|
JAARGANG
1964 WEDSTRIJDEN O T/M R |
|
OCHTEN (25 juli).1964 Amateurs: OIRSCHOT (18 mei).1964 Beroepsrenners: 1. Henk Nijdam, 2. Jo de Haan, 3. Joop Captein, Amateurs: 1. Sjaak Koevermans, 2. Ronnie Vlassak, 3. Piet
Buuts, OLDEBROEK (29 augustus).1964 Amateurs en nieuwelingen: 1. E. van Dijk (Almelo) 75km in 1.57.49; 2. E. Hup
(Kampen); 3. E. Dickhof (Oosterwolde); OLDENZAAL (28 maart).1964 „O" van OLDENZAAL voor ARIE
DEN HARTOG Arie den Hartog, de veel
belovende jonge beroepsrenner uit Zuidland, heeft zaterdag j.l. op fraaie
wijze het internationaal criterium van Oldenzaal gewonnen. In een uiterst spectaculaire
eindsprint, waarin Hugens tot op enkele decimeters van de finishlijn boven op
het bultje nog een voorsprong telde, slaagde Den Hartog er toch in zijn wiel
eerder over de streep te drukken. De sprint van de tweede groep werd gewonnen
door Van Kreuningen, terwijl een twintigtal seconden later Captein als eerste
renner van het peloton over de eindstreep kwam. Beroepsrenner: 1. Den Hartog (Zuidland), de De prijs voor de strijdlustigste
renner alsmede de premie voor de renner, die er als eerste in slaagde een
winstronde te nemen, werd gewonnen door Arie den Hartog. OLYMPIA’S TOUR (21 mei t/m 27
mei).1964 Donderdag 21 mei. Onder massale belangstelling vertrok vandaag vanaf
het Amsterdamse Rembrandtsplein de dertiende Olympia's Tour door Nederland.
Reed men eerst geneutraliseerd tot de Schellingwouderbrug, daar werden de
toeclips stevig aangetrokken en met vliegende start stortten de 96 renners
zich in de koers om in Vlaardingen te eindigen. Een rit over Henk Cornelisse trok hierin zijn
registers wagenwijd open, won voor Visser en Van Rooy en was de eerste
oranjetruidrager. Amateurs: 1. H. Cornelisse, Waalwijk, 22 mei. Heftig werden vandaag de degens gekruist en de ene
aanval na de andere volgde van Hoogvliet naar Waalwijk. Toch verkreeg men
weer hergroeperingen, die deels door de spoorwegovergang bij Zevenbergen
werden veroorzaakt en deels doordat de strijd in de grote groep bleef voort
woekeren. De definitieve afscheiding kwam toen twee groepjes van vijf renners
samenvloeiden en met elkaar de rijkste buit in Waalwijk mochten verdelen.
Henk Koopmans, de kleine vinnige vechter uit Halfweg, deed dat het meest
vakkundig, verwees niet alleen de dominerende Schuuring naar de tweede
plaats, maar ontrukte tevens de leiderstrui aan Cornelisse. In deze bewogen etappe bewees
wedstrijdleider Bram Koopmans nog eens te meer zijn grote kwaliteiten. In de
uiterst precaire toestand rondom het incident - verkeerd rijden van de
tienmans-kopgroep - paste hij met het inkorten van het aantal plaatselijke
ronden voor hen de juiste maatregel toe. En dat slechts in tien seconden ... Amateurs: 1. H. Koopmans, de Algemeen individueel klassement
na twee dagen: 1. H. Koopmans, 6.39.54; Algemeen ploegenklassement na de
tweede etappe: 1. Dextro Energen, 20.02.42; 2.
Amstel Bier, 20.05.21; 3. Denemarken, 20.05.21; 4. Samson Rih Fongers,
20.08.00; 5. Batavus, 20.08.00. Sittard, 23 mei. Een plus een is twee; twee en acht is tien; negen
erbij maakt negentien en er weer vanaf getrokken resteert in tien. Dit is de
rekenkundige wijze van de schitterende etappe Waalwijk-Sittard over Amateurs: Algemeen individueel klassement
na drie dagen: Algemeen ploegenklassement na de
derde etappe: 1. Breda-Bier, 33.48.30; 2.
Amstel-Bier, 33.48.47; 3. Caballero, 33.51.15; 4. Dextro Energen, 33.51.34;
5. Samson Rih Fongers, 33.53.28. Heerlen, 24 mei. Uitslag ploegentijdrit Sittard-Heerlen,
28 km: 1. Caballero, 45.32; 2.
Amstel-Bier, 45.44; 3. De Witte Molen, 46.15; 4. Batavus, 46.17; 5.
Dextro-Energen, 46.21; 6. Polen, 46.22; 7. BredaBier, 46.29; 8. Belgie,
46.47; 9. Denemarken, 46.55; 10. Zweden, 47.02; 11. Engeland, 47.39; 12.
Vredestein, 47.45; 13. Samson.Rih-Fongers, 47.54; 14. Olympia, 48.21; 15.
Fongers-Rih, 48.48; 16. Bulgarije, 50.39. Criterium: 1. Jan Pieterse (Dextro) 1.28.33 (met bon. 1.27.33)
; 2. Rudi Liebrechts (Amstel Bier) z.t. (met bon. 1.28.03); 3. Henk Peters
(Caballero) z.t. (met bon. 1.28.18); 4. Frede Toxvaerd (Denemarken) z.t.; 5.
Gerben Karstens (Dextro) 1.28.45; 6. Dolman (Batavus); 7. Middelkoop
(Caballero); 8. Lute (Breda Bier), allen z.t.; 9. Stevens (Samson-RihFongers)
1.28.54; 10. Evers (De Witte Molen); 11. Visser (Caballero); 12. Tummers (De
Witte Molen); 13. v. Kemenade (Amstel Bier); 14. Doek (De Witte Molen); 15.
Zoet (DextroEnergen). Algemeen individueel klassement
na de vierde etappe: 1. Schuuring, 13.28.10; 2. Zoet,
13.29.12; 3. Visser, 13.29.16; 4. Peters, 13.30.00; 5. Paul, 13.31.08; 6.
Stevens, 13.31.15; 7. Lute, 13.31.24; 8. v. Ginneken, 13.31.53; 9. Deykers,
z.t.; 10. Pieterse, 13.32.13; 11. Schouten, 13.32.53; 12. Liebrechts,
13.32.56; 13. Hoekstra, 13.33.31; 14. v. d. Lans, 13.33.52; 15. v. Kemenade,
13.34.01. Algemeen ploegenklassement na de
vierde etappe: 1. Amstel Bier, 34.34.31; 2.
Breda Bier, 34.34.59; 3. Caballero; 34.36.47; 4. Dextro-Energen, 34.37.55; 5.
Samson, 34.41.22; 6. De Witte Molen, 34.42.36; 7. Belgie, 34.42.42; 8.
Denemarken, 34.43.04; 9. Batavus, 34.44.15; 10. Vredestein, 34.45.12. Maandag 25 mei. Wat waren ze in Veldhoven content met de fraaie zege
van de jonge, talentvolle Jos van der Vleuten, die met vele makkers in de
zonnige middag in Heerlen van start was gegaan. Het was een etappe geweest
vol vuurwerk, dank zij de Brit Lesley West en de Groninger Harm Smit, maar
ook dank zij Dolman, Schouten, Beugels, de Deen Ole Ritter en de uitblinker
van deze levendige rit, Jos van der Vleuten, die vele, vele kilometers alleen
het avontuur had gezocht. Niemand anders dan deze Vredestein-rijder kwam de
prestatieprijs toe. Daar was iedereen het in Veldhoven over eens. Amateurs: 1. Jos van der Vleuten, 3.57.15 (met bon. 3.56.15);
2. Ole Ritter (Den.) z.t. (met bon. 3.56.45); 3. Middelkoop z.t. (met bon.
3.57.0); 4. Cornelisse 3.58.49; 5. Tummers z.t.; 6. Van Kemenade z.t.; 7.
Pieterse z.t.; 8. Hoogland z.t.; 9. Slowinski z.t.; 10. Chtiej (Pol.)
3.59.24. Algemeen individueel klassement
na vijf dagen: 1. Schuuring 17.27.40; 2. Zoet
17.28.42; 3. Visser 17.28.46; 4. Peters 17.29.30; 5. Paul 17.30.38; 6.
Stevens 17.30.45; 7. Ritter (Den.) 17.30.46; 8. Lute 17.30.54; 9. Middelkoop
17.31.02; 10. Pieterse z.t.; 11. Van der Vleuten 17.31.13; 12. Van Ginneken
17.31.23; 13. Deykers z.t.; 14. Schouten 17.32.23; 15 Liebrechts 17.32.26. Dinsdag 26 mei. Na de glorie van maandag in Veldhoven was Jos van
der Vleuten vandaag bijna opnieuw eerste prijsrijder geweest. In de zesde
etappe Lieshout-Oldenzaal ( Amateurs: 1. Van Kemenade (Amstel Bier) 4.43.59 (met bon.
4.42.59); 2. Van der Vleuten (Vredestein) z.t. (met bon. 4.43.29); 3.
Hoekstra (Fongers-RIH) z.t. (met bon. 4.43.44); 4. Evers (De Witte Molen); 5.
Vanneste (Belgie); 6. Chtiej (Polen); 7. Van Lachterop (Olympia); 8.
Kloosterman (Batavus); 9. Lute (Breda Bier) allen z.t. als de winnaar
4.43.59; 10. Koopmans (Dextro Energen) 4.45.08; 11. Van Ginneken (Breda
Bier); 12. Schouten (Amstel Bier); 13. Karstens (Dextro Energen); 14. Visser
(Caballero); 15. Van Breugel (Breda Bier). Algemeen individueel klassement
na zes dagen: 1. Schuuring (Amstel Bier)
22.12.48; 2. Zoet (Dextro Energen) 22.13.50; 3. Visser (Caballero) 22.13.54;
4. Peters (Caballero) 22.14.38; 5. Van der Vleuten (Vredestein) 22.14.42; 6.
Lute (Breda Bier) 22.14.53; 7. Paul (Amstel Bier) 22.15.46; 8. Van Kemenade
(Amstel Bier) 22.15.49; 9. Stevens (Samson-RIHFongers) 22.15.53; 10. Ritter
(Denemarken) 22.15.54; 11. Middelkoop (Caballero) 22.16.10; 12. Pieterse
(Dextro Energen) z.t.; 13. Van Ginneken (Breda Bier) 22.16.31; 14. Deijkers
(Breda Bier) z.t.; 15. Hoekstra (Fongers-RIH) 22.16.45. Algemeen ploegenklassement: 1. Amstel Bier 65.13.16; 2.
Caballero 65.14.38; 3. Breda Bier 65.14.47; 4. Dextro Energen 65.17.20; 5. De
Witte Molen 65.21.22. Woensdag 27 mei. De zevende en laatste etappe van Olympia's Tour,
van Oldenzaal naar Amsterdam, is een beste etappe geweest. Dank zij de
strijders van het eerste uur: de Deen Ritter, de Pool Slovinski, de Belg
Vanneste. Maar ook dank zij Pieterse (vele kilometers voorop) en Van der
Vleuten, die later de ruimte introk, samen met Van Kemenade, De Jager, Hoekstra,
Bastin, groene trui-drager Steevens, Evers, Kozlowski en Ritter. Die vormden
een sterke kopgroep, die bouwden aan een voorsprong welke, met nauwelijks
dertig kilometer te rijden, rond de drie minuten bedroeg. Op dat ogenblik peinsde men er
in de karavaan over, dat niet Cor Schuuring (drager van het oranje shirt),
maar Jos van der Vleuten mogelijk als eindoverwinnaar in Amsterdam zou worden
gekroond. Zover liet Cor - die niet mee was toen de talentvolle Van der
Vleuten al zijn troeven op tafel legde - het nochtans niet komen. In de
eindfase wist hij flink wat van zijn achterstand weg te knabbelen. Cor Schuuring dus winnaar van de
Tour 1964. Deze laatste etappe was echter voor Harry Steevens, die tussen
rijen jubelende toeschouwers de slotsprint van de kopgroep won, met Wim de
Jager en Jean Bastin op de ereplaatsen. Amateurs: 1. Steevens (Samson-RIHFongers 4.50.56 (met bon.
4.49.56); 2. De Jager (Caballero) z.t. (met bon. 4.50.26); 3. Bastin (De
Witte Molen) z.t. (met bon. 4.59.41); 4. Van der Vleuten (Vredestein) z.t.;
5. Van Kemenade (Amstel Bier) z.t.; 6. Ritter (Den.) z.t.; 7. Kozlowski (Polen)
z.t.; 8. Evers (De Witte Molen) z.t.; 9. Hoekstra (FongersRIH) z.t.; 10.
Oudkerk (Samson-Fongers-RIH) 4.51.56; 11. Tummers (De Witte Molen) 4.52.03;
12. Magiera (Polen) z.t.; 13. Van Clooster (Belgie) z.t.; 14. Cooremans
(Dextro-Energen) 4.59.19; 15. Drummen (De Witte Molen) z.t. OMLOOP DER KEMPEN (12
juli).1964 Machtige coupe van Andre van Middelkoop Bezorgde hem grootste zege
in OMLOOP DER KEMPEN Ernstige valpartij in de
laatste meters domper op boeiende koers Met een machtige coupe de
pedale, op vijftien kilometer voor de finish, sloeg de 23-jarige Rotterdammer
Andre van Middelkoop zijn succesvolle slag. Als een volleerd routine holde
hij bij zijn vijf medevluchters vandaan en stormde naar een grootse zege in
deze zestiende uitgave van de Omloop der Kempen, die wederom door Wielerclub
Tempo uit Veldhoven subliem werd georganiseerd. Negen seconden later spurtte
Cornelisse voor Steevens, Dolman, Ouwerkerk en Beugels naar een tweede plaats
waarna de volgende groep werd geteisterd door een zeer ernstige valpartij in
de laatste tweehonderd meter. Keihard smakten Van Kemenade, Evers, Cooremans
en Kosten tegen het wegdek en terwijl overijverige supporters de eerste twee
lopend over de finish hielpen, werden Cooremans en Kosten (nogal ernstig)
van eerste hulp voorzien. Het was een jammerlijke
domper op deze zo boeiende koers waarin de wielerstrijd zo'n ongekende hoogte
kreeg, vooral in de finale. Liefst honderd en acht-en
tachtig kilometers hadden de ongeveer 150 amateurs te rijden die in het
Brabantse Veldhoven aan de start kwamen voor een van Nederlands mooiste
klassiekers, de Omloop der Kempen. Wedstrijdleider Jan Klip uit Eindhoven
leidde de koers direct in goede banen en al was de autokaravaan ook hier wat
al te groot, toch heeft men alle boeiende en knetterende wielergevechten van
naderbij kunnen aanschouwen. En dat zijn er nogal wat geweest; of door
koplopers of door achterblijvers, die terug wilden komen naar het
schermutselende peloton. Nadat bij de doorkomst van de lichtstad Eindhoven
een onbetekenende valpartij een abrupt einde maakte aan eventuele
winstaspiraties van Schouten, Boog, Van Heel en Huybers met later de volgende
pechhebbers Frissen, Kloosterman, Van Rossum en Driessen, was het de Andijker
Gerrie Bruin, die na een mooie solo als enigste terugkwam bij de hoofdmacht.
Dat was knap en goed werk jong! AFSCHEIDING De eerste “probeersels"
vooraan waren op niets uitgelopen. Geregeld wipten er demarranten weg op de
bestrate Kempische wegen, die door de flarden regen soms gevaarlijk glad
werden. Na dertig kilometer (Vessem) kwam de totale verbrokkeling. Door de
sterke zijwind viel de groep versplinterd uiteen en tot hen, die de „rode
lantaarn" mochten meehelpen dragen behoorden ook Walravens, Koopmans, Gerrits
en Van der Linden. Diessen was toen al
gepasseerd en daar moest Van der Horst met kramp afhaken; gade geslagen door
de vele toeschouwers, die even tevoren hun sportieve neuzen hadden kunnen
volsnuiven van de keiharde wielerslag, die negentien uitlopers hen
voorschotelden. Mistroostig moest Martin van Ginneken, een van de motoren uit
deze “expressetrein", zijn makkers laten gaan. Een gebroken zadel laat
nu eenmaal niet toe, dat men de rest staande op de pedalen kan afdoen.
Spijtig voor de weer als vanouds marcherende man uit Het Schijf, die er
vooral vandaag met dat troosteloze weer (zondag 12 juli) toch zo'n grote zin
in had. Als was de eerste
samenwerking tussen de achttien weg lopers nu niet direct bijzonder
homogeen, toch reden zij hard en doelmatig van de anderen weg. Zelfs voorgoed want al trok
Rudi Liebrechts als een terrier aan het sterk uitgedunde peloton en al waren
Schuuring en Lute (later allebei afgestapt) eveneens present om met de
anderen het gat proberen te dichten, de klap was gevallen. Met iedere pedaalslag
verwijderden Dolman, Cornelisse, Ouwerkerk (ook vandaag weer prima), Van
Kemenade, Van Middelkoop (zeer sterk en “vergroeid" met zijn fiets),
Kosten, Van Zomeren, Evers, Brugel, Schenk (verrassend goed) Steevens,
Rijkers, Gisbers, Rutten, Van Tilburg, Beugels, Cooremans (natuurlijk erbij)
en Van Rooy zich verder van hen en kwamen tot volledige winst. Ofschoon een
vijftal dapperen, Vleesman - Van Breugel - Heesen - Huybers - Geraeds,
daarna nog tot op minder dan een halve minuut zijn gekomen en vervolgens ver
werden teruggeslagen, de strijd heeft zich hoofdzakelijk bepaald door die
enorme sterke kopgroep vooraan. BOEIENDE FINALE Het schilderachtige plaatsje
Bergeijk, waar een prachtige standaardmolen het toch al zo mooie Brabantse
Kempenland nog meer cachet geeft, was reeds voor de tweede keer aangedaan en
gepasseerd toen Van Rooy lek reed. De anderen kregen volop werk aan de
winkel door de herhaalde „speldeprikken", die door Van Middelkoop en
Beugels werden uitgedeeld en die de inleiding vormden tot de boeiende
finale. Waren bij de voorlaatste doorkomst van het drukke knusse dorpje
Hoogeloon Cornelisse, Dolman, Beugels, Van Midelkoop, Ouwerkerk en Steevens
weggetrokken van de anderen, in hetzelfde vriendelijke plaatsje, omgeven door
heerlijk ruikende dennebossen, sloeg Van Middelkoop de laatste genadeloze
slag, die hem ondanks alle verwoede maar vergeefse inhaalpogingen van zijn
belagers naar een grootse overwinning deed rijden in deze uiterst boeiende
Omloop der Kempen. Hoe de rest verliep vertelden we reeds in de aanhef van
dit verslag over deze prachtig verlopen klassieker, die helaas wat werd
ontmanteld door de jamerlijke valpartij, welke ontstond door een slippartij. BRON: JAN BALDER Amateurs: 1. Van Middelkoop, Rotterdam, OMLOOP DER MAASVALLEI (6
juni).1964 Nieuwelingen: lste Leo van Schalen (Lierop) de Bergprijs: lste H. van Vught
(Boxtel); 2de Leo van Schalen (Lierop); 3de Tijmen Groen (Wolvega). OMLOOP DOOR HET LAND VAN BARTJE
(5 september).1964 Nieuwelingen: 1. Wim Neeskens, 2. Willy de Feber, 3. Sander Douma OMLOOP VAN DE BARONIE (19 april).1964 Imponerende overwinning van Jan Pieterse
in 5e Omloop van de Baronie Twee feiten zullen ons in herinnering blijven uit
de 5e Omloop van de Baronie, deze zondag in West- en Midden-Brabant
verreden, en georganiseerd door de R.K.W.C. „Sportief" te Breda. Het ene
betreft Gerben Karstens, die niet bevreesd was voor pech en twintig lange en
zware kilometers op z'n eentje wegdraaide om tenslotte de hoofdmacht weer to
bereiken. Misschien was deze prestatie van grotere waarde dan die welke Jan
Pieterse verwezenlijkte, door met circa 45 seconden voorsprong deze zeer
zware wegwedstrijd over een afstand van ALSMAAR ZENUWEN ... De nervositeit hing overigens sterk voel- en
zichtbaar in de atmosfeer, die zich kort na het vertrek ontlastte in hevige
regen- en stormvlagen. Ternauwernood was de meute op pad, of de uitvallers
konden worden genoteerd. Daarna worden ook de nodige valpartijen - in
Wagenberg, Lageen Hoge Zwaluwe - gemeld. Bij het verlaten van Lage Zwaluwe
stonden op een gegeven moment zelfs tien renners met kapotte fietsen, armen,
benen etc. bijeen. De grote slachting begon echter op de dijken van Moerdijk,
Klundert en Willemstad. Ontelbaren kwamen ons daar terugrijdend tegemoet ...
Het was inderdaad weer een hard labeur, dat slechts een klein contingent kon
verwerken. Een spoorwegovergang in de richting Moerdijk werd door een motorpolitieman
zo goed bewaakt, dat een 15-tal renners daar een minuten-verlies boekten.
Daar was het ongeveer dat het plotseling weer droog werd en dat zou het
verder de gehele koers blijven. Maar intussen was het veld in Kruisland ( Tussen Oud-Gastel en Roosendaal - ongeveer half
koers - begon het leidende peloton weer eens een felle jacht. Gevolg: nieuwe
opgaven en valpartijen o.a. van Drop, Van Noord en Deykers. Broeren, W. van
Dok, Cuvelier en Dickhof fietsten losgeraakt nog door, maar het had weinig
zin, want de in hoog tempo gehouden demarrages aan de leiding hielden niet
op. Daar had Gerben Karstens echter maling aan. In
het zicht van Roosendaal moest hij een lekke band verwisselen en raakte
uiteraard achter. Geen nood moet de Leidenaar hebben gedacht, want na DE BESLISSING De beslissing viel nabij Alphen, toen nog Om Jan Pieterse van diens overwinning af te
houden konden zij niet, maar een schitterende finish maakte de Zeeuw Dies
Kosten, door alleen op zoek naar Pieterse te gaan. Het lukte hem Jan te
bereiken op 45 seconden na, want met die voorsprong zegevierde de knaap uit
Oude Tonge. Voor een tweede opzienbarende verrassing zorgde Gerben Karstens,
want niet Lute of Van den Breugel veroverde de derde plaats, maar de
notariszoon, die bewezen had - opnieuw - uit het goede hout te zijn gesneden.
Lute werd vierde, Van der Kloot vijfde, Henk Cornelisse zesde, Adrie van
Tilburg veroverde de zevende plaats de Hagenaar Van Haren was achtste, Cees
Brugel negende en de Zwijndrechtenaar Van den Breugel tiende. BRON: ADRIAAN VERAART Amateurs: 1. Jan Pieterse,
Oude Tonge, de Het ploegenklassement veroverde de
Dextro-Energenploeg en de prestatieprijs ging naar Gerben Karstens. OMLOOP VAN ZEEUWS-VLAANDEREN (29
augustus t/m 30 augustus).1964 Eerste Omloop van
Zeeuws-Vlaanderen was
groot succes - Van Breugel zegevierde D e eerste etappe van de Omloop van
Zeeuws-Vlaanderen, een rit over Wim de Wilde, reeds als
nieuweling een renner op wie veler hoop was gevestigd vanwege zijn talrijke
overwinningen, voor het overgrote deel in Belgie, maakte weldra ook als
amateur dit jaar furore in koersen bij onze zuiderburen. Hoewel een zege nu
niet direct was verwacht, was de verbazing over zijn eerste plaats in
Terneuzen (waar start en finish waren getrokken) toch niet zo bijster groot,
wel uiteraard bereikte de vreugde er grote hoogte. Tezamen met, Ab van Breugel en
Karel Leijten heeft Wim de Wilde, van wie men spoedig ongetwijfeld nog meer
voortreffelijks horen zal, in feite de koers op de eerste dag beheerst en
dat er op de vlakke wegen een hoog tempo is aangehouden bewijst de gemaakte
tijd: de Amateurs 1e etappe: 1. Wim de Wilde, Ploegenklassement 1e dag: 1.
Breda Bier; 2. Amstel Bier; 3. Caballero. De tweede dag Niet Wim de Wilde, maar Ab van
Breugel is uiteindelijk algemeen winnaar geworden, hoewel hij in de tweede
wegwedstrijd Oostburg-Oostburg (de Amateurs 2e etappe: 1. Coen Visser, de Algemeen klassement: 1. Ab Visser 7.11.38; 2. Coen Visser 7.11.38; 3.
Karel Leijten 7.12.58; 4. Fred van Lachterop 7.12.58;5. Frank Ouwerkerk 6.
Piet Barendrecht; 7. Wim de Wilde 7.14.0; 8. Nico Lute, 7.15.13; OOSTBURG (14 juni).1964 Nieuwelingen: 1. R. Pijnen, OOSTBURG (30 augustus).1964 Nieuwelingen: 1. J. Beun (Biervliet) Adspiranten: OOSTENDORP (19
september).1964 Nieuwelingen: 1. Sander Douma, 2. John Langevoort, 3. Eddy
Koster, OOSTERHOUT (9 mei).1964 De eerste wegwedstrijd voor
amateurs, nieuwelingen en adspiranten, georganiseerd door „De Jonge
Renner" te Oosterhout, met de welluidende naam „De Gouden Leeuw"
begiftigd, is sportief ongetwijfeld geslaagd, maar met de belangstelling had
het beter kunnen zijn. Er waren overigens rede- nen voor aan te voeren: tal
van favorieten uit de naaste omgeving reden deze zaterdag in het buitenland
dan wel de Ronde van Overijssel. Intussen genoot deze
wedstrijd-serie ongewone belangstelling, namelijk van Rudi Carrell en diens
show-girl Yvonne de Nijs - in Oosterhout woonachtig naar men zich herinneren
zal - fungeerde als Miss „De Gouden Leeuw", bood winnaar P. Heinig uit
Rotterdam een fraaie tuil bloemen plus de traditionele zoen aan. Amateurs: 1. P. Heinig, Rotterdam, de Nieuwelingen: 1. P. Pijnen, Woensdrecht, Adspiranten: 1. H. van Leeuwen, Haarlem, de OOSTERHOUT (15 augustus).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( OPMEER (2 augustus).1964 Nieuwelingen Amateurs OSS (24 mei).1964 Amateurs: 1. Wim Emo, 2. Hans den Hartog, 3. Wim Breeuwer, Nieuwelingen: 1. Karel de Graaf, 2. Henk van Vught, 3. Harrie
Jansen, Adspiranten: 1. Ben Janbroers, 2. Jan Bakker, 3. H. Homma, OSSENDRECHT (23 juni).1964 RONDE VAN OSSENDRECHT: FRAAIE
SPRINTZEGE VAN EVERT DOLMAN Schitterend weer vergezelde
de wegwedstrijd voor amateurs en nieuwelingen, in Ossendrecht verreden, een
der oudste plaatsen waar destijds met koersen is begonnen. Na felle strijd
zegevierde Evert Dolman in- een machtige eindsprint, de Hagenaar Kettenis
gedecideerd achter zich houdend. Bij de nieuwelingen
was het opnieuw Rene Pijnen uit Woensdrecht die won, daarmede zijn 17e
overwinning boekend Amateurs: 1. Dolman, Rotterdam de Nieuwelingen: 1. Pijnen, Woensdrecht, OSSENDRECHT (2
augustus).1964 Cees van Espen won Ronde van
Ossendrecht De profkoers, welke afgelopen
zondag in Ossendrecht werd verreden, kenmerkte zich door een seer boeiend
verloop. Uit deze druk bezochte wedstrijd, die over Voordat deze de eindspurt van
zijn drie medevluchters, Haast, Van der.Klundert en Van de Ven, wist te
winnen had vooral Fons Steuten flink de aandacht getrokken. Rondenlang
draafde hij eenzaam voor de vierenveertig gestarte profs uit, maar effende
evenals Maliepaard slechts het pad, waarop het kwartet Van Espen na zestig
kilometer zouden voortrazen. Beroepsrenners: Nieuwelingen: 1. rene Pijnen, 2. Piet de Wit, 3. Bert Broere, OUDE-TONGE (22 augustus).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( OUD-GASTEL (5 april).1964 Amateurs: 1. B. Minnekes (Zuidland) Nieuwelingen: 1. W. Bravenboer (Rotterdam) OUD-VOSSEMEER (1
augustus).1964 Amateurs: PAPENDRECHT (20 juni).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( PEIZE (7
juni).1964 Nieuwelingen: 1. Frans Gerben Poelsma, 2. Jan
Glas, 3. Wim Neeskens, Adspiranten: 1. Jan Nijhof, 2. Be Duit, 3.
Jan Eggink, PIJNACKER (15 augustus).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( POELDIJK (25 juli).1964 Amateurs: 1. W. Breeuwer, Utrecht, Nieuwelingen: PRINSENBEEK (5 juli).1964 Amateurs, Nieuwelingen, PUIFLUIK (30 augustus).1964 Nieuwelingen: 1. Joop Zoetemelk, 2.---- Adspiranten: 1. Lambert van de Donk, 2.---- PUTTE (3 mei).1964 Nieuwelingen: 1. Rene Pijnen, 2. Co Roosendaal, PUTTERSHOEK (25 juli).1964 Amateurs: Adspiranten: G. Velthuizen, Maasdam, Dames: REUSEL (7
juni).1964 Amateurs; 1 Leo Vreeburgh, 2. Henk
Benjamins, 3. Nico Walravens, Nieuwelingen: 1. Tiemen Groen, 2. Willie
Maasakkers, 3. Cees Stam, RIED (30 augustus).1964 Amateurs en nieuwelingen: 1. H. Hoekstra (Ureterp) Adspiranten: 1. J. Eggink (Beilen) RIJEN.LEREN ZOOL (7 juni).1964 PIET STEENVOORDEN
ZEGEVIERDE IN „LEREN ZOOL" TE RIJEN De organisatoren van de
wielerronde ,Leren Zool" te Rijen (West-Brabant) hebben het afgelopen
zondag bar slecht getroffen met het weer. Pas kort voor de wedstrijd begon
hield de regen op en dit had tot gevolg, dat de belangstelling ver beneden
de raming bleef. Toen het startschot echter weerklonk - even over drieen -
brak de zon door en is het uitstekend weer gebleven. De koers werd fraai en
interessant met steeds wisselende aspecten aan de kop. Bas Maliepaard liet in
aanvang het meest van zich spreken en domme pech op een ongelukkig moment
schakelde hem uit voor verdere dominaties. Een onverwacht spannende finale
tot slot. Nadat Henk Nijdam, Leo van Dongen, Cees Snepvangers en Bart Solaro
een veertigtal kilometers voor het einde uit de grote groep waren weggevlucht
en later door elf renners werden bijgebeend, zagen Andre van Aert en Piet
Steenvoorden nogmaals de kans deze sterke formatie te ontlopen. In de
resterende tien kilometer bleven zij weg en toen won de snelle man uit
Heemstede zonder moeite van Van Aert. Jan Schroder ,trok" de
dertien anderen achter zich over de streep en als zestiende arriveerde Wim
van Est, die als een onverwoestbare animator ook deze koers tot een goed
einde bracht. Profs en opafhankelijken (de Bij de nieuwelingen won Jan van
den Hoorn uit Moordrecht. Nieuwelingen (de RIJSBERGEN.HEL VAN OEKEL (20
september IN RONDE VAN RIJSBERGEN WON KAREL
LEIJTEN Na een zeer enerverende
koers, waarin Karel Leijten en Piet Braspennincx de boventoon hebben gevoerd,
is eerstgenoemde zegevierend uit bet verwoede strijdperk getreden. De
weersomstandigheden waren bar slechts, hetgeen uiteraard een nadelige invloed
op bet bezoek heeft gehad. Bij de nieuwelingen won - hoe kon het ook anders
- Rene Pijnen en de beste adspirant bleek de Zeeuw A. Stroosnijder te zijn. Amateurs: 1. Karel Leijten, Breda, de Etten; 11. Groot, Bovenkerk;
12. Kraan, Gouda; 13. Van Geel, Breda; 14. Moen Poeldijk; 15. Mertens, Breda. Nieuwelingen: 1. Rene Pijnen, Woensdrecht, de Adspiranten: RIJSWIJK (9 juli).1964 Amateurs: 1. J. Brink, 2. Rinus Paul, 3. Joop Wuurman, 4. Wim
Paul, 5. H. Koopmans, 6. Rudie Liebrechts, 7. Evert Dolman, 8. Hennie van
Gent, 9. J. van Rijn, 10. Jan
Serpentie, RONDE VAN BRABANT (27 juni
t/m 28 juni).1964 Machtig mooie RONDE VAN
BRABANT bracht zege aan FRANK OUWERKERK Beslissing werd op tweede dag
verkregen De tweedaagse Ronde van Brabant, afgelopen
weekend voor de dertiende maal gehouden, heeft als verrassende totaaloverwinnaar
Frank Ouwerkerk opgeleverd. Inderdaad verrassend, want nadat Marinus van
Ginneken ‘s zaterdags beslag had gelegd op de eerste plaats in Vlijmen (na
185 zeer snelle kilometers), sloeg genoemde Ouwerkerk op de tweede dag pas in
de laatste kilometers naar Schijndel keihard toe en haalde de buit naar
binnen. Het was de ontknoping van een machtig mooie
koers, waarin de Nederlandse renners met vereende krachten de gevreesde
Belgische ploeg van Gaston Schul terugwezen. Dit alles tezamen was het beeld van de bijzonder
interessante Ronde van Brabant, waarin het wedstrijd-element op de eerste dag
een ongekende hoogte verkreeg. Zelden zagen we onze sterke amateurs met
zoveel energie, doorzettingsvermogen en overtuiging aan het werk en de
negen, die met elkaar de finish in Vlijmen bereikten, mochten zich
ongetwijfeld bekwaam in hun vak beschouwen. Genoemd negental bevond zich ook in de voorste
gelederen gedurende het eerste uur, toen er reeds onbarmhartig hard werd
gefietst. Het was dan ook geen wonder, dat, nog voor er honderd kilometers
waren weggedraaid, er al veel jongens met onvoldoende kilometers in de benen
en een teisterende, voor Nederlandse begrippen zelfs ongemeen hete zon in de
nek, moesten lossen. Coureurs, die in deze eerste fase van de wedstrijd niet
zuinig genoeg met hun krachten waren geweest stapten af en anderen konden
door pech geplaagd, slechts bij hoge uitzondering de opgelopen achterstand
nivelleren. Toch kwamen er circa zeventig van de De wielergevechten waren deze eerste dag niet van
de lucht en nadat een grote ontsnapping van Dolman, Breeuwer, Van Geel,
Kosten, Minneboo, Breeuwer, Rutte, Ouwerkerk, Van Ginneken en Van Kemenade
was teniet gedaan, sprongen door de stad Tilburg heen de laatste twee opnieuw
weg. Vijf anderen haakten bij hen aan en wat later kwamen ook de Limburgers
Tummers en Drummen zich vooraan melden. Naast dit viertal bevonden zich toen
ook Kosten, Ouwerkerk, Breeuwer en de beide Belgen Pauwels en Soomers vooraan
en hoe daarna een dozijn andere renners (met onder andere Dolman, Leyten,
Cooremans, Van Lachterop, Schouten en Van Tilburg) ook probeerden de weg naar
hen terug te vinden, de negen man bleven voorgoed buiten schot. Op afgetekende
wijze won Van Ginneken daarna de spurt. Ontknoping Was die eerste etappe dus enorm aantrekkelijk
geweest, met een schitterende vaak afwisselende ontwikkeling, de zondag
verreden tweede rit van Vlijmen naar Schijndel ( Doordat Somers en Ouwerkerk met eenzelfde aantal
punten (8) waren geeindigd, was Ouwerkerk reglementair eindovervinnaar,
omdat hij in de tweede rit als eerste de eindstreep had overschreden. De
Belgische equipe won deze tweede dag het dagploegenklassement, maar het
algemene ploegenklassement ging naar de Breda-Bier-ploeg, “Gaston
Schul" werd tweede en „Tafeltrots" derde. Etappe Etten-Vlijmen: 1. Van Ginneken, Etappe Vlijmen-Schijndel: 1. Ouwerkerk, Algemeen klassement: Ploegenklassement: 1. Breda Bier, 26.57.51; 2. Gaston Schul, 26.57.59; 3. Tafeltrots
26.58.27. RONDE VAN DE HAARLEMMERMEER (16
mei.1964) We niet sterk is moet slim zijn
. . . . Henk Stakenburg wint snelle Ronde om de
Haarlemmermeer Slechts honderd en vijftig meter
kwam de “ongelukkige" Bataaf-man Henny Schouten te kort om zijn reeds
zes kilometer durende „sprong in de ruimte" met succes te bekronen. Hoe
graag had de sympathieke knaap uit Badhoevedorp deze, voor eigen publiek
verreden, klassieker gewonnen en daar werd een schijnbaar zekere overwinning
hem totaal uit handen gefietst door Henk Stakenburg. Geen grote wieleramateur
weliswaar, deze 21-jarge tegelzetter uit Amsterdam, maar toch een jongen die
deksels goed uit zijn ogen kijkt en allerbest gebruik weet te maken van
situaties, die een zeker succes in houden. Geharrewar rondom de laatste van
de helaas vele valpartijen, op Een onverwachte winnaar,
inderdaad, maar op het moment van zijn demarrage de machtigste en de slimste.
En wie niet sterk is ... Voor de A.S.C. Olympia een
feestdag in volle glorie, want met winnaar Stakenburg en een vijfde en
negende plaats van Koopmans en Cornelisse ging ook de Schiphol-trofee mee
naar deze club. Voor de H.S.C. De Bataaf
eveneens een jubeldag, daar organisatorisch alles tot in de puntjes voor
elkaar was. Letterlijk en figuurlijk een zonovergoten wedstrijd, maar die als
wielerkoers geen grote geschiedenis kan laten optekenen. Ongeveer 10 uur vertrokken vanaf
het Cirkelparcours te Zwanenburg bijna honderd en veertig renners, zonder de
op het laatst afgeschreven Belgische ploeg, om via de IJweg naar Vijfhuizen
te geraken, vervolgens de ringdijk van de Haarlemmermeerpolder te nemen en
de eerste van de drie “omlopen" aan te vangen. Al voor het stoomgemaal
De Cruquius werd het eerste gevecht gemeld. Zes “kleppers" namen de
benen en trokken naar een batig saldo van 15 seconden. Plus, Copier en
Stevens probeerden aansluiting te krijgen, doch werden direct teruggepakt
door het compacte peloton. Een lot, dat ook Hoekstra, Leyten, Van Middelkoop,
Heijnig, Bos en Visser overkwam. Daarmede was de “vrede" geenszins
getekend, want op het barre stuk ringdijk naar Bensdorp ging Adrie van
Middelkoop er weer tussenuit. Jan van Rijn mocht hem vergezellen, maar kreeg
in Lisserbroek assistentie van weer Leyten, Heijnig en Bos. Dit vijftal heeft
in deze beginfase de grootste winst geboekt, namelijk 30 seconden, maar werd
bij De Kaag teruggehaald. Voorlopig bleek de strijd lamgelegd; het hoge tempo
liet geen verdere ontsnappingen meer toe. Ook geen terugkomers, die door pech
of andere oorzaken waren achter geraakt. Piet Vleesman en Feike Poelsma
ondervonden dat na hun platrijden maar al te goed. Een andere Piet, Verwey,
uit Gouda, volbracht zo'n huzarenstukje bijna, maar juist toen hij de sprong
naar de groep zou maken haperde zijn derailleur opnieuw. Oh, ellende en narigheid werd er
genoeg geleden. Valpartijen kwamen helaas nog al eens voor en nadat de
genoemde Verweij, Buuts, Oldenhof, Hartman en een ons ontschoten renner bij
Aalsmeer de eerste smak tegen het plaveisel maakten, zouden daarna deze
jammerlijke gebeurtenissen zich steeds veelvuldiger gaan handhaven. Door het
schitterende lenteweer en de snelle jacht bleef alles zo dicht opeengepakt,
dat deze gevolgen er dik in zaten. TWEEDE OMLOOP We waren in de tweede omloop net
bezig Vijfhuizen te naderen, toen drie renners onder leiding van Joop
Hoogland het hazepad kozen. Als een geoliede machine trok de soepel draaiende
Aalsmeerder de twee mee, maar ook deze aanval werd gesmoord. In de
achterhoede sloeg de-pechduivel weer in volle hevigheid toe. Van Noord en Ten
Dam reden lek, eenzelfde narigheid overkwam Oudkerk en de beide Haarlemmers
Riethoff en Rutte konden eveneens van de fiets. De lange Caballero-renner Wim
van Smirren streed toen al vanaf Vijfhuizen een wanhopige strijd om na een
valpartijtje terug te komen. Ruim tien kilometer hield hij zijn felle achtervolging
vol, toen was het gebeurd, voor niets! Aan de kop sprong de Vlijmenaar
Fried Liebregts naar voren. Een reactie uit het nog steeds enorm grote
peloton maakte het echter weer goed. Hulzebosch, Douwe Hoekstra en Van de
Boogaard kregen pech of losten door de felle achtervolging die de hoofdmacht
ging maken op een zestal coureurs, die even voor de tweede doorkomst van De
Kaag waren gedemarreerd. Bij het beroemde aquaduct van Oude-Wetering pakte
men ze terug en toen bleef het tot Rijsenhout rustig. Daar probeerde Jan van
der Horst het, kreeg ruimte, maar viel even later weer terug. Er werd voorin
verschrikkelijk hard gekoerst en daarom zou iedere volgende poging tot weglopen
volslagen zelfmoord betekenen. Waar anders de
Haarlemmermeerpolder een ware scherprechter is met haar open vlakke stukken,
daar liet zij nu onder een koesterende meizon alles bij elkaar. Het waren
slechts de lekke tubes, valpartijen of de felle jachten die verbrokkelingen
toelieten. Jonker en Stevens (uit Haarlem) vielen op het kruispunt
Schipholbrug, Groot (Pieter) en Griffioen losten bij De Lijnden en Karel
Leyten van Breda-Bier reed op dezelfde plaats een band aan flarden. Zwanenburg kwam nu voor de
tweede maal in zicht en dit Bataaf-wielernest zag een renner met lichte
voorsprong doorkomen. Dat was Henny Schouten, die gestoken in een allerbeste
forme voor eigen publiek per se tot een ernstige kandidaat voor de eindzege
wilde behoren. DERDE OMLOOP De derde en laatste omloop was
aangevangen en hierin zou zowel in het begin als op het laatst nog al het een
en ander gebeuren. Buiten Zwanenburg werd Schouten teruggehaald,maar deze
kloppartij had tot gevolg dat het toegepaste “kantjerijden" enkelen te
veel werd. Naast een zevental renners van mindere kwaliteiten stapte ook
kanshebber Henk Hoekstra zomaar af. “Het ging niet meer, ik was schoon aan
het eind van m'n kunnen deze dag", vertelde hij ons na afloop. Een
andere favoriet reed lek en ofschoon Cor Schuuring nog wel een moedige maar
vergeefse poging ondernam om terug te komen, in deze wedstrijd kwam niemand
terug en ook hij niet. Was men eenmaal los, dan was het voorgoed afgelopen.
Dat was het ook voor Copier, Pels, Oosterveld en Schulte (neefje van Gerrit),
die na Een dubbel trio heeft nadien de
aandacht opgevraagd. Eerst waren dat Heiinig (een allerbeste koers gereden,
geregeld in de slag en voorin), Van Rooy (de sterke Zeelstenaar), en Theo
Rutten uit Leende. In Lisserbroek hadden we een
ander drietal, te weten Peters, Van Ginneken en Bastin die vooruitdraafden.
Kwalitatief dus zeer sterk, maar toch ook weer
ingelopen evenals het kwartet Barten, Drummen, Benjamins en wederom Van
Ginneken, dat voor het laatst door De Kaag heen, een poging waagde. Zo bleef alles “klittend"
tot voorbij Aalsmeer. De DextroEnergenrenners begonnen daar hevig te roeren
en plots hadden Pieterse, Karstens, Zoet en Cooremans een Neen, voor Schiphol was ook deze
ernstige insubordinatie verbroken en nogmaals sloeg toen Martin van Ginneken
op hol. Van Middelkoop haakte bij hem aan en tot het oude stoomgemaal De
Lijnden zouden zij wegblijven. Inmiddels had bij Sloten een
aanzienlijke valpartij plaatsgevonden, die door een of andere waanzinnige
automobilist werd veroorzaakt. Midden uit een geparkeerde file auto's reed de
onverlaat rechtstreeks in de groep en vele renners smakten tegen de keien.
Achttien knapen werden de dupe; weg kans op een goede klassering, weg hun
dure materiaal. Finaal aan barrels en stukken door iemand, die zijn rijbewijs
niet waard is. Kroodsma, Van Pierre, Van der Kloot, Langelaar, Andre Leyten,
Vriens, Heijnig (de man die zo machtig reed), Deijkers, Van 't Hof, Rutten,
Luchies, Liebregts, Van de Velden, De Jong, Van Breugel, Smit, W. van Dok en
Van der Hulst waren de slachtoffers en konden de schamele resten van hun
fietsen oprapen. 't Is triest dat de Nederlander
in het algemeen toch zo bitter weinig begrip en gevoel voor elkander kan
opbrengen. Een uitlating die gelukkig niet voor allen geldt en zeker niet
voor onze wielerwereld, waar iedereen alles doet of wil doen om de zaak te
doen slagen. Terug in koers. Henk Koopmans
was door die massale „smak" losgeraakt maar sloot met nog een renner
(wie was dat eigenlijk?) aan op het moment, dat Henny Schouten aan zijn
,alles of niets" opmars begon. Hoe dit afliep vermeldden we reeds in de
aanhef van deze nabeschouwing over de 12e Ronde om de Haarlemmermeer. BRON
JAN BALDER Amateurs: 1. H. Stakenburg, Amsterdam, Ploegenklassement: 1. Schapers
de Bont, RONDE VAN FRIESLAND (18
april).1964
Sprintzege van
Limburger Jan Tummers PLOEGENKLASSEMENT VOOR EROBA E r is een tijd geweest dat de
meeste Limburgse amateurroutiers vrijwel alle vaderlandse klassiekers
ontliepen, in deze wegkoersen-op-hoog-niveau door afwezigheid schitterden.
Ze trokken veelal de provincie Luik in of bleven liever in het vertrouwde
nest, waar soms wel meer moest worden geklommen, maar waar de af te leggen
afstand minder lang was en, zoals in Noord- en Zuid-Holland bijvoorbeeld, de
wind niet zo ongenadig te keer ging. Vooral voor die wind, waar op de open
wegen zo moeilijk tegen op te tornen valt en het rijden “tussen de
wielen" haast onbegonnen werk is, hadden zij schrik. Veel schrik. Dat die tijd voorbij is, er,
gelukkig, onder de Limburgse wegrenners thans een andere, een betere
mentaliteit heerst, bewijzen de verheugende resultaten van de laatste twee
jaren. Bewijst vooral het daverende succes van hen in de zaterdag jongstleden
gehouden Ronde van Friesland. Want niet alleen behaalde de kleine geblokte
Jan Tummers op knappe wijze de individuele triomf in dit jaarlijkse De wedstrijd, waar 158 amateurs
aan meededen, had jammer genoeg een minder gelukkige start. Die zou om een
uur in de middag plaats vinden in Leeuwarden, vond echter plaats in Marssum,
een kilometer of wat verderop. Te vroeg - een minuut of zeven, acht - waren
de deelnemers de ruimte ingesneld en het was maar gelukkig dat wedstrijdleider
Ate Terpstra, door met zijn auto snel een binnenweg te nemen, de koers wist
te redden en voor een nieuw vertrek kon zorgen. Men wijdt deze
“ontsporing" toe aan de heren van de T.V., die voor het te geven
startschot met filmen zouden zijn begonnen en de (popelende) renners in het
zog van hun auto hadden meegenomen. Deze zevende Ronde van
Friesland, die onderweg vrij veel toeschouwers trok, is er anders een geweest
van het goede soort. Weliswaar niet direct een briljante koers waar de vonken
bij manier van spreken van afspatten, met jachten waarover men nog lang zou
kunnen nakaarten, maar wel een gebeuren, dat zich kenmerkte door een levendig
verloop, het hoge tempo ten spijt. Het hoge tempo en de knaap van een
valpartij, ergens tussen Wommels en Bolsward, na nauwelijks veertig kilometer
rijden. Hoeveel renners waren bij deze tuimeling niet betrokken, konden
meteen afstand doen van alle hoop? Zij lagen op de harde grond of stonden
langs de kant, met gebroken materiaal, met diepe schaafwonden, maar ook en
vooral met zielepijn om de verloren illusie: het leverden van een zo goed
mogelijke prestatie in de wielerronde door het Friese land. Gedupeerden onder meer van de
valpartij?De Limburgers Beugels, Hesen en Hoogeveen, Wim de Jager, Rinus
Paul, Jan Gisbers, de Fries Poelsma, Tonny Barten (flink gewond), Willem van
Smirren en Jan Fransen, die in Tunesie figuurlijk, in de Ronde van Friesland
letterlijk rugnummer dertien droeg! Konden al deze renners niet meer
verder mee marcheren, met flinke achterstand door die val vertrokken de
Duitser Enders, de Utrechter Van de Panne, de Haarlemmer Schenk (die een
goede, zij het vergeefse achtervolging deed) en de Noorderlingen Nutterts,
Luchies, Jansma, Laphor, Kroodsma en Dijkstra, een jongeman uit Schoonoord
met een sterke „zit". LEVENDIG TREFFEN Ondanks de hoofdmacht door de
verschillende pechvogels sterk aan mankracht inboette, nadien door lekke
banden de Hagenaar Ab Kettenis, de 's-Gravenlander Nico Lute, Van Dekken uit
Hoogkerk, de Enternaar Hinsenveld en, hebben wij het wel, de Haarlemmer Jan
van der Horst kwijtraakte, evenals door machinebreuk Van de Berg uit
Wateringen en de Limburger Drummen, bleven er genoeg renners in de kopgroep
over voor een levendig treffen. Een levendig treffen, waarbij de wind op deze
lentedag niet bepaald een sta-in-de-weg was. Alleen het hoge tempo - meer dan
eens rond de vijftig - deed menige deelnemer de das om in het verdere verloop
van de tocht door plaatsen als IJsbrechtum, Sneek, Sijbrandaburen, Akkrum,
Nijbeets, Drachten en Folgeren, op route naar Surhuisterveen, waar heel veel
kijklustigen zich op de trottoirs hadden geschaard. Er waren moedige uitlooppogingen
geweest van Ben Heusinkveld, Roel Hendriks, Gerard Deijkers, Jan Brink uit
Lutjebroek ( die aangenaam verraste) en Jan Pieterse. De prachtig rijdende
Jan Pieterse, wiens grote strijdbaarheid door een lege band helaas teniet
werd gedaan. Sterk, bepaald sterk reed ook
Hennie Schouten (met Zwienenberg en Kuiper ,weggeweest") en niet te
vergeten Henk Hoekstra. Mogelijk dat de blonde Fries - voor eigen volk - wat
te aanvallend heeft gereden, de mouwen voor een aantal gedurfde,
pogingen om terreinwinst wat te veel heeft opgestroopt. In de wielerronde
door zijn mooie provincie, onder een glinsterende aprilzon, behoorde Hoekstra
zeer zeker tot de strijdbaarste figuren, al werd zijn streven om voorsprong,
hetzij met Pieterse, Thijs Bouma, Dickhof en de Duitser Wiemer, hetzij met
Schouten en Boonstra, telkens teniet gedaan. TEGENSLAG Met Augustinusga,
Zwaagwesteinde, Dokkum en Murmerwoude ( Nadat Jan Tummers in de buurt
van Rinsumageest een vergeefse demarrage had geplaatst en Rinus van de Klooster
een zelfde poging (van zeker vijf kilometer) had ondernomen, waarbij hij,
met Leeuwarden in het vizier, door de jagende meute een halt werd
toegeroepen, was het tenslotte Jan Tummers, die de eindsprint won. De jonge
Limburgse machinebankwerker uit Geulle, die zijn geluk bijna niet op kon,
glorieerde onder meer voor de rappe Gerben Karstens, Harry Steevens, Anne
Koster ( de eerste Fries in dit selecte gezelschap), Daan Holst, die zo'n
gedurfde race had gereden, en Frans Evers. Bart Zoet, een van de grote mannen
in dit treffen, kon helaas door een langzaam leeglopende band zijn kans in de
eindspurt niet naar behoren verdedigen, evenmin als Henk Cornelisse (kapotte
pion) en Harry Schouten (klem gereden in de laatste bocht). Al is het een wat
schrale troost, voor hen geldt dat op elke winter, hoe guur ook, steeds weer
de jonge, blijde lente komt. De zevende Ronde van Friesland,
welke op enkele vlekjes na (een wat rommelige start en een paar nieuwe
juryleden, die niet voldoende capabel waren voor hun taak) toch een meer dan
behoorlijk verloop kende, mede dank zij medewerking van Rijks- en
Gemeentepolitie, werd onder meer gevolgd door K.N.W.U.-voorzitter dr. P. van
Dijk, Sportcommissielid mr. J. P. A. van Ballegoyen de Jong en bondscoach
Joop Middelink. BRON: EVERT VAN MOKUM Amateurs: 1. Jan Tummers (Geulle), 16. Bart Zoet (Sassenheim) ; 17.
Marinus van de Klooster (Rotterdam); 18. Gaby van Minneboo (Heenvliet); 19.
Piet van de Touw (Den Haag); 20. Jan Doek (Heerlerheide; 21. Wim Schuling
(Den Haag) ; 22. Ad van Kemenade (Eindhoven) op 50 seconden; 23. Jan Koster (Hoogeveen);
24. Rudie Liebrechts (Vlaardingen); 25. Jan van Seggelen (Budel); Ploegenklassement: 1. Eroba-Sport (Tummers, Evers,
Bastin) 19 pnt.; 2. Samson-Rih-Fongers (Steevens, Holst, Cornelisse) 19
pnt.; 3. Amstel Bier (Leijten, Ouwerkerk, Paul) 33 pnt. RONDE VAN GELDERLAND (2
mei).1964 In stromende regen door het
Gelderse land Voor JEAN BASTIN
scheen echter de zon Opnieuw heeft een Limburgee
amateur de aandacht van Jan en alleman op zich doen vestigen. Het is de
stevige 21-jarige Jean Bastin uit Voerendaal, die zich zonder enige twijfel
de allerbeste toonde in de achtste Ronde van Gelderland. Daarmee schreef hij
met gouden letters zijn naam op de erelijst van de wedstrijd van organisator
Jan van de Blankevoort en diens medewerkers. Want in die ruim honderdzestig
kilometer lange amateur-klassieker bleek hij met de pedalen te kunnen spelen
en op het einde met een “Groot mes" te kunnen zwaaien, waardoor de
kansen voor zijn laatste tegenstander, de Halfwegger Jan Fransen, in stukken
werden gesneden. Moegestreden als Fransen was,
werd hij ook nog overvleugeld door de rappe Rotterdammer Eef Dolman, een
knaap die meer en meer onder de schijnwerpers komt, en door nog een
zuiderling, Jef Drummen uit Hemelen. Met hen kon Bastin het echter niet
klaren voor het ploegenklassement omdat de derde man, Tei van de Kort, ergens
in de buurt van Otterlo door een lek bandje van het toneel verdween en de
Brit Dave Lister al vroeg uit de wielen was gereden. Neen, die ploegenprijs (zo deze
er dan wel was) was voor de formatie van Wim van Beek's Dextro-Energen. Dank
zij Jan Fransen, de weer puik draaiende en steeds in de slag zijnde Henk
Koopmans en diens makker Piet Cooremans. In een peloton van meer dan dertig
man, waaruit de lange Willem van Smirren zich voor het Orderpark tijdig naar
voren had weten te werken en als zesde eindigde. Achter Bastin, Dolman, Drummen,
Fransen en Van Ginneken, ook al zo'n opvallende figuur in het v eld van 164
man. De wedstrijd viel al voor
Eerbeek, na dertig kilometer, in stukken. „In vier stukken," meldde
kapitein Zweedijk en intussen stond, amper zes kilometer van het A.G.O.V.V.-terrein
op de lange Amerikaweg, Kootje Zomer al beteuterd naar een lek bandje te
kijken. “Maar beter toen als zes kilometer voor het einde," zei de
kleine, blozende Halfwegger na afloop lachend. Ook Jan Rademaker, de rossige
Utrechter, was spoedig door pech van het toneel verdwenen, zoals dat later
met vele anderen het geval was en waarvan we wat namen konden noteren. Die van de Rotterdammer Anderweg
langs Kanaal Zuid, dichtbij Beekbergen, na Wat meer karakter Toen de wedstrijd wat meer
karakter begon te krijgen waren we op weg naar Wekerom (na ruim Tussen Stroe en de Harskamp,
ruim veertig kilometer voor het einde, openden de Rotterdammers Heynig. en
Van de Klooster de beslissende slag, die wat later door drie anderen zou
worden uitgevoerd: Jean Bastin, Jan Fransen en Adrie van Haren. Deze laatste
mocht wel de grootste pechvogel worden genoemd, want bij Ugchelen, met nog
twintig kilometer voor de boeg, werd de Zuidhollander door een lekke band
geplaagd. Fransen mocht het nu verder met Bastin uitknokken, een
gevecht waaruit de Limburger uit Voerendaal glansrijk als winnaar te
voorschijn zou treden. In Hoenderlo, waar de voorsprong
van de uitlopers een minuutje of wat bedroeg, hadden zich wat verder Van
Ginneken en Drummen losgemaakt uit het grote peloton, waarin zich een flinke
valpartij voordeed. Frakking, Barten, Piet Vleesman, Verhoeven, Lazerom, Van
Breugel, Kraan, Kloosterman, en Pluimers waren er onder andere het
slachtoffer van, terwijl tal van renners door die val het contact met de
grote groep verloren. Zoals Kettenis, Peters, Vriens, Van Dam, Pons, Emo,
Heusinkveld, De Ruiter, Lokker, Lochs, Jansema, Van de Anker, Van Gent en Van
Venraay, terwijl Harrie Stevens (Elsloo) en Piet Pauw (Kortenhoef) door pech
hadden moeten achterblijven. Het was, mede door het prachtige
slotwerk van de Limburger Jean Bastin een Ronde van Gelderland, welke als
goed geslaagd mag worden bestempeld. Vandaar, tot volgend jaar, Jan van de
Blankevoort en medewerkers plus Sportraad Apeldoorn, die, evenals de
wielerclub De Adelaar, voor de eerste maal medewerking aan de wedstrijd
verleende. BRON: JAN CORNELISSE Amateurs: 1. J. Bastin (Voerendaal), Ploegenklassement: 1.
Dextro-Energen, 31 punten; 2. BredaBier, 35 punten. RONDE VAN HET IJSSELMEER (16
september t/m 18 september).1964 JOS VAN DER VLEUTEN winnaar 13e Ronde om het IJsselmeer Rennerskaravaan door zware
slagregens en harde wind geteisterd De 21-jarige Jos van der Vleuten
uit Mierlohout, van beroep elektricien maar werkzaam bij zijn vader in de
houthandel, heeft de dertiende Ronde om het IJsselmeer op zijn naam
gebracht. De basis voor zijn zege legde hij in de eerste rit van Beverwijk
naar Arnhem over een afstand van 170 zeer zware kilometers door de etappezege
te grijpen. In de tweede etappe - winnaar Hoekstra - eindigde hij als veertiende,
verspeelde hij weliswaar zijn leidersplaats aan Piet Deenen, maar wierp zijn
concurrent in de slot-etappe naar de achterhoede terug. Ploegleider Van Beek
alle hulde voor de wjjze waarop hij in de laatste rit zijn team met Van der
Vleuten, Karstens en Pleterse „in de slag" liet gaan. Een prachtige maar zeer zware
etappenkoers is deze dertiende uitgave rondom het IJsselmeer voor de
deelnemers geworden. De hevige regenval, die tijdens de eerste en tweede rit
op de ruggen der renners neerkletterde, haalde in de derde en laatste etappe
- zonder regen, maar met de felle Noordwester 8 - de laatste restjes uit de
rennersbody's. Hulde daarom aan alle jongens die de eindstreep in
Beverwijk haalden. Hulde echter ook aan de uitvallers, die door een val
etcetera de strijd moesten staken. Denk even aan de grote valpartij in de
omgeving van Vleuten, toen zeker twintig renners onder wie Piet van Dijk,
Anne Koster en Henk Hiddinga tijdens een hevige regenbui met de straatstenen
kennismaakten. Verder aan de tuimeling op de slingerende IJsseldijk, op weg
naar Zwolle, waarbij Bart Zoet, Gerrie Bruin en Arie Drop lelijke worden
opliepen. De organiserende vereniging De
Germaan heeft weer bergen werk verzet met mannen als Joop van Hal, Gerrit
Boelenkamp, Gerard Lebon, Henk Haan en Ko to Paske, want alles liep op
rolletjes. Logisch, er mankeerde hier en daar wet eens wat aan, er moest wat
eens snel worden geimpro- viseerd, maar alles kwam steeds goed terecht. Mede
door goed werk van wedstrijdleider Joep Voots uit het Limburgse Geleen, gesecondeerd
door kamprechter Joop Stoop en andere juryleden als Silleman, Postma, Walst,
Steevens, Dijkstra en Chris Delbressine als microfonist. En laat ons niet
vergeten onze „Miss Gonie Dekker", die als Miss Becks de jongens aan de
streep opwachtte en hen na een zware etappe wist op te monteren. Dank verder aan de Rijkspolitie
onder aanvoering van kapitein Van Dolderen voor de keurige wijze waarop zij
de karavaan rondom het IJsselmeer wist te leiden; aan de sponsors en verdere
prijzenschenkers als Amstel-Bier, Beck's Bier, Ritter Bier, Heineken Bier,
Radio Veronica, Tech. Installatiebedrijf Van Beek, Caballero-sigaretten,
Lincoln horloges, Televersum, Vredestein e.a. en, namens de organisatie,
hartelijk dank aan de diverse burgemeester van de gemeenten waar de karavaan
doorheen trok. Vooral de prettige ontvangst voor de wedstrijd in het stadhuis
te Beverwijk, gecreeerd door burgemeester Bruinsma, dient te worden genoemd. Eerste etappe: Beverwijk-Arnhem Na de huldiging van
wereldkampioen Tiemen Groen (Lincoln Watch) vertrokken 54 renners, verdeeld
over acht ploegen. Op de open wegen naar de Zaan waren er direct na de start
al achterblijvers te noteren, onder anderen de Friezen Henk Hoekstra,
Boersma, Koster, Damen, Kooi en Kamp. Een aantal van hen reed verkeerd en
kwam in Utrecht terecht, geheel buiten de route om. Bij Jutphaas, na een grote
valpartij, lagen op kop Deenen, Leyten, Braspennincx, Cornelisse, Van der
Vleuten, Van Middelkoop, Nieuwkoop, Pellenaars en Zoet. Door domme pech
moesten Van Middelkoop en Nieuwkoop hun metgezellen laten gaan. De zeven
koplopers die overbleven gingen, ondanks hevige regenbuien, energiek verder.
In een reeds donker-wordend Arnhem, waar het
finishdoek en de streep niet waren te onderscheiden en het verkeer gewoon
doorging, zegevierde na een felle eindspurt Jos van der Vleuten voor Bart
Zoet en Piet Braspennincx. Amateurs eerste etappe 170 km: 1. Van der Vleuten (Mierlo Hout) 4.03.22 met
bonificatie 4.02.22; 2. Zoet (Sassenheim) z.t. met bon. 4.02.52; 3.
Braspenninckx (Rijsbergen) z.t., met bon. 4.03.07; 4. Cornelisse (Amster-
dam) z.t.; 5. Leijten (Breda) z.t.; 6. Pellenaars (Breda) z.t.; 7. Deenen
(Vlijmen) z.t.; 8. Karstens (Leiden) 4.07.26; 9. Peters (Heemstede) z.t.; 10.
Schouten (Wognum) z.t.; 11. Ottenbros (Alkmaar) 4.07.44; 12. Hesse (Arnhem)
z.t.; 13. Van Middelkoop (Rotterdam) z.t.; 14. Smit (Groningen) z.t.; 15. Benjamins
(Hollandsche Veld) z.t. Tweede etappe: Arnhem (Deventer)
- Sneek Begaan met het lot der amateurs
in de zware eerste etappe besloten de organisatoren deze rit van Gekoerst hebbend door Overijssel
en Drente kwamen de renners in Lemsterland, in welks Friese gemeente de
vlaggen uithingen voor hun idool Tiemen Groen. Het was echter vergeefs, want
op advies van de K.N.W.U.-Sportcommissie mochten de Olympische baanrenners
Groen en Nikkessen slechts de eerste dag meerijden. Zij beide stopten reeds
na tachtig kilometer, daarmede hun ploeg - Lincoln Watch - ernstig
verzwakkend. Naar onze mening moet men in de toekomst wet rekening houden met
de belangen van een sponsor of extra-sportief merk. Zij doen al zoveel. Voor de Friezen dus geen „Us
Tiemen", maar als pleister op de wonde een etappezege van Henk Hoekstra
voor Peters en Deenen. Deze laatste kwam door deze fraaie derde plaats en het
feit dat Van der Vleuten twee minuten later binnenkwam, in het bezit van de
leiding. Amateurs tweede etappe 155 km: 1. Hoekstra (Ureterp) 3.43.06 (met bon. 3.42.06); 2. Peters
(Heemstede) z.t. (met bon. 3.42.36); 3. Deenen (Vlijmen) z.t. (met bon.
3.42.51); 4. Smit (Groningen) z.t.; 5. Frank Ouwerkerk (Rotterdam) z.t.; 6.
Dickhof (Oostwolde) z.t.; 7. Benjamins (Hollandscheveld) 3.44.25; 8. Schouten
(Wognum) z.t.; 9. Leijten (Breda) 3.45.00; .10. Braspenninckx
(Rijsbergen) z.t.; 11. Holst (Amsterdam) z.t.; 12. Van Middelkoop (Rotterdam)
z.t.; 13. Schouten (Badhoevedorp) 3.45.05; 14. Van der Vleuten (Mierlo Hout)
z.t.; 15. Cornelisse (Amsterdam) 3.45.11. Derde etappe: Sneek-Beverwijk Na de regen van de twee
voorgaande dagen eindelijk een zonnetje, maar nog waren de weergoden de
renners niet gunstig gezind. De felle Noordwester kwam de coureurs vanaf
Sneek tot Beverwijk teisteren, hetgeen vooral op de Afsluitdijk tot uiting
kwam. Een kleine ontsnappingspoging
van onder anderen Hoekstra en Koster, die in gezelschap van Leijten en
Ottenbros probeerden hun bestgeplaatste man Harm Smit (vijfde plaats), naar
voren te brengen, was tot mislukking gedoemd. Dit gebeurde bij bet Monument,
dat de lange rechte weg van Friesland naar Noord-Holland siert. Kort daarop viel de grote slag,
waarbij als grootste verliezers Deenen en Leijten vielen te noteren. Een
sterke groep met onder meer Van der Vleuten, Karstens, Visser, Jac. en Hennie
Schouten, Peters, Smit, Van Middelkoop, Pellenaars, Braspennincx,
Cornelisse, Steevens en Pieterse plaatste hier de beslissende eindstoot. Deze
groep ging eendrachtig samenwerkend door het Westfriese land richting
Beverwijk, alwaar Cornelisse voor Karstens en Visser de etappe-zege opeiste.
De eindoverwinning was echter voor Jos van der Vleuten in deze opnieuw
prachtig georganiseerde klassieker van de aloude wielerclub De Germaan. Amateurs derde etappe 177 km: 1. Cornelisse (Amsterdam) 4 uur 39 min. 55 sec. (met
bon. 4.38.55); 2. Karstens (Leiden) z.t. (met bon. 4.39.25); 3. Visser
(Santpoort) z.t. (met bon. 4.39.40); 4. Steevens (Elsloo). z.t.;
5. Peters (Heemstede) z.t.; 7. Smit (Groningen) z.t.; 8. Van der Vleuten
(Mierlo Hout) z.t.; 9. Braspenninckx (Rijsbergen) z.t.; 10. Pieterse (Dude
Tonge) z.t.; 11. Pellenaars (Breda) z.t.; 12. Schouten (Wognum) z.t.; 13. Van
Middelkoop (Rotterdam) z.t.; 14. Ottenbros (Alkmaar) 4.48.59; 15. Holst
(Amsterdam) z.t. Amateurs algemeen individueel
klassement: 1. J. v. d. Vleuten 12.27.22;
2. H. Cornelisse 12.27.28; 3. P. Braspennincx 12.28.02; 4. P. Pellenaars
12.28.28; 5. H. Peters 12.29.57; 6. H. Smit 12.30.45; 7. J. Schouten
12.31.46; Eindstand ploegenklassement: 1. Beck's Bier 37.26.20; 2. Ploeg Van Beek 37.32.38;
3. Caballero 37.34.07; 4. Amstel Bier 37.43.32; 5. Vredestein 37.59.14; 6.
Ritter Bier 38.05.28; 7. Lincoln Watch 38.30.11; 8. Televersum 39.42.42. RONDE VAN
LIMBURG (13 juni).1964 Bijzonder
zware Ronde van Limburg Jan
Tummers bekroonde magistrate finale met
waarachtig briljante victori Na ongekende slijtageslag
slechts 27 van de 169 vertrekkers in Stein aan de finish 0p de door de verzengende
hitte losgeweekte asfalt, op de kronkelende grintwegen van het Zuid-Limburgse
heuvellandschap, werd de Ronde van Limburg stoet in zo'n razend tempo
gedund, dat we moeite hadden de namen, of de rugnummers, van al die
slachtoffers te noteren. Als overrijpe peren hangend aan een (over)-beladen
boom, stortten de plannen en illusies van de nog overgebleven dapperen -
denkend aan een mogelijke jacht op de kopgroep - ineen, met tientallen stapten
zij van de fiets, velen gaven op omdat een tube aan flarden was gescheurd,
velen ook omdat zij niet meer bij machte waren tegen de hellingen op te
klauteren, zij worden geveld door de brandende zon, het trajekt met telkens
weer opdagende nieuwe obstakels, door het keiharde gevecht vooraan. En -daar
was het gedaan - op een sporadische uitzondering na - met de Nederlandse
ploeg voor de Ronde van de Toekomst, met de verdere geselecteerden en daar in
Slenaken - op de klimpartij van Hoogcruts - verliet Jan Tummers groep II
(een achterstand van 2.40 min op de leiders) en daar begon deze jonge knaap
uit Geulle - zal nog deze week een licentie als onafhankelijke aanvragen,
evenals Jean Bastin - aan een even merkwaardige, radikale, als gigantische
opmars. Jan Tummers was doodeenvoudig niet te stuiten, noch door het
moeilijke parkoers en de steeds meer slachtoffers makende zonnebrand, noch
door de jagers en ook niet door zijn voorgangers. Hij overstak Jef Drummen,
die eventjes voeling met de kop had verloren, hij kwam bij Jan Boog terecht
en dit duo streek in St. Geertruid zwierig op de leiders neer, met op dat
moment nog Weer - voor de vierde maal -
hadden de “Bergklimmers" alles tot in de perfectie verzorgd, ook op deze
meer dan tropische zaterdag stonden overal duizenden langs de straten en
wegen en de volgers - waaronder chef d'emission van de Nederlandse
afvaardiging voor Tokio, Simon de Wit, de K.N.W.U.-Sportcommissieleden, mr.
Van Ballegoyen de Jong, John Stol, Jo Forster, Willem van Steenbergen, coach
Joop Middelink, consul Pisters, de vertegenwoordiger van de Duitse
wielerbond Reckermann en (wieler) - pater Weltens - waren het al voor het
vertrek roerend eens, dat deze Ronde van Limburg een moeilijk te verteren brok
ging worden, dat vooral in het heuvelgebied (kleverige asfalt, scherp grint)
frappante klappen zouden worden uitgedeeld. Die klappen konden overigens al
heel vroeg werden gememoreerd, want toen we vanaf Posterholt naar Echt togen,
stonden zowaar bereids . . . 43 uitvallers in het boekje. En we hadden pas SPELDENPRIKKEN EN UITVALLERS In Sittard Kooyman en Van de
Kort - trokken naar hun streek - aan de leiding, op 28 sec. de grote sliert,
op 1.30 min.... Jan Tummers, die in Munstergeleen ( GENADELOZE SLAG Het gevecht speelde zich in het
heuvelgebied af, waar in Mechelen Huybers de klim te voet nam, waar Jef
Drummen moest lossen op de helling van Slenaken, waar Jan Boog de berg van
Noorbeek ook al “wandelend" opging. En daar belandde de losgebroken Jan
Tummers bij Jan Boog (St. Geertruid, In Geulle kreeg Drummen op nieuw
een tik, in Geulle bekeek Jan Tummersrustig zijn concurrenten, zo fris als
een kip, in de stijl van een echte “grote".Weg ging Tummers op de
Maasberg in Elsloo, hij kwam bij de twee vluchters in de straten van Stein en
superieur stevende hij op een waarachtig briljante victorie af. Een zeldzame
finale, ineen gezet door een klankvolle winnaar. Een kampioen die Tummers,
reeds winnaar van de Ronde van Friesland, van het Limburgse kampioenschap,
eerste in de rit Hasselt-Helchteren van de Ronde van Belgisch Limburg, evens
niet gekozen in de omstreden selectieploeg. Hulde aan Doek en Brugel, een
dikke pluim voor de mannen die daarna arriveerden. Zwaar, erg zwaar en
lastig, was deze tour door de Limburgse dreven, waarin de Ronde van de
Toekomst-equipe vrijwel helemaal strandde en die beslist met gouden letters
in de annalen. BRON:GERARD SILLEN Amateurs: 1. Jan Tummers (Geulle), de RONDE VAN NOORD-HOLLAND (4
april).1964 Boeiende finale besloot uiterst
zware Ronde van
Noord-Holland KARSTENS winnaar voor Visser, Peters,
Schouten en Ouwerkerk M achtig waren de slot-kilometers
van de acht koplopers, die tussen Medemblik en Enkhuizen met het later geloste
duo - Rasch en Koel - voorgoed de beslissing forceerde. Zo werd deze
negentiende Ronde van Noord-Holland toch nog boeiend, nadat de eerste helft
vrij vlak en eentonig was. Vooral flyer Henny Schouten uit
Badhoevedorp liet op het laatste stuk herhaaldelijk zien, dat het hem bittere
ernst was deze dag. Keer op keer wipte de in het blauw gestoken Bataaf-man
weg van Visser, Peters, Paul, Ouwerkerk, Karstens, Van Dijk en naamgenoot
Schouten uit Wognum. Grotendeels door zijn toedoen
werden de laatste twee in Amsterdam-Noord uit het wiel gereden en in
Landsmeer moest de gevreesde Haagse spurter en winnaar van verleden jaar,
Rinus Paul, afhaken door dit geweld. Zo maakte hij de weg vrij voor hem en de
anderen en moest de eindsprint het uitmaken, wie van het overgebleven
vijftal de winst kon gaan opstrijken. Dat werd Gerben Karstens, die met een
scherpe spurt Coen Visser naar de tweede plaats verwees en Henk Peters, Henny
Schouten en Frans Ouwerkerk (verrassend goed) de overige ereplaatsen in deze
volgorde liet verdelen. Even later kwam Paul alleen aan;
nog net ontkomen aan de machtig geslaagde jacht van Eddy Beugels. Vanuit de
achterhoede was deze Sittardse Limburger naar voren gestormd en hield de
geloste Van Dijk en Schouten keurig op afstand. Een staaltje van klasse, dat
zeker als het hoogtepunt van deze uiterst zware klassieker beschouwd kan
worden. Koud en guur sloeg de harde
oostenwind door de compacte gelederen van de circa 160 renners, die zaterdag
4 april om half twee de Al direct na de start (Zaandijk)
werd er een hoog tempo ingezet, dat de eerste slachtoffers zou opleveren.
Pechvogels waren eveneens volop te noteren en nadat Geraerds de eerste
bandbreuk kreeg te verwerken, was het even voor Beverwijk ook Tummers, die
platreed. BART ZOET Een apart verhaal vormt de
tegenslag van Bart Zoet. Ook nu weer zagen we de Sassenheimer met een totaal
aan puin gereden achterwiel langs de kant staan. Dat was in bet begin van de
aardbeienstad en na zijn pech van ver leden week in de Ronde van
Twente kon de topman van Dextro-Energen ook nu een kruisje slaan over deze
wedstrijd. Keer op keer slaat de pechduivel
toe bij deze klasserenner en begrijpelijk was zijn reactie op ons informeren
niet al te prettig. Als Bart de rest van het seizoen
net zoveel overwinningen gaat boeken als hij dit grille voorjaar pech heeft,
nu, dan kan men wat gaan beleven!' „KANTJERIJDEN" Op weg naar Bakkum reed
Caballerorijder Wim de Jager lek en was daarmee een van de velen, die
eveneens dit lot overkwam. Franske Broeren uit St. Willibrord vloog op deze
zelfde weg tegen een boom, maar hield gelukkig slechts materiaalschade over.
De koers vervolgen was er niet meer bij; een lot, dat de kleine Championner
Wellinghof ook trof nadat zijn achtertube alle lucht verloor. In deze buurt
sukkelde Frans Evers met een overslaande derailleur en was ondanks deze
handicap toch te sterk voor vele andere achterblijvers, die door het
“kantjerijden" werden gelost. De straffe zijwind liet zich
geducht gelden en als “schillen vielen ze in de mand met grote mazen".
Cor Fontijn en Evers waren de enigen die nog wisten aan te sluiten bij een
grote groep, welke was losgeslagen van de kopgroep. In dit omvangrijke
peloton ontdekten we heel wat „namen", die door het te veel zoeken naar
“beschut" rijden, de slag voorin hadden gemist. Onder hen bevonden zich
namelijk Broekmans, Copier, Tel, Liebregts, Van Stralen, Hoekstra, Schreur en
Van Smirren. Toch kwam een groot deel van deze ploeg weer terug bij de
koplopers. Deze hadden net een geslaagde jacht achter de rug op de alleen
vooruitzittende Jan van Rijn uit Gouda. Door de kaasstad Alkmaar heen, was
de rood getruide renner weggesprongen en beukte onverwijld tegen de sterke
tegenwind in. Het was echter onbegonnen werk en wijselijk zag hij van verdere
nutteloze inspanningen af, al wordt men door deze acties wel een sterke
coureur. Dit maakt de harde vechters, die bij latere wedstrijden ongelofelijk
hard kunnen toeslaan. In de “waaier" verblijven immers de machtelozen en
de „linke bollen", die zodra er echt geknokt moet worden wel afvallen. In Heerhugowaard ( Een valpartij velde Louis Motke
en Piet Fontijn hield hieruit een verbogen wiel over, dat hij met een
lachend gezicht stond recht te buigen. Het ging rommelen in de eerste gelederen
en toen men op de dijk uitkwam (op weg naar Enkhuizen) begon het pas goed. Als een scherp zwaard hakte de,
over de Zuiderzee waaiende, oostenwind in op de renners en zo zagen wij een
paar onbekende Luxemburgers verdwaasd kijken naar de wijde watervlakte, die
het naar hun gevoelens nog veel kouder maakte. Roemloos verdwenen zij naar de
diepe achterhoede, waaruit de Amsterdammer Schild probeerde terug te komen. En daar begon ook de ellende van
het onbesuisde rijden van een der volgauto's. Note bene een E.H.B.O.-wagen,
die het bepaald nodig vond om vlak achter de eerste renners te rijden en niet
alleen de Pers alle mogelijkheid tot werken ontnam, maar tevens deze jonge
renner belemmerde in zijn opzet. In de laatste fase probeerde deze “sportliefhebber"
nogmaals zijn gevaarlijke escapades te herhalen, maar gelukkig kon men het
verdere optreden van deze wegpiraat localiseren. VERBROKKELING Voorin hadden tien renners de
handen eendrachtig ineen geslagen en stormden met grote snelheid vooruit. Dit
dubbel-quintet bestond uit Visser, Peters, Paul, Ouwerkerk, Van Dijk, Henny
Schouten (de grondlegger van de ontsnapping), Jaak Schouten, Karstens, Rasch
en Koel. In waaiervorm was de weg precies bezet en liet aldoende geen
mogelijkheid over voor anderen om aan te sluiten. Totaal verbrokkeld en
uiteengeslagen zag de rest hen steeds meer voorsprong nemen en alle mogelijke
demarrages van onder andere Van der Kloot, De Jong, Koopmans, Rijkers, Beugels,
Kettenis, Lute, Van Smirren, Van Middelkoop, Kraan, Van Rooy, Sachs, Heeren,
de prachtig teruggekomen Motke en de Belg Goossens hadden slechts tot gevolg,
dat deze sterrenploeg als achtervolgers tot stand kwam. Wat daar achter zat was
definitief uitgeschakeld voor een hoofdrol en versplinterde geheel. In Hoorn,
met nog De Midden-Beemster werd het
„Waterloo" voor Koel en Rasch, die hun eventuele kansen op een spurtzege
met dit „lossen" zagen verdwijnen. Rasch kan nog aansluiten bij Van
der Kloot en zijn mannen, maar de pur-sang baanrenner Koel werd ook hier
tussenuit geknuppeld. Zo werd de reeds beschreven
eindfase ingeluid en begon Henny Schouten met zijn “bombardementen", die
hem en de vier anderen tenslotte overlieten om de finish als vijftal te
bereiken. Eddy Beugels maakte, als enige,
bijna het gat tussen hem en de koplopers vol en liet met zijn prachtige
poursuite zien, welk een uitzonderlijk coureur hij eigenlijk wel is. BRON:
JAN BALDER Amateurs: RONDE VAN OVERIJSSEL (9
mei).1966 Gerben Karstens oppermachtig in
Ronde van Overijssel Voor de zoveelste maal hebben de
mannen van DextroEnergen ook in de sterk bezette klassieker de Ronde van
Overijssel “gemaakt". Als glorieuze winnaar kwam tenslotte te voorschijn
de in uitstekende vorm verkerende Gerben Karstens, die in deze langste van
stad-tot-stad-wedstrijd in ons land, zijn „klasse" tot en met heeft
bewezen! Als eervolle tweede kwam in Rijssen, ten aanschouwe van duizenden
wielersportliefhebbers, de ijzersterke Jos v. d. Vleuten (DextroEnergen)
over de meet. Hennie Schouten, de kopman van Amstel, bewees ook tot de
allersterksten te behoren door als knappe derde over de meet te gaan. Vierde
werd de moegestreden Jan Pieterse, die in feite met Gerben Karstens (22) de
grote aanval heeft ingezet in de slotfase. Hulde daarom ook aan Jan Pieterse! Met een achterstand van 1 min.
34 sec. kwam het peloton, voor zover daar nog sprake van was, op de meet
afstuiven. Het was de rappe Caballero-man Coen Visser die 't eerst over de
streep snelde en daarmee een goede vijfde plaats voor zich opeiste met de
attente Wim Emo, die zesde werd, in zijn zog. Al met al een boeiend slot van
een geslaagde 13de Ronde van Overijssel, welk wielersportevenement vooral
aantrekkelijker is geworden vanwege het feit, dat de organisatoren (Dagblad
van het Oosten en de Rijssense V.V.V.) de Holterberg (na Hoog tempo Onmiddellijk na het startsein in
het Rijssense Volkspark gingen de ca. 170 renners, waaronder enkele Duitsers
en de twee Engelse pupillen van Ouwehand, in hoog tempo aan de haal.
Uiteraard bepaalden de „groten" in het peloton dit tempo. De “zwakke
broeders" moesten dan ook spoedig „lossen". Zo noteerden we na
enkele kilometers reeds de Duitser G. Poltrock, Chr. Duyker, G. Lelieveld, J.
Olthof (een renner uit eigen omgeving), M. v. Dekken (nog geen conditie vanwege
militaire dienst), Ge Nijkamp, Jan van Dam. Ook anders toch knap rijdende
amateurs als Evert Dickhof en Karel Leyten konden het hoge tempo niet
bijbenen. Ook waren er uiteraard de
pechvogels waaronder sterke jongens als Harry van Pierre, die we in de
straten van Goor met een lekke band zagen staan. Toen Mertens (van Bredabier),
Wim Schuling en nabij Haaksbergen (na Met Enschede in zicht begon H.
Weusting (Enschede) zich te weren in gezelschap van Henk Hinsenveld, H.
Schenk en Fred Lachterop. Op dat moment moest Wim van Smirren met pech de
strijd staken. Weusting kreeg zijn zin: voor eigen publiek won de Enschedeeer
de premiesprint. Even voorbij Oldenzaal, na In Almelo won de uitstekend
rijdende Gert Zwienenberg, die zich in deze 13de editie van de Ronde van
Overijssel tot de beste noordoostelijke renner ontpopte (!), de premiesprint
voor resp. Fred Lachterop en de Hengeloer Ben Doldersum. Verzorging Na de verzorging in Vriezenveen
zagen we de met een blessure kampende Bennie Groen afstappen evenals Jan van
Geel uit Breda, die een lekke band had. In de straten van Nijverdal
stonden duizenden toeschouwers, die tot hun grote vreugde constateerden, dat
Jan Boode, een renner uit deze omgeving, voorop ging in gezelschap van de
sterke Henk Hoekstra. Boven op de Nijverdalse berg, waar zich ook duizenden
hadden opgesteld in het stralende zonnetje, won Henk Hoekstra de eerste
premie, resp. gevolgd door Jan Boode, A. Drop en C. v. d. Leek, welke laatste
op een goede wedstrijd terug kan zien. Het tempo bleef hoog. Toen de
nog ca. honderd renners Heeten (na Slag bij Heeten Na Van Dok moesten nog tal van
renners, die blijk gaven geen koersinzicht te hebben of de vereiste conditie
niet te hebben, capituleren voor het moordende tempo, dat de subliem
pedalerende Gerben Karstens en Jan Pieterse ontwikkelden. Dit sterke duo
wist na een geslaagde demarrage een voorsprong van liefst 1 min. 10 sec. op
te bouwen. De „Slag bij Heeten" was een feit! Op de Nijverdalse Berg,
die ditmaal tweemaal „genomen" moest worden en via het heuvelachtige
parcours van Holten bewezen Karstens en Pieterse tot de beste amateurs van
Nederland te behoren. Overigens, er bevond zich nog
meer „klasse" in de strijd. Met Markelo in zicht kwamen twee sterke
knapen, te weten Hennie Schouten en Jos van Vleuten steeds dichter bij Pieterse
en Karstens. Pieterse zou men in Markelo passeren, doch de fel op winst
beluste Gerben Karstens, zou men niet inlopen. Integendeel; Karstens
verhoogde het tempo nog meer en ging zo als glansrijke winnaar juichend over
de streep in de toeristenplaats Rijssen. Tot de strijdlustigste renner
werd uitgeroepen Gerben Karstens, terwijl Gert Zwienenberg (Enter), die
eerst bij een valpartij betrokken is geweest en toen (met de Fries Anne
Koster) weer bij de hoofdmacht kwam, de pechprijs kreeg. Met de haven in zicht, toen
Zwienenberg zich nog in de kopgroep bevond, kreeg hij op BRON: BERT ZOMERDIJK. Amateurs: RONDE VAN TWENTE (28 maart).1964
Verrasde ontknoping in Ronde van Twente
Oudsider GIJS OUDSHOORN een groot winnaar „Circa vijftien kilometer voor de meet heeft zich
een kopgroep van negen renners losgemaakt uit de hoofdmacht, welke momenteel
nog ruim vijftig renners telt. Onder dit negen-tal bevinden zich favorieten
als Coen Visser, Adrie Drop en Henk Peters!" Zo sprak wielercommentator
Dick van Berkum zaterdagmiddag jongstleden tot de ongeveer achtduizend
wielersportliefhebbers, die zich te Oldenzaal rond het Kalheupinkcircuit
hadden geschaard om getuige te zijn van de aankomst van de derde Ronde van
Twente. In de resterende vijftien kilometer - van Enschede naar Oldenzaal -
ontspon zich een zeer boeiende eindstrijd, die tenslotte uitdraaide op een
zeer grote verrassing. Niet de genoemde kanshebbers kregen de winst te
verdelen, neen, de pittig rijdende Gijs Oudshoorn (22 jaar) uit Vinkeveen
wist met een everrompelende demarrage de koers in zijn voordeel te beslissen. Terwijl men in de kopgroep elkaar beloerde en
uitgerekend positie zocht, ging Oudshoorn op enkele honderden meters van de
finish keihard aan de haal en het daarop volgende applaus droeg hem als op
vleugels naar de finish. Oudshoorn vestigde reeds vorige week de aandacht
op zich, door een eervolle tweede plaats te bevechten in de Ronde van Klein
Zundert en kan na dit succes terecht als een groot winnaar betiteld worden. Voor Coen Visser was daarna een tweede plaats
weggelegd, die hij in de eindsprint van de andere koplopers afdwong. De
Zeelstenaar Henri van Rooy won even daarna de spurt van het peloton en
klasseerde zich aldoende als tiende. ZWARE KOERS Met name door het zeer koude weer is het een
uiterst zware koers geworden. Het grootste deel van de tweehonderd amateurs
had dan ook halverwege de wedstrijd reeds opgegeven. Deels door
materiaalpech en deels omdat men nagenoeg ongetraind aan de start was
verschenen. Het werd dientengevolge een wedstrijd voor de allersterksten, die
het op hun beurt ook kwaad te verduren hadden. Zo zag men meermalen renners
in de hoofdmacht druk doende hun handen te k1oppen, teneinde te trachten een
beetje warme handen te krijgen ... Desondanks is deze derde uitgave van de Ronde van
Twente een levendige wedstrijd geworden. Door het hoge tempo, van meet of
door de ,groten" bepaald, werd spoedig het kaf van het koren gescheiden.
Tot de eerste achter blijvers behoorden de renners Driessen, Van t Hof en
Van Uden, die spoedig gezelschap kregen van nog meer slachtoffers. Achter
elkaar kon men groepjes renners noteren, die meedogenloos uit de wielen
werden gereden. In de fraaie omgeving van
Delden ging het evenwel nog harder en dat was de oorzaak, dat de grote groep
in drie stukken werd geslagen. Het ging behoorlijk schiften en tot de
,gelosten" behoorde ook Jurrie Dokter. De Groninger Be Jansema moest
even later voor kettingpech van de fiets en alle moedige pogingen van hem om
weer terug te komen werden niet beloond. Ook onhandig rijdende
volgwagens (een helaas veel te lange stoet) deden vele terugkomers te vroeg
sneuvelen. Inplaats van te stoppen en deze renners de kans te geven een jacht
te maken naar de groep, sneed men hen veelal de pas af. Dat gebeurde dan door
onervaren volgers, die hoogstwaarschijnlijk nimmer zelf gekoerst hebben en
daardoor niet weten welk een strijd de wielrenner soms moet leveren. De Rih-Fongers-ploeg raakte
even later nog een van haar renners kwijt, toen Harm Smit mankementen aan
zijn derailleur kreeg en eveneens van het toneel verdween. Intussen noteerden we aan de
kop volop schermutselingen, maar tot een beslissende uitlooppoging kwam het
niet. Bepaald pech hadden Meini Sachs en Bart Zoet, die bij een valpartij
betrokken werden, welke werd veroorzaakt toen plotseling een serie
huifkarren, beladen met dennebomen (voor paasvuren), de weg op kwamen. Bij Ootmarsum, na KOPGROEP Vlak voor Enschede bestond de
hoofdmacht uit bijna zestig renners, die zo te zien nog geen krimp gaven,
ondanks het hoge tempo. Bijna tien minuten was men voor op het tijdschema en
na de eerste doorkomst van deze oostelijke industriestad waren er toch vijf
knapen de anderen vooruitgesneld. Dat waren de strijdlustige Wim Breeuwer,
Tonny van Haren, Arie Jongejan, Henny Schouten en de kersverse amateur Daan
Holst. Lang duurde deze pret niet, want een felle reactie van het peloton was
genoeg om de zaak recht te zetten. Coen Visser had toen al een
staaltje van zijn kunnen laten zien, door op schitterende wijze terug te
komen. Er haperde iets aan zijn voorblad en razendsnel sprong de Caballeroman
van zijn fiets, verhielp het euvel, draaide met soepele tred langs de
volgerskaravaan heen en hernam keurig zijn positie. Voor de geloste Jongejan
was dit niet weggelegd, evenmin als voor Kraan, die plat reed. Even later was het Ko Zomer,
die de lijdenskelken zag overlopen. Kilometers heeft de kleine man gevochten,
maar zijn herhaaldelijk terugkerende krampen gaven hem geen kans. Ook niet om
aan te sluiten bij de machtig pedalerende Henri van Rooy uit Zeelst, die
even „naar achteren" was geweest en zomaar terugreed naar de groep. Hoe
bestaat het! De slotfase begon
langzamerhand en een tweetal renners gaf de eerste harde stoot op de
alarmschel. Dat waren de Uitgeester Wim Vleesman en de Aalsmeerder Joop Hoogland.
Samen werkten zij zich weg van moesten toch toestaan dat zeven andere Peters,
Oudshoorn, Rijkers, Van de Horst en Van de Klooster er wat later bij kwamen. Henk Koopmans ondernam nog
een moedige poging het gat te overbruggen, maar de Dextro-Energenrijder zag
dat op niets uitlopen. Zo bleven de negen koplopers
bij elkaar, totdat de zeer attente
Oudshoorn zijn prachtige slag sloeg. Een overwinning van een outsider,
inderdaad, maar juistdaarom niet minder mooi. Amateurs: RONDE VAN ZUID-HOLLAND (7
juni).1964 Ad van Kemenade toonde zich een
sterke winnaar van de
elfde Ronde van Zuid-Holland Ad van Kemenade gaf in de
eindfase van de elfde Ronde van Zuid-Holland zijn jeugdige medevluchters een
lesje van: „Hoe win ik een klassieker". Twee forse demarages in de
laatste tien kilometer volstonden daartoe. De eerste aanval, gelanceerd in
Wateringen, mislukte in Delft. Maar nog geen honderd meter verder schoot de
Eindhovenaar opnieuw als het bekende duveltje uit een doosje de ruimte in om
trots en gelukkig alleen met voorsprong op het Kartodrome in Leidschendam te
finishen. Dit jaar schijnen vrijwel alle
klassiekers aan schoonheidsfoutjes te lijden. De elfde Ronde van
Zuid-Holland ging zestien minuten voor tijd en zonder enig officieel bevel op
eigen initiatief van de renners van start. Gerben Karstens, Rienus Paul, Wim
van Smirren en nog een tiental renners werden er haast de dupe van. Gelukkig
konden zij, dank zij de plaatselijke bekendheid van Karstens en Paul, via een
binnenweg alsnog vrij spoedig het peloton bereiken. Dat peloton was trouwens
na de te vroege start in hoog tempo doorgegaan. Achterblijvers en pechvogels
noemen is voorlopig onbegonnen werk, als u weet dat maar 25 van de meer dan
200 gestarte renners de finish bereikten. En kijk dan maar in de uitslag met
welke tijdsverschillen. De eerste stoot tot de
beslissende slag gaf Piet Cooremans. Van pure blijdschap dat het na twee uur
koersen in een gietregen eindelijk droog werd, ging avonturier Piet op stap.
Stolwijk zag hem met een minuut voorsprong passeren, maar achter hem was de
hel losgebarsten. De jacht op de vermetele sloeg het toch al langgerekte
peloton in drie grote groepen uiteen. Ongeveer 25 renners zaten in de
kopgroep. Schuuring en Franssen mochten sleuren aan groep twee wat ze wilden,
het gat werd niet kleiner. Totdat tussen Krimpen aan de Lek en het
gelijknamige dorp aan de IJsel het noodlot toesloeg. Een klapband werd
gevolgd door een massale valpartij in groep I. Negen man die op dat moment de
dans leidden ontsnapten en werden ondanks de aanvankelijk maar vijftig meter
voorsprong niet meer teruggepakt. Vooral Koopmans, Kloosterman en De Jager
waren in de beginfase niet van de kop weg te slaan. De voorsprong groeide dan
ook met sprongen. PECHVOGEL Toen kwam ook hier de pechvogel
op bezoek. Schenk en Breeuwer reden lek. Henk Peters, al uren gehinderd door
een slepend wiel, kreeg kramp en gaf in 's-Gravenzande de pijp aan Maarten.
De eerste demarage van Van Kemenade betekende in Rijswijk meteen de
genadeslag voor Joop Hoogland. Onder Delft loste Koopmans. Inmiddels had Van
Kemenade zijn tweede jump geplaatst. Kloosterman reageerde het eerst maar
kon toch niet meer bij hem komen. Van Breugel wipte in een vertwijfelde
poging nog van De Jager weg, die op zijn beurt nog net Koopmans op afstand
kon houden. Vanaf deze plaats hartelijk dank
aan Piet Kouwenhoven en de gebroeders Veldhoven voor de wijze waarop zij met
de bekende borden de volgers op de hoogte hielden. Maar ook aan de juryleden
die ons, Jan Cornelisse en mij, regelmatig in de gelegenheid stelden een
kijkje in de voorste regionen te nemen. BRON: JOOP DE JAGER Amateurs: 1. Ad van Kemenade, de ROOSENDAAL (7 mei).1964 Amateurs: 1. Hennie Peters, 2. Cees Brugel, 3. Meindert
Sachs, Adspiranten: 1. Ad van Overveld, 2. Harrie Homma, 3. Harrie
van Leeuwen, ROOSENDAAL.KERMIS (10
september).1964 Amateurs: 1. Ad Russens, 2. Piet Snoeijs, 3. Cock van de
Hulst, Nieuwelingen: 1. Peter van de Donk, 2. Albert van Midden, Joop
Zoetemelk, ROTTERDAM.CROOSWIJK (21
juni).1964 Amateurs ( Nieuwelingen ( ROTTERDAM.FEIJENOORD (30
april.1964) EVERT DOLMAN winnaar van de Oranje-wedstrijd in
de Maasstad Evert Dolman heeft op glorieuze wijze de
traditionele Oranjeronde in zijn vaderstad gewonnen. In de eindfase van de Ternauwernood had mr. G. E. van Walsum het
startschot gelost voor 110 amateurs die vertrokken in de internationale
wedstrijd voor clubteams, of de vele duizenden toeschouwers zagen Rudie
Liebrechts en Jan Droog een serie uitlooppogingen ondernemen.
Achtereenvolgens probeerden Minnekes, Van de Adel, Van Dorth, Dolman en
Heynig de gelederen uit een te rukken maar tot half koers liep alles telkens
weer bijeen. Een uitval van Rudie Liebrechts en Wim de Jager resulteerde in
een negen man sterke kopgroep. Toen men dacht dat dat wel de definitieve slag
zou zijn, bleek door gebrek aan saamhorigheid ook deze poging tot mislukken
gedoemd. De vlucht van Van de Klooster luidde de
beslissing in, waarbij Dolman, Fred Liebregts en de Belg Buysen In de ochtendwedstrijd voor individuele renners
wist Henk Huisveld het hele peloton te dubbelen. Krijn Post vierde zijn
comeback door de spurt van het peloton voor de tweede plaats te winnen. Amateurs:1. Evert Dolman, Rotterdam, de Amateurs: 1. H. Huisveld, Maassluis, de (Clubklassering middagwedstrijd:
1. De Spartaan; 2. Feijenoord B; 3. Swift-Combinatie. ROTTERDAM.KAMPIOENSCHAP (5
juli).1964 Amateurs, Nieuwelingen, Adspiranten, Veteranen, ROTTERDAM.WITTE DORP (11
juli).1964 Nieuwelingen: 1. J. Solleveld, 2. D. Schmidt, Adpiranten: 1. Ben Janbroers, ROZENBURG (7 juli).1964 Amateurs: 1. Evert Dolman, 2. Boy Minnekus, 3. Piet
Barendrecht, 4. B. Verhoeven, 5. Rinus Paul, 6. Wim Paul, 7. J. Wuurman, 8.
Geb Cuvelier, 9. J. Hoogland, 10. Hennie van Gent; RUCPHEN (7 juni).1964 HANS DEN HARTOG WINNAAR IN
RUCPHEN Walter Heeren, de snelle man
uit St. Willebrord, moest verleden week zondag het hoofd buigen voor de nog
snellere Hans den Hartog uit Utrecht, die hem en Jaak van der Kloot in de
massaspurt gedecideerd klopte. Rini Wagtmans produceerde bij
de nieuwelingen een geslaagde solo en won met Amateurs ( Nieuwelingen ( |