JAARGANG 1968

                              WEDSTRIJDEN O T/M O

OCHTEN.(1968.07.20)

Amateurs 100 km: 1. B. Janbroers 2.24.55, 2. J. Buis, 3. G. Leferink, 4. R. Liebrechts, 5. H. Hoogzaad, 6. J. Zoons, 7. W. Vlam, 8. M. Gerrits, 9. L. Westrus, 10. J. Cornelissen.

Nieuwelingen: 1. Henk Poppe; 2. Jos Schipper; 3. R. van de Vorle;

 

OEFFELT (18 augustus).1968

Amateurs: 1. M. de Koning, 2. J. v. d. Kamp, 3. C. Leunis, 4. M. v. d. Rooij, 5. M. Pennings, 6. J. de Wit, 7. J. Cornelissen, 8. L. Hooger­werf, 9. K. v. d. Knaap, 10. J. v. Kessel.

Nieuwelingen: 1. R. Zuliani, 2. H. Koot, 3. F. v. Katwijk, 4. H. Botter­huis, 6. R. v. d. Vork, 6. W. Willems, 7. H. Verhoeven, 8. J. Ubachs.

 

OIRSBEEK (29 september).1968

Amateurs: 1. J. Pol, 2. Benjamins, 3. Kelleneers, 4. Keijbeck, 5. Pust­jens, 6. Siega, 7. Schetters, 8. Vrancken, 9. Adriaans, 10. Buckx.

Nieuwelingen: 1. Dohmen, 2. Ceulen, 3. Boersma, 4. Sijen, 5. Meijs, 6. Dassen, 7. Koot, 8. Scheffers, 9. Degens, 10. Aarts.

 

OIRSCHOT (7 juli).1968

Amateurs 80 km: 1. J. Hordijk 2.56.12, 2. F. Kees, 3. P. v. d. Kruys, 4. T. Barten, 5. C. Vriens, 6. B. v. Dorth, 7. P. v. Buurden, 8. H. Ver­hoeven, 9. H. Opsteen, 10. J. Smulders.

Nieuwelingen 40 km: 1. F. v. d. Vleuten 55.58, 2. H. Koot, 3. W. Glas, 4. H. v. Leent, 5. W. Swinnen.

Adspiranten 20 km: 1. P. Maas 32.48, 2. V. Jansen, 3. T. Kuster.

 

OISTERWIJK.(1968.06.09)

Amateurs 100 km: 1. B. Solaro 2.20.31, 2. J. Smulders, 3. H. v. Bavel, 4. T. Schilperoort, 5. M. v. Hoogstraten, 6. J. Moret, 7. J. Paymans, 8. B. Slinks, 9. E. de Vlam, 10. J. v. d. Berg.

Nieuwelingen 50 km: 1. P. Remijn, 2. H. Botterhuis, 3. J. Schelling.

Adspiranten 20 km: 1. A. Dekker, 2. A. v. Herk, 3. G. v. Gerwen.

 

OLDEBROEK (1968.06.15)

Amateurs: 1. J. Peetoom (Vijfhuizen) 80 km, 2.02.13; 2. An Hulzenbosch (Beilen); 3. F. Niemeijer (Hengelo); 4. J. van Beek (Barneveld); 5. K. van der Knaap (De Kwakel); 6. H. Holstege (Nunspeet); 7. R. van Heesch (Soest); 8. H. Emmerzeel (Amsterdam); 9. D. van Wijhe (Oosterwol­de); 10. A van Ueden (Oss).

Aspiranten: 1. A. Bosch (Kampen) 20 km, 39.12; 2. W. Donselaar (Putten); 3. D. Schurman (Oldebroek).

 

OLDEBROEK (17 augustus).1968

Amateurs 80 km: 1. W. Holstege 1.59.13, 2. H. Holstege, 3. D. v. Wijhe, 4. H. J. Norel, 5. J. v. Beek, 6. H. Scholten, 7. A. Schroten, 8. H. ter Wel, 9. A. Kroneman, 10. G. Dickhof.

 

OLDEBROEK.(7 april).1968

Amateurs: 1. A. Kroneman 1.30.12, 2. D. v. Wijhe, 3. W. Hol­stege, 4. H. Scholten, 5. G. Dickhoff, 6. J. Lookamp, 7. D. Brink, 8. P. v. d. Wetering, 9. J. Hup, 10. C. Splinter.

Nieuwelingen: 1. A. Berghorst 1.20.39, 2. J. Wagenaar, 3. A. v. d. Venus.

Adspiranten: 1. H. Kamerhuis 30.20, 2. W. de Ruiter, 3. G. Auf der Haar.

 

OLDEMARKT (17 augustus).1968

Nieuwelingen 60 km: 1. G. Hoven 1.38.12, 2. H. Kruims, 3. H. Koot, 4. H. Haisma, 5. A. Bakker, 6. H. Schurink, 7. A. Sellig, 8. H. t. Klooster.

 

OLDEMARKT.(1968.00.00)

Nieuwelingen: 1. G. Hoven, 2. H. Kruims, 3. H. Koort, 4. A. Haisma, 5. A. Bakker, 6. H. Schurink, 7. A. Zilling, 8. H. ten Wooster.

 

OLDENZAAL (7 september).1968

Amateurs: 1. H. Kuiper, 2. Scheffer, 3. Scheuten, 4. Huisjes, 5. Kuskamper, 6. Jaarsma, 7. Meijer, 8. Lookamp, 9. Derkink, 10. Egberts.

 

OLST.(1968.06.09)

Amateurs 100 km: 1. A. Voogt 2.20.17, 2. W. Derkink, 3. B. Huizing, 4. W. Neeskens, 5. J. v. Dam, 6. J. Pluimers, 7. H. Kuiper.

 

OLYMPIA’S TOUR.68.01e RIT (23 mei).1968

Zonder meer kan hhet “geimproviseerde" wieler­gebeuren op Hemelvaartsdag en dat aan de eigenlijke Olympia's Tour door Nederland voorafging, als een geslaagd experiment worden aangemerkt. Niet alleen dat de persoonlijke tijdrit over vijf kilometer enigszins een beeld gaf van hoe de verhoudingen eigenlijk wel lagen, ook in het “contre la montre par equipes" kon men duidelijk de intentie waarnemen waarmede men aan dit meer­daagse fietsfestijn was begonnen en welke van zulk 'n uitermate groot belang is voor het slagen van Olym­pia's Tour. Deze regelrechte bot­sing tussen de „grootheden" en waarbij de, wat nonchalante Fe­dor den Hertog op een vreemde wijze werd bestraft, -sloeg in. Gaf een eerste afscheiding te kennen, welke weliswaar in se­conden en tienden van seconden werd uitgedrukt, maar die toch de richting aangaf waar de individu­ele favorieten en de meest homoge­ne ploeg moesten worden gezocht. Daarbij deed de al of niet groot zijn­de prestatie in het minuscule tijdritje niet doorslaggevend aan, ’t was meer een aandui­ding van wie wel en wie niet goed reed. Daar kwam nog bij dat de geklopten zich in de volgende dagen, tijdens de “ritten in lijn" zo­danig gingen presenteren, dat Olympia's Tour in sportief opzicht bij­zonder geslaagd mag worden genoemd.

Als zij nog even doorgroeien bezitten we spoedig een nieuw breed front van goede amateurs; men denke slechts aan een Jaak Frijters, Joop Zoetemelk, Jan Krekels, Leen de Groot en een Fedor den Hertog. Maar ook Leen Poortvliet, Tino Tabak, Herman Hoogzaad en de sterke Daan Holst klopten weer aan de deur. Daarbij kan men Wim Prinsen, Cor Baars, Cees Rentmeester en de grote af­wezige van deze Tour, de Brabander Rene Pijnen, evenmin ver­geten. Zij vormen een nieuwe basis, een toplaag waaruit mogelijk de grote kampioenen van morgen of desnoods overmorgen zullen opstaan.

Amateurs: 01e etappe A:Amsterdamse Bos, individuele tijdrit, 5 km: 1. H. Jansen 6.27.65 (bon.), 2. J. Zoetemelk 6.33.21 (bon.), 3. L. de Groot 6.40.64 (bon.), 4. H. Hoog­zaad 6.48.89, 5. L. Poortvliet 6.49.53, 6. T. Tabak 6.49.59, 7. E. Dickhof 6.49.97, 8. J. Krekels 6.50.31, 9. G. A. Leferink 6.51.74, 10. M. Pennings 6.52.07, 11. H. Luchies 6.52.35, 12. H. Benjamins 6.54.16, 13. A. Voogt 6.54.24, 14. P. Hoekstra 6.54.57, 15. H. Nieuwkamp 6.54.74, 16. C. Baars 6.56.12, 17. W. Deelen 6.56.72, 18. M. Pustjens 6.56.95, 19. W. Bravenboer 6.57.84, 20. P. Legierse 6.58.05, 21. R Snijder 6.58.40, 22. Chr. Pepels 6.58.66, 23. G. Zantingh 6.58.70, 24. B. Janbroers 6.59.13, 25. J. Vlot 6.59.38, 26. L. Mortensen (Den.) 6.59.50, 27. P. Dijkstra 6.59.58, 28. J. Frijters 6.59.95, 29. J. Bols 6.59.98, 30. C. Stam 7.00.02.

Amateurs: 01e etappe B: Ploegentijdrit, 10 km: 1. Smiths-Acifit 12.48.23 (bon.), 2. Vredestein 12.54.25 (bon.), 3. Caballero 13.03.94 (bon.), 4. Denemarken 13.09.96, 5. Amstel Bier 13.12.52, 6. Peugeot-Michelin 13.13.90, 7. Batavus 13.14.17, 8. ASC Olympia 13.14.70, 9. Sport '68 13.15.08, 10. Ovis 13.20.32, 11. Noordelijk Team 13.22.69, 12. E. O. Kroon 13.23.00, 13. Tsjechoslowakije 13.28.87, 14. Polen 18.31.32, 15. Flandria 13.34.33, 16. Ned. Militair Team 13.38.91.

OLYMPIA’S TOUR.68.02e RIT (24 mei).1968

Na het gebruikelijke ceremonieel dat met de voorstelling der ploegen op het Amsterdamse Rembrandtsplein gepaard ging, en het symbolische startschot dat commissaris van politie Landman loste, kon de 17e Olympia's Tour door Nederland dan toch heus op weg gaan voor de eerste echte “rit in lijn". Een etappe die door het hart van Nederland naar het Bra­bantse Waalwijk voerde.

Tot over de brug van Vianen, waar de groep in een lang lint in een razend tempo doorsjaste, gebeurde er buiten de gebruikelijke lekke banden en andere vormen van pech maar zeer weinig. Daarna kwam evenwel de rit volledig op gang; zonder oranje-truidrager Harrie Jansen echter, hij kreeg een lekke band te verwerken en moest alleen terugkomen. De sterke wind op de smalle Lekdijk blies nogal in het gezicht en deed de groep zelfs in twee stukken uit­eenvallen. Voor­aan liet de lange Leen Poortvliet zien, dat hij deze Olympia's Tour met een speciale bedoeling reed.

Zoals men weet kwam de Zuidhol­lander vorig jaar nogal ernstig ten val in de rit Den Haag-Vlissingen, maar dit jaar rijdt de Dirkslander met bijzonder veel overtuiging. Daar­om trok hij de meute uiteen, hij begeerde meer dan alleen maar de gedeelde glorie van zijn groep Smiths-Acifit tij­dens de ploegen­tijdrit. Met de Deen Leif Morten­sen trok hij op avontuur, dra ge­zelschap krijgend van Cor Leunis, Peter Legierse en een andere Deen, namelijk Jorgen Emil Hansen. Spoedig daarna reed Hansen lek, waar diens krachten waren toch al zodanig sangetast, dat men zijn weg­vallen niet eens miste. Trouwens, deze vlucht slaagde toch alleen maar op het onvoorstelbare doordrijven van de Zuidhollandse „locomotief". Achteraan was Jansen, die met Baars, Luchies en een groepje lossers, onder wie de Pool Boguslav Fornalczyk, Mathieu Pustjens, Van de Voort, Pepels en de Deen Hove, weer netjes in de rijen van de grote groep teruggekeerd en kon men met elkaar gaan uitmaken wie de jacht op het vermetele viertal vooraan zou openen. Dat werden Leen de Groot, Peter van Stralen en Wim Bravenboer, maar verder dan op dertig seconden van het alsmaar voortijlende viertal konden zij toch niet komen. Inmiddels had de Pool Jancovic in de buurt van Giessen­-Oudkerk de rest moeten loslaten.

Zo vergleed deze etappe en geleek het erop, dat de strijd voor deze dag gestreden was, want alle goede bedoelingen van het trio Leen de Groot ten spot, bleef men vooraan alsmaar doorstormen. Eerst voorbij Eethen, toen achter de kop alles weer bijeen was gesmolten, kwam, er vanuit het peloton een reactie, welke een briljant slot te zien gaf. Jaak Frijters, de heldere Nederlander uit Baarle-Hertog, spoot weg, direct nagezeten door de Fries Pier Dijkstra. En zowaar, met een prachtige poursuite kwam Frijters meer en meer naderbij, tot hij in de eerste straten van het drukke Waalwijk aansluiting vond. In de eindsprint moest hij echter met miniem verschil de eer aan Cor Leunis laten, kon Poortvliet de sierlijke oranje-trui over zijn sterke schouders laten glijden.

Amateurs: 02 etappe: 1. C. Leunis 3.16.03 (bon.), 2. J. Frijjters 3.16.08 (bon.), 3. L. Poortvliet 3.16.13 (bon.), 4. L. Mortensen 3.16.18, 5. P. Legierse z.t., 6. J. Krekels 3.16.31, 7. P. v. d. Voort z.t., 8. G. Harings 3.16.38, 9. R. Cornelisse, 10. J. v. Katwijk, 11. C. Rentmeester, 12. M. Gerrits, 13. S. Gazda, 14. J. Vrancken, 15. J. Smulders, allen z.t. als Harings.

Alg. klassement na 2e etappe: 1. L. Poortvliet 3.23.03, 2. H. Jansen 3.23.06, 3. C. Leunis 3.23.08, 4. J. Frijters 3.23.08, 5. J. Zoetemelk 3.23.11.

Dagploegenklassement: 1. E. O. Kroon 9.49.27, 2. Batavus 9.49.34, 3. Smiths-Acifit 9.49.34.

OLYMPIA’S TOUR.68.03e RIT (25 mei).1968

't Was evenals voorgaande jaren te verwachten, dat er in de etappe naar Heerlen weer ontieglijk hard gereden zou worden. Vooral de Limburgse „kleppers" gaan dan huiswaarts en daarom hield men het op een Harings of een Krekels. Daar kwam evenwel niets van in de bus, want juist de renners van het “bronsgroen eikehout" zouden op grandioze wijze de slag missen. Een slag welke in alle hevigheid ging losbarsten.

Na wat strovuur van onder andere Van Katwijk, Deelen, Snijder, Ger­rits, Balk en Tabak, die er perse „in" wilde vliegen, kwam reeds na 43 kilometer de definitieve afscheiding tot stand. Dat was tussen Oir­schot en Oostelbeers, waar Piet Hoekstra, Henk van Vught, Theo van der Leeuw, Cees Rentmeester, Frits Hoogerheide en Cees koeken de groep een vaarwel toezwaaiden. Er zat na een aarzelende winst toch wel schot in, want

toen het zestal een halve minuut winst boekte, kwamen ook Matthijs de Koning, Peter v. d. Kruys, Daan Holst, Harrie Schoofs en Marcel Pennings mede aan de spits. Moesten de twee laatsten de­ze expresse laten gaan, een ander trio, te weten Nan­no Bakker, Hans Verbeek en Peter Legierse overbrug­de de kloof even­eens. Nog was de vlucht niet com­pleet, want Jan van Katwijk, Cor Baars en Mat Gerrits be­grepen dat 't hoog­tepunt van deze zware etappe over ruim 180 kilometer nabij was. Er kwa­men zodoende zes­tien renners bijeen, niet voor lang ech­ter, want Cees Koe­ken moest na een lekke band met le­de ogen de anderen zien vertrekken.

Inmiddels begon het achteraan aan alle kanten te “kraken". Leider Leen Poortvliet, die maar al te goed wist dat hij het uiterst moeilijk zou krijgen, sleurde en trok, wilde met alle geweld zijn achterstand goedmaken. Zo ontstond eerstens een jachtformatie van twintig man met daarachter zoveel “splinterformaties" dat het niet anders kon of alles - behoudens de kopgroep - zou weer aaneensluiten. Daarmede was al het werk dat Nieuwkamp, de Deen Mortensen, Leunis, Van de Voort en Krekels, Prinsen, Poortvliet, Zoetemelk, Snijder, Van Stralen, Cornelisse en Jansen, alsmede al die anderen voor elkaar brachten, gedoemd als “onproduktief" te worden gekwalificeerd. Ook Ger Ha­rings, die zich in de slotfase ondanks zijn lekke band nog zo prachtig weerde, verder Janbroers, Tino Tabak, Vlot en Pennings deden hun uiterste best, terwijl Fedor den Hertog zich met een machtige sprong zowaar ook nog bij die omvangrijk(er) wordende groep presenteerde. Nog wilde men zich bij de beslissing - voorop vijftien renners met een voorsprong van ruim een minuut - niet neerleggen. Jergen Emil Hansen, Nico Vermeulen, Peter van de Voort (wat een sublieme stijl!) en Harry Jansen togen op jacht, dra gevolgd door Zoetemelk, Deelen, Snijder, Van Stralen en Krekels, Serpenti, Poortvliet en Riem. Na 147 kilometer, in de buurt van Roosteren, vervoegden zij het kwartet Harrie Jansen, maar nog zes andere kleppers, te weten Leferink, Nieuwkamp, Harings en Prinsen, Koeken en Pennings, volbrachten deze aansluiting.

Vooraan begon de strijd zich zo langzamerhand toe te spitsen. De kleine, driftige, zeer veel belovende De Koning, zonder meer een der sterkste doordrijvers, bleef het tempo opzwepen en ook Theo van der Leeuw gaf geen krimp wanneer het zware werk aan kop moest worden gedaan. Trouwens, allemaal - op Rentmeester en Gerrits na, die natuurlijk geen meter mochten „rijden" om hun ploegmakker Leen Poortvliet geen schade te berokkenen - deden zij hun uiterste best. Met nog een dikke tien kilometer te gaan, knalde Hoogerheide - in 1966 briljant overwinnaar van de tweedaagse Omloop van Zeeuwsch­-Vlaanderen - weg. Prompt kwamen ook De Groot, Rentmeester, Le­gierse, Van Katwijk, Gerrits en ... verrassing Bakker bij en dat bracht het einde van een rit, waarin het aan grootse wielerstrijd zeker niet heeft ontbroken. In een vlammende eindsprint legde De Groot de anderen zijn wil op. Hij inde niet alleen de vetste dagprijs, doch ook de leiderstrui. De grote verliezers van deze dag? Krekels, Harings. Zoetemelk, Den Hertog, Frijters, Tabak, Hoogzaad en nog enkele anderen. Hun achterstand telde men in minuten ...

Amateurs: 03 etappe: 1. L. de Groot 4.20.00 (bon.), 2. M. Gerrits 4.20.05 (bon.). 3. J. v. Katwijk 4.20.10 (bon.), 4. C. Rentmeester 4.20.16, 5. F. Hooger­heide 4.20.15, 6. N. Bakker 4.20.15, 7. P. Legierse 4.20.16, 8. D. Holst 4.20.46-9. P. Hoekstra 4.20.46, 10. M de Koning 4.20.46. 11. H. Verbeek 4.20.46, 12. C. Baars 4.20.46, 13. H. v. Vught 4.20.46, 14. Th. v. d. Leeuw 4.20.46, 15. P. v. d. Kruys 4.20.46.

Alg. klassement na de 3e etappe: 1. L. de Groot 7.43.19, 2. P. Legierse 7.43.31, 3. J. v. Katwijk 7.43.57, 4. M. Gerrits 7.43.57, 5. N. Bakker 7.43.58.

Dagploegenklassement: 1. Caballero 13.01.47, 2. Batavus 13.01.47, 3. Smiths-Acifit 13.03.42.

OLYMPIA’S TOUR.68.04e RIT (26 mei).1968

Regen, regen en nogeens regen. Wat een misera­bel mistroostig weer en wat werd verwacht, na­melijk een geweldige koers, is er niet eens uitgekomen! Met de rit over de zware Limburgse heuvels opperde men toch de mening, dat er een geweldig offensief tussen verschillende kanshebbers zou los­barsten. Het kwam er niet van, want ondanks de vele pogingen, schoof in Geleen zo'n grote groep over de finishlijn, dat er totaal geen belangrjjke verschuivingen in de algemene rangschikking plaatsvonden.

En aan die streep toonde de jonge Mat Gerrits uit Oploo, sterk aan­gemoedigd door de “volvette" premie van zijn sponsor Hurt Vyth, dat hij de slag tussen de in nevelen gehulde heuvels allerbest had door­stnan. Hij was meegegaan „tussen de wielen", gokte op een massale aankomst en zowaar: Gerrits had het goed bekeken.

Na een bijzonder sfeervolle ontvangst door het Heerlens gemeente­bestuur en heel wat drukte aan de start, vertrok het gezelschap voor de rit, welke misschien als een “koninginnerit" zou kunnen worden aangemerkt. Wimke Prinsen, het kleine vechtersbaasje uit het Bra­bantse Hank, ging het eerst weg. Zijn sprong mislukte, evenals de jump die Harrie Jansen plaatste. Toen Wahlwiller word bereikt en men een sterke stijging op moest, brak de groep in tweeen. Vooraan reed Leen de Groot zich alle duivels uit het kastje om de zaak zoveel mogelijk bijeen te houden.

Achteraan moest Leen Poortvliet 'n zelfde toer uitha­len om de schade na een lekke band weer ongedaan te maken, terwijl Jaak Frijters, die minder goed tus­sen de wielen kan rijden en ronduit bang is om zich in een “waaier" te wurmen, ook weer aansluiting wist te vinden.

Nog wat verderop waagden Chris Pepels en alweer Prinsen een po­ging, maar ook dat was tot mis­lukken gedoemd. Het viel niet mee,

PRINSEN BLEEF DOORHAMEREN

Inmiddels had de knokpartij al heel wat teweeg gebracht, want Marcel Pennings en Klaas Balk moesten of door onmacht of door pech afhaken en Cees Stam, die deze Tour in hoofdzaak rijdt om zich te gaan be­kwamen voor zijn optreden achter grote motoren, kon eveneens een ander wieltje laten steken. Ook Henk Nieuwkamp, die nog zulke pret­tige herinneringen heeft aan Limburg, toen hij in 1967 de provinciale rondrit won, moest van de fiets.

De Ossendrechtse Frits Hoogerheide, zonder meer een der favorieten voor de eindzege, flitste bij Gronsveld weg, in gezelschap van Chris Pepels. Nog even daarna kwamen ook Prinsen en Van Vught een kijkje nemen, direct gevolgd door Janbroers. Deze vlucht had inhoud ge­noeg, maar toen Peter van de Voort zich vooraan meldde en Cees Rentmeester achteraan een georganiseerde jacht ging opzetten, was na 86 kilometer, vlak voor Borgharen, alles weer broederlijk bijeen.

Nog wilde de striijdlustige Prinsen van geen wijken weten, want toen

Itteren was gepasseerd, ging de “dwerg" weer weg. Meteen reageerden De Koning, Van Vught en Nanno Bakker en toen maakte De Groot in zijn eentje deze vlucht wat gevaarlijker. Maar Limburgse Jan Krekels, tot dan toe eigenlijk wat teveel in de schaduw van zijn werkelijke kunnen, wilde ook wel mee. Weer ging Prinsen door, en dat kostte Bakker en De Koning de aansluiting. Bergop gaat het voor Prinsen nu eenmaal wat gemakkelijker dan voor de meesten van zijn sport­makkers. Leen de Groot, die het gevaar van deze aanval duidelijk in­zag, ging zodra het vlakker werd achter de durvers aan, maar kwam in moeilijkheden toen ook Rentmeester, Van Katwjjk, Gerrits zich als sterk trio presenteerden. Utrechtse Leen, moest zelfs lossen en kon ook niet meer aanhaken toen een nieuwe trein, bestaande uit Van Vught, Baars, Lucassen, Tabak, Hoogerheide, Deelen, Leferink en zowaar weer De Koning (een naam om te onthouden) denderend naar de spits spoorde. Dat was teveel van het goede en daarom moest De Groot wel overgaan tot een tegenaanval; in Meerssen - op twintig kilometer van de aankomst - werd de zaak weer herenigd. En toen gingen de mannen van Piet Liebregts, die met Rentmeester een serieu­ze aanval op de Oranje-trui hadden ondernomen, doch welke mislukte, het zo regelen, dat zij in het bijzjjn van hun baas tenminste met de grootste prijs van de dag naar hun hotel konden keren. Het is hun met etappe-winnaar Gerrits en de vierde plaats van Rentmeester uit­stekend gelukt!

Amateurs: 04e etappe: 1. M. Gerrits 2.45.34 (bon.), 2. B. Groen 2.45.39 (bon.), 3. H. Jansen 2.45.44 (bon.), 4. C. Rentmeester 2.45.49, 5. S. Gazda, 6. H. Lucassen, 7. J. Krekels, 8. C. Koeken. 9. J. v. Katwijk, 10.. B. Jan­broers, 11. R. Cornelisse, 12. J. E. Hansen, 13. N. Bakker, 14. P. Ovesen, 15. G. Zantingh, allen z.t. als Rentmeester.

Alg. klassement na de 4e etappe: 1. L. de Groot 10.29.08, 2. P. Legierse 10.29.20, 3. M. Gerrits 10.29.31, 4. J. v. Katwijk 10.29.46, 5. C. Rent­meester 10.29.47.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 8.17.27, 2. Smiths-Acifit z.t., 3. ASC Olympia z.t.

OLYMPIA’S TOUR.68.04e RIT (27 mei).1968

Met spanning wachtten de inwoners van hat Oost­-Brabantse plaatsje Oploo de komst van de vijfde etappe in Olympia's Tour af. Immers op deze dag zouden de plaatse­lijke favorieten, de kleine gedrongen Matje Gerrits of de sterke Jan van Katwijk wel een poging doen om De Groot uit het oranje te rijden dan wel met brio de etappe in de wacht te slepen? Niets van dat alles! Er werd een geheel andere ontknoping naar voren gebracht, een die in het algemeen klassement een lichte verschuiving aan de top ver­oorzaakte, een die voor de rappe Henk Nieuwkamp de grootste dag­winst bracht.

In de buurt van Helenaveen, na zo'n 65 kilometer rjjden, kwam het eerst tot een serieuze ontsnapping. Daarvoor waren het slechts enkele plaagstootjes geweest, die weliswaar naar openingen zochten, doch de zaak steeds weer gesloten vonden.

Nu echter begonnen Tino Tabak, Rink Cornelisse en Wessel Bosschie­ter, alle drie van de Olympia-ploeg, verder Cees Koeken en Wim Prinsen, Wim Bra­-

venboer en Pier Dijkstra alsmede de Deen Sven Rosen­meijer aan een aan­val, die hen dertig kilometer lang voorop zou houden.

Toch miste deze de­marrage teveel overtuigingskracht, evenals de kort daarop geplaatste uithaal van Fedor den Hertog. De Er­meloer, die nog lang niet de oude is, maar toch al het mogelijke doet om weer volledig aan de top te komen, vlamde naar voren.

Theo v. d. Leeuw, de kwieke Limbur­ger, Henk Benja­mins en Ben Jan­broers gingen met Den Hertog mee, maar zij konden hem niet voldoende aflossen. Er zat te weinig “snee" in hun rijden; 't duur­de allemaal te lang,'t ging teveel met horten en stoten. En dan zijn 45 seconden voorsprong heel vlug verspeeld.

Tussen Venray en Rips ging het spel weer op de wagen. Opnieuw

knalden negen dapperen de ruimte in, namelijk Aad Duyker, Cees Rentmeester, Wim Deelen, Daan Holst, Wim Bravenboer, Jo Vran­cken, Tino Tabak an de twee grootste rivalen van elkaar Peter Legier­se en . . . Leen de Groot himself. Ja, De Groot snapte de geniepige aanval van Legierse maar al te goed: de knaap uit Den Bommel was in de voorgaande dagen op zulk een verrassende wijze vooraan in het klassement gekomen, dat Utrechtse Leen de twaalf seconden winst op hem maar zeer benauwend vond. Daarom mocht hij geen enkel risico lopen en flitste naar deze expresse. Voor de anderen was de aardigheid er toen af.

De aansluiting werd een feit, maar op hetzelfde moment verstoorden Tino Tabak (alweer), Cees Koeken, Harrie Jansen en Gnus Zantingh, Siepke van de Burgh, Peter van Stralen, Daan Holst en de Deen Sven Rosenmeijer opnieuw de rust. Daze acht kwamen tot 35 seconden winst in de Ins, welke na de eerste doorkomst in Oploo nog genomen moest worden. Over Sint Anthonis, Ledeacker, Landhorst, Elsendorp en Rips lagen nog 32 kilometers te wachten, misschien zou in deze grote omloop nog een definitieve beslissing kunnen worden afge­dwongen. Het werd niets, want de koplopers moesten zwichten voor de druk van het peloton. Precies op het moment dat zij werden in­gelopen, ontstond een grote valpartij en daar op die onheilsplaats wer­den de illusies van en Jan van Katwijk en Mat Gerrits volledig aan puin geslagen ... De groep sloeg in tweeen en voorin had Nieuwkamp aan de streep geen enkele moeite met de rest.

Amateurs: 05e etappe: 1. H. Nieuwkamp 3.41.59 (bon.), 2. B. Groen 3.42.09 (bon.), 3. J. Serpenti 3.42.14 (bon.), 4. P. v. Stralen 3.42.19, 5. C. Koe­ken, 6. De Groot, 7. H. Jansen, 8. W. Bravenboer, 9. H. Verbeek, 10. P. Dijkstra, 11. G. Zantingh, 12. D. Holst, 13. K. Wilczek (Polen), 14. S. van de Burgh, 15. S. Rosenmeijer (Den.), allen z.t. als Van Stralen.

Alg. klassement na de 5e etappe: 1. L. de Groot 14.11.07, 2. N. Bakker op 39 sec., 3. F. Hoogerheide op 43 sec., 4. D. Hoist op 1.05 min., 5. P. Legierse op 1.06 min.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 11.05.57, 2. Batavus z.t., 3. Ca­ballero z.t.

OLYMPIA’S TOUR.68.05e RIT (28 mei).1968

Tussen Oploo en Nij­verdal lagen 176 kilo­meters voor de wielen; een afstand welke zonder meer kansen bood om nog eens flink “herrie" te schoppen. Jan van Katwijk en Henk Hoekstra, Jans Vlot en de Pool Kazimir Wilc­zek, Henk van Vught (eerste luite­nant van oranjetrui-drager Leen de Groot) en Leen Poortvliet, Mathieu Pustjens, Gerrit Leferink en alweer Leen Poortvliet: of alleen of met z'n tweeen probeerden deze renners aan de snelle, wurgende greep van het peloton te ontsnappen, maar het was er niet bij. Later, zo rond de 33e kilo­meter, toen Mathieu Pustjens en de kwieke Matthijs de Koning (geboren op 18 maart 1949, van beroep auto­monteur) uit Scherpenzeel het nog eens probeerden, kwam Leen de Groot hen persoonlijk tot de orde roepen. Daarmede gaf De Groot te kennen zijn positie bijzonder lief te hebben, hij zou ze met hand en tand ver­dedigen. Dat ondervond ook Tino Tabak, die eindelijk wat beter ging rijden, maar op de laatste dag naar Amsterdam zo'n ernstige val zou maken. .

Het zat de kleine Thijs de Koning, die voortgekomen is uit de Tour de Junior in Achterveld, niet lekker. Hij ging met Hoekstra, Van der Kruys en Koeken opnieuw aan de haal. Het viertal reikte naar een halve minuut winst, maar bleef toen hangen. Daardoor konden Roel Snijder, die de zaken eens in ogenschouw moest gaan nemen, Frits Hoogerheide en Henk Luchies eveneens aansluiten, maar toen Benja­mins en Zoetemelk alsmede de twee Denen Mortensen en Hove ook al naar de spits dongen, kwam een hevige tegenaanval op gang, welke alles weer ongedaan maakte.

Zo bleef deze rit een wisselend karakter behouden, want nauwelijks was de rust weergekeerd of Arnold Voogt ging er met Peter van der Kruys - later bijgestaan door de Pool Gazda, Tabak, Legierse en de twee “vergrendelaars" Cor Baas en Henk van Vught - vandoor. Hoe onschuldig deze ontsnapping ook leek, er kwam een omvangrijke groep tot stand, waarin alle favorieten een plaatsje vonden.

In deze groep kwam Leen Poortvliet overigens nogal raar te vallen. Hij reed in de kant, kwam in een heg terecht en daardoor kreeg zijn fiets zo'n zwieper, dat deze al zwaaiend door de lucht precies voor de wielen van Fedor den Hertog terecht kwam. De Ermeloer viel, maar wist tussen de volgwagens weer terug te komen.

Inmiddels waren Baars, Bosschieter en Koeken, later Poortvliet, Velt­huizen, Groen en Koot aan een opmars naar de eerste rijen begonnen.

In zijn eentje deed Peter van de Voort deze krachten slopende stunt na en zo kreeg men voor­aan een gezelschap van omstreeks veertig ren­ners. Daar begon het echter ook te “vlammen" met als gevolg dat Hans Verbeek, Theo van der Leeuw, Wim Deelen en de strijdlustige Peter van der Kruys opnieuw “los" kwamen en een halve mi­nuut winst konden boe­ken. Dat was het sein voor Wim Prinsen, die zich nog zo graag in de voorste regionen van het algemeen klassement wil­de plaatsen, om met Rink Cornelisse naar voren te stuiven. Na een inspan­nende achtervolging geraakte het tweetal voor­aan. Dat gebeurde vlak voor Lochem, maar nau­welijks zes kilometer ver­derop, in het Gelderse Laren, maakte Leen de Groot dat alles weer vro­lijk bij elkaar zat.

Het einde van de rit kwam in zicht en of­schoon nog vele demarrages werden geplaatst, kwam eerst de vlucht van Pier Dijkstra, Cor Baars, Tino Tabak, Arnold Voogt (eerste op de Holterberg) en animator Henk Riem tot een definitieve afscheiding. Vooral toen ook Jan Krekels en Henk Nieuwkamp mede vooraan kwamen. Bij de eerste doorkomst van etappeplaats Nijverdal bedroeg de voorsprong al een minuut en ofschoon achter hen nog een tegen­aanval met Harrie Jansen, Chris Pepels, Evert Dickhof, Jef Smulders. Ger Harings, Klaas Balk en Bennie Groen op gang kwam (werd ge­smoord), bleven deze zeventien dapperen toch vooruit. In de sprint klopte Krekels de als favoriet aangemerkte Nieuwkamp.

Amateurs: 1. J. Krekels, 176 km in 4.02.20 (bon.), 2. H. Nieuw­kamp 4.02.25 (bon.), 3. P. Dijkstra 4.02.30 (bon.), 4. C. Baars 4.02.35, 5. T. Tabak z.t., 6. A. Voogt z.t., 7. H. Riem z.t., 8. J. Frijters 4.03.17, 9. M. Gerrits 4.03.20, 10. J. v. Katwijk, 11. C. Koeken, 12. C. Rentmees­er, 13. S. Gazda, 14. H. Jansen, 15. B. Groen, allen z.t. als Gerrits.

Alg. klassement na de 6e etappe: 1. L. de Groot 18.14.27, 2. N. Bakker 8.15.06, 3. F. Hoogerheide 18.15.10, 4. D. Hoist 18.15.32, 5. P. Legierse 8.15.33.

Dagploegenklassement: 1. Amstel Bier 12.08.30, 2. ASC Olympia 12.08.30, ~. Noordelijk Team 12.09.15.

OLYMPIA’S TOUR.68.06e RIT (29 mei).1968

In het Overijsselse Nijverdal, waar men de wieler­sport een bijzonder goed hart toedraagt, was na­genoeg iedereen op de been om de rennersstoet een laatste „adieu" toe te roepen in zijn tocht naar eindplaats Amsterdam. Zou het - evenals rorig jaar - in deze laatste „schuif" nog tot een hevige botsing comen? Zoo men het Leen de Groot nog even extra moeilijk maken voor hij zijn triomfale intocht in de Amsterdamse Van Swindenstraat kon maken?

Even leek het erop toen Matje Gerrits met de Deen Jergen Emil Han­en naar voren ging. Waarschijnlijk had ploegleider Piet Liebregts zijn pupil op het hart gedrukt, dat er deze dag nog wat aan te doen zou zijn, wanneer men maar zou attaqueren. Het tempo, fel op gang getrokken door Cees Rentmeester (ook al een Smiths-Acifit-rijder) lag evenwel te hoog en daarom sorteerde deze vroege aanval geen enkel effect. De gesloten spoorbomen voorbij Laren (na 28 kilometer) gaven de meute gelegenheid weer eens even op adem te komen. Onmiddellijk is deze tweeeneenhalve minuut gedwongen rust, spoot Harrie Schoofs weg, doch evenals de overmoedige uitval van Rink Cornelisse werd alles weer netjes gelocaliseerd. Nadat Wim Deelen - met aan zijn wiel Henk van Vught -en vergeefse poging had ondernomen, was het di­e laatste die een aloude verdedigingstaktiek ging toepassen. Hij viel zelf aan, maar prompt kwa­men ook Leen Poortvliet, de Deen Per Ovesen, Frits Hoogerheide en Roel Snijder mede voor­an. Ja, de Caballero-rij­ders hadden de zaak zeer goed in handen. Zij had­den sleutels die op alle sloten pasten en daarom brachten de twintig se­onden winst geen enkele verontrusting teweeg.

Net voor het nauwe spoorwegovergangetje in Ede waren Cees Koeken en Jef Smulders ont­napt en juist toen zij de overgang waren gepas­eerd, moest de rest wachten voor de snel na­derende trein ... Daar­door kon de voorsprong van Koeken – Smulders  liet zich al vrij vlug te­ugzakken - oplopen tot bijna een minuut. Achteraan vond een valpartij plaats, welke voor enkele renners tot gevolg had dat zij een sterke jacht moesten ontketenen om weer bij te komen. In de pits van het jagende pe­loton trachtte Rink Cor­nelisse mede vooraan to geraken, doch de groep - sterk aangevuurd door Leen de Groot - rea­geerde onmiddellijk. De Utrechter zou het zelfs nog frappanter gaan doen. Hij ging zelf rijden, met als gevolg dat er zich een langgerekt pelo­ton door Leersum, Doorn, Maarn, Woudenberg, Zeist, Huis ter Heide en De Bilt slingerde. Daar­door werd Koeken, die ondertussen gezelschap had gekregen van Tino Tabak en Peter van den Donk, na een vlucht van ruim veertig kilometer weer netjes ingere­kend. Voor Tabak kwam er op de smalle weg door Maartensdijk en Hollandsche Rading overigens nog een zeer triest vervolg. Het lag voor de hand dat het hier weleens kon gebeuren, de spits waaierde nogal over de weg. Daarom wilde hij zich er eveneens in “werpen", knalde tegen een boom en moest met een vrij ernstige bloeduitstor-­

ting in de arm naar een ziekenhuis worden vervoerd. 't Viel achteraf gelukkig allemaal wel mee.

De Ossendrechter Leo Bogers, die beslist meer kan dan hij in Olym­pia's Tour heeft laten zien, flitste vlak voor Hilversum weg. Hij kreeg meteen Henk van Vught en Wim Deelen mee. Ook Wim Prinsen, later Ben Janbroers en Guus Zantingh en tenslotte Aad Duyker sprongen op de plank welke met reuzevaart werd ingetrokken. Gerrit Leferink, Cor Baars, Leen Poortvliet en Joop Zoetemelk formeerden een tweede vluchtgroepje; voor Harrie Jansen een aanleiding om ook eens zijn kunnen te demonstreren. Het begon te spannen, want plotseling ging ook Nanno Bakker - goed gesteund door ploegmakker Jacques Frijters - over tot een felle aanval. De Groot, tot dan toe de situatie volkomen meester, kreeg het even benauwd. Furieus vocht hij zich tot bij Bak­ker, want diens 39 seconden achterstand waren nu eenmaal zo eng, dat geen enkele vergissing mocht worden gemaakt. Verder dan het groepje met Harrie Jansen en Joop Zoetemelk kwam men evenwel niet, want vooraan bleef de vlucht steeds meer gestalte krijgen. De voorsprong schommelde, dan weer veertig of vijftig seconden, maar toen Ben Jan­broers met een formidabele eindsprint zich het eerst aan de allerlaatste eindstreep in de Van Swindenstraat meldde, was de kloof toch uit­gegroeid tot 1 minuut en zeven seconden.

't Was gebeurd, de zevendaagse rondrit door Nederland behoorde tot het verleden en een sterke, grote winnaar kon worden gehuldigd. Een winnaar die precies wist waar hij zijn slag moest slaan en nadien zo'n doeltreffende verdedigingstaktiek toepaste, dat hem en niemand anders de meeste eer toekwam. En dat De Groot in zijn ploegmakkers Snijder, Van Vught (vooral deze), Baars, Bols en Harings zeer goede recruten bezat, werd onderstreept door het feit dat ook de eindrang­schikking der ploegen in de portefeuille der Caballero's terecht kwam.

Amateurs: 1. B. Janbroers, 186 km in 4.14.04 (bon.), 2. G. Zantingh 4.14.09 (bon.), 3. H. v. Vught 4.14.14 (bon.), 4. A. Duyker 4.14.19, 5. L. Bogers z.t., 6. W. Prinsen z.t., 7. W. Deelen z.t., 8. H. Jansen 4.15.05, 9. S. Douma, 10. J. Krekels, 11. W. Bravenboer, 12. R. Cornelisse, 13. K. Wilczek, 14. H. Nieuwkamp, 15, C. Leunis, allen z.t. als Jansen.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 12.43.43, 2. Batavus 12.44.29, 3. ASC Olympia 12.44.29.

ALGEMEEN EINDKLASSEMENT

Amateurs:1. L. de Groot 22.29.32, 2. N. Bakker 22.30.11, 3. F. Hoogerheide 22.30.15, 4. D. Holst 22.30.37, 5. P. Legierse 22.30.38, 6. H. v. Vught 22.30.45, 7. M. Gerrits 22.30.49, 8. J. v. Katwijk 22.31.04, 9. C. Rentmeester 22.31.05, 10. Th. v. d. Leeuw 22.31.35, 11. P. v. d. Kruys 22.31.43, 12. M. de Ko­ning 22.31.45, 13. W. Deelen 22.32.14, 14. H. Jansen 22.32.26, 15. J. Kre­kels 22.32.40, 16. J. Serpenti 22.33.11, 17. H. Riem 22.33.18, 18. W. Prin­sen 22.33.25, 19. R. Snijder 22.33.25, 20. G. A. Leferink 22.33.49, 21. L. Poortvliet 22.33.53, 22. C. Koeken 22.33.53, 23. G. Harings 22.33.57, 24. J. Zoetemelk 22.34.01, 25. J. E. Hansen (Denemarken) 22.34.06, 26. P. v. d. Voort 22.35.19, 27. B. Groen 22.35.49, 28. B. Janbroers 22.35.50, 29. R. Cornelisse 22.36.57, 30. L. Mortensen (Denemarken) 22.37.01, 31. S. Gazda (Polen) 22.37.05, 32. P. Dijkstra 22.37.14, 33. A. Duyker 22.37.17, 34. J. Frijters 22.37.25, 35. G. Zantingh 22.37.42, 36. E. Dickhof 22.37.48, 37. W. Bravenboer 22.38.37, 38. J. Bols 22.38.39, 39. C. Baars 22.38.44, 40. H. Verbeek 22.39.41, 41. A. Voogt 22.39.45, 42. H. Nieuwkamp 22.42.47, 43. N. Vermeulen 22.43.08, 44. P. Hove (Denemarken) 22.43.33, 45. L. Bogers 22.43.57, 46. H. Schoofs 22.44.06, 47. K. Wilczek (Polen) 22.44.27, 48. J. Vrancken 22.44.33, 49. P. v. Stralen 22.46.40, 50. C. Leunis 22.46.47, 51. S. v. d. Burgh 22.47.26, 52. H. Benjamins 22.47.58, 53. H. Lucassen 22.49.59, 54. J. Vlot 22.50.19, 55. L. Brouns 22.50.38, 56. H. Hoekstra 22.50.39, 57. P. Hoekstra 22.52.18, 58. W. Bosschieter 22.52.50, 59. M. Pennings 22.53.07, 60. J. de Wit 22.53.51, 61. K. Koot 22.53.51, 62. H. v. d. Moot 22.53.52, 63. C. Smit 22.54.14, 64. P. Ovesen (Denemarken) 22.54.60, 65. P. v. d. Donk 22.56.36, 66. K. Balk 22.57.30, 67. Chr. Pepels 22.57.35, 68. G. Velthuizen 22.59.18, 69. M. Pustjens 22.59.47, 70. J. Smul­ders 22.60.17, 71. F. Buurmeyer 23.01.10, 72. S. Douma 23.03.45, 73. S. A. Rosenmeijer (Denemarken) 23.07.09, 74. H. Luchies 23.08.53, 75. R. Jancovic (Tsjechoslowakije) 23.15.46, 76. T. Bochnia (Polen) 23.17.56, 77. P. Holly (Tsjechoslowakije) 23.19.02, 78. A. v. d. Ende 23.26.27, 79. F. Kees 23.34.24, 80. O. Aadal (Denemarken) 24.14.47.

EINDSTAND PUNTENKLASSEMENT (Sport en Sportwereld)

1. J. Krekels 74 pnt., 2. H. Jansen 72 pnt., 3. M. Gerrits 60 pnt., 4. L. de Groot 58 pnt., 5. H. Nieuwkamp 57 pnt., 6. B. Groen 53 pnt., 7. C. Rentmeester ,53 pot., 8. J. v. Katwijk 52 pnt., 9. C. Koeken 39 pnt., 10. B. Janbroers 35 pnt.

EINDSTAND ALGEMEEN PLOEGENRLASSEMENT (Skol)

1. Caballero 67.21.53, 2. Batavus 67.22.28, 3. Amstel Bier 67.26.04, 4. Smiths-Acifit 67.26.31, 5. E. O. Kroon 67.27.50, 6. Vredestein 67.29.18, 7. Peugeot-Michelin 67.32.00, 8. Dvis 67.33.48, 9. Sport '68 67.35.21, 10. ASC Olympia 67.36.46, 11. Denemarken 67.39.07, 12. Noordelijk Team 68.04.56, 13. Flandria 68.05.47, 14. Ned. Militair Team 68.07.05, 15. Polen 68.21.59.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE.(1968.03.24)

“Koninginne-klassieker"

              OMLOOP VAN DE BARONIE

                                   straalde weer majestueus

                     Incidentrijke eindspurt bracht COR BAARS zege

Wat Parijs-Roubaix is voor de internationale wielertop, dat is de Omloop van de Baronie voor onze vaderlandse amateur­routiers. In Brabants meest afgelegen zuid-westhoek, waar lange, open polderwegen geplaveid zijn met lastige kasseien en de voorjaarswind over de gladgeploegde akkers aan komt stormen, is het moeilijk, uiterst moeilijk om een goede uitslag te rijden. Daar blijven slechts de allersterksten overeind, daar leert men uit welke houtsoort de pur sang wielrenner is ge­sneden.

Natuurlijk speelt de factor geluk daarbij een minstens even grote rol, maar men moet aan atletische gaven toch bijzonder veel bezitten om ergens een ,gooi" te durven doen naar ofwel de eerste, ofwel een der volgende ereplaatsen.

Wel, uiteindelijke winnaar Cor Baars, de zelfverzekerde 23­jarige Haarlemse constructie-bankwerker, bezit deze eigen­schappen. Maar zijn lastigste rivaal, de kleine “Wimke" Prin­sen uit Hank, evenzeer. Samen waren zij met meer dan vijftig kilometer voor de wielen op de loop, gegaan, samen moesten zij het op de moeilijke sintels van het Bredase Sportpark uit­vechten. Prinsen leidde en geleek te gaan winnen, toen echter kwam Cor Baars naast hem en week iets van de rechte lijn af. In een reflex greep Prinsen naar zijn strijdmakker, duwde hem af en werd zeer terecht gedeklasseerd.

Het was op deze zondagmorgen van de 24e maart 1968 wer­kelijk een stralende dag. Uit de wind zelfs warm; geen wonder dat er niets dan blijde gezichten waren te aanschouwen. Im­mers vandaag zou de klassieke Omloop van de Baronie, dat prachtige stuk organisatie van de onvervalste wielervrienden Simons, Van den Wijngaard, Van Tilburg en Petrucco worden verreden. Zonder enige twijfel was er daarom een flonkerend stuk koerswerk te verwachten ...

FEL GEVECHT ...

Dat is er geheel uit gekomen, want voordat Moerdijk (na 31 km) werd bereikt, was het lange, bontgekleurde rennerslint al geheel uiteengerafeld. Achterin ,zwommen" vele gelosten, die een duidelijk tekort aan kilometers in de benen, aan werke­lijke kunde of aan conditie en vorm bezitten. Toch ontwaarden we tussen dit immense leger van “naamlozen" ook enkele knapen, bij voorbeeld de stijlrijke Adri van Host uit Tilburg of de soms zo goed rijdende Leo van Schalen uit Lierop, die met een beetje meer attent zijn, met meer op het wiel van de ster­ken te rijden, daar zeker niet in verzeild hadden behoeven te geraken. Ad van Overveld, een dag eerder nog zo knap voor de dag komend in de Ronde van Zuid-Holland, vond zijn „Waterloo" langs de met frisse madeliefjes getooide Buiten­dijk. Een lekke band velde hem, hetgeen Verdonk uit Goirle ook al overkwam.

Vooraan bliksemde het inmiddels hard; een sterke kopgroep met Cees Kooken, Wim Prinsen (de animator), Fred van Lachterop, Henk Nieuwkamp, Jan Serpenti, Jan Tabak (de Nederlandse Nieuw-Zeelander), Ben Janbroers, Leen de Groot, Jan Krekels, Rene Pijnen en Daan Holst, verder met Cees Rentmeester, Bart Solaro, Leen Poortvliet, Tiny van Hasselt en Herman Hoogzaad. Deze laatste kwam echter helaas ten val en moest met lede ogen aanzien hoe deze “trein" in een steeds razender tempo naar voren denderde.

Toch was de voorsprong, die rond de vijfhonderd meter schom­melde, niet voldoende, want in de tweede jachtformatie be­wogen Jan van Kessel, Cor Baars, Peter van de Voort, Charles de Smet (wat een klasse!), Cees Frijters en Wicher Vlot, Cees van Dorst, Hans Verbeek, Leon Schrauwen, Arie Versluis, Leen Poortvliet, Marcel Pennings, Rink Cornelisse en de nog steeds niet in oude doen zijnde Hans Eckelboom hemel en aarde om minstens op de treeplank van het eerste treinstel te komen. Na ongeveer zestig kilometer, in Oud-Gastel, ge­beurde dat en toen kon er gelijk over de rest van het in vijf a zes groepen uiteengeslagen peloton een kruisje worden ge­slagen. Zij waren allemaal “gezien", kwamen te laat voor de helse strijd, die zich in de “Hel van Moerstraten" zou gaan afspelen.

Wicher Vlot uit Wanneperveen, vorig seizoen zo glansrijk nieuwelingen winnaar in de Acht van Chaam, moest het eerst van de fiets voor een lekke band, een driehonderdtal meters verder voelde Rentmeester zijn velg stoten, nog een kilometer daarna ging Jan Krekels door zijn tube. Verbeek (als eerste), Van Hasselt en Eckelboom werden, evenals wat later Van Kessel en Frijters, afgehaakt. Een lot, dat ook de moedige Arie Versluis uit Lexmond overkwam. Inmiddels had Rent­meester van zijn ploegleider een ander wiel gekregen en in een prachtige jump zijn plaats vooraan heroverd, maar hij werd na afloop voor dit vergrijp (de helft van de koers was nog niet om) gediskwalificeerd.

In de achterhoede probeerden Adrie Naaktgeboren, Peter van Doorn, Riny Huybregts, Wessel Bosschieter, Nanno Bakker, Chris Kipping, Jan van der Haar, Willy Moonen, Guus Leliaert en Adrie Wouters de opgelopen achterstand nog enigszins ongedaan te maken, terwijl op anderhalve minuut van de kop­lopers Frijters, Eckelboom, Van Kessel en Krekels met de opgepikte Versluis ook weer een ploegje vormden.

PRACHTIGE FINALE

Het lag voor de hand dat de omvangrijke kopgroep, waarin de intrige, het spel om elkaar uit te schakelen, steeds duidelijker vormen aannam; nog uit elkaar zou worden gerukt. Baars, Van Dorst, De Groot en de formidabel rijdende Peter van de Voort (last van een ontstoken Achillespees) jumpten al eens vooruit, prompt reageerden Fred van Lachterop en Leen Poortvliet, alsmede Wim Prinsen, welke laatste evenwel net niet kon aanpikken. Baars en Van de Voort gingen daarop nog een keer weg en daarmede werd het verband verbroken. Ze werden weer teruggehaald en deze jacht werd voor Rink Cornelisse, die aldoor op het kantje reed, teveel. Leen Poort­vliet, geremd door een lekke band, wist de aansluiting in een magnifieke ren weer te volbrengen. Nog raasde de demarrage­vlam door de eerste gelederen, want toen Nieuwkamp en Rentmeester door een slippartij onderuit gingen, kon alleen de laatste nog maar net aanhaken. Toni Tabak, zoon van een Nederlandse emigrant in Nieuw-Zeeland maar tegenwoordig in Amsterdam woonachtig, knalde weg. De man, die vorige week in de Belgische wegwedstrijd Gent-Ieperen furore maakte, durfde het gevecht met alle gerenommeerde sterken wel aan. Direct echter wipten Cor Baars en Wim Prinsen achter hem aan. De moeilijke kasseiwegen tussen Rijsbergen en Ulvenhout (na zo'n 115 km) braken echter zijn cadans en Tabak, die in feite de vrijheidspoort Voor Baars en Prinsen opende, moest weer terug. Leon Schrauwen uit Ossendrecht, een “nieuwe", veelbelovende knaap, sprong nog even bij hem om misschien samen bij het eerste duo te komen, maar ook deze vertwijfelde poging sorteerde geen enkel effect meer. De loopplank was door Baars - sterk en regelmatig - en Prinsen - solide en driftig - ingetrokken. Samen liepen zij steeds verder uit, beukten zich over de lastige wegen met dan de wind opzij, dan van voren of dan weer in de rug, naar voren.

Daar kon de groep, waaruit Van de Voort, Koeken en Tabak nog werden gelost, geen enkele verandering meer in aan­brengen.

Prinsen kwam door de (te) nauwe doorgang het eerst de sin­telbaan op, stuurde over de mulle assebaan zo uitgekookt mogelijk. Ruim door de bocht, daarmede beogend Baars in de volle wind te zetten. Deze wrong zich evenwel toch nog naast Prinsen. De reflex voor voorstelbaar, maar “truitje trekken" mag nu eenmaal niet. En al kwam Prinsen dan duidelijk afge­scheiden voor Baars over de eindstreep, de zege ging naar de Haarlemmer.

Vorig jaar won Baars een zestal criterium-wedstrijden (onder andere ook in Belgie en Duitsland), maar kwam vooral in het nieuws door zijn eindzege in de Internationale Wieler Avond Zesdaagse.BRON JAN BALDER

Amateurs: 1. C. Baars, Haarlem 163 km in 4.03.18: 2. W. Prinsen, Hank; 3. op 2.25 min. L. Schrauwen, Ossendrecht; 4. Bart Solaro, Den Bosch; 5. J. Serpenti, Wijk aan Zee: 6. R. Pijnen, Woensdrecht; 7. D. Holst, Amsterdam; 8. F. van Lachterop, Amsterdam; 9. M.  Pennings, Nieuw-Vennep; 10. L. Poortvliet, Dirksland; 11. L. de Groot, Utrecht; 12. op 4.52 min. J. Tabak, Amsterdam (Nieuw-Zeeland); 13. P. v. d. Voort, Amsterdam-Sloten: 14. op 7.22 min. Ch. De Smet, Hoofdplaat; 15. C. Koeken, Achtmaal: 16. op 9.17 min. W. Vlot, Wanneperveen; 17. C. v. Dorst, Roosendaal; 18. op 10.13 min. J. Al­dershof, Haarlem; 19. op 11.14 min. W. Bosschieter, Amsterdam; 20. K. v. Opdorp, Hoogerheide; 21. J. v. d. Berg, Hoeven; 22. T. Gruyters, Stiphout; 23. W. Liebrechts, Vlaardingen; 24. H. Beurskens, Linne; 25. N. Vermeulen, Amsterdam; 26. L. Brouns, Heerlen; 27. op 14.52 min. C. Kipping, Den Haag; 28. op 17.03 min. N. Bakker, Wieringer­werf; 29. H. Stander, Oude Tonge; 30. op 17.37 min. J. v. d. Haar, Gouda; 31. B. v. Zantvoort, Weert; 32. L. v. Dam, Eindhoven; 33. T. Schilperoort, Zwijndrecht; 34. op 18.23 min. B. Breur, Oude Tonge; 35. J. Schoutens, Nieuw-Vossemeer.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER.(18 mei).1968

16e Ronde om de Haarlemmermeer vergleed in roemloze vlucht

Utrechter LEEN DE GROOT tot winnaar verklaard

De meningen omtrent de volle winst in het felle sprintgevecht tussen Leen de Groot en Rink Cornelisse waren nogal verdeeld. De ene partij gaf Cornelisse voor, de andere De Groot. 't Was dan ook erg moeilijk te zien, maar de frele Amsterdammer, die zich werkeljjk zo fantastisch had geweerd, was pertinent zeker.

„Ik heb gewonnen en niet Leen de Groot!"

Edoch, de kamprechterlijke beslissing bleef bij het eerder genomen besluit: Leen de Groot (Utrecht) eerste, Rink Cornelisse (Amsterdam) tweede. De waterlanders vloeiden, een protest volgde. Alles tevergeefs.

En wat Leen de Groot, de sportieve knaap uit 't Sticht er allemaal over zei? “Heus, ik heb niet gekeken; alleen maar uit volle macht gespurt. Belust om toch nog te winnen, nadat ze mij in de laatste kilometers nog terughaalden. Gelijk aasgieren waren ze op me neer­gestreken en vooral toen Ted Blom, mien heimelijke “dekking", zo ongelukkig kwam te vallen, wist ik dat er vooral op Leen de Groot zou worden gelet. Daarom ging ik bij de laatste bocht naar de finish gelijk keihard aan, hopende de anderen gedecideerd te kloppen. Het was echter nog een flink eindje, ik heb niet meer gekeken . . ."

En opnieuw herhaalt de op 16 april juist 22 jaar geworden Leen de Groot: alleen maar zo hard mogelijk gespurt! Dat was het slot van de zestiende Ronde om de Haarlemmermeer, waarvoor het 5 Mei-comite van de Halfwegse Sportclub De Bataaf zich al organiserend zo gewel­dig heeft ingezet, maar die qua koers toch zo verschrikkelijk weinig te betekenen had. Niet dat het parcours in en om de altijd winderige Haarlemmermeerpolder te licht was of geen mogelijkheden bood voor sterke demarrages, lange jachten enzovoorts. Neen, het mankeerde gewoon aan activiteit in het deelnemersveld, aan het grillige koersverloop.

Want reeds na zo'n 50 kilometer sleurde zich een groep van vijftien renners los en daarmede was de beslissing geforceerd.

DOELBEWUST

Leen de Groot, die een halfbroer is van oud-wiel­renner Wim Breeuwer, begon dit jaar later dan gewoonlijk met de voorjaarstraining. Speciaal met het oog op de komende grote gebeurtenissen zoals Tour de 1'Avenir en Olympische Spelen. Waarin De Groot, als hij definitief gekozen wordt, zo goed mogelijk wil presteren. De eerste winst behaalde hij in het criterium van Esch, vervolgens wat goede plaatsingen in onder andere de Ronde van Belgie. En nu dan de - helaas wat aanvechtbare, jammer genoeg te weinig overtuigende - zege in een als klassieker te boek staande wegkoers. Vo­rig jaar toonde de stevig gebouwde Utrechter zich de beste in de Ronde van Drente, de Internatio­nale Ronde van Midden-Zeeland en de Vierstro­menlandronde. Daarnaast inde hij dertien bloe­mentuilen in criteria. Zonder meer een knappe oogst, waarbij een jaar eerder ook nog een “proef­uitgave" van de Ronde van Midden-Nederland kan worden geteld.

De energieke Caballero-rijder, die minder goed omhoog gaat en zich daardoor nogal belemmerd voelt, heeft het nu anders aangepakt. Hij is zich op deze zwakke zijde gaan toeleggen, rijdt veel wedstrijden in het moeilijke gedeelte van Belgie (Ardennengebied) en hoopt zich op deze wijze een vaste plaats te veroveren in het team dat ons land zo ver van huis moet vertegenwoordigen.

De tijd zal leren of De Groot het waar kan maken.

ZONDER GESCHIEDENIS

Ondanks wat afschrijvingen - Cees Rentmeester moest verstek laten gaan vanwege zijn inentingen - vertrokken toch omstreeks honderd renners voor het betwisten van de Ronde om de Haar­lemmermeer. Geen gemakkelijke opgave, te meer niet daar er altijd wind staat en men met het draaien van de dijk of het via de kaarsrechte wegen doorklieven van deze voorname Nederland­se ,graanschuur" steeds een ander ritme, een an­dere cadans, krijgt voorgeschoteld.

Vooral met buiig weer is het verduveld lastig; de smalle polderwegen geven weinig beschutting en wie zich niet meteen in de eerste “waaier" laat meevoeren, is ,gezien".

Deze analyse ging ook nu weer op, want toen de renners vanuit Zwanenburg de kaarsrechte IJweg opdraaiden en de bolderende westenwind als een dolk in de langgerekte meute priemde, moesten de eersten reeds loslaten. Buiten een heel stel min­der bekenden, zagen we hoe ook Wicher Vlot en wat verder Ko de Vrieze en Gaby Minneboo wer­den afgehaakt. Ook de stijlvolle Charles de Smet uit Hoofdplaat, die enige jaren geleden zo'n succesrijke adspirant was, vervolgens bij de nieu­welingen zijn partijtje meeblies en dit jaar bij de amateurs een goede gooi in de richting wilde doen. De Smet raakte enige tijd geleden betrokken bij een auto-ongeluk en is bezig aan een come back. Hopelijk lukt het hem want het wordt tijd dat er weer eens wat fris Zeeuws bloed door de Nederlandse wie­leraderen gaat vloeien.

Enfin, De Smet en Wim de Groot, Frokke Kooy en Leo van Schalen, Jan Peetoom, Jo Vrancken en Ben Steeman moesten eveneens de groep laten gaan en toen Rijsenhout was gepasseerd, gaf ook Bennie Cardol er plots de brui aan. De koers zonder geschiedenis, welke in de eerste uren echter als een ware af­valrace te boek kwam, wapperde zo wat door, maar kwam er niet volledig uit.

GEEN FLAIR?

Nadat ook Meijn en Vermeulen alsmede Chris Kipping tussen de wielen uit wa­ren geknokt, Peter van den Eeckhout, Jan Bols en Jan Zomer, Ton van der Valk en Jan van Katwijk door lekke banden waren geveld en de veelbelo­vende Limburger Theo van der Leeuw met de Amersfoorter Frans Valken­burg moest ervaren dat “in de wind koersen" iets geheel anders is dan een helling opgaan, kon men opnieuw een hele ris achterblijvers noteren. Onder hen een Adrie van Hest, Cees Frijters, Henny van Leeuwen, Theo Zeldenthuis en Leo van de Berg, Hans Verbeek en de Feijenoorder Nak. Mistroostig keek Jan Aldershof, het pientere Haarlem­mertje, dat er toch zo verduveld graag had bijgezeten, naar zijn tube zonder lucht.

Inderdaad, want op de Bennebroeker­dijk (na ongeveer 50 kilometer) was de hoofdmacht in tweeen gebroken en voorop deden Leen Poortvliet, Mat Ger­rits, Frans van de Ruit en Koos van der Knaap, Jan Buis, Klaas Balk, Jos Dekker, Rink Cornelisse en Peter van de Voort, Petrus van Katwijk, Cor Leunis, Leen de Groot, Bennie Groen en Joop Zoetemelk naarstig naar een absolute af­scheiding.

Dat waren de vijftien dapperen, die het in de eerste, volgende tien­tallen kilometers schijnbaar zo geweldig met elkaar eens waren, dat zij warempel steeds meer winst konden vergaren. Want al moest Van de Ruit (winnaar in 1966) later nog lossen en joegen landskampioen Ger Harings (te weinig initiatief), Marcel Pennings, Wim Deelen, Piet Hoekstra, Albert van Midden en de zo goed naar voren komende Matthijs de Koning uit Scherpenzeel, verder Mari van Venrooy, Nanno Bakker, Arnold Voogt, Roel Snijder en Albert Hulzebosch (later ge­lost) fel op deze spits, men gaf niemand meer kans de overstap te maken. Zij waren allemaal gezien, ook de uit groep twee nog geloste Henk Nieuwkamp en Gerard Wesselius (stapten af) alsmede de lek­rijdende Tino Tabak.

't Was gebeurd, 't schip was vertrokken zonder dat er zich een wer­kelijke kapitein aan boord bevond. Iedereen ,schrobde" het dek, loodste het geheel “buitengaats"; zo zelfs dat de voorsprong zich via vijftig seconden ging omzetten in meer dan zeven minuten. Niemand van de veertien had de flair, de intentie van de onverschrokken ridder die het zwaard kruist om een gloedvolle zege te bewerkstelligen.

EEN VLEUGJE

Naar ons gevoel zat men doodsimpel te rekenen. Twee grote omlopen maakten samen 140 kilometer. In de laatste twintig kilometer - tijdens het “blokje" over Vijfhuizen - moest het daarom maar gebeuren. Dat geschiedde dan ook want toen eerst Joop Zoetemelk eens even af­rekende met de brutaliteit van Cor Leunis en Ted Blom, trok hij met de lange Leen Poortvliet en Mat Gerrits zelf weg. Klaas Balk, die nog steeds hinkt op de gedachte of hij nu een goede weg- dan wel baan­renner of liefst allebei moet worden, trok met de attente Rink Cor­nelisse deze plooi glad. Nauwelijks was de rust daar of Leen de Groot trok weg. Hij geleek te gaan slagen, maar Koos van der Knaap (toch goed gereden), Ted Blom (later zwaar ten gronde door een val), Joop Zoetemelk en Peter van de Voort maakten dat De Groot, toen hij zo'n kilometer of acht alleen door had zitten boren, weer werd gevat. Pal daarop wilde Poortvliet het proberen en deze actie deed Jan Buis, Van de Voort en Van der Knaap slechts voor even het contact verliezen.

Vooral door toedoen van de eerste werd dit echter weer hersteld. De zwartharige Buis, die helemaal geen familie is van de roemvolle „Buizen", gaf daarbij blijk allerbest een gaatje te kunnen dicht rijden.

Op het nieuwe Bataaf-parcours, waar ook de aankomst was, zou hij dat trouwens nogmaals doen. Daar bleef namelijk Poortvliet, die het van een verschrikkelijk harde rush naar de meet moet hebben, maar aan het “bommen". Hij kwam evenwel niet los. De Groot en Cor­nelisse, Balk en de opmerkelijk rijdende Jos Dekker uit Enkhuizen, kortom al die anderen waren teveel gebrand op de zege. 't Zou uit­eindelijk een soort „dead heat" worden, een verwoed, niet ten volle uitkomend sprintgevecht tussen Leen de Groot en Rink Cornelisse. Misschien dat de eerste het achteraf toch nog het meest verdiend heeft, tenslotte reed hij een poos alleen voorop ...

BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. Leen de Groot, Utrecht, 160 km in 3.37.55; 2. Rink Cor­nelisse, Amsterdam; 3. Mat Gerrits, Oploo; 4. Jos Dekker, Enkhuizen; 5. Cor Leunis, Amsterdam; 6. Klaas Balk, Badhoevedorp; 7. Leen Poortvliet, Dirksland; 8. Petrus van Katwijk, Oploo; 9. Koos van der Knaap, De Kwakel;10. Joo Zoetemelk, Rijpwetering; 11. Bennie Groen, Steenwijk; 12. Jan Buis, Zwanenburg; 13. Peter van de Voort, Amsterdam; 14. op1.19 min. Ted Blom, Haarlem; 15. op 7.13 min. Ger Harings; 16. Wim Deelen, Nieuw-Lekkerland; 17. Arnold Voogt, Scherpenzeel; 18. Matthijs de Koning, Scherpenzeel ; 19. op 8.26 min. Albert Hulzebosch, Beilen; 20. Jan Krekels, Born; 21. Piet Hoekstra, Dokkum; 22. Nanno Bakker, Wieringerwerf; 23. op 8.36 min. Albert van Midden, Hilversum; 24. op 9.23 min. Marcel Pennings, 25. op 13.06 min. Mari van Venrooy, Heesch.

 

OMLOOP VAN DE KEMPEN.(12 mei).1968

Nieuw talent in de Limburger JAN KREKELS ?

In 20ste Omloop der Kempen kwam hij op het laatste koersuur stempel drukken

Is Jan Krekels dan toch een bijzondere? Het be­gint er inderdaad naar uit te zien, dat de Lim­burger, die in enkele klassiekers een fraaie ereplaats bezette, die de Ronde van Overijssel won en zondag jl. heel op het laatst ook de Omloop der Kempen beheerste, een bijzondere is. In het laat­ste uur van de twintigste Omloop der Kempen, die evenmin als zijn voor­gangers bepaald gemak­kelijk was geweest, had hij tussen de vluchters de krachtige zit en de machtige pedaalslag van de heerser getoond. In de laatste kilometer kwam zijn meerderheid op ver­bluffende wijze tot uiting. Hij had niemand nodig om Tino Tabak, die tijdig ontvlucht was, tot de or­de te roepen. Hij nam zelf het initiatief. En zij die in zijn zog meeliepen, mochten alleen maar van het door hem gekozen moment profiteren. Dat waren een geroutineerde Matje Gerrits en een er­varen Joop Zoetemelk. Tabak, zegebelust als geen ander, moest zich met een vierde plaats tevreden stellen.

De twintigste Omloop is door Tempo uit Veldhoven op dezelfde voor­beeldige wijze georganiseerd als de voorgaande uitgaven. De Veld­hovenaren hebben deze - tenslotte klassieker geworden - grote wegwedstrijd voor amateurs door het vriendelijke Kempenland altijd vertroeteld. Het is ook de oorzaak geweest, waarom deze aanvankelijk roulerende wedstrijd definitief aan Tempo toegewezen werd. Dat was de inzet van voorzitter Zijlmans met zijn bestuur, met mannen als Van Herk en Jan Groenen, met nog vele anderen. Vijf jaar geleden is Zijl­mans, we mogen wel zeggen met zijn dochter Leny, als leider afge­treden. Willems kwam ervoor in de plaats. De voortvarendheid van Tempo heeft er niet onder geleden. De wielerclub aan de rand van Eindhoven nam nog meer onder handen, misschien wel te veel. Met het organiseren van de Omloop heeft de club haar ervaring en haar faam gekregen. De aankomsten van Olympia's Tour in Veldhoven be­hoorden in het verleden tot de gezelligste voor de gehele karavaan.

De twintigste Omloop heeft men niet zonder feestelijk tintje voorbij laten gaan. Daags voor de wedstrijd werd in „De Beurs" een receptie gehouden en na de wedstrijd volgde nog eens een retinie om de dis.

GEZOCHTE KOERS

Het was ook de moeite waard om er een beetje op te feesten. De twintigste leverde in de zegereeks van de Omloop een winnaar op, die in het gulden geschiedboek niet misstaat. De erelijst begint in 1948 met Arie Geluk en eindigt in 1968 met Jan Krekels. Tussen begin- en eindpunt vindt men namen van Dekkers, De Groot, De Roo, Malie­paard, een double van Lute, Den Hartog, Steevens, Duyndam en an­deren. Het is een reeks waaruit valt af te leiden, dat de Omloop een bekende, gezochte koers was. Hij duidt wel niet aan of men klimmen kan, maar men moet wel kunnen fietsen om te kunnen winnen. De Omloop herbergt altijd te veel talent om van een toevalswinnaar te kunnen spreken. En bovendien is hij te zwaar. De wind is altijd een factor van betekenis. Men kan hem mee hebben als men begint, men heeft hem tenslotte even lang tegen. Wij hebben Snijders, Cuyten, Van den Brekel, Van Steenselen niet eens genoemd als winnaars. Dat waren toch ook de eerste de besten niet.

Jan Krekels moet alleen al uit hoofde van zijn overwinning in de Om­loop in het oog worden gehouden. Hij bracht haar bovendien op over­tuigende wijze tot stand, nadat hij in voorgaande wedstrijden de aan­dacht al gevraagd had. Krekels is jong, sterk en zelfverzekerd, hij is bovendien in forme. Een onverwachte uitschieter in de Ovis-ploeg, die ook al Rene Pijnen herbergt.

Na de start van de Omloop maakte het compacte peloton, dat door een grote reklamekaravaan werd voorafgegaan, een kort uitstapje naar Eindhoven om daarna in de Kempen te verdwijnen. Meteen boden zich hier de eerste uitvallers aan, jongelui die overmoedig hadden inge­schreven, doch het strakke aanvangstempo tussen de wielen niet konden volgen. Er waren ook pechvogels als Gramser en Van Schalen, twee regionalen, voor wie de Omloop meer betekent dan een klassieker in het noorden van-het land. Met een veld van 180 man had de jury Veldhoven verlaten, half weg zouden het er nog maar tachtig zijn. En in het laatste koersuur was daar ook nog de helft van verdwenen. Enkele valpartijen maakten wel brokken, maar gelukkig geen slacht­offers. In Vessem lagen zelfs 25 man over elkaar. In Casteren waren het er minder.

TINO TABAK: AGRESSIEFSTE

Met nu eens wind mee en dan weer wind tegen, werd er een felle afvalwedstrijd gedraaid, tot in het laatste koersuur de wedstrijd begon. Tabak was van halfkoers tot in de eindsprint de agressiefste renner van het veld. Hjj had het op een overwinning gemunt, vocht ervoor, doch de man die hem, zonder in het oog te lopen, beheerste, eiste terecht de zege op. Wouters, De Wilde en Schoofs hadden individuele ontsnappingen gewaagd, zonder dat zij daardoor verontrusting hadden gezaaid. Toen Koeken, Bravenboer, Jansen en Hoogerheide echter ontsnapten, waarna zij versterking kregen van Mansvelders en Tabak, werd er alarm geblazen. De rust keerde terug, nadat zich weer een valpartij had voorgedaan, die ook nu weer gelukkig afliep.

De beslissing was op handen toen Poortvliet, Wouters en Schoofs na een dikke honderd kilometer onder Waalre ontsnapten en net zo lang reden tot alleen Poortvliet nog overeind stond. En weer kwam Tabak naar voren om de heldenrol van Poortvliet over te nemen. Matje Ger­rits, Van den Donk en De Koning gebruikten de agressieve Nieuw-Zee­lander als springplank: de kopgroep van vier man verpulverde het kreu­nende peloton van vijftig man tot verschillende groepen. De voorsprong werd een halve minuut, bijna ander­halve minuut. Uit de volggroep van twintig man maakten zich vijf renners los, die op zoek gingen naar de vier vluchters. Het gat werd snel over­brugd. Het vijftal had echter tijdens de jacht nog gezelschap gekregen van Jan Krekels, die tezamen met hen de kopgroep van tien man zou gaan vormen. Er waren toen nog 20 kilo­meter te rijden. Krekels zat voorin om het “gevaar" Tino Tabak en Matje Gerrits te controleren. Zoete­melk, Prinsen, Koot, Van den Burgh en Holst boden gelegenheid genoeg om zich tussen hen te verschuilen.

Uit de jachtgroep achter de koplopers, in totaal nog dertien man groot, maakten zich in de eindfase van de koers nog Baars en Hooger­heide los, die wel inliepen, maar te laat kwamen om nog een bedreiging te vormen.

Op de laatste kilometers wilden Prinsen, Zoetemelk en daarna Van den Donk en Gerrits aan de greep van vijandelijk geworden makkers ont­snappen. Krekels kwam er zich enkele malen mee bemoeien. Tenslotte ontsnapte Tabak, die enkele tientallen meters voor het kopgroepje uit bleef draaien. In de laatste kilometer vlamde plotseling Krekels naar voren met in zijn wiel Gerrits en Zoetemelk. Tabak hield zich taai. Hij viel niet uit de waaier, maar kon zich op de vierde plaats handhaven.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs: 1. J. Krekels, Born, 179 km in 4.10.49; 2. M. Gerrits, Op­loo; 3. R. Zoetemelk, Rijpwetering; 4. T. Tabak, Amsterdam; 5. D. Holst, Amsterdam; 6. W. Prinsen, Hank; 7. P. v. d. Donk, Rosmalen; 8. S. v. d. Burgh, Berkel; 9. M. de Koning, Scherpenzeel; 10. K. Koot, Valkenswaard; 11. F. Hoogerheide, Ossendrecht, 4.11.33; 12. C. Baars, Haarlem; 13. C. Koeken, Achtmaal; in 4.12.04 14. C. v. Dorst, Roosen­daal; 15. L. Poortvliet, Dirksland; 16. A. Wouters, Zundert; 17. W. Bravenboer, Rotterdam; 18. W. Deelen, Nw. Lekkerland; 19. P. Le­gierse, Den Bommel; 20. F. Sluper, Terwinselen; 21. M. Pennings, Nw. Vennep; 22. P. v. d. Voort, Amsterdam; 23. K. Keybeck, Schaesberg; 24. C. Willemsen, Hoge Zwaluwe; 25. H. Schoofs, Bladel; 26. J. Kemps, Sprundel; 27. J. v. Kessel, Deurne; 28. A. Voogt, Scherpenzeel; 29. H. Jansen, Amsterdam; 30. E. Diepenveen, Bilthoven; 31. L. Bogers, Os­sendrecht; 32. J. v. Hoek, Hogerheide; 33. M. Voets, Schiedam.

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN (7 september).1968

Nieuwelingen 93 km: 1. H. Koot 2.07.03, 2. J. Swinne, 3. C. v. d. Meb­den, 4. C. Pijnenburg, 5. L. Roos, 6. J. Schelling, 7. B. Allosius, 8. F. v. d. Vleuten, 9. G. Oosterbosch, 10. P. Nijssen.

 

OMLOOP VAN ZEEUWS-VLAANDEREN.(1968.09.14 T/M 09.15)

Hoog tempo bepaalde vlak koersverloop in

                                                    5e Omloop van Zeewsch-Vlaanderen

Onbekende Jan van Driel zette favorieten voor eindzege schaakmat

In de uiterste zuid-westhoek van ons land, meer bepaald in het zo Belgisch aandoende Zeeuwsch-Vlaanderen, hebben wij in het weekeinde van zaterdag 14 en zondag 15 septem­ber jongstleden een tweedaagse wielerkoers beleefd, welke beslist als de meest waardevolle afsluiting van het zo rijk voorziene wielerseizoen 1968 kan worden aangemerkt.

Weliswaar heeft het windstille weer, op de tweede dag in de ochtenduren onderbroken door een „met bakken" neer­plenzende regen en de wat al te afwachtende houding van vele favoriete renners een uitermate vlak koersverloop laten optekenen, maar aan het strakke geheel - de entourage, organisatie etcetera - van deze Zeeuws-Vlaamse Omloop heeft dat allemaal niets kunnen af doen. Ook niet aan de fijne, sportieve sfeer waaronder dit uit drie facetten be­staande wielerfestijn voor amateurs - misschien wat al te veel deelnemers - werd verreden.

Was het op de eerste dag de keiharde Limburgse finisher Jan Krekels, die zich net voor zijn afreizen naar de XIXe Olympiade te Mexico City nog even wilde presenteren - won afgetekend de sprint - en reikte op de tweede dag een sterke Henk Benjamins in de “rit in lijn" zeer nipt naar de zege terwijl de Amstel Bierrenners met brio de ploegen­tijdrit op zak staken, de eindzege was voor de 24-jarige Jan van Driel uit Werkendam. Inderdaad een grote verras­sing, maar toch was hij in de slotrit de enige van ruim twintig gegadigden, die de ketens van het gesloten peloton volledig verbrak en alleen naar een eerder ontsnapt kwali­teitsvol kopgroepje wist te springen. Waarmede we maar willen zeggen, dat Van Driel zijn zege zeker niet cadeau heeft gekregen. Neen, zeker niet! Hij heeft gewoon de gelegenheid te baat genomen, heeft gebruik gemaakt van de lakse houding die anderen in het “veld der roemloos­heid" gevangen hield.

Jan van Driel, geboren op 26 mei 1944 te Werkendam, rijdt al vanaf zijn veertiende jaar. Was indertijd een knappe adspirant, won wat koersjes maar kwam als nieuweling toch niet verder naar de oppervlakte. Voor­namelijk een gevolg van zijn wat al te gemakzuchtige inslag. Hij mist als het ware de ambitie om zich werkelijk als een goed renner te ontpoppen. Wat dat betreft kan hij een voorbeeld nemen aan zijn succesvolle zwager Gerrit van Hemert, die de laatste tijd van de ene zege naar de andere stormt maar toch ook in het vaderlandse grote werk eveneens te weinig durf toont.

Van Driel, gehuwd en vader van een zoontje, werkt vijf dagen in de week, reist dagelijks naar Amsterdam-Noord heen en weer om daar als schilder in de nieuwbouw de kost voor zijn gezin te verdienen. Trainen doet hij in de schaarse vrije uren, meestal 's avonds om in de vele criterium-wedstrijden nauwelijks een rol van betekenis te spelen.

Voor deze Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen had hij de dagen, vooraf- gaande aan de wedstrijd, eens wat „extra" gedaan. Wat meer kilometers gemaakt, zich eens goed geconcentreerd en zie: een onverwachte, maar zeker niet onverdiende eindoverwinning werd de beloning. Zelf snapte hij het allemaal niet, uitgerekend in de eerste de beste zware en grote wegkoers, welke hij ooit in zijn nu al tien jaren durende wielerloopbaan reed, reikte hij voor de creme de la creme van ons amateur-wegrenners­korps naar een zege. Niet dat Jan van Driel werkelijk geschiedenis heeft geschreven, hij heeft op de tweede dag bijzonder veel geluk gehad. Onder andere door het feit dat Joop Zoetemelk en Henk Benjamins maar ook de sterke Belg Eddy Antheunis perse naar een dagsucces dongen en dat zij daarmede de vlucht van het kop­groepje gestalte gaven. En misschien ook dat zijn gevaar­lijkste concurrent, de attente Peter Legierse, jammerlijk lekreed ... Zonder geluk vaart echter niemand wel. En al ging Van Driel in de slotkilometers soms bijna op de knieen, in tegenstelling tot de inderdaad loslatende Hen­nie van Zandbeek, kwam hij toch weer aan de wielen en ook deze moed draagt veel tot zijn verdiende triomf bij.

VLAK VERLOOP OP BEIDE DAGEN

Vreemd eigenlijk dat deze mooie tweedaagse wedstrijd, waarvoor de wielercomite's van Terneuzen en Oostburg zo bijzonder veel werk verzetten, in haar vijfjarig bestaan nim­mer een werkelijk groot renner als winnaar heeft laten optekenen. Want met alle respect voor de kwaliteiten van een Janus van Breugel (1964), Dies Kosten (1965), Frits Hoogerheide (1966) en Rudie Liebrechts (1967) en nu dan voor Jan van Driel, kan men toch niet bepaald zeggen dat deze renners, die in Zeeuwsch-Vlaanderen beslist de boven­toon moeten hebben gevoerd - de structuur van het uiterst lastige, wisselende parcours vereist dat onomwonden; smalle, vaak nagenoeg onbegaanbare kasseiwegen, dijken, polderwegen enzovoorts - ook elders hun onaantastbaar­heid hebben kunnen aantonen. Zoals gezegd bezitten ge­noemde renners zekere kwaliteiten en heeft een Kosten, die nu als beroepsrenner rijdt, een knappe erelijst bijeen weten te fietsen en hebben ook een Rudie Liebrechts en een Frits Hoogerheide een respectabel aantal koersen weten te win­nen. Nimmer echter op het grote „klassieke" vlak en daar­om is het jammer dat ook dit jaar een eindwinnaar op het podium is genomen, die nog zal moeten gaan bewijzen of hij ook nog iets anders kan dan „om de kerk en de regen­put" prijs te rijden. Een schitterende koers als deze Om­loop van Zeeuwsch-Vlaanderen heeft dat zonder meer ver­diend, de image ervan wordt er alleen maar belangrijker en sprekerder door.

Twee dagen koersen door het polderland van oostelijk en werkelijk Zeeuwsch-Vlaanderen hebben ook nu aangetoond, -dat het lager der naamlozen zich graag aan de gedragingen van de “boventoppers" spiegelt. De Mexico-gangers Jan Krekels, Joop Zoetemelk, Leen de Groot, Rene Pijnen, Fedor den Hertog en Harrie Jansen legden de concurrentie welis­waar een bildkelhard en hoog tempo op, maar ook omgekeerd liet men zich beslist niet intimideren. We bezitten een heel stel goede amateurs, renners die staan te popelen om de eventueel opengevallen plaatsen te gaan innemen. We denken in dit verband eens aan een Cor Leunis, een Evert Diepen­veen, een Henk Hulleman, Jan Hordijk, Albert Hulzebosch, Wicher Vlot, Peter van Stralen en een Siepke van Dongen, een Adrie Naaktgeboren, Gerrit van Hemert, Jan Zoons, Charles de Smet, Mari Venrooy, Aad Duyker, Peter Le­gierse, Petrus Vonck, een Marcel Pennings en een Leon Schrauwen: nemen die evenals eindwinnaar Jan van Driel in Zeeland nogal in de kijker liepen.

VAN GROTE WAARDE

De „botsing" tussen hen en de - laten we noemen -­„gearriveerden" werd niet op het scherp van de snede uit­gevochten. Men was nog teveel afwachtend, liet het initiatief teveel aan anderen - met name aan de altijd strijdlustige Joop Zoetemelk - over, maar van al dat afkijken" is wel­licht veel opgestoken. En toen op de eerste dag de cracks eens werkelijk gingen uithalen, werd het verschil duidelijk waarneembaar.

Een onderscheid dat vooral door toedoen van de geweldig opererende Joop Zoetemelk - nam te laat een helse sprong naar voren, maar werd pas terug gewezen op een gruwelijk stuk kasseiweg - ten toon werd gespreid en dat een zeer knap vervolg kreeg op de tweede dag toen hij eerstens met ploegmakker Wicher Vlot zijn formatie Amstel Bier naar een duidelijke zege sleurde en in de middag werd afgerond door alweer een sublieme solo, welke hij als eenling niet met succes kon bekronen.

Maar Zoetemelk ging toch maar, wilde (zoals trouwens altijd) rijden. Dat het te laat was om nog een greep naar de eindzege te doen, mocht niet hinderen. Voor zichzelf sleep hij zijn vorm opnieuw.

Juist daarom is deze Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen zo vlak voor -de Olympische Spelen van zeer grote waarde geweest. We zijn aan de weet gekomen hoe de kaarten precies verdeeld zijn. Een van de mannen, die ons land nu gaan vertegenwoordigen en van de mannen die met graagte de topposities willen gaan innemen.

't Zou ons toch niets verwonderen als we in 1969 de naam van Jan van Driel daarbij moeten noteren. Tenslotte begon ook Wim van Est eens op zijn 24e jaar, won toen de twee­daagse Ronde van Brabant en kwam door dat succes vol­ledig in ,the winning mood".

„Jan van Driel, we wachten erop!"

Terneuzen-Terneuzen over 165 kilometer

Van 0 tot 40 km: op de gruwelijke Sasdijk tussen Axel en Westdorpe (na 12 km) reden binnen enkele honderden meters elf renners plat. Onder hen Fedor den Hertog en Ger Harings. Den Hertog kon later weer aansluiten, kreeg nogmaals een tube zonder lucht, maar kwam opnieuw bij. Nadat bij Zuiddorpe (26 km) een groep van twaalf vluch­ters weer tot de orde was geroepen, deden Jan Zoons, Popke Oosterhof, Peter van den Donk en enkele anderen een po­ging.

Van 40 tot 85 km: Evert Diepenveen en Bob Kroonen namen het over, maar al heel spoedig werden zij verdrongen door Henk Hulleman, Jan Blok, Albert Hulzebosch, Wicher Vlot, Leen Poortvliet en ... de attente Jan van Driel, die kenne­lijk reeds toen een optie op de eindzege nam. Hulleman en Blok moesten eraf, de anderen namen vijftien seconden voorsprong. Even daarna loste ook Van Driel, maar zijn plaats werd ingenomen door Leen de Groot. De groep reageerde en toen was het weer „carte blanche". De de­marrages van Cor Leunis en Mat Gerrits hadden evenmin succes.

Van 85 tot 140 km: Stoppeldijk en Boschkapelle zagen een compleet peloton passeren. Daarna „jumpten" Peter van Stralen en Siepke van Dongen in de ruimte. Door Axel en Zaamslag (91 km) bleven zij voorin schutteren, maar het windstille, fraaie nazomerweer liet een bijzonder hoog tempo toe dat iedere vlucht in de kiem smoorde. In Ter­neuzen knalde de stijlrijke Charles de Smet weg, kreeg Cor Leunis bij zich en namen drukten zij door. De Smet viel weg, Leen Poortvliet, Albert Hulzebosch, Mari Venrooy en Cor Baars kwamen bij Leunis, doch bij Biervliet (na 117 km) was alles weer ongedaan. Later wipten Diepen­veen, Baars, Gerrits en Bertou naar voren en dat was de sleutel naar de poort van de definitieve vrijheid. Aanvanke­lijk deden Peter Legierse en Peter van den Donk met een tweetal anderen een poging mede vooraan te komen, doch hun actie bracht in het gesloten peloton zo'n enorme reactie teweeg, dat uiteindelijk een kopgroep van 23 renners ont­stond.

Van 140 tot 165 km: De bij het viertal Baars gekomen jagers waren: Jan Serpenti, Cees Rentmeester, Wicher Vlot, de Belg Rene Ferket (moest later lossen), Jan Aldershof (een Belg), Jan Krekels, Peter van Stralen, Leon Schrauwen en Mat Gerrits, verder Rene Pijnen, Aad Duyker, Harrie Jansen, Adrie Wouters, de Zwitser Albert Leeger, Peter Vonck, Leen de Groot, Leen Poortvliet, de sterke Marcel Pennings die er met Krekels en de furious rijdende Schrau­wen als laatste bijkwam en... de man die daags daarop opnieuw zijn kans rook en ook greep: Jan van Driel.

Omdat Ferket eraf moest op de Kasteelstraat tussen Sas van Gent en Westdorpe en er van achteren niets meer „overkwam", kreeg dit omvangrijke gezelschap van 22 vluchters alle kans deze beslissing af te ronden. In de eindsprint klopte Jan Krekels de hele meute.

Amateurs: 1. J. Krekels, 3.30.21; 2. M. Gerrits, 3.30.31; 3. L. Schrauwen 3.30.41; 4. A. Duyker 3.30.51; 5. H. Jansen 3,.31.01; 6. C. Rentmeester 3.31.11; 7. R. Pijnen 3.31.21; 8. P. Vonck z.t.; 9. L. de Groot z.t.; 10. E. Diepenveen z.t.; 11. A. Wouters z.t.; 12. L. Poortvliet z.t.; 13. J. Serpenti z.t.; 14. A. Leeger (Zwits.) z.t.; 15. J. Aldersdorf z.t.; 16. M. Pennings z.t.; 17. J. Hinneman (Berg.) z.t.; 18. W. Vlot z.t.; 19. M. Bertou z.t.; 20. P. van Stralen z.t.; 21. J. van Driel z.t; 22. C. Baars z.t.; 23. R. Ferket (Belg.) 3.32.12; 24. J. Hordijk z.t.; 25. R. Vermelren (Belg.) z.t.

Dagploegenklessement: 1. Smith-Acifit 10.34.03 uur, 20 punten; 2. Bar Oase 10.34.03 uur, 36 punten; 3. Vredestein 10.34.54 uur.

Uitslag ploegentijdrit Terneuzen-Oostburg: 1. Amstel-Bier 31.12; 2. Jansen Kleinmeubelen 31.47; 3. Bosschaart 31.56; 4. Trico-Noble 31.59; 5. Batavus 31.59; 6. Skold International 32.00; 7. Smith-Acifit 32.02; 8. Caballero 32.19; 9. Vrede­stern 32.20; 10. V. d. Mey Vleesbedrijven 32.25; 11 Bar Oase 32.27; 12. Oost­Vlaanderen 32.28; 13. Clarijs Banden 32.30; 14. Jabo-Lukkien 32.32; 15. Sport '68 32.33; 16. Normstahl Kanteldeuren 32.33; 17. Ovis 32.44; 18. Schrijver-Boidin 32.52; 19. Kledingbokser 33.11; 20. Hertekamp 33.15; 21. Anuy-Sport 33.36; 22. Verdeghem•Legrand 34.15; 23. Gentse Velo Sport 34.41; 24. St-Giiiis-Vooruit 35.17; 25. Reburo Rouw Zwitserland 36.40.

Oostburg-Oostburg over 120 km

Van 0 tot 46 km: Wim Evertse en Bab Kroonen vertrokken vanuit 't vertrek, werden echter gelijk weer ingerekend. Bij Sluis (19 km) spoot Cees Schijff weg kreeg 300 meter, maar moest ook weer buigen voor de overmacht. Het barslechte weer van de ochtenduren, waarin de ploegentijdrit was verreden, had plaats gemaakt voor fraai weer. Windstil en dus opnieuw een boog tempo.

Bij Eede waagde Peter Kisner het erop, hij kreeg wat later gezelschap van Hennie van Zandbeek en Cees Schijff, ter­wijl daarna ook Van Dorth, Evertse en Ferket aansloten. De groep sloeg in vier brokken uiteen, de voorste „moot" opende de jacht op deze zes koplopers, die bij Oostburg (46 km) werden ingehaald.

Van 46 tot 92 km: De twee voorste groepen liepen samen, terwijl vervolgens eigenlijk een soort volledige hergroepering plaatsvond. Bij IJzendijke (52 km) was het Gerrit van He­mert die de plaat poetste. Binnen een ommezien had hij 500 meter, doch gaf te vlug op. Niettemin duurde zijn vlucht enkele kilometers, maar na nog wat andere schermutselin­gen was het vlak voor Biervliet met alle, „infiltratie" ge­daan, Voor Hoofdplaat wipten Louis Westrus, Koos van den Knaap, Hennie van Zandbeek (ongetwijfeld de meest strijd­lustige van deze lag), Hein Lucassen en Wil Breukel weg.

De Belg Eddy Antheunis en Wim Prinsen haakten eveneens aan, toch toen was een geweldige reeactie van het peloton genoeg om ook -deze plooi weer glad te strijken.

Hoofdplaat kwam in zicht en daar plaatste Joop Zoetemelk een geweldige demarrage, begon aan een imposante solo. Waarschijnlijk om zijn misgreep van daags voordien, toen hij vergeefs op de 2'2 koplopers joeg, ongedaan te maken. Na tien kilometer, bij Breskens (92 km) was het evenwel Jan Hordijk, die hem kwam vervoegen.

Van 92 tot 120 km: Ook de Beig Eddy Antheunis kwam op de eerste rij, terwijl even daarna Hennie van Zandbeek, (al­weer), Henk Benjamins en Peter Legierse eveneens aan­sloten.Met een machtige sprong kwam toen Jan van Driel, dit voorjaar bij het begin van het wielerseizoen gevallen en zeven weken met een hersenschudding plat op bed en daarna pas in juni herbegonnen, alleen om zijn grootste prijs op te eisen. De vlucht werd bestendigd, vooral door het sterke rijden van Zoetemelk, Benjamins en Antheunis, alsmede door Hordijk. Van Zandbeek bengelde lange tijd op de rand van instorten en moest ten langen leste lossen. Ook Van Driel kon in de slotkilometers weinig of niets meer, maar sloot intultief opnieuw en opnieuw aan. In de sprint won Benjamins zeer nipt voor Antheunis en Zoete­melk. Van Driel werd vierde, Hordijk vijfde en Van Zand­beek zesde.

BRON: JAN BALDER

Beroepsrenners: 1. H. Benjamins 2.42.17; 2. E. Antheunis (Belg.) 2.42.27; 3. J. Zoete­melk 2.42.37; 4. J. van Driel 2.42.47; 5. J. Hordijk 2.42.57; 6. H. van Zandbeek 2.43.07; 7. W. Vlot 2.44.12; 8. Evert Diepenveen 2.44.12; 9. Het complete peloton in de tijd van 2.44.16.

Eindrangschikking: 1. J. van Driel, Skol Intenn., 6.14.08; 2. H. Benjamins, Cabal­lero, 6.14.39; 3. M. Gerrits, Smiths-Acifit, 6.14.47; 4. E. Antheunis, Gentse-Veto Sport, 6.14.49; 5. L. Schrauwen, Trico-Noble, 6.14.57; 6. J. Zoetemelk, Amstel-­Bier 6.14.59; 7. A. Duyker, Bar Oase, 6.15.07; 8. J. Hordijk, Jansen Kleinmeubelen, 6.15.09; 9. H. Jansen, Vnedestein, 6.15.17; 10. C. Rentmeester, Smiths-Acifit, 6.15.27; 11. H. van Zandbeek, Sport '68, 6.15.29; 12. E. Diepenveen, Jabo-Lukkien, 6.15.33; 13. W. Vlot, Amstel-Bier, 6.15.33; 14. P. Vonck, Trico-Noble, 6.15.37; 15. R. Pijnen, Ovis, 6.15.37; 16. J. Senpenti, Bar Oase, 6.15.37; 17. L. de Groot, Caballero, 6.15.37; 18. A. Woutens, Batavus, 6.15.37; 19. L. Poortvliet, Smiths­Aeifit, 6.15.37; 20. M. Bentou, Bar OaAs, 6.15.37; 21. J. Aldershof, Clarijs-­ Banden, 6.15.37; 22. M. Pennings, Vredestein, 6.15.37; 23. J. Hinneman, Herte­kamp, 6.15.37; 24. P. van Stralen, Bar Oase, 6.1'5.37; 25. C. Baans, Caballero, 6.15.37; 26. H. Hoogzaad, Bar Oase, 6.15.02; 27. R. Ferket, Bar Oase, 6.16.28; 28. F. Buermans, Vtedestein, 6.16.28; 29. C. de Smet, Smiths-Acifit, 6.16.38; 30. G. Pandidaen, Trico-Noble, 6.16.38; 31. W. Dielemans, Verdeghem-Legrand, 6.16.38; 32. J. Smulders, Sport '68, 6.16.38; 33. K. de Vrieze, Trico-Noble, 6.16.38; 34. Goethals, Oost-Vlaanderen, 6.16.38; 35. W. Bravenboer, Sm-iths­Acifit, 6.16.38; 36. D. Groen, Vnedestein, 616.38; 37. S. Berkhout, Jansen Klein­meubelen, z.t.; 38. K. van der Knaap, v. d. Mey, z.t.; 39. R. v. d. Burg, Bata­vus, z.t.; 40. J. Zoons, idem, z.t.

Eindrangschikking ploegenklassement: 1. Smiths-Acifit 19.18.53; 2. Caballero 19.19.12; 3. Amstel-Bier 19.19.19; 4. Trico-Noble 19.19.51; 5. Bar Oase 19.19.54; 6. Skol International 19.19.54; 7. Vredestein 19.20.02; 8. Jansen Kleinmeubelen 19.20.32; 9. Batavus 19.20:52; 10. Sport '68 19.21.28; 11. Clarijs-Banden 19.21.49; 12. Jabo-Lukkien 19.21.55; 13. Bosschaart 19.22.07; 14. Van der Mey 19.22.19; 15. Ovis 19.30.08.

 

OMLOOP WESTERSCHELDE (5 oktober).1968

Nieuwelingen: 1. C. Bal, 2. C. Priem, 3. J. Huips, 4. W. Smeekens, 5. P. Neeskens, 6. H. Gijsel, 7. R. Visser, 8. P. Jurrisans, 9. M. Dekker

 

OOSTBURG (15 september).1968

Amateurs 90 km: 1. J. de Schipper 2.13.14, 2. C. Temme, 3. A. Koster, 4. J. Westerweelde, 5. P. de Pagter, 6. B. Plankinga, 7. W. de Meijer, 8. H. Slings, 9. I. Riemens, 10. A. Oosthoek.

 

OOSTELBEERS.(15 april).1968

Amateurs: 1. G. Lellaert; 2. H. v. Vught; 3. J. Tabak; 4. J. Spetgens; 5. G. Mourix; 6. M. Koot; 7. G. Thijssen; 8. H. Hoogzaad; 9. F. Kees; 10. J. Cornelisse.

Nieuwelingen: 1. J. Bruessing; 2. T. v. Zanten; 3. B. Jurriaans; 4. C. Vermeire; 5. J. Smeekens.

Adspiranten: 1. C. v. Bragt; 2. T. v. Hintum; 3. C. Wilmsen.

 

OOSTENDORP.(18 mei).1968

Nieuwelingen: 1. G. Hoven, Deurze; 2. H. Kruims, Groningen; 3. T. Keldennan, Velswijk; 4. J. Ribbers, Belcrum; 5. J. Driesen, Hengelo; 6. J. Buisink, Groningen; 7. A. Berghorst, 't Zandt; 8. A. J. Schuring, Bovenkerk.

Adspiranten: 1. D. Schuurman; 2. W. de Ruiter; 3. J. van Limburg.

 

OOSTER WOLDE.(1970.07.20)

Amateurs 80 km: 1. H. Hoekstra 2.01.10, 2. Th. Meijer, 3. W. v. Dok, 4. R. Bos, 5. S. Douma, 6. A. Koster, 7. J. de Wit, 8. G. Heeringa, 9. J. Aldershof, 10. H. Luchies.

Nieuwelingen 60 km: 1. G. Woudenberg 1.58.7, 2. J. Kieftenburg, 3. J. de Boer, 4. M. Pronk, 5. N. Alles.

Adspiranten 25 km: 1. J. Bakker 40.27, 2. A. Bos, 3. J. Stiggelbout.

 

OOSTERHESSELEN (12 mei).1968

Amateurs: 1. A. Koster, 2. A. Hulsebosch, 3. F. Zomer, 4. H. Strijbosch, 5. S. Douma, 6. H. Benjamins, 7. H. Holstege, 8. A. Hofman.

Adspiranten: 1. H. Poppe, 2. W. Albersen, 3. A. Bos, 4. J. Stiggelhout.

 

OOSTERHOUT.(1968.08.04)

Amateurs 100 km: 1. C. Koeken 2.44.23, 2. Breur, 3. Gerrits, 4. Staes

(B.), 5. Bertou, 6. v. d. Burgh, 7. Vermairen, 8. Zoons, 9. Hoogerheide, 10. Barten.

Adspiranten 30 km: 1. C. v. d. Burgt 53.24.

Nieuwelingen 60 km: 1. P. Damen 1.35.50.

 

OOSTERWOLDE (25 april).1968

Amateurs: 1. Alberet Schroten, 2. Jan Zomer, 3. Rinze Bos,

Adspiranten: 1. Bert Dijkstra, 2. E. Pieper, 3. Andries Bos,

 

OOSTERWOLDE (26 mei).1968

Amateurs 80 km: 1. A. Schroten 1.59.12, 2. J. Zomer, 3. R. Bos, 4. G. Dickhof, 5. H. Scholten, 6. T. Bakker, 7. H. Egberts, 8. A. Scheffer, 9. G. Terwee, 10. H. Scholten.

Adspiranten 15 km: 1. B. Dijkstra 32.12, 2. E. Pieper, 3. A. Bos.

 

OOSTVOORNE.KAMPLAAN.(1968.07.20)

Amateurs 100 km: 1. M. v. d. Klooster, 2. B. Breur, 3. M. Pennings, 4. G. v. Hemert, 5. W. Deelen, 6. H. v. Leeuwen, 7. W. Breukel, 8. H. v. Steenis, 9. A. Vingerling, 10. F. Ouwerkerk.

Nieuwelingen 60 km: 1. P. Neeskens 1.29.12, 2. C. v. d. Meijden, 3. B. Jurriaans, 4. Th. v. d. Leist, 5. A. v. d. Hoek, 6. J. v. Herk, 7. Hanson.

 

OPHEMERT.(20 april).1968

Nieuwelingen: 1. R. Bakker, 2. J. Deckers, 3. N. v. Hest, 4. J. Brues­sing, 5. H. Stadt, 6. W. Bloed, 7. H. Bottenhuis. 8. J. Riddels, 9. A. Hassink, 10. W. Dompseler.

 

OPLOO (28 april).1968

Amateurs: 1. K. Balk, 2. P. Oostethof. 3. P. Kettenis, op 5 sec. 4. Janbroers, 5. M. Pennings, 6. T. Blom, 7. C. Leunis, 8. G. Zantingh, 9. P. v. Katwijk, 10. J. v. Meeten (Belgie).

Nieuwelingen: 1. G. Marquerink, 2. R. Bakker, 3. P. Nees­kens, 4. M. v. d. Meulen, 5. H. Bottenhuis.

Adspiranten: 1. H. Hoppe, 2. P. Borghs, op 1.50 3. B. Jansen.

 

OPMEER.(1968.08.04)

Amateurs 90 km: 1. J. Dekker 2.24.30, 2. J. Peetoom, 3. N. Bakker, 4. J. Buis, 5. C. Kenne, 6. C. v. 't Hoff, 7. A. Bakker, 8. W. v. Dok, 9. J. Schuitemaker, 10. H. Hoek.

Nieuwelingen 50 km: 1. N. Alles 1.12.13, 2. P. Pennekamp, 3. G. Fenst, 4. J. Kistenburg, 5. A. Kruyer.

Adspiranten 20 km: 1. A. Jansen 34.25, 2. R. Onos, 3. T. Bakker

 

OSS (23 juni).1968

Amateurs: 1. J. Cornelissen, 2. M. v. Venrooij, 3. B. Solaro, 4. N. v. Uden, 5. J. de Wit, 6. W. Middelaar, 7. M. Opsteen, 8. J. v. d. Bigge­laar, 9. A. Damo, 10. H. v. Zandbeek.

Nieuwelingen: 1. A. Kelderman, 2. M. Botterhuis, 3. P. Meesters, 4. B. Aloserij, 5. L. v. Lokven, 6. H. Verhoeve, 7. H. Brinkhof.

Adspiranten: 1. E. v. Bergen, 2. R. Avensteeg, 3. F. Veldhuizen.

Veteranen: 1. J. Walsmid, 2. A. Berghaan, 3. Gerard van Schaik,

 

OSSENDRECHT (18 juni).1968

Amateurs: 1. F. Hoogerheide, 2. B. Breur, 3. K. Frijters, 4. E. Diepen­veen, 5. H. Broeren, 6. H. van Zandbeek, 7. H. Jansen, 8. T. Blom, 9. T. Barten, 10. R. Liebrechts,

Nieuwelingen: 1. J. Decker 2. P. Kessels, 3. R. Bakker, 4. M. v. d. Meulen, 5. B. Jurriaans, 6.C. v. d. Meijden, 7. P. Neeskens.

Adspiranten: 1. K. v. d. Bragt, 2. M. Dohmen, 3. C. St. Nicolaas.

 

OSSENDRECHT (29 september).1968

Rik van Looy naar zege in Ossendrecht

Belgie's grootste wielercrack aller tijden op de weg, de tijdens zijn actieve loopbaan al legendarisch geworden Rik van Looy, heeft een week voor hij in Parijs-Tours aanzette op waarlijk grootse wijze de Ronde van Ossen­drecht gewonnen. Met zijn landgenoten Herman van Sprin­gel en Franske Brands ging hij al in de beginfase van deze grote Sluitingsprijs - georganiseerd door Camiel Mat­theussens - weg en klopte zijn beide rivalen in een lange, afmattende spurt.

Verschrikkelijk slecht weer, regen, regen en nog eens regen belette niet dat vele duizenden toch de koers in Ossen­drecht gingen gadeslaan. Het was de Zeeuw Wim du Bois die er meteen vandoor ging, maar meer dan een flink aantal vette premies leverde zijn raid niet op. In de veer­tiende ronde werd de beslissing geforceerd toen Rik van Looy, Herman van Springel, Franske Brands en Wim Sche­pers en Graham Webb een geslaagde demarrage onder­namen. Het veld werd “gedubbeld", maar daaruit waren Bart Zoet en de in Belgie wonende Columbiaan Giovanni Jimenez reeds ontsnapt. Ook zij kwamen - mede door hulp van de achterop geraakte Huub Zilverberg - op de eerste rij.

Daarna trachtte Brands er stiekum tussenuit to knijpen, maar Peter Post hield voor Van Looy de weg “schoon" en toen Jan van Katwijk met de sterke Rik van Looy aan het wiel alsmede met Tiemen Groen een get probeerde te slaan, kwam de rest eveneens de zaken op orde stellen.

Met het drietal van Looy, Van Springel en Brands mee­gerekend kwamen tenslotte toch tien renners los van de groep. In de eindsprint was Van Looy weer eens de on­gekroonde koning en moest Van Springel zich opnieuw tevreden stellen met een tweede plaats.

Beroepsrenners: 1. Rik van Looy (Belg.) 120 km in 2:51.03; 2. Herman van Springel (Belg.); 3. Frans Brands (Belg.); 4. op 1 ronde Giovanni Jimenez (Columbia); 5. Wim Sche­pers, Stein; 6. Bart Zoet, Waarde; 7. Graham Webb (Enge­land) ; 8. Tiemen Groen, Follega; 9. Jan Harings, Sibbe; 10. Jan van Katwijk, Oploo; 11. op nog grotere afstand: Cor Schuuring, Amsterdam; 12. Cees Zoontjens, Tilburg; 18. Peter Post, Amstelveen; 14. Gerard Koel, Amsterdam; 15. Gerard Vianen, Kockengen; 16. John Brouwer, Rotter­dam; 17. Jan van der Horst, Haarlem; 18. Hank Peters, Sas van Gent; 19. Graham Gilmore, Australia; 20. Martin van Ginneken, Sint Willebrord.

 

OUDE TONGE.(1968.08.03)

Amateurs 100 km: 1. Breur 2.28.10, 2. Rentmeester, 3. Legierse, 4. Minneboo, 5. Hoogerheide, 6. Kroonen, 7. v. d. Wilk, 8. Kisner, 9. Ver­kelt (B.), 10. Naaktgeboren.

Nieuwelingen 60 km: 1. Priem 1.26.21, 2. Wielhouwer, 3. v. d. Hoek, 4. v. Groezen, 5. Schelling, 6. v. d. Meyden, 7. v. d. Leist, 8. De Jong.

 

OUDELANDE (25 mei).1968

Nieuwelingen 65 km: 1. F. Kisner 1.38, 2. E. de Jong, 3. J. Maas, 4. G. Glas, 5. M. v. Leeuwen, 6. W. Smeekens, 7. J. Rijnvos, 8. M. Remijn.

Adspiranten 32 km: 1. A. Geldens 54 min., 2. T. Huijzen, 3. J. Luijter­burg, 4. P. v. Dijk, 5. op 45 sec. M. de Graaf.

 

OUDENBOSCH (15 september).1968

Amateurs: 1. R. Liebrechts, 2. W. v. Leeuwen, 3. C. v. Dorst, 4. F. Ouwerkerk, 5. C. Wigchert, 6. D. Vlugt, 7.T v. Hasselt, 8. G. Stulties, 9. K. Frijters, 10. W. v. Steenis.

Nieuwelingen: 1. J. Bruessing, 2. K. Bakker, 3. K. Bal, 4. B. Jurriaans, 5. P. Maas, 6. F. v. d. Goes, 7. F. Dohmen, 8. F. Kusters,

 

OUDERKERK AAN DEN AMSTEL (1968.06.16)

Amateurs 80 km: 1. A. van Midden (Hilversum), in 1,50; 2. A. Werner (De Bildt); 3. J. Buis (Zwanenburg); 4. G. Huisjes (Bergentheim); 5. A. Bakker (Soest); 6. H. van Pierre (Uithoorn); 7. B. Raats (A'dam); 8. G. Wesselius (Oude Wete­ring); 9. M. Jongkind (Aalsmeer); 10. G. Janmaat (A'dam).

Nieuwelingen 40 km: 1. J. Breusing (Bo­venkerk), in 59: 2. R Engel (Amsterdam); 3. K. Jansen (Nes a.d. Amstel); 4. A. H. Sparnaay (Aalsmeer); 6. G. Marque­ring (A'dam); 7. M. Rietkerk (Zoeter­meer); 8. P. van der Berg (Noordwijk): 9. J. de Koning (A'dam); 10. W. Grooff (A'dam).

Adspiranten 20 km: 1. A. Jansen (West­zaan), in 28 min.; 2. F. Bakhuizen- (Amsterdam); 3. R. Onos (Lisse); 4. A. Van Erp (Berkel Rodenrijs); 5. H. de Jong (Ales a.d.Amstel); 6. L. Groot (Amstelveen).

 

OUD-GASTEL.(21 april).1968

Amateurs: 1. L. Poortvliet, 2. B. Janbroers, 8. C. Rent­meester, 4. W. Bravenboer, 5. B. Solaro, 6. H. Moorhoff, 7. L. Bogers, 8. W. Prinsen, 9. W. Deelen, 10. C. Willemse, 11. A. Wouters, 12. G. v. Hemert, 14. R. Liebrechts, 15. W. de Wilde.

Nieuwelingen: 1. C. Hanegraaf, 2. K. Priem, 3. R. Bak­ker. 4. M. v. d. Meulen, 5. J. Bruessing, 6. J. Hugens.

 

OUD-VOSSEMEER.(1968.08.03)

Amateurs 100 km: 1. C. van Dorst 1.26.40, 2. L. Poortvliet, 3. A. Wou­ters, 4. G. Paridaen, 5. A. v. Overveld, 6. T. Barten, 7. L. Embregts, 8. D. Slings, 9. W. v. Campen, 10. B. Franse.

Adspiranten 35 km: 1. J. Hellemans 53.22, 2: T. Huijzen, 3. J. Akker­mans, 4. E. Meijlemans, 5. J. Leijten.

Nieuwelingen 50 km: 1. R. Remijn 1.20.05, 2. P. Remijn, 3. C. Dal, 4. C. v. Bostelen, 5. J. Cooremans, 6. H. _Huijps, 7. W. Smeekens.

 

OVERDINKEL (15 september).1968

Adspiranten: 1. A. Barnaart, 2. W. Albersen, 3. H. Aalbers, 4. H. Ponsteen

Nieuwelingen: 1. P. Kleine, 2. W. Froma, 3. J. Hulshof, 4. H. Poppe, 6. J. Schildkamp, 7. G. Schepers, 8. H. Middeljans, 9. R. Bastein.