JAARGANG 1974

                              WEDSTRIJDEN O

OBBICHT.(1974.07.23)

In Obbicht eerste Nederlandse zege Hennie Kuiper

Huub Canisius - hoofdman van dit bedrijf - en zijn enthou­siaste gezellen, waren maandenlang doende om het vierde „Wonder van Obbicht" gestalte te geven, in elkander te zetten. Om een gebeurtenis van echte allure aan te kondigen en op te dissen: op zondagavond de Vader Abrahamshow in een grote tent, opgeslagen op het voetbalterrein; op maandagavond in die tent de popgroep Dizzy Man's Band; op dinsdag van 's morgens tot 's avonds wielerkoersen (nieuwelingen 40 km, junioren 70 km, amateurs 100 km, profs 120 km). Tijdens die zwaar gevulde wielermaaltijd in een tent op de Markt op­treden van The Blanco's en na afloop een showavond met het Melodin Quintet, Jacques Herb, Sandra en Andres, Ben Cramer en De Makkers. Kosten f 40.000,-, sponsors zorgden voor f 10.000,- zodat middels (netto) recettes nog f 30.000,- ver­kregen diende te worden.

De samenstelling van die wielergala was puik; beste nieuwe­lingen en junioren, sterke amateurs, een prima veld profs.

Het weer was niet best, het regende en voor die uitgebreide sportdag daagden nauwelijks ... 1500 toeschouwers op. Mo­gelijk dat via andere evenementen en de verleden jaar geinde winst de balans 1974 in het refine wordt gebracht. Het is en blijft evenwel een veeg teken - voor de wielersport - dat al die opofferende werkzaamheden, zo'n smakelijk uitziend wielermenu etc. (ook acht slaande op de regen en de door-de­weekse dag) nauwelijks bekijks trokken.

De koersen waren het bekijken dik waard, de wel present zijn­de echte liefhebbers zijn aan hun trekken gekomen en zeker de profs deden hun best. Zij etaleerden een smakelijk brok sport.

Na 30 km kwamen Theo van der Loo, Theo van der Leeuw, Mathieu Pustjens, Wim Kelleners, Henk Poppe, Nidie den Hertog, Hennie Kuiper, Gerrie Knetemann en neo-prof Wicher Vlot aan de leiding. Drie mannen van Tim-Oil (Van der Loo, Pustjens, Kelleners) vooraan; op kop van de stoet: Van Kat­wijk, Krekels, Vrancken en Harings, de maten van genoemd trio. De vier attente Tim-Oil-bewakers konden toch niet ver­hinderen - logisch gezien de numerieke overmacht van de jagers - dat het peloton 20 km voor het einde in de buurt van de vluchters terecht kwam. Hennie Kuiper liep toen weg, in zijn kielzog Nidie den Hertog en Wim Kelleners. Uiteindelijk moesten Den Hertog en Kelleners de latere winnaar laten

gaan. Een poging van Kees Bal om het get te dichten, strand­de. Een lekke band speelde Krekels, Harings en Vrancken lelijk parten, Gerard Vianen (fietste keihard) scheen wel te gaan slagen. Hennie Kuiper haalde alles uit zijn kast, zijn overwinning was verdiend, tevens de eerste triomf van de Olympische kampioen 1972 bij de profs op Nederlandse bodem.

Beroepsrenners: 1. Hennie Kuiper 120 km in 2.45.35, 2. op 5 sec. Gerard Vianen, 3. Nidie den Hertog, 4. Wim Kelleners, 5. op 7 sec. Kees Bal, 6. Rene Pijnen, 7. Harm Ottenbros, 8. Ger Harings, 9. Jan van Katwijk, 10. Frans Verbeeck (B), 11. Roy Schuiten, 12. Jan Krekels, 13. Jos van Beers, 14. Henk Poppe, 15. Frans van Looy (B), 16. Ben Janbroers, 17. Wicher Vlot, 18. Gerrie Knetemann, 19. Jo Vrancken, 20. Leo Duyndam, 21. Theo van der Leeuw, 22. Theo van der Loo, 23. Klaas Balk, 24. Julien Verboven, 25. Cees Zoontjens, 26. Richard Bukacki, 27. Ben Groen, 28. Louis Westrus, 29., Albert Segers (B), 30. Cees van der Meijden, 31. Mari van Venrooy, 32 Jan Serpenti, 33. Gerard Kamper, 34. Marino Martinez (Fr), 35. Harry Beurskens, 36. Julien Knockaert f$), 37. Gerard Koop, 38. Jos Schipper.

Ben Koken was weer ongeluksvogel; zijn vorig seizoen ging door een tuimeling verloren, nu stond hij long buitenspel (val in de Waalse Pljl) en in Obbicht werd hij ook al door een val (schaafwonden) uitgescha­keld.

Amateurs: 1. P. Kuys, 2. F. Sluper, 3. J. v. d. Meer, 4. J. Ribbers, 5. J. Claessen, 6. W. Wilms, 7. P. Wintraecken, 8. G. Brokelman, 9. G. Bakker, 10. H. Buckx.

Junioren: 1. M. de Vos, 2. M. Jacobs, 3. T. v. d. Weijde, 4. J. Brumme­laar, 5. E. Visschers, 6. P. Noy, 7. W. Maessen, 8. J. Baadjou.

Nieuwelingen: 1. H. Plugers, 2. P. Driessen, 3. H. Noy, 4. A. Wijnands, 5. B. Oosterbosch, 6. P. Winnen.

 

OCHTEN.(1974.07.20)

Amateurs: 1. Harrie Lunenburg; 2. Henk Botterhuis; 3. Jan Klomp;

Nieuwelingen: 1. Leon Veeke; 2. Jos Lammertink; 3. Mart Taverne;

 

OIRSCHOT.(1974.09.01)

Amateurs: 1. W. v. Helvoirt, 2. W. Pater, 3. J. Spijkerboer, 4. T. Jansen, 5. J. Tabak, 6. P. Kessels, 7. C. Tuit, 8. J. Spijker, 9. J. Sand­brink, 10. G. Oosterbosch.

Veteranen: 1. L. v. Aerden, 2. B. Boom, 3. W. v. d. Putten, 4. P. Ber­rens, 5. C. Clerckx, 6. N. Regter, 7. E. Hegcues, 8. H. Buis, 9. P. Steenvoorden, 10. K. v. Nimwegen.

Liefhebbers: 1. A. v. Melis, 2. J. Stolk, 3. A. Mansvelders, 4. W. Wiel­houwer, 5. R. v. Daarn, 6. J. Kivits, 7. N. Walravens, 8. A. v. Ravens­berg, 9. H. Leeflang, 10. J. v. Leyen.

 

OISTERWIJK.(1974.05.05)

Amateurs: 1. A. Gevers, 2. P. v. Beurden, 3. G. MShlmann, 4. J. Klomp, 5. T. Thijs, 6. H. Pauw, 7. T. ter Harmsel, 8. H. Mutsaars, 9. P. de Jongh, 10. R. Liebrechts.

Nieuwelingen: 1. C. Hens, 2. F. Breeman, 3. J. v. Gerwe, 4. F. Moons, 5. S. Polak.

Liefhebbers: 1. B. ter Harmsel, 2. N. Moerman, 3. C. Plieger, 4. J. d: Geest, 5. W. Schelle, 6. N. Dorn, 7. A. v. Melis, 8. J. Smit, 9. N. de Vries, 10. H. v. Heist.

 

OLDEBROEK.(1974.05.28)

Amateurs: 1. H. Booy, 2. B. Groen, 3. G. Mohlmann, 4. B. Bathoorn, 5. G. Schoumans, 6. L. Hulzebosch, 7. T. de Lange, 8. J. Spijker, 9. H. Lubberding, 10. E. Koersen.

 

OLDENZAAL.(1974.08.11)

Liefhebbers en veteranen: 1. J. Pluimers, 2. G. Reinders, 3. Th. Meber, 4. F. Havenaar, 5. H. Dolstra, 6. B. Poelstra, 7. B. Boom, 8. G. Plui­mers, 9. W. Dieperink, 10. A. Duyn.

Dames: 1. T. v. d. Plaat, 2. T. v. Gessel, 3. A. Riemersma, 4. L. v. Oord, 5. B. v. IJken, 6. H. de Jong, 7. G. Ke~rremans, 8. A. Nijmeijer, 9. A. de Boer, 10. A. Poiters.

Amateurs: 1. H. Snoeijink, 2. D. Schuurman, 3. R. Hassink, 4. R. Groen, 5. N. Hilberink, 6. J. Ribbers, 7. E. Dickhof, 8. W. Geerdink, 9. J. Vlastuin, 10. J. Bulthuis.

 

OLLAND.(1974.07.16)

Amateurs: 1. T. Smit, 2. A. Dekkers, 3. G. v. Gerwen, 4. B. Solaro, 5. J. v. d. Kooij, 6. N, Hilberink, 7. P. Kuys, 8. A. G&vers, 9. B. v. Lamoen, 10. J. Raas.

Junioren: 1. L. v. Vliet, 2. E. Visschers, 3. J. v. d. Weide, 4. J. v. Gerwe, 5.-E. Waasdorp, 6. P. Thijssen, 7. H. Senders, 8. E. Geserick.

Nieuwelingen: 1. M. Taverne, 2. J. Thijs, 3. W. de Laat, 4. C. Kui7ster­mans, 5. B. Oosterbosch, 6. S. Pieters.

 

OLST.(1974.09.08)

Nieuwelingen: 1. H. Boom, 2. J. de Brouwer, 3. J. Lammertink, 4. P. Steijn, 5. R. Nederlof, 6. L. Oosterhof.

Liefhebbers en veteranen: 1. B. Boom, 2. N. Toussaint, 3. N. Regter, 4. J. Pluimers, 5. N. de Vries, 6. R. Steenbergen, 7. H. Brinkhoff, 8. H. Krol, 9. F. Havenaar, 10. A. v. d. Bosch.

 

OLYMPIA’s TOUR.(1974.04.24 T/M 05.02)

PROLOOG

Op de markt mag dan 'n gulden 'n daalder waard zijn, even waar is het dat een marktplein met wat straten er omheen weinig of niets waard is om daar een wielerronde op te organiseren. Zeer zeker niet een wielerronde als proloog van een internationale Ronde van Nederland voor amateurs van de aloude Amsterdamse club Olympia. Hoe goed ook bedoeld van die Haagse marktkooplieden, vereend in De Overdekte Markt­hof - onder leiding van Henk Plat - die met z'n allen heel veel geld voor de inleidingswedstrijd beschikbaar stelden, voor ons hoeft zulks in de toekomst echt niet meer. Althans niet op de wijze zoals nu het geval was en waardoor mannen die het weten kunnen, vooraf reeds beweerden dat men op een dergelijk smal parcours met z'n vele scherpe hairpins tal van valpartijen mocht verwachten.

Buiten het feit dat men als organisatie een enorm risico heeft durven aanvaarden en ten opzichte van de deelnemers toch ook een zekere verantwoordelijkheid moet bezitten, was dit reglementair natuurlijk volkomen onjuist. Sinds januari name­lijk mogen nieuwe criteria alleen nog maar op een parcours­lengte van tenminste 1500 meter gehouden worden en dienen aankomsten dusdanig ruim te zijn dat ongelukken etc. tot een

minimum warden beperkt. Bij de Haagse wethouder van Sport­zaken, de heer Vinke, alsook bij de politie had men absoluut moeten aandringen op een ruimer parcours. Wat betreft het vermaledijde oversteken: dat probleem zal helaas nooit vol­ledig kunnen worden beteugeld.

„Hat kon zo wel," meende men. Welnu, ge weet nu wat daar het gevolg van was: tal van valpartijen in die race over vijftig ronden, die samen 65 kilometer moesten volmaken. Vandaar dat de meesten van de honderd of daaromtrent amateurwiel­renners vooraf niet alleen van de kou stonden te rillen maar meer nog uit angstgevoelens voor een dergelijk gevaarlijk parcours. Dat bleek al spoedig nadat Den Haags wethouder van Financien B. Bol, dat honderdtal in beweging bracht en van dat moment af tal van renners ten val kwamen. Het moet gezegd in de meeste gevallen door overstekende kinderen, maar ook door ouderen, die zo nodig van, de ene naar de andere kant moesten ... Zo kwakten Herman Ponsteen en Bertje Pronk tegen het wegdek, de eerste met ernstige kwetsuren aan een zijner handen, de laatste aan zijn schouder, waardoor men 's avonds laat nog niet wist of de Amstel-rijder uit Nijver­dal de volgende dag echt aan de Olympia-Ronde in Amsterdam op het Rembrandtsplein kon beginnen. Ook Jan Ruckert en Tonny Huyzen werden er de dupe van. Wie al niet meer. . ?

Vooral Bertje Pronk, de Scheveninger die tot een van de strijd­lustigsten behoorde werd daar de dupe van.

Met hem waren voordien ook de Rus Viktor Pachenko, later Piet van Leeuwen, Piet Franken, Jan Klomp en Toine van den Bunder actief. Om van Jan Aling en nogmaals Toine van den Bunder maar niet te spreken ...

Tenslotte ook Aad van den Hoek. Met intussen Theo Smit veel voorin, klaar voor de sprint, die juist op tijd door de Ketting-man Herman Snoeijink werd ontlopen en hem de nodige winst opleverde en zodoende als eerste in de Oranje trui dook.

Amateurs: 1. H. Snoeijink 1.32,02, 2. Th. Smit, 3. R. van Trigt, 4. P. Kuys, 5. J. de Boer, 6. R. Schuiten, 7. W. van Helvoirt, 8. C. van Bragt, 9. G. van Gerwen, 10. Frantisek Kalis (Tsiechoslowaklie), 11. J. Aling, 12. H. Botterhuis, 13. Marino Fusarpoli (ItaliO), 14. Sj. Schuitemaker, 15. B. Groen, 16. Hans Grob (Zwits.), 17. A. van den Hoek, 18. P. Franken, 19. J. Kmunenberg, 20. Guiseppe Colombo (Italig), 21. het peloton.

01e Etappe: Amsterdam-Zoetermeer.

Aanvankelijk kwam het in de Ket­ting-Shimano-gelederen allemaal niet zo gelukkig over. Roy Schuiten, als tweede achter Ad Dekkers geeindigd, had er feitelijk teveel aan meegewerkt om nota bene zijn eigen ploeg­makker Herman Snoeijink uit het oranje te halen. Vlammend was “Schuit" naar het wiel van de gedemarreerde Ad Dekkers gevlogen, had Adrie van Houwelingen (ook al een Amstel­renner) meegekregen en probeerde net tweetal juist met een afschrikwekkend tempo murw te krijgen. Dat lukte slechts ten dele, want Dekkers, de snelle knaap uit Udenhout, bezit zo langzamerhand genoeg ervaring om opgelegde kansen niet te verspelen. Hij was net dan ook die als nieuwe leider kon worden gevierd. In Zoetermeer, waar Neerlands grootste zui­velfabriek Nutricia staat en dat door nieuwbouw een bijzonder grote plaats is geworden.

Na de tumultueuze proloog in Den Haag - net drama wat zich daar heeft afgespeeld drukte duidelijk een somber stempel op het geheel - werd vanaf het nu wat sfeerloze Rembrandts­plein vertrokken. Voor de eerste etappe, die meteen al een flinke versplintering te zien gaf en die voor een uitgelezen kanshebber als Toine van den Bunder een duidelijke teleurstel­ling inhield. Hij werd op vele minuten gereden en mocht zich verder in dienst stellen van de ploeg. Een ploeg Hebro-Flan­dria die in de daaropvolgende dagen wel zeer getroffen werd door ongeval overigens. Trouwens geen dag ging voorbij of er was rennersleed te bespeuren. Frits Schur en Jacques van Dijk hadden het ook op de eerste dag, doch konden weer bijkomen. Bij de kopgroep van zo'n 25 renners die bij Moerkapelle (78 km) bijeenkwamen en die vlak voor de eerste doorkomst in Zoeterwoude Ad Dekkers zagen weggaan. Met kort daarop Schuiten en Van Houwelingen en uit welke ontsnapping de voornaamste prijsrijders van deze eerste echte etappe naar voren traden.

Amateurs: le etappe Amsterdam-Zoetermeer, 129 km: 1. Dekkers in 2 uur 45 minuten 17 seconden (met bonificatie 2.45.02), 2. Schuiten z.t. (met bon. 2.45.07), 3. Van Houwelingen z.t. (met bon. 2.45.12), 4. Raas 2.46.23, 5. Van der Kruijs z.t., 6. Pronk z.t., 7. Kuys z.t., 8. Van den Hoek z.t., 9. Schur z.t., 10. Koot z.t., 11. Lenferink 2.46.31, 12. Van Gerwen z.t., 13. Smit z.t., 14. Van Trigt 2.46.34, 15. Aling z.t., 16. St.­Nicolaas z.t., 17. Hallam z.t., 18. Roelof Groen z.t., 19. Van der Spiegel z.t., 20. Lunenburg z.t.

02e Etappe: Zoetermeer-Arcen.

Evident nu al wel dat Ton Ketting's “ko­perslagers" met steeds luider tam-tam op de Didamse ketels gaan staan. Om de wielerwereld kond te doen dat deze ploeg zeer beslist als de sterkste formatie moet worden beschouwd en zoveel mogelijk wil verdienen. Immers: eerst laveerde Her­man Snoeijink tussen over de Haage straten rollende renners en “overstekend wild" door naar net eerste Ketting-succes in deze Ronde. Vervolgens zat Roy Schuiten geklemd tussen twee „Amstel Biervaten" en werd door een daarvan met de inhoud overspoeld: Ad Dekkers en moest de andere Adrie van Houwe­lingen de „eer" voor de tweede plaats overlaten aan de Zand­voorter. Maar nu in de tweede werkelijke etappe van het Zuid­hollandse plaatsje Zoetermeer naar net wonderschone Noord­limburgse Arcen. Een rit over 166 kilometer, waarin zo net een en ander is gebeurd. Opnieuw veel valpartijtjes, waarin o.m. een van de toch grote favorieten Juul Bruessing werd betrok­ken en als gevolg daarvan tenleste de strijd moest staken. En wat verder toen de strijd echt begon ook de Zwitser Hans Grob bijzonder slecht terecht kwam en met ernstige verwon­dingen aan het gelaat verdween. Vervoerd naar een zieken­huis. Toen bij net passeren van zijn woonplaats Hardinxveld­-Giessendam Jan de Groot even speels voor de meute uitwap­perde en Theo Joore die daar ten val kwam en later in een groepje waarin toch nog Bruessing, op afstand werd gereden. Intussen kwamen pechvogels, zoals Ad Gevers, Jacques van Dijk, de Zwitser Kurt Lang en ook Gerrie St. Nicolaas weer bij. Intussen sloeg het peloton in grote brokken. Met voorop eerst twintig, vervolgens 28 man en toen we hieruit nog enkelen zagen wegvallen, sloeg in de buurt van Den Bosch (na 79 kilo­meter) de hoofdmacht opnieuw uiteen. Er kwamen veertien man aan de leiding: de Russen Domoshilkin en Osokin, met als buitenlandse “dritte im Bunde" de Brit Ian Hallam, verder Bakker, Smit, Fons van Katwijk, Van der Kruijs, Aling, Van de Hoek, Schur, Snoeijink, Kuys en Van der Spiegel, waarbij nog juist op tijd Roy Schuiten aansloot.

Nadat eerstens Jan Aling vergeefs wegwipte, goed gevolgd door de Rus Osokin, dreunde vlak voor Venray met nog 26 kilometer te gaan Aad van den Hoek naar de beslissing. Hij werd niet meer gepakt. Theo Smit was tenslotte de rapste in de Arcense Maasstraat... van de achtervolgers.

Amateurs: 2e etappe Zoetermeer-Arcen, 166 km: 1. Van den Hoek in 3

uur 58 minuten 43 seconden (met bonificatie 3.58.28), op 21 sec. 2. Smit (met bon. 3.58.54, 3. Van der Spiegel (met bon. 3.58.59,.4, Van Katwijk, 5. Kuys, 6. Hallam (GB), 7. Schuiten, 8. Van der Kruys, 9. Aling, 10. Dekkers, 11. Snoeijink, 12. Osokin (Rusl.), 13. Domosjilkin (Rusl.), 14. Bakker, 15. Schur.

Dagploegenklassement: 1. Ketting-Shimano 11.56.51, 2. Bossche Staal­bouw 11.57.56, 3. Hebro-Flandria z.t.

03e Etappe A: Arcen-Arcen.

Was het vooral dit jaar erg moeilijk om Olym­pia's Ronde van Nederland volledig “rond" te krijgen (van­daar ook dat men de aantrekkelijke 7000 gulden van de Haagse marktkooplieden maar al te graag aanvaardde en de helaas mislukte “proloog" aldaar liet verrijden), het aandoen van het Noordlimburgse plaatsje Arcen was een soort verademing.

Zeker op het enorme recreatiepark Klein Vink dat als onder­deel van Het Veldkamp, vroeger behorend tot het St. Pauls Klooster naar welke gelegenheid speciaal sportreporter, -schrijver en journalist Theo Koomen de karavaan had laten komen. Koomen is de man die alle publicitaire belangen voor Het Veldkamp behartigt en toen het erg moeilijk bleek om in Limburg nog etappe-plaatsen te vinden, aanvaardde men zijn aanbod maar al te graag.

Waarmede de Olympia Ronde een etappe kreeg die dezelfde start- en finishplaats zou hebben. Overigens nog een kort ritje ook (123 km) maar waarbij helaas erg veel zou gebeuren. Namelijk een ernstige val waarbij tientallen renners waren be­trokken en diverse knapen het toneel moesten verlaten. Onder hen de Brit Ian Hallam wiens aangezicht zodanig werd ge­havend dat wij wijselijk de foto van Bob Friedlander maar niet hebben afgedrukt. Dino Porrini en Gerry van Gerwen (in de tegenaanval) hebben getracht deze etappe een extra-dimensie te geven, maar tenslotte groepten toch 35 renners samen en daarbij zat alles wat deze etappe-wedstrijd nog interessant kon houden. Ook de kettingbreuk, van leider Ad Dekkers bracht geen paniek. De triomf was voor Theo Smit, die als gastrenner bij de Bossche Staalbouw kennelijk ook de juiste koersvlam bij Piet Kuys heeft doen ontbranden.

Amateurs: 3e etappe Arcen-Arcen, 123 km: 1. Th. Smit 2.43.49 (met bon. 2.43.34), 2. F. van Katwijk 2.43.49 (met bon. 2.43.39), 3. A. v. d. Spiegel 2.43.49 (met bon. 2.43.44), 4. J. Raas z.t., 5. J. Bakker z.t., 6. B. Broe­re z.t., 7. W. van Helvoirt z.t., 8. P. v. d. Kruijs z.t., 9. H. Koot z.t., 10. A. v. d. Hoek z.t., 11. P. Franken z.t., 12. F. Schur z.t., 13. P. van Leeuwen z.t., 14. J. Aling z.t., 15. A. Dekkers z.t., 16. Golubnichy 2.44.35, 17. H. Botterhuis z.t., 18. P. Pavlicek z.t., 19. H. Ponsteen z.t., 20. G. van Gerwen z.t., 21. B. Pronk z.t., 22. R. Schuiten z.t., 23. S. Schuitemaker z.t., 24. A. van Houwelingen z.t., 25. D. Porrini 2.45.02.

VOLTO-dagploegenkiassement 3e etappe: 1. Jan van Erp-Tegelhandel 8.11.27 (21), 2. Ketting-Shimano 8.11.27 (36), 3. Delbana-Horloges 8.12.13 (37).

03e Etappe B: Ploegentijdrit Arcen.

Traditioneel won de Ketting-Shimano­formatie de ploegentijdrit. Met Aad van den Hoek en Roy Schuiten, Jan Lenferink, Frits Schur en Jan Aling was dat allemaal niet zo moeilijk.

Herman Snoeijink had er niet aan kunnen deelnemen, was 's morgens te laat binnengekomen na de massale valpartij waarbij ook de Britten Ian Hallam en Mick Bennet waren betrokken alsmede de Michelin-renners Rhett van Trigt en Jo de Boer en vele anderen. Later is daar een hevige ruzie door ontstaan tussen ploegleider Joop Stoop en jurylid Wim Jere­miasse, die een rode vlag zou hebben uitgestoken en zodoende belemmerde dat de gevallen renners middels de auto's'- een gebruikelijke vorm overigens - konden terugkeren. Ook mede hierdoor trad een zeer geprikkelde stemming op, liet bij voor­beeld ook Jan Raas (Tegelhandel Jan van Erp) zich 's zondags na „crash" nummer zoveel somber ontvallen: “Je mag je afvra­gen wat zo'n Olympia's Ronde nog te betekenen heeft. Levens­gevaarlijk, 't is nog erger dan in een autorace. Wat heb ik een spijt van de winter niet gelijk bij Post te hebben getekend. Dit hier is een lot uit de loterij. Als je goed rijdt ben je met al die „cowboys" om je heen nog lang geen winnaar."

Tweede in de ploegentijdrit het Militair Team. Zowaar een aardige verrassing, al mag men met Ad Tak, Jacques van Dijk, Wim Hofstede, Gerry van Gerwen en de gebroeders Martin en Theo Venix toch wel enig succes verwachten. In ieder geval moesten de mannen van Jan van Erp, Amstel Bier en Delbana

met de volgende, overigens ook eervolle klasseringen genoegen nemen.

Amateurs: ploegentijdrit te Arcen, 33 km: 1. Ketting-Shimano 39.34.00 (incl. bon.), 2. Militair Team 40.40.00 (incl. bon.), 3. Jan van Erp Tegelhandel 41.19.00 (incl. bon.), 4. Amstel Bier 42.06, 5. Delbana Hor­loges 42.31, 6. Rusland 42.39, 7. Caballero 43.29, 8. Bossche Staalbouw 43.30, 9. Michelin Banden 43.32, 10. Hebro-Flandrla 43.34, 11. Victoria Meubelen 43.57, 172. Italte 44.11, 13. Tsjechoslowakije 44.58, 14. Ovis Roggebrood 45.11, 15. Polen 45.27, 16. Engeland 46.05, 17. Zwitserland 48.09.

Algemeen klassement na de 3e etappe: 1. A. Dekkers 10.59.57, 2. A. v. d. Hoek 11.00.27, 3. Th. Smit 11.00.41,

Stand ploegenklassement na de ploegentijdrit: 1. Ketting-Shimano

29.05.55 (gem. snelheid 48,808 km), 2. Jan van Erp Tegelhandel 29.10.35, 3. Amstel Bier 29.12.19,

04e Etappe: Ulestraten-Ulestraten.

Op de klim van de Keuteberg bij Schin op Geul begon het pas goed. Daar in de wonderschone dreven van het Zuidlimburgse heuvelland werd de basis gelegd voor de kleine kopgroep waaruit later de winnaar zou komen. Cees van Dohmen sprong plots uit de hoofdmacht van een man of twintig de ruimte in en kreeg al heel spoedig Bertje Pronk en nog een Bertje, namelijk Scheuneman, in gezelschap. Een ver­metel vluchterstrio dat aanvankelijk niet au serieux werd ge­nomen en daardoor het ontstane gat nog verder ging uitdiepen. Met gevolg dat spoedig de voorsprong tot meer dan twee minuten opliep.

O ja, de Italiaan Claudio Cavalli zag wel dat er iets bijzonders aan het front gebeurde en wilde naar dat „trio Ollandes" toe springen, maar verkeek zich met zijn heldere oogjes toch wel knap op hen. Met gevolg dat hij spoedig weer door de eerste groep werd opgeslokt. Een groep waarin Jantje Bakker, oranje trui-drager Ad Dekkers, Piet van der Kruijs, Fons van Katwijk, Ton van der Spiegel, Ad Gevers, Jan Aling, Wim Albersen, Jan Klomp, Jan Breur, Pietje Kuys, Frits Schur en Wil van Helvoirt eveneens aanwezig waren.

Formidabel hoe die Bertje Pronk, de grote pechvogel van de proloog toen hij door een val - veroorzaakt door een over­stekend meisje - bijna een streep over de Olympia-Ronde kon maken, nu attaqueerde.

De voorsprong van het vluchterstrio groeide zienderogen en lange tijd geleek het alsof deze bergetappe “gereden" was. Toch zou er achter dat trio nog een jachtgroep met succes gaan opereren: Ad Tak, Wil van Helvoirt, Jimmy Kruunen­berg en Roy Schuiten, die eenmaal met zijn strijdmakkers in de kopgroep gekomen, de grootste bedreiging voor Ad Dek­kers leiderstrui vormde. Een jacht welke voor Bemelen begon en succesvol voor dat kwartet eindigde. Tussen Haasdal en Schimmert, om precies te zijn na 101 kilometer, ontsnapte Bert Pronk plots uit dat groepje en had binnen een ommezien een dikke halve minuut. De Scheveninger maakte een zeer sterke indruk en joeg met 55 seconden voorsprong de eerste heuvel­achtige omloop in, die rond Ulestraten nog vier maal moest worden genomen. Groter en groter werd het gat en nog veel groter de kloof welke ten opzichte van het peloton werd uit­gehakt. Achter hem waren het vooral de Caballero's die zich weerden, maar daarbij ook Roy Schuiten (weer een man van de Ketting-Shimano, die toen duidelijk in de trui zou duiken, waarvoor hij zelfs aan een zesde plaats genoeg had.

Opmerkelijk was het dat Jimmy Kruunenberg, die stellig een knap stukje kan fietsen maar jong als hij is nog te weinig zelfvertrouwen heeft, toen de sprint van het groepje van zes ging winnen.

Ad Dekkers viel ver, heel ver terug. Mede door een massale valpartij, die ook Jantje Bakker, Jan Raas en nog wat anderen veel ongemak bezorgde.

Bertje Pronk, 20 jaar oud, werd de winnaar van de derde wer­kelijke etappe; ofwel de “koninginne-rit" van deze zeer merk­waardige Olympia Ronde. Onverwacht maar bijzonder ver­heugend. Want daardoor kreeg Olympia's Ronde weer een ander gezicht.. Zoals steeds als de Zuidlimburgse heuvels aan de orde komen. Toch hadden we graag een nog zwaarder traject gezien. Met bij voorbeeld ook de Fromberg, de Gul­penerberg en de Koning van Spanje erin opgenomen ... Het is namelijk niet goed als de groepen nagenoeg compleet blijven.

Amateurs: 4e etappe Ulestraten-Ulestraten, 135 km: 1. B. Pronk 3.16.42, 2. J. Kruunenberg 3.17.56, 3. B. Scheuneman 3.17.56, 4. C. van Dongen 3.17.56, 5. A. Tak 3.17.56, 6. R. Schuiten 3.17.56, 7. W. van Helvoirt 3.17.56, 8. P. van der Kruijs 3.21.39, 9. F. van Katwijk 3.21.39, 10. L. Verweij 3.21.39, 11. P. Golubnitchy 3.21.39, 12. J. Breure 3.21.39, 13. W. Albersen 3.21.39, 14. S. Schuitemaker 3.21.39, 15. J. Cooremans 3.21.39, 16. R.. van Trigt 3.21.39, 17. A. van Houwelingen 3.21:39, 18. J. Bakker 3.21.39, 19. P. Kuys 3.21.39, 20. F. Schur 3.21.39.

05e Etappe: Ulestraten-Schijndel.

“We gaan vandaag eens goed in de sjas," beval Nico Walravens, ploegleider van de bijzonder op­vallende formatie Bossche Staalbouw. De rit was immers min of meer “huiswaarts", althans naar Brabant toe en de ver­dienstelijke oud-wielrenner beoogde duidelijk een succes dat ook publicitair voor zijn sponsor zou aanslaan.

Bij Co Hoogedoorn, als gastrenner van Frisol geleend, kwam deze opdracht goed over. De winnaar van de Ronde van Drente lachte en zei: “Tja, met dat regenachtige weer voel ik mij in m'n element. Het moet kunnen, ik zal vandaag eens flink voor­aan blijven. Attent zijn en meegaan zodra de kans komt." De 22-jarige automonteur uit Zwanenburg kon 's avonds inder­daad als ritwinnaar worden gevierd.

Aanvankelijk was het de Engelsman Paul Carbutt die de meeste aandacht opeiste. Hij was .in de buurt van Helmond alleen weggegaan, had het geluk net over een onbewaakte overweg te zijn toen de anderen moesten stoppen en kreeg zo enige voorsprong. Zijn solo duurde een kilometer of dertig, doch toen vonden Piet Franken, Piet Kuys en Co Hoogedoorn alsmede Aad van den Hoek (ging kennelijk als “bewaker" mee, reed evenwel ook sterk aan de leiding ... ) het welletjes.

Net voorbij Veghel kregen ze de Brit te pakken, nivelleerden ze het gat van twee minuten. Bij het binnenrijden van Schijn­del, waar duizenden en nog eens duizenden het wat slechte weer (regen en dreigende wolkenvelden) trotseerden en lieten zien dat men in deze Brabantse hoek Olympia's Ronde van Nederland in ieder geval op hoge prijs stelt, voelde Hoogedoorn dat hij z'n medevluchters kon hebben. Bij de drie plaatselijke omlopen nam hij de situatie geweldig goed op en met een kei­harde, droge eindsprint - precies zoals hij dat in Drente deed - trok hij naar de triomf.

Overigens was er in de beginfase van deze etappe ook wat strovuur ontbrand. Onder andere door de Zwitser Urs Dietschi, trok wat later Gerard Tabak (ook al een knaap van de Bos­sche Staalbouw) eens wat vooruit en nam in de buurt van Thorn de Italiaan Marino Fuzarpoli zowaar eens twintig secon­den.

Het was allemaal “spielerei". Met de tijdrit in Oss voor ogen, lieten de toppers (zo we daar over mogen spreken) zich niet verleiden. Deze etappe mocht gedaan worden door de onge­vaarlijken van het klassement. Een klassement dat min of meer reeds gemaakt is, al zullen er in Oss zeker nog wat verschuivingen plaatsvinden.

Amateurs: 1. C. Hoogedoorn 161 km in 3.46.52 (bon. 45 sec.), 2. P. Kuys (bon. 10 see.), 3. A. van den Hoek (bon. 5 sec.), 4. P. Carbutt (Eng.), 5. P. Franken, 6. G. van Gerwen, 7. op 7 sec. B. van Lamoen, 8. F. Kalis (Tsjech.), 9. op 11 sec. H. Ponsteen, 10. op 21 sec. B. Scheuneman, U. W. Albersen, ,12. op 35 sec, W. van Helvoirt, 13. F. van Katwijk, 14. P. van der Kruijs, 15. T. Smit, 16. A. van Houweo­lingers, 17. A. Dekkers, 18. C. van Bragt, 19. G. St. Nicolaas, 20. P. Pavlicek (Tsjech.).

Dagploegenklassement: 1, Bossche Staalbouw 11.20.43, 2. Victoria Meubelen 11.21.46, 3. Militair Team z.t., 4. Ketting-Shimano z.t.

06e Etappe A: Schijndel-Oss.

Jan Gisbers, manager van Jan van Erp's Tegelhandel wielerploeg, was maandagavond des duivels. “Ver­dikkeme-nog-an-toe," baste hij, „komen we aan in de plaats van onze sponsor en hebben we geen succes, dan is het nog erger dat niemand van ons mede vooraan zat. Wat hebben jullie nu voor mentaliteit? Kan dat niet anders? Zijn we dan alleen maar 'meerijders' geworden?"

Het had de paarse rijders geraakt. Vooral Jan Raas, die toch al zo teleurgesteld was in het totale verloop, 's Avonds is er nog lang over doorgepraat, zelfs tot in de kleine uurtjes van de nacht. Het moest en zou anders!

In het kortste ritje van deze wat “gezochte" Olympia's Ronde van Nederland, 's morgens op Koninginnedag verreden, was Ad Gevers dan zowaar ook de eerste vluchter. In de neerplen­zende regen pakte hij wat voorsprong maar geenszins was het serieus bedoeld. Het peloton brak daarna vlug in drieen, vloei­de weer wat aaneen maar kon tenslotte toch niet verhinderen dat zestien knapen voorgoed de keten verbraken. Dat waren Jan Raas, Piet van der Kruijs, Henk Botterhuis, Hans Koot en Harrie Lunenburg (alle vijf van Tegelhandel Jan van Erp), Gerry van Gerwen (Militair Team), Frits Schur, Aad van den Hoek en Roy Schuiten (Ketting-Shimano), Wim Albersen (Ovis), Piet Kuys en Theo Smit (Bossche Staalbouw), Fons van Katwijk (Hebro-Flandria), Ton van der Spiegel (Delbana) en het Amstel Bier-tweetal Ad Dekkers en Adrie van Houwelingen welke laatste als een van de revelaties in deze Olympia Ronde mag worden beschouwd.

Deze zestien holden een dikke minuut weg en van hen zou Roy Schuiten zowaar in de zes ronden te Oss nog ten val komen. Zijn ploegmakker Jan Aling, rijdend in het peloton, gaf evenwel z'n fiets en toen kon Schuiten weer rap terugkeren naar de spits waarin uiteraard Ad Dekkers z'n gevaarlijkste concurrent was. Overigens staakte de Italiaan Daviste Pollio de strijd omdat hij het vreselijk koud had en hoezeer men reeds gewend is aan het dagelijkse trieste bericht: valpartij moge blijken uit het feit dat deze nu eens niet plaatshad en dat kort daarop door de radio-communicatie werd gecorrigeerd met: valpartij gaat niet door!

Met zoveel ,tegelzetters" voorop mocht het niet anders dan dat tenminste dit dagsuccesje werd geboekt. In een bekeken finale, door captain Piet van der Kruijs knap in elkaar ge­stoken, kon Jan Raas dan ook wegkomen. Een goede beslis­sing omdat hij tegen rappe jongens zoals Ad Dekkers, Gerry van Gerwen en Fons van Katwijk toch weinig of geen kans zou hebben gehad...

Amateurs: 1. J. Raas 74 km in 1.39.34 (20 see. bon.), 2. A. Dekkers 1.40.02 (10 sec. bon.), 3. G. van Gerwen (5 sec. bon.), 4. F. van Katwijk, 5. P. van der Krubs, 6. T. Smit, 7. A. van Houwelingen, 8. A. van de. Hoek, 9. T. van der Spiegel, 10. P. Kuys, 11. W. Albersen, 12. R. Schuiten, 13. H. Botterhuis, 14. H. Koot, 15. F. Schtir, 16. H. Lunen­burg, 17. J. de Boet 1.40.46, 18. B. Scheuneman, 19. B. van Lamoen, 20. R. van Trigt.

Dagploegenklassement: 1. Tegelhandel Jan van Erp 4.59.38, 2. Ketting­Shimano 5.00.06, 3. Bossche Staalbouw 5.00.50.

6e Etappe B: Individuele tiijdrit te Oss.

De avond tevoren had Roy Schuiten naar baancoach Frans Mahn gebeld. “Frans, ik stel het op prijs als je naar Oss komt. Jij hebt mij zover gebracht, jij moet mij ook coachen tijdens die tijdrit. Kom alsjeblieft." Ook sponsor Ton Ketting en ploegleider Wil Lambrichts stelden het op prijs indien Mahn zou komen. Tenslotte traint hij dagelijks de Zandvoorter, heeft hij hem terug weten te brengen in de wie­lersport. Want eind vorig jaar leek het er veel op dat Roy Schuiten inderdaad zou stoppen. Hij moest de slijterij gaan runnen, moest de plaats van zijn zo noodlottig om het leven gekomen vader innemen ... Roy Schuiten is weergekeerd in de wielrennerij. De man die in het verleden al eens schitterend de Ronde van Midden-Zeeland (1972) won, meervoudig natio­naal achtervolgingskampioen is geworden en ook in de tijdrit Trophee Michelin-Peugeot groot succes heeft weten te boeken, is thans de grote laureaat van Olympia's Ronde van Nederland 1974. In Oss heeft hij de 26 kilometer “naakte waarheid" in een meedogenloos ritme weggepompt, alhoewel ploegmakker

Aad van den Hoek toch slechts 55 seconden moest toegeven waar men een veel bredere kloof had verwacht. En ... . ver­rassing nummer zoveel: Tonny Huyzen, zondag nog zo ver­schrikkelijk zwaar in Ulestraten gevallen, werd zowaar derde, precies tien seconden verschil met Van den Hoek.

Amateurs: tijdrit Oss 26 km: 1. Roy Schuiten 34.29 (15 sec. bon.), 2. Aad van den Hoek 35.24 (10 sec. bon.), 3. Tonny Huyzen 35.34 (5 sec. bon.), 4. Bert Scheuneman 35.48, 5. Ad Dekkers 35.53, 6. Jan Lenferink 36.00, 7. Bert Pronk 36.02, 8. Adrie van Houwelingen 36.03, 9. Herman Ponsteen 36.09, 10. Wladimir Osokin (Rusl.) 36.17, 11. Frits Schur 36.22, 12. Dino Porrini (Ital.) 36.23, 13. Ton van der Spiegel 36.25, 14. Gerry van Gerwen 36.26, 15. Cees van Dongen 36.32, 16. Fons van Kat­wijk 36.36, 17. Toine van den Bunder 36.37, 18. Wil van Helvoirt 36.38, 19. Jan Coorenans 36.45, 20. Lau Verweij 36.38.

Algemeen klassement na tijdrit Oss: 1. Schuiten 20.20.27, 2. Dekkers 20.25.05, 3. Van den Hoek 20.26.28,

Algemeen ploegenklassement: 1. Ketting-Shimano 55.30.25, 2. Tegel­handel Jan van Erp 55.37.41, 3. Amstel Bier 55.40.20,

07e Etappe: Didam-Nijverdal.

De ietwat laconieke, schijnbaar wat onver­schillige 22-jarige Zeeuw Jan Raas stond woensdagavond, op de voorlaatste dag van Olympia's 23e Ronde van Nederland, wat bleekjes glimlachend voor de tweede maal binnen twee en dertig uur met de bloementuil. Daar in de prachtige vakan- tie­streek op de Nijverdalse Parallelweg had de frele knaap uit Heinkenszand ditmaal slechts af te rekenen met Aad van den Hoek, doch kon met die hernieuwde zege in het algemeen klas­sement weinig vooruitgang boeken.

“Maar ja, het succes in een wegwedstrijd hangt van zoveel factoren af, en ge hebt het gezien," zei de dolgelukkige ploeg­leider van Jan van Erp's Tegelhandel Cas Vulders, „hoe het met Jan Raas in de tweede etappe van Zoetermeer naar Arcen ging. Alleen door domme pech werd hij uit het front gestoten en verspeelde vele, vele minuten. En om dat goed te kunnen

maken, was in deze Olympia-Ronde schier onmogelijk. Het tempo dat steeds hoog is mede dankzij de hoge “zagen" (we hoorden van 53-, zelfs van 56-tands bladen voor, 13 achter) schakelt iedere verrassing uit. Men kan met die grote versnel­lingen niet meer zeggen dat het een echte fijne wedstrijd gaat worden. Zit men in de voorste waaier, dan zit men goed. Tenzij pech je uitschakelt, zoals mijn jongen Jan Raas toen tegen­kwam. Maar het moet gezegd: ik ben er erg content mee. . ." Jan Raas zelf zei: ,Ach, toen ik na mijn sprong op de Holter­berg zag dat Bert Scheuneman in m'n wiel kwam en meteen daarbij Aad van den Hoek, was ik eigenlijk alleen maar bang voor die Scheuneman, wiens sprintkwaliteiten ik niet zo best ken. Want met Aad van den Hoek zou ik het wel kunnen klaren. Omdat ik hem al een paar maal heb geklopt." Maar Scheuneman uit de weinig succesvolle Caballero-equipe waarin toch wel veel jong talent zit, met Wil van Helvoirt als beste man in het klassement, moest in de laatste omloop van zes kilometer afhaken en dus ...

Overigens schoot ook Aad van den Hoek met die tweede plaats niet zo veel op. Hij had gehoopt met Raas en Scheune­man een wat groter voorsprong te kunnen opbouwen en daar­door ook voor Ketting de tweede plaats in het klassement achter de zo formidabele Roy Schuiten te kunnen bereiken. Maar slaagde daarin nog niet ...

Na het “dode" stuk tussen Oss en Didam in auto's te hebben overbrugd, begon de zevende etappe tussen Wehl en Laag­-Keppel al na enkele kilometers in een beslissende face te komen, toen het nog uit 83 renners bestaande veld meteen in vijf stukken werd geslagen. Voorop een hoofdmacht van 22 man, waarin zowel de oranje, groene als witte trui.

Vrijwel niemand van de “grote" ploegen behoefde zich dus zorgen te maken. Ton Ketting allerminst, die met Aling, Schuiten, Van den Hoek en Schur in die groep was vertegen­woordigd, waaruit Fons van Katwijk door pech spijtig terug­viel en in het tweede peloton terecht kwam. De voorsprong, die zo langzamerhand naar de halve minuut opliep en ten­slotte driekwart minuut, werd niet meer prijsgegeven. Ondanks verwoede pogingen van Hebro-Flandria en enkele Amstel Bier­jongens die (logischerwijze) Ad Dekkers naar voren moesten helpen. Herman Ponsteen wilde alleen naar het front komen, waaruit Piet van Leeuwen na 100 kilometer in de buurt van Rijssen vergeefs trachtte te ontsnappen ...

Amateurs: 1. J. Raas 142 km in 3.05.19 (bon. 15 sec.), 2. A. van den Hoek (bon. 10 sec.), 3. B. Scheuneman 3.05.34 (bon. 5 sec.), 4. G. van Gerwen 3.06.11, 5. A. van Houwelingen 3.06.16, 6. F. Schur z.t., 7. Th. Smit 3.06.20, 8. P. Kuys, 9. J. Bakker, 10. J. Aling, 11. G. Mohl­mann, 12. T. van der Spiegel. 13. P. van der Kruijs, 14. P. van Leeu­wen, 15. Schuiten, 16. H. Botterhuis, 17. W. Albessen, 18. W. van Helvoirt, 19. A. Dekkers, 20. H. Ponsteen 3.06.49.

Dagploegenklassement: 1. Ketting-Shimano 9.17.55, 2. Tegelhandel Jan van Erp 9.17.59, 3. Caballero 9.18.43:

08e Etappe :Nijverdal-Amsterdam.

Met 82 man begon de slotetappe vanuit het gastvrije Nijverdal (waar was men dat eigenlijk niet in de pleisterplaatsen?) om de 1236 kilometer of daaromtrent naar Amsterdam de 23e Olympia-ronde “rond" te maken. Zonder de Rus Aronow (overigens onderaan in het klassement met zijn 76e plaats). De eveneens onbeduidende Italiaan Guiseppe Colombo ging heel even vooruit, waarschijnlijk om dat mooie Holland vanaf de Holterberg te bekijken. Voorspel van de 173 kilometer lange rit waarin, achteraf gezien, bitter weinig grote dingen zijn gebeurd. In het veld controleerden de Ket­ting-Shimano-mannen alles. Met natuurlijk Roy Schuiten in hun midden, die heel goed beschermd werd. Zo ook witte trui­drager Ad Dekkers en groene trui-torser Aad van den Hoek, die door de “Kettings" ook in het oog moest worden gehouden. In de Koekstad Deventer alles in rep en roer, vooral de Rode Kruismannen onder leiding van dokter Schattenberg. Eens temeer was er een valpartij in deze ronde en die mannen ver­leenden dan weer alle assistentie. Met hun vele meters verband en liters zuiverende vloeistof. Cooremans, Groen, Fransen, Van Dijk, als slachtoffers, met ook dubbel-etappe-winnaar Jan Raas en Ger Mohlmann en van wie Raas met een dermate lelijke kniewond bleef liggen dat hij de strijd moest staken. Wat jam­mer voor die jongen, die toch al zo'n grote pechvogel was toen hij in de rit van Zoetermeer naar Arcen voor heel beste kansen ward geelimineerd ...

De eerste bladzijde van een verhaal van pechvogels, van wie ook Roelf Groen de strijd moest staken. Even later brak het peloton en kwamen 32 man voorop, die toch weer werden in­gelopen. Toen ook Roy Schuiten die met pech stond, hetgeen hem later nogmaals overkwam en z'n eindzege aan een zijden draad hing. Gerard Tabak van de Bossche Staalbouwers sprong even uit het peloton naar voren. Met Dick Groen en Joop Rib­bers in zijn spoor. Vervolgens Henk Botterhuis en Bert Broere en daarna de rest. Vlak voor Nunspeet (71 km) Broere, Tabak en Venix die een gaatje sloegen en 22 seconden ,namen".

Maar na 113 km toch een kopgroep van zestien man: Scheune­man, Aling, Van Helvoirt, Schuiten, Hoogedoorn, Van den Hoek, Van Houwelingen, Pronk, Mohlmann, Van der Spiegel, Smit, Van der Kruijs, Kuys en met Dekkers ook Franken en Schur. De vreugde duurde evenmin lang. Door het kale polder­land van de Flevo een hoofdmacht van 45, die op weg naar Bunschoten 34 seconden kon pakken, waaruit Schuitemaker en Van Trigt nog wegsprongen doch eveneens niet ver kwamen. Ook Kruunenberg en opnieuw Mohlmann niet. En daarna de Italiaan Guiseppe Colombo van hetzelfde laken een pak ...

In de omgeving van Muiden dan toch een nu wel beslissende slag. Van de Rus Wladimir Osokin, met vervolgens Gerrit M6hlmann aan zijn wiel, die samen de Bijlmer van Amster­dam binnenjoegen en waar toen ook zowaar Roy Schuiten zich met de zaak ging bemoeien. En verder de talentrijke doch weinig succesvolle Cees van Dongen (te weinig flair of goes­ting ?) en Jac Roemerman met Piet Franken, waarvan eerst­genoemde de tweede plaats in de Amsterdamse Van Swin­denstraat pakte. Maar ... de 20-jarige Russische achtervol­gingskampioen Wladimir Osokin uit Leningrad smaakte in zijn

eerste wedstrijd als wegrenner in het buitenland toch het meeste genoegen.

Amateurs: 1. W. Osokin (Rusl.) 172 km in 3.47.36 (bon. 15 sec.), 2. C. van Dongen 3.47.36 (bon. 10 sec.), 3. G. Mohlmann 3.47.36 (bon. 5 sec.), 4. F. Kalis (Tsj.) 3.47.36, 5. R. Schuiten 3.47.49, 6. P. Franken 3.47.49, 7. J. Roemerman 3.47.49, 8. J. Aling 3.48.16, 9. Th. Smit 3.48.16, 10. A. van der Spiegel 3.48.17, 11. F. van Katwijk 3.48.17, 12. J. de Boer 3.48.17, 13. P. Kuys 3.48.17, 14. C. van Bragt 3.48.17, 15. C. Hoogedoorn 3.48.17, 16. R. van Trigt 3.48.17, 17. A. van Houwelingen 3.48.17, 18. A. van den Hoek 3.48.17, 19. G. van Gerwen 3.48.17, 20. T. Huyzen 3.48.17. Dagploegenklassement: 1. Amstel Bier 11.24.10, 2. Caballero 11.24.10, Rusland 11.24.10.

EINDKLASSEMENTEN

Individueel: 1. R. Schuiten 27.14.36, 2. A. Dekkers 27.19.42, 3. A. van den Hoek 27.19.54, 4. F. Schtir 27.21.21, 5. A. van Houwelingen 27.21.21, 6. W. van Helvoirt 27.21.38, 7. F. van Katwijk 27.22.09, 8. T. van der Spiegel 27.22.37, 9. P. van der Kruijs 27.22.41, 10. Th. Smit 27.22.46, 11. G. van Gerwen 27.23.16, 12. H. Koot 27.24.59, 13. B. Broere 27.25.14,14. J. Aling 27.25.25, 15. S. Schuitemaker 27.26.33, 16. J. Bakker 27.26.34, 17. W. Albersen 27.27.54, 18. B. Pronk 27.27.56, 19. B. Scheuneman 27.28.39, 20. H. Botterhuis 27.28.42, 21. P. van Leeuwen 27.29.04, 22. P. Pavlicek (Tsj.) 27.31.32, 23. C. van Dongen 27.35.36, 24. J. Kruunenberg 27.36.45, 25. P. Golubnitchy (Rusl.) 27.38.27, 26. P. Kuys 27.38.57, 27. G. Sint Nicolaas 27.40.56, 28. L. Strobbe 27.40.57, 29. R. van Trigt 27.41.00, 30. H. Ponsteen 27.41.10, 31. D. Groen 27.42.39, 32. B. van Lamoen 27.46.12, 33. G. Mohlmann 27.46.40, 34. C. van Bragt 27.46.49, 35. J. Ribbers 27.47.21, 36. C. Moritz 27.50.09, 37. M. Fusarpoli (It.) 27.50.34, 38. J. Lenferink 27.50.54, 39. T. Huyzen 27.52.17, 40. J. Klomp 27.52.18, 41. C. Hoogedoorn 27.52.26, 42. P. Domoshilkin (Rusl.) 27.53.50, 43. A. Tak 27.54.59, 44. Osokin (Rusl.) 27.55.19, 45. F. Kalis (Tsi.) 27.57.14, 46. W. Hofstede 27.58.27, 47. L. Verweij 27.58.47, 48. H. Lunen­burg 28.00.16, 49. A. van den Bunder 28.01.50, 50. P. Franken 28.03.15, 51. J. de Groot 28.05.48, 52. M. Venix 28.06.00, 53. G. Tabak 28.07.41, 54. C. Polewiak (Pol.) 28.09.03, 55. J. de Boer 28.10.01, 56. J. Breur 28.10.05, 57. U. Dietschi (Zwi.) 28.12.50, 58. G. Colombo (It.) 28.13.08, 59. K. Vavra (Tsi.) 28.13.57, 60. S. Labocha (Pol.) 28.19.20, 61. A. di Lorenzo (It.) 28.20.44, 62. P. Carbutt (Eng.) 28.20.51, 63. A. Gevers 28.22.04, 64. S. Beech (Eng.) 28.23.05, 65. J. Roemerman 28.29.27, 66. H. Kleeb (Zwi.) 28.31.47, 67. Th. Venix 28.31.51, 68. T. Mycek (Pol.) 28.40.45, 69. M. Sykora (Tsj.) 28.42.16, 70. E. Roth (Zwi.) 28.50.08, 71. N. Sidorenko (Rusl.) 28.53.30, 72. D. Mitchel (Eng.) 28.57.46, 73. T. Carroll (Eng.) 29.09.29, 74. K. Lang (Zwi.) 29.12.20.

Volto-ploegenklassement: 1. Ketting-Shimano 76.12.42, 2. Tegelhandel Jan van Erp 76.20.31, 3. Amstel Bier 76.23.26, 4. Caballero 76.26.12, 5. Delbana Horloges 76.26.40, 6. Bossche Staalbouw 76.30.32, 7. Victoria Meubelen 76.97.11, 8. Michelin 76.42.51, 9. Militair Team Nederland 76.53.40, 10. Hebro-Flandria 77.03.26, 11. Ovis Roggebrood 77.07.39, 12. Rusland 77.22.27, 13. Tsjechoslowakije 77.45.47, 14. Italie 77.47.53, 15. Polen 78.53.05, 16. Engeland 78.56.39, 17. Zwitserland 79.48.40.

Puntenklassement: 1. A. van den Hoek 120 pnt., 2 R. Schuiten 114 pnt., 3. Th. Smit 113 pnt., 4. P. Kuys 100 pnt., 5. F. van Katwijk 88 pnt., 6. P. van der Kruijs 87 pnt., 7. G. van Gerwen 84 pnt., 8. T. van der Spiegel 78 pnt, 9. A. Dekkers 78 pnt., 10. A. van Houwelingen 74 pnt.

Sprintklassement: 1. R. Schuiten 33 pnt., 2. A. van den Hoek 29 pnt., 3. J. Aling 28 pnt., 4. P. van der Krulis 25 pot, 5. A. Dekkers 24 pnt., 6. B. Pronk 17 pnt., 7. B. Broere 12 pnt., 8. M. Fusarpoli (Itl.) 12 pnt., 9. P. Franken 11 pnt., 10. G. van Gerwen 11 pnt.

 

OMLOOP DER KEMPEN.(1974.05.19)

Na tumultueuze eindsprint won oud-professional Piet van der Kruijs

Zo'n verheugende tendens als er in de profsector is waar to nemen, zo triest en volkomen nevelig is het momenteel bij de amateurs. Bij de categorie die norma­liter morgen en overmorgen het „vlagge­schip" van onze wielrennerij, het beroeps­koersen, moet bemannen. Ergo: op dit moment zouden ook wij op geen stukken na weten wie als wegrenners eventueel voor Montreal moeten worden geselec­teerd. Er is ... bijzonder spijtig om het te schrijven ... op een enkele uitzondering na, gewoon niets. Dat wil zeggen: geen nieuwe jonge renner die eventueel inter­nationaal “rijp" mag worden genoemd. Er is een soort vacuum ontstaan waar het de doorstroming van jongeren betreft, er is nauwelijks aanvulling bij ouderen. Bij renners wier namen we al jaren ken­nen, wier capaciteiten ook genoegzaam bekend zijn en die - naar het lijkt - enigszins tot „stilstand" zijn gekomen. Geen verdere groei meer vertonen, maar mogelijk bij een min of meer gedwongen overgang plots toch tot nieuwe ontbran­ding zouden kunnen komen. Alhoewel.. .

Wij staven deze misschien wat boute beweringen op enkele saillante pun-­

ten. Na een volkomen verloren seizoen (1973) weet dit jaar Juul Bruessing (oud-beroepsrenner) in de amateursector te domineren. Weet in de Omloop der Kempen, ditmaal helaas een slap afgiet­sel van de grote geweldige omlopen uit vroeger jaren, eveneens een vroegere professional, de sympathieke Helmonder Piet van der Kruijs, te triomferen. Komt in diezelfde klassieker “veteraan" Fred van Lachterop, zij het met flinke achter­stand, op de zeventiende plaats. Een dag eerder, in de Ronde van de Haarlemmer­meer, wordt oud-beroepsrenner Piet Hoekstra vijfde en ziet de 35-jarige Bart Solaro (enige seizoenen non-actief) kans toch ook warempel een knap resultaat te bereiken ... Hij wordt namelijk elfde.

Dit is tekenend, dit is evenzeer onwezen­lijk. Temeer als men weet dat Piet van der Kruijs zelfs in zijn allerbeste ama­teurperiode vroeger nimmer het grote succes van winst in een klassieker heeft mogen smaken. Dat hij daarin altijd net even tekort kwam ... Aan de andere kant kan men aanvoeren, dat Piet van der Kruijs nu wellicht sterker en gerou­tineerder is geworden en daarom moge­lijk vele jongeren de baas is.

We gaan evenwel meer akkoord met de uitspraak van Fred van Lachterop. Hij heeft zelf de periode van grote ama­teurs zoals Harrie Steevens, Evert Dol­man, Eddy Beugels, Joop Zoetemelk, Gerard Vianen, Wim du Bois, Fedor den Hertog enzovoorts meegemaakt. Verge­lijkt Van Lachterop die periode met de tegenwoordige, dan zegt hij: „'t Zijn nu allemaal 'broekzakrijders' geworden. Ze hebben nog nauwelijks lef in hun duvel. 't Is toch te gek dat ik achterin nog een jacht moet formeren en leiden en ... het meeste werk op kop moet verrichten. Normaler zou het zijn indien ze me niet eens zagen staan. Je mist gewoon dur­vers, mannen op wie je een koers kunt afstem- men. Daarom ook wordt er zo krankzinnig hard gereden. Iedereen wil “em zijn, niemand is 't."

Wat niet wegneemt dat we onderweg toch met genoegen naar bij voorbeeld Adrie van Houwelingen hebben gekeken. Prachtig zit de Gelderlander op z'n fiets, hij heeft ook „vlucht" in de benen. Samen met Jan Aling heeft de Amstel-renner, die aan z'n derde seizoen bezig is en ein­delijk het gewicht van zijn amateurschap begint te beseffen, een knappe vlucht op­gezet. Toch niet voldoende om, zoals vroeger onverschrokken routiers weleens uithaalden, definitief uit de greep te blijven. En dat bezorgt ons weer twijfel over beider vermogen ...

Voorts liet ook Rini Martens zien dat hij wel fietsen kan. Met Frits Pirard - net als vorig jaar weer te laat voor de goede „trein" - heeft hij lang vergeefs gejaagd. Kwam op een bepaald moment toch knap in de buurt, maar moest dan ervaren dat het waarschijnlijk wel beter is om gelijk mee te gaan wanneer de „namen" vertrekken. Het kan voor het­ zelfde geld en het bespaart ook energie. Ook Pirard, die spijtig genoeg zijn grote belofte maar niet kan inlossen, moet zich hier eens aan optrekken. Kwaliteiten be­zit hij meer dan wie ook, qua karakter weet hij het woord “afzien" echter slecht te ontleden. Of komt Frits later dan wij allemaal zouden willen?  Rijpt zijn talent eerst in een later stadium?  De amateur­wereld behoeft evenwel zo dringend aan­vulling. We weten dat hij 'n keeloperatie heeft moeten ondergaan, dat het Jan Ruckert op alle mogelgke manieren „pijn" deed dat hij in de Kempenomloop slechts als toeschouwer (samen met meiske Ans Klip) kon doen. Maar in wezen blijft ook deze talentvolle “drift­kikker" dit seizoen te lang verborgen ...

In tegenstelling tot voorgaande jaren was de organisatie dit keer niet zo feilloos. Vooral wat betreft de weg-aan­duidingen zat het zo hier en daar nogal eens fout, alhoewel de renners daar be­slist geen last van hebben ondervonden. Die hadden wellicht meer problemen met het lome, matte weer. Het was om met het befaamde boek Camera Obscura van Hildebrand te spreken: inderdaad hoe veer en hoe warm.

Bovendien trad duidelijk aan het voet­licht dat ons amateurlegioen volkomen koersmoe is. Dat men na Olympia's Ron­de van Nederland eigenlijk geen barst zin meer heeft in koersen over de lange adem, die - gerekend naar hetgeen men er voor moet opbrengen en gecalculeerd naar de huidige prijsindex - eigenlijk veel te lage prijzenschema's  hebben. Zeker in verhouding tot de criteria die beduidend lucratiever zijn, maar die tege­lijkertijd het mindere gehalte van ons amateurkorps bepalen.

Vorige week donderdagavond heft men in het Olympia-clubhuis nog wat nagepraat met sponsors en ploegleiders uit de jongste Olympia's Ronde van Nederland. Als hoofdmotief is daar naar voren gekomen dat deze etappe­wedstrijd toch absoluut naar een later tijdstip in het seizoen moet werden verplaatst (althans indien dat te realiseren valt), omdat het totale nationale klassiekerbestel na diezelfde Olym­pia Ronde volledig staat te wankelen.

In de Kempen werd dat door het matte, soms zelfs mateloos vervelende koersverloop duidelijk onderstreept en heeft de enorm late inschrijving voor bij voorbeeld de Ronde van Mid­den-Nederland eveneens aangetoond dat de animo danig ver­zwakt.

En toch ... zijn we niet geheel onvoldaan uit het rijk gescha­keerde Brabantse Kempenland weergekeerd. We zagen daar namelijk hoe de jonge Gerard Tabak feitelijk de grote man voor, in en,tijdens de finale was. Nu uitkomend voor zijn club T & WC Wilhelmina-De Uitkomst liet de „coming man" van Bossche Staalbouw zien dat er beslist heel wat in hem steekt. Maar of hij dat ook op internationaal niveau - waar het uit­eindelijk toch om gaat - weet te realiseren?  Men moet hem maar eens vlug de kans geven ...

CIJFERS, FEITEN, WEDERWAARDIGHEDEN ...

Het weer was opperbest - zelfs warm, zo nu en dan wat winde­rig, de wegen door de tot het natuurgebied De Kempen behorende plaatsen (wel bochten bij de vleet) en de lanen door de naaldbossen puik en toch werd deze 26e Omloop een slijtageslag van jewelste. Kreeg het veld een opdoffer van een formaat dat we in de verste verte niet konden vermoeden en daagden na al deze pittige avonturen slechts een gering aantal van de vertrekkers na 180 km koers in Veldhoven op. Het altijd zo flonkerende pronkstuk van de T & WC Tempo ver­toonde ditmaal een duidelijk matte glans, waardoor de kopstukken van deze knap in elkaar zittende Veldhovense club, die honderden uren aan dit werkstuk moesten besteden, na afloop nu niet bepaald in een hoera-stemming verkeerden.

Officieus werd het startsein op de Mullerlaan gegeven, officieel een kilometer verder. En laat nu Leon Strobbe tijdens dit geneutrali­seerde gedeelte ijlings een nieuw achterwiel moeten aanbrengen. Na 4 km - in het tot de gemeente Veldhoven behorende Meerveldhoven - namen Van de Rijdt (Schijndel), de voor Ovis uitkomende Gerrie St. Nicolaas en de Eindhovenaar Jonkergouw 100 meter; eventjes leden in de brouwerij, want dra was alles weer vereend. Jonkergouw demar­reerde na 11 km opnieuw, ook nu zonder resultaat. En dat hadden we zeker met verwacht, blikkend op die “knappe" wegen en straten, op die glad (in de betekenis van degelijk) aandoende paden; na 28 km begon het „lessen", het „verachteren". Afgehaakt werd Wintermans, na 29 km eveneens Van der Linden, Diepens, Van Diepen, Van Lies­hout, Engelen, Janssen, Linders, Obling, Toepoel. Na 30 km kreeg Van der Velden kettingdefect en aan kilometer 33 werden Verschuyten; Wolfs, en even later Rooyakkers, Spijkerboer, Van de Pol, Van Spreu­wel en Van den Enden aan hun lot overgelaten. Daarmede was dit vroege afhaken nog lang niet beeindigd, want nog weer later werden Neven, Butter, Van de Rijdt, Verhagen, Van Hest, Adriaans, De Boer, Van Lachterop, Kooymans en Beckers ook hard en meedogenloos op de vingers getikt.

Na 37 km (de troep was in vier brokken uiteen gevallen) 18 man vooraan: Bohnen, Pirard, Hilberink, Ter Harmsel, Van der Kruijs, John Cornelissen, De Ruyter, Botterhuis, Mutsaars, Van Gerwen, Aling, Geldens, Van der Groezen, Koot, Van den Berg, Solberg, Schef­fer en Spetgens met een winst van 20 sec. Een defect werd ten name van Botterhuis genoteerd, die evenwel met spoed zijn stelling weer innam. Met een moyenne van ruim 45 km werd het eerste koersuur afgelegd en juist toen in Hooge-Mierde de groepies zich “herpakten", werden Van Kollenburg en Spronck tot achterblijvers gedegradeerd.

Jan Aling demarreerde na 49 km, nam meteen 160 meter, ging door. Uit de troep ontsnapten De Ruyter, Tuit en de Belg Koot. Pech moest Hans Koot innen, om spoorslags voorwaarts te stevenen en het terreinverlies met vlijt en brio uit te wissen. Van Houwelingen was intussen bij Jan Aling gekomen, zodat we na 53 km de volgende situatie kregen: op kop Aling en Van Houwelingen, op 20 sec. het genoemde trio, op 45 sec. de grote groep die meer en meer leden ging verliezen. In Bladel werden de drie ingelopen en daar passeerden Aling en Van Houwelingen met een voorsprong van 53 sec. De meute werd rumoerig, “gelost" werden in die contreien De Jong, Theeuws, Van Beurden, uit de troep liep Van der Kruijs weg, hij werd met speed tot de orde geroepen. De twee leiders - Aling en Van Houwelingen - hadden na 71 km Een volle minuut op het eerste achtervolgend pelo­ton en 1.15 min. op het tweeds stuk.

Prinsen en Tabak (zou tot het einde zeer actief blijven en is als jon­gere beslist een aanwinst) sprongen weg. Ook Van der Groezen en gedrieen kwamen zij op 30 sec. van de vluchters. Dit was in Knegsel, na 80 km. Hoe het met de staart was? Wel, er huisden knapen op zes en ook op tien minuten. Een nieuwe ontsnapping: Ter Harmsel, Hans Koot, Tabak, Prinsen, Van der Groezen, Van der Kruijs, Mutsaars, Tuit, De Ruyter, Koot, Ketelaars en De Louw. Even voor Veldhoven (86 km) kwam dit troepje bij de twee vluchters, zodat we aan een volgend hoofdstuk konden beginnen. Bij de leiders kwamen vervolgens nog Snoeliink, Lenferink, Lovell, Smits, Van Gerwen, Botterhuis, Hil­berink. Hier, in Veldhoven, stapte Bohnen af en hier volgde het peloton op 36 sec. van de kopmannen. Al met al kregen we 20 coureurs op de voorste rij. Een vergeefse achtervolging van Martens, wel zetten Pirard, Van Lachterop - bijgekomen -, Oosterbosch, Gruyters, Kes­sels, Wilms, Ubachs, Peels, Van Diepen - biigekomen - en nog enkele moedigen de jacht voort.

Na 101 km het drama Jan Aling, een lekke band. Hij belandde in de tweede hoofdmacht, een schier hopeloze stelling, daar het tempo hoog bleef. De slag was gevallen, de afschelding was definitief. De nog 18 leden tellende kopgroep passeerde Eersel (113 km) met een voor­sprong van 3.50 min., had na 117 km zelfs 4.20 min. Nog 36 man in koers, de rest was verdwenen. Rust aan alle fronten. De voorsten waren onbedreigd, de verdere nog hun best doende jongens zaten op beduidende achterstanden, de beste prijzen waren vergeven. In Luyks­gestel een demarrage van Van der Groezen, hier moest De Louw zijn makkers laten gaan om in Valkenswaard op te geven. Van der Groezen werd gepakt; de 17 leiders hadden in Bergeyk (142 km) 6.50 min. winst.

Nog 30 km. Een uitval van Lenferinik, Tabak (heel vaak op kop), Van der Kruijs, Ter Harmsel, Mutsaars en Snoeijink. Winst 30 sec. Tikken werden uitgedeeld, ook werden volledige vonnissen - achter­aan - uitgesproken. De leiders verhoogden hun voorsprong tot 42 sec., telkens werd de activiteit van Gerard Tabak opgemerkt. Op 10 km van de streep 1.25 min., op 6 km 1.25 min., op 5 km 1.55 min. Van verre trek diezelfde Gerard Tabak de spurt aan, hij werd overstoken. Die eindspurt was allesbehalve vlekkeloos: er werd gehinderd, van de rijlijn afgeweken etc. Eerste - over de streep - was Herman Snoeijink, tweede Piet van der Kruijs. Gekibbel, de jury moest de hoofden bijeen­steken. Snoeiiink werd naar -de zesde plaats verwezen, winnaar werd Van der Kruljs.BRON:GERARD SILLEN

Amateurs: 1. Piet van der Kru js, Helmond 180 km in 4.15.34; 2. Henk Mutsaars, Schijndel; 3. Gerard Tabak, Veldhoven; 4. Ton ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 5. Jan Lenferink, Geesteren; 6. Herman Snoeijink, Denekamp; 7. op 1.54 min. Jan Aling, Bladel; 8. Hans Koot, Eind­hoven; 9. Henk Smits, Baarlo; 10. Harrie van der Groezen, Made; 11. Henk Botterhuis, Sambeek; 12. op 2.16 min. Wiel de Ruyter, Meerlo; 13. Cor Tuit, Valkenswaard; 14. op 2.34 min. Nico Hilberink, Den Ham; 15. Gerry van Gerwen, Olland; 16. op 7.17 min. Jocelyn Lovell, Canada; 17. Ton Gruyters, Stiphout; 18. op 14.07 min. Fred van Lach­terop, Amsterdam; 19. Rini Martens, Bakel; 20. Freddy Beckers, Eindhoven; 21. op 14.24 min. Peter Kessels, Lieshout; 22. Jos Ubachs, Amstenrade; 23. Gerard Oosterbosch, Eindhoven; 24. op 15.35 min. Willy Wilms, Munstergeleen; 25. Leon Strobbe, Lamswaarde; 27. op 26 min. Jan van Diepen, Geldrop; 28. op 27.03 min. Henk Hamers, Munster- geleen; 29. Theo van der Berk, Helvoirt; 29. Jan Adams, Heeze; 30. op 27.14 min. Frans Francissen, Handed; 31. op 28.12 min. Mick Bennett, Engeland; 32. Jan Huisjes, Bergentheim.

Ploegenklassement: 1. Jan van Erp Tegelhandel 12.48.36 (11 pnt.); 2. Ketting-Shimano 12.48.36 (18 put.); 3. Amstel Bier 13.03.43.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE.(1974.03.31)

Prachtig weer dees “helse”Omloop van de Baronie geen eer aan

Machtige Juul Bruessing was iedereen de baas

Natuurlijk was iedereen blij dat de zon zo vrolijk scheen, dat het voorjaar zich opnieuw zo majesteitelijk aankon­digde. Voor de Omloop van de Baronie, alweer de vijftiende uitgave, had het drietal Edouard van de Wijngaard, Martin van Tilburg en Enrico Petrucco evenwel graag ander weer gehad, Zoals in 1966 bij voorbeeld, toen Eddy Beugels zo grandioos won en het een ware „helletocht", een martelgang in de ergste zin des woords, werd.

„Het was te mooi weer, he. De mannen kleven samenklitten, ze behoefden niet tot op de bodem van hun krachten te gaan. Bovendien: het Baronie-parcours bezit lang niet meer de moei­lijkheidsfactor van toen. Ze willen nu ook de keien bij Moer­straten met asfalt gaan bedekken, dan is het effect van onze Nederlandse 'Parijs-Boubaix' zoals jij indertijd onze koers zo treffend karakteriseerde, vrijwel geheel verdwenen. We willen nu gaan onderzoeken of we soms niet achter Chaam verder moeten,'snuffelen', desnoods tot het Belgische Turnhout toe. We weten namelijk dat juist onze koers over zoveel mogelijk 'kasseien' moet blijven gaan. Maar wat is er tegen te doen als men overal 'gladde baan' wil gaan maken?"

Mede-organisator Edouard van de Wijngaard formuleerde het op juiste wijze, maar de teneur van weemoed naar het oude was evenzeer duidelijk te beluisteren.

Inderdaad: ook wij hebben altijd van die Baronie-Omloop gehouden. Vooral omdat het een typische koers is, waarin men de ‘stier' tot en met kan leren. Waarin men onvervalst de grondbeginselen van het professionele wielren- nen, zoals dat vooral op Vlaamse bodem bedreven wordt, tegenkomt. Daar, in de wijdse frisse polders van het West-Brabantse hebben we menig groots gevecht kunnen gadeslaan, hebben we renners soms van minuten en minuten achterstand toch terug zien komen (we denken aan Wim du Bois in 1966) om zowaar in de finale nog een grootse rol op te eisen.

Heeft iedere wedstrijd uiteraard haar eigen sfeer, haar eigen entourage, ook haar eigen waarde en inbreng, voor een groot deel wordt het verloop toch bepaald door de weersomstandig­heden. Die kan niemand gelukkig naar eigen hand zetten en daarom mag men zomaar niet een, twee, drie gevolgtrekkingen maken. Niet over de wedstijd als zodanig, niet over de win-

naar, de voornaamste prijsrijders, niet over het pak renners in zijn totaliteit.

Op machtige wijze spurtte Juul Bruessing naar de zege. Zoals hij het deed, breeduit en precies in het midden van de toch wet wat smalle aankomst, herkende men het vakman­schap van iemand die vooral bij de amateurs als ,volleerd' moet worden beschouwd. We weten dat sommigen in de wieler­sport niet zo gelukkig met Bruessing's rentree zijn, dat men kennelijk nog altijd graag de teerkwast in zijn richting werpt. Waarom is onbegrijpelijk! Omdat anderen zo graag praten en weer anderen nog liever napraten.

Laten we in de wielersport nimmer vergeten dat we er waar­schijnlijk met z'n allen aan hebben meegewerkt dat hij min of meer het slachtoffer is geworden van een systeem waarvoor we nu hypocritisch de neus optrekken, maar dat jaren achter­een normaal heeft kunnen voortwoekeren. Zonder dat ooit iemand er wat van zei, schreef of wat dan ook. Mag zo'n vent dan zichzelf rehabiliteren?  Mag zo'n knaap dan opnieuw pro­beren de weg naar de top terug te vinden? Mag hij dat zonder met de vinger nagewezen te worden of te worden ,gestenigd"?

Juul Bruessing is na de Drentse Dorpenomloop in de groep van Hebro-Flandria opgenomen. Hopelijk vindt hij er de rust, misschien openen zich daar nieuwe perspectieven voor hem. Want hoe rauw en onverschillig de Amstelvener ook bij velen overkomt, wij weten dat hij het allemaal niet zo kwaad bedoelt. Iemand die beesten kan verzorgen alsof het z'n kin­deren zijn, heeft geen slecht karakter. Het ligt er alleen maar aan hoe men hem tegemoet treedt en in dit opzicht heeft ploeg­leider Ben van Erp gelukkig alle „vat en tact" op hem.

Of Bruessing over een maand nog zo zal imponeren en domi­neren? Het is afwachten. Niemand kan zulks met zekerheid zeggen. Maar ... ook in z'n grote amateurperiode, in de tijd dat hij de Ster van Zwolle, de Ronde van Drente en de Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen won, had hij goede en minder goede weken. Nimmer hebben we hem toen echter met zulk een ver­betenheid, met zo'n grimmige inzet bezig gezien als nu. We moeten ons al heel sterk vergissen als hij eerstdaags niet op­nieuw van zich doet spreken. En wie weet wat er allemaal nog op volgt...

We hebben ondanks al het „rekken en krimpen" in de Om­loop van de Baronie toch erg goede dingen gezien onder­weg. Bij voorbeeld hoe Jan Ruckert na z'n keeloperatie weer naar de juiste vorm en conditie toegroeit (dit jaar wil hij be­wust z'n top naar later in het seizoen verleggen), hoe de altijd tot en met gesoigneerde Aad van den Hoek - op de fiets het gestroomlijnde evenbeeld (qua stijl, qua zit) van Jacques An­quetil - weer zijn aanwezigheid manifesteert, hoe vooral de jongeren zich allengs meer en meer gaan opdringen. Genoten, tot en met genoten hebben we bij voorbeeld van de kleine, kwieke Anton van den Steen uit Etten-Leer. Hij waagde het toch maar om een paar vinnige prikken in de finale uit te delen. Om de grote mannen met een drietal keiharde demar­rages rechtstreeks uit te dagen. Van den Steen is nog jong, mist daardoor de grote ervaring. Maar hij heeft lef, heeft ook na vele slopende kilometers de kijkers nog klaar open en dat biedt perspectieven. Temeer omdat men daarvan leert koersen, men een wedstrijd leert analyseren, men er bij volgende ge­legenheden `z'n voordeel mee kan doen.

Ook hebben we de jonge Roosendaler Van Hasselt knap, zelfs erg knap zien rijden. Met Van den Steen en Van Hel­voirt zorgde hij toch maar voor de beslissende demarrage. En daarbij verzaakte Van Hasselt geen enkele maal, neen hij heeft terdege zijn werk gedaan.

Overigens typerend dat toen niemand met Juul Bruessing mee­ging of ... meekon! Alleen reed hij dat gaatje dicht en ging mede het schrikbarend hoge tempo aangeven. Later kwamen er weliswaar anderen bij, maar als treinlopers zoals Aad van den Hoek en Frits Schur, Frits Pirard, Ad Dekkers of wie dan ook eens gelijk waren meegetrokken?

Onderweg, in die resterende tachtig kilometers van Roosendaal naar Breda, ofwel de helft van het spektakel, hebben we van die koplopers meer goede pogingen gezien. En alsmaar ver­vulde Bruessing een van de hoofdrollen. Met gaatjes dicht­rijden, met zelf gaan (ook eens toen clubmakker Theo Smit geen meter wilde overnemen omdat die, zoals hij tegen Brues­sing zei, ,ziek" was), met een welhaast ijzige controle over alles en iedereen.

Daarom ook begrijpen we Wil van Helvoirt niet. De snelle Tilburger, juist met z'n ziedende eindmeters vorig jaar winnaar in de Ronde van Zuid-Holland en de Mierlose Kersen­ronde, ging alleen weg op de snelle betonbaan tussen Gilze en Chaam. Terwijl de snelheidsmeters toen toch al dik boven de vijftig aanwezen, ping hij voor de spits uitrijden. Een spel van „kat en muis", een spel dat hem ongetwijfeld erg veel krachten heeft gekost. Krachten die hij juist voor de finale had moeten sparen. Of hij dan dichter, beter gezegd en in specifieke wieler­term uitgedrukt: “korter" gereden had? Wie zal het zeggen. Feit is dat geraffineerde spurters zoals Theo Smit en Fons van Katwijk (de laatste wipte in de slotkilometers nog een keer mee aan het wiel van de uithalende Frits Pirard), Ad Dekkers en Cees van Bragt zich liefst zoveel mogelijk rustig hielden.

Niemand van hen had evenwel gedacht dat de duivelse, honds­brutale Bruessing met zijn “werken" juist z'n eindgalop tot en met sleep. Misschien is men er nu achter ...

KOERSVERLOOP

17 km: Made - Op slecht brok weg valpartij, waarbij betrok­ken: Hennie Geysel, Frits Sluper, Cor Leunis en Cees van Dongen. Veel lekke banden. Peloton in vele groepen uiteengeslagen.

32 km: Moerdijk - Eerste en tweede groep vloeien samen, in totaal 72 renners aan de leiding. Kort daarna weer splitsingen en hergroeperingen.

75 km: Moerstraten - In deze beruchte “Hel" opnieuw veel lekrijders onder wie Jan Aling. Vooraan dreunen Jan Ruckert en Aad van den Hoek naar een voor­sprong van ongeveer 20 seconden. Daarachter rijden 55 renners, onder wie alle kopstukken.

85 km: Roosendaal - Demarrage Toontje van der Steen, Tinie van Hasselt en Wil van Helvoirt. De sterke Juul Bruessing komt mede vooraan, spoedig volgen Theo Smit, Ad Dekkers en Piet van der Kruijs.

108 km: Zundert - De kopgroep krijgt versterking van Wim Albersen, Frits Pirard, Fons van Katwijk, Jan Bak­ker, Ad Gevers en de wat teruggevallen Piet van der Kruijs. De breedste kloof bedraagt 50 seconden. Roy Schuiten en Ad van Overveld, Cees van Bragt, Frits Schur, Jan Lenferink en vooral Hans Koot bewegen in de achtervolgende groep hemel en aarde om de aansluiting tot stand te brengen.

131 km: Bavel - Toont je van der Steen wipt permantig weg, wordt terug gehaald. Ook Bruessing, regerend en dirigerend, alsmede Aad van den Hoek trekken eens weg. Wil van Helvoirt rijdt kilometers achtereen een meter of 25 voor de groep uit. Rijdt zich vol­komen dood".

164,7 km: Breda - Finale heftig bevochten. Van der Steen probeert het nogmaals. Ook Gevers, Pirard (gehaald door Bruessing) en Van den Hoek wagen 'n poging. Inmiddels hebben Henk Smits en Harrie Lunenburg als eerste de kloof naar de spits weten te overbrug­gen, spoedig gevolgd door vele anderen, waardoor in totaal 37 man aan de eindsprint beginnen. Juul Bruessing wint middenuit. Duidelijk.BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. J. Bruessing, Amstelveen 165 km in 3.48.43; 2. Th. Smit, Halfweg; 3. F. van Katwijk, Oploo; 4. W. van Helvoirt, Tilburg; 5. A. van den Hoek, Dirksland; 6. C. van Bragt, Lage Zwaluwe; 7. T. van Hasselt, Roosendaal; 8. A. Dekkers, Udenhout; 9. A. Prinsen, Raamsdonksveer; 10. A. Scheffer, Zelhem; 11. F. Schur, Didam; 12. W. Albersen, Wierden; 13. G. St. Nicolaas, 's-Gravendeel; 14. Th. Joore, Raamsdonksveer; 15. J. Bakker, Eenrum; 16. A. van Treyen, Halsteren; 17. R. Schuiten, Zandvoort; 18. R. Zieleman, Amsterdam; 19. P. van der Kruijs, Helmond; 20. F. Pirard, Breda; 21. B. Broere, Oudenbosch; 22. H. Botterhuis, Sambeek; 23. B. Pronk, Scheveningen; 24. A. Gevers, Schbndel; 25. J. Lenferink, Geesteren; 26. H. Snoeijink, Denekamp; 27. H, Koot, Eindhoven; 28. F. Thijs, Oploo; 29. H. Smits. Baarlo; 30. A. Deusing, Halsteren; 31. J. Zuydweg, Rotterdam; 32. W. Vlot, Wanneperveen; 33. H. Stander, Oude Tonge; 34. A. van der Steen, Etten-Lour; 35. J. Overweg, Amsterdam; 36. A. van Overveld, Zegge; 37. J. Ruckert, Amsterdam; 38. H. Lunenburg, Loosbroek; 39. op 3.44 min. A. Versluys, Amoide; 40. J. Aling, Bladel; 41. P. Godde, Koe­wacht; 42, M. Venix, Zevenbergschenhoek; 43. J. Kruunenberg, Hoofd­dorp; 44. J. Voesenek, Prinsenbeek; 45. R. Groen, Giethoorn; 46. A. Tak, Oud Gastel; 47. A. ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 48. J. Roovers, Roosendaal; 49. J. Maas, Maastricht; 50. P. Franken, Osterhout; 51. L. Verwey, Pijnacker; 62. op 4.29 min. J. Cooremans, Breda; 53. op 5.26 min. G. van 't Geloof, Oudenbosch; 54. C. Stoutjesdijk, Sint Maar­tensdijk; 55. P. de Jong, Tilburg; 56. W. Hofstede, Wateringen; 57. T. Huyzen, Kloetinge; 58, H. Ponsteen, Nijverdal; 59. A. van der Spiegel, Sint Maartensdijk; 60. J. Raas, Heinkenszand; 61, G. van Gerwen, Olland; 62. P. Kuys, Vlijmen; 63. Th. Venix, Zevenbergschen- hoek; 64. M. Fase, Sint Annaland; 65. op 5.34 min. T. de Vries, Amsterdam; 66. B. Geense, Sint Philipsland; 67. T. Koop, Wateringen; 68. W. Noo­ren, Tollebeek; 69. J. de Boer, Westergeest; 70. op 6.12 min. M. Doh­men, Born; 71. F. van. den Enden, Monster; 72. S. Aarts, Roosendaal.

Ploegenklassement: 1. Hebro-Flandria 11.26.09; 2. Ketting-Shimano z.t.; 3. Amstel Bier z.t.

 

OMLOOP VAN DE BRAAKMAN.(1974.04.20)

Juul Bruessing kende zijn les in Omloop van de Braakman

ZEEUWSVLAAMSE SEMI-KLASSIEKER OPNIEUW LASTIG EN ZWAAR

We gaan altijd met plezier naar de Braakman. Niet alleen omdat het opgroeiend graan in dat prachtige brok inpol­dering zo halverwege het heel specifieke Zeeuwsch-Vlaanderen al lekker begint te wuiven of omdat de zeilboten op het meer zo gracieus kunnen „hangers" dan wel dat we de ongerepte natuur zoveel geweld aandoende mastodont-fabriek van Dow­Chemical in Terneuzen zonodig zouden willen bekijken.

Neen, de Braakman betekent voor ons iets geheel anders. Dat is namelijk de, koers van Henk Segers en Paul Wiskerke, de grote mannen van Wielercomite Philippine die jaarlijks met de Omloop voor amateurs op de proppen komen en het „weer of geen weer" altijd treffen qua koersverloop en verdere afwikke­ling. Het is dan ook niet overdreven indien we stellen dat de Omloop van de Braakman in verlerlei opzicht meer is dan menig klassieker. Alhoewel de toch wel erg smalle wegen in vele gevallen “bloedjelink" zijn en men als organisatie er daar­om altijd goed aan doet een niet al te groot rennersveld aan te trekken. .:

Nu behoeft dit laatste beslist niet van nadelige invloed te zijn, want een „beetje amateur" moet toch zeker kunnen sturen, kunnen “friemelen" om ertussen te gaan. En lukt dat niet vooraan dan kan men met 't vormen van meerdere „waai­ers" op de bredere weggedeelten absoluut tot samensmel- tingen komen. Dat de meeste amateurs zulks niet doen en ook op het achterplan elkaar nog proberen te „kelen", is uiteraard hun zaak. Maar kien is het niet en vooral van hen die min of meer bij de nominatie staan om eerlang als beroepsrenner te gaan rijden, had men anders mogen verwachten.

Het is overigens een algemeen gehoorde klacht. Vooral van renners die al wat ouder zijn, een zekere kennis hebben opge­stoken en vaak tot de ontdekking komen dat juist de jongeren veelal het gevoel voor een dergelijk logisch koersen missen. Maar aldoende leert men tenslotte, nietwaar?

Tja, als winnaar: Juul Bruessing. We hebben hem reeds meerdere keren voor het voetlicht gehaald, zullen dat waarschijnlijk nog meer moeten doen. Gewoon omdat “Brues" vooral in geestelijk opzicht en qua „koersgogme" ver boven vele anderen uitsteekt. Bruessing rijdt wat men tegenwoordig modern definieert: gemotiveerd. Kan onbedaarlijk hard en geraffineerd koersen, voelt de psychologische hoogtepunten precies aan. Is brutaal, heeft flair. Bezit tevens een brok levenswijsheid en een martiaal voorkomen.

Men, de wieleraanhang, is om wat voor reden dan ook niet zo gelukkig met Bruessing's terugkeer bij de amateurs. Ook na de Drentse Dorpenomloop hebben we dat reeds gesignaleerd, na z'n verbluffende triomf in de Omloop van de Baronie is het „gezwets en geklets" nog in hevige mate toegenomen en heeft een of andere idioot zelfs per telefoon de meest vulgaire taal aan het adres van mevrouw Van Erp, de vrouw van zijn ploeg­leider, durven uiten. Ook nu zal zijn zege in de Braakman wel weer het nodige stof doen opwaaien.

We vinden het alleen maar misselijk. Zelfs walgelijk. Want of het nu Juul Bruessing is, of Henk Benjamin, of Cees Haast, of Henk Cornelisse, of Peter Kisner, of Piet Hoekstra, of Bart Solaro of wie dan ook: de oorzaak van hun mislukken ligt niet in het feit of zij al dan niet voldoende capaciteiten voor het vak beroepsrenner bezaten. Neen, deze renners zijn zo ongelukkig terecht gekomen omdat er te weinig begrip voor hun eigen persoon werd opgebracht. Omdat zij - en laten we het maar eens keihard zeggen,in handen vielen van per­sonen die onder de dubbelzinnige verzamelnaam „firma Slin­germans en Tillemeijer" het fenomeen wielrennen alleen maar misbruiken. Wie er niet tegen kon ging er onderdoor. En nu kan men wel stellen dat een beetje vent karakter moet tonen, zeker in de wielersport, wij kennen velen die zulks terdege bezaten doch gewoon geen kansen hebben gekregen.

Bepalen we ons tot Bruessing dan onderstrepen we vader Jurriaans woorden: „Wie kent hem nu eigenlijk?  Naar buiten lijkt hij een ruwe bolster, maar wat heeft hij een blanke pit. Juul is een gevoelsmens. De jongen weet vele dingen verkeerd te hebben gedaan, te hebben aangepakt, te veel vertrouwen te hebben geschonken in personen die achteraf bezien niet zijn echte vrienden waren. Bruessing wil nu „boete doen", wil met een reeks formidabele uitslagen bewijzen dat hij ook anders kan zijn. Hij hunkert naar begrip, naar gewone menselijke warmte."

Bruessing, nuchter tot en met, jubelt niet uitbundig om z'n zege in de Braakman. Hij ziet de betrekkelijkheid in, ervaart altijd weer het verschrikkelijk onrechtvaardige wat hem is aangedaan. Laat in de avond, als we op de pont naar Kruiningen zitten te wachten, zegt hij: “Ik weet nog hoe ik hier in dit restaurant een paar jaar geleden berooit en platzak uit Spanje kwam aanzetten. Hoe ik toen als een stuk “schoel­je" en na veel trammelant dan toch met enig geld op de trein naar Holland werd gezet. Wat verbeelden mensen, die wel wat poen bezitten zich toch eigenlijk?  Vandaag voor de start, bru­taal als ik ben, ging ik wat naar voren staan. Dat doet trou­wens iedereen die geconcentreerd wil koersen en zeker als je weet dat het nogal smal is. Komt er iemand, een bekende spon­sor overigens, langs me en scheldt me uit. Waarom? Moeten zulke mensen jonge jongens leiding geven? Zijn die door de sport reeds zover dat ze hun eigen menselijke waardigheid heb­ben verloren?  Nu, ik koers graag, verduveld graag zelfs, maar het zal en mag nooit ten koste meer gaan van m'n persoonlijk­heid. Neem het volgende: zomaar werd er verteld dat ik niet zo goed overweg zoo kunnen met Toine van den Bunder. Nou dat is een moordjong. Wat graag had ik hem vandaag aan de zege geholpen. Helaas is dat mislukt, maar in Olympia's Ronde van Nederland mag hij gerust op me rekenen."

Na afloop schoot een bekend amateur ons aan. Deze schamperde of we “Wielersport" weer wat over Bruessing zouden schrijven. Met wat rustig doorpraten en een juist analyseren gaf de topper toch wel toe dat ook hij van de Am­stelvener nog erg veel kan leren. „Die Bruessing bezorgt ons een zeker minderwaardigheidscomplex. De manier waarop hij koerst is zo koel professioneel, dat er eigenlijk niet tegen hem te rijden is. Wat mij betreft stapt hij weer vlug over." Twee meter verder last een ander zich ontvallen: „Die wordt geen prof meer. 't Is maar niet lekker als het zo gaat. Iedere week kan hij z'n zakken vullen, lekker startgeldje hier, lekker pre­mietje daar."

Hoe tendentieus dergelijke uitspraken, overigens ook nog doorspekt van ziekelijke jaloezie, zijn wordt ons duidelijk wan­neer nauwelijks tien meter verderop een organisator start­kaarten plus een aantrekkelijke „reisvergoeding" (het betere woord voor startgeld) offreert en deze met eenzelfde gretig­heid door betrokken renner worden aangenomen ...

Wij houden er niet van uit de school klappen, noemen daar­om liever geen namen. Beide gevallen hebben we echter bewust eens aangehaald omdat velen, zeg maar iedereen, in de wielersport met boter op „zunne kop" loopt. Wat de coureurs aangaat kunnen we daar nog inkomen. Die zoeken altijd wat om zich aan vast te grijpen. “Fietsen is," zo definieert ook Juul

Bruessing, „immers een zuiver psychische kwestie. Met een getraind lichaam kan je je benen allemaal laten gaan. Welis­waar de een harder dan de ander. Koersen betekent echter voornamelijk je geest fris houden. Vader Jurriaans heeft me dat terug bijgebracht. Iedere dag, weer of geen weer, zelfs met ijzige regen, trekken we er op uit. In en door Noord-Holland. Achter de bromfiets. Soms denk ik: vandaag zal ik wel een „makkie" hebben. Dan echter gaat Jurriaans, weet je dat dat echt een tweede vader voor me is, volop koersen. Moet ik me met m'n 42 x 16 ,suf" tellen om de snelheid, toch zo'n 55 kilo­meter aan 't uur, op te brengen. 't Klinkt misschien gek, maar juist daar krijg ik macht door. We koersen gewoon, proberen elkaar te lossen. Wat heb ik veel, ontzettend veel aan die man te danken. Die zwarte fiets!"

Met bewogen stem zegt Juul: „Die was eens van Ben, zijn zo vreselijk verongelukte zoon. Weet je wat het betekent voor hem als ik juist op die fiets win? "

„Man, het zijn allemaal factoren die in onze opzet passen. Niemand zou het kunnen begrijpen. Daarom ook word ik niet kwaad om hetgeen er allemaal over en van mij verteld wordt. Wel besef ik het vroeger zelf volkomen fout te hebben gedaan. Eerst nu weet ik hoe je echt wielrenner kunt worden. En lukt het me een beetje dan zal ik dat nog waarmaken ook." Als we dan nog even de koers aan ons laten voorbijgaan, dan flitst het voor ons: waarom gaat zo'n formidabele tempobeul als Roy Schuiten toch niet eens rijden als het nog gebeuren moet, waarom kan een superklasman als Frits Pirard toch nog zo weinig „afzien", waarom is de sympathieke Jan Raas op­nieuw gedoemd tweede te worden, waarom wordt er van de nu toch zo verwoed werkende Theo Smit altijd gezegd dat hij maar een plakker" is, waarom... zijn er zo weinigen die een koers naar zichzelf toe kunnen dirigeren, waarom ... geven we iedereen niet dezelfde eerlijke kans om te slagen?

Wie voorts indruk op ons maakten? In de eerste plaats de Brit Jan Hallam. Zo gemakkelijk en bewust als hij reed. In Olympia's Ronde van Nederland zal de tandtechnicus zeker opnieuw “gensters" slaan. Wellicht ook Herman Snoeijink, de kwieke Denekamper die er steeds weer bij zit en al flink wat goede klasseringen heeft weten te bereiken. Dan, ja dan Aad van den Hoek. Voor stijl en saignering zouden we hem een tien (met een griffel) willen geven, qua koersinzicht mag hij ook een hoog cijfer hebben. De Dirkslander kan veel, erg veel zelfs, maar lijkt toch wat raffinement te missen. Is ook wat te gril­lig. Halen we de Ster van Bladel nog even voor ons dan zien we hoe hij daar met de allure van een groot kampioen naar de triomf reed. Nu in de Braakman zat hij er in de finale door­heen.

Die indruk liet ons ook Toine van den Bunder, want als Jan Raas niet achter hem was gaan rijden (duidelijk speelde weer het eeuwige:. „d'n dieje komt van de overzai", waarmede de overkant Westerschelde bedoeld wordt) dan zou de kleine, felle IJzendijker waarschijnlijk toch totaal teruggehaald zijn. Bruessing, rijdend op een “lachend" achterwiel (er knapten nogal wat spaken) had ook dan waarschijnlijk de kaart ge­trokken. Hij had namelijk reeds lang gezien hoe ze allemaal waren aangeslagen ...

KOERSVERLOOP

Eerste omloop: 105 renners nemen 't vertrek. Peloton op smalle wegen meteen in drie, vier grote groepen. Valpartij van de Tsjech Karl Vavra en Jan Zuydweg. Lekke band van Juul Bruessing die met een tweede groep, waarin voorts Adrie Deusing, Piet Franken, Gerrit MShlmann, Jan Lenferink, Wim de Wilde, Cees van Bragt, Theo de Jong en Arie Versluys weer mede vooraan komt.

Tweede omloop: In een tweede groep, waaruit de Tsjech Pavlicek wordt weggereden, snijden Tonny Huyzen, Bert Broere, Henk de Jong, Gerard Tabak, Ad Gevers, Gerry van Gerwen, Vester Aarts, Henri Geldens, Bert Scheuneman onder leiding van tempoloper Roy Schuiten een enorm tempo aan. Een soort hergoepering volgt, direct daarna probeert Mohlmann het alleen, krijgt evenwel geen kans. Op kop nu 35 renners, welke formatie spoedig wordt uitgedund. Alex Bongers en Frits Pirard geven op. Jan Aling moet opgeven na zadel­breuk.

Derde omloop: Nadat ook de Tsjech Kalis het niet meer ziet zitten en Vester Aarts zowaar toch weer wist aan te sluiten - lange tijd heeft de Roosendaler “elastiek" gereden (er bij en weer los, er bij en weer los) ; evenals zijn Storm-ploegmakker Adrie Deusing die ook maar bleef „jo-jo'en" - kwam er vooraan beweging. Gerard Tabak, de jonge frisse knaap van Bossche Staalbouw reed met wat flair weg, leidde het min of meer in. Plots een demarrage van Toine van den Bunder, Ian Hallam en Juul Bruessing (alle drie Hebro-Flandria), Aad van den Hoek, Herman Snoeijink en Frits Schiir (Ketting-Shima­no) alsmede Jan Raas (Tegelhandel Jan van Erp) en Theo Smit (Frisol). Gelijkmatig wordt de voorsprong vergroot, loopt van 15 naar, 18, 24, 32, 40 en 48 seconden op. Achteraan werken Arie Versluys, Roy Schuiten en Lau Verwey keihard om ook deze ontwikkeling ongedaan te maken.

Vierde omloop: Het werk van dit drietal zet geen zoden aan de dijk. Zij vallen terug in de groep welke voorts geformeerd wordt door Bert Broere, Piet Franken, Jan Lenferink, Adrie Deusing, Wil van Hel­voirt, Bert Scheunemann, Karlheinz Bohnen en Ton Bakker. Dit elftal komt tot op nauwelijks vijftien seconden terug. Vooraan echter wak­kert de vlam weer aan, laait zelfs hoog op. Aad van den Hoek wipt eens weg, maar mist de „punch". Toine van den Bunder haalt hem terug en gaat zelf. Meteen reageert Van den Hoek die Ian Hallam in het wiel krijgt. Als Herman Snoeljink gaat, wordt deze door Juul Bruessing in de boeien geslagen. Evenals Jan Raas, die zowaar een gaatje maakt maar het remmende blok ( Bruessing) niet kan afschud­den. InmiddeIs rijdt Snoeijink plat en sprint Toine van den Bunder naar een voorsprong van ruim honderd meter. Raas ontketent op­nieuw, moet wederom de ijzige „controls" van Bruessing dulden. EenmaaI bij Van den Bunder springt deze laatste in zijn wanhoop nog een paar keer. Raas moet steeds het gat dichten en toen ... Een flit­sende Bruessing brengt de grote ontknoping. Raas wordt voor de zo­veelste keer tweede (ook in de Drentse Dorpenomloop achter Jan Aling, in de Ronde van Drente achter Co Hoogedoorn, ook in Enge­land - Grand Prix of Essex - achter Keith Ratcliff).BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. J. Bruessing 158 km in 3.30.43 uur, 2. J. Raas 3.31.08, 3. A. van den Bunder, 4. Th. Smit 3.31.24, 5. I. Hallam (Eng.), 6. A. v. d. Hoek, 7. F. Schur 3.31.31, 8. H. Snoeijink 3.31.43, 9. J. Lenferink, 10. A. Ver­sluys 3.32.17, 11, K. Bohnen (DId.), 12. R. Schuiten, 13. J. Bakker, 14. L. Verwey, 15. B. Broere, 16. W. van Helvoirt, 17. P. Franken, 18. B. Scheuneman 3.32.49, 19. A. Deusing 3.33.30, 20. A. van Houwe­lingen 3.38.10, 21. G. Sint Nicolaas 3.38.15, 22. T. Huyzen, 23. C. van Bragt, 24. G. van Gerwen, 25. H. Geldens, 26. G. Tabak 3.43.11, 27. M. Rehorst 3.43.33, 28. J. Huisjes 3.43.53, 29. J. van Dijk, 30. J. Coore­mans, 31. M. Sykora (Tsjechosl.), 32. S. Schuitemaker 3.44.13, 33. G. Slot, 34. A. de Jonge 3.44.25, 35. F. van den Enden, 36. J. Harinck 3.44.35, 37. W. de Feber 3.48.21, 38. E. de Block, 39. B. van Lamoen, 40. B. Libregts, 41. J. Roemerman, 42. C. Spaans, 43. P. Kivits, 44. P.Kuys, 45. T. Carroll (Eng.) 3.50.00.

Ploegenklassement: 1. Hebro-Flandria 10.33.15, 2. Ketting-Shimano 10.34.38, 3. Caballero 10.37.03.

 

OMLOOP VAN DE MAASVALLEI.(1974.04.27)

Andre Versteijlen won Omloop Maasvallei

Niet algemeen favoriet Limburger Michel Jacobs is winnaar geworden van de zaterdag verreden tweede wegwed­strijd van de Junioren Club Trofee: de Limburgse Omloop van de Maasvallei, maar in het tussen Beek en Geleen ge­legen Neerbeek finishte als eerste Andre Versteijlen uit het Brabantse Sint Wille­brord met 34 sec. voorsprong op... Michel Jacobs.

Laatstgenoemde heeft deze “nederlaag in eigen huis" grotendeels aan zichzelf te danken, want als hij, toen hij tegen het einde van deze boeiende wedstrijd met Havik ontsnapt was, geen uitdagen­de hounding had aangenomen en gewoon finishwaarts had gekoerst, zou hij on­getwijfeld ook deze tweede JCT-wed­strijd op zijn naam hebben geschreven.

Jacobs deed dat niet, ging met Havik spelevaren, waardoor de geringe voor­sprong op een klein groepje achtervol­gers als sneeuw voor de zon verdween. Op de laatste klim voor de finish: de Adsteeg, streken deze jagers dan ook neer op het duo Jacobs-Havik en niet veel later, na een spervuur van demar­rages, was het Versteijlen die voorgoed wegkwam, uitstekend in de rug gedekt door clubgenoot Ad van Peer, die samen met Jan Jonkers tijdens de slotkilome­ters het woord aan Jacobs liet. Deze bleef dat antwoord schuldig en zo won, met meer dan een halve minuut voor­sprong, de 18-jarige pijpleidingsmonteur Versteijlen uit het wielernest Sint Wille­brord. Het was zijn tweede triomf dit jaar, nadat hij eerst zegevierend de Ron­de van Steenbergen beeindigd had, maar daarnaast uit goed wielerhout gesneden schijnt te zijn, getuige zijn derde plaats verleden week in de Ronde van Noord­west Overijssel.

NAIJVER

Met z'n 118'en waren ze aan het karwei over de winderige Limburgse heuvels begonnen. Het kaf werd al vrij spoedig van het koren gescheiden en reeds na 13 km kregen we de eerste serieuze ont­snapping te noteren met de renners Van der Borgh, Kramer, Havik en De Vos. Vijftien kilometer verder sloten 21 ren­ners hierbij aan, zodat we een sterke kopgroep kregen met vrijwel alle favo­rieten. Weer zo'n afstand verder kwamen aan het bewind zes renners, t.w. Frids­ma, Havik, Jonkers, Van Peer, Van der Pluym en Stroosnijder en na een felle achtervolging sloten hierbij aan de latere winnaar Versteijlen en Michel en Hein Jacobs. Deze laatste, familie en plaats­genoot van Michel, amper enkele week­jes junior, verraste alle volgers door zijn moed en durf. Met z'n negenen ging het nog harder en weldra bedroeg hun voor­sprong meer dan een minuut. De race was echter nog niet gereden, want uit de achterhoede daagden acht renners op, die zich niet zomaar gewonnen gaven: Gese­rick, Van Kessel, Kramer, Lambo, Lug­tenburg, Olde Meule, Sint Nicolaas en Visschers en zomaar slaagden zij erin de negen koplopers bij te benen toen er nog een kilometer of 25 voor de boeg lag.

De zeventien leiders gingen op de heuvel­ruggen rond Geulle een verwoed gevecht aan dat uiteraard slachtoffers vergde. Uit deze prachtige strijd kwamen in eer­ste instantie Havik en Michel Jacobs als winnaars te voorschijn en werden de grote verliezers Hein Jacobs, Van der Pluym en Stroosnijder, die ver zouden terugvallen, ja zelfs overstoken werden door renners die achterop waren geraakt. Het zaakje scheen bekeken: Havik en Michel Jacobs zouden onderling gaan uitmaken wie deze eerste Omloop der Maasvallei nieuwe formule zou gaan win­nen. Door onderlinge naijver kwam daar echter niets van in huis. Ze werden bij­gehaald door een jachtgroepje met Jon­kers, Kramer, Van Peer, Versteijlen en Visschers, waaruit even later Versteijlen alleen wist weg te komen en na een solo van een tiental kilometers met 34 secon­den voorsprong in Neerbeek als dolge­lukkige winnaar arriveerde.

Junioren: 1. A. Versteijlen, Sint Willebrord, 100 km in 2.27.24 uur; 2. M. Jacobs, Bingel­rade, op 34 sec.; 3. A. van Peer, Sprundel, op 36 sec.; 4. J. Jonkers, Oud Gastel; 5. M. Havik, Strijen, op 1.32 min.; 6. E. Visschers, Sweykhuizen, op 1.37 min.; 7. A. Kramer, Scheveningen; 8. J. Olde Meule, Tubbergen, op 1.58 min.; 9. E. Geserick, Hilversum; 10. K. Sint Nicolaas, 's-Gravendeel 11. E. van Kessel, Velddriel, op 2.04 min.; 12. T. van der Weijde, Hollandscheveld, op 2.51'min.; 13. T. Gase, Landsmeer; 14. W. van der Borgh, Echt; 15. W. Lambo, Breukelen; 16. G. Looijenstein, Noordwijker- hout; 17. W. Lugtenburg, Zuid­land; 18. F. Verlinden, Zwanenburg; 19. W. Maessen, Maasbracht; 20. W. Bosch; Gorkum; 21. R. Boost, Zwanenburg; 22. H. Vriens, Weert; 23. H. Geerkens, Beek; 24. A. Bos­kamp, Nietop; 25. R. Stroosnijder, Moerdijk; 26. G. Bierings, Uden; 27. P. Thijssen, Neer­kant; 28. J. Akkermans, Zevenbergen; 29. L. van Vliet, Honselersdijk, op 4.36 min.; 30. R. Fridsma, Uithoorn, op 4.43 min.; 31. R. van der Braak, Boxtel: 32. J. Vrancken, Elsloo; 33. J. Griep, Spijkenisse, op 5.31 min.; 34. J. de Groot, Hardinxveld; 35. A. Verstappen, Neerkant, op 5.41 min.; 36. M. de Vos, Maas­tricht; 37. D. van Egmond, Nbverdal; 38. H. Huis in 't Veld, Nijverdal; 39. P. de Bie, Kat­wijk a.d. Rijn; 40. H. Jacobs, Bingelrade.

 

OMLOOP VAN HET LAGE LAND.(1974.05.04)

Martin Havik stortte zich op zege Omloop van bet Lage Land

Hij komt uit het roemruchte wielernest van de Zuidhollandse Hoeksche Waard. Een nest waarin vroegere kampioenen als Wout Verhoeven, Jo de Haan, Arie den Hartog, Adrie van Steenselen, Dirk Groeneweg, Andre van Middelkoop en noem verder maar op groot worden en wiekend uitvlogen naar puike successen. Zo'n kampioen-in-spe is ook de 18-jarige, flink uit de kluiten gewassen Martin Havik uit Strijen. Een knaap die het thuis allemaal niet zo gemakkelijk heeft en er in de zaak van z'n deels invalide vader - groente-, aardappelen- en fruithandelaar - nog altijd hard tegenaan moet. Fysiek is hij daardoor veel van z'n leeftijdsgenoten ver voor en wellicht is het aan dat harde werken ook te danken dat hij nu als een wielrenner met talent mag worden aangeduid. In de door het Zaanlandsche DTS voor de tweede maal goed georganiseerde

Omloop van het Lage Land heeft hij dat voor een belangrijk deel uitgedragen.

Enkele jaren terug reeds beweerden we dat ,Havikkie" een wielervogel was die z'n vleugels wild zou kunnen uitslaan. Dat doen we nog, al zijn we uiteraard wel erg voorzichtig om een jong sportman te vroeg en te vlug over het paard te tillen. Trouwens: we vinden zulks te allen tijde volkomen fout. Maar in het Noordhollandse land verdiende Martin toch zonder meer een extra aantekening.

Overigens dreigde deze tweede Omloop van het Lage Land te elfder ure nog in het water te vallen omdat er te weinig politie­begeleiding voorhanden zou zijn. Gelukkig kwam luitenant Bordewijk van de Verkeersgroep Rijkspolitie district Amster­dam als een ware redder in de nood en niet voor niets gaf DTS ­voorzitter Jan Broerse na afloop te kennen: “We zijn de politie hier bijzonder erkentelijk voor. We zagen het eerlijk gezegd zelf eerst niet geheel meer zitten met deze wedstrijd. Gelukkig is het dan toch in orde gekomen."

En zo heerste er in het altijd gastvrije en gezellige Reina Sier­sema-huis van de firma Bram Broese BV zaterdagmorgen toch een enorme bedrijvigheid. Van renners, officials en persmensen, van clubbestuurders, supporters en familieleden. Mede-organi­satoren, de heren Van Veldhoven, Tigelaar en Van de Laar, hadden het er ook druk mee. Evenals de afdeling Wormerveer van het Nederlandse Rode Kruis, die spijtig genoeg al vroeg haar o zo belangrijke werk moest verrichten. In de Midden­-Beemster kwakten namelijk wat renners neer en van hen moest de Limburger Franssen met een hersenschudding naar het ziekenhuis worden vervoerd. Cor van Es, een pittig rennertje uit het noorden, te weten uit Ide de Punt, verzeilde later door zo'n zelfde voorval naar de achterhoede.

LEO VAN VLIET: TWEEMAAL LEK

Aan de spits toen inmiddels al wat ontsnappingen. Van bij voorbeeld Johan Kuiken en Kees van de Wereld. Verder van Theo Gevers, Krijn Sint Nicolaas en Peter Noy. In deze fase - er zagen zo'n 55 kilometers achter de wielen - kreeg Leo van Vliet een eerste lekke band, werd door zijn clubmakker Remmerswaal opgewacht en samen zaten ze zo weer terug bij de groep. Laatstgenoemde moest evenwel kort daarop de tot voor zijn inspanningen betalen en loste.

Bleken de pogingen om weg te komen, onder andere ook van Jo Fidom en Mathieu de Vos, eveneens slechts wat smeulend strovuur, na zo'n twee uur koersen vocht zich dan toch een kopgroep van zestien durvers vrij. Op de smalle wegen van West-Friesland konden Martin Havik, Jos van Erp, Ben Lam­bo, Andre Versteijlen, Ad van Peer, Egon van Kessel, Leo van Vliet, Dick van Egmond, Jan Huis in 't Veld, John van Her­werden, Kees van de Wereld, Roel Fridsma, Ed Waasdorp, Thijs van der Weijden, Wim Lugtenburg, Ad Kramer en de reeds eerder genoemde Johan Kuiken toch wegkomen. Lugten­burg moest evenwel spoedig afhaken en zowel Van de Wereld als Van Peer werd de dupe van een lekke band.

Eenmaal in de Wijde Wormer (na plm. 110 kilometer) sprong Leo van Vliet weg en stortte Martin Havik zich als een ware roofvogel op deze altijd aantrekkelijke “prooi". Meteen kwamen ook Andre Versteijlen, Thijs van der Weijden en John van Herwerden (bijzonder attent en scherp tot en met) tot volle actie. Gedrieen sloegen ook zij de kopgroep nog verder uiteen. Van Vliet werd toen evenwel voor de tweede maal door een lekke band getroffen en nu liet de stoere Westlander zijn tranen toch wel de vrije loop. Als de beslist te kloppen man mocht hij zich met de overigens toch wel verdienstelijke zesde plaats tevreden stellen.

Met nog enkele kilometers te gaan dreunde tenslotte Martin Havik naar voren en zullen we wellicht spoedig weten of hij echt voor niemand meer opzij behoeft te gaan ...

Junioren: 1. M. Havik, Strijen 121 km in 2.49.52; 2. op 12 sec. A. Ver­steijlen, St. Willebrord; 3. T. van der Weijden, Hollandscheveld; 4. J. van Herwerden, Voorburg; 5. A. Kramer, Scheveningen; 6. op 28 sec. L. van Vliet, Honselersdijk; 7. R. Fridsma, Uithoorn; 8. A. J. van Erp, Oss; 9. B. Lambo, Breukelen; 10. D. van Egmond, Nijverdal; 11. J. Kuiken, Amsterdam; 12. J. Huis in 't Veld, Gramsbergen; 13. op 1.33 min. A. van Peer, Sprundel; 14. P. Noy, Amsterdam; 15. K. van de Wereld, Nieuwkoop; 16. J. Baadjou, Sittard; 17. op 1.45 min. K. St. Nicolaas, 's-Gravendeel; 18. W. Lugtenburg, Zuldland; 19. H. van Box­tel, Vught; 20. E. Waasdorp, Den Haag; 21. op 2'.56 min. J. Akker­mans, Zevenbergen; 22. op 4.28 min. J. de Groot, Hardinxveld; 23. Th. Gevers, Heesch; 24. W. Bosch, Gorinchem; 25. M. de Vos, Maastricht; 26. T. Griep, Spiikenisse; 27. A. van Bragt, Lage Zweluwe; 28. H. van Kuijk, Geertruidenberg; 29. J. Fidom, Hoogeveen; 30. E. Visschers, Sweykhuizen; 31. J. van Ophoven, Maastricht; 32. H. Jacobs, Bingel­rade; 33. E. van Kessel, Velddriel; 34. F. van Gils, Geldrop; 35. op 4.56 min. J. van Vlijmen, Oss; 36. op 5.18 min. C. van der Heijden, Oss; 37. J. van Leeninigen, Zutphen; 38. C. van Es, Ide de Punt; 39. op 5.50 min. J. Vrancken, Elsloo; 40. op 6.16 min. B. Langeveld, Lisse.

Clubklassement: 1. RC De Hoekse Renners 49 pnt.; 2. RKSC' & WV Willebrord Wil Vooruit 48 pot.; 3. WV Amstelland 34 pnt.; 4. AWV De Zwaluwen (Almelo) en WSV De Peddelaars 30 pnt.

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN.(1974.09.07)

Omloop van Het Zuiden werd een barre koers

Michel Jacobs, junioren en Frits Pirard, amateurs grootse winnaars

Vorig jaar reeds hebben we de loftrompet gestoken omtrent dat machtige brok wielersport wat altijd zo begin september in de Brabantse Kempen ten beste wordt gegeven, de Omloop van Het Zuiden. De onvervalste “klassieker" voor clubteams welke iedere keer weer vele herinneringen aan vroeger doet opleven en welke een in alle opzichten fijne ongekunstelde sfeer laat proeven. Voorzitter Harrie van Lieshout en zijn trouwe secondant en minstens even hard werkende secretaris Jo Gakens, verder de heren De Beer, Van Eck, Mollen, Kerst­jes, Van Geffen en Vogt leggen er keer op keer veel eer mee in. Voorbije zaterdag brachten zij de negende uitgave, zo mogelijk de allermooiste, omdat in het beestachtige weer slechts de allersterksten konden winnen. Waardoor tegelijkertijd het niveau van deze koers, helaas wordt er veel te weinig belang­stelling - vooral van de zijde van de publiciteitsmedia - voor getoond, belangrijk werd vergroot. De namen van junior Michel Jacobs en Frits Pirard (amateur) staan daar zeker garant voor.

Tot en met zaterdag schreef Michel Jacobs dit seizoen maar liefst ... 32 koersen op zijn naam. Een respectabel aantal, nog meer als men weet dat er vijf “klassiekerzeges" in verdiscon­teerd moeten worden. Misschien heeft de talentrijke Limburger, die gelukkig heel nuchter en zonder enige opwinding of wat dan ook het succes van zijn carriere beleeft, daags daarna weer gewonnen. Dat horen we later wel. In Vessem, dat oer-Brabant­se plaatsje midden in de prachtige Kempen, tekenden we uit zijn mond even de reeks op die hij aan grote wegkoersen op zijn lijst liet bijtekenen: Omloop van Walcheren en Ronde van Midden-Nederland, Noordwest-Overijssel (1973 en 1974), Land van Bartje, Vijfdorpenomloop West-Brabant, Omloop van Nie­kerk en Omloop van Het Zuiden, voorts Omloop van bet Lage Land, Acht van Bladel en Flevo-Tour.

ZWARE LAST

In totaal elf stuks. Onnodig om te zeggen: die Michel Jacobs kan er wat van. Toch is hij niet speciaal een kampioenschapsrenner. Daarin is de concur- rentie hem altijd net te vlug af en Michel zelf misschien te nerveus. Willen we in dit verband wellicht ten overvloede wijzen op de dikwijls fnuikende invloed welke met name Limburgse supportersclubs ten opzichte van eigen succesvolle renners hebben gehad (het mislukken van Piet Haan, Jan Nolten, Jan Hugens, Piet van den Brekel, Har­rie Steevens enzovoorts zijn er de meest sprekende bewijzen van helaas ... ) onwillekeurig drukt op de geblokte Jacobs toch een zware last. Hij moet het „faillissement" van de Limburgse wielersport afwenden en omzetten in een nieuwe glansperiode.

Meer dan ooit zal men daarom uiterst nuchter en verstandig aan zijn op- en afbouw moeten werken.

Michel Jacobs bezit alles om te slagen. We durven bekennen dat eerder wel eens betwijfeld te hebben, omdat we hem dan met onvoorstelbaar grote versnellingen aan het werk zagen. Nu rijdt hij beduidend lager, is hij zelfs in staat om te “tollen". In de Omloop van Het Zuiden heeft Jacobs daar beslist voordeel aan gehad. In het stormachtige weer kon hij in de finale ten­minste zijn volledige macht aanwenden en toeslaan op het moment dat hij zelf verkoos.

Direct na hem moet evenwel ook Bert Lambo, de man uit Breu­kelen, worden genoemd. In wezen maakte die de beslissende slag, beukte hij de kopgroep murw. Er waren namelijk nogal wat mannen op de eerste rij. Alles wat naam heeft reed daar, behalve dan Leo van Vliet die door een valpartij volledig uit koers geraakte. In de eerste omloop waren trouwens nogal wat „smakken". Mede daardoor ook dat men in de tweede toer de belangen in „breed opzicht" koppelde en er een negentiental wegkwam dat zich nooit meer liet inhalen. Daaruit loste John Olde Meule door kramp, daaruit moesten ook Rob Fridsma en Jan Nijmeijer afhaken. Maar de rest bleef lange tijd, beter gezegd: voorgoed bijeen. Onderweg werd John van Herwerden, de zo stiekemweg internationaal heel goed aantikkende knaap uit Voorburg, nog geplaagd door hevige krampen (de koude regen en het zware weer vormden daartoe beslist de aanleiding) en voorts viel ons oog op ... Andre Versteijlen.

Dat parmantige ventje uit Sint Willebrord reed lek. In een spijker. Er moest een nieuw wiel worden gestoken. Tussen de auto's kwam hij terug, althans een heel eind. De harde storm gaf deze potentiele kanshebber evenwel weinig kans nog het alleraatste gat dicht te rijden. Plots zwenkte de materiaal­wagen van Jan van Erp naar links: Versteijlen pikte handig aan, kreeg wat meer gang, kan even op adem komen. Voor Van Erp's wagen manoeuvreerde ook een andere wagen, men moest remmen en ... Versteijlen reed - attent en tot en met geconcentreerd - min of meer tegen de achterbumper op. Geen problemen, valpartijen of wat dan ook gelukkig. Wel ... en nu komt het: na het uitrijden de-klassering naar de laatste plaats van de kopgroep van zestien. Dat beslisten de wedstrijdcom­missarissen en zoals Versteijlen bij diens protest werd verteld: „Daar moest hij maar erg blij mee zijn." Men baseerde zijn overtreding op stayeren...

Inderdaad was dat zo, maar wat wij de laatste jaren bij her­haling in allerlei grote koersen hebben gezien: renners van een kopgroep die door pech achteruit worden geslagen mogen tus­sen de auto's (en men moet dan eens zien hoeveel er gestayerd, gesmijcheld, afgeduwd of wat dan ook wordt) terugkomen. Bin­nen het jurykprps wordt dat altijd als een normale handeling getolereerd omdat men wel weet dat wie “kapot" zit toch ook aan al dat stayeren of „luw zitten" totaal niets heeft. Gaat men van jury-zijde de reglementen plots wel naar de eigenlijke norm hanteren (en zonder meer moet zulks altijd gebeuren), dan is het naar onze mening wel rieeler om terstond in te grijpen. Ook Andre Versteijlen had zulks meer op prijs gesteld. De affaire Kees Bal in de Ronde van Overijssel enkele jaren terug, heeft - zo dachten we - toch wel genoeg geleerd ...

In de slotfase rukten Michel Jacobs en Bert Lambo de kop­groep volledig uit elkaar. Het tweetal gaf ook de vinnige Bart van Est niet de kans om zijn sprong in de alleraatste kilo­meters nog te bekronen en aan te sluiten.

We schreven het reeds meer: Nederland bezit in deze junioren een machtige categorie. Een stel knapen die in de toekomende jaren zeer belangrijke bladzijden voor onze wielersport kunnen gaan schrijven. Oud-wielerkampioen Wim van Est, glunderend om het succes van „zijn" Willebrordse jongeren in het klasse­ment Junioren Clubtrofee, zei veelbetekenend: “Moet je eens opletten wat die jonge 'gassies' er volgend jaar bij de amateurs van gaan maken. Die rijden al die 'ouwe mannen' doodziek.

Ze zullen er zo in 'klatsen' dat de amateursector gelijk een geheel ander gezicht krijgt. Da' zweur ik oe. . ."

EINDELIJK ...

Hij had zich seizoen 1974 geheel anders voorgesteld. Nog zien we Frits Pirard in het prille voorjaar bij ons binnenvallen. Op de fiets was hij uit Breda naar Amsterdam gekomen. Om “kilo­meters te maken", ook om z'n programma met ploegleider Her­man Krott te bespreken. Frits had het staan op Montreal, richtte vooral zijn oog daarop.

Het is er niet van gekomen. Zijn studie aan de Detailhandels­school nam (en neemt) erg veel tijd, bovendien lukte het koer­sen hem niet altijd. De laatste weken was het helemaal erg. Alsmaar raakte hij betrokken in valpartijen. Hij kon vrijwel geen koers normaal uitdoen. Ook moest hij weer naar school en naarstig “blokken" om z'n laatste examenjaar tenminste sterk aan te vangen. Hij kon het allemaal niet goed verkroppen dat hij, de sterke Frits Pirard, zo in de schaduw had moeten blij­ven. Winst in tien koersen, dat wil zeggen: in criteriumwed­strijden? Och, het is natuurlijk leuk, maar een klassieker of grote wegwedstrijd in die trant telt natuurlijk veel meer ...

Aan de streep in Vessem flapte de wieleratleet er het eerst uit: „Eindelijk! Eindelijk! Wil je dat alsjeblieft in 'Wielersport' schrijven. Ik heb eindelijk een grote wegkoers gewonnen. Een klassieker. Een koers waarin ik sterke mannen als Gerry van Gerwen, Wil van Helvoirt, Jan Ruckert en Piet van der Kruijs heb geklopt. Zou ik het dan toch kunnen?"

Natuurlijk kan Frits Pirard het. Hij kan zelfs veel meer dan hij (pas negentien jaar) zelf weet. Gelukkig maar. Pirard moet nog volledig rijpen, moet nog de coureur worden die zonder enige twijfel in hem steekt.

In de barre Omloop van Het Zuiden hebben we daar opnieuw een sterke bevestiging van gekregen. Met nog een kilometer of zestien, zeventien te gaan flitste hij weg uit de kopgroep die vanaf het begin de touwtjes in handen nam. Pogingen van anderen hadden tot dan toe geen enkel effect gesorteerd. Pirard ging tegen de stormwind in en beukte gelijk een „log" van zeventien seconden bijeen. En waarachtig niet ten opzichte van kleine jongens, want achter hem zaten Van Gerwen, Van Hel­voirt, Tuit, Ruckert, Bellemakers en nog wat anderen beslist op een minstens even groot succes te spinzen.

SLAGVELD

Het veld was na het vertrek op weg naar Wintelre en Oirschot geljjk versplinterd. Het leek wel een slagveld. Overal groepen en groepjes, valpartijen, lekke banden, materiaalpech en wat er zich al niet meer aan rennersleed kan voordoen. Het was dan ook duwen, wringen, trekken, ,knieen en ellebogen" tot en met om in 'n waaier te komen. Vooraan meteen een spits van negen­tien renners die naar gelang de kilometers gingen doorwegen ook flink uitdunde. Aanvankelijk had ook Henk Lubberding op de eerste rij gezeten, maar even ongelukkig in de wind en op het kantje en ... de frisse knaap uit Voorst kwam te ,zwem­men". We hebben toen evenwel kunnen zien hoe machtig ook hij alleen kan fietsen. Lubberding is nog onvolgroeid (gelukkig maar) en moet als renner eveneens nog komen. Dat zal niet zo lang meer duren trouwens.

Moesten in het verdere verloop (in totaal lagen er vijf omlopen van 31 kilometer) nogal wat namen van mede-koplopers wor­den geschrapt - we noemen: Theo van de Berk, Andre Leijten, Jan Adams, Ton Gruyters, Peter Bierdrager, Piet de Jong, enzovoorts -, de twaalf overblijvers beheersten ook de eind­strijd. De achtervolgende groepen, waarin toch mannen als een Nico van Hest, een Peter Kivits, Ben Libregts, Tjalling Udding, Klaas Koot, Freddy Beckers en de reeds gememoreerde Henk Lubberding, kregen geen enkele kans meer. In de spits daver­den Wim Bellemakers, Gerard Tabak en Ton Gruyters (later gelost), Piet van der Kruijs en Peter Kessels, Cor Tuit en Jan Ruckert om beurten of in combinatie met elkaar weg. Tabak en Ruckert, ook Tuit en Van Helvoirt herhaalden dat spel zelfs vele keren, terwijl Toontje van der Steen ook zijn gezicht meermalen aan het venster stak. Totdat ...

Ja, totdat Frits Pirard al zijn fysische en psychische krachten comprimeerde en de definitieve beslissing forceerde. Twee maal was hij in het verleden tweede geworden, nu liet de sterke wieleratleet (wat hebben we genoten van zijn machtige cadans) zich de zege niet meer ontglippen.

En puike triomf in een klassieker die opnieuw met verkoop van steunbon- nen en ander puur amateuristisch kunst- en vlieg­werk tot stand werd gebracht. Chapeau! BRON: JAN BALDER

Amateurs 155 km: 1. F. Pirard, Breda in 3.38.22; 2. J. Cooremans, Breda; 3. J. Spijkerboer, Best; 4. op 1.07 min. W. van Helvoirt, Til­burg; 5. C. Tuit, Valkenswaard; 6. M. Lavrijssen, Neerkant; 7. G. van Gerwen, Oltand; 8. J. Ruckert, Veghel; 9. J. Swinnen, Valkenswaard; 10. A. van der Steen, Etten-Leur; 11. op 1.42 min. W. Bellemakers, Neorkant; 12. op 2.40 min. G. Tabak, Veldhoven; 13. op 4.57 min. T. Gruyters, Lieshout; 14. op 5.32 min. N. van Hest, Tilburg; 15. G. Oos­terbosch, Eindhoven; 16. B. Libregts, Vlilmen; 17. T. Jansen, Bladel; 18. J. Adams, Heeze; 19. op 9.27 min. T. Udding, Smilde; 20. P. Kivits, Breda; 21. F. BruUninckx, Reusel; 22. G. Gabriels, Oisterwijk; 23. H. Lubberding, Voorst; 24. M. Leyten, Nuenen; 25. H. van Leent, Goirle; 26. S. Ruiter, Amsterdam; 27. op 16 min. W, Theeuws, Bergeyk; 28. P. Bierdrager, Edam; 29. H. Sterk, Oisterwiik; 30. W. van Overdijk, Til­burg.

Ploegenklassement (clubs) : 1. WV Breda, Breda 10.56.51; 2. T & WC De Kempen, Valkenswaard; 3. R & TC Wilhelmina, Eindhoven.

Junioren 110 km: 1. M. Jacobs, Bingelrade in 2.39.12; 2. B. Lambo, Breukelen; 3. B. van Est, Dinteloord; 4. op 8 sec. J. Vooys, Scheve­ningen; 5. Ad Versteblen, St. Willebrord; 6, J. Akkermans, Zeven­bergen; 7. K. St. Nicolaas, 's-Gravendeel; 8. op 12 sec. T. van Rooy, Utrecht; 9. M. Havik, Strijen; 10. J. Brummelaar, Voorst; 11. R. Stroo­sniider, Moer"k; 12. K. van de Wereld, Nieuwkoop; 13. D. van Eg­mond, Nijverdal; 14. op 23 sec. J. van Herwerden, Voorburg; 15. op 1.06 min. L. Ruiter, Amsterdam; 16. Andrd Versteblen, St. Willebrord; 17. op 3.25 min. H. Donkers, Veldhoven; 18. M. de Vos, Maastricht; 19. M. Wouters, Zevenbergen; 20. W. Bosch, Gorinchem; 21. A. Vissers, Wylre; 22. J. Vrancken, Elsloo; 23. P. van Rooy, Bladel; 24. J. Nij­meijer, Nlleveen; 25. T. Hoogervorst, Pijnacker; 26. F. van Dongen, Oud Gastel; 27. H. van Bruggen, Amsterdam; 28. R. van Dijk, Some­ren; 29. J. Rijkhof, Veenendaal; 30. H. Noy, Amsterdam; 31; B. Oos­terbosch, Eindhoven; 32. R. Tijhuis, Njverdal.

Ploegenklassement (clubs): 1. RKSC & WV Willebrord Wil Vooruit, St. Willebrord 64 pnt. ; 2. UW & TC De Volharding, Utrecht 53 pnt. ; 3. WC De Ster, Geleen 40 pnt. ; 4. RC De Hoekse Renners, 's-Graven­deel 36 pnt.; 5. AWV De Zwaluwen, Almelo, 29 pnt.

 

OMLOOP VAN NIEKERK.(1974.08.214)

Wilskrachtige Michel Jacobs zegeviert

                                        in boeiende 6e Omloop van Niekerk

Evenals in vrijwel alle voorgaande wedstrijden van formaat voor junioren, gaven in de zesde editie van de Omloop van Niekerk, wederom op voortreffelijke wijze door de NWV Groningen en het plaatselijk wielercomite op touw gezet, ren­ners als Andre Versteijlen, Leo van Vliet, John van Herwerden en Michel Jacobs de toon aan. Ook noemen we graag Dick van Egmond, Jos van Erp, Martin Havik, Jos Brummelaar, John Akkermans en Bert Lamboo. De uiteindelijke winnaar Michel Jacobs heeft evenwel opnieuw aangetoond tot de aller­sterkste coureurs in deze categorie te behoren. Want nadat hij in de slotfase, met nog 5 km voor de boeg, ten val kwam en een fikse achterstand moest goedmaken, demonstreerde de wilskrachtige Limburger zijn uitstekende vorm. Na een fraaie solo slaagde Michel er zowaar in weer aansluiting te krijgen met een kopgroep waarin zo'n achttien renners op de streep af bolden ...

Ook nu weer kende de Niekerkse Omloop van meet of boeiende strijd. Na de eerste 12 km lag het veld - er vertrokken ruim honderd renners - totaal uiteen. Bij Zuidhorn signaleerde men een spits van dertig renners.

Dankzij de medewerking van de BB, die met enkele auto's van de partij was, was er een goede communicatie voorhanden. Bij de finish bleef het publiek regelmatig op de hoogte van de stand van zaken in 't voorste gelid.

De heer Zwart uit Heerenveen, die als voorzitter van de jury fungeerde, zei in dit verband: “Een woord van lof is zeker op zijn plaats aan het adres van de organisatoren. Ieder jaar leert men weer en ik steek niet onder stoelen of banken, dat deze 6e Omloop van Niekerk de mooiste was en ook organisa- troisch heel knap in elkaar stak."

De reeds eerder genoemde namen van renners zaten dus weer van meet af in 't voorste gelid. Wat de noordoostelijke troeven betreft, zaten ditmaal twee renners van De Zwaluwen bij de eersten. We doelen op Dick van Egmond uit Nijverdal, die eer­der de nationale titel achtervolging bij de junioren in de wacht sleepte, en Jos Brummelaar uit Diepenheim. Ook Jan Olde Meule uit Tubbergen deed van zich spreken.

Toen echter in de slotfase de prijzen weden verdeeld, kwam men niet op het ere-podium terecht. Daarop kwam in de aller­eerste plaats Michel Jacobs, die na een mooie jacht zowaar weer wist aan te sluiten en toen meteen aan de haal ging met Andre Versteijlen en Leo van Vliet. Na een fikse demarrage ontdeed de sterke Jacobs zich van zijn belagers en finishte ten­slotte met een voorsprong van 13 seconden op Andre Versteij­len die Leo van Vliet in de eindsprint klopte. Met een achter­stand van 40 seconden arriveerde John van Herwerden als vierde.BRON: BEN ZOMERDIJK

Junioren: 1. M. Jacobs, Bingelrade 109 km in 2.34.33; 2. op 13 sec. A. Versteijlen, St. Willebrord; 3. L. van Vliet, Honselersdilk; 4. op 40 sec. J. van Herwerden, Voorburg; 5. Dick van Egmond, N(jver­dal; 6. J. Akkermans, Zevenbergsehenhoek; 7. K van de Wereld, Nieuwkoop; 8. J. van Erp, Oss; 9. J. Brummelaar, Diepenheim; 10. B. Lamboo, Breukelen; 11. A. Versteijlen, St. Willebrord; 12. T. van Rooy, Vleuten; 13. W. Tigelaar, Zaandam; 14. B. van Est, Fijnaart; 15. J. Olde Meule, Tubbergen; 16. P. v. d. Leij, Rotterdam; 17. A. Aupers, Purmerend; 18. M. Havik, Strijen; 19. F. Hoving, Smilde; 20. L. Ruiter, Amsterdam; 21. T. Hoogervorst, Pijnacker; 22. H. Geerkens, Beek; 23. J. Baadjou, Sittard; 24. C. de Wolf, 's-Gravendeel; 25. J. v. . Weide, Amsterdam; 26. J. Klaver, Hoorn; 27. H. Meijer, Alteveer; 28. K. Sint Nicolaas, 's-Gravendeel; 29. P. Noy, Amsterdam; 30. W. Willegenburg, Leusden; 31. R. Kos, Oudkarspel; 32. J. Suurd, Peize; 33. J. Sohaan, Hoensbroek; 34, A. van der Streek, Steenwijker­wold; 35. W. Bouma, Drachtstercompagnie; 36. S. Pieters, Zwanen­burg; 37. H. van Dijk, IJsselmuiden; 38. T. Ammeraal, Katwijk; 39. W. de Haan, Oudega; 40. A. Kooyman, Wilnis; 41. A. Kruit, Mijdrecht; 42. W. Vis, Nunspeet; 43. B. de Jong, Purmerend; 44. K. Kirchhof, Geleen; 45. J. Geurden, Nistelrode; 46. W. de Jong, Zwaagwesteinde; 47. R. Fridsma, Uithoorn; 48. L. Vos, Leens.

 

OMLOOP VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN.(1974.08.13 T/M 08.14)

Oersterke Peter Godde verpletterde tegenstand

                                            in 11e Omloop van Zeeuwsch-VIaanderen

Materiaalpech boezemt hem de meeste vrees in .

Zelf ook flink aan de maat - 1.86 meter en 90 kilo zwaar - voelen we ons bij sommige sportmensen toch een „dreumes". In vergelijking bij voorbeeld met de judoka's Wim Ruska en Peter Adelaar; ook hebben we de Russische sprinter Omari Phakadze altijd een ,oermens" gevonden en weten we dat worstelaar Chris Dolman ook niet bepaald tot de lichtgewich­ten behoort.

Als wegrenner komt men dergelijke supermensen evenwel niet vaak tegen, ofschoon de Polen en Russell soms toch ook figuren pousseren die qua omvang iets kolossaals hebben. In Nederland mag men Peter Godde tot diezelfde groep rekenen. Een vent gelijk een blok beton. Evenwel is de van oorsprong uit Dordrecht afkomstige inwoner van Koewacht er ook nog uitermate snel bij. Bij de coureurs is dat meer dan bekend, vooral in de criteria.

Het afgelopen weekend heeft de Bik-topper even laten mer­ken hoe hij ook in de klassiekers of andere grote wegwed­strijden eventueel kan “slopen". Een totaal aan puin getrapte pignon hield hem in de eerste etappe spijtig van de zege af, in de derde en laatste rit stond er evenwel op zijn aankomst gewoon geen maat. Van niemand, van helemaal niemand . . .

Het mag dan zijn dat de Jan van Erp-boys Jan Raas en Gerry van Gerwen elkaar wat (nogal veel) in de schoenen schoven omdat zij enigszins verkeerd de laatste bocht naar de finish „rondden", tegen deze Peter Godde was in Terneuzen niet te spurten. Meer dan waarschijnlijk zou dat ook in Oostburg - een dag eerder - zo zijn verlopen, maar ja die rotte pignon ... Vergeleken bij de zes frames welke hij dit seizoen als houden latwerk doorbrak, was het evenwel niets. 's Avonds ging vro­lijke Peter - in alle opzichten een bohemien alhoewel hij toch bezorgd is over zijn vrouw die reeds maanden in het ziekenhuis ligt - een nieuwe pignon versieren. Wederom de duurste, dik honderd gulden ... Met de volle winst in zo'n twintig criteria lijdt hij weliswaar geen armoede, maar ja, zijn vrouw heeft hem de keus gelaten. Of rijden en dan ook zorgen dat er vrij­dags “slappe was" op tafel is, of werken. Peter Godde koerst daarom verbetener dan ooit, wordt waarschijnlijk nog meer ge­inspireerd door het feit dat hij binnen afzienbare tijd hopelijk vader zal zijn.

Deze elfde Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen, jaar op jaar een machtig brok wielerwerk waarin nimmer enige wanklank is te beluisteren en die door de heren Veerman, Benjamins, Van Paemel, Scherbeijn, Roelands, Claeijs, Van Hijfte en Engels alsmede een keur van medewerkers en -werksters altijd zo perfect mogelijk wordt georganiseerd, heeft Peter Godde be­wust aangegrepen om te bewijzen dat hij ook op de lange route heel goed meekan. Sterker: daarop ook kan regeren. Dit jaar is hij al eens uitgezonden geweest naar Frankrijk. Hij won er meteen. Eveneens met een verbijsterende over­macht. Zo'n man als Godde zou voor de honderd kilometer ploegentijdrit een onvoorstelbare kracht zijn. 't Grote pro­bleem zou waarschijnlijk zijn om renners te vinden die zijn „schandalig tempo" kunnen houden en ... overnemen. Wat zei bij voorbeeld Jan Raas aan de streep van de eerste etappe: „Ik kon hem nauwelijks houden toen hij zo hard naar Piet van der Kruijs sneed. In een criterium is Godde bijna niet te klop­pen. Spijtig voor hem heeft hij teveel te maken met materiaal­pech. Wij zijn er evenwel meer dan eens gelukkig mee ... Is me dat een mens! . . ."

EERSTE ETAPPE OOSTBURG-OOSTBURG

Een sterke wind zorgde ervoor dat de tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen zeker niet flauw op gang kwam. Het was gelijk werken geblazen. Hard werken zelfs om zich in de eerste gelederen te handhaven. Er formeerde zich dan ook vrij vlug een hoofdmacht van zo'n dertig renners welke niet alleen de rest tot figuratie dwong doch binnen de eigen kring even­eens zwaar selecteerde. Dat kwam voornamelijk door het in­dringende pacen van de Van Erp „tegelaars", te weten: Gerry van Gerwen, Piet van der Kruijs en Jan Ram alsmede de altijd present zijnde Henk Botterhuis. In niet mindere mate echter lieten Toine van den Bunder, Fons van Katwijk en de heel bijzonder koersende Leon Strobbe - beslist een man met toe­komst - bemerken dat hun ploeg Hebro-Flandria een duidelijk tegenwicht wilde vormen. Later bij het meer dan verschrikke­lijke “kantje rijden" tussen IJzendijke en Biervliet (omstreeks de zeventigste kilometer) werden een hele ris “namen" naar achteren gereden, werden ook Ton ter Harmsel en Cor Witkam afgehaakt en achtte Juul Bruessing verder aandringen niet

meer nodig. Hij draaide om en verdween even spoorloos als spoorslags ...

In de tweede slagorde noteerden we Rob Kroep, Henk Smits, Henk Mutsaars, Wim Hofstede, Lau van Nieuwkerk, Jan Ruckert, Henk Lubberding, Rien Ver­boom, Piet Hoekstra, Tom Faase, Gerard Tabak (tot dan toe beslist knap rijdend) en Frits Pirard die weliswaar nog hevige pogingen heeft ondernomen en met en­kele anderen tot op minder dan honderd meter kwam, maar in wezen toch weer  (en dat voor de zoveelste keer) de boot miste. Hierbij willen we zelfs zijn steek­houdend argument dat hij net daarvoor plat had gereden buiten beschouwing laten omdat Pirard daar “beslist niet zo van heeft" geleden.

Was het de pittige Adrie Deusing die na Biervliet wegstormde en daarmede zijn „komst" nog meer onderstreepte, ook mag de man uit Halsteren zich er op beroemen dat hij min of meer de eindfase inluidde. Niet zo'n wonder als men weet dat hij bij Chris de Jonge zeker geleerd heeft te “stormen", maar wat waar is, is waar: Adrie Deusing (dikwijls Harrie genoemd) is een renner die heel wat in zijn mars heeft.

Aan de leiding kwamen kort daarop: Jan Raas, Piet van der Kruijs, Henk Bot­terhuis en Gerry van Gewen (allen Te­gelhandel Jan van Erp), Toine van den Bunder, Fons van Katwijk, Leon Strobbe en Ad Prinsen (allen Hebro-Flandria), Wim de Wilde, Bert Broere en Adrie Deusing (alle drie Cafe-Restaurant Storm), Mathe Pronk, Wiel de Ruyter en de heel geraffineerd koersende Bart Solaro (alle drie Faas Sport) alsmede de eenlingen Peter Godde (Bik Sloopwer­ken) en de heel sterke Belg Karniel Dhooge.

Het was de dekselse Strobbe die bij her­haling het kruit nog meer tot ontploffing bracht. Hij promoveerde trouwens min of meer tot een soort sleutelfiguur, reageerde op de uithalen van Raas, God­de, De Ruyter en van Dhooge, die voor­bij het vriendelijke Groede het hoogst intrigerende spel van de Nederlanders probeerde te ontvluchten. Op een haar na misten toen Raas en Van den Bunder (in de buurt van Potjes en op weg naar Zuidzande) een sloot. . . Daarentegen scheerde de zwaar­gebouwde Godde schitterend door de bochten, zat hij evenals Van den Bunder en alweer Strobbe op de vinkeslag om alle stoten en uithalen van de Jan van Erp-coureurs te pareren.

Het ging in die slotfase inderdaad hard tegen hard. Raas, De Ruyter, Strobbe, Botterhuis, Van Gerwen, Van den Bunder ... Bij herhaling zag men die mannen bezig om de uiteindelijke kopgroep van vijftien uit elkaar te scheuren.

Het moest er van komen, het kwam er ook van. Ineens kregen Van den Bunder, Raas, Van Gerwen, Strobbe, Van der Kruijs en alsmede de haastig toeschietende Bert Broere flink licht en ruimte. Het ging snel, het ging bliksemssnel en zelfs nog sneller toen Piet van der Kruijs met nog nauwelijks vijf kilo­meter te gaan het heft helemaal in handen wilde nemen. On­gelooflijk wat toen Peter Godde liet zien. Jan Raas moest alles en alles rijden om mee te kunnen. Van der Kruijs werd voorbij gestoken alsof hij “stilstond", zelfs Van Gerwen, Van Katwijk en Van den Bunder wapperden nog langs zijn flanken. Aan de streep een winnende Jan Raas, die vrij zeker eerdaags een Peugeot-BP-contract zal gaan tekenen.

TWEEDE ETAPPE PHLIPPINE

„Don Fredo" ofwel oud-wielerkampioen Fred Hamerlinck glunderde. Dat doet hij ieder jaar wanneer hij met KBWB­-afgevaardigde Albert Dhondt de Belgische ploeg begeleidt. De Belgen komen iedere keer weer met een machtig fijne ploeg naar Zeeuwsch-Vlaanderen, hebben er heel dikwijls ook succes. Vorig jaar met een alleszins goed rijdende Johnny Vander­veken en Jos de Couwer, vroeger al eens met Gerry Catteeuw, nog eerder met Romain Vercauter en Ghislain de Clerck.

Zo mogelijk had de sympathieke Dhondt nu een ware sterren­ploeg meegenomen. De namen van Kamiel Dhooge, Etienne de Beule, Frangois van Vlierberghe en vooral van Marc Steels staven immers deze bewering. Enfin ... deze laatste trok in de persoonlijke tijdrit alle prognoses omver. Marc Steels (21 jaar en afkomstig uit het nabij St. Niklaas gelegen Sint Pauwels) heeft op het gebied van rijden tegen de “naakte waarheid" al meer mooie dingen gedaan. Hij won dit seizoen dergelijke evenementen in de Omloop van Franco-Beuge, in de Zwitserse etappewedstrijd Wilhelm Tell. Ook heeft hij met het winnen van de amateurklassieker Parijs-Roubaix bewezen een.„rit in lijn" wel degelijk aan te kunnen.

Nu in Philippine reed hij (14.31,3) bijna vijf seconden sneller dan de alleszins verrassende Gerry van Gerwen (14.36,0) die hiermede nog eens zijn veelzijdigheid aantoonde. Eveneens onder de vijftien minuten (lengte tijdrit 11,5 kilometer) bleven Jan Ruckert (14.46,9), Peter Godde (14.47,6) en Toine van den Bunder (14.48,1).

Het betekende voor Steels een gemiddelde van 47,515 kilometer per uur, een prestatie van beslist hoog niveau. Gerry van Gerwen veroverde met zijn tweede plaats gelijk de leiderstrui, want Jan Raas (achtste in 15.12,4) kwam nogal veel tekort ...

DERDE ETAPPE TERNEUZEN-TERNEUZEN

Voor wie de eindzege? Ook nu een “knaller" op naam van Van Gerwen, de man die de eens zo bekende reclame-slogan: “op weg en baan steeds vooraan" kennelijk bij herhaling in praktijk wil brengen? Ergens kunnen we het gewoon niet vat­ten waarom in het voorjaar mannen als Bruessing, Van der Kruijs, Schuiten, Aling en Van den Hoek hem zo in de weg stonden. Nu rijdt Gerry van Gerwen hen het snot uit de ogen. We hebben hem in die 160 kilometer tijdens de derde en laatste etappe heel goed gezien: met welk een speels gemak wentelt hij de pedalen ...

Na wat eerste schermutselingen - op naam van: Mathe Pronk, Jaak Crooymans, Jan Ruckert, Wiel de Ruyter en Ad Tak, voorts van de Belg Francois van Vlierberghe en ook van ... Peter Godde die in Koewacht zijn imposante gestalte nog beter wilde laten zien - was het Cor Schuurman die in feite de boel tot ontploffing bracht. Hij haakte namelijk in op de uitval van Wil Liebrechts, Ben Libregts en Klaas-Jan Sterk, de Oisterwijkse knaap die jaren terug eens adspirantenkam­pioen van Nederland werd, daarna alle fietserij overboord smeet en ging varen. Nu weer terug dus, evenwel in een heel wat bescheidener rol. Dat drietal werd prompt bijgehaald door Marcel van Leeuwen en Piet van der Kruijs en tegelijkertijd knalden Cor Schuurman (Van Nelle) en Gerry van Gerwen (Jan van Erp) weg. Spijtig reed Schuurman kort daarna lek, maar zijn plaats werd grif ingenomen door... „old man" Frits Hogerheide. De oud-professional verdedigde met brio, de kansen van ploegmakker Peter Godde, nam geen centimeter over en liet Van Gerwen kilometers en kilometers “koppen". Het werd 40 seconden, het werd een minuut, het werd anderhalve minuut.

Gingen we iets spectaculairs beleven? Gingen we een ouder­wetse, totaal uit de mode zijnde (helaas) stunt meemaken?  De leider van het algemeen klassement zelf in de aanval! Zou hij het inderdaad gehaald hebben, dan kwam iedereen uiter­aard superlatieven en loftuitingen aan het adres van Van Gerwen tekort. Gelijktijdig zou dan gezegd zijn: wat is die Godde toch een “mafkees". Hoe kan hij zijn kansen nu zo ver­gooien ... Nu het totaal anders liep en er een massaprint uit de bus kwam - overigens nog nooit vertoond in Zeeuwsch­-Vlaanderen's slotrit - werd de aanval van Van Gerwen als „dom en onbeheerst" omschreven.

Dat laatste was ook zo, want nadat eerst Wim de Wilde met een machtige solo heel dicht naderde, kon deze met de “ex­presse" Jan Ruckert-Wiel de Ruyter mee aan de leiding komen en toen was ineens alle koersdrift weg. Er werd steeds meer verzaakt, men ging opzitten om te eten en achteraan kon men nu niet bepaald zien dat de Van Erp-renners (de ploegmakkers van Van Gerwen) zelf veel waarde aan de ontsnapping hecht­ten. Schuurman - een knap coureurtje die man uit Breukelen - ging met de Belg Van Vlierberghe in de aanval, was eerder met Kamiel Dhooge ook al eens naar voren getrokken. Het peloton naderde en naderde. Op kop fel rijdend Van den Bun­der, Pirard, Van Dongen en nog wat anderen. Tempo brekend nog altijd Jan Raas en Piet van der Kruijs, evenwel liep de winst vooraan hard terug. Na IJzendijke („Aisendieke" zeggen de Zeeuwsvlamingen) kwam de hergroepering, een vlucht van dik zestig kilometer was tot staan gebracht.

Daarna heeft Marc Steels alleen nog een grootscheepse aanval ontketend, reed ook hij kilometers lang voorop maar het wind­stille mooie nazomerweer maakte het beslist niet te moeilijk. Iedereen kon volgen, zelfs tot in Terneuzen waar Jan Raas en Gerry van Gerwen elkaar toch wat verkeerd begrepen voor de eindsprint en waar Peter Gbdde de hele “reutemeteut" in een machtige houdgreep hield. Hij werd er gelijk eindwinnaar mee. Een eindwinnaar die we hopelijk volgend jaar nog meer in grote wegkoersen gaan zien. Als criteriumrenner heeft hij zich namelijk al ruimschoots (twintig overwinningen) bewezen ...BRON: JAN BALDER

DE UITSLAGEN

le etappe: Oostburg-Oostburg 140 km: 1. J. Raas 3.17.17, 2. P. Godde 3.17.22, 3. G. van Gerwen 3.17.31, 4. F. van Katwijk 3.17.36, 5. A. van den Bunder 3.17.36, 6. P. van der Kruijs 3.17.36, 7. K. Dhooge (Belg.) 3.18.10, 8. L. Strabbe 3.18,10, 9. W. de Wilde 3.18.10, 10. A. Deusing 3.18.10, 11. W. de Ruyter 3.18.10, 12. H. Botterhuis 3.18.10, 13. B. Broere 3.18.10, 14. B. Solaro 3.18.10, 15. A. Prinsen 3.18.20, 16. P. Hoekstra 3.22.36, 17. J. Ruckert 3.22.36, 18. G. Tabak 3.22.36, 19. H. de Jong 3.22.36, 20. R. Kroep 3.22.36, 21. H. Mutsaars 3.22.36, 22. M. Steels (Berg.) 3.22.36, 23. L. van Nieuwkerk 3.22.36, 24. R. Verboom 3.22.36, 25. W. Hofstede 3.22.36, 26. L. Lubberding 3.22.36, 27. H. Smits 3.22.36, 28. F. Pirard 3.22.36, 29. T. Faas 3.22.36, 30. E. de Beule (Bedg.) 3.25.31.

Dagploegenklassement: 1. Tegelhandel Jan van Erp 9.52.49, 2. Hebro­Flandria 9.53.22, 3. Cafe-Restaurant Storm 9.54.30, 4. Faas-Sport 9.58.56, 5. Belgie 10.06.17, 6. Amstel Bier 10.10.43, 7. Caballero 10.10.43, 8. Van Nelle 10.10.43, 9. Bik-Sloopwerken 10.11.13, 10. Kledingbokser 10.16.45, 11. Bossche Staalbouw 10.19.52, 12. Overdbk-Novy 10.23.19, 13 A & O Supermarkt 10.56.45.

Philippine (individuele tijdrit) 11,5 km: 1. M. Steeds (Belg.) 14.31.3, 2. G. van Gerwen 14.36.0, 3. J. Ruckert 14.46.9, 4. P. Godde 14.47.6, 5. A. van den Bunder 14.48.1, 6. F. Pirard 15.05.8, 7. F. van Katwijk 15.10.5, 8. J. Raas 15.124, 9. L. den Hartigh 15.12.6, 10. C. van Dongen 15.16.7, 11. F. Ho;gerheiide 15.17.9, 12. A. Deusing 15.21.9, 13. C. Schuur­man 15.23.5, 14. J. Brink 15.23.9, 15. W. de Wilde 15.26.4, 16. L. Strobbe 15.26.7, 17. W. Liebrechts 15.27.5, 18. B. Broere 15.28.2, 19. G. Tabak 15.28.5, 20. H. de Jong 15.30.2, 21. H. Lunenburg 15.32.4, 22. P. Hoekstra 15.33.5, 23. P. van der Kruiis 15.34.5, 24. M. Fransen 15.36.0, 25. H. Lub­herding 15.36.3, 26. E. de Beule (Belg.) 15.37.5, 27. A. Smits 15.38.1, 28. G. Mak 15.40.1, 29. C. van der Helst (Belg.) 15.40.7, 30. A. Tak 15.41.1.

Algemeen ploegenklassement na de 2e etappe: 1. Tegelhandel Jan van Erp 10.38.09, 2. Hebro-Flandria 10.38.47, 3. Cafe-Restaurant Storm 10.40.46, 4. Faas Sport 10.45.58, 5. Belgie 10.52.06, 6. Bik-Sloopwerken 10.56.31, 7. Amstel Bier 10.56.49, 8. Caballero 10.57.22, 9. Van Nelle 10.57.57, 10. Kledingbokser 11.04.03, 11. Bossche Staalbouw 11.06.26, 12. Overdijk-Novy 11.11-08,13. A & O Supermarkt 11.45.24.

3e etappe: Terneuzen-Terneuzen 160 km: 1. P. Godde 3.40.16, 2. E. van der Helst (Belg.) 3.40.21, 3. P. Kuys 3.40.26, 4. C. van Bragt 3.40.31, 5. F. Hogerheide z.t., 6. G. van Gerwen z.t., 7. H. Botterhuis z.:t., 8. F. Pirard z.t., 9. R. Kroep z.t., 10. J. Raas z.t., 11,. E. de Beule (Berg.), zA., 12. F. Th(js z.t., 13. N. Sterk z.t., 14. A. ter Harmsel z.t., 15. F. van Katwk z.t., 16. H. Lubberding z.t., 17. H. Smit z.t., 18. T. Koop z.t., 19. F. van Vlierberghe (Belg.) z.t., 20. G. Mak z.f, 21. F. Verlinden z.t., 22. T. Faase z.t., 23. W. de Wilde z.t., 24. B. Sola­ro z.t., 25. B. Broere z.t., 26. A. Deusing z.t., 27. A. van Overveld z. t., 28. F. Verstappen z.t., 29. D. Green z.t., 30. P. de Jong z.t.

Dagploegenklassement: 1. Tegelhandel Jan van Erp 11.01.33 (23 pnt.), 2. Bik-Sloopwerken 11.01.33 (27 pnt.), 3. BeIgie 11.01.33 (32 pnt.), 4. Overdijk-Novy 11.01.33 (45 pnt.), 5. Amstel Bier 11.01.33 (53 pnt.), 6. Bossche Staalbouw 11.01.33 (62 pnt. ), 7. Hebro-Flandria 11.01.33 (63 pnt.), 8, K,ledingbokser 11.01.33 (66 pnt.), 9. Caballero 11.01.33 (69 pnt.), 10. Cafd-Resturant Storm 11.01.33 (70 pnt.), 11. Van Nelle 11.01.33 (80 pnt.), 12. Faas Sport 11.01.33 (86 pnt.), 13. A & O Super­markt 11.01.33 (93 pnt.).

EINDKLASSEMENTEN

Individueel - 1. P. Godde 7.12.25, 2. G. van Gerwen 7.12.38, 3. A. van den Bunder 7.12.55, 4. J. Raas 7.13.0, 5. F. van Katwijk 7.13.17, 6. P. van der Kru(is 7.13.41, 7. A. Deusing 7.14.02, 8. W. de Wiede 7.14.07, 9. L. Strabbe 7.14.07, 10. B. Broere 7.14.09, 11. H. Botterhuis 7.14.22, 12. K. Dhooge (Belg.) 7.14.26, 13. W. de Ruyter 7.14.37, 14. B. Solaro 7.14.44, 15. M. Steels (Berg.) 7.17.38, 16. J. Ruckert 7.17.53, 17. F. Pirard 7.18.12, 18. G. Tabak 7.18.35, 19. H. de Jong 7.18.37, 20. P. Hoekstra 7.18.40, 21. H. Lubberding 7.18.43, 22. H. Smits 7.18.45, 23. H. Mutsaars 7.18.50, 24. R. Kroep 7.18.56, 25. W. Hofstede 7.19.03, 26. T. Faase 7.19.06, 27. R. Verboom 7.19.22, 28. L. van Nieuwkerk 7.20.36, 29. C. van Dongen 7.21.18, 30. F. Hogerheide 7.21.19, 31. G. Schuurman 7.21.25, 32. C. van Bragt 7.21.33, 33. E. de Beule (Belg.) 7.21.39, 34. A. van Over­veld 7.21.45, 35. R. de Meijer (Belg.) 7.21.55, 36. M. Pronk 7.21.55, 37. J. Cooremans 7.21.59, 38. F. van Vlierberghe (Belg.) 7.22.03, 39. C. Spaans 7.22.14, 40. H. Hilberink 7.22.16, 41. T. de Lange 7.2'2.18, 42. P. de Jongh 7.22.28, 43. K. St. Nicolaas 7.22.33, 44. F. van Lachterop 7.22.41, 45. L. den Hartigh 7.23.53, 46. G. Mak 7.24.21, 47. P. Francois (Belg.) 7.24.46, 48. P. Kuys 7.24.46, 49. B. Libregts 7.24.59, 50. H. Harinck 7.25.43, 51. F. Thijs 7.26.03, 52. M. van Leeuwen 7.26.18, 53. E. de Block 7.26.32, 54. A. de Groot 7.26.36, 55. E. van der Helst (Belg.) 7.27.24, 56. W. Liebrechts 7.27.29, 57. M. Fransen 7.27.30, 58. H. Lunenburg 7.27.34, 59. A. Tak 7.27.35, 60. D. Green 7.27.43, 61. L. Verweij 7.27.59, 62. E: Waasdorp 7.28.13, 63. J. Crooymans 7.28.13, 64. N. Sterk 7.28.17, 65. F. Verstappen 7.28.38, 66. A. tet Harmsel 7.28.39, 67. C. Witkam 7.29.51, 68. T. Koop 7.29.53, 69. H. Hamers 7.30.43, 70. G. Schalck 7.32.53, 71. W. Schuurhuizen 7.33.22, 72. P. Franken 7.33.24, 73. J. van der Kooy 7.33.28, 74. P. de Kindt 7.33.55, 75. Th. van den Branden 7.34.57, 76. F. Verlinden 7.35.38, 77. W. Overdijk 7.40.49, 78. B. Wieles 7.50.39, 79. W. de Feber 7.51.19.

Ploegen - 1. Tegelhandel Jan van Erp 21.39.42, 2. Hebro-Flandria 21.40.20, 3. Cafe-Restaurant Storm 21.42.19, 4. Faas Sport 21.47.31, 5. Belgie 21.53.39, 6. Bik-Sloopwerken 21.58.04, 7. Amstel Bier 21.58.22, 8. Caballero 21.58.55, 9'. Van Nelle 21.59.30, 10. Kledingbokser 22.05.36, 11. Bossche Staalbouw 22.07.59, 12. Overdijk-Novy 22,.12.41, 13. A & O Supermarkt 22.46.57.

Punten - 1. Gerry van Gerwen 8 pnt., 2. Wiel de Ruyter 5 pnt., 3. Leon Strobbe 5 put, 4. Wim de Wilde 4 pnt., 5. Francois van Vlierberghe (Belg.) 3 pnt.

 

OOSTBURG.(1974.06.30)

Amateurs: 1. A. v. d. Bunder, 2. P. Godde, 3. G. St. Nicolaas, 4. C. de Smit, 5. K. St. Nicolaas, 6. R. Orcraft, 7. T. Carroll, 8. J. Marijs, 9. W. de Feber, 10. K. Tolhoek.

 

OOSTERHOUT.(1974.08.11)

Amateurs: 1. F. Hogerheide, 2. W. v. Steenis, 3. J. Kruunenberg, 4. T. ter Harmsel, 5. J. Zuydweg, 6. G. v, d. Bleeken (B.), 7. B. Geense, 8. P. Franken, 9. Oprins, 10. D. Nijhuis.

Junioren: 1. R v. d. Rakt, 2. W. Lugtenburg, 3. R. v. Djjk, 4. L. de Jager, 5. E. Geserick, 6. F. v. Dongen, 7. T. Petie, 8. J. Langstraat.

Nieuwelingen: 1. M. v. d. Broek, 2. J. Gobbels, 3. R. Bessems, 4. W. v. Dongen, 5. G. v. Loenhout, 6. A. de Vaan.

 

OOSTERHOUT.GLD.(1974.05.19)

Amateurs: 1. A. Nederlof, 2. G. Nederlof, 3. B. v. d. Stelt, 4. W. Pater, 5. E. Dickhof, 6. W. v. Steenis, 7. J. Marcus, 8. H. Rossen, 9. P. Neider­lof, 10. H. Koot.

Liefhebbers: 1. H. Krol, 2. J. Pluimers, 3. W. Felix, 4. J. v. d. Beek, 5. Th. Meijer, 6. G. Plieger, 7. W. v. Putten, 8. A. v. Melis, 9. N. Reg­ter, 10. P. Berrens.

 

OOST-SOUBURG.(1974.09.07)

Liefhebbers: 1. G. Plieger, 2. F. ter Harmsel, 3. A. v. d. Ploeg, 4. J. Mertens (B.), 5. A. Janssen (B.), 6. J. Tepoeter, 7. J. Carpentier (B.), 8. W. Pons, 9. M. v. d. Horst, 10. A. v. Beuzekom (B.).

Dames: 1. W. Kwantes, 2. T. v. d. Plaat, 3. K. v. Oosten-Hage, 4. B. v. d. Spiegel-Hage, 5. B. Huizinga, 6. B. v. IJken, 7. N. Streef, 8. G. Donker, 9. S. Methorst, 10. A. Kole.

Nieuwelingen: 1. C. Kokke, 2, A. Kokke, 3. M. Huizinga, 4. W. de Bruyn, 5. C. Dietvorst, 6. J. Vermeule.

Junioren: 1. W. Jeremiasse, 2. L. de Jager, 3. H. Nieuwdorp, 4. S. Polak, 5. H. v. Kuijk, 6. R. Kouijzer, 7. C. Broeders, 8. L. Paauwe.

Amateurs: 1. J. Raas, 2. A. v. d. Bunder, 3. A. Deusing, 4. R. Ver­boom, 5. K. Tolhoek, 6. H. de Jong, 7. C. Spaans, 8. S. Aarts, 9. J. Damen, 10. W. de Wilde.

 

OOSTVOORNE.KAMPLAAN.(1974.07.27)

Amateurs: 1. M. Venix, 2. A. Versluis, 3. B. Pronk, 4. J. Zuydweg, 5. P. v. Leeuwen, 6. L. Boose, 7. T. Koop, 8. W. Hofstede, 9. H. Pouw, 10. T. Blom.

Nieuwelingen: 1. C. Bernaards, 2. C. Hens, 3. S. Snijders, 4. E. Gesel, 5. P. Roosenburg, 6. L. Walraven.

 

OOSTZAAN.(1974.08.11)

Amateurs: 1. M. Pronk, 2. J. de Kind, 3. J. de Valk, 4. W. Gomes, 5. C. Giling, 6. S. Schuitemaker, 7. J. Overweg, 8. C. Opdam, 9. H. Langerijs, 10. P. Verdonk.

Nieuwelingen: 1. C. Schrijver, 2. P. Buijs, 3. R. Rabe, 4. E. de Nijs, 5. P. Hoornstra, 6. S. Snijders.

Liefhebbers: 1. T. Degeling, 2. A. Noors, 3. M, Bakker, 4. M. Berton, 5. P. Vilten, 6. P. Blom, 7. J. Timmer, 8. S. Lust, 9. L. Suiker, 10. E. de Vos.

 

OPLOO.(1974.04.21)

Amateurs: 1. F. Thijs, 2. J. Ruckert, 3. H. Rossen, 4. B. Groen, 5. H. Botterhuis, 6. J. Bakker, 7. R. Schuiten, 8. H. Sengers. 9. J. Cornelis­son, 10. J. Bruessing.

Junioren: 1. L. v. Vliet, 2. M. Havik, 3. A. Verhuysen, 4. P. Noy, 5. J. v. Veen, 6. P. Thiissen, 7. P. v. d. Heuvel, 8. D. Willigenburg.

Nieuwelingen: 1. J. Lammertink, 2. Chr. Bernaards, 3. A. de Jong, 4. A. Smulders, 5. H. Vaanhold.

 

OSS.(1974.04.30)

Nieuwelingen: 1. P. Koppert, 2. W. de Laat, 3. J. Rijkhof, 4. M. Schuf­felers, 5. B. Knipping.

Junioren: 1. P. Tijssen, 2. G. Bierings, 3. H. v. Boxtel, 4. J. v. Geur­den, 5. E. v. Kessel, 6. J. v. Vlijmen, 7. J. v. Erp, 8. A. v. Peer.

 

OSS.(1974.06.30)

Amateurs: 1. J. Swinnen, 2. J. Vlastuin, 3. J. Cornelissen, 4. J. Breur, 5. B. v. Lamoen, 6. B. Solaro, 7. W. de Ruyter, 8. J. v. Driel, 9. A. v. Elten, 10. E. Janssen.

Junioren: 1. K. v. d. Wereld, 2. D. Willigenburg, 3. R. Jligers, 4. Th. de Rooy, 5. W. Roosn, 6. J. v. Erp, 7. J. Oldemeulen, 8. T. Geevers.

 

OSSENDRECHT.(1974.06.18)

Amateurs: 1. Jan Spetgens; 2. Frits Pirard; 3. Andre Gevers;

Junioren: 1. leo van Vliet; 2. Peter van de Leij; 3. Eric Geserick;

 

OSSENDRECHT.(1974.08.25)

Rappe Donald Allan winnaar in Ossendrecht

Speaker Chris Delbressine (55) is reeds 16 jaar in de wieler­sport actief. Dit seizoen verzorgde hij o.m. “spreekbeurten" in Olympia's Ronde, hij was assistant-wedstrijdleider in klassie­kers, verzorgde voorstelling en koersverloop van vele prof­koersen en natuurlijk ook amateurwedstrijden. Chris kent de coureurs als geen ander en op zijn eigen manier brengt hij leven in het wielerspektakel. Herman Emmink heeft hem overigens al eens in zijn t.v.-programme “Wie van de drie" laten optreden.

Deze Chris Delbressine stelde op zondag 25 augustus - de dag waarop de beroepsrenners in Montreal voor de wereld­titel streden - 58 profs aan het publiek voor, Nederlanders, Belgen en zelfs een Columbiaan. En dan natuurlijk de Austra­liar Donald Allan, maar die gaan we langzamerhand als een landgenoot zien. De Frisol-man maakt een erg goed seizoen door, hij reed de Tour de France uit, hij zegevierde in Wate­ringen, hij boekt links en rechts knappe uitslagen en ... hij spreekt reeds een aardig mondje Nederlands.

Ossendrecht draait reeds vele jaren met profs en steeds zorgt Camiel Matheussens voor een goed veld coureurs. Als grens­plaats is Ossendrecht natuurlijk danig in trek bij de Belgen. Zeer attent koerste Jan van Katwijk, vorig jaar o.m. in Ossen­drecht winnaar maar dit seizoen nog steeds zonder een eerste plaats ondanks het feit dat hij wekelijks in de voorste rijen eindigt. Leuk werk van nieuwkomer Jan Breur, een jongen die in al zijn profkoersen in de prijzen eindigt. Veel bewonde­ring voor old-timer Cees Zoontjens die twee dagen achtereen goed in de slag was. Opnieuw werd bewezen dat Bennie Groen over een paar rappe spurtersbenen beschikt. Ongetwijfeld zal het succes van Bennie Groen - en in iets mindere mate van Wicher Vlot - ertoe bijdragen dat sponsor Nederlandsche Middenstandsbank in 1975 met nog meer genoegen voor de coureurs gaat zorgen. Er wordt in de wandelgangen reeds gemompeld, dat in 1975 ook Jans Vlot bij de profs gaat op treden.

Terug naar de orde van de dag. Slechts 1200 betalende bezoe­kers, althans volgens jurylid Nuyten, jammer maar waar is het dat in West-Brabant de belangstelling terugloopt. Waar is de tijd van Wim van Est en Wout Wagtmans, van Andre van Aert, Jacques van den Klundert en zovele anderen ge­bleven? West-Brabant heeft goede amateurs, zeer goede junio­ren maar slechts enkele profs: Rene Pijnen, Harm Ottenbros, Hennie Kuiper (de laatste twee zijn den nog import ook).

Toch een sprankelende koers, die halverwege beslist werd toen Donald Allan en Wim de Waal - de Raleigh-coureur is de laatste weken in een uitstekende vorm - wegsprongen. Een hele poos scheen het dat tussen deze twee de beslissing zou vallen, het liep anders uit. Vijf man kwamen bij de vluchters: Bas Hordijk van Raleigh, Jan Breur van Delbana, Ben Jan­broers van Diprotection - goed op dreef dit weekeinde -, de Belg Willy Govaerts en individueel Cees Zoontjens. Met name de prestaties van de dertigjarige Zoontjens moeten we onderstrepen. Deze coureur heeft een volledige werkweek en ken alleen in de avonduren trainen. Toch zit hij wekelijks in de slag en behaalt zijn prijs. In de spurt toonde Frisol-man Allan zich de rapste. Gerard Kamper was tussen kopgroep en pelo­ton geraakt en Bennie Groen won voor de zoveelste maal de spurt van hat langgerekte peloton.

BRON: AD J. VINGERHOETS

Beroepsrenners: 1. Donald Allan (AustraliO 100 km in 2.33.15, 2. Bas Hor­dijk, 3. Jan Breur, 4. Wim de Waal, 5. Ben Janbroers, 6. Cees Zoon­tjens, 7. Willy Govaerts (Belgia), 8. op 5 sec. Gerard Kamper, 9. op 10 sec. Bennie Groen, 10. Jan Krekels, 11. Ger Harings, 12. Jan van Katwijk, 13. Kamiel van Linden (Belgia), 14. Janus van Tol, 15. Ludo van Staeyen (Belgia), 16. Jan Serpenti, 17. Leo Duyndam, 18. Jo Vrancken, 19. Ludo van der Linden (Belgia), 20. Louis Westrus, 21. Giovanni Jimenez (Columbia), 22. Jan Brinkman, 23. Georges Barras (Belgie), 24. Wicher Vlot, 25. Herman Beiissens (Belgia), 26. Wim Kelleners, 27. Mathieu Pustjens, 28. Henk Prinsen, 29. Ko Blok, 30. Gerard Koop.

Amateurs (achter Javanti-motoren): 1. F. Hogerheide, 2. W. de Wilde, 3. R. Kroep, 4. R. Zuydweg, 5. H. Perfors, 6. W. v. Helvoirt, 7. W. Hofstede, 8. Th. v. d. Leist, 9. H. Vos, 10. F. Grootzwagers.

 

OUD GASTEL.(1974.04.21)

Amateurs: 1. A. v. d. Hoek, 2. C. v. Dongen, 3. T. v. Hasselt, 4. B. Broere, 5. A. v. d. Spiegel, 6. A. Tak, 7. A. Huisjes, 8. C. Stoutiesdik, 9. A. Oprins, 10. J. Hoogens.

Junioren: 1. J. Vooijs, 2. J. Jonkers, 3. A. Versteijlen, 4. P. de Bie, 5. J. Hummersdorp, 6. J. Oostdijk, 7. W. Hoondert, 8. De Peijper.

 

OUD VOSSEMEER.(1974.07.27)

Amateurs: 1. A. v. d. Bunder, 2. C. v. Dongen, 3. J. Raas, 4. F. Pirard, 5. B. Broere, 6. P. Franken, 7. M. Dohmen, 8. A. Deusing, 9. T. Face, 10. A. Tak.

Junioren: 1. L. v. Vliet, 2. B. v. Est, 3. M. Havik, 4. W. Lugtenburg, 5. A. Versteijlen, 6. H. Nieuwdorp, 7. J. Akkermans, 8. P. Valentlin.

Nieuwelingen: 1. J. Thijs, 2. L. Janszen, 3. P. Verheijen, 4. P. Heeren, 5. L. Veeke, 6. H, Noy.

 

OUDE TONGE.(1974.06.08)

Amateurs: 1. A. Tak, 2. G. St. Nicolaas, 3. F. Schiir, 4. P. Franken, 5. D. Groen, 6. J. Damen, 7. G. v. 't Geloof, 8. S. Berkhout, 9. H. Stander, 10. A. v. Treuen.

Junioren: 1. P. Valentiin, 2. W. Lugtenburg, 3. A. Versteillen, 4. W. Jeremiasse, 5. K. St.-Nicolaas, 6. A. v. Peer, 7. J. Hammendorf, 8. H. Donkers.

 

OUDEMIRDUM.(1974.07.17)

Amateurs: 1. D. v. Wijhe, 2. W. Vlot, 3. H. Snoeijink, 4. P. Hoekstra, 5. L. Hulzebosch, 6. G. Brokelman, 7. D. Lolkema, 8. G. Schalk, 9. A. Koster, 10. H. Ritterfeld (Dld.).

 

OUDENBOSCH.(1974.09.15)

Amateurs: 1. J. Konings, 2. B. Broere, 3. S. Berkhout, 4. C. Moritz, 5. G. Mak, 6. M. Jongenelen, 7. B. Geense, 8. J. Damen, 9. J. Over­weg, 10. J. Zoons.

Junioren: 1. P. Noy, 2. M. Havik, 3. B. v. Est, 4. L. de Jager, 5. Th. Hoger- vorst, 6. T. Griep, 7. C. den Brouwer, 8. M. Taverne.

Nieuwelingen: 1. P. Liefaard, 2. N. Snijders, 3. E. Breeman, 4. A. Buffs, 5. R. Kraabbeek, 6. A. v. d. Poel.

 

OUDERKERK A/D AMSTEL.(1974.06.16)

Amateurs: 1. J. Bruessing, 2. T. Smit, 3. H. Jacobs, 4. J. Kruunen­berg, 5. R. v. Trigt, 6. C. Moritz, 7. N. Vermeulen, 8. P. Ruiter, 9. P. de Vos, 10. J. Meijer.

Junioren: 1. R. Borst, 2. M. Visser, 3. L. v. Vliet, 4. T. de Root, 5. G. Kuit, 6. S. Kuiper, 7. J. v. d. Wijde, 8. J. Kuiken.

Nieuwelingen: 1. R. Bessems, 2. L. v. Velzen, 3. M. Taverne, 4. P. Hoornstra, 5. K. Balvert, 6. S. Snijders.

 

OUD-GASTEL.(1974.06.28)

Amateurs: 1. J. Konings, 2. J. v. Swinnen, 3. C. v. Dongen, 4. A. v. Overveld, 5. J. Breur, 6. P. Godde, 7. J. Voesenek, 8. C. Stoutjesdijk, 9. C. v. Bragt, 10. J. Schuitemaker.

Junioren: 1. P. Valentijn, 2. L. v. Vliet, 3. R. Stroosnijder, 4. J. Jon­ker, 5. E. v. Kessel, 6. W. Lugtenburg, 7. A. v. Vliet, 8. A. Versteijlen.

 

OVERLOON.(1974.06.16)

Amateurs: 1. P. v. d. Kruijs, 2. H. Botterhuis, 3. J. Spetgens, 4. J. Aling, 5. G. v. Gerwen, 6. W. de Ruyter, 7. A. v. Overveld, 8. G. Ooster­bosch, 9. H. Roelofs, 10. B. Pronk.

Junioren: 1. H. Rijks, 2. R. v. d. Braak, 3. T. Verstappen, 4. W. Maes­sen, 5. J. v. Gerwe, 6. G. Vixseboxe, 7. P. v. d. Heuvel, 8. P. v. d. Knoop.

Veteranen: 1. W. van Putten, 2. L. v. Ae,rde, 3. F. Cornelisse, 4. A. v. d. Bosch, 5. A. v. d. Hulst, 6. J. Koolhof, 7. H. Buis, 8. J. Walravens, 9. B. Boom, 10. P. v. d. Tol.