JAARGANG
1963 WEDSTRIJDEN O T/M R |
OCHTEN.(1963.07.13) Amateurs: 1. Gerrit van Lith; 2. Rien van Boxtel; 3. Gerard Hairwassers; OLDEBROEK.(1963.06.08) Amateurs: 1. Rien van Boxtel; 2. Henk Nieuwkamp; 3. Ko Niemeijer; Adspiranten: OLDEBROEK.(1963.08.24) Amateurs: 1. Frans Evers; 2. Rinus Hoogerland; 3. Piet de Haan; OLDEBROEK.(1963.09.07) Nieuwelingen: 1. T. Groen, Vollega, Amateurs: 1. W. van Dok, Enkhuizen, OLYMPIA’S
TOUR.(1963.05.25.T/M 30.05) Olympia’s Tour
1963 weer een met volop strijd Bloemen geurden
op de eerste dag van Olympia's pronkstuk. Bloemen voor de kampioenen in
Amsterdam, bloemen - geel en blauw en wit - langs de Hollandse wegen, bloemen
voor de winnaar in Schiedam. Jaap Oudkerk torste 's avonds de fraaiste
ruikers. Als Nederlands snelste achtervolger ontving hij al in de hoofdstad
een welig boeket. Als rapste ,sprinter" van de karavaan verdiende hij
een tweede frisse bos. De Oostzaner was een opvallende figuur geweest in de
openingsrit. Niet als een favoriet gestart, accentueerde hij plotseling zijn
bedoelingen op de weg. In vier, vijf klassiekers had hij adem vergaard en
kilometers in de gespierde benen geperst en zie: tussen al die vurige
strijders lichtte zijn talent op, gelijk Mars aan de vroege avondhemel. Twee
indrukwekkende solo's van Oudkerk gaven de verslaggevers stof tot schrijven.
In de lange schaduw van de zender Lopik tuimelde hij over de Belg Stevens
tegen de straatstenen. Ploegleider Piet van Heusden schoot als een havik toe,
“stak" als de weerlicht een nieuw voorwiel en snelde naar de
klapwiekende karavaan: Rijkers, Schuuring en Paul terug. Wachten op
Oudkerk!" Het hoefde niet meer. In het tempo der achtervolgers en in
zijn bekende stijl - ritmisch het hoofd schuddend van links naar rechts. van
rechts naar links - draafde Oudkerk op het peloton af, alsof “ze" daar
geen moyenne van De balans was
snel opgemaakt in de vroege voorjaarsavond. Alle 66 amateurs stormden twintig
minuten eerder dan verwacht over de finish. Slechts de Amsterdammer Wim
Kennis, getroffen door pech, moest met (kleine) achterstand aan de volgende
etappe beginnen. Geen historische aantekeningen dus van de eerste race? T'och
wel. Het gemiddelde van FANTASTISCH Fantastisch toch:
het tempo, in de eerste rit zo verbluffend hoog, benaderde in de
ochtendetappe van zaterdag het moyenne van KOERSHONGER Trappelend van
koershanger stonden de 65 renners zondag aan de start in Hilvarenbeek, waar
het groen baadde in de zon. Uitgerekend volgens het tijdschema - Olympia
verricht elke dag wonderen - stortte de meute zich in het Brabantse hout, dat
pronkte in de lichte lente. De renners konden het avontuur nog niet. Zelfs
hadden enkele ploegleiders verzuimd, hun jongens in te lichten over het
“genadeloze" circuit rondom Heerlen. De ,aanloop" van le ETAPPE
AMSTERDAM-SCHIEDAM ( 1. Oudkerk
3.34.43 (met tijdbon.); 2. Van Dongen 3.35.15 (met tijdbon.); 3. v. d. Kloot
3,35.30 (met tijdbon.); 4. Dries 3.35.45; 5. v. d. Bossche z.t.; 6. De Wit_
z.t.; 7. Den Hartog z.t.; 8. Paul z.t.; 9. Visser z.t.; 10. Cornelisse z.t.;
11. ex aequo: Schuuring z.t.; Van Kemenade z.t.; Van Dijk z.t.; Pieterse
z.t.; Boog z.t.; Buuts z.t.; Van Aert z.t.; Heyst z.t.; Aarts z.t.; Schuling
z.t.; Van Gent z.t.; Breeuwer z.t.; Klooster z.t.; Koopmans z.t.; Sachs z.t.;
Balvert z.t.; Pels z.t.; Althuizen z.t.; Krabbenbos z.t.; De Jager z.t.;
Peters z.t.; Van Espen z.t.; Stevens z.t.; v. d. Vloet z.t.; Booms z.t.;
Fransen z.t.; Schouten za.; Linders z.t.; Karstens z.t.; Van Heyst z.t.;
Verwey z.t.; Duyker z.t.; Drop z.t.; Meyer z.t.; Van Ginneken z.t.; Ottenbros
z.t.; Zomer z.t.; Boonman z.t.; Lute z.t.; Koevermans z.t.; De Rooy z.t.; Van
Lachterop z.t.; Barten z.t. Rutten z.t.; Gerrits z.t.; Nikkesen z.t.; Motke
z.t. 58. Schouten z.t.; 59. Wellinghof z.t.; 60. Rijkers z.t.; 61. Heyns z.t.;
62. Greeter z.t.; 63. Hoekstra z.t.; 64. De Jong z.t.; 65. Van. Noord z.t.;
66. Kennis 3.37.41. Algemeen
ploegenklassement na de eerste dag: (Martini-trofee) 1. Het Parool
10.47.13; 2. Breda-Bier 10.47.15; 3. Vredestein z.t.; 4. Polynorm z.t.; 5.
Caballero z.t.; 6. Wielersport z.t.; 7. 55-Dagenin-Peking z.t.; 8.
R.I.H.-Sport z.t.; 9. Avia-Nederland z.t.; 10. Olympia z.t.; 11. Felix-Bonzo
z.t. Premiesprint te
Nootdorp: 1. Paul 3 punten; 2. Van Noord 2 punten: 3. J. Boons 1 punt. De prestatieprijs
in de eerste etappe werd toegekend door de pers aan J. Oudkerk. Deze prijs
werd gewaardeerd met een horloge van de Fortis-Uhren. Volgorde van
aankomst met gemaakte tijden in het eerste gedeelte van de tweede etappe
SCHIEDAM-BREDA, afstand 108 km: 1. Dries 2.28.07;
2. De Jager z.t.; 3. Rutten z.t.; 4. Karstens z.t.; 5. Van Ginneken z.t.; 6.
Drop z.t.; 7. Paul 2.29.15; 8. Cornelisse z.t.; 9. Visser z.t.; 10. Van
Dongen z.t.; 11. Linders z.t.; 12. Van Aert z.t.; 13. Duyker z.t.; 14. De Wit
z.t.; 15. ex aequo: Oudkerk z.t.; Schuuring z.t.; Van Kemenade z.t.; Van Dljk
z.t.; Den Hartog z.t.; Pieterse z.t.; Boog z:t.; Heyst z.t.; Van Aart z.t.;
Hoekstra z.t.; Breeuwer z.t.; Althuizen z.t.; Krabbenbos z.t.; Peters z.t.;
Van Espen z.t.; Stevens z.t.; Boons z.t.; Fransen z.t.; Schouten z.t.; Van
Heyst z.t.; Verwey z.t.; Gxeuter z.t.; Meyer z.t.; 38.. Heyns 2.29.26; 39.
Rijkers 2.30.09; 40. Buuts 2.30.37; 41. Barten 2.30.48; 42. Pels 2:30.56; 43.
Van Lachterop z.t.; 44. v. d. Vloet z.t.; 45. Boonman z.t.; 46. Koopmans
z:t.; 47. Ottenbros z.t.; 48. Van Gent z.t.; 49. v. d. Bossche z.t.; 50.
Schuling z.t.; 51. v. d. Klooster z.t.; 52. v. d. Kloot z.t.; 53. De Jong
z.t.; 54. Balvert z.t.; 55. Sachs 2.33.42; 5'6. Zomer z.t.; 57. Koevermans
2.37.42; 58. Wellinghof z.t.; 59. Lute z.t.; 60. Gerrits z.t.; 61. De Rooy
z.t.; 62. Van Noord z.t.; 63. Kennis z.t.; 64. Schouten 2.38.17; 65. Nikkesen
2.38.24; 66. Motke 2.41.06. Uitslag tweede
gedeelte van de tweede etappe, tijdrit over 24 km: 1. Den Hartog
33.52; 2. Stevens 34.05; 3. Pieterse 34.17; 4. Oudkerk 35.05; 5. en 6.
Schuuring en v. d. Kloot 35.06; 7. Dries 35.0"7; 8. Van Dongen 3'5.11;
9. De Wit 35.12; 10. Van Espen 35.13; 11. Duyker 35.15; 12. Karstens 35.21;
13. Haast 35.28; 14. Buuts 35.36; 15. De Rooy 35.39; 16. v. d. Bossche 35.45;
17. Visser 35.51; 18. Rijkers 35.52; 19. Cornelisse 35.57; 20. en 21. Drop en
Barten 36.07; 22. Boons 36.13; 23. Verwey 36.19; 24. Heyns 36.20; 25. Paul
36.21; 26. Linders 36.22; 27. v. d. Vloet 36.23; 28. en 29. Van Aert en Rutten
26.24; 30. Hoekstxa 36.25; 31. Van Dijk 36.19; 32. Peters 36.31; 33. Van
Heyst 36.39; 34. Van der Klooster 36.42; 35. Breeuwer 36.43; 36. Van Ginneken
36.44; 37. Schouten 36.45; 38. Boo~nman 36.47; 39. Krabbbenbos 36.48; 40.
Koopmans 36.51; 41. Fransen 36.53; 42. en 43. Kennis en Meyer 37.00; 44. Van
Lachterop 37.03; 45. Van Noord 37.04; 46. Boog 37.07; 47. Van Kemenade 37.08;
48. en 49. Sachs en Pels 37.12; 50. Aarts 37.15; 51. Greater 37.29; 52. De
Jager 37.31; 53. Nikkesen 37.32; 54. De Jong 37.38; 55. Balvert 37.41; 56.
Koevermans 38.03; 57. Lute 38.12; 58. Schuling 38.16; 59. Zomer 38.22; 60.
Ottenbros 38.25; 61. Gerrits 38.30; 62. Althuizen 38.32; 63. Van Gent 38.59;
64. Motke 41.01; 65. Wellinghof 41.37. Ploegenklassement
van de tweede etappe: 1. Polynorm
9.11.06; 2. Vredestein 9.12.02; 3. 55-Dagen-Peking 9.13.35; 4. Het Parool
9.13.53; 5. Avia-Nederland 9.14.39; 6. BredaBier 9.14.48; 7. Caballero
9.15.12; 8 Felix-Bonzo 9.19.16; 9. Olympiaploeg 9.23.42; 10. R.I.H.-Sport
9.27.22; 11. Wielersport 9.27.46. Algemeen
ploegenklassement na de tweede dag: Martini-trofee 1. Polynorm
19.58.21; 2. Vredestein 19.59.17; 3. 55-Dagen-in-Peking 20.00.50; 4. Het
Parool 20.01.08; 5. Avia-Nederland 20.01.54; 6. BredaBier 20.02.03; 7.
Caballero 20:02.27; 8. Felix-Bonzo 20.06.31; 9. Olympia-ploeg 20.10.57; 10.
R.I.H.-Sport 20.14.37; 11. Wielersport 20.15.01. De prestatieprijs
weed door de pers toegekend aan de renner met rugnummer 36, J. Schouten
(Caballero). De wedstrijdleider neemt aan dat deze toekenning gebaseerd is op
het feit, dat deze renner met een ontwricht sleutelbeen het eerste gedeelte
van de tweede etappe uitreed. Premiesprint te
Oudenbosch: 1. Schuuring 3 punten; 2. Dries 2 punten; 3. Rutten 1 punt. Premieklassement
na de tweede dag: 1. Schuuring 3 punten; 2. Paul 3 punten; 3. J. Dries 2
punten; 4. Van Noord 2 punten; 5. Rutten 1 punt; 6. Boon 1 punt. Puntenklassement
(groene trui) na de tweede dag: 1. Dries 6 punten; 2. Den Hartog 8 punten; 3.
Oudkerk 8 punten; 4. Van Dongen 11 punten; 5. De Wit 16 punten. Uitslag
van de derde etappe HILVARENBEEK-HEERLEN, afstand 174 km: 1. Heyns 4.31.25
(met tijdbon.); 2. Pieterse 4.32.31 (met tijdbon.); 3. De Wit 4.33.30 (met
tijdbon.); 4. Visser 4.33.45; 5. Schuuring z.t.; 6. Van Lachterop z.t.; 7.
Greuter z.t.; 8. De Jager z.t.; 9. Van Ginneken z.t.; 10. Rijkers z.t.; 11.
v. d. Kloot z.t.; 12. Peters z.t.; 13. Haast z.t.; 14. De Rooy z.t.; 15.
Koopmans z.t.; 16. Hoekstra z.t.; 17. Buuts 4.34.29; 18. Karstens z.t.; 19.
Van Dijk 4.35.02; 20. Cornelisse 4.35.13; 21. Van Kemenade z.t.; 22. Boog
z.t.; 23. Dries z.t.; 24. Van Espen z.t.; 25. Paul 4.35.24.. 26. Lute z.t.;
27. v. d. Vloet z.t.; 28. Duyker z.t.; 29. Van Gent z.t.; 30. Stevens z.t.;
31. Koevermans 4.35.40; 32. De Jong 4.36; 33. Linders z.t.; 34. Van Dongen 4.36.09;
35. Barten z.t.; 36. Balvert z.t.; 37. Meyer z.t.; 38. Ottenbros 4.36.12; 39.
Van Aert z.t.; 40. Den Hartog z.t.; 41. Krabbenbos z.t.; 42. Fransen z.t.;
43. Gerrits z.t.; 44. Boons z.t.; 45. Sachs 4.37.11; 46. Breeuwer z.t.; 47.
Schouten 4.37.45; 48. v. d. Klooster z.t.; 49. Schuling 4.37.55; 50. Pels
4.39.45; 51. Van Noord 4.39.50; 52. Verwey 4.39.55; 53. Drop 4.40.14; 54.
Althuizen 4.41.18; 55. Zomer z.t.; 56. Aarts 4.42.45; 57. v. d. Bessche z.t.;
58. Wellinghof 4.46.05. De renners J.
Oudkerk, W. Kennis, W. van Heyst, F. Boonman, Th. Rutten, Th. Nikkesen en L.
Motke hebben de wedstrijd gestaakt. De
prestatieprijs, een horloge door de Fortis-Uhren (Grenchen, Zwitserland)
beschikbaar gesteld, werd door de pers toegekend aan C. Haest met 57 punten. Premiesprint te
Roosteren: 1. P. Buuts 3 punten; Ploegenklassement
van de derde etappe: 1. Polynorm
13.41.15; 2. Caballero z.t.; .3. Het Parool 13.42.43; 4. 55-Dagen4n-Peking
1342:54; 5. Wielersport zA.; 6. Vredestein 13.43.02; 7. Breda-Bier 13.43.30;
8. Felix-Bonzo 13.46.20; 9. AvisNederland 13.46.41; 10. Olympia-ploeg
13.49.39; 11. R.I.H.-Sport 13.58.26. Algemeen
ploegenklassement na de derde dag (Martini-trofee): 1. Polynorm 33.39.29; 2.
Vredestein 33.42.19; 3. Caballero 33.43.42; 4.55-Dagen-in-Peking 33.43.44; 5.
Het Parool 33.43.51; 6. BredaBier 33.45.33; 7. Avia-Nederland 33.48,35; 8.
Felix-Bonzo 33.52.51; 9. Wielersport 33.57.55; 10. Olympiaploeg 34.00.36; 11.
R.I.H.-Sport 34.13.03. Puntenklassement
na de derde dag (groene trui): OLYMPIA’S TOUR Tot de laatste
meter strijd in OLYMPIA’S TOUR Onvergetelijke
ritten naar Almelo en Amsterdam JULIEN STEVENS
voerde JOSKE DRIES (20) naar eindzege De twaalfde
editie van Olympia's Tour is in de laatste kilometers beslist. Tot vlak voor
Amsterdam nog gisten de volgers naar de bedoelingen van Julien Stevens, die
derde stond in het algemeen klassement, in de schaduw van zijn landgenoot
Dries. Pas toen Arie den Hartog in gezelschap van „ontdekking" Wim de
Rooy op de vlucht sloeg, was het zeker dat de ,sterke man" Stevens de 59
seconden achterstand op het fragiele Joske [een twintigjarige diamantslijper
uit de buurt van Herentals] niet meer kon goed maken. Zo eindigde deze opwindende
Tour in een complete Belgische triomf. Al na de derde etappe, die Jan
Pieterse het leidersshirt opleverde, begon het succes van de sluwe
“duiveltjes" zich of te tekenen. Door het verhaal der laatste vier
ritten loopt duidelijk de draad van de „rode" opmars. Te verwachten
was, dat de vierde dag van Olympia's Toer de strijdlust zou temperen. Waar
toch moesten de amateurs de kracht vandaan halen voor weer een snelle race? Vooral
de tocht over de struise Limburgse heuvelen had talenten gedoofd en
energiebronnen uitgeput. De koers van Heerlen naar Veldhoven ( Terwijl Gerrit de
Wit de strop van een lekke band als de weerlicht uitwiste, terwijl de arme
Karel Wellinghof, ook door pech getroffen, aan een marteltocht begon, schoten
tussen Brunssum en Koningsbosch ( Op de brede
asfaltbaan naar Roermond stelde Rinus Paul zijn kandidatuur voor de ritzege.
Hij sprong met de felheid van de sprinter en slechts Leo van Dongen
(eindelijk) en de rappe Henk Peters ,hielden" zijn flanken. Het drietal
verdween snel uit het zicht en had al in Haelen ( Maar terwijl in
de „Parool"-auto Piet van Heusden gal spuwde, sleurde de ontketende
Amsterdammer ... Arie den Hartog mee. Arie, die niet „overnam". Arie,
die meteen aan blokkeren sloeg. Rinus Paul kon het niet begrijpen, Leo van
Dongen treurde over de snel slinkende voorsprong. Arie den Hartog lachte
opgelucht, toen eerst Greuter, Ottenbros, Verwey, Haast en Stevens naderden,
en dan in vogelvlucht al zijn gezellen in het peloton. Het gevaar was
geweken, Jan Pieterse voorlopig gered. Voorlopig. Grimmig vleugelde Rinus
Paul weer weg, voor de ploeg van Gerritse zich rondom haar leider had
geformeerd. En daar “vlamden" ze, tien raspaardjes, die het verbijsterde
peloton bijna drie minuten zouden „weg" drukken: Ad van Kemenade, die
voor eigen publiek verscheen, Henk de Jong (weer), Jan Boog, de uitgeslapen
Dries, Jan Fransen, Chris Duyker, Toon Barten, Harm Ottenbros, Rinus Paul en
Marinus van Ginneken, derde koploper van de ploeg „55 dagen naar
Peking", op jacht naar het oranje. Al ver voor Veldhoven nam Jan
Pieterse afscheid van het leidersshirt, dat voor het Belgske Dries een
sprintnederlaag tegen Paul verguldde. Weergaloze race Lang zal de
vijfde etappe van Olympia's twaalfde Toer in de herinnering voortleven.
Toornend, huilend en zwaar ademend stond Cees Haast 's avonds in het
wielerminnend Almelo, waar Julien Stevens de kroon op een weergaloze race had
gezet. “Ze laten me niet gaan, ze koersen allemaal op me, ze zijn van de
duivel bezeten!" Zo reageerde de Brabantse vechter op de schitterende
finale, waarin elf Nederlanders en de Belgische kampioen naar de triomf
hadden gedongen. Toon Simons schudde spijtig het hoofd: „Zonde voor-die
jongen!" Cees Haast had tot de vluchters van het eerste uur behoord. Met
de Friese strijder Henk Hoekstra bouwde hij een bruggehoofd voor makker
Andre van Aert en de begaafde Olympiaan Sachs, die gretig voor een avontuur
stemden. Het kwartet bereikte de steile heuvels rondom Groesbeek 53 seconden
eerder dan het jakkerende peloton en draafde met een minuut voorsprong over
de Waalbrug. Toen de vier het
verschil in Huissen tot 1.14 hadden opgevoerd, daagde het perspectief van een
“Brabantse dag". Maar zie: op de rivierdijk naar Arnhem naderde een
expresse. Onder leiding van soldaat Marinus van Ginneken hadden attente
,groten" zich losgewrongen: Cees van Espen, die “zijn" stad te
glunderen moest geven, Henny Schouten, Jos Linders, Rinus van de Klooster,
Gerrit de Wit, Arie Drop - steun voor ploegmakker Van Ginneken - en Julien
Stevens, afgevaardigde van Jos Dries. De Belgen hadden het wel gemakkelijk in
deze dagen. Ze hoefden maar te plakken (gelijk vroeger de Italianen in de
Tour de France) en op het beslissende ogenblik toe te slaan. Julien nestelde
zich vrolijk aan het staartje van de machtige groep, die in Arnhem op de vier
koplopers neerstreek. Zo dan laaide in de Gelderse Achterhoek - vol met
wielervrienden - de onvergetelijke strijd op, Vooraan de twaalf
vluchtelingen, in het midden de hoofdmacht, en achterin een plukje met ...
Dries, die moeilijk het oranje torste. Al zijn krachten aanwendend, haalde
de leider het peloton weer, en ook Jan Pieterse overbrugde een achterstand
van minuten, maar drie Belgen (Van de Bossche, Boons en Van der Vloet)
raakten reddeloos verdwaald. In Neede ( De commando uit
Schijf ontketende zelf de slag, die tot een hoogtepunt van deze sprankelende
Toer zou uitgroeien. Misschien mag ik de hand houden aan het verslag, zoals
ik dat met spokend hoofd voor mijn krant schreef: Het lichtblonde hoofd op
het stuur drukkend, de rug een gespannen boog, waaruit de benen als pijlen
wegschoten, zo spleet de geblokte, 19-jarige Marinus van Ginneken een kloof.
Was het niet teveel gevraagd, een solo over T'erwijl Bram
Koopmans watertandde in zijn veldheersauto, terwijl journalisten opgewonden
de strijd ontleedden, sprong Gerrit de Wit, sprong Andre van Aert, sprong
Cees van Espen, sprong iedereen. Cees Haast - begerig tot het einde - nam de
rol van de rustende Stevens over en dwong tot gehoorzamen, iedereen. En ja,
daar, op de brede toegangsweg naar Almelo, kromde hij nog een keer de rug.
Voor het laatst boorde hij het verweerde gezicht in de ruimte. De zege, de
zege, ik moet winnen, ik moet winnen, ik alleen, weg jullie. Sidderende
schouders. Kronkelend lichaam. Benen als zuigerstangen. Honderd meter,
tweehonderd, de zege? „Hier jij!", brieste Julien Stevens. Hij, de
uitgeruste koploper, kon alles nu. Hij haalde zelfs weer Henny Schouten op,
die een kilometer voor de finish als een sprinter wegschoot. „Hier jij!" En hier dan, in
het ,uitgelopen" Almelo, veroverde Julien Stevens de bloemen en de kus.
Hier in Almelo pronkte Marinus van Ginneken in het oranjeshirt, waarop hij
vijf dagen had geaasd ... Sterke troeven De ploeg van Paul
Peters - in haast nog geformeerd - had sterke troeven in Almelo. Marinus van
Ginneken leider, het team zelf ook bovenaan in het klassement. En toch: de
commando uit Schijf was bang. Zijn gezellen waren aan het verzwakken.
Alleen de vurige Drop was nog tot alles bereid. En de Belgen? De Belgen
maakten zich op voor een grote slag. Nee, niet tussen Almelo en Groningen.
Julien Stevens zei: ,Eerst rusten we uit!" Hij hield zich aan zijn
woord. Cor Schuuring mocht wegspringen met de dappere Olympiaan Rob Balvert,
niemand reageerde. Jan Pieterse kon in Gieten ( En dan die
grandioze laatste etappe, van Grouw naar Amsterdam, over een afstand van Amateurs 04e
rit: 1. Rinus Paul; Amateurs 05e
rit: 1. Julien Stevens (Belgie); Amateurs 06e
rit: 1. Cor Schuuring; Amateurs 07e
rit: 1. Arie den Hartog; EIND-UITSLAG
TWAALFDE OLYMPIA'S TOUR 1963: 1.J. Dries (Belgie);
2. J. Stevens (Belgie); 3.A. den Hartog; Eind-uitslag ploegenklassement om de MARTINI-TROFEE: 1. Vredestein; 2.
Polynorm; 3. 55 dagen in Peking; 4. Avia Nederland; 5. Het Parool; 6. Breda
Bier; 7. Caballero; 8. Wielersport; 9. Felix Bonzo; 10.RIH-Sport; OMLOOP DER KEMPEN.(1963.07.14) ARIE DEN HARTOG de beste man in de derde lustrum OMLOOP
DER KEMPEN BART ZOET deed niet voor de
triomfator onder In het heel ver
in de grijze oudheid al echt gezellige Babantse Kempenland, dat eens Campania
heette en toen een land met uitgestrekte vlakten was, is zondagmiddag een
schier onvergetelijk wielergevecht geleverd; de derde lustrum-Omloop der
Kempen over ruim tweehonderd kilometer. E'en wedstrijd waaruit tenslotte een
groot winnaar, Arie den Hartog, naar voren kwam met op de tweede plaats Bart
Zoet uit Sassenheim, die wij op gelijke hoogte met de schitterende
triomfator stellen. Karstens (derde)
en Cornelisse (vierde) gingen twee minuten later over de witte streep in de
Veldhovense Kromstraat. Ook zij hadden goed gereden in die prachtig geslaagde
Omloop der Kempen. Hoe mooi is zo'n wegkoers en hoe dankbaar mag men zijn een
dergelijke wedstrijd tot een goed einde te brengen, beter nog onder de eerste
tien te eindigen. Daarin slaagden Van Espen (zij het op 3 min. 42 sec.),
C'ooremans, Crisbers, Tier Riele, Van Dok en Drop, die eigenlijk als zevende
over de streep kwam, maar - volgens de jury - naar de tiende plaats werd
gedistancieerd. Een straf waarmede de Vlaardinger geen vrede had en dan ook
weigerde de tiende prijs te aanvaarden. Hij zou zich bij
de protestcommissie van de K.N.W.U. gaan beklagen! Meer
teleurgesteld nog mocht Roel Hendriks zijn, de Drentse schoolmeester uit De
Wijk bij Meppel, die onlangs met glans de Rijksakte haalde. In de Omloop der
Kempen eindigde Roel zondag als elfde, maar hij zou mogelijk heel wat dichter
zijn geeindigd als hij, samen met Van Espen, in de buurt van Zeelst door een
of andere controleur -(of politieagent) niet een verkeerde weg was
ingestuurd. Even vergissing die Van Espen nog tijdig bemerkte. Maar Hendrik's
kans op een plaats onder de eersten ging teniet. Na de doorkomst
van Casteren waren Den Hartog en Zoet, met ongeveer Vuurwerk Dat schitterende
slotvuurwerk kwam nadat tussen Lage Mierde en Bladel, in de eerste grote
ronde van honderd kilometer, een vluchtgroep van zes man was gevormd met
Cooremans, Drop, Gisbers, Van Dok, Schouten en Zoet, in de
omgeving van Dommelen door zes anderen gevolgd: Vleesman, Van Espen,
Cornelisse, Ter Riele, Karstens en Den Hartog. Niemand in een volgende groep
kon dichter bij komen, al hebben De Wit, Van Geel, De Jager en Van der Kloot
dat wel geprobeerd, evenals na honderd kilometer, Van Geel en Hermens. Andere
„groten" in het veld zoals Pieterse, Van Dongen, Wouters, Van Ginneken,
Braspenninckx en Van Kemenade waren in geen velden of wegen meer te
ontdekken. Moeizaam zwoegde
ook Marinus Paul verder ... Hoe het
uiteindelijk toeging weet ge. De
verenigingsprijs kon niet worden uitgereikt, omdat van geen van de ploegen
drie renners de strijd beeindigden, in tegenstelling tot de merkenploegen van
wie Capelux als eerste uit de bus kwam. Met Den Hartog, Karstens en
Cornelisse. Het team van Schapers-De Bont
werd tweede met Van Espen, Cooremans en Paul. Roel Hendriks
verwierf de prestatieprijs en wel omdat hij de nederlaag - door de pech van
het verkeerd rijden - zo sportief had opgevat. Wij echter denken dat de
prijs hem werd toegekend omdat de “knokker uit De Wijk" steeds in de
vluchtgroepen had gestreden.BRON: JAN CORNELISSE Amateurs: 1. Den Hartog, Zuidland, OMLOOP VAN
DE BARONIE.(1963.06.23) 4e “Omloop van de
Baronie" voor PIET COOREMANS Een bijzonder
enerverende eindsprint, waaruit de Bredanaar Piet Cooremans zegevierend te
voorsehijn kwam door Leo van Dongen en Arie den Hartog gedecideerd achter
zich te laten, was deze zondag het slot van een zeer geslaagde, puik georganiseerde
Omloop van De Baronie (de 4e), door de Bredase Wielerclub Sportief. Het is
ook een voor talrijke onder de bijna 100 amateurs te zware koers geworden,
te zwaar zelfs voor een Gerrit de Wit en Jaap Oudkerk bijvoorbeeld, die na
ongeveer Zwaar De opgave was
ditmaal extra zwaar, omdat niet alleen soms „ouderwetse" wegen moesten
worden bereden, maar bovendien de wind soms tot krachtig aanwakkerde,
hetgeen vooral in de noordwesthoek van Brabant, waar het landschap zeer vlak
is, talrijke deelnemers in ademnood bracht en tot tekort aan krachten leidde. Het is inderdaad
een koers voor allersterksten in het veld geworden, de mindere goden
sneuvelden soms ook bij valpartijen, die vaak onder vermoeide coureurs
ontstaan. Nog verdient een tweetal als favoriet bestempelde renners naar
voren te worden gehaald. Onder de rook van Breda reeds - tussen Gilze en
Bavel, waar het wegdek zeer slecht was - moest daar allereerst Karel Leyten
afstappen voor een lekke band en 'n paar honderd meter verder wachtte Piet
Braspenninckx, des nachts uit Hannover teruggekeerd, waar hij een gedeelde
derde plaats veroverd had, eenzelfde lot. Dat was extra hard labeur! Want de
tijd was verder tekort om de “schade" nog te herstellen. Intussen heeft de
wielersport in de Baronie van Breda weer eens hoogtij gevierd,, want de
belangstelling onderweg was buitengewoon groot en aan de finish in Breda
verheugend omvangrijk.BRON: A.VERAART Amateurs: 1. Piet Cooremans, Breda, de De wegwedstrijd
gold ook voor het San Pellegrino-klassement, waardoor de drie
eerstaankomenden een gouden medaille plus een fraai vaantje ontvingen. Het
ploegenklassement werd gewonnen door Capelux. Op de tweede plaats eindigde
Breda Bier en derde was Fauna. OOSTBURG.(1963.06.30) Amateurs: 1. W. de Rooy, OOSTBURG.1963.09.28) Nieuwelingen ( Adspiranten: 1. J. Beun; OOSTERHOUT.RONDE
VAN DE MOLEN.(1963.08.15) RONDE VAN DE
MOLEN (OOSTERHOUT) VOOR JAC. v. d. KLOOT De Ronde van de
Molen te Oosterhout, die jaarlijks voor een liefdadig doel gehouden wordt en
ditmaal circa 5000 toeschouwers trok, is in een eclatante zege voor Jac. v.
d. Kloot uit Zundert geeindigd. Uit een groep van twaalf man, die met
voorsprong van ongeveer veertig seconden op het grote peloton naar de
eindstreep was gestormd, toonde hij over de snelste eindsprint te beschikken.
Karel Leyten, Walter Heeren en Gerrit de Wit o.m. liet de donkere
Zundertenaar gedecideerd achter zich. Bij de
nieuwelingen won G. Minneboo uit Heenvliet (de Amateurs: 1. Jac. v. d. Kloot, Zundert,
de De
prestatiepremie bij de amateurs word toegekend aan Piet Cooremans uit Breda. OOSTERWOLDE.(1963.00.00) Amateurs: 1. Joop Kersten OPMEER.(1963.08.04) Amateurs: 1. T'. Greuter, Edam, Nieuwelingen: OSS.(1963.05.23) Amateurs: 1. Rien van Boxtel; 2. Hans Hairwassers; 3. Henk Nieuwkamp; Nieuwelingen: 1. Joop Kersten; 2. Ted Blom; 3. R. Portegeer; Adspiranten: 1. Mary van Venrooy; 2. Frans Otten; 3. H. Stolle; OSSENDRECHT.(1963.06.18) PIET RENTNEESTER
won in Ossendrecht Maar KEES HAAST
grote uitblinker Kees Haast uit
Rijsbergen, vorige week. toegetreden tot de categorie der onafhankeliljken na
een periode van klinkend fietsen in de rangen der amateurs en nu behorende
tot Sjefke Jansens achtmans-equipe in de Ronde van de Toekomst, heeft dinsdag
18 dezer in de profronde van Ossendrecht meteen furore gemaakt, door tezamen
met Piet Rentmeester de ereplaatsen to veroveren. Rentmeester, beduidend
meer meester in het vak dan Haast, legde beslag op de overwinning, maar
niemand die toeschouwer van deze koers is geweest zal willen tegenspreken,
dat het Kees Haast geweest is, die uitgesproken kleur aan de wedstrijd - over
Pas tegen het
einde kwam er meer leven in de groep, die toen al behoorlijk was gedund, want
Van Steenbergen en Lykke bijvoorbeeld waren de inspanningen kennelijk te veel
geweest. Tenslotte bleven twintig renners in koers, -die het publiek
overigens bijzonder zal hebben bevredigd, alleen reeds door het stugge volhouden
van Haast en Rentmeester, die ononderbroken werden toegejuicht. Het spreekt
vanzelf, dat de kersverse onafhankelijke uit Rijsbergen een belangrijk deel
der zeer talrijke premies in de wacht heeft gesleept, vooral tijdens de
eerste fase van de wedstrijd toen hij - de durfal - alleen aan de leiding
fietste. Pas toen nog 27 ronden waren af te leggen ondernam Geurt Pos
tezamen met de Belg Brands een weglooppoging,
die echter niet slaagde. Dichter hij het tweetal aan de kop kwamen de Belg
Rik Luijten en Joop van der Putten, tot 25 seconden namelijk. Daarop ondernam
Kees van Amsterdam een solo-ren, die hem tot op 1.20 van de winnaars bracht
en na hem Jac. v. d. Klundert, die tien seconden later doorkwam. Het peloton
tenslotte finishte met een achterstand van 1.40. Al met al een
aantrekkelijke ronde, waarmede de organisatoren, met Camiel Matheussens aan
het hoofd, eer hebben ingelegd. Intussen hebben zij wel uitzonderlijk
geboft, want de gehele tijd voor de koers begon had het ontzettend geregend.
Een uurtje voor de start klaarde het plotseling op, de zon verscheen en
daarmede het publiek, dat in grote drommen toestroomde. De koers was
nauwelijks teneinde of ... het begon opnieuw te regenen! Het organiserende
comite heeft veel steun van de bedrijven en de middenstand ter plaatse
genoten en is bovendien zeer dankbaar voor de medewerking van
,,Vredestein", die de bekende jurywagen beschikbaar stelde, en North
State, die ook nu weer niet achterbleef. Profs en
Onafhankelijken: 1. Piet Rentmeester, OUDE
TONGE.(1963.08.17) JAN PIETERSE WON
VOOR EIGEN PUBLIEK IN OUDE TONGEN In eigen home, te
Oude Tonge, heeft Jan Pieterse jongstleden zaterdag de ter plaatse onder
enorme belangstelling verreden ronde voor amateurs - over 100 km-- op zijn
naam geschreven. In gezelsehap van Cor Schuuring en Tony Barten heeft
Pieterse zijn supporters een koers voorgeschoteld, die de toeschouwers nog
lang zal heugen. Het drietal fietste dusdanig hard en wilskrachtig, dat het
peloton, waarin praktisch alle belangrijke figuren uit de liefhebbers-sector
tezamen waren, na talloze jachten op een ronde achterstand ( Amateurs: 1. Jan Pieterse, Oude Tonge, de OUDELANDE.(1963.06.08) Nieuwelingen: Adspiranten: 1. Mat van Groezen; 2. Jan Beun; 3. Frans Otten; OUD-GASTEL.(1963.04.21) RINUS VAN
GINNEKEN VERSLOEG JAAP OUDKERK IN DE
RONDE VAN OUD-GASTEL De Zeeuw Jan
Pieterse mocht dan de strijdlustigste zijn geweest, de overwinning in de
Ronde van Oud-Gastel ging toch naar een Brabander en wel Rinus van Ginneken,
warm gedraaid in de Ronde van
F'riesland. Hij versloeg na Amateurs 100
kilometer: Nieuwelingen 60
km: 1. E. Dolman, Rotterdam, 1 uur 35 min 18 sec.;
2. R. Huybregtsen, Etten; 3. V. Blom, Haarlem; 4 R. Brouwers, St. Willebrord;
5. R. Pijnen, Woensdrecht. OUD-VOSSEMEER.(1963.07.25) OVERTUIGENDE ZEGE
VAN NICO LUTE TE OUD VOSSEMEER Na een bijzonder
aantrekkelijke koers met talrijke uitlooppogingen slaagde Nico Lute er
uiteindelijk in met grote voorsprong (circa Amateurs: 1. Nico Lute 's-Graveland, de PAPENDRECHT.(1963.06.03) Amateurs: 1. E. Farenhout; 2. Cees Schijf; 3. Frank Ouwerkerk; 4. J. van Buren;
Nieuwelingen: 1. P. Breur; 2. Bouwen Minnekus; 3. Michel Bertou; Adspiranten: 1. W. Koopman; 2. Johnny Brouwer; 3. J. v. d. Ham; 4. W. van Kerpel;
5. W. Hersbach; PEIZE.(1963.09.15) Amateurs: 1..H. Hoekstra, Ureterp, Nieuwelingen: 1. T. Groen, Follega, PIJNACKER.(1963.07.13) Amateurs: 1. Gerben Karstens; 2. Jan Boog; 3. J. Hoogland; 4. Theo ten Dam; 5.
Evert Dolman; 6. P. Heijnig; 7. N. Walravens; 8. Jan Droog; 9. J. Brink; 10.
B. v. d. Geest; Nieuwelingen: 1. J. Meijer; 2. J. Aldershof; 3. H. Vogelaar; 4. Wim Paul; 5. Piet
Kettenis; POELDIJK.(1963.07.27) THEO TEN DAM REED
STERK IN POELDIJK De Hagenaar Theo
ten Dam reed een sterke koers in de zestiende Ronde van Poeldijk. Hij
zegevierde met flinke voorsprong, na eerst met Jan Droog (die de slag had geopend),
Rinus Paul, Piet van der Lans en Wim van de Berg een ronde voorsprong te
hebben ,genomen. De Haarlemmer Ted
Blom veroverde, na een massa-sprint, de bloemen bij de nieuwelingen. Nieuwelingen 40
km: 1. Ted Blom, Haarlem; 2. Ed. Kroon, Den Haag; Amateurs 100 km: 1. Th. ten Dam, Den Haag, in 2.30.14; 8. J. v. d.
Horst, Haarlem; 9. J. Schouten, Wognum; 10. Zonneveld, Uitgeest. PRINSENBEEK.(1963.07.07) UITSTEKENDE ZEGE
VAN LEO VAN DONGEN TE PRINSENBEEK Twaalf ronden
voor het einde van de 100 km-wegwedstrijd voor amateurs te Prinsenbeek sprong
Leo van Dongen weg uit het nog omvangrijke peloton en nam in zeer korte tijd
een voorsprong van circa dertig seconden. Tot aan het slot wist hij deze
voorsprong te behouden en boekte daarmede een overwinning, welke nog eens
nadrukkelijk de magnifieke conditie onderstreepte van de sympathieke
Madenaar. Op de tweede plaats eindigde zijn teamgenoot Jac. v. d. Kloot en
als derde P. Vleesman uit Uitgeest. De prestatieprijs viel ten deel aan Van
Dongen. Wim Paul uit Den Haag,zegevierde bij de nieuwelingen (de Amateurs: 1. Leo van Dongen, Made, de Nieuwelingen: Wim Paul; 2. Ted Blom; 3. Ed Kroon; PURMEREND.(1963.04.30) EERSTE
OVERWINNING VAN HERMAN MEIJER IN KONINGINNERONDE TE PURMEREND De door D.T.S.
georganiseerde wielerronde van Purmerend heeft voor een van haar eigen leden
de overwinning gebracht. Deze ronde werd voor het grootste gedeelte beheerst
door de formatie „Peugeot" en door de Amsterdammer Ton Rijkers, die
telkenmale weer bij de uitlooppogingen aanwezig was. In de sprint moest hij
echter in Meijer zijn meerdere erkennen. Met een le, 3e, 5e, 7e en 8e plaats
kan de formatie „Peugeot" op een zeer geslaagde ronde terugzien. De uitslag van
deze wedstrijd was: 1. H. Meijer, 2. T. Rijkers, 3. T. Greuter, 4. N.
Kloosterman, 5. Chr. Duijker, De 40 adspiranten
waren het eerst aan bod en wel voor bet verrijden van een afstand van PURMERPOLDER.(1963.04.28) BERT JANMAAT EN
CEES STROOP SNELSTE ADSPIRANTEN IN DE PURMER Bert Janmaat
toonde zich in de Purmer-polder opnieuw de snelste adispirant in de
a-categorie en Cees Stroop was de snelste bij de b-rijdertjes. Dus twee
overwinningen voor renners uit Le Champion, die daar op de dag van het
provinciaal kampioenschap van Noord-Holland wedstrijden voor de jongste
renners organiseerde. Adspiranten-a, 24
km: Adspiranten-b, 16
km: PUTTE.(1963.05.05) Nieuwelingen: 1. W. de Wilde; 2. B. Slings; 3. R. Pijnen; 4. P. Pieters; 5. P. de
Wit; 6. E. Kroon; R.R.C
SPARTA SPRINTKAMPIOENSCHAP.(1963.06.26) WIM PAUL
SPINTKAMPIOEN VAN R.R.C. SPARTA Woensdag 26 juni
liet de Residentie-Rennersclub Sparta op de Loevesteinlaan de kampioentitels
van de vereniging A-klasse: 1. W. Paul, 2.
B. Oort, 3. H. v. d. Dussen. B-klasse: 1. K. T'rompert,
2. D. Abbenhuis, 3. J. Mertens, 4. E. Kroon. Overgangsklasse: A-adspiranten: B-adspiranten: 1. J.
Kohler, 2. H. v. Rijn, 3. J. Mosterd, 4. R. Zuliani. Veteranen: 1. Th. Strik, ,2.
F. Buyink. REUSEL.(1963.09.08) Amateurs: 1. E. Dolman, Rotterdam, Nieuwelingen: 1. H. van Vught, Boxtel, RHOON.(1963.09.07) Amateurs, Nieuwelingen, RIDDERKERK.(1963.07.27) Amateurs: 1. H. Peters; 2. J. Hoogland; 3. Evert Dolman; 4. R. van de Klooster;
5. Frank Ouwerkerk; 6. Rudie Liebrechts; Nieuwelingen: 1. Gaby Minneboo; 2. Wim du Bois; RIED.(1963.09.01) Amateurs en
nieuwelingen: 1. T. Groen, Vollega, Adspiranten: 1. H. Kuiper, Nieuw Amsterdam, RIJEN.LEREN
ZOOL.(1963.06.09) HUUB ZILVERBERG
STERKE FIGUUR IN RONDE VAN RIJEN De Ronde van
Rijen voor beroepsrenners, beter bekend als de koers om de “Leren Zool"
is op overtuigende wijze door Huub Zilverberg gewonnen. Reeds na Profs en
Onafhankelijken: 1. Huub Zilverberg, Nieuwelingen: 1.
Evert Dolman; 2. J. van de Berg; 3.Rinus Brouwers; RIJSBERGEN.(1963.04.28) GERRIT DE WIT
WINT MASSASPURT IN RIJSBERGEN In de „Hel van
Oekel" viel na Amateurs: 1.
Gerrit de Wit, Nieuwelingen: 1. Evert Dolman; 2. Bouwen Minnekus; 3. Rinie Huijbrechts; Adspiranten: 1. Ko Roosendaal; 2. Ad van Overveld; 3. Henk Mol; RIJSWIJK.STEENVOORDE.(1963.08.31) DE AMSTERDAMMER
H. JANSEN WINT DE RONDE VAN STEENVOORDE Sparta kende met
zijn ronde van Steenvoorde voor adspiranten geen geluk. De stromende regen
trad als spelbreker op, zodat van de vijftig gestarte adspiranten slechts een
handje vol de finish bereikte. Adspiranten: 1 H. Jansen, Amsterdam; RIJSWIJK.ZH.(1963.06.22) Nieuwelingen: 1. Wim Paul; Adspiranten: 1. Leo Duyndam; RONDE DOOR
HET LAND VAN BARTJE.(1963.08.31) Vierde Ronde door
het land van Bartje voor Ben Breur Jury kreeg
massale eindsprint van zeventig renners te verwerken! Het is
verheugend, dat enkele wielerclubs in Noord- en Oost-Nederland bij het
organiseren van wedstrijden evenementen van formaat op touw zetten voor de
jeugd. In dit verband doelen we op de wielerclubs De Meteoor (Assen) en de
Kamper Wielren Club (Kampen), die jaarlijks met een klassieker voor de
jongeren op de proppen komen. De bestuurders van de K.W.C. organiseerden dit
voorjaar met succes de tweede Flevotour, welk evenement door Cor Groenewegen
werd gewonnen. Het afgelopen weekeinde kwam de Asser wielerclub De Meteoor
voor de vierde maal aan bod met de Ronde door 't land van Bartje met start en
finish in Assen. Het neusje van de zalm op nieuwelingengebied kwam aan de
start in deze op uitstekende wijze georganiseerde wedstrijd, die tenslotte gewonnen
werd door Ben Breur uit Nieuwe Tonge. Breur van meet of
steeds attent geweest, was in de eindsprint van een groep van ruim
zeventig(!) renners het rapst. Het behoeft geen betoog, dat de jury de handen
dik vol heeft gehad om de uitslag op papier te krijgen, doch het is tenslotte
toch gelukt. Overigens is deze vierde Ronde door 't land van Bartje van begin
of zeer levendig geweest. Zo noteerden we demarrages aan de lopende band,
waarbij onder meer renners als Rudie Troost, Gerard Santing, Cor Groenewegen,
Jan Boode, de nationale kampioen Henk Emmens en niet te vergeten Tiemen
Groen, de winnaar van de Acht van Chaam, betrokken zijn geweest. Hoe
Groen ook probeerde weg te komen, de strijdlustige Fries slaagde er niet in
het stoute stukje, dat hij onlangs in Chaam uithaalde, te herhalen. In de
slotfase leek het er even op toen hij met enkele tientallen meters voorsprong
op het peloton aan de leiding ging. Er zat evenwel teveel klasse in de
kopgroep, zodat de Friese kampioen weldra tot de orde werd geroepen. Bepaald
pech had de Drentse favoriet Gerard Santing, toen hij vier km voor het
einde een lekke tube kreeg en zodoende weinig kans kreeg om tijdens de massale
eindsprint op een ereplaats beslag te leggen. Overigens, de twaalfde plaats
die Gerard wist te bevechten, vinden we nog eervol.BRON: BEN ZOMERDIJK 1. B. Breur,
Nieuwe Tonge, RONDE OM
HET IJSSELMEER.(1963.09.06 T/M 09.08) Ronde om het
IJsselmeer had opnieuw
succesvol verloop JAAK SCHOUTEN zegevierde in interessante
driedaagse Jaak Schouten, de
stoere 24-jarige Westfries, werd de verdienstelijke maar ook de onverwachte
winnaar van de van het begin tot het einde boeiende twaalfde Ronde om het
IJsse1meer, Het sprookje dat
zo langzamerhand dreigt te ontstaan, dat Schouten die zegepraal alleen te
danken heeft aan de pech van zijn tegenstanders, gaat voor hen die drie dagen
lang persoonlijk de wedstrijd op de voet volgden, beslist niet op. Dat hij
in de allerlaatste kilometer van de slotetappe iets terug viel en kennelijk
vermoeid over de streep kwam, was meer een gevolg van onervarenheid in dit
soort werk dan van een tekort aan kracht, kunde en slagvaardigheid. Evenals voor Drop
vorig jaar kan voor Schouten nu deze victorie de entree tot het selecte
groepje topamateurs betekenen. Dat verdient hij ook volkomen. Er kan op meer
punten naar de twaalfde uitgave van deze prachtige wedstrijd worden
terugverwezen. Een letterlijke verwijzing naar de lofprijzingen in
“Wielersport" van 13 September zou in deze weer volledig actueel zijn.
Het organisatiecomite van de A.S.C. De Germaan, bestaande uit de heren Van
Hal, Haan, Te Paske, Boelenkamp en Lebon, heeft bergen werk op
voortreffelijke wijze verzet. Zij kon weer rekenen op de medewerking van de
overheid. Daarbij gaan de gedachten uit naar burgemeesters en wethouders van
aankomst- en doortochtplaatsen, Provinciale- en Rijkswaterstaatautoriteiten
en vooral naar de bijstand van de Rijkspolitie. Eerste luitenant Th. van
Dolderen van het Stafdistrict Almelo en zijn onderofficieren hebben ook nu
weer op de hun eigen uitstekende wijze de stoet over de meestal smalle,
bochtige, soms haast onbegaanbare weggetjes geleid. Alle
wielersportliefhebbers zijn hem en zijn helpers daarvoor grote dank
verschuldigd. De jury, ook nu
weer onder leiding van de altijd vriendelijke, rustige heer Stoop, had de
touwtjes van de wedstrijd terdege in handen. Ook een bijzonder woord van lof
voor de heer Silleman die, toen op de Afsluitdijk even stagnatie in het
wedstrijdverloop dreigde te ontstaan, dit door onmiddellijk en krachtdadig
optreden wist te voorkomen., Dank zij de
onmisbare medewerking van een aantal zakenlieden, die als sponsors optraden,
werd dit evenement financieel mogelijk. Daar waren oude bekenden als
Caballero en Radio Veronica. Maar ook nieuwe gezichten, welke Becks Bieren,
Rijnbende, Cinzano, J.B.S. spijkerbroeken en Kohal aluminium
vertegenwoordigden. Het meest
treffend in dit geheel was de prettige, spontane en kameraadschappelijke
wijze waarop alle medewerkenden met elkaar omgingen en de vertrouwelijke
genoeglijke sfeer waarin alles geregeld was. Eerste etappe Over het
wedstrijdverloop kan na de grote aandacht, -die de pers aan dit wielerfestijn
wijdde - het verhaal van Ger Schuurman in het Vrije Volk van zaterdag 7 September
is een stuk wielersportliteratuur van de bovenste plank - gevoegelijk kort
zijn. In de eerste
etappe van Amsterdam naar Sneek bracht Wim van Smirren de eerste
uitlooppoging op zijn naam. Bart Zoet liet zich toen eveneens opmerken. Boog,
Deijkers, Koopmans en De Jager zagen een vlucht mislukken, waar op
onmiddellijk daarna de rennerskaravaan zo maar ineens in twee grote stukken
uiteen viel. De slag was gevallen. De drieste sprong van Jaak Schouten in de
eindfase van de rit werd met succes beloond. Behalve zijn acht seconden
voorsprong bracht de minuut bonificatie hem aan de leiding. Tweede etappe De tweede etappe
van Sneek naar Zwolle gaf weer een aantrekkelijke wedstrijd te zien. Ondanks
het hoge tempo dat resulteerde in een beduidende voorsprong op het
tijdschema, reden Rasch, Koopmans, Broekmans en Arie van der Lans in de
eerste helft van de strijd lange tijd met enkele honderden meters voor hun
makkers uit. Later sprongen Ko Zomer en Roel Hendriks in de ruimte. Hendriks
hield dat een uur lang vol, viel toen terug en daarna ontsnapten elf man,
waarvan er later nog vier zouden terugvallen. Karstens won de
rit, maar Schouten, die zijn leidende positie tot op de streep dapper
verdedigde, bereikte achter de rappe spurters Zoet en Boog - en in dezelfde
tijd - een heel verdienstelijke vierde plaats. De minuut bonificatie
onttroonde Schouten en bracht Karstens aan de leiding. Gerben, die dit
seizoen veel teleurstellingen moest verwerken, was met dit fraaie succes
kennelijk erg in zijn nopies. Derde etappe De derde etappe
bracht nog slechts vijf candidaten voor de eindzege aan de start. Immers
Karstens, Schouten, Zoet, Boog en Van Smirren prijkten met verschillen van
slechts 22 seconden, 1 minuut, 1 minuut 30 sec. en 1 min. 45 seconden aan de
kop van het algemeen klassement. Al voor de
officiele start kon Schuuring zijn zegedrift al niet meer beteugelen. Hij
daagde Coen Visser uit wie vandaag het eerst zou demarreren. De tegenwoordig
besnorde Coen liet zich niet kennen en zo waren beiden al op de IJsselbrug in
de slag. Maar de fietsende Caballero-kopman Cees van Espen kon dat niet
gedogen. Hij riep onmiddellijk de rebellen tot orde. Dat moest ook wel
want hun bestgeplaatste ploeggenoot Schouten zat niet in de inmiddels tot
tien man uitgegroeide kopgroep. Maar Rijnbende-man Schuuring wou zich toen
nog niet aan de Caballero-overmacht onderwerpen. Hij ging opnieuw op jacht
naar succes. Broekmans viel hem op het lijf en even later behoorde.ook
deze poging tot het verleden. Arie van der
Lans, Jonker, Nol Hendriks, Broekmans, Cornelisse en Leunis namen een
voorsprong van drie kwart minuut. Een jachtgroep van liefst zeventien man
kwam hen achterop op het moment, dat Leunis zich terug liet vallen. Op een
bar slecht stuk zandweg onder Speuld leek het erop, dat het fel
achtervolgende peloton de aansluiting met de koplopers tot stand zou brengen.
Maar de gezette demarrages in de allervoorste gelederen deden de lange
sliert in vier groepen uiteenvallen. Karstens ondervond daar hinder van,
Deijkers en Roel Hendriks kwamen ten val. Voordat Gerben zich daarvan kon
herstellen keek hij tegen een knappe achterstand op, die later niet meer goed
te maken bleek. Dat was ook geen
wonder want toen bij Bunschoten niet de kruit- maar de stofwolken optrokken
en men in de voorste groep, zestien man sterk, bemerkte dat Karstens er niet
meer bij was, wilden zijn directe belagers wel vooruit. Ze joegen dat het een
lieve lust was en de voorsprong steeg bij iedere trap. Op een smal weggetje
met rode klinkertjes vormden zij eensgezind als nooit tevoren zelfs twee
waaiertjes, zonder elkaar in de wind te zetten. Aan de haal Na het passeren
van -de brug over de Eems, bij het binnenrijden van Eembrugge, ging Zoet, die
zijn grote kans rook, aan de haal. Toch hoorde hij iemand naderbij komen. Hij
keek om en zag Jaak Schouten aan zijn wiel, die op zijn eentje de kloof van
twee honderd meter had overbrugd. Teleurgesteld richtte Bart Zoet zich op,
keek om naar zijn makkers in de kopgroep of hij wilde zeggen: “Hadden jullie
dat nou niet kunnen verhinderen" en liet zich terug vallen. Even daarna
was het de beurt aan Jan Boog, die met Van Smirren in het wiel toch een
kansje wilde wagen. Maar ook zij kregen geen kwartier. Genadeloos werden zij
teruggehaald. Maar Zoet gaf zich nog niet gewonnen. Weer, en nu op de
prachtige weg tussen de Loosdrechtse plassen, ging hij aan de haal. Maar
opnieuw was het Schouten, die hem op zijn eentje kwam vervoegen. Zo kwam dus
weer alles bij elkaar. In Loenen ging
outsider Voor dat iemand
het besefte sprong hij naar Broekmans en terwijl zijn ploeggenoten iedere
tegenaanvaller voor de voeten liepen, groeide de voorsprong van het leidende
duo. Toch zag het er op het laatste stuk goede weg er even naar uit dat zij
achterhaald zouden worden. Doch op een stuk koolaspad naar de streep, met
gaten en veraderlijke kuilen, liepen zij weer wat uit. En terwijl de
overwinniing voor ieder van de achtervolgers reeds was uitgesloten en
hooguit een derde plaats nog maar bereikbaar was, wat slechts vijftien
seconden bonificatie betekende, kreeg Zoet de pech op zijn weg. Schouten had
inderdaad moeten lossen en kwam met zeventien seconden achterstand op
nummer drie over de streep. Maar van de voorsprong van 38 seconden op Zoet
had Schouten, zelfs als Bart derde was geworden - en daar had hij toch altijd
nog rappe tegenstanders als Coen Visser en Henk Cornelisse voor moeten
kloppen - zes seconden overgehouden om de eindzege de zijne te kunnen noemen. Op het moment dat
Zoet in de eindfase pech kreeg, waren Van Espen en Broekmans beslist niet
meer te achterhalen, een bonificatie voor de eerste of de tweede plaats kwam
dus absoluut niet meer in het geding. Zoet heeft inderdaad - en dat is op
zich een woord van hulde waard - hemel en aarde bewogen om de
eindoverwinning te behalen. Maar Schouten heeft zich door tweemaal
persoonlijk Barts pogingen ongedaan te maken een waardig winnaar getoond. Dat
hij in de laatste meters enige achterstand opliep doet aan de waarde van zijn
overwinning-niets af.BRON: JOOP DE JAGER le etappe:
AMSTERDAM-SNEEK ( 1. J. Schouten
(Caballero) in 4 uur 29 ;min. 58 sec.; Hierna kwamen nog
28 renners over de streep. 2e etappe:
SNEEK-ZWOLLE ( 3e etappe:
ZWOLLE-DIEMEN ( EINDUITSLAG
INDIVIDUEEL KLASSEMENT 1.J. Schouten
Caballero 11.31.49; 2. B. Zoet Rijnbende 11.32.10; 3. J. Boog Rijnbende 11.32.40; EINDUITSLAG
PLOEGENKLASSEMENT 1. Caballero
34.35.14; 2. Rijnbende 34.37.45; 3.
Becks Bier 34.45.50; 4. Veronica 34.50.09; 5. J.S.B. Spijkerbr.
34.515.00; 6. Cinzano 36.05.17; RONDE VAN
BRABANT.(1963.06.08.t/m 06.09) Schitterende
ontknoping en magnifieke zege GERRIT DE WIT in Zundert Meteen
eindwinnaar in fraaie gedurfde stijl Toen
zaterdagsavonds de Belg Jan Timmermans zegevierend de eindstreep in Veldhoven
bereikte, door in de beslissende sprint Piet Cooremans uit Breda, Cees
Broekmans uit Zevenbergschenhoek, Kees Haast uit Rijsbergen en Nol
Kloosterman uit Leiden te kloppen en daarmede de eerste etappe van de 12e
Ronde van Brabant op zijn naam had gebracht, vreesde de massa, dat evenals in
Olympia's Tour de totale winst naar onze zuiderburen zou gaan verhuizen. Dat
wil zeggen de individuele overwinning, want in het ploegenklassement voerde
de ploeg van Toon Simons (Breda Bier) de boventoon, met de equipe Piet vast
Est op de tweede en Gaston Schul op de derde plaats. Maar in de tweede etappe
zondags verreden, is het anders gelopen, al heeft dat er aanvankelijk
allerminst naar uitgezien. Het was de buitengewoon verrassende ontknoping
welke Gerrit de Wit uit Dubbeldam bezorgde, die maakte dat het in Zundert
niet slechts een Nederlandse zege werd, maar dat de totale overwinning
eveneens bij hem belandde. Het was een grandioos slot van een buitengewoon
zware, interessante en bovenal zeer geslaagde Ronde van Brabant, die met deze
12e „editie" ontelbaren grote vreugde heeft bezorgd en de wielersport
op haar beurt op bijzondere wijze heeft gediend. Deze twaalfde
Ronde is magnifiek geslaagd. Zij leverde een brok wielersport van sublieme
kwaliteit. Voor de volgers was er extra te genieten, nu de route door het aan
natuurschoon nog zo rijke Brabantse land was getrokken. Tal van ongerepte
plekjes zag men door toeristen ingenomen en de renners mogen er dan niets van
hebben bemerkt - die hadden andere zorgen aan het hoofd, dubbele zorgen, nu
de temperatuur zo hoog was opgelopen - hoger dan was voorspeld - waardoor
nog grotere inspanningen werden vereist. Velen zijn die te machtig geweest,
maar het percentage uitvallers, met name na de eerste dag, toen niet minder
dan Een andere
vaststelling: de organisatie was praktisch vlekkeloos. Zo magnifiek was
onderweg alles geregeld (hulde aan de rijkspolitie en de vele enthousiaste
medewerkers in de doorkomstplaatsen), dat men bezwaarlijk beter wensen kon.
Van het grote verkeer heeft men geen last gehad en omgekeerd werd slechts bij
hoge uitzondering van de drukke verkeerswegen gebruik gemaakt en dan nog
over zeer korte afstanden. Zo bezien behoeft er ook in de toekomst geen
bezwaar tegen het houden van een ronde van dit formaat en deze grote waarde
te bestaan. Opnieuw werd
aangetoond, hoe prettig het publiek een dergelijk evenement vindt en het
vormt daarom beslist een der vele onmisbare elementen in het kader der
vrijetijdsbesteding. Wij gunnen buitenlandse deelnemers al te gaarne succes.
Daar niet van, maar het staat bij ons vast, dat minder onderlinge rivaliteit
in de vaderlandse gelederen meer Nederlandse overwinningen geboekt zouden
kunnen worden. Zo ook in het voorbije weekeinde. Alles mooi
getimed Om een uur
zaterdagmiddag, precies op tijd, was de markt in Etten door de kleurrijke
rennerskaravaan verlaten, voorafgegaan door een indrukwekkende rij
publiciteitswagens. Precies op tijd: dat zou de gehele dag zo blijven. Overal
in de doorkornstplaatsen tot in Veldhoven toe wezen de uurwerken hetzelfde
tijdstip aan als in de tijdschema's stand vermeld. Het tevoren geschatte
uurgemiddelde was dus juist geweest. Natuurlijk dank zij de renners, die van
de aanvang af gefietst hebben, dat de stukken eraf vlogen. De koers begon al
heel vlug. Na Onder de rook van
Steenbergen kwam er tumult in het nog steeds omvangrijke peloton doordat een
zestal renners pogingen gingen ondernemen om het negental aan de kop gezelschap
te gaan houden. Waarvan het intussen niet is kunnen komen, al namen zij
ietwat van de achterstand terug. In Kruisland kreeg ploegleider Peters opnieuw
met tegenslag te kampen. Nu was het Wim de Jager (Den Haag), die een band
leeg had horen lopen. Nieuwe fase Een gloednieuwe
spannende fase werd in Oudenbosch ( Na Oud-Gastel,
waar de etenszakjes opnieuw werden gevuld en de koplopers het er even van
namen, zakte het tempo onrustbarend, zodat de tweede groep hen tot 1.20 min.
kon naderen. Den derde groep had in Gilze ( Intussen begonnen
de kilometers steeds zwaarder te wegen en het waren de Deen Kortegaard (als
individueel gestart) zomede Martien de Jong, die zichtbaar moeite hadden om
het tempo van hun makkers te volgen. Zij moesten inderdaad in het zicht van
de haven" stranden. Jammer en dom De toeschouwers
langs de weg denken er goed aan te doen - vooral als het zo broeiend heet is
als deze zaterdag - om de langsrijdende renners water in het gezicht te
gooien. Zij beseffen echter niet tot welke nare gevolgen dit leiden kan.
Even buiten Tilburg, op weg naar Hilvarenbeek, werd de Belg Adams, een
klasserenner, het slachtoffer van die goede bedoelingen". Door toe
trachten uit te wijken voor een plens water, welke hem en Kees Haast troffen,
verloor Adams zijn stuur en kwam ten val tezamen met Haast. De Rijsbergse
locomotief kon doorgaan, niet echter -Adams, wiens voorwiel in diggelen was,
terwijl de voorvork onbruikbaar was geworden. De Belg gaf er meteen de brui
aan, wetende, dat er nu toch, geen eer meer te behalen viel. Want men weet
het: de acht anderen gingen meteen hard door... Dit harde doorgaan werd de
Deen Kortegaard bij Middelbeers ( Inmiddels hadden
de achtervolgers in de tweede groep een laatste poging om de overgebleven
vijf koplopers tot de orde te roepen niet gehonoreerd gekregen, want Keen
Haast, Broekmans, Cooremans, Kloosterman en de Belg Timmermans bleken aan
de finish nog 1 min. 16 seconden voorsprong op hun belagers overgehouden,
toen zij op de eindstreep afstormden. Enkele honderden
meters voor de wedstrijdjurywagen in Veldhoven (waar de belangstelling ons
bitter tegenviel) nam Timmermans de leiding en geen der vier concurrenten kon
hem van de overwinning af houden. Piet Cooremans (Gaston Schul) veroverde de
tweede plaats, Cees Broekmans wetd derde, Kees Haast (het paard dat de haver
weer eens verdiende, maar niet kreeg ... ) bezette de vierde plaats en Nol
Kloosterman eindigde als vijfde. Hoe het klassement er verder uitzag is in
de uitslag hieronder te lezen. Amateurs: le
etappe ( Ploegenklassement
na de eerste dag: 1. Drie Hoefijzers 15.14.27, 2,. Peet van Est
15.14.39, 3. Gaston Schul 15.17.36, 4. Schapers en De Bont 15.19.15, 5.
Houthandel Brabant 15.20:50, 6. Brabants Nieuwsblad 15:23.24, 7. Capelux
15.26.07, 8. Wout Verhoeven 15.29.04, 9. Radium 15.29.17, 10. Nieuwsblad van
het Zuiden 15.30.25, 11. Caballero 1531.34, 12. Drukkerij Zwijndrecht
15.37.25, Kikkerop 15.37.54. De tweede etappe Is er een
magistrale zege te Zundert in het verschiet? Een Nederlandse wel te verstaan.
Deze vraag werd vooral zondagmorgen extra levendig na het fantastische begin
met de tweede etappe naar.Zundert, Wederom scheen de
zon zeer fel en vooral op de onbeschaduwde trajecten in de route vergde die
ongewoon hoge temperatuur de allergrootste inspanning der renners, die met
nog vijfenzeventig (van de 126) waren overgebleven. Aan de finish bevonden
zich o.m. K.N.W.U.-voorzitter P. van Dijk en het lid der Sportcommissie de
heer Ballegoyen de Jong, die de rit naar de definitieve eindstreep hebben
gevolgd en wel buitengewoon hebben geboft, nu zij een zo sensationele
ontwikkeling konden aanschouwen. Het lag voor de
hand en de voorspellingen waren ook in die richting gegaan, dat deze tweede
etappe slechts een veertigtal coureurs de finish zouden halen. Met die 200
zware kilometers van de zaterdag in de benen, plus de ongewone warmte, was
dat ook wel te voorzien. Pas na het
passeren van twee overwegen te Eindhoven in de Tongelresestraat, werd de tot
daar geneutraliseerde wedstrijd normaal. Een negental kilometers waren
derhalve zonder strijd weggedraaid. Nabij Bakel ( Het begint ... In Veghel,( Niemand
vermoedde, dat er met nog een kleine dertig kilometers te rijden bijzondere
dingen zouden gebeuren. Maar die kwamen er toch nog, op een bedroevend slecht
stuk weg tussen Prinsenbeek en de Rijksweg. Het was Gerrit de Wit, die de
werkelijk sensationele ontknoping veroorzaakte. Hij zette zich op de pedalen,
ontwikkelde een hels tempo en had in het dorp Prinsenbeek reeds een
voorsprong van 1.25 min. verworven. De concurrenten in de kopgroep zagen
geen kans hem van repliek te dienen en met een voorsprong van 2 min. 23
seconden op de Belg Nemegeer, die als tweede eindigde, won de prima rijdende
Zuidhollander de tweede etappe. Pieterse werd derde met 2.53 achterstand op
de winnaar. De Belg Huismans bezette de 4e plaats (op 2.54), 5e was Leo van
Dongen (3.41), 6e Wim Schuling (3.41). Marinus van Ginneken was 7e (3.41),
Cees Broekmans 6e ,(3.49), 9e de tweede Belg Henri Omloop, en T. van Breugel
eindigde als l0e, beide laatsten met 6 min. 4 sec. achterstand op Gerrit de
Wit, die, zoals later bleek, algemeen winnaar van deze bijzonder geslaagde
12e Ronde van Brabant was geworden. De zeer hartelijke zoen van Miss Ronde en
de bloemen waren wel bij een uitstekende amateur terecht gekomen. Dat staat
vast! BRON: ADRIAAN VERAART Amateurs: 2e
etappe: 1. Gerrit de Wit, de Algemeen
klassement (Individueel): 1. Gerrit de Wit 9.14.51, 2.
Cees Broekmans 9.17.21,
3. Rene Huysmans 9.17.45, 4. Timmermans (B.) 9.19.40, 5. Kees Haast 9:19.40, 6. Piet Cooremans z. t., 7. Jos Linders z.t., 8.
Nol Kloosterman 9:2'2.00, 9. Leo van Dongen 9.22.00, 10. Marinus van Ginneken
z.t., 11. Martien de Jong 9.23.27, 12. Jan Pieterse 9.23.44, 13. Marinus Paul
9.24.33, 14. J. v. d. Vleuten z.t., 15. T. van Breugel 9.214.57, 16. Noel
Nemegeer (B.) 9:25.33, 17. Walter Heeren 9:26.04, 18. Wim de Jager 9.26.08,
19. J. Fransen z.t., 20. Gerard Deykers 9.26.09. Ploegenklassement
(algemeen): 1. Ploeg Drie Hoefijzers. 2. Schapers en De Bont.
3. Gaston Schul. RONDE VAN
DE HAARLEMMERMEER.(1963.05.11) Barre wielertocht
om de Haarlemmermeer Andre van Aert
voor LEO VAN DONGEN het eerst aan de finish Het 5 mei-comite
van de veertigjarige wielerclub De Bataaf heeft het met zijn elfde Ronde om
de Haarlemmermeer, de bekende amateur- klassieker, deze keer beslist niet
getroffen. Althans wat het weer betrof. Dat was afgelopen zaterdag meer dan
lammenadig. De hele De Eindhovense
microfonist en wedstrijdcommentator Cor Wijdenes, allen welbekend, had ook
voor de laatstaankomende uitrijder van deze barre Haarlemmermeertocht een
pluimpje over. En dat was goed zo. Want in deze stormrit, die perfect was
georganiseerd, kwam van „aan de wielen rijden" niet veel in huis;
verstoppertje spelen in het peloton was er hoegenaamd niet bij. Nauwelijks
een half uur na de start was het wielereskadron al uiteen gejaagd in groepen
en groepjes, waren voorts mannen als Piet Geluk, Fred Tel, Marinus Kettenis,
Ben Raats, Bart Zoet en Piet Vleesman niet “gelost", maar voor pech
moeten afstappen. De een in de buurt van Lijnden of Badhoevedorp, de ander in
de omgeving van Nieuwe Meer of Rozenburg. Ja, het was me
een weertje wel. Een hele ris gestarte Belgen en Duitsers zaten in de
achterhoede te knikkebollen. Alfons Rooms bijvoorbeeld en Edward van Hove
(die nog al eens in de uitslag voorkomt), Klaus Kaspereit en Wolfgang Dettmer
tornden moeizaam op tegen een wind, die de renners misschien nergens zo
“aantast" als in Noord-Holland. Maar voor de volgers - we geven het
graaig toe, die zaten lekker droog - werd deze elfde Ronde -om de
Haarlemmermeer door al die misere interessanter, waren er jachten welke het
hart verwarmden, viel er genoeg te noteren. Zo was er een bri1jante tweekamp
- soms over wegen die voor driekwart waren overstroomd door het water van de
Ringvaart - tussen vijf kopmannen: Haast, Duyker, Schouten Cornelisse,
Rijkers en negen jagers: Mesters, Visser, Van Dongen, Karstens, Van der
Kloot, Van Espen, Boog, Peters en De Jager. Met inzet van al hun krachten
hebben de leiders een genornen voorsprong van rond de tweehonderd meter
verdedigd; vele, vele kilometers moesten de anderen „alles uit hun kast"
halen om de aansluiting tot stand te brengen. Het was een subliem brok sport
geweest, die jacht tussen beide groepen. Nieuw treffen Denk echter niet,
dat de nieuw gevormde “hoofdmacht", vijftien man sterk nu, het na al
die krachtsinspanningen vooreerst gemakkelijik zou krijgen. Niets daarvan.
Een formatie van vijftien, zestien wieleridders was op komst en opnieuw
ontbrandde zich een treffen op het hoogste niveau, waarbij bet uiteindelijk
alleen Van Aert, Schuling, Verberkt en Meijer mochten gelukken zich bij de
kopgroep aan te sluiten. Een kopgroep, welke het nadien zonder Van der Kloot,
Cees van Espen, Kees Verberkt en Ton Rijkers (een van de grote mannen uit de
beginfase van de koers) moest doen: die kregen stuk voor stuk een lekke
band. En aan inlopen viel met die bolderende wind natuurlijk niet te denken. Terrein verloren
ook Kees Haast en Hennie Schouten. Een moment niet attent geweest hadden zij
moeten afhaken, die kleine, driftige Westbrabander en de lange, rustige,
licht-pedalerende Badhoevedorper. Maar uitgeblust waren zij nog niet de
stormwind ten spijt wisten de twee hun achterstand van een kleine halve
minuut te nivelleren. We hebben er echt van genoten. En wij niet alleen. Het
was voor Schouten nochtans jammer, heel jammer, dat hij met een kleine
veertig kilometer voor het einde door een lege band gedwongen werd af te
stappen. Uiteindelijk
bleven elf man voor de finale overeind. Want de jonge Haarlemmer Henk Peters,
die zich moedig had geweerd, kon het zware karwei tenslotte niet helernaal
meer aan en „loste" kort voor Vijfhuizen, evenals Jan Boog, die anders
weer aan het „terugkomen" is. Hier zijn de elf leiders: Wim de Jager,
Cornelisse, Schuling, Coen Visser, Karstens, Haast, Van Aert, Van Dongen,
Duyker, Mesters en Meijer. De Zaankanter Henk Meijer, tot voor kort een
volslagen onbekende, won vorige week eerst de Ronde van Purmerend, om nu ook
in deze klassieker om de Haarlemmermeer duidelijk te laten zien dat hij niet
van aanleg gespeend is. Hij rijdt weliswaar nog wat onrustig, Zaandamse Henk,
hij deed zaterdag in de kopgroep wat te veel werk, maar allez, dat mag
eigenlijk niet hinderen: al strijdende wordt men tenslotte coureur! Het was in
Rozenburg, op een kilometer of twintig van het einddoel verwijderd, dat Haast
het gevecht aanging met al zijn makkers. Hij was wat te vroeg op pad gegaan,
de felle Kees, die dan ook werd teruggepakt, al moest de dappere Chris Duykerdoor
die jacht afhaken. Zes, zeven kilometer voor Zwanenburg had Leo van Dongen
meer geluk toen hij toesloeg. Hij nam zestig, zeventig meter, werd
achterhaald door Van Aert en samen met zijn ploegmakker joeg hij op de finish
af. Het was de zwartharige Andre van Aert die het met een fietslengte haalde.
Zeker niet onverdiend. Overigens
verdient Jaak van der Kloot een waarderend schouderklopje voor de machtige
achtervolging, welke hij na een lekke band ondernam. Helaas zonder resultaat:
de bruisende slotfase, door genoemd tweetal ingezet, belette hem de aansluiting
te vervolmaken. De organisatie
was feilloos -mede dank zij de medewerking van Mr. Van der Willigen, de
sportieve burgemeester van Haarlemmermeer; van de politteautoriteiten en van
vele Bataven, die zich, als steeds, weer volledig voor ,hun" wedstrijd
hadden ingezet. Daarnaast toonde Mik Snijder, te elfder ure tot
wedstrijdleider gebombardeerd, zich bekwaam voor zijn taak. BRON: EVERT VAN
MOKUM. Amateurs: 1. Andre van Aert, Achtmaal, 14' Prestatieprijs:
Kees Haast; pechprijs: Hennie Schouten. Ploegenklassement: 1. Breda Bier (1 +
2 + 4 = 7 punter); 2. Caballero, Sigarettenfabrielk (3 + 6 + 16 = 25 punter);
3. Peugeot, Rijwielen,(8 + 11 + 19 = 38 punten RONDE VAN
FRIESLAND.(1963.04.20) Grandioos
wielertreffen in het Heitelan ARIE DEN HARTOG
won zesde Ronde van Friesland met voorsprong De groene
Capelux-rijder Arie den Hartog, dinsdag tweeentwintig lentes geworden, heeft
als amateur-routier de mooiste de meest sprekende triomf uit zijn jonge maar
toch al vrij glanzende wielercarriere geboekt. Op een dag waarop de lentezon,
bundels gouden licht over het wijde Heitelan strooide en duizenden mensen
zich in steden en dorpen en gehuchten, waar de karavaan passeerde, hadden
opgesteld. Het was in de
zesde Ronde van Friesland over 177 veelal snelle kilometers, dat de op het
oog wat schuchtere Zuidlander voor de
eerste maal glorieerde in een echte amateurklassieker. Na een
grandioze wedstrijd, waarin Martin de Jong, Snepvangers, Haast, De Wit en
vooral Broekmans een bekwame rol hebben gespeeld, de koers voor een zeer
belangriljk deel kleur hebben gegeven. Maar toen ergens tussen Bartelemien en
Wijns, op goed zeven kilometer van de witte kalkstreep in Leeuwarden Arie den
Hartog de beslissende demarrage plaatste, zo hard en zo onverwachts, voelden
al zijn acht medekoplopers zich op dat ogenblik klein en nietig als
hulpbehoevende kinderen. En die acht medekoplopers zijn heus wel wat mans,
hebben dit meer dan eens in wegkoersen op hoog niveau bewezen. Men moet met een
zaag kunnen boren en met een boor kunnen zagen. Waarmee wij willen zeggen,
dat men, als wielrenner in een wedstrijd, in iedere wedstrijd niet alleen
met de benen, maar ook en vooral met het hoofd moet koersen. Arie den Hartog
zal voor het vertrek van de Friese rondrit wel de nodige instructies hebben
ontvangen - evenals enkele andere „voorlopig geselecteerde"
amateur-wegrenners - van bondswaoh Joop Middelink. Hij zal zich van zijn
leermeester in wielerkunde, die ook de nodige wijsheid bezit, in de wedstrijd
wel zo rustig mogelijk hebben moeten houden. Maar eerlijk is eerlijk: hoe
groots de “eindstoot" van Den Hartog in deze werkelijk briljante
wegkoers ook was, met hoeveel zwier hij zich, op weg naar de finish, door het
langzaam openbloeiende Friese land boorde, voordien had hij zich heel weinig
laten zien. In de beginfase
vielen er, als gewoonlijk, weer flink wat drama's te beleven in deze
overigens voortreffelijk georganiseerde vaderlandse klassieker, waaraan om
en nabij de honderdzeventig amateur-wegrenners meededen. Deze Ronde van
Friesland, die van vele kanten steun ondervond (rijkspolitie, politie in
steden en dorpen), ,,draait" ieder voorjaar echter hoofdzakelijk dankzij
de voorzitter van de Leeuwarder wielerclub De Friese Leeuw, Bep Andriessen,
de zeventigjarige, gelukkig nog vitale Vic Boitelle (die mede voor de money
zorgt) en het „hart" van de wedstrijid: secretaris Ate Terpstra. Men
heeft ons verteld, dat deze laatste weken en weken - geheel belangeloos,
heren renners! - voor de rondrit in touw is geweest, heel weinig nachtrust
heeft genoten. En Ate, zeiden enkele Friezen, doet het allemaal zonder veel
gerucht te maken, hij doet het louter voor de wielersport, waarvan hij houdt
als een visser van zijn hengel. Maar goed, we
hadden het over de drama's, betrekkelijk kort na de start al. Die waren er
nogal wat. De Halfwegger Jurrie Dokter kreeg ergens tussen Berlikum en
F'raneker een lek band, toen hij nauwelijks in het zadel zat; de Limburger
Henk Steevens had ook malheur aan zijn fiets, terwij1 de Sint-Willebrorder
Wim de Jong (een broer van Martin?) met een boos gezicht naar zijn derailleur
keek. Die vertoonde kuren, meer dan de Westbrabantse renner lief was. Het was naast het
hoge aanvangstempo, waardoor tientallen met zoveel enthousiasme in Leeuwarden
gestarte hardrijders a1 heel gauw moesten afhaken, vooral een knaap van een
valpartij, welke de gelederen danig deed dunnen. En zoiets is en blijft
jammer, zeker voor degenen die gehard zijn op het tournooiveld en tot de
kanshebbers behoren voor de buit. De steeds goed marcherende Wim de Jager
denderde onder meer tegen de grond en met hem Ouwerkerk en Hoekstra, Van de
Wijk, Lelieveld, Siegers, Ad Koster, Van Aert (had een flinke hoofdwonde), de
Engelsman Ken Daniels en... ja, wie ware er nog meer de dupe van die
tuimeling in Ried ( Sterke kopgroep Inmiddels had
zich een kopgroep geformeerd, waarin zich sterke wielerridders bevonden.
Mannen die men, pech buitengesloten - de Hagenaar Rinus Paul, de Ronde van
Noord Holland-winnaar had in Hichtum een lekke band gehad - haast altijd in
de eerste gelederen kunt ontwaren. Het wordt wel een droge opsomming, maar in
het jubelende Sneek, met Bolsward en IJsbrechtum achter de wielen, bestond de
hoofdmacht uit Dieperink, Van Dongen, Verwey, Schuling, Russens, Rijkers, de
licht pedalerende Fransen, Krabbenbas, Zoet, Wuurman, Deykers, Haast en
Moors, Van Kemenade (altijd er bij), Den Hartog, Kloosterman, Van Amsterdam,
Van Espen, Martin de Jong, Gisbers, Karstens, De Wit, Bas, Snepvanger; Van
Dijk, Broekmans, Solaro, Henk de Jong; Van Vleuten en Zomer. Jos van Vleuten
uit Mierlo was ons minder goed bekend - maar wat rijdt hij gemakkelijk; de
twintigjarig Halfwegger Ko Zomer bruist, de jeugd eigen, van geestdrift. Hij
voelde zich tussen zijn meer gerenommmeerde en geroutineerde makkers volkomen
op zijn gemak. De zojuist
genoemde kopgroep was nochtans door Akkrum ( Of dit meteen
rust bracht in de gelederen? Nee, niets –daarvan. Ergens tussen Oldeboom en
Beetsterzwaag, richting Drachtel Surhuisterveen en Dokkum, waren Snepvangers,
Martin de Jong en Broekmans aanvankelijk, zij het tevergeefs, aan de haal
geweest, hadden de renners zeker een halve kilometer lang moeten “koersen"
op een smal en slecht stuk weg (zand en nog eens zand). Ton Rijkers en Gerrit
Krabbenbos waren er zelfs door uit hun cadans geraakt, hadden alle krachten
moete inzetten om hun opgelopen achterstand te nivelleren. In deze
aantrekkelijke rondrit door een van onze mooiste provincies (zijn ze alle elf
niet prachtig?) viel inderdaad veel te genieten en nog meer te leren. Zeker
dit: dat sportief Nederland momenteel over een seer sterk leger
amateur-wielrenners beschikt, over jonge coureurs die het gevecht niet uit de
weg gaan, dit eerder opzoeken. Durfals De Westbrabander
Cees Broekmans bijvoorbeeld, die een bijzonder -goede wedstrijd heeft
gereden. Steeds vocht hij mee in de voorste gelederen en hij was er ook bij,
toen de stijlvolle Dextro Energen-rijder Gerrit de Wit (die jongen kan wat!)
en de levendige Cees Haast het avontuur opzochtem. Hoe lang de drie durvers
onder de dartelende zonnestralen zijn “weggeweest", we weten het niet.
Ook al omdat de man met het nummerbord maar zelden zijn gezicht liet zien.
En dat mag toch eigenlijk in een treffen over de lange dracht niet voor
komen. In elk geval: De Wit, Haast en Broekmans hebben mede voor een boeiend
sluitstuk gezorgd van een toch al opwindende koers, die alom heel veel
belangstelling trok. Zij hebben door hun grote strijdbaarheid, door een
gedurfde daad, een beslissende wending aan de wedstrijd gegeven. Wie toch
nam het hen kwalijk, dat zij op een kilometer of vijftien, zestien van het
einddoel Leeuwarden, werden “teruggepakt"? Tot orde werden geroepen door
Solaro, Den Hartog, Van Kemenade, Van Dongen, Karstens en de schitterend
marcherende Piet van Dijk, die beter reed dan ooit tevoren? Die zes waren in
de felle jacht op De Wit, Haast en Broekmans weggekomen uit de inmiddels
volkomen versplinterde kopgroep, die bovendien was gedund door pech (lekke
banden etcetera) van Van Esspen, Dieperink en Krabbenbos. Dat Arie den
Hartog het haalde, de zesde Ronde van Friesland, het pronkstuk van Ate
Terpstra op zijn naam schreef, hebben wij u al verteld. In de eindstrijd van
„een tegen acht" had de kleine, blonde coureur uit Zuidland zich
prachtig weten te handhaven. Toen hij in het juiehende Leeuwarden aan de
finish kwam, richtte hij zich als een zonnekoning in volle lengte op de
drang, die allang in hem leefde een onvervalste amateurklassieker te winnen,
was werkelijkheid geworden. Nog wel met voorsprong! BRON:EVERT VAN
MOKUM. Amateurs: 1. Arie den Hartog, Zuidland, op 31 sec. 2. B.
Solaro (Den Bosch), Uitslag
ploegenklassement: 1. Capelux (1e Den Hartog, 2e Solaro, 10e Van
Vleuten); 2. Breda-Bier (5e Van Dongen, 8e Haast, 12e Snepvangers); 3. Peet
van Est (3e Karstens, 13e Zoet, 22e Kloosterman). RONDE VAN
GELDERLAND.(1963.04.27) Met LEO HERMENS
won echter een beste renner Zo vreugdevol
zaterdag voor een week de Ronde van Friesland is verlopen, zo teleurstellend
verliep dit keer de Ronde van Gelderland. Het treffen door het wijde
Heitelan was er een met vrijwel geen vlekje, de wedstrijd door GeIre's
geliefde dreven bracht voor tientallen van heinde en verre gekomen
amateur-wegrenners een ware ontgoocheling. Dit mag men zeker niet in de
eerste plaats toedichten aan Jan van de Blankevoort, de sympathieke
Apeldoornse wielerman uit een stuk. Die had opnieuw zijn gehele persoon
ingezet om deze vaderlandse wegklassieker te doen slagen na al zes keer de Ronde
van Gelderland tot een prachtig einde te hebben gebracht. Maar ditmaal was
het, met de wedstrijd toch echt wel mis. Ditmaal hadden de organisatoren, om
de wedstrijd zwaarder te maken voor de om en nabij de honderdvijftig
deelnemers, zo'n slecht - en heus niet zo'n kort - stuk wegdek uitgezocht,
dat de ene band na de andere klapte, vele frames vanwege het steenslag tal
van deuken vertoonden en valpartijen schering en inslag waren. Dat was ergens
in het Orderbos, betrekkelijk kort na de start en kort voor de finish van de
door de ranke Nijmegenaar Leo Hermens - pure klasse - gewonnen zevende Ronde
van Gelderland. Het ligt zeker
niet in onze bedoeling de wedstrijd, die op het A.G.O.V.V.-terrein in
Apeldoorn een aanvang nam, wat men noemt te kraken: wat in jaren door noeste
arbeid is opgebouwd, hoort men niet meteen maar tot in de grond toe af te
breken. Maar het mag niet worden ontkend, dat de Ronde van Gelderland
zaterdag door die vreselijke, die voor historische weg en door het falen van
een deel der juryleden niet alleen veel manschappen verloor, maar ook veel,
heel veel zelfs van haar waarde. In deze wielertocht over Het mag dan waar
zijn, dat het staal in het vuur wordt gehard en dat de heren-renners
moeilijkheden niet uit de weg moeten gaan, maar daar is men er niet mee. Als
men, hoe goed de bedoelingen ook zijn, de wedstrijd een lastiger aanzien wil
geven, een massaspurt (aankomst in groep dus) zoveel mogelijk wil trachten te
voorkomen, mag men toch niet naar middelen grijpen, die niet te verantwoorden
zijn. Niemand vraagt naar een wegkoers zonder lekke banden - is trouwens niet
interessant - maar de jongens op onnodige onkosten jagen lijkt nergens op.
Wie toch helpt zo'n jonge hardrijder aan nieuwe peperdure spullen? We hebben
na afloop van de Ronde van Gelderland - we zeiden het al - blinkende
karretjes gezien waar het mooie voor een groot deel van af was; renners rond
zien lopen met kapotte velgen en met tubes die, om met bondscoach Middelink
te spreken, tachtig procent van de deelnemers weg konden gooien. En dan,
hoeveel van die amateurs zaten niet flink onder de schaafwonden, opgelopen
door een of meer valpartijen, vooral in het Orderbos? Weinig
gelegenheid Los van al die
ellende op die barre oneffen wegen, vol zand en grint en kuilen en stenen en
hoog oplaaiende stofwolken heeft men ons - en ons niet alleen - weinig
gelegenheid gegeven de koers te volgen. We speuren graag naar fris bloed; we
willen meer zien dan louter rugnummers - maar die kans kregen wij in de Ronde
vain Gelderland hoegenaamd niet. Het is de organisatoren van klassieke
wegkoersen toch bekend - velen onder hen hebben zich –hier over meer dan eens
geuit -, dat de landelijke bladen over het algemeen door afwezigheid schitteren
(men zegt bij gebrek aan wielerkunde) en zich, zo nodig, hooguit door een of
andere correspondent laten vertegenwoordigen. Is dit dan geen reden temeer
de bladen die het wel goed met de wegrensport voor hebben, in de gelegenheid
te stellen de wedstrijd zo goed mogelijk teoOOPMANS demeest strijdlustige
renner volgen? Bladen bijvoorbeeld als „Sport en Sportwereld",
“Wielersport" en de Volkskrant, de krant die zelf gaat kijken, ook als
er geen gerenommeerde professionals aan de start verschijnen? Een andere vraag:
waarom bleven in de Ronde van Gelderland de juryleden in hun volgauto
allemaal achter de kopgroep plakken, vrijwel de gehele wedstrijd door? Alleen
maar om te laten zien hoe belangrijk zij toch wel waren met hun zwaaiende
vlaggen? Was een jurywagen “van voren" niet genoeg? Het is jammer, maar
voor vele juryleden geldt nog altijd dit: die het spel niet verstaat, moet de
kaart niet schudden. Zij moeten geen functie aannemen.als zij het
wedstrijdwezen niet helemaal kunnen volgen. In de Ronde van Gelderland was
hun plaats in de achterhoede. Daar viel genoeg voor hen te begeven, daar
hadden zij volop werk gehad met het noteren van rugnummers van deelnemers
die, door welke oorzaak ook, achterop waren geraakt en er nu vrolijk op los
stayerden. Een renner zei ons na afloop: “We zaten met een man -of zes, zeven
achter een grote vrachtauto en het ging echt lekker." Een andere deelnemer
hoorden wij zeggen, dat hij „het zich door een of ander vervoermiddel laten
trekken niet sportief vindt, maar zich op zo'n ogenblik laat meeslepen door
anderen, die het ook doen. Een jurywagen ziet men toch niet!" Natuurlijk
bevindt (of bevinden) die zich vaak wel in de achterhoede. Maar helaas niet
in de Ronde van Gelderland! Met
zevenmijlslaarzen Maar kom, laat
ons met zevenmijlslaarzen door de wedstrijd heendraven. Pechvogels
releveren na amper vijf, zes kilometer rijden? Pechvogels van een val, lekke
band of machinebreuk? Daar gaan we:de Rotterdammer Hauwer (als eerste), Henk
Cornelisse (kreeg twee lekke banden achtereen), Zomer, Driessen, Walraven,
Breure, Bogaard,Rabe, Van Lieshout, De Bruin, Wagenaar, Meindert Sachs
(„lachend" wiel), Wellinghof, Pluimers, Schreur, Snepvangers, Oudshoorn,
Kennis, Verberkt, De Vries, De Graaf, de Engelsman Daniels, Hendriks, Karsten
(gevallen met een hele ris anderen), Jos van Vleuten, Vergeef en misschien
nog wel een man of vijftien, zestien, van wie wij hun rugnummers in die hoog
oplaaiende stofwolken moeilijk konden ontwaren. Wat is Jaap
Oudkerk tegengekomen en Piet Verwey, welke laatste al heel gauw een
achterstand noteerde, welke voor zijn doen niet normaal was? In die bossen
van een sublieme pracht was het voor velen een hel, hoewel er dapperen genoeg
bij waren, die de strijd met mannenmoed vervolgden. Bart Solaro bijvoorbeeld
kreeg in de buurt van Wekerom een band zonder lucht, maar meteen van Bert
Boom diens wiel, Leo Hermens wachtte - tegen het reglement in - op zijn
,ploegmakker" en samen met de donkere Bosschenaar werkte hij de
achterstand snel weg. Later, met Ugchelen, Otterlo en Barneveld achter de
rug, viel, zij het thans op de meest ideale wegen, Piet van Dijk „plat",
evenals Vreeburg en Meijer, Nico Lute, Sevens uit Rijnsburg, Dorst, Leunis,
Jans, Schuling, Farenhout en Zoet. De sterk marcherende Sassenheimer Bart
Zoet, die zich later weer in de hoofdmacht nestelde, hetgeen de zwierig
rijdende Halfwegger Ko Zomer hem netjes nadeed. Toen ontwaarden
we ineens een mijnheer met een nummerbord en konden we vernemen, dat met een
kleine dertig kilometer voor de wielen vijf man de kopgroep waren ontvlucht.
Zij hadden om en nabij een minuut voorsprong gekomen: Wim de Jager.,.Jan
Pieterse, Hennie Schouten, Piet Cooremans en Rinus van Ginneken. Zij zouden,
hoorden wij later, door Hermens, Van Dongen, Henk de Jong, Duyker, Deykers,
Den Hartog, De Wit, Haast en Stevens, de jongste editie van het eens zo sterk
fietsende Limburgse broedenpaar Henk en Leo, zijn “teruggepakt".. Hoe dat allemaal
in zijn werk is gegaan, hebben wij van horen zeggen. Kees Haast moet in de
eindfase een lekke band hebben gehad -weg kans - evenals Piet van der Touw,
Huenders, Ottenbros, Gerrits, Zomer (opnieuw) en Solaro (opnieuw); de ketting
van Oudshoorn het hebben begeven en Van de Klooster en Cooremans (behoorde
tot de vijf uitlopers) ten val zijn gekomen, Dit alles in de slotkilometers,
waarin de pittige Rinus van Ginneken nog een kleine voorsprong verloren zag
gaan: voor het contact met de jachtgroep tot stand kwam, was hij van zijn
vier metgezellen weggesprongen. Tevergeefs voor hem. De jonge Brabander werd
kort voor het einde door de bouwkundige tekenaar en wielrenner Leo Hermens
gepasseerd. Waar ploegleider Jan Capelux natuurlijk content mee was, want
evenals in de Ronde van Friesland (Den Hartog) had weer een van zijn groene
rijders een vaderlandse -amateurklassieker op zijn naam kunnen schrijven. De zevende Ronde
van Gelderland, die los van bepaalde dingen beslist goed was georganiseerd -
overal pijlen op de weg, ook bij gevaarlijke kruispunten - werd onder meer
bijgewoon door (het Sporfcommissielid mr. Van Ballegoyen de Jong.BRON:
EVERT VAN MOKUM Amateurs:1. Leo Hermens, Nijmegen, RONDE VAN
LIMBURG.(1963.06.15) (sIijtage-afvaIrace)
op de erelijst van 21-jarige LEO VAN DONGEN Toon Simons
straalde: eerste, tweede en vijfde prijs voor leden “Breda Bier"-ploeg Onrustig en
gejaagd - tempo - was de bonte meute al lang, de qua kwaliteiten en uitslagen
elders tot de favorieten gerekende knapen, hadden vooral op de vele
kronkelende stijgingen en slingerende afdalingen in en rond Krijtland, Epen,
Slenaken, de pedalen herhaaldelijk een stevige beurt gegeven, hadden meer dan
eens gepoogd om (eindelijk) de stoet een opdoffer te verkopen, om het decor
(gelijk voorheen) finaal aan flarden te scheuren, om de Ronde van Limburg
aldus een zwierig en pikant hoogtepunt aan te meten. Tevergeefs. Een ris
jongeren had wel bij het passeren van de “criterium-grens" iets in de
benen voelen kriebelen, had ook moeten lossen, en uiteraard kwamen de
pechvogels - nogal wat leegsissende tubes - eveneens in de achterhoede
terecht, maar al met al (hoe bestaat het?) had een erg uitgebreide
kopformatie wiel aan wiel, zij aan zij, alle obstakels met gemak genomen en
ook de Raarberg te Meerssen en de Adsteeg bleken zacht gekookte eitjes en zo
kon het gebeuren (evenalsin 1962) dat deze veel haast hebbende troep in
gesloten gelederen door Ulestraten ( Voor puike
organisatie ,Bergklimmers" een dikke pluim De B.R.C.
,Bergklimmers" had hat festijn wear knap voor elkaar, alles klopte als
een bus, overal was de regeling - ook dank zij de medewerking van de politie
en de begeleiding - piekfijn in orde en zo werd deze 15de Ronde van Limburg
opnieuw, voor de wielersport, een succes. Van een leien dakje liep deze
organisatie beslist niet, want zelfs in het met de wielersport vergroeide
Limburg daagden (verkeers) moeilijkheden op en diende het traject nogal eens
in een ander kleed te worden gestoken, ook al omdat de gemeenten Valkenburg
(geen Cauberg deze keer), Sittard en Geleen een „veto" uitspraken.
Jammer, heel jammer, want niet alleen het verkeer is belangrijk, net zo
gewichtig is de recreatie, de vrije tijdsbesteding, een facet dat door een
koers gelijk de Ronde van Limburg uitstekend wordt behartigd. Het niveau van
het parcours werd er evenwel beslist niet minder om en de B.R.C.
“Bergklimmers" verdiende dan ook alle lof voor het kundige
werkstuk. Waarom geen
ziedende demarrages, geen solo-ren, geen zifting in het heuvelgebied? Tot
voor enkele jaren kon men er steevast staat op maken, dat rond Koningsbosch ( In de achterhoede Lekke bandjes bij
de vleet. Arie den Hartog al voor de start, Van Aert na Het „lossen"
ging voort: voor Simpelveld Le Doux, Van Veldhoven, Rouschop, de Duitser
Balk, ook Prumpeler en Kettenis. Schermutselingen Arie den Hartog
liep na Epen examen, de winst bedroeg 25 sec. Te weinig om de boel op stelten
te zetten. En in deze streken moest Leo van Dongen - de latere winnaar -
fluks een nieuw bandje opleggen, hetgeen Ton Rijkers eveneens diende te doen.
Zou de steenslag in Slenaken de zifting teweeg brengen? Neen, wel werd hier
Arie den Hartog bij de kraag gevat, werden Shaw, Van Mill (nukkige ketting),
de bijgekomen Schlitzkus, v. d. Kort, v. d. Vleuten, Vriens, W. van Dorst,
Te Riele, de Duitser Mahler aan hun lot overgelaten, werden in St. Geertruid
( De ontknoping is
bekend: voor de Maasberg vijf man weg, vijf coureurs, die over zulk een
welgevulde bagage beschikten, dat zij de woest tekeer gaande achtervolgers op
(geringe) afstand hielden. Vlak achter hen renden talrijke rivalen over de
streep, waarbij de doorlopend actieve Wim de Jager, die zowat de gehele koers
met een schokkend aehterwiel (van „lachen" gesproken) had gereden,
onversaagd doorzette en vooraan in de groep finishte. Een overwinning
voor de 21-jarige Leo van Dongen uit Made, pas uit militaire dienst en un de
grote Nederlandse koersen nu twee maal eerste, een 2de prijs, een keer derde,
ook een maal op de vierde, de vijfde en de achtste plaats. Dat wil toch wel
wat zeggen. Ook een schouderklop voor De Jong, Bastin, Steevens en Wouters,
voor al die jongens, die deze zware tocht (ruim BRON: GERARD
SILLEN Amateurs:1. Leo van Dongen, Made, 202 ,km in 4.56.32; 2. H. de Jong, St.
Willibrord z.t.; 3. J. Bastin, Voerendaal z.t.; 4. H. Steevens, Elsloo z.t.;
5. H. Wouters, Baarle,Hertog z.t.; 6. W. Heeren, Roosendaal op 8 sec.; . RONDE VAN
NEDERLAND.(1963.05.09 t/m LEX VAN
KREUNINGEN WON RONDE VAN NEDERLAND 1963 le ETAPPE,
HELMOND-HEERENVEEN.(1963.05.09) Een vrij stevige
wind en een lichtelijk bewolkte hemel, waren donderdagmorgen 9 mei niet in
staat de prettige sfeer en goede verwachtingen die in Helmond - start- en
finishplaats van deze Ronde - heersten, ook maar enigszins te vertroebelen.
Na een stijlvolle ontvangst van organisatoren, wedstrijdleiding, jury-leden,
officials en pers door Helmonns eerste burger, dr. J. C. M. Sweens, ten
stadhuize, was ook het vertrek van de luid schetterende reclamekaravaan en
de tien rennersploegen, vanuit het Kasteelpank, een gebeurtenis die door alle
aanwezigen niet gauw vergeten zal worden. De 60 deelnemers zorgden in hun le etappe,
HELMOND-HEERENVEEN ( 1. Steenvoorden
6.30.12 (met tijdbonificatie); 2. Seneca 6.30.27 (met tijdbonificatde); 3.
Kersten 6.30.42; 4. v. d. Borgh z.t.; 5. Raes z.t.; 6. W. van Est z.t.; 7.
Schroder z.t.; 8. v. d. Ven z.t.; 9. Covens z.t.; 10. Knops z.t.; 11. Schulze
z.t.; 12. Maes 6.32.25; 13. Biemans, z.t.; 14. Kemper z.t.; 15. De Haan z:t.;
16. P. van Est z .t.; 17. Captein z.t.; 18. v. d. Putten z.t.; 19. Post z.t.;
20. Palle Lykke Jensen z.t.; 21. Rentmeester z.t.; 22. Swaneveld z.t.; 23. v.
Steenbergen z.t.; 24. Houtven z.t.; 25. Luyten z.t. Op de 26e plaats
ex aequo twee en twintig renners in de tijd van 6.32.25. Opgegeven: Veratraete,
Sebregts, Saelens. Dagploegenklassement
Martini-cup: 1. Caballero
19.33.49; 2. Rijnbende z.t.; 3. Solo-v. Steenbergen z.t.; 4. Robur 19.35.32;
5. Theugels z.t.; 6. Locomotief z.t.; 7. Torpedo z.t.; 8. Lab. Mann z.t.; 9.
Ver. Beroeps-Renners 19.37.15; 10. 55 Dagen in Peking z.t. Robur-sprint te
Zwolle: 1. J. de Waard;
2. P. Post; 3. J. Schroder. Prestatieprijs:
J. de Waard. ' 2e ETAPPE,
HEERENVEEN-BEVERWIJK.(1963.05.10) Het ongelofelijke
is vandaag gebeurd. De Afslultdijk, het tournooiveld waar in voorgaande
jaren al zo menige ronde beslist is en waar knock-outs werden uitgedeeld.die
zo hard aankwamen dat voor menige deelnemer de lust om verder te rijden
gewoon in het IJsselmeer terecht kwam, heeft deze keer geen schifting in het
nog 57 man sterke rennersveld teweeg kunnen brengen. Even leek het er op,
toen op dit stuk beton temidden van kolkende watermassa's, een groep van
negentien man de benen nam en een volle minuit winst veroverde.
Oranje-truidrager Piet Steenvoorden bevond zich niet bij de uitlopers,
wel zijn makkers Bert van der Ven en Joop van der Putten, maar ook vier
rijders uit Gerrit Schulte's Robureskadron nl. Rentmeester, Kersten, Damen
en Captein, alsmede de navolgende dertien anderen; Post, Wim van Est en v. d.
Borgh, Lykke en Van Steenbergen, Bugdahl en Renz, Raes, Nijs en Verachtert,
Cees van Amsterdam en Swaneveld en Legrand. De twee grote figuren in deze
groep Post en Van Steenbergen, wensten echter nog geen open gevecht op het
scherp van de snede, en van de algehele verwarring maakten circa vijftien
anderen (w.o. Steenvoorden) gebruik om aan te pikken. Een groep van circa
twintig man met kanshebbers als Nijdam, De Roo, Van der Klundert en Stolker
(allen van de Peking-ploeg die al voor Bolsward door een lekke band van
Stolker achteruit was geworpen), Jo de Haan, Jan Schroder, Huub Zilverberg en
een drie buitenlanders, was op dat moment - ongeveer halfkoers - bijna twee
en een halve minuut teruggeslagen. In de kop van Noord-Holland, waar de
zuid-wester in de open vlakte vrij spel had en waar de gutsende regen het de
volgers heel vaak noopte de lichten van de auto's te ontsteken, viel de zaak
vooraan echter stil en nog voor het bereiken van Callandsoog ( 2e etappe,
HEERENVEEN-BEVERWIJK ( 1. P. van Est
5.54.49 (met tijdbonificatie); 2. Nijdam 5.55.04 (met tijdbonificatie); 3.
Scrayen 5.55.19; 4. Groeneweg z.t.; 5. Troonbeeckx z.t.; 6. Zilverberg zt.;
7. Kemper z.t.; 8. Biemans z.t.; 9. Post 5.55.41; 10. Oldenburg z.t.; 11.
Janssen z.t.; 12. Captein z.t.; 13. Raes z.t.; 14. Swaneveld z.t.; 15.
Verachtert z.t.; 16. Rentmeester z.t.; 17. v. d. Putten z.t.; 18. v. d. Ven
z.t.; 19. Snepvangers z.t.; 20. Houtven z.t.; 21. ex aequo: Enthoven z.t.;
Kersten z.t.; Damen z.t.; De Roo z.t.; Stolker z.t.; Van Amsterdam z.t.; v.
d. Klundert z.t.; Bugdahl z.t.; Renz z.t.; Tuller z.t.; W. van Est z.t.; v.
d. Borgh z.t; Hugens z.t.; Luyten z.t.; Nijs z.t.; De Waard z.t.; De Haan z.t.;
De Jongh z.t.; Van Kreuningen z.t.; Van Steenbergen z.t.; Seneca z.t.; Covens
z.t.; Deboevere z.t.; Niesten z.t.; Steenvoorden z.t.; Knops z.t.; Maes z.t.;
Geurts z.t.; Joossen z.t.; Le Grand z.t.; 51. Palle Lykke Jensen 5.58.55; 52.
Schulze z.t.; 53. Wesseling z.t.; 54. Schroder 5.59.54; 55. Sijthoff 6.05.55;
56. Pos 6.29.35. Opgegeven: J. Jochums. Dagploegenklassement
Martini-cup: 1. Robur-Helmond
17.46.41; 2. Lab. Mann z.t.; 3. Rijnbende z.t.; 4. Ver. Beroepsrenners
z.t.;.5. Torpedo zt.; 6. Caballero z.t.; 7. 55 Dagen in Peking z.t.; 8.
Solo-v. Steenbergen z.t.; 9. Locomotief 17.47.03; 10. Theugels z.t. Robur-sprint te
Bolsward: 1. J. Captein; 2.
W. Raes; 3. J. v. d. Putten. Prestatieprijs:
Sigi Renz. 3e ETAPPE,
BEVERWIJK-STEENBERGEN.(1963.05.11) Vanmorgen, nog
voor de start van de derde etappe, hing de Ronde van Nederland 1963 aan een
zijden draadje. Niet omdat de organisatie te kort zou zijn geschoten, maar
door het feit, dat enkele raddraaiers onder de deelnemers, van de erbarmelijk
slechte weersomstandigheden gebruik wilden maken, datgene wat de heer Frans
Hoffman en secondanten in korte tijd en met veel moeite hadden opgebouwd,
probeerden in een slag gewoon te vernietigen. Het moge dan wel waar zijn dat
de al sinds gisteren neergutsende regen een soort mineurstemming in de
karavaan teweeg had gebracht, dit mocht voor beroepswegrenners toch helemaal
geen reden zijn om het wedstrijdreglement te schenden en daarmee de hele
Ronde op losse schroeven te zetten. Voor Beverwijk was het intussen al een grote
teleurstelling geweest dat de geplande ploegenachtervolging in de morgenuren,
Geen doorgang had kunnen vinden, omdat het Vanuit de stad
van burgemeester J. G. S. Bruinsma immers moesten de renners geneutraliseerd
- maar op de fiets - naar Zwanenburg rijden, alwaar dan de eigenlijke
wedstrijdtocht een aanvang nam. Tijdens het geneutrallseerde gedeelte beklaagden
enkele ploegleiders zich (terecht) bij de wedstrijdleiding, dat er renners
waren die de tocht naar Zwanenburg per auto aflegden en derhalve bevoordeeld
werden ten opzichte van hen die onder een asgrauwe hemel en in de stromende
regen, de route per fiets aflegden. De karavaan wetd stopgezet en toen bleek
inderdaad, dat op een renner na (Seneca) de gehele Solo-ploeg in Beverwijk
reeds te kennen had gegeven de strijd gestaakt te hebben en o.a. Jo de Roo,
Michel Stolker, Jacq. v. d. Klundert, Jo de Haan de brokkenwagen bevolkten.
In de cantine van De Cirkel ontstonden vervolgens de meest felle discussies
en leek het er verdacht veel op dat daar de Ronde van Nederland 1963 een
vroegtijdig einde zou vinden. Het was jammer dat een man als Michel Stolker -
voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Beroepsrenners - niet aan al
zijn medestrijders het goede voorbeeld heeft gegeven zich te houden aan de
vastgestelde route, maar halsstarrig weigerde z’n rugnummer in te leveren. Na veel
gedebatteer werd tenslotte besloten iedereen nog maar de gelegenheid tr
geven van start tr gaan. Welgeteld negentien man klommen op de fiets toen
Bram Koopmams de startvlag liet wapperen. Bij het zien wegrijden van dit
troepje kwamen talrijke achterblijvets tot inkeer en onder aanvoering van
Steenvoorden, Post, De Roo etc. snelden nog 24 man de eerste groep
achterna.Even werd toen vooraan geneutraliseerd gereden en nabij Schiphol
tenslotte kon met 43 overgebleven renners de derde etappe - met een vol uur
vertraging - beginnen. Zo had onze nationale rondrit in een slag weer al haar
goodwill en kleur verloren. De 43 verder rijdende deelnemers intussen, werden
op de smaller kronkelende polderwegen, als het ware gegeseld door de
neergutsende regen en een wind die bij tijd en wijle de vorm van een orkaan
ging aannemen. Voor Dick Enthoven van de Robur-ploeg was dit echter geen
sta-inde-weg om de kale vlakte in te snellen en een solo-vlucht te ondernemen.
Hij bracht het tot ruim drie minuten winst, maar in Dordrecht scheen het
toch dat de grote groep die inmiddels Jo de Roo (gestaakt na circa 3e etappe,
BEVERWIJK-STEENBERGEN ( 1. Steenvoorden
5.18.15 (met tijdbonificatie); 2. W. van Est 5.18.30 (met tijdbonificatie);
3. Rentmeester 5.18.45; 4. v. d. Ven z.t.; 5. Van Kreuningen z.t.; 6.
Schroder 5.19.48; 7. P. van Est z t.; 8. Janssen 5.20.09; 9. Renz z.t.; 10.
Nijs z.t.; 11. Captein z.t.; 12. Van Amsterdam z.t.; 13. Biemans z.t.; 14.
Seneca z.t.; 15. Verachtert z.t.; 16. Damen z.t.; 17. Oldenburg z.t.; 18.
Kersten z.t.; 19. Houtven z.t.; 20. Enthoven z.t.; 21. Raes z.t.; 22. v. d.
Putten z.t.; 23. ex aequo: Post z.t.; v. d. Borgh z.t.; Hugens z.t.; De Waard
z.t., Niesten z.t.; Snepvangers z.t.; 29. Tifer z.t.; 30. De Jongh z.t.; 31.
Nijdam z.t.; 32. Sijthoff 5.22.21; 33. Swaneveld 5.22.36; 34. Schulze
5.25.31; 35. Wesseling 5.40.48. Niet gestart: Stolker; v. d.
Klundert; Zilverberg; De Haan; Van Steenbergen; Covens; Scrayen; Deboevere;
Palle Lykke Jensen; Pos; Groeneweg; Legrand. Opgegeven: Bugdahl; Kemper;
Luyten; Troonbeeckx, Knops; Maes; Geurts; Joossen; De Roo. Robur-sprint te
Zwijndrecht: 1. D. Enthoven; Prestatieprijs:
D. Enthoven. Dagploegenklassement
Martini-cup: 1. Caballero
15.57.39; 2. Locomotief 15.58.42; 3. Robur-Helmond 15.58.42; 4. Rjjnbende
15.59.03; 5. Lab. Mann 16.00.27; 6. Torpedo 16.00.27. 4e ETAPPE,
STEENBERGEN-HEERLEN.(1963.05.12) Omdat Werner
Swaneveld besloten had niet meer van start te gaan, zetten zich vanmorgen in
Steenbergen nog 34 renners in beweging voor de monsteretappe naar
Zuid-Limburg over 4e etappe,
STEENBERGEN-HEERLEN ( 1. Nijs 8.14.25
(met tijdbonificatie); 2. Van Kreuningen 8.14.40 (met tijdbonificatie); 3.
Renz 8.17.19; 4. Seneca z.t.; 5. Post 8.17.28; 6.. Janssen z.t.; 7. Oldenburg
z.t.; 8. Captein z.t.; 9. Raes z.t.; 10. P. van Est z.t.; 11. Van Amsterdam
z.t.; 12. Kersten z.t.; 13. Damen z.t.; 14. Rentmeester z.t.; 15. v. d. Borgh
z.t ; 16. Enthoven z.t.-, 17. W. van Est z.t.; 18. Verachtert z.t.; 19.
Snepvangers z.t.; 20. De Waard z.t.; 21. Tuller z.t.; 22. Steenvoorden z.t.;
23. v. d. Ven z.t.; 24. Nijdam 8.17.35; 25. Schulze z.t.; 26. Wesseling z.t.;
27. De Jongh z.t.; 28. Hugens z.t.; 29. Niesten 8.21.36; 30. Schroder
8.21.39; 31. Houtven 8.22:26; 32. v. d. Putten z.t.; 33. Sijthoff z.t.; 34.
Biemans 8.24.50. Niet gestart: W. Swaneveld. Robur-sprint te
Hilvarenbeek: 1. J. Captein; 2.
Th. Nijs; 3. J. Schroder. Prestatieprijs:
Th. Nijs. Dagploegenklassement
Martini-cup: 1. Lab. Mann
24.49.51; 2. Locomotief z.t.; .3. Torpedo 24.52.15; 4. Robur-Helmond
24.52.24; 5. Rijnbende z.t.; 6. Caballero 24.56.32. Klassement
individueel na de vierde etappe: 1. Van Kreundngen
26.01.31; 2. Steenvoorden 26.01.36; 3. W. van Est 26.02.21; 4. v. d. Ven
26.02.36; 5. Nijs 26.02.40; 6. Seneca 26.03.36; 7. Raes 26.04.00; 8. Kersten
z.t.; 9. v. d. Borgh z.t.; 10. Rentmeester 26.04.19; 11. P. van Est 26.04.30;
12. Nijdam 26.05.13; 13. Renz 26.05.34; 14. Captein 26.05.43; 15. Janssen
z.t.; 16. Post z.t.; 17. Oldenburg z.t.; 18. Verachtert z.t.; 19. Van
Amsterdam z.t.; 20. Damen z.t.; 21. Enthoven z.t.; 22. Snepvangers z.t.; 23.
De Waard z.t.; 24. Tuller z.t.; 25. Hugens 26.05.50; 26. De Jongh z.t.; 27.
Niesten 26.09.51; 28. v. d. Putten 26.10.41; 29. Houtven z.t.; 30. Schroder
26.12.03; 31. Biemans 26.12.43; 32. Schulze z.t.; 33. Sijthoff 26.23.07; 34.
Wesseling 26.29.43. 5e ETAPPE,
HEERLEN-HELMOND.(1963.05.13) Vanavond tegen
half zeven is het doek gevallen over de Ronde van Nederland 1963. Met liefst
34 man minder den waarmee vijf dagen geleden uit ditzelfde Helmond aan de
rondrit door ons land begonnen werd, kwam de voor de zoveelste keer onder
een dikke laag modder bedekte karavaan de Oostbrabantse industriestad binnen.
Het eerst was Piet van Est er, naast hij in de buurt van Meyel, circa veertig
kilometer voor het einde, was weggesprongen uit een kopgroep die voorts
bestaan had uit de Locomotief-renners Schroder en Janssen, de
Rijnbende-coureurs Wesseling en Van der Borgh, alsmede de
Robur-vertegenwoordiger Dick Enthoven. Het ploegenklassement stond met deze
vlucht op het spel, maar tenslotte ging de hele zaak - met uitzondering dan
van Piet van Est - niet door. In Helmond snelde de rossige Westbrabander
breeduit lachend over de eindstreep Hij had niet alleen zijn tweede rit-zege
in deze Ronde van Nederland binnen, maar ook de groene trui die hij als
leider van het puntenklassement droeg, definitief tot zijn eigendom gemaakt.
Bovendien rukte Brabantse Piet in de individuele rangschikking van de elfde
naar de vierde plaats op. Een succesvolle dag derhalve voor hem, naar broer
Wim kende daarentegen een reeks tegenslagen, die hem zelfs noopten de strijd
te staken. “IJzeren Willem", die in het klassement bij de start in
Heerlen nog de derde plaats innam op precies 50 seconden van de uiteindelijke
triomfator Lex van Kreuningen, reed zoveel bandjes lek en ontmoette een
dergelijke portie andere tegenslagen, dat hij ongeveer halverwege de rit,
toen hij voor de zoveelste maal op een tube zonder lucht kwam te zitten en
de waren van ploegleider Willy Alberti tot overmaat van ramp niet in de beurt
was, niets anders kan doen dan bij gebrek aan materiaal de strijd te staken. De etappe was in
de stromende regen begonnen met een vlucht van het trio Schroder-Hugens-Piet
van Est, welke pas na een kilometer of vijtig een einde vond. Jan Schroder
had evenwel de smaak te pakken en rukte wat verderop andermaal voorwaarts,
dit keer in gezelschap van Piet Damen, Cees Snepvangers en Sigi Renz. Ook nu
was het echter vergeefse moeite want in St. Odilienberg ( BRON: WIEL
VERHEESEN 5e etappe,
HEERLEN-HELMOND ( 1. P. van Est
4.09.01 (met tijdbonificatie); 2. Post 4.09.39 (met tijdbonificatie); 3.
Nijdam 4.09.55; 4. Verachtert 4.19.15; 5. Seneca z.t.; 6. Oldenburg z.t.; 7.
Janssen z.t.; 8. Damen z.t.; 9. Schroder z.t.; 10. Kersten z.t.; 11. Captein
z.t.; 12. Raes z.t.; 13. Snepvangers z.t.; 14. Van Amsterdam z.t.; 15. v. d.
Vent z.t.; 16. Nijs z.t.; 17. De Waard z.t.; 18. Enthoven z.t.;
19. Wesseling z.t.; 20. Renz z.t.; 21. v. d. Borgh z.t.; 22. Van Kreumngen z.t.;
23. Hugens 4.12.19; 24. Rentmeester z.t.; 25. Steenvoorden 4.15.40; 26. De
Jongh 4.26.10. Opgegeven: Tuller; Schulze;
Wim van Est; J. v. d. Putten; C. Niesten; A. Biemans; Th. Sijthoff; A.
Houtven. Dagploegenklassement
Martini-cup: 1. Robur-Helmond 12.30.01;
2. Rijnbende 12.30.24; 3. Lab. Mann 12.30.45; 4. Locomotief z.t. Premiesprint
Robur-Helmond te Slenaken: 1. P. van Est; 2. J. Schroder; 3. J. Hugens. Prestatieprijs:
P. van Est. EINDUITSLAG
INDIVIDUEEL: EINDUITSLAG
CORNUCO-PUNTENKLASSEMENT (groene trui): 1. P. van Est 35
punten; 2. R. Seneca 46 punten; 3. P. Post 58 punten; 4, J. Janssen 58
punten; 5. J. Captein 50 punten. TOTAAL-UITSLAG
PLOEGENKLASSEMENT MARTINI-CUP: 1. Locomotief
90.41.53; 2. Rijnbende 90.42.21; 3. Lab. Mann 90.43.16; 4. Robur-Helmond
90.43.20. RONDE VAN
NIDDEN-ZEELAND.(1963.06.28 t/m 1963.06.29) Dextro's equips
reed formidabeie tijdrit Leo van Dongen bezorgde Breda Bier machtige zege De eerste
lustrumronde van Midden-Zeeland - sinds het een ploegenwedstrijd werd, geen
klassieker meer en voor het eerst over twee dagen uitgesmeerd -, is er een
van sportief-kwalitatieve allure geweest. Uit de vrijdags verreden tijdrit
over een afstand van Dat niet minder
dan 42 deelnemende amateurs uit Nederland, West,Duitsland, Belgie,
Zwitserland, Engeland en Australie het klaar hebben gespeeld de kwaadaardige
elementen te trotseren en een gemiddelde snelheid van rond de Wij bezitten
momenteel een aantal voortreffelijke amateurs, die straks in de
wereldkampioenschappen te Herentals en daarna tijdens de Olympische Spelen
in Tokio ongetwijfeld mee zullen kunnen spreken. Men mag echter niet uit het
oog verliezen, dat bij de vrij talrijke deelnemers aan deze monsterrit -
sommigen omschreven haar als de “Hel van Midden-Zeeland", waarmee niets
te veel is beweerd - die de finish niet haalden, dan wel “achterin" zijn
geeindigd, pech en onfortuin een belangrijke rol hebben gespeeld. DE PLOEGENTIJDRIT De vrijdags
verreden ploegentijdrit in de zogenaamde “Poel", een laag gelegen
poldergebied in de “Zak van Zuid Beveland" met ontelbare bochtige,
smalle wegen, waarvan de kwaliteit tot herhaaldelijk afstappen (wegens
bandenpech) noopte, leverde enige opzienbarende resultaten op. En alleen
reeds daarom was zij uitermate interessant. Om te beginnen was daar niet
alleen de ploeg van Wim van Beek die won, (zeker niet als favoriete
vertrokken), maar tot- grote verrassing van allen kwam de equipe van Jan
Gerritse (Polynorm) als tweede snelste uit de vinnige strijd te voorschijn, met
een achterstand van slechts 14 seconden. Dat ook buitenlandse ploegen dit
werk verstaan, onderstreepten de West-Duitsers en de Zwitsers, door beslag
op de respectievelijk derde en vierde plaats te leggen, met onderlinge
verschillen van 1 min. 6 sec. en 1 min. 10 sec. achterstand op nummer een. De
ploeg van Toon Simons bezette de vijfde plaats met precies anderhalve minuut
achterstand, waarna „Maastricht" volgde, negen seconden slechts later en
een uitstekende indruk makend, met Bastin en Stevens als sterk op de
voorgrond tredende figuren. Reeds te Overzande - waar ongeveer de helft van
de afstand achter de rug was, hadden Dextro Energen en Polynorm de leiding
van de 26 ploegen, die waren gestart, en hoe constant deze twee ploegen ook
op de terugweg naar Goes zijn blijven rijden - met die van Wim van Beek nog
iets sterker - konden wij aan de finish vaststellen. Amateurs: 1. Dextro Energen (ploegleider Wim van Beek), de 2. Polynorm
(ploegleider J. Gerritse), tijd 1 uur 33 sec. met de renners Piet van Dijk,
Piet Buuts, Jaap Oudkerk, Coen Visser, Rudi Liebrechts, Jan Boog. 3. West,Duitsland
(ploegleider Ludwig Schorn), tijd 1.04.25, met de renners Heinz Geiling,
Jacob Horn, Frank Berthold, Peter Knapp en Rudi Kunz. 4. Zwitserland
(ploegleider Walter Hoffstetter), tijd 1.01.29, met de renners Paul Kammerer,
Walter Roland, Manfred Hofer en Udi Fischer. 5. Breda Bier
(ploegleider Toon Simons), tijd 1.01.49, met de renners Leo van Dongen, Rik
Wouters, Jac. van der Kloot, Dies Kosten. 6. T. en W.C.
„Maastricht", tijd 1.01!58, met de renners H. Stevens, N. Paas, Th.
Moors (sponsor FIAT). 7. De Hoekse
Renners (ploegleider C. Fortuin), tijd 1.02.17, met de renners A. van Haren,
A. Koolmees, B. Verhoeven, H. Samson, J. Andeweg en A. Naaktgeboren. 8. R.T.C.
Middelkamp (Zeelands Roem), (ploegleider C. Hoogesteger), tijd 1.012.17, met
de renners Adrie van T'ilburg, Ko Tolhoek, Marinus Paul en Wim de Jager. 9. W.V. De IJselstreek
(Amstel Oost) (ploegleider H. v. d. Berg), tijd 1.02:210, met de renners G.
Z.wieneberg, E. Dickhof, J. Pruimers, Jury Dokter, H. Nieuwkamp, H.
Hinsenveld. DE,GROTE
OMLOOP In stromende
regen werden zaterdag-middag om twee uur precies de ruim honderd-en-vijftig
deelnemers aan de 199 kilometer lange grote Omloop op de Bergweg in Goes
gestart. Het spreekt vanzelf dat de belangstelling van funeste invloed was,
maar niettemin kon men er verbaasd over zijn, dat nog zoveel mensen overal
langs de route stonden te kijken. Het was uitgesproken triest, ook voor de
volgers- en publiciteitskaravaan, die nu door platgeregende landouwen regen,
landouwen die anders, onder een weldoende zon, vreugdevolle uren bezorgden.
En al was er bij de nadering van de coureurs overal nog belangstelling, het
gros bleef binnen en volstond met achter de ramen het schouwspel gade te
slaan. Wat dit betreft
hebben de organisatoren het dus niet best getroffen, maar de wedstrijd werd
er een van briljante allure, zodat het feitelijke doel in alle opzichten
bereikt is geworden. Top-Feijenoordspeler Cor van der Gijp, die de wedstrijd
heeft gevolgd, zei ons later, zijn ogen niet te hebben kunnen geloven, dat
zoveel renners zoveel moed en doorzettingskracht hebben kunnen opbrengen. Reeds spoedig na
het vertrek, waarbij de vooraan liggenden een hoog tempo draaiden, geraakten
twee Engelsen, Smith en Means, zomede de Amsterdammer Jonker los en de
Limburger Franssen, Jan Bols en ... Piet Cooremans volgden dit voorbeeld,
door vroege tegenslag of anderszins. De Limburger zou
onvervaard doorzetten en, uiteindelijk nog de 30ste plaats bezetten, terwijl
Jonker op de 40ste plaats eindigde, maar de overigen hebben wij niet meer
teruggezien. Zo is het met een onnoemelijk aantal anderen - te veel om op te
noemen - gegaan. Het spreekt vanzelf, dat het leidende peloton met alle
kanshebbers in de aller voorste gelederen, vrij spoedig
verbrokkelde. Rik Wouters, die later tegenslag had en in Middelburg stopte
(hij had toen al vier minuten achterstand), behoorde tot de aanvoerders en
in de staart verdwenen er steeds meer: Van Heel, Walter de Jong, Walravens,
de Brit Langshaw, Nico de Haas en zomeer ... In Kwadendamme, of beter gezegd
kort daarvoor, ontstond een valpartij, waarbij o.m. Jac. Masters, de Zwitser
Blumier, Walter de Jong en Van Heel (weer bijgekomen) en Piet Braspenninckx
ernstig werden gehandicapt. Inmiddels nestelde zich Marinus van Ginneken
langdurig aan de kop, angstvallig bewaakt door o.a. Pluimers, Dokter, Henk
de Jong, de Duitser Horn en de talrijke grote favorieten als Leo van Dongen,
Coen Visser, Henri Stevens, Henk de Jong, Cees van Espen, Gerard Deykers,
Jan Boog etc. DRIE VLUCHTELINGEN Na een zestigtal
kilometers, ter hoogte van Boorndijk, bleken drie renners de benen te hebben
genomen: Jac. v. d. Kloot, Gerrit de Wit en Van Ginneken. Zij aasden zoals
later bleek op de talrijke Amstel-premie-sprints, waaruit tenslotte Van Ginneken
en v. d. Kloot respectievelijk als le en 2e zegevierend te voorschijn zouden
komen. Wat later begon het zo onbedaarlijk te gieten, dat de ruitenwissers
van de volgauto het maar net aan konden ... Bij 's-Heerenhoek
( Langdurige
ovaties vielen winnaar Leo van Dongen, die Toon Simons evenals vorig jaar
Cees Sneplvangers in de hulde liet delen, ten deel. Burgemeester F. Huber,
van Goes, was een der eersten om hem geluk te wensen, waarna hem het ereshirt
om de energieke schouders werd gedaan. Mr. Ballegoyen de Jong,
hoofdbestuurslid der K.N.W.U., die de (verhinderde) voorzitter P. van Dijk
verving, stak de vriendelijke en besehaafde winnaar in een levensgrote
krans, waarna hij, temidden van twee lieftallige North-State-dames en
vergezeld van zijn trotse ploegleider, een bejubelde ere-ronde maakte. BRON: ADRIAAN
VERAART Amateurs: 1. Leo van Dongen (Breda Bier), Made, de Het
ploegenklassement werd gewonnen door Polynorm; 2. Breda Bier; 3. Dextro
Energen. De meest strijdlustige renner was Marinus van Ginneken uit Het
Schijf (terecht). RONDE VAN
OVERIJSSEL.(1963.05.18) Schitterende
twaalfde RONDE VAN OVERIJSSEL boeide
van start tot finish LEO VAN DONGEN
eerste voor JAN PIETERSE en LEO HERMENS In het bijzonder
mooie stukje Nederland, dat Overijssel heet, werd zaterdag 18 mei j.l. de
zesde klassieker van dit seizoen verreden en deze was zo vol van vuur en
strijdlust, dat iedere volger en wielerkenner ervan gesmuld heeft tot in de
uiterste hoeken van zijn mond. Dit was de
wedstrijd van fijnproevers en het knetterende finalestuk, opgevoerd door de
animator Jan Pieterse (strijdlustigste) met Leo van Dongen, Cees van Espen,
Leo Hermens en vooral niet te vergeten de grote pechvogel van het slot Arie
den Hartog, zal dan ook met bijzonder prettige herinneringen de geschiedenis
ingaan. Slechts 113
renners togen 's middags om 1 uur te Rijssen op pad om de Dit lot was Deze jacht had de
groep danig versplinterd en even voor Haaksbergen zagen we naast vele minder
bekende renners ook Nieuwkamp, Schreur, Vessem en Bert Boom moeizaam in de
achterhoede doorzwoegen. Ja, wie hier niet voorin reed en niet goed oplette,
was gelost! Arie den Hartog
overkwam dit ook met een onwillige derailleur, doch hij wist de aansluiting
weer te verkrijgen via een prachtige poursuite. Met de handen op 't stuur
reed de Zuidlander stijlrijk terug in de meute, om direct zijn
mede-leidersschap op te eisen. Dit bleek nodig te zijn, want Wellinghof, Van
Geel, Van Lachterop, Greuter en Peters, waren gedemarreerd en stoven vooruit.
Het was echter spoedig afgelopen en al gingen bij Enschede, waar Kuiper en
Van Inge tegen de grond smakten, weer twee renners aan de haal, het lukte
niet! Het attente peloton met alle kopstukken voorin, controleerde alles en
als groep passeerde men Oldenzaal. Toch dacht Van
Ginneken er anders over en bij Rossum ging hij alleen weg, dra gezelschap
krijgend van v. d. Lee en Fransen. Het gat groeide echter niet en de felle
reactie van het peloton was voldoende. Fransen kreeg direct daarop een zwaar
karwei op te knappen, nadat hij met club- en ploeggenoot Schouten kwam te
vallen. Kilometers lang heeft hij moeten jagen om de ontstane kloof te
overbruggen. Voor Schouten was het fini; een onklare fiets deed hem
noodgedwongen opgeven. De Kuipersberg
bij Ootmarsum leverde aan Duyker zijn eerste premie op en weer moest Den
Hartog persoonlijk ingrijpen, om de vier demarranten tot de orde te roepen. Het was nog te
vroeg om een duidelijke afscheiding teweeg te brengen en Almelo aanschouwde
dan ook „la groupe toute fermee". Helaas ontstond hier een ernstige
valpartij, waarvan Kerkwijk wel in 't bijzonder de dupe werd. Een plots
overstekende kat sprong in zijn voorwiel en met Nikkesen en v. d. Weetering,
kletterde hij erg hard tegen het wegdek. Ja Wim, zoals met alles wordt men
pas “groot" door vallen en opstaan. Wielrenner zijn is gemakkelijker
gezegd dan gedaan en slechts de allerhardsten slagen. Dit voorval had
de groep verbrokkeld en veertien renners, t.w. Gerrit Pluimers, Van Leeuwen,
Bossink, Henk de Jong, Osendarp, Wellinghof, Aarts, Van Dijk, v. d. Lee, Emo,
Martin de Jong, Heusinkveld, Schuitema en Hinsenveld, konden slechts met
behulp van de spoorbomen te Vroomshoop weer aansluiten. Van Ginneken leed
daarna framebreuk en kon aldus achter deze kans een punt zetten. Het plaatsje Den
Ham inspireerde Ferdi Boonman en nadat ook Martin de Jong, Jan Pieterse, Jan
Boog, Jan Fransen en Jan van Geel zich bij hem voegden, begon door de harde
en geslaagde tegenaanval van de groep de aftekening zich reeds te
onderscheiden. Er moeten weer renners lossen, die tegen dit geweld niet
opgewassen waren. In de
“afzink" van de Nijverdalse Berg, waar Duyker zijn tweede premie won,
gingen wederom Pieterse, Van Geel en Boonman met Broekmans en Van Smirren aan
de haal. Dat was kwaliteit en slechts een keiharde reactie lostte deze
insubordinatie op, ten koste van Greuter, die eraf moest. Wat was het
anders levendig, want nauwelijks waren de gemoederen wat gekalmeerd, of Leo
ter Riele patste weg en zijn vervolgens zeven kilometerslange solo vormde wel
een van de hoogtepunten in deze perfect georganiseerde wedstrijd. De strijd
begon zich verder toe te spitsen, het ging harder en harder met als gevolg,
dat Emo, Henk de Jong, Motke, Broekmans, Ottenbros, Hermens, Duyker, Van
Smirren, Van Dijk en Van Lachterop bijna het bootje misten. Met vereende
krachten slaagde dit tiental erin terug te komen, hoofdzakelijk echter door
het geklungel voorin. Dokter en Van Geel (te veel gedaan, manneke!) konden
deze vreugde echter niet delen; hun arsenaal was en bleef leeg. Bij
Diepenveen streek de ploeg Hermens weer op de eerste groep neer. Men sjaste
toen in een droog tempo door, dat Voor Piet v. Dijk teveel werd. Dit gold
niet voor Jan Pieterse, deze onvermoeibare strijder trok er weer op uit en
met deze geslaagde demarrage scheen de wedstrijd beslist. Deze laatste Den Hartog,
Fransen, Haast en weer Den Hartog, nu met Rijkers, Hermens, v. Espen en Van
Dongen, om beurten vochten ze als leeuwen terug. Die dekselse Pieterse moest
teruggehaald worden en pas zeven km voor het einde slaagde Van Espen er
definitief in om hem te gaan halen. Niet echter alleen, want ook Hermens en
Den Hartog waren present met de op het nippertje meegesprongen Van Dongen. Dit was de klap
en eendrachtig samenwerkend, stormde het vijftal naar de meet. Den Hartog
werd echter wreed gestoord in deze opmars; een lekke band op Leo van Dongen
spurtte toen voor Jan Pieterse en Leo Hermens naar een klinkende victorie.
Slechts zelden werd een koers met een dergelijk prachtig slot bezegeld! BRON:
JAN BALDER Amateurs: 1. Van Dongen (Made), 34. De Jong
(Breda), 35. Den Hartog (Zuidland), 36. Schouten (Wognum), 37. Zoontjes
(Tilburg). Gewonnen premies:
Enschede: Jurrie Dokter. Ootmarsum (Kuipersberg): 1. Duijker, 2. Haest, 3.
Heusinkveld. Nijverdalse Berg: 1. Duijker, 2. v. Espen, 3. Boog, 4.
Cornelisse, 5. Zoontjes. Almelo: 1. v. Vleuten, 2. Zwienenberg. Deventer: 1.
Henk de Jong. Strijdlustigste
renner Jan Pieterse; Suikerprijs (pechprijs): Arie den Hartog. RONDE VAN
TWENTE.(1963.03.30) AD VAN
KEMENADE grijpt zege in tweede RONDE
VAN TWENTE Na massale eindsprint
van meer dan zeventig renners ! Even leek het er
op dat de Arnhemmer Cees van Espen, die te elfder ure dispensatie had
gekregen te mogen starten, evenals vorig jaar het stoute stukje uit zou halen
om met voorsprong de Ronde van Twente op zijn naam te brengem Hij demarreerde
toen het peloton van meer dan zeventig (!) renners de straten van Enter kwam
binnenstormen. Het attente peloton, waarin zich tal van favorieten bevonden, gaf
Van Espen evenwel geen schijn van kans; ook renners als Henk Hoekstra en Wim
Dieperink werden tot orde geroepen. Het was tenslotte de sterke Ad van
Kemenade uit Eindhoven, die bij het ingaan van de laatste bocht als eerste de
Disselweg kwam opstuiven. Juichend kwam de 22-jarige Brabander, die vorig
jaar reeds zijn kunnen toonde in tal van klassiekers (hij won door zijn
constante rijden onder meer het “Zilveren Stuur") met enkele lengten
voorsprong als eerste over de meet, luid applaus incasserend van de
duizenden wielersportliefhebbers die zich bij de finish hadden opgesteld. Het behoeft geen
betoog, dat het de jury nadien hoofdbrekens heeft gekost om de juiste uitslag
op papier te krijgen, als men weet dat meer dan zeventig renners stuk voor
stuk hun best deden om een ereplaats te bevechten. Dat hierbij geen valpartij
ontstond mag een wonder heten. Tja, een
eindsprint van meer dan zeventig renners! Een unicum voor een van
stad-tot-istad wedstrijd. Menige wielersportliefhebber zal zich afvragen of
de ruim 120 deelnemers, die 's middags door burgemeester Maaldering warm
“weggeschoten", er een „trainingsritje" van hebben gemaakt in deze
eerste „voorjaarsklassieker". Dat er bepaald niet traag gereden is, moge
echter blijken uit de totaaltijd over de Een en ander had
tot gevolg, dat, hoewel het tempo hoog lag, „de zwakke broeders" keurig
tussen de wielen bleven meedraaien. Geraakte wel eens een groepje achterop,
dan had men weinig moeite, mede omdat er weinig tegenwind was, om weer
aansluiting te krijgen met het peloton. Kortom: jammer
genoeg was het waarom voor de volgers een „dooie wedstrijd". ,,Jammer,"
reageerde de K.N.W.U.-coach Joop Middelink, die met zijn pupillen Henk
Cornelisse en Gerben Karstens deze wedstrijd volgde, ,het parcours had wel
zwaarder moeten zijn. Mogelijk was er dan meer strijd geleverd. Overigens, de
zege van Van Kemenade is fraai te noemen," gaf Middelink toe. Karstens
en Cornelisse, die ons te voren te kennen gaven gaarne van de partij te zijn
geweest in deze Ronde van Twente, hadden er nu geen spijt van. „Een koersie,
meer was het niet," gaf Gerben ons te kennen en Henk Cornelisse
reageerde: ,Ik snap niet waarom de “groten" er niet harder aan hebben getrokken.
Mij dunkt, er zat toch voldoende klasse in dit rennersveld," gaf Henk terecht
te kennen. Organisatie
perfect Overigens, de
organisatie van dit wielerevenement, dat evenals vorig jaar in handen was van
het Wielercomite Enter, dit in samenwerking met de Twentsche Courant, was
weer perfect. Wedstrijdleider Jan te Paske hield op tactische wijze de touwtjes
in handen. Ook de politie toonde zich in alle plaatsen zeer actief, zodat het
talrijke publiek niet hinderlijk kon opdringen. Wat de wedstrijd
betreft, spoedig na Rijssen werd het tempo verhoogd, zodat we doorlopend een
gemiddelde van ruim Pechvogels Tot de pechvogels
behoorden ook Theo Rutten en de als amateur debuterende Fries Anne Koster,
die vol goede moed van start waren gegaan, maar na Wie gedacht had,
dat na de ravitaillering (bij Oldenzaal, na “Dan zal ik het
eens proberen," moet Hennie Schouten gedacht heb en toen hij in de
fraaie omgeving van Buurse (na Even voorbij
Haaksbergen werd ook Schouten weer door het peloton opgeslokt. En zo maakte
zich een ieder op voor de massale eindsprint in de nauwe straten van Enter.
Of zou in de laatste kilometers, evenals vorig jaar, alsnog de beslissing
vallen? Hoe het ook zij,
tevoren stond vast, dat een drietal renners niet bij de eersten zouden
eindigen. Dit waren Krabbenbos (stond bij St. Isidorushoeve met
materiaalpech) alsmede Nijkamp en Verwey, die op zes kilometer van de finish
door een valpartij werden uitgeschakeld. Schermutselingen Een en ander
geschiedde doordat de renners toen reeds bezig waren positie te kiezen voor
de op handen zijnde eindsprint. Tevoren probeerden, zoals in de aanvang vermeld,
Van Espen, Henk Hoekstra - die weer „lekker draaide" - en Wim Dieperink,
nog een beslissende demarrage te forceren. Het bleef bij deze
schermutselingen en zo stormde de meute zij-aan-zij door de straten van
Enter, waar dichte rijen toeschouwers de renners vurig aanmoedigden. Jammer
was het, dat bij het ingaan van de laatste bocht op de Disselweg een aantal
renners ten val kwam (o.a. Henk Koopmans, Jan Koster en Wim Breeuwer) en dus
uitgeschakeld werden voor deelneming aan de eindsprint. Overigens, ook de
dapper strijdende Wim van Smirren, die door materiaalpech achterop was
geraakt en juist in de straten van Enter weer aansluiting met het peloton had
gekregen, kreeg geen kans om naar een ereplaats te sprinten. BRON:BEN
ZOMERDIJK Amateurs: Premiesprints: te
Hengelo: R. Paul en te Ootmarsum: H. van Gent. Ad van Kemenade
werd na afloop door de directie van de Twentsche Courant in de gele trui
gehesen. Tevoren was de
trotse winnaar door de rad-van-de-tongriemgesneden wielercommentator Dick
van Berkum aan het talrijke publiek voorgesteld. De duizenden enthousiaste
kijkers, die naar het wielerdorp Enter waren gekomen, gaven Van Kemenade, die
het komend seizoen ongetwijfeld nog meer van zich zal doen spreken, een verdiend
applaus. RONDE VAN
UBACHSBERG.(1963.06.09) Amateurs: 1. H. Steevens (Elsloo), Nieuwelingen: 1. H. Delnoy (Vijlen) RONDE VAN
ZUID-HOLLAND.(1963.09.01) JAN BOOG winnaar van
tweede lustrumronde van Zuid-Holland Uit handen
van de heer Westerlaken, consul van Zuid-Holland mocht Jan Boog als trotse
winnaar van de tiende wielerronde van deze provineie, de bloemen in ontvangst
nemen. Na 85 van deze Het grootse
wielerfestijn, dat de H.R.C. Hollandia in samenwerking met het Amsterdamse
Olympia organiseerde, bood de wielerliefhebbers twee voortreffelijk geslaagde
wielergevechten van de lange adem. Over de S. Pellegrino-wedstrijd vertelt
collega Jan-Cornelisse u het een en ander, het verhaal van de laatste
vaderlandse klassieker volgt hier. Om 14.30 uur kwam
de loco-burgemeester A. P. van der Sande opnieuw in actie. Nu om het
startschot te lossen voor heer Kuyters troetelkind, de Ronde van
Zuid-Holland, die hiermede het tweede lustrum beleefde. De honderd deelnemers
zetten er aanstonds zulk een hoog tempo in - de snelheidsmeters in de
volgauto's schommelden tussen de 45 en Achterblijvers
vielen er genoeg te noteren. De eerste was Hopman, gevolgd door De Wit,
daarna Wellinghof en Neleman, die allen met een lekke tube sukkelden. Na een half uur
koers stond Leyten, een van de pupillen van Toon Simons, langs de kant met
een gebroken crankstel. Weer wat verder losten een drietal runners, maar
sprinter Chris Kipping kon dank zij een formidabele inspanning weer in het
peloton terugkeren. Inmiddels - en dat was voor de insiders een verrassing -
moest Fahrenhout uit het peloton lossen. Wat de Amsterdammer Van Wijk daarentegen
scheelde is niet bekend, maar hij liet zich “uit de wielen vallen",
maakte gedecideerd rechts om keert en verdween in tegenovergestelde richting. Op het smalle
weggetje tussen Nieuwe Brug en Goejanverwelle begonnen de eerste gaten in
het peloton te vallen. Sterke coureurs moesten de door hun mindere collega's
aangerichte schade met forse paces herstellen. Bij het voor de eerste keer
Gouda binnenrijden draafden de twee in het geel-rood van Van der Laan's vleeswaren gestoken renners,
Jan Boog en Wim de Jager voor de gesloten gelederen uit. Maar bij Stolwijk
was de leiding in handen van de verdedigers van “Wielersport's"
kleuren. Lachterop, T'e Riele en Sachs, vergezeld van Van der Hulst, draafden
lustig voor de meute uit. Boog, De Jager, de gebroeders Ouwerkerk, Dok,
Braspenninckx en Van Smirren konden in gezamelijke inspanning het gat
overbruggen en wat ongelooflijk scheen was gebeurd: het veld was voor de
rest van de koers gezien. Een achtervolgende groep met sterke kleppers als
Van Klooster, Koopmans, Kloosterman, Rudie Liebrechts, Barendrecht,
Ruizeveld, Van Dongen, Hanegraaf en Van Amsterdam kon de achterstand niet
meer goed maken en werd gestadig verder teruggeslagen tot uiteindelijk acht
minuten achterstand. Mooie inspanning Martien de Jong,
nog een Breda-Bierman, had op dat moment van spectaculaire aanvallen en
tegenaanvallen de grote pech lek te rijden. De schitterende inspanning die
hij deed om in de veilige beschutting van de groep terug te keren leek aanvankelijk
te zullen slagen. Maar met de achterste gelederen al in zicht, werd een
nieuwe tempo-slag van voren hem noodlottig. Even zo goed was het een van
mooiste momenten van de wedstrijd, welke daar door jou, Martien, werd
geleverd. Niet alleen van voren wordt geknokt, ook van achteren kan men soms
boeiende strijd beleven. Maar terug naar
de voorste rijen. Bij kilometer 102 moest de jonge amateur Van der Hulst de
tol van zijn inspanningen betalen en afhaken. Braspenninckx, Lachterop, De
Jager, Boog en Dok verrichtten daar het paardewerk. Maar niemand zal het
kunnen bestrijden, dat De Jager daarbij het leeuwendeel voor zich opeiste.
Zijn herhaalde demarrages hielden de vaart in de groep, hoewel hij het
beoogde doel er niet mee bereikte. De groep bleef bij elkaar en de eindsprint
moest de beslissing brengen. Jan Boog, die naast uitstekend benenwerk ook het
hoofd gebruikte - wat een renner tot een compleet coureur maakt - bewees
daarbij opnieuw een uiterst snelle jongen te zijn door Te Riele en De Jager
respectievelijk naar de tweede en derde plaats te verwijzen. BRON: JOOP DE
JAGER Amateurs: 1. J. Boog, Laren, de Niet alleen aan
de eersten maar ook aan de laatsten hulde voor hun dapper, dikwijls in alle
eenzaamheid gestadig doorzetten. ROOSENDAAL.KERMIS
RONDE.(1963.09.05) RONDE VAN
ROOSENDAAL: ALWEER LEO VAN DONGEN In de woonplaats
van Sjef van de Vijver en Gerrit Voorting is donderdag een druk bezochte
Ronde van Roosendaal voor amateurs verreden. Ongeveer zevenduizend
wielerliefhebbers zagen na een nu en dan opwindende koers, die pas op het
laatste ogenblik nog doorgang vinden kon (dankzij de medewerking van het K.N.W.U.-sportcommissielid
Van de Vijver en Toon Simons wiens hulp eveneens werd ingeroepen zodat deze
wedstrijd gelukkig niet sneuvelde, zoals nog moest worden gevreesd), al die
opgetogen wielerfans zagen Leo van Dongen, die als favoriet vertrokken was,
in een felle eindsprint Piet Cooremans, Jan Pieterse en Ad Russens achter
zich houden en glansrijk zegevieren. Ongetwijfeld een
bijzonder geslaagde ronde, waarbij we niet willen nalaten de aandacht erop te
vestigen, dat geen der deelnemers aanspraak op reis- of andere vergoedingen
heeft gemaakt. Dit mag wel eens een keer aan de balk! Amateurs: 1. Leo van Dongen, Made, (tevens winnaar van de prestatiepremie), de
ROTTERDAM.CROOSWIJK.(1963.07.28) COEN VISSER
EERSTE VAN ZES KOPLOPERS IN ROTTERDAM-CROOSWIJK Na een derde
gedeelte van de honderd kilometer-race voor amateurs in Rotterdam-Crooswijk
sprong de Zuidhollander Farenhout uit het peloton weg en gooide de lont in
het kruitvat. Maar niet hij ging met de eer strijken, nee, die was voor zes
anderen nadat de hele zaak in brokken was geslagen. Van dat half dozijn ging
Coen Visser als eerste over de streep. Ook bij de
nieuwelingen een beslissing in de eindsprint na Nieuwelingen 60
km: 1. H. Vogelaar, Rotterdam, in 1.25.27; 2. P.
Breur, Nieuwe Tonge; Amateurs 100 km: ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1963.04.30) Grandiose
overwinning van Piet Rentmeester en schitterend
debuut van Cees Snepvangers Piet Rentmeester
en Cees Snepvangers weerstonden in de 23e Ronde van Feijenoord veertig
kilometer lang alle felle aanvallen van hun belagers. Zij hielden zich niet
alleen de verbeten vechtende achtervolgers Ad Biemans en Kees van Amsterdam
van het lijf, maar ook alle uitvallen, die Peter Post tot in de laatste
kilometer deed. Piet Rentmeester
veroverde de zegekrans; zijn tweede overwinning in drie dagen. 's Zondags
had hij immers de voorwedstrijd van Parijs-Brussel op zijn naam geschreven.
Cees Snepvangers beloning was de leidersprjjs; een mooier debuut had hij
zich nauwelijks kunnen denken. Een chronologisch
verslag van,deze perfect door Rennersclub „Feijenoord"
georganiseerde wedstrijd moet u in “Wielersport" niet verwachten; meer
een soort nabeschouwing. Het was een
hartverwarmend gezicht de tienduizenden belangstellenden om het Nauwelijks was
het startschot gelost of Michel Stolker, Piet van Est, Miel Verstraete en
Gerard Wesseling staken het eerste vuurwerk af in deze van het begin tot het
einde spectaculaire wedstrijd. Ook Dick Enthoven reed een twintig kilometer
lange solovlucht, welke teniet werd gedaan door het jagende peloton. Francs
Balvert, Ad Biemans, Cees Snepvangers, Eugene Beckers, Toon Rutte, Theo
Sijthoff, Cees Lute, Kees van Amsterdam, Miel Verstraete en niet te vergeten
Jan Janssen staken ook hun neus aan het venster. De oudere garde Wim en Piet
van Est, Michel Stolker, Piet Damen, Peter Post en in de slotfase vooral
Piet Rentmeester toonden echter hun kunde en smoorden alle aanvallen, totdat
de routine van laatstgenoemde en het jeugdig enthousiasme van Snepvangers de
ideale combinatie vormden voor bovengenoemde, geslaagde ontsnapping. AMATEURS REDEN 'S
MORGENS De 130 amateurs,
die in de ochtenduren een wedstrijd over Van Noord moest
echter de tol voor zijn vroegere inspanningen betalen en verdween uit het
eerste gelid. Bij het ingaan van de laatste ronde deed Van Middelkoop een
geslaagde uitval, welke hem een winst opleverde van een tiental meters voor
de aanstormende Rudi Liebrechts, die een goede tweede werd. Profs en
onafhankelijken: 1. P. Rentmeester, Amateurs: ROTTERDAM.WITTE
DORP.(1963.06.29) Nieuwelingen: 1. H. Vogelaar, 2. P. Kettenis, 3. H. Uitenbogaart, 4. B.
Bravenboer, Adspiranten: 1. W. Koopman, 2. D. v. Kerpel, ROTTERDAM-DEN
HAAG.STEDENONTMOETING.(1963.10.06) ROTTERDAM
VERSLAAT DEN HAAG IN STEDENONTMOETING Manus Brinkman
won op overtuigende wijze de hoofdschotel van de stedenontmoeting
Rotterdam-Den Haag. In de eindsprint voor A-klassers, welke openstond voor
profs, onafhankelijken, amateurs en enkele geselecteerde nieuwelingen, was
hij de snelste van een kopgroep van zes man. Brinkman heeft
een ieder duidelijk gemaakt dat zijn conditie niets te wensen overlaat en dat
hij - al is hij dan de nestor der vaderlandse cycle-crossers - het komende
veldrittenseizoen beslist terdege mee wil tellen. Veel
belangstelling, zowel van renners als van supporterszijde, bestond er voor
de op 6 oktober in de Spaanse polder te Rotterdam verreden stedenontmoeting
tussen de Maasstad en de Residentie. De Rotterdamse club De Pedaalridders
nam niet alleen het leeuwendeel der organisatie en voorbereiding voor haar
rekening, maar haar renners waren het ook die met het merendeel van de
prijzen naar huis toe gingen en in feite de Hagenaars met kous op de kop naar
de Hofstad terug zonden. Nu kon Den Haag ter verontschuldiging aanvoeren dat
zij zowel per club - alleen Sparta en De Spartaan hadden renners afgevaardigd
- als per hoofd ver in de minderheid waren, maar uiteindelijk blijft dat
maar een doekje voor het bloeden. In alle categorieen waren van 50 tot 70 ,deelnemers,
bij de veteranen zelfs nog 20, die voor een levendig en afwisselend
strijdbeeld zorgden. Het is ondoenlijk om per wedstrijd het verloop te
verhalen, vandaar dat met het vermelden van een uitgebreide uitslag wordt
volstaan. Rest nog te vermelden dat alleen de eerste tien van de A- en B-klasse-uitslag
voor de stedenontmoeting tellen. A-klasse: 1. H. Brinkman (De Pedaalridders), B-klasse: Veteranen: A-Adspiranten, B-Adspiranten, Clubklassering: 1. De Pedaalridders (Rotterdam), 44 pnt.; 2. Sparta (Den Haag), 22
pnt.; 3. Apollo (Rotterdam) 14 pnt.; 4. Rotterdamse Leeuw, 8 pnt.; 5. Coureur
(Vlaardingen), 8 pnt.; 6. De Spartaan (Den Haag), 7 pnt.; 7. Feijenoord (Rotterdam),
5 pnt. Totaal: 1. Rotterdam, 79 pnt.; 2. Den Haag, 29 pnt. ROZENBURG.(1963.06.19) Nieuwelingen: 1. Gaby Minneboo; RUCPHEN.(1963.09.22) IN RONDE VAN
RUCPHEN ZEGEVIERDE GERBEN KARSTENS Na geruime tijd
heeft Wout Wagtmans weer eens van zich doen spreken. Niet vanwege prestaties
op de fiets of in het vervoerbedrijf, dat overigens uitstekend marcheert.
Woutje wilde aan de Ronde van Rucphen, de gemeente waarin hij woonachtig is,
extra kleur verschaffen door bet beschikbaar stellen van een wisselprijs. Het
is een schitterende trofee geworden, bestaande uit een prachtig bewerkt
embleem uitgevoerd in messing en rood koper en bekroond met een in zilvermetaal
gehouden valhelm. Het werd vervaardigd door leerlingen van Hispano Suiza te
Breda, ongeveer gelijk aan de-wisselprijs die ook in de Acht van Chaam voor
de amateurs beschikbaar was. Het Rucphense comite was uiteraard bijzonder
ingenomen met dit machtig mooie kleinood en de deelnemers aan de deze zondag
verreden ronde - onder enorme belangstelling - hebben zich extra ingespannen
om er zich meester van te maken. Dit gelukte
tenslotte Gerben Karstens, die in een felle eindsprint Gerrit de Wit en Leo
van Dongen achter zich liet. Wegens afwezigheid van Woutje - hij vertoefde
in het buitenland - heeft de voorzitter van het organiserende comite, de
heer Nuyten-de trofee aan Gerben Karstens, die haar een jaar in bezit mag
hebben, uitgereikt. De koersontwikkeling is bijzonder aantrekkelijk geweest.
Intussen heeft een vijftal der sterksten uit het veld, tw. Karstens, De Wit,
Leo van Dongen, Rik Wouters en Liebregts een dertigtal kilometers voor het
einde het nog zeer grote peloton de hielen laten zien en heeft in door de
hoofdmacht tot de orde konden worden geroepen. Men was in Rucphen allerminst
zuinig met premies, een element dat steeds bijzonder veel spanningen teweeg
brengt. Amateurs: 1. Gerben Karstens, Leiden, de Nieuwelingen: 1. Rini Wagtmans, Zundert, de Adspiranten ( |