JAARGANG 1963

                              WEDSTRIJDEN O T/M R

OCHTEN.(1963.07.13)

Amateurs: 1. Gerrit van Lith; 2. Rien van Boxtel; 3. Gerard Hairwassers;

 

OLDEBROEK.(1963.06.08)

Amateurs: 1. Rien van Boxtel; 2. Henk Nieuwkamp; 3. Ko Niemeijer;

Adspiranten: 1. G. Breman; 2. J. Veerman; 3. H. Elsinga;

 

OLDEBROEK.(1963.08.24)

Amateurs: 1. Frans Evers; 2. Rinus Hoogerland; 3. Piet de Haan;

 

OLDEBROEK.(1963.09.07)

Nieuwelingen: 1. T. Groen, Vollega, 80 km in 2.6.12; 2. G. Stein­bach, Kampen; 3. E, Koster, Leeuwarden; 4, H. v. d. Brink, Oldebroek; 5. E. Dickhof, Oosterwolde; 6. H. Hinseveld, Enter; 7. H. Luchies, Hollandsche Veld; 8. W. Derkink, Hengelo; 9. J. Kersten, Nijmegen; 10. G. Bongers, Voorst.

Amateurs: 1. W. van Dok, Enkhuizen, 100 km in 2.29.8; 2. H. Kuiper, Nieuw Amsterdam; 3. A. Koster, Leeuwarden; 4. G. Oudshoorn, Vinkeveen; 5. J. van Dam, Zwolle; 6. T. Oudshoom, Vinkeveen; 7. J. Bols, Hoogeveen; 8. P. Schreur, Wolvega; 9. C. Fonteyn, Wormer; 10. S. van Dok, Enkhuizen.

 

OLYMPIA’S TOUR.(1963.05.25.T/M 30.05)

Olympia’s Tour 1963 weer een met volop strijd

Bloemen geurden op de eerste dag van Olympia's pronkstuk. Bloemen voor de kampioenen in Amsterdam, bloemen - geel en blauw en wit - langs de Hollandse wegen, bloemen voor de winnaar in Schiedam. Jaap Oudkerk torste 's avonds de fraaiste ruikers. Als Nederlands snelste achtervolger ont­ving hij al in de hoofdstad een welig boeket. Als rapste ,sprin­ter" van de karavaan verdiende hij een tweede frisse bos. De Oostzaner was een opvallende figuur geweest in de openings­rit. Niet als een favoriet gestart, accentueerde hij plotseling zijn bedoelingen op de weg. In vier, vijf klassiekers had hij adem vergaard en kilometers in de gespierde benen geperst en zie: tussen al die vurige strijders lichtte zijn talent op, gelijk Mars aan de vroege avondhemel. Twee indrukwekkende solo's van Oudkerk gaven de verslaggevers stof tot schrijven. In de lange schaduw van de zender Lopik tuimelde hij over de Belg Stevens tegen de straatstenen. Ploegleider Piet van Heusden schoot als een havik toe, “stak" als de weerlicht een nieuw voorwiel en snelde naar de klapwiekende karavaan: Rijkers, Schuuring en Paul terug. Wachten op Oudkerk!" Het hoefde niet meer. In het tempo der achtervolgers en in zijn bekende stijl - ritmisch het hoofd schuddend van links naar rechts. van rechts naar links - draafde Oudkerk op het peloton af, alsof “ze" daar geen moyenne van 45 kilometer draaiden. Jaap had de volgauto's al bereikt, toen zijn makkers hem de hand reikten. Goed een minuut later waren de “blauwen" van Het Parool weer in de hoofdmacht opgenomen. De tweede stunt verrichtte Oudkerk in de beslissende fase. Zich kansloos we­tend tussen een keur van sprinters, kromde hij een kilometer voor het einde de rug. Krampachtig het stuur omklemmend en heupwiegend alsof hij een echte achtervolging reed, zo rende hij uit de wild steigerende meute weg. Twee, drie, vier meter. Zelfs Leo /van Dongen, in wiens spoor ,stayer" Jacques van der Kloot meedraafde, kon de ontketende Jaap Oudkerk niet meer achterhalen.

De balans was snel opgemaakt in de vroege voorjaarsavond. Alle 66 amateurs stormden twintig minuten eerder dan ver­wacht over de finish. Slechts de Amsterdammer Wim Kennis, getroffen door pech, moest met (kleine) achterstand aan de volgende etappe beginnen. Geen historische aantekeningen dus van de eerste race? T'och wel. Het gemiddelde van 42 kilometer per uur beloofde alles voor de komende dagen en de favorieten waren gewaarschuwd voor de aspiraties van Arie den Hartog, de getipte winnaar. Een keer schoot de frele Zuidlander als een vlam uit het peloton in gezelschap van de “ontdekking" Fred van Lachterop, Siem Arts, Chris Duyker en Henny Schou­ten. Ze hadden eendrachtig samenwerkend al vijfhonderd me­ter veroverd, toen in Pijnacker de spoorbomen daalden, erg langzaam, maar snel genoeg. Tenslotte leerde deze “vlakke" koers, dat Belgie een gewiekst zestal had afgevaardigd. Attent voerden de rode duiveltjes net altijd de meute aan, als de weg zich versmalde. Dat de atletische Martin van de Bossche - voorbeeldig gedekt door zijn ploegmakkers - drie, vier demar­rages niet kon bekronen, was te wijten aan de verre Neder­landse horizon, waarheen de wegen zich altijd verbreden ...

FANTASTISCH

Fantastisch toch: het tempo, in de eerste rit zo verbluffend hoog, benaderde in de ochtendetappe van zaterdag het moyenne van 45 kilometer. Het onvermijdelijke gebeurde. De zwakkere amateurs en de sterken, die nog aan hun conditie moesten schaven, vielen in de driftige jachten van het peloton af, als rijpe yellows van zwiepende bomen. Al in Rotterdam zaaiden wakkere jongens onrust: Andre van Aert flitste weg, Jos Lin­ders sprong, de levenslustige Hagenaar Gerrit van Noord „nam" honderd meter. Gillende sirenes in de druk bevolkte straten, nerveuze ploegleiders in het spoor van de jachtende karavaan. Tussen Schiedam en Breda (117 kilometer) ontwik­kelde zich een wielerslag, die de gemoederen heftig beroerde. De toeschouwers, die langer aan de weg vertoefden, genoten ook van een sportief ,hoogtepunt" aan de staart van de lang­gerekte groep. Journalisten kenden 's avonds Jac. Schouten de prestatieprijs toe. De taaie Wognummer - begin april getroffen door een gekneusde schouder - viel in Noordenbosch zo on­gelukkig tegen het asfalt, dat hij op de nauwelijks geheelde plek een stekende pijn voelde. Een breuk misschien? Jac. Schouten verdiepte zich er niet in en beklom weer de fiets. Veertig kilometer had hij nog te rijden. Veertig kilometer koer­sen in eenzaamheid. Geen auto's, geen renners, alleen een handvol klappende toeschouwers. Hij haalde Breda, de dap­pere Westfries, maar staan kon hij niet meer. Hij viel in de armen van zijn mecanicien en huilde. Hij huilde minuten en riep au-au, als dokter Rolink zijn schouder betastte. Uitge­koerst nu? Voor de zoveelste keer in de geschiedenis van de Wielersport toonde een renner, wat werkelijk sport is. Jac. Schouten wist, dat de dokter „nee" zou zeggen, hij kende de aard van zijn blessure en toch: “Mag ik vanmiddag weer star­ten, dokter?" Hij mocht niet. Maar en zijn makkers van Ca­ballero en de volgers bewaren aan de Wognummer een zeld­zame herinnering uit een sprankelende koers. Een schitterende koers: terwijl Lute en Coevermans de pech van hun makker De Rooy duur moesten betalen terwijl Julien Stevens in een adembenemende achtervolging zijn zoveelste val „goed" maak­te, rukten in Hoeven (90 km) acht renners zich van de ver­brokkelde hoofdmacht los: Theo Rutten (RIH-Sport), Gerben Karstens (Avia), Martin van Ginneken en Arie Drop (55 dagen in Peking), Wim de Jager (Caballero), de Belg Joske Dries (Vredestein), de onblusbare Cor Schuuring (Het Parool) en.. Jaap Oudkerk, die als een sperwer toehapte. Het sein voor een wapenstilstand? Amateurs rekenen nog niet. Amateurs vlam­men altijd, ongeacht de consequenties. En Oudkerk vond het best, waarom niet. Zijn voorsprong mocht gerust wat groeien. Zo hoog voerden de acht het tempo -op (bijna vijftig kilometer per uur), dat achterin de pech nu “alles" kostte, dat in de mid­denmoot de “kleinen" naar adem snakten, dat een scherpe af­scheiding op handen was. Op handen. Meer niet. Weliswaar scheurden Toon Rijkers, Jan Boog, Willy Heyns (voor het eerst in het nieuws) en Cees van E'spen zich van het peloton los, weliswaar ook waaierde onder de geseling van de snelheid het rennersveld uiteen, maar in het zicht van Breda vouwde Voor de ogen der verbaasde volgers de harmonica zich toch weer samen. Terwijl voorin het Belgske Dries (20) koppie-koppie gebruikte en zijn Nederlandse vrienden het beulswerk toever­trouwde, zakten Jaap Oudkerk en Cor Schuuring (kramp) schokschouderend terug. Zij worden opgenomen in de groep Rijkers en Voor de Baroniestad nog opgeslokt door een derde, een vierde, een vijfde peloton. De guitige Dries had net de lach van een overwinniing achter een maskertje weggeborgen, toen bijna compleet de hoofdmacht arriveerde. Op een minuut... Wat geen amateur in ,de bewogen ochtend was gelukt, konden Den Hartog en Stevens wel over de 27 kilometer van de tijdrit. Zij ontrukten, op de ideale Brabantse koerswegen, minuten aan klasrijke tegenstanders en de gewiekste Zuidlander, die zich 's morgens had gespaard, trok het leidersshirt aan. Zou hij, gelijk Nijdam het vorige jaar, gezag gaan voeren in de Toer?

KOERSHONGER

Trappelend van koershanger stonden de 65 renners zondag aan de start in Hilvarenbeek, waar het groen baadde in de zon. Uitgerekend volgens het tijdschema - Olympia verricht elke dag wonderen - stortte de meute zich in het Brabantse hout, dat pronkte in de lichte lente. De renners konden het avontuur nog niet. Zelfs hadden enkele ploegleiders verzuimd, hun jongens in te lichten over het “genadeloze" circuit rondom Heerlen. De ,aanloop" van 150 kilometers zou, zo verwachtten de kenners, in wandeltempo worden afgelegd. Voor de heuvels moest de karavaan krachten sparen. Jawel. De eerste slag in een ,razend" peloton viel tussen de dorpelingen van Wester­hoven (32 km), waar Jaap Oudkerk tegen een vluchtheuvel botste. Wankelend bereikte hij weer zijn fiets, „au" roepend en huilend legde hij honderd meter af. Maar wat is er te willen met een gekneusd bovenbeen? „In de auto," gelastte dokter Rolink, „en gauw!" In Nederweert gaven dertien waaghalzen

le ETAPPE AMSTERDAM-SCHIEDAM (162 KM)

1. Oudkerk 3.34.43 (met tijdbon.); 2. Van Dongen 3.35.15 (met tijd­bon.); 3. v. d. Kloot 3,35.30 (met tijdbon.); 4. Dries 3.35.45; 5. v. d. Bossche z.t.; 6. De Wit_ z.t.; 7. Den Hartog z.t.; 8. Paul z.t.; 9. Visser z.t.; 10. Cornelisse z.t.; 11. ex aequo: Schuuring z.t.; Van Kemenade z.t.; Van Dijk z.t.; Pieterse z.t.; Boog z.t.; Buuts z.t.; Van Aert z.t.; Heyst z.t.; Aarts z.t.; Schuling z.t.; Van Gent z.t.; Breeuwer z.t.; Klooster z.t.; Koopmans z.t.; Sachs z.t.; Balvert z.t.; Pels z.t.; Alt­huizen z.t.; Krabbenbos z.t.; De Jager z.t.; Peters z.t.; Van Espen z.t.; Stevens z.t.; v. d. Vloet z.t.; Booms z.t.; Fransen z.t.; Schouten za.; Linders z.t.; Karstens z.t.; Van Heyst z.t.; Verwey z.t.; Duyker z.t.; Drop z.t.; Meyer z.t.; Van Ginneken z.t.; Ottenbros z.t.; Zomer z.t.; Boonman z.t.; Lute z.t.; Koevermans z.t.; De Rooy z.t.; Van Lachterop z.t.; Barten z.t. Rutten z.t.; Gerrits z.t.; Nikkesen z.t.; Motke z.t. 58. Schouten z.t.; 59. Wellinghof z.t.; 60. Rijkers z.t.; 61. Heyns z.t.; 62. Greeter z.t.; 63. Hoekstra z.t.; 64. De Jong z.t.; 65. Van. Noord z.t.; 66. Kennis 3.37.41.

Algemeen ploegenklassement na de eerste dag: (Martini-trofee)

1. Het Parool 10.47.13; 2. Breda-Bier 10.47.15; 3. Vredestein z.t.; 4. Polynorm z.t.; 5. Caballero z.t.; 6. Wielersport z.t.; 7. 55-Dagen­in-Peking z.t.; 8. R.I.H.-Sport z.t.; 9. Avia-Nederland z.t.; 10. Olympia z.t.; 11. Felix-Bonzo z.t.

Premiesprint te Nootdorp: 1. Paul 3 punten; 2. Van Noord 2 punten: 3. J. Boons 1 punt.

De prestatieprijs in de eerste etappe werd toegekend door de pers aan J. Oudkerk. Deze prijs werd gewaardeerd met een horloge van de Fortis-Uhren.

Volgorde van aankomst met gemaakte tijden in het eerste gedeelte van de tweede etappe SCHIEDAM-BREDA, afstand 108 km:

1. Dries 2.28.07; 2. De Jager z.t.; 3. Rutten z.t.; 4. Karstens z.t.; 5. Van Ginneken z.t.; 6. Drop z.t.; 7. Paul 2.29.15; 8. Cornelisse z.t.; 9. Visser z.t.; 10. Van Dongen z.t.; 11. Linders z.t.; 12. Van Aert z.t.; 13. Duyker z.t.; 14. De Wit z.t.; 15. ex aequo: Oudkerk z.t.; Schuuring z.t.; Van Kemenade z.t.; Van Dljk z.t.; Den Hartog z.t.; Pieterse z.t.; Boog z:t.; Heyst z.t.; Van Aart z.t.; Hoekstra z.t.; Breeuwer z.t.; Althuizen z.t.; Krabbenbos z.t.; Peters z.t.; Van Espen z.t.; Stevens z.t.; Boons z.t.; Fransen z.t.; Schouten z.t.; Van Heyst z.t.; Verwey z.t.; Gxeuter z.t.; Meyer z.t.; 38.. Heyns 2.29.26; 39. Rijkers 2.30.09; 40. Buuts 2.30.37; 41. Barten 2.30.48; 42. Pels 2:30.56; 43. Van Lachterop z.t.; 44. v. d. Vloet z.t.; 45. Boonman z.t.; 46. Koopmans z:t.; 47. Ottenbros z.t.; 48. Van Gent z.t.; 49. v. d. Bossche z.t.; 50. Schuling z.t.; 51. v. d. Klooster z.t.; 52. v. d. Kloot z.t.; 53. De Jong z.t.; 54. Balvert z.t.; 55. Sachs 2.33.42; 5'6. Zomer z.t.; 57. Koevermans 2.37.42; 58. Wellinghof z.t.; 59. Lute z.t.; 60. Gerrits z.t.; 61. De Rooy z.t.; 62. Van Noord z.t.; 63. Kennis z.t.; 64. Schouten 2.38.17; 65. Nikkesen 2.38.24; 66. Motke 2.41.06.

Uitslag tweede gedeelte van de tweede etappe, tijdrit over 24 km:

1. Den Hartog 33.52; 2. Stevens 34.05; 3. Pieterse 34.17; 4. Oudkerk 35.05; 5. en 6. Schuuring en v. d. Kloot 35.06; 7. Dries 35.0"7; 8. Van Dongen 3'5.11; 9. De Wit 35.12; 10. Van Espen 35.13; 11. Duyker 35.15; 12. Karstens 35.21; 13. Haast 35.28; 14. Buuts 35.36; 15. De Rooy 35.39; 16. v. d. Bossche 35.45; 17. Visser 35.51; 18. Rijkers 35.52; 19. Cornelisse 35.57; 20. en 21. Drop en Barten 36.07; 22. Boons 36.13; 23. Verwey 36.19; 24. Heyns 36.20; 25. Paul 36.21; 26. Linders 36.22; 27. v. d. Vloet 36.23; 28. en 29. Van Aert en Rutten 26.24; 30. Hoekstxa 36.25; 31. Van Dijk 36.19; 32. Peters 36.31; 33. Van Heyst 36.39; 34. Van der Klooster 36.42; 35. Breeuwer 36.43; 36. Van Ginneken 36.44; 37. Schouten 36.45; 38. Boo~nman 36.47; 39. Krabbbenbos 36.48; 40. Koopmans 36.51; 41. Fransen 36.53; 42. en 43. Kennis en Meyer 37.00; 44. Van Lachterop 37.03; 45. Van Noord 37.04; 46. Boog 37.07; 47. Van Kemenade 37.08; 48. en 49. Sachs en Pels 37.12; 50. Aarts 37.15; 51. Greater 37.29; 52. De Jager 37.31; 53. Nikkesen 37.32; 54. De Jong 37.38; 55. Balvert 37.41; 56. Koever­mans 38.03; 57. Lute 38.12; 58. Schuling 38.16; 59. Zomer 38.22; 60. Ottenbros 38.25; 61. Gerrits 38.30; 62. Althuizen 38.32; 63. Van Gent 38.59; 64. Motke 41.01; 65. Wellinghof 41.37.

Ploegenklassement van de tweede etappe:

1. Polynorm 9.11.06; 2. Vredestein 9.12.02; 3. 55-Dagen-Peking 9.13.35; 4. Het Parool 9.13.53; 5. Avia-Nederland 9.14.39; 6. Breda­Bier 9.14.48; 7. Caballero 9.15.12; 8 Felix-Bonzo 9.19.16; 9. Olympia­ploeg 9.23.42; 10. R.I.H.-Sport 9.27.22; 11. Wielersport 9.27.46.

Algemeen ploegenklassement na de tweede dag: Martini-trofee

1. Polynorm 19.58.21; 2. Vredestein 19.59.17; 3. 55-Dagen-in-Peking 20.00.50; 4. Het Parool 20.01.08; 5. Avia-Nederland 20.01.54; 6. Breda­Bier 20.02.03; 7. Caballero 20:02.27; 8. Felix-Bonzo 20.06.31; 9. Olympia-ploeg 20.10.57; 10. R.I.H.-Sport 20.14.37; 11. Wielersport 20.15.01.

De prestatieprijs weed door de pers toegekend aan de renner met rugnummer 36, J. Schouten (Caballero). De wedstrijdleider neemt aan dat deze toekenning gebaseerd is op het feit, dat deze renner met een ontwricht sleutelbeen het eerste gedeelte van de tweede etappe uitreed.

Premiesprint te Oudenbosch: 1. Schuuring 3 punten; 2. Dries 2 pun­ten; 3. Rutten 1 punt.

Premieklassement na de tweede dag: 1. Schuuring 3 punten; 2. Paul 3 punten; 3. J. Dries 2 punten; 4. Van Noord 2 punten; 5. Rutten 1 punt; 6. Boon 1 punt.

Puntenklassement (groene trui) na de tweede dag: 1. Dries 6 punten; 2. Den Hartog 8 punten; 3. Oudkerk 8 punten; 4. Van Dongen 11 punten; 5. De Wit 16 punten.

Uitslag van de derde etappe HILVARENBEEK-HEERLEN, afstand 174 km:

1. Heyns 4.31.25 (met tijdbon.); 2. Pieterse 4.32.31 (met tijdbon.); 3. De Wit 4.33.30 (met tijdbon.); 4. Visser 4.33.45; 5. Schuuring z.t.; 6. Van Lachterop z.t.; 7. Greuter z.t.; 8. De Jager z.t.; 9. Van Ginneken z.t.; 10. Rijkers z.t.; 11. v. d. Kloot z.t.; 12. Peters z.t.; 13. Haast z.t.; 14. De Rooy z.t.; 15. Koopmans z.t.; 16. Hoekstra z.t.; 17. Buuts 4.34.29; 18. Karstens z.t.; 19. Van Dijk 4.35.02; 20. Cornelisse 4.35.13; 21. Van Kemenade z.t.; 22. Boog z.t.; 23. Dries z.t.; 24. Van Espen z.t.; 25. Paul 4.35.24.. 26. Lute z.t.; 27. v. d. Vloet z.t.; 28. Duyker z.t.; 29. Van Gent z.t.; 30. Stevens z.t.; 31. Koevermans 4.35.40; 32. De Jong 4.36; 33. Linders z.t.; 34. Van Dongen 4.36.09; 35. Barten z.t.; 36. Balvert z.t.; 37. Meyer z.t.; 38. Ottenbros 4.36.12; 39. Van Aert z.t.; 40. Den Hartog z.t.; 41. Krab­benbos z.t.; 42. Fransen z.t.; 43. Gerrits z.t.; 44. Boons z.t.; 45. Sachs 4.37.11; 46. Breeuwer z.t.; 47. Schouten 4.37.45; 48. v. d. Klooster z.t.; 49. Schuling 4.37.55; 50. Pels 4.39.45; 51. Van Noord 4.39.50; 52. Verwey 4.39.55; 53. Drop 4.40.14; 54. Althuizen 4.41.18; 55. Zomer z.t.; 56. Aarts 4.42.45; 57. v. d. Bessche z.t.; 58. Wellinghof 4.46.05.

De renners J. Oudkerk, W. Kennis, W. van Heyst, F. Boonman, Th. Rutten, Th. Nikkesen en L. Motke hebben de wedstrijd ge­staakt.

De prestatieprijs, een horloge door de Fortis-Uhren (Grenchen, Zwitserland) beschikbaar gesteld, werd door de pers toegekend aan C. Haest met 57 punten.

Premiesprint te Roosteren: 1. P. Buuts 3 punten; 2. C. Haest 2 punten; 3. H. Koopmans 1 punt.

Ploegenklassement van de derde etappe:

1. Polynorm 13.41.15; 2. Caballero z.t.; .3. Het Parool 13.42.43; 4. 55-Dagen4n-Peking 1342:54; 5. Wielersport zA.; 6. Vredestein 13.43.02; 7. Breda-Bier 13.43.30; 8. Felix-Bonzo 13.46.20; 9. Avis­Nederland 13.46.41; 10. Olympia-ploeg 13.49.39; 11. R.I.H.-Sport 13.58.26.

Algemeen ploegenklassement na de derde dag (Martini-trofee): 1. Polynorm 33.39.29; 2. Vredestein 33.42.19; 3. Caballero 33.43.42; 4.55-Dagen-in-Peking 33.43.44; 5. Het Parool 33.43.51; 6. Breda­Bier 33.45.33; 7. Avia-Nederland 33.48,35; 8. Felix-Bonzo 33.52.51; 9. Wielersport 33.57.55; 10. Olympiaploeg 34.00.36; 11. R.I.H.-Sport 34.13.03.

Puntenklassement na de derde dag (groene trui):

1. G. de Wit 19 punten; 2. C. Visser 29 punten; 3. J. Dries 29 pun­ten; 4. J. Pieterse 41 punten; 5. L. van Dongen 45 punten.

OLYMPIA’S TOUR

Tot de laatste meter strijd in OLYMPIA’S TOUR

Onvergetelijke ritten naar Almelo en Amsterdam

JULIEN STEVENS voerde JOSKE DRIES (20) naar eindzege

De twaalfde editie van Olympia's Tour is in de laatste kilometers beslist. Tot vlak voor Amsterdam nog gisten de volgers naar de bedoelingen van Julien Stevens, die derde stond in het algemeen klassement, in de scha­duw van zijn landgenoot Dries. Pas toen Arie den Hartog in gezelschap van „ontdekking" Wim de Rooy op de vlucht sloeg, was het zeker dat de ,sterke man" Stevens de 59 seconden achterstand op het fragiele Joske [een twintigjarige diamantslijper uit de buurt van Herentals] niet meer kon goed maken. Zo eindigde deze op­windende Tour in een complete Belgische triomf. Al na de derde etappe, die Jan Pieterse het leidersshirt op­leverde, begon het succes van de sluwe “duiveltjes" zich of te tekenen. Door het verhaal der laatste vier ritten loopt duidelijk de draad van de „rode" opmars.

Te verwachten was, dat de vierde dag van Olympia's Toer de strijdlust zou temperen. Waar toch moesten de amateurs de kracht vandaan halen voor weer een snelle race? Vooral de tocht over de struise Limburgse heuvelen had talenten gedoofd en energiebronnen uitgeput. De koers van Heerlen naar Veld­hoven (154 kilometer) - groene bossen, bloeiende weilanden, vredige dorpjes - kon een rustpunt betekenen in de Ronde. Toen de 58 overgebleven renners maandag tegen drie uur in Heerlen samendromden, wisten de journalisten: “Het wordt wandelen vandaag!" Henk de Jong voelde zich (zei hij) erg moei, Arie den Hartog moest (zei hij) aan Oostenrijk denken, Rinus Paul leunde tegen de fiets, alsof hij net een zware koers had gereden. Maar zie: nauwelijks was het startsein gegeven, of de amateurs schudden alle vermoeidheid van zich af.

Terwijl Gerrit de Wit de strop van een lekke band als de weer­licht uitwiste, terwijl de arme Karel Wellinghof, ook door pech getroffen, aan een marteltocht begon, schoten tussen Brunssum en Koningsbosch (30 kilometer) vijf “eerstelingen" uit het klimmende en dalende peloton: de rossige Piet van Dijk, Andre van Aert, Henk de Jong (die moei was), de ,groeiende" Henk Hoekstra en Piet Buuts, die zondag zo wreed uit de kopgroep was geslagen. Zij reikten niet ver. De karavaan gunde Toon Simons geen twee jongens in de voorhoede. De „groenn" strek­ten hun grijparmen uit en... weg kopgroep.

Op de brede asfaltbaan naar Roermond stelde Rinus Paul zijn kandidatuur voor de ritzege. Hij sprong met de felheid van de sprinter en slechts Leo van Dongen (eindelijk) en de rappe Henk Peters ,hielden" zijn flanken. Het drietal verdween snel uit het zicht en had al in Haelen (75 kilometer) het peloton anderhalve minuut ontrukt. Zo eendrachtig werkten de vluch­telingen samen, dat zij de brand achterin zelfs niet roken. Ju­lien Stevens opende rebels een aanval. Fred van Lachterop (ontdekking van Toer) spoorde in de ruimte en Cees Haast scheerde uit het peloton weg. Altijd hing aan hun wiel Arie den Hartog, die als een furie het oranjeshirt van ploegmakker Jan Pieterse verdedigde. Pas toen Cor Schuuring de rug kromde, voelde het leidende trio zich bedreigd. Was ie maar alleen op drift geraakt! Hij zou dan steun hebben betekend voor ploeg­makker Rinus Paul.

Maar terwijl in de „Parool"-auto Piet van Heusden gal spuwde, sleurde de ontketende Amsterdammer ... Arie den Hartog mee. Arie, die niet „overnam". Arie, die meteen aan blokkeren sloeg. Rinus Paul kon het niet begrijpen, Leo van Dongen treur­de over de snel slinkende voorsprong. Arie den Hartog lachte opgelucht, toen eerst Greuter, Ottenbros, Verwey, Haast en Stevens naderden, en dan in vogelvlucht al zijn gezellen in het peloton. Het gevaar was geweken, Jan Pieterse voorlopig gered­. Voorlopig. Grimmig vleugelde Rinus Paul weer weg, voor de ploeg van Gerritse zich rondom haar leider had geformeerd. En daar “vlamden" ze, tien raspaardjes, die het verbijsterde peloton bijna drie minuten zouden „weg" drukken: Ad van Kemenade, die voor eigen publiek verscheen, Henk de Jong (weer), Jan Boog, de uitgeslapen Dries, Jan Fransen, Chris Duyker, Toon Barten, Harm Ottenbros, Rinus Paul en Marinus van Ginneken, derde koploper van de ploeg „55 dagen naar Peking", op jacht naar het oranje. Al ver voor Veldhoven nam Jan Pieterse afscheid van het leidersshirt, dat voor het Belgske Dries een sprintnederlaag tegen Paul verguldde.

Weergaloze race

Lang zal de vijfde etappe van Olympia's twaalfde Toer in de herinnering voortleven. Toornend, huilend en zwaar ademend stond Cees Haast 's avonds in het wielerminnend Almelo, waar Julien Stevens de kroon op een weergaloze race had gezet. “Ze laten me niet gaan, ze koersen allemaal op me, ze zijn van de duivel bezeten!" Zo reageerde de Brabantse vechter op de schitterende finale, waarin elf Nederlanders en de Belgische kampioen naar de triomf hadden gedongen. Toon Simons schudde spijtig het hoofd: „Zonde voor-die jongen!" Cees Haast had tot de vluchters van het eerste uur behoord. Met de Friese strijder Henk Hoekstra bouwde hij een bruggehoofd voor mak­ker Andre van Aert en de begaafde Olympiaan Sachs, die gre­tig voor een avontuur stemden. Het kwartet bereikte de steile heuvels rondom Groesbeek 53 seconden eerder dan het jakke­rende peloton en draafde met een minuut voorsprong over de Waalbrug.

Toen de vier het verschil in Huissen tot 1.14 hadden opgevoerd, daagde het perspectief van een “Brabantse dag". Maar zie: op de rivierdijk naar Arnhem naderde een expresse. Onder leiding van soldaat Marinus van Ginneken hadden attente ,groten" zich losgewrongen: Cees van Espen, die “zijn" stad te glunde­ren moest geven, Henny Schouten, Jos Linders, Rinus van de Klooster, Gerrit de Wit, Arie Drop - steun voor ploegmakker Van Ginneken - en Julien Stevens, afgevaardigde van Jos Dries. De Belgen hadden het wel gemakkelijk in deze dagen. Ze hoefden maar te plakken (gelijk vroeger de Italianen in de Tour de France) en op het beslissende ogenblik toe te slaan.

Julien nestelde zich vrolijk aan het staartje van de machtige groep, die in Arnhem op de vier koplopers neerstreek. Zo dan laaide in de Gelderse Achterhoek - vol met wielervrienden - de onvergetelijke strijd op, Vooraan de twaalf vluchtelingen, in het midden de hoofdmacht, en achterin een plukje met ... Dries, die moeilijk het oranje torste. Al zijn krachten aanwen­dend, haalde de leider het peloton weer, en ook Jan Pieterse overbrugde een achterstand van minuten, maar drie Belgen (Van de Bossche, Boons en Van der Vloet) raakten reddeloos verdwaald. In Neede (144 kilometer) hadden de leiders hum voorsprong tot twee minuten uitgebouwd. Het werd duidelijk, dat de koplopers elkaar de zege zouden betwisten. Marinus van Ginneken hoefde maar te zorgen, dat het verschil niet beneden de 1.09 kromp.

De commando uit Schijf ontketende zelf de slag, die tot een hoogtepunt van deze sprankelende Toer zou uitgroeien. Mis­schien mag ik de hand houden aan het verslag, zoals ik dat met spokend hoofd voor mijn krant schreef: Het lichtblonde hoofd op het stuur drukkend, de rug een gespannen boog, waaruit de benen als pijlen wegschoten, zo spleet de geblokte, 19-jarige Marinus van Ginneken een kloof. Was het niet teveel gevraagd, een solo over 25 kilometer? Andre van Aert sleurde zijn ge­zellen - compleet met de grijnzende Stevens - netjes bij, maar meteen wiekte de zwarte vogel weer weg. A1s wilde een­den scheerden de achtervolgers over de asfaltwegen, van links naar rechts, elkaar „van harte" de kop, gunnend. Elkaar? Plot­seling beseften de Nederlanders, dat zij Stevens in een fauteuil maar de eindstreep droegen. ,Allez, manneke, doe jij eens wat!" Manneke peilde achter de rug van Drop de diepte van het gat en vloog naar voren, een machtige vlucht. „Hier jij, Van Gin­neken!" Haha, Julien was rood aangelopen, doorgaan met tar­ten, jongens. Linders en Van Aert wrongen zich los, honderd meter. „Hier jullie," gebood Stevens. Henny Schouten zig-zag­de naar de kop. „Hier jij!", gromde Stevens. Nog eens Henny Schouten, onweerstaanbaar leek het. „Hier jij!", vlamde Ste­vens. En dan scheerde Haast weg - „hier jij!" - Haast scheer­de weer weg - „hier jij!" - een derde keer scheerde Haast weg - „hier jij!"

T'erwijl Bram Koopmans watertandde in zijn veldheersauto, terwijl journalisten opgewonden de strijd ontleedden, sprong Gerrit de Wit, sprong Andre van Aert, sprong Cees van Espen, sprong iedereen. Cees Haast - begerig tot het einde - nam de rol van de rustende Stevens over en dwong tot gehoorzamen, iedereen. En ja, daar, op de brede toegangsweg naar Almelo, kromde hij nog een keer de rug. Voor het laatst boorde hij het verweerde gezicht in de ruimte. De zege, de zege, ik moet win­nen, ik moet winnen, ik alleen, weg jullie. Sidderende schou­ders. Kronkelend lichaam. Benen als zuigerstangen. Honderd meter, tweehonderd, de zege? „Hier jij!", brieste Julien Ste­vens. Hij, de uitgeruste koploper, kon alles nu. Hij haalde zelfs weer Henny Schouten op, die een kilometer voor de finish als een sprinter wegschoot. „Hier jij!"

En hier dan, in het ,uitgelopen" Almelo, veroverde Julien Stevens de bloemen en de kus. Hier in Almelo pronkte Marinus van Ginneken in het oranjeshirt, waarop hij vijf dagen had geaasd ...

Sterke troeven

De ploeg van Paul Peters - in haast nog geformeerd - had sterke troeven in Almelo. Marinus van Ginneken leider, het team zelf ook bovenaan in het klassement. En toch: de com­mando uit Schijf was bang. Zijn gezellen waren aan het ver­zwakken. Alleen de vurige Drop was nog tot alles bereid. En de Belgen? De Belgen maakten zich op voor een grote slag. Nee, niet tussen Almelo en Groningen. Julien Stevens zei: ,Eerst rusten we uit!" Hij hield zich aan zijn woord. Cor Schuuring mocht wegspringen met de dappere Olympiaan Rob Balvert, niemand reageerde. Jan Pieterse kon in Gieten (100 kilometer) demarreren, de “groten" haalden de schouders op. Wat moest die jongen beginnen met het zwoegende tweetal vooraan? Maar Schuuring en de snel “bijgekomen" Pieterse losten de uitge­bluste Balvert en raasden in voorbeeldige samenwerking on­grijpbaar naar de finish. Marinus van Ginneken? Nerveus tie­rend in het peloton, dat eindelijk op drift raakte en de vluchte­lingen tot op een halve minuut naderde. Paul Peters lachte nog 's avonds. Maar Arie Drop huilde van de inspanning. En Van Ginneken dacht aan de Afsluitdijk, een reus van onheil. De gelukkigste man in Groningen was Cor Schuuring, de rebel, die voor zijn vlucht (en de ritzege).de goedkeuring kreeg van zijn ploegmakkers en Piet van Heusden, die hem met open armen ontving.

En dan die grandioze laatste etappe, van Grouw naar Amster­dam, over een afstand van 191 kilometer. De Belgen hadden be­zorgd de wind gepeild: een straffe noordooster, die vluchten moeilijk maakte. Moeilijk? Voor eerzuchtige amateurs is niets echt moeilijk. Stevens en Dries begonnen “hun" dag met prik­ken en plaagstoten. Eenvoudig van opzet, maar magistraal van uitvoering was hun spel: Jos Dries sprong, Stevens vertraagde en ... overbrugde de kloof. Vijf, zes, tien keer herstelden Ma­rinus van Ginneken en Arie Drop de slagorde, tot de Afsluit­dijk. En eindelijk, voor de Friese sluizen, strekten de eenzame zwoegers de wapens. Terwijl een tros van vermoeide Olympia­nen afstapte, terwijl Ad van Kemenade met een gekneusd sleu­telbeen in een volgwagen kreunde, terwijl tenslotte de Belg Van der Vloet het gelid verliet, demarreerde Dries. Zo vurig was zijn aanzet, dat er plotseling een gat van tweehonderd me­ter gaapte. Nog even vertraagde Stevens, met de zelfbeheersing van een groot kampioen. Dan sprong hij, een sprinter uit het startblok. Marinus van Ginneken, wanhapig vechtend, had de indruk, dat de Belg stukken oversloeg, zo gauw vermengde zich, verderop, het uitdagende rood. Het uitdagende rood: Arie Drop, taaiste vechter van het veld, haalde de trein. Cees Haast, de strijdlustige, snelde als een toreador toe. Het drama Van Ginneken was “rond", toen halverwege de dijk nog acht ster­ken de “kop" bereikten: de Belg Boons en de Nederlanders Karstens, Cornelisse (voor het eerst in de slag), Den Hartog, Van Dongen, Fransen, Boog en Wim de Rooy, ontdekking in de ploeg van “Wielersport". Huilend van woede en machteloos­heid vocht Marinus van Ginneken tegen een overmacht, die met de onwaarschijnlijke snelheid van zestig kilometer per uur over de rechte asfaltweg raasde. Zo duivels toch als die Belgen nu koersten. Cees Haast mocht met een lekke tube teleurgesteld achterblijven, Arie den Hartog kon luchtig mee­trappen, meer niet, de rode lichten verwijderden zich al sneller van het peloton. Twee minuten bedroeg hun voorsprong in Oudesluis, vier minuten in het druk bevolkte Oudkarspel. Maar dat ook eens een krachtbron uitgeput raakt, bewees Arie den Hartog onder de lommerrijke schaduw van de hoofdstad. Zoals Stevens twee dagen tevoren elf Nederlanders had ge­tart, zo troefde de Zuidlander nu drie Belgen en zes nationale grootheden. Zes. Alleen De Rooy reikte met succes naar het wiel van Den Hartog, die in een imponerende rush 19 secon­den aan de kopgroep ontrukte. Joske Dries spreidde honderd meter voor de finish al de armen, schreeuwend en lachend: „Ik heb de trui van de Toer, ik heb de trui van de Toer!" Een Belgische eindzege, een Belg op de tweede plaats Stevens, een volg van een gehaaide taktiek? Een victorie voor bet vakman­schap van Rene Janssens? De volgende week mag ik deze Ronde - organisatorisch en sportief weer een compleet succes - rustig ontleden.BRON: THEO KOOMEN

Amateurs 04e rit: 1. Rinus Paul;

Amateurs 05e rit: 1. Julien Stevens (Belgie);

Amateurs 06e rit: 1. Cor Schuuring;

Amateurs 07e rit: 1. Arie den Hartog;

EIND-UITSLAG TWAALFDE OLYMPIA'S TOUR 1963:

1.J. Dries (Belgie); 2. J. Stevens (Belgie); 3.A. den Hartog; 4. G. Karstens; 5. J. Boog; 6. J. Fransen; 7. L. van Dongen; 8. H. Cornelisse; 9. M. van Ginniken; 10. J. Pieterse; 11. A. Drop; 12. G. de Wit; 13. C. Schuuring; 14. C. Haest; 15. Chr. Duyker; 16. M. Paul; 17. W. Heyns (Belgie); 18. H. Hoekstra; 19. C. van Espen ; 20. C. Visser; 21. Jos Linders; 22. H. Peters; 23. W. de Rooy; 24. A. Rijkers; 25. T. Barten; 26. H. Schouten; 27. J. Boons (Belgie); 28. H. de Jong; 29. G. Krabbenbos; 30. A. van Aert; 31. F. van Lachterop; 32. W. de Jager; 33. T. Greuter; 34. P. Buuts; 35. P. Verwey; 36. H. Ottenbros; 37. H. van Gent; 38. H. Pels; 39. K. Zomer; 40. M. Gerrits; 41. M. v. d. Bossche (Belgie); 42. G. van Noord; 43. K. Wellinghof

Eind-uitslag ploegenklassement om de MARTINI-TROFEE:

1. Vredestein; 2. Polynorm; 3. 55 dagen in Peking; 4. Avia Nederland; 5. Het Parool; 6. Breda Bier; 7. Caballero; 8. Wielersport; 9. Felix Bonzo; 10.RIH-Sport;

 

OMLOOP DER KEMPEN.(1963.07.14)

ARIE DEN HARTOG

     de beste man in de derde lustrum OMLOOP DER KEMPEN

           BART ZOET deed niet voor de triomfator onder

In het heel ver in de grijze oudheid al echt gezellige Babantse Kempenland, dat eens Campania heette en toen een land met uitgestrekte vlakten was, is zondagmiddag een schier on­vergetelijk wielergevecht geleverd; de derde lustrum-Omloop der Kempen over ruim tweehonderd kilometer. E'en wedstrijd waaruit tenslotte een groot winnaar, Arie den Hartog, naar voren kwam met op de tweede plaats Bart Zoet uit Sassen­heim, die wij op gelijke hoogte met de schitterende triomfator stellen.

Karstens (derde) en Cornelisse (vierde) gingen twee minuten later over de witte streep in de Veldhovense Kromstraat. Ook zij hadden goed gereden in die prachtig geslaagde Omloop der Kempen. Hoe mooi is zo'n wegkoers en hoe dankbaar mag men zijn een dergelijke wedstrijd tot een goed einde te brengen, beter nog onder de eerste tien te eindigen. Daarin slaagden Van Espen (zij het op 3 min. 42 sec.), C'ooremans, Crisbers, Tier Riele, Van Dok en Drop, die eigenlijk als zevende over de streep kwam, maar - volgens de jury - naar de tiende plaats werd gedistancieerd. Een straf waarmede de Vlaardinger geen vrede had en dan ook weigerde de tiende prijs te aanvaarden.

Hij zou zich bij de protestcommissie van de K.N.W.U. gaan be­klagen!

Meer teleurgesteld nog mocht Roel Hendriks zijn, de Drentse schoolmeester uit De Wijk bij Meppel, die onlangs met glans de Rijksakte haalde. In de Omloop der Kempen eindigde Roel zondag als elfde, maar hij zou mogelijk heel wat dichter zijn geeindigd als hij, samen met Van Espen, in de buurt van Zeelst door een of andere controleur -(of politieagent) niet een ver­keerde weg was ingestuurd. Even vergissing die Van Espen nog tijdig bemerkte. Maar Hendrik's kans op een plaats onder de eersten ging teniet.

Na de doorkomst van Casteren waren Den Hartog en Zoet, met ongeveer 160 kilometer onder de wielen, hun grote aanval begonnen. Bart Zoet begon er mee, Piet Cooremans volgde goed, maar toen deze terugviel kwam er een man in een gele trui uit de jachtgroep van acht man gesprongen. Die man was Arie den Hartog. Hij kreeg aansluiting bij Zoet en getweeen bleven zij de laatste twintig kilometer broederlijk bijeen, sa­men de restanten uit de bidons delende. Het was Zoet, die in de laatste tientallen meters van de eindspurt in Veldhoven plots het voorwiel van Den Hartog naast zich zag en Arie naar de overwinning zag gaan.

Vuurwerk

Dat schitterende slotvuurwerk kwam nadat tussen Lage Mier­de en Bladel, in de eerste grote ronde van honderd kilometer, een vluchtgroep van zes man was gevormd met Cooremans, Drop, Gisbers, Van Dok, Schouten en Zoet, in de omgeving van Dommelen door zes anderen gevolgd: Vleesman, Van Es­pen, Cornelisse, Ter Riele, Karstens en Den Hartog. Niemand in een volgende groep kon dichter bij komen, al hebben De Wit, Van Geel, De Jager en Van der Kloot dat wel geprobeerd, evenals na honderd kilometer, Van Geel en Hermens. Andere „groten" in het veld zoals Pieterse, Van Dongen, Wouters, Van Ginneken, Braspenninckx en Van Kemenade waren in geen velden of wegen meer te ontdekken.

Moeizaam zwoegde ook Marinus Paul verder ...

Hoe het uiteindelijk toeging weet ge.

De verenigingsprijs kon niet worden uitgereikt, omdat van geen van de ploegen drie renners de strijd beeindigden, in tegenstelling tot de merkenploegen van wie Capelux als eer­ste uit de bus kwam. Met Den Hartog, Karstens en Cornelisse. Het team van Schapers-De Bont  werd tweede met Van Es­pen, Cooremans en Paul.

Roel Hendriks verwierf de prestatieprijs en wel omdat hij de nederlaag - door de pech van het verkeerd rijden - zo spor­tief had opgevat. Wij echter denken dat de prijs hem werd toegekend omdat de “knokker uit De Wijk" steeds in de vluchtgroepen had gestreden.BRON: JAN CORNELISSE

Amateurs: 1. Den Hartog, Zuidland, 205 km in 4.42.30; 2. B. Zoet, Sassenheim; op 2.11: 3. G. Karstens, Leiden; 4. H. Cornelisse, Amsterdam; op 3.42: 5. C. van Espen, Arnhem; 6. H. Coolre­mans, Breda; 7. J. Gisbers, Eindhoven; 8. L. ter Riele, Amster­dam; 9. W. van Dok, Ehkhuizen; 10. A. Drop, Vlaardingen; op 4.38: R. Hendriks, De Wijk; op 8.43: M. Paul, Den Haag; 13. M. Kloosterman, Rotterdam; 14. W. Heeren, St. Willibrord; 15. H. Schouten, Badhoevedorp; 16. G. de Wit, Dubbeldam; 17. R. Wouters, Baarle-Hertog; 16. M. van Ginneken, Schijff; 19. W. de Jager, Den Haag; op 11.32: 20. R. Liebrecihts, Vlijmen.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE.(1963.06.23)

4e “Omloop van de Baronie" voor PIET COOREMANS

Een bijzonder enerverende eindsprint, waaruit de Bredanaar Piet Cooremans zegevierend te voorsehijn kwam door Leo van Dongen en Arie den Hartog gedecideerd achter zich te laten, was deze zondag het slot van een zeer geslaagde, puik georga­niseerde Omloop van De Baronie (de 4e), door de Bredase Wielerclub Sportief. Het is ook een voor talrijke onder de bij­na 100 amateurs te zware koers geworden, te zwaar zelfs voor een Gerrit de Wit en Jaap Oudkerk bijvoorbeeld, die na onge­veer 100 kilometer in de buurt van Zundert afstapten.

Zwaar

De opgave was ditmaal extra zwaar, omdat niet alleen soms „ouderwetse" wegen moesten worden bereden, maar boven­dien de wind soms tot krachtig aanwakkerde, hetgeen vooral in de noordwesthoek van Brabant, waar het landschap zeer vlak is, talrijke deelnemers in ademnood bracht en tot tekort aan krachten leidde.

Het is inderdaad een koers voor allersterksten in het veld ge­worden, de mindere goden sneuvelden soms ook bij valpar­tijen, die vaak onder vermoeide coureurs ontstaan. Nog ver­dient een tweetal als favoriet bestempelde renners naar voren te worden gehaald. Onder de rook van Breda reeds - tussen Gilze en Bavel, waar het wegdek zeer slecht was - moest daar allereerst Karel Leyten afstappen voor een lekke band en 'n paar honderd meter verder wachtte Piet Braspenninckx, des nachts uit Hannover teruggekeerd, waar hij een gedeelde derde plaats veroverd had, eenzelfde lot. Dat was extra hard labeur! Want de tijd was verder tekort om de “schade" nog te herstellen.

Intussen heeft de wielersport in de Baronie van Breda weer eens hoogtij gevierd,, want de belangstelling onderweg was buitengewoon groot en aan de finish in Breda verheugend omvangrijk.BRON: A.VERAART

Amateurs: 1. Piet Cooremans, Breda, de 174 km in 4 uur 12 min. 10 sec.; 2. Leo van Dongen, Made; 3. Arie den Hartog, Zuidland; 4. M. Gerrits, Oploo; 5. Adrie van Tilburg, Breda; 6, Jac. van der Kloot, Zundert; 7. Wim de Jager, Den Haag; 8. Jan van Veen, Rotterdam; 9. M. van der Klooster, Rotter­dam; 10. C. Brugel, Zevenbergen; 11. J. Pieterse, Oude Tonge; allen in dezelfde tijd als de winnaar; op 15 sec. 12. A. Klooster­man, Leiden; 13. C. Breugel, Zwijndrecht; 14. Karel Leyten, Breda; 15. Piet Braspenninckx, Rijsbergen; 16. Rudi Liebregts, Vlijmen; 17. Chr. Broekmans, Zevenbergschenhoek; en op 2.15 18. J. Ruizeveld, Rotterdam; 19. A. Kraan, Gouda; 20. B. Ver­hoeven, 's-Gravendeel; 21. W. Heeren, St. Willebrord; 22. A. Mertens, Breda.

De wegwedstrijd gold ook voor het San Pellegrino-klassement, waardoor de drie eerstaankomenden een gouden medaille plus een fraai vaantje ontvingen.

Het ploegenklassement werd gewonnen door Capelux. Op de tweede plaats eindigde Breda Bier en derde was Fauna.

 

OOSTBURG.(1963.06.30)

Amateurs: 1. W. de Rooy, 2. A. v. Breugel, 3. K. Brugel, 4. J. Moordijk, 5. E. Farenhout, 6. W. v. Smirren, 7. J. Jonker, 8. A. v. d. Linden, 9. R. Hoogerland, 10. R. Malipaard.

 

OOSTBURG.1963.09.28)

Nieuwelingen (65 km): 1. W. du Bois; 2. J. Krul; 3. W. de Feber; 4. G. Minneboo; 5. B. Slings.

Adspiranten: 1. J. Beun; 2. M. van Groeze; 3. K. Dekker; 4. L. Bogers; 5. M. van Opstal.

 

OOSTERHOUT.RONDE VAN DE MOLEN.(1963.08.15)

RONDE VAN DE MOLEN (OOSTERHOUT) VOOR JAC. v. d. KLOOT

De Ronde van de Molen te Oosterhout, die jaarlijks voor een liefdadig doel gehouden wordt en ditmaal circa 5000 toeschouwers trok, is in een eclatante zege voor Jac. v. d. Kloot uit Zundert geeindigd. Uit een groep van twaalf man, die met voorsprong van ongeveer veertig seconden op het grote peloton naar de eindstreep was gestormd, toonde hij over de snelste eindsprint te beschikken. Karel Leyten, Walter Heeren en Gerrit de Wit o.m. liet de donkere Zundertenaar gedecideerd achter zich.

Bij de nieuwelingen won G. Minneboo uit Heenvliet (de 60 km in 1 uur 32 min. 16 sec.). Het zijn levendige wedstrijden geweest, met diverse tenslotte voor het merendeel te vergeefs ondernomen uitlooppogingen en de talrijke uitgeloofde premies zorgden voor extra interessante sport.

Amateurs: 1. Jac. v. d. Kloot,  Zundert, de 100 km in 2 uur 26 min, 17 sec.; 2. Karel Leyten, Breda; 3. Walter Heeren, Sint Willebrord; 4. Gerrit de Wit, Dubbeldam; 5. M. Vranken (B); 6. Leo van Dongen, Made; 7. Chr. Broekmans, Zevenbergschenhoek; 8. Piet Dorst, Rotterdam; 9. Evert Dolman, Rotterdam; 10. Gerard Deykers, St. Willebrord; 11. Nico Walravens, Den Bosch; 12. Cor Hamelynck (B.) allen dezelfde tijd als de winnaar. Op 37 sec. 13. A. van Middelkoop, Rotterdam; 14. Cas Oosthoek;15. A. Cools (B.); 16. Jan Droog, Bleiswijk; 17. Dies Kosten, Kapelle; 18. Wim Schuling, Den Haag; 19. Jan van Buuren, Rotterdam 20. Leo Althuizen, Den Haag. Nieuwelingen: 1. G. Minneboo, Heenvliet, de 60 km in 1.32.16 2. C. Lokker, Rotterdam; 3. H. Vogelaar, Rotterdam; 4. M. Brouwers, St. Willebrord; 5. Rinie Wagtmans, Zundert.

De prestatiepremie bij de amateurs word toegekend aan Piet Cooremans uit Breda.

 

OOSTERWOLDE.(1963.00.00)

Amateurs: 1. Joop Kersten

 

OPMEER.(1963.08.04)

Amateurs: 1. T'. Greuter, Edam, 80 km in 1.51.52; 2. K. Daniels, Engeland, 1.54; 3. K. Zomer, Halfweg; 4. K. v. d. Leek, Enkhui­zen; 5. J. Schouten, Wognum; 6. K. Kalis, Stompetoren; 7. J. Rasch, Uitgeest; 8. F. Tel, Zaandam; 9. C. Duiker, Beverwijk; 10. A. Broers, Wognum.

Nieuwelingen: 1. C. Leunis, Amsterdam, 60 km in 1.18.43; 2. P. Tesselaar, Kalverdijk; 3. S. Douma, Opgrouiw; 4. A. v. d. Rol, Haarlem; 5. K. de Goede, Beverwijk.

 

OSS.(1963.05.23)

Amateurs: 1. Rien van Boxtel; 2. Hans Hairwassers; 3. Henk Nieuwkamp;

Nieuwelingen: 1. Joop Kersten; 2. Ted Blom; 3. R. Portegeer;

Adspiranten: 1. Mary van Venrooy; 2. Frans Otten; 3. H. Stolle;

 

OSSENDRECHT.(1963.06.18)

PIET RENTNEESTER won in Ossendrecht

Maar KEES HAAST grote uitblinker

Kees Haast uit Rijsbergen, vorige week. toegetreden tot de categorie der onafhankeliljken na een periode van klinkend fietsen in de rangen der amateurs en nu behorende tot Sjefke Jansens achtmans-equipe in de Ronde van de Toekomst, heeft dinsdag 18 dezer in de profronde van Ossendrecht meteen furore gemaakt, door tezamen met Piet Rentmeester de ere­plaatsen to veroveren. Rentmeester, beduidend meer meester in het vak dan Haast, legde beslag op de overwinning, maar niemand die toeschouwer van deze koers is geweest zal willen tegenspreken, dat het Kees Haast geweest is, die uitgesproken kleur aan de wedstrijd - over 120 kilometer, dat is 90 ronden - heeft gegeven. In de eindsprint was de stoere Zeeuw met vele lengten -de meerdere van de felle Rijsbergenaar, een rijder naar ons hart, omdat hij de stiel hoog houdt en zich ten volle geest. Het meet gezegd: van de andere deelnemers (ruim dertig in getal) onder wie enige sterke Belgen met Rik van Steen­bergen en Palle Lykke aan het hoofd, had men meer mogen verwachten. Ongetwijfeld hebben zij min of meer de kat uit de boom zitten kijken en afgewacht of de twee vluchtelingen (Kees Haast was al onmiddellijk er vandoor gegaan en had naderhand in gezelschap van Piet Rentmeester doorgezet) wel­licht in zouden storten. Maar dit laatste gebeurde niet. Een prestatie, welke extra vermelding verdient, want het waaide hard en de min of meer venijnige klim in de Dorpstraat ging tenslotte in de benen zitten, zodat zeer veel energie verbruikt is moeten worden.

Pas tegen het einde kwam er meer leven in de groep, die toen al behoorlijk was gedund, want Van Steenbergen en Lykke bijvoorbeeld waren de inspanningen kennelijk te veel geweest. Tenslotte bleven twintig renners in koers, -die het publiek overigens bijzonder zal hebben bevredigd, alleen reeds door het stugge volhouden van Haast en Rentmeester, die ononder­broken werden toegejuicht. Het spreekt vanzelf, dat de kers­verse onafhankelijke uit Rijsbergen een belangrijk deel der zeer talrijke premies in de wacht heeft gesleept, vooral tijdens de eerste fase van de wedstrijd toen hij - de durfal - alleen aan de leiding fietste. Pas toen nog 27 ronden waren af te leg­gen ondernam Geurt Pos tezamen met de Belg Brands een

weglooppoging, die echter niet slaagde. Dichter hij het twee­tal aan de kop kwamen de Belg Rik Luijten en Joop van der Putten, tot 25 seconden namelijk. Daarop ondernam Kees van Amsterdam een solo-ren, die hem tot op 1.20 van de winnaars bracht en na hem Jac. v. d. Klundert, die tien seconden later doorkwam. Het peloton tenslotte finishte met een achterstand van 1.40.

Al met al een aantrekkelijke ronde, waarmede de organisato­ren, met Camiel Matheussens aan het hoofd, eer hebben in­gelegd. Intussen hebben zij wel uitzonderlijk geboft, want de gehele tijd voor de koers begon had het ontzettend geregend. Een uurtje voor de start klaarde het plotseling op, de zon ver­scheen en daarmede het publiek, dat in grote drommen toe­stroomde. De koers was nauwelijks teneinde of ... het begon opnieuw te regenen! Het organiserende comite heeft veel steun van de bedrijven en de middenstand ter plaatse genoten en is bovendien zeer dankbaar voor de medewerking van ,,Vredestein", die de bekende jurywagen beschikbaar stelde, en North State, die ook nu weer niet achterbleef.

Profs en Onafhankelijken: 1. Piet Rentmeester, 120 km in 3 uur 12 min. 15 sec., 2. Kees Haast, 3. Rik Luiten (B.), 4. Joop van der Putten, 5. Cees van Amsterdam, 6. Jac. v. d. Klundert, 7. Frans Brands (B.), 8. M. Joosen (B.), 9. Wim van Est, 10. Rein de Jong, Am­sterdam, 11. Piet van Est, 12. Geurt Pos, 13. Piet Steenvoorden, 14. Bast Solaro, 1'5. Maarten Brerre, 16. Andre van Aert (eer­ste koers als prof), 17. Cees Snepvangers, 18. Emiel Stevens (B.), 19. Miel Verstraete, 20. Gerard Wesseling..

 

OUDE TONGE.(1963.08.17)

JAN PIETERSE WON VOOR EIGEN PUBLIEK IN OUDE TONGEN

In eigen home, te Oude Tonge, heeft Jan Pieterse jongstleden zaterdag de ter plaatse onder enorme belangstelling verreden ronde voor amateurs - over 100 km-- op zijn naam geschre­ven. In gezelsehap van Cor Schuuring en Tony Barten heeft Pieterse zijn supporters een koers voorgeschoteld, die de toe­schouwers nog lang zal heugen. Het drietal fietste dusdanig hard en wilskrachtig, dat het peloton, waarin praktisch alle belangrijke figuren uit de liefhebbers-sector tezamen waren, na talloze jachten op een ronde achterstand (1200 meter) kwam te liggen. Zo was de situatie ook nog, toen het trio de finish bereikte. Jan Pieterse won gedecideerd de beslissende eind­sprint. Hij kreeg tevens de beschikbare prestatiepremie toe­gewezen. Hoewel de weersomstandigheden allesbehalve aan­trekkelijk waren hebben de toeschouwers van een fraaie en interessante koers kunnen genieten, te aantrekkelijker omdat het organiserende comite, dankzij de spontane medewerking der bewoners een regen van belangrijke premies op de renners kon doen neerdalen. Bij de nieuwelingen zegevierde G. Minne­boo, die de 50 km aflegde in 1 uur 15 min. 12 sec. en daarmede zijn zoveelste overwinning behaalde.

Amateurs: 1. Jan Pieterse, Oude Tonge, de 100 km in 1 uur'22 min. 18 sec., 2. Cor Schuuring, Amsterdam, 3. Tony Barten, Zevenbergen, op 1 ronde achterstand: 4. Bart Zoet, Sassenheim, 5. Leo van Dongen, Made, 6. Mar. v. d. Klooster, Rotterdam, 7. Gerrit de Wit, Dubbeldam, 8. Arie den Hartog, Zuidland, 9. Evert Dol­man, Rotterdam, 10. Gerben Karstens, Leiden, 11. Henk de Jong, St. Willebrord, 12. Theo Hanegraaf, Hank, 13. Bertus de Vos, Dinteloord, 14. Koos van Buren, Rotterdam, 15. Rudi Liebregts, Vlaardingen, 16. Jan van Veen, Werkendam, 17. Ad. Kraan, Gouda, 18. Leo Althuizen, Den Haag, 19. A. Middel­koop, Rotterdam, 20. Frans Broeren, Sprundel.

 

OUDELANDE.(1963.06.08)

Nieuwelingen: 1. A. Hollemans; 2. Rinie Huijbrechts; 3. Gaby Minneboo;

Adspiranten: 1. Mat van Groezen; 2. Jan Beun; 3. Frans Otten;

 

OUD-GASTEL.(1963.04.21)

RINUS VAN GINNEKEN VERSLOEG JAAP  OUDKERK IN DE RONDE VAN OUD-GASTEL

De Zeeuw Jan Pieterse mocht dan de strijdlustigste zijn geweest, de overwinning in de Ronde van Oud-Gastel ging toch naar een Brabander en wel Rinus van Ginneken, warm  gedraaid in de Ronde van F'riesland. Hij versloeg na 100 kilometer niemand minder dan Jaap Oudkerk uit Amsterdam, met wie hij op de vlucht was gegaan. Stellig „nam" dat duo vijfhonderd meter. Jan Pieterse versloeg toen het ,peloton' van 15 man.

Amateurs 100 kilometer: 1. M. van Ginneken, Schijf, in 2 uur  29 min. 22 sec.; 2. Jaap Oudkerk, Amsterdam, z.t.; op 5 sec 3. A. van Middelkoop, Rotterdam; 4. G. Dijkens, St. Willebrord op 12 sec. 5. J. Pieterse, Oude Tonge; 6. B. de Vos, Dinteloord; 7. H. van Kemnnade, Eindhoven; 8. W. Dorst, Rotterdam; 9. A. van Haren, Puttershoek; 10. J. van Geel, Breda.

Nieuwelingen 60 km: 1. E. Dolman, Rotterdam, 1 uur 35 min 18 sec.; 2. R. Huybregtsen, Etten; 3. V. Blom, Haarlem; 4 R. Brouwers, St. Willebrord; 5. R. Pijnen, Woensdrecht.

 

OUD-VOSSEMEER.(1963.07.25)

OVERTUIGENDE ZEGE VAN NICO LUTE TE OUD VOSSEMEER

Na een bijzonder aantrekkelijke koers met talrijke uitloop­pogingen slaagde Nico Lute er uiteindelijk in met grote voorsprong (circa 300 meter) te zegevieren. Hij werd door de zeer vele toeschouwers hartelijk toegejuicht. Drie andere amateurs vochten onder elkaar om de andere ereplaatsen. Van hen bleek Jac. v. d. Kloot de snelste.

Amateurs: 1. Nico Lute 's-Graveland, de 100 km in 2 uur 28 min. 09 sec., op 300 meter 2. Jac. v. d. Kloot, Zun­dert, 3. T. Greuter, Edam, 4. Wim de Rooy Bergen op Zoom, op 400 meter 5. C. Brugel, Zevenbergen, 6. P. Barendre Alblasserdam, 7. Gerard Deykers, St. Willebrord, 8. Tolhoek, Ierseke, 9. Piet van Dijk, Wormerveer, 10. Henk de Jong, St. Willebrord, op 500 meter 11. C. Degens, Kap (Z), 12. P. Buuts, Kelsdonk, 13. Tony Barten, Zevenberg 14. Gerrit Duikers, Beverwijk, 15. J. de Caluwe, Bergen op Zoom, 16. J. Plieger, Lexmond, 17. J. Schoones, Zeven­bergschenhoek.

 

PAPENDRECHT.(1963.06.03)

Amateurs: 1. E. Farenhout; 2. Cees Schijf; 3. Frank Ouwerkerk; 4. J. van Buren; 5. C.M. Plus; 6. G. Stiegelis; 7. G. van Noord; 8. A. Vingerling; 9. A. van Breugel; 10. Jan Droog;

Nieuwelingen: 1. P. Breur; 2. Bouwen Minnekus; 3. Michel Bertou; 4. A. Oosthoek; 5. P. Smit; 6. Jan Serpentie; 7. A. van Oosten; 8. C. Breed; 9. J. de Zwart; 10. T. Kettenis;

Adspiranten: 1. W. Koopman; 2. Johnny Brouwer; 3. J. v. d. Ham; 4. W. van Kerpel; 5. W. Hersbach; 6. A. v.d. Berg; 7. J. Bosman; 8. A. verwey; 9. J. Vogelaar; 10. W. Kruis;

 

PEIZE.(1963.09.15)

Amateurs: 1..H. Hoekstra, Ureterp, 88 km in 2.4.12; 2. J. Bols, Hogeveen; 3. J. Zomer, Halfweg; 4. G. Steinbach, Kampen; 5. A. Koster, Leeuwarden; 6. H. Kuiper, Nieuw Amsterdam; 7. A. Broere, Wognum; 8. P. Schreur, Wolvega; 9. B. Jansema, Vagenborgen; 10. J. van Dam, Zwolle.

Nieuwelingen: 1. T. Groen, Follega, 47 km in 1.2.35; 2. E. Kos­ter, Leeuwarden; 3. A. Kalsbeek, Assen; 4. S. Dauma, Grouw; 5. G. ten Kate, Leeuwarden.

 

PIJNACKER.(1963.07.13)

Amateurs: 1. Gerben Karstens; 2. Jan Boog; 3. J. Hoogland; 4. Theo ten Dam; 5. Evert Dolman; 6. P. Heijnig; 7. N. Walravens; 8. Jan Droog; 9. J. Brink; 10. B. v. d. Geest;

Nieuwelingen: 1. J. Meijer; 2. J. Aldershof; 3. H. Vogelaar; 4. Wim Paul; 5. Piet Kettenis; 6. L. v/d Berg; 7. P. Bregman; 8. M. Bertou; 9. B. Heuvelman; 10. J. Althuizen;

 

POELDIJK.(1963.07.27)

THEO TEN DAM REED STERK IN POELDIJK

De Hagenaar Theo ten Dam reed een sterke koers in de zestiende Ronde van Poeldijk. Hij zegevierde met flinke voorsprong, na eerst met Jan Droog (die de slag had ge­opend), Rinus Paul, Piet van der Lans en Wim van de Berg een ronde voorsprong te hebben ,genomen.

De Haarlemmer Ted Blom veroverde, na een massa-sprint, de bloemen bij de nieuwelingen.

Nieuwelingen 40 km: 1. Ted Blom, Haarlem; 2. Ed. Kroon, Den Haag; 3. M. Bertou, Den Haag; 4. J. de Goede, Beverwijk; 5. W. Paul, Den Haag; 6. K. Trompert, Den Haag; 7. O. Baker, Amsterdam; 8. K. de Graaf, Haar­lem; 9. D. van Helm, Den Haag; 10. B. Heuvelmans, Kapelle a.d. Wsel.

Amateurs 100 km: 1. Th. ten Dam, Den Haag, in 2.30.14; 2. M. Paul, Den Haag; 3. J. Droog, Bleiswijk; 4. P. v. d. Lans, Sassenheim; 5. W. v. d. Berg, Wateringen; 6. op 1 ronde: J. Timmer, Velsen; 7. H. Hoek, Capelle a.d. IJsel;

8. J. v. d. Horst, Haarlem; 9. J. Schouten, Wognum; 10. Zon­neveld, Uitgeest.

 

PRINSENBEEK.(1963.07.07)

UITSTEKENDE ZEGE VAN LEO VAN DONGEN TE PRINSENBEEK

Twaalf ronden voor het einde van de 100 km-wegwedstrijd voor amateurs te Prinsenbeek sprong Leo van Dongen weg uit het nog omvangrijke peloton en nam in zeer korte tijd een voorsprong van circa dertig seconden. Tot aan het slot wist hij deze voorsprong te behouden en boekte daarmede een over­winning, welke nog eens nadrukkelijk de magnifieke conditie onderstreepte van de sympathieke Madenaar. Op de tweede plaats eindigde zijn teamgenoot Jac. v. d. Kloot en als derde P. Vleesman uit Uitgeest. De prestatieprijs viel ten deel aan Van Dongen. Wim Paul uit Den Haag,zegevierde bij de nieu­welingen (de -60 km in 1.29.40).

Amateurs: 1. Leo van Dongen, Made, de 100 km in 2,24.16, 2. op 30 sec. Jac. v. d. Kloot, Zundert, 3. P. Vlees­man, Uitgeest, 4. Rudi Liebrechts, Vlaardingen, 5. Jos Linders, Roosendaal (die naar de profgelederen is overgegaan), 6. Ger­rit de Wit, Dubbeldam, 7. L. Althuiz.en, Den Haag, 8. Wim Emo, Utrecht, 9. Walter Heeren, St. Willebrord, 10. Ed. Dol­man, Rotterdam, 11. Karel Leyten, Breda, 12. J. van Geest, Maasland, 13. Rik Wouters, Baarle-Nassau, 14. Henk de Jong, St. Willebrord, 15. Piet de Haan, IJsselmonde.

Nieuwelingen: Wim Paul; 2. Ted Blom; 3. Ed Kroon;

 

PURMEREND.(1963.04.30)

EERSTE OVERWINNING VAN HERMAN MEIJER IN KONINGINNERONDE TE PURMEREND

De door D.T.S. georganiseerde wielerronde van Purmerend heeft voor een van haar eigen leden de overwinning gebracht. Deze ronde werd voor het grootste gedeelte beheerst door de formatie „Peugeot" en door de Amsterdammer Ton Rijkers, die telkenmale weer bij de uitlooppogingen aanwezig was. In de sprint moest hij echter in Meijer zijn meerdere erkennen. Met een le, 3e, 5e, 7e en 8e plaats kan de formatie „Peugeot" op een zeer geslaagde ronde terugzien.

De uitslag van deze wedstrijd was: 1. H. Meijer, 2. T. Rijkers, 3. T. Greuter, 4. N. Kloosterman, 5. Chr. Duijker, 6. M. Sachs, 7. P. van Dijk, 8. A. Drop, 9. W. van Smirren, 10. V. Huenders.

De 40 adspiranten waren het eerst aan bod en wel voor bet verrijden van een afstand van 25 km. De uitslag van deze wed­strijd was: 1. H. Jansen, 2. R, Cornelisse, 3. J. Bakker, 4. P. Duurland, 5. P. Nienhuis, 6. W. Ladenius, 7. H. Welp, 8. M. Jong­kiind, 9. S. Goezinne, 10. J. F. Huisman.

 

PURMERPOLDER.(1963.04.28)

BERT JANMAAT EN CEES STROOP SNELSTE ADSPIRANTEN IN DE PURMER

Bert Janmaat toonde zich in de Purmer-polder opnieuw de snelste adispirant in de a-categorie en Cees Stroop was de snelste bij de b-rijdertjes. Dus twee overwinningen voor ren­ners uit Le Champion, die daar op de dag van het provinciaal kampioenschap van Noord-Holland wedstrijden voor de jong­ste renners organiseerde.

Adspiranten-a, 24 km: 1. G. Janmaat, Le Champion; 2. J. Bakker (zoon van oud-stayer Cees Bakker), D.T'.S.; 3. A. van Midden, Adelaar; 4. W. Ladenius, L6 Champion; 5. P. Duurland, De Adelaar; 6. H. Koen, De Matador; 7. F. Bartling, Ulysses; 8. S. Goezinne, D.T.S.; 9. P. Nienhuys, De Matador; 10. R. Kooring, Ulysses.

Adspiranten-b, 16 km: 1. C. Stroop, Le Champion; 2. K. van Assendelft, Le Champion; 3. R. Schlikker, Le Champion; 4. F. Pekel, Kennemerland; 5. A. Riemmuller, De Matador; 6. R. Wickemeier, De Gazelle; 7. A. Fictoor, R.K. Amsterdam; 8. R. Carton, De Matador; 9. L. Wertrus, Le Champion; 10. J. Bos­baan, Ulysses.

 

PUTTE.(1963.05.05)

Nieuwelingen: 1. W. de Wilde; 2. B. Slings; 3. R. Pijnen; 4. P. Pieters; 5. P. de Wit; 6. E. Kroon; 7. A. Hollemans; 8. N. v. d. Ende; 9. J. van Peer; 10. N. de Jong.

 

R.R.C SPARTA SPRINTKAMPIOENSCHAP.(1963.06.26)

WIM PAUL SPINTKAMPIOEN VAN R.R.C. SPARTA

Woensdag 26 juni liet de Residentie-Rennersclub Sparta op de Loevesteinlaan de kampioentitels van de vereniging 300 meter sprint op de weg verrijden. In uitstekende samenwerking met de politie was alles voortreffelijk georganiseerd en kon alles vlot worden afgewerkt. De deelnemers in de diverse catego­rieen leverden verbeten strijd om de felbegeerde titels. De kampioen van de B-klasse, Koos Trompert, daagde Wim Paul, de titelhouder bij de A-klasse, uit voor een nit om de titel van algemeen clubkampioen, maar hij moest in Paul zijn meer­dere erkennen.

A-klasse: 1. W. Paul, 2. B. Oort, 3. H. v. d. Dussen.

B-klasse: 1. K. T'rompert, 2. D. Abbenhuis, 3. J. Mertens, 4. E. Kroon.

Overgangsklasse: 1. A. Krechting, 2. B. Wentink, 3. G. Leroy,4. B. Mosterd.

A-adspiranten: 1. F. T'uinman, 2. K. Kohler, 3. B. ten Tije, 4.C. v. d. Tak.

B-adspiranten: 1. J. Kohler, 2. H. v. Rijn, 3. J. Mosterd, 4. R. Zuliani.

Veteranen: 1. Th. Strik, ,2. F. Buyink.

 

REUSEL.(1963.09.08)

Amateurs: 1. E. Dolman, Rotterdam, 104 km in 2.31.38; 2. H. Vogelaar, Rotterdam; 3. M. v. d. Lee, Drunen; op 1.15: 4. W. v. d. Berg, Wateringen; 5. P. Soetekouw, Nijmegen; 6. C. Vriens, Helmond; 7. A. Leyten, Eindhoven; 8. P. Deenen, Vlijmen; 9. P. Buuts, Keldank; 10. H. Hairwassers, Den Dungen.

Nieuwelingen: 1. H. van Vught, Boxtel, 52 km in 1.17.02; 2. F. van Geffen, Zeelst; 3. T. Blom, Haarlem; 4. B. Bravenboer, Rotterdam; 5. B. Kanselaar, Rotterdam.

 

RHOON.(1963.09.07)

Amateurs, 95 km in 2.17.26: 1. Evert Dolman, Rotterdam; 2. P. Dorst, Rotterdam; 3. A. Naaktgeboren, 's-Gravendeel; 4. A. van Breugel, Zwijndrecht; 5.C. Lokker, Rotterdam; 6. H. Vogelaar, Rotterdam; 7. H. Hoek, Krimpen aan de IJssel; 8. J. van Driel, Werkendam; 9. J. Plank, Rotterdam; 10. M. Dekker, Rotterdam; 11. G. van Hemert, Niedwendijk; 12. G. de Koning, Oosterhout; 13. P. Barendregt, Alblasserdam; 14. A. van Beek, Rotterdam; 15. A. Oosthoek, Zuidland.

Nieuwelingen, 58 km in 1.24.36: 1. W. Paul, Den Haag; 2. W. Bravenboer, Rotterdam; 3. A. v. d. Pol, Haarlem; 4. G. Leunis, Amsterdam; 5. P. Legierse, Den Bommel; 6. K. Trompert, Den Haag; 7. C. Groenewegen, Amsterdam; 8. B. Kanselaar, Rotter­dam; 9. J. de Zwart, Rotterdam; 10. P. Kettenis, Den Haag.

 

RIDDERKERK.(1963.07.27)

Amateurs: 1. H. Peters; 2. J. Hoogland; 3. Evert Dolman; 4. R. van de Klooster; 5. Frank Ouwerkerk; 6. Rudie Liebrechts; 7. A. van Breugel; 8. C. Hamelink; 9. J. Andeweg; 10. W. van Heel;

Nieuwelingen: 1. Gaby Minneboo; 2. Wim du Bois; 3. C. Lokker; 4. H. Vogelaar; 5. Wim Bravbenboer; 6. P. Akerboom; 7. P.Kettenis; 8. R. Koene; 9. B. Breur; 10. Daan Holst;

 

RIED.(1963.09.01)

Amateurs en nieuwelingen: 1. T. Groen, Vollega, 75 km in 1.57; 2. W. Boonstra, Opende; 3. H. Luchies, Geestbrug; 4. H. Benja­mins, Hollandsche Veld; 5.G. Steinbach, Kampen; 6. H. Kuiper, Nieuw Amsterdam; 7. B. Groen, Steenwijk; 8. A. Broers, Wog­num; 9. T. Omerzu, Grootebroek; 10. L. Hulsebos, Beilen.

Adspiranten: 1. H. Kuiper, Nieuw Amsterdam, 20 km in 32 min.; 2. L. van Goor, Nieuw Amsterdam; 3. H. van Leeuwen, Haarlem.

 

RIJEN.LEREN ZOOL.(1963.06.09)

HUUB ZILVERBERG STERKE FIGUUR IN RONDE VAN RIJEN

De Ronde van Rijen voor beroepsrenners, beter bekend als de koers om de “Leren Zool" is op overtuigende wijze door Huub Zilverberg gewonnen. Reeds na 35 kilometer (in totaal moesten 140 worden afgelegd) vluchtte Huub uit het peleton weg en zonder te zijn ingehaald door de gestar­te vijftig medestrijders zegevierde de sterke knaap uit Goir­le in de tijd van 3 uur 26 min. 15 sec. Een fraaie prestatie die jammer genoeg door geen overdadig groot aantal toe­schouwers werd beleefd. De temperatuur heeft daar na­tuurlijk toe bijgedragen.

Profs en Onafhankelijken: 1. Huub Zilverberg, 140 km in 3.26.15, 2. op 1 min. 48 sec. Jos van Tongerloo (B), 3. z.t. Kees Snep­vangers, Zundert, 4. op 2 min. Lambert van der Ven, Vlij­men, 5. Jaap Kersten, Siebengewald, 6 Rein de Jong, Am­sterdam, 7. Jan Schroder, Siebengewald, 8. Jac. v. d. Klundert Hoogerheide, 9. Piet van Est, Klundert, 10. Joop van der Putten, Den Haag, allen dezelfde tijd als van der Ven. E. Dolman uit Rotterdam reed hier zijn laatste wedstrijd als nieuweling, die hij, hoe kon het bijna anders, won, 60 km in 1.30.12. Dolman is namelijk de rangen der amateurs ko­men versterken. Eens zien hoe hij daarbij reilt en zeilt.

Nieuwelingen: 1. Evert Dolman; 2. J. van de Berg; 3.Rinus Brouwers;

 

RIJSBERGEN.(1963.04.28)

GERRIT DE WIT WINT MASSASPURT IN RIJSBERGEN

In de „Hel van Oekel" viel na 50 km de beslissing; 23 man ble­ven voorop, van wie De Wit zich de snelste toonde, waarmede hij zijn eerste plaats in het Breda-Bierklassement verstevigde.

Amateurs: 1. Gerrit de Wit, 100 km in 2 uur 20 min. 38 sec.; 2. Leo van  Dongen, 3. Adri van Tilburg, 4. Jan Pieterse; 5. Bertus de Vos; 6. Marinus van Ginneken, 7. Andre van Aert; 8. Kees Broekmans, 9. Gerard Deykers, 10. Kees Snepvanger die in Rijsbergen zijn laatste wedstrijd als amateur reed.

Nieuwelingen: 1. Evert Dolman; 2. Bouwen Minnekus; 3. Rinie Huijbrechts;

Adspiranten: 1. Ko Roosendaal; 2. Ad van Overveld; 3. Henk Mol;

 

RIJSWIJK.STEENVOORDE.(1963.08.31)

DE AMSTERDAMMER H. JANSEN WINT DE RONDE VAN STEENVOORDE

Sparta kende met zijn ronde van Steenvoorde voor adspi­ranten geen geluk. De stromende regen trad als spelbreker op, zodat van de vijftig gestarte adspiranten slechts een hand­je vol de finish bereikte.

Adspiranten: 1 H. Jansen, Amsterdam; 2. A. Midden, Hilversum; 3, L. Duyndam, Honselersdijk; 4. A. ten Tije, Den Haag; 5. J. Buys, Halfweg; 6. A. Zeldenthuis, Sassenheim.

 

RIJSWIJK.ZH.(1963.06.22)

Nieuwelingen: 1. Wim Paul; 2. A. Starre; 3. K. Trompert; 4. Piet Kettenis; 5. Michel Bertou; 6. A. de Graaf; 7. J. Aldershof; 8. H. Beuker; 9. P. Hazelhorst; 10. v. d. Ham;

Adspiranten: 1. Leo Duyndam; 2. M. Brouwer; 3. C. Mooiman; 4. Zeldenthuis; 5. D. van Kerpel; 6. O. Santing; 7. van Dalsum; 8. F. Tuynman; 9. van Lierop;

 

RONDE DOOR HET LAND VAN BARTJE.(1963.08.31)

Vierde Ronde door het land van Bartje voor Ben Breur

Jury kreeg massale eindsprint van zeventig renners

te verwerken!

Het is verheugend, dat enkele wielerclubs in Noord- en Oost­-Nederland bij het organiseren van wedstrijden evenemen­ten van formaat op touw zetten voor de jeugd. In dit verband doelen we op de wielerclubs De Meteoor (Assen) en de Kamper Wielren Club (Kampen), die jaarlijks met een klassieker voor de jongeren op de proppen komen. De bestuurders van de K.W.C. organiseerden dit voorjaar met succes de tweede Fle­votour, welk evenement door Cor Groenewegen werd gewon­nen. Het afgelopen weekeinde kwam de Asser wielerclub De Meteoor voor de vierde maal aan bod met de Ronde door 't land van Bartje met start en finish in Assen. Het neusje van de zalm op nieuwelingengebied kwam aan de start in deze op uitstekende wijze georganiseerde wedstrijd, die tenslotte ge­wonnen werd door Ben Breur uit Nieuwe Tonge.

Breur van meet of steeds attent geweest, was in de eindsprint van een groep van ruim zeventig(!) renners het rapst. Het behoeft geen betoog, dat de jury de handen dik vol heeft gehad om de uitslag op papier te krijgen, doch het is tenslotte toch gelukt. Overigens is deze vierde Ronde door 't land van Bartje van begin of zeer levendig geweest. Zo noteerden we demarrages aan de lopende band, waarbij onder meer renners als Rudie Troost, Gerard Santing, Cor Groenewegen, Jan Boo­de, de nationale kampioen Henk Emmens en niet te vergeten Tiemen Groen, de winnaar van de Acht van Chaam, betrokken

zijn geweest. Hoe Groen ook probeerde weg te komen, de strijdlustige Fries slaagde er niet in het stoute stukje, dat hij onlangs in Chaam uithaalde, te herhalen. In de slotfase leek het er even op toen hij met enkele tientallen meters voorsprong op het peloton aan de leiding ging. Er zat evenwel teveel klasse in de kopgroep, zodat de Friese kampioen weldra tot de orde werd geroepen. Bepaald pech had de Drentse favoriet Gerard Santing, toen hij

vier km voor het einde een lekke tube kreeg en zodoende weinig kans kreeg om tijdens de mas­sale eindsprint op een ereplaats beslag te leggen. Overigens, de twaalfde plaats die Gerard wist te bevechten, vinden we nog eervol.BRON: BEN ZOMERDIJK

1. B. Breur, Nieuwe Tonge, 94 km in 2.31.48; 2. D. Vos, Mid­laren; 3. C. Leunis, Amsterdam; 4. T. Groen, Follega; 5. D. Holst, Amsterdam; 6. H. Tappel, Erica; 7. C. Groenewegen, Amsterdam; 8. H. Emmens, Annen; 9. P. Dekker, Opmeer; 10. S. Douma, Grouw; 11. M. v. d. Klooster, Drachten; 12. G. San­ting, De Wijk; 13. W. Willems, Haarlem; 14. A. Kalsbeek, As­sen; 15. A. Spronk, Utrecht.

 

RONDE OM HET IJSSELMEER.(1963.09.06 T/M 09.08)

                           Ronde om het IJsselmeer

had opnieuw succesvol verloop

            JAAK SCHOUTEN zegevierde in interessante driedaagse

Jaak Schouten, de stoere 24-jarige Westfries, werd de ver­dienstelijke maar ook de onverwachte winnaar van de van het begin tot het einde boeiende twaalfde Ronde om het IJsse1­meer,

Het sprookje dat zo langzamerhand dreigt te ontstaan, dat Schouten die zegepraal alleen te danken heeft aan de pech van zijn tegenstanders, gaat voor hen die drie dagen lang persoon­lijk de wedstrijd op de voet volgden, beslist niet op. Dat hij in de allerlaatste kilometer van de slotetappe iets terug viel en kennelijk vermoeid over de streep kwam, was meer een gevolg van onervarenheid in dit soort werk dan van een tekort aan kracht, kunde en slagvaardigheid.

Evenals voor Drop vorig jaar kan voor Schouten nu deze vic­torie de entree tot het selecte groepje topamateurs betekenen. Dat verdient hij ook volkomen.

Er kan op meer punten naar de twaalfde uitgave van deze prachtige wedstrijd worden terugverwezen. Een letterlijke verwijzing naar de lofprijzingen in “Wielersport" van 13 Sep­tember zou in deze weer volledig actueel zijn. Het organisatie­comite van de A.S.C. De Germaan, bestaande uit de heren Van Hal, Haan, Te Paske, Boelenkamp en Lebon, heeft bergen werk op voortreffelijke wijze verzet. Zij kon weer rekenen op de medewerking van de overheid. Daarbij gaan de gedachten uit naar burgemeesters en wethouders van aankomst- en door­tochtplaatsen, Provinciale- en Rijkswaterstaatautoriteiten en vooral naar de bijstand van de Rijkspolitie. Eerste luitenant Th. van Dolderen van het Stafdistrict Almelo en zijn onder­officieren hebben ook nu weer op de hun eigen uitstekende wijze de stoet over de meestal smalle, bochtige, soms haast onbegaanbare weggetjes geleid. Alle wielersportliefhebbers zijn hem en zijn helpers daarvoor grote dank verschuldigd.

De jury, ook nu weer onder leiding van de altijd vriendelijke, rustige heer Stoop, had de touwtjes van de wedstrijd terdege in handen. Ook een bijzonder woord van lof voor de heer Sille­man die, toen op de Afsluitdijk even stagnatie in het wedstrijd­verloop dreigde te ontstaan, dit door onmiddellijk en kracht­dadig optreden wist te voorkomen.,

Dank zij de onmisbare medewerking van een aantal zaken­lieden, die als sponsors optraden, werd dit evenement finan­cieel mogelijk. Daar waren oude bekenden als Caballero en Radio Veronica. Maar ook nieuwe gezichten, welke Becks Bie­ren, Rijnbende, Cinzano, J.B.S. spijkerbroeken en Kohal alu­minium vertegenwoordigden.

Het meest treffend in dit geheel was de prettige, spontane en kameraadschappelijke wijze waarop alle medewerkenden met elkaar omgingen en de vertrouwelijke genoeglijke sfeer waar­in alles geregeld was.

Eerste etappe

Over het wedstrijdverloop kan na de grote aandacht, -die de pers aan dit wielerfestijn wijdde - het verhaal van Ger Schuurman in het Vrije Volk van zaterdag 7 September is een stuk wielersportliteratuur van de bovenste plank - gevoege­lijk kort zijn.

In de eerste etappe van Amsterdam naar Sneek bracht Wim van Smirren de eerste uitlooppoging op zijn naam. Bart Zoet liet zich toen eveneens opmerken. Boog, Deijkers, Koopmans en De Jager zagen een vlucht mislukken, waar op onmiddellijk daarna de rennerskaravaan zo maar ineens in twee grote stuk­ken uiteen viel. De slag was gevallen. De drieste sprong van Jaak Schouten in de eindfase van de rit werd met succes be­loond. Behalve zijn acht seconden voorsprong bracht de minuut bonificatie hem aan de leiding.

Tweede etappe

De tweede etappe van Sneek naar Zwolle gaf weer een aan­trekkelijke wedstrijd te zien. Ondanks het hoge tempo dat re­sulteerde in een beduidende voorsprong op het tijdschema, re­den Rasch, Koopmans, Broekmans en Arie van der Lans in de eerste helft van de strijd lange tijd met enkele honderden meters voor hun makkers uit. Later sprongen Ko Zomer en Roel Hendriks in de ruimte. Hendriks hield dat een uur lang vol, viel toen terug en daarna ontsnapten elf man, waarvan er later nog vier zouden terugvallen.

Karstens won de rit, maar Schouten, die zijn leidende positie tot op de streep dapper verdedigde, bereikte achter de rappe spurters Zoet en Boog - en in dezelfde tijd - een heel ver­dienstelijke vierde plaats. De minuut bonificatie onttroonde Schouten en bracht Karstens aan de leiding. Gerben, die dit seizoen veel teleurstellingen moest verwerken, was met dit fraaie succes kennelijk erg in zijn nopies.

Derde etappe

De derde etappe bracht nog slechts vijf candidaten voor de eindzege aan de start. Immers Karstens, Schouten, Zoet, Boog en Van Smirren prijkten met verschillen van slechts 22 secon­den, 1 minuut, 1 minuut 30 sec. en 1 min. 45 seconden aan de kop van het algemeen klassement.

Al voor de officiele start kon Schuuring zijn zegedrift al niet meer beteugelen. Hij daagde Coen Visser uit wie vandaag het eerst zou demarreren. De tegenwoordig besnorde Coen liet zich niet kennen en zo waren beiden al op de IJsselbrug in de slag. Maar de fietsende Caballero-kopman Cees van Espen kon dat niet gedogen. Hij riep onmiddellijk de rebellen tot orde.

Dat moest ook wel want hun bestgeplaatste ploeggenoot Schou­ten zat niet in de inmiddels tot tien man uitgegroeide kopgroep. Maar Rijnbende-man Schuuring wou zich toen nog niet aan de Caballero-overmacht onderwerpen. Hij ging opnieuw op jacht naar succes. Broekmans viel hem op het lijf en even later be­hoorde.ook deze poging tot het verleden.

Arie van der Lans, Jonker, Nol Hendriks, Broekmans, Cor­nelisse en Leunis namen een voorsprong van drie kwart mi­nuut. Een jachtgroep van liefst zeventien man kwam hen achterop op het moment, dat Leunis zich terug liet vallen. Op een bar slecht stuk zandweg onder Speuld leek het erop, dat het fel achtervolgende peloton de aansluiting met de koplopers tot stand zou brengen. Maar de gezette demarrages in de aller­voorste gelederen deden de lange sliert in vier groepen uit­eenvallen. Karstens ondervond daar hinder van, Deijkers en Roel Hendriks kwamen ten val. Voordat Gerben zich daarvan kon herstellen keek hij tegen een knappe achterstand op, die later niet meer goed te maken bleek.

Dat was ook geen wonder want toen bij Bunschoten niet de kruit- maar de stofwolken optrokken en men in de voorste groep, zestien man sterk, bemerkte dat Karstens er niet meer bij was, wilden zijn directe belagers wel vooruit. Ze joegen dat het een lieve lust was en de voorsprong steeg bij iedere trap. Op een smal weggetje met rode klinkertjes vormden zij eensgezind als nooit tevoren zelfs twee waaiertjes, zonder elkaar in de wind te zetten.

Aan de haal

Na het passeren van -de brug over de Eems, bij het binnenrijden van Eembrugge, ging Zoet, die zijn grote kans rook, aan de haal. Toch hoorde hij iemand naderbij komen. Hij keek om en zag Jaak Schouten aan zijn wiel, die op zijn eentje de kloof van twee honderd meter had overbrugd. Teleurgesteld richtte Bart Zoet zich op, keek om naar zijn makkers in de kopgroep of hij wilde zeggen: “Hadden jullie dat nou niet kunnen ver­hinderen" en liet zich terug vallen. Even daarna was het de beurt aan Jan Boog, die met Van Smirren in het wiel toch een kansje wilde wagen. Maar ook zij kregen geen kwartier. Genadeloos werden zij teruggehaald. Maar Zoet gaf zich nog niet gewonnen. Weer, en nu op de prachtige weg tussen de Loosdrechtse plassen, ging hij aan de haal. Maar opnieuw was het Schouten, die hem op zijn eentje kwam vervoegen. Zo kwam dus weer alles bij elkaar.

In Loenen ging outsider

Voor dat iemand het besefte sprong hij naar Broekmans en terwijl zijn ploeggenoten iedere tegenaanvaller voor de voeten liepen, groeide de voorsprong van het leidende duo. Toch zag het er op het laatste stuk goede weg er even naar uit dat zij achterhaald zouden worden. Doch op een stuk koolaspad naar de streep, met gaten en veraderlijke kuilen, liepen zij weer wat uit. En terwijl de overwinniing voor ieder van de achter­volgers reeds was uitgesloten en hooguit een derde plaats nog maar bereikbaar was, wat slechts vijftien seconden bonificatie betekende, kreeg Zoet de pech op zijn weg. Schouten had in­derdaad moeten lossen en kwam met zeventien seconden ach­terstand op nummer drie over de streep. Maar van de voor­sprong van 38 seconden op Zoet had Schouten, zelfs als Bart derde was geworden - en daar had hij toch altijd nog rappe tegenstanders als Coen Visser en Henk Cornelisse voor moeten kloppen - zes seconden overgehouden om de eindzege de zijne te kunnen noemen.

Op het moment dat Zoet in de eindfase pech kreeg, waren Van Espen en Broekmans beslist niet meer te achterhalen, een bonificatie voor de eerste of de tweede plaats kwam dus ab­soluut niet meer in het geding. Zoet heeft inderdaad - en dat is op zich een woord van hulde waard - hemel en aarde be­wogen om de eindoverwinning te behalen. Maar Schouten heeft zich door tweemaal persoonlijk Barts pogingen ongedaan te maken een waardig winnaar getoond. Dat hij in de laatste meters enige achterstand opliep doet aan de waarde van zijn overwinning-niets af.BRON: JOOP DE JAGER

le etappe: AMSTERDAM-SNEEK (176 km)

1. J. Schouten (Caballero) in 4 uur 29 ;min. 58 sec.; 2. G. Kar­stens-(Veronica) in 4 uur 30 min. 6 sec.; 3. H. Peters (Caballero) z.t.; 4. F. van Lachterop (Veronica) z.t.; 5. H. Koopmans (Vero­nica) z.t.; 6. C. van Espen (Caballero) z.t.; 7. B. Zoet (Rijn­bende) z.t.; 8. C'. Visser (Caballero) in 4 uur 30 min. 21 sec.; 9. H. Cornelisse (Veronica) z.t.; 10. M. van Ginneken (Rijn­bende) z.t.; 11. C. Schuuring (Rijnbende) z.t.; 12. W. van Smir­ren (Caballero) z.t.; 13. J. Boog (Rijnbende) z.t.; 14. K. Zomer (Veronica) z.t.; 15. J. Jonker (J.S.B.) z.t.; 16. P. v. d. Lans (Becks Bier) in 4 uur 32 min. 7 :sec.

Hierna kwamen nog 28 renners over de streep.

2e etappe: SNEEK-ZWOLLE (152 km)

1. G. Karstens (Veronica) in 3 uur 27 min. 58 sec.; 2. B. Zoet (Rijnbende) z.t.; 3. J. Boog (Rijnbende) z.t.; 4. J. Schouten (Caballero) z.t.; 5. C. Broekmans (J.S.B.) z.t.; 6. P. v. d. Lans (Becks Bier) z.t.; 7. W. van Smirren (Caballero) z.t.; 8. J. Jon­ker (J.S.B.) in 3 uur .29 min. 19 sec.; 9. H. Meyer,(Kohal) z.t.; 10. R. Hendriks (Kohal) z.t.; 11. C. Visser (Caballero) z.t.; 12. H. Peters (Caballero) z.t.; 13. W. de Jager (Caballero) z.t.; 14. H. Cornelisse (Veronica) z.t.; 15. J. Fransen (Becks Bier) z.t.; 16. H. Keopmans (Veronica) z.t.

3e etappe: ZWOLLE-DIEMEN (156 km)

1. C. van Espen (Caballero) in 3 uur 34 min. 28 sec.; 2. C. Broek­mans (J S.B.); 3.,C. Visser (Caballero) in 3 uur 34 min. 36 sec.; 4. H. Cornelisse (Veronica) z.t.; 5. H. Peters (Caballero) z.t.; 6. C. Schuuring (Riinbende) z.t.; 7. S. Koevermans (Becks Bier) z.t.; 8. W. van Smirren (Caballero) z.t.; 9. W. de Jager (Caballero) z.t.; 10. J. Boog (Rijnbende) z.t.; 11. J. Fransen (Becks Bier) z.t.; 1'2. B. Zoet (Rijnbende) z.t.; 13. P. v. d. Lans (Becks ,Bier) in 3 uur 34 min. 52 sec.; 14. J. Schouten(Cabal­lero) in 3 uur 34 min. 53 sec.; 15. J. Dokter (Cinzano) in 3 uur 38 min. 5 sec.; 16. F. van Lachterop (Veronica) in 3 uur 39 min. 26 sec.

EINDUITSLAG INDIVIDUEEL KLASSEMENT

1.J. Schouten Caballero 11.31.49; 2. B. Zoet Rijnbende 11.32.10;  3. J. Boog Rijnbende 11.32.40; 4. C. van Espen Caballero 11.32.46; 5. W. van Smirren Caballero 11.32.55; 6. H. Peters Caballero 11.33.46; 7. C. Visser Caballero 11.34.01 8. C. Broekmans J.S.B. 11.34.03; 9. H. Cornelisse Veronica11.34.04;  10. C. Schuuring Rijnbende 11.34.16;  11. P. v. d. Lans Becks Bier 11.34.57; 12. S. Koevermans Becks Bier 11.36.02; 13. W. de Jager Caballero 11.36.02; 14. J. Fransen Becks Bier 11.36.02 15. G. Karstens Veronica 11.37.29; 16.F. van Lachterop Veronica 11.38.51; 17. J. Dokter Cinzano 11.39.31; 18. M. Rutte J.S.B. 11.39.50; 19. H. Koopmans Veronica 11.40.52; 20. Roel Hendriks Kohal 11.40.59; 21. G. Deykers Rijnbende11.41.07; 22. K. Zomer Veronica 11.41.07 23. J. H. Jonker J.S.B. 11.41.07; 24. M. van Ginneken Rijnbende 11.41.07; 25. H. J. Schouten Cinzano 11.42.41; 26. H. Meyer Kohal 11.42.53; 27. A. Kraan Becks Bier 11.42.53; 28. Nol Hendriks J.S.B. 11.43.53; 29. P. Verwey Cinzano 11.43.00; 30. L. Hermens Rijnbende 11.47.15; 31. A. v. d. Lans Becks Bier 11.50.39; 32. A. Veenendaal Veronica 11.52.39;

EINDUITSLAG PLOEGENKLASSEMENT

1. Caballero 34.35.14; 2. Rijnbende 34.37.45;  3. Becks Bier 34.45.50; 4. Veronica 34.50.09; 5. J.S.B. Spijkerbr. 34.515.00;  6. Cinzano 36.05.17;

 

RONDE VAN BRABANT.(1963.06.08.t/m 06.09)

Schitterende ontknoping en magnifieke zege GERRIT DE WIT in Zundert

Meteen eindwinnaar in fraaie gedurfde stijl

Toen zaterdagsavonds de Belg Jan Timmermans zegevierend de eindstreep in Veldhoven bereikte, door in de beslissende sprint Piet Cooremans uit Breda, Cees Broekmans uit Zeven­bergschenhoek, Kees Haast uit Rijsbergen en Nol Kloosterman uit Leiden te kloppen en daarmede de eerste etappe van de 12e Ronde van Brabant op zijn naam had gebracht, vreesde de massa, dat evenals in Olympia's Tour de totale winst naar onze zuiderburen zou gaan verhuizen. Dat wil zeggen de indi­viduele overwinning, want in het ploegenklassement voerde de ploeg van Toon Simons (Breda Bier) de boventoon, met de equipe Piet vast Est op de tweede en Gaston Schul op de derde plaats. Maar in de tweede etappe zondags verreden, is het an­ders gelopen, al heeft dat er aanvankelijk allerminst naar uitgezien. Het was de buitengewoon verrassende ontknoping welke Gerrit de Wit uit Dubbeldam bezorgde, die maakte dat het in Zundert niet slechts een Nederlandse zege werd, maar dat de totale overwinning eveneens bij hem belandde. Het was een grandioos slot van een buitengewoon zware, interessante en bovenal zeer geslaagde Ronde van Brabant, die met deze 12e „editie" ontelbaren grote vreugde heeft bezorgd en de wie­lersport op haar beurt op bijzondere wijze heeft gediend.

Deze twaalfde Ronde is magnifiek geslaagd. Zij leverde een brok wielersport van sublieme kwaliteit. Voor de volgers was er extra te genieten, nu de route door het aan natuur­schoon nog zo rijke Brabantse land was getrokken. Tal van ongerepte plekjes zag men door toeristen ingenomen en de renners mogen er dan niets van hebben bemerkt - die had­den andere zorgen aan het hoofd, dubbele zorgen, nu de tem­peratuur zo hoog was opgelopen - hoger dan was voorspeld - waardoor nog grotere inspanningen werden vereist. Velen zijn die te machtig geweest, maar het percentage uitvallers, met name na de eerste dag, toen niet minder dan 200 kilometers voor de wieltjes moesten worden weggedraaid, was opvallend klein. Men mag er uit concluderen, dat onze amateurs van vandaag heel wat mans zijn.

Een andere vaststelling: de organisatie was praktisch vlekke­loos. Zo magnifiek was onderweg alles geregeld (hulde aan de rijkspolitie en de vele enthousiaste medewerkers in de door­komstplaatsen), dat men bezwaarlijk beter wensen kon. Van het grote verkeer heeft men geen last gehad en omgekeerd werd slechts bij hoge uitzondering van de drukke verkeers­wegen gebruik gemaakt en dan nog over zeer korte afstanden. Zo bezien behoeft er ook in de toekomst geen bezwaar tegen het houden van een ronde van dit formaat en deze grote waarde te bestaan.

Opnieuw werd aangetoond, hoe prettig het publiek een der­gelijk evenement vindt en het vormt daarom beslist een der vele onmisbare elementen in het kader der vrijetijdsbesteding. Wij gunnen buitenlandse deelnemers al te gaarne succes. Daar niet van, maar het staat bij ons vast, dat minder onderlinge rivaliteit in de vaderlandse gelederen meer Nederlandse over­winningen geboekt zouden kunnen worden. Zo ook in het voorbije weekeinde.

Alles mooi getimed

Om een uur zaterdagmiddag, precies op tijd, was de markt in Etten door de kleurrijke rennerskaravaan verlaten, voorafge­gaan door een indrukwekkende rij publiciteitswagens. Precies op tijd: dat zou de gehele dag zo blijven. Overal in de door­kornstplaatsen tot in Veldhoven toe wezen de uurwerken het­zelfde tijdstip aan als in de tijdschema's stand vermeld. Het tevoren geschatte uurgemiddelde was dus juist geweest. Na­tuurlijk dank zij de renners, die van de aanvang af gefietst hebben, dat de stukken eraf vlogen. De koers begon al heel vlug. Na 20 km even voorbij Wouw, werden de eerste uitlopers gesignaleerd: Van Hoogerheide uit Dordreciht, Wim Schuling, Den Haag, en de Belg Adams, die de grootste pechvogel van deze eerste rit zou worden. Wat later viel Van Hoogerheide terug in de grote groep, maar een andere Belg, Alb. Timmer­mans, die in Veldhoven zou zegevieren, was naar de vluchte­lingen gesprongen. Tussen Huybergen en Bergen op Zoom (50 km) had Schuling pech en onmiddellijk daarop lieten zeven coureurs het grote peloton, overigens nog intact op enkele zwakke broeders na, die het hoge tempo niet hadden kunnen volgen, de hielen zien en vormden weldra de kopgroep, be­staande uit Kloosterman, Leiden, Martien de Jong, Breda, Kees Haast, Rijsbergen, de Belgen Timmermans en Adams, Piet Cooremans, Breda, Cees Broekmans, Zevenbergsehenhoek, de Leidenaar Van Gent en... de Deen Kortegaard, tijdelijk in Boskoop woonachtig. Spoedig hadden zij een voorsprong van 45 seconden, die geleidelijk aan zou worden opgevoerd tot 2 min. 34 sec. in Oud-Gastel (80 km). Tussen Halsteren en Steenbergen kreeg de kampioen van Gelderland, Cees van Espen met een lekke band af te rekenen. Gerard Peters hielp hem in recordtijd weer op een „complete" fiets en de wat ver­der op hem wachtende Van der Klooster bracht hem vlug weer in de grote groep, waarin de maats van de vluchtelingen aan de kop met kennis van zaken het tempo drukten.

Onder de rook van Steenbergen kwam er tumult in het nog steeds omvangrijke peloton doordat een zestal renners pogin­gen gingen ondernemen om het negental aan de kop gezel­schap te gaan houden. Waarvan het intussen niet is kunnen komen, al namen zij ietwat van de achterstand terug. In Kruis­land kreeg ploegleider Peters opnieuw met tegenslag te kam­pen. Nu was het Wim de Jager (Den Haag), die een band leeg had horen lopen.

Nieuwe fase

Een gloednieuwe spannende fase werd in Oudenbosch (84 km) ingeluid door niet minder dan veertien coureurs-met-erkende­ capaciteiten, te weten: Jac. v. d. Kloot, Bertus de Vos, Marinus Paul, T. van Breugel uit Zwijndrecht, Piet Snoeys, die als reserve voor de ,Nieuwsblad v/h Zuiden-equipe was ingeval­len, de Amsterdammer Rijkers, Jaap Oudkerk, de Belg Henri Omloop, Piet van Rijisbergen, een tweede lid van de “Nieuws­blad"-ploeg, Leo van Dongen, nummer drie van Toon Simons in de voorste gelederen, de Nijmegenaar Leo Hermens, Jos van Vleuten uit Mierlo Hout (Capelux), Rene Huysmans, die het Belgische trio „vooraan" en tot grote vreugde van “Schapers­ De Bont" tot stand bracht en tenslotte Jos Linders van de Houthandel Brabant. Hier zaten dus alle snelle sprinters bij­een, maar geen hunner zou in Veldhoven in de voorste gelede­ren, dat wil zeggen bij de eerste vijf, eindigen. Wel wist Gerrit de Wit zich wat later, dat wil zeggen na circa drie uur koer­sen, alsnog bij de tweede groep te voegen en uiteindelijk in Veldhoven de achtste plaats in te nemen. Dat was ongetwijfeld knap werk van een van Jef Roovers poulains der Brabants Nieuwsblad-equipe.

Na Oud-Gastel, waar de etenszakjes opnieuw werden gevuld en de koplopers het er even van namen, zakte het tempo on­rustbarend, zodat de tweede groep hen tot 1.20 min. kon nade­ren. Den derde groep had in Gilze (130 km) ruim 4,5 minuut en het grote peloton circa 6 minuten achterstand op de kop­groep, waarin de verstandhouding, gezien de voortdurende on­derlinge aflossing bij het “kop doen" prima was. Nadat de magen waren gevuld trokken de negen leiders weer extra aan de pezen, met name in bijzondere mate Cees Haast.

Intussen begonnen de kilometers steeds zwaarder te wegen en het waren de Deen Kortegaard (als individueel gestart) zo­mede Martien de Jong, die zichtbaar moeite hadden om het tempo van hun makkers te volgen. Zij moesten inderdaad in het zicht van de haven" stranden.

Jammer en dom

De toeschouwers langs de weg denken er goed aan te doen - vooral als het zo broeiend heet is als deze zaterdag - om de langsrijdende renners water in het gezicht te gooien. Zij be­seffen echter niet tot welke nare gevolgen dit leiden kan. Even buiten Tilburg, op weg naar Hilvarenbeek, werd de Belg Adams, een klasserenner, het slachtoffer van die goede be­doelingen". Door toe trachten uit te wijken voor een plens water, welke hem en Kees Haast troffen, verloor Adams zijn stuur en kwam ten val tezamen met Haast. De Rijsbergse loco­motief kon doorgaan, niet echter -Adams, wiens voorwiel in diggelen was, terwijl de voorvork onbruikbaar was geworden. De Belg gaf er meteen de brui aan, wetende, dat er nu toch, geen eer meer te behalen viel. Want men weet het: de acht anderen gingen meteen hard door... Dit harde doorgaan werd de Deen Kortegaard bij Middelbeers (170 km) te machtig en later lieten ook Van Gent en Martien de Jong het er bij zitten. Ze waren behoorlijk leeg gereden en De Jong viel zelfs heel ver terug.

Inmiddels hadden de achtervolgers in de tweede groep een laatste poging om de overgebleven vijf koplopers tot de orde te roepen niet gehonoreerd gekregen, want Keen Haast, Broek­mans, Cooremans, Kloosterman en de Belg Timmermans ble­ken aan de finish nog 1 min. 16 seconden voorsprong op hun belagers overgehouden, toen zij op de eindstreep afstormden.

Enkele honderden meters voor de wedstrijdjurywagen in Veldhoven (waar de belangstelling ons bitter tegenviel) nam Timmermans de leiding en geen der vier concurrenten kon hem van de overwinning af houden. Piet Cooremans (Gaston Schul) veroverde de tweede plaats, Cees Broekmans wetd der­de, Kees Haast (het paard dat de haver weer eens verdiende, maar niet kreeg ... ) bezette de vierde plaats en Nol Klooster­man eindigde als vijfde. Hoe het klassement er verder uitzag is in de uitslag hieronder te lezen.

Amateurs: le etappe (200 km): 1. J. Timmermans,(B.) in 5 uur 2 min. 46 . sec.; 2. Piet Cooremans; 3. Cees Broekmans; 4. Kees Haast; 5. Nol Kloosterman, allen zelfde .tijd als de winnaar; 6. M. de Jong 5.04.02; 7. R. Huysmans (B.) 5.04.05; 8. G. de Wit z.t.; 9. Joss Linders z.t.; 10. H. van Gent 5.04.14; F. van Geel (B.) 5.07.18; 12. M. Paul 5.07.39; 13. Leo van Dongen 5.07.39; 14. M. van Ginneken z.t.; 15. J. v. d. Vleuten z.t.; 16. J. Huizeveld z.t.; 17. A. Rijkers z.t.; 181. T. van Breugel 5.08.07; 19. C. Zoontjens z.t.; 20. Theo Rutten z.t.

Ploegenklassement na de eerste dag: 1. Drie Hoefijzers 15.14.27, 2,. Peet van Est 15.14.39, 3. Gaston Schul 15.17.36, 4. Schapers en De Bont 15.19.15, 5. Houthandel Brabant 15.20:50, 6. Bra­bants Nieuwsblad 15:23.24, 7. Capelux 15.26.07, 8. Wout Ver­hoeven 15.29.04, 9. Radium 15.29.17, 10. Nieuwsblad van het Zuiden 15.30.25, 11. Caballero 1531.34, 12. Drukkerij Zwijn­drecht 15.37.25, Kikkerop 15.37.54.

De tweede etappe

Is er een magistrale zege te Zundert in het verschiet? Een Nederlandse wel te verstaan. Deze vraag werd vooral zondag­morgen extra levendig na het fantastische begin met de twee­de etappe naar.Zundert, 170 km, als slot en waarmede zondag­middag om half twee precies, zo correct als iets dus, op de Markt in Veldhoven een begin werd gemaakt. De vraag was daarom levendig omdat de jongens, die daags tevoren zo uit­gesproken „bot" hadden gevangen, van hevige revanche-ge­voelens waren vervuld.

Wederom scheen de zon zeer fel en vooral op de onbeschaduw­de trajecten in de route vergde die ongewoon hoge tempera­tuur de allergrootste inspanning der renners, die met nog vijf­enzeventig (van de 126) waren overgebleven. Aan de finish bevonden zich o.m. K.N.W.U.-voorzitter P. van Dijk en het lid der Sportcommissie de heer Ballegoyen de Jong, die de rit naar de definitieve eindstreep hebben gevolgd en wel buiten­gewoon hebben geboft, nu zij een zo sensationele ontwikkeling konden aanschouwen.

Het lag voor de hand en de voorspellingen waren ook in die richting gegaan, dat deze tweede etappe slechts een veertigtal coureurs de finish zouden halen. Met die 200 zware kilometers van de zaterdag in de benen, plus de ongewone warmte, was dat ook wel te voorzien.

Pas na het passeren van twee overwegen te Eindhoven in de Tongelresestraat, werd de tot daar geneutraliseerde wedstrijd normaal. Een negental kilometers waren derhalve zonder strijd weggedraaid. Nabij Bakel (30 km) werd het eerste feit gemeld: Piet Verwey uit Gouda was alleen weggesprongen, nam 300 meter op de Belg Huysmans, Breugel, Schouten en Cooremans, die op hun beurt eenzelfde voorsprong op het grote peloton bleken te hebben. In Gemert stond als eerste pechvogel de Deen Kortegaard met een lekke band langs de weg. Hij pompte ijverig zijn reserveband vol, maar er was geen kijk meer op, dat hij de reeds in volle jacht zijnde hoofd­macht nog zou bereiken. We hebben de dappere jongen niet meer gezien ...

Het begint ...

In Veghel,(54 km) vormde zich een kopgroepje van zeven man, bestaande uit v. d. Klooster, Van Vleuten, Marinus Paul, Piet Cooremans, Breugel, de Belg Huysmans en Ruizeveld. Na het verlaten van Den Bosch (60.km) was dat groepje nog intact, maar wat later verlieten Leo van Dongen, Marinus van Gin­neken, Kees Haast en W m de Jager het peloton. De twee laatst- genoemden zouden geen aansluiting krijgen. En toen be­gon de grote „ravage". Achtereenvolgens gingen ,opzitten" Arie den Hartog, Ad Russens, de Amsterdammer Sachs, Krab­benbos, Kuipers, Koopmans, de Belg Van Geel, Kuys, Wal­ravens, v. d. Klooster en de Eindhovenaren Oppers, Gisbers en Luyten, door pech of anderzins getroffen. Niet lang daarna nabij Tilburg (100 km) was er een nieuw leidersgroepje van acht man, ditmaal gevormd en dit bleek de definitieve ont­knoping te zullen maken. Jan Pieterse, Leo van Dongen en de Belg Huysmans hadden een lichte voorsprong op Wim de Rooy, Gerrit de Wit (die later die enorme krachtsontplooiing zou doen), Van Ginneken, Broekmans en de andere Belg Neme­geer. In Dongen (10 km verder) waren deze acht verenigd. Haast en De Jager hadden de aansluiting gemist en reden overigens dapper door. Te Oosteind (150 km) hadden de acht bijna twee minuten voorsprong op Haast en De Jager en circa drie minuten op het grote peloton, dat nog steeds verder dun­de. Met nog vijftig renners ging het toen langzaam maar zeker naar de verlossende eindstreep toe.

Niemand vermoedde, dat er met nog een kleine dertig kilo­meters te rijden bijzondere dingen zouden gebeuren. Maar die kwamen er toch nog, op een bedroevend slecht stuk weg tus­sen Prinsenbeek en de Rijksweg. Het was Gerrit de Wit, die de werkelijk sensationele ontknoping veroorzaakte. Hij zette zich op de pedalen, ontwikkelde een hels tempo en had in het dorp Prinsenbeek reeds een voorsprong van 1.25 min. verwor­ven. De concurrenten in de kopgroep zagen geen kans hem van repliek te dienen en met een voorsprong van 2 min. 23 seconden op de Belg Nemegeer, die als tweede eindigde, won de prima rijdende Zuidhollander de tweede etappe. Pieterse werd derde met 2.53 achterstand op de winnaar. De Belg Huismans bezette de 4e plaats (op 2.54), 5e was Leo van Dongen (3.41), 6e Wim Schuling (3.41). Marinus van Ginneken was 7e (3.41), Cees Broekmans 6e ,(3.49), 9e de tweede Belg Henri Omloop, en T. van Breugel eindigde als l0e, beide laat­sten met 6 min. 4 sec. achterstand op Gerrit de Wit, die, zoals later bleek, algemeen winnaar van deze bijzonder geslaagde 12e Ronde van Brabant was geworden. De zeer hartelijke zoen van Miss Ronde en de bloemen waren wel bij een uitstekende amateur terecht gekomen. Dat staat vast! BRON: ADRIAAN VERAART

Amateurs: 2e etappe: 1. Gerrit de Wit, de 170 km in 4 uur 10 min. 46 sec., 2. Noel Nemegeer (B.) op 2 min. 23 see., 3. Jan Pieterse op 2.53, 4. Rene Huysmans (B.) op 2.54, 5. Leo van Dongen op 3.41, 6. Wim Schuling z.t., 7. Marinus van Ginneken z.t., 8. Cees Broekmans op 3.49, 9. Henri Omloop (B.) op 6.05, 10. T. van Breugel z.t., 11. Walter Heeren 4.16.50, 12. Marinus Paul, 4.16.54, 13. Jos Linders,_ 14. J. Visser, 15. J. v. Vleuten, 16. Tim­mermans (B.), 17. A. Naaktgesboren, 18. Wim de Jager, 19. Kees Haast, 20. Piet Cooremans, allen dezelfde tijd als Marinus Paul: 4.16.54.

Algemeen klassement (Individueel): 1. Gerrit de Wit 9.14.51, 2. Cees Broekmans 9.17.21, 3. Rene Huysmans 9.17.45, 4. Tim­mermans (B.) 9.19.40, 5. Kees Haast 9:19.40, 6. Piet Cooremans z. t., 7. Jos Linders z.t., 8. Nol Kloosterman 9:2'2.00, 9. Leo van Dongen 9.22.00, 10. Marinus van Ginneken z.t., 11. Martien de Jong 9.23.27, 12. Jan Pieterse 9.23.44, 13. Marinus Paul 9.24.33, 14. J. v. d. Vleuten z.t., 15. T. van Breugel 9.214.57, 16. Noel Nemegeer (B.) 9:25.33, 17. Walter Heeren 9:26.04, 18. Wim de Jager 9.26.08, 19. J. Fransen z.t., 20. Gerard Deykers 9.26.09.

Ploegenklassement (algemeen): 1. Ploeg Drie Hoefijzers. 2. Schapers en De Bont. 3. Gaston Schul.

 

RONDE VAN DE HAARLEMMERMEER.(1963.05.11)

Barre wielertocht om de Haarlemmermeer

Andre van Aert voor LEO VAN DONGEN het eerst aan de finish

Het 5 mei-comite van de veertigjarige wielerclub De Bataaf heeft het met zijn elfde Ronde om de Haarlemmermeer, de bekende amateur- klassieker, deze keer beslist niet getroffen. Althans wat het weer betrof. Dat was afgelopen zaterdag meer dan lammenadig. De hele 148 kilometer lange tocht heeft het grotendeels geregend, heeft de wind door de open lanen van het polderland geloeid en was het koud en guur. Voor de on­geveer honderdvijftig van start gegane renners is het dan ook geen lolletje geweest onder dergelijke weersomstandigheden te moeten koersen. Dat er uiteindelijk slechts twintig dappe­ren, van wie de Westbrabander Andre van Aert glorieerde, de zware wedstrijd tot een goed einde brachten, verwonderde dan ook niernand.

De Eindhovense microfonist en wedstrijdcommentator Cor Wijdenes, allen welbekend, had ook voor de laatstaanko­mende uitrijder van deze barre Haarlemmermeertocht een pluimpje over. En dat was goed zo. Want in deze stormrit, die perfect was georganiseerd, kwam van „aan de wielen rij­den" niet veel in huis; verstoppertje spelen in het peloton was er hoegenaamd niet bij. Nauwelijks een half uur na de start was het wielereskadron al uiteen gejaagd in groepen en groep­jes, waren voorts mannen als Piet Geluk, Fred Tel, Marinus Kettenis, Ben Raats, Bart Zoet en Piet Vleesman niet “ge­lost", maar voor pech moeten afstappen. De een in de buurt van Lijnden of Badhoevedorp, de ander in de omgeving van Nieuwe Meer of Rozenburg.

Ja, het was me een weertje wel. Een hele ris gestarte Belgen en Duitsers zaten in de achterhoede te knikkebollen. Alfons Rooms bijvoorbeeld en Edward van Hove (die nog al eens in de uitslag voorkomt), Klaus Kaspereit en Wolfgang Dettmer tornden moeizaam op tegen een wind, die de renners mis­schien nergens zo “aantast" als in Noord-Holland. Maar voor de volgers - we geven het graaig toe, die zaten lekker droog - werd deze elfde Ronde -om de Haarlemmermeer door al die misere interessanter, waren er jachten welke het hart ver­warmden, viel er genoeg te noteren. Zo was er een bri1jante tweekamp - soms over wegen die voor driekwart waren over­stroomd door het water van de Ringvaart - tussen vijf kop­mannen: Haast, Duyker, Schouten Cornelisse, Rijkers en negen jagers: Mesters, Visser, Van Dongen, Karstens, Van der Kloot, Van Espen, Boog, Peters en De Jager. Met inzet van al hun krachten hebben de leiders een genornen voorsprong van rond de tweehonderd meter verdedigd; vele, vele kilometers moesten de anderen „alles uit hun kast" halen om de aanslui­ting tot stand te brengen. Het was een subliem brok sport geweest, die jacht tussen beide groepen.

Nieuw treffen

Denk echter niet, dat de nieuw gevormde “hoofdmacht", vijf­tien man sterk nu, het na al die krachtsinspanningen vooreerst gemakkelijik zou krijgen. Niets daarvan. Een formatie van vijf­tien, zestien wieleridders was op komst en opnieuw ontbrand­de zich een treffen op het hoogste niveau, waarbij bet uitein­delijk alleen Van Aert, Schuling, Verberkt en Meijer mochten gelukken zich bij de kopgroep aan te sluiten. Een kopgroep, welke het nadien zonder Van der Kloot, Cees van Espen, Kees Verberkt en Ton Rijkers (een van de grote mannen uit de be­ginfase van de koers) moest doen: die kregen stuk voor stuk een lekke band. En aan inlopen viel met die bolderende wind natuurlijk niet te denken.

Terrein verloren ook Kees Haast en Hennie Schouten. Een moment niet attent geweest hadden zij moeten afhaken, die kleine, driftige Westbrabander en de lange, rustige, licht-pe­dalerende Badhoevedorper. Maar uitgeblust waren zij nog niet de stormwind ten spijt wisten de twee hun achterstand van een kleine halve minuut te nivelleren. We hebben er echt van genoten. En wij niet alleen. Het was voor Schouten noch­tans jammer, heel jammer, dat hij met een kleine veertig kilo­meter voor het einde door een lege band gedwongen werd af te stappen.

Uiteindelijk bleven elf man voor de finale overeind. Want de jonge Haarlemmer Henk Peters, die zich moedig had geweerd, kon het zware karwei tenslotte niet helernaal meer aan en „loste" kort voor Vijfhuizen, evenals Jan Boog, die anders weer aan het „terugkomen" is. Hier zijn de elf leiders: Wim de Jager, Cornelisse, Schuling, Coen Visser, Karstens, Haast, Van Aert, Van Dongen, Duyker, Mesters en Meijer. De Zaankanter Henk Meijer, tot voor kort een volslagen onbekende, won vo­rige week eerst de Ronde van Purmerend, om nu ook in deze klassieker om de Haarlemmermeer duidelijk te laten zien dat hij niet van aanleg gespeend is. Hij rijdt weliswaar nog wat onrustig, Zaandamse Henk, hij deed zaterdag in de kopgroep wat te veel werk, maar allez, dat mag eigenlijk niet hinderen: al strijdende wordt men tenslotte coureur!

Het was in Rozenburg, op een kilometer of twintig van het einddoel verwijderd, dat Haast het gevecht aanging met al zijn makkers. Hij was wat te vroeg op pad gegaan, de felle Kees, die dan ook werd teruggepakt, al moest de dappere Chris Duy­kerdoor die jacht afhaken. Zes, zeven kilometer voor Zwa­nenburg had Leo van Dongen meer geluk toen hij toesloeg. Hij nam zestig, zeventig meter, werd achterhaald door Van Aert en samen met zijn ploegmakker joeg hij op de finish af. Het was de zwartharige Andre van Aert die het met een fietslengte haalde. Zeker niet onverdiend.

Overigens verdient Jaak van der Kloot een waarderend schou­derklopje voor de machtige achtervolging, welke hij na een lekke band ondernam. Helaas zonder resultaat: de bruisende slotfase, door genoemd tweetal ingezet, belette hem de aan­sluiting te vervolmaken.

De organisatie was feilloos -mede dank zij de medewerking van Mr. Van der Willigen, de sportieve burgemeester van Haarlemmermeer; van de politteautoriteiten en van vele Ba­taven, die zich, als steeds, weer volledig voor ,hun" wedstrijd hadden ingezet. Daarnaast toonde Mik Snijder, te elfder ure tot wedstrijdleider gebombardeerd, zich bekwaam voor zijn taak.

BRON: EVERT VAN MOKUM.

Amateurs: 1. Andre van Aert, Achtmaal, 14'8 km in 4 uur 1 minuut 19 se­conden; 2. L. van Dongen, Made; op 200 meter 3. C. Visser, Santpoort; 4. C. Haast, Rijsbergen; 5. H. Cornelisse, Amster­dam; 6. W. de Jager, Den Haag; 7. Jac. Mesters, Den Haag; 8. H. Meijer, Zaandam; 9. W. Schuling, Den Haag; 10. G. Kar­stens, Leiden; op 300 meter 11. Chr. Duyker, Beverwijk; op 400 meter 12. Jac. van der Kloot, Zundert; op 2 min. 40 sec. 13. L. Hemmens, Nijmegen; 14. H. Schouten, Badhoevedorp; 15. A. Kloosterman, Leiden; 16. H. Peters, Haarlem; 17. A. Rijkers, Amsterdam; 18. W. Emo, Utrecht; 19. A. Drop, Vlaardingen; 20. W. van der Heiden, Eindhoven.

Prestatieprijs: Kees Haast; pechprijs: Hennie Schouten. Ploegenklassement: 1. Breda Bier (1 + 2 + 4 = 7 punter); 2. Caballero, Sigarettenfabrielk (3 + 6 + 16 = 25 punter); 3. Peugeot, Rijwielen,(8 + 11 + 19 = 38 punten

 

RONDE VAN FRIESLAND.(1963.04.20)

Grandioos wielertreffen in het Heitelan

ARIE DEN HARTOG won zesde Ronde van Friesland met voorsprong

De groene Capelux-rijder Arie den Hartog, dinsdag tweeentwintig lentes geworden, heeft als amateur-routier de mooiste de meest sprekende triomf uit zijn jonge maar toch al vrij glanzende wielercarriere geboekt. Op een dag waarop de lentezon, bundels gouden licht over het wijde Heitelan strooide en duizenden mensen zich in steden en dorpen en gehuchten, waar de karavaan passeerde, hadden opgesteld.

Het was in de zesde Ronde van Friesland over 177 veelal snelle kilometers, dat de op het oog wat schuchtere Zuidlander voor de  eerste maal glorieerde in een echte amateurklassieker. Na een grandioze wedstrijd, waarin Martin de Jong, Snepvangers, Haast, De Wit en vooral Broekmans een bekwame rol hebben gespeeld, de koers voor een zeer belangriljk deel kleur hebben gegeven. Maar toen ergens tussen Bartelemien en Wijns, op goed zeven kilometer van de witte kalkstreep in Leeuwarden Arie den Hartog de beslissende demarrage plaatste, zo hard en zo onverwachts, voelden al zijn acht medekoplopers zich op dat ogenblik klein en nietig als hulpbehoevende kinderen. En die acht medekoplopers zijn heus wel wat mans, hebben dit meer dan eens in wegkoersen op hoog niveau bewezen.

Men moet met een zaag kunnen boren en met een boor kun­nen zagen. Waarmee wij willen zeggen, dat men, als wiel­renner in een wedstrijd, in iedere wedstrijd niet alleen met de benen, maar ook en vooral met het hoofd moet koersen. Arie den Hartog zal voor het vertrek van de Friese rondrit wel de nodige instructies hebben ontvangen - evenals enkele andere „voorlopig geselecteerde" amateur-wegrenners - van bondswaoh Joop Middelink. Hij zal zich van zijn leermeester in wielerkunde, die ook de nodige wijsheid bezit, in de wed­strijd wel zo rustig mogelijk hebben moeten houden. Maar eerlijk is eerlijk: hoe groots de “eindstoot" van Den Hartog in deze werkelijk briljante wegkoers ook was, met hoeveel zwier hij zich, op weg naar de finish, door het langzaam open­bloeiende Friese land boorde, voordien had hij zich heel weinig laten zien.

In de beginfase vielen er, als gewoonlijk, weer flink wat drama's te beleven in deze overigens voortreffelijk georgani­seerde vaderlandse klassieker, waaraan om en nabij de hon­derdzeventig amateur-wegrenners meededen. Deze Ronde van Friesland, die van vele kanten steun ondervond (rijkspolitie, politie in steden en dorpen), ,,draait" ieder voorjaar echter hoofdzakelijk dankzij de voorzitter van de Leeuwarder wieler­club De Friese Leeuw, Bep Andriessen, de zeventigjarige, ge­lukkig nog vitale Vic Boitelle (die mede voor de money zorgt) en het „hart" van de wedstrijid: secretaris Ate Terpstra. Men heeft ons verteld, dat deze laatste weken en weken - geheel belangeloos, heren renners! - voor de rondrit in touw is ge­weest, heel weinig nachtrust heeft genoten. En Ate, zeiden enkele Friezen, doet het allemaal zonder veel gerucht te ma­ken, hij doet het louter voor de wielersport, waarvan hij houdt als een visser van zijn hengel.

Maar goed, we hadden het over de drama's, betrekkelijk kort na de start al. Die waren er nogal wat. De Halfwegger Jurrie Dokter kreeg ergens tussen Berlikum en F'raneker een lek band, toen hij nauwelijks in het zadel zat; de Limburger Henk Steevens had ook malheur aan zijn fiets, terwij1 de Sint-Willebrorder Wim de Jong (een broer van Martin?) met een boos gezicht naar zijn derailleur keek. Die vertoonde kuren, meer dan de Westbrabantse renner lief was.

Het was naast het hoge aanvangstempo, waardoor tientallen met zoveel enthousiasme in Leeuwarden gestarte hardrijders a1 heel gauw moesten afhaken, vooral een knaap van een valpartij, welke de gelederen danig deed dunnen. En zoiets is en blijft jammer, zeker voor degenen die gehard zijn op het tournooiveld en tot de kanshebbers behoren voor de buit. De steeds goed marcherende Wim de Jager denderde onder meer tegen de grond en met hem Ouwerkerk en Hoekstra, Van de Wijk, Lelieveld, Siegers, Ad Koster, Van Aert (had een flinke hoofdwonde), de Engelsman Ken Daniels en... ja, wie ware er nog meer de dupe van die tuimeling in Ried (15 km)? De oorzaak in de meeste gevallen? Vooral in het begin en bij ee keiharde wind - en die was er, afgelopen zaterdag - willen de renners graag allemaal in de waaier rijden en dat gaat nu eenmaal niet met zo'n groot aantal deelnemers.

Sterke kopgroep

Inmiddels had zich een kopgroep geformeerd, waarin zich sterke wielerridders bevonden. Mannen die men, pech buitengesloten - de Hagenaar Rinus Paul, de Ronde van Noord Holland-winnaar had in Hichtum een lekke band gehad - haast altijd in de eerste gelederen kunt ontwaren. Het wordt wel een droge opsomming, maar in het jubelende Sneek, met Bolsward en IJsbrechtum achter de wielen, bestond de hoofdmacht uit Dieperink, Van Dongen, Verwey, Schuling, Russens, Rijkers, de licht pedalerende Fransen, Krabbenbas, Zoet, Wuurman, Deykers, Haast en Moors, Van Kemenade (altijd er bij), Den Hartog, Kloosterman, Van Amsterdam, Van Espen, Martin de Jong, Gisbers, Karstens, De Wit, Bas, Snepvanger; Van Dijk, Broekmans, Solaro, Henk de Jong; Van Vleuten en Zomer. Jos van Vleuten uit Mierlo was ons minder goed bekend - maar wat rijdt hij gemakkelijk; de twintigjarig Halfwegger Ko Zomer bruist, de jeugd eigen, van geestdrift. Hij voelde zich tussen zijn meer gerenommmeerde en geroutineerde makkers volkomen op zijn gemak.

De zojuist genoemde kopgroep was nochtans door Akkrum (80 km) tot stand gekomen na een fonkelend treffen tussen een twaalftal koplopers met onder meer Broekmans, Van Kemenade, Van Espen, Van Dijk, Karstens en Zomer, en een tweede peloton, een kleine twintig man sterk.

Of dit meteen rust bracht in de gelederen? Nee, niets –daarvan. Ergens tussen Oldeboom en Beetsterzwaag, richting Drachtel Surhuisterveen en Dokkum, waren Snepvangers, Martin de Jong en Broekmans aanvankelijk, zij het tevergeefs, aan de haal geweest, hadden de renners zeker een halve kilometer lang moeten “koersen" op een smal en slecht stuk weg (zand en nog eens zand). Ton Rijkers en Gerrit Krabbenbos waren er zelfs door uit hun cadans geraakt, hadden alle krachten moete inzetten om hun opgelopen achterstand te nivelleren.

In deze aantrekkelijke rondrit door een van onze mooiste provincies (zijn ze alle elf niet prachtig?) viel inderdaad veel te genieten en nog meer te leren. Zeker dit: dat sportief Nederland momenteel over een seer sterk leger amateur-wielrenners beschikt, over jonge coureurs die het gevecht niet uit de weg gaan, dit eerder opzoeken.

Durfals

De Westbrabander Cees Broekmans bijvoorbeeld, die een bij­zonder -goede wedstrijd heeft gereden. Steeds vocht hij mee in de voorste gelederen en hij was er ook bij, toen de stijlvolle Dextro Energen-rijder Gerrit de Wit (die jongen kan wat!) en de levendige Cees Haast het avontuur opzochtem. Hoe lang de drie durvers onder de dartelende zonnestralen zijn “wegge­weest", we weten het niet. Ook al omdat de man met het num­merbord maar zelden zijn gezicht liet zien. En dat mag toch eigenlijk in een treffen over de lange dracht niet voor komen. In elk geval: De Wit, Haast en Broekmans hebben mede voor een boeiend sluitstuk gezorgd van een toch al opwindende koers, die alom heel veel belangstelling trok. Zij hebben door hun grote strijdbaarheid, door een gedurfde daad, een beslis­sende wending aan de wedstrijd gegeven. Wie toch nam het hen kwalijk, dat zij op een kilometer of vijftien, zestien van het einddoel Leeuwarden, werden “teruggepakt"? Tot orde werden geroepen door Solaro, Den Hartog, Van Kemenade, Van Dongen, Karstens en de schitterend marcherende Piet van Dijk, die beter reed dan ooit tevoren? Die zes waren in de felle jacht op De Wit, Haast en Broekmans weggekomen uit de in­middels volkomen versplinterde kopgroep, die bovendien was gedund door pech (lekke banden etcetera) van Van Esspen, Die­perink en Krabbenbos.

Dat Arie den Hartog het haalde, de zesde Ronde van Friesland, het pronkstuk van Ate Terpstra op zijn naam schreef, hebben wij u al verteld. In de eindstrijd van „een tegen acht" had de kleine, blonde coureur uit Zuidland zich prachtig weten te handhaven. Toen hij in het juiehende Leeuwarden aan de finish kwam, richtte hij zich als een zonnekoning in volle lengte op de drang, die allang in hem leefde een onvervalste amateur­klassieker te winnen, was werkelijkheid geworden. Nog wel met voorsprong!

BRON:EVERT VAN MOKUM.

Amateurs: 1. Arie den Hartog, Zuidland, 177 km in 4 uur 12 min. 46 sec.;

op 31 sec. 2. B. Solaro (Den Bosch), 3. G. Karstens (Leiden), 4. G. de Wit (Dubbeldam), 5. L. van Dongen (Made), 6. A. van Kemenade (Eindhoven), 7. P. van Dijk (Wormerveer), 8. C. Haast (Rijsbergen), 9. C. Broekmans (Zevenbergse Hoek); op 1 min. 46 sec. 10. J. van Vleuten (Mierlo), 11. A. Rijkers (Am­sterdam), 12. C. Snepvangers (Zundert); op 2 min. 21 sec. 13. B, Zoet (Sassenheim), 14. J. Fransen (Halfweg), 15. Th. Moors (Koningsbosch), 16. M, de Jong (St. Willebrord), 17. H. de Jong (Breda), 18. J. Gisbers (Eindhoven), 19. P. Verwey (Gouda), 20. J. Wuurman (Amsterdam), 21. J. van Amsterdam (Leider­dorp), 22. N. Kloosterman (Leiden), 23. W. Schuling (Den Haag); met nag meer achterstand 24. G. Deykers (St. Willebrord), 25. H. van Gent (Leiden), 26. L. Hulsebosch (Beilen), 27. W. Die­perink (Barchem), 28. J. Oudkerk (Amsterdam), 29. K. Zomer (Halfweg), 30. A. Russens (Den Bosch), 31. A. Kraan (Gouda), 32. J. Pieterse (Oude-Tonge), 33. C. van Espen (Arnhem), 34. M. van Ginneken (Schijf), 35. K. Wellinghof (Amsterdam), 36. J. van de Wetering (Heesch), 37. P. Schreur (Wolvega), 38. E. Dickhof (Oosterwolde), 39. J. Bols (Hoogeveen), 40. P. Coore­mans (Breda), 41. P. Deenen (Vlijmen), 42. F. Tel (Zaandam), 43. H. Peters (Haarlem), 44. C. Pronk (Warmenhuizen), 45. G. Krabbenbos (Haarlem), 46. F. van Lachterop (Amsterdam), 47. M. van de Klooster (Rotterdam), 48. T. van Dekken (Hoog­kerk), 49. G. van de Noord (Den Haag), 50. A. Leyten (Eind­hoven), 51. H. Severs (Waspik), 52. M. Bouma (Spaarnwoude), 53. H. van de Wijk (Amsterdam), 54. P. Vergeer (Oudewater), 55. A. Koster (Leeuwarden), 56. H. Hinsenveld (Enter), 57. A. Bogaard (Haarlem), 58. C. Fontein (Wormer), 59. R. van Zelst (Leiden). Deze uitslag werd ons door de jury verstrekt.

Uitslag ploegenklassement: 1. Capelux (1e Den Hartog, 2e Solaro, 10e Van Vleuten); 2. Breda-Bier (5e Van Dongen, 8e Haast, 12e Snepvangers); 3. Peet van Est (3e Karstens, 13e Zoet, 22e Kloosterman).

 

RONDE VAN GELDERLAND.(1963.04.27)

Met LEO HERMENS won echter een beste renner

Zo vreugdevol zaterdag voor een week de Ronde van Friesland is verlopen, zo teleurstellend verliep dit keer de Ronde van Gelder­land. Het treffen door het wijde Heitelan was er een met vrijwel geen vlekje, de wedstrijd door GeIre's geliefde dreven bracht voor tientallen van heinde en verre gekomen amateur-wegrenners een ware ontgoocheling. Dit mag men zeker niet in de eerste plaats toedichten aan Jan van de Blankevoort, de sympathieke Apeldoornse wielerman uit een stuk. Die had opnieuw zijn gehele persoon ingezet om deze vaderlandse wegklassieker te doen slagen na al zes keer de Ronde van Gelderland tot een prachtig einde te hebben gebracht.

Maar ditmaal was het, met de wedstrijd toch echt wel mis. Ditmaal hadden de organisatoren, om de wedstrijd zwaarder te maken voor de om en nabij de honderdvijftig deelnemers, zo'n slecht - en heus niet zo'n kort - stuk wegdek uitgezocht, dat de ene band na de andere klapte, vele frames vanwege het steenslag tal van deuken vertoonden en valpartijen schering en inslag waren. Dat was ergens in het Orderbos, betrekkelijk kort na de start en kort voor de finish van de door de ranke Nijmegenaar Leo Hermens - pure klasse - gewonnen zevende Ronde van Gelderland.

Het ligt zeker niet in onze bedoeling de wedstrijd, die op het A.G.O.V.V.-terrein in Apeldoorn een aanvang nam, wat men noemt te kraken: wat in jaren door noeste arbeid is opgebouwd, hoort men niet meteen maar tot in de grond toe af te breken. Maar het mag niet worden ontkend, dat de Ronde van Gelder­land zaterdag door die vreselijke, die voor historische weg en door het falen van een deel der juryleden niet alleen veel man­schappen verloor, maar ook veel, heel veel zelfs van haar waarde. In deze wielertocht over 140 kilometer, gehouden in een paradijselijk stukje aarde dat Veluwe heet, kon men beter spreken van een wielerloterij met enorm veel nieten.

Het mag dan waar zijn, dat het staal in het vuur wordt gehard en dat de heren-renners moeilijkheden niet uit de weg moeten gaan, maar daar is men er niet mee. Als men, hoe goed de be­doelingen ook zijn, de wedstrijd een lastiger aanzien wil geven, een massaspurt (aankomst in groep dus) zoveel mogelijk wil trachten te voorkomen, mag men toch niet naar middelen grijpen, die niet te verantwoorden zijn. Niemand vraagt naar een wegkoers zonder lekke banden - is trouwens niet interes­sant - maar de jongens op onnodige onkosten jagen lijkt ner­gens op. Wie toch helpt zo'n jonge hardrijder aan nieuwe pe­perdure spullen? We hebben na afloop van de Ronde van Gel­derland - we zeiden het al - blinkende karretjes gezien waar het mooie voor een groot deel van af was; renners rond zien lopen met kapotte velgen en met tubes die, om met bondscoach Middelink te spreken, tachtig procent van de deelnemers weg konden gooien. En dan, hoeveel van die amateurs zaten niet flink onder de schaafwonden, opgelopen door een of meer val­partijen, vooral in het Orderbos?

Weinig gelegenheid

Los van al die ellende op die barre oneffen wegen, vol zand en grint en kuilen en stenen en hoog oplaaiende stofwolken heeft men ons - en ons niet alleen - weinig gelegenheid gegeven de koers te volgen. We speuren graag naar fris bloed; we willen meer zien dan louter rugnummers - maar die kans kregen wij in de Ronde vain Gelderland hoegenaamd niet. Het is de orga­nisatoren van klassieke wegkoersen toch bekend - velen onder hen hebben zich –hier over meer dan eens geuit -, dat de landelijke bladen over het algemeen door afwezigheid schit­teren (men zegt bij gebrek aan wielerkunde) en zich, zo nodig, hooguit door een of andere correspondent laten vertegenwoor­digen. Is dit dan geen reden temeer de bladen die het wel goed met de wegrensport voor hebben, in de gelegenheid te stellen de wedstrijd zo goed mogelijk teoOOPMANS demeest strijdlustige renner volgen? Bladen bijvoorbeeld als „Sport en Sportwereld", “Wielersport" en de Volkskrant, de krant die zelf gaat kijken, ook als er geen gerenommeerde professionals aan de start verschijnen?

Een andere vraag: waarom bleven in de Ronde van Gelderland de juryleden in hun volgauto allemaal achter de kopgroep plakken, vrijwel de gehele wedstrijd door? Alleen maar om te laten zien hoe belangrijk zij toch wel waren met hun zwaaiende vlaggen? Was een jurywagen “van voren" niet genoeg? Het is jammer, maar voor vele juryleden geldt nog altijd dit: die het spel niet verstaat, moet de kaart niet schudden. Zij moeten geen functie aannemen.als zij het wedstrijdwezen niet helemaal kunnen volgen. In de Ronde van Gelderland was hun plaats in de achterhoede. Daar viel genoeg voor hen te begeven, daar hadden zij volop werk gehad met het noteren van rug­nummers van deelnemers die, door welke oorzaak ook, achter­op waren geraakt en er nu vrolijk op los stayerden. Een renner zei ons na afloop: “We zaten met een man -of zes, zeven achter een grote vrachtauto en het ging echt lekker." Een andere deel­nemer hoorden wij zeggen, dat hij „het zich door een of ander vervoermiddel laten trekken niet sportief vindt, maar zich op zo'n ogenblik laat meeslepen door anderen, die het ook doen. Een jurywagen ziet men toch niet!" Natuurlijk bevindt (of be­vinden) die zich vaak wel in de achterhoede.

Maar helaas niet in de Ronde van Gelderland!

Met zevenmijlslaarzen

Maar kom, laat ons met zevenmijlslaarzen door de wedstrijd heendraven.

Pechvogels releveren na amper vijf, zes kilometer rijden? Pechvogels van een val, lekke band of machinebreuk? Daar gaan we:de Rotterdammer Hauwer (als eerste), Henk Corne­lisse (kreeg twee lekke banden achtereen), Zomer, Driessen, Walraven, Breure, Bogaard,Rabe, Van Lieshout, De Bruin, Wagenaar, Meindert Sachs („lachend" wiel), Wellinghof, Plui­mers, Schreur, Snepvangers, Oudshoorn, Kennis, Verberkt, De Vries, De Graaf, de Engelsman Daniels, Hendriks, Karsten (gevallen met een hele ris anderen), Jos van Vleuten, Vergeef en misschien nog wel een man of vijftien, zestien, van wie wij hun rugnummers in die hoog oplaaiende stofwolken moeilijk konden ontwaren.

Wat is Jaap Oudkerk tegengekomen en Piet Verwey, welke laatste al heel gauw een achterstand noteerde, welke voor zijn doen niet normaal was? In die bossen van een sublieme pracht was het voor velen een hel, hoewel er dapperen genoeg bij waren, die de strijd met mannenmoed vervolgden. Bart Solaro bijvoorbeeld kreeg in de buurt van Wekerom een band zonder lucht, maar meteen van Bert Boom diens wiel, Leo Hermens wachtte - tegen het reglement in - op zijn ,ploegmakker" en samen met de donkere Bosschenaar werkte hij de achterstand snel weg. Later, met Ugchelen, Otterlo en Barneveld achter de rug, viel, zij het thans op de meest ideale wegen, Piet van Dijk „plat", evenals Vreeburg en Meijer, Nico Lute, Sevens uit Rijnsburg, Dorst, Leunis, Jans, Schuling, Farenhout en Zoet. De sterk marcherende Sassenheimer Bart Zoet, die zich later weer in de hoofdmacht nestelde, hetgeen de zwierig rijdende Halfwegger Ko Zomer hem netjes nadeed.

Toen ontwaarden we ineens een mijnheer met een nummer­bord en konden we vernemen, dat met een kleine dertig kilo­meter voor de wielen vijf man de kopgroep waren ontvlucht. Zij hadden om en nabij een minuut voorsprong gekomen: Wim de Jager.,.Jan Pieterse, Hennie Schouten, Piet Cooremans en Rinus van Ginneken. Zij zouden, hoorden wij later, door Hermens, Van Dongen, Henk de Jong, Duyker, Deykers, Den Hartog, De Wit, Haast en Stevens, de jongste editie van het eens zo sterk fietsende Limburgse broedenpaar Henk en Leo, zijn “teruggepakt"..

Hoe dat allemaal in zijn werk is gegaan, hebben wij van horen zeggen. Kees Haast moet in de eindfase een lekke band hebben gehad -weg kans - evenals Piet van der Touw, Huenders, Ottenbros, Gerrits, Zomer (opnieuw) en Solaro (opnieuw); de ketting van Oudshoorn het hebben begeven en Van de Kloos­ter en Cooremans (behoorde tot de vijf uitlopers) ten val zijn gekomen, Dit alles in de slotkilometers, waarin de pittige Rinus van Ginneken nog een kleine voorsprong verloren zag gaan: voor het contact met de jachtgroep tot stand kwam, was hij van zijn vier metgezellen weggesprongen. Tevergeefs voor hem. De jonge Brabander werd kort voor het einde door de bouwkundige tekenaar en wielrenner Leo Hermens gepas­seerd. Waar ploegleider Jan Capelux natuurlijk content mee was, want evenals in de Ronde van Friesland (Den Hartog) had weer een van zijn groene rijders een vaderlandse -amateur­klassieker op zijn naam kunnen schrijven.

De zevende Ronde van Gelderland, die los van bepaalde dingen beslist goed was georganiseerd - overal pijlen op de weg, ook bij gevaarlijke kruispunten - werd onder meer bijgewoon door (het Sporfcommissielid mr. Van Ballegoyen de Jong.BRON: EVERT VAN MOKUM

Amateurs:1. Leo Hermens, Nijmegen, 140 km in 3 uur 9-min. 39 sec.; 2. M van Ginneken, Schijf; 3. Chr. Duyker, Beverwijk; 4. L. van Dongen, Made; 5. H. de Jong, Sint Willebrord; 6. G. Deyker, Sint Willebrord; 7. H. Stevens, Elsloo; 8. W. de Jong, Den Haag; 9. A. den Hartog, Zuidland; 10. J. Pieterse, Oude Tonge; 11. H. Schouten, Badhoevedorp; op enige achterstand 12. B. Zoet, Sassenheim; 13. J. van der Kloot, Zundert; ,14. G. de Wit, Dub-beldam; 16. J. Gisbers, Eindhoven; 16. N. Kloosterman, Leiden; 17. A. van Aert, Achtmaal; 18. C. Broekmans, Zevenbergsehoek; 19. A. van Tilburg, Breda; 20. A. Kloosterman, Leiden.

 

RONDE VAN LIMBURG.(1963.06.15)

(sIijtage-afvaIrace) op de erelijst van 21-jarige LEO VAN DONGEN

Toon Simons straalde: eerste, tweede en vijfde prijs voor leden “Breda Bier"-ploeg

Onrustig en gejaagd - tempo - was de bonte meute al lang, de qua kwaliteiten en uitslagen elders tot de favorieten gerekende knapen, hadden vooral op de vele kronkelende stij­gingen en slingerende afdalingen in en rond Krijtland, Epen, Slenaken, de pedalen herhaaldelijk een stevige beurt gegeven, hadden meer dan eens gepoogd om (eindelijk) de stoet een opdoffer te verkopen, om het decor (gelijk voorheen) finaal aan flarden te scheuren, om de Ronde van Limburg aldus een zwierig en pikant hoogtepunt aan te meten. Tevergeefs. Een ris jongeren had wel bij het passeren van de “criterium-grens" iets in de benen voelen kriebelen, had ook moeten lossen, en uiteraard kwamen de pechvogels - nogal wat leegsissende tubes - eveneens in de achterhoede terecht, maar al met al (hoe bestaat het?) had een erg uitgebreide kopformatie wiel aan wiel, zij aan zij, alle obstakels met gemak genomen en ook de Raarberg te Meerssen en de Adsteeg bleken zacht gekookte eitjes en zo kon het gebeuren (evenalsin 1962) dat deze veel haast hebbende troep in gesloten gelederen door Ulestraten (187 km) stoof en derhalve dachten de volgers, terecht, aan een nabij zijnde massaspurt op de smalle Kruisstraat te Stein. Zo­ver kwam het, gelukkig, niet; voordat de hobbelende Maas­berg (Elsloo, op circa 8 km voor de streep) opdaagde, maakten vijf dapperen een gat, een kleine winst, en die vluchters wa­ren drie leden van Toon Simons garde - Leo van Dongen, Henk de Jong en Rik Wouters - plus twee Limburgers, de jonge Harry Steevens en de goed uit zijn ogen kokende Jean Bastin. Bomvol waren de straten van Elsloo, duizenden ston­den in Stein opgesteld, en deze menigte joeg deze vijf enthou­siast voorwaarts. Zij voelden de adem van de jagers bij wijze van spreken, zij moesten het onderste uit de kan halen en dat deden zij met succes. Vijf koplopers renden door Stein, daar was de Kruisstraat, in de verte hing het spandoek. Leo van Dongen won, won fraai, in zijn kielzog Henk de Jong (2de), Bastin (3de), Steevens (4de) en Wouters (5de) en de jury had nog nauwelijks de rugnummers op papier gezet of de rest bolde over de meet.

Voor puike organisatie ,Bergklimmers" een dikke pluim

De B.R.C. ,Bergklimmers" had hat festijn wear knap voor elkaar, alles klopte als een bus, overal was de regeling - ook dank zij de medewerking van de politie en de begeleiding - piekfijn in orde en zo werd deze 15de Ronde van Limburg op­nieuw, voor de wielersport, een succes. Van een leien dakje liep deze organisatie beslist niet, want zelfs in het met de wielersport vergroeide Limburg daagden (verkeers) moeilijk­heden op en diende het traject nogal eens in een ander kleed te worden gestoken, ook al omdat de gemeenten Valkenburg (geen Cauberg deze keer), Sittard en Geleen een „veto" uit­spraken. Jammer, heel jammer, want niet alleen het verkeer is belangrijk, net zo gewichtig is de recreatie, de vrije tijds­besteding, een facet dat door een koers gelijk de Ronde van Limburg uitstekend wordt behartigd.

Het niveau van het parcours werd er evenwel beslist niet minder om en de B.R.C. “Bergklimmers" verdiende dan ook alle lof voor het kundige werkstuk.

Waarom geen ziedende demarrages, geen solo-ren, geen zif­ting in het heuvelgebied? Tot voor enkele jaren kon men er steevast staat op maken, dat rond Koningsbosch (60 km) de troep in brokken was gescheurd, dat eenlingen of kleine groep­jes voorop door de mijnstreek trokken en dat in “Klein Zwit­serland" - de heuvels - een tintelende kamp werd opge­voerd. Nu, ook vorige keer, peddelde een lange stoet in een hoog tempo voorwaarts, alleen pechvogels en zwakkeren wer­den gelost, maar op de voorste rij bleken steevast een vijftig man zitten. Was het weer te mooi? Waren in het heuvelland­schap de stijgingen niet stoffig en grinderig genoeg? Waren heel wat coureurs van eenzelfde (zeer behoorlijk) formaat?

In de achterhoede

Lekke bandjes bij de vleet. Arie den Hartog al voor de start, Van Aert na 200 meter. Als overrijpe vruchten vielen de on­fortuinlijken van de sierlijke boom; in Obbicht (12 km) werd H. de Groot afgehaakt, W. de Jong sukkelde in Linne (30 km) met pech en op de weg naar St. Odilienberg en in de beurt van Diergaarde moesten we de namen van de Duitser Schlitz­kus (lek), Woudstra, Van Heel, Van Heuvelen, A. Kersemakers, Runis Paul (ook lekke tube), Jan Willemsen, de Duitser Ludjo Jobs, Deyckers, Pellecaan, Nico Paas, Belleflamme op papier zetten, om in Brunssum (80 km) Piet Buuts - bandbreuk - te noteren, een voorval dat in Klimmen (98 km) -de Duitser Erteel overkwam. Merkx sukkelde met z'n derailleur (in Wau­bach), Jan Timmers staakte in Voerendaal (107 km) en Jef Drummen begon in Wylre na een kettingdefect manmoedig aan een bitsige achtervolging. Hier werd Maessen (militair) afgehaakt, een lot dat vervolgens Welters, J. Kersemakers en Wurgia (val) trof. Drummen kwam bij, Cees van Espen werd in Wittem (115 km) toeschouwer, Jan Dassen reed lek in Eys en even later kwam Bart Zoet als eerste op de Eperberg boven.

Het „lossen" ging voort: voor Simpelveld Le Doux, Van Veld­hoven, Rouschop, de Duitser Balk, ook Prumpeler en Kettenis.

Schermutselingen

Arie den Hartog liep na Epen examen, de winst bedroeg 25 sec. Te weinig om de boel op stelten te zetten. En in deze streken moest Leo van Dongen - de latere winnaar - fluks een nieuw bandje opleggen, hetgeen Ton Rijkers eveneens diende te doen. Zou de steenslag in Slenaken de zifting teweeg brengen? Neen, wel werd hier Arie den Hartog bij de kraag gevat, wer­den Shaw, Van Mill (nukkige ketting), de bijgekomen Schlitz­kus, v. d. Kort, v. d. Vleuten, Vriens, W. van Dorst, Te Riele, de Duitser Mahler aan hun lot overgelaten, werden in St. Geer­truid (153 km) Van Heel, Smeets, P. van Dorst, Krabbenbosch, Zonneveld en P. Vleesman afgestoten en kwam voorin vertier, toen Jan Doek, Bart Zoet en Jan Fransen 25 sec. konden ne­men. In Amby alles bijeen, in Schimmert (173 km) v. d. Kloot kettingdefect en een winst van Jan Pieterse van 30 sec. Was dat,de ontknoping? Ook al niet. Ook Pieterse kreeg het ijlig doende peloton op zijn dak en door een lekke tube kon De Vos een lagere behuizing opzoeken, Houkes moest lossen op, de Adsteeg, waar Jean Bastin 100 meter nam op Steevens, Van Dongen en Van Geel en voordat we het vliegveld te Beek voorbij waren, waren Pellecaan, Van Tilburg, Knoben en Drummen (weer pech) aan de gerekte staart terecht gekomen en in Grevenbicht (op 12 km voor de finish) reed de degelijk opererende Gerrie Scholte lek, viel Ben Franssen en was het met Moerkens gedaan. Verdere slachtoffers - met de veilige haven in zicht - Arie den Hartog (lekke tube), Deyckers (eveneens), Steuten (los), W. Vleesman (los).

De ontknoping is bekend: voor de Maasberg vijf man weg, vijf coureurs, die over zulk een welgevulde bagage beschikten, dat zij de woest tekeer gaande achtervolgers op (geringe) af­stand hielden. Vlak achter hen renden talrijke rivalen over de streep, waarbij de doorlopend actieve Wim de Jager, die zowat de gehele koers met een schokkend aehterwiel (van „lachen" gesproken) had gereden, onversaagd doorzette en vooraan in de groep finishte.

Een overwinning voor de 21-jarige Leo van Dongen uit Made, pas uit militaire dienst en un de grote Nederlandse koersen nu twee maal eerste, een 2de prijs, een keer derde, ook een maal op de vierde, de vijfde en de achtste plaats. Dat wil toch wel wat zeggen. Ook een schouderklop voor De Jong, Bastin, Stee­vens en Wouters, voor al die jongens, die deze zware tocht (ruim 200 km in nog geen vijf uur, juiste tijd van de winnaar 4.56.32) voltooiden; voor de mannen, die, een nieuw bandje op­legden en bijkwamen, ook voor de “gevelden", die de tanden opeen klemden en in Stein arriveerden; zeker voor de organi­satoren, de politie en de wedstrijdleiding.

BRON: GERARD SILLEN

Amateurs:1. Leo van Dongen, Made, 202 ,km in 4.56.32; 2. H. de Jong, St. Willibrord z.t.; 3. J. Bastin, Voerendaal z.t.; 4. H. Steevens, Elsloo z.t.; 5. H. Wouters, Baarle,Hertog z.t.; 6. W. Heeren, Roosendaal op 8 sec.; 7. C. Visser, Santpoort; 8. L. Heimzens, Nijmegen; 9. Th. Rutten, Leende; 10. H. Cornelisse, Amster­dam; 11. J. Linders, Roosendaal; 12. W. de Jager, Den Haag; 13. Th. Moors, Koningsbosch; 14. G. Karstens, Leiden; 15. H. Balder, Dultsland; 16. J. Giesberts, Eindhoven; 17. K. Unger, Duitsland; 18. B. Zoet, Sassenheim; 19. J. Pieterse, Onde Ton­ge; 20. H. Peters, Heemstede; 21. J. Mesters, Den Haag; 22. J. van Geel, Breda; 23. W. de Rooy, Bergen op Zoom; 24. J. Doek, Heerlerheide; 25. P. van Dijk, Wormerveer; 26. N. Lute, 's-Gra­veland; 2'7. J. Fransen, Halfweg; 28. J. Timmer, Velsen, op 26 sec.; 29. J. Rombout, Bergen aan de Maas; 30. W. Schuling, Den Haag; 31. W. Vleesman, Uitgeest; 3'2. H. Hesen, Geleen, op circa 1;5 min.; 33. G. Scholte, Zuidland. op circa 2 min. en meer; 35. A. Steuten, Weert; 36. P. Konings, Asten; 37. W. Lijn­ders, Broekhuizenvorst; 38. B, Franssen, Ubachsberg; 39. K. Moerkens, Geleen; 40. H. Knoben, Beek.

.

RONDE VAN NEDERLAND.(1963.05.09 t/m

LEX VAN KREUNINGEN WON RONDE VAN NEDERLAND 1963

le ETAPPE, HELMOND-HEERENVEEN.(1963.05.09)

Een vrij stevige wind en een lichtelijk bewolkte hemel, waren donderdagmorgen 9 mei niet in staat de prettige sfeer en goede verwachtingen die in Helmond - start- en finishplaats van deze Ronde - heersten, ook maar enigszins te vertroebelen. Na een stijlvolle ontvangst van organisatoren, wedstrijdleiding, jury-leden, officials en pers door Helmonns eerste burger, dr. J. C. M. Sweens, ten stadhuize, was ook het vertrek van de luid schetterende reclame­karavaan en de tien rennersploegen, vanuit het Kasteelpank, een gebeurtenis die door alle aanwezigen niet gauw vergeten zal wor­den. De 60 deelnemers zorgden in hun 267 kilometer lange ren van Helmond naar het Friese Heerenveen, tenslotte voor de rest. Nauwelijks immers was de rode vlag omlaag gegaan of Theo Sijt­hoff, Leo Sebregts, Joop Captein en de laatste Ronde-winnaar Dick Enthoven, gingen op de pedalen staan, en snelden vrij en vrank het open Brabantse land in. Een vol uur ongeveer duurde hun uit­stapje, toen keerden ze terug in de hoofdgroep, die - een kleuren­gamma gelijk - in hoog maar droog tempo verder trok. Een open­gedraaide brug over het Maas-Waalkanaal bij, Heumen schonk de compacte groep twee minuten rust, toen ging de tocht verder rich­ting Nijmegen. Als even pirouette donate de veelkleurige sliert over de Zeven Heuvelen -nabij Groesbeek en snelde even later in com­pacte gelederen over de Waalbrug, de Keizer Karel-stad daarmee meteen achter zich latend. Even buiten Arnhem sprongen Jaap de Waard (Locomotief) en Piet Steenvoorden (Caballero) weg. De Heemstedenaar bleef echter niet lang vooraan, maar de kleine man uit Rijsoord maaide door, helemaal alleen en met nog meer dan 170 kilometer voor de boeg. Beschut door de dichte bossen rond Loenen bouwde hij snel en afdoend een voorsprong op die bedui­dende afmetingen ging aannemen en ook op de krankelende dijk­wegen steeds groter werd. In Worst (135 km) was de winst ge­stegen tot zeven minuten. Dit zou het maximum zijn, want intussen was de Cabalero-rijder Bart van der Ven aan een achtervolging be­gonnen. Op de smalle IJsseldijk knabbelde Brabantse Bart twee mi­nuten van Jaap's voorspong af. Toen liet hij zich terugvallen in de groep waar men intussen echter geleidelijk aan het tempo was gaan verhogen. Kort na de ravitaillering te Hattum - op de naakte autostrade buiten Zwolle - begon Jaap de Waard aan zijn zwanen­zang. De fut was er uit en de winst slonk zienderogen. In - Zwart­sluis (196 km) attendeerden hevig claxonnerende volgwagens de Locomotief-rijder al dat het peloton in aantocht was en nog voor Giethoorn - na een solo van 125 km - was de aansluiting tot stand gebracht. Getart door ontelbare demarrages dwarrelde de nog voltallige meute nu langs de wijde watervlakten op weg naar de finish. Cees van Amsterdam scheen even succes te hebben zijn po­ging met een sprong in de ruimte afgerond te zien, maar toen was ook de grote groep weer present. Het laatste koersuur ging in order een gescandeerd ritme van hortende demanrages voor aan de kop van het peloton. Elf man slaagden er in bij Wolvega een afscheiding teweeg te brengen en vormden gelijktijdig het bevlagde Heeren­veen binnen. In de lange, harde tempospurt was Piet Steenvoorden van Gerard Peters Caballero-team toen Jan en alleman te sterk af. Seneca (Solo-van Steenbergen), Kersten (Robur); Van der Borgh (Rijnbende), Raes (Lab. Mann), Wim van Est (Rijnbende), Schroder (Locomotief), Van der Ven (Caballero), Covens (Solo-van Steenber­gen), Knops (Theugels) en Schulze (Torpedo) eindigden in het wiel van de Heemstedenaar. Een minuut en 43 seconden later volgde het peloton met uitzondering van Saelens, Verstraete en Sebregts, die onderweg de strijd hadden gestaakt.

le etappe, HELMOND-HEERENVEEN (267 km).

1. Steenvoorden 6.30.12 (met tijdbonificatie); 2. Seneca 6.30.27 (met tijdbonificatde); 3. Kersten 6.30.42; 4. v. d. Borgh z.t.; 5. Raes z.t.; 6. W. van Est z.t.; 7. Schroder z.t.; 8. v. d. Ven z.t.; 9. Covens z.t.; 10. Knops z.t.; 11. Schulze z.t.; 12. Maes 6.32.25; 13. Biemans, z.t.; 14. Kemper z.t.; 15. De Haan z:t.; 16. P. van Est z .t.; 17. Captein z.t.; 18. v. d. Putten z.t.; 19. Post z.t.; 20. Palle Lykke Jensen z.t.; 21. Rentmeester z.t.; 22. Swaneveld z.t.; 23. v. Steenbergen z.t.; 24. Hout­ven z.t.; 25. Luyten z.t.

Op de 26e plaats ex aequo twee en twintig renners in de tijd van 6.32.25.

Opgegeven: Veratraete, Sebregts, Saelens.

Dagploegenklassement Martini-cup:

1. Caballero 19.33.49; 2. Rijnbende z.t.; 3. Solo-v. Steenbergen z.t.; 4. Robur 19.35.32; 5. Theugels z.t.; 6. Locomotief z.t.; 7. Torpedo z.t.; 8. Lab. Mann z.t.; 9. Ver. Beroeps-Renners 19.37.15; 10. 55 Dagen in Peking z.t.

Robur-sprint te Zwolle:

1. J. de Waard; 2. P. Post; 3. J. Schroder.

Prestatieprijs: J. de Waard. '

2e ETAPPE, HEERENVEEN-BEVERWIJK.(1963.05.10)

Het ongelofelijke is vandaag gebeurd. De Afslultdijk, het tournooi­veld waar in voorgaande jaren al zo menige ronde beslist is en waar knock-outs werden uitgedeeld.die zo hard aankwamen dat voor menige deelnemer de lust om verder te rijden gewoon in het IJsselmeer terecht kwam, heeft deze keer geen schifting in het nog 57 man sterke rennersveld teweeg kunnen brengen. Even leek het er op, toen op dit stuk beton temidden van kolkende watermassa's, een groep van negentien man de benen nam en een volle minuit winst veroverde. Oranje-truidrager Piet Steenvoorden bevond zich

niet bij de uitlopers, wel zijn makkers Bert van der Ven en Joop van der Putten, maar ook vier rijders uit Gerrit Schulte's Robur­eskadron nl. Rentmeester, Kersten, Damen en Captein, alsmede de navolgende dertien anderen; Post, Wim van Est en v. d. Borgh, Lykke en Van Steenbergen, Bugdahl en Renz, Raes, Nijs en Ver­achtert, Cees van Amsterdam en Swaneveld en Legrand. De twee grote figuren in deze groep Post en Van Steenbergen, wensten echter nog geen open gevecht op het scherp van de snede, en van de algehele verwarring maakten circa vijftien anderen (w.o. Steen­voorden) gebruik om aan te pikken. Een groep van circa twintig man met kanshebbers als Nijdam, De Roo, Van der Klundert en Stolker (allen van de Peking-ploeg die al voor Bolsward door een lekke band van Stolker achteruit was geworpen), Jo de Haan, Jan Schroder, Huub Zilverberg en een drie buitenlanders, was op dat moment - ongeveer halfkoers - bijna twee en een halve minuut teruggeslagen. In de kop van Noord-Holland, waar de zuid-wester in de open vlakte vrij spel had en waar de gutsende regen het de volgers heel vaak noopte de lichten van de auto's te ontsteken, viel de zaak vooraan echter stil en nog voor het bereiken van Cal­landsoog (160 kilometer) was de zaak hereend en huisden om en nabij de vijftig man bijeen. Het wonder was gebeurd. De grote schifting was uitgebleven, en dan mocht de Duitse Torpedo-rijder Sigi Renz in de laatste 60 km nog een greep naar de bloemen doen, toen hij eenmaal twee minuten voorsprong had weten op te bouwen, vond het peloton het toch welletjes en ging het in hoop tempo door Koedijk, Oudorp en Alkmaar maar de eenzame vluchter toe. Onder een asgrauwe hemel waaruit het water met bakken tegelijk neerkletterde, kwam in de straten van Egmond-Binnen - minder dan tien kilometer voor het einde - de aansluiting tot stand. Een massa-spurt zou het evenwel niet worden. Daarvoor waren acht knapen te zeer op de zege beslist. Ruim twintig seconden voor de hoofdmacht won Piet van Est tussen rijen druipnatte toeschouwers de rush naar de witte streep; voor Nijdam, Scrayen, Groeneweg, Troonbeeckx, Zilverberg, Kemper en Biemans. Het sprintje van de onder een dikke modderlaag schuilgaande meute was voor Post. De oranje-trui bleef evenwel in bezit van Piet Steenvoorden en ook voor de verdere rest gaf het klassement geen wijzigingen van be­tekenis te zien. Een pluimpje intussen nog voor Geurt Pos, die weliswaar met grote achterstand in Beverwijk arriveerde, maar in zijn lange tocht in de achterhoede een moed en doorzettingsver­mogen demonstreerde waarop velen in de karavaan jaloers kunnen zijn.

2e etappe, HEERENVEEN-BEVERWIJK (230 km):

1. P. van Est 5.54.49 (met tijdbonificatie); 2. Nijdam 5.55.04 (met tijdbonificatie); 3. Scrayen 5.55.19; 4. Groeneweg z.t.; 5. Troon­beeckx z.t.; 6. Zilverberg zt.; 7. Kemper z.t.; 8. Biemans z.t.; 9. Post 5.55.41; 10. Oldenburg z.t.; 11. Janssen z.t.; 12. Captein z.t.; 13. Raes z.t.; 14. Swaneveld z.t.; 15. Verachtert z.t.; 16. Rentmeester z.t.; 17. v. d. Putten z.t.; 18. v. d. Ven z.t.; 19. Snepvangers z.t.; 20. Houtven z.t.; 21. ex aequo: Enthoven z.t.; Kersten z.t.; Damen z.t.; De Roo z.t.; Stolker z.t.; Van Amsterdam z.t.; v. d. Klundert z.t.; Bugdahl z.t.; Renz z.t.; Tuller z.t.; W. van Est z.t.; v. d. Borgh z.t; Hugens z.t.; Luyten z.t.; Nijs z.t.; De Waard z.t.; De Haan z.t.; De Jongh z.t.; Van Kreuningen z.t.; Van Steenbergen z.t.; Seneca z.t.; Covens z.t.; Deboevere z.t.; Niesten z.t.; Steenvoorden z.t.; Knops z.t.; Maes z.t.; Geurts z.t.; Joossen z.t.; Le Grand z.t.; 51. Palle Lykke Jensen 5.58.55; 52. Schulze z.t.; 53. Wesseling z.t.; 54. Schroder 5.59.54; 55. Sijthoff 6.05.55; 56. Pos 6.29.35.

Opgegeven:

J. Jochums.

Dagploegenklassement Martini-cup:

1. Robur-Helmond 17.46.41; 2. Lab. Mann z.t.; 3. Rijnbende z.t.; 4. Ver. Beroepsrenners z.t.;.5. Torpedo zt.; 6. Caballero z.t.; 7. 55 Da­gen in Peking z.t.; 8. Solo-v. Steenbergen z.t.; 9. Locomotief 17.47.03; 10. Theugels z.t.

Robur-sprint te Bolsward:

1. J. Captein; 2. W. Raes; 3. J. v. d. Putten.

Prestatieprijs: Sigi Renz.

3e ETAPPE, BEVERWIJK-STEENBERGEN.(1963.05.11)

Vanmorgen, nog voor de start van de derde etappe, hing de Ronde van Nederland 1963 aan een zijden draadje. Niet omdat de organi­satie te kort zou zijn geschoten, maar door het feit, dat enkele raddraaiers onder de deelnemers, van de erbarmelijk slechte weers­omstandigheden gebruik wilden maken, datgene wat de heer Frans Hoffman en secondanten in korte tijd en met veel moeite hadden opgebouwd, probeerden in een slag gewoon te vernietigen. Het moge dan wel waar zijn dat de al sinds gisteren neergutsende regen een soort mineurstemming in de karavaan teweeg had gebracht, dit mocht voor beroepswegrenners toch helemaal geen reden zijn om het wedstrijdreglement te schenden en daarmee de hele Ronde op losse schroeven te zetten. Voor Beverwijk was het intussen al een grote teleurstelling geweest dat de geplande ploegenachtervolging in de morgenuren, Geen doorgang had kunnen vinden, omdat het 1200 meter lange circuit in de weersomstandigheden van vandaag te riskant bleek om te berijden. De grote moeilijkheden zouden echter pas hierna komen.

Vanuit de stad van burgemeester J. G. S. Bruinsma immers moesten de renners geneutraliseerd - maar op de fiets - naar Zwanenburg rijden, alwaar dan de eigenlijke wedstrijdtocht een aanvang nam. Tijdens het geneutrallseerde gedeelte beklaagden enkele ploegleiders zich (terecht) bij de wedstrijdleiding, dat er renners waren die de tocht naar Zwanenburg per auto aflegden en derhalve bevoordeeld werden ten opzichte van hen die onder een asgrauwe hemel en in de stromende regen, de route per fiets aflegden. De karavaan wetd stopgezet en toen bleek inderdaad, dat op een renner na (Seneca) de gehele Solo-ploeg in Beverwijk reeds te kennen had gegeven de strijd gestaakt te hebben en o.a. Jo de Roo, Michel Stolker, Jacq. v. d. Klundert, Jo de Haan de brokkenwagen bevolkten. In de cantine van De Cirkel ontstonden vervolgens de meest felle discus­sies en leek het er verdacht veel op dat daar de Ronde van Neder­land 1963 een vroegtijdig einde zou vinden. Het was jammer dat een man als Michel Stolker - voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Beroepsrenners - niet aan al zijn medestrijders het goede voorbeeld heeft gegeven zich te houden aan de vastgestelde route, maar halsstarrig weigerde z’n  rugnummer in te leveren. Na veel gedebatteer werd tenslotte besloten iedereen nog maar de ge­legenheid tr geven van start tr gaan. Welgeteld negentien man klommen op de fiets toen Bram Koopmams de startvlag liet wappe­ren. Bij het zien wegrijden van dit troepje kwamen talrijke achter­blijvets tot inkeer en onder aanvoering van Steenvoorden, Post, De Roo etc. snelden nog 24 man de eerste groep achterna.Even werd toen vooraan geneutraliseerd gereden en nabij Schiphol tenslotte kon met 43 overgebleven renners de derde etappe - met een vol uur vertraging - beginnen. Zo had onze nationale rondrit in een slag weer al haar goodwill en kleur verloren. De 43 verder rijdende deelnemers intussen, werden op de smaller kronkelende polder­wegen, als het ware gegeseld door de neergutsende regen en een wind die bij tijd en wijle de vorm van een orkaan ging aannemen. Voor Dick Enthoven van de Robur-ploeg was dit echter geen sta-in­de-weg om de kale vlakte in te snellen en een solo-vlucht te onder­nemen. Hij bracht het tot ruim drie minuten winst, maar in Dord­recht scheen het toch dat de grote groep die inmiddels Jo de Roo (gestaakt na circa 80 km) was kwijtgeraakt, dappere Dick zou in­rekenen. Maar toen de vluchter op de Moerdijkbrug (135 km) na een bewonderenswaardige solo van ruin 120 km gezelschap kreeg van Lex van Kreuningen, zat er andermaal een kans op winst in. Enthoven had het geluk echter niet mee, want hij moest met een band zonder lucht terug naar de hoofdmacht. Van Kreuningen ging toen alleen door maar slaagde evenmin in zijn opzet de rit en de oranje-trui te winnen, omdat hij na Oud-Gastel (165 km) door de leider van het klassement, Piet Steenvoorden, diens felle ploeg­makker Bart v. d. Ven, de pittige Rentmeester en de nog steeds met het vuur en elan van de jeugd strijdende Wim van Est werd ingelopen. Vijf man op kop dus en in de spurt te Steenbergen ver­stevigde Piet Steenvoorden zijn leiderspositie aanmerkeliik door met een fraaie triomf nog 30 seconden bonificatle te verwerven, en rukte verder Wim van Est op naar de tweede plaats in het algemeen klassement. Behalve Jo de Roo hadden intussen ook nog Bugdahl, Kemper, Luyten, Knops, Troonbeeckx, Maes, Geurts en Joossen de strijd gestaakt zodat het deelnemersveld, in een dag van 56 tot 35 man was ingekrompen.

3e etappe, BEVERWIJK-STEENBERGEN (190 km):

1. Steenvoorden 5.18.15 (met tijdbonificatie); 2. W. van Est 5.18.30 (met tijdbonificatie); 3. Rentmeester 5.18.45; 4. v. d. Ven z.t.; 5. Van Kreuningen z.t.; 6. Schroder 5.19.48; 7. P. van Est z t.; 8. Janssen 5.20.09; 9. Renz z.t.; 10. Nijs z.t.; 11. Captein z.t.; 12. Van Amsterdam z.t.; 13. Biemans z.t.; 14. Seneca z.t.; 15. Verachtert z.t.; 16. Damen z.t.; 17. Oldenburg z.t.; 18. Kersten z.t.; 19. Houtven z.t.; 20. Ent­hoven z.t.; 21. Raes z.t.; 22. v. d. Putten z.t.; 23. ex aequo: Post z.t.; v. d. Borgh z.t.; Hugens z.t.; De Waard z.t., Niesten z.t.; Snepvangers z.t.; 29. Tifer z.t.; 30. De Jongh z.t.; 31. Nijdam z.t.; 32. Sijthoff 5.22.21; 33. Swaneveld 5.22.36; 34. Schulze 5.25.31; 35. Wesseling 5.40.48.

Niet gestart:

Stolker; v. d. Klundert; Zilverberg; De Haan; Van Steenbergen; Covens; Scrayen; Deboevere; Palle Lykke Jensen; Pos; Groeneweg; Legrand.

Opgegeven:

Bugdahl; Kemper; Luyten; Troonbeeckx, Knops; Maes; Geurts; Joossen; De Roo.

Robur-sprint te Zwijndrecht:

1. D. Enthoven; 2. A. Biemans; 3. J. Schroder.

Prestatieprijs: D. Enthoven.

Dagploegenklassement Martini-cup:

1. Caballero 15.57.39; 2. Locomotief 15.58.42; 3. Robur-Helmond 15.58.42; 4. Rjjnbende 15.59.03; 5. Lab. Mann 16.00.27; 6. Torpedo 16.00.27.

4e ETAPPE, STEENBERGEN-HEERLEN.(1963.05.12)

Omdat Werner Swaneveld besloten had niet meer van start te gaan, zetten zich vanmorgen in Steenbergen nog 34 renners in beweging voor de monsteretappe naar Zuid-Limburg over 310 kilometer. De zon was echter aan een helderblauwe hemel verschenen en dat was voldoende om renners en volgers na al de ontberingen van de voorgaande dagen, blij en opgewekt te doen zijn. Het Brabantse land toonde zich in al zijn pracht en schoonheid aan volgers en renners, welke laatste categorie zich allesbehalve erg druk maakte. Zelfs een serie lekke banden in de eerste honderd kilometer konden het monotone ritme niet verstoren. Peter Post toetste weliswaar in de buurt van Breda de aandacht van de belangrijke figuren in het veld, maar toen onze pistier-wegrenner naast Cees van Amsterdam ook de goed geklasseerde Bart van den Ven (ploegmakker van Steenvoorden) mee kreeg, verdween de lust om door te gaan. Joop Captein vond de wandeling toen welletjes en ging er alleen tussen uit. Aangemoedigd door een duizendkoppige menigte in Riel, Goirle, Tilburg, Hilvarenbeek, Knegsel etc. bouwde de Amsterdammer stel­selmatig en zonder al te veel moeite aan een voorsprong die reeds voor de ravitaillering in Valkenswaard (160 km) tot zeven minuten was gegroeid. De lust om verder te gaan was er hier bij Amster­damse Joop evenwel uit. Hij wachtte op de groep, en snelde tussen de wielen van zijn makkers in een compact peloton door Midden­-Limburg. Een gesloten overweg te Roermond (na 210 km) betekende geen vervelende stagnatie, maar wat verderop, in de buurt van Montfort, werd het toch menens. Lex van Kreundngen, die gisteren niet geslaagd was in zijn greep naar de oranje-trui en met zijn Lo­comotiefrenners bovendien de gewonnen prijzen niet uitbetaald had gekregen vanwege de tocht in de brokkenwagen naar Zwanenburg, ontsnapte toen uit de meute en ging op zoek naar winst. In Sittard zou de poging echter gestrand zijn, als niet de Belg Theo Nijs naar de koploper was toe gesprongen. Met zijn tweeen hielden de leiders nu het peloton op afstand en na in Heerlen nog zes plaatselijke ron­den afgelegd te hebben, was het voor Van Kreuningen - die achter Nijs als tweede was geeindigd - vibrerend spannend, om te zien hoe groot de achterstand van het peloton met Steenvoorden, op de kopgroep zou zijn. Een brede lach kwam op het gezicht van Utrechtse Lex, toen de speaker vermeldde dat de oranje-trui van Steen­voorden, wiens Caballero-makkers deze dag een tik hadden gekre­gen, verhuisde naar Van Kreuningen. De 5 seconden voorsprong op Steenvoorden en de 50 op Wim van Est zullen voor de Locomotief­rijder echter op de laatste dag betekenen dat de Ronde nog echt niet gewonnen is. En bovendien volgen ook nog tientallen andere belagers op een afstand, die in een rit beslist overbrugd kan wor­den. Zo belooft de Ronde van Nederland 1963 ondanks alles toch nog een sportief en spannend einde te krijgen.

4e etappe, STEENBERGEN-HEERLEN (310 km):

1. Nijs 8.14.25 (met tijdbonificatie); 2. Van Kreuningen 8.14.40 (met tijdbonificatie); 3. Renz 8.17.19; 4. Seneca z.t.; 5. Post 8.17.28; 6.. Janssen z.t.; 7. Oldenburg z.t.; 8. Captein z.t.; 9. Raes z.t.; 10. P. van Est z.t.; 11. Van Amsterdam z.t.; 12. Kersten z.t.; 13. Damen z.t.; 14. Rentmeester z.t.; 15. v. d. Borgh z.t ; 16. Enthoven z.t.-, 17. W. van Est z.t.; 18. Verachtert z.t.; 19. Snepvangers z.t.; 20. De Waard z.t.; 21. Tuller z.t.; 22. Steenvoorden z.t.; 23. v. d. Ven z.t.; 24. Nijdam 8.17.35; 25. Schulze z.t.; 26. Wesseling z.t.; 27. De Jongh z.t.; 28. Hugens z.t.; 29. Niesten 8.21.36; 30. Schroder 8.21.39; 31. Hout­ven 8.22:26; 32. v. d. Putten z.t.; 33. Sijthoff z.t.; 34. Biemans 8.24.50.

Niet gestart:

W. Swaneveld.

Robur-sprint te Hilvarenbeek:

1. J. Captein; 2. Th. Nijs; 3. J. Schroder.

Prestatieprijs: Th. Nijs.

Dagploegenklassement Martini-cup:

1. Lab. Mann 24.49.51; 2. Locomotief z.t.; .3. Torpedo 24.52.15; 4. Robur-Helmond 24.52.24; 5. Rijnbende z.t.; 6. Caballero 24.56.32.

Klassement individueel na de vierde etappe:

1. Van Kreundngen 26.01.31; 2. Steenvoorden 26.01.36; 3. W. van Est 26.02.21; 4. v. d. Ven 26.02.36; 5. Nijs 26.02.40; 6. Seneca 26.03.36; 7. Raes 26.04.00; 8. Kersten z.t.; 9. v. d. Borgh z.t.; 10. Rentmeester 26.04.19; 11. P. van Est 26.04.30; 12. Nijdam 26.05.13; 13. Renz 26.05.34; 14. Captein 26.05.43; 15. Janssen z.t.; 16. Post z.t.; 17. Ol­denburg z.t.; 18. Verachtert z.t.; 19. Van Amsterdam z.t.; 20. Damen z.t.; 21. Enthoven z.t.; 22. Snepvangers z.t.; 23. De Waard z.t.; 24. Tuller z.t.; 25. Hugens 26.05.50; 26. De Jongh z.t.; 27. Niesten 26.09.51; 28. v. d. Putten 26.10.41; 29. Houtven z.t.; 30. Schroder 26.12.03; 31. Biemans 26.12.43; 32. Schulze z.t.; 33. Sijthoff 26.23.07; 34. Wesseling 26.29.43.

5e ETAPPE, HEERLEN-HELMOND.(1963.05.13)

Vanavond tegen half zeven is het doek gevallen over de Ronde van Nederland 1963. Met liefst 34 man minder den waarmee vijf dagen geleden uit ditzelfde Helmond aan de rondrit door ons land begon­nen werd, kwam de voor de zoveelste keer onder een dikke laag modder bedekte karavaan de Oostbrabantse industriestad binnen. Het eerst was Piet van Est er, naast hij in de buurt van Meyel, circa veertig kilometer voor het einde, was weggesprongen uit een kopgroep die voorts bestaan had uit de Locomotief-renners Schroder en Janssen, de Rijnbende-coureurs Wesseling en Van der Borgh, als­mede de Robur-vertegenwoordiger Dick Enthoven. Het ploegen­klassement stond met deze vlucht op het spel, maar tenslotte ging de hele zaak - met uitzondering dan van Piet van Est - niet door. In Helmond snelde de rossige Westbrabander breeduit lachend over de eindstreep Hij had niet alleen zijn tweede rit-zege in deze Ronde van Nederland binnen, maar ook de groene trui die hij als leider van het puntenklassement droeg, definitief tot zijn eigendom gemaakt. Bovendien rukte Brabantse Piet in de individuele rang­schikking van de elfde naar de vierde plaats op. Een succesvolle dag derhalve voor hem, naar broer Wim kende daarentegen een reeks tegenslagen, die hem zelfs noopten de strijd te staken. “IJze­ren Willem", die in het klassement bij de start in Heerlen nog de derde plaats innam op precies 50 seconden van de uiteindelijke triomfator Lex van Kreuningen, reed zoveel bandjes lek en ont­moette een dergelijke portie andere tegenslagen, dat hij ongeveer halverwege de rit, toen hij voor de zoveelste maal op een tube zon­der lucht kwam te zitten en de waren van ploegleider Willy Alberti tot overmaat van ramp niet in de beurt was, niets anders kan doen dan bij gebrek aan materiaal de strijd te staken.

De etappe was in de stromende regen begonnen met een vlucht van het trio Schroder-Hugens-Piet van Est, welke pas na een kilometer ­of vijtig een einde vond. Jan Schroder had evenwel de smaak te pakken en rukte wat verderop andermaal voorwaarts, dit keer in gezelschap van Piet Damen, Cees Snepvangers en Sigi Renz. Ook nu was het echter vergeefse moeite want in St. Odilienberg (107 km) kwam het hevig geslonken peloton bij de vluchters een kijkje ne­men. Na het verlaten van Roermond, een kilometer of tien verder, kon de zoveelste uitlooppoging van Schroder genoteerd worden. Nu waren Enthoven en het Rijnbende-duo Wesseling-Van der Borgh zijn metgezellen, maar zoals reeds verteld kwamen Janssen en Piet van Est er bij en was het tenslotte deze laatste die alleen doorging en voor een tweede etappe-triomf zorgde. Op het circuit in Helmond overstak Peter Post de in laatste instantie nog uit de groep wegge­sprongen Nijdam, waarna de groep met oranje-trui-drager en Ronde­winnaar Lex van Kreuningen finishte. Enkele minuten hierachter volgde o.a. nog een steendood zittende Piet Steenvoorden, die na een lekke band niet meer de kracht had gehad nog terug bij te komen. Vier van zijn Caballero-makkers hadden onderweg de tol van de geleverde inspanningen moeten betalen en de strijd gestaakt. Dit waren Niesten, Biemans, Van der Putten en Sijthoff. Behalve dit quartet en Wim van Est verlieten op deze laatste Ronde-dag ook Van Houtven (B.) en het Duitse tweetal Schulze-Tuller het tour­nooiveld, zodat in totaal 26 man de finish haalden. Onder donde­rende ovaties van de menigte in Helmond kon, toen alle renners binnen waren, begonnen worden met de huldiging. Lex van Kreu­ningen had alle moeite om zijn ontroering meester te blijven, toen hij met een gloednieuwe oranje-trui om zijn schouders het Wilhel­mus voor zich hoorde spelen. Hij had naast mannen als een Gerrit Schulte, Wim van Est, Rik van Looy en Peter Post zijn naam ge­schreven op de lijst van Ronde-triomfators en onderging na het klinken van het volkslied, met een brede lach op het bestofte gelaat de welverdiende hulde door Miss Heineken en Signor Caballero. Piet van Est kreeg voor de zege in het puntenklassement eveneens een paar stevige pakkerds van de lieftallige Ronde-miss; waarna Jefke Janssen met zijn Locomotief-eskadron voor de zege in de ploegenrangschikking op het podium verscheen. De gele rijders (Jaap de Waard, Cees de Jongh, Jan Schroder, Jan Janssen en na­tuurlijk Lex van Kreuningen) waren met ploegleider Janssen, soig­neur Bruggenkamp en mecanicien Willemsen de laatsten die het kIaterend applaus over zich heen voelden gaan. De mannen van de Rijkspolitie, die de karavaan vijf dagen Lang op zo'n voortreffelijke manier door Nederland geloodsd hadden, waren voor een al even welverdiende blijk van hulde al veel eerder aan de beurt geweest, evenals organisator Frans Hoffman. In een volgende editie hopen wij op de Ronde in haar geheel nog terug te komen.

BRON: WIEL VERHEESEN

5e etappe, HEERLEN-HELMOND (172 km):

1. P. van Est 4.09.01 (met tijdbonificatie); 2. Post 4.09.39 (met tijd­bonificatie); 3. Nijdam 4.09.55; 4. Verachtert 4.19.15; 5. Seneca z.t.; 6. Oldenburg z.t.; 7. Janssen z.t.; 8. Damen z.t.; 9. Schroder z.t.; 10. Kersten z.t.; 11. Captein z.t.; 12. Raes z.t.; 13. Snepvangers z.t.; 14. Van Amsterdam z.t.; 15. v. d. Vent z.t.; 16. Nijs z.t.; 17. De Waard z.t.; 18. Enthoven z.t.; 19. Wesseling z.t.; 20. Renz z.t.; 21. v. d. Borgh z.t.; 22. Van Kreumngen z.t.; 23. Hugens 4.12.19; 24. Rentmeester z.t.; 25. Steenvoorden 4.15.40; 26. De Jongh 4.26.10.

Opgegeven:

Tuller; Schulze; Wim van Est; J. v. d. Putten; C. Niesten; A. Bie­mans; Th. Sijthoff; A. Houtven.

Dagploegenklassement Martini-cup:

1. Robur-Helmond 12.30.01; 2. Rijnbende 12.30.24; 3. Lab. Mann 12.30.45; 4. Locomotief z.t.

Premiesprint Robur-Helmond te Slenaken: 1. P. van Est; 2. J. Schroder; 3. J. Hugens.

Prestatieprijs: P. van Est.

EINDUITSLAG INDIVIDUEEL:

1. L. van Kreuningen (Locomotief) 30.11.46; 2. L. v. d. Ven (Ca­ballero) 30.12:51; 3. Th. Nijs (Lab. Mann) 30.12.55; 4. P. van Est (Robur-Helmond) 30.13.31; .5. R. Seneca (Solo-v. Steenbergen) 30.13.51; 6. W. Raes (Lab. Mann) 30.14.15; 7. J. Kersten (Robur­ Helmond) z.t.; 8. M. v. d. Borgh (Rijnbende) z.t.; 9. H. Nijdam (55 Damen Peking) 30.15.08; 10. P. Post (Rijnbende) 30.15.22; 11. S. Renz (Torpedo) ,30.15.49; 12. J. Janssen (Locomotief) 30.15.58; 13. J. Captein (Robur-Helmond) z.t.; 14. H. Oldenburg (Torpedo) z.t.; 15. J. Verachtert (Lab. Mann) z.t.; 16. P. Damen (Robur-Helmond) z.t.; 17. C. van Amsterdam (55 Damen Peking) z.t.; 18. C. Snepvan­gers ,(Ver. Beroepsrenners) z.t.; 19. D. Enthoven (Robur-Helmond) z.t.; 20. J. de Waard (Locomotief) z.t.; 21. P. Rentmeester (Robur­Helmond) 30.16.38; 22. P. Steenvoorden (Caballero) 30.17.16; 23. J. Hugens (Rijnbende) 39.18.09; 24. J. Schroder (Locomotief) 30.22.18; 25. K. de Jongh (Locomotief) 30.32.b0; 26. G. Wesseling (Rijnbende) 30.39.58).

EINDUITSLAG CORNUCO-PUNTENKLASSEMENT (groene trui):

1. P. van Est 35 punten; 2. R. Seneca 46 punten; 3. P. Post 58 pun­ten; 4, J. Janssen 58 punten; 5. J. Captein 50 punten.

TOTAAL-UITSLAG PLOEGENKLASSEMENT MARTINI-CUP:

1. Locomotief 90.41.53; 2. Rijnbende 90.42.21; 3. Lab. Mann 90.43.16; 4. Robur-Helmond 90.43.20.

 

RONDE VAN NIDDEN-ZEELAND.(1963.06.28 t/m 1963.06.29)

Dextro's equips reed formidabeie tijdrit Leo van Dongen bezorgde Breda Bier machtige zege

De eerste lustrumronde van Midden-Zeeland - sinds het een ploegenwedstrijd werd, geen klassieker meer en voor het eerst over twee dagen uitgesmeerd -, is er een van spor­tief-kwalitatieve allure geweest. Uit de vrijdags verreden tijd­rit over een afstand van 47 kilometer, kwam de ploeg van Wim van Beek (Dextro Energen) zegevierend uit het strijdperk en daags daarna kon Toon Simons juichen, dankzij Leo van Dongen, die na een meesterlijk-tactisch gereden koers (199 km) de bloemen in ontvangst mocht nemen. Organisatorisch mocht ook deze vijfde, op internationale leest geschoeide wed­strijd praktisch vlekkeloos heten. Ondanks de abominabel slechts weersomstandigheden.

Dat niet minder dan 42 deelnemende amateurs uit Nederland, West,Duitsland, Belgie, Zwitserland, Engeland en Australie het klaar hebben gespeeld de kwaadaardige elementen te trot­seren en een gemiddelde snelheid van rond de 40 km per uur eruit te draaien, bewijst de werkelijke capaciteiten waarover de liefhebbers onder het internationals rennerskorps vandaag beschikken.

Wij bezitten momenteel een aantal voortreffelijke amateurs, die straks in de wereldkampioenschappen te Herentals en daar­na tijdens de Olympische Spelen in Tokio ongetwijfeld mee zullen kunnen spreken. Men mag echter niet uit het oog ver­liezen, dat bij de vrij talrijke deelnemers aan deze monsterrit - sommigen omschreven haar als de “Hel van Midden-Zee­land", waarmee niets te veel is beweerd - die de finish niet haalden, dan wel “achterin" zijn geeindigd, pech en onfortuin een belangrijke rol hebben gespeeld.

DE PLOEGENTIJDRIT

De vrijdags verreden ploegentijdrit in de zogenaamde “Poel", een laag gelegen poldergebied in de “Zak van Zuid Beveland" met ontelbare bochtige, smalle wegen, waarvan de kwaliteit tot herhaaldelijk afstappen (wegens bandenpech) noopte, le­verde enige opzienbarende resultaten op. En alleen reeds daarom was zij uitermate interessant. Om te beginnen was daar niet alleen de ploeg van Wim van Beek die won, (zeker niet als favoriete vertrokken), maar tot- grote verrassing van allen kwam de equipe van Jan Gerritse (Polynorm) als tweede snelste uit de vinnige strijd te voorschijn, met een achterstand van slechts 14 seconden. Dat ook buitenlandse ploegen dit werk verstaan, onderstreepten de West-Duitsers en de Zwit­sers, door beslag op de respectievelijk derde en vierde plaats te leggen, met onderlinge verschillen van 1 min. 6 sec. en 1 min. 10 sec. achterstand op nummer een. De ploeg van Toon Simons bezette de vijfde plaats met precies anderhalve minuut achterstand, waarna „Maastricht" volgde, negen seconden slechts later en een uitstekende indruk makend, met Bastin en Stevens als sterk op de voorgrond tredende figuren. Reeds te Overzande - waar ongeveer de helft van de afstand achter de rug was, hadden Dextro Energen en Polynorm de leiding van de 26 ploegen, die waren gestart, en hoe constant deze twee ploegen ook op de terugweg naar Goes zijn blijven rij­den - met die van Wim van Beek nog iets sterker - konden wij aan de finish vaststellen.

Amateurs: 1. Dextro Energen (ploegleider Wim van Beek), de 47 km in 1 uur 19 sec.! met de renners J. Mesters, Bart Zoet, Gerrit de Wit, Jan Jonker, Ko Kloosterman.

2. Polynorm (ploegleider J. Gerritse), tijd 1 uur 33 sec. met de renners Piet van Dijk, Piet Buuts, Jaap Oudkerk, Coen Visser, Rudi Liebrechts, Jan Boog.

3. West,Duitsland (ploegleider Ludwig Schorn), tijd 1.04.25, met de renners Heinz Geiling, Jacob Horn, Frank Berthold, Peter Knapp en Rudi Kunz.

4. Zwitserland (ploegleider Walter Hoffstetter), tijd 1.01.29, met de renners Paul Kammerer, Walter Roland, Manfred Ho­fer en Udi Fischer.

5. Breda Bier (ploegleider Toon Simons), tijd 1.01.49, met de renners Leo van Dongen, Rik Wouters, Jac. van der Kloot, Dies Kosten.

6. T. en W.C. „Maastricht", tijd 1.01!58, met de renners H. Ste­vens, N. Paas, Th. Moors (sponsor FIAT).

7. De Hoekse Renners (ploegleider C. Fortuin), tijd 1.02.17, met de renners A. van Haren, A. Koolmees, B. Verhoeven, H. Sam­son, J. Andeweg en A. Naaktgeboren.

8. R.T.C. Middelkamp (Zeelands Roem), (ploegleider C. Hoo­gesteger), tijd 1.012.17, met de renners Adrie van T'ilburg, Ko Tolhoek, Marinus Paul en Wim de Jager.

9. W.V. De IJselstreek (Amstel Oost) (ploegleider H. v. d. Berg), tijd 1.02:210, met de renners G. Z.wieneberg, E. Dickhof, J. Pruimers, Jury Dokter, H. Nieuwkamp, H. Hinsenveld.

10. A.S.C. Olympia (Radium), tijd 1.02.21, met de renners Cor Schuuring, Freddy Lachterop en A. Rijkers.

DE,GROTE OMLOOP

In stromende regen werden zaterdag-middag om twee uur pre­cies de ruim honderd-en-vijftig deelnemers aan de 199 kilo­meter lange grote Omloop op de Bergweg in Goes gestart. Het spreekt vanzelf dat de belangstelling van funeste invloed was, maar niettemin kon men er verbaasd over zijn, dat nog zoveel mensen overal langs de route stonden te kijken. Het was uit­gesproken triest, ook voor de volgers- en publiciteitskaravaan, die nu door platgeregende landouwen regen, landouwen die anders, onder een weldoende zon, vreugdevolle uren bezorg­den. En al was er bij de nadering van de coureurs overal nog belangstelling, het gros bleef binnen en volstond met achter de ramen het schouwspel gade te slaan.

Wat dit betreft hebben de organisatoren het dus niet best ge­troffen, maar de wedstrijd werd er een van briljante allure, zodat het feitelijke doel in alle opzichten bereikt is geworden. Top-Feijenoordspeler Cor van der Gijp, die de wedstrijd heeft gevolgd, zei ons later, zijn ogen niet te hebben kunnen gelo­ven, dat zoveel renners zoveel moed en doorzettingskracht hebben kunnen opbrengen.

Reeds spoedig na het vertrek, waarbij de vooraan liggenden een hoog tempo draaiden, geraakten twee Engelsen, Smith en Means, zomede de Amsterdammer Jonker los en de Limburger Franssen, Jan Bols en ... Piet Cooremans volgden dit voor­beeld, door vroege tegenslag of anderszins.

De Limburger zou onvervaard doorzetten en, uiteindelijk nog de 30ste plaats bezetten, terwijl Jonker op de 40ste plaats ein­digde, maar de overigen hebben wij niet meer teruggezien. Zo is het met een onnoemelijk aantal anderen - te veel om op te noemen - gegaan. Het spreekt vanzelf, dat het leidende pe­loton met alle kanshebbers in de aller voorste gelederen, vrij

spoedig verbrokkelde. Rik Wouters, die later tegenslag had en in Middelburg stopte (hij had toen al vier minuten achter­stand), behoorde tot de aanvoerders en in de staart verdwenen er steeds meer: Van Heel, Walter de Jong, Walravens, de Brit Langshaw, Nico de Haas en zomeer ... In Kwadendamme, of beter gezegd kort daarvoor, ontstond een valpartij, waarbij o.m. Jac. Masters, de Zwitser Blumier, Walter de Jong en Van Heel (weer bijgekomen) en Piet Braspenninckx ernstig wer­den gehandicapt. Inmiddels nestelde zich Marinus van Ginne­ken langdurig aan de kop, angstvallig bewaakt door o.a. Plui­mers, Dokter, Henk de Jong, de Duitser Horn en de talrijke grote favorieten als Leo van Dongen, Coen Visser, Henri Ste­vens, Henk de Jong, Cees van Espen, Gerard Deykers, Jan Boog etc.

DRIE VLUCHTELINGEN

Na een zestigtal kilometers, ter hoogte van Boorndijk, bleken drie renners de benen te hebben genomen: Jac. v. d. Kloot, Gerrit de Wit en Van Ginneken. Zij aasden zoals later bleek op de talrijke Amstel-premie-sprints, waaruit tenslotte Van Ginneken en v. d. Kloot respectievelijk als le en 2e zegevie­rend te voorschijn zouden komen. Wat later begon het zo on­bedaarlijk te gieten, dat de ruitenwissers van de volgauto het maar net aan konden ...

Bij 's-Heerenhoek (70 km) kreeg Ger­rit de Wit met een lekke band af te rekenen. Van der Kloot en Van Ginneken gingen nog een poos tezamen door, maar onder de rook van Vlissingen minderde hun voorsprong. De Wit achtervolgde uit alle macht, maar niet alleen op eigen kracht eerlijk gezegd ... De Limburger Stevens was, evenals Pels, Zwienenberg, Van Kemenade en Dies Kosten achterge­raakt - steeds nieuwe pechvogels -, maar Stevens zou een geweldige sprong doen, die hem bij de kopgroep bracht, met hulp intussen van zijn ploeggenoot Bastin. In Domburg wer­den Van Ginneken en v. d. Kloot, die inmiddels gezelschap van Marinus Paul hadden gekregen, tot de orde geroepen, waarna de defintieve afscheiding plaats vond. Het waren Van Espen, Van Ginneken, Stevens, Van Dongen, Henk de Jong, Jan Boog, Coen Visser, Gerard Deykers en Gerrit de Wit, die - negen in getal - er vandoor snelden en niet meer door de rest van het veld werden ingelopen. Kort voor de eindstreep, ter hoogte van de zogenaamde Dam, rukten Van Espen, Van Ginneken, Stevens en Van Dongen zich op hun beurt los en het was Leo van Dongen, die op overtuigende wijze de drie concurrenten op de finish - de verlossende mag men zeggen - achter zich liet. Van Espen werd tweede, Stevens derde en, met beduidender verschil, Van Ginneken vierde. Negenender­tig seconden later arriveerde het vijftal anderen, dat zich als volgt klasseerde: 5. Visser, 6. Boog, 7. De Wit, 8. Henk de Jong en Gerard Deykers. Weer twaalf seconden later kwamen ach­tereenvolgens Jos Linders, Walter Heeren en de Belg Hoskes (eerste buitenlander) langs de wedstrijdjury.

Langdurige ovaties vielen winnaar Leo van Dongen, die Toon Simons evenals vorig jaar Cees Sneplvangers in de hulde liet delen, ten deel. Burgemeester F. Huber, van Goes, was een der eersten om hem geluk te wensen, waarna hem het ere­shirt om de energieke schouders werd gedaan. Mr. Ballegoyen de Jong, hoofdbestuurslid der K.N.W.U., die de (verhinderde) voorzitter P. van Dijk verving, stak de vriendelijke en be­sehaafde winnaar in een levensgrote krans, waarna hij, te­midden van twee lieftallige North-State-dames en vergezeld van zijn trotse ploegleider, een bejubelde ere-ronde maakte.

BRON: ADRIAAN VERAART

Amateurs: 1. Leo van Dongen (Breda Bier), Made, de 199 km in 4 uur 419 min. 56 sec.; 2. Gees van Espen (Ams,tel West), Arnhem; 3. Henri Stevens, E'lsloo; 4. M. van Ginneken (Bisonkit), Het Schijf; 5. Coen Visser (Polynorm), Santpoort; 6. Jan Boog (Po­lynorm), Laren; 7. Gerrit de Wit (Dextro Energen), Dubbel­dam; 8. Henk de Jong (Breda Bier), St. Willebrord; 9. Gerard Deykers (Bisonkit), St. Willebrord, allen in de tijd van 4:50:35; in de tijd van 4:50.47 10. Jos Linders (Bisonkit), Roosendaal; 11. Gaston Hosken (B.); 12. Dies Kosten, Kapelle; 13. Rudi Liebrechts, Vlaardingen; 14. Walter Heeren, St. Willebrord; 15. Peter Knappe (D.); 116. Jan van Geel, Breda; 17. Piet Buuts, Geldrop; 18. Jac. v. d. Kloot, Zundert; 19. I. Bastin, Voeren­daal; 20. Heinz Geiling (D.); 21. H. Hesen, Geleen; 2'2. G. Zwie­nenberg, Enter; 23. Wim de Jager, Den Haag.

Het ploegenklassement werd gewonnen door Polynorm; 2. Breda Bier; 3. Dextro Energen. De meest strijdlustige renner was Marinus van Ginneken uit Het Schijf (terecht).

 

RONDE VAN OVERIJSSEL.(1963.05.18)

Schitterende twaalfde RONDE VAN  OVERIJSSEL boeide van start tot finish

LEO VAN DONGEN eerste voor JAN PIETERSE en LEO HERMENS

In het bijzonder mooie stukje Nederland, dat Overijssel heet, werd zaterdag 18 mei j.l. de zesde klassieker van dit seizoen verreden en deze was zo vol van vuur en strijd­lust, dat iedere volger en wielerkenner ervan gesmuld heeft tot in de uiterste hoeken van zijn mond.

Dit was de wedstrijd van fijnproevers en het knetterende finalestuk, opgevoerd door de animator Jan Pieterse (strijd­lustigste) met Leo van Dongen, Cees van Espen, Leo Her­mens en vooral niet te vergeten de grote pechvogel van het slot Arie den Hartog, zal dan ook met bijzonder prettige herinneringen de geschiedenis ingaan.

Slechts 113 renners togen 's middags om 1 uur te Rijssen op pad om de 195 km, welke deze Ronde telde, zo vlug mogelijk te verhapstukken. En al vrij spoedig bleek, dat de heren er bijzonder goede zin in hadden, want het hoge aanvangstempo velde reeds na 12 km de eerste slachtoffers. Vijf man haakten af en zouden de eersten niet meer terug­zien.

Dit lot was 10 km verder ook beschoren voor Cor Schuu­ring, die er vandaag toch o zo'n zin in had. Een lekke band, juist gekregen in een volle jacht, deed hem de das om en maakte hem volkomen kansloos.

Deze jacht had de groep danig versplinterd en even voor Haaksbergen zagen we naast vele minder bekende renners ook Nieuwkamp, Schreur, Vessem en Bert Boom moeizaam in de achterhoede doorzwoegen. Ja, wie hier niet voorin reed en niet goed oplette, was gelost!

Arie den Hartog overkwam dit ook met een onwillige derailleur, doch hij wist de aansluiting weer te verkrijgen via een prachtige poursuite. Met de handen op 't stuur reed de Zuidlander stijlrijk terug in de meute, om direct zijn mede-leidersschap op te eisen. Dit bleek nodig te zijn, want Wellinghof, Van Geel, Van Lachterop, Greuter en Peters, waren gedemarreerd en stoven vooruit. Het was echter spoedig afgelopen en al gingen bij Enschede, waar Kuiper en Van Inge tegen de grond smakten, weer twee renners aan de haal, het lukte niet! Het attente peloton met alle kopstukken voorin, controleerde alles en als groep passeerde men Oldenzaal.

Toch dacht Van Ginneken er anders over en bij Rossum ging hij alleen weg, dra gezelschap krijgend van v. d. Lee en Fransen. Het gat groeide echter niet en de felle reactie van het peloton was voldoende. Fransen kreeg direct daar­op een zwaar karwei op te knappen, nadat hij met club- en ploeggenoot Schouten kwam te vallen. Kilometers lang heeft hij moeten jagen om de ontstane kloof te overbrug­gen. Voor Schouten was het fini; een onklare fiets deed hem noodgedwongen opgeven.

De Kuipersberg bij Ootmarsum leverde aan Duyker zijn eerste premie op en weer moest Den Hartog persoonlijk ingrijpen, om de vier demarranten tot de orde te roepen.

Het was nog te vroeg om een duidelijke afscheiding teweeg te brengen en Almelo aanschouwde dan ook „la groupe toute fermee". Helaas ontstond hier een ernstige valpartij, waarvan Kerkwijk wel in 't bijzonder de dupe werd. Een plots overstekende kat sprong in zijn voorwiel en met Nik­kesen en v. d. Weetering, kletterde hij erg hard tegen het wegdek. Ja Wim, zoals met alles wordt men pas “groot" door vallen en opstaan. Wielrenner zijn is gemakkelijker gezegd dan gedaan en slechts de allerhardsten slagen.

Dit voorval had de groep verbrokkeld en veertien renners, t.w. Gerrit Pluimers, Van Leeuwen, Bossink, Henk de Jong, Osendarp, Wellinghof, Aarts, Van Dijk, v. d. Lee, Emo, Martin de Jong, Heusinkveld, Schuitema en Hinsenveld, konden slechts met behulp van de spoorbomen te Vrooms­hoop weer aansluiten. Van Ginneken leed daarna frame­breuk en kon aldus achter deze kans een punt zetten.

Het plaatsje Den Ham inspireerde Ferdi Boonman en na­dat ook Martin de Jong, Jan Pieterse, Jan Boog, Jan Fran­sen en Jan van Geel zich bij hem voegden, begon door de harde en geslaagde tegenaanval van de groep de afte­kening zich reeds te onderscheiden. Er moeten weer ren­ners lossen, die tegen dit geweld niet opgewassen waren.

In de “afzink" van de Nijverdalse Berg, waar Duyker zijn tweede premie won, gingen wederom Pieterse, Van Geel en Boonman met Broekmans en Van Smirren aan de haal. Dat was kwaliteit en slechts een keiharde reactie lostte deze insubordinatie op, ten koste van Greuter, die eraf moest.

Wat was het anders levendig, want nauwelijks waren de gemoederen wat gekalmeerd, of Leo ter Riele patste weg en zijn vervolgens zeven kilometerslange solo vormde wel een van de hoogtepunten in deze perfect georganiseerde wedstrijd. De strijd begon zich verder toe te spitsen, het ging harder en harder met als gevolg, dat Emo, Henk de Jong, Motke, Broekmans, Ottenbros, Hermens, Duyker, Van Smirren, Van Dijk en Van Lachterop bijna het bootje mis­ten. Met vereende krachten slaagde dit tiental erin terug te komen, hoofdzakelijk echter door het geklungel voorin. Dokter en Van Geel (te veel gedaan, manneke!) konden deze vreugde echter niet delen; hun arsenaal was en bleef leeg. Bij Diepenveen streek de ploeg Hermens weer op de eerste groep neer. Men sjaste toen in een droog tempo door, dat Voor Piet v. Dijk teveel werd. Dit gold niet voor Jan Pieterse, deze onvermoeibare strijder trok er weer op uit en met deze geslaagde demarrage scheen de wedstrijd be­slist. Deze laatste 30 km is er bitter hard gekoerst om Pie­terse terug te pakken.

Den Hartog, Fransen, Haast en weer Den Hartog, nu met Rijkers, Hermens, v. Espen en Van Dongen, om beurten vochten ze als leeuwen terug. Die dekselse Pieterse moest teruggehaald worden en pas zeven km voor het einde slaag­de Van Espen er definitief in om hem te gaan halen. Niet echter alleen, want ook Hermens en Den Hartog waren present met de op het nippertje meegesprongen Van Dongen.

Dit was de klap en eendrachtig samenwerkend, stormde het vijftal naar de meet. Den Hartog werd echter wreed ge­stoord in deze opmars; een lekke band op 2 km voor de finish, benam hem een fel begeerde illusie.

Leo van Dongen spurtte toen voor Jan Pieterse en Leo Hermens naar een klinkende victorie. Slechts zelden werd een koers met een dergelijk prachtig slot bezegeld! BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. Van Dongen (Made), 195 km in 4.41.08; 2. Pieterse (Dude Tonge) op halve lengte; 3. Hermens (Nijmegen); 4. Van Espen (Arnhem); 5. Visser (Santpoort); 6. Boog (Naarden), op 300 meter; 7. Oudkerk (Amsterdam); 8. Krabbenbosch (Haarlem); 9. Boonman ('s Heerenhoek); 10. Van Aert (Achtmaal); 11. v. d. Kloot (Zundert); 12. Gisbers (Eind­hoven); 13. Van Lachterop (Amsterdam); 14. Peters (Heem­stede); 15. Van Vleuten (Mierlo-Hout); 16. Duyker (Beverwijk); 17. Veenendaal (Zeist); 18. Ottenbros (Alkmaar); 19. Deijkers (St.-Willebrord); 20. Solaro ('s Hertogen­bosch); 21. Ter Riele (Amsterdam); 22. Van Smirren (Am­sterdam). 23 t.m. 33 ex aequo: Haast (Rijsbergen), De Jong (St. Wille-brord), Gerrits (Op­loo), Fransen (Halfweg), Broekmans (Zevenbergsehoek), Cornelisse (Amsterdam), Emo (Utrecht), Van Kemenade (Eindhoven), Motke (Roermond), Rijkers (Amsterdam) en Buuts (Kildonk).

34. De Jong (Breda), 35. Den Hartog (Zuidland), 36. Schou­ten (Wognum), 37. Zoontjes (Tilburg).

Gewonnen premies: Enschede: Jurrie Dokter. Ootmarsum (Kuipersberg): 1. Duijker, 2. Haest, 3. Heusinkveld. Nijver­dalse Berg: 1. Duijker, 2. v. Espen, 3. Boog, 4. Cornelisse, 5. Zoontjes. Almelo: 1. v. Vleuten, 2. Zwienenberg. Deven­ter: 1. Henk de Jong.

Strijdlustigste renner Jan Pieterse; Suikerprijs (pechprijs): Arie den Hartog.

 

RONDE VAN TWENTE.(1963.03.30)

AD VAN KEMENADE

                 grijpt zege in tweede RONDE VAN TWENTE

                      Na massale eindsprint van meer dan zeventig renners !

Even leek het er op dat de Arnhemmer Cees van Espen, die te elfder ure dispensatie had gekregen te mogen starten, evenals vorig jaar het stoute stukje uit zou halen om met voorsprong de Ronde van Twente op zijn naam te brengem Hij demarreerde toen het peloton van meer dan zeventig (!) renners de straten van Enter kwam binnenstormen. Het attente peloton, waarin zich tal van favorieten bevonden, gaf Van Espen evenwel geen schijn van kans; ook renners als Henk Hoekstra en Wim Diepe­rink werden tot orde geroepen. Het was tenslotte de sterke Ad van Kemenade uit Eindhoven, die bij het ingaan van de laatste bocht als eerste de Disselweg kwam opstuiven. Juichend kwam de 22-jarige Brabander, die vorig jaar reeds zijn kunnen toonde in tal van klassiekers (hij won door zijn constante rijden onder meer het “Zilveren Stuur") met enkele lengten voor­sprong als eerste over de meet, luid applaus incasserend van de duizenden wielersportliefhebbers die zich bij de finish hadden opgesteld.

Het behoeft geen betoog, dat het de jury nadien hoofdbrekens heeft gekost om de juiste uitslag op papier te krijgen, als men weet dat meer dan zeventig renners stuk voor stuk hun best deden om een ereplaats te bevechten. Dat hierbij geen valpartij ontstond mag een wonder heten.

Tja, een eindsprint van meer dan zeventig renners! Een uni­cum voor een van stad-tot-istad wedstrijd. Menige wielersport­liefhebber zal zich afvragen of de ruim 120 deelnemers, die 's middags door burgemeester Maaldering warm “weggescho­ten", er een „trainingsritje" van hebben gemaakt in deze eerste „voorjaarsklassieker". Dat er bepaald niet traag gereden is, moge echter blijken uit de totaaltijd over de 150 kilometer, namelijk 3 uur 40 min. en 3 seconden. De hoofdzaak, waarom zo'n groot aantal renners bijeen bleef tot het einde, was naar onze mening het snelle parcours, dat nagenoeg geen obstakels telde in de vorm van lichte klimmingen of slechte wegen.

Een en ander had tot gevolg, dat, hoewel het tempo hoog lag, „de zwakke broeders" keurig tussen de wielen bleven mee­draaien. Geraakte wel eens een groepje achterop, dan had men weinig moeite, mede omdat er weinig tegenwind was, om weer aansluiting te krijgen met het peloton.

Kortom: jammer genoeg was het waarom voor de volgers een „dooie wedstrijd".

,,Jammer," reageerde de K.N.W.U.-coach Joop Middelink, die met zijn pupillen Henk Cornelisse en Gerben Karstens deze wedstrijd volgde, ,het parcours had wel zwaarder moeten zijn. Mogelijk was er dan meer strijd geleverd. Overigens, de zege van Van Kemenade is fraai te noemen," gaf Middelink toe. Karstens en Cornelisse, die ons te voren te kennen gaven gaar­ne van de partij te zijn geweest in deze Ronde van Twente, hadden er nu geen spijt van. „Een koersie, meer was het niet," gaf Gerben ons te kennen en Henk Cornelisse reageerde: ,Ik snap niet waarom de “groten" er niet harder aan hebben ge­trokken. Mij dunkt, er zat toch voldoende klasse in dit renners­veld," gaf Henk terecht te kennen.

Organisatie perfect

Overigens, de organisatie van dit wielerevenement, dat evenals vorig jaar in handen was van het Wielercomite Enter, dit in samenwerking met de Twentsche Courant, was weer perfect. Wedstrijdleider Jan te Paske hield op tactische wijze de touw­tjes in handen. Ook de politie toonde zich in alle plaatsen zeer actief, zodat het talrijke publiek niet hinderlijk kon op­dringen.

Wat de wedstrijd betreft, spoedig na Rijssen werd het tempo verhoogd, zodat we doorlopend een gemiddelde van ruim 40 km konden noteren. Als eerste zagen we, evenals vorig jaar, de Genemuidenaar Rijk van Rees nabij Nijverdal afstappen. Via een valpartij werden Van de Hulst en Damen uitgeschakeld; Jan Bruins peddelde nog even dapper door, doch moest wet later ook afstappen evenals Henk Kloosterziel. Na de premie­sprint in Hengelo (37 km), door Rinus Paul gewonnen, bleef het peloton intact.

Pechvogels

Tot de pechvogels behoorden ook Theo Rutten en de als ama­teur debuterende Fries Anne Koster, die vol goede moed van start waren gegaan, maar na 76 km (bij Ootmarsurn) via een valpartij werden uitgeschakeld. Kort hierna noteerden we een tweede uitlooppoging. Ditmaal door Piet Verwey, Nic. Wal­raven en Gerrit Ribbelink. Tevoren hadden Henk Koopmans, Veenendaal en Evert Dickhof geprobeerd weg te komen. Beide pogingen werden evenwel verijdeld door het attente peloton, waarin de “groten" elkaar nauwlettend in 't vizier hielden.

Wie gedacht had, dat na de ravitaillering (bij Oldenzaal, na 90 km) het “vuurwerk" zou beginnen, kwam bedrogen uit. Wel zagen we de streekrenners Joh. Pluimers, Jurrie Dokter en Henk Nieuwkamp naar voren komen, maar ook zij durfden de lont niet in het kruitvat te ontsteken. Wel toonde Dickhof (Oosterwolde) zich van de goede zijde in gezelschap van Nico Lute en Gerrit Krabbenbos, even voorbij Enschede (108 km), toen zij in hoog tempo aan de haal gingen. Het was evenwel loos alarm. Spoedig werd het trio weer tot de orde geroepen.

“Dan zal ik het eens proberen," moet Hennie Schouten gedacht heb en toen hij in de fraaie omgeving van Buurse (na 121 km) alleen aan de haal ging en blijkbaar de mening was toegedaan, dat spoedig een groep “sterken" hem zou volgen. Niets was minder waar. De “klasse"-renners bleven stuk voor stuk bij­een en peuzelden rustig-peddelend een banaantje of zo. Kort­om: het was een saaie vertoning.

Even voorbij Haaksbergen werd ook Schouten weer door het peloton opgeslokt. En zo maakte zich een ieder op voor de mas­sale eindsprint in de nauwe straten van Enter. Of zou in de laatste kilometers, evenals vorig jaar, alsnog de beslissing vallen?

Hoe het ook zij, tevoren stond vast, dat een drietal renners niet bij de eersten zouden eindigen. Dit waren Krabbenbos (stond bij St. Isidorushoeve met materiaalpech) alsmede Nijkamp en Verwey, die op zes kilometer van de finish door een valpartij werden uitgeschakeld.

Schermutselingen

Een en ander geschiedde doordat de renners toen reeds bezig waren positie te kiezen voor de op handen zijnde eindsprint. Tevoren probeerden, zoals in de aanvang vermeld, Van Espen, Henk Hoekstra - die weer „lekker draaide" - en Wim Diepe­rink, nog een beslissende demarrage te forceren. Het bleef bij deze schermutselingen en zo stormde de meute zij-aan-zij door de straten van Enter, waar dichte rijen toeschouwers de ren­ners vurig aanmoedigden. Jammer was het, dat bij het ingaan van de laatste bocht op de Disselweg een aantal renners ten val kwam (o.a. Henk Koopmans, Jan Koster en Wim Breeuwer) en dus uitgeschakeld werden voor deelneming aan de eind­sprint. Overigens, ook de dapper strijdende Wim van Smirren, die door materiaalpech achterop was geraakt en juist in de straten van Enter weer aansluiting met het peloton had ge­kregen, kreeg geen kans om naar een ereplaats te sprinten.

BRON:BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. A. van Kemenade, Eindhoven, 150 km in 3 uur 40 min. 3 sec.; 2. M. Gerrits, Oploo; 3. L. Motke, Roer­mond; 4. A. Russens, Den Bosch; 5. J. Gisbers, Eindhoven 6. C. v. Espen, Arnhem; 7. H. Nieuwkamp, Borne; 8. S. Koevermans, Vlaardingen; 9. K. Zomer, Halfweg; 10. Joh. Pluimers, Enter; 11. W. Emo, Utrecht; 12, A. v. Breughel, Zwijndrecht; 13. P. v. d. Touw, Den Haag; 14. A. Veenendaal, Zeist; 15. A. Kraan, Gou­da; 116. J. H. Fransen, Hengelo; 17. A. v. Uden, Oss; 18. J. Frak­king, Naarden; 19. Nic. Lute, 's-Graveland; 20. G. Zwienenberg, Enter.

Premiesprints: te Hengelo: R. Paul en te Ootmarsum: H. van Gent.

Ad van Kemenade werd na afloop door de directie van de Twentsche Courant in de gele trui gehesen.

Tevoren was de trotse winnaar door de rad-van-de-tongriem­gesneden wielercommentator Dick van Berkum aan het tal­rijke publiek voorgesteld. De duizenden enthousiaste kijkers, die naar het wielerdorp Enter waren gekomen, gaven Van Kemenade, die het komend seizoen ongetwijfeld nog meer van zich zal doen spreken, een verdiend applaus.

 

RONDE VAN UBACHSBERG.(1963.06.09)

Amateurs: 1. H. Steevens (Elsloo), 85 km in 2.09.40, 2de J. Drummen (Bemelen) z.t., 3de J. Tummers (Geulle) op 33 sec., 4de N. Paas (Munstergeleen), 5de J. Bastin (Voeren­daal), 6de J. Rombout (Berg aan de Maas), 7de J. v. d. We­tering (Heesch), 8ste J. van Seggelen (Budel), 9de J. Doek (Heerlerheide), l0de A. Steuten (Weert), 11de J. v. d. Kort (Hoensbroek), 12de Fr. Evers (Linne) op 1,05 min., 13de H. Hesen (Geleen), 14de G. Evers (Linne), 15de G. van Veldhoven (Nieuwenhagen).

Nieuwelingen: 1. H. Delnoy (Vijlen) 45 km in 1.17.13, 2de E. Beugels (Sittard) op 5 sec., 3de P. Lemmens (Beek), 4de J. Harings (Scheulder), 5de B. Knarren (Geleen).

 

RONDE VAN ZUID-HOLLAND.(1963.09.01)

JAN BOOG

winnaar van tweede lustrumronde van Zuid-Holland

Uit handen van de heer Westerlaken, consul van Zuid-Hol­land mocht Jan Boog als trotse winnaar van de tiende wielerronde van deze provineie, de bloemen in ontvangst ne­men. Na 85 van deze 192 kilometer lange klassieker had zich een kopgroep van tien man gevormd. De herhaalde pogingen van Wim de Jager en Te Riele om dit groepje nog uit elkaar te rukken konden hun rivalen dank zij hun gebundelde inspan­ningen echter weerstaan. De beslissing viel in de eindspurt, waarin Jan Boog voor Te Riele en De Jager de snelste bleek.

Het grootse wielerfestijn, dat de H.R.C. Hollandia in samen­werking met het Amsterdamse Olympia organiseerde, bood de wielerliefhebbers twee voortreffelijk geslaagde wielergevech­ten van de lange adem. Over de S. Pellegrino-wedstrijd vertelt collega Jan-Cornelisse u het een en ander, het verhaal van de laatste vaderlandse klassieker volgt hier.

Om 14.30 uur kwam de loco-burgemeester A. P. van der Sande opnieuw in actie. Nu om het startschot te lossen voor heer Kuyters troetelkind, de Ronde van Zuid-Holland, die hiermede het tweede lustrum beleefde. De honderd deelnemers zetten er aanstonds zulk een hoog tempo in - de snelheidsmeters in de volgauto's schommelden tussen de 45 en 50 kilometer - dat er voorlopig geen sprake kon zijn van uitlooppogingen met kans op succes. Natuurlijk waren er wel groepjes van twee of drie man, die een ontsnapping probeerde, maar meer dan enkele tientallen meters voorsprong konden zij niet bereiken.

Achterblijvers vielen er genoeg te noteren. De eerste was Hop­man, gevolgd door De Wit, daarna Wellinghof en Neleman, die allen met een lekke tube sukkelden.

Na een half uur koers stond Leyten, een van de pupillen van Toon Simons, langs de kant met een gebroken crankstel. Weer wat verder losten een drietal runners, maar sprinter Chris Kipping kon dank zij een formidabele inspanning weer in het peloton terugkeren. Inmiddels - en dat was voor de insiders een verrassing - moest Fahrenhout uit het peloton lossen. Wat de Amsterdammer Van Wijk daarentegen scheelde is niet bekend, maar hij liet zich “uit de wielen vallen", maakte gedecideerd rechts om keert en verdween in tegenovergestelde richting.

Op het smalle weggetje tussen Nieuwe Brug en Goejanverwel­le begonnen de eerste gaten in het peloton te vallen. Sterke coureurs moesten de door hun mindere collega's aangerichte schade met forse paces herstellen. Bij het voor de eerste keer Gouda binnenrijden draafden de twee in het geel-rood van

  Van der Laan's vleeswaren gestoken renners, Jan Boog en Wim de Jager voor de gesloten gelederen uit. Maar bij Stolwijk was de leiding in handen van de verdedigers van “Wieler­sport's" kleuren. Lachterop, T'e Riele en Sachs, vergezeld van Van der Hulst, draafden lustig voor de meute uit. Boog, De Jager, de gebroeders Ouwerkerk, Dok, Braspenninckx en Van Smirren konden in gezamelijke inspanning het gat overbrug­gen en wat ongelooflijk scheen was gebeurd: het veld was voor de rest van de koers gezien. Een achtervolgende groep met sterke kleppers als Van Klooster, Koopmans, Kloosterman, Rudie Liebrechts, Barendrecht, Ruizeveld, Van Dongen, Hane­graaf en Van Amsterdam kon de achterstand niet meer goed maken en werd gestadig verder teruggeslagen tot uiteindelijk acht minuten achterstand.

Mooie inspanning

Martien de Jong, nog een Breda-Bierman, had op dat moment van spectaculaire aanvallen en tegenaanvallen de grote pech lek te rijden. De schitterende inspanning die hij deed om in de veilige beschutting van de groep terug te keren leek aanvan­kelijk te zullen slagen. Maar met de achterste gelederen al in zicht, werd een nieuwe tempo-slag van voren hem noodlottig. Even zo goed was het een van mooiste momenten van de wedstrijd, welke daar door jou, Martien, werd geleverd. Niet alleen van voren wordt geknokt, ook van achteren kan men soms boeiende strijd beleven.

Maar terug naar de voorste rijen. Bij kilometer 102 moest de jonge amateur Van der Hulst de tol van zijn inspanningen be­talen en afhaken. Braspenninckx, Lachterop, De Jager, Boog en Dok verrichtten daar het paardewerk. Maar niemand zal het kunnen bestrijden, dat De Jager daarbij het leeuwendeel voor zich opeiste. Zijn herhaalde demarrages hielden de vaart in de groep, hoewel hij het beoogde doel er niet mee bereikte. De groep bleef bij elkaar en de eindsprint moest de beslissing brengen. Jan Boog, die naast uitstekend benenwerk ook het hoofd gebruikte - wat een renner tot een compleet coureur maakt - bewees daarbij opnieuw een uiterst snelle jongen te zijn door Te Riele en De Jager respectievelijk naar de tweede en derde plaats te verwijzen. BRON: JOOP DE JAGER

Amateurs: 1. J. Boog, Laren, de 192 kilometer in 4 uur, 51 min. en 20 sec.; 2. L. te Riele, Amsterdam; 3. W. de Jager, Den Haag; 4. F. Lachterop, 5. M. Sachs, beiden Amsterdam; 6. J. Ouwer­kerk, Rotterdam; 7. W. v. Smirren, Amsterdam; 8. P. Braspen­ninckx, Rijsbergen; 9. Fr. Ouwerkerk, Rotterdam; 10. W. van Dok, Enkhuizen; 11. op 7 min. 55 sec. B. Barendrecht, Alblas­serdam; 12. J. van Amsterdam, Leiderdorp; 13. J. Ruizeveld, Rhoon; 14. op 8 min. J. Droog, Bleiswijk; 15. J. Brink, Lutje­broek; 16. G. van Noord, Den Haag; 17. R. Liebrechts, Vlaar­dingen; 18. A. Naaktgeboren, Rotterdam; 19. Th. Hanegraaf, Hank; 20. C. Lokker, Rotterdam; 21. W. van de Berg, Wate­ringen; 22. op grotere afstand J. Franken, 23 P. van Dongen, Breda; 24. C. Terlouw, Den Haag; 25. P. Vergeer, Oudewater; 26. M. de Jong, Breda 27. H. van Gent, Leiden; 28. A. Kettenis, Den Haag; 29. A. Schuitema, Zuidwolde.

Niet alleen aan de eersten maar ook aan de laatsten hulde voor hun dapper, dikwijls in alle eenzaamheid gestadig doorzetten.

 

ROOSENDAAL.KERMIS RONDE.(1963.09.05)

RONDE VAN ROOSENDAAL: ALWEER LEO VAN DONGEN

In de woonplaats van Sjef van de Vijver en Gerrit Voorting is donderdag een druk bezochte Ronde van Roosendaal voor amateurs verreden. Ongeveer zevenduizend wielerliefhebbers zagen na een nu en dan opwindende koers, die pas op het laatste ogenblik nog doorgang vinden kon (dankzij de mede­werking van het K.N.W.U.-sportcommissielid Van de Vijver en Toon Simons wiens hulp eveneens werd ingeroepen zodat deze wedstrijd gelukkig niet sneuvelde, zoals nog moest wor­den gevreesd), al die opgetogen wielerfans zagen Leo van Don­gen, die als favoriet vertrokken was, in een felle eindsprint Piet Cooremans, Jan Pieterse en Ad Russens achter zich houden en glansrijk zegevieren.

Ongetwijfeld een bijzonder geslaagde ronde, waarbij we niet willen nalaten de aandacht erop te vestigen, dat geen der deel­nemers aanspraak op reis- of andere vergoedingen heeft ge­maakt. Dit mag wel eens een keer aan de balk!

Amateurs: 1. Leo van Dongen, Made, (tevens winnaar van de prestatie­premie), de 105 km in 2 uur 32 min. 27 sec. (uurgemiddelde 40 km); 2. Pict Cooremans, Breda; 3. Jan Pieterse, Oude Tonge, 4. Ad. Russens, Den Bosch, allen in dezelfde tijd als de winnaar. Op 30 sec. 5. Louis Motke, Roermond;,6. Rik Wouters, Baarle Hertog; 7. Ed. Dolman, Rotterdam; 8. Marinus Paul, Den Haag; 9. Leo Althuizen, Den Haag; 10 Karel Leyten, Breda; 11. Walter Heeren, St. Willibrord; 12. Wim Breeuwer, Utrecht; 13. Nico Lute, 's-Graveland; 14. Chr. Broekmans, Zevenbergschenhoek. 15. Bertus de Vos, Dinteloord; 16. Dies Kosten, Kapelle; 17. Cees Paymans, die volgens insiders deze middag zijn zilveren jubi­leum als liefhebber kon herdenken), uit T'ilburg; 18. Gerrit de Wit, Dubbeldam; 19. Jan van Geel, Breda. Dit negentiental kon vrij spoedig na afloop worden bekend gemaakt door de zeer competente jury.

 

ROTTERDAM.CROOSWIJK.(1963.07.28)

COEN VISSER EERSTE VAN ZES KOPLOPERS IN ROTTERDAM-CROOSWIJK

Na een derde gedeelte van de honderd kilometer-race voor amateurs in Rotterdam-Crooswijk sprong de Zuidhollan­der Farenhout uit het peloton weg en gooide de lont in het kruitvat. Maar niet hij ging met de eer strijken, nee, die was voor zes anderen nadat de hele zaak in brokken was geslagen. Van dat half dozijn ging Coen Visser als eer­ste over de streep.

Ook bij de nieuwelingen een beslissing in de eindsprint na 60 kilometer, met de Rotterdammer Vogelaar als winnaar.

Nieuwelingen 60 km: 1. H. Vogelaar, Rotterdam, in 1.25.27; 2. P. Breur, Nieuwe Tonge; 3. F. Legierse, Den Bommel; 4. D. Holst, Amsterdam; 5. A. Deelen, Lekkerkerk; 6. B. Kanselaar, Rotterdam; 7. B. Heuvelmans, Capelle a.d. IJssel; 8. S. Pieters, Maassluis; 9. A. v. d. Valk, Voorschoten.

Amateurs 100 km: 1. C. Visser, Santpoort, in 2.15.58; 2. Kloosterman, Leiden; 3. W. Schuling, Den Haag; 4. F. Ouwerkerk, Rotterdam; 5. E. Dolman, Rotterdam; 6. J. Droog, Bleiswijk; 7. R. Hendriks, Kortenhoef; 8. A. Hoek, Krimpen a.d. IJssel; 9. M. v. d. Klooster, Rotterdam; 10. B. v. d. Geest, Leiden.

 

ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1963.04.30)

Grandiose overwinning van Piet Rentmeester

en schitterend debuut van Cees Snepvangers

Piet Rentmeester en Cees Snepvangers weerstonden in de 23e Ronde van Feijenoord veertig kilometer lang alle felle aanval­len van hun belagers. Zij hielden zich niet alleen de verbeten vechtende achtervolgers Ad Biemans en Kees van Amsterdam van het lijf, maar ook alle uitvallen, die Peter Post tot in de laatste kilometer deed.

Piet Rentmeester veroverde de zegekrans; zijn tweede over­winning in drie dagen. 's Zondags had hij immers de voorwed­strijd van Parijs-Brussel op zijn naam geschreven. Cees Snep­vangers beloning was de leidersprjjs; een mooier debuut had hij zich nauwelijks kunnen denken.

Een chronologisch verslag van,deze perfect door Rennersclub „Feijenoord" georganiseerde wedstrijd moet u in “Wielersport" niet verwachten; meer een soort nabeschouwing.

Het was een hartverwarmend gezicht de tienduizenden belang­stellenden om het 2300 meter lange parcours. Onder hen waren vele bekende figuren uit de wielerwereld, o.a. de Consul van Zuid-Holland, de heer Westerlaken met zijn charmante echt­genote, Gerrit Sclzulte, Piet Liebregts, Kees Pellehaars en Her­man Krott. De burgemeester van Rotterdam, omringd door de heren van het Rotterdams “Oranjecomite", loste niet alleen het startschot van de wedstrijd over 115 kilometer, waarin vijftig profs en onafhankelijken uitkwamen, maar bleef nog lange tijd met belangstelling hun verrichtingen gadeslaan.

Nauwelijks was het startschot gelost of Michel Stolker, Piet van Est, Miel Verstraete en Gerard Wesseling staken het eerste vuurwerk af in deze van het begin tot het einde spectaculaire wedstrijd. Ook Dick Enthoven reed een twintig kilometer lange solovlucht, welke teniet werd gedaan door het jagende peloton. Francs Balvert, Ad Biemans, Cees Snepvangers, Eugene Beck­ers, Toon Rutte, Theo Sijthoff, Cees Lute, Kees van Amster­dam, Miel Verstraete en niet te vergeten Jan Janssen staken ook hun neus aan het venster. De oudere garde Wim en Piet van Est, Michel Stolker, Piet Damen, Peter Post en in de slot­fase vooral Piet Rentmeester toonden echter hun kunde en smoorden alle aanvallen, totdat de routine van laatstgenoemde en het jeugdig enthousiasme van Snepvangers de ideale combi­natie vormden voor bovengenoemde, geslaagde ontsnapping.

AMATEURS REDEN 'S MORGENS

De 130 amateurs, die in de ochtenduren een wedstrijd over 92 kilometer reden, zorgden voor een uitstekende wieler-ouver­ture. Emo, Koevermans, Van de Stubbe, Van Noord en Droog waren de eerste demarranten, juist toen Jack Mesters plat reed. Maar een prachtige achtervolging deed hem weer bijkomen. Een valpartij beroofde Hans den Hartog, De Haan en Hame­linck van hun kans op een goede uitslag.

Van Noord moest echter de tol voor zijn vroegere inspanningen betalen en verdween uit het eerste gelid. Bij het ingaan van de laatste ronde deed Van Middelkoop een geslaagde uitval, welke hem een winst opleverde van een tiental meters voor de aan­stormende Rudi Liebrechts, die een goede tweede werd.

Profs en onafhankelijken: 1. P. Rentmeester, 115 km in 3 uur 3 sec., 2. C. Snepvangers op 8 sec., 3. A. Biemans op 35 sec., 4. K. v. Amsterdam, 5. D. Groeneweg, 6. F. Hellemans (Belgie), 7. J. Captein, 8. R. E veraert (Belgie);9. J. v.d. Putten, 10. J. Bosman (Belgie), 11. P. Post, 12. P. Steenvoorden; 13. P. v. Est, 14. J. v. d. Klundert; 15. L. v. d. Ven; 16. J. Westdorp, 17. P. Damen, 18. Fr. Balvert, 19. J. Kersten, 20.R. de Jong;

Amateurs: 1. A. van Middelkoop, 92 km in 2 uur 23 min. 46sec.; 2. R. Liebrechts op 10 sec.; 3. J. Mesters op 20 sec.; 4. Jan Droog, 5. G. Ribbelink, 6. P. Heyning; 7. M. Breure; 8. B. Solaro op 1 min.; 9. M. Brinkman; 10. S. Koevermans;  11. H. v. Gent, 12. A. Straver, 13. J. Stam, 14. A. Kettenis, 15. M. v. d. Lee, 16. A. Naaktgeboren, 17. R. Meeldijk, 18. J. v. Veen, 19. A. Noteboom, 20. A. v. d. Breugel.

 

ROTTERDAM.WITTE DORP.(1963.06.29)

Nieuwelingen: 1. H. Vogelaar, 2. P. Kettenis, 3. H. Uiten­bogaart, 4. B. Bravenboer, 5. A. Oosthoek; 6. D. Valk;’7. B. Kanselaar; 8. Michel Bertou; 9. H. Bos; 10. B. Heuvelmans;

Adspiranten: 1. W. Koopman, 2. D. v. Kerpel, 3. C. Mooiman, ­4. F. Vogelaar, 5. H. Stolle; 6. P. van Rutten; 7. W. Speksn ijder; 8. R. Kerremans; 9. J. Burik; 10. F. Bosman;

 

ROTTERDAM-DEN HAAG.STEDENONTMOETING.(1963.10.06)

ROTTERDAM VERSLAAT DEN HAAG IN STEDENONTMOETING

Manus Brinkman won op overtuigende wijze de hoofdscho­tel van de stedenontmoeting Rotterdam-Den Haag. In de eindsprint voor A-klassers, welke openstond voor profs, on­afhankelijken, amateurs en enkele geselecteerde nieuwelin­gen, was hij de snelste van een kopgroep van zes man.

Brinkman heeft een ieder duidelijk gemaakt dat zijn conditie niets te wensen overlaat en dat hij - al is hij dan de nestor der vaderlandse cycle-crossers - het komende veldritten­seizoen beslist terdege mee wil tellen.

Veel belangstelling, zowel van renners als van supporters­zijde, bestond er voor de op 6 oktober in de Spaanse polder te Rotterdam verreden stedenontmoeting tussen de Maas­stad en de Residentie. De Rotterdamse club De Pedaalridders nam niet alleen het leeuwendeel der organisatie en voorbe­reiding voor haar rekening, maar haar renners waren het ook die met het merendeel van de prijzen naar huis toe gingen en in feite de Hagenaars met kous op de kop naar de Hofstad terug zonden. Nu kon Den Haag ter verontschuldiging aan­voeren dat zij zowel per club - alleen Sparta en De Spartaan hadden renners afgevaardigd - als per hoofd ver in de min­derheid waren, maar uiteindelijk blijft dat maar een doekje voor het bloeden. In alle categorieen waren van 50 tot 70 ,deelnemers, bij de veteranen zelfs nog 20, die voor een leven­dig en afwisselend strijdbeeld zorgden. Het is ondoenlijk om per wedstrijd het verloop te verhalen, vandaar dat met het vermelden van een uitgebreide uitslag wordt volstaan. Rest nog te vermelden dat alleen de eerste tien van de A- en B­-klasse-uitslag voor de stedenontmoeting tellen.

A-klasse: 1. H. Brinkman (De Pedaalridders), 54 km in 1.19.02 10 pnt.; 2. H. Uitenbogert (Apollo), 9 pnt.; 3. G. Jacobs (Rott. Leeuw), 8 pnt.; 4. H. Hoek (Ped.), 7 pnt.; 5. L. Machielsen (Ped.), 6 pnt.; 6. H. Bos (Ap.), 5pnt.; 7. C. Smit (Ped.), 4 pnt.; 8. S. Koevermans (Coureur,) 3 pnt.; 9. W. Swaneveld (Feije­noord); 10. J. van Geest (Coureur).

B-klasse: 1. M. Brouwers (Sparta), 50 km in 1.13.53, 10 pnt.; 2. W. Koopman (Ped.), 9 pnt.; 3. P. Pijnenburg (Ped.), 8 pnt.; 4. E. Kroon (Sparta), 7 pnt.; 5. M. Bertou (Spartan), 6 pnt.; 6. R. Valentijn (Sparta), 5 pnt.; 7. P. van de Burg (Coureur), 4 pnt.; 8. D. Schmit (Feijen.), 3 pnt.; 9. J. de Zwart (Feijen.), 2 pnt.; 10. C. Leijse (Spartaan), 1 pnt.

Veteranen: 1. L. Hordijk, 30 km in 41 min. 15 sec.; 2. J. Beijer; 3. L. Snij­der; 4. P. Heijster; 5. H. Leijnen; 6. B. van Krimpen; 7. J. Hamburg; 8. J. Harmsen; 9. J. Heuder; 10. J. Timmer.

A-Adspiranten, 20 km in 31 min. 8 sec.: 1. W. Liebrechts (Coureur); 2. J. v. d. Have (Pedaalridders); 3. T. Bosman (Rott. Leeuw); 4. T. Vogelaar (Apollo); 5. M. Speksnijder (Feijenoord); 6. H. Hanswijk (Ped.); 7. D. v. Kerpel (Spar­taan) 8. K. Kohler (Sparta); 9. H. Hersbach (Schiedam); 10. G. Smit (Ped.).

B-Adspiranten, 12 km in 17 min. 12 sec.: 1. A. van Dun (Schie­dam); 2. J. Kohler (Sparta); 3. J. Stuit (Ped.); 4. W. Straatman (R. L.); 5. R. Zuhane (Sparta); 6. H. T'rompert (Sparta); 7. B. Hordijk (Feijenoord); 8. A. Snijders (R.L.); 9. J. Brinkman (Ped.); 10. L. van Hoorn (Feijenoord).

Clubklassering: 1. De Pedaalridders (Rotterdam), 44 pnt.; 2. Sparta (Den Haag), 22 pnt.; 3. Apollo (Rotterdam) 14 pnt.; 4. Rotterdamse Leeuw, 8 pnt.; 5. Coureur (Vlaardingen), 8 pnt.; 6. De Spartaan (Den Haag), 7 pnt.; 7. Feijenoord (Rot­terdam), 5 pnt.

Totaal: 1. Rotterdam, 79 pnt.; 2. Den Haag, 29 pnt.

 

ROZENBURG.(1963.06.19)

Nieuwelingen: 1. Gaby Minneboo; 2. C. Lokker; 3. Wim Bravenboer; 4. Wim Paul; 5. B. Minnekus; 6. Piet Kettenis; 7. H. Vogelaar; 8. C. Verkerk; 9. P. de Raay; 10. H. Uitenbogaard

 

RUCPHEN.(1963.09.22)

IN RONDE VAN RUCPHEN ZEGEVIERDE GERBEN KARSTENS

Na geruime tijd heeft Wout Wagtmans weer eens van zich doen spreken. Niet vanwege prestaties op de fiets of in het vervoerbedrijf, dat overigens uitstekend marcheert. Woutje wilde aan de Ronde van Rucphen, de gemeente waarin hij woonachtig is, extra kleur verschaffen door bet beschikbaar stellen van een wisselprijs. Het is een schitterende trofee ge­worden, bestaande uit een prachtig bewerkt embleem uitge­voerd in messing en rood koper en bekroond met een in zilver­metaal gehouden valhelm. Het werd vervaardigd door leerlin­gen van Hispano Suiza te Breda, ongeveer gelijk aan de-wissel­prijs die ook in de Acht van Chaam voor de amateurs beschik­baar was. Het Rucphense comite was uiteraard bijzonder inge­nomen met dit machtig mooie kleinood en de deelnemers aan de deze zondag verreden ronde - onder enorme belangstel­ling - hebben zich extra ingespannen om er zich meester van te maken.

Dit gelukte tenslotte Gerben Karstens, die in een felle eind­sprint Gerrit de Wit en Leo van Dongen achter zich liet. We­gens afwezigheid van Woutje - hij vertoefde in het buiten­land - heeft de voorzitter van het organiserende comite, de heer Nuyten-de trofee aan Gerben Karstens, die haar een jaar in bezit mag hebben, uitgereikt. De koersontwikkeling is bij­zonder aantrekkelijk geweest. Intussen heeft een vijftal der sterksten uit het veld, tw. Karstens, De Wit, Leo van Dongen, Rik Wouters en Liebregts een dertigtal kilometers voor het einde het nog zeer grote peloton de hielen laten zien en heeft in door de hoofdmacht tot de orde konden worden geroepen. Men was in Rucphen allerminst zuinig met premies, een ele­ment dat steeds bijzonder veel spanningen teweeg brengt.

Amateurs: 1. Gerben Karstens, Leiden, de 100 km in 2 uur 27 min. 12 sec.; 2. Gerrit de Wit, Dubbeldam; 3. Leo van Dongen, Made; 4. Rik Wouters, Baarle-Hertog; 5. Gerrit Lie­bregts, Vlijmen, en vervolgens het grote peloton waarvan de navolgende renners konden worden geklasseerd: 6. Marinus Paul, Den Haag; 7. Marinus van Ginneken, Het Schijf; 8. Eddy Schouten, Badhoevedorp; 9. Frans Broeren, Sprundel; 10. Adri van Tilburg, Breda; 11. Ries Brouwers, St. Willebrord; 12. Jac. v. d. Kloot, Zundert; 13. Leo Althuizen, Den Haag; 14. A. van Piere, Uithoorn; 15. Martin van der Lee, Drunen; 16. Ad. Broers, Hoorn; 17. T'heo Hanegraaf, Hank; 18. A. Naaktgeboren, 's-Gravendeel; 19. Piet Dorst, Rotterdam.

Nieuwelingen: 1. Rini Wagtmans, Zun­dert, de 60 km in 1 uur 26 min. 33 sec.; 2. Jan Jonker, Heliev9et­sluis; 3. Jan Roosendaal, Steenbergen; 4, S. Pieters, Maassluis; 5. B. Koopman, Rotterdam.

Adspiranten (24 km): l. W. Liebrechts; 2. W. Speksnijders; 3. A. van Overveld; 4. H. Both; 5. J. Bronner.