 juli.1975

Amateurs: 1. G. Mak, 2. J. de Groot, 3. Th. Noy, 4. J. Kettenis, 5. G. v. d. Sterren, 6. B. Langeveld, 7. A. de Groot, 8. H. v. d. Putte, 9. G. Koop, 10. P. Versteeg.

 

ROTTERDAM (Noordereiland) - 22 juni.1975

Amateurs: 1. G. Pronk, 2. A. de Groot, 3. T. Griep, 4. A. Versluis, 5. G. de Wit, 6. J. de Groot, 7. G. Mak, 8. J. Kettenis, 9. C. Stegenga, 10. E. Waasdorp.

Liefhebbers: 1. B. v. d. Sman, 2. C. v. d. Hulst, 3. M. van Brussel, 4. W. Brouwers, 5. M. Dijkhuyzen, 6. M. Bakker, 7. W. Wielhouwer, 8. L. v. d. Vlier, 9. M. Drop, 10. B. den Hoedt.

 

ROTTERDAM BOULEVARD ZUID - 6 september.1975

Amateurs: 1. B. Langeveld, 2. T. Griep, 3. E. van Kessel, 4. J. Boer­tjes, 5. W. Bosch, 6. W. 't Hoen, 7. G. J. van Haasterd, 8. A. de Ja­ger, 9. R. Irwin (Eng.), 10. C. de Wolff.

 

ROTTERDAM-ALEXANDERPOLDER - 19 april.1975

Amateurs: 1. W. Pater, 2. T. Blom, 3. J. Schuitemaker, 4. A. Kraan, 5. G. Pronk, 6. R. Cornelisse, 7. B, Huveneers, 8. C. Berkhouwer, 9. A. de Groot, 10. J. Kieftenburg.

 

ROTTERDAM-BLIJDORP - 6 juni.1975

Amateurs: 1. A. Versluis, 2. J. Schuitemaker, 3. C. de Kleine, 4. T. Hoogervorst, 5. A. Kraan, 6. J. Bruessing, 7. G. Schoumans, 8. J. Bakker, 9. C. v. Bragt, 10. R. Kroep.

 

ROTTERDAM-CROOSWIJK - 25 mei.1975

Amateurs: 1. G. Pronk, 2. A. Versluis, 3. W. Liebrechts, 4. L. v. Vliet, 5. P. v. d. Ley, 6. R. Kroep, 7. J. Zuydweg, 8. B. Langeveld, 9. L. v. Nieuwkerk, 10. G. Mak.

Dames: 1. K. v. Oosten-Hage, 2. T. Fopma, 3. T. v. d. Plaat, 4. N. Streef, 5. A. v. Weegbrug; 6. B. Huizinga, 7. T. v. Gestel, 8. N. de Jong, 9. T. Wouters, 10. G. Knetemann-Donker.

Liefhebbers: 1. N. Touissant, 2. H. Brinkman, 3. C. v. d. Hulst, 4. W. Wielhouwer, 5. L. Flier, 6. B. v. d. Hulst, 7. C. Kouwenhoven, 8. B. v. d. Sman, 9. A. v. Gesel, 10. S. v. Dongen.

 

ROTTERDAM.FEIJENOORD - 30 april.1975

Amateurs: 1. L. v. Vliet, 2. G. Mak, 3. J. Zuydweg, 4. M. v. Leeuwen, 5. H. v. d. Laan, 6. R. den Braber, 7. D. Salander, 8. W. 't Hoen, 9. G. Koop, 10. L. v. Nieuwkerk.

Junioren: 1. R. Stroosnijder, 2. C. Bernaards, 3. K. St. Nicolaas, 4. P. Koppert, 5. C. Hollemans, 6. M. Huizinga, 7. C. de Wolff, 8. J. Lang­straat, 9. T. v. Tol, 10. H. v. d. Berg.

Liefhebbers: 1. L. Noppen, 2. H. Bakker, 3. J. Huis in 't Veld, 4. B. den Hoedt, 5. P. Kramer, 6. J. v. d. Lugt, 7. H. Uittenbogaart, 8. L. Althuizen, 9. W. Brouwers, 10. N. Moerman.

 

ROTTERDAM (Oude Noorden) - 27 september.1975

Amateurs: 1. G. Mak, 2. W. Liebrechts, 3. J. Kettenis, 4. A. Versluis, 5. T. v. d. Ende, 6. J. Boertjes, 7. G. Pronk, 8. T. Hogevorst, 9. A. Kraan, 10. A. Koop.

 

ROTTERDAM-SCHIEBROEK - 12 april.1975

Amateurs: 1. M. Rietveld, 2. C. Schuurman, 3. R. Zieleman, 4. W. Liebrechts, 5. W. Schuurhuizen, 6. J. Kettenis, 7. G. de Wit, 8. J. de Groot, 9. J. Zubdweg, 10. G. Mak.

 

RUCPHEN - 14 september.1975

Amateurs: 1. W. Jeremiasse, 2. A. Deusing, 3. J. Konings, 4. P. Maas, 5. P. Godde, 6. G. Mak, 7. A. Tak, 8. S. Aarts, 9. G. van 't Geloof, 10. A. van Overveld.

Junioren: 1. R. van Rakt, 2. Th. de Rooy, 3. R. v. d. Broek, 4. A. Verstijlen, 5. Chr. Hellemons, 6. P. Broere, 7. L. Janszen, 8. J. v. d. Velde, 9. P. Borremans, 10. P. Heezen.

Nieuwelingen: 1. P. Hofland, 2. J. Zeyerveld, 3. H. Plugers, 4. S. Snij­ders, 5. D. Ewers, 6. R. Kraaybeek, 7. C. Ammerlaan, 8. F. Laurijs­sen, 9. P. Liefaard, 10. L. Kouijzer.

 

RUINERWOLD - 7 juni.1975

Amateurs: 1. J. Huisjes, 2. P. Kleine, 3. G. Schipper, 4. G. Scheper, 5. R. v. Trigt, 6. J. Bakker, 7. F. Niemeijer, 8. R. Groen, 9. H. Ritter­veld (Dld.), 10. W. de Ruiter.

 

RUURLO - 20 juli.1975

Amateurs: 1. J. Huisjes, 2. F. Niemeyer, 3. R. Hassink, 4. T. van Dam, 5. J. Wagenaar, 6. W. de Ruiter, 7. T. Wissink, 8. J. Tijdink, 9. H. Voorhuis, 10. B. v. d. Stelt.

Liefhebbers en veteranen: 1. K. Bokma, 2. J. Pluimers, 3. G. Huisjes, 4. J. van Hattum, 5. T. Kroeze, 6. J. Boode, 7. H. Brinkhof, 8. M. de Jongh, 9. H. Witteveen, 10. A. Duijn.