JAARGANG 1958

                              WEDSTRIJDEN H T/M N

HAARLEM (7 juni).1958

HANS VAN DUIN DE STERKSTE IN HAARLEMSE SPORTWEEKRONDE.

De IJmuidenaar Hans van Duin, die zich een eenmaal ver­worven voorsprong - ondanks een fel slotoffensief van Mik Snijder en Henk Oldenburg - niet ten volle meer liet ontglip­pen, is op verdiende wijze winnaar geworden van de Haar­lemse Sportweekronde. Met bijna tweehonderd meter verschil bleef Van Duin, die van start tot finish op het voorste plan had gestreden, aan de winnende hand.

Ondanks het bar slechte weer en het feit dat de zes aange­kondigde Duitse deelnemers verstek lieten gaan, is er in deze Sportweekronde - die door “De Kampioen' in het nieuwe „Van der Aartsportpark" werd gehouden - toch aardig strijd geleverd. Vooral Ab Sluis, Ton Markus en Hans van Duin lie­ten er geen twijfel over bestaan dat zij een greep wilden doen naar de overwinning. Zo'n twintig ronden streden zij ge­zameniijk in een kopgroepje om een beslissende ontsnapping te forceren. T'oen - er lagen nog vijftien “touren" in het ver­schiet - werd hun opmars door het tot elf man geslonken peloton afgebroken.

Hans van Duin wenste zich echter nog niet gewonnen te gaven en ondernam meteen weer een nieuwe uitlooppoging. En met succes. Want terwijl zijn dertien concurrenten de eer van de achtervolging aanvankelijk aan elkaar overlieten, liep Van Duin steeds verder uit. Pas toen zijn voorsprong bedenkelijke afmetingen verkreeg, werden Van Gent en Oldenburg toch on­rustig en gaven het sein voor een tegenaanval. Daaraan konden alleen Snijder, Bogers, Vaars, Spaans en Straver weerstand bieden, terwijl de eerste aanvallers Markus - die toen reeds zeker was van de leidersprijs - en Sluis met een zware in­zinking of moesten rekenen en met Plasmeyer, Zantman, Stroomer (lekke band) en Van der Bos naar het tweede plan werden verwezen.

Van de zeven overgeblevenen sloegen Snijder en Oldenburg - met nog vijf ronden te fietsen - een nieuwe bres in het jacht­groepje. Aanvankelijk boekten deze twee jagers enige winst op Van Duin, doch deze bleef uiteindelijk de situatie meester en snelde als een verdiend winnaar over de streep.

Amateurs: 1. H. van Duin, IJmuiden, de 69 km in 1 uur 44 min. 23 sec.; 2. op 19 sec.: M. Snijder, Halfweg; 3. H. Oldenburg, IJmuiden; 4. op 33 sec.: W. Bogers, Nieuw'Vennep; 5. L. Vaars, Haarlem; 6. H. van Gent, Leiden; 7. G. Spaans, Amsterdam; 8. A. Straver, Haarlem; 9. op 1 min. 9 sec.: A. Sluis, Badhoeve­dorp; 10. op 1 min. 18 sec.; C. Plasmeyer, Voorhout; 11. P. Zant­man, Badhoevedorp; 12. T. Markus, Halfweg; 13. op 1 ronde: C. Stroomer, Wijk aan Zee; 14. A. v. d. Bos, Beverwijk.

Nieuwelingen: 1. A. du Pau, Leimuiden, de 50 km in 1 uur 20 min. 14 sec.; 2. G. Wesseling, Halfweg; 3. R. Riethoven, Leiden; 4. W. Janssen, Noordwijkerhout; 5. E. Balk, Badhoeve­dorp; 6. C. Piers, Haarlem; 7. C. Jansen, Haarlem; 8. W. Zonne­veld, Uitgeest; 9. P. de LLeer, Castricum; 10. C. Dullemans, Beverwijk; 11. E. Sminia, Haarlem; 12. J. Timmer, Velsen­Noord; 13. J. van Egmond, Haarlem; 14. E. Riethoff, Haarlem; 15. A. de Groot, Burgerbrug; 16. H. Grimbergen, Leiden.

J. R. de V.

 

HAARLEM-NOORD (16 augustus).1958

HANS VAN DUIN DE SNELSTE IN DE RONDE VAN HAARLEM-NOORD.

Hans van Duin heeft de Ronde van Haarlem-Noord op zijn naam gebracht. In deze ronde, welke als een clubontmoeting tussen „De Kampioen" en „De Bataaf" in het „Van der Aart­sportpark" werd verreden en desondanks een bijzonder span­nend en aantrekkelijk karakter droeg, ontdeed Van Duin zich in de slotronde van zijn metgezel Dik Enthoven en snelde daarop als winnaar over de eindstreep. Aanvankelijk hadden deze twee vluchtelingen nog het gezelschap gehad van Ab Sluis, doch de Badhoevedorper moest zeven ronden voor de finish voor een lekke band uit het zadel en van fiets verwis­selen. En dat kostte hem zijn leidende positie.

BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Amateurs en Nieuwelingen: 1. H. van Duin, IJmuiden (Kamp.), de circa 60 km in 1 uur 27 min. 10 sec.; 2. D. Enthoven, Amsterdam (De Bat.); 3. A. Sluis, Badhoevedorp (De Bat.); 4. A. Voorting, Haar­lem (Kamp.); 5. G. Wesseling, Halfweg (De Bat.), eerste nieuwe­ling; 6. W. Bogers, Nw Vennep (De Bat.); 7. M. Snijder, Half­weg (De Bat.); 8. A. Straver, Haarlem (Kamp.); 9. H. van Wee­ren, Haarlem (Kamp.); 10. H. v. d. Geest; Haarlem (Kamp.), 2de nieuweling; 11. H. Oldenburg, IJmuiden (Kamp.); 12. G. Cuvelier, Nw Vennep (De Bat.); 13. F. Braat, Aalsmeer (De Bat.); 14. E. Sminia, Haarlem (Kamp.), 3de nieuweling; 15. op 1 ronde J. Fransen, Halfweg (De Bat.), 4de nieuweling.

 

HALSTEREN (18 mei).1958

Amateurs: 1. Piet van As, 2. Piet Steenvoorden, 3. Cees Paymans,

 

HANK (26 mei).1958

Amateurs: 1. Theo Sijthoff, 2. Bram van Sluijs, 3. Huub Zilverberg,

Nieuwelingen: 1. Antoon Mertens, 2. H. Jansen, 3. Jef Jochems,

Adspiranten: 1. J. de Roos, 2. J. Moorhoff, 3. A. de Ridder,

 

HANSWEERT (26 mei).1958

COR SCHRAUWEN WINT MET VOOKSPRONG

De Ronde van Hansweert die wederom op 2e Pinksterdag voor nieuwelingen en adspiranten werd verreden, kende een grote publieke belangstelling.

Het werd voornamelijk een Middelkamp-aangelegenheid, want bij de eerste tien geklasseerden konden alleen Theo Kingkelder, D. Heeren en J. Kuiper zich onder de eerste tien plaatsen.

Het kleine parcours gaf de jury handenvol werk en het was dan ook geen wonder fiat er na afloop verschillende protesten te behandelen waren. Vooral voor het terzake niet deskundig publiek was het moeilijk om zich zonder de noodzakelijke voor­lichting van de jury omtrent de stand van de wedstrijd te orienteren. Een ware premieregen gaf daartoe trouwens weinig gelegenheid. Met een periodieke voorlichting door de micro­foon had de wedstrijd voor velen aantrekkelijker kunnen zijn. Reeds in de eerste ronden raakte het peloton al door uitloop­pogingen van Deegens en Van Overbeeke verbrokkeld. Cor de Schipper volgde spoedig in het kielzog van de voornoemde tandem.

Het wedstrijdbeeld wisselde in dit stadium snel en in de 7e ronde waren het Deegens en De Schipper die opnieuw aan de leiding gingen, gevolgd door een sterk kopgroepje waarin Boonman, Van Overbeeke en Schrauwen domineerden. De altijd moedig volhoudende Kaljouw werd na 8 ronden als eerste gedubbeld. Na 10 km was de situatie in het veld aldus: aan de leiding Schrauwen en Van Overbeeke, op korte afstand gevolgd door Deegens, Boonman, Heeren, Wieles, De Schip­per en Kingkelder. Tussen deze kopgroep en een volggroepje zweefden Buermans en v. d. Vijver, waarvan de eerste was platgevallen en de enkelingen Kuiper, Baelemans en Tolhoek. Het volggroepje werd geformeerd door Verburg, Hillebrand, Verbart (le adspirant), De Vrieze en Feleus.

Tussen de tweede groep en de derde groep volgde het duo De Waele en Overweel, terwijl de derde groep was samenge­steld uit Alders, Koster (2e adspirant), v. Dussen (3e adspirant), Westdorp en Hoogerland. Almkerk, Bakker, Van Hoeve, Drie­dijk en Kaljouw waren de hekkensluiters.

In het verdere verloop kwam dan steeds een wisselend beeld waarvan als voornaamste wapenfeiten vermeld dienen te worden de herhaalde demarrages van de Middelburger Gerard Deegens, die zeer sterk reed en dan ook een rits premies in de wacht sleepte. Cor de Schipper, een der kanshebbers reed na 15 km plat, maar kwam met veel moeite weer terug in de kop. Ook Bram van Overbeeke, die het men zijn vlijmscherpe eind­sprint op een nieuwe zege had staan, werd door een lekke band teruggewezen, maar kon eveneens terug aan de leiding geraken. De Schipper had deze middag geen geluk, want her­haalde bandbreuk sloeg hem even zovele keren terug uit de kopgroep, zodat hij tenslotte in de achterhoede bleef hangen:

Onderwijl was half course de kopgroep als een wals over de rest van het veld heengegaan, zodat toen ongedubbeld aan de leiding gingen Deegens, Schrauwen, Van Overbeeke, Wieles, Boonman, Kingkelder en Heeren.

Lang zou daarna deze kopgroep niet meer in tact blijven, want na 40 km met nog twintig kilometers voor de boeg waagde Schrauwen de grote sprong voor een solovlucht, welke hem de zegepalm zou moeten brengen.

In een nooit verslappend hoog tempo snelde Schrauwen alleen voor alles uit. De kopgroep drong slechts matig aan en toen nog enkele ronden te verrijden waren verviel zij zelfs in een wan­deltempo. Alleen Bram van Overbeeke waagde nog een ern­stige poging om de koploper te bereiken, maar zijn poging werd om zeep gebracht door een, de weg overstekende, oude man, hetgeen hem een kapot wiel en veel tijdverlies opleverde. Nochtans wist hij zich nog goed te klasseren.

Nieuwelingen: 1. C. Schrauwen, Ossendrecht; 2. Th. Kingkelder, Hengelo; 3. G. Deegens, Middelburg; 4. B. Wieles, Terneuzen; 5. D. Heeren, St. Willibrord; 6. P. v. d. Vijver, Axel; 7. F. Boon­man, 's-Heerenhoek; 8. C. de Schipper, -Kapelle; 9. J. Kuiper, Rotterdam; 10. J. Verburg, Kortgene; 11. A. v. Overbeeke, Sou­burg; 12. P. Tolhoek, Wemeldinge; 13. T. Feleus, Kattendijke; 14. P. Hillebrand, St. Laurens; 15. T. de Vrieze, Souburg.

Bij de adspiranten reed Frans Verbart een sterke wedstrijd. Van meet of -wist hij alle concurrenten van zich af te schudden.

Bij het ingaanvan de laatste ronde nam hij bovendien op de groep nieuwelingen, waarin hij reed, een belangrijke voorsprong, welke hem onbedreigd over de finish voerde.

Adspiranten: 1. Frans Verbart, Goes; 2. H. van Dusssen, Den Haag, 3. R. Hoogerland, Kapelle;

 

HANSWEERT (30 augustus).1958

VAN EGMOND NA DUEL MET DE ENGELS,MAN BYE WINNAAR VAN DE RONDE VAN HANSWEERT.

De internationale Ronde van Hansweert is een slachtveld ge­worden, op welks puinhopen de Spartaan Ab van Egmond als de meest strijdlustige renner zegevierend tevoorschijn kwam. Niemand aan wie de overwinning meer toekwam dan hij, want van het begin of had hij een waakzame koers gereden in de voorste gelederen. De pechduivel, die in deze wedstrijd on­meedogenloos zijn slachtoffers van het parcours maaide, be­zocht ook hem. Rond de 40e km kreeg hij een lekke band en toen hij na 70 km een solorush door een fikse buiteling zag teniet gedaan, had hij nog voldoende energie om na een ver­beten achtervolging de met ruim 300 meter voorsprong op de overwinning afgaande Engelse Geoff Bye, onder donderend applaus, vlak. voor de finish zegevierend voorbij te steken.

De Zeeuwse renners hebben in deze wedstrijd een dominerende rol gespeeld. Toen Piet Rentmeester na zijn tweede lekke band mismoedigd de pijp aan Maarten had gegeven, waren het de jonge Raas, Deegens en Duinkerke, die het heft in handen hielden, maar die in de slotfase tenslotte net iets te kort kwa­men om de wedstrijd ten volle in hun voordeel te keren.

Overigens kwam het Principe ploegencriterium met deelname van een volwaardige Engelse, Australische en Belgische ploeg, niet volledig tot haar recht, want er was geen klassement waar­in deze ploegenwedstrijd tot uiting kwam. De aan het criterium voorafgaande ploegentijdrit werd een organisatorisch experi­ment, dat het publiek en de renners niet vermocht te boeien.

Rentmeester opende met grof geschut.

Het startschot had ternauwernood geklonken of Rentmeester opende, goed bijgebeend door zijn clubmakkers Deegens, Duin­kerke en Raas, een bliksemoffensief met een zodanig geweld, dat een ware slachting in het deelnemersveld werd aangericht. Van warm draaien kon geen sprake zijn en links en rechts vielen spaanders, terwijl door de slechte toestand van het parcours vele lekke banden werden genoteerd. Na 9 km en nog 91 km voor de boeg was nog slechts de helft van het veld in koers! In dit stadium stak Ab van Egmond voor het eerst zijn neus aan het venster. Meer dan 10 meter wilde Rentmeester hem niet geven. Ook v. d. Steen, Deegens en de Belg Matthijs roerden zich aan de kop, waaruit ter afsluiting van de eerste wedstrijdfase een kopgroep ontstond van achttien renners. De deelnemende clubploegen waren hierin als volgt vertegen­woordigd: Belgie met Matthijs, Coppens en Neale; Willebrord met v. d. Steen, Heeren; De Spartaan met v. d. Putten, Scholten en v. Egmond; M. Cordang met Moonen; Middelkamp A met Rentmeester, Deegens, Duinkerke en Raas; Engeland met Hooper, Geoff Bye; Middelkamp B met Van Geel.

Op grote onderlinge afstanden volgden 7 groepjes met o.a. de sterke Engelse Collins, Adri Roks, Australier Green, Hame­link, Pickett, Ollis, Bolton, Neale, Van As, enz.

Scholten aan de haal.

Na deze selectie moest het tempo noodzakelijk zakken, maar niet voor Harry Scholten, die na een mislukte vlucht van de Engelsman Hooper (door v. d. Steen om zeep gebracht), de benen nam.

Rentmeester bleek in deze vlucht wel wat te zien en na twee ronden ging het duo Scholten-Rentmeester dan ook stevig op kop. De strijd zou waarschijnlijk een heel ander aanzien heb­ben gekregen als niet Rentmeester na korte tijd met een lekke band tot achter de kopgroep werd teruggeslagen.

Onderwijl Scholten zijn voorsprong op 2,00 meter vermocht te handhaven zette Rentmeester een verbeten achtervolging in, welke hem na 4 ronden terug aan de leiding bracht, waarna Van Egmond na een lekke band hetzelfde presteerde. In dit gunstige stadium, na 38 km, demarreerde onder grote bijval van zijn talrijke supporters Kees Raas en wist de onverstoor­baar aan de leiding gaande Scholten in twee ronden te be­reiken.

Onder impuls van Giel, Moonen werden de vluchters in de 44e km weer bij de kraag gevat, zodat de kopgroep opnieuw gegroepeerd werd met v. Egmond, Moonen, Rentmeester, Raas, v. d. Steen, Scholten, Deegens, Hooper, Bye, Duinkerke, Mat­thijs, Neale en Heeren.

Levendige wedstrijd.

Bracht het te grote aantal uitvallers vele teleurstellingen, toch bleef de wedstrijd levendig. Enkele kilometers verder wisten Moonen, Deegens en de Belg Matthijs een gat van 200 meter te slaan. Ook deze poging was tot mislukking gedoemd, toen v. d. Steen en Rentmeester de groep bijtrokken en Deegens met een lekke band aan de kant kwam te staan.

Rentmeester was geen geluk beschoren en opnieuw hoorde hij de lucht uit zijn achterband wegfluiten, waarna hij ontmoedigd het parcours verliet. Eigenlijk was er niet een renner, die van pech verschoond bleef, want ook v. d. Steen moest van fiets verwisselen. De kroon spande in dit opzicht Karel Hamelink, die kapitalen aan tuben versleet, maar onverstoorbaar op tal­rijke ronden de wedstrijd uitreed, al had dat voor de klassering van zijn ploeg geen resultaat.

Opwindende finale.

Onderwijl hadden zich slechts 13 renners weten te handhaven, hetgeen de jury noopte om de wedstrijdafstand van 80 op 65 ronden terug te brengen. De slotfase werd daardoor toch nog een afwisselend sluitstuk met ontsnappingen van de Belg Matthijs alleen, Duinkerke en Raas tezamen, welke echter niet overtuigend genoeg waren om de buit in de wacht te slepen. De Engelsman Geoff Bye scheen meer kans te hebben en slechts na een verbeten duel met de achtervolgende Ab van Egmond gaf hij meter voor meter prijs om zich slechts in de laatste meters op het nippertje de overwinning te zien ont­gaan.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Ab van Egmond, Den Haag, 80 km in 2 uur 15 min. 15 sec.; 2. Geoff Bye, Birmingham, z.t.; 3. A. v. d. Steen, Etten, op 1 min.; 4. J. Duinkerke, Borssele, z.t.; 5. C. Raas, 's-Heeren­hoek, z.t.; 6. W. Matthijs, Merelbeke B, z.t.; 7. G. Moonen, Heer, z.t.; 8. G. Deegens, Middelburg, op 1 min. 20 sec.; 9. N. Hooper, Birmingham, op 1 ronde; 10. A. Neale, Merelbeke B., op 3 ron­den; 11. A. Heeren, St. Willebrord, op 4 ronden; 12. K. Hame­link, Den Haag, op 5 ronden; 13. R. Green, Australie, op 12 ron­den.

Officieus ploegenklassement: 1. Middelkamp A, 46 punten (Duinkerke, Raas en Deegens); 2. Engeland, 31 punten (Bye en Hooper); 3. De Spartaan, 29 punten (v. Egmond en Hamelink); 4. Willebrord, 28 punten (v. d. Steen en Heeren); 5. Belgie (Matthijs en Neale); 6. M. Cordang, 14 punten (Moonen); 7. Australia, 8 punten (Green).

Matthieu Cordang wint ploegentijdrit.

Met een krappe voorsprong van 1,2 sec. op haar naaste rivals Willebrord Wil Vooruit werd M. Cordang hier winnaar. De Middelkampers speelden het spel niet mee, omdat de A ploeg na een onregelmatige start en een later volgende valpartij met twee overblijvende renners automatisch werd uitgescha­keld. De B ploeg onderging hetzelfde lot door v. Hoeve, die van fiets moest verwisselen.

De rit, die over slechts 3,75 km ging, nam ruim een uur in be­slag. Wanneer de jury de ploegen met onderlinge verschillen van 1/2 of 1 min. had laten vertrekken, had dit wedstrijdonder­deel, dat toch alleszins de moeite waard is, voor renners en publiek veel boeiender geworden. A. G. V.

Uitslag: 1. Matthieu Cordang, Geleen, 3,75 km in 5.53,7; 2. Willebrord Wil Vooruit, St. Willebrord, 5.54,9; 3. H.W.V. „De Spartaan", Den Haag, 5.55,8; 4. Belgie, 8.04,5; 5. Engeland, 6.08; 6. Australia, 6.20; 7. Middelkamp B, 6.30,9.

 

HASSELT (9 augustus).1958

HENK REINDERS WON RONDE VAN HASSELT.

Wim Hendriks (Zwolle) gaf uitstekend partij.

Alles leek er op, dat de vechtlustige Zwollenaar Wim Hendriks de eerste Ronde van Hasselt zou gaan winnen, want bij het in­gaan van de laatste ronde trok hij heftig de spurt aan en tot 50 meter voor de finish had deze slanke renner nog steeds enkele meters voorsprong op zijn rivalen Ben Doldersum en Henk Reinders. De laatste liet dit er niet zo maar bij zitten en met een geweldige demarrage sprong Reinders op Hendriks af.

Zij aan zij stoof dit tweetal op de meet af. Hierbij demonstreer­de Henk Reinders zijn uitmuntende sprintkwaliteiten en met een fietslengte ging de Drent onder daverende toejuichingen van het enthousiaste publiek over de streep.

Als gevolg van een hevige plensbui waren op het toch al niet mooie parcours grote plassen ontstaan. Even en ander had tot gevolg, dat de 46 van start gegane renners spoedig als ware negers over het parcours gingen. Onder deze negers weerden zich met name Wim Hendriks, Gert Steinbach, Ben Doldersum en Harry Rouweler. Dit viertal gaf doorlopend de toon aan.

Bepaald pech had de kleine Gert Steinbach, toen hij met een ontvluchtingspoging bezig was en bandenpech kreeg. Ook de rijzige Harry Rouweler werd halverwege de koers door ban­denpech uitgeschakeld. Jammer, Rouweler had naar onze me­ning zeker tot de kanshebbers behoord. Naast genoemde favo­rieten zochten tal -van renners het rennerskwartier op, deels door pech en anderzijds door vermoeidheid. Met het einde in zicht bevonden zich nog 23 renners op het parcours. Naast de reeds genoemde renners weerden ook Francke en de jeugdige Makkinga zich goed.BRON: BEN ZOMERDIJK

Als winnaar kwam, zoals in de aanvang vermeld, Henk Rein­ders uit de strijd. Hij liet een tijd van 1 uur 46 min. 13 sec. voor zich noteren over de 70 km;

Amateurs: 1. Henk Reinders; 2. W. Hendriks, Zwolle; 3. Francke, Groningen; 4. B. Doldersum, Hengelo; 5. R. Hendriks, De Wijk; 6. Sikkema, Nijbeets; 7. Kamphorst, Groningen; 8. v. d. Duijn, Nijbeets; 9. A. ten Klooster, Hasselt; 10. H. v. Essen, Wezep.

 

HATTUM (21 juni).1958

EVERT HUP KLOPTE BERT BOOM, NA FEL DUEL, IN DE SPURT IN RONDE VAN HATTEM.

De Kamper renner Evert Hup heeft zich kranig geweerd in de Ronde van Hattem. In de eindspurt bleef Evert Hup, met een banddikte, baas over Bert Boom uit Markelo. Met deze overwinning prolongeerde hij zijn zege van vorig jaar.

Met nog 10 ronden voor de boeg was de situatie zo, dat vier renners met een ronde voorsprong aan de kop gingen, n.l. Bert Boom, Evert Hup, Ben Lohuis en Dick Bossink. In het peloton weerden zich de nieuwelingenkampioen van Drente, Henk Reinders uit Ruinerwold; de Hattemer Drikus Halfwerk en de gebroeders Bertus en Henk Kloosterziel uit Wezep, de polder, bewoner Siem Rood en de Zwollenaar Bertus Platel prima. Corrie Niemeijer uit Hengelo was intussen uitgeschakeld door een valpartij.BRON BEN ZOMERDIJK

Zoals in de aanvang reeds vermeld bracht. de eindspurt de beslissing.

Amateurs en Nieuwelingen: 1. Evert Hup, Kampen, 75 km in 1 uur 58 min. 13 sec.; 2. Bert Boom, Markelo; 3. D. Bossink, Den Ham; 4. B. Lohuis, Delden; 5. H. Reinders, Ruinerwold, 6. B. Platel, Zwolle; 7. Th. Bredeveld, Zwolle; 8. S. Rood, Emmeloord; 9. R. Steinbach, Kampen; 10. D. Halfwerk, Hattem; 11. E. Kloosterziel, Wezep; 12. B. Schimmelpennink, Epe; 13. H. Kloosterziel, Wezep; 14. R. Hendriks, De Wijk en 14. B. Peereboom, Landsmeer.

 

HAVELTE (11 mei).1958

Nieuwelingen: 1. Paul Nieuwkamp, 2. W. Laning, 3. Henk Hoekstra,

 

HEEMSKERK (31 augustus).1958

COEN VISSER IN HEEMSKERK DE SNELSTE IN SPRINT VAN VIER MAN.

De vijfde Ronde van Heemskerk, welke door “Kennemerland" in samenwerking met het plaatselijk V.V.V. op het parcours aan de Marquettelaan werd gehouden, is in een overwinning geeindigd van de militair Coen Visser. Samen met Mik Snijder, de strijdvaardige Coen Niesten en Dik Enthoven, die hij in de eindsprint versloeg, had Visser een beslissende voorsprong veroverd op het peloton.

Van strijd is in deze ronde overigens niet zo heel veel sprake geweest. Pas na 32 km. koers, toen Niesten een ontsnapping trachtte te forceren, laaide de strijdvlam heel even hoog op. Zijn grote rivaal Ab Geldermans wenste hem niet zo maar zonder slag of stoot te laten gaan en zodoende werd Niesten met zijn rebellerende helpers weer tot de orde geroepen. De strijdlust verflauwde toen weer.

Maar na ongeveer 47 km. kwam Niesten nogmaals uit zijn schulp en toen was het raak. Met Snijder, Visser, Enthoven en Balk gaf hij het peloton de genadeslag. De vijf vluchters wisten in een ronde van twee kilometer zo'n 200 meter winst te behalen. Geldermans begon nog aan een verwoede achter­volging en hoewel hij aanvankelijk winst boekte op de kop­lopers - van wie Balk zich terug moest laten vallen in het peloton - slaagde hij toch niet in zijn opzet om hen nog te bereiken. Ab gaf zich gewonnen. En vanaf dat moment waren Niesten, de felste demarrant in de kopgroep om Geldermans op afstand te houden, Visser, Snijder en Enthoven de situatie volkomen meester. Zij werden niet meer bedreigd.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. C. Visser, Santpoort, de 80 km. in 2 uur 7 min. 52 sec.; 2. M. Snijder, Halfweg; 3. C. Niesten, Beverwijk; 4. D. Enthoven, Amsterdam; 5. A. Sluis, Badhoevedorp; 6. P. Zantman, Badhoevedorp; 7. L. ten Dam, Rijswijk; 8. J. Mesters, Den Haag; 9. C. Kouwenhoven, Leidsendam; 10. J. v. d. Putten, Den Haag; 11. R. Janissen, Amsterdam; 12. T. v. d. Tol, Bus­sum; 13. A. Straver, Haarlem; 14. W. Bogers, Nieuw Vennep; 15. G. Spaans, Amsterdam; 16. J. Ottenbros, Alkmaar; 17. J. Schipper, Amsterdam; 18. L. Vink, Amsterdam; 19. K. de Groot, West Graftdijk; 20. H. de Boer, Bussum.

De prestatieprijs werd Utecht toegekend aan Coen Niesten, terwijl Mik Snijder in het bezit kwam van de leidersprijs.

Bij de nieuwelingen behaalde de jeugdige Haarlemmer Bert Bogaard zijn allereerste overwinning. En een verdiende. Met nog, drie ronden (6 km.) te rijden was Bogaard naar zijn ont­snapte stadgenoot Cees Uttien gesprongen en meteen alleen doorgegaan. Het peloton kreeg hem niet meer te pakken. Bogaard kreeg ook de prestatieprijs toegewezen en Gerard Wesseling legde beslag op de leidersprijs.

Nieuwelingen: 1. B. Bogaard, Haarlem, de 60 km. in 1 uur

40 min. 51 sec.; 2. P. v. d. Touw, Den Haag; 3. G. Wesseling, Halfweg; 4. W. Janssen, Noordwijkerhout; 5. R. van Smirren, Amsterdam; 6. M. Samson, Uithoorn; 7. J. Boog, Laren; 8. P. v. d. Touw, Rijswijk; 9. F. van Lachterop, Amsterdam; 10. H. den Hartog, Utrecht; 11. C. Rutgers, Naarden; 12. B. Tergouw, Utrecht; 13. J. van Minnen, Beverwijk; 14. G. den Vulder, Kolhorn; 15. J. van Piere, Uithoorn.

Voor de adspirantjes is er zo langzamerhand geen aardigheid meer aan als de Sassenheimer Bart Zoet van de partij is, want dan zijn zij er bij voorbaat van verzekerd dat zij voor de tweede plaats moeten fietsen. Zo was het ook weer in Heems­kerk, waar Zoet zijn 17e overwinning in de wacht sleepte.

BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Adspiranten: 1. B. Zoet, Sassenheim, de 30 km. in 52 min. 8 sec.; 2. H. v. d. Dussen, Den Haag; 3. H. Schouten, Badhoeve­dorpK 4. J. van Boxtel, Hank; 5. K. Smit, Wormerveer; 6. K. Zomer, Halfweg; 7. K. Plieger, Lexmond; 8. H. Ottenbros, Alkmaar; 9. H. Stevens, Vinkeveen.

 

HEERENVEEN (7 juni).1958

De 9e Ronde van Heerenveen voor amateurs over een afstand van 80 km, welke zoals gewoonlijk op het Burg. Kuperusplein werd verreden, is een overwinning geworden voor E. Jongstra uit Zorgvlied, die in de laatste ronden zijn makkers Lentelink en B. Lohuis royaal van het wiel reed. Deze 3 renners waren in de laatste phase van de strijd weggesprongen uit een peloton van ongeveer 20 man, die van de 45 gestarte renners waren overgebleven.

Al direct na het startschot, gelost door de echtgenote van de consul van Friesland, mevrouw Ebbens, werd er door de ren­ners een hoog tempo ingezet. Na enige ronden noteerden we reeds de 1e uitlooppoging en wel van B. Lohuis, welke dra gezelschap kreeg van Jan Groot, D. Bossink en A. de Groot. Doch het was nog te vroeg en na een tiental ronden werden zij weer ingelopen. Zo was het na 33 en na 45 ronden, dat weer B. Lohuis zijn kans trachtte te grijpen, doch wat hij ook pro­beerde, het lukte niet. Het hoge tempo van het peloton en de steun van zwakke medevluchters deden al zijn pogingen mis­lukken.

Na half course, dus na 80, van de 160 ronden, was het gehele peloton nog bij elkaar. Na ronde 100 viel de slag, toen Lente­link er tussen uit trok en spoedig een halve ronde voor was, waarbij hij gezelschap kreeg van de latere winnaar Jongstra, W. Dieperink en natuurlijk van B. Lohuis en nog een 15-tal renners, w.o. de Friezen P. Schreur, O. Kuperus en M. Wierda. Deze renners gelukte het een ronde te nemen, doch nog was de strijd niet gestreden. Opnieuw trokken alweer Lohuis en Lentelink in gezelschap van W. Dieperink en J. de Boer er tussen uit en opnieuw ontbrandde de strijd in alle hevigheid. Voor het publiek, dat zich in deze phase van de strijd geduch­tig roerde, was er nu volop van mooie wielersport te genieten. Deze uitlooppoging en de verdere, die zich nog voor deden, mislukten echter alle, daar de renners elkaar geen meter winst meer toestonden. De eindsprint moest dus de beslissing bren­gen, doch enige ronden voor het einde nam het boven ver­melde drietal de benen en zo werd de uitslag:

Amateurs: 1. E. Jongstra, Zorgvlied, tijd: 2 uur 10 min.; 2. G. Lentelink, Ambt Delden; 3. B. Lohuis, Stad Delden; 4. K. Niemeyer, Hen­gelo; 5. E. Hup, Kampen; 6. W. Dieperink, Barchem; 7. A. de Groot, Burgerbrug; 8. J. de Boer, Edam; 9. P. Schreur, Wol­vega; 10. M. Wierda, Heerenveen; 11. Fre Mik, Nieuwe Pekela; 12. O. Kuperus, Drachten.

 

HEERLEN.AAMBOSCRITERIUM (20 juni).1958

Na aankomst van de rit Nijmegen-Heerlen (en voor het begin van de ploegentijdrace) in de Ronde van Nederland, werd op het Groene Boord-circuit te Heerlen het bekende Aamboscri­terium verreden, een koers waarin telkens een stijging terug­keert. Na vele schermutselingen - om beurten probeerden Roth, Beckers, Willemsen, Ehlen, Ramakers, Knoops, Kohlen, Kamphuis en Lauvenberg om weg te komen - kwam de bende in de 18de ronde weer helemaal bij elkaar. Roth en Eck kwamen vervolgens aan het woord, Jan Willemsen meng­de zich in het debat, een stunt waarvoor Brunenberg ook iets voelde. Ehlen en Ramakers zorgden voor aansluiting. In de spurt waren ook hier de bloemen voor Ehlen.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Nol Ehhlen (Broeksittard), 60 km in 1.39.47, 2de Pieters (Maas­tricht), 3de Willemsen (Nuth), 4de Kamphuis (Geleen), 5de Beckers (Nieuwenhagen), 6de Lauvenberg (Schaesberg), 7de Ramakers (Echt), 8ste Kisters (Heerlerheide), 9de Knoops (Koningsbosch), 10de Kohlen (Heerlen). Roth won de berg­premie.

 

HEERLERBAAN (31 augustus).1958

ENGELSMAN HART WINNAAR IN HEERLERBAAN.

De in Limburg verblijvende Engelsman Hart, gaat eind September terug naar Engeland, behaalde in Heerlerbaan een fraaie overwinning, die elkeen hem van harte gunde. Met Hindriks ging Hart meteen op zoek naar winst, een poging die op Harings stuitte. Hindriks gooide even later opnieuw de knuppel in het hoenderhok. Hij werd door Hart bijgebeend, waarna Harings en Knops mede aan de leiding kwamen. In de slotfase kon Hart zijn gezellen in de steek laten.

Amateurs: 1. R. Hart (Eng.), 85 km in 2 uur 6 min.; 2de R. Hindriks (Schaesberg), op 8 sec.; 3de H. Harings (Sibbe); 4de L. Knops (Bocholtz); 5de J. Beckers (Nieuwenhagen), op 20 sec.; 6de H. Ehlen (Sittard); 7de J. Willemsen (Nuth); 8ste H. Kisters (Heerlerheide); 9de G. Scholte (Geeen); lode J. Klep (Eindhoven); 11de J. van Pelt (Eindhoven); 12de J. Terhaar (Waubach); 13de J. Watson (Eng.); 14de H. Duckers (Urmond); 15de W. Cuypers (Echt).

Adspiranten: 1. A. Wilbrink jr. (Beersdal), 15 km in 18 min.27 sec.; 2de Driessen (Stein); 3de R. le Haen (Sittard); 4de M. Prummeler (Nieuwen- hagen).

Nieuwelingen: 1. J. le Doux (Hoensbroek), 56 km in 1 uur 11 min. 20 sec.; 2de H. Vrusscher (Hoensbroek), op 1 lengte; 3de T. Nikessen (Siebengewald); 4de J. van Weersch (Simpel­veld); 5de J. Meisters (Hoensbroek), op 22 sec.; 6de L. Smeets (Valkenburg),, op 35 sec.; 7de D. Vek (Waubach); 8ste B. Frans­sen (Ubachtsberg); 9de J. Jacobs (Roermond); 10de J. Bastin (Voerendaal).

 

HEERLERHEIDE (14 juni).1958

Amateurs: 1. Frits Knoops, 2. Remmelt Hindriks, 3. Bart Solaro,

Nieuwelingen: 1. Hub Knoben, 2. J. Haas, 3. H. Visscher,

Adspiranten: 1. Albert Wilbrink, 2. G. Driessen, 3. A. Verberkt

 

HEILOO (26 juli).1958

Ab Sluis de snelste in RONDE VAN HEILOO

Ab Sluis is winnaar geworden van de Ronde van Heiloo. Voor Toon v. d. Bos en Cees Lute, die hij in de eindsprint versloeg en waarmee hij een veilige voorsprong had veroverd op het peloton, snelde Sluis als triomfator over de streep. Aanvanke­lijk waren deze drie koplopers in gezelschap geweest van Jan Ottenbros, doch de Alkmaarse “veteraan" was in een der bochten onderuit gegaan.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. A. Sluis, Badhoevedorp; 2. A. v. d. Bos, Beverwijk; 3. C. Lute, Castricum; 4. H. van Duin, IJmuiden; 5. K. de Groot West Graftdijk; 6. A. du Pau, Leimuiden; 7. N. Withoud, Amsterdam; 8. H. Oldenburg, IJmuiden; 9. C. Rabe, Amsterdam; 10. J. Pieterse, Alkmaar; 11. F. Balvert, Amster­dam; 12. S. Keizer, Oostzaan; 13. H. Falkenreck, Weesperkars­pel; 14. F. Tel, Zaandam; 15. F. Klardi, Castricum; 16. A. Lute, Castricum; 17. C. van Elswijk, Zaandam; 18. P. van Dijk, Wor­merveer; 19. K. Slot, Alkmaar; 20. J. Verstraten, Badhoeve­dorp.

Adspiranten: 1. B. Zoet, Sassenheim; 2. C. Schuu­ring, Amsterdam; 3. K. Wijers, Hillegom; 4. H. Ottenbros, Alk­maar; 5. K. Kooter, Wervershoof; 6. H, Bogaerd, Schagen.

 

HENGELO (27 juli).1958

Amateurs: 1. Ab van Egmond, 2. Antoon van de Steen, 3. Gerrit Lentelink,

 

HILVARENBEEK (5 oktober).1958

Amateurs: 1. Piet Steenvoorden, 2. Gerrit van Straten, 3. Tinie van Lee,

Nieuwelingen: 1. Jps Le Doux, 2. Piet Verweij, 3. B. Scheffer,

 

HILVERSUM (28 september).1958

JAAP VAN DE BURGT VERRASSENDE WINNAAR IN HILVERSUM.

Een even verrassende als verdiende overwinning behaalde de Soestenaar Jaap van de Burgt in de Ronde van Hilversum. Alle „gr0te" renners hielden elkaar geducht in de gaten en toen Jaap van de Burgt een rondje of tien van het einde de­marreerde, lieten ze hem gaan. Onweerstaanbaar snelde Van de Burgt door, wetende dat zijn clubmakkers van „Tempo" het tempo aan de kop van het peloton op vakkundige wijze regelden.

Aldus won een overgelukkige Jaap van de Burgt een grote Ronde. De eerste demarrage kwam van Damo en Van de Tol. Na 15 ronden wisten Lex van Kreuningen en Wout van Asch de benen te nemen. Ook hun poging zou mislukken zoals zovele andere. Nico Lute, Nol Hendriks, Roedoe, Verwey, Rutgers en Alen zorgden er voor dat het tempo met hun ontsnappingen

vrij hoog lag. Vele achterblijvers deden het kaf van het koren onderscheiden.

Een lange solorit van Lex van Kreuningen bracht de handen op elkaar, maar de dappere vluchter moest in de slotfase het hoofd buigen. Ook Teus van Tol wilde dat voorbeeld volgen. Maar hij kreeg Lex Alen als bewaker mee en zag het vruchte­loze van zijn poging toen in. Eerst toen Jaap van de Burgt aan zijn solo begon, wist hij zijn voorsprong tot ruim een halve minuut op te voeren. De vogel bleek gevlogen.

Amateurs: 1. Jaap van de Burgt, Soest; 2. Lex van Kreu­ningen, Utrecht; 3. Dick Vervloet, Amersfoort; 4. Lex Alen, Utrecht; 6. J. Frakking, Naarden; 7. T. van de Toi, Naarden; 8. J. Boog, Laren; 9. A. Damo, Kortenhoef; 10. A. v. d. Burgt, Soest.

Bij de adspiranten wist R. Pouw op fraaie en overtuigende wijze de sprint van zijn makkers to winner. Het was de openingswedstrijd van de Ronde van Hilversum, die zoals steeds op beste wijze door „De Adelaar" werd georganiseerd.BRON: HANS VAN DE KAMP

Adspiranten: 1. R. Pouw, Bussum; 2. J. Hoveling, Loosdrecht; 3. H. Doekemeyer, Soest; 4. N. Wijnands, Amersfoort; 5. H. Veerman, Huizen; 6. Stijfhoorn, Hilversum; 7. R. Dijkman, Naarden; 8. N. Westhof, Soest; 9. T. Dijkman, Hilversum; 10. F. Ederveen, Hilversum.

 

HIPPOLYTUSHOEF (24 augustus).1958

KNOPPERT SNELLER DAN DUPAUW IN RONDE VAN HIPPOLYTUSHOEF.

De Leimuidense amateur Dupauw en Knoppert uit Noord­wijkerhout hebben een schitterende Ronde van Hippolytushoef gereden. Getweeen slaagden zij erin een ronde voorsprong te nemen. In de eindsprint na 80 km (1 uur 57 min. 34 sec.) was Knoppert de snelste van het moedige duo.

Amateurs: 1. Knoppert, Noordwijkerhout; 2. Dupauw, Leimuiden; 3. Klaas de Groot (Westgraftdijk) als derde, 4e H. Hendriks, Heemskerk; 5e J. Oudkerk, Amsterdam; 6e P. v. d. Leer, Rot­terdam; 7e G. Kebzer, Oostzaan; 8e W. Timmer, Alkmaar; 9e J. Kuut, Wieringen; 10. N. van Keulen, Heemskerk.

Nieuwelingen: 1. T. Kleppe, Jisp in 1 uur 21 min. 17 sec.); 2. S. Appelman, Wervers­hoof; 3. K. Schenk, Zaandam; 4. A. de Groot, Burgerbrug.

Adspiranten: 1. K. Smit uit Wormerveer het eerst achter de rug. Zijn tijd was 36 min. 48 sec.

 

HOEK VAN HOLLAND (7 juni).1958

Amateurs: 1. Henk Giessen, 2. H. van Duin, 3. Jan van Vliet, 4. Maarten Breure, 5. C. Kouwenhoven, 6. C. van Leeuwen, 7. Piet van de Burg, 8. Wout van de Berg, 9. M. van den Klooster, 10. P. de Vries,

Nieuwelingen: 1. L. van de Leur, 2. W. Bor, 3. R. redeker, 4. J. Ouwerkerk, 5. Jan Janssen, 6. R. meeldijk, 7. Jac Mesters, 8. F. lachterop, 9. A. van de voort, 9. J. Droog,

 

HOENSBROEK (30 april).1958

GIJS PAUW SPURTWINNAAR IN HOENSBROEK.

De Ronde van Hoensbroek voor profs en onafhankelijken op het bekende K.K.K.-circuit, trok vele duizenden toeschouwers, die ondanks een uiteindelijke massa-spurt waar voor hun geld kregen. Tot de laatste kilometer bleef de strijd boeiend. De Limburgers Jef Lahaye en Mart v. d. Borgh openden de fees­telijkheden, die ook daarna in vele variaties werden opge­diend. In de zevende ronde ontsnapte dit duo - in totaal had de schare 43 toeren voor de boeg - om in de l4e door Gelissen, Steenbakkers, Adri Voorting, Pauw, Ehlen, Van de Zande, Smits en Van Uden bij de kraag te werden gegrepen. Het duur­de niet lang of ook de rest, 60 renners namen het vertrek, waaronder drie Belgen en tien Duitsers, meldde zich aan het voorste front, dat dus uit een lange veelkleurige sliert kwam te bestaan. Half koers deed zich een valpartij voor, waarvan o.m. v. d. Borgh en Gelissen de dupe werden. De rust duurde niet lang. Piet van den Brekel en Wuyts riepen zich tot aan­voerders uit, om diverse ronden het heft in handen te houden. Van den Brekel viel terug, in zijn plaats verschenen Bergmans en Ehlen op het eerste plan. Dit trio had 20 ronden voor het einde een winst van 20 sec. op een peloton van 39 renners. Dit kleine verschil werd door het fel jachtende peloton over­brugd en nadat een laatste poging van Steenbakkers en Berg­mans tot mislukken was gedoemd, moest een massaspurt - hevig betwist, zodat de jury vlijmscherp uit de ogen moest kijken - uitspraak doen. Knap sprintte de snelle Gijs Pauw de eerste prijs in zijn portefeuille, op de hielen gezeten door Harm Smits en Piet van As. BRON: GERARD SILLEN

Amateurs en Onafhankelijken: 1. G. Pauw, Utrecht, 125 km in 2 uur 58 min. 4 sec., 2. H. Smits, Nylen (B.), 3. P. van As (Roosendaal), 4. G. v. d. Berg, Rotterdam, 5. J. de Roo (Schore), 6. J. v. d. Putten, Den Haag, 7. G. Vergoossen, Echt, 8. A. Kool, Delft, 9. de rest.

 

HOOFDPLAAT.SLIJKPLAAT (3 augustus).1958

JAN VERBURG UIT KORTGENE SPRINTWINNAAR IN SLIJKPLAAT.

De Ronde van Slijkplaat voor Nieuwelingen en Adspiranten leverde voor Jan Verburg de eerste overwinning van zijn nog korte wielercarriere op. De wedstrijd kenmerkte zich als een slijtageslag, waarin vooral Bertus Wieles uit Terneuzen zich bijzonder onderscheidde door onophoudelijk te demarreren. Zijn impulsen hadden echter alleen tot gevolg dat het peloton lang werd uitgerekt. De zwakkeren brokkelden geleidelijk af, terwijl een acht man sterke kopgroep overbleef om de zege­palm in een eindsprint te betwisten. De sterke Verburg toonde zich hier meester over de als sprinter gedoodverfde Bram van Overbeeke uit Souburg.

Nieuwelingen: 1. J. Verburg, Kortgene, 70 km in 1 uur 45 min.; 2. A. v. Overbeeke, Souburg, z.t.;, 3. D. Heeren, St. Willebrord, z.t.; 4. F. Schrauwen, Ossendrecht, z.t.; 5. A. Plieger, Lexmond, z.t.; 6. P. v. d. Vijver, Axel, z.t.; 7. B. Wieles, Terneuzen, z.t., 8. J. Driedijk, 's-Heer-Arendskerke; 9. J. G. Polak, Willemstad, op 30 sec.; 10. C. Snepvanger, Zundert, op 1 ronde; 11. H. de Wael, Axel; 12. W. Kabeljouw, Grijpskerke; 13. G. Polak, Willem­stad; 14. F. F'eleus, Kattendijke; 15. P. Raas, 's-Heerenhoek.

Adspiranten: 1. K. Plieger, Lexmond, 24 km in 43 min.; 2. A. Weterings, Oosterhout, op 15 sec.; 3. L. Franken, Stampersgat; 4. M. Hoogerland, Kapelle; 5. F. Verbart, Goes.

 

HOOGERHEIDE (27 juli).1958

Amateurs: 1. Theo Sijthoff, 2. Piet van Hees, 3. Cees Kouwenhoven,

 

HOOGEVEEN (9 augustus).1958

Spurtzege van Henk Hoekstra in Hoogeveen

De Hoogeveense wielervereniging „De Peddelaars" blijft ac­tief. Zaterdagmiddag werd in eigen plaats een ronde georgani­seerd en dat ook het Drentse publiek langzamerhand wieler­minded wordt, bleek wel uit de belangstelling. Veel toeschou­wers, zo om en nabij de 2000, stonden langs het parcours, dat uitgezet was in het Zeeheldenkwartier te Hoogeveen. En zij zullen van hun komst geen spijt hebben gehad. Ze zagen een bijzonder levendige course, waarin het vuurwerk al gauw werd ontstoken en waarin we aan de lopende band ontvluch­tingen signaleerden.

Een van de meest ongedurige rennertjes was op deze mooie dag wel S. Rood uit Kraggenburg, die onophoudelijk aan de haal ging. Ook R. Hendriks uit De Wijk en W. Bruins uit Zuid­wolde (Dr.) poogden voortdurend te ontsnappen, maar het peloton, meestal onder aanvoering van Theo de Kinkelder uit Hengelo, B. Boom uit Markelo en Dick Bossink uit Den Ham was uiterst waakzaam.

De meeste kans op slagen kreeg nog de ontsnapping van H. Visser uit Huizen en B. Doldersum (Hengelo), die rondenlang een goede voorsprong wisten te handhaven. De kans om voor­goed weg te komen kregen ze, toen Theo de Kinkelder de sprong naar het tweetal maakte, maar het peloton zag toen het dreigende gevaar en met de verzamelde krachten werden een wilde achtervolging de drie koplopers terug gehaald.

Het werd een massale eindsprint, die netjes en tactisch door de snelle Henk Hoekstra uit Ureterp werd gewonnen.BRON.D. MONNINGH

Amateurs en Nieuwelingen: 1. H. Hoekstra (Ureterp); 2. B. Boom (Markelo), 3. C. van Hars­selaar (Enschede), 4. Th. de Kinkelder (Hengelo), 5. H. Sikkema (Nijbeets), 6. J. Makkinga (Ommen), 7. .D. van der Duim (Nij­beets), 8. I. Verheul (Weesperkarspel), 9. W. Hoekstra (Ure­terp) en 10. H. Visser (Huizen).

 

HOORN (29 juni).1958

AB SLUIS ONWEERSTAANBAAR IN HOORN.

De renners uit Badhoevendorp hebben furore gemaakt in Hoorn, want zowel bij de amateurs als bij de nieuwelingen werd een man uit Badhoevedorp de overwinningstuil in handen gestopt.

Naam maakte vooral Ab Sluis, omdat de zwarte amateur erin slaagde, bijna driekwart ronde weg te komen en zonder enige bedreiging kon zegevieren. Hij reed  de 100 km in 2 uur 25 min. 35 sec. Tweede weed Zandman, ook al uit Badhoevedorp, ter­wijl Joop Wuurman (Amsterdam) derde werd, voor achtereen­volgens F. Clardy (C'astricum), R. Rabe (Amsterdam, J. v. d. Bos (Beverwijk), K. de Jong (Westgraftdbk) en Kuut (Wie­ringen).

De nieuwelingen reden 50 km, met als snelste man (1 uur 27 min. 14 sec.) E. Balk. Tweede werd de snelle Piet van den Touw

 

HUIJBERGEN (9 augustus).1958

Amateurs: 1. Anton Boeren, 2. Antoon van Steen, 3. Piet van Hees,

 

HUIZEN (30 april).1958

RINUS JANISSEN WINNAAR IN HUIZEN.

De Amsterdammer Rinus Janissen is in de sprint nog steeds 66n der sterkste renners. In de ronde van Huizen ondervond een kopgroepie van vier renners-dat aan den lijve. Janissen klopte zijn grootste rivaal de Arnhemmer Nico Regter op de streep met banddikte en won zo voor de tweede maal deze ronde.

Huizen ontvangt telkenjare op Koninginnedag de renners, waarbij de Gooise Wielerclub “De Adelaar" steeds voor een perfecte organisatie zorgt.

In het begin was het vooral Jan Rademakers die leven in de brouwerij bracht door gedurende een 25-tal kilometers voor de meute uit te draven. Verder dan 45 seconden kwam hij niet voor en dat bleek achteraf bezien te weinig. Rademakers won wel de prestatieprijs en kreeg zo toch nog loon naar werken. Lute, Wuurman en Le Grand blonken in het begin uit met de premiesprints, waarna solorijder Rademakers intussen gezel­schap kreeg van Huenders, Wuurman, Sluis, Alting en Lute. Het was echter nog niet de definitieve slag. Deze kwam eerst 20 km voor het einde. Toen kwam er een kopgroep met Kool­hof, Janissen, Sietsma, Tel, Sluis en Regter. Dit zestal zou de buit verdelen.

Spanning kwam er nog, toen Lute en Van Duin uit het peloton ontsnapten en Le Grand, Rademakers en Alting dit voorbeeld volgden. Deze laatste renners vormden een nieuw groepje, maar konden de dappere leidders niet meer bedreigen.

In de slotfase vielen Sietsma en Koolhof nog wat terug, waarna de sprint de beslissing bracht in het voordeel van Rinus Janissen, die evenals in 1956 winnaar werd. Daarbij finishte Janissen in '55 nog als tweede en in ’57 als vierde. Successen werden er door hem dus wel behaald in dit aardige criterium rond de Huizer haven.BRON: HANS VAN DE KAMP

Amateurs: 1. R. Janissen Amsterdam, 80 km in 2 uur 29 min. 47 sec., 2. N. Regter, Arnhem, 3. F. Tel, Zaandam, 4. A. Sluis, Badhoevedorp, 5. W. Sietsma, Amsterdam, 6. J. Koolhof, Amsterdam, 7. J. le Grand, Amsterdam, 8. B. Lute, 's-Grave­land, 9. Alting, Loenersloot, 10. H. van Duin, IJmuiden, 11. J. Rademakers, Utrecht, 12. P. Zantman, Badhoevedorp.

 

HULST (20 mei).1958

AB VAN EGMOND WINT MET KLEINE VOORSPRONG DE KERMISKOERS VAN HULST.

De kermiskoers van Hulst bracht een sterk deelnemersveld van louter vedetten op de been. Onder de deelnemers bevon­den zich de renommees van Warschau-Berlijn-Praag: Piet Damen, Ab van Egmond, terwijl ook Jo de Roo zich weer eens aan een amateurkoers waagde, bij gebrek aan beter.

De wedstrijd kenmerkte zich door snelheid, maar was er mede de oorzaak van dat het niet tot enige geslaagde uitlooppoging kwam.

Grote spanning heerste er slechts tegen de komende massa­sprint van 46 renners, waaraan v. Egmond en Manneke Roks zich met luttele meters voorsprong ternauwernood hadden weten te onttrekken. In een enerverende sprint kwam Cees Paymans, oude rot, als triomfator van de grote volggroep naar voren.

De eerste uitlooppoging werd ondernomen door Swaneveld, die punten voor het premieklassement trachtte te vergaren. Hij kreeg gezelschap van de niet onverdienstelijk rijdende Zil­verberg.

Onder de weinige uitvallers behoorde al vroeg Jo de Roo, die het na een lekke band aanvankelijk op een damesfiets probeer­de, maar na 18 ronden de pijp aan Maarten gat.

Enige opleving bracht Pict Damen tenslotte in het saaie koers­beeld toen hij met nog 20 ronden voor het einde het peloton uit elkaar dreigde te rijden. Er kwam een gaatje waarvan Ab van Egmond en Roks profiteerden en die het zelfs tot 30 secon­den voorsprong wisten te brengen.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. A. v. Egmond, Den Haag, 99 km in 2.23; 2. M. Roks, op 2 meter; 3. O. Paymans, Tilburg; 4. G. van Straten, Schiedam; 5. P. Damen, Lieshout; 6. C. v. Amsterdam, Oosterhout; 7. A. v. Hout, St. M. Gestel; 8. P. Muilwijk, Rot­terdam; 9. J. Duinkerke, Borssele; 10. A. v. d. Linde, Tilburg; 11. G. Giessen, Rotterdam: 12. M. Brinkman, Overschie; 13. M. Breure, Rotterdam 14.; G. v. d. Berg, Rotterdam; 15. K. Renes, Sliedrecht; 16. v. d. Flier; 17. J. Beers, Goes; 18. H. Falcken­reck, Weesperkarspel; 19. J. Konings, Breda; 20. A. Heeren, St. Willebrord.

 

HULST (17 augustus).1958

W. SCHULING SPRINTWINNAAR IN HULST.

Het is op het bochtige parcours van Nieuw Hulst altijd moeilijk om een blijvende voorsprong op te bouwen. De ervaring heeft geleerd dat de zege meestal blijft voorbehouden aan een sprin­ter. Ook deze maal draaide het op een massasprint uit, waarbij Schuling aan het langste eind trok. Er werd in een hoog tempo gereden. Animators van het eerste uur waren Charite en De Waard; zij wisten een voorsprong te nemen van 38 sec. Daarna domineerde een tijd lang de Zeeuwsvlaamse favoriet Ferket, die er de oorzaak van werd dat het eerder genoemde duo werd teruggepakt.

Nieuwelingen: 1. W. Schuling, Den Haag, 80 km in 2 uur 3 min.; 2. D. Groeneweg, Numansdorp; 3. W. Janssen, Lisse; 4. G. de Wit, Dubbeldam; 5. J. Aandeweg, Barendrecht; 6. J. Verburg, Kort­gene; 7. F. Schrauwen, Ossendrecht; 8. L. v. Dongen, Made; 9. P. v. d. Vijver, Axel; 10. W. Schellekes, Den Haag; 11. T. Duere­mans, Roosendaal; 12. C. de Schipper, Kapelle; 13. W. Ferket, Hulst; 14. G. Polak, Willemstad; 15. B. Wieles, Terneuzen.

 

IJZENDIJKE (27 mei).1958

RONDE VAN IJZENDIJKE VOOR JANSEN

Onder grote belangstelling werd de 24e ronde van IJzendijke verreden voor nieuwelingen.

Nieuwelingen: 1. J. Jansen, Nootdorp, 7'5 km in 1 uur 55 min.; 2. A. v. Aart, Zundert; 3. F. Schrauwen, Ossendrecht; 4. C. W. Lute, Castricum; 5. B. Wieles, T'erneuzen; 6. D. Groeneweg, Numansdorp; 7. Th. Kingkelder, Hengelo; 8. W. Schuling, Den Haag; 9. P. Stoop, Made; 10. A. Mertens, Breda.

 

ILPENDAM (8 juni).1958

Amateurs: 1. Arie Helsloot, 2. Wim Klebach, 3. Jonker,

 

ILPENDAM (7 september).1958

Amateurs: 1. Frans Balvert, 2. Jan Legrand, 3. Dick Enthoven,

 

KAMPEN (7 juni).1958

EERSTE RONDE VAN KAMPEN LEVERDE FRAAIE ZEGE.OP VOOR SPURTER C. NIEMEIJER (HENGELO).

We waanden ons als het ware in een Brabantse of Belgische wielerkoers toen we bij de finish van de eerste Ronde van Kampen het rennersveld, de sterkste renners van Overijsel en Gelderland, bijeen zagen op de kasseien. Dat het er na het startschot van de consul van de K.N.W.U. in Overijsel, de heer Dollekamp uit Almelo, ook Brabants toeging op het vrij zware parcours in het Kamper stadsdeel Brunnepe ondervonden de circa 2500 toeschouwers spoedig.

De rijzige temporijder Gerrit Lentelink uit Delden, toepas­selijk door de bekende Oostelijke wielercommentator Dick van Berkum als “ijzeren" Gerrit betiteld, demarreerde het eerst. Nadien volgden uitlooppogingen aan de lopende band met aan het slot een beslissende demarrage van het drietal Ben Lohuis, Corrie Niemeijer uit Hengelo en de Kamper favoriet Rolf Steinbach. Dat dit een Twentse zege zou werden stond bij voorbaat vast. Spurter Corrie Niemeijer perste na 80 km een fantastische eindspurt uit zijn kleine pezige beentjes waarvoor deze kleine Hengelose vechtjas een welverdiend applaus ont­ving!

De renner, die in deze ronde ongetwijfeld het meeste werk heeft verzet is de Deldenaar Gerrit Lentelink die van meet of met een ruime voorsprong op het peloton aan de kop ging. Halverwege de wedstrijd moest Gerrit echter capituleren voor het peloton waarin zich renners van naam bevonden als Bert Boom uit Markelo, de gebrs. Henk en Bertus Kloosterziel uit Wezep, Kl. Dekker uit Dalfsen, de Zwollenaren Reitse Lemstra en Bertus Platel, J. Scheuten uit Hengelo, E. Hup uit Kamperi, Ben Lohuis uit Delden, Corrie Niemeijer en Rolf Steinbach.

Toen het peloton Gerrit had achterhaald gingen de drie laatst­genoemden aan de haal met bovenomschreven resultaat.BRON: BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. C. Niemeijer (Hengelo), over de 80 km bedroeg 2 uur 10 min. en 22 sec. 2. Ben Lohuis, 3. Rolf Steinbach (Kampen); 4. Bert Boom; 5. E. Hup uit Kampen. 6. H. ten Klooster (Hasselt), 7. E. Kloosterziel (Wezep), 8. K. Dekker (Dalfsen), 9. R. Lemstra (Zwolle), 10. H. Kloosterziel (Wezep), 11. B. Platel (Zwolle), 12. S. Rood (Kam­pen), 13. G. Eising (Borne), 14. J. Scheuten (Hengelo), 15. H. Wolf (Wezep) en 16. H. Vos (Dedemsvaart). De premie voor de meest strijdlustigste renner beschikbaar gesteld door Mies Stolker kwam in handen van Gerrit Lentelink, die 17e werd.

 

KAMPEN (30 augustus).1958

EVERT HUP KWAM ALS GLORIEUZE OVERWINNAAR TE VOORSCHIJN UIT DE VIERDE RONDE VAN KAMPEN.

De vierde ronde van Kampen ontaardde in een ware tempo­slag. Als glorieuze overwinnaar kwam voor eigen publiek de vechtlustige Kampenaar Evert Hup uit de strijd. Met hem mag zonder twijfel met ere genoemd worden de kleine Zwolse renner Ge Nijkamp, die tezamen met Evert Hup de basis leg­den voor een wedstrijd die met recht een koers voor de sterken genoemd kon worden want van de 40 van start gegane renners finishten uiteindelijk slechts dertien renners! We tekenen hier­bij aan, dat ook tal van renners met materiaalpech van het strijdtoneel verdwenen. We noemen in dit verband Klaas Dekker en D. Halfwerk welk tweetal aanvankelijk in een bijna tropische hitte lustig meedraaiden. Na tien ronden ging een groepje van drie renners aan de leiding met ca. 100 meter voorsprong op het peloton. Het waren Ge Nijkamp, Evert Hup en Klaas Dekker. Het peloton, waarin in de voorste gelederen Th. de Kinkelder, Corrie Niemeijer, Bertus Kloosterziel en Frans van Tiem waren te vinden, vond het op een gegeven moment welletjes en zo waren de vluchters na 15 ronden weer achterhaald.

Nog maar nauwelijks was de rust weergekeerd of Nijkamp demarreerde andermaal. Met korte nijdige pedaalslagen sprong hij binnen een ommezien weg van het peloton en nam 20 sec. voorsprong. Dick Bossink, de sterke bakkerszoon uit Den Ham presteerde het de vluchter te achterhalen en tezamen ging dit tweetal verder, over het vrij zware parcours, dat inmiddels al tal van slachtoffers had opgeeist, deels door vermoeidheid en anderzijds door pech. Onder hen bevonden zich ook De Kinkel­der, Bredewold, Niemeijer en Nic. Regter. Halverwege de koers worden de vluchtelingen, mede dank zij het vele werk, dat Hup en Van Tiem in de voorste gelederen verzetten, ingelopen. Nu was het Hup, die onder daverende toejuichingen van het talrijke publiek, demarreerde. De actieve Ge Nijkamp sprong voor de zoveelste maal mee. Tezamen draaide dit tweetal in hoog tempo door, beurtelings kopnemend, totdat men een ronde voorsprong had genomen op het peloton van waaruit Dick Bossink, Van Nek en 'Bertus Kloosterziel kans hadden gezien weg te komen.

De Amsterdammer Van Nek moest vanwege pech „lossen". De kampioen van Gelderland, Frans van Tiem, die er steeds beter in kwam naarmate het einde naderde, nam even later zijn plaats in bij de vluchters. Dit groepje ontwikkelde zo'n ge­weldig hoog tempo, vooral dank zij Hup en Van Tiem, dat spoedig het groepje met Nijkamp, Lemstra; Platel (die twee keer van fiets verwisselde) en Vervloet in zicht was. Wel de­marreerde Ge Nijkamp elf ronden voor het einde nog, maar de dappere Zwollenaar kon niet voorkomen, dat twee ronden voor de finish Evert Hup c.s. hem inhaalden. Zo stoof een groep van zeven renners op de finish af. Evert Hup, werd uiter­

aard eerste, omdat hij een ronde voorlag. Frans van Tiem was Ge Nijkamp in de spurt juist iets voor en werd zodoende tweede.BRON: BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. E. Hup, Kampen, 90 km. in 2 uur 31 min. en 41 sec.; 2. Fr. van Tiem, Beneden Leeuwen; 3. G. Nijkamp, Zwolle; 4. D. Bossink, Den Ham; 5. B. Kloosterziel, Wezep; 6. H. van Nek, Amsterdam; 7. R. Lemstra, Zwolle; 8. D. Vervloet, Amersfoort; 9. J. Scheuten; 10. B. Platel; 11. H. Kloosterziel; 12. H. Wolf, Wezep en 13. P. Versluis, Ede.

Irene van Dijk (Zwolle) gaf winnaar Evert Hup, alvorens hij onder daverende toejuichingen een ereronde maakte, de bloe­men en de overwinningskus.

Adspiranten: 1. J. Ruitenberg, Zwolle, 20 km in 33 min. 7 sec.; 2. D. Leyen, Kampen; 3. P. Leunis, Amsterdam; 4. C. Weyers, Lisse; 5. M. Gerrits, Oploo; 6. F. Smit, Vorden; 7. B. Schuurmans, Zwolle; 8. N. Castien, Lisse; 9. P. Lacroix, Amsterdam en 10. B. Bos, Assen.

 

KAMPIOENSCHAP VAN GELDERLAND (17 mei).1958

Gelderse titel voor Frans van Tiem

Berg en Dal, 17 Mei. - Het geaccidenteerde parcours, waarop einde Juli de tweede rit om het kampioenschap van Neder­land voor profs wordt verreden, heeft, evenals vorig jaar, een groot kampioen voor Gelderland voortgebracht.

De 24-jarige Leeuwenaar Frans van Tiem, in zijn dagelijkse doen lasser bij de scheepsbouw, onttroonde, na ruim 130 km, de kampioen 1957 Wim Dieperink uit Barchem, die er thans slechts in slaagde het brons voor zich op te eisen. Outsiders mompelden dat de ex-kampioen reeds in de eerste van de elf ronden door een motorrijwiel zou zijn gepaced. Hoe dan ook, met een voorsprong van 15 sec. op de Arnhemmer Cees van Espen kwam deze stijlvolle renner door. Het grote peloton, waarin zich cracks als Nico Regter, Frans van Tiem en de Tielenaar Van Hatert bevonden, vond het nog te vroeg om aan een krachten slopende achtervolging te beginnen. Toch slaagde dit kwartet, tezamen met Van Lith uit Gellicum, erin na 30 km de voorsprong teniet te doen. Het inmiddels geslon­ken peloton zwoegde met bijna 2 minuten achterstand moei­zaam de Holdeurne met een stijgingspercentage van 6 per­cent op.

Vanaf dit moment volgde er een vrij eentonige strijd, welke halverwege een weinig fleur kreeg door de finish van de nieuwelingen, die ruim tien minuten na de amateurs van start waren gegaan.

Van hen mocht de Epenaar B. Schimmelpennink zich in een tijd van 1.40.58 uur officieus kampioen noemen. Het Noord-­Veluwse succes werd nog versterkt door de derde plaats van H. van Essen uit Wezep, die met miniem verschil in Hendriks uit Lent zijn meerdere moest erkennen.

Nadat achtereenvolgens Van Hall, de Nijmegenaar Dusseldorp en de stroef draaiende Wagenaar de weg naar huis hadden in­geslagen, spitste de strijd in het leidende groepje zich toe. Als eerste moest Van Hatert lossen, waarop in de volgende ronde Van Espen dit voorbeeld bleek te hebben gevolgd.

De Achterhoekse renner Smink moest zijn inspanningen om los te komen van het zeven man tellende peloton zwaar beta­len. Evenals de Arnhemmer De Kruif, die te royaal met zijn krachten smeet door het grote mes te gebruiken, verhuisde de Gaanderense renner naar het achterste plan.

Zo Regter al illusies mocht hebben gemaakt om de gouden plak te veroveren, dan werd hieraan door een simpele valpartij abrupt een einde gemaakt. De 45 see. verschil op de koplopers waren in de voorlaatste ronde uitgegroeid tot anderhalve minuut. Een zekere vierde plaats liet Regter zich ontgaan door eenvoudigweg de brui eraan te geven.

Hiermede leek de zaak bekeken. De als winnaar gedoodverfde Wim Dieperink zou door meer routine weinig last ondervinden van de beide anderen. Van Tiem doorkruiste dit rekenwerk door met enkele krachtige pedaalslagen Van Lith (zilver) en Diepering voorbij te steken.

BRON.G.W.GRUTTERS

Amateurs: 121 km, tijd: 3.06.20 uur: 1. en Gelders kampioen F. van Tiem, Ben. Leeuwen; 2. G. van Lith, Gellicum; 3. W. Dieperink, Barchem; op 5.33 min. 4. W. van Asch, Culemborg; op 5.35 min. 5. A. van Voorthuizen, Lunteren; op 6.35 min. 6. H. Wolf, Wezep; op 8.05 min. 7. G. Peelen, Elden; op 15.05 min. 8. J. Smink, Gaanderen; op 20.35 min. 9. A. Hoogenboezem, Vaassen; op 1 ronde 10. H. de Kruif, Arnhem; op 2 ronden 11. H. Hubers, Arnhem.

 

KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG (20 april).1958

JAN HUGENS prolongeerde LIMBURGSE titel

Opnieuw heeft Jan Hugens bewezen dat hij de sterkste amateur is van Limburg. Kwam zijn ster het vorig jaar plotseling naar boven, en won hij in een sterk gereden koers, nauwelijks 18 jaar oud, zijn glorie bleef niet beperkt tot het Cauberg- en Limburgs kampioenschap, want hij bewees na­dien in talloze wedstrijden tot een der stevigste troeven te be­horen. Zijn overwinningen dit jaar, driemaal in grote Belgische wedstrijden, maakte hem onbetwist favoriet voor Valkenburg.

Hij heeft zijn supporters en al degenen die op hem getipt had­den, niet teleurgesteld. Met groot vertoon van macht, zowel op het vlakke gedeelte als tegen de taaie Cauberg-bult, reed hij zijn koers met een souplesse, die hem tekende tot een uit­blinker. Het was niet zonder trots, dat Dr. P. van Dijk hem feliciteerde met deze bijzondere koers, waarin hij zich een volgeling van onze grote Gerrit Schulte toonde.

AFMATTENDE STRIJD.

Het lome weder met veel en warme zon, legde ongetwijfeld een stempel op dit Cauberg-evenement dat meesttijds geken­merkt wordt door slecht, guur of regenweer. Dit begin van een lentedag had tienduizenden naar het prettige toeristenplaatsje getrokken om enkele uren lang een parcours van ruim 9 km te omzomen. Vooral langs de zonovergoten Cauberg stond het zwart van het publiek.

Zowel de man met de beruchte hamer op de Cauberg alsook het hoge tempo maakte al vrij spoedig slachtoffers in de rijen der amateurs die met een 50-tal aan de start verschenen. Nog voor halftime wist Hugens zich met Willemsen van Nuth af te scheiden, zij het met luttele seconden op een groepje, waar­in de Weertenaar Brunenberg de spits afbeet samen met Pie­ters, gevolgd door een kleine groep waarin Lotz reeds een achterstand van 2 minuten had en in deze achterhoede zwom­men nog Cuypers, Hontjens en v. Kollenburg. Hugens wist zich aan de kop te handhaven, maar Willemsen moest naderhand op de Cauberg zijn maat laten gaan, die onweerstaanbaar, fris en monter, doorging. Op het tweede plan voerden Pieters, Brunenberg, Beckers, Kamphuis, Roth en Ramaekers een zwa­re strijd om de achterstand te verkleinen en het gelukte hen inderdaad Willemsen tot de orde te roepen, die spoedig in de achterhoede verdween.

In de 6e ronde, de beslissende Hugens-ronde, maakten de amateurs de snelste tijd, nl. 12 min. 42 sec. om vervolgens niet meer onder de 13 min. te komen.

Helemaal alleen op kop vocht Hugens de strijd uit. Steeds het tempo opvoerend liep hij geleidelijk nog meer uit. Zijn klim­men was bewonderens- waardig, zijn temporijden verbluffend en in deze krachtsinspanning zagen de achtervolgers steeds meer de hoop op een kampioenschap vervliegen, en werd het alleen nog maar zaak om de bus niet te missen en aansluiting te houden.

Zij hadden het heus niet gemakkelijk, want er werd om beur­ten op kop flink getrokken, terwijl de klimmers op de Cau­berg wat winst boekten, die zij naderhand bij de afdaling weer prijs moesten geven.

En zo kwam de finish in zicht. De finish van een wedstrijd, waarin de grote kracht van een oersterke Hugens duidelijk gedemonstreerd was, en waarin ook de moordende en slopende kracht van een Caubergklim onze amateurs in de moegefietste benen ging zitten. Toen Hugens, lachend en zeker van zijn zaak, in de voorlaatste ronde de finish passeerde, was zijn voorsprong tot 1 min. 32 sec. gestegen en alleen pech zou hem nog kunnen uitschakelen voor de begeerde trofee. De achter­volgers gaven zich echter niet gewonnen en legden er een schepje bovenop om in deze laatste ronde de minst sterken nog kwijt te raken. Zo kwam het einde. Hugens, alleen, suisde op de eindstreep toe, reeds van verre zegevierend de rechter­hand in de hoogte, temidden van een juichende en applaudis­serende menigte. Ruim twee minuten later kwam een groep van 9 renners binnen, waarvan Pieters de eindsprint won.

Dr. Van Dijk bood hem de bloemen en de medaille aan en onder het spelen van het Limburgse volkslied maakte Hugens zijn ererondje.

BRON:GERARD SILLEN

Amateurs: 1. J. Hugens, Hoensbroek, 99 km in 2 uur 32 min. 02 sec.; 2. J. Pieters, Maastricht, op 2 min. 33 sec.; 3. C. Beckers, Nieuwen­hagen, z.t.; 4. W. Kamphuis, Geleen, z.t.; 5. J. Roth, Waubach, z.t.; 6. N. Marcel, Hulsberg, z.t.; 7. F. Ramaekers, Echt, z.t.; 8. J. Brunenberg, Weert, z.t.; 9. A. Rongen, Bunde, z.t.; 10. F. Knoops, Koningsbosch, z.t.; 11. J. Willemsen, Nuth, op 2 min. 50 sec.; 12. H. Jaminon, Heer, op 2 min. 58 sec.; 13. H. Nijsten, Beek, op 3 min. 50 sec.; 14. A. Jansen, Siebengewald, z.t.; 15. H. Harings, Sibbe, z.t.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (22 juni).1958

JO DE HAAN ontliep een massaspurt en

                                               werd wegkampioen van Nederland 1958

Het nationale wegkampioenschap der amateurs, dat Zondag op het circuit van Zandvoort verreden werd, is in een zeer hoog tempo betwist. En als de tijdwaarnemers zich niet vergist hebben is deze titelstrijd de snelste uit de geschiedenis van Zandvoort. De aller­snelste en meest gelukkige renner van dit kampioenschap? Zoals u wellicht reeds zult weten: de 21-jarige Jo de Haan uit Klaaswaal, een plaatsje op het Zuid-Hollandse eiland Beyerland. Hij sloeg in de slotronde, toen het peloton na 41 Hunzeruggen en Tarzan­bochten en door de onderlinge naijver der favorieten nog altijd zo'n zeventig koppen telde, met een scherpe demarrage zijn slag en werd niet meer achterhaald. Ook al deden Anton van der Steen - zijn grote rivaal uit de tweedaagse van Brabant - Frans Hofmans, Harry Scholten en een tiental anderen daartoe nog zo hun best. Als een sterk winnaar en een verdiend kampioen snelde Jo de Haan - die drie weken geleden voor het laatst de poort van de Ripperdakazerne te Haarlem achter zich in het slot hoorde vallen en met groot verlof gezonden werd - over de eindstreep. Al zijn reserves had hij voor deze beslissende charge aan moeten spreken en volkomen leeggereden moest men hem van de fiets tillen. Zelfs nadat K.N.W.U.-praeses, dr. P. van Duk, hem de rood-wit-blauwe kampioenstrui over de schouders had gesproken en hem de lauwerkrans had omhangen, stond Jo de Haan nog beduusd en bedremmeld voor zich uit te staren over dit succes. Oud-wereldkampioen Piet van Heusden wist hem tenslotte tot een spaarzame glimlach voor het legertje persfotografen te bewegen.

We schreven in deze voorbeschouwing over dit kampioen­schap, dat de jongens uit Limburg nog nimmer een belangrijke rol hebben gespeeld op het circuit van Zandvoort. In de jongste titelstrijd hebben ze dat wel gedaan. Vooral Jan Hugens, Fons Steuten en Frits Knoops hebben zich daarbij van hun beste zijde doen kennen en meerdere malen hadden zij de hand in de verschillende ontsnappingspogingen, waarvan er legio zijn geweest in dit titelgevecht. Ook de Oostelijke vertegenwoor­diger Bert Boom liet zich daarbij niet onbetuigd en trok zonder schroom met de favoriete Zuiderlingen en Westelijken ten aan­val. En weet u wie na een korte rustperiode ook weer best mar­cheerde? De door zwartgallige wielerprofeten als afgeschre­ven beschouwde Coen Niesten. Hij was in Zandvoort een der felste demarranten als het er om ging een voorsprong te ver­overen en een der felste jagers wanneer er kopstukken waren ontsnapt.

Schermutselingen.

Een merkwaardige bijzonderheid van dit kampioenschap, waarvoor 296 renners aan de start verschenen - er hadden er liefst zestig, w.o. baankampioen Piet van der Lans, Mik Snijder, Jan Buis, Kees de Jongh, Theo Sythoff, Hector Mid­delkamp en Ad v. d. Groenendaal, door ziekte of anderszins verstek laten gaan - was, dat de allereerste aanval van Jo de Haan kwam. Ook de laatste en beslissende aanval kwam van hem. Daar tussen door heeft hij zich niet vermoeid en in de voorste gelederen van het peloton het koersverloop nauwlet­tend gadegeslagen. Die eerste aanval van De Haan - samen met Wil Bravenboer - was overigens van weinig betekenis. Zij werd door de bontgekleurde “meute" verijdeld nog voordat er van werkelijk gevaar kon worden gesproken. Ook de Lim­burgse kampioen Jan Hugens, die in de tweede „tour" het scherp van zijn demarrage liet bewonderen en naar het “grote mes" groep, kreeg geen kans om te ontsnappen. Zijn reputatie van tempoloper speelde hem daarbij parten. Men wenste Hugens geen meter speling te geven. Maar ook Zilverberg, Hans van Duin en Johnny de Vries - die om beurten een solo­vlucht beraamden - kregen de gewenste speling niet van het peloton, waarin men de uiterste voorzichtigheid betrachtte in deze belangrijke strijd. Daarentegen werd Toon Rutte van een drieste uitval weerhouden door zijn supporters, zodat de favo­rieten zich hiervoor niet -schrap behoefden te zetten. Ondanks de schermutselingen bleef het gelid vrij aardig gesloten en alleen de allerzwaksten moesten zich in deze strijd gewonnen geven.

Sterke kopgroep

De aanvalletjes bleven voortduren. Ook Henk v. d. Zwet, Wim van Smirren, Fred Balvert, Henk Barbiers, Jan Verwey en Theo Mathot lieten daarbij hun gezicht zien. “Tribunerijders", mompelde een oud-renner naast ons. We moesten dit volmon­dig beamen. Maar in de veertiende van de 42 ronden, die in de zeer snelle tijd van 5 min. 37 sec. werd voltooid, was er van show geen sprake. Dat blijkt wel uit de rondetijd. Liefst acht­tien man rukten zich toen los uit het kakelbonte peloton en formeerden een kwalitatief zeer sterke kopgroep. Er moest gefietst worden en heel hard zelfs. Wie die snelle aanvallers dan wel waren? Hier zijn ze: Jan Hugens, Piet Rentmeester, Jan Groot, Joop Wuurman, Dries Helsloot, Henk Nijdam, Harry Scholten, Frits Knoops, Hans van Duin, Coen Niesten, Ab van Egmond, Jan Willemsen, Dik Enthoven, Jan van Dijk, Leen v. d. Meulen, Rob v. d. Ruit, Bert Boom en Henny Mari­nus.Met deze georganiseerde aanval van de favorieten scheen de strijd een beslissende wending te krijgen. Maar een tweede groep van dertig man, waarvoor de militairen Toon Rutte en Coen Visser de grondslag hadden gelegd en waarin we onder meer ook nog Anton v. d. Steen, Henk van Weeren, Hub Nijs­ten, Joop Hopman, Wim van Smirren, Ferry Spaans en Arie de Hoog opmerkten, wenste zich nog niet gewonnen te geven en ontketende een felle jacht op de “aanvalsspits". Voor de nagenoeg nog ongeschonden hoofdmacht leek toen het pleit beslist te zjjn. Zij moest in deze strijd terrein prijsgeven. Met tientallen tegelijk gaven de minst moraalkrachtigen er de brui aan. Toen de dertig jagers na 78 km koers evenwel aanslui­ting bij de leiders - van wie Van Duin en Van der Meulen door lekke banden uit het voorste gelid waren verdwenen - wisten te bekomen, was het eensklaps met de hoog opgelaaide strijd gebeurd. Voor de hoofdmacht openden zich nieuwe pers­pectieven op behoud en daarvan werd een dankbaar gebruik gemaakt. Tot veler verrassing kwam alles weer bijeen.

Geen rust

Van rust was echter geen sprake. Wim van Smirren en Henk van Weeren probeerden om de beurt een nieuwe afscheiding te forceren. Zij slaagden niet. Een poging van de bedrijvige Frits Knoops was eveneens tot mislukken gedoemd, toen Coen Niesten, Piet Rentmeester, Hub Nijsten, Wil Bravenboer en Bert Boom zich met deze aanval gingen bemoeien. Vooral Niesten en Rentmeester laat men niet zomaar zonder slag of stoot gaan. Jan Hugens trok het peloton weer op de vluchte­lingen. En toen de kampioen van Limburg meteen daarop een nieuwe aanval lanceerde - de meeste renners uit de pas aan­gereikte etenszakjes zaten te snoepen - was het Coen Niesten die het hem belette om een van zijn bekende en gevreesde solostunts te gaan ondernemen. Angstvallig bleven de favorie­ten elkaar bewaken.

Jan Ottenbros, de bijna veertig-jarige Alkmaarder, gunde men evenmin een voorsprong. Nochtans genoot de sympathieke „veteraan" uit de kaasstad, die in de straatkoersen nog altijd een lastig te bedwingen tegenstander is, veel bijval van de overigens heel matig bezette hoofdtribune, toen hij er alleen met een kleine voorsprong passeerde.

Meer gevaar school er in de acties van een Fons Steuten, Coen Visser, Ab van Egmond en Piet Rentmeester, doch Coen Nies­ten, Ben Teunisse, Arie van Houwelingen, Frans Hofmans, Anton v. d. Steen, Henk van Weeren, Jan Hugens etc. - die in de voorste gelederen het koersverloop controleerden - wis­ten ook deze demarranten te bedwingen. En toch kwam er met nog tien ronden (42 km) te rijden uit deze schermutselingen een kopgroepje - Ben Teunisse, Jan Hermes, Arie van Hou­welingen, Coen Niesten en Jan le Grand - voort, dat een redelijke kans van slagen scheen te hebben. Even aarzelde men in de hoofdmacht en daarvan maakten de vijf aanvallers een dankbaar gebruik om 250 meter winst bijeen te fietsen. Voor Le Grand werden de inspanningen om deze winst te kunnen behouden teveel en ook Van Houwelingen en Hermes gaven zich spoedig gewonnen voor de fel attacquerende hoofdmacht, Niesten en Teunisse bleven samen doorstrijden en gaven alles wat zij aan pure snelheid op konden brengen om buiten bereik van de concurrenten te kunnen blijven. Het bleek helaas niet voldoende. Ook de sprong van Anton Biemans vermocht de twee moedige knapen niet van de ondergang te redden. Een dikke zeventig man volgden in zijn spoor.

Nieuwe demarranten.

Nauwelijks was de hereniging een feit - er lagen nog vier „touren" in het verschiet - of Jan Groot ontsnapte aan de aan­dacht van de favorieten. Bijna ten volle ronde wist hij een kleine voorsprong te behouden, toen was het ook met hem ge­beurd. Eenzelfde lot ondergingen ook Corstjens en Van der Steen. Het gelid bleef gesloten.

Een peloton van zo'n zeventig man begon zodoende aan de laatste ronde. En waar niemand meer op gerekend had, dat gebeurde in deze opwindende slotronde. Een attente Jo de Haan sloeg zijn slag en bleef in een alles gevende solovlucht zijn concurrenten de baas. De verraste favorieten en sprinters mochten om de tweede plaats duelleren en dat pleit won de kleine Amsterdammer Henny Marinus. BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Amateurs: 1. Jo de Haan, Klaaswaal, wegkampioen van Nederland 1958, de 176 km in 4 uur 10 min. 50 sec.; 2. op 20 meter: H. Marinus, Amsterdam; 3. L. Vink, Amsterdam; 4. R. v. d. Ruit, Amsterdam; 5. H. Scholten, Den Haag; 6. G. Moonen, Heer; 7. K. Bom, Kwintsheul; 8. F. Ramakers, Echt; 9. C. Vis­ser, Santpoort; 10. F. Schild, Amsterdam.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.02e RIT (27 juli).1958

Gerrit Voorrting triomfeerde in tweede kampioensrit

Michel Stolker thans leider van het algemeen klassement

Men moet niet alleen uitgekookt zijn, maar ook nog de kunde bezitten om een compact peloton jonge profs, die dit jaar toch heus wel lieten blijken, dat ook zij over de talenten beschikken om onze nationale wielersport te vertegenwoordigen, in honderdvijftig laatste meters van een kampioensrit bij de neus te nemen en een spurtoverwinning af te dwingen. De “oude" Gerrit Voorting, die vele jaren een bijzondere figuur in ons wielerleven is gebleken, slaagde daarin in de tweede rit voor de nationale wegtitel, welke Zondagmiddag op het parcours van Groesbeek werd verreden. In zijn gevolg bevonden zich Piet Maas, Peter Post en Mies Stolker. Drie jongeren, die stuk voor stuk een extra reden hadden om harder te rijden. Drie, die gelanceerd werden door verlan­gens. Mies Stolker is door een zwieper, als gevolg van de Pellenaars-affaire, even van de rechte weg afgeweken, maar in Groes­beek veroverde hij de eerste plaats in het algemeen klassement voor de titel. Een prachtige uitvalsstelling om zo dadelijk in Zand­voort als kampioen van Nederland te worden aangeduid.

Ik zal u niet vermoeien met velerlei bijzonderheden uit de rit. Het zou niet kunnen. En als dit wel het geval was zouden we in herhaling treden. Ge kent de feiten, zeker vijf of zes dagen na de course. Het was overigens een saaie kampioensrit, zon­der geschiedenis. Het doet ons leed dit te constateren. Over een nieuw parcours schrijven we liever hartstochtelijk enthou­siast. We moeten nu openhartig getuigen, dat er dit werkelijk niet aanzit. Oh, natuurlijk, dit parcours is prachtig van ligging, van natuurschoon en er zit iets in". Een mooier parcours is nergens te vinden. Het is echter op de verkeerde wijze ge­bruikt.

Gemakkelijker.

Van het eerste ogenblik, dat we over het “tobogan-parcours" van Groesbeek kwamen te spreken was mijn mening, dat het veel gemakkelijker was dan het parcours van Valkenburg. Dat was ook de bedoeling. Het moest een ander soort klimmer opleveren dan de Cauberg. Aanvankelijk waren wij de mening toegedaan, dat er ook zeventien keer de heuvel in opgenomen was, die de Ronde van Nederland nam voor aan de Zevenheuvelenweg werd begonnen. Vroeger een steile kiezelweg, die thans geasfalteerd is. Een lastig ding dat wij node misten. „Dat is geen fietsen", zei ons de heer Tulmen van Het Groene­woud, toen we over die bult spraken. Hij heeft ongelijk gehad. Het Groesbeekse parcours met al zijn mooie hoedanigheden is Zondag te licht gebleken. Het bood voor niemand mogelijk­heden. Om de doodeenvoudige reden, dat het in de verkeerde richting werd gereden. We hadden het na een paar ronden al door, toen we in het peloton enkele deelnemers fris ende wel zagen meelopen, die theoretisch gesproken al op de thuisreis moesten zijn.

Wat men verwachtte gebeurde niet. De Holdeurn, een lange klim, was de rol van scherprechter toebedeeld. Het is inder­daad een lastig stukje, die gestadige klim. Maar echt niet lang genoeg voor een fatsoenlijke prof om daar uit de wielen te worden gereden. Slechts stomme pech maakte hier slacht­offers. Bijvoorbeeld Nol Ehlen, die wij in zijn huidige vorm ver hadden zien komen. Ook de tiende Holdeurn kon geen echte slachtoffers maken. En de oorzaak daarvan waren de Zeven Heuvelen, die van de verkeerde kant werden genomen en geen kracht vergden. Het peloton viel er over heen. Dat was een traject van zee of zeven kilometer, waarvan alleen de heuveltoppen een paar trappen vergden. Iedereen in het pelo­ton zat hier op verhaal te komen. De heuveltoppen lagen im­mers in een lange daling. Maar andersom gereden zullen zij een ander effect sorteren. Dan stijgt de hartlijn van de weg inplaats van te dalen. Dan zal elke heuveltop steeds zwaarder worden. Maar dat is ook de bedoeling.

Het Groenewoud heeft gemeend, dat een kampioensrit op hun wielerparcours te zwaar zou worden. Dat is echt niet waar. Haal er uit wat mogelijk is. Dan schenkt het pas bevrediging. De Cauberg zal men nooit kunnen overtroeven aangezien de geologische gesteldheid van het terrein verschillend is.

Geen kunst.

Er zal geen keus zijn wil men in Nijmegen een der kampioens­ritten behouden. En we menen, dat men zich over de financiele resultaten van de wedstrijd bij alle concurrentie, die men on­dervond, niet behoeft te beklagen. Er was natuurlijk nog van alles te leren. De club zal met goede krachten uitgerust moeten zijn. Zij zal moeten bereiken, dat het parcours vroeger afge­sloten kan worden en dat geen parkwachters foefjes kunnen uithalen om het publiek gratis op het parcours te loodsen. Ge­meentenaren en organisatoren zullen op elkaar, het wieler­publiek en organisatoren ingespeeld moeten raken.

De kansen.

Laten we thans de gevolgen van deze slappe kampioensrit in ogenschouw nemen. Voorting was natuurlijk uiterst verheugd over zijn overwinning, die hem met een slag bij de grote favo­rieten voor de titel voegde. In de eerste rit had hij de eer aan de jongeren moeten laten. Nadien gebeurde er echter zoveel, dat hem tot “gele truien" prikkelde, dat we eigenlijk niet ver­baasd over zijn sprintoverwinning in een kampioensrit moeten zijn. Bovendien weet hij hoe men tegen een klim op spurten moet. In Noord-Frankrijk is zulk een course-einde schering en inslag. Voorting slaagde er in zich vlak voor de finish uit de omsingeling van het peloton te bevrijden en Piet Maas c.s. te kloppen. Wim van Est, die het wiel van Voorting moest heb­ben, kreeg daar de kans niet meer voor. Het gehele veld hing trouwens als een kluitje op elkaar.

Vlak voor het einde waren wel de eerst-geplaatsten uit de eer­ste rit naar voren gekomen, nogmaals naar voren gekomen, nadat zij gedurende de rit ondervonden hadden, dat niemand een kans zou krijgen het peloton uit elkaar te rukken. Piet Steenvoorden, die het met Piet van Est tot meer dan een halve minuut voorsprong had kunnen brengen, forceerde zich zo­danig, dat hij door krampen geplaagd op had moeten geven en Piet van Est ontbrak het tenslotte aan kracht om nog  “voor­in" te rijden. Stolker, Lahaye, Kersten, De Roo, Damen reden de laatste ronde vooraan voor hun kans. Peter Post en Piet Maas waren er ook bij. Peter Post om de Sportcommissie te tonen, dat hij belangstelling voor een plaats in de ploeg naar Reims heeft. Hij heeft voor zijn wegtraining zelfs verschillen­de baancontracten afgezegd. Piet Maas omdat hij van onder­waardering te lijden heeft.

Maar ook v. d. Brekel en Wagtmans, wiens liefde voor de weg nooit slijten zal, waren ongeziens aan het vinkentouw ver­schenen.

Het was dus wel een erg belangrijke wegspurt daar tegen de Holdeurn op. In enkele seconden werden er tientallen illusies weggevaagd, terwijl een handjevol deelnemers tevreden was. Voorting, omdat hij winnaar werd en goede kansen op de titel bezit.

De in de laatste weken verloren gelopen Mies Stolker, omdat hij De Roo en Lahaye achter zich hield, waardoor hij de lei­dersplaats in het algemeen klassement kon innemen.

De Roo en Lahaye, omdat zij beiden op Stolker maar een punt achter staan.

En Piet van den Brekel en Wagtmans behielden hun kansen. Piet Maas glorieerde omdat hij tegen Voorting om de overwin­ning streed.

Peter Post kreeg het dan toch maar klaar om er een goede derde plaats uit te rijden.

Reims.

Reims werpt dus zijn schaduwen ver vooruit. Mannen als Schulte, Post en Wagtmans schijnen er dus belangstelling voor te koesteren. Is dit omdat de wegkampioenschappen aan die van de baan voorafgaan?

Het kan dadelijk in Zandvoort, waar de finale verreden wordt, nog raar lopen. Vier man staan in het voorste gelid: Stolker, De Roo, Lahaye en Voorting. Maar ook Van den Brekel, Wagt­mans, Kersten zijn niet uitgesloten voor de titel.

De eerste groep is verplicht defensief te rijden, terwijl de tweede alleen van het offensief heil verwachten kan.BRON: FRITS VAN GRINSVEN

Beroepsrenners: 1. Gerrit Voorting, 181.9 km. 4.34.25; 2.. P. Maas; 3. P. Post; 4. M. Stolker; 5. S. Kool; 6. De Roo; 7. Sjef Lahaye; 8. Wout Wagtmans; 9. Vergoossen; 10. Van den Brekel; 11. Van den Brand; 12. Van Wetten; 13. Kersten; 14. Hinsen; 15. Damen; 16. Van der Pluym; 17. Van der Putten; 18. Wim van Est; 19. Bergmans; 20. Bruggenkamp, allen in dezelfde tijd.

Titelklassement: 1. Stolker, 35 pnt.; 2/3 Lahaye en De Roo, bei­den 34 pnt.; 4. G. Voorting, 33 pnt.; 5. Wout Wagtmans, 27 pnt.; 6. P. v. d. Brekel, 26 pnt.; 7. J. Kersten, 24 pnt.; 8. P. Maas, 22 pnt.; 9. T. Bergmans, 19 pnt.; 10. Post, 18 pnt.; 11. Kool, 16 pnt.; 12. Van der Pluym, 14 pnt.; 13. Vergoossen, 13 pnt.; 14. Donker, 12 pnt.; 15/16 Van der Sluis en Hinsen beiden 11 pnt.; 17/18. Piet van Est en Van den Brand, beiden 10 pnt.; 19/20 Wim van Est en Van Wetten, beiden 9 pnt.; 21/22 Ehlen en Damen, bei­

den 8 pnt.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.58.01e RIT (20 april).1958

CAUBFRG-SLAG in de spurt beslist

                                               JEF LANAYF

zegevierde over De Roo, Stolker, Bergmans en Kersten

Een zinderende spanning- versierd met een vrolijk voorjaarszonnetje - hing boven het Cauberg-circuit. Toen de bel de laatste ronde aankondigde, flitsten vijf dapperen met een lichte voorsprong op wanhopig jagende achtervolgers voorbij de jury-tent, stoven over de Oud-Valkenburgerweg, galoppeerden door de Grendelpoort en begonnen even later aan de laatste bestijging van de door velen gevreesde klim. Konden de frisse Jef Lahaye, de voor de opdagende “bult" niet bevreesd zijnde Mies Stolker, de taaie Jo de Roo, de ook hier op bet voorplan strijdende Jaap Kersten en de verrassing van deze koers Tony Bergmans, het ge­vaar afwenden? Zou de bestijging uitspraak doen? Of weerstonden de vijf aanvoerders het aanrollend geweld en zou de finale middels een vlammende spurt worden betwist? Op de Cauberg kwam geen afscheiding tot stand, ook de afdaling bracht geen ver­andering in het decor. Zij aan zij raasden de vijf op de finish af: Stolker duelleerde hevig met De Roo, Bergmans mengde zich in het debat, waarin uiteindelijk Jef Lahaye het hoogste woord ging voeren. Buitenom, links van de weg, kwam de stoere knaap uit Bunde, over het stuur gebogen, al zijn krachten samenbundelend in een spurt van formaat. Even was het stil, toen gooiden dui­zenden Limburgse wielervrienden de handen de hoogte in: Jef, Lahaye had de slag op de Cauberg - de eerste schuif om het natio­naal wegkampioenschap - gewonnen. Een lachende Lahaye, hartelijk begroet door de heer Geurts (Eroba) en ploegleider Antoine Gense, reed - na een prettige huldigingsspeech van dr. Van Dijk - een kort ererondje, dat slechts een honderd meter bedroeg daar de opdringende menigte een verder saluut aan het publiek niet mogelijk maakte.

Het eerste vermeldenswaardige bericht klonk door de micro in de derde ronde - de vlucht van Woutje Wagtmans na het vertrek was natuurlijk een speels spelletje - om Sonne­mans te beduiden, dat hij de arena diende te verlaten, daar hij een verkeerde (kortere weg) was ingeslagen. De heren A. en W. Kuipers kregen ook deze keer de sympathie van de toe­schouwers, in beduidend grotere getale verschenen dan werd verwacht, voor hun moedig volhouden, hierbij geen acht slaan­de op het geincasseerde verlies. Daarna vielen slachtoffers: Van Steenselen geraakte aan de staart, Pardoel kwam in het niemandsland terecht, welk lot ook voor Boelens, Tacx enz. was bestemd.

Uitvallers moesten vervolgens in serie worden genoteerd, in een periode dat Daan de Groot, Willy Gramser, Jan van Vliet en Wout Heeren aan de klok trokken, een gerinkel dat 29 sec. winst op Wuyts en een volle minuut op de grote groep op­leverde. Deze stand bleef niet lang behouden, want Mart v. d. Borgh, Adri van Wetten en Gijs Pauw trokken dra het zwaard en door deze klappen geraakte het veld nog meer uit elkaar, al bleven de cracks natuurlijk van deze achterstanden ge­spaard en hielden zij een oogje in het zeil, met de bedoeling de kopmannen het leven zuur te maken. Alles - de hoofd­machten althans - kwam bijeen en opnieuw moesten de kaar­ten worden geschud. Dit gebeurde tijdens de 14de ronde, toen Stolker, De Roo, Daemen, Gramser, Maas, Lahaye, Kersten, Peter Post en Bergmans veel haast vertoonden en serieus poogden het peloton - met Van Est, Van den Brekel, Wagt­mans, Nolten, Gerrit Voorting, Van der Pluym, Van der Borst - op zijn nummer te zetten. Wat een stroovuur geleek, werd de ouverture van het complete stuk. Die mannen op kop ver­stonden zich best en verschillende achtervolgers wensten geen roet in het eten te strooien van ploegmakkers die vooraan stevig op de pedalen trapten. Intussen werden Plantaz, Van Vliet en Van der Zande toeschouwer.

Toen nog drie toeren restten, ontstond de definitieve afschei­ding. De knap van leer trekkende Piet Daemen, Gramser, Peter Post en Maas werden afgehaakt en met 25 sec. voorsprong op deze voormalige makkers begonnen Bergmans, Stolker, De Roo, Lahaye en Kersten aan het slotstuk. Er kon nog van alles gebeuren, daar de laatste loodjes altijd het zwaarst wegen en de grote groep slechts op 55 sec. huisde. De geschetste volgorde bleef niet gehandhaafd, met uitzondering van de hoofdrol­spelers. Bij het ingaan van de laatste ronde waren Gerrit Voorting, Van der Pluym, Van Sluys (op 48 sec.) het dichtst bij de kop, op 58 sec. reed Jan Nolten solo, op 1.05 de rest. Opwin­dend was de eindstrijd, die gelijk gereleveerd, door Jef Lahaye in de wacht werd gesleept, formidabel de spurt waarmede Piet van den Brekel, op 27 sec., de tweede groep overwon, daarna finishte Nol Ehlen in zijn eentje en vervolgens was de spurt van de hoofdmacht gedecideerd voor Jaak Vranken.

Verheugend is het ongetwijfeld, dat diverse jongeren een fikse duit in het zakje deden. De Roo, Kersten en Bergmans ver­dienden een dikke pluim, voor Stolker en de winnaar Lahaye betekenen de behaalde successen een geduchte stimulans. Ver­leden seizoen zat het Lahaye, in 1956 onafhankelijke en in 1957 prof, niet best mee. Door herhaalde tegenslagen raakte een schroefje van de machine los. De sympathieke knaap uit Bun­de liet zich hierdoor niet van de kook brengen, verscheen in talrijke Belgische wegraces van stad tot stad, de forme kreeg een aanlokkelijker kleurtje en nu belandde Jef weer helemaal in het oude schuitje.

Een taaie, die Lahaye, iemand die zich niet gauw in een hoek laat drukken. Deze lof straalt ook of op zijn mede-finalisten, zijn belagers De Roo, Stolker, Bergmans en Kersten. En na zijn puik werk in het Belgenland, bewees Piet van den Brekel dat hij dit seizoen over scherpe wapens beschikt.

BRON: GERARD SILLEN

Beroepsrenners: 1. Lahaye (Bunde), 162 km in 4 uur ll.min. 10,sec. 2.De Roo (Schore) z.t. 3. Stolker (Zuilen) z.t. 4. Bergmans (Aalst) z.t. 5. Kersten (Siebengewald) z.t. 6. Van den Brekel (Echt) op 27 sec. 7. Wagtmans (St. Willebrord) z.t. 8.

19. Daemen (Lieshout) z.t. 20. Vergoossen (Pey-Echt) z.t.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.FINALE (10 augustus).1958

Limburger JEF LAHAYE werd Wegkamploen van Nederland 1958

KNAPPE FINALE OP HET CIRCUIT VAN ZANDVOORT

De talrijke Limburgers, die Zondag naar het Criterium van Zandvoort waren getogen in de stille hoop, dat een provin­ciegenoot de titel zou veroveren, hebben aan het einde van een der spannendste wedstrijden om een wegtitel, hun blijdschap niet onder stoelen of banken gestoken. Luid zingend trokken zij met hun gelauwerde Jef Lahaye van het parcours naar de kleedge­legenheden, waar aan de vreugde over het succes van de Bunde­naar geen einde scheen te komen. Misschien is de verrassing dat Lahaye “toch" kampioen werd er wel de reden van geweest. De stille Bundenaar is eigenlijk te wisselvallig geweest om hem alle vertrouwen te schenken. Als etappe-renner heeft hij tot dusver geen voldoening kunnen schenken. Maar als criterium­rjjder moet hij hoog aangeslagen worden. Dat heeft deze titel­strijd, ofschoon de gemaakte tijden niet in aaamerking worden genomen, wel bewezen.

Lahaye is in Valkenburg tot ieders verrassing begonnen met de eindsprint van een groep van vijf man te winnen. Dat hij tot die kopgroep van vijf jongeren behoorde verwonderde niemand. Hij reed in eigen streek en bovendien is het bekend, dat hij behoorlijk klimmen kan. Pellenaars zou hem nooit mee naar de Tour hebben genomen als hij deze kunst niet verstond. De Bundenaar won dus in de sprint van merendeels behoor­lijke snelle knapen als De Roo, Stolker, Bergmans en Kersten. Hij won die spurt ook langs- de kortste weg, die er te nemen was. We hebben dit goed onthouden. Het kon zijn, dat hij de weg goed kende; de weg kon hem opgedrongen zijn, maar het was ook mogelijk, dat hij er nog bijzonder fris bij zat en dus wel-overlegd de kortste weg gebruikte! Is dit logisch? Neen, immers in een eindspurt is de tijd voor een beslissing zo mi­niem, dat een uitgeputte deelnemer niet meer denkt maar al­leen rijdt.

Lahaye won langs de kortste weg!

Wij moesten daaraan denken toen Zondag in de finale op Zandvoort de spurt tussen Lahaye en Stolker over een titel besliste. Beiden hadden zich, zonder andere concurrenten in hun onmiddellijke nabijheid, in de kopgroep kunnen hand­haven. Dat betekende, dat zij om een titel zouden moeten spur­ten. Een heel hoge inzet. Zo'n belangrijke spurt, dat de zenu­wen in de benen zouden slaan. Maar Mies Stolker, die wij de grootste kans op de titel gaven, gedroeg zich het zenuwachtig­ste. Misschien was de lekke band, die hij in het laatste course­uur nog opliep daar de oorzaak van. Hij had er even voor moeten rijden. Zijn hulptroepen waren evenwel paraat. Stad­genoot Gijs Pauw vergooide zijn eigen kans op de overwinning en leende Stolker zijn fiets. Daardoor kwam Pauw in de ver­slagen jachtgroep met Voorting, De Roo en Kersten terecht. Schalk Verhoef liet zich uit de kopgroep terugzakken om Stol­ker op te wachten! Daarna nam hij hem aan het wiel mee naar Lahaye. Dat waren -de “hulptroepen"!

Het leed was dus spoedig geleden. De Utrechter had voldoende tijd om zich van de schrik en van de inspanning te herstellen. Het stond ons echter niet aan, dat Stolker krampachtig aan het wiel van Lahaye bleef zitten. Hij zou geen initiatief durven te nemen! Zelfs niet toen de eindspurt heel dicht bij kwam. Stolker bleef maar zitten, terwijl Lahaye zich in het geheel niet verontrust toonde. Hij nam de Utrechter geleidelijk mee, ook toen zijn gezellen reeds met de verdeling van de ere­plaatsen waren begonnen.

De energieke Van Wetten rook een vette prijs, vlak achter de triomfantelijke ritwinnaar Piet de Jongh, die elf ronden voor het einde aan een solo begonnen was en die met anderhalve minuut voorsprong op de kopgroep zou beeindigen. De Noord­wijker klopte Piet Damen voor de tweede plaats, ofschoon het Brabandertje liet merken dat hij in dit kampioenschap, dat ook over zijn plaats in de ploeg voor Reims besliste, gezien wenste to worden.

Helemaal achter aan de staart van de groep vond bet belang­rijkste duel plaats. Lahaye maakte de spurt steeds korter, zon­der dat Stolker durfde in te grijpen. Hij liet zich als een lam ter slachtbank voeren. Honderd meter voor de spurt was het de Limburger „zat". Zijn demarrage was zo hevig dat Stolker losgegooid werd en moeite had om terug aan het wiel te komen. Hij werd kansloos verslagen.

Hijzelendoorn, die voor een sprinter welke naar de weg durfde overschakelen, best reed, gedroeg zich in die eindspurt eigen­aardig. Precies of hij iets vergeten had. Op een gegeven mo­ment bekommerde hij zich niet meer om een goede uitslag, maar wachtte op de beide rivalen, die om een titel vochten. Het had geen betekenis meer, want Lahaye was al gedemarreerd en Stolker was al verslagen.

Door deze sprintoverwinning veroverde Lahaye de wegtitel, ofschoon hij in het eindklassement hetzelfde aantal punten be­reikte als de Utrechter. Maar het was een duidelijke en eer­volle overwinning, waarvoor hij 189 kilometer alle demarrages mede beantwoord had. Zowel Stolker als Lahaye kende de in­zet voor zij de laatste rit begonnen.

Er waren bij de start voor deze rit nog meer kanshebbers: Voorting en De Roo, om de belangrijkste te noemen. De Zeeuw, die wij onder normale omstandigheden de grootste kans op de titel geven, werd gehandicapt door een keelontsteking. In de Acht van C'haam ontbrak hij daardoor al op het appel. Een keelontsteking is voor een wielrenner nog erger dan een lachend wiel in de eindspurt.

Men verliest er in enkele dagen zijn conditie door. De Roo was dus bij voorbaat uitgeschakeld. Ofschoon hij toch nog zijn best heeft gedaan was het te zien, dat hij geen macht bezat.

Voorting werd geklopt, omdat hij de „bus" miste. De bus ver­trok deze keer erg vroeg. En daar had de uitgeslapen Voorting niet aan gedacht. Hij kende het normale verloop van de wed­strijden op Zandvoort. Snelle wedstrijden met talrijke ont­vluchtingspogingen, die stuk voor stuk weer gesmoord wor­den. Hij had zich klaarblijkelijk voorgenomen om geen krach­ten te verspillen.

De meute besliste anders dan Voorting dacht. Direct na de start bestond er al een vluchttroepje. En binnen twintig kilo­meter vormde zich weer een andere kopgroep. De course ver­liep dus volgens het recept, dat Voorting kende. Wout Wagt­mans omringde zich echter door een groepje jonge profs, die in deze wedstrijd om de titel niets te winnen en niets te ver­liezen hadden. Zij reden om de prijzen, alleen voor de prijzen. Daar waren Damen bij en Bergmans. Zeven man schoten weg, druppelsgewijs gevolgd door weer zeven man, waaronder de tandem Stolker-Lahaye. Het werden er veertien, die na der­tig kilometer fietsen alles wensten te geven om weg te blijven. Voorting, De Roo en Kersten waren immers in de verdediging gedrukt, waar zij steun zouden ondervinden van de Van Esten, van Geldermans, Daan de Groot, etc.!

Voorting kon hemel en aarde bewegen, maar zijn groep kwam nooit aan het tempo van de vluchtelingen, die alleen Lute zouden verliezen.

Per ronde liep de kopgroep twintig meter op de jagers uit. Het was spoedig te zien, dat alleen Stolker en Lahaye favo­rieten voor de wegtitel bleven.

Vijftig kilometer voor het einde begon de Madese Piet de Jongh aan een tour de force, die alleen “groten" zich kunnen permit­teren. De kenners vroegen zich of hoe iemand op het snelle parcours van Zandvoort aan een solo durfde te beginnen, die vijftig kilometer moest duren voor het succes kon worden ge­boekt.

Piet de Jongh was in vorm. Dan is alles mogelijk. Tot verbazing van iedereen liep hij ronde voor ronde vijftien tot twintig seconden van de kopgroep weg. De jachtgroep-Voorting kwam daardoor voor goed in de puree terecht.

Hartstochtelijk toegejuicht door een enthousiast publiek be­reikte De Jongh anderhalve minuut voor sprintwinnaar Van Wetten en de nieuwe kampioen Jef Lahaye de eindstreep.

Duizenden stroomden toen naar de finish om getuige te zijn van de ereronde van Piet de Jongh en de huldiging van weg­kampioen 1958 Jef Lahaye, die door de voorzitter van de Unie, Dr. Van Dijk, boven op de pitts voltrokken werd. BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Profs en onafhankelijken: 1. Piet de Jongh, Made, 189 km 4.31.57; 2. Van Wetten, Noordwijkerhout, op 1.37; 3. Damen, Lieshout; 4. Van Breenen, Amsterdam; 5. Van der Zande, Halsteren; 6. Bergmans, Aalst; 7. Schalk Verhoef, Rotterdam; 8. P. Post, Amsterdam; 9. Lahaye, Bunnik; 10. Stolker, Utrecht; 11. Hijzelendoorn, Amsterdam; 12. op 4.23 Van der Putten, Den Haag; 13. Pauw, Utrecht; 14. G. Voorting, Roosendaal; 15. Westdorp, 's-Heerenhoek; 16. De Roo, Schore; 17. Steenvoor­den, Heemstede; 18. Huissoon, Heinkenszand; 19. Van den Broek, Breukelen; 20. Wuijts, Kruisland; 21. Kersten, Sieben­gewald; 22. Piet van Est, Fijnaart.

Algemeen klassement: 1. en kampioen van Nederland Jef La­haye, Bunde, 46 pnt.; 2. Mies Stolker, Utrecht, 46 pnt.; 3. G. Voorting, Roosendaal, 40 pnt.; 4. Jo de Roo, 39 pnt.; 5. Berg­mans, 34 pnt.; 6. Post, 31 pnt.; 7. v. Wetten, 28 pnt.; 8. Wagt­mans, 27 pnt.; 9. Damen, 26 pnt.; 10. v. d. Brekel, 26 pnt.; 11. Kersten, 24 pnt.; 12. P. Maas, 22 pnt.; 13. P. de Jongh, 20 pnt.; 14. Van Breenen, 17 pnt.; 15. Van der Zande, 16 pnt.; 16. Kool, 15 pnt.; 17. Schalk Verhoef, 14 pnt.; 18. Van der Pluijm, 14 pnt.; 19. Vergoossen, 13 pnt.; 20. Donker, 12 pnt.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-BRABANT (24 mei).1958

Amateurs: 1. Bart van de Ven, 2. Huub Zilverberg, 3. Cees van Amsterdam,

Nieuwelingen: 1. Jos Dolmans, 2. Andre van Aert, 3. Bertus de Vos,

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-HOLLAND (14 juni).1958

JOOP BEERS ONTTROONDE WIM KLEBACH

                                      IN KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-HOLLAND.

Op de smalle polderwegen van de Wijde Wormer heeft een handjevol amateurs uit Noord-Holland strijd geleverd om de provinciale titel. Een strijd waarin Joop Beers, Wim Kle­bach en Toon Rutte, die volkomen aan elkaar gewaagd waren, met kop en schouders boven al de andere deelnemers uitsta­ken. Ruim acht minuten nadat Beers zich in de sprint sneller had getoond dan zijn twee makkers, kwamen Raedecker, Tim­mermans en Ton Snijders over de streep. De overigen waren toen al op weg naar huis!

De eerste aanval in deze titelstrijd, waarvoor slechts negen­tien renners aan de start verschenen, kwam na 35 km koers van militair Rutte, Wellinghof en Andre Mannaart. Zij kwa­men echter niet ver en het enige succes dat hun actie ople­verde, was een vermindering van het aanval kanshebbers. Negen man waren voor de toenemende strijd bezweken. Zij verdwenen zelfs geheel van het strijdtoneel. Een uitval van H. Hoopman, die in de zesde „tour" - er moesten er tien gereden worden - met een paar honderd meter voorsprong voorbij „'t Heerenhuis" marcheerde, werd ook Wellinghof, Mannaart en Oudkerk noodlottig. Zij moesten eveneens afha­ken. Hoopman werd achterhaald door Rutte, Klebach en Beers en dat betekende meteen de beslissende slag. Want Raedecker, Timmermans en Ton Snijders, de enigen die zich op het tweede plan wisten te handhaven, bleken niet bij machte om de kop­lopers - van wie Hoopman twee ronden voor de finish zijn leidende positie moest prijsgeven - nog te bedreigen. Die liepen steeds verder uit en konden zich beperken tot een on­derlinge strijd. En daarbij liet Klebach zijn bedoelingen dui­delijk blijken, hij wenste de titel te prolongeren. Tweemaal wist de blonde Amsterdammer in de slotronde een kleine voor­sprong te veroveren, doch Rutte en Beers gaven hem geen kans om een beslissende afscheiding te forceren en smoorden het gevaar in de kiem. De sprint moest tenslotte beslissen en daarin werd titelhouder Klebach door Beers, die zich een lengte sneller toonde, onttroond: Rutte moest met de derde plaats genoegen nemen.

Dat het provinciaal kampioenschap van Noord-Holland hoog­nodig nieuw leden ingeblazen moet worden, is na de kleur­ en sfeerloze vertoning in de jongste titelstrijd weer eens dui­delijk aan het licht getreden. Als men op dezelfde weg blijft voortgaan, dan kan men achter dit kampioenschap veel beter een hele dikke punt zetten.

Amateurs: 1.J. Beers, Zaandam; de 160 km in 4 uur 18 min. 35 sec.; 2. W. Klebach, Amsterdam; 3. A. Rutte, Haarlem; 4. op 8 min. en 4 sec. J. Raedecker, Amster­dam; 5. H. Timmermans, Amsterdam; 6. T. Snijders, Halfweg.

Voor de provinciale nieuwelingenwedstrijd verschenen 39 ren­ners aan de start en geen van hen wist zich daarin van het peloton te distancieren, zodat een massaspurt de beslissing moest brengen. Daarin toonde Gerard Wesseling zich de rapste. Hij noteerde over de 64 km een tijd van 1 uur 40 min. 10 sec. BRON: JAN ROOSENBOOM DE VRIES

Nieuwelingen: 1. Gerard Wesseling, 2. G. Zijp, Krommenie; 3. J. Jager, Amsterdam; 4. I. Verheul, Amsterdam; 5. G. Bale, Assen­delft; 6, E. v. d. Meer, Amsterdam; 7. A.. Rijkers, Amsterdam; 8. J. van Piere, Uithoorn; 9. E. van Doorn, Aartswoud; 10. A. Roele, De Rijp.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-NEDERLAND (24 mei).1958

Op fraai parcours in Twente! Overijselse amateurs gaven toon aan bij

Kampioenschappen der Vier Noordelijke Provincies

Twee renners aan de haal.

Pittige Edy Jongstra (Zorgvliet) won echter !

Het Wielerkampioenschap der vier Noordelijke provincies, dat in de omgeving van Enschede is verreden, ontaarde in een ware temposlag naarmate het einde naderde. Van de bijna 50 ge­starte renners waren er na 168 km nog maar slechts 13 in de strijd bij de amateurs! Als eerste ging uiteindelijk de 21-jarige Drentse boerenzoon Edy Jongstra uit Zorgvliet (bij Hooge­veen) als glorieuze winnaar over de meet met maar liefst 1.1/2 minuut voorsprong op het peloton! Jongstra kon zich daarmee uiteraard kampioen noemen van de vier Noordelijke provincies en vanzelfsprekend van Drente.

De grootste pechvogel in deze kampioensstrijd was ongetwij­feld vechter Bert Boom, die tezamen met Jongstra ca. 20 km voor het einde was weggelopen en juist met de haven in zicht strandde doordat hij door kramp geplaagd werd. Jammer voor de sympathieke Markeloer wie op deze wijze de Overijselse titel de neus voorbij ging. Om deze titel is overigens verwoed gestreden! De Enschedeer Jurrie Dokter was in de eindspurt juist een banddikte voor de Kamper favoriet Evert Hup, die na het uitvallen van Bert Boom algemeen als kampioen werd gedoodverfd door de talrijke wielersportliefhebbers die het fraaie parcours in Twente omzoomden. Het kampioenschap van Friesland kwam terecht bij de sterke Piet Schreur uit Wolvega. De Groninger Jan Wouda uit Ter Apel legde beslag op de vierde titel.

Bij de nieuwelingen, die 82 km hadden af te leggen prolongeer­de de jeugdige Henk Reinders uit Ruinerwold zijn titel. Henk Hoekstra, die onbetwist winnaar werd bij de nieuwelingen, greep de Friese titel, Harry Rouweler uit Goor werd kampioen van Overijsel en Ben Laurens uit Stadskanaal nam de Gro­ningse wielertitel voor zijn rekening.

Overijselaars actief.

Met name de Overijselse amateurs hebben zich van de goede zijde getoond in deze kampioenschappen der vier Noordelijke provincies. Talrijk zijn de uitlooppogingen geweest op het knusse parcours, dat leidde over de Keppelerdijk, Zuif, Esmar­kerrondweg, Holterhofweg, Aamsweg, Schipholtstraat. Tot de eerste renners die serieuze uitlooppogingen ondernamen be­hoorden de Deldenaar Ben Lohuis, Fre Bos uit Nw. Buinen en de sterke Piet Schreur uit Wolvega. Binnen een ommezien had het drietal beurtelings kop nemend een voorsprong van 1 mi­nuut en 40 seconden op het peloton. Drie vertegenwoordigers dus van de provincies Overijsel, Drente en Friesland! In het peloton dachten renners als Bert Boom, Markelo, Evert Hup, Kampen, Henry van Sark, Boekelo en de uitstekend rijdende Enschedeers C. v. Harselaar en Jurrie Dokter, de Hengeloers Corrie Niemeijer en J. Scheuten, de Drenten Jongstra en Luining en de Groningers Jan Venema en Jan Wouda er op een gegeven moment (halverwege de koers) anders over. Ge­weldig waren de demarrages ter hoogte van de Keppelerdijk waar men de straffe wind in de rug had. Een en ander had tot gevolg dat na 100 km de drie vluchters waren achterhaald!

Sterk gedund.

Door het geweldige tempo waarin gereden werd vielen er slachtoffers aan de lopende band. Renners als Fre Bos, Ben Lohuis, de Groningse favorieten Fre Mik, Lahpor, Niewold (kampioen van Groningen 1957), de Friezen gebrs. Wiersma, Jan Rinsma (kampioen van Friesland 1957), hadden het strijd­toneel inmiddels al verlaten. Toen er nog 45 km waren te rij­den waren er nog slechts 14 van de 50 gestarte renners in de strijd.

Plotseling demarreerden de Hengeloers Niemeijer, Scheuten, de Drent Luining en de Groninger J. Wouda. Aanvankelijk leek deze uitlooppoging succesvol te zijn maar in het peloton keek men elkaar eens veelbelovend aan. Op 't rein van vechter Bert Boom en de Kampenaar Evert Hup volgde een offensief. Spoedig waren de vluchters weer tot de orde geroepen en zo pedaleerden de renners tezamen door het fraaie Twente land. Men peuzelde eens rustig een banaan en nam nog eens slokie. Stilte voor de storm verzekerde ons kamprechter v. d. Berghe. En inderdaad hij had gelijk.

Tot veler verrassing slaagde de Drent Edy Jongstra en de Overijselse favoriet Bert Boom er ter hoogte van de Keppeler­dijk in zich los te maken van het peloton. Geweldig snel namen deze twee sterke renners een voorsprong van ruim 1 minuut op het peloton. Een ieder verwachtte dan ook dat zowel de kampioen van Drente als van Overijsel op dat moment be­kend was in de worm van deze twee knapen. Het liep echter anders, zoals we in de aanvang reeds schreven. Bert Boom moest jammer genoeg met kramp de strijd staken. Edy Jong­stra ging na 8 km juichend als eerste over de streep, hij liet een tijd van 4 uur en 24 minuten voor zich noteren over de 168 km. ,

De als winnaar en kampioen van Overijsel gedoodverfde Kam­penaar Evert Hup moest bij de eindspurt de eer laten aan de Enschedeer Jurrie Dokter, die met een banddikte zegevierde. Jammer genoeg kwam de Enschedeer door een ongelukkige manoeuvre (zonder opzet!) van Hup bij de eindspurt ten val, waarbij de kampioen van Overijsel geblesseerd geraakte.

Amateurs: 1. Edy Jongstra (Zorgvliet) 2. Jurie Dokter, Enschede; 3. E. Hup, Kampen, 4. C. v. Harselaar, Enschede, 5. H. v. Sark, 6. C. Niemeijer, Hengelo, 7. G. Middelkamp, Almelo, 8. D. Bossink, Den Ham, 9. P. Schreur, Wolvega, 10. Jan Scheuten, Hengelo, 11. J. Men­sink, Almelo, 12. J. Wouda, Ter Apef en 13. J. Venema, Gro­ningen.

Pech voor Ten Klooster.

Deed zich bij de amateurs na de finish een valpartij voor, bij de nieuwelingen deed zich ongelukkigerwijs ca. 20 meter voor de finish een valpartij voor waarvan de in zeer gunstige positie rijdende kanshebber voor de Overijselse titel Henk ten Kloos­ter uit Hasselt de dupe werd. Als eerste ging over de streep sprinter H. Hoekstra uit Ureterp. Paul Nieuwkamp uit Borne, die als tweede door de finish ging werd terecht door de jury gediskwalificeerd doordat hij in het vuur van de strijd Henk ten Klooster en de Enschedeer Weustink in de naast het par­cours liggende sloot deed belanden. Zo werd dus op enigszins verrassende wijze de 16-jarige Harry Rouweler uit Goor twee­de en kampioen van Overijsel! De uitslag was verder: Nieuwelingen: 1. H. Hoekstra (Ureterp);  2. Harry Rouweler (Goor); 3. H. Reinders, Ruinerwold, 4. Th. de Kinkelder, Hengelo, 5. G. Vier­stra, Franeker, 6. A. ten Klooster, Hasselt, 7. B. Laurens, Stads­kanaal, 8. H. Zwaagstra, Bolsward, 9. 1. Engwerda, Bolsward en 10. G. Eising, Borne.'

De organisatie was in goede handen van de jubilerende En­schedese wielervereniging Het Oosten (30-jarig bestaan).

BRON: B. ZOMERDIJK.

 

KAMPIOENSCHAP VAN ROTTERDAM (4 mei).1958

HENK GIESEN (OFFICIEUS) ROTTERDAMS KAMPIOEN.

In de Alexanderpolder organiseerde Apollo het jaarlijks, uiter­aard officieuze, Rotterdamse wegkampioenschap. Alle clubs uit de Maasstad, Schiedam en Vlaardingen namen er aan deel met hun renners, waarvan er verscheidene vroegtijdig werden uitgeschakeld door valpartijtjes. Van hen noem ik o.a. Jan Spoormaker, Henk van Bastelaar, Sjaak Koevermans, alsook Frans Rorijs, stuk voor stuk jongens, die voor een goede plaats in aanmerking hadden kunnen komen. Apollo doet er, ofschoon ook renners er zelf meermalen debet aan zijn, goed aan, een volgende keer het traject terdege te bekijken alvorens te gaan organiseren.

De Feijenoorder Henk Giesen won het kampioenschap met vlag en wimpel met een tijd over de 108 km van 2.49.26, nadat hij zich kort voor het ingaan van de laatste ronde van 9 km had weten te ontdoen van zijn tegenstanders. Op dik ander­halve minuut kwamen deze binnen. Bob Kouwenhoven won het spurtje voor Arnold Ket en Piet Kortland,terwijl met kleine achterstand op dit trio Piet Zijlmans arriveerde. Zesde W. v. Staten, 7de J. Roeske, 8ste W. Top, 9de P. Heijster, 10de L. van Dongen.

Nieuwelingen: 1. L. v. d. Leur (Pedaalridders), 63 km in 1.37.34, 2. S. Speglman, 3. J. Ouwerkerk, 4. R. Meeldijk, 5. W. Bra­bander, 6. A. Wackler, 7. L. Michielsen, 8. Rudie Liebrechts, 9. N. de Ligt, 10. J. van de Swan,

A-junioren: 36 km in 1.02.29, 1. C. Knoop (Pedaalridders), 2. W. Buitendijk, 3. K. Zwildens.

B-junioren: 18 km in 36.01, 1. B. Otterspeer (Apollo), 2. B. Kanselaar, 3. W. Borremans.

Veteranen: 63 km in 1.49.45, 1. P. Wisschof, 2. H. v. Breugel, 3. B. van Krimpen, 4. J. de Vaal, 5. A. Koevermans.

 

KAMPIOENSCHAP VAN UTRECHT (24 mei).1958

JAN RADEMAKERS EEN WAARDIG KAMPIOEN VAN DE PROVINCIE UTRECHT.

De nieuwe provinciale kampioen van Utrecht heet Jan Rade­makers. Op overtuigende wijze legde deze 22-jarige beton­vlechter uit het Sticht op de titel beslag, door 16 km voor het einde te demarreren en zijn twee grootste concurrenten Klaas Soellaard en Ben Pothuizen alleen op de bochtige Lekdijk ach­ter zich te laten. Met ieder pedaalslag werd de voorsprong daarna groter en toen Rademakers na zijn 16 km solo weer over de finish snelde, had hij ruim twee minuten winst ge­boekt.

Rademakers werd hierdoor de waardige kampioen omdat hij zich in deze rit veruit,de sterkste had getoond.

De Volharding had de rit uitgestippeld op haar schitterende parcours in Vreeswijk en Tull en 't Waal, onder de rook van de reusachtige Beatrixsluizen.

Voor Van der Horst begon de koers slecht. Hij reed snel lek en Bos moest toen reeds afhaken. Een solo-ren van Hennie Mar­bus gedurende 12 km was oorzaak dat het peloton ging jagen en de renners als rijpe appels van de stam vielen. Marbus werd achterhaald en na hem ook de twee nieuwe vluchters Hannie Lammers en Ben van Leur, die hun grote voorsprong teniet zagen gedaan door een hard jagend peloton. Na 100 km viel toen toch de al zo lang verwachte klap. De man met de hamer kwam in het zicht. Zes renners sloegen hun slag. Dat waren Jan Rademakers, Klaas Soellaard, Piet van Diemen, Ben Pot­huizen, Lex Aden en Jan Verwey. De rest was volkomen kans­loos, al moet men toch respect hebben voor het zwoegende werk van een Van de Staa, Van Galen, Smits en Kirchner, die met Vervloet toch maar door bleven rijden. De rest staakte kort nadien moedeloos de strijd. Onverdroten ranselde het zes­ta1 op kop de pedalen. De kopgroep werd opnieuw gedund toen op een van die fraaie weggetjes door de nog in bloei staande boomgaarden, plotseling Piet van Diemen onderuit gleed en Lex Aden hem volgde. Dit tweetal was uitgeschakeld en een gevaarlijk sprintertje als Alen daarmede kansloos. Radema­kers gooide er toen een schepje -bovenop. Verwey werd toen een volgend slachtoffer en moest afhaken. Opnieuw bleek jam­mer genoeg voor hem, dat hij zijn draai dit seizoen niet heeft. Drie renners snelden verder. Rademakers, Pothuizen en Soel­laard. Het was nog niet genoeg want toen Rademakers 16 km voor het einde zijn slag sloeg bleek hij beslist de sterkste. Soellaard en Pothuizen lieten hem gaan en de nieuwe provin­ciale kampioen van Utrecht werd toen kort daarna in de bloe­men gezet en kreeg bovendien een fraai kampioenstricot, wat de verenigingen uit het Sticht onderling hadden gefinancierd. In de strijd om de tweede plaats was Soellaard de sterkste. Een verdiende beloning voor Soellaard, die in zijn toch niet meer jonge wielercarriere plots zo sterk voor de dag kwam.BRON: HANS VAN DE KAMP

Amateurs: 1. Jan Rademakers, Utrecht, 160 km in 4 uur 1 min. 40 sec., 2. Klaas Soellaard, Utrecht, op 2 min. 15 sec., 3. B. Pothuizen, Utrecht, 4. F. v. Staa, Utrecht, 5. A. van Galen, Cothen, 6. D. Vervloet, Amers­foort, 7. T. Smuts, Vreeswijk, 8. C. Kirchner, Utrecht.

Nieuwelingen: 1. Jules van Rostrum, de Meern, 66 km in 1 uur 46 min., 2. A. v. Selm, Soest, 3. W. v. Tergouw, Utrecht, 4. K. v. Nimwegen, Bunnik, 5. R. Fresen, Zeist, 6. J. Koot, Utrecht, 7. N. Hendriks, Utrecht, 8. H. Roedoe, Utrecht, 9. Breeuwer, Utrecht, 10. A. Hollard, Utrecht.

 

KAMPIOENSCHAP VAN ZUID-HOLLAND (24 mei).1958

Kees Kouwenhoven Zuid-Hollands kampioen

Op liet traject in en rond Stompwijk verzorgde Sparta het provinciaal kampioenschap van Zuid-Holland. Hiervoor was dit jaar weer een behoorlijke belangstelling en practisch alles met naam was er aan de start.

Kees Kouwenhoven uit Leidsendam won de rit over 170 km door een gedurfde, door zijn collega's blijkbaar niet geheel serieus genomen vlucht in de laatste 17 km lange ronde. Te­voren reeds had de 20-jarige Hollandiaan behoord tot een groep van vijf, welke in de achtste ronde het peloton de rug toekeerde. Hierbij waren voorts de Rotterdammers Henk Giesen, Lesier v. d. Leer, de Schiedammer Gerrit van Straten en de dit seizoen weer bijzonder actieve Hagenaar Ten Dam. Pas laat kwam men in de groep tot de conclusie, dat handelen beslist nodig was, wilde men althans aanspraak maken op een ereplaats. Scholten en v. Egmond vonden elkaar eindelijk. Stuk voor stuk hadden deze twee mannen al verscheidene malen getracht weg te komen, maar steeds kregen zij een hele sliert anderen aan de wielen. Tot op zeker ogenblik de claxon van de sportwagen, waarin papa v. Egmond was gezeten en welke de ganse koers achter de renners aanzoefde, luide weer­klonk en dan eindelijk zoon Ab het ging menen. Scholten sprong bij hem en dit sterke paar vond in minder dan een ronde de vijf vluchters. Na hen gingen ook v. Houwelingen en Ket nog uit de groep weg en zo zouden dus negen man het krijgen uit te vechten in de finale, ware het niet, dat Kouwen­hoven dus tijdig het zekere voor het onzekere had genomen. Deze eindigde nu met ruime tijdvoorsprong, waarna Dr. van Dijk, die de gehele middag present was geweest, hem kon complimenteren.De tijd van de winnaar was 4.7.50.

Amateurs: 1. Kees Kouwenhoven. 2. Giesen op 22 sec.;3. Van Houwelingen, terwijl de spurt der overigen opleverde: 4. Scholten, 5. Van Straten, 6. Ket, 7. v. Egmond, 8. Ten Dam, 9. v. d. Leer, 10. Bom, 11. Bezemer, 12. v. Leeuwen (W'naar).

De nieuwelingenwedstrijd vooraf werd gewonnen door Wim Jansen van „De Bollenstreek", die de spurt van een groot peloton renners won voor Wim Schuling (Den Haag), Jan Jansen (Nootdorp), Hendriks (Rijswijk) en Everts (Den Haag). Tijd 68 km: 1.40.52. Dan was er tenslotte nog een zekere mijn­heer Ouwehand, die er telkenmale opnieuw in slaagde zichzelf, met veronachtzaming van verschillende vormen van fatsoen, in brutaliteit te overtreffen. Zijn gele wagentje was overal, waar het niet moest zijn!!!

BRON: DE LEEDE.

 

KAPELLE (7 juni).1958

D. GROENEWEG WINT MASSASPRINT IN KAPELLE.

De Ronde van Kapelle, welke Zaterdag voor nieuwelingen en adspiranten werd verreden, kende van de zijde der deelnemers een grote belangstelling. De vele renommees in het weld waren er waarschijnlijk oorzaak van, dat men elkaar angstvallig be­waakte, want geen enkel moment vermochten zij de wedstrijd naar een climax te voeren. Het natte wegdek, dat noodzaakte tot voorzichtig bochtenwerk was nochtans aanleiding tot tal­rijke valpartijen voor minder stuurvaste jongeren.

Na de gebruikelijke verkenningen ontsnapte na 20 km Van Dongen uit Made voor een solovlucht. Hij kreeg de Zeeuw Schipper spoedig in zijn kielzog, terwijl ook het peloton hem geen kans wilde geven.

Enkele kilometers verder was het v. d. Hanenberg, die zijn geluk beproefde. Hij hield het 10, km vol, maar ver kwam ook hij niet en na 35 km was het veld opnieuw verenigd.

Met nog 15 km voor het einde was het opnieuw v. d. Hanen­berg, die nu voor winst wilde zorgen en met soepele pedaal­tred de ruimte in vluchtte. Tot enkele kilometers voor de finish wist hij zich staande te houden, want er waren teveel sterke troeven in het grote peloton verenigd, opdat deze daar zonder meer genoegen mee hadden genomen. Onder druk van Kleppe, Van Overbeeke, Schrauwen, Boonman, De Schipper, Lute, Van Aert bleef het grote peloton aanvankelijk op korte afstand met argusogen volgen. De laatste ronde ging in ge­sloten formatie in. Op 500 meter voor de finish sprong Bram van Overbeeke naar voren, maar zijn demarrage was ontoe­reikend om de vele sprinters, welke hem omringden, van het lijf te houden. Zijn moedige poging werd slecht beloond, want ofschoon op minder dan 100 meter nog steeds in voorste positie liggende, werd hij door de jury niet opgemerkt en dus niet ge­klasseerd.BRON: PIET PIJON

Nieuwelingen: 1. D. Groeneweg, Roosendaal, 60 km in 1 uur 40 min.; 2. A. v. d. Hanenberg, Rosmalen; 3. H. Albers, St. Willebrord; 4. A. van Aert, Achtmaal; 5. C. Lute, Castricum; 6. R v. Smir­ren, Amsterdam; 7. G. Zijp, Krommenie; 8. G. Deegens, Middel­burg; 9. L. van Dongen, Made; 10. T'. Kleppe, Jisp; 11. C'. de Schipper, Kapelle; alle andere renners werden ex aequo ge­klasseerd.

Adspiranten: 1. L. Althuyzen, Den Haag, 25 km in 45 min.; 2. Fran­ken, Stampersgat; 3. F. Verbart, Goes; 4. H: v. d. Dussen, Den Haag; 5. A. Bastiaansen, Kruisland; 6. J. de Roos, Delft; 7. J. Broomans, Den Haag; 8. R. Hoogerland, Kapelle; 9. B. van Zandvliet, Roosendaal; 10. K. Versigny, Spijk; 11. D. Koningen, Den Haag; 12. G. de Jong, Woensdrecht; 13. D. Kosten, Kapelle.

 

KERSENRONDE (5 juli).1958

3e RONDE VAN HET KERSENOOGSTFEEST WON H.v.d. VEN

Snelle ronde, die drie keer door een tempoloper werd gewonnen

De wieleractiviteit in Vlijmen heeft Zaterdag de derde win­naar van de Ronde van het Kersenoogstfeest opgeleverd. De forse, twintigjarige H. van de Ven behoorde voor de start al tot de favorieten van de ronde, die rond het Kersenland van Mierlo wordt verreden. En hij werd met bijna een halve mi­nuut voorsprong winnaar van deze “stad-naar-stad" over 152 kilometer. Na Buis en Piet Damen dus weer een tempoloper. En geen sprinter, ofschoon het parcours uiterst snel is. Een struise jongeman, die desnoods durft te beulen. Een goede winnaar, omdat hij van het begin of het initiatief zelf ter hand durfde nemen.

De Ronde van het Kersenoogstfeest, die dit jaar voor de derde keer door de Mierlose Kersenlanders georganiseerd werd, is wel geen klassieker maar vertoont alle kentekenen ervan. Hij wordt namelijk op het oude parcours van de Helmond-Beker­rit verreden, waaraan de familie v. d. Wiel uit Rotterdam zoveel prettige herinneringen bewaart. En Toon van den Bogaard, nu als Toboga, verleent er weer zijn medewerking aan. Veld en karavaan waren goed verzorgd.

De burgemeester van Mierlo loste om half drie het startschot voor de eerste „tour" van Mierlo over het Hout naar Hel­mond-Someren-Heeze-Geldrop en weer terug naar Mierlo. Een afstand van 38 kilometer, welke viermaal moest worden afgelegd. In het veld van meer dan honderd deelnemers be­vonden zich vele regionalen van Brabantse en Limburgse kant, maar bovendien een flink aantal Rotterdammers en Amster­dammers, benevens Van Egmond en Niesten, die een knappe wedstrijd zouden rijden. De slag viel echter zo onverwachts, dat Alleen de agressiefsten mee konden komen. De “Hollan­ders", niet bekend met het gebruikelijke verloop van deze wedstrijd, misten nagenoeg zonder onderscheid de bus. Ab van Egmond en Niesten konden de blaam slechts na een harde jacht van dertig kilometer uitwissen.

De streekrenners Van 't Hout en Van Helmond zetten zich meteen na de start aan de kop van het peloton om zich in deze positie den volke te vertonen. Na Helmond op weg naar Some­ren moest zich dus Verwijlen in het koor mengen. Tengevolge van die begrijpelijke ijdelheid bleef het tempo uitermate hoog, zo hoog dat er slachtoffers moesten vallen.

Eerst waren het Van Vleuten, Van Gestel en Van Eijck ge­weest, die de kop in stukken trokken. Groenendijk en Van Hout schenen speciaal uit St. Michiels Gestel te zijn gekomen om het aangegeven tempo samen met Peeters en Deloy tot Heeze te onderhouden. Toen werden ze afgelost door Rutten, Willemsen en Dieperink. Het felle trokken aan de kop veroor­zaakte lichte afscheidingen in het peloton. T'erug in Mierlo zat evenwel alles weer bij elkaar. Met lichte voorsprong pas­seerde Matje Sonnemans het Hout. En weer kwam hem de Hel­monder Van Eijck aflossen. Het showrijden voor de tribune sleepte toen gevolgen mee. Aan de Keersluis ontsnapten Breure en Van As, die zonder moeite gevolgd konden worden door Boom, Bruckers, v. d. Ven, Corstjens, Steuten, Wayboer, Dieperink, Zilverberg, Pardoel, Schoenmakers, Visser en Ver­wijlen.

De rest van het peloton scheen last van een „beest" te hebben. Ab van Egmond, Niesten, Willemsen, Van den Boogaard had­den zich rustig in de trein gezet, maar voelden zich geenszins op hun gemak toen de grote kopgroep zich steeds verder ver­wijderde. Vijftig kilometer na de start was de slag al gevallen. De kopgroep bestond bijna uitsluitend uit Beneden-Moer­dijkers, die de gasten van boven de rivieren toch te slim af waren. Alleen de Rotterdammer Breure was op zijn qui vive ge­weest. En de Oosterlingen Boom en Dieperink, die ook de weg naar het Zuiden blijken gevonden te hebben, hadden zich evenmin laten verrassen.

Op de lange weg door de bossen van Someren naar Heeze trachtte Van den Boogaard zijn fout nog te herstellen, doch hij bood een springplank aan Van Egmond, Niesten, Willemsen nen Van der Meulen. In hoog tempo begon dit vijftal het gat te dichten, dat al anderhalve minuut groot was.

Leen van der Meulen viel het eerst weg, daarna volgde de initiatiefnemer Van den Boogaard, die gezelschap kreeg van Bruckers, terugkerend uit de kopgroep. Met drie man naderde men de koplopers. Toch zou het 20 kilometer duren voor men de laatste paar honderd meter overbrugd had. De Hagenaar Van Egmond en Niesten moesten het hier zonder de hulp van Willemsen stellen, die blij was in de wielen te kunnen blijven. Pas na dertig kilometer jagen, toen de karavaan voor de derde keer Sluis XI passeerde, voegden zich de jagers bij de kop­lopers.

Vanaf dit moment tot 20 kilometer voor de finish heerste er practisch wapenstilstand. Voor het peloton behoefde de kop­groep zich niet meer beducht te maken: het was in vele jam­merlijk verslagen groepen uit elkaar gevallen. Wel had Van de Ven even naar de krachtsverhoudingen getast, waarop Van Egmond heftig reageerde. Het zag er naar uit, dat de Hagenaar de gehele troep onder controle wilde houden. Toen men voor de laatste keer door Someren kwam, trok Verwijlen opnieuw zijn demarrage, zodat zijn langs de weg geschaarde supporters hem hevig aanmoedigden. Boom demarreerde daarna, waarop Coen Niesten uit zijn schulp kroop. De rollen schenen goed verdeeld te zijn. Te goed. De kopgroep voelde zich onbehaaglijk. In de -straten van Geldrop liet men -Boom wegjumpen. Uit een schermutseling tussen Steuten, Van de Ven en Van Egmond kwam de Vlijmenaar als overwinnaar te voorschijn. Op de brede betonbaan naar Mierlo ondernam hij een solo, nadat Boom gecapituleerd had.

Niesten en Van Egmond vergisten zich in zijn uithoudings­vermogen. Het peloton hield de vluchteling nog in zijn greep tot anderhalve kilometer voor de finish. Toen Van Egmond en Niesten bleven weigeren de sprong te maken zette zich de kopgroep recht om toebereidselen voor de eindspurt te maken. De geestdriftige Van de Ven kwam met 27 seconden voor­sprong als winnaar over de finish. De spurt van de kopgroep won Piet van As voor Van Egmond en Niesten. In de eindspurt deed zich nog een valpartij voor, die geen ernstige gevolgen had.BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs en Onafhankelijken: 1. H. v. d. Ven, Vlijmen, 152 km in 3.34.10; 2. op 27 sec. P. van As, Roosendaal; 3. Van Egmond, Den Haag; 4. Niesten, Beverwijk; 5. Breure, Rotterdam; 6. Verwijlen, Someren; 7. Steuten, Weert; 8. Zilverberg, Goirle; 9. Visser, Eindhoven; 10. Boom, Markelo; 11. Corstjens, Budel; 12. Dieperink, Barchem; 13. Pardoel, Hedel; 14. Schoenmakers, Eindhoven; 15. Wayboer, Helmond (gevallen), 16. Willemsen, Nuth; 17. op 7,20 Janssen, Siebengewald; 18. Van Engeland, Schijndel; 19. Van Pelt, Eind­hoven; 20. Roks, Bosschenhoofd.

 

KOEWACHT (5 mei).1958

HENK NIJDAM GLORIEERT IN KOEWACHT.

Henk Nijdam die de laatste tijd school loopt in de Zeeuwse en Vlaamse wedstrijden greep in Koewacht zijn eerste Zeeuwse zege. Met ruime voorsprong ging de Noordeling door de finish.

Amateurs: 1. H. Nijdam, Eelderwolde, 100 km in 2 uur 18 min., 2. Idema, 3. v. Straten, 4. J. Suykerbuyk, 5. H. v. d. Kloot, 6. P. v. Hees, Schoen, Tel, Klardi.

 

KONINGSBOSCH (8 juni).1958

De organisatie van de Ronde van Koningsbosch was tot in de puntjes verzorgd, bet deelnemersveld zat goed in elkaar en toch was er zeer weinig publiek. Willemsen en Nysten gooiden het eerst de knuppel in het hoenderhok, waarna Van de Berg en vervolgens Harry Ehlen en Kohlen zich met de verdere ont­wikkeling gingen bemoeien. Een duel Nol Ehlen-Jan Willem­sen maakte de wedstrijd interessant, dit duo nam het heft in handen en stevende gezamenlijk verder. Uiteindelijk kon Ehlen zich van zijn maat ontdoen.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Nol Ehlen (Broeksittard), 100 km in 2.45.4, 2de J. Willemsen (Nuth) op 57 sec., 3de E. Beckers (Nieuwenhagen) op 1,14 min., 4de H. Kisters (Heer­lerheide) z.t., 5de P. Kohlen (Heerlen) op 1,47 min., 6de H. Nysten (Beek) z.t., 7de H. Breukers (Nederweert) z.t., 8ste H. Ehlen (Sittard) op 2,18 min., 9de A. Hart (Eng.) z.t., 10de A. Janssen (Siebengewald) op 2.,48 min., 11de G. Lauvenberg (Schaesberg) z.t.

Nieuwelingen: 1. Simons (Hoensbroek), 50 km in 1.2'2.25, 2de Wolfhagen (Brunssum), 3de Scheffer (Nieuwenhagen), 4de Deenen (Oploo), 5de Jans (Cuyck).

 

KORTENHOEF (28 juni).1958

JOOP VAN DE PUTTEN WINT DE RONDE VAN KORTENHOEF

In het gastvrije Kortenhoef behaalde Joop van de Putten, dank zij zijn nog altijd scherpe sprint een beste overwinning. In een spannend slotduel bleef de Hagenaar zijn rivalen Loek Vaars en Joop Wuurman met een lengte de baas.

De Gooise wielerclub „De Adelaar" organiseerde dit wieler­festijn voor de derde maal in successie en mocht zich opnieuw verheugen in een flinke belangstelling. De amateurkoers was rijk aan demarrages en spannend voor het publiek.

Al na enkele ronden kozen Van Asch, Helsloot, Keuker, Van Tol en Wuurman het hazenpad. De Utrechtse kampioen Jan Rademakers sprong er alleen tussen uit. Toen kort daarna Van Wetten en Van de Putten dit voorbeeld volgden, scheen de strijd gespeeld. Maar na 31 ronden moesten de wakkere kop­mannen zich toch gewonnen geven tegen het jagende peloton. Het rondebord stond nog op 30 toen de beslissende fase aan­brak. Er kwamen vier koplopers, v. d. Bos, Beverwijk; M. Snijder, Halfweg; C. Vaars, Haarlem en J. Koolhof, Amsterdam. Geen kopgroep van mannen met naam, maar wet een kopgroep van mannen met de daad. Want dit kwartet zette er zo'n hels tempo in dat het peloton hen binnen korte tijd niet meer zag. Dat was het sein voor Joop Wuurman en Joop van de Putten, die in een verwoede achtervolging er toch nog in slaagden aansluiting te krijgen. Opmerkelijk was daarbij dat het merendeel der fraaie premies gewonnen werd door de Beverwijker v. d. Bos,, die sprintersallures vertoonde.

In de slotfase wipten ook Van Asch, Sluis, Van Weeren en Jan Ottenbros uit het peloton, van wie Van Asch later weer terug viel. De strijd was daarna gestreden. Joop van de Putten, die zich bij de premies afzijdig had gehouden, liet zien dat hij over een bliksemsprint beschikt. Geen van zijn vijf rivalen kon zijn machtige spurt beantwoorden. Hij won fraai, daarbij .

Vaars, Wuurman, Snijder, v. d. Bos en Koolhof in deze volg­orde achter zich latend.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. J. v. d. Putten, Den Haag, 100 km in 2 uur 39 min. 18 sec.; 2. C. Vaars, Haarlem; 3. J. Wuurman, Amster­dam; 4. M. Snijder, Halfweg; 5. A. v. d. Bos, Beverwijk; 6. J. Koolhof, Amsterdam; 7. A. Sluis, Badhoevedorp; 8. J. Otten­bros, Alkmaar; 9. H. v. Weeren, Haarlem; 10. G. Nijkamp, Zwolle; 11. F. Balvert, Amsterdam; 12. T. v. Tol, Naarden.

De nieuwelingen reden een aardige koers, maar zoals steeds kwam er ook nu geen geslaagde ontsnapping. Jansen uit Noordwijkerhout was in de sprint de rapste en klopte Redeker en Van de Burgt.

Nieuwelingen: 1. W. Jansen, Noordwijkerhout; 2. R. Redeker, Amsterdam; 3. A. v. d. Burgt, Soest; 4. J. Boog, Laren; 5. C. Rutgers, Naarden; 6. E. Balk, Badhoevedorp; 7. M. Samson, Uithoorn; 8. J. Verheul, Weesperkarspel; 9. J. Hopman, Egmond aan de Hoef; 10. H. Visser, Huizen.

 

KROMMENIE (27 mei).1958

Amateurs: 1. Jan Ottenbros, 2. F. Keuker, 3. Joop Hoopman,

Nieuwelingen: 1. Joop Cuvelier, 2. Rob van Smirren, 3. A. de Groot,

 

KRUININGEN (28 juni).1958

VAN ZILVERBERG WINT JUBILEUMRONDE VAN KRUININGEN.

Het was voor -de jubilerende ,Rentoc" jammer dat in haar twintigste Ronde van Kruiningen slechts 31 amateurs aan de start verschenen en enkele Zeeuwse cracks als gevolg van hun deelname in de Ronde van Limburg verstek moesten laten gaan. Met namen van Pellenaars en Middelkamp op de lange uitslagenlijst doorheen de jaren had dit jubileum een specta­kel kunnen en moeten zijn.

De aanwezige renners hebben niettemin toch een aantrekke­lijke wedstrijd voorgeschoteld. Reeds in de eerste ronden liep Enthoven op zijn eentje weg, en zorgde voor de nodige schermutselingen, die vanzelfsprekend in dit vroege stadium slechts tot resultaat konden hebben dat het ganse veld op­nieuw vereend bij elkaar kwam.

Na 25 van de 55 ronden beproefde ook Van der Burg een soort­gelijk avontuur als Enthoven. Hij wist zich 4 ronden staande te houden, maar moest zich dan het gezelschap laten welge­vallen van Zilverberg, Nooten en Biemans. Inmiddels waren achter het voornoemde trio ook Van As en Sandbergen uit het peloton ontsnapt, op weg naar de koplopers die dan 45 secon­den vooruit lagen. Biemans, die in dit koersbeeld -de grote man was, moest van fiets verwisselen, kon aanvankelijk zwevend blijven tussen kopgroep en grote peloton, maar moest tenslotte het hoofd buigen voor de achtervolgende overmacht.

Na dit intermezzo zou alles toch nog eens hergegroepeerd wor­den en niet voor 16 ronden voor het einde kon zich een kop­groep van 11 renners definitief afscheiden, waaruit Zilverberg tenslotte nog alleen wegsprong voor een veilige voorsprong van 1 minuut. De oude rot Piet van As won op geroutineerde wijze de massasprint van de kopgroep.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. H. Zilverberg, Goirle, 110 km in 2.51.31; 2. P. v. As, Roosendaal, op 1 min.; 3. L. v. d. Ven, Vlijmen; 4. A. Biemans, Ulverhout; 5. C. Keepers, Roosendaal; 6. A. Reekers, Nieuw Vennep; 7. D. Enthoven, Amsterdam; 8. C. Raas, 's-Heeren­hook; 9. J. v. Espen, Axel; 10. P. Goorden, Nispen; 11. L. Sand­bergen, Zevenbergen; 12. J. Nooten, Oosterhout; 13. B. Solaro, Den Bosch; 14. J. Anraad, Oud Gastel, op ,1 ronde; 15. P. v. d. Burg, Bleyswijk; 16. J. Duinkerke, Borssele; 17. L. Pardoel, Hedel; 18. A. v. Hout, St. M. Gestel; 19. W. Bos, Den Haag; 20. P. de Poyen, Breda.

 

KWADENDAMME (18 mei).1958

VAN DER SMIRREN WAS COR DE SCHIPPER IN KWADENDAMME TE SNEL AF.

Gesteund door een harde, stormachtige wind schotelde het sterke deelnemersveld publiek en organisatoren een boeiende wedstrijd voor, waardig voor een eerste lustrumronde, welke op zichzelf goed werd georganiseerd.

Voor vele supporters en niet in het minst voor de renners zelf was het echter een teleurstelling dat jonge debuterende ren­ners na dubbeling al vroeg uit de koers werden genomen, ter­wijl het parcours toch groot en overzichtelijk genoeg was om hen zonder moeilijkheden voor de anderen te klasseren.

In afwijking van de gewoonte werd de uitslag niet door de speakers bekend gemaakt, zodat het vrij talrijke publiek in onwetendheid naar huis ging en de pers onnodig tijdverlies werd bezorgd.

Evenals in de Molentour van Lewedorp trad de wedstrijd al vroeg in een beslissend stadium toen een groep met Capelle, De Jong en de Zeeuwen De Schipper, Boonman, Van Over­beeke en Van Hoeve het hazenpad koos. De voorsprong groeide snel toen de Zeeuw Bertus Wieles het grote peloton regelde en Schuling achterin bet peloton bengelde. De eerste achterbiijver Kaljouw herstelde zich prima en kon later veel van zijn ach­terstand goed maken. Schrauwen en Deegens sprongen vervolgens naar de koplo­pers, hetgeen het peloton tenslotte dan deed ontwaken en de grote groep op de vluchters bracht. In dit stadium kwam Paul Raas uit 's-Heerenhoek ernstig te vallen.

Cor de Schipper, die zeer sterk reed, gaf de groep echter geen rust en sprong onmiddellijk weer alleen weg, nu voor goed. Dra had hij 200 meter te pakken en Westdorp en v. d. Vijver gedubbeld. Deegens en Overbeeke regelden het tempo van het peloton. Toen Hermes en Schuling zich aan de massa dachten te ontrekken was het Simon van Hoeve die hen tot de orde riep. Even later was het toch nog v. d. Smirren die onweer­staanbaar de opmars naar de eenzaam vooruitrijdende De Schipper begon. Charite trachtte dit voorbeeld te volgen, maar kreeg geen kans. Het verband in de groep was nu voorgoed verbroken en in de slag die nu geleverd werd raakte het als een lange sliert over het parcours verspreid.

Met nog 11 ronden voor de boeg had de leidende De Schipper de eerste groep achterblijvers met Driesijk, Feleus, enz. to pak­ken. Wellicht bleef hij te lang in deze groep hangen, want v. d. Smirren, die de groep in de rug keek, voelde zijn kans en had De Schipper 6 ronden later te pakken. Gezamenlijk gingen De Schipper en v. d. Smirren de laatste ronden in, waarbij De Schipper, die vanaf het grille begin had gedomi­neerd, zich kennelijk spaarde. Het peloton dat inmiddels dicht genaderd was kon hen echter toch niet meer bereiken en de met spanning tegemoet geziene eindsprint van het leidende duo eindigde ten slotte in een overtuigende zege voor v. d. Smirren voor De Schipper, die geen strijd meer leverde, maar die de eer toekomt van de grote koersanimator te zijn ge­weest. Bram v. Overbeeke was de snelste van de groep.

Nieuwelingen: 1. R. v. d. Smirren, Amsterdam, 65 km in 1 uur 31 min.; 2. C. de Schipper, Kapelle, z.t.; 3. A. v. Overbeeke, Souburg, op 1 min.; 4. W. Schuling, Den Haag, z.t., 5. J. Mesters, Den Haag, z.t.; 6. J. Verburg, Kortgene, z.t.;' 7. G. Deegens, Middelburg, z.t.; 8. P. Hermes, Berkel (Z.H.), z.t; 9. S. v. Hoeve, Goes, z.t.; 10. F. Schrauwen, Ossendrecht; 11. B. Wieles, Terneuzen, z.t.; 12. Th. Buermans, Roosendaal, z.t.; 13. F. Boonman, 's-Hee­renhoek, z.,t.; 14. H. de Jong, Delft; 15. W. Kerkhof, Rotterdam.

 

LANDSMEER (3 augustus).1958

MICK SNIJDER IN LANDSMEER EEN STERK WINNAAR.

De Halfwegse coureur Mick Snijder heeft op overtuigende wijze de Ronde van Landsmeer gewonnen. Met 24 seconden voorsprong op een groepje van acht renners finishte hij als duidelijke winnaar, de 100 km in 2 uur 40 min. 18 sec. De acht renners, die na hem aan de eindstreep arriveerden, vormden het overschot van het peloton, dat zich niet op een ronde had willen laten rijden. Van die acht was Rinus Janissen (Amster­dam) de snelste, 3e de Zaandammer F. Tel, 4e P. van Dijk, Wor­merveer, 5e C. Lute, Castricum, 6e F. Balvert, Amsterdam, 7e de Amsterdammer Jan Legrand, 8e zijn stadgenoot Wim van Smirren en 9e de Zaandammer Cor Elswijk, Barbiers, die als tiende arriveerde, had een ronde achterstand. In de adspiran­tenronde over 27 km was opnieuw de Sassenheimer B. Zoet de snelste. Hij noteerde 33 min. 28 sec. en hield Kl. Smit, Wormer­veer (tweede) en H. Schouten, Badhoevedorp (derde) achter zich.

 

LANGEZWAAG (7 september).1958

Amateurs: 1. Henk Hoekstra, 2. Piet Schreur, 3. H. Zwaagstra,

 

LEENDE (7 maart).1958

Amateurs: 1. Wim van Smirren, 2. van Dijk, 3. Willie van de Made,

Nieuwelingen: 1. Adrie Damo, 2. Brabander, 3. W. Verhees,

 

LEERMENS (19 juli).1958

BEN LOHUIS WON BOEIENDE, BLOEDHETE, RONDE VAN LEERMENS.

Beslissing viel reeds in bet begin van de wedstrijd.

Rondom de jaarlijkse kermis, werd Zaterdagmiddag in het prachtig Terp-dorpje Leermens, een zeer levendige wieler­ronde verreden, welke zich kenmerkte door talrijke heftige demarrages -en langdurige jachten.

Toen burgemeester Teenstra, een veld van 60 renners weg­vlagde, nam v. Stralen (Blokker) direct een 100-tal meters, maar de tanige Zaandammer Frans Tel, vond dit kennelijk nog wat aan de vroege kant en haalde hem vlot terug. De Enschedeers Dokter en v. Harsselaar probeerden het enige ronden later maar zij bereikten dat het peloton zich in een lang lint rekte.

Na 25 km bracht een felle demarrage van de Amsterdammer Cor Zutt tekening in de strijd; hij kreeg, zijn pedalen ranselend, een 200 meter voorsprong en toen de altijd attente Ben Lohuis uit Delden en de Noordeling Luining ook weg konden komen, bleek dit trio sterk genoeg om een voorsprong op te bouwen van een halve ronde.

Deze bij verrassing geplaatste uitlooppoging werd een ware slachting voor het peloton. De ene demarrage na de andere werd uit het peloton ondernomen. Steinbach, Tel. Dokter, Kuut probeerden het om beurten, maar toen de sterke Westgraft­dijker Klaas de Groot doorging na een premiesprint, gelukte het hem voorlopig alleen.

De kopgroep van 3 man maalde intussen hun km in prima samenwerking weg en keken het peloton al spoedig in de rug. Frits Bos gaf zich echter niet gewonnen en gooide zich in het spoor van De Groot. Hij kon echter niet verhinderen dat de sterke Henk Hoekstra (Ureterp) en de strijdlustige Westerhof (Dedemsvaart) en Steinbach (Kampen) aanhaakten en mee­gingen.

Met nog 30 km voor de wielen, streken de 3 vluchters Lohuis, Zutt, Luining op het peloton neer en hadden hun solo-ren voltooid.

Rust werd er niet gegeven, want weldra sprongen Zutt en Lohuis nogmaals weg, waarbij zij gezelschap kregen van de Zaandammers Tel en Schoen en de Wieringer Kuut.

De fel brandende zon kreeg nu vat op de ruggen van de jach­tende renners en gaf de ronde het karakter van een afval­wedstrijd, alleen de sterksten bleven nu nog overeind. Toen Warta, Schreuder, Schreur, Nieuwold en v. Stralen na 70 km wegsprongen, viel het grote peloton in 4 stukken.

Luining, welke zijn ronde voorsprong te niet zag gaan stapte leeggereden af.

Het vijftal Lohuis, Zutt, Tel, Schoen en Kuut, zette nu fel door en voegde zich met het groepje Frits Bos. Met deze her­groepering was de wedstrijd met nog 3 ronden te rijden prac­tisch beslist. Het peloton miste de klasse om de gezamenlijke krachten te bundelen en waaierde als los zand uit elkaar.

De eindsprint werd door de dolgelukkige Lohuis gewonnen. Terwijl de onvermoeide Westerhof, in een niet smetteloze eind­sprint van het tweede groepje won.

Slechts 23 renners reden deze door bet V.V.V. Leermens en de Noordelijke Wieler Vereniging prima georganiseerde ronde uit.

Amateurs: 1. Ben Lohuis, Delden, 87 km in 2 uur 26 min. 3'5 sec.; 2. C. Zutt, Amsterdam; 3. op 1 ronde H. Westerhof, Dedemsvaart; 4. F. Tel, Zaandam; 5. H, Hoekstra, Ureterp; 6. J. Schoen, Zaandam; 7. K. de Groot, West Graftdijk; 8. J. Kuut, Wieringen; 9. Schreur, Wolvega; 10. R. Steinbach, Kam­pen; 11. F. Bos, Nieuw Buinen; 12. J. Rinsma, Bartlehiem; 13. H. Niewold, Veendam; 14. E. Warta, Groningen; 15. J. Franke, Groningen; 16. J. Mensink, Enschede; 17. J. v. Stralen, Blokker; 18. A. Roele, De Rijp; 19. H. Meijer, Groningen; 20. J.. Tebbens, Groningen.

Bij de adspiranten, die 25 km moesten afleggen won G. Scheu­neman op overtuigende wijze de sprint van bet peloton.

Adspiranten: 1. G. Scheuneman, Nw. Pekela, 25 km in 41 min. 16 sec.; 2. J. Kamphuis, Hoogkerk; 3. H. Klein, Barnflair; 4. P. Bos, Hoogkerk; 5. G. Hagels, Groningen; 6. F. Drenth, Stadskanaal.

 

LEEUWARDEN (17 juni).1958

HARRY MOOLENIJZER VOOR DE DERDE ACHTEREENVOLGENDE

        MAAL OVERWINNAAR IN DE RONDE VAN LEEUWARDEN.

De „Ronde van Nederland", die traditioneel ook dit jaar Leeuwarden als etappe-eindpunt had, bracht de niet talrijke bezoekers op het Zaailandparcours een overwinning en de oranjetrui voor Peter Post.

Zoals gewoonlijk was de belangstelling van de Friese bevol­king langs de route weer enorm, in Leeuwarden stonden de mensen weer rijen dik langs de straten.

Voor de organisatoren was het echter jammer dat op deze avond de voetbalwedstrijd Engeland-Rusland voor de televi­sie werd uitgezonden, zodat de na aankomst der beroepsren­ners gehouden „Ronde van Leeuwarden" over 80 km zeer wei­nig publiek trok.

Toch is dit een der mooiste wedstrijden geweest die tot nog toe op dit parcours werd verreden en vooral Harry Moolen­ijzer en Ab van Egmond hebben hiertoe hun steentje bijge­dragen. Zij presteerden het om maar liefst 2 ronden uit te lopen op het toch lang niet zwakke veld van 50 renners die door -de burgemeester van Leeuwarden, de heer A. A. M. v. d. Meulen, werden weggeschoten.

Al direct na de start werd er zeer snel gereden. De Friesche nieuweling en hope H. Hoekstra uit Ureterp was de eerste die de ruimte in trok. Rondenlang draaide hij voor het pelo­ton uit, doch werd ingelopen toen Ab van Egmond zich er mee ging bemoeien. Deze renner ging meteen door in gezel­schap van H. Moolenijzer, Breure, Boom en Jongstra. In een der bochten kwam Jongstra te vallen -en moest de strijd sta­ken. Boom kon het tempo van de andere drie niet volgen en moest lossen. Regelmatig vergrootten de drie renners hun voorsprong en nog voor half course hadden zij het peloton gedubbeld. Na een tiental ronden gingen v. Egmond en Moo­lenijzer opnieuw op avontuur uit. Om beurten kop nemend, draaiden zij hun rondjes en al gauw hadden zij de overigen op 2 ronden gezet. Verschillende malen hebben beiden afzon­derlijk getracht om opnieuw weg te komen, maar zij lieten elkaar niet meer los en zo moest de eindsprint de beslissing brengen. In een lange en zeer opwindende spurt werd Van Egmond door Moolenijzer op de streep naar de 2e plaats ver­wezen. Op een ronde volgde Breure en op 2 ronden het over­gebleven veld renners van 25 man, waarvan Wierda uit Hee­renveen de sprint won.BRON: A.TERPSTRA

Amateurs: 1. H. Moolenijzer, Amsterdam; 2. A. v. Egmond, Den Haag; 3. Breure, Rotterdam; 4. M. Wierda, Heerenveen; 5. F. Mik, Nwe Pekela, 6. F. Tel, Zaandam; 7. Lohuis, Delden; 8. P. Schreur, Wolvega, 9. E. Warta, Groningen; 10. C. v. Leeuwen, Gouda, 11. J. Kuut, Wieringen; 12. J. Ottenbros, . Alkmaar.

 

LEPELSTRAAT (2 augustus).1958

Amateurs: 1. Anton Boeren, 2. Jos Aanraad, 3. Piet van Hees,

 

LEWEDORP (15 mei).1958

RENTMEESTER OVERTROEFDE JAN GROOT

De tweede Molentour van Lewedorp eindigde in een magni­fiek sprintduel van Piet Rentmeester en Jan Groot, waarin een vrij uitgebreide kopgroep figureerde.

Een kilometer voor de finish was deze kopgroep in gesloten formatie komen opzetten met Rentmeester aan de kop. Toen de laatste het tempo opvoerde dachten velen dat hij zijn kansen vernietigde en de sprint aantrok voor Jan Groot, die dan ook in de laatste bocht snel naar voren kwam en op 100 meter voor de finish enkele lengten voor lag. Rentmeester, die de lastige aankomst ter plaatse kent, had echter getimed en vanuit derde positie demarreerde hij voor een beslissende tegen­aanval, die hem met anderhalve lengte voorsprong op Groot over de finish voerde.

De basis voor Rentmeesters zege was al vroeg gelegd, want in de tweede ronde, na 6 km, viel na initiatieven van Groot en Rentmeester het veld al in tweeen. Voor de kanshebbers Wout Verhoeven, Kees Raas, Duinkerke, Van Glerum e.a. kwam deze slag volkomen onverwacht. Na enkele kilometers was de kloof al onoverbrugbaar. Kees Raas uit 's-Heerenhoek, die bij de amateurs goed acclimatiseert, moest zich na een moedige poging in de volggroep laten terugzakken.

De twaalf vluchters reden in een gestrekt tempo een gemak­kelijke koers en in het wedstrijdbeeld kwam daardoor eerst halfcourse een wijziging toen door demarrages van Rentmees­ter en de goed rijdende Giesen, bet groepje Goorden, Van Geel, Van Selm, Keepers en v. d. Kloot werd afgeschud. Over het parcours lagen nu drie groepen verspreid.

Twaalf kilometer voor bet einde zorgden achtervolgers Bram Heeren en Piet van Hees voor een climax door hun poging om door een solovlucht de wedstrijd in hun voordeel te beslissen. Beiden faalden en de wedstrijd eindigde dan ook in het hier­voor beschreven sprintduel van Rentmeester-Groot.

Amateurs: 1. Piet Rentmeester, Yerseke, 100 km in 2 uur 40 min. 30 sec.; 2. J. Groot, Beverwijk, z.t.; 3. P. v. Hees, Hoogerheide, z.t.; 4. Jos Heeren, Roosendaal, onder protest; 5. A. Heeren, St. Willebrord; 6. H. Giesen, Rotterdam; 7. A. Roks, Bossen­hoofd; 8. P. Goorden, Nispen, op 2 min.; 9. J. v. Geel, Lepel­straat, z.t.; 10. A. v. Selm, Den Haag, z.t.; 11. C. Keepers, Roo­sendaal, z.t.; 12. H. v. d. Kloot, Osisendrecht, z.t.; 13. H. v. Glerum, St. Willebrord, op 5 min.; 14. C. Raas, 's-Heerenhoek, z.t.; 15. F. Tel, Zaandam, z.t.; 16. F. Stevens, Dussen, z.t.; 17. G. v. d. Ree, Willemstad, z.t.; 18. M. Dominicus, Nieuwdorp, z.t.; 19. J. Konings, Rucfen, op 1 ronde; 20. W. Verhoeven, Rotter­dam, z.t.; 21. W. Kuystermans, Bossenhoofd; 22. A. Roks, Standaardbuiten, op 2 ronden.

 

LIEMPDE (31 augustus).1958

Amateurs: 1. Maarten Breure, 2. Bert Boom, 3. Theo Rutten,

Nieuwelingen: 1. Jo van de Griendt, 2. Willems, 3. L. Verstappen,

 

LISSE (30 april).1958

FRAAIE ZEGE VAN HANS VAN DUIN IN HET CRITERIUM VAN LISSE.

Het Criterium van Lisse, dat op Koninginnedag zo langzamer­hand een vaste traditie begint te worden in de bollenstreek en waarvoor ook nu weer flinke belangstelling bestond, is op fraaie wijze gewonnen door Hans van Duin uit IJmuiden. Met anderhalve lengte voorsprong op streekfavoriet Arie van Hou­welingen uit Sassenheim, de enige,die hem nog van deze triomf had kunnen weerhouden, snelde Van Duin als winnaar over de streep.

Van de zes Engelse deelnemers, die in dit Criterium van start gingen, was alleen Mickey Bowen bij machte om een rol van betekenis te spelen. Toen er dan ook na 42 km koers door Jan van Wetten, Van Houwelingen en Van Duin wat steviger op de pedalen werd getrapt en er zich meerdere renners - onder wie Van Dijk, Plasmeyer, Faas en de pittige Riethoven - los­rukten uit het peloton, was ook Bowen erbij. Van Duin en Van Houwelingen wensten echter geen enkel risico te nomen - de Brit had bij enkele premiesprints al getoond dat hij bij­zonder rap is - en sloegen nogmaals op de vlucht. Een val­partij, waarvan Bowen en Plasmeyer het slachtoffer werden, maakte de ontreddering van het oorspronkelijke kopgroepje volledig. Faas en Jan van Wetten werden weer door het pelo­ton opgeslokt, terwijl Van Dijk en Riethoven zich in derde en vierde positie konden handhaven.

Van Houwelingen en Van Duin - die hun aanval 11 km voor de finish hadden ingezet - werden niet meer bedreigd. Zij liepen steeds verder uit. In het beslissende sprintje tussen hen trok Van Duin tot veler verrassing aan het langste eind en hij mocht uit handen van Dr. P. van Dijk “de voorzitter van de K.N.W.U.” die voor dit wielergebeuren van zijn belangstelling blijk gaf, de welverdiende bloemen in ontvangst nemen.

BRON: JAN ROOSENBOOM DE VRIES

Amateurs: 1. H. van Duin, IJmuiden, de 72 km in 1 uur 39 min. 8 sec.; 2. A. van Houwelingen, Sassenheim; 3. J. van Dijk, Lisse o.p.; 4. R. Riethoven, Leiden; 5. A. van Wetten, Noordwijkerhout; 6. C. Bijster, Haarlem; 7. W. Janssen, Noord­wijkerhaut; 8. H. van Gent, Leiden; 9. A. van 't Hof, Sassen­heim; 10. H. Oldenburg, IJmuiden.

 

MAARHEEZE (15 augustus).1958

Amateurs: 1. Cees Paymans, 2. Fons Steuten, 3. Arie JOngejan,

Nieuwelingen: 1. E. Farenhout, 2. H. van de Weijden, 3. Jan Fransen,

 

MAASDIJK (9 september).1958

MAASDIJK zag een avondwedstrijd met Joop v. d. Putten als overwinnaar. Het was een levendige koers, op een klein par­cours en snel gereden met weinig kans van slagen op een veilige voorsprong. Toch zagen, toen nog een kleine 40 rondies te draaien waren, evenals vorig jaar zeven man kans de ande­ren in de steek te laten en wel Rinus v. d. Klooster, Frans Bal­vert, Jack Mesters, Joop v. d. Putten, Jan Stolk, Leo ten Dam en de Nw-Venneper Cuvelier. De Rijswijkenaar Ten Dam was er dus ook weer bij, hoewel hij al in de eerste ronden samen met v. Egmond, Sluis en Koevermans tegen de vlakte was gegaan, maar opstond en doorzette.

Drie ronden voor tijd moest Cuvelier zijn collega's laten gaan. Hij kreeg met een enorme inzinking te kampen. Zo erg zelfs, dat hij er het loodje bij moest leggen. De Hagenaar v. d. Putten won tenslotte de spurt van deze door Westland Wil Vooruit ten bate van het Groene Kruis georganiseerde wedstrijd over ca. 90 km in de tijd van 2 uur 17 min. 10 sec.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Joop van der Putten, Den Haag; 2. J. Mesters, 3. Jan Stolk, 4. Leo Ten Dam, 5. Balvert, 6. v. d. Klooster, 7. Idema, Dordrecht; 8. Swaneveld, Dordrecht; 9. Snijder, Halfweg; 10. Tel, Zaandam; 11. Jansen, Nootdorp; 12. De Vries, Rotterdam; 13. Muilwijk, Rotterdam; 14. Van As, Roosendaal; 15. Jongejan, Rotterdam; 16. Breure, Rotterdam; 17. Bom, Kwintsheul; 18. Brinkman, Rotterdam; 19. v. d. Berg, Sliedrecht; 20. Kouwenhoven, Leidsendam.

 

MAASTRICHT (15 september).1958

IN MAASTRICHT EERSTE PRIJS VOOR GERARD KEULERS.

In het kader van hot 12 1/2-jarig bestaan - en ter gelegenheid van de Maastrichtse kermis - organiseerde de Toer- en Wie­lerclub „Maastricht" een koers voor de aangesloten profs, on­afhankelijken en amateurs. Deze race viel zeer in de smaak, mede door de vele uitlooppogingen. Weer was Jan Hugens de grote vechtjas. Steeds was hij bij de diverse pogingen om een afscheiding teweeg te brengen betrokken. Het peloton was evenwel een en al attentie, met het gevolg dat de gaten telkens gauw werden gedicht en het liedje weer opnieuw kon worden ingezet. Gerard Vergoossen reed eveneens een heel tijdje solo, ook Beckers waagde een kansje, maar tastbare resultaten ble­ven voorlopig uit. Totdat in de eindfase Jan Hugens en Gerard Keulers slaagden: dit duo trok zo fel van leer, dat de groep, ondanks een tegenaanval van Jef Lahaye en Mart van der Borgh, werd geslagen. In de spurt won Keulers, terwijl de jeugdige Beckers zich tijdig uit de voeten maakte om de derde prijs mede naar huis to nemen.

Beroepsrenenrs en Onafhankelijken en Amateurs: 1. G. Keulers, Ge­leen, 105 km in 2.28.17; 2e J. Hugens, Hoensbroek, z.t.; 3e E. Backers, Nieuwenhagen, op 22 sec.; 4e J. Vranken, Eysden, op 30 sec.; 5e G.Vergoossen, Echt; 6e J. Lahaye, Bunde; 7e M. v. d. Borgh, Koningsbosch; 8e P. Steenbakkers, Maastricht; 9e M. Nelis, Hulsberg; l0e J. Brunenberg, Weert; He Hermans, Val­kenburg; 12e J. Willemsen, Nuth; 13e A. Steuten, Weert; 14e W. Boss, Beek; 15e H. Duckers, Urmond, allen z.t. als no. 4.

 

MAASTRICHT.HEER (7 september).1958

IN HEER TROK BECKERS AAN HET LANGSTE EIND.

Beckers, Knoops en Duckers brachten in de geslaagde Ronde van Heer de wagen op gang. Toen Moonen, Van der Lee, Nelis en Willemsen aan een serieuze achtervolging begonnen, werd het veld in diverse brokken uiteen gerukt. Half koers ver­dwenen Moonen en Duckers van het toneel. Beckers en Knoops deden er nog een schepje op. In de spurt was Beckers iets rapper.

Amateurs: 1. Beckers (Nieuwenhagen), 110 km in 2 uur 43 min. 46 sec.; 2de Fr. Knoops (Koningsbosch); 3de Van der Lee (Drunen), op 1,45 min.; 4de Nelis (Hulsberg); 5de H. Ehlen (Sittard); 6de Th. Rutten (Leende); 7de Oppers (Eindhoven); -8ste H. Rutten (Leende); 9de Muilwijk (Rotterdam); lode Fr. Ramakers (Echt).

Nieuwelingen: 1. Brekelmans (Eindhoven), 60 km in 1 uur 37 min. 13 sec.; 2de Smeets (Valkenburg); 3de Soetekouw (Nijmegen); 4de Franssen (Ubachsberg); 5de Le Doux (Nieu­wenhagen); 6de Scheffer (Nieuwenhagen); 7de Meisters (Hoensbroek); 8ste Jacobs (Roermond); 9de D. Vek (Wau­bach); lode Verdonk (Hoensbroek).

 

MADE (3 augustus).1958

PIET STEENVOORDEN SCHITTEREND OP DREEF IN MADE.

De Haarlemse coureur Piet Steenvoorden heeft nog steeds heel wat in zijn mars. In de Ronde van Made, op Zondag 3 Augustus, kwam dat sterk tot uiting. Spectaculair en spannend was hier de koers, met tal van ontsnappingen. Veertien renners namen een ronde voorsprong, maar dit was nog niet genoeg. De snelle Steenvoorden wilde zijn overwinning niet in de eindsprint heb­ben. Hij wipte weer met drie metgezellen weg en won zeer ver­diend deze course, waarin Jaap Kersten op eervolle wijze de tweede plaats voor zich opeiste.

Ook hier werden de Tourrenners in de bloemetjes gezet. Zij waren op Wim van Est na, die in Den Bosch startte, volledig aanwezig en reden met Klaas Buchly hun traditioneel gewor­den ereronde. Ruim 10.000 toeschouwers waren hiervan ge­tuige, een bewijs dat er weer groei en bloei in onze sport is. Wielerclub „De Pedaalridders" zag dit alles met welgevallen aan.

Nauwelijks was er gestart of Piet de Jongh ontsnapte met het grote mes er op. Oersnel reed hij de eerste ronden, maar de Madese locomotief moest toch gezelschap duchten van Ab Gel­dermans en Piet Steenvoorden. Jammer was het dat Gelder­mans de slag moest missen nadat hij lek reed. Steenvoorden De Jongh joegen door, maar het tweetal kreeg gezelschap van Michel Stolker, Leo van der Pluym, Jan Hijzelendoorn, Wies van Dongen, Jaap Kersten en Gijs Pauw. Met acht man op kop snelde men verder. Wuyts werd hopeloos naar achteren gewor­pen door een lekke tube en intussen maakten weer zes renners zich los. Adri Voorting, Geurt Pos, Piet van Est, Bram van der Sluys, Jan Groot en de Belg Rene Mertens wilden ook een ronde nemen. Dit zou eerst de genoemde acht kopmannen ge­lukken en daarna werd, dit staaltje ook door het latere zestal verwezenlijkt. Toen was de strijd nog niet gestreden. Van der Pluym, Bruggenkamp en Westdorp ontketenden een nieuwe jacht, maar vooral door Piet de Jongh werd dit verijdeld.

Met nog 30 ronden te rijden begon toen Piet Steenvoorden aan een overwinning te denken. Hij ontsnapte wederom en trok Piet Maas, Schalk Verhoef en Piet de Bruin mee. Het was de beslissende slag die de grote favorieten kennelijk hadden on­derschat, want de schitterend op dreef zijnde Steenvoorden spoorde zijn makkers Verhoef, De Bruin en Maas aan en toen was het pleit beslecht. Frits Rabe en Anton van der Steyn, de plaatselijke favoriet, reden lek, terwijl in de slotfase Adri van Steenselen met Jaap Kersten en Tony Bergmans weer een gat sloegen. Bergmans loste uit dit groepje, maar de Tourman Jaap Kersten handhaafde zijn tweede plaats. De snelle Belg Rene Mertens stelde toen de derde plaats veilig voor Adri Voorting, die een succesvol weekeinde had en Jan Hijzelendoorn, die op de weg maar al te best uit de voeten kan.BRON: HANS VAN DE KAMP

Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. Piet Steenvoorden, 125 km in 2 uur 54 min. 8 sec.; 2. Jaap Kersten; 3. Rene Mertens; 4. Adri Voorting; 5. Jan Hijzelendoorn; 6. Michel Stolker; 7. Leo van der Pluym; 8. Piet van Est; 9. Piet de Jongh; 10. Bram van der Sluys; 11. Wies van Dongen; 12. Geurt Pos; 13. Jan Groot; 14. Gijs Pauw; 15. Schalk Verhoef; 16. Piet Maas; 17. Piet de Bruin; 18. Adri van Steenselen; 19. Cees Paymans; 20. Frans Mahn. Nieuwelingen: 1. A. van Haren (Puttershoek), 60 km in 1 uur 32 min. 7 sec.; 2. H. Vergouwen (Sprundel); 3. Schrauwen (Wa­genberg); 4. A. Frijters (Fijnaart); 5. R. Riethoven (Leiden).

 

MEDEMBLIK (1 juni).1958

Amateurs: 1. Fred Tel

 

MIDDELKAMP RIT (3 augustus).1958

SIMON VAN HOEVE WINT MIDDELKAMP-RIT.

Na Harry Deegens uit Middelburg is thans ook Simon van Hoe­ve de gelederen van de Middelkamp-amateurs komen ver­sterken.

In de dezer dagen in de Wilhelminapolder verreden Middel­kamp-rit demonstreerde hij zijn ernstige plannen in deze cata­gorie door zijn voormalige collega-nieuwelingen door een machtige solorush zijn wil op te leggen. Ook hier domineerde Bertus Wieles uit Terneuzen, maar moest het thans wederom in de sprint afleggen tegen de minder fris zittende Cor de Schipper uit Kapelle.

Nieuwelingen en Adspiranten: 1. S. van Hoeve, Goes, 42 km in 1 uur 7 min.; 2. C. de Schipper, Kapelle, op 20. sec.; 3. B. Wieles, z.t., 4. F. Wissel, Terneuzen 5. Frans Verbart, Goes (1e adspirant); 6. P. Tol­hoek, Wemeldinge; 7. M. Hoogerland, Kapelle (2e adspirant); 8. A. Leunis, Amsterdam; 9. P. Raas, 's-Heerenhoek; 10. J. v. d. Weele, Goes; 11. W. Tolhoek, Yerseke.

 

MIDDELSTUM (5 juli).1958

SLIMME GERTIE WETZINGA ZEGEVIERDE IN MIDDELSTUM.

Er waren Zaterdagavond in dat prachtige Groningse plaatsje Middelstum slechts louter lachende gezichten. Geen wonder, want voor het eerst in de vier jaren had het steeds gepijpe­steeld, waardoor de belangstelling voor het feest van de flit­sende wieltjes en de kleurrijke shirts vrijwel nihil was ge­weest. Maar nu, op deze Zaterdagavond was het dan eindelijk droog en langs het feestelijk versierde parcours stonden meer dan 1500 mensen. Voor dit rustige plaatsje een ongekend groot aantal.

De slimme Gertie Wetzinga behaalde een tactische zege. Gedu­rende de gehele koers was het peloton attent genoeg geweest om geen enkele wegloper kans te geven om voorgoed weg te komen. Fre Mik had het eens geprobeerd in gezelschap van De Groot uit West Graftdijk en verder ook Fre Bos, maar in het peloton zaten de gangmakers Melle van Dekken en Gertie Wetzinga, die steeds maar weer op elke vluchteling begonnen te jagen en zo kwam er niemand weg.

Op 125 meter voor de finish lag een beslissende bocht. Dat had de tactisch rijdende Groninger Wetzinga maar al te goed in de gaten. Hij zorgde er voor, dat hij in de laatste ronde als eerste uit deze bocht kwam en hoewel het peloton fel terug vocht en Melle van Dekken zelfs nog een bedreiging vormde, slaagde Gertie Wetzinga er in de Hoogkerker met een half wiel achter zich te houden.BRON: D. MONNINGH

Amateurs: 1. G. Wetzinga (Groningsn), 73 km in 1 uur 44 min. 12,5 sec.; 2. M. van Dekken (Hoogkerk), 3. G. Nijkamp (Zwolle), 4. K. de Groot (West Graftdijk), 5. F. Mik (Nieuwe Pekela), 6. E. Warta (Groningsn), 7. P. Schreur (Wolvega), 8. Th. Bredewold (Zwolle), 9. G. Steinbach (Kampen), 10. D. J. Deen (Bovenkarspel), 11. A. Luining (Nieuw Buinen), 12. D. Kooistra (Groningsn), 13. J. van Stralen (Blokker), 14. I. Wouda (Ter Apel).

 

MIDDEN-BEEMSTER (30 maart).1958

Noord-Hollandse suceessen in groots nieuwelingentournooi

PENNEKAMP won zilveren beker

De eerste stap op het pad van jubileumevenementen, dat Olympia in het jaar van haar zestigjarig bestaan organiseert, is gedaan. In de Midden-Beemster is een groots opgezet nieu­welingentournooi gehouden, waaraan niet minder den 21 ver­enigingen deelnamen en waarbij liefst 230 licentiehouders aan de start verschenen, om in drie series uit te maken, wie na de finale over 45 km de schitterende zilveren beker zou krijgen. Met een beste publieke belangstelling in het gure weer zijn deze ritten verreden en onverwacht niet gewonnen door de man, van wie men het meeste verwachtte toen de series een­maal achter de rug waren. In de eerste serie namelijk had het Italiaanse lid van „De Germaan", Guariento, een schitterende tijd van 35 minuten en 59 seconden voor zich laten afdrukken, welke tijd bijna twee minuten sneller was den de twee daarop volgende ritten, die respectievelijk door Kersbergen en Platte, beiden van „Ulysses", werden gewonnen. Guariento maakte dus in de eindstrijd de meeste aanspraken op de zilveren beker, maar toen aan het einde van de strijd over 45 kilometer (vier ronden) twee man met ongeveer een halve minuut voorsprong op de eindstreep aanstoven, was bij hen niet Guariento en zat dit jonge lid van „De Germaan" zelfs niet in de fel achter­volgende groep van acht man. De overwinning kwam nu op naam te staan van Pennekamp van de vereniging “Hoorn", die de sterke Zoon uit Laren (De Adelaar) in de spurt klopte. Opvallend was overigens het grote succes, dat de Noordhol­landse clubs boekten, want zowel in het individuele eind­klassement als in de uitslag voor de verenigingen (gewonnen door Alcmaria Victrix) kwamen alleen Noordhollandse ver­enigingen voor.BRON: JOOP REUVENCAMP

Nieuwelingen Eerste serie: 1. R. Guariento (De Germaan), 22 km in 35 min. 59 sec.; 2. G. Wesseling (De Bataaf), 3. J. van Pierre (Uithoorn), 4. J. Penne­kamp (Hoorn), 5. W. Zoon (De Adelaar).

Nieuwelingen Tweede serie: 1. H. Kersbergen (Ulysses), 22 km in 37 min. 38 sec.; 2. P. de Heer (Kennemerland), 3. J. Hopman (Alcmaria Victrix), 4. D. Harff (Ulysses), 5. P. v. d. Touw (Sparta).

Nieuwelingen Derde serie: 1. K. Platte (Ulysses), 22 km in 37 min. 36 sec.; 2. M. Paul (Sparta), 3. J. Frakking (De Adelaar), 4. J. van Vlijmen (Olym­pia), 5. K. van Bladeren (Ulysses).

Nieuwelingen Finale: 1. J. Pennekamp (Hoorn), 45 km in 1 uur 11 min. 55.4 sec.; 2. W. Zoon (De Adelaar). Op 30 sec..: 3. R. Radeker {Olympia), 4. A. Roele (Alcmaria Victrix), 5. E. Balk (De Bataaf), 6. J. Hop­man (Alcmaria Victrix), 7. P. de Heer (Kennemerland), 8. H. Schenk (D.T.S.), 9. G. Zeeman (Alcmaria Victrix, 10. B. v. d. Linden (R.K. Amsterdam).

Clubklassement:

1. Alcmaria Victrix, 16 punten; 2. De Bataaf, 18 punten; 3. Ken­hemerland, 18 punten; 4. Hoorn, 19 punten; 5. D.T.S., 23 punten.

 

MILITAIR KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (13 september).1958

GERARD VAN LITH  militair kamploen van Nederland

Ben Teunisse sneuvelde in de slotfase

Deze keer werden de militaire kampioenschappen in een voor militairen ideale omgeving verreden. Op een parcours, dat voor het grootste gedeelte over de brede startbanen van het prachtig gelegen vliegveld Deelen liep of over Schaarsbergee wegen, overhuifd door dennen- en loofbos. Gerard van Lith, afkomstig uit Gellicum, maar gelegerd in Gilze-Rijen, trok tenslotte de rood-wit-blauwe militaire kampioenstrui over de schouders. Een goede kampioen, die bij elke beslissende de­marrage present bleek te zijn en die tenslotte de snelste was in een spurt tussen zeven koplopers. Dus geen trui voor Ben Teunisse, die wel de opvallendste ofschoon geen verstandige wedstrijd reed. Hij miste het zelfvertrouwen om drie ronden voor het einde de slag in te gaan. Hij meende niets te riskeren, maar hij riskeerde juist alles.

De militaire kampioenschappen werden voor het eerst op mili­tair terrein verreden. Ten genoege van de deelnemers en van de manschappen in de kazerne. De C.I.M.S. zag dit als de ideale oplossing toen die wielerkampioen- schappen voor militairen levensvatbaarheid bleken te bezitten. De Wielerclub Arie van Vliet had dit al een paar jaar achter elkaar in het Bras-groene Woerden duidelijk aangetoond. Maar de militairen meenden, dat het rendement groter kon zijn. Dus gingen de kampioen­schappen naar de „man". Of de bedoelingen deze keer werden bereikt, wagen we te betwijfelen. De sfeer was er niet en wat daar de oorzaak van is laten we maar in het midden. We constateerden dat er wel animo voor de course bij de kijkers bestond, maar dat er weinig militairen in de Legerplaats Schaarsbergen verbleven. We constateerden dat er een aantal dienst moest doen en dat er ook nog een aantal kribben be­slapen werden. Geen belangstelling? De kribbekindjes moes­ten 's nachts met de troep naar Duitsland. Tachtig ten honderd waren er onder deze omstandigheden toch nog present.

Het heeft weinig verschil gemaakt. De deelnemers reden een frisse, levendige wedstrijd, die van het begin tot het einde spannend was.

Er waren 65 deelnemers uit allerlei legerplaatsen naar Schaarsbergen getogen, waar men goed ontvangen werd. Om een uur 's middags stelde zich het peloton voor de uitvals­poorten van de kazerne op, waar het startschot lang zou uit­blijven. Er bevonden zich nog twee straaljagers van Deelen in de lucht, die men aan de grond moest praten om de course te laten doorgaan.

Zeven minuten voor half twee was het zover. De meute schoot als een pijl uit een boog weg om 150 kilometer lang de over­winning achterna te rennen. Zij had nauwelijks de oude Kogelvangersweg onder de wielen zien verdwijnen of op de brede uitwaaierende startbanen van Deelen reed v. d. Vleuten al ver voor het peloton uit. De aanwezigheid van Ben T'eunisse, „ondanks" zijn militaire dienst de regelmatigste amateur van het lieve vaderland, bleek toch het course-verloop te zullen bepalen. Hij had concurrenten in Visser, Hermes en de snellere Sijthoff. Misschien in nog enkele anderen. Als de troep hem kwijt kon spelen, zou men van een altijd durende bedreiging verlost zijn. De vluchteling hield het natuurlijk niet. Vier man sprongen naar hem toe om steun te verlenen. Daarbij bevonden zich ook Hermes en Visser. Teunisse was toen wel genood­zaakt om een tegenaanval te ondernemen, waarbij hij even­eens de steun van vier rivalen genoot. De helft van het peloton lag de jacht te zwaar op de maag. Dertig man kwamen meteen in de bagagewagen terecht, die spoedig en voor goed afgekop­peld zou werden. De voorste helft van het peloton, geschrokken van de sterke kopgroep, draaide door tot de vluchtelingen weer in hun gezelschap verkeerden. Er waren nog geen twee ronden van vijftien kilometer afgelegd of de slag was al gevallen. Want uit het gewervel van het peloton tijdens de hergroepe­ring sprongen weer zeven man weg, die een ronde lang een betrekkelijk kleine voorsprong mochten behouden. Mochten! De sterkste man uit het veld, de Utrechter Ben Teunisse, zat zijn tijd af te wachten. In de vierde ronde kwam hij Sijthoff en Zoon tegemoet, nadat zij van een mislukte aantal waren terug­gekeerd. Voor de tweede keer zette Teunisse de stukken op het bord zoals hij dat wilde. T'waalf man kwamen aan de lei­ding. De overige deelnemers waren tot figuranten gedegra­deerd.

Coehorst, Oudskerk, Kouwenhoven, Ros, Hermes, Wester­hoven en Van Lith, de zeven vluchtelingen die de eerste krachtsontplooiing van Teunisse ongedaan hadden gemaakt, zagen zich wederom het gezelschap van Sijthoff, Zoon, Visser, Maliepaard en Teunisse opgedrongen. De Utrechter voelde zich zo onbedreigd sterk, dat hij precies halfweg course reeds de beslissing wilde forceren. Op het kazerne-terrein van Schaars­bergen demarreerde hij meer overmoedig dan doordacht. Sijt­hoff, die graag in het spoor van Teunisse bleef, trok mee weg. achtervolgd door Westerhof, een voor ons nog onbekende amateur uit het Oosten, die een uitstekende wedstrijd zou rijden. Blijkbaar kreeg Sijthoff in de gaten, dat de finish nog erg ver weg lag. Hij liet aan Westerhof de eer om Teunisse ge­zelschap te houden en keerde naar de jagers achter de kop terug.

Teunisse was wel bijzonder overmoedig deze dag. Westerhof kwam namelijk vrij spoedig in moeilijkheden te verkeren. En Teunisse dacht niet aan de dikke 65 kilometer, welke nog in het verschiet lagen, maar boorde alleen verder. Zijn voor­sprong liep vrij spoedig tot een halve minuut op. Verder kon hij niet komen. Bij het ingaan van de negende ronde was hij nog steeds binnen het bereik van de jagers, die intussen Oud­kerk, Ros, Coehorst, Zoon en Maliepaard verloren hadden. Enkelen zouden op het peloton terugvallen, dat al een achter­stand van verschillende minuten boekte.

In de afdaling van de asfalt-startbaan zette zich Westerhof op kop om het tempo van de volggroep zo hoog op te trekken, dat de Utrechter de schrik om het hart moest slaan. Zijn tempo, dat tijdens zijn solo bijna steeds boven de veertig kilometer lag, verslapte. Toen Teunisse van het zadel moest komen om de gang erin te houden, was hij al verloren. Westerhof trok de jagers genadeloos op de man, die hem drie ronden eerder geen plaats aan zijn wiel gegund had.

De overmoed van Teunisse was na deze teleurstelling vol­komen verdwenen. Ofschoon zijn physieke conditie zeker niet slechter was dan die der overigen uit de kopgroep, nam hij geen enkel initiatief meer. Daarmee was hij voor de titel al geklopt. Op papier moest hij van Sijthoff reeds verliezen.

In de laatste ronde was het voornamelijk Kouwenhoven, die met zijn demarrages de sprint van zijn concurrenten trachtte te verslijten. Hij had in zoverre succes, dat er niemand de moed kon opbrengen om op de heuveltjes, die-de finish vooraf­gingen, nog een ontsnapping te wagen.

De beslissing viel dus in een eindsprint tussen zeven gegadig­den. Gerard van Lith, die een goede, rustige wedstrijd had gereden, zonder een beslissende demarrage te missen, maar ook zonder Ben Teunisse speciaal in het oog te hebben ge­houden, bleek onverwacht, maar niet onverdiend de snelste te zijn.

Voor het erepodium werd hem de militaire kampioens-trui uit­gereikt, waarna in de cantine der manschappen de prijsuitreiking plaats vond. Kapitein Kramer had naast de officiele prij­zen nog voor extra-prijzen gezorgd, terwijl ook de Radium zich niet onbetuigd liet. Mevrouw Van den Dool, die de prijzen overhandigde, stond niet met lege handen.

Luitenant-Kolonel De Leeuw sprak dankwoorden o.a. tot het detachement der Marechaussee, dat onberispelijk voor de ver­bindingen zorgde, tot Walter van Leeuwen, die namens de Wielerclub Arie van Vliet een onberispelijke organisatie ga­randeerde en tenslotte tot Luit. Kramer.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs: 1. G. van Lith, Gilze-Rijen, 151 km in 3 uur 41 min. 28 sec.; 2. C. Visser, Ede; 3. C. Kouwenhoven, De Lier; 4. T. Sijt­hoff, Ossendrecht; 5. B. Teunisse, Soesterberg; 6. J. Hermes, Soesterberg; 7. H. Westerhof, Steenwijkerwolde; 8. op 8.01 G. Ribbelink, Alphen; 9. B. Maliepaard, Grave; 10. S. Coehorst, Grave; 11. J. v. d. Wetering, Arnhem; 12, J. Ostrom, Huis ter Heide; 13. B. Ros, Soesterberg; 14. J. Soet, Oirschot; 15. H. Arends, Gilze-Rijen; 16. H. Vereijken, Apeldoorn; 17. H. v. d. Zwet, Alkmaar; 18. G. Doek, Oirschot.

 

MUNSTERGELEEN (4 mei).1958

RONDE VAN MUNSTERGELEEN VOOR JANSSEN.

Amateurs: 1. Janssen (Siebengewald); 2. Beckers (Nieuwenhagen); 3. Kamphuis (Geleen); 4. Lauvenberg (Schaesberg); 5. Maassen (Hoensbroek); 6. Ramakers (Echt); 7. Steuten (Weert); 8. Nijsten (Beek); 9. Kohlen (Heerlenbaan); 10. Hermans (Valkenburg);

Nieuwelingen: 1. B. peters (Siebengewald); 2. B. Franssen (Ubachsberg); 3. C. Smeets (Valkenburg); 4. D. Vek (Waubach); 5. B. Scheffers (Nieuwenhagen); 6. Knoben (Beek); 7. Wolfhagen (Brunssum); 8. Janssen (Ottersum); 9. Haas (Sittard); 10. van Lin; (Velden);

 

NAALDWIJK (10 mei).1958

TRIO ROTTERDAMMERS VOORAAN IN NAALDWIJK.

Drie Rotterdammers finishten vooraan in de spurt van een 24 man tellende groep in de zesde Ronde van Naaldwijk. Van hen was Henk v. Bastelaar de snelste - na lange tijd dus weer eens een zege -, snelde Maarten Breure - voor de vierde maal een tweede prijs - na hem over de meet en maakte Manus Brinkman het Rotterdams succes compleet.

Tijd van de winnaar over 100 rondjes of 80 km 2.06.51. Vierde werd C. Kouwenhoven (Leidsendam), vijfde H. Zuidema (Den Haag) en de rest.... ex acquo! Een verre van happy end van een toch aardige koers, waarin menigeen had gepoogd weg te komen, maar waarin ook niemand enige kans van slagen had. Onder degenen, die moesten loten voor hun prijs bevonden zich o.a. Stolk, Ten Dam, Schipper, v. d. Berg, v. d. Burg, Kuit­waard, Koevermans, Verdoorn, Faber, Zandbergen, Born, Bezemer. De leidersprijs was voor Gerard v. Veldhoven.

Amateurs: 1.H. van Bastelaar (Rotterdam), 2. Maarten Breure (Rotetrdam), 3. Manus Brinkman Rotterdam, 4. C. Kouwenhoven (Leidschendam), 5. H. Zuidema (Den Haag), 6.ex acquo! Een verre van happy end van een toch aardige koers, waarin menigeen had gepoogd weg te komen, maar waarin ook niemand enige kans van slagen had. Onder degenen, die moesten loten voor hun prijs bevonden zich o.a. Stolk, Ten Dam, Schipper, v. d. Berg, v. d. Burg, Kuit­waard, Koevermans, Verdoorn, Faber, Zandbergen, Born, Bezemer

 

NEERBEK (20 juli).1958

OOK IN NEERBEEK ZEGEVIERDE RENE LOTZ.

Nauwelijks was de Ronde van Neerbeek, onafhankelijken en amateurs, op gang gebracht of Rene Lotz wipte weg. Alleen Beckers - won verleden jaar bij de nieuwelingen - ging mee, waarna dit tweetal een mooie voorsprong opbouwde. Toen twintig van de zeventig ronden waren afgelegd, hadden de leiders 45 seconden voorsprong op H. Ehlen, Knoops en Harings en twee minuten op het peloton. Lotz deed er nog een schepje op en in de 26ste ronde moest de grote groep er aan geloven. Ook de winst ten opzichte van het trio Knoops, Ehlen, Harings steeg. Harings werd afgehaakt, om vervolgens met Brunenberg, Hart, Hendriks en Moonen aan een nieuw offen­sief te beginnen. In de spurt was Lotz sneller dan Beckers, waarmede de winnaar de bloementuil deelde. BRON: GERARD SILLEN

Amateurs en Onafhankelijken: 1. R. Lotz (Stein), 105 km in 2.38.20; 2de E. Beckers (Nieuwenha­gen), z.t.; 3de Fr. Knoops (Koningsbosch), 2.39.15; Ode H. Ehlen (Sittard), z.t.; 5de H. Harings (Sibbe), 2.39.25; 6de J. Brunen­berg (Weert), z.t.; 7de H. Hendriks (Schaesberg), z.t.; 8ste G. Moonen (Heer), 2.39.49; 9de H. Hart (Eng.), z.t.; 10de op 1 ronde W. Boos (Beek), 11de J. Hermans (Valkenburg), 12de A. Ron­gen (Bunde), 13de W. Cuypers (Echt), 14de A, Janssen (Sieben­gewald), 15de J. Wuurman (Amsterdam), 16de J. Willemsen (Nuth), 17de H. Duckers (Urmond), 18de K. Boelhouwers (Bunde), 19de A. Delen (Teteringen), 20ste L. Smits (Heerlen).

Nieuwelingen: 1. K. Smeets (Valkenburg), 60 km in 1.35.47; 2de L. Wolfhagen (Brunssum), 3de J. le Doux (Nieuwenhagen), 4de J. Bastin (Voerendaal), 5de B. Peters (Siebengewald).

 

NIBBIXWOUD (18 mei).1958

JOHNNY DE VRIES DE SNELSTE IN NIBBIXWOUDE.

Zondag is de Ronde van Nibbixwoude verreden en op naam gekomen van de Amsterdammer Johnny de Vries. Na een strijd, die 2 uur 21 min. en 38 sec. duurde en die honderd kilo­meter lang vol strijd was, toonde De Vries zich sneller dan achtereenvolgens Wim Boogers (Halflweg), Jan van Smirren (Amsterdam), Arie de Groot (Burgerbrug), Rijkers (Nieuw Vennep), Balvert en Oudkerk (beiden Amsterdam).

Ook de nieuwelingen hadden hun ronde, die over 60 kilome­ters voerde. B. de Reus uit Velsen was na 1 uur 27 min. 12 sec. de eerste, die over de eindstreep snelde met het Italiaanse lid van De Germaan, Guariento, als tweede. Een verrassing dus in de eindsprint. Op de derde plaabs eindigde de Amsterdammer G. Koel.

 

NIEUW-BUINEN (14 juni).1958

Amateurs: 1. Melle van Dekken, 2. Theo de Kinkelder, 3. Henk Reinders,

Adspiranten: 1. Frans Scheuneman, 2. J. van de Berg, 3. A. Schuurman,

 

NIEUWENHAGEN (6 juli).1958

NOL EHLEN WINNAAR IN NIEUWENHAGEN.

De Ronde van Nieuwenhagen, circa 3000 toeschouwers, werd door Nol Ehlen gewonnen. De Brit Hart bleek erg strijdlustig, zodat hij hiervoor de beschikbaar gestelde prijs verwierf. Kamphuis incasseerde een hele portie pech. Na twee lekke tubes, liep in de laatste ronde een bandje van zijn velg. Hij snapte gauw een andere fiets en pikte zodoende nog de vijfde prijs binnen. Deze koers werd door vele ontsnappingspogingen gekenmerkt.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Nol Ehlen, Broeksittard, in 2 uur 30 min. 2 7 sec.; 2de Gerard Vergoossen. Echt; 3de Hub. Harings, Sibbe; 4de Frits Ramakers, Echt; 5de W. Kamphuis, Sittard; fide Harry Ehlen, Sittard; 7de Jo Roth, Waubach; 8ste J. van Eck, Schin­nen; 9de P. van Dyl, Wormerveer; lode R. Hart (Eng.); 11de E. Beckers, Nieuwenhagen; 12de L. Knops, Bocholtz; 13de W. Cuypers, Echt.

Nieumelingen: 1. J. Bastin, Voerendaal; 2. L. Wolfhagen, Brunssum; 3. M. Vek, Waubach; 4. B. Franssen, Ubachsberg; 5. J. Ledoux, Nieuwenhagen.

 

NIEUWENHAGEN (24 augustus).1958

COEN NIESTEN ZEGEVIERDE IN NIEUWENHAGEN.

In Nieuwenhagen kon het talrijke publiek van een gevarieerd koersverloop genieten. Beckers, Roth, Hugens en Willemsen brachten meteen leven in de brouwerij. Kisters en Hendriks deden de voorsprong evenwel spoedig teniet. Ehlen en Kohlen rukten voorwaarts, om na enkele ronden gezelschap te krijgen van Cuypers en Jaminon. Vervolgens werd Cuypers een tijdje alleenheerser. Alles kwam weer bijeen, waarna Hendriks en Willemsen aan de haal gingen. Nadat Hugens voor een her­groepering had gezorgd, sloegen Niesten en Roth toe. De winst steeg. Intussen liep een poging van Harings en Knops om de schade te herstellen, op niets uit. De twee kopmannen dubbel­den het laatste groepje, kregen ook het tweede peloton te pak­ken en bleven buiten schot. In de spurt kreeg Niesten de bloe­men.

BRON: GERARD SILLEN

Amateurs en Onafhankelijken:1. C. Niesten, Beverwijk; 2e J. Roth, Waubach; 3e op 1 min. G. Scholte, Geleen; 4e R. Hendriks, Schaesberg; 5e W. Kamphuis, Sittard; 6e L. Knops, Bocholtz; 7e J. Willemsen, Nuth; 8e op 1.20 min. H. Harings, Sibbe; 9e J. Nooten, Ooster­hout; l0e W. Kohlen, Heerlerbaan; lle A. Mannaert, Kromme­nie; 12e H. Kisters, Heerlerheide; 13e W. Cuypers, Echt; 14e op ,1.38 min. J. van Eck, Schinnen; 15e H. Terhaar, Waubach.

Nieuwelingen: 1. Scheffer, Nieuwenhagen, 62,5 km in 1 uur 27 min. 20 sec.; 2e op 25 sec. L. Smeets, Valkenburg; 3e J. Bastin, Voerendaal; 4e J. Ledoux, Nieuwenhagen; 5e H. Knops, Bo­choltz; 6e- J. Franssen, Halfweg; 7e J. Tummers, Geulle, 8e G. Driehuis, Halfweg; 9e J. Beckers, Kaalheide, 10e M. Jacobs, Roermond.

 

NIEUWE-PEKELA (30 april).1958

Amateurs: 1. Henk Nijdam, 2. Wim Dieperink, 3. Fre Mik,

 

NIEUW-NAMEN (16 september).1958

21e OVERWINNING VOOR PIET RENTMEESTER IN SNELLE RONDE VAN NIEUW NAMEN.

In een sterk bezette wedstrijd to Nieuw Namen heeft Piet Rentmeester zijn 21e zege van dit seizoen op zijn naam ge­schreven na een fel duel met Ab van Egmond, die hij uitein­delijk in de eindsprint toch met 2 lengten achter zich liet. Niet minder dan 5 minuten wist de tandem op het veld uit te lopen en daarmede alles te overklassen.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. P. Rentmeester, Yerseke, 105 km in 2 uur 51 min.; 2. A. van Egmond, Den Haag, z.t.; 3. W. Swaneveld, Dordrecht, op 5 min.; 4. C. v. Espen, Axel; 5. G. v. Sttraten, Schiedam; 6. P. van Hees, Hoogerheide; 7. G. v. Dienst, Dordrecht; 8. J. v. d. Putten, Den Haag; 9. P. v. As, Roosendaal; 10. P. Boeren, St. Willebrord.

 

NIEUW-VENNEP (29 juni).1958

WIM BOGERS WINNAAR VAN HET TREFFEN TUSSEN DE BATAAF EN DE KAMPIOEN IN NIEUW VENNEP.

De Ronde van Nieuw Vennep, welke ditmaal als een clubont­moeting tussen „De Bataaf" (Halfweg) en „De Kampioen" (Haarlem) werd verreden, is op fraaie wijze gewonnen door de plaatselijke favoriet Wim Bogers. Samen met zijn clubge­noot Dik Enthoven uit Amsterdam, die hij in het beslissende sprintje versloeg, had Bogers een veilige voorsprong veroverd op het peloton.

Toen Bogers en Enthoven, die zo'n 60 van de 80 te rijden kilo­meters gezamenlijk voor dit succes hebben gestreden en door deze lange vlucht ook de meeste premies in de wacht hadden gesleept, het peloton dreigde in te lopen, sprong Henk van Weeren weg. Een voorbeeld dat door Hans van Duin werd ge­volgd. Zij konden er slechts de overige ereplaatsen mee veilig stellen, want de twee vluchtelingen waren niet meer te bena­deren.

Amateurs: 1. W. Bogers, Nieuw Vennep (B), de 80 km in 2 uur 4 min. 6 sec.; 2. D. Enthoven, Amsterdam (B); 3. H. van Weeren, Haarlem (K); 4. H. van Duin, IJmuiden (K); 5. P. Steenvoorden, Heemstede (K); 6. A. Sluis, Badhoevedorp (B); 7. A. Straver, Haarlem (K); 8. P. Zantman, Badhoevedorp (B); 9. T. Markus, Halfweg (B); 10. L. Vaars, Haarlem (K); 11. A. Reekers, Nieuw Vennep (K).

Nieuwelingen: 1. E. Balk, Badhoevedorp (B); 2. A. Mulder, Zwanenburg (B); 3. J. Fransen, Halfweg (B); 4. G. Cuvelier, Nieuw Vennep (B); 5. E. Riethoff, Haarlem (K); 6. C. Piers, Haarlem (K); 7. L. Walters, Haarlem (B); 8. C. Uttien, Haarlem (K).

 

NIEUWVLIET (24 mei).1958

BRAM VAN OVERBEEKE SPRINTWINNAAR

De Ronde van Nieuwvliet voor nieuwelingen, waarvan Cor Schrauwen uit Ossendrecht de grote animator was, werd een sprintzege voor de niet minder verdienstelijk rijdende Bram van Overbeeke.

Zoals in de Zeeuwse koersen van de laatste tijd gebruikelijk is, viel ook deze maal al heel vroeg de beslissende slag, toen na enkele inleidende schermutselingen, na enkele ronden, een kopgroep van 9 renners ontstond met Van Overbeeke, Wieles, Schrauwen, Deegens, Boonman, Heeren, Hermes etc. Veertig volgers werden verbrokkeld en kwamen er verder niet meer aan te pas. Het was halfcourse toen een valpartij de kopgroep splitste en het Middelkamp-kwartet v. Overbeeke, Wieles, Schrauwen en Deegens alleen op het voorplan bracht. Onder impulsen van Cor Schrauwen legden zij er een geweldig tempo op dat hen met grote voorsprong op de finish deed afgaan, waar Bram Overbeeke de rapste bleek.

Nieuwelingen: 1. Bram van Overbeeke, Souburg, 65 km in 1 uur 32 min.; 2. Bertus Wieles, Terneuzen, z.t.; 3. Cor Schrauwen, Ossendrecht, z.t.; 4. Gerard Deegens, Middelburg, z.t.; 5. D. Heeren, St. Willebrord; 6. C. de Schipper, Kapelle; 7. P. Her­mes, Berkel (Z.H.); 8. C. Duleman, Beverwijk; 9. F. Boonman, 's-Heerenhoek 10. P. Veraart, Pindorp; 11. H. v. d. Klooster, Hasselt, op 1 ronde; 12. P. J. de Heer, Castricum; 13. A. Bie­mans, Roosendaal; 14. C. Aarts, Roosendaal; 15. A. Zuidhof, Roosendaal.

 

NOORDWIJKERHOUT (18 mei).1958

ARIE VAN HOUWELINGEN WINNAAR VAN DE ST. BAVORONDE.

Na een aantrekkelijke slotfase, waarin fel om de overwinning en de ereplaatsen werd gestreden, is de Ronde van St. Bavo - die voor de veertiende maal door „Swift" op het lommerrijke parcours rond de St. Bavostichting in Noordwijkerhout werd gehouden - in een overwinning geeindigd voor streekfavoriet Arie van Houwelingen uit Sassenheim. Afgescheiden van zijn aanvankelijke gezellen Coen Visser, Hans van Duin en Jan van Wetten - die hij vier ronden (5 km) voor de finish met een felle demarrage had verrast - ging Van Houwelingen als een verdiend winnaar over de streep.

Ondanks het slechte weer viel de belangstelling voor deze ronde mee en ook de renners hebben voor een aardige strijd gezorgd. Loek Vaars en Bom vestigden al vrij spoedig na de start de aandacht op zich en ook Henk van Weeren, Hans van Duin, Coen Visser, Piet van Diemen, Cor Kouwenhoven, Henny van Gent, Cees van Leeuwen en Jan Schipper lieten zich bij de verschillende schermutselingen in de eerste koers­helft niet onbetuigd. Beslissende ontsnappingen kwamen er echter niet uit voort. Alleen de zwakkeren moesten in deze strijd van “hollen en stilstaan" het onderspit delven.

De grote strijd ontbrandde pas na 69 km koers, toen Visser, Van Houwelingen, Kouwenhoven, Wuurman en Jan van Wetten zich van het peloton distancieerden en er een defini­tieve breuk ontstond. Alleen Joop v. d. Putten met Schipper en Van Weeren met Van Duin slaagden er nog in om de vijf ontsnapten te achterhalen. De overige renners kwamen er niet meer aan te pas. Op het voorplan was de strijd evenwel nog geenszins gestreden. Van Houwelingen, Visser, Van Wetten en Van Duin rukten zich opnieuw los uit de kopgroep en werden aanvankelijk fel nagezeten door Van Weeren en Van der Putten. Maar de vier gaven deze twee jagers geen kans meer om bij te komen.

Ondanks zijn reeds geleverde inspanningen bleek de sterk rijdende Van Houwelingen nog over zoveel reserves te be­schikken om vier ronden voor de finish nogmaals te ont­snappen.

Visser en Van Duin - Jan van Wetten liet een “gat" vallen - waren door deze charge het meest verrast. De soepel marche­rende militair Visser, die door de training van Gerrit Schulte veel harder is geworden en bezig is om zich tot een vooraan­staand amateur te ontwikkelen, begon nog aan een furieuze achtervolging. Maar Arie van Houwelingen bleef in deze span­nende finale ook voor hem onbereikbaar. Ver voor de streep kon de Sassenheimer reeds juichend zijn armen omhoog ste­ken. En nadat ook de andere renners over de streep waren, overhandigde K.N.W.U.-voorzitter Dr. P. van Dijk hem met enige toepasselijke woorden de welverdiende bloemen.

BRON: JAN ROOSENBOOM DE VRIES

Amateurs: 1. A. van Houwelingen, Sassenheim, de 100 km in 2 uur 28 min. 31 sec.; 2. C. Visser, Santpoort; 3. H. van Duin, IJmuiden; 4. J. van Wetten, Noordwijk; 5. J. v. d. Putten, Den Haag; -6. J. Wuurman, Amsterdam; 7. C. Kouwenhoven, Leid­sendam; 8. H. van Weeren, Haarlem; 9. H. Brinkman, Over­schie; 10. L. Vaars, Haarlem; 11. C. Plasmeyer, Voorhout; 12. K. Born, Kwintsheul; 13. C. van Leeuwen, Gouda; 14. J. Schip­per, Amsterdam; 15. M. de Ruiter, Wassenaar; 16. H. Faber, Rotterdam; 17. J. de Langen, Leiderdorp; 18. P. van Diemen, Uithoorn; 19. N. van Leeuwen, Wassenaar; 20. W. Kouwen­hoven, Leidsendam; 21. H. van Gent, Leiden. De leidersprijs kwam eveneens in het bezit van Arie van Houwelingen.

 

NOORDWIJKERHOUT.SINT BAVO (15 augustus).1958

AB GELDERMANS WON IN NOORDWIJKERHOUT DE ,,KLEINE, TOUR DE FRANCE".

Ab Geldermans heeft in Noordwipkerhout zijn eerste overwin­ning bij de beroepsrenners behaald. Hij zegevierde er over­tuigend in een klassementwedstrijd, welke onder de naam „Kleine Tour de France" in het park van de St. Bavostichting werd verreden en waaraan - met uitzondering van Jef Lahaye en Mart. v. d. Borgh - ook de Nederlandse Tour de France­renners deelnemen. Maar voor hen viel in deze „Tour" weinig eer te behalen. Daaraan waren zij overigens zelf schuldig. Want zij lieten het initiatief aan een Ab Geldermans, Arend van 't Hof, Wil Vreeswijk, Adri Voorting, Arie van Wetten en Peter Post. En dank zij hun strijdlust en activiteit kreeg deze klassementswedstrijd voor het talrijke publiek nog een aan­trekkelijk verloop.

De negentien deelnemers, die op het smalle en bochtige par­cours zestig rondjes - waarbij twaalf klassementsprints - moesten fietsen, zaten nog maar amper in het zadel of de plaatselijke favoriet Arie van Wetten ondernam reeds een uit­looppoging. Aanvankelijk liet men hem begaan, doch toen er gebeld werd voor de eerste klassementsprint trapten Adri Voorting, Piet van Est, Wil Vreeswijk en Peter Post wat ste­viger op de pedalen en dat werd de Noordwijkerhouter nood­lottig. Hij werd weer achterhaald. Vooral Vreeswijk en Post legden in de beginne een grote activiteit aan de dag in het verzamelen werk zoveel mogelijk punten. Want die zouden in hoofdzaak over de strijd moeten beslissen. Vreeswijk onder­nam er zelfs een drieste uitlooppoging voor, waarvan hij in het verdere verloop de, wrange vruchten zou plukken. Nadat hij door zijn vlucht het vierde klassement gewonnen had, moest Vreeswijk zich weer gewonnen geven. Van de korte spanne rust, die op dit eerste strijdgewoel volgde, profiteerde Arend van 't Hof om aan de aandacht van het peloton te ontsnappen. En in zijn aanval zat perspectief. Dat begreep ook Ab Gelder­mans. Hij sloot zich na een korte jacht bij de vluchteling aan en samen voerden zij de voorsprong verder op. Daar vermoch­ten de aanvalletjes van Piet Steenvoorden, Wout Wagtmans, Adri Voorting, Piet Damen en Harm Smits geen afbreuk aan te doen. De twee demarranten, die door hun vlucht belangrijke puntenwinst boekten, waren en bleven weg. Geldermans be­zorgde het peloton, waaruit Arie van Wetten en Adri Voorting ontsnapt waren, zelfs nog een ronde achterstand. Ook Van 't Hof zou dat stellig gepresteerd hebben, doch kort voordat de aansluiting een feit zou worden, kwam de kleine Sassenheimer in een der bochten ten val en verspeeclde daarmee zijn kansen op de overwinning, want Geldermans zorgde er, samen met Peter Post, die nog beste kansen op een ereplaats had, wel voor dat Van 't Hof niet meer bij zou komen. Zij hielden het tempo zo hoog mogelijk. Daarvan werd ook Vreeswijk de dupe. Hij moest zijn reeds eerder in de strijd geleverde inspanningen met een inzinking bekopen en verdween zelfs geheel uit de strijd.

Mede door een valpartijtje, waarvan Piet de Jongh, Leo v. d. Pluym - met vermoedelijk een lichte hersenschudding - en Jaap Kersten het slachtoffer werden, dunde het veld deelne­mers sterk uit. Daarvoor waren Michel Stolker, Daan de Groot en Piet Damen al door pech getroffen van het parcours ver­dwenen, terwijl Wagtmans en Hijzelendoorn een grote achter­stand opliepen door de val van De Jongh c.s. Ook Smits ver­dween door pech of anderszins nog uit de strijd.

Elf man bleven er uiteindelijk over en van hen bleef Gelder­mans, die door het wegvallen van zijn voornaamste concurrent Van 't Hof onbedreigd winnaar werd van de vier laatste klas­sementen, de situatie volkomen meester, Van 't Hof wist zich op de tweede plaats te handhaven. Voor zijn moedig volhouden kreeg hij een warm applaus van het publiek en een extra premie van de organisatoren. De vlucht die Van Wetten en Adri Voorting nog ondernomen hadden, leverde de plaatselijke favoriet de meeste winst op. Hij verdrong er Post door naar de vierde plaats. De jongste Voorting, die in de beginfase te wei­nig punten had behaald, had er minder profijt van. Want on­danks het feit dat hij voor Van Wetten en Post finishte, werd hij - door zijn minder puntentotaal - toch achter hen geklas­seerd.

Dit wielerfestijn in Noordwijkerhout werd voortreffelijk geor­ganiseerd door het wielercomite Leiden. De gebroeders Riet­hoven, de stuwende kraehten van dit comite, hebben ermee bewezen, dat er met durf en initiatief veel to bereiken is. Hun „stunt" om de Tourploeg naar het bollendorp te halen, leek ons volkomen geslaagd; er was veel publiek en bovendien lieten ook de renners zich niet onbetuigd.BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. A. Gelder­mans, Beverwijk 38 pnt., de circa 75 km in 1 uur 51 min. 47 sec.; 2. A. van 't Hof, Sassenheim (34 pnt), in 1 uur 52 min. 56 see.; 3. A. van Wetten, Noordwijkerhout (23 pnt), in 1 uur 53 min. 15 sec.; 4. P. Post( Amsterdam (20 pnt.); 5. A. Voorting, Haar­lem (19 pnt.); 6. P. Steenvoorden, Heemstede (7 pnt.); 7. P. van Est, Fijnaart (7 pnt.); 8. W. van Est, Willebrord (5 pnt.); 9. G. Voorting, Roosendaal (0 pnt.); op 2 ronden 10. J. Hijzelendoorn, Amsterdam (3 pnt.); 11. W. Wagtmans, Breda (1 pnt.).

 

NUENEN (23 maart).1958

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Nico Walraven, 3. Kees de Jongh,

Nieuwelingen: 1. Cees Lute, 2. Nico Lute, 3. Piet Deenen,

 

NUTH (15 augustus).1958

BRAM KOOL ZEGEVIERDE IN RONDE VAN NUTH.

De Ronde van Nuth, voor profs en onafhankelijken, werd weer een klinkend succes. Voor de aanvang werden Jef Lahaye en Martin v. d. Borgh door burgemeester Starmans gehuldigd en na het ererondje van dit tweetal, werden de deelnemers aan deze 120 km-race door mevrouw Starmans gestart. De vele premies werden fel betwist, waardoor de koers een beweeglijk karakter kreeg. Mede door het hoge tempo werden in het eerste uur geen rake ontsnappingspogingen genoteerd, wel een ern­stige valpartij waarvan Steenbakkers en Van Glerum de dupe werden. Na 50 km demarreerde Pos, die niet alleen tien ronden van 1500 meter leider bleef, maar aldus ook heel wat premies binnenhaalde. Van der Borgh, Van Vliet, Keulers en Kool kwamen daarna Pos gezelschap houden. Dit vijftal kon niet lang de lakens uitdelen. Na 80 km liepen Van Breenen, Ver­goossen en Ehlen weg, ook zonder blijvend resultaat. Na 100 km was weer alles bij elkaar. Vijftien km voor het einde viel de beslissing, toen Kool, Van Sluys en Bruggenkamp op hol, sloegen. Zij namen een halve, minuut en de koek was gebak­ken. Nol Ehlen trachtte nog een spaak in het wiel te steken en kwam na een pracht achtervolging tot op 100 meter van -de kopmannen, doch daar bleef het dan ook bij. In de spurt bleek Kool het snelst.

BRON: GERARD SILLEN

Amateurs en Onafhankelijken: 1. A. Kool, Delft, 120 km in 2.44.04; 2. A. van Sluys, Vlissingen, z.t.; 3. J. Bruggenkamp, Goes, z.t.; 4. A. Ehlen, Broeksittard, op 11 sec.; 5. J. Plantaz, Eindhoven, op 17 sec.; 6. G. Pauw, Utrecht, op 28 sec.; 7. P. de Bruyn, Roosendaal; 8. P. Maas, Pindorp; 9. G. Vergoossen, Pey-Echt; 10. J. Lahaye, Bunde; 11. J. v. Vliet, Rotterdam; 12. P. v. d. Brekel, Echt.

Nieuwelingen: 1. J. Bastin, Voerendaal, 60 km in 1.25.55; 2. J. Jacobs, Roermond; 3. H. Knops, Bocholtz; 4. L. Smeets, Val­kenburg; 5. H. Knoben, Beek; 6. H. Haas, Sittard; 7. B. Schef­fer, Nieuwenhagen; 8. B. Franssen, Ubachsberg; 9. P. Verdonck, Hoensbroek; 10. W. Schmitz, Den Helder.