JAARGANG 1967

                              WEDSTRIJDEN O T/M O

OBBICHT (23 april).1967

Amateurs: 1. G. Moonen, Voerendaal, 81 km in 2.13.10; 2. F. Radix, Hoensbroek; 3. J. Kerssemakers, Ulestraten; 4. M. Ramaekers, Weert; 5. K. Boerkens, Geleen; 6. J. Krekels, Born; 7. R. Hindriks, Sittard; 8. J. Bals, Hoogeveen; 9. J. van den Borgh, Sittard; 10. F. Strijbosch, Weert.

Nieuwelingen: le serie: 1. B. Koken, Grevenbricht, 36 km in 1.03.37; 2. K. Keybeck, Schaesberg; 3. J. Deckers, Guttecoven.

Nieuwelingen: 2e serie: 1. J. Franken, Linne, 36 km in 1.03.04; 2. F. Sluper, Terwinselen; 3. H. Lucassen, Geleen.

Adspiranten: 1. J. Spronkmans, Elsloo, 18 km in 33.07; 2. P. van der Velden, Valkenburg; 3. K. Klinkers, Hoensbroek.

 

OCHTEN (15 juli).1967

Amateurs: 1. W. Holstege (Nunspeet); 2. Ben Janbroers (Amsterdam); 3. J. Hesse (Arnhem); 4. Henk Nieuwkamp (Borne); 5. G. Zantingh (Aaalsmeer); 6. B. Solaro (Den Bosch); 7. Arie Versluis (Ameide); 8. G. Janmaat (Amsterdam); 9. A. Wuurman (Amsterdam); 10. H. Tijhuis (Klarenbeek);

Nieuwelingen: 1. J. Scholten (Doetichem); 2. Juul Breusing (Bovenkerk); 3. H. Moorhof (Gorkum); 4. J.Vlastuin ( Scherpenzeel); 5. J. Kozijnsen:

 

OEFFELT (20 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Mary van Venrooy, 2. Wim Liebrechts, 3. Jan de Wit,

Nieuwelingen: 1. Jan Vlastuin, 2. Piet van Katwijk, 3. P. Pauwels,

 

OIRSBEEK (11 juni).1967

Amateurs: 1. G. Harings (Scheulder), 2. H. Buckx (Born), 3. C. Pepels (Stein), 4. J. Schepers (Stein), 5. J. Moonen (Voerendaal), 6. R. Hill (Engeland), 7. R. Hindriks (Sittard). 8. W. Winfeld (Duitsland), 9. H. Kohlen (Heerlenbaan), 10. F. Radix (Hoensbroek),

Nieuwelingen: 1. J. Vrancken (Linne), 2. K. Keybek (Schaesberg), 3. H. Lucassen (Geleen), 4. B. Koken (Grevenbicht), 5. Frits Sluper (Terwinselen),

Adspiranten: 1. J. Spronckmans (Elsloo), 2. J. Sijen (Maastricht), 3. M. Dohmen (Born)

 

OISTERWIJK (11 juni).1967

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts (Vlaardingen), 2. R. Snijder (Haarlem), 3. van de Voort (Poeldijk), 4. Bart cSolaro (Den Bosch), 5. Piet de Wit (Wormer), 6. R. Vreeburg (Veghel), 7. G. Lefering (Haaksbergen), 8. A. Suikerbuik (Tilburg), 9. J. Hesse (Arnhem), 10. S. Smulders (Tilburg),

Nieuwelingen: 1. A. Cardol (Bilthoven), 2. H. Voogd (Scherpenzeel), 3. J. Molenaar (Haarlem), 4. N. van Zandbeek), 5. Mathijs de Koning (Scherpenzeel),

Adspiranten: 1.P. Romijn (Goes), 2. M. Peters (Groesbeek), 3. R. van Roy

 

OISTERWIJK (1 OKTOBER).1967

Julien Stevens aan de eer in Oisterwijk

De sterke Belg Julien Stevens heeft voorbije zondag de Ronde van Oisterwijk gewonnen. Met zijn ploegmakker Ritten Dewolf en onze landgenoot Jan Hugens wist hij na dertig kilometer uit het peloton te ontsnappen en daarmede was deze wedstrijd – door slechts vijfduizend toeschouwers bezocht- meteen beslist. In de eindspurt gaf hij zijn medevluchters geen kans.

Beroepsrenners: 1. Julien Stevens (Bel), 2. Jan Hugens (Amstenrade), 3. Ritten de Wolf (Belgie), 4. Harrie Steevens (Elslo), 5. Marinus Paul (Den Haag), 6. Jan van der Horst (Haarlem), 7. Cor Schuuring (Amsterdam), 8. Wim Schepers (Stein), 9. Jan Schroder (Koningsbosch), 10. Gerard Vianen (Kockengen), 11. Peter Post (Amstelveen), 12. John Brouwer (Rotterdam), 13. Jo van Seggelen (Budelschoot), 14. Huub Harings (Sibbe), 15. Harm Ottenbros (Alkmaar), 16. Jo de Roo (Kruiningen), 17. Rinus Hoogerland (Kapelle), 18. Jan Harings (Scheulder), 19. Henk peters (Heemstede), 20. Wim de Jager (Den Haag),

 

OLDEBROEK .1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. B. Rodink, 3. L. Wolters,

Amateurs: 1. Gerrit Groeneveld, 2. Harrie Homan, 3. Jan Klompenmaker,

Amateurs: 1. Jan Klompenmaker, 2. Wim den Besten, 3. Aart Kroneman,

Amateurs: 1. Wim Holstege, 2. Zwier Selles, 3. Henk van de Brink,

 

OLDEBROEK (27 maart).1967

Amateurs: 1. W. Sellis,Wezep, 80 km in 2.3.18; 2. J. Smies, Apeldoorn; 3. G. Terwee, Hasselt; 4. A. Kronema, Doornspijk; 5. A. Vos, Hasselt; 6. P. ten Klooster, Hasselt; 7. K. Karsen, Harderwijk; 8. J. Steeman, Apeldoorn; 9. A. Weide, Apeldoorn; 10. W. Holstege, Nunspeet.

 

OLDEBROEK (9 april).1967

Amateurs (64 km): 1. W. Holstege, Nunspeet, 1.37.40; 2. W. Sellis, Wezep; 3. H. v. d. Brink, Oldebroek; 4. K. van Dorp, Oosterwolde; 5. R. de Wilde, Epe; 6. H. Steeman, Apeldoorn; 7. A. Kroneman, Doornspijk; 8. H. van Norel, Oosterwolde; 9. H. Eikelboom, Zutphen; 10. H. Broekhuis, Apeldoorn.

 

OLDEBROEK (15 april).1967

Amateurs (80 km): 1. J. Klompenmaker, Doornspijk, in 1.57.59; 2. W. den Besten, Oldebroek; 3. A. Kroneman, Doornspijk; 4. H. van de Brink, Oldebroek; 5. A. Broekhuis, Apeldoorn; 6. W. Sellis, Wezep; 7. J. Smies, Apeldoorn; 8. J. Weide, Apeldoorn; 9. J. van Norel, Oos­terwolde; 10. C. Karsten, Harderwijk.

Adspiranten (20 km). 1. H. Poppe, Nijverdal, in 39.12; 2. B. Rodink, Apeldoorn; 3. L. Wolters, Nijverdal.

 

OLDEBROEK (23 april).1967

Amateurs: 1. G. Groeneveld, Oldebroek, 66 km in 1.40.5; 2. H. Homan, Enter; 3. J. Klompenmaker, Oosterwolde; 4. A. Kroneman, Doornspijk; 5. A. Schroten, Epe; 6. H. Scholten, Epe; 7. E. van Duren, Zwolle; 8. P. Hazeveld, Apeldoorn; 9. G. van den Berg, Zwolle; 10. E. Sinke, Har­derwijk.

 

OLDEBROEK (14 juli).1967

Amateurs: 1. W. Holstege (Nunspeet); 2. P. Dijkstra (Schoonoord); 3. A. Jongkind (Aalsmeer); 4. P. Kisner (Amersfoort); 5. S. Douma (Grouw); 6. Harry van leeuwen (Den Haag); 7. Jan Zomer (Halfweg); 8. H. Hoekstra (Ureterp); 9. Melle Jongkind (Aalsmeer); 10. J. de Boer (Arnhem);

Adspiranten: 1. K. Dijkgraaf (Heerde); 2. R. Bos (Kampen); 3. A. van de Venus (Oldenzaal);

 

OLDEBROEK (19 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Albert Schroten, 2. Wim Holstege, 3. Jan de Wit,

 

OLDENBROEK (29 april).1967

Amateurs: 1. H. Eikelboom (Zutphen) 75 km in 1.45.36; 2. W. Holstege (Nunspeet); 3. Kees van Dorp (Oosterwolde); 4. Dries van Wijhe (Oosterwolde); 5. A. Kroneman (Doornspijk); 6. J. Klompenmaker (Doornspijk); 7. G. van de Weide (Apeldoorn); 8. A. Spaargaren (Hardewijk); 9. W. Sellis (Wezep); 10. E. Schape (Apeldoorn);

Nieuwelingen: 1. W. Kamphuis 60 km in 1.29.49; 2. G. Groeneveld (oldebroek); 3. R. Hassink (neede); 4. A. Hassink (Neede); 5. G. van de Berg (Zwolle);

 

OLDENZAAL (7 mei).1967

Gerard Vianen won „0" van Oldenzaal

De coming man bij de professionals, de 23-jarige Gerard Vianen uit het Utrechtse Kockengen, heeft zijn eerste zege bij de beroepsrijders binnen. Op het zware Kalheupink-circuit was hij, met nog veertig ronden te rijden, in gezelschap van de Rotterdammer Maarten Breure ontsnapt en voordat de laatste tour aan de orde kwam, smeet de ambitieuze Caballero-rijder ook deze rivaal uit het wiel.

De „O" van Oldenzaal heeft voor de duizenden, die zich langs het mooie parcours hadden samengepakt, veel aantrekkelijks te zien gegeven. Tiemen Groen was de eerste, die de lont aan het kruitvat stak en vijftien ronden lang voor de meute uit tolde. Vianen leidde de tegenaanval en gaf daarop ook Huub Harings, Rinus Paul, Harm Ottenbros, Harrie Steevens en Maarten Breure, die ieder op zich de touwtjes in handen trachtten te nemen, weinig kans. Hij wilde het zelf doen en wipte weg, maar Breure beet zich vast in de keiharde demar­rage. De voorsprong groeide en liep zelfs op tot vijftig secon­den. Daarop wilden Jo de Roo, Harrie Steevens en Cees van Espen de zaak een andere wending geven, maar evenals de poging die Nol Kloosterman wat later ondernam, reageerde het peloton te sterk. In de slotfase wist Van Espen echter nog weg te komen, maar toen waren Vianen en Breure al “buiten schot" en vochten zij samen de finale uit die - zoals gezegd - ten voordele van Vianen uitviel.

Beroepsrenners: 1. G. Vianen, Kockengen, 106 km in 2.47.12; 2. M. Breure, Rotterdam; 3. C. van Espen, Arnhem; 4. C. Lute, Castricum; 5. J. de Roo, Kruiningen; 6. H. Steevens, Elsloo; 7. W. Schepers, Stein; 8. H. Harings, Sibbe; 9. H. Ottenbros, Alkmaar; 10. C. Schuuring, Amster­dam; 11. J. van der Horst, Haarlem; 12. G. Koel, Amsterdam; 13. N. Lute, 's-Graveland; 14. R. Wouters, Baarle-Hertog; 15. Dies Kosten. Kapelle.

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. H. Heringa, 3. Alberet Scheffer,

 

OLDENZAAL (10 juli).1967

Amateurs 01e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Wim Neeskens, 3. Fred Niemeijer,

 

OLDENZAAL (11 juli).1967

Amateurs 02e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Jan Bols, 3. Jan Hesse,

 

OLDENZAAL (12 juli).1967

De rappe Henk Nieuwkamp uit Borne heeft zijn overwinningenreeks van dit seizoen vorige week opgevoerd tot maar liefst zestien! Dat resultaat be­haalde hij in de Oldenzaalse Avond-Driedaagse, welke op uitstekende wijze door Inter Sport In nauwe samenwerking met de Oldenzaalse Wieler Club op touw word gezet, maar eventjes alle drie avonden te winnen. Mede daardoor werd de in prima vorm verkerende Nieuwkamp natuurlijk glans­rijk eerste in het eindklassement.

Amateurs 03e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Egbert van Dijk, 3. Theo Meijer,

Amateurs Eindkl.: 1. Henk Nieuwkamp (Borne), 2. W. Neeskens (Borne); 3. E. van Dijk (Almelo); 3. F. Niemeijer (Hengelo); 5. T. Meijer (Denekamp); 6. J. Dickhof (Oosterwolde); 7. J. Pluymers (Enter); 8. H. Blauwgeers (Borne); 9. J. Fransen (Boekelo); 10. T. Kooi (Amsterdam);

 

OLST (17 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Henk Luchies, 3. Henk Strijbosch,

 

OLYMPIA TOUR (24 mei t/m 30 mei).1967

            „Geslepen" reed CEES ZOONTJENS  naar de eindzege in

                    16e Olympia's Tour door Nederland

             Zevendaagse etappe-koers bleef tot einde toe spannend

De zestiende Olympia's Tour door Nederland is weer voorbij. Een internationaal wielergevecht voor amateurs, dat per etap­pe werd uitgevochten, is tot stilstand gekomen en pas op de allerlaatste eindstreep in de Amsterdamse Van Swindenstruat beslist. Daarmede is er tot en met de laatste meters een bij­zondere spanning gebleven, want eerst de verwoede eindspurt bracht de werkelijke ontknoping.

Wie de eindwinnaar werd? Wel, de 22-jarige Cees Zoontjens uit Tilburg, die in het dagelijks leven als arbeidsanallst door het leven gaat en wellicht daardoor maar al te best kon cal­culeren waar de uiteindelijke ontrafeling van deze meerdaagse wielertaak zou liggen.

Per etappe ging het als volgt:

OLYMPIA’S TOUR.67.01e rit (24 mei).1967

's-Gravenhage, 24 mei

De eerste ,schuif" van de zestiende Olympia's Tour door Ne­derland is verreden. Een rit die over 163 kilometers voerde, een steeds wisselend karakter verkreeg, maar over het geheel genomen toch niet volledig tot de verbeelding sprak. Nu was het ook bijzonder moeilijk om tegen de straffe ,zuidwester" in en onder een nimmer aflatende zondvloed (het regende al bij de start en ceremonie protocolaire op het Rembrandtsplein), de koersvlam laaiende te houden.

Daarom werden alle pogingen in de beginfase - er vielen wat lekke banden en bij Loenersloot kwamen enige renners ten val - in de kiem gesmoord, doch in de buurt van Stolwijk (na 75 km) was er een uitval die enig perspectief bood. Negen dapperen, te weten Cor Groenewegen, Riny Wagtmans, Joop Zoetemelk, Jan Bols, Mat van Groezen, Rini Huybregts, Cees Zoontjens, Henk Nieuwkamp en de Belg Lucien Luipaerts, ont­worstelden zich aan het juk van het eveneens druipnatte peloton en geleken een kans tot slagen te hebben. Het was evenwel voor niets, want toen bij Gouda, langs de Gouwe, richting Waddinxveen werd gestuurd, was een machtige „zucht" van het peloton genoeg om alles weer ongedaan te maken. In hoog tempo (rond de 45 kilometer per uur) ging het via

Boskoop verder het totaal “verwaterde" Zuidhollandse polder­land in. Net voor Zoetermeer gaven Frits Hoogerheide en Siep­ke van Dongen reden tot een nieuwe reactie van de meute, terwijl even later opnieuw jacht kon worden gemaakt op de „brutalen" Bols, Hesen, Pepels, Van de Burgh, Kettenis, Van Groezen, Rentmeester en Pieters. Direct sloot evenwel de groep aan en toen ging het naar Den Hoorn, het „hart" van Europa's grootste groententuin, namelijk het Westland. Daar kon men niemand anders dan streekfavoriet Leo Duyndam verwachten en jawel hoor! Tussen de ,glaszee" (overal, links en rechts, broeikassen voor tomaten, sla en vele andere groenten en vruchten) door, wipte de sterke man uit Honselersdijk weg, kreeg dra zijn ploegmakker Cees Rentmeester met Joop Zoete­melk aan 't wiel, hoorde Daan Holst en later Cees Zoontjens aandaveren en wist zich wat verder „omringd" door Piet de Wit en de Deen Verner Blaudzun. De voorsprong schommelde, dan ruim, dan weer krap, maar ze bleven vooruit. Edoch, niet hele­maal in deze samenstelling, want in een machtige jump - zijn sprong duurde bijna tien kilometer - streek ook de rappe Gert Bongers op hen neer. De man uit Voorst stoomde gelijk door, maar dat lieten de twee Smiths-Acifit-rijders Duyndam en Rentmeester niet over hun kant gaan. Ze gingen mee en trokken de zaak recht, totdat Bongers nogmaals en met succes aanging (net voor de laatste bocht naar de finish) en wellicht zou Duyndam ook deze uitval hebben weten te pareren, ware het niet dat de prompt en haarscherp reagerende Piet de Wit - tenslotte was zijn ploegmakker weg - hem pardoes, doch zonder opzet in het voorwiel reed en daarmede aan de vallende Duyndam de kans ontnam zijn zege van vorig jaar te pro­longeren.

Amateurs: 1. Gert Bongers 3.28.46 met bon. 3.27.46, 2. Cees Zoontjens z.t. met bon. 3.28.16, 3. Cees Rentmeester z.t. met bon. 3.28.31, 4. Daan Holst z.t., 5. Piet de Wit z.t., 6. Verner Blaudzun (Den.) z.t., 7. Joop Zoetemelk z.t., 8. Harry Jansen 3.28.54, 9. Henk Nieuwkamp z.t., 10. Wim. Bravenboer z.t., 11. Hans Hesen z.t., 12. Stanislaw Gazda (Pol.) z.t., 13. Henk Benjamins z.t., 14. Riny Wagtmans 3.28.54, 15. Cor Leunis z.t.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 10.25.26, 2. Ovis 10.26.04, 2. Smiths-Acifit 10.26.09.

Prestatieprijs: Harrie Jansen.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.02e rit (25 mei).1967

Vlissingen, 25 mei

Oranje-trui-drager Gert Bongers heeft zijn kostbare “habijt" niet lang om de schouders mogen torsen. In de 173 kilometers­lange rit naar het Zeeuwse Vlissingen werd hem dit kleding­stuk namelijk ontnomen. En dat door een knaap die, evenals Bongers, uit het oosten van ons land komt. Na een zeer wis­selende koers, waarbij wederom een hoog tempo werd ontwik­keld, wist Bols in de slotfase met Riny Wagtmans en Cees Koeken (beiden “controleurs" om de zaak voor Bongers in de gaten te houden), verder Cees Rentmeester, Jan Boode en Hans Hesen aan de aandacht te ontsnappen. Hij haalde het in de eindspurt, fel “gegrepen" door de flonkering van het oranje waarin verweven de verticale rood-wit-blauwe streep.

Evenals de eerste dag werd ook deze etappe in bar slecht weer verreden. Harde wind die over de beide Delta-bruggen - Ha­ringvlietbrug en Zeelandbrug - aanbolderde, maakte het extra lastig. Daarbij kwam, dat de renners de ,spedo-meter" weer flink omhoog zwiepten, zodat iedere poging reeds bij voorbaat tot mislukken was gedoemd.

Toch wilde Johnny Brouwer het eens wagen. Hij ging na veer­tig kilometer op pad, inspireerde ook Matje Gerrits en samen vergaarden zij een halve minuut winst. Toen trok sterke peda­leur Fedor den Hertog in een strakke pace naar voren, aan­leiding om ook Leen de Groot mee te nemen. Het viertal ging hard door, maar de reactie bleef niet uit. Het peloton sloeg in stukken, doch er kwam uiteindelijk toch weer een hergroepe­ring tot stand. Toen sloeg Jan Bols zijn slag met het gekende resultaat dat hem aan het slot en de zitzege en de meest be­geerde trui opleverde.

Amateurs: 1. Jan Bols, 173 km in 3 uur 55 min. 25 sec. (met bon. 3.54.25), 2. Riny Wagtmans z.t. (met bon. 3.54.55), 3. Jan Boode z.t. (met bon. 3.55.10), 4. Cees Rentmeester z.t., 5. Hans Hesen z.t., 6. Cees Koe­ken z.t., 7. Sander Douma 3.50.10, 8. Cor Leunis z.t., 9. Willem Jans­sens (Belg.) z.t., 10. Harry Jansen z.t., 11. Hans Pels z.t., 12. Wim Paul z.t., 13. Stanislaw Gazda (Polen) z.t., 14. Henk Nieuwkamp z.t., 15. Hennine Petersen (Den.) z.t.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein, 2. Caballero, 3. Kalmi.

Prestatieprijs: Leen de Groot (Caballero).

 

OLYMPIA’S TOUR.67.03e rit (26 mei).1967

Waalwijk, 26 mei

Het kon niet uitblijven, de aanval van een der sterkste ploegen uit deze tot nu toe wat vlakke etappe-koers, was te verwach­ten. Vooral omdat en Vredestein en Caballero met zoveel succes op de beide eerste dagen hadden geopereerd. Daarom wilden de rood-witte Amstel Bier-mannen eens “gensters" gaan slaan, al voor de start bij het monumentale Vlissingse Raadhuis was het merkbaar dat er wat ging gebeuren. Zo kwam het ook uit, want nadat eerst streekfavoriet Cees Rent­meester zijn neus herhaaldelijk aan het venster stak en een uitgelopen Ovezande hem hartelijk toejuichte - zijn jump werd meebeleefd door Rini Huybregts, John Schepers en de attente Riny Wagtmans - waren het later Piet Barendregt, Adrie Wouters en de Pool Kazimierz Gazda, die ook op de deur klopten. Kort daarop deden Broer Evers, de Pool Jerzy Mikolajczyk en alweer Wouters een (vergeefse) poging, een stunt die achtereenvolgens voor Gert Bongers en vervolgens voor Riny Wagtmans met “bewaker" Leen de Groot evenmin succes opleverde. In de buurt van Woensdrecht ging Bongers nog eens aan de haal, maar bij Hoogerheide werd de groep, die onderweg ook werd gadegeslagen door Spanje-winnaar Jan Janssen (gekleed in een “knickerbocker" van een bekend oud­professional uit Rotterdam) en wat verderop door Wim van Est, eens flink uit elkaar gerammeld. Fedor den Hertog en Henk Nieuwkamp knalden met Piet de Wit en Rink Cornelisse de ruimte in. De voorsprong groeide en groeide, kwam tot een hoogste winst van rond vijftig seconden. Dat was voor Wagt­mans aanleiding om het alleen te gaan proberen, wat verder deden Cees van Dorst en Anne Koster het hem na en door Standdaarbuiten heen kwam Oranje-trui-drager Jan Bols met Hans Eckelboom in het geweer.

De laatste twee kwamen bij, vooral omdat en Cornelisse en De Wit het zware werk vooraan in hoofdzaak aan de twee Amstel­mannen overlieten en zij niet veel meer in de steeds meer teruglopende uitlooppoging zagen. De gesloten spoorwegover­gang in Zevenbergen deed de rest, een totale hergroepering kwam daar tot stand.

Direct gingen Fedor den Hertog, Daan Holst, Piet Kettenis en de kleine Wim Prinsen daarna „op de pedalen", waarbij het eerste duo de zaak volkomen naar zich toetrok en in de resterende kilometers (totaal zestig) niet meer te achterhalen viel. Wat moesten de twee er evenwel hard voor knokken, wat gaven zowel Holst als Den Hertog zich volledig om uit de „hete adem" van het door demarrages bliksemende peloton te blijven. Dat moest zijn weerslag vinden, het kon niet bestaan om deze enge voorsprong te redden! Toch deden beide renners het, zij het op het nippertje, want in de laatste tien kilometer, die met twee ronden te Waalwijk moesten worden afgedaan, gingen Harrie Jansen en Leen de Groot met alle energie die in hun was over tot een helse achtervolging;

Den Hertog had het niet meer, hij klapte in elkaar, maar de sterke Holst sleurde zijn makker net voor het jagende tweetal en voor het direct daaropvolgende peloton, over de eindstreep. De “staatsgreep" was niet volkomen geslaagd, want al was de ritzege voor Holst (hij stond het dichtst bij en kreeg voor zijn vele werk dus ook de verdiende beloning), het beoogde doel - de trui - bleef om de schouders van Jan Bols.

Amateurs: 1. Daan Holst 3.46.41 (met bon. 3.45.41), 2. Fedor den Her­tog z.t. (met bon. 3.46.11), 3. Harrie Jansen 3.46.50 (met bon. 3.46.36), 4. Leen de Groot z.t., 5. Jan Krekels 3.46.59, 6. Matje Gerrits z.t., 7. Rini Wagtmans z.t., 8. Cees Zoontjens z.t., 9. Henk Nieuwkamp z.t., 10. Johnny Brouwer z.t., 11. Willem Janssens (Belg.) z.t., 12. Peter Kisner z.t., 13. Werner Blaudzun (Den.) z.t., 14. Cees Koeken z.t., 15. Mat van Groezen.

Dagploegenklassement: 1. Amstel Bier, 2. Vredestein, 3. Caballero.

Prestatieprijs: Fedor den Hertog (Amstel Bier).

 

OLYMPIA’S TOUR.67.04e rit (27 mei).1967

Geleen, 27 mei

Opnieuw zouden de mannen van Herman Krott (is dit „de man" ?) trachten het heft in handen te nemen. De opdracht luidde de aandacht van Holst en Den Hertog af te leiden. Daar­om werd het Belgie Wilfried David (als gastrenner in de ge­lederen van Krott optredend) gelast vanaf de start weg te lopen. Dat deed de Ronde van Belgie-winnaar dan ook; hij ging maar kreeg Peter Legierse van de Crescent-Marin-for­matie ook „op visite". Er zat echter te weinig diepte in deze (te) vroege ontsnapping, de rit naar het Limburgse Geleen, moeilijk en lang, vooral omdat er een broeiende hitte, aange­wakkerd door een zuidoosten wind, steeds in het gezicht waai­end, heerste. Ze werden dra teruggehaald en toen wilden Henk Riem, Wim Deelen (eindelijk), Anne Koster, Cor Groenewegen en de Belgen Lucien Luipaerts alsmede wederom David het eens „en groupe" proberen. Weer niets, het was nog aldoor verspilling van krachten. In de buurt van Vessem waren het Fedor den Hertog en Joop Zoetemelk alsmede John Schepers die een poging lanceerden, doch uiteindelijk waren het Lucien Luipaerts en Peter van Donk, die er vijftien seconden winst uit „puurden".

Allemaal schermutselingen die echter te weinig inhoud bezaten en die deze zogenaamde “Koninginnerit" nog niet in de ware betekenis van het woord “optilden".

De tegenwoordige Ossendrechter Frits Hoogerheide kwam na zeventig kilometer (bij Westerhoven) tot actie en vergaarde zowaar 35 seconden. Helaas, gesloten spoorbomen in Heeze - de renners lagen nu beduidend achter op het tijdschema - deden alles bijeenkomen. Na het opnieuw opstappen ging het dan toch gebeuren, althans in eerste instantie. Wagtmans, Nieuwkamp (ook al weer meegestuurd uit naam van Holst) en Cees Zoontjens gingen „aan". In een strakke pace voegde de Hagenaar Wim Paul zich bij hen en daarmede scheen de goede ontsnapping geboren. Edoch, zowel Zoontjens als Nieuwkamp voelden zich geen “straaljager" en lieten zich terugvallen. Daarmede moesten Wagtmans en Paul het samen doen; ze kwamen bij Roggel tot een kloof van ruim een minuut, onvol­doende om de deur gesloten te houden. De Amstel Bier-man­nen en de Caballero-rijders gingen in de tegenaanval en over de brug van Maasbracht heen (waar Eef Dolman de zaak met welgevallen gadesloeg), richting Echt werd niet alleen het tweetal ingelopen, maar werd het decor gelijk helemaal ge­wisseld. Vijf renners, te weten de Pool Jerzy Mikolajczyk, Ad van Overveld, Herman Hoogzaad, John Schepers (ging ten­slotte op “huis" aan) en Adrie Wouters gaven de eerste stoot, het twaalftal Den Hertog, Kisner, Nieuwkamp, Wagtmans, Cornelisse, Prinsen, Bongers, Boode, de beide Denen Mogens Frey en Verner Blaudzun, de Pool Tadeusz Szpak en latere ritwinnaar, de sterke Jan Krekels, namen het over. In een daverende eindsprint, „warm" aangemoedigd door duizenden enthousiaste Limburgers, moest daarop Peter Kisner zeer nipt de overwinning aan Krekels (een nieuw jong talent) laten en kon Wagtmans de door hem zo fel begeerde trui van Jan Bols (reed in de laatste kilometers jammer genoeg lek) overnemen.

Amateurs: 1. Jan Krekels, 170 km in 4.15.13 (met bon.), 2. Peter Kister 4.15.43 (met bon.), 3. Henk Nieuwkamp 4.15.58 {met bon.), 4. Riny Wagtmans 4.16.13, 5. Rink Cornelisse, 6. Mogens Frey (Den.), 7. Ver­ner Blaudzun (Den.), 8. Wim Prinsen, 9. Gert Bongers, 10. Jan Boode, 11. Fedor den Hertog, 12. Tadeusz Szpak (Polen) allen z.t. als Wagt­mans, 13. Rend Pijnen 4.16.46, 14. Cees Koeken, 15. Harrie Jansen.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 27 put., 2.,Amstel Bier 34 put., 3. Kalmi 63 pnt.

Prestatieprijs: Riny Wagtmans.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.05e rit A (28 mei).1967

Heerlen, 28 mei

Wagtmans ploegmakkers waren akkoord. In ruil voor alle nog te winnen en reeds gewonnen prijzen, zouden ze hem alle mogelijke steun verlenen om de overwinnaarstrui in handen te houden. De „lijstaanvoerder" zelf echter, wist maar al te goed dat er om het „oranje" eventueel veilig naar Amsterdam te loodsen op deze moeilijke dag - eerst een ploegentijdrit, daarna een bergcriterium, respectievelijk ten gunste van het ploegenklassement en de individuele rangschikking - wel degelijk wat aan gedaan moest worden.

Onder geen enkele voorwaarde wilde hij de schijn wekken „gedragen" te worden en daarom zweepte hij zijn co-equipiers Piet de Wit, Harrie Jansen, Gert Bongers, Cees Koeken en Marcel Pennings (beiden zeer goed op dreef in dit voor hen eerste grote karwei) tot het uiterste op. Steeds weer vuurde hij zijn brigade aan om in de 2,19 kilometerslange tijdrit of naar de zege te grijpen of althans de schade zoveel mogelijk te be­perken. Daarmede won hij het zo benodigde vertrouwen, daar­mede kon hij zich verzekeren van hun steun.

De winst lag echter voor „concurrent" Amstel Bier, dat met „locomotief" Fedor den Hertog, en verder met Daan Holst, Henk Nieuwkamp, Joop Zoetemelk en Hans Eckelboom - Wilfried David kon het tempo niet volgen - als een “bolide" over het golvende parcours raasde. Ze hielden er elf seconden winst aan over.

Uitslag ploegentijdrit Geleen-Heerlen over 21,9 km: 1. Amstel Bier 27.47 (met bon.), 2. Vredestein 28.28 (met bon.), 3. Smiths-Acifit 29.06 (met bon.), 4. Caballero 29.38, 5. Denemarken 29.54, 6. Kalmi 29.59, 7. Ovis 30.03, 8. Crescent-Marin 30.09, 9. Polen 30.24, 10. Locomotief­Vredestein 30.30, 11. Euromast 30.38, 12. Peugeot-Michelin 30.43, 13. Olympia 30.55, 14. Militair Team 31.02, 15. Belgig 31.11, 16. Arima 32.26.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.05e rit B (28 mei).1967

Heerlen, 28 mei

Om vier uur in de middag brandde in het van hitte zinderende Heerlen de strijd in het criterium los. Direct schoof Wagtmans weer naar de voorste gelederen van de groep, controleerde zelf alles en was bereid desnoods in hoogst eigen persoon tot de aanval over te gaan. De zwarte Vredestein-renners hielden het tempo hoog, gaven daarmede geen enkele gelegenheid om de positie van hun kopman in gevaar te brengen. Toch wilde Gaby Minneboo (Caballero) zich er niet helemaal bij neer­leggen, hij ging met nog tien kilometer te rijden aan de haal, inspireerde daarmede Wim Prinsen die zo klein als hij is, dacht middels een onverwachte jump voor de verrassing van de dag te zorgen. Inderdaad leverde de man uit Hank enig gevaar op, want als hij zou winnen en de minuut bonificatie mocht op­strijken, kon Riny Wagtmans wel eens onttroond zijn. Het werd “verzamelen" geblazen en toen trok de gehele „bent" weer samen.

In de massale eindsprint gebeurde daarop nog iets, dat voor aanvankelijke winnaar Rene Pijnen op een deceptie uitliep. Hij gaf in de laatste meters naar de finish een gevaarlijke „zwieper" aan Bart Solaro en werd terecht gedeklasseerd. Zo pikte de Bosschenaar ook nog een graantje mee uit de “voeder­bak", die tot nu toe steeds in de richting van de ware durvers werd geschoven.

Amateurs: 1. Bart Solaro, 50 km in 1.09.9 (met bon. 1.07.09), 2. Rene Pijnen z.t. (met bon. 1.07.39), 3. Gaby Minne­boo 1.08.13 (met bon. 1.07.58), 4. Wim Prinsen z.t., 5. Riny Wagtmans, 6. Wim Bravenboer, 8. Leo Duyndam, 9. Harrie Jansen, 10. Marcel Pennings, 11. Cees Stem, 12. Cor Groenewegen, 13. Jan Bols, 14. Peter Kisner, 15. Stanislaw Gazda (Polen) allen z.t. als Minneboo.

Puntenklassement: 1. Riny Wagtmans 73 pot., 2. Harry Jansen 60 pot., 3. Cees Rentmeester 60 pot., 4. Dean Hoist 42 pot.

Algemeen sprintklassement: 1. Cees Zoontjens 6 pot., 2. en 3. Fedor den Hertog en Leen de Groot 5 pnt.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.06e rit (29 mei).1967

Haaksbergen, 29 mei

Wat is het bezit van een leiderstrui maar betrekkelijk, vooral wanneer men slechts enkele seconden voorsprong heeft. Leider Riny Wagtmans heeft dat in de etappe Groesbeek-Haaks­bergen maar al te goed ondervonden. Hij heeft zich met hand en tand verdedigd om uiteindelijk zijn kostbare kledingstuk toch over de schouders van de sterke Jan Bols te zien trekken! Ja, de sterke Hoogevener, door pech in de vierde rit uit het “oranje" gewipt, heeft zich niet zomaar bij deze nederlaag wil­len neerleggen en begrepen dat er altijd nog een kans in zat om het goudkleurige shirt terug te winnen.

Alvorens het zover was, liet deze bewogen etappe enkele zeer fraaie ontsnappingen optekenen. Bij voorbeeld van Anne Kos­ter, die, bij Bemmel de troep vaarwel zei en tot 25 seconden voorsprong kwam. Hij bracht de wagen daarmede goed op gang, want ook Cor Groenewegen, Aad Duyker, Wim Braven­boer, Wim Deelen, Frits Hoogerheide en de Deen Poul Mikkel­sen alsmede Wagtmans meegestuurde ploeggenoot Piet de Wit voelden wel wat voor deze uitstap en even door Ruurlo heen noteerde deze “patrouille" reeds een score van bijna twee­eneenhalve minuut. Op dat moment had de kleine, wispelturige Groenewegen de leiding overgenomen. Geen wonder dat vecht­jas Riny Wagtmans daarop zelf een keiharde aanval ontketen­de en niet alleen met scherpe demarrages de meute aanvuurde, doch toen het wat al te lang duurde, helemaal alleen naar de spits op stap ging. Dat redde hij niet, maar bij de eerste door­komst van Haaksbergen (daarna diende nog een omloop over zestig kilometer te worden verhapstukt) bereikte hij toch dat een totale hergroepering tot stand kwam.

De rust was evenwel van zeer korte duur, want prompt ging Groenewegen, die direct door Pennings werd “geschaduwd", met Joop Zoetemelk, Henny Vogelaar, Rink Cornelisse en John Schepers opnieuw aan de haal. Wagtmans haalde hen weer terug, maar Mat van Groezen profiteerde er het meest van en sloeg nagenoeg tegelijkertijd de definitieve slag. Hij werd in­gehaald door Den Hertog („rook" zijn kans), Wouters, Prinsen en de Belg Willy van Uytsel. Nog even verderop sloten Joop Zoetemelk, Piet Barendregt, Cees Zoontjens, Hans Hesen, de Deen Verner Blaudzun en de Pool Kazimierz Gazda zich bij deze “expresse" aan, terwijl een deksels goed oppassende Jan Bols er eveneens handig gebruik van maakte en nog op het nippertje op de treeplank kon springen.

Het was de genadeklap voor Riny Wagtmans; hij deed nog een vertwijfelde poging, maar moest het hoofd strijdensmoe in de schoot leggen. Vooraan “kletste" men keihard door, de strijd zou in het grootste voordeel van Jan Bols komen te liggen en de 19-jarige Mat van Groezen gaf zijn nieuwe ploeg Euromast (chef d'equipe Wout Wagtmans) een waardevol geschenk. Hij verraste namelijk alle mede-koplopers en knalde naar de rit­zege, terwijl zijn ploegmakkers Wim Prinsen en Adrie Wouters mede het dagploegenklassement in huis haalden en in de alge­mene rangschikking voor teams naar de derde plaats - achter Amstel Bier en Vredestein - oprukten.

Amateurs: 1. Mat van Groezen, 163 km in 3.36.15 (met bon. 3.35.15), 2. Jan Bols z.t. (met bon. 3.35.45), 3. Cees Zoontjens z.t. (met bon. 3.36.00), 4. Kazimierz Gazda (Polen) z.t., 5. Wim Prinsen z.t., 6. Piet Barendregt z.t., 7. Hans Hesen z.t., 8. Willy van Uytsel (Belg.) z.t., 9. Adrie Wouters z.t., 10. Verner Blaudzun (Den.) z.t., 11. Fedor den Hertog z.t., 12. Joop Zoetemelk z.t., 13. Herik Nieuwkamp op 58 sec., 14. Peter Kisner z.t., 15. Geri Bongers z.t.

Dagploegenklassement: 1. Euromast 10.48.45, 2. Amstel Bier 10.49.43. 3. Ovis z.t.

Prestatieprijs: Cor Groenewegen.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.07e rit (30 mei).1967

Amsterdam, 30 mei

Met bijzondere spanning werd de laatste etappe van Haaks­bergen naar Amsterdam - over 190 kilometer - tegemoet gezien, want het algemeen klassement liet iets unieks aan­schouwen. Liefst elf renners stonden binnen een minuut van leider Jan Bols en dat betekende dat de minuut bonificatie van de eerste, of de dertig seconden van de tweede plaats of mis­schien zelfs de vijftien “streepjes" voor de derde aankomende, van doorslaggevende betekenis zou kunnen zijn om de uitein­delijke winnaar van deze door het abnormaal hoge tempo wat vervlakte koers aan te wijzen. Geen wonder dat er wat op het spel stond, dat alle concurrenten, van wie vooral Fedor den Hertog, Riny Wagtmans en ... Cees Zoontjens de directe be­dreiging voor Bols waren, in deze slotrit de kaarten op tafel zouden gooien om de “hoofdpot" te innen.

De riempjes waren in Haaksbergen nog maar net vast getrok­ken, of Cees Rentmeester wipte de ruimte in. Hij kwam tot 48 seconden winst, genoeg om de interesse te wekken van Henny Vogelaar, Wilfried David (. . . „wat koersen ze hier in Holland ondanks de wind toch verschrikkelijk hard"...), Cees van Dorst, Cees Koeken, Piet de Wit en Anne Koster om eens op zoek te gaan naar de eenzame uitloper. Ze haalden het niet en bij Vorden (35 km) werden zij door het peloton, dat „full speed" voortraasde, terug gepakt. Rentmeester was daar ech­ter nog verder uitgelopen, want de chrono's registreerden voor hem 1 minuut.,en 8 seconden voordeel. De zwarte Vredestein­renners oefenden evenwel een geweldige druk uit en het waren van de andere ploegen vooral Minneboo, Van Dorst, Legierse, Kettenis, Brugel en Schepers, die Rentmeester uiteindelijk weer wisten „bij" te trekken.

De koers bleef levendig, de strijd ging onverdroten voort, want direct ,gleden" negen renners ongemerkt naar een voorpost. Het waren: Hoogerheide, Van Dorst, Schepers, Huybregts, Brouwers, Evers, Bravenboer, Wagtmans (ja, de kleine Riny moest wel, wilde hij nog een gooi naar de eindzege doen!) en zijn ploegmakker Gert Bongers. Binnen vijftien kilometer telden zij 1.23 minuut en in de buurt van Hoenderloo was de jump - vooral dank zij het tomeloze geweld dat de twee laatsten ontwikkelden - reeds opgelopen tot omstreeks twee minuten. De winst schommelde daarna enige tijd, in hoofdzaak het werk van een hard zwoegende Caballero-formatie, die hun kopman en “lijstaanvoerder" Jan Bols maar al te graag be­houden naar huis wilden brengen. Doch ook de mannen van Amstel Bier hadden er nog alle belang bij en daarom gingen deze twee equipes met elkaar “in de slag". Dat alles resul­teerde in een totale samenvloeiing bij Austerlitz. Lange tijd bleef het toen bijeen, doch door Hilversum heen glipten Leo Duyndam, John Schepers en een voortreffelijk rijdende Wim du Bois weg. Zij peurden er bijna een halve minuut uit maar voor Diemen werd ook deze stand teniet gedaan. Prompt gingen Piet Kettenis, Jan Boode, Cees van Dorst (alweer) en John Schepers (ook alweer) aan de haal en toen de alles­gevende Wagtmans deze ontsnapping localiseerde, wipte als een duvel uit een doosje de Rotterdammer Johnny Brouwer naar voren. Hij scheen te gaan slagen, doch voor het viaduct in de Amsterdamse Van Swindenstraat werd hij voorbij ge­stoken en daarna. . ?

Ja, toen kwam de geslepen tacticus Cees Zoontjens, die geen enkele dag briljant, maar er wel steeds goed en knap bijzat, als een duivel naar voren en spurtte middels een daverende eindrush voor Wagtmans, De Groot, de Pool Stanislaw Gazda, Cees Stam en de rest van de compacte groep naar de zege. Een zege, die hem door de minuut bonificatie gelijk op het mooiste ereschavot van deze organisatorisch weer schitterend geslaag­de Olympia's Tour plaatste.

Zijn strategie bleek het meest winstgevend, hij reed zich niet „te pletter" in de goed bedoelde, maar door het strakke ritme weinig kans tot slagen hebbende demarrages. Neen, de Til­burgse “slimmerik" gokte op een massale eindspurt, stuurde het onderweg daar op aan en bleek zijn calculatie, zijn begro­ting naar juiste maatstaven te hebben opgesteld. Een zege volgens het “koppie", misschien weinig tot het gemoed spre­kend, maar daarom beslist niet minder mooi.

Cees Zoontjens zou zeggen: „'t Is maar even berekenen, he?" „En dat nog wel zonder liniaal," gaven wij de dolgelukkige winnaar ten antwoord.

Wie deze zestiende Olympia's Tour nog even van begin tot einde doorneemt, komt tot de ontdekking, dat deze in sportief opzicht toch niet helemaal aan de verwachtingen heeft vol­daan. We misten dit jaar bij de renners enkele zogenaamde „boventoppers", de massa was teveel aan elkaar gewaagd en ook bleek het parcours - grotendeels over super licht-lopende wegen - te weinig moellijkheden op te leveren om grote af­scheldingen teweeg te brengen. Het is dan ook te hopen, dat men bij de zeventiende uitgave wel degelijk gaat opletten, dat er aan de deelnemers belangrijk meer eisen moeten worden gesteld. Stuurt men de renners dan bij voorbeeld eens het noorden in, dan kan mogelijk de Afsluitdijk als een eerste „scherprechter" optreden. Ook is, het aanbevelenswaard weer eens terug te keren tot een heuse bergetappe in Zuid-Limburg, waarbij het traject van de luisterriijke Amstel Gold Race - echter gaande over minder kilometers - zeker de troep uitein zal rafelen. Tenslotte kan een ingelaste individuele tijdrit, laten we zeggen op het Amsterdamse Eendrachtparcours en gaande over tien of vijftien kilometer, wellicht helemaal de meest complete Tour-winnaar aanwijzen.

We doen deze suggesties slechts om de „image" van onze inter­nationale etappekoers voor amateurs in belangrijke mate te verhogen. Een overweging van de zijde Commissie Olympia's Tour door Nederland zeker waard.

Amateurs: 1.C. Zoontjens 4.29.37 (met bon.), 2. R. Wagtmans 4.30.07 (met bon.), 3. L. de Groot 4.30.22 (met bon.), 4. S. Gazda (Polen) 4.30.37, 5. C. Stam, 6. W. Bravenboer, 7. J. Brouwer, 8. G. Vermeulen (Belgii;), 9. W. Janssens (Belgits), 10. J. Bols, 11. M. Frey (Den.), 12. R. Cornelis­se, 13. J. Schepers, 14. H. Jansen, 15. H. Nieuwkamp, allen zelfde tijd als S. Gazda.

Dagploegenklassement: 1. Ovis 13.31.51, 2. Vredestein z.t., 3. Belgili z.t., 4. Smiths-Acifit-Locomotief z.t., 5. Olympia z.t.

Prestatieprbs: Riny Wagtmans.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.EINDKL.  (30 mei).1967

Amsterdam, 30 mei

Amateurs:1. C. Zoontjens, Ovis, 24.42.01; 2. R. Wagtmans, Vredestein, 24.42.34; 3. J. Dols, Caballero, 24.42.50; 4. F. den Hertog, Amstel, z.t.; 5. G. Bongers, Vredestein, 24.43.11; 6. V. Blaudzun, Denemarken, 24.43.13;

7. W. Prinsen, Euromast, 24.43.21; 8. D. Holst, Amstel, 24.43.26; 9. C. Rentmeester, Smiths-Acifit, 24.43.44; 10. 1. Zoetemelk, Amstel, 24.43.46; 11. P. Kisner, Locomotief, 24.43.49; 12. H. Nieuwkamp, Amstel, 24.44.04; 13. R. Pijnen, Smiths-Acifit, 24.44.18; 14. H. Jansen, Vredestein, 24.44.28; 15. R. Cornelisse, Olympia, 24.44.36; 16. C. Groenewegen, Olympia, 24.44.52; 17. M. Pennings, Vredestein, z.t.; 18. M. Gerrits, Kalmi, z.t. ; 19. H. Eckelboom, Amstel, z.t. ; 20. S. v. d. Burgh, Cres­cent, 24.45.09; 21. P. Barendregt, Crescent, 24.45.33; 22. L. de Groot, Caballero, 24.45.43; 23. W. Bravenboer, Crescent, 24.46.03; 24. G. Ver­meulen, Belgie, z.t.; 25. P. Kettenis, Euromast, 24.46.04; 26. A. Wou­ters, Euromast, 24.46.07; 27. J. Boode, Kalmi, 24.46.25; 28. M. van Groezen, Euromast, 24.46.27; 29. P. de Wit, Vredestein, 24.46.34; 30. H. Petersen, Denemarken, 24.47.05; 31. F. Hoogerheide, Locomotief, z.t.; 32. C. Koeken, Vredestein, 24.47.13; 33. J. Schepers, Ovis, 24.47.22; 34. W. Bosschieter, Olympia, z.t. ; 35. R. Huybregts, Kalmi, z.t. ; 36. C. Stam, Peugeot, 24.47.23; 37. B. Solaro, Locomotief, 24.47.36; 38. L. Duyndam, Smiths-Acifit, 24.47.38; 39. H. Hesen, Ovis, 24.47.41; 40. K. Gazda, Polen, 24.47.52; 41. G. Minneboo, Caballero, 24.48.40; 42. B. Jan­broers, Peugeot, 24.48.48; 43. T. de Sadeleir, Belgie, 24.49.07; 44. W. Janssens, Belgie, 24.49.17; 45. H. Hoogzaad, Peugeot, 24.49.24; 46. H. Vogelaar, Crescent, 24.49.41; 47. C. v. Dorst, Euromast, 24.49.55; 48. T. Blom, Caballero, 24.50.11; 49. W. Deelen, Crescent, 24.50.28; 50. M. Freb, Denemarken, 24.50.45; 51. S. Gazda, Polen, 24.50.59; 52. T. Szpak, Polen, 24.51.02; 53. R. Snijder, Caballero, 24.52.30; 54. A. Duyker. Peugeot, z.t. ; 55. J. Brouwer, Smiths-Acifit, 24.52.53; 56. W. du Bois, Militaire Ploeg, 24.53.47; 57. H. Schoofs, Locomotief, 24.53.52; 58. P. Heijnig, Smiths-Acifit, 24.55.06; 59. L. Espeland, Noorwegen, 24.55.37; 60. C. Pepels, Kalmi, 24.55.53; 61. A. Koster, Peugeot, 24.56.19; 62. W. v. Uytsel, Belgie, 24.57.58; 63. H. Benjamins, Caballero, 24.59.24; 64. P. Legierse, Crescent, 25.00.50; 65. B. Evers, Ovis, 25.01.45; 66. L. Lui­paerts, Belgie, 25.04.44; 67. P. Mikkelsen, Denemarken, 25.06.17; 68. C. Brugel, Locomotief. 25.08.46; 69. A. v. Overveld, Euromast, 25.15.45; 70. J. Andersen, Denemarken, 25.17.59; 71. H. Riem, Olympia, 25.26.57; 72. P. v. d. Donk, Militaire Ploeg, 25.27.14; 73. J. Mikolajczyk; Polen, 25.30.22.

TeleVizier sprintklassement

1. R. Wagtmans, Vredestein, 7 pnt.; 2. C. Zoontjens, Ovis, 6 pnt.; 3/4. F. den Hertog, Amstel Bier en L. de Groot, Caballero, 5 put.; 5. C. Groenewegen, Olympia, 3 put.

Ploegenklassement

1. Amstel Bier 71.13.50; 2. Vredestein 71.15.24; 3. Euromast 71.17.35; 4. Ovis 71.17.46; 5. Smiths-Acifit-Locomotief 71.18.10; 6. Kalmi 71.18.38; 7. Crescent-Marin 71.19.41; 8. Denemarken 71.19.52; 9. Caballero 71.21.52;

10. Locomotief-Vredestein 71.22.07; 11. Olympia 71.22.32; 12. Belgie 71.26.38; 13. Peugeot-Michelin 71.27.37; 14. Polen 71.28.55.

Sport en Sportwereld puntenklassement groene trui

1. R. Wagtmans, Vredestein, 95 pnt. ; 2. C. Zoontjens, Ovis, 79 pnt. ; 3. H. Jansen, Vredestein, 67 pnt.; 4. J. Bols, Caballero, 59 pnt.; 5. V. Blaudzun, Denemarken, 57 put.

Prestatiepriis gehele Tour

R. Wagtmans.

 

OMLOOP DOOR HET LAND VAN ABRTJE (9 SEPTEMBER).1967

LEO VAN DER SCHEE besliste

               8ste Door het land van Bartje in de sprint

Zeer geslaagd! Dat kan men de achtste wielerwedstrijd „Door het Land van Bartje", welke voorbije zaterdag werd verreden, zeker noemen. Deze semi-k1assieker voor nieuwelingen, door velen als een laatste “examen" voor de eventuele overstap naar de amateurs beschouwd, heeft in Leo van der Schee uit Poortugaal een allerbeste winnaar gekregen. Een knaap die evenals zijn medevluchter, de als favoriet gedoodverfde Henk Hulleman - won dit jaar de Flevo-Tour -, , duidelijk “ge­slaagd" is. Samen waren zij in de buurt van Laaghalen ge­demarreerd en ofschoon het peloton al het mogelijke deed om de twee vermetele durvers terug te halen, dit was slechts ijdele hoop.

Nadat op de Hoofdlaan in Assen de eerste twee plaatsen waren verdeeld, werd de groep met een daverende eindsprint over de meet gevoerd door de Gelderse “belofte" Jan van de Beek uit Barneveld, die dit seizoen zijn snelle eindmeters al meer heeft laten bewonderen.

De renners hebben het in deze prima georganiseerde wedstrijd, het “paradepaardje" van AWC De Meteoor uit Assen, nogal kwaad te verduren gehad. Af en toe werd men ,getracteerd" op een fikse regenbui, soms zelfs vermengd met hagelstenen.

Desondanks ging het hard en vele jonge knapen konden het snijdende tempo, dat werd aangegeven door Hulleman, Van de Beek, Van der Schee en Scheffer, Hulzebosch, Bruinsma, We­kema, Van der Hulst, Hassing, Bos en Kuiper, Adriaans en Zwaans, slecht of helemaal niet bijbenen. Ook was het jammer dat vele renners, die in de slotfase misschien nog van zich had­den doen spreken, door valpartijen werden uitgeschakeld. In deze grote wedstrijd kwam weer eens duidelijk aan het licht dat er nog vele jongeren zijn die - vooral wanneer vermoeid­heid een woordje gaat meespreken - maar bitter slecht sturen.

LIEF EN LEED

Wicher Vlot uit Wanneperveen, anderhalve maand geleden nog briljant winnaar van de Acht van Chaam, zag ook al geen „wielertuin" vol geurende bloemen. Na een lekke band pro­beerde hij op een andere fiets (veel te groot) nog aansluiting te krijgen. Het gelukte hem jammer genoeg niet. Hij kon zijn verdriet delen met Meindert Wekema uit Peize, die door eigen land fietste en eveneens door materiaalpech werd uitgescha­keld. En hoe werd Bert Bathoorn (Roderwolde), een der grote kanshebbers,in de eindfase niet genadeloos tegen het wegdek gesmeten! Hij zat toch maar bij de hoofdmacht van ongeveer twintig renners, waaruit de winnaar en overige prijswinnaars zouden komen.

Er waren schermutselingen aan de lopende band te noteren geweest. Bij voorbeeld van de Twentenaar Hennie Kuiper, die er in zijn eentje vandoor wilde gaan. Enkele malen probeerde hij het, maar niemand zag wat in deze vluchtpogingen en daarom liet de stoutmoedige coureur uit Denekamp zich maar weer tussen de wielen terugzakken.

Later deed de Groninger Lucas Vos een poging, welke spoedig werd nagebootst door de Veendammer Gerrie Heerenga, terwijl Leo van der Schee (de latere winnaar) ook enige keren zijn visitekaartje afgaf.

Met het einde in zicht kwam er steeds meer beroering aan de spits. Het werd een over en weer “schitteren" van demarreren en attaqueren en ... van pareren. De sterke Albert Hulzebosch uit Beilen waagde zijn kans; Wiebe Pool, die in het zo onbeken­de plaatsje Lippenhuizen woont, probeerde eenzelfde stunt uit te halen als die welke hem voor enige jaren terug ook de volle winst in de Asser Jeugd Tour bracht.

Het was voorlopig echter allemaal voor niets, het duurde voort totdat Henk Hulleman al zijn registers opentrok en met Leo van der Schee een definitief vaarwel toeriep aan alle anderen. BRON: BEN ZOMERDIJK

Nieuwelingen: 1. L. van der Schee, Poortugaal, 90 km in 2.29.08; 2. H. Hulleman, Opmeer; 3. op 200 meter J. van de Beek, Bar­neveld; 4. A. Scheffer, Zelhem; 5. K. Vrieling, Onnen; 6. G. Bruinsma, Westerbork; 7. D. Groen, Sint Pancras; 8. B. van der Hulst, Zoeterwoude; 9. H. Hassing, Overdinkel; 10. R. Eggermond, Zwanenburg; 11. W. Pool, Lippenhuizen; 12. H. Ketting, Amsterdam; 13. A. Raven, Hoogkerk; 14. J. Adriaans, Haps; 15. J. Zwaan, Voorschoten.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE (9 april).1967

Sterke solo bracht flyer GE VAN DE WINDEN

             verdiende overwinning in 8e OMLOOP VAN DE BARONIE

           „Wil je niet op kop ? Dan ga je er gelijk af!"

Het is hem gelukt. Ge van de Winden, het 21-jarige ,klasse­paard" uit Beverwijk, over wie “Wielersport” vorig jaar na zijn Omloop van de Kempen eens schreef dat hij ver, erg ver zou kunnen komen, als hij zich eens terdege voorbereidde, heeft zijn eerste klassieke wegkoers voor amateurs gewonnen. Een zware wedstrijd, die zeker als een der allermooiste van ons vaderlandse assortiment grote wegkoersen kan worden beschouwd, namelijk de Omloop van de Baronie.

In deze door bet grillige Westbrabantse land voerende race, 180 kilometer lang, voltooide hij aan het slot een schitterende solo, ingezet op circa twintig kilometer voor de eindstreep. Aanvankelijk ging Adrie Wouters uit Zundert met hem mee, maar toen deze na tweemaal vragen of hij „kop" wilde doen, nog niet reageerde, schudde de blonde renner hem pardoes van zich af en reed linea recta naar de bloementuil in Breda. Een triomf van de allerbeste soort, een met een gouden randje: een zege, zoals iedere wilskrachtige coureur het zich voorstelt. . . , maar die slechts behaald kan worden door een „echte".

De Omloop van de Baronie is verre vaii gemakkelijk. Het is een koers, waarin het ware vechtershart het langste klopt, waarin men bikkelhard moet zijn om tot een goed resultaat te komen. Dat begrepen ook de 140 renners, die om een uur van start gingen en die aldra tot de wetenschap kwamen hoe zwaar en hoe ver het allemaal wel was. De eerste lossers meld­den zich en op weg naar Moerdijk was de meute al vele malen „getrokken en gekrompen", ..verscheurd" en weer hersteld.

VIJF PLUS ACHT IS DERTIEN ...

In de omgeving van Fijnaart (na 50 kilometer) begon de kop zich te roeren. Riny Wagtmans en Ben Stolle namen een hon­derdtal meters. Veel was het niet, maar dit prikje bracht toch teweeg, dat er- zo'n dertig kanshebbers in het eerste gelid kwamen. Onder hen bewogen zich Harrie Schoofs, Frank Ouwerkerk (weer terug op de plaats waar hij thuishoort), Daan Holst, Rink Cornelisse, Piet Kettenis, Riny Wagtmans, Leo Duyndam, Wim du Bois, Fedor den Hertog, Rinus van der Klooster (die al zovele malen goed rijdt, maar schijnbaar even zo weinig opvalt), Cees Brugel, Hans Tesselaar, Cees van Dorst, Peter Legierse, Matje Gerrits en ... natuurlijk Ge van de Winden.

Het tempo lag hoog, harde wind en een ruwe keiweg deden hun slopende karwei en zo brak op de weg naar Kruisland ook de kop weer in vele stukken. Pech viel er eveneens te noteren, want achter elkaar reden Holst, Hoppe, Van der Klooster; Brouwer en Liebrechts (de schaatser) lek, maar toch wisten zij hun oude plaatsen weer vlug te bezetten.

Een harde valpartij deed de renners Bodifee, Bravenboer, Bru­gel, Kettenis en Paul met het wegdek kennis maken toen Wouw was gepasseerd en van deze verwarring wisten Adrie Wouters, Cees van Dorst, Siepke van Dongen, Fedor den Hertog en Matje Gerrits gebruik te maken. Zij kwamen tot dertig seconden voor een dozijn renners, die achter zich op een minuut nog een formatie van elf man wisten.

Toch ging er weer een verandering plaatsvinden, want onder aanvoering van Frits Hoogerheide en Ad van Overveld trok­ken ook Frank Ouwerkerk, Hans Tesselaar, Peter Legierse, Cees Zoontjens, Harrie Schoofs en alweer Ge van de Winden mee naar voren en streken in de buurt van Zundert (102 km) op het vijftal neer.

Achter hen ontwikkelde zich daarop een helse strijd, die er evenwel in resulteerde dat men elkaar te angstvallig in de gaten hield en het vertikte om de kastanjes uit het vuur te slepen. Zo werden alle pogingen van onder andere Daan Holst, Wim du Bois, Riny Wagtmans, Bennie Groen, Leo Duyndam, Johnny Brouwer en Cees Rentmeester in de kiem gesmoord en vocht deze groep voor een volstrekt “verloren" zaak verder. Aan de spits ging het lekker totdat voorbij Chaam een val­partij alle illusies wreed verstoorde van Matje Gerrits, Hans Tesselaar, Peter Legierse en Frits Hoogerheide. Op Legierse na, die ver naar de achterhoede verzeilde, pikten de drie aan bij de groep-Wagtmans, Dubois, Duyndam c.s. Zij zagen van­uit de verte hoe het vooraan allemaal verliep ...

KRACHTIGE DAAD

Frank Ouwerkerk, twee jaar geleden een allerbeste winnaar van de Omloop, nadien wat op de achtergrond door gedegen studie („Wielrennen is ook niet alles!" zou hij zeggen) rook een kans. Voorbij Gilze trok hij met Adrie Wouters (bezit toch echt een hoop courage) honderd meter vooruit, maar Van de Winden - sterk geworden in een Italiaans trainingskamp - streek de plooi glad.

Een nieuwe poging en ... zoals later bleek gelijk de definitieve. Fedor den Hertog, er echt eens op uit om wat macht aan te kweken, patste weg. Prompt sloot Van de Winden zich bij hem aan en in een machtige jump, het hoofd diep over het stuur gebogen, streek ook Adrie Wouters bij het tweetal neer.

Zouden zij bij elkaar blijven, zouden zij het in een spurtduel op de Bredase sintelbaan onderling moeten uitvechten ? Het zat er in, want stuk voor stuk deden zij hun uiterste best. Edoch, plots was bij Den Hertog de vlam gedoofd. Fedor moest eraf, viel ver terug en gaf later zelfs op. Toen moesten Van de Winden en Wouters het samen opknappen, maar de laatste zat er ook al „door". De vele inspanningen, verstandig of onverstandig aangewend, hadden zijn krachtenreservoir uit­geput en smekend vroeg hij of zijn frisse metgezel hem mee­nam naar de finish. “Niets daarvan, je doet je werk op kop en zo niet, dan ga je eraf!" besliste de Beverwijker, die daarna maar tweemaal behoefde „aan" te gaan om zijn makker mee­dogenloos los te werden. Een prachtige solo van de stijlrijke flyer volgde, in een strakke pace gleden de laatste twintig kilometers onder zijn fiets door. Hij bekroonde met een “rijke" zege een klassieker, die zowel organisatorisch als sportief voor de volle honderd procent slaagde en waarvoor de mannen van de RKWC Sportief uit Breda, de heren Simons, Van den Wijn­gaard, Petrucco en Van Tilburg alle hulde verdienen. Dat deden wij dan bij deze. J. de R.

AMATEURS: 1. G. van de Winden, Beverwijk, 180 kilometer in 4.13.01; 2. F. Ouwerkerk, Rotterdam, 4.14.26; 3. S. van Dongen, Middelharnis, z.t.; 4. A. Wouters, Zundert, 4.14.49; 5. C. Zoontjens, Tilburg, 4.14.59; 6. C. van Dorst, Roosendaal, 4.15.00; 7. H. Schoofs, Bladel, 4.16.18; 8. A. van Overveld, Zegge, 4.16.36; 9. M. Gerrits, Oploo, 4.16.45; 10. J. Brouwer, Rotterdam; 11. W. du Bois, Zuidzande; 12. R. Wagtmans, Zundert; 13. D. Holst, Amsterdam; 14. C. Rentmeester, Ovezande; 15. B. Groen, Steenwijk; 16. G. Graham, Engeland; 17. R. Cornelisse, Am­sterdam; 18. H. Schouten, Amsterdam; 19. R. Huybrechts, Etten; 20. F. Hoogerheide, Dubbeldam.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER (6 mei).1967

Te vroege en te late demarrages bepaalden vlak koersverloop

   15e Ronde om de Haarlemmermeer kwam moeilijk op gang

HENK NIEUWKAMP zag een droomwens eindelijk vervuld . . . . .

Zolang als de op 15 juli 1942 in het Gelderse Eerbeek geboren Henk Nieuwkamp al koerst - en dat zijn reeds heel wat jaartjes - heeft hij ervan gedroomd nog eens een echte klassieker, een onvervalste wegkoers over de lange adem op zijn naam te schrijven. Dikwijls heeft hij “in de buurt" gezeten, maar even zo vaak greep hij er naast. Kortgeleden nog, om precies te zijn in de Ronde van Gel­derland - tenslotte is dat zijn provincie - was hij te gretig aangegaan, te roekeloos naar de kop gestormd toen het verlossende finishdoek in zicht kwam. De rappe Mat Gerrits uit Oploo trok daarop met een heel stel aan het wiel langs hem heen en greep - . . . „verdorie nog aan toe"... - de zege. Toch stelde deze klassieker hem „op punt" want daags daarop was Henk in het Duitse Munster (en niet in Bocholt) gewoonweg niet te houden. Neen, wat of er ook gebeurde, hij moest en zou zijn gezicht eens terdege laten zien.

Met de adspiranten- en nieuwelingenklasse meegerekend vergaarde hij in zijn tot op heden nog lang niet voorbije wielercarriere zo omstreeks honderd en veertig zegepralen. Een respectabel aantal, dat echter een “grote", een wer­kelijk denderende uitslag miste. Nu evenwel, in de vijf­tiende Ronde om de Haarlemmermeer die door regen weer eens deksels zwaar en lastig werd, liet hij zich de zege niet meer ontglippen. Hij voelde precies het psychologische hoogtepunt van deze o, zo moeilijk op gang komende weg­koers over 173 kilometer aan. Hij wist bij intuitie dat de harde demarrage van Cees Zoontjens en Hans Hesen de juiste, de definitieve, was en ging met de steeds meer op de voorgrond tredende Adrie Wouters uit Zundert direct op deze brutale uitdaging in.

En wat demonstreerde de RTVZ-renner daar op die slordig neergesmeten keisteentjes van de ringdijk om de wijdse Haarlemmermeerpolder nog weer? Hij bewees wel degelijk echt te kunnen koersen, te kunnen “vlammen" wanneer het werkelijk nodig was.

Natuurlijk, de sterke Wouters heeft hem bij die harde sprong meer dan voortreffelijk bijgestaan, maar ook nadat de aansluiting was volbracht, gaf Nieuwkamp zich volledig om deze vlucht te doen slagen.

Dat gelukte en nu kan men terecht aanvoeren dat Cees Zoontjens uit Tilburg in de laatste kilometer nog platreed en zonder zijn zwabberende band van het achterwiel in die spurt wellicht alsnog had gewonnen, maar we weten ook allemaal dat een Nieuwkamp in optimale forme en con­ditie moeilijk, erg moeilijk te kloppen is. Vooral in de laatste, alles beslissende meters. Daarvan weet het andere tweetal aan de kop na zaterdag 6 mei zeker mee te praten...

Hoe deze wedstrijd in zijn geheel verliep is aan onder­staande fases te ontlenen:

Van 0 tot 20 km - Bij regenachtig weer vertrokken circa 130 renners, verdeeld over negentien ploegen voor de vijftiende Ronde om de Haarlemmermeer, de jaarlijks te­rugkerende klassieke wegkoers voor amateurs, welke door de Halfwegse Sportclub De Bataaf in nauwe samenwerking met haar onderafdeling, het actieve „5-mei comite", weder­om voortreffelijk werd georganiseerd. Wedstrijdleider Bram Koopmans, die zich kundig en bekwaam van zijn taak (een van de laatste?) kweet, had nog maar nauwelijks de meute de vrije teugel gegeven of een tweetal renners kreeg met pech te kampen. Na vijf kilometer (bij De Lijnden) stond Peter Kisner wat troosteloos naar een lekke tube te kijken en een drieduizend meters verderop overkwam Paul Wilkens hetzelfde. In de buurt van Schiphol (12 km) for­meerde zich een eerste kopgroepje, dat bestond uit Wim de Wilde, Gerrie Bruin, Richard van Smirren, Jan Rol, Hans Pels, Wim Huysmans, Wim Paul en Roel Snijder. Zij kwamen tot 150 meter voor het peloton, dat met een strak tempo de “greep" op hen bleef houden en de deserteurs zeven kilometer verder tot de orde riep.

Van 20 tot 40 km - De jacht op de spits veroorzaakte gelijk een totale verbrokkeling, die van achteraf eerst de Amsterdammer Snijders deed lossen, de gevallen kans­hebber Ted Blom ook alle illusies ontnam en voor Aker­boom van Van Lachterop ook geen enkele mogelijkheid meer bood om opnieuw aansluiting te krijgen. Het veld sloeg nog meer in stukken en zo reden drie grote groepen in een hels tempo over de door allerlei geparkeerde auto's soms gevaarlijk smalle dijk. Sterke Leen de Groot, die evenals de wat later ook gedupeerde Bert Boom in de eerste waaier aanwezig was, hoorde een tube leegsissen, terwijl “gebrosseerde" Peter Tesselaar eveneens kon gaan repareren.

Vooraan streden Henri van Rooy, Gerrit Leferink, Roel Snijder, John Brouwer, Bas Wijdenes, Melle Jongkind, Wim de Wilde, Piet Kettenis, Daan Holst en Jan Hesse, Harrie van Piere, Jan Pieters, Henk Nieuwkamp, Hennie Schouten en Rink Cornelisse een helse strijd om definitief het heft in handen te nemen, maar ...

Van 40 tot 60 km - Ook de Andijker Gerrie Bruin, die aanmerkelijk beter begint te rijden dan hij gedaan heeft, moest een nieuwe tube gaan omleggen en achtereenvolgens verloren Schreurer, Stakenburg, Hoogzaad, Van Noort en Koelemeij het contact met de groep, die aansluiting ging zoeken met de renners vooraan. In die jacht waren verte­genwoordigd: de prettig verrassende Aldershof, Adrie Naakt­geboren, Hans Tesselaar, Michel Bertou, Gert Bongers, Hans Pels, de sterke Zaankanter Jan Bakker, Adrie Wou­ters, Cor Leunis, Cees Zoontjens, Ton van der Valk, Cees van Dorst, maar zowel de frisse Leferink als de “gebrande" Van Rooy, die ons voor de start nog toevoegde er vandaag eens echt hard tegenaan te gaan, reden plat en zagen met lede ogen hoe deze samengesmolten hoofdmacht in snel­treinvaart verder trok.

Een schuiver deed Harrie van Piere lossen, maar met alle macht kwam hij weer bij om even later moedeloos het hoofd te buigen en voorgoed te verdwijnen naar de ach­terhoede. Nog vier renners zouden moeten lossen, te weten Bakker, Pels, Naaktgeboren en Pieters.

Van 60 tot 80 km - Vlak voor de eerste doorkomst in start- en finishplaats Zwanenburg, sloeg de kopgroep in tweeen - Zoontjens, Snijder, Cornelisse, Wijdenes, Alders­hof, Wouters en Brouwer verloren even het contact, maar bij het afdraaien van het Cirkelparcours, waarbij in de eerste groep Holst, Bongers, Kettenis en Harrie Jansen een val maakten, wisten zij weer aan te haken. Genoemde smak deed Bongers en Jansen, de mannen die zo succesvol in de Ronde van Belgie hebben gereden, meteen afstappen, maar tomeloze Daan Holst en bruisende Piet Kettenis wilden met de inmiddels haastig aangepikte Hans Pels van geen wijken weten. Kilometerslang hebben zij geknokt om er weer bij te komen en toen Schiphol voor de tweede maal werd gepasseerd geleek het zowaar te gelukken. Een keiharde jump bracht Piet Pettenis aan de start van de groep, maar verder reikte zijn sprong niet. Hij moest er weer gelijk af en gaf op, terwijl Holst, die met een ver­krampt gezicht graag alle duivels in zichzelf had willen ontbinden te weinig steun in zijn makker Pels vond om de achterstand te nivelleren. Amsterdamse “Daantje" mist als coureur -het zo beroemd-beruchte “effies hard", heeft van nature te weinig snelheid om een -gaatje alleen te dichten. Een hels tempo is niet voldoende, een keiharde wip is het geijkte wapen waarmede men het best kan strijden.

Van 80 tot 100 km - Vooraan ging het gezapig door, neer­plenzende regenbuien deden alle lust tot demarreren “ver­wateren". Langs Aalsmeer, Leimuiden, Oude- en Nieuwe Wetering, om De Kaag heen; steeds bleven de dapperen elkaar gezelschap houden. Zou het voorgoed zo blijven, zouden de renners het “welletjes" vinden en met een eind­spurt elkaar de eer gaan betwisten?

Van 100 tot 140 km - De Ronde om de Haarlemmermeer, voor het tiende jaar klassiek en met deze vijftiende uitgave aan haar derde lustrum bezig, scheen in te “dommelen". Weliswaar deden Adrie Duyker en Hennie Schouten, die op „zijn" terrein eigenlijk weer veel te veel werk deed; hij bleef koersen, een felle poging om de groep vaarwel te zeggen, maar men bezag het maar als spielerie. De kloof werd maar steeds niet groter en de grote Duyker liet zich dan ook maar het eerst terugzakken. Schouten deed alleen nog een vertwijfelde poging, flitste door Vijfhuizen heen maar kon toen, op de kaarsrechte weg richting Schiphol, ook een kruisje slaan over deze poging.

Rink Cornelisse zag kort daarop een lekke band tegemoet en toen via Sloterweg, Kruisweg, Aalsmeerderweg en Oude Meerweg de ringdijk voor de derde maal werd opgegaan, vond Zundertse Wouters het nu toch wel eens genoeg. Hij „schutterde" wat en kreeg een gaatje, maar het sorteerde geen enkel effect. Het meest opwindende in deze wedstrijd­fase was de prachtige poursuite welke Johnnie Brouwer na een lekke band produceerde. Hij moest het alleen doen, want al probeerde ploegmakker De Wilde hem nog op te wachten, terecht dirigeerde wedstrijdleider Koopmans deze laatste naar voren, op straffe dat de Zeeuw zijn rugnummer moest afdoen. Zo is het nu eenmaal: klassiekers worden individueel betwist en niet anders!

Van 140 km tot de finish - Nadat eerst Jan Aldershof met Cees Zoontjens en Brouwer (die na het aanhaken gelijk voorin ging rijden; zo moet het ook) al eens een rimpel hadden getrokken, kwam na honderd en vijftig kilometer de “wagen" eindelijk voorgoed op gang. Het bleek gelijk de beslissing, want de Tilburger Zoontjens flitste met Hans Hesen opnieuw weg en toen hun voorsprong eenmaal goed consolideerde, jumpten ook Henk Nieuwkamp (rook einde­lijk zijn grote kans) en Adrie Wouters in een strakke rush naar het tweetal en daarmede was de lang verbeide slag meteen gevallen. Gevieren trokken zij, elkaar goed aflos­send, de laatste twintig kilometer onder de wielen door, bleven ondanks de felle jacht die zich achter hen ontspon, overeind en maakten middels een vlammende eindspurt uit wie van hen zijn naam op de imposante erelijst mocht bijschrijven. Het werd, zoals in de aanhef beschreven, de snelle Nieuwkamp. Voor hem een overwinning met inhoud; zeer van pas voor de man, die tot nu toe altijd het wat denigrerende etiquet van specifiek criterium-rijder had moeten dragen.

BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. H. Nieuwkamp (Borne), 173 km in 4.06.52; 2. C. Zoontjens (Tilburg); 3. Hans Hesen (Geleen); 4. A. Wouters (Zundert); 5. op 31 sec. C. Leunis (Amsterdam); 6. J. Brouwer (Rotterdam); 7. H. Schouten (Am­sterdam); 8. J. Hesse (Arnhem); 9. H. Tesselaar (Kalverdijk); 10. A. Duyker (Beverwijk); 11. T. van der Valk (Voorschoten); 12. M. Jongkind (Aalsmeer); 13. W. de Wilde (Oudelande); 14. R. Snijder (Haarlem); 15. J. Aldershof (Haarlem); 16. J. Platers (Vlaardingen); 17. op 6.33 min. L. van Schalen (Lierop); 18. J. de Wit (Emmen); 19. H. Kuiper (Emmen); 20. A. van Overveld (Zegge); 21. B. Raats (Amsterdam); 22. F. Hoppe (Rotterdam); 23. H. van Vught (Boxtel); 24. op 10.02 min. G. Zantingh (Aalsmeer); 25. op 11.48 min. J. Zomer (Zwanenburg); 26. A. Versluys (Lexmond); 27. C. Baars (Haarlem); 28. op 36.03 min. C. Smouter (Emmen); 29. B. Lelieveld (Amsterdam).

Ploegenklassement: 1. Smiths-Acifit; 2. Van de Brinks Chocolade; 3. 't Zuiden­veld.

Schiphol-Trofee: HSC De Bataaf.

 

OMLOOP VAN DE KEMPEN (18 juni).1967

19e Omloop van de Kempen

                 „spoorde" naar organisatorisch en sportief hoogtepunt

't Was weer af, in een woord: prima, zoals de Omloop van de Kempen dit jaar werd voorgeschoteld. En het lijkt wel of een goede organisatie nagenoeg altijd parallel loopt met een ook sportief geslaagde wedstrijd. Een niet al te groot rennersveld - circa 85 renners - nam tegen elkaar de handschoen op, het werd zonder meer een parel uit de kroon van onvervalste wegraces, een „juweel" die glinsterde in een stralende zomerzon. Was het de Rotterdammer Peter Heijnig, die na honderd kilometer de definitieve beslissing forceerde en zijn sterke ploegmakker Leo Duyndam al spoedig bij zich kreeg, daarna groeide deze 213 kilometers­lange koers naar een steeds groter aantrekkelijkheid. Zo kwam na een helse achtervolging ook het tweetal Riny Wagtmans (deed het meeste werk) en Cees Rentmeester mede vooraan en was de poort naar de “bevrijding" van het jagende peloton voorgoed in het slot gevallen.

Als een vreemde eend in de bijt werd Wagtmans door de drie Smiths-Acifit-mannen in een nogal moeilijke positie gemanoeuvyeerd, maar de Sint Willebrorder die herhaaldelijk demarreerde en een schier onuitputtelijk uithoudings­vermogen ten toon spreidde, moest slechts in de allerlaatste meters buigen voor het geweld dat de “gelanceerde" Leo Duyndam ontwikkelde.

Daarmede werd het doek neergelaten en wist het organi­satim-comite, bestaande uit de heren Jacobs, Van de Ven, C. Willems, Kuypers, Groenen, Kees en M. Willems, dat hun klassieker ook op sportief vlak volkomen geslaagd was. Organisatorisch kwam dat al tijdens de wedstrijd tot uiting, want het haperde nergens. Voor de TWC Tempo uit Veld­hoven een bekroning van het vele moeizame werk dat met het verrijden van een dergelijke koers gepaard gaat. Trouwens, de Kempenrit is altijd goed geweest, doch enkele malen moest men van overheidswege naar de maand sep­tember uitwijken om deze klassieker alsnog doorgang te kunnen laten vinden. Gelukkig zijn deze moeilijkheden uit de weg geruimd en heeft de Omloop der Kempen als selec­tiewedstrijed weer zijn volledige waarde. Men telt nu op­nieuw voor “vol" mee; laat men alle pogingen in het werk stellen om het zo te houden.

ZOALS DE STRIJD VERLIEP .....

Van 0 tot 50 km: Spoedig na de start reed Leo Duyndam zijn achterwiel stuk, maar zijn ploegmakker Johnny Brou­wer (moet een toprenner toch eigenlijk niet doen) gaf hem direct zijn wiel en zo kon de latere winnaar spoedig aan­sluiten. Er waren wat schermutselingen, die op naam kwamen van Piet van Beurden, Chris Hoedelmans, Adje van den Boer, Peter Vorstenbosch, Harrie Garritsen en Jan Hesse. Bij Vessem vloog Kalmi-rijder Jan Boode in een sloot en nam een waar “modderbad", terwijl ook Hans Tes­selaar de meute trachtte te “plooien". Dat gelukte allemaal niet, maar word er door zijn toedoen „op het kantje" naar Middelbeers verschrikkelijk hard gereden. De eerste lossers, te weten Jaak de Poorter, Mathieu Buckx, Martin van den Goor, Willy Verhees, Peter Vorstenbosch (de man die aan­vankelijk bij een demarrage zat). Martin van Hoek en Aad van de Wetering dienden zich aan. Harris Gramser en Ton Gruyters kregen een tube zonder lucht.

Van 50 tot 100 km: Was het in Baarschot de Hagenaar Chris Kipping die ook met pech kwam te staan, bij Netersel moest Gerard van Dooren voor eenzelfde mankement van de fiets. Inmiddels waren Van Hoek, Van de Wetering en Buckx, die er wat later - met Gerritsen - toch weer af moest, opnieuw bijgekomen en konden ook zij meedoen aan de jacht die het peloton opende op het ontsnapte tweetal Jo Kerssemaekers en Frans Beckers. Laatstgenoemde liet zich al spoedig tussen de gelederen van de hoofdmacht terug­zakken, doch Kerssemaekers peurde naar een winst van bijna een halve minuut.

Toen Reusel (85 km) was gepasseerd, kreeg Schoofs pech maar Rene Pijnen (ook al zo'n “barmhartige Samaritaan"), die minder goed reed, hielp zijn ploegmaat en zo kwam Bladelse Harrie weer een, twee drie terug. Minder geluk had Vredestein-man Piet de Wit, want voor hem “offerde" niemand zich op, voor hem was de koers afgelopen toen hij lekreed.

Wederom kwamen er wat lossers van wie Jan Lathouwers uit Oostelbeers na een krachtig doorgevoerde solo evenwel alleen wist aan te sluiten. Een knappe prestatie.

Van 100 tot 150 km: Nog maar net was Kerssemaekers in de kraag gevat of de lange.Peter Heijnig toog naar voren. 's Morgens voor de start had ploegleider Piet Liebregts het zijn mannen eens ongezouten gezegd: er moest nu eigenlijk eens een opmerkelijk resultaat worden behaald en vooral, omdat zijn “werkgever" Kurt Vyth ook in deze klassieker aanwezig zou zijn. Zijn mannen hadden de “opdracht" goed begrepen want in een flits voegde Leo Duyndam zich bij Heijnig. Samen raakten zij geweldig op dreef, de voorsprong groeide en groeide totdat bij Waalre (na 115 km) reeds een „score" van 2 minuten en 10 seconden kon worden ge­registreerd. Dat was teveel naar de zin van Michel Evers (prima gekoerst), Hans Tesselaar, Cees Rentmeester, Jan Gisbers, Peter van Doorn en alweer Jo Kerssemaekers. Zij gingen op jacht, maar zowel Van Doorn als Rentmeester

deden er niet teveel aan omdat zij hun twee ploegmakkers vooraan zoveel mogelijk wilden beschermen. Vanuit het peloton kwam inmiddels „furie" Riny Wagtmans, met aan het wiel Smiths-Acifit-„ram" Harrie Schoofs aandaveren, stormde langs het jachtgroepje en kreeg de nog frisse Rentmeester met zich mee. Een prachtige poursuite ontspon zich, Wagtmans was niet te stuiten, hij knalde met krach­tige pedaalslagen naar voren, reed binnen twaalf kilometer bijna anderhalve minuut weg en .....

Van 150 tot 200 km: Bergeyk was voorbij, hat uitgelopen Westerhoven kwam in zicht en in een flard van een ge­sprekje hoorden wij iemand langs de kant van de weg zeg­gen: ,Maar deze twee gaan beduidend harder!" Het was zo, de „gang" was er vooraan uit, Leo Duyndam zat wat „door" en nauwelijks buiten deze plaats streek een grootse Wagt­mans op zijn belagers neer. Uiteraard had Rentmeester een gemakkelijke „lift" gekregen en kon ook hij nu zijn krach­ten met die van Duyndam en Heijnig gaan samenbundelen om de duivelse Wagtmans in te tomen. Weliswaar probeer­de de kleine man hen direct bij de aansluiting te verschalken, maar de overmacht was te groot.

Ondertussen probeerden Cees Brugel, Adrie Splinter, Jan Hesse en Harrie Beurskens met een uitval het peloton op te zwepen, doch evenals alle andere pogingen sorteerde dat geen enkel effect. De winst voor het viertal uitlopers werd allengs groter en liep op tot omstreeks drie en een halve minuut. "

Een mooi staaltje verrichtte Frans Kees in de achterhoede die na een opgelopen lekke band weer alleen bijkwam ...

Van 200 tot 213 km: Zonder enige twijfel zou de winnaar uit de sterke viermanskopgroep moeten komen. Wie? Zou Wagtmans zijn drie samenspannende belagers toch nog schaakmat kunnen zetten, zou hij hen met een genadeloze demarrage kunnen afstraffen? De vechtjas probeerde het onophoudelijk, maar zoals voor de hand lag, geen schijn van kans.

Dat hadden evenmin Wim Bosschieter, Chris Hoedelmans, Hans Verbeek, Ge van der Winden en Harrie Schoofs die bij het ingaan van de zogenaamde “kleine ronde" over Zeelst, Oerle, Wintelre, Vessem, Hoogeloon en Knegsel nog een verwoede poging ondernamen, wat van het verlies afknabbelden, doch door een driftig reagerend peloton weer werden ingerekend.

Neen, de spits was en bleef vooruit, ging zich opmaken voor een verwoed eindgevecht. Cees Rentmeester manoeu­vreerde Leo Duyndam in een schitterende positie, sloot het „poortje" af voor Wagtmans die nu helemaal buitenom moest komen en op de streep een halve lengte aan de uit volle macht spurtende Duyndam moest prijsgeven.

En ruim twee en een halve minuut later vlamde de steeds beter rijdende Cor Groenewegen met een ware “explosie" voor de anderen uit en kondigde daarmede de grote groep aan. De negentiende Omloop van de Kempen was gedaan! BRON:JAN BALDER

Amateurs: 1. Leo Duyndam (Honselersdijk) in 5.03.15; 2. Riny Wagtmans (Sint Willebrord); 3. Gees Rentmeester (Ovezande); 4. Peter Heijnig (Rotterdam); 5. op 2.43 min. Cor Groenewegen (Amsterdam); 6. Peter Kisner (Heikant); 7. Henri van Row (Zeist); 8. Chris Pepels (Stein); 9. Peter van Doom (Berli­cum); 10. Chris Hoedelmans (Derune); 11. John Schepers (Stein); 12. Jan Hesse (Arnhem); 13. Hans Verbeek (Poeldijk); 14. Ge van der Winden (Bever­wijk); 15. Harris Jansen (Westzaan); 16. Cees Kuys (Hilvarenbeek); 17. Harrie Schoofs (Blade]); 18. Wim Bosschieter (Landsmeer); 19. Fred Niemeijer (Hen­gelo); 20. Siam Kamp (Diemen); 21. Hans Tesselaar (Kalverdijk); 22. Ton Gruyters (Stiphout); 23. Mlchel Evers (L nne); 24. Piet Coolen (Tilburg); 25. op 3.57 min. Frans Kees (Veldhoven); 26. op 4.12 min. Frans Otten (Eindhoven); 27. Frits Backers (Eindhoven); 28. op 4.50 min. Jan Gisbers (Eindhoven); 29. Cees Brugel (Zevenbergen); 30. op 4.57 min. Willy Jacobs (Best); 31. Ad van den Boer (Eindhoven); 32. op 5.17 min. Adrie Splinter (Amsterdam); 33. Piet Franken (Oirschot); 34. Jo ~Kenssemaekers (Ulestraten); 35. Jan Stolk (Veld­hoven); 36. Cees Hoogervorst (Bunnik); 37. Harris Beurskens (Tegelen).

 

OMLOOP VAN DE MAASVALLEI (3 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Ben Kooken, 2. Frits Sluper, 3. Hein Lucassen,

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN (9 SEPTEMBER).1967

Nieuwelingen: 1. Siem Noordzij, 2. Guido Paridaen, 3. J. Braspennincx,

 

OMLOOP VAN ZEEUWS-VLAANDEREN.67 (16 t/m 17 September).1967

Rudi Liebrechts

stalk Tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen op zak

REGLEMENT BEPAALDE EINDUITSLAG.

Het doet eigenlijk wat vreemd om wanneer een reglement de einduitslag van een tweedaagse etappe-wedstrijd moet bepalen. Men zou dan kunnen stellen, dat er te weinig strijd is geweest, dat de winnaar een soort “geluksvogel" is die zomaar een prachtig succes in de schoot geworpen krijgt, dat een dergelijke koers toch niet helemaal aan de verwach­tingen heeft voldaan.

Niets van dat alles is echter minder waar. De tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen is wel wis en waarachtig een koers van de waarheid geworden, een etappewedstrijd waarin de amateurs tot op de bodem van hun krachten­arsenaal gingen en waarin eindwinnaar Rudi Liebrechts, wel degeljjk net zo sterk heeft gereden als bijvoorbeeld de door de regeis van het spel onttroonde Leo Duyndam. Deze laatste, briljant winnaar van de eerste etappe, verloor de eindzege door een slechtere plaatsing in de slotrit.

In puntenaantal en in tijd waren Rudi Liebrechts en Leo Duyndam namelijk precies gelijk geeindigd. Duyndam met een ritzege in de portefeuille, zou dus de meeste aanspraak op de eindzege kunnen maken, maar volgens het KNWU­ reglement geldt in dergelijke, hoogst uitzonderlijke gevallen, dat de meest gunstige plaatsing in de laatste etappe van doorslaggevende betekenis is. Daardoor kwam Liebrechts, die in de slotetappe tweede werd achter de Utrechter Leen de Groot, als een misschien wat verrassende, toch alleszins respectabele winnaar op de erelijst van deze wederom goed georganiseerde wedstrijd terecht.

HET WEDSTRIJDVERLOOP.

Eerste etappe: Nadat Duyndam en Hoogerheide reeds enkele malen flink aan de kettingen hadden gerammeld, kwam het in de buurt van Hontenisse (na 65 kilometer), tot een eerste serieuze poging. Kroonen, Veldhuyzen (een belofte), Hoo­gerheide, Aardoom, Hoek en Stander sloegen een klein gaatje,,dat door het peloton voor Axel al weer werd gedicht. Dertig kilometer later toog Ko de Vrieze op pad. Een kei­harde uithaal rukte de sliert krachtig uiteen, hij kreeg ge­zelschap van Ton Beuma, Leo Duyndam en Peter Legierse, terwijl ook Cees Rentmeester (veel te lang in de schaduw!), Cees Koeken en Leen de Groot de aansluiting wisten te volbrengen. Dat gebeurde in Biervliet, maar langer dan een twintigtal kilometers bleef het illustere gezelschap toch niet vooruit. De groep had de jacht geopend en met succes !

Na 142 kilometer was het raak. Frits Hoogerheide, vorig jaar een uitstekend winnaar van deze tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen, knalde naar voren. Met Peter Legierse uit Den Dommel raasde hij over de hotsende en botsende klinkerweggetjes, die als de „Hel van het Zuiden" bij velen te boek staat. De beslissing was daarmede ge­forceerd ofschoon er nog circa twintig renners mede aan de leiding kwamen.

In de eindspurt liet Leo Duyndam de anderen duidelijk achter zich.

Amateurs 01e rit Terneuzen-Terneuzen: 1. Leo Duyndam, Honselersdijk, 165 km in 3.40.58 (met bon. 3.39.58); 2. Roger Last, Belgie; 3. Jan Aldershof, Haarlem; 4. Rudie Lie­breehts, Vleardingen; 5. Frits Hoogerheide, Ossendrecht; 6. Harrie Schoofs, Bla­del; 7. Cees Koeken, Achtmaal; 9. Piet Kettenis, Den Haag; 10. Cor Baars, Haarlem; 11. Piet Deenen, VIIjmen; 12. Wim Deelen, Nieuw Lekkerland; 13. Ted Blom, Haarlem; 14. Wim Evertse, Terneuzen; 15. Peter Legierse, Den Bommel; 16. Daniel Meirlare, Belgie; 17. Mat Gernits, Oploo; 19. Jan Frissen, Sittard; 20. Rene Pijnen, Woensdrecht.

Tweede etappe: T'ussen Terneuzen en Oostburg werd 's zon­dags een ploegentijdrit over 28;5 kilometer verreden. De inzet en meest waardevolle prijs vormde de „In Memoriam Piet Hack-beker", die na een zeer snelle rit in bezit kwam van de Smiths-Acifit-ploeg. De tijd van deze ploeg was: 35 minuten en 22, seconden.

Amateurs 2e rit Terneuzen-Oostburg, ploegentijdrit over 28,5 km: 1. Smiths-Acifit 35.22; 2. Reis bureau Rouw 35.36; 3. Amstel Bier 35.53; 4. Euromest; 5. Hertekamp; 6. Cabal­lero-Wielersport; 7. Volkswagen Garages; 8. Kledingbokser; .9 Van der Mey's Vleesbedrijven; 10. Sport 67; 11. Arima; 12. Verdeghem Legrand; 13. Bosschart Verwanmingsbedrijf; 14. Normstahl Kanteldeuren; 15. De Schrijver Boldln; 16. Gentse Velosport; 17. Jette Sportif.

Derde etappe: In de middag diende er nog een dikke hon­derd en dertig kilometer door het Zeeuwsch-Vlaamse land gereden te worden. Vanuit Oostburg vertrok de stoet, het hoge tempo smoorde alle ontsnappingspogingen uit de be­ginfase. De coureurs waren niet te temmen, zelfs de neer­plenzende regen vermocht zulks niet te doen.

Toen er zestig kilometer was afgelegd toog de sterke Belg Roger Last van de Gentse Velosport Club op pad. Tenslotte was hij daags voordien tweede geworden en nu wilde hij proberen een definitieve greep naar de eindzege te doen. Leo Duyndam, die zijn laatste wedstrijd als amateur reed

onderkende echter het gevaar, animeerde zijn ploegmakkers en maakte achttien kilometer verderop deze “insubordina­tie" ongedaan.

Het bleef roerig in de groep; Rudi Liebrechts en Piet Kette­nis, de Belg Souis en enkele anderen trokken herhaaldelijk het lint strak. Plots trad echter Duyndam's ploegmakker Rene Pijnen op de voorgrond. Hij nam de benen in gezel­schap van Marcel Pennings en Jan van Katwijk. De eind­fase was ingetreden, de strijd op hoog niveau beslist, want in razend tempo sloten ook Leen de Groot, Leo Duyndam, Rudi Liebrechts, Aad Duyker en Jan Aldershof zich bij het trio aan en trokken de “deur" achter hen keihard dicht.

In de spurt gaf Leen de Groot de anderen geen kans, zij het dat de factor ,geluk" ook ergens een woordje meesprak. Pijnen, begerig tot en met reed namelijk in zeer hoog tempo op de meet aan, vloog door zijn hoge snelheid uit de laatste bocht en daardoor konden De Groot en Liebrechts die pal aan het wiel van Pijnen zaten, maar zich door snel reageren konden losmaken van diens ,sturz" zonder moeite aan de kop doorstomen naar de finish.

Duyndam die aan het staartje in de eindmeters zat (van hem bijzonder onattent; een “leider" dient de zaak tot over de streep te regeren!), moest geheel buitenom komen en kwam niet verder den een vijfde plaats. Dat kostte hem mogelijk een tweede etappe-overwinning en wat erger was: ook de eindzege. Gedane zaken nemen echter geen keer.

Een en ander deed allemaal niets of aan het moeie koers­verloop van deze door de wielercomite's van Oostburg en Terneuzen alsmede door de Bredanaar Toon Simons zo voor­treffelijk op poten gezette Omloop van Zeeuwsch-Vlaande­ren, die in de korte tijd van zijn bestaan reeds uitgegroeid is tot een gebeuren dat ieders respect afdwingt.

Amateurs 03e rit Oostburg-Oostburg: 1. Leen de Groot, Utrecht, 13'5 km in 3.03.51; 2. Rudie Lie­brechts, Vlaardingen; 3. Jan van Katwijk, Oploo; 4. Marcel Pennings, Nieuw-­Vennep; 5. Leo Duyndam, Honselensdijk; 6. Jan Aldershof, Haarlem: 7. Aad Duy­ker, Beverwijk; 8. Rene Pijnen, Woensdrecht; 9. Leen Poortvliet, Herkingen; 10. Ko de Vrieze, Goes; 11. Peter Legierse, Den Bommel; 12. Daniel Meirlare, Belgie: 13. Cees van Dorst, Roosendaal; 14. Roger Last, Belgie; 15. Cees Rent­meester. Ovezande; 16. Adrie Sohrauwen, Ossendrecht; 17. Jan de Schipper. Middelburg; 18. Cees Koeken, Achtmaal; 19. Wim Evertse, Terneuzen; 20. Marcel de Keukelaere, Belgie.

Amateurs Eindklassement: 1. Rudi Liebrechts 6.44.29; 2. Leo Duyndam 6.44.29; 3. Jan Aldershof; 4. Roger Last; 5. Frits Hoogerheide; 6. Leen de Groot; 7. Nanno Bakker; 8. Harris Schoofs; 9. Cees Koeken; 10. Peter Legierse; 11. Daniel Meirlare; 12. Wim Evertse; 13. Piet Deenen; 14. Piet Kettenis; 15. Wim Deelen; 16. Cor Baars; 17. Wim Bravenboer; 18. Matje Gernits; 19. Marcel Pen­inings; 20. Rend Pijnen.

Puntenklassement: 1/2 Rudi Liebrechts en Leo Duyndam; 3. Jan Aldershof; 4. Roger Last; 5. Cees Koeken.

Ploegenklassement: 1. Smiths-Acifit; 2. Reisbureau Rouw; 3. Euromast.

 

ONBEKEND (4 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Berthold, 3. Jan Boode,

 

OOSTBURG (11 juni).1967

Dames: 1. Hennie Hondeveld, 2. J. Geerts, 3. L. Smits,

Nieuwelingen: 1. Cees Priem, 2. Theo Schouwenaar, 3. B. van Lare,

 

OOSTBURG (17 SEPTEMBER).1967

Nieuwelingen: 1. Cees Priem, 2. Leo van de Schee, 3. Ko Blok,

 

OOSTELBEERS (9 april).1967

Amateurs (80 km): 1. P. de Wit, Wormer, 2.33.7; 2. R. Vreeburg, Veghel; 3. G. Maurix, Den Dungen; 4. P. Deenen, Vlijmen; 5. W. Ja­cobs, Best; 6. A. van Uden, Oss; 7. F. van Geffen, Zeelst; 8. H. Op­steen, De Mortel; 9. G. van Gerwen, Mierlo; 10. K. van der Knaap, Kwakel.

Adspiranten: 1. Henk van Dongen, 2. Gerrit Marquerink, 3. Frans van Lokven,

 

OOSTERHESSELEN (4 juni).1967

Amateurs: 1. Jan Bols, 2. Popke Oosterhof, 3. Rinze Bos,

 

OOSTERHOUT NB (6 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bostelen, 2. Rinus Remijn, 3. John Akkermans,

Amateurs: 1. Frits Hoogerheide, 2. Jan van Katwijk, 3. Gaby Minneboo,

Nieuwelingen: 1. Ab Klaeijsen, 2. Louis Westrus, 3. Jan Groeneveld,

 

OOSTERWOLDE (27 mei).1967

Amateurs: 1. Jan Buis, 2. Wim Holstege, 3. Hans Egberts,

 

OOSTVOORNE.KAMPLAAN (15 juli).1967

Amateurs: 1. B. Minnekus (Zuidland); 2. G. Velthuizen (Alblasserdam); 3. Piet legierse (Den Bommel) 4. Bram Breur (Oude Tonge); 5. Wim Deelen (Nieuw-Lekkerland); 6. Siep van Dongen (Middelharnis); 7. Wim van Steenis (Hoogblokland); 8. B. van Dorth (Rotterdam); 9. K. Trompert (Den Haag); 10. Joop Zoetemelk).

Nieuwelingen: 1. P. Pennekamp (Blokker); 2. J. Silvus (Den Haag); 3. Dik Groen (Sint Pancras); 4. S. Noordsij (Rotterdam); 5. W. Haayer (Halfweg); 6. J. Moret (Rotterdam); 7. K. Jansen (Nes aan de Amstel); 8. J. Groeneveld (Haarlem); 9. Mathijs de Koning ( Scherpenzeel).

 

OPLOO (23 april).1967

Amateurs: 1. J. van Katwijk, Oploo, 82,5 km in 1.39.32; 2. M. Gerrits, Oploo; 3. L. Kreuger, Haarlem; 4. T. Gruyters, Stiphout; 5. M. van Venroy, Heesch; 6. R. Liebrechts, Vlaardingen; 7. R. Snijder, Haar­lem; 8. H. Tesselaar, Kalverdijk; 9. J. Spetgens, Someren; 10. L. de Groot, Utrecht.

Nieuwelingen: 1. A. Voogt, Scherpenzeel, 40 km in 1.03.33; 2. A. Kardol, Bilthoven; 3. M. de Koning, Scherpenzeel; 4. G. van Griensven, Heesch; 5. A. Bakker, Soest.

Adspiranten: 1. Gerrit Marquerink, 2. --- 3. ---

Dames: 1. Keetie Hage, 2. --- 3. ---

 

OPMEER (6 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Jan Peetoom, 2. Cor Baars, 3. Jos Dekkers,

Nieuwelingen: 1. Henk Gorter, 2. Henk Hulleman, 3. Nico Alles,

 

OSS (6 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Theo Oudshoorn, 2. Henk van de Laar, 3. Mary van Venrooy,

Nieuwelingen: 1. Jan Vlastuin, 2. W. Kleijnen, 3. Jan Jansen,

Veteranen: 1. Willem Zuiker, 2. H. Meijer, 3. Gerard van Schaik,

 

OSSENDRECHT (20 juni).1967

Amateurs: 1. Cees van Dorst, 2. Peter Heijnig, 3. Leo Bogers,

Nieuwelingen: 1. Siem Noordzij, 2. Jac van Hoek, 3. C. Brooijmans,

 

OSSENDRECHT (24 SEPTEMBER).1967

JAN JANSSEN STELDE ZIJN PLAATSGENOTEN NIET TELEUR

MASSALE BELANGSTELLING IN OSSENDRECHT

Dik twaalfduizend toeschouwers hebben zondag jongstleden hun idool Jan Janssen de Ronde van Ossendrecht - zijn woonplaats - zien winnen. Zij waren getuige van het overdonderende sprintgevecht waarmede Janssen zijn beide mede-vluchters Bart Zoet en Nol Kloosterman naar respectievelijk de tweede en derde ereplaats verwees.

Direct na de start was het Jos van der Vleuten die met een scherpe demarrage de boel in de steek liet. Twee ronden later sloten de Belg Frans Brands en onze landgenoot Huub Zilverberg zich bij hem aan. Het was schijnbaar een inspiratie voor nog vier anderen, maar toen het zevental compleet was liet de kleine Brands zijn makkers in de steek en ging over tot een gewaagde solo.

TENIET

Vergeefs probeerden Harrie Steevens, Leo Duyndam, John Brouwer, Harm Ottenbros en Jan Harings de eenzame „fugitive" terug te halen, Wat later moest ook Jan Janssen in een dergelijke poging verzaken, omdat Brands vinnig bleef doorsnijden. Tegen de overmacht van het peloton kon hij evenwel niet op en zo werd in de 41 ste ronde zijn voor­prong, die omstreeks vijftig seconden had bedragen, teniet gedaan.

Een kleine rustpauze gaf Julien Stevens, Piet Braspennincx, Harm Ottenbros en opnieuw Jan Harings de gelegenheid een lichte voorsprong te nemen, maar onder druk van Janssen werd ook deze moedige poging gesmoord.

Bart Zoet, die de laatste weken weer opperbest rijdt, was het die de be­slissing op tafel deponeerde. In gezelschap van zijn club- en ploegmakker Nol Kloosterman nam hij enige voorsprong, maar toen kwam Jan Janssen in een lange rush bij hen. De voorsprong werd groter en groter, de koers was bekeken.

Beroepsrenners: 1. Jan Janssen, Ossendrecht, 120 km in 2.48.12; 2. Bart Zoet, Waarde; 3. Nol Kloosterman, Leiden; 4. op 50 sec. Jan Harings, Scheulder; 5. Andre van Middel­koop, Rotterdam; 6. op 1.26 min. Harrie Steevens, Elsloo; 7. op een ronde Frans Brands, Belgie; 8. John Brouwer, Rotterdam; 9. Maarten Breure, Rotterdam; 10. Harm Ottenbros, Hoogerheide; 11. Wim Schepers, Meers-Stein; 12. Jan van der Horst, Haarlem; 13. Dies Kosten, Kapelle; 14. Huub Harings, Sibbe; 15. Jo van Seggelen, Budelschoot; 16. Jan Schroder, Koningsbosch; 17. Huub Zilverberg, Goirle; 18. Henk Nijdam, Zundert; 19. Julidn Stevens, Belgie; 20. Jules van der Flaes, Belgie.

Amateurs: 1. Leen Poortvliet, 2. Ed Kroon, 3. Piet Barendrecht,

 

OUD-BEIJERLAND (23 SEPTEMBER).1967

Harrie Steevens spurtte snel in Oud-Beijerland

Organisator Dick Groeneweg, de oud-amateurwegkampioen van 1960, kon na afloop van “zijn" eerste Ronde van Oud­-Beijerland tevreden zijn. De koers was volkomen geslaagd, duizenden hadden het parcours omzoomd, daarbij de indruk wekkend dat er eindelijk eens aan een lang gekoesterde wens was voldaan.

Het publiek, onder wie nog velen “clandestien" waren bin­nen gekomen, heeft waar voor zijn geld gekregen. Het ren­nersveld heeft zich geenszins onbetuigd gelaten. Een fikse strijd kwam op gang, de beslissing daarentegen viel vroeg. Maar de achtervolgingen, de jachten op het vijftal kop­lopers en de verkwikkende premiespurts deden de toe­schouwers veel enthousiasme opbrengen.

Het was uiteindelijk Harrie Steevens, die met de bloemen schoot kon gaan.

Voor de start had Steevens er niet veel hoop op. Hij was snipverkouden, voelde zich niet lekker. Nog een souvenirtje van een koers in Belgie, waar naartoe hij alleen was gegaan, zich bij particulieren verkleedde doch bij opgave de deur op slot vond. Ook had Harrie zijn auto afgesloten, het sleuteltje was in huis. Drijfnat moest hij op de thuiskomst van mevrouw wachten en daarmede vatte de Limburger een flinke kou. Tijdens de clubkampioenschappen in Dron­ten werd dit nog verergerd en daarom zag Steevens er allemaal niet zo veel in. Toch tipten wij hem reeds voor het vertrek als winnaar, zeiden hem dat wie zich loom en moe voelt meestal in de koers de beste is....

Een ware premieregen deed een afwisselende strijd ont­staan, die in eerste instantie wat voordeel bracht aan Maarten Breure, Leo Duyndam (zijn debuut), Bas Malie­paard, Wout van den Berg en enkele anderen. De specials Bosschaart Centrale Verwarmingspremie, waarvoor in klas­sementen moest werden gereden, deed de aanvalsdrift nog meer oplaaien. Ritten Dewolf, Peter Heijnig en Bart Zoet togen op pad: zonder erg gelijk de definitieve beslissing forcerend, want nadat eerst Harrie Steevens met een schit­terende sprong aan de leiding was gekomen, wist ook Jan Schroder dit bravourstuk uit te halen. Het vijftal liep steeds verder uit, werd aanvankelijk weer wat teruggehaald, maar b1eef toch voorgoed buiten schot.

In de groep was ondertussen heel wat gebeurd. Vele ren­ners stapten af, de algemeen bewonderde favoriet Jan Janssen kreeg nogal vrij veel pech achter elkaar te ver­werken. Toch brachten zijn geslaagde terugkomsten naar de groep een flinke dosis sensatie, die hogelijk werden ge­waardeerd. Evenals de felle sprintjes die Marinus Paul en de als prof zeer goed debuterende Leo Duyndam ten beste gaven.

Vooraan gaf de sterke Steevens zijn mede-strijdmakkers in de eindmeters geen kans, hij behaalde zijn negende over­winning van dit seizoen.

Beroepsrenners: 1. Harris Steevens, Elsloo 100 km in 2.21.09; 2. Bart Zoet, Waarde; 3. Jan Schreder, Koningsbosch; 4. Ritten Dewolf, Belgie; 5. Peter Heijnig, Rotterdam; 6. op 49 sec. Leo Duyndam, Honselersdijk; 7. Maarten Breure, Rotterdam; 8. Cor Schuuring, Amsterdam; 9. Wim Schepers, Stein; 10. Harm Ottenbros, Alkmaar; 11. Jan van der Horst, Haarlem; 12. Dies Kosten, Kapelle; 13. Gerard Vianen, Kockengen; 14. Eef Dolman, Rotterdam; 15. Marcel Maes, Belgie; 16. Wim de Jager, Den Haag; 17. John Brouwer, Rotterdam; 18. Marinus Paul, Den Haag; 19. Jan Janssen, Ossendrecht; 20. Jan Hugens, Amstenrade.

Nieuwelingen: 1. Arie de Waard, 2. Frank van de Goes, 3. Co Moritz,

 

OUDE TONGE (10 juni).1967

Amateurs: 1. Wim Paul (Den Haag), 2. Sjef van de Burg (Berkel), 3. P. Barendrecht (Alblasserdam), 4. Wim Liebrechts (Vlaardingen), 5. R. Snijders (Haarlem), 6. Piet Legierse (Den Bommel), 7. Rudie Liebrechts (Vlaardingen), 8. D.v.d. Vlugt (Sommelsdijk), 9. Siep van Dongen (Middelharnis), 10. W. Jongkind (Aalsmeer),

Nieuwelingen: 1. A. Cardol (Bilthoven), 2. R. Moerkerk (Haarlem), 3. C.v.d. Wilk (Naaldwijk), 4. E. Meeskens (Haarlem), 5. C. Wighert (Santpoort), 6. Siem Berkhout (Schipluiden), 7. Kees Priem (Hoogezande), 8. Evert Diepeveen (Bilthoven), 9. F. Schutter (Heemstede), 10. T. Bermon (Rotterdam),

 

OUDELANDE (3 juni).1967

Adspiranten: 1. Rinus Remijn, 2. Rinie van Lieshout, 3. John Akkermans,

Nieuwelingen: 1. C. Nuijten, 2. J. Selders, 3. H. van Hooijdonk,

 

OUD-GASTEL (23 april).1967

Amateurs: 1. R. Pijnen, Woensdrecht, 100 km in 2.24.12; 2. M. van Groezen, Made; 3. C. Rentmeester, Ovezande; 4. B. Minekus, Heen­vliet; 5. B. van Dordt, Rotterdam; 6. F. Hoogerheide, Ossendrecht; 7. S. Frijters, Zegge; 8. Van Hasselt, Roosendaal; 9. W. Prinsen, Hank; 10. Bravenboer, Rotterdam.

Nieuwelingen: 1. Berkhout, Schipluiden, 60 km in 1.33; 2. Hendriks, Zundert; 3. Van Hoek, Hoogerheide.

 

OUD-GASTEL (4 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Peter de Vos, 2. J. Selders, 3. P. van Wijk,

 

OUD-VOSSEMEER (15 juli).1967

Amateurs: 1. Rene Pijnen (Woensdrecht); 2. Piet kettenis (Den Haag); 3. Bert Broere (Zevenbergen); 4. C. Willemse (Hoge-Zwaluwe); 5. Wimke Prinsen (Hank); 6. N. Vermeulen (Amsterdam); 7. P. Oomen (Breda); 8. Frits Hoogerheide (Dordrecht); 9. D. Aardoom (Puttershoek); 10. P. v.d. Weegen (Tilburg).

Adspiranten: 1. H. Tok (Gouda); 2. P. Remijn (Goes); 3. C. Glas (Eindhoven); 4. A. v. d. Bunder (Ijzendijke); 5. Cees Bal (Kwadendamme); 6. D. ter Harmsel (Lage-Zwaluwe); 7. Jan Breur (Schiedam); 8. D. Smallegange (Ellewoutsdijk); 9. J. Brinkman (Rotterdam); 10. N. Rokven (Breskens).

 

OVERDINKEL (17 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. --- 3. ---

Nieuwelingen: 1. Gerrie Heeringa, 2. Hennie Kuiper, 3. Frits Schur,