JAARGANG 1957

                              WEDSTRIJDEN H T/M P

HAARLEM (18 augustus).1957

AREND VAN 'T HOF WON EERSTE WEDSTRUD OP NIEUW PARCOURS VAN „DE KAMPIOEN".

Arend van 't Hof is winnaar geworden van de eerste wieler­wedstrijd op hat nieuwe parcours, waarover hat Haarlemse H.S.V. „De Kampioen" in het pas aangelegde sportveldencom­plex “Noord Akendam" van de gemeente Haarlem de beschik­king heeft gekregen. De Sassenheimer, die zich niet vermoeid had in de vale premiesprints, zegevierde in de eindsprint van een compact peloton. De strijdlustige Wim Bogers - die de presta­tieprijs kreeg toegewezen omdat hij de meeste keren als eerste over de streep was gegaan - en Coen Visser waren in deze sprint zijn felste tegenstanders.

De uitslag van deze openingswedstrijd, welke als een clubont­moeting tussen „De Kampioen" en „De Bataaf" werd verreden, luidde:

Amateurs en Nieuwelingen:1. A. van 't Hof, Sassenheim (K), de circa 50 km in 1 uur 15 min. 27 sec.; 2. W. Bogers, Nieuw Vennep (B); 3. C. Visser, Santpoort (K); 4. A. Rutte, Haarlemmerliede (K) Iste nwl.; 5. J. Buis, Badhoevedorp (B); 6. H. Koger, Haarlem (K); 7. T. Peters, Haarlem (K) ; S. M. Snijder, Halfweg (B) ; 9. L. Vaars; 10. H. van Weeren; 11. C. v. d. Aar, alien Haarlem (K). Van der Aar was de tweede nieuweling.

 

HALSTEREN (30 mei).1957

Amateurs: 1. Geert Pos, 2. Jacques van de Klundert, 3. Leo Timmermans,

 

HALSTEREN (20 juli).1957

Nieuwelingen: 1. Arie Verzijl, 2. Jos Linders, 3. A. van de Graaf,

 

HALSTEREN (18 augustus).1957

Amateurs: 1. Geurt Pos, 2. P. van Kleendert, 3. Harrie Timmermans,

 

HANK (30 mei).1957

Amateurs: 1. Cees van Amsterdam, 2. Cees Paymans, 3. Tinie Wolfs,

Nieuwelingen: 1. Henk Giesen, 2. Ad Biemans, 3. Joop de Jager,

Adspiranten: 1. A. Mulder, 2. Jan van Boxtel, 3. Ton Kleppe

 

HANSWEERT (10 juni).1957

VAN SLUYS ZEGEVIERT NA SPRINTDUEL IN RONDE VAN HANSWEERT.

In een nek aan nek race met de grote course-animator Piet Rentmeester besliste Bram van Sluys op 2e Pinksterdag de Ronde van Hansweert in zijn voordeel.

Aanvankelijk vergezeld van Jo de Roo, die later door mate­riaalpech moest retireren, was dit tweetal reeds na 15 km op avontuur getogen om in een 60 km lange vlucht successievelijk het hele deelnemersveld op te rollen.

Tezamen met Jan van Geel, die de vierde plaats bezette maak­ten Van Sluys en Rentmeester tevens de ploegenprijs voor “Middelkamp" een voldongen feit.

Onmiddellijk nadat dr. Arends het startsein aan de 40 deel­nemers had gegeven, spoot Piet Rentmeester, belust op ron­denwinst, met van Wijchen en Moorman in zijn kielzog, naar voren.

Even later probeerde Van Sluys de sprong naar de stug door­gaande Rentmeester, maar de laatste reed zulk een hoog tem­po dat hij zelf genoodzaakt was zich na vijf ronden in de kop­groep to laten terug zakken. -Ondertussen was het veld onder deze explosieve demarrage danig verbrokkeld.

De daarop volgende sprongen van De Roo, Rozenburg en Van Geel, waren slechts de prelude voor het vuurwerk dat het trio Rentmeester, Van Sluys en De Roo in de elfde ronde ont­ketenden. Door prachtig teamwork forceerden deze Zeeuwen de slag. In dit vroege stadium van de strijd maakte Bogers nog een mislukte sprong naar de koplopers, terwijl onmid­dellijk achter hem Brinkman, Van Wijchen, Van der Zande, Rozenburg, Van Geel en Bestebreurtje eveneens aansluiting zochten. Licht afgescheiden achter dit groepje vochten Snij­ders, Enthoven, Oosthoek, Verschuure en Pos, de laatste op een leeglopende band, reeds op een verloren stelling.

Onafhankelijken en Amateurs: 1. A. van Sluys, Vlissingen, 100 km in 2 uur 45 min.; 2. P. Rentmeester, Yerseke, z.t.; 3. H. Brinkman, Overschie, op 1 ronde; 4. J. van Geel, Lepelstraat, z.t.; 5. K. Rozenburg, Leidschendam, z.t.; 6. J. Oudkerk, Amsterdam, z.t.; 7. G. Beste­breurtie, Rotterdam; 8. P. de Vries, Rotterdam; 9. C. Oosthoek, 's-Heerenhoek; 10. B. Heeren, St. Willebrord; 11. P. Thieleman.

 

HEEMSKERK (1 september).1957

Chris de Nijs triomfator in Heemskerk

De Beverwijker Chris de Nijs, die zich in de Ronde van Heems­kerk bij de eerste schermutselingen al actief met de strijd op het voorste plan bemoeide, is er na een succesvolle ontsnap­ping met plaatsgenoot Coen Niesten in geslaagd om deze voor de vierde maal door “Kennemerland" georganiseerde wieler­ronde in zijn voordeel te beslissen. Ook kwam De Nijs in het bezit van de leiderspris.

In deze Ronde van Heemskerk, waarvoor 85 amateurs aan de start verschenen, werd al spoedig strijd geleverd. Maar de aanvallen van actieve knapen als De Nijs, Blauw, Moolenijzer, Frits Rabe, Bredius, Appel, De Groot, Verstraten en Jan Otten­bros Sr. (daags voordien evenals zijn zoon bij de adspiranten winnaar in Stadskanaal!) reikten niet ver genoeg om buiten het bereik van de andere favorieten te komen. Bogers, Steenvoor­den, Niesten, Visser en Geldermans aarzelden geen moment om tot de tegenaanval over te gaan. En toen er na deze schermut­selingen - rond de dertigste kilometer - een algehele her­groepering plaats vond, sprong Niesten weg. Maar Coen, die zijn oude “forme” weer schijnt te benaderen, had het geluk niet op zijn hand. Hij kwam ten val en zag daardoor zijn voor­sprong veranderen in een achterstand. Dit verlies wist hij ech­ter spoedig ongedaan te maken.

De aanvallen bleven voortduren, doch zij leverden geen nuttig effect op. Pas na 55 km, toen bij velen de vermoeidheid zich deed gelden en men minder attent werd in het peloton, hadden Enthoven en De Nijs eindelijk succes met een ontsnapping. De rol van Enthoven werd evenwel spoedig overgenomen door, Niesten, zodat er twee Beverwijkers aan de leiding kwamen. Er lagen toen nog zo'n kleine 30 km in het verschiet. Ofschoon niemand toen al geloofde in het welslagen van deze Bever­wijkse actie, bleven Niesten en De Nijs dapper doorstrijden. Aanvankelijk roerden Geldermans, Visser, Steenvoorden, Kle­bach, Rabe, Snijder, Koger en Wuurman zich aan de kop van bet peloton om het hardst, doch de samenwerking om een ge­organiseerde tegenaanval te ondernemen, bleek bij deze kans­hebbers in het geheel te ontbreken. Zij bezegelden daarmee hun eigen lot. De Nijs en Niesten liepen steeds verder uit. Daar ver­mochten de attaques van Elswijk, Zijlstra, Bakker en Van Keu­len geen afbreuk meer aan doen.

Acht ronden voor de finish wist De Nijs zich al winnaar van de leidersprijs en toen hij gezamenlijk met Niesten - die ondanks hard overnemen zijn makker niet had kunnen afhaken - aan de slotronde begon, wist hij zich ook de algehele winnaar van de Ronde. Niesten kon hem in de eindsprint dan ook niet meer bedreigen. Van Beem, die in de laatste ronde nog een massa­sprint wist te ontlopen, werd eervol derde en Steenvoorden won de sprint om de vierde plaats. BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES.

Amateurs: 1. C. de Nijs, Beverwijk, de 90 km in 2 uur 25 min. 12 sec.; 2. C. Niesten, Beverwijk; 3. B. van Beem, Half­weg; 4. P. Steenvoorden, Heemstede; 5. C. Visser, Santpoort; 6. C. Kouwenhoven, Leidschendam; 7. M. Snijder, Halfweg; 8. A. Geldermans, Beverwijk; 9. J. Wuurman; 10. A. Teysse, beiden Amsterdam; 11. T. Markus, Halfweg; 12. W. Bogers, Nieuw Vennep; 13. H. Koger, Haarlem; 14. M. van Keulen, Heemskerk; 15. W. Klebach; 16. J. de Vries, beiden Amster­dam; 17. A. Roele, De Rijp; 18. J. Schoen, Zaandam; 19. J. Heyermans, Haarlem; 20. J. Zijlstra, Amsterdam.

In de voorwedstrijd voor nieuwelingen nam Frans Klardi re­vanche op Joop Hopman voor zijn in Breezand (1. Hopman, 2. Klardi) opgelopen nederlaag. Oldenburg uit IJmuiden kwam in het bezit van de leidersprijs.

Nieuwelingen: 1. F. Klardi, Castricum, de 60 km in 1 uur 38 min. 46 sec.; 2. J. Hopman, Egmond a.d. Hoef; 3. A. Lute, Cas­tricum; 4. Veloe, Amsterdam; 5. Duliemans, Beverwijk; 6. F. Tel, Zaandam; 7. C. Balk, Baadhoevedorp; 8. A. v. d. Bos, Bever­wijk; 9. P. Zantman, Badhoevedorp; 10. C. van Leeuwen, Utrecht.

Adspiranten: 1. R. Riethoven, Leiden, de 24 km in 38 min. 12 sec.; 2. D. Tork, Den Haag; 3. T. Kieppe, Jisp; 4. L. Althuizen, Den Haag; 5. H. Koomen, Wormer; 6. N. Schbllekens, Den Haag; 7. H. Scharrishuizen, Badhoevedorp; 8. W. v. d. Dussen, Den Haag; 9. J. Ottenbros Jr., Alkmaar; 10. St. Broemans, Den Haag.

 

HEER (16 juni).1957

KNOOPS BEHEERSTE RONDE VAN HEER VOLKOMEN.

Frits Knoops sloeg in de Ronde van Heer al vroeg zijn slag. Hij kreeg gezelschap van Duikers, welk duo de genomen winst tot 1.10 min. opvoerde. Terwijl iedereen dacht, dat Knoops de dupe van zijn heel vroege stunt zou worden, hield de jonge knaap uit Koningsbosch stevig stand. Duikers werd afgehaakt en Knoops dubbelde het peloton, met uitzondering van Gram­ser, die er evenwel tenslotte ook aan moest geloven.

Amateurs:1. Frits Knoops, Koningsbosch, 102 km in 2 uur 24 min. 33 sec.; 2e W. Gramser, Siebengewald, op 2.40 min.; 3e H. Harins, Sibbe, op 3:50 min.; 4e H. Hendriks, 5chaesberg, op 3.57 min.; 5e J. Vrancken, Eysden, op 5.45 min.; 6e G. Moonen, Heer; 7e M. T'homassen, Maastricht, op 2 ronden; 8e J. Levels, Thorn; 9e H. Lexis, Maastricht; l0e S. Steyn, Gulpen.

Nieuwelingen: 1. G. Lauvenberg, Schaesberg, 50 km in 1 uur 26 min. 38 sec.; 2e J. Hassoul, Slenaken; 3e E. Beckers, Nieu­wenhagen, op 13 sec.; 4e P. Klaassen, Hoensbroek; 5e W. Nelis­sen, Maastricht

 

HEERENVEEN (6 juli).1957

Henk Nijdam klopte Ab Geldermans In Ronde van Heerenveen

De Noordelijke kampioen achtervolging, Henk Nijdam uit Eelderwolde, een dorpje onder de rook van Groningen, is dit seizoen wel zeer succesvol. Zaterdag won hij met veel bravour en durf de 8e ronde van Heerenveen, een zege, die volkomen verdiend was. Nijdam was in deze koers zeer actief, zat door­lopend in de voorste gelederen en was er bij als er slag werd geleverd.

Fre Mik, uit Nieuwe Pekela, die ook weer sterker begint te rijden, was de eerste, die een ronde voorsprong wist te nemen, even later gevolgd door Jan Ottenbros, Hup, Ab Geldermans, Henk Nijdam, Chris de Nijs en Edy Jongstra en weer even later door Pronk en Lentelink. Henk Nijdam ging er onmiddellijk weer tussen uit en nam opnieuw een ronde op het peloton. De slag was echter nog niet ten einde, want ook Ab Gel­dermans en Lentelink wisten nog een tour op het peloton te nemen. Zo lagen Nijdam, Geldermans en Lentelink een ronde voor op Mik, Ottenbros, Hup, De Nijs, Muilwijk en Pronk en twee ronden op het peloton.

De zege in de eindspurt leek vast in handen van Ab Gelder­mans, maar de Beverwijker werd lelijk verrast door Henk Nijdam.BRON: D. MONNINGH

Amateurs: 1. H. Nijdam (Eelderwolde), 85 km in 2 uur 11 min. en 20 sec., 2. A. Geldermans (Beverwijk), 3. Fre Mik (Nieuwe Pekela), 4. G. Lentelink (Ambt Delden), 5. op een ronde C. de Nijs (Bever­wijk), 6. J. Ottenbros (Alkmaar), 7. M. Pronk (Warmenhuizen), 8. P. Muilwijk (Rotterdam), 9. E. Hup (Kampen), 10. op 2 ronden E. Warta (Groningen), 11. D. Kooistra (Groningen).

 

HEERENVEEN (27 september).1957

Amateurs en Nieuwelingen: 1. Klaas Bottema, 2. Sjoukje Dijkstra, 3. Gerrit van Dijk,

 

HEERLEN.HEERLENHEIDE (28 juli).1957

Jan Hugens met voorsprong te Heerlerheide

Zeven renners botsten op auto

In Heerlerheide sloeg Jan Hugens wederom geducht toe. Kort na de start de marreerde de Limburgse kampioen tezamen met de moedige Lauvenberg. Door deze vlucht en de hierop corres­ponderende achtervolging, kwam het veld in brokken en stuk­ken door elkaar te liggen. Nol Ehlen en Wim Gramser trachtten herhaaldelijk de zaken recht te zetten, maar mede door het furieuze tempo van de twee kopmannen, kwam hier weinig van terecht. Twintig ronden voor het einde werd Lauvenberg jammerlijk door pech geteisterd. Door een lek bandje moest hij Hugens laten gaan, die er nog een schepje opgooide en kort voor het einde zijn tegenstanders in de rug keek - behoudens de dapper partij gevende Lauvenberg - en hen daarna dub­belde. In de nieuwelingenrace gebeurde een ongeluk, dat won­derwel goed is afgelopen. Tegen het einde reed plots een auto het circuit op - de bestuurder vertelde later dat hij meende buiten het circuit te zijn - juist toen de grote groep aanstorm­de. Aan uitwijken viel niet meer te denken en zeven renners botsten met grote vaart tegen de auto aan. De verwondingen lieten zich eerst nogal ernstig aanzien. Vijf renners werden naar het St. Josetsziekenhuis te Heerlen overgebracht. Na behandeling aldaar, konden Van Eyk (Noordorp), Erdman (Heerlen), Van Weersch (Bocholtz) en Kany (Delft) naar hun woning terugkeren. Le Doux (Nieuwenhagen) werd met een hersenschudding in het ziekenhuis opgenomen. De twee andere renners, n.l. Knops (Bocholtz) en Joossen (Teteringen) die ook bij de botsing betrokken waren en verwondingen op­liepen, reden de koers op een gehavende fiets uit. De politie had moeite om de menigte in bedwang te houden, die de auto­mobilist te lijf wilde.

Adspiranten: 1. J. Bastin, Voerendaal, 20 km in 37 min. 17 sec.; 2e De Roos, Delft; 3e W. Nilwik, Voerendaal; 4e J. Packbiers, Schin op Geul; 5e P. Keulers, Schin op Geul.

Nieuwelingen: 1. J. Janssen, Noordorp; 2e H. de Jongh, Delft; 3e E. Beckers, Nieuwenhagen; 4e H. Nysten, Beek; 5e W. Meessen, Hoens­broek; 6e H. Knops, Bocholtz; 7e J. Joossen, Teteringen; 8e P. Klaassen, Hoensbroek; 9e J. de Vek, Waubach; 10e L. Wolf­hagen; Brunssum. Amateurs: 1. J. Hugens, Hoensbroek, 100, km in 2 uur 39 min. 35 sec.; 2e J. Lauvenberg, Schaesberg, op 1.35 min.; 3e W. Gramser, Siebengewald, op 1 ronde; 4e A. Steuten, Weert; 5e A. de Ropy; Eygelshoven; 6e W. Boss, Beek; 7e W. Kamphuis, Sittard; 8e P. Kohlen, Heerlen; 9e J. Willemsen, Nuth; 10e W. Kohlen, Heerlen.

 

HEERLENBAAN (15 augustus).1957

Beckers won Ronde van Heerlerbaan

Talrijke wielerliefhebbers konden in de Ronde van Heerler­baan van goede sport genieten. Bij de adspiranten beheerste Bastin het veld, waarna de nieuwelingen een aantrekkelijke rit opvoerden Edman, Van Dijk, Wolfhagen en Beckers liepen weg. Door tegenslagen boerden Edman en Wolfhagen achter­uit. Beckers en Van Dijk dubbelden daarna het peloton, waarna Beckers zich losrukte en met 50 meter voorsprong door de finish ging.

Adspiranten: 1. J. Bastin, 25- km in 45 min. 5 sec., 2e A. Wilbrink, 3e L. Schryen.

Nieuwelingen: 1. E. Beckers, 85 km in 2 uur 16 min., 2e P. van Dijk, 3e 14. Kisters, to J. Vanweersch, 5e D. Vek; 6e W. Nelissen, 7e H. Knops, 8e H. Erdman, 9e M. Balter, l0e L. Wolfhagen.

 

HEILOO (24 juli).1957

Piet Steenvoorden de sterkste in Ronde van Heiloo

De nationale wegkampioen der amateurs, Piet Steenvoorden uit Heemstede, heeft zich in de Ronde van Heiloo zijn titel ten volle waardig getoond. Samen met Jan Bloetjes, Teeuwis Pronk en Klaas de Groot had hij in deze koers een volle ronde voor­sprong veroverd op het peloton. In de beslissende eindsprint tussen de vier leiders toonde Steenvoorden zich onbetwist de sterkste.

De renners zaten in deze Ronde van Heiloo nog maar nauwe­lijks op de fiets of De Groot, Pronk en Bloetjes beraamden reeds een serieuze uitlooppoging. Alleen Steenvoorden bleek - zo vroeg in de strijd - genegen om met de drie demarran­ten mee in het offensief te gaan. Deze vroegtijdige vlucht bleek achteraf bezien meteen de beslissende te zijn. Want na nog geen vol uur fietsen - door de invallende duisternis werd de koers tot anderhalf uur beperkt - voltooiden de vier hun opmars door alle overige renners een ronde achterstand te bezorgen. Van toen af heeft Steenvoorden een controlerende invloed uitgeoefend op het wedstrijdverloop. Hij stond geen enkele ontsnapping meer toe. Ook Bloetjes en Pronk, die in de slotfase om beurten probeerden om bij hem weg te komen, gaf hij geen kans. Alleen Harry Cuvelier, Jan de Boer en Dik Enthoven mochten - toen er van hen geen gevaar meer te duchten viel - nog ontsnappen voor een verdeling van de vijfde plaats. De waakzame Steenvoorden liet zich de over­winning niet meer ontglippen.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. P. Steenvoorden, Heemstede; 2. J. Bloetjes, Alkmaar; 3. M. Pronk, Warmenhuizen; 4. K. de Groot, West Graftdijk; op 1 ronde achterstand: 5. H. Cuvelier, Nieuw Vennep; 6. J. de Boer, Edam; 7. D. Enthoven, IJpolder; 8. H Scholten, Den Haag; 9. M. Snijder, Halfweg; 10. N. Withoud, Amsterdam; 11. A. Teysse, Amsterdam; 12. J. Ottenbros, Alk­maar; 13. A. de Vries, Amsterdam; 14. C. Niesten, Beverwijk; 15. H. Wiese, Amsterdam. J. R. de V.

 

HENGSTDIJK (21 juli).1957

Beroepsrenners: 1. Michel Stolker, 2. Wim van Est, 3. Daan de Groot,

 

HILVARENBEEK (6 oktober).1957

Amateurs: 1. Gijs Pauw, 2. Jan van Vliet, 3. Verstraeten,

Nieuwelingen: 1. Arie Verzijl, 2. Klaas Renes, 3. Tinie van Lee,

 

HILVERSUM (7 september).1957

THEO SYTHOFF KLOPT GIJS PAUW

IN DE RADIOSTAD-RONDE VAN HILVERSUM

De Radiostad-ronde kreeg vorige week een verrassende win­naar. Theo Sythoff, de bekendeweg- en baancoureur uit IJsselmonde, klopte namelijk in een bijzonder vinnig duel de grote favoriet Gijs Pauw, die zijn dertiende overwinning nog even moest uitstellen.

Het was een bijzonder goede organisatie van de Gooise wieler­club „De Adelaar", de club van de bekende sportmannen Gritt en Van Thiel. Zij legden alle eer in met hun werk. Radiostadronde kreeg een keurcorps aan de start. Vooraf een aardige hulde aan de kampioen van Oost-Duitsland, de bekende Schur, 4e in het wereldkampioenschap en 4e bij de Olympische Spe­len. Hij kreeg zijn bloemenhulde tegelijk met Neerlands weg kampioen Piet Steenvoorden en Ab Geldermans, onze achtervolger.­

Demarrages waren in bet begin schering en inslag. Het begon al met die vlucht van Geurt Pas, Gijs Pauw, Ton Lagterop en Sijthoff. Het werd vervolgd met een tweede poging, op­niew met Pauw en Pos,en daarbij sprongen nog Schur en Geldermans.

Spanning dus vanaf de start en toen Geldermans solo ging rijden en punten begon te verzamelen voor het “bergklassement" verwierf hij veler sympathie.

Premiesprints brachten frame spurten tussen de beide kampioenen Schur en Steenvoorden, het meest door de Nederlander gewonnen. Ook Pauw liet zich daarbij niet onbetuigd,

Dertig ronden voor het einde verdween Schur door pech, terwijl hij aan de leiding stand in het “bergklassement", maat zijn positie werd direct door zijn vriend Adler overgenomem Nadat eerst Pronk in de slotfase solo ging rijden en daarna Ottenbros, Teunisse, Roks, De Groot, Adler, Pauw, Geldermans, De Ruiter, Steenvoorden en Van Tiem hun slag sloegen scheen de strijd gestreden. Buis, Sythoff, Rabe en Van Leeuwen dachten daar anders over, kwamen eveneens op kop en toen was de aardigheid er af. Ook de rest kreeg aansluiting en uit een massaspurt zou de overwinnaar bekend worden. Het werd de spurt van Theo Sythoff. Zijn rivaal Gijs Pauw slipte maar kwam niet ten val. Sythoff verwierf de bloemen en samen met de Duitser Adler, winnaar van het „bergklassement” kregen zij hun verdiende beloning plus een kus van de bekende zwemster Carrie Schimmel.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Th. Sythoff, IJsselmonde, 90 km in 2 uur 18 min. 43 sec.; 2. G. Pauw, Utrecht; 3. A. van 't Hof, Sassenheim; 4. P. Steenvoorden, Haarlem; 5. B. Teunisse, Utrecht; 6. J. Ottenbros, Alkmaar; 7. H. Cuvelier, Nw. Vennep; 8. K. de Groot, Graftdijk; 9. P. Muilwijk; Rotterdam; 10. F. Rabe, Amsterdam; 11. T. Buis, Halfweg; 12. G. de Jager, Hoog-Blokland.

Bij de nieuwelingen behaalde de sterke Cuvelier uit Nieuw Vennep zijn achtste zege in successie. Een overwinning dank zij een formidabele eindsprint.

Nieuwelingen: 1. G. Cu­velier, Nw. Vennep, 40 km in 1 uur 10 min.; 2. F. Tel, Zaandam; 3. E. Balk, Badhoevedorp; 4. P. Zandman, Badhoevedorp; 5. F. Klardie, Castricum; 6. P. Jansen, Noordwijkerhout; 7. B. Kos­ter, Amsterdam; 8. P. de Heer, Castricum; 9. T. van Tol, Naar­den; 10. L. Huenders, Amsterdam.

 

HIPPOLYTUSHOEF (18 augustus).1957

Amateurs: 1. Coen Niesten, 2. Coen Visser, 3. Ab Geldermans,

Nieuwelingen: 1. Joop Hopman, 2. H. Hopman, 3. Henk Hoekstra,

Adspiranten: 1. Ton Kleppe, 2. A. Mulder, 3. Hennie Schouten,

 

HOENSBROEK.WIJNANDSRADE (26 mei).1957

Amateurs: 1. Harry Ehlen, Broeksittard, 100 km in 2 uur 44 min. 10 sec.; 2. Rooth, Walbach; 3. Kanthuis, Sittard; 4. Willemsen, Nuth; 5. Hame­link, Den Haag; 6. J. van Eck, Schinnen; 7. Harings, Sibbe; 8. Steuten, Weert; 9. Nol Ehlen, Broeksittard; 10. J. Doek, Heerlerheide.

Nieuwelingen: 1. Jansen, Delft, 60 km in 1 uur 33 min. 40 sec.; 2. Lauf, Utrecht; 3. Driekus, Urmond; 4. Nijsten, Beek; 5. Lexin, Maastricht.

 

HOEVEN (30 mei).1957

Amateurs: 1. Bram Heeren, 2. Piet van Est, 3. Piet de Jong,

Nieuwelingen: 1. Bas Maliepaard, 2. Haasse, 3. A. van Tilburg,

 

HOOFDPLAAT (21 juli).1957

Nieuwelingen: 1. Cees Raas, 2. Dirk Heeren, 3. Piet van de Vijver,

 

HOOFDPLAAT (15 september).1957

WUYTS ZEGEVIERT IN HOOFDPLAAT

De ronde van Hoofdplaat is met een minimale voorsprong van 100. meter gewonnen door Adri Wuyts, nadat hij bij het ingaan van de laatste ronde was weggesprongen en met hand en tand zijn kostbare voorsprong tot op de eindstreep wist vast te houden.

Hoofdplaat presenteerde een klein maar sterk rennersveld.

Tot de 18de ronde waren er geen ernstige demarrages geweest, totdat Arie van Wetten dan in dit stadium de lont in het kruit­vat gooide en tot de 23ste ronde alleen aan de leiding ging.

In de 27ste ronde probeerde Jaap Huissoon het eveneens, maar werd vrij spoedig bijgebeend door Rentmeester, die voordien van fiets had moeten verwisselen en tegen het sterk rijdende peloton wel te veel van zijn krachten. had gevergd. Ook dit duo kreeg geen kans, zodat alles wees op een massasprint, waaraan tenslotte met het bekende gevolg Adri Wuyts wist te ontkomen. Piet de Bruin won deze sprint met een halve wiellengte voor Jaap Huissoon.BRON: PIET PIJON

Amateurs: 1. A. Wuyts, Kruisland, 110 kni in 2.40.15; 2.. P. de Bruin, Roosendaal, op 9 sec.; 3. J. Huissoon, Heinkenszand, z.t.; 4. C. v. d. Zande, Halsteren; 5. P. Rentmeester, Yerseke; 6. J. v. d. Klundert, Den Heen; 7. A. Kool, Delft; 8. A. v. Wetten, Noordwijk; 9. C. Niesten, Beverwijyk; 10. E. Verstraete, Eede; 11. C. v. Amsterdam, Oosterhout; 12. J. Beers, Zaandam; 13. A. Paepe, Watervliet (B.); 14. P. van Hees, Hoogerheide; 15. J. Noo­ten, Oosterhout; 16. A. Nuyten, Terheyden.

 

HOOGERHEIDE (28 juli).1957

Amateurs: 1. Manus Brinkman, 2. Bram Kool, 3. Vermeren,

 

HOOGEVEEN (7 juni).1957

Zege van J. Wester in Ronde van Hoogeveen

Een koers van nieuwelingen is toch vaak interessant door de wijze, waarop de strijd wordt geleverd. Dikwijls is het jagen met verwaarlozing van elke tactiek, maar altijd wordt er voor gefietst, dat de spaanders er of vliegen. Zo was het Zaterdag ook in Hoogeveen, waar een koers van 60 km werd verreden op een parcours door het Zeeheldenkwartier.

Al direct werd er een hoog tempo gereden, zodat het kaf van het koren spoedig werd geschift. Vluchtelingen dienden zich in elke ronde aan, maar het peloton zat allerminst te slapen en het zag vermakelijk hoe de hele meute zich aan de achtervol­ging van elke dappere vluchter zette. Daardoor kwam er ook niemand weg en moest de eindsprint de beslissing brengen. In de laatste bocht demarreerde de jonge Fries J. Wester uit Eernewoude bijzonder snel weg, wat hem de zegebloemen bracht.BRON: D. MONNINGH

Nieuwelingen: 1. J. Wester (Eernewoude), tijd is niet opgenomen, 2. C. van Hasselaar (Enschede), 3. H. Hoekstra (Ureterp), 4. A. M. Vos (Lonneker), 5. W. Zigterman (Vries), 6. P. Hoomoedt (Enschede), 7. J. Franke (Groningen), 8. W. Hendriks (Zwolle), 9. W. van der Veen (Assen), 10. J. Cornelis (Zwolle).

 

HOORN (7 juli).1957

Amateurs: 1. C. de Nijs, Beverwijk; 2. J. Ottenbros, Alkmaar; 3. H. Koger, Haarlem; 4. E. Wetzinga, Groningen; 5. A. de Hoog, Amsterdam; 6. N. Without, Amsterdam; 7. M. Snijder, Halfweg; 8. P. Vermast, Assendelft; 9. J. !Bloetje5, Alkmaar; 10. K. de Groot, West Graftdijk; 11. H. Hendriks, Heemskerk; 12. R. Noorman, Hoorn; 13. M. Bakker, Badhoevedorp; 14. S. Appel, Hoorn; 15. P. Rinkel, Aalsmeer; 16. M. Delden, Winkel; 17. A. Kuilman, Beverwijk; 18. J. Venema, Groningen; 19. J. Bekkema, Hindelopen; 20. A. Lemmens, Anna Paulowna.

Nieuwelingen: l. F. Tel, Zaandam; 2. J. Hopman, Egmond a. d. Hoef; 3. A. v. d. Bos, Beverwijk; 4. J. Hoopman, Zaandam; 5. C. v. d. Aar, Haarlem; 6. H. de Vries, IJmuiden; 7. F. Klardie, Castricum; 8. Th. Rood, Ouddorp; 9. G. Zeeman, Oudkarspel; 10. B. Bosman, Beverwijk; 11. M. Slippens, Blokker; 12. C. Verlneulen, Wieringen; 13. A. Roele, De Rijp; 14. K. Akker­man, Schermerhorn; 15. P. Appel, Spanbroek.

 

HUIJBERGEN (8 augustus).1957

Amateurs: 1. Piet de Bruin, 2. Cees van de Borsr, 3. Piet van de Horst,

 

HULST (1 juni).1957

Amateurs: 1. Arie van Wetten, 2. J. van Duinkerken, 3. Tonnie Peters,

 

HULST (8 oktober).1957

Amateurs: 1. Cees van Amsterdam, 2. Piet de Bruin, 3. Theo Sijthoff

 

IJZENDIJKE (11 juni).1957

Amateurs: 1. Jac Minsteen, 2. Cees van Amsterdam, 3. Emiel Verstrate,

 

JUBBENGA (1 juni).1957

ZEGE VAN HARM VAN OOSTEN IN RONDE VAN JUBBEGA

De blonde Hoogkerker Harm van Oosten heeft Zaterdag in Jubbega de zegebloemen voor zich opgeeist en het was vooral de wijze, waarop hij deze koers won, die groot respect afdwong. Deze eerste ronde van Jubbega, het Friese plaatsje, waar ze zo uitstekend kunnen korfballen, werd verreden als een interclub­wedstrijd tussen Olympia (Heerenveen) en de Noordelijke Wie­lervereniging (Groningen). Het werd een bijzonder levendige koers, waarin uitstekende wielersport aan de vele toeschou­wers werd voorgeschoteld.

Herhaaldelijk werden er uitlooppogingen ondernomen, maar het peloton verkeerde allerminst in een vacantie-stemming en fel reagerend werd elke vluchteling zonder pardon in de kraag gegrepen. Dat spelletje duurde tot 10 ronden voor het einde. Toen slaagde Jan Punter uit Hoogkerk er in 200 meter weg te komen. Schuitema, ook een van de ambitieuze jongeren van de N.W.V., ging daarna ook nog eens extra op de pedalen staan en zowaar gelukte het hem de sprong naar Punter te maken.

De strijd leek beslist, maar 5 ronden voor het einde brandde Harm van Oosten met een snelle demarrage plotseling uit het peloton weg. Het leek, alsof de blonde Hoogkerker met een straalmotor wend aangedreven. Hij vloog als een havik op zijn dorpsgenoot Punter af, die de tol aan zijn vermetele snelle vlucht moest betalen en terug viel. Schuitema, hoewel ook in moeilijkheden, zette nog door, maar precies 50 meter voor de finishstreep werd hij royaal door Van Oosten voorbij gefietst.BRON: D. MONNIGH

Amateurs en Nieuwelingen: l. H. van Oosten (Hoogkerk), 60 km in 1 uur 33 min. 35 sec.; 2. G. Schuitema (Zuidwolde), Gr.) 3. J. Punter (Hoogkerk), 4. K. Bottema (Gersloot), 5. M. van Dekken (Hoog­kerk), 6. G. Wetzinga (Groningen), 7. E. Kramer (Hoogkerk), 8. J. Tebbens (Groningen), 9. J. Venema (Groningen) en 10. Klaas Wiltjer (Mjddelstum).

 

KAMPEN (14 september).1957

Waakzame Gijs Pauw na fraaie eindspurt winnaar te, Kampen

Met een geweldige demarrage ontdeed de populaire Utrechtse onafhankelijke Gijs Pauw zich Zaterdagmiddag in de Ronde van Kampen in de laatste meters van het pelotonnetje van elf renners en spurtte onbetwist naar zijn dertiende zege van 't seizoen. Onder daverend applaus van de talrijke Kampenaren die het vrij gure weer hadden getrotseerd, ging Gijs Pauw over de eindstreep met in het kielzog gevolgd door de kampioen van Gelderland Wim Dieperink, die op een uitstekende wedstrijd terug kan zien.

Aanhoudend had het Zaterdagmorgen geregend en ook 's mid­dags leek het er aanvankelijk op, dat de weersomstandigheden niet zouden veranderen. De organisatoren, de Kamper Wieler Club, mochten echter van geluk spreken want voordat de ron­de een aanvang zou nemen klaarde de lucht op en de gehele koers bleef het droog.

Direct na het startschot gingen de ca. 60 renners (amateurs en onafhankelijken) in hoog tempo aan de haal aangevoerd door de plaatselijke favoriet Evert Hup. Ook de vechters Dick Bos­sink uit Den Ham en de kampioen van Overijsel (nieuwelingen) Ben Lohuis, welk tweetal een uitstekende koers heeft gereden, weerden zich uitstekend in dit sterk bezette rennersveld waar­in de Westelijke onafhankelijken Gijs Pauw en Geurt Pos tot de ernstige candidaten voor de zege werden gerekend. Dit tweetal was dan ook uiterst waakzaam.

Eerste uitlooppoging.

De eerste serieuze uitlooppoging werd door de 18-jarige Del­denaar Ben Lohuis ondernomen, na 25 ronden. Aangemoedigd door het publiek nam de knaap ca. 200 meter voorsprong. Lo­huis had echter bepaald pech toen hij via een valpartij terug­viel in het peloton, waarin de “groten" allen nog zaten. Hal­verwege de koers ging Evert Hup aan de haal met in het kieilzog de gloednieuwe amateur-kampioen van Overbijssel de lange Van Sark uit Boekelo. Dit tweetal liep zienderogen uit. Zou Van Sark dan toch hetzelfde staaltje uithalen als onlangs bij de Noordelijke wielerkampioenschappen in Emmeloord?, zo vroegen de Overijsselse wielersportliefhebbers zich ongetwij­feld af. De sterke Geurt Pos uit Vreeland gooide echter, roet in het eten, tezamen met de stoere Lentelink uit Delden en Wim Dieperink uit Barchem. Dit drietal draaide ontzettend hard aan de kop van 't peloton, dat inmiddels al danig ge­slonken was. Het duurde dan ook niet lang of de twee vluch­ters Hup en Van Sark werden teruggehaald.

Met nog twintig ronden voor de boeg waren nog 20 renners in de strijd en had zich een kopgroep van dertien renners ge­vormd. Uit deze kopgroep viel de Zwollenaar Reitse Lemstra wegens kettingpech terug en ook de Kamper favoriet Gert Steinbach moest „lossen".

Eindspurt.

Tempo-rijder Geurt Pos probeerde vijf ronden voor bet einde nog weg te komen tezamen met de Kampenaar Evert Hup, welke renner dit seizoen in tal van ronden al van zich deed spreken. Pos was blijkbaar de gedachte toegedaan, dat, wan­neer het op een eindspurt aan zou komen -Gijs Pauw de favo­riet was voor de zege. Een uitlooppoging zou dus de enige kans zijn. Geurt Pos slaagde er echter niet in weg te komen, daar­voor zorgde de Waakzame Gijs Pauw wel. En zo kwam de in de aanvang vermeldde eindspurt waarin Gijs Pauw zijn kun­nen dubbel en dwars aantoonde. Wim Dieperink werd tweede en de kleine Corrie Niemeijer slaagde er nog juist in voor Geurt Pos over de streep te gaan en zodoende beslag te leg­gen op de derde plaats.BRON BEN ZOMERDIJK

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Gijs Pauw, Utrecht, 80 km in 2 uur 9 min. en 57 sec., 2. W. Dieperink, Barchem, _ 3. C. Nie­meijer, Hengelo, 4. G. PGs,. Vreeland, 5. B. Lohuis, Delden, 6. $. v. Sark, 7. E. Hup, 8. D. Bossink, 9. H. Westerhof, 10. J. Lentelink, 11. T. de Kinkelder, Hengelo, 12. R. Lemstra, Zwolle, 13. H. G. Schreuder, Groningen, 14. G. Steinbach, Kampen, 15. J. Scheuten, Hengelo, 16. H. Kloosterziel, Wezep, 17. Luining, Nw. Buinen, 18. Van Essen, Wezep en 20. Van Bruggen, Kam­pen.

 

KAMPIOENSCHAP MILITAIREN (13 juli).1957

De Marine (Wuurman) en de Luchtmacht (dappere Teunisse) moesten bukken voor de Landmacht

Vechtlustige JOOP VAN DER PUTTEN werd militair kampioen van Nederland

Daar stonden me dan weer, ruim vier uren na het startschot van Burgemeester H. H. C. Vos van Woerden, in de cantine van de kazerne 115e Intendance Basis Herstellings Compagnie: de militaire wielrenners, moegestreden op de 153 kilometers (drie ronden); de meer dan tevreden militaire vertegenwoordigers der diverse instantiee, een trotse Walter van Leeuwen als de persoonlijke triomfator van zijn wielerclub „Arie van Vliet" en de glimlachende Barend Barendse als de man, die zijn ideaal, zijn denkbeeld tot steeds groter succes ziet uitgroeien. Want er waren Zaterdagavond bijna alleen maar tevreden gezichten te vinden in die schitterende cantine te Woerden, na afloop van de strijd om het militaire kampioenschap en Dr. Van Dijk kon daarover, toen ook de voorzitter van de K.N.W.U. aan bod kwam bij de huldiging van kampioen Joop van der Putten en de anderen, het zwijgen er niet toe bewaren. Dr. Van Dijk be­aamde, wat voor hem de voorzitter van de Commissie Inter­nationale Militaire Wedstrijden en de Kolonel Heimel, Com­mandant van de Vierde Divisie, hadden gezegd, namelijk dat dit militaire kampioenschap steeds meer ging beantwoorden aan zijn doel.

Dat was dus een bijzonder goed einde van het militaire kam­pioenschap, een slot met ook al een bijzonder goed winnaar, namelijk Joop van der Putten, in een geweldige vorm. De Landmacht-renner Van der Putten, die als nooit tevoren het gevecht van man tegen man had aangegaan, die zelf het adem­benemende tegenoffensief was aangegaan toen de vlucht van Luchtmacht-coureur Ben Teunisse gevaarlijk werd en die toen in zijn kielzog alleen maar Marineman Joop Wuurman mee­kreeg, omdat alle anderen zoveel geweld van Van der Putten niet hadden verwacht en murwgereden moesten capituleren. Ook Joop Captein. En toen de zaken door deze Haagse amateur eemnaal zo gerangschikt waren, had hij dus bereikt waarvoor hij zo gestreden had. Twee man waren in zijn gezelschap ge­bleven en al waren er tien aan zijn wiel blijven hangen, Van der Putten kon wederom de laatste kilometers afleggen in de we­tenschap, dat hij de rapste man was. Hij toonde dat duidelijk aan en werd kampioen van Nederland der militairen. En alsof de zaken zo gearrangeerd waren: winnaar werd Van der Putten van de Landmacht, tweede een lid van de Luchtstrijdkrachten, Ben Teunisse (een herhaling van de Sportweek-klassieker) en derde Marine-renner Joop Wuurman.

Meer dan afvalrace.

Er was goed beschouwd voor de strijd om de titel een slijtage­slag verwacht. Het afvallen van de talrijke jonge licentiehou­ders en daarna slechts het volrijden van de slotkilometers door de overgebleven renners. De titelstrijd is echter heel wat meer geworden dan dat. Aanleiding daartoe was reeds de eerste val­partij die er plaats vond. Talrijken werden erdoor uitgescha­keld, onder hen was ook Dick Verdoorn, maar zelfs deze snelle Rotterdammer was onbelangrijk bij de aanblik van een stad­genoot van Verdoorn, want vlak naast hem, achter de rug van de renner Nelis die vergeefs naar een raceschoentje zocht, stond Schalk Verhoef, rukkend aan een tube die lekgeslagen was door de val. Schalk Verhoef dus uit de hoofdmacht weg en dat was het eerste sein voor de belangrijkste mensen om te gaan vechten. Bodegraven, dat nauwelijks zestien kilometers van de startplaats verwijderd lag, zag Verhoef reeds 2 minuut later passeren, toen nog vol enthousiasme in de achtervolging. Maar er stonden andere dingen te gebeuren. Een tweede favoriet werd uitgeschakeld, ook in een valpartij, namelijk Robert van der Ruit, die eerst wilde opgeven, maar toen vernam dat Ver­hoef in aantocht was en onmiddellijk een nieuwe band om­wierp. Twee minuten tijd kreeg Van der Ruit daartoe, want Verhoef had inmiddels ondanks het gejacht vooraan een halve minuut gewonnen. Het tweetal begon aan een schitterende op­mars, sprong van groep naar groep, bleef toen wat al te lang op adem komen in de derde groep en verloor weer aanzienlijk tijd, zodat ze beiden op het kazerneterrein de voeten uit de touclips schoven en de race de race lieten. Een kopgroep van veertien man had stand gehouden in de temposlag met als Joel het uit­sluiten van Verhoef en Van der Ruit, waarvan er dertien over­bleven, omdat Van Diemen de weg terug aanvaardde: Ravens, Geluk, Teunisse, Captein, Van der Putten, Stam, Van Kreunin­gen, de Helmonder Braat, Wuurman, Jacobs, Jo de Haan, Huendersen en Van Hekken. Dertien, die na 60 km twee minu­ten winst hadden veroverd op een tweede groepje dat zich losgemaakt had: Helsloot, Van Lith, Wijman, Suykerbuyk, Doek, v. d. Horst en Van Galen (Gordijn was teruggevallen), terwijl op 3) minuut reeds kansloos voortreden Geel, Ben Lief­hebber, Freyee, Bobeldijk, Vestergaard, Stabel, Stroomer, Pla­tel, Verheul, School, De Boer, Rosmalen en De Bruyn.

Niet kansloos was echter de tweede groep, want al beukten Teunisse, Wuurman, Captein en Van der Putten om beurten verschrikkelijk op kop, de tweede groep vrat steeds meer van de ruim twee minuten achterstand of en toen tenslotte Kanis voor de tweede maal bereikt werd, kwam de aansluiting tot stand. De veroveraars troffen het echter bijzonder slecht, want een rustpauze zou er voor hen niet zijn. Zij verkeerden spoedig in de wetenschap, dat kort voor hun aansluiting Ben Teunisse een van zijn scherpe demarrages had kunnen doen uitgroeien tot een complete ontsnapping, die hem twintig kilometer ver­der, en met nog zestig kilometer voor de boeg, reeds een volle minuut winst had opgeleverd. De zaken moesten dus stevig worden aangepakt en onder de slagen die nu vielen, sneuvelden opnieuw vele mannen. De laatste ronde van vijftig kilometers ging dan ook in met aan kop Wuurman, de kleine Helsloot, Braat, Jacobs, De Haan, Van der Putten, Wijman, Suykerbuyk, v. d. Horst, Van Galen, Doek, Van Lith en Stam. Genoeg kwali­teiten, maar niet voldoende om Ben Teunisse in zijn indruk­wekkende solo te kunnen stuiten. Teunisse reed in glanzende vorm, bleef een, ongenadig moyenne draaien, en gaf zijn vol­gers geen schijn van kans. Totdat, bij bet ingaan van de laatste tour, de grote tegenaanval werd ingezet door Joop van der Putten, sterk als zelden tevoren, Joop Captein, mee in de slag om zijn scherpe eindsprint met Van der Putten te kunnen me­ten, Cor van der Horst die heel gemakkelijk een verzet rond­draait waarvan een ander het angstzweet uitbreekt, en Joop Wuurman, altijd bereid om het gevecht aan te gaan. Die vier schenen wel te gaan slagen, maar toen het kwartet tot op 400 m was genaderd, bleef het hangen en kwam het verder geen stap dichter bij de eenzame vluchteling. Die reed zijn eigen tempo voort, bleef de pedalen schitterend ronddraaien en vocht voor elke meter die hij met zoveel brio had veroverd. En hij scheen succes te krijgen, want van de tachtig kilometers die nog rest­ten toen hij aan zijn vlucht begon, waren er reeds meer dan veertig achter de rug en nog waren alle aanvallen op zijn posi­tie vergeefs geweest.

Ben Teunisse had achter hem echter een man, die met andere gedachten speelde. Joop van der Putten had twee plannen in het hoofd, die moesten uitkomen. Natuurlijk moest Ben Teu­nisse worden achterhaald, maar daarnaast was er nog een an­dere zaak en die was op het moment belangrijker. In zijn gezel­schap verkeerde Joop Captein, de man voor wie hij zeker het hoofd zou moeten buigen in een eindspurt. Die renner moest uit zijn buurt verdwijnen en Joop van der Putten ging zijn troeven op tafel gooien. Hij demarreerde, liet zich terugpakken, ontsnapte nog eens, en nog eens en nog eens. En tenslotte slaag­de hij: Captein ging van het wiel, verloor plotseling alle macht en moest de anderen laten gaan. De anderen, dat waren de sterke Wuurman en Van der Putten, omdat ook Van der Horst niet meer de snelheid van zijn gezellen op kon brengen. Wel voldoende, om ook Joop Captein nog los te werpen.

Geslaagd.

Van der Putten slaagde volkomen in zijn opzet. Zijn onophou­delijke bombarderen hadden Captein de genadeslag toege­bracht en hadden ook het tempo dermate opgevoerd, dat Teu­nisse voorgoed zijn voorsprong verloor en in het zicht van de veilige haven strandde. De zaak was toen dus duidelijk voor Van der Putten en hoewel men bewondering moet hebben voor het schitterende werk van Teunisse, die wat al te vroeg aan het rekenen was geslagen, verdiende de Hagenaar de titel vol­komen.

Uit de uitslag, die hieronder volgt (achter de namen worden de legerplaatsen genoemd), zal men kunnen ontdekken, hoe uit­eengeslagen het veld in de regen arriveerde. BRON: JOOP REUVECAMP

Amateurs: J. van der Putten, Den Haag, 153 km in 3 uur 55 min. 35 sec.; 2. B. T'eunisse, Utrecht; 3. J. Wuurman, Valkenburg (Z.H.). Op 50 sec.: 4. C. v. d. Horst, Grave. Op 1.20 min.: 5. J. Captein, Ermelo. Op 1.27 min.: 6. J. de Haan, Haarlem. Op 1.40 min.: 7. G. van Lith, Volkel. Op 3.0'5 min.: 8. J. Doek, Heerlerheide; 9. C. Jacobs, Alphen en Riel; 10. C. Wijman, Haarlem; 11. C. Suykerbuyk, Ermelo. Op 9.35 min.: 12. J. van Galen, Bussum; 13. A. Helsloot, Am­sterdam. Op 11.40 min.: 14. H. de Bruin, Doorn; 15. A. Braat, Maastricht; 16. J. Ravens, Den Haag; 17. J. Geel, Kampen. Op 15.30 min.: 18. H. de Boer, Amsterdam; 19. L. School, Mill; 20. J. Rosmalen, Wychen; 21. P. Geluk, Ede; 22. C. Stroomer, Schaarsbergen; 23. A. Stahel, Maastricht.

Op 19 min.: 24. P. Dikkenboer, Princenbosch; 25. F. v. d. Sta, Nunspeet; 26. G. Gordijn, Utrecht; 27. P. de Ronde, Grave; 28. B. Platel, De Wittenberg; 29. U. van Wijk, Schaarsbergen; 30. H. Gommers, Ermelo. Op 25.30 min.: 31. C. Bobeldijk, Harderwijk.

 

KAMPIOENSCHAP VAN AMSTERDAM (1 september).1957

PETER POST won met oppermacht

In de Midden-Beemster De Midden-Beemster is een historisch brok grond in Noord­-Holland. Geschiedenis, die daar wordt aangetoond door het schitterende borstbeeld van Leeghwater. De Midden-Beemster heeft echter ook een andere historie, een wielerverleden. En rijk ook. Dat dateert dan van voor de tweede wereldoorlog en ondergetekende zou u er niets van kunnen vertellen. Toch heb ik wat van die hoogtepunten meebeleefd, toen ik afgelopen Zondag in de Midden-Beemster verlangend uitkeek naar het startschot van het kampioenschap van Amsterdam. Dat plekie grond daar kad namelijk wat „overlevenden" onweerstaanbaar aangetrokken. Mensen, die voor hun “plicht" erheen trokken, maar ook velen die nu eenmaal bij de gedachte aan de Midden­Beemster niet anders konden dan erheen gaan.

Al in de eerste ronde van elf kilometer, de eerste van negen ronden, werd de beslissende demarrage ingeleid. Ontstellend vroeg dus, maar denk niet, dat daardoor de strijd eentonig is geweest. Al waren tenslotte Arie de Hoog, Jan Groot en Peter Post minuten ver van een tweede groep weggekomen, ze heb­ben daartoe een voortdurend gevecht met die jagers moeten leveren. Ze hebben ook onderling verbeten gevochten en een gemiddelde moeten fietsen dat tegen de veertig kilometer per uur aankwam, ondanks het feit, dat op het meest open stuk, waar de weg ook niet honderd procent was, de wind pal tegen stond. Er was trouwens nog een interessant aspect. Peter Post was de enige prof, die bij de amateurs en nieuwelingen startte om te trachten het kampioenschap te veroveren. Dat was een gewaagde onderneming, want als Post geklopt zou werden, niet vertegenwoordigd zou zijn in een eventuele kopgroep of hoe dan ook geen kampioen zou worden, dan zou dat - mits tegenslag - niet in zijn voordeel zijn, al betrof het ook hon­derdmaal een kampioenschap dat internationaal en zelfs na­tionaal niet wordt geteld. Wel, Post heeft zich geen moment laten bedreigen, want hij wist dat men speciaal hem zou trach­ten te verrassen. Post was attent en toen er reeds in de eerste elf kilometers iets ging gebeuren, was hij erbij. Het gevolg was een kopgroep, die na de eerste ronde doorkwam met een halve minuut voorsprong. De vluchters waren Sluiter, Kuyt, Jan Groot, Arie de Hoog, Peter Post en Loot Stoete. Een halve minuut winst, maar niet op de rest van de 65 vertrekkers, want de zes hadden zo onbarmhartig gebombardeerd om te kunnen wegkomen, dat het peloton onmiddellijk volkomen

uiteengeslagen werd. Aanvankelijk lagen Raats, de sterke nieuweling die met zijn ”klassegenoot” Rob Redeker bijzonder verraste, Van der Ruit, Jonker en Zutt in een verbeten achter­volging en zij werden gevolgd door een achttal coureurs. Van het jagende kwartet bleef, alleen Van der Ruit voorlopig over­eind en na 25 km, toen de andere drie teruggevallen waren, kwam Robert eenzaam door met nog altijd hardnekkig die halve minuut verlies op de vluchtelingen. Wellicht dat de Ne­derlandse kampioen op de 50 km de sprong naar de zes vooraan nog had kunnen volbreggen, maar daar werd het tempo zo verschrikkelijk opgevoerd, dat niet alleen Van der Ruin het contact voorgoed verloor, maar dat ook achtereenvolgens Slui­ter, Loot Stoete en Kuyt moesten afhaken. Drie man was Post dus reeds kwijt, steeds machtiger ging hij zich voelen, maar nog altijd had hij op anderhalve minuut de bedreiging van een tweede groep. Na driekwart van de strijd echter was het wel zeker, dat het om het voorste trio zou gaan. De achterstand van Rob van der Ruit, Henk Wiese, de nieuwelingen Raats en Redeker, Kuyt, Falkenreck, Nooy, Gudde, Jonker, Guus de Haan, Platte en Van Kasteren groeide met elke kilometer meer naar de twee, naar de drie minuten en toen tenslotte Peter Post zijn laatste troeven op tafel ging deponeren, werden de drie minuten zelfs gepasseerd. Peter Post ging er alles uit­halen, toen er nog een ronde gedaan moest worden. Hij wierp zijn beide metgezellen los, eerst zowel Arie de Hoog als Jan Groot, daarna nog eens Groot. Want De Hoog mocht dan nog zoveel willen, de operatie die hij achter de rug heeft, speelde hem toch nog parten. Jan Groot echter sprong adembenemend naar Post terug, beet zich fel in het spoor van de enig gestarte prof vast, maar moest nogmaals het hoofd buigen, toen Post opnieuw al zijn macht op de pedalen botvierde. Groot ging eraf en al liep tenslotte kort voor de streep zijn band leeg, dat alleen heeft hem niet doen wijken. En Post? Die kon nauwelliks nog een glimlach opbrengen voor het veroveren van de Am­sterdamse wegtitel, want hij had toch waarlijk alles moeten geven om zich zijn race naar de titel te kunnen permitteren. Er was dan ook een ware wielerveldslag geleverd.

Wat dat betreft, was het ook raak bij de “kleintjes". De C-­klassers reden 55 km. Een schitterend winnaar werd Rijken­berg van Ulysses. Hij had de bloemen reeds in ontvangst ge­nomen, toen het Germaanlid Quariento de spurt voor de twee­de plaats won. Mocht de strijd om de wisselbeker bij de “gro­ten" Olympia met oppermacht de beker hebben bezorgd, in de lagere regionen viel het op, dat Le Champion met beste jonge krachten zit. De sterke H. v. d. Kuil, werkzaam op het abattoir, zegevierde bij de B-adspiranten en zijn clubgenoot J. van Essen was de snelste bij de A-adspiranten, met daar op de tweede plaats zijn broer J. v. d. Kuil, ook dus een renner van Le Champion. En de eerste nieuweling, temidden van de­amateurs, Raats, was ook al een lid van Le Champion.

BRON: JOOP REUVENCAMP

Beroepsrenners, Amateurs en Nieuwelingen: 1. P. Post, Ulysses, 99 km in 2 uur 37 min. 15 sec.; op 30 sec. 2. J. Groot, Olympia; op 2.15 min. 3. A. de Hoog, Olympia; op 3.45 min. 4. R. v. d. Ruit, Olympia; 5. H. Wiese, Olympia; 6. B. G. Raats, Le Cham­pion, die de eerste nieuweling werd; 7. J. A. Gudde, Le Cham­pion; 8.. R. Redeker, Olympia, de tweede nieuweling; 9. J. Jon-

ker, De Germaan; 10. H. Kuyt, Ulysses; 11. H. Falkenreck, De Champion; 12. J. Nooy, RK. Amsterdam; 13. B. van Kasteren, Olympia; 14. K Platte, Ulysses; 15. A. de Haan, Le Champion; op grate achterstand 16. G. v. d. Berg, Olympia; 17. J. Cramer, De Gazelle; 18. W. Wurtz, De Germaan; 19. J. Mastenbroek, De Gazelle; 20. N. Ballangee, Olympia; 21. W. ten Herkel, De Ger­maan.

Clubk1assement: 1. Olympia.9 pnt., 2. Le Champion 24 pnt., 3. Ulysses 25 pnt., 4. De Germaan 46 pnt.

C-klassers: 1. J. Rijkenberg, Ulysses, 55 km in 1 uur 29 min.; 2. R. Quariento, De Germaan; 3. J. Tol, Olympia; 4. G. Koel, Ulysses; 5. K. Bloem, De Gazelle; 6. J. Tassenberg, De Ger­maan; 7. J. v. Vlijmen, Olympia; 8. W. Lensink, Le Champion; 9. J. v. d. Velde, Olympia; 10. A. van Essen, Le' Champion.

A-adspiranten: 1. J. van Essen, Le Champion, 33 km in l uur 3 min. 30 sec.; 2. J. v. d. Kull, Le Champion; 3. C. Vormer, Olympia; 4. R. van Zwol, Olympia; 5. J. Schuit, R.K. Amster­dam; 6. M. Sax, RK Amsterdam; 7. W. van Oosterveld, Ulysses; 8. T. Galesloot, De Germaari.

B-adspiranten: 1. H. v. d. Kuil, Le Champion, 22 km in 40 min.; 2. B. Leemhuis, Olympia; 3. H. Koopmans, Olympia; 4. P. de Jong, Le Champion; 5. W. Prank, Le Champion; 6. E. Vormer, Olympia; 7. J. Muller, Le Champion; 8. P. Voorthui­zen, Le Champion; 9. E. Kuiper, Olympia; 10. G. Huisman, Le Champion.

 

KAMPIOENSCHAP VAN GELDERLAND (1 juni).1957

DIEPERINK (Barchem) GELDERS KAMPIOEN.

Op een parcours van 10.4 km werd Zaterdag op een heuvel­achtig terrein te Groesbeek het provinciale wegkampioenschap voor amateurs van Gelderland verreden, dat georganiseerd was door de R. en T.C. „Groenewoud" uit Nijmegen.

Gereden werden 12 ronden en kort na het begin nam J. v. Haa­ren met Wagenaar de leiding. Lang plezier hadden zij hiervan niet, want na 15 km kwam Dieperink, die zeer best klom, aan de kop met 1'Amie. Het peloton slaagde erin bij te komen. Maar na 41 km kwamen er drie koplopers, t.w. Dieperink, Smink en v. Haaren. De beslissende slag viel na 52 km, toen Dieperink en Smink gevlucht waren. Na 60 km bedroeg de voorsprong 48 sec. en na 73 km 35 sec. Smink kon het hoge tempo niet meer bij houden en viel ver terug. Dieperink kon het beter alleen. Hij leidde na 83 km met 50 sec. voorsprong en na 94 km met 2 min. en 10 sec. Wagenaar en v. Haaren zetten de achtervolging in, doch zonder succes. Dieperink liep steeds meer uit. Op het laatst schudde Van Haaren Wagenaar van zich af.

Amateurs: 1. W. Dieperink, Barchem, de 125 km in 3 uur 30 min. 13 sec.; 2. op 6 min. 19 sec. J. v. Haaren, Nijmegen; 3. op 6.29 A. Wagenaar, Voorst; 4. op 6.52 B. Janssen, Cuyk; 5. op 10.26 G. Peelen, Elden; 6. op 14.17 J. Smink, Gaanderen; 7. op 15.29 H. Hubers, Arnhem; 8. op 16.07 P. 1'Amie, Didam; 9. op 18.02 H. de Kruyf, Arnhem. De overige 24 renners gaven de strijd op.

Nieuwelingen: 1. H. Kloosterziel, Wezep, in 1 uur 46 min. 31 sec.; 2. H. Aressen, Ben. Leeuwen; 3. J. v. d. Haterd, Ochten; 4. Fr. v. T'iems, Ben. Leeuwen; '5. C. Cornelisse, Hattum; 6 A. SChuring, Arnhem; 7. F. Wientjes, Arnhem; 8. A. de Klein, Haalderen; 9. P. Soetekouw, Nijmegen; 10. A. v. Voorthuizen, Lunteren. Hierna kwamen nog 14 renners binnen. Negen ren­ners staakten de strijd.

 

KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG (14 april).1957

Fraaie zege van Jan Hugens 18 jarige

                                      werd kampioen van Limburg

„Ik ben twee weken geleden 18 jaar geworden," zei de overgelukkige Jan Hugens uit Hoensbroek, toen we hem feliciteerden na afloop van het provinciaal kampioen­schap wielrennen op de weg in Valkenburg.

We wisten dat het een jonge knaap was met heel wat in zijn mars, maar dat deze amateur-kampioen van Lim­burg nog maar nauwelijks de leeftijd van 18 jaren haal­de, hadden we toch niet gedacht. Dr. P. van Dijk, voor­zitter van de K.N.W.U., reikte hem de bloemen over onder een aanmoedigend speechje en met een geluk­wens. Burgemeester J. H. Martin van Hoensbroek vroeg de jonge winnaar hoe hij zich voelde. „Een beetje moe.." was het antwoord van deze jongeman die het klaarspeel­de om in zijn eerste amateursjaar de 99 km Caubergrit 48 seconden sneller af te leggen dan A. Ehlen het vorig jaar; die het bovendien aandurfde, om na een klim als een berggeit over de Cauberg, zich in de afdaling te laten gaan met een snelheid om te duizelen. “Ze zeggen dat je op Gerrit Schulte lijkt," zei burgemeester Martin, „doe 't zoals hij, jongen!"

KERSVERS AMATEUR.

Hugens won deze strijd, na op de helft van de koers op de C'aubergtop de benen te nemen en er een 50 seconden uit te drukken. Een voorsprong, die hij niet meer zou afgeven, zelfs vergroten, om tenslotte tegen het einde weer enigszins aan snelheid in te boeten. Maar de zege was voor hem, ondanks de pogingen van Knoops, Lotz en Willemsen, die drie ronden voor het einde een felle tegenaanval deden en zich losscheurden van het peloton. Onbedreigd en beide handen in de hoogte van vreugde, stormde Hugens door de finish, enthousiast toe­gejuicht door duizenden belangstellenden. .

De nieuwe Limburgse kampioen won vorig jaar als nieuweling 10 wedstrijden en boekte als amateur fraaie resultaten in het kampioenschap van „Maastricht" en in Dommeldange in Luxemburg.

„Beloof me," zei dr. Van Dijk, toen hij de bloemen en de gouden medaille overreikte, ,dat je niet alleen in Limburg blijft rijden, maar ook naar het Noorden komt, wil je een kans krijgen om afgevaardigd te worden naar de wereldkampioenschappen."

De amateurs startten met 50 man en arriveerden na ruim 21/2 uur nog met een goede 25. Zowel de moordende Cauberg als machinepech dunden de gelederen.

De eerste bergbeklimmingen bleken voor sommigen reeds een teleurstelling en ook de snelle afdaling via de Sibbergrubbe bracht voor velen reeds onaangename verrassingen, zodat we in de eerste ronde reeds vele achterblijvers en uitvallers tel­den.

Doek uit Heerlerheide was de eerste, die met Lotz een serieuze poging deed om weg te komen, doch noch zij, noch Steuten uit Weert die mede in de eerste gelederen vocht, konden dit waar maken. En toen nam, in de 5e ronde, dus halfweg de strijd, in de afdaling van de Cauberg de jeugdige Hugens de kans waar.

Even leek het of Steuten zou aanhaken, maar de afdaling was zo snel, dat bij de doorkomst langs de finishplaats Hugens reeds een voorsprong had van 50 seconden op Steuten, waar­achter Harings, Knoops en Willemsen vergeefs probeerden het peloton af te schudden. Bij de 7e beklimming van de Cauberg was de afscheiding van Hugens definitief, want toen warm de aanvallers teruggevallen in het peloton, dat zich moeizaam tegen de beruchte bult optrok. Hugens peesde door met een formidabele rush, daalde roekeloos en bracht de rondetijden terug van 14 min. 30 sec. op 13 min. 26 sec., iets wat slechts eenmaal door de profs zou worden gepresteerd. Steeds meer steeg zijn voorsprong die in de volgende ronde reeds 11/2 min. bedroeg.

Opnieuw probeerden Knoops, Lotz, Doek, Willemsen en Steu­ten de trein te verlaten, maar in de hoofdgroep trok men tel­kens aan de noodrem, zodat dit feest niet doorging en Hugens eenzame wandeling gecontinueerd werd. Pas twee ronden voor het einde, toen Hugens onder het geweld van het opgevoerde tempo in het peloton, langzaam verminderde, kregen Knoops, Lotz en Willemsen eindelijk vrij baan. Met een ruk trokken zij zich los van de hoofdgroep en gingen op jacht naar de vluch­teling, wiens voorsprong inmiddels gedaald was tot 50 secon­den aan de finishlijn en tot 40 seconden op de Cauberg-top. Verrassingen waren wel mogelijk in de razende afdaling, maar normaliter stond de zege van Hugens vast. Hij bewees dat dan ook met een eenzame reis naar de verlossende eindstreep, waar duizenden handen op elkaar gingen en hij weggleed in de smalle sleuf, die het publiek nog voor hem openliet. 21 secon­den later kwam het drietal Knoops, Lotz, Willemsen op de eindstreep aanstormen in een lange sprint, die gewonnen werd door de snelle Lotz uit Stein, op wiens eindzege velen getipt handen.

BRON: GERARD SILLEN

Amateurs: 1. en provinciaal kampioen van Limburg 1957 Jan Hugens, Hoensbroek, 99 km in 2 uur 35 min. 7 sec.; op 21 sec. 2. R. Liotz, Stein; 3. Fr. Knoops, Koningsbosch; 4. J. Willemsen, Nuth; op 1 minuut 5. J. Doek, Heerlerheide; 6. J. Roth, Waubach; op 1 min. 10 sec. 7. P. Steenbakkers, Maastricht; 8. H. Harings, Sibbe; op 1 min. 20 sec. 9. J. Vrancken, Eijsden; 10. J. Pieters, Maastricht; 11. H. Ehlen, Sittard; 12. A. Steuten, Weert; 13. P. Kohlen, Heerlerheide; 14. Fr. Ramaekers, Echt; 15. W. Kamp­huis, Sittard; 16. A. van Breugel, Heerlen; 17. J. van Kollen­burg, Broeksittard; 18. M. Mater, Geleen; 19. G. Scholte, Ge­leen; 20. J. van Eck, Schinnen.

 

KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG (19 mei).1957

Nieuwelingen: 1. Eugene Beckers, 2. B. Hendriks, 3. G. Lauvenberg,

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(14 april).1957

Wim van Est prolongeerde nationaal wegkampioenschap

Konden ditmaal de telkens terugkerende stugge Cauberg en de hierop aansluitende afdaling van de Sibbergrubbe geen uitspraak doen over het gehalte van het met verschillende frisse krachten aangevulde Neerlands wegrennerskorps? Enkele dapperen hadden met volle ijver geprobeerd, om de snel voorwaarts rukkende troep te verlaten, maar deze capriolen vonden nimmer genade bij de jachtende achtervolgers, die dan zo vlot mogelijk het gat dicht stopten. Beschikten Gerrit Voorting, Appie Donker, Tony Bergmans en Wim Heeren over steviger troeven dan vorige animators? Het scheen van wel, want ondanks de vaart van de nog altijd uit­gebreide hoofdgroep, hield dit viertal geruime tijd stand, al voelde het een haast dodelijke bedreiging in de rug. Voorting - zeer begrijpelijk erg belust op het nationale tricot - Appie Donker - denkend aan zijn triomf in de Ronde van Vlaanderen -, de taaie Bergmans en kameraad Heeren, waren kennelijk voor een bruut duel te vinden. Zij aasden op hoge ogen, maar de kans om met lof te slagen werd kleiner, toen Van 't Hof, Keulers en v. d. Pluym de bende tot meer spoed aanmaanden. Tenslotte werd het vonnis voltrokken, waarna Leo v. d. Pluym in zijn eentje op zoek naar de grote buit toog. Ook tevergeefs. Een massaspurt? Sleu­rend op kop van de sliert ging Wim van Est de laatste ronde in; met in zijn kielzog vogels van allerlei pluimage: keiharde knapen en ook “snellen", jongens met een fikse spurt in hun benen. In de allerlaatste daling nam Wim van Est vijf lengten, met deze heel kleine voorsprong stoof hij de Oud-Valkenburgerweg op en al ranselden de rivalen de pedalen nog zo furieus en al haalde de meute finaal het onderste uit de kan, Van Est - voortgestuwd door de enthousiaste toejuichingen van de menigte, oersterk en opgezweept door het verlossend spandoek in de verte - vocht als een getergde leeuw, gaf geen meter prijs, weerstond het helse bombardement glansrijk en werd - evenals verleden jaar - kampioen van Nederland op de weg.

De eerste Cauberg-klim was voor diverse deelnemers al een te moeilijk avontuur. Op bijna een minuut belandden tijdens het eerste toertje Sieveking, Tuk, Boelens en Hinsen, op 1.20 min. kwam Dielissen door, op 2.50 min. de sympathieke Ha­genaars de gebroeders Kuipers en tot slot.... Slot uit Nieuw-­Amsterdam. Aan het direct langgerekt staartje schommelde de rangschikking doorlopend, zodat na de tweede doorkomst aan de jury-tent Slot al op 7.13 min. huisde, voorafgegaan door het aangestipte broederpaar op 4.20. In de groep bekeken de grote mannen en de frisse aanvoer rustig de ontwikkeling. Zij sloegen totaal geen acht op de korte solo van Harry Schoen­makers en Flor v. d. Weyden, zij oordeelden de uitlooppoging van Jan Westdorp, Verhelst, Nol Ehlen en Van der Pluym nut­teloos.

Intussen moesten vele deelnemers noodgedwongen afscheid nemen van de fleurige stoet en in hun eentje of in vereniging met lotgenoten de reis (tijdelijk) voortzetten. Lamers kwam dra in het sukkelstraatje terecht, Sieveking staakte, de gebr. Kuipers zaten in de vierde ronde op 10 minuten. Ook Hinsen kon de draai niet vinden; arriveerde op 8 min. en verdween nadien van het toneel. Stil bleef het geen moment. Rien van Grinsven en Bertus Lute gooiden energiek de knuppel in het hoenderhok, welke stunt een winst van 31 sec. ten opzichte van v. d. Weyden opleverde en nog een tikje meer op de groep. Toen deze pret lang genoeg had geduurd - althans volgens Wagtmans - werd hieraan door Woutje een einde gemaakt, welk voorbeeld door Lahaye en Van der Pluym werd opge­volgd. Flor v. d. Weyden had een tik gekregen, die hij (2.10 min.) niet meer teboven kwam, de staart bengelde links en rechts met grote onderlinge verschillen rond de Cauberg.

SCHERMUTSELINGEN ZONDER RESULTAAT.

Plots was Jan Nolten - welgemoed aan deze zware race be­gonnen - uit de kopgroep verdwenen. Hij kwam op 1.10 min. door, “verachterde" nog meer en zocht hierna geruisloos de kleedkamers op. De helft van de koers (81 km) werd in 2 uur 6 min. 15 sec. afgelegd, dus van een slakkengangetje was zeker geen sprake. Nieuwe figuren verschenen aan het voorfront: Henk Smeets, Gerard Keulers, Thys Roks, Van de Berg en Kees v. d. Borst. Zij moesten dra het gezelsehap dulden van Piet de Jongh, Gijs Pauw, Heeren en Van Grinsven, op 30 sec. lag toen Piet van den Brekel, die zonder resultaat poogde mede aan de leiding te komen, hetgeen wel Nykamp gelukte. Op de „bult" kwamen v. d. Borst, Roks en Keulers licht afgescheiden (18 sec.) door, terwijl Kees Boelhouwers moedig trachtte een stevige impasse te boven te komen, waarin hij totaal niet slaagde. Bij het ingaan van de 13e ronde begon de episode Voorting-Donker-Bergmans-Heeren. Het was menens, van een kort spelletje was geen sprake. Zo voelde de groep deze verwikkelingen ook aan, met het gevolg dat de wielen sneller wentelden en de vier koplopers in het vizier werden gehouden. Jacq. Nieskens, Wies van Dongen en De Vree waren bereids kansloos geveld, alsmede Van Grinsven, Timmermans, Adri Voorting en de helemaal in de diepte verzeilde Adri van Steen­selen. De heren Kuipers en Slot strekten de wapens niet, zij peddelden onversaagd - met steeds stijgende achterstand - achter de hoofdmannen aan. Krijn Post staakte - kilometers achter -, Nieskens zette er een punt achter, enz. enz.

De vier uitlopers voelden - bij wijze van spreken - de adem van de vechtlustige groep in hun nek. Tenslotte moesten zij bukken, waarna v. d. Pluym aan bod kwam. Een strovuurtje, daar de groep, aangevoerd door Mart v. d. Borgh, hiervan niet was gediend. Het heeft geen zin om alle achterblijvers op te sommen, volstaan kan worden met de vermelding, dat uitein­delijk 26 coureurs de finale uitvochten (92 renners gestart). De ontknoping werd in de aanhef beschreven. Wim van Est had de meeste ,inhoud", Jules Maenen won de spurt van de rest.BRON: GERARD SILLEN

Beroepsrenners: 1. Wim van Est (St. Willebrord), 162 km in 4 uur 13 min. 45 sec.; op vijf lengten 2e Maenen (Valkenswaard), 3e Lahaye (Bunde), 4e Van der Borgh (Koningsbosch), 5e Leo Stevens (Elsloo), 6e De Jongh (Made), 7e Bergmans (Aalst), 8e Wagtmans (St. Wille­brord), 9e Keulers (Geleen), 10e Haan (Nieuwenhagen), 11e Suykerbuyk (Breda), l2e Maas (Pindorp), 13e Wuyts (Kruis­land), 14e Roks (Zundert), 15e Westdorp ('s-Heerenhoek), 16e Van de Brand (Schijndel), 17e Heeren (Roosendaal), 18e Van Wetten (Noordwijkerhout), 19e Schoenmakers (Blerick), 20e Boelens (Hilversum).

Een stuk ereronde kon Van Est niet afleggen. Voor de jurytent was het ineens een chaos van jewelste. ledereen wenste Van Est de hand te drukken. Er was geen doorkomen aan. Met de grootste moeite kon Van Est het kampioensshirt aantrekken, de bloemen in ontvangst nemen en op de schouders van zijn supporters met een zwaai - lachend en blij gestemd - de menigte bedanken.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.AMATEURS (23juni).1957

PIET STEENVOORDEN

           Wegkampioen van Nederland 1957 der amateurs

                               Strijd om de wegtitel werd in de slotfase boeiend

We hebben een nieuwe kampioen op de weg. Piet Steenvoorden uit Heemstede heeft Zondagmiddag in de stralende zon de felicita­ties van voorzitter Dr. Van Dijk in ontvangst kunnen nemen en het rood-wit-blauwe tricot om de smalle schouders kunnen trekken. Piet Steenvoorden werd kampioen van Nederland en het feit, dat juist deze naam kon worden toegevoegd aan de reeks van titel­houders stemde achteraf nog tot tevredenheid na een race, die wederom pas in de slotfase boeiend werd, maar tot enkele kilometers voor de verlossende streep alweer tot de slijtageslagen heeft behoord.

Zonder twijfel heeft Nederland aan Piet Steenvoorden, lid van de vereniging, die de titelstrijjd zo voorbeeldig organiseerde, een waardig kampioen. De 23-Jarige coureur uit Heemstede hanteert niet alleen reeds lang uit hoofde van zijn beroep de hamer, maar timmert ook al lange tijd langs de weg van het wielermetier. Toch was het behalen van de titel door Steenvoorden een verrassing, want al won nog in het prille seizoen de Heemstedenaar de Ronde van Lisse en van Vlijmen, al werd hij tweede in Luxemburg en vierde in Duisburg, al greep hij op machtige wijze naar de kampioenstrui van zijn vereniging „De Kampioen", Piet Steenvoorden maakte juist dit seizoen toch niet de indruk die wij daarvoor altijd van hem hebben gekend.

Meermalen zagen we de smalle body van Steenvoorden dit voorjaar zwoegend de strijd aangaan. Lang met altijd in de prachtige stijl van de man, die doodstil in het zadel alleen de benen het werk liet doen, maar veelal beweeglijk op de fiets, de handen kramp­achtig om het stuur, een vertrokken gelaat, op achterstand wanneer het erop aan ging komen, kortom zoals we Piet Steenvoorden nooit hebben gekend. En ziet, juist op deze dag, in de strijd waarin eindelijk enkele Limburgers in het Westen metterdaad kwamen tonen, waartoe zij in staat zijn, de race waarin opnieuw Schalk Verhoef met heel zijn indrukwekkende gestalte zijn geweldige kunde kwam laten zien, juist op deze dag hervond Piet Steenvoorden zichzelf. En dat betekent, dat niemand het de man uit Heem­stede moeilijk kan maken, heel de course niet en ook niet in de laatste, beslissende kilometers. Want Pieter kwam voortreffelijk mee toen na het aanhoudend hoge tempo “Manneke" Roks zijn slag wilde slaan, Jo de Roo regelrecht op de titel wilde gaan af­stevenen en Sen Theunisse eveneens naar voren snelde. Piet Steenvoorden ging gemakkelipk mee en toen de eindstreep eenmaal in zicht was en hij reeds voorbij de Tarzanbocht in voorste positie was gaan zitten, toen kon zelfs de razende eindspurt van Jo de Roo niet tippen aan de machtige tred van Steenvoorden. En daarom, al was er opnieuw sprake van een afvalrace naar het kam­pioenschap, op de beslissende momenten, wanneer de ware coureurs ten strijde trokken en de „slag" eenvoudig niet gemist mocht worden, dan was Piet Steenvoorden erbij en hij werd dus de goede kampioen.

VALPARTIJEN.

Het starten van 320 renners betekent veel risico. Het vertrek ging ordelijk, zodat alles best verliep, maar reeds in de eerste ronde werd de eerste valpartij een feit. Kort daarop smakten voor de tweede maal enkele renners tegen het circuit, zodat o.a. Piet Dufour, Cees Rabe, Heiden, v. d. Steen en Van Osch met een verfrommelde fiets terug bij de pits kwamen. Die valpartijen en enkele andere oorzaken zorgden ervoor, dat al in het begin zeer grote groepen kansloos van het wiel werden gereden. Een oud, vertrouwd gezicht in Zandvoort aan de Zee en we vreesden weer dezelfde slijtageslag als bijna elk jaar. Grotendeels werd die vrees bewaarheid, maar we kunnen toch ook niet beweren dat er geen strijd geleverd zou zijn. Derge­lijke schermutselingen zijn er zelfs de basis voor geworden, dat zeer belangrijke amateurs te vroeg hun kruit hadden verscho­ten of niet attent meer waren toen er zagen van grote impor­tance aan de orde kwamen. Ben Theunisse en De Vries uit Klaaswaal waren de eersten, die de reactie van de lange sliert wilden aftasten. Die reactie was afdoende. Het tempo, dat toch al zeer hoog lag, werd opgevoerd (vooral Steenbakkers deed veel werk in die periode) en het duo gaf zich gewonnen: Een tweede groepje met veel inhoud, Schalk Verhoef, Jan Willem­sen, Joop van der Putten en Steenbakkers, wierp zich met veel energie in de veertiende ronde in de strijd. Verhoef en Van der Putten hielden het lang vol, de andere twee werden ver­vangen door Ap Geldermans en Piet Steenvoorden. Een der­gelijk kwartet aan de leiding lokte onmiddellijk de Arnhem­mer Joop Blaauw en Ap van Egmond op de jacht, maar toen een nieuwe ronde gedaan was, hadden de vier sterke vluch-, telingen tien seconden winst op een andere jager, Henk Buis, en 15 seconden op de nog altijd uitgebreide hoofdmacht. Dat secondenwerk was niet meer dan energieverspilling. Piet Steenvoorden was de eerste van de vier, die dat wel inzag. De slanke Heemsteedse coureur ging “opzitten" en wachtte het peloton af. Schalk Verhoef, met de kilometer actiever op deze dag, liet zich afzakken en alleen Geldermans en Van der Put­ten gingen nog even door met het wat nutteloos smijten met de krachten. Toch had dat alles met zich gebracht, dat de helft van de strijd (75 km) was weggedraaid in een moyenne van liefst 45 km en dat was toch wel verbazingwekkend op dit circuit.

Voorlopig werd dat tempo volgehouden, want al slonk de ter­reinwinst van Geldermans en Van der Putten snel, een nieuwe demarrant zorgde voor sensationele ogenblikken. De jonge, achttienjarige Jan Hugens veerde op, snelde uit de wind langs de groep naar voren en verliet de hoofdmacht in duizeling­wekkend tempo. Zo snel, dat hij de twee vermoeide vluchte­lingen liet staan en eenzaam het Bos inging. De Limburgse kampioen is tot veel in staat, waarvan men tot ver over onze grenzen kan meespreken, maar een solo op het circuit van Zandvoort behoort tot de onmogelijkheden.

Ook deze man met kwaliteiten, uit Hoensbroek, moest zich gewonnen geven. Zelfs tezamen met Joop Blaauw, Schalk Verhoef, Joop Wuurman en Harry Moolenijzer mislukte een greep naar de titel volkomen. Toch hadden al die schetpe de­marrages, waaraan plotseling ook Henk van Weeren, Henk Buis en Hennie Marinus lustig gingen meedoen, gevolgen. Niet alleen, dat tientallen-amateurs tegelijk met wazige ogen het achterwiel van de nog vele anderen snel zagen wegdraaien en tenslotte uit de arena verdwenen, er gebeurden nog belang­rijker dingen.

GESLAGEN.

Ap Geldermans en Jan Hugens hadden bijzonder veel van hun toch indrukwekkende krachten gevergd. Ze lieten zich terug­zakken tot in de staart van de hoofdgroep en dat betekent zoveel als “kapot zitten". Mannen, die nooit anders dan voorin hun rol spelen en nu schijnbaar ongeinteresseerd steeds verder terugvallen, hebben de tik moeten incasseren. Deze twee kam­pioenscandidaten troffen het wel bijzonder slecht, want in hun worsteling met het moreel was een van de zestig overgebleven mannen zo beleefd een gat te laten vallen, dat door niemand achter hem meer zou kunnen worden gedicht. Geslagen waren Ap Geldermans en Jan Hugens, uitgeschakeld waren echter tegelijkertijd Jan van Vliet, Coen Niesten, Gerard Vergoossen, die elkaar allen zo teder hadden bewaakt en die voor zichzelf een kuil hadden gegraven!

Weg waren zij, uit de frontlinie van de strijd om de rood-wit­blauwe trui, maar het verdwijnen van zoveel kwaliteiten te­gelijk hield toch niet in, dat er nu vooraan geen perspectief voor de titel meer zat. Dat was er wel degelijk voldoende, want zelfs toen Piet Rentmeester als candidaat het terrein moest verlaten met een kapot getrokken ketting, huisden vooraan nog mensen als Verhoef, Van Houwelingen, De Roo, Theunisse, Van der Putten, Scholten, Blaauw, Klebach, Bogers, een rus­tige Roks, Steenvoorden, Buis, Van Egmond, Marinus, Van der Ruit, Groot De Haan, Stoete, De Ruiter, zeer sterke coureurs dus en evenveel snelle mannen.

Steeds meer ging het er opaan komen, dat de strijd in een massale sprint zou worden beslist. De poging van Dirk de Ruiter en Robert van der Ruit mislukte nog in de voorlaatste ronde, maar onmiddellijk daarop viel de slag, die de laatste selectie zou betekenen.

Vier man konden zich toch eindelijk definitief van de groep afscheiden. Onophoudelijk had Schalk Verhoef op kop zitten bombarderen, elke poging was vergeefs, maar toen Manneke Roks, Ben Theunisse, Jo de Roo en Piet Steenvoorden op de pedalen gingen staan, was de zaak bekeken. Schalk Verhoef had misgegrepen, en ook zijn allerlaatste poging, nog bij dat kwartet te belanden, kon niet slagen door de greep van het peloton. Deels lukte dat Henk Buis nog wel, maar hij bleef „zwemmen" tussen de vluchtelingen en het peloton, hetgeen voldoende was voor een vijfde plaats.

VAN KOP AF.

Inmiddels zetten de vier vooraan zich schrap voor het nemen van een belangrijke beslissing. Tot de Hunzerug was er de samenwerking geweest, nodig voor het voorgoed weggeraken, maar toen, voorbij de Tarzanbocht, ging de positie een voor­name rol spelen. Piet Steenvoorden pakte rap de kop, liet zich toch weer even terugzakken, maar bereikte nog voor het laatste rechte stuk opnieuw de kop. Uit die positie zette hij de eindsprint in. Steeds hoger zwiepte het lid van „De Kam­pioen" zichzelf op, steeds dichter naderde de Zeeuwse kam­pioen Jo de Roo in een formidabele tegenzet, maar hoe fu­rieuzer De Roo de wielen liet wentelen; des te verder reikten de krachten en de snelheid van Steenvoorden en met een dol­gelukkig gebaar kon Pieter even later als kampioen van Neder­land 1957 het proficiat van Dr. Van Dijk in ontvangst nemen; ook van de vele vrienden, die Steenvoorden heeft, natuurlijk van een niet minder gelukkig bestuur van „De Kampioen" en van een stralende moeder, die wat onzeker en nerveus had gevraagd of zij ook even op de pit mocht klimmen om haar zoon te omhelzen, en die toen trots in de hulde kon meedelen. De strijd om het kampioenschap was gedaan. We hadden dit­maal weer alles mee gehad. Aan het strand was het een weinig te koel, op het circuit voortreffelijk, zodat duizenden naar de duinen binnen het circuit stroomden en mede de zo voortref­felijk georganiseerde strijd om de titel kwamen aanschouwen. Hetgeen „De Kampioen" dan ook wel toevertrouwd kan wor­den. Tussen die duizenden waren natuurlijk weer al die oude bekenden, oud-kampioenen of renners, die eens ook teleur­gesteld hadden moeten opgeven. Bij die oude bekenden zagen we gelukkig ook weer vriend Grafhorst, die wel heel grote tegenslagen heeft moeten incasseren, maar die nu met zijn echtgenote weer aanwezig was. Zo werd het leed van renners onderweg opnieuw overstemd door de vreugde van anderen, al kon niemand die middag zo stralen als de nieuwe kampioen Piet Steenvoorden.

BRON: JOOP REUVECAMP

Amateurs: 1. Piet Steenvoorden, Heemstede, 150 km in 3 uur 37 min. 9 sec.; 2. Jo de Roo, Schore; 3. Ben Theunisse, Utrecht; 4. Adri Roks, Sprundel; op 9 sec. 5. Henk Buis, Vijf­huizen; op 14 sec. 6. Ap van Egmond, Den Haag; 7. Joop van der Putten, Den Haag; 8. Harry Scholten, Den Haag; 9. ex aequo: Joop Blaauw, Arnhem; Wim Bogers, Nieuw Vennep; Jan Groot, Beverwijk; Guus de Maan, Amsterdam; Jos Heeren, Sprundel; Th. Hoffman, Etten; Arie van Houwelingen, Sas­senheim; Wim Klebach, Amsterdam; Frits Knoops, Konings­bosch; Henk v. d. Linden, Helmond; Hennie Marinus, Amster­dam; Robert v. d. Ruit, Amsterdam; Dirk de Ruiter, Beverwijk; Wim van Smirren, Amsterdam; Mick Snijder, Halfweg; Loot Stoete, Amsterdam; Frans van Velthoven, Poeldijk; Schalk Verhoef, Rotterdam; Coen Visser, Santpoort; Joop Wuurman, Amsterdam; Henk van Weeren, Haarlem.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-BRABANT (3 augustus).1957

Kees van Amsterdam werd amateurkampioen van Noord-Brabant

Dat we Kees van Amsterdam dit jaar reeds als amateur-kam­pioen op de weg van de Brabanders zouden moeten begroeten, zullen er weinig verwacht hebben. Zelfs Aad van Amsterdam niet, die met gerechtvaardigde trots de prestaties- van zijn zoon volgt. De drager van de titel bewijst, dat de sprint nog altijd de basis van het succes in de wielersport vormt. Pas toen Van Amsterdam zich onder de vijf kleppers bevond, die vijf ronden voor het einde twee dappere vluchtelingen, die zich tot hun laatste kruimelke macht verdedigd hadden, van alle illusies beroofden, hielden de toeschouwers rekening met zijn sprintoverwinning. Vroegere wedstrijden hadden uitgewezen, dat Van Amsterdam de snelste moest worden geacht. Niet de hardste, maar de snelste. De snelste won: de titel, de medaille, de palm en de eerste prijs.

Dit kampioenschap werd in het hart van het Brabantse wieler­land verreden. In de hoek, waar de coureurs zonder sprint, maar met een ijzeren hart vandaan komen. De dwangarbeiders van de weg. Te beginnen met Valentijn, de Heeren's, de Van Esten, Wagtmans, Roks.

Sprundel had ter gelegenheid van het zeshonderdjarig bestaan van. Rucphen, waarvan het met St. Willebrord een kerkdorp vormt, enig geld ter beschikking om dit wegkampioenschap te organiseren. Erg wild zijn de organisatoren op deze titelstrijd niet. Omdat er de amateurs niet wild op zijn.

Niettemin had Sprundel voor een aantrekkelijke prijzenlijst gezorgd. Naast de drie medailles, een palm, vier bekers en tien prijzen. Jammer genoeg wisten de inschrijvers er niets van, dat er ook nog iets te “verdienen" viel. Wij zeggen het in de taal van de jongens om uit te laten komen wat zij van dit soort wedstrijden denken. Alleen de streekrijders en de kans­hebbers op de titel verschijnen aan de start. Kampioen van Noord-Brabant wil men zich nog gaarne genoemd zien.

Verleden Zaterdag verschenen in Rucphen 34 amateurs aan de start voor een rit van 155 kilometer op een groot parcours, zo­als voor het kampioenschap van Noord-Brabant noodzakelijk is. Een mooi parcours. Dwars door de velden over bochtige, klinkerweggetjes. Op het trainingsparcours van de wielerclub St. Willebrord. Wethouder Verpaalen, voorzitter van het co­mite, nam de honneurs waar, die de strijdlustigen de weg op moeten sturen. Consul Kees Kokke was present om tevens te constateren, dat de weg prima was afgezet.

Van de 34 strijders zouden er slechts dertien de slag overleven. Daarbij waren er slechts vijf, die elkaar weinig toegaven. De grootste pechvogel was de grootste kanshebber: Piet Damen, die in de eindspurt een-nieuwe tube van zijn achterwiel voelde vliegen. En daarmee bleef het een open vraag of hij Van Am­sterdam, Roks en Heeren achter zich had kunnen laten.

De Lieshoutse amateur is op beslissende ogenblikken niet erg gelukkig. Het Sprundelse titelgevecht had zijn vijfde over­winning in tien dagen kunnen opleveren. Vorig jaar liet hij Kersten de Acht van Chaam winnen, doch gaf daarmee tevens zijn aanwijzing voor de ploeg naar Kopenhagen aan Kersten cadeau. Dit jaar grijpt hij opnieuw naast het wereldkampioen­schap.

Op het parcours van 6750, meter bleef de troep niet lang stil­letjes bij elkaar zitten. In de vierde ronde reed al een kop­groepje van drie, bestaande uit v. d. Sande, Van Geel en v. d. Horst voor het peloton uit. Diezelfde militair Van der Horst zat twee ronden later nog bij het kopgroepje dat v. d. Broek voor Van de Sanden en Van Geel had ingeruild. Weer een ronde later sprong er Slits bij, waarna v. d. Broek afviel.

De tempolopers Van der Holst en Slits joegen zo hard weg, dat zij spoedig meer dan twee minuten voorsprong op het peloton hadden veroverd. De West-Brabanders Van de Klundert en v. d. Steen trachtten bij de koplopers te komen, doch toen zij hen in de rug zagen, bleek ook de pijp uit te zijn. De tandem v. d. Horst-Slits reed tachtig kilometer aan de kop op 2,33 gevolgd door het peloton, waarin Roks en Damen elkaars wiel in de gaten hielden. En Heeren, Van Amsterdam, Suijkerbuijk, Goorden en Hanegraaf hielden Roks en Damen weer in het oog. Er waren er nog meer die zich handhaafden, H. van der Linden, Van Eijk, Klep, De Jong, Lambregts.

Plotseling liet zich Maaike Roks naar de staart zakken en schreeuwde om een andere fiets. Coursemakker Loos, die al lange tijd tegen de man met de hamer zat te worstelen, sprong prompt van zijn machine om hem aan het Manneke af te staan. Er was niets gebeurd.

Toch was het tijd, dat de kanshebbers de handen in elkaar sloe­gen om de vluchtelingen tot de orde te roepen. Tien ronden voor het einde brak de noodzaak aan. Het peloton spleet in tweeen. De bokken werden van de schapen gescheiden. Tot de bokken behoorden zeven man: Roks, Damen, Van Amster­dam, Suijkerbuijk, Goorden, Jos Heeren, Hanegraaf.

In elke ronde knabbelde de trein een halve minuut van de voorsprong der koplopers af. Vijf ronden voor het einde zagen Van der Horst en Slits zich door zes man ingelopen. Suijker­buijk werd door pech losgeworpen. Slits ontgoocheling was zo groot, dat hij het parcours verliet, doch v. d. Horst zette moe­dig door, ofschoon hij niet meer tegen het tempo van de jagers bestand was.

Twintig kilometer voor het einde verstoorde Jos Heeren met een demarrage de rust in het zestal. Dat was juist iets te veel voor Hanegraaf. Twee ronden joegen Damen, Roks, Van Am­sterdam en Goorden achter Jos Heeren aan.

Bij het ingaan van de laatste ronde ontsnapte Piet Damen, zonder blijvend succes overigens, want voor de eindspurt zouden zich vijf man presenteren. Piet Damen werd uitge­schakeld door een tube, die van zijn achterwiel vloog. Drie man vlogen wiel naast wiel op de eindstreep af. Cees van Am­sterdam, geflankeerd door Heeren en Roks, won met een half wiel.

BRON: FRITS VAN GRINSVEN

Amateurs: 1. en kampioen van Noord-Brabant Cees van Am­sterdam, 155 km in 4 uur 13 min. 54 sec.; 2. Roks, Sprundel; 3. Heeren, Sprundel; 4. Goorden, Nispen; 5. Damen, Lieshout; 6. op 2.56 v. d. Horst, Standaarbuiten; 7. op 4.45 Hanegraaf, Bre­da; 8. op 11 min. Suijkerbuijk, Nispen; 9. De Jong, Willebrord; 10. Lambregts, Etten; 11. Konings, Rucphen; 12. Santbergen, Zevenbergen; 13. Verholen, Roosendaal.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-HOLLAND (15 juni).1957

WIM KLEBACH WEGKAMPIOEN VAN NOORD-HOLLAND.

Het provinciaal wegkampioenschap van Noord-Holland voor amateurs heeft niet datgene gebracht wat men er redelijker­wijs van had mogen verwachten: een spannende en aantrek­kelijke koers. Integendeel. Het werd een saaie en trieste ver­toning, waarbij het element strijd nauwelijks aangeroerd is. En toen dit wel even gedaan werd was er plotseling van al die „goeie" coureurs geen spoor meer te bekennen. Gevlucht voor de nog in het verschiet liggende kilometers, de warmte en de straffe wind, de slechte polderwegen, maar zeker niet in het allerlaatst om de krachten te sparen voor de mogelijk meer voordeel brengende Zondag. Slechts vier renners - Wim, Klebach, Mik Snijder, Klaas Blauw en Henk Hendriks - toon­den zich de ware amateurs in de zin van het woord en hebben al deze moeilijkheden getrotseerd voor een verdeling van de drie “plakken". Om ook de vierde man een herinnering aan dit kampioenschap te kunnen bieden werd rond de jurytafel een kleine inzameling gehouden.

Na de troosteloze vertoning van Zaterdag j.1. in de, Wijde Wormer zal men zich bij de hoogste wielerleiding dan ook ernstig moeten beraden over het al of niet langer voortbestaan van de provinciale kampioenschappen.

Nochtans mag de nieuwe kampioen Wim Klebach met ere ge­noemd worden en met hem Mik Snijder. Want toen deze twee na zo'n 75 kilometer koers eens extra op de pedalen gingen staan, er voor het eerst strijd geleverd moest worden, bleken alleen Klaas Blauw en Henk Hendriks nog de moed en de courage op -te kunnen brengen om door te blijven vechten. De anderen verdwenen naar de verkleedgelegenheid in „'t Hee­renhuis". Het afleggen van de resterende 100 km door de vier was toen nog slechts het vervullen van een formaliteit. Alleen de twee eindsprints brachten nog een kleine opleving. Op 300 meter van de streep stonden Snijder en Klebach - die Blauw en Hendriks op afstand hadden gehouden - nagenoeg stil. Mik nam toen de kop en was een geslagen man. Het twee­de sprintje om de derde plaats werd een prooi voor Blauw. De jonge Hendriks, die nog rap kwam opzetten, beging de fout om enkele meters voor de streep in te houden.

Amateurs: 1. en kampioen Wim Klebach, Amsterdam, 176 km in 4 uur, 55 min. en 40 sec.; 2. M. Snijder, Halfweg; 3. op 3 min. en 9 sec. K. Blauw, Amsterdam; 4. H. Hendriks, Heemskerk.

Nieuwelingen: 1. A. Kalee, Amsterdam, 64 km in 1 uur, 37 min. en 12 sec.; 2. J. Beers, 3. J. Hoopman, 4. F. Tel, allen Zaandam; 5. E. Balk, Badhoevedorp; 6. W. Sietsma, Amsterdam; 7. P. Hoopman, Zaandam.

BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-NEDERLAND (14 september).1957

De strijd aan de NOORDELIJKE wegtitels

De wielerstrijd met als inzet de vier Noordelijjke titels, diee op het vrij vlakke, maar uitstekende parcours in de omgeving van Emmeloord in de Noordoostpolder werd verreden ontaard­de zich, naarmate het einde naderde in een ware slijtage-slag, mede door het geweldig hoge tempo waarin de koplopers draaiden. Het werd dan ook met recht een wedstrijd voor „de sterken”, deze „monster”-rit over 150 km, waarin zich de Gro­ningers Fre Mik en Feiken en de jeugdige Nieuwold prima hebben onderscheiden, evenals de Overijselaars Lentelink uit Delden, Van Sark uit Boekelo en de Kamper favoriet Evert Hup, welke laatste renner met de haven in zicht strandde. Dit­zelfde was ook het geval met Fre Mik en Feiken, diee wegens materiaalpech de strijd helaas moesten staken. De resterende renners hebben elkaar tot het einde toe gezelschap gehouden.

Nieuwold uit Veendam finishte uiteindelijk als eerste en kon zich dus kampioen van Groningen noemen; de lange Van Sark uit Boekelo werd tweede en dus kampioen van Overijsel.

Lentelink uit Delden, naar onze mening de strijdlustigste ren­ner in deze koers werd in de eindspurt derde. De Friese titel ging naar Jan Rinsma uit Bartlehiem, diee als vierde finishte. Kampioen van Drente werd Fre Bos uit Nieuw Buinen, die als zevende binnen kwam. Een keurige prestatie van deze Drent, die begin Augustus in de Acht van Chaam een sleutelbeen brak en nu weer voor 't eerst op de fiets stapte.. . . voor een „ritje" over 150 km!

De officieuze wielertitels bij de nieuwelingen, die 75 km moes­ten rijden, gingen naar: Drente: Reinders, Ruinerwold, Fries­land; Kl. Bottema, Gersloot, Groningen; H. Kamphorst, Gro­ningen (stad) en Overijsel: B. Lohuis, Delden.

Hoog tempo

Zodra de voorzitter van de K.N.W.U., dr. P. van Dijk, de ama­teurs en 10 minuten daarna de nieuwelingen had “weggescho­ten" van de. Espelerlaan in Emmeloord, “trokken" de renners er behoorlijk aan. Het gevolg was, dat spoedig de eerste slachtoffers vielen. Toen de amateurs 75 km hadden afgelegd had zich een kopgroepje gevormd van negen renners, t.w. de Friezen J. Rinsma en Th. Jellema, de ,Groningers Fre Mik, Jan Nieuwold en Feiken en de Overijselaars Van Sark, Lentelink, Kampjes en Evert Hup, de Kamper favoriet. Jammergenoeg moesten de Groninger favorieten Fre Mik en Feiken „lossen" doordat men door lekke banden werd uitgeschakeld. Ook de Hengeloer Kampjes gaf na 80 km „de pijp aan Maarten".

Zo bleven dus vijf renners over. Broederlijk gingen deze vijf knapen, beurtelings kopnemend aan de haal en liepen gestadig uit op het peloton, dat inmiddels aanmerkelijk gedund was.

Met nog 50 km voor de boeg demarreerde de rijzige Lentelink uit Delden enkele malen, doch hij werd teruggehaald door de waakzame Van Sark uit Boekelo en de soepel rijdende Nieu­wold uit Veendam, welke knaap een uitstekende koers heeft gereden. Door deze demarrage kregen twee renners het kwaad te verduren, nl. J. Rinsma uit Bartlehiem en de Kamper ren­ner Evert Hup. Eerstgenoemde moest onder de rook van Em­meloord „lossen" maar ging moedig in z'n eentje door. Evert Hup wist aanvankelijk nog bij te blijven, doch ter hoogte van de Espelerweg viel hij plotseling in het gras. Deze veelbeloven­de renner behaalde tol voor het vele werk, dat hij in het begin van de koers had verricht.

Zo gingen dus na 125 km nog drie renners op kop, de 23-jarige Van Sark uit Boekelo, de 20-jarige Lentelink uit Delden en de 17-jarige Veendammer Nieuwold. Twee Overijselaars tegen een Groninger! Een uitgemaakte zaak zou men denken. De waakzame Veendammer bleef op z'n hoede. Hij liet Lentelink en Van Sark rustig beurtelings demarreren.

Wie de eer?

Tot in de straten van Emmeloord bleef het drietal broederlijk bijeen. In de Espelerlaan stond het drietal bijna stil om elkaar de eer te geven om kop te nemen. Op deze eer is een renner in het beslissend stadium evenwel niet bijzonder gesteld zoals de ware wielersportliefhebber weet. Plotseling trok Van Sark dan de eindspurt aan gevolgd door Lentelink. Dit was koren op de molen van de 17-jarige Nieuwold en met een geweldige demarrage ging de Veendammer, in het dagelijkse leven stu­dent aan de R.H.B.S. in Veendam, overzijn twee rivalen heen, luid toegejuicht door de Groninger aanhang. Nieuwold was kampioen van Groningen. Van Sark greep.de Overijselse titel.

Lentelink werd eervol derde in deze koers. Rinsma uit Bartle­hiem, die als vierde binnen kwam, werd kampioen van Fries­land en Fre Bos uit Nieuw Buinen kreeg als vierde renner,de kampioensbloemen uit handen van dr. P. v. Dijk als kampioen van Drente. De tijd van Nieuwold over de 150 km was: 4 uur 1 min. en 5 sec. Als vijfde kwam binnen op 20 min. en 4 sec. Melle van Dekken uit Hoogkerk; 6. Ter Elst uit Delden en 7. Fr. Bos uit Nieuw Buinen.

Nieuwelingen.

Hoewel de nieuwelingen slechts 75 km moesten rijden moet gezegd worden, dat deze koers ook uiterst interessant is ge­weest. Halverwege de koers had zich een groepje van zes ren­ners afgescheiden van het peloton, t.w. de Overijselse Ben Lohuis uit Delden, Dick Bossink, Den Ham, De Kinkelder, Hengelo en Vos uit Lonneker en de Friezen Hoekstra uit Ure­terp en Bottema uit Gersloot. Als ernstige favorieten werden aangetipt door ons de Overijselaars Lohuis en Bossink en de Fries Bottema. In de eindspurt was Bottema de twee Over­ijselaars juist iets te slim af door in de laatste meters hen voorbij te spurten. Bottema werd dus kampioen van Friesland en Ben Lohuis, die een bijzonder succesvol seizoen als nieuwe­ling achter de rug heeft greep de Overijselse titel. De jeugdige Henk Kamphorst uit Groningen, die zich als vijftiende klas­seerde werd kampioen van de provincie Groningen. De Drent­se titel ging naar Henk Reinders uit Ruinerwold die als zeven­de over de streep ging. Ook deze kampioenen ontvingen met een felicitatie uit handen van de voorzitter van de K.W.N.U., dr. P. van Dijk (die tezamen met z'n vrouw in z'n wagen een groot gedeelte van de amateurs-koers heeft gevolgd!) de bloe­men.

Nieuwelingen: 1. Bottema, Ger­sloot, 75 km in 2 uur 7 min en 51 sec., 2. Lohuis, Delden, 3. Bos­sink, Den Ham, 4. De Kinkelder, Hengelo, 5. Hoekstra, Ure­terp en 6. Vos, Lonneker; op 6 min. 54 sec.; 7. Reinders, Zuid­wolde, 8. Scheuten, Hengelo, 9. D. Vrielink, Zuidwolde, 10. Olfen, Noordwolde (Fr.), 11. A. Luining, Nw. Buinen, 12. Wes­ter, Eernerwoude, 13. Lourenfi, Leeuwarden, 14. H. Kamphorst, Groningen en 15. P. Jonkers, Ruinerwold.

 

KAMPIOENSCHAP VAN UTRECHT (8 juni).1957

Ben Teunisse

KAMPIOEN VAN DE PROVINCIE UTRECHT

De vredige Maarnse berg trad dit jaar op als scherprechter in het provinciaal kampioenschap van Utrecht. Na 10 beklim­mingen van deze Stichtse heuvel velde deze „col" zijn oordeel. Het zestal Verwey, Alen, Pothuizen, Teunisse, Vervloeten Van Diemen lag toen nog op kop. Het was voor Ben Teunisse toen het juiste moment. Hij demarreerde. Verwey sprong aan het wiel. Weer kwamen de zes renners bijeen, maar toen Teunisse opnieuw zijn slag sloeg, bleek de vogel gevlogen. De 20-jarige militair Ben Teunisse ranselde zijn pedalen en greep de zege met zijn beide slanke wielerbenen. Met een voorsprong van drie minuten en 27 seconden snelde hij over de finish.

Het parcours was ditmaal voor de provincie Utrecht in Auster­litz en omgeving, waar op de schitterende wegen van het Stichtse heuvelland verbeten strijd werd geleverd. De organi­satie was in handen van wielervereniging Het Stadion, die alleen bij een volgende gelegenheid enkele voorrijders mee moet sturen op het 16 km lange traject. Want het parcours is er naar om hierop terug te komen.

Titelhouder Jan Verwey was de strijder van het eerste uur. Halfweg koers werd die eer door Ben Pothuizen opgeeist, die voortreffelijk marcheerde. Paarden, die de haver verdienen, krijgen het niet altijd en dat ondervond zowel Verwey als Pothuizen.

Reeds na 16 km lag Verwey met 25 seconden voorsprong op kop. Samen met Baartmans en Van Beek vormde hij de kop­groep, die wat later uitgroeide tot negen renners, w.o. Rade­makers, Soellaart en Teunisse. Pechvogel Jongerius viel toen reeds uit de strijd door een lekke tube en achterblijvers kwa­men weer in het laatste gelid.

Tekening kwam er in de strijd na 100 km. Verwey demarreerde toen weer eens, Ben Pothuizen hield hem gezelschap. Dit wie­lerduo noteerde rap anderhalve minuut winst, maar liet zich tot 25 seconden terugvallen, doordat beiden verkeerd reden. Na 128 km kwam Pothuizen alleen door en begon de Utrechter aan een indrukwekkende solorit. Bliksemflitsen kondigden toen een naderend onweer aan, maar Pothuizen liet zich door de weergoden niet misleiden. Met soepele tred nam hij 45 secon­den winstop Verwey en 90 sec. op het peloton. De strijd scheen gestreden. Rademakers en Van de Woude staakten. Soellaart raakte achterop, maar het gedunde peloton van vier renners, bestaande uit de verrassend sterk rijdende Vervloet uit Arners­foort, Piet van Diemen, Uithoorn en de Utrechters Teunisse en Alen sloeg de handen ineen. Eerst werd Verwey ingehaald, kort daarop moest ook Pothuizen zijn tol betalen voor de dap­pere vlucht. Het zestal kwam weer bijeen en de strijd kon op­nieuw beginnen. Bij de tiende beklimming van de Maarnse berg nam Teunisse zijn kans waar. Tot dat moment had hij rustig tussen de wieltjes meegedraaid en op zijn twee demar­rages bleef het restantje renners het antwoord schuldig. Ver­wey verdedigde zich met de moed der wanhoop, maar Teunisse bleef weg. Wat Alen, Verwey, Van Diemen en Pothuizen ook deden, de solorit van Teunisse schonk hem gedurende de laat­ste 24 km ruimschoots de overwinning. Alen won de sprint van de volgers Verwey en Pothuizen. Piet van Diemen was hierbij wat teruggevallen en Vervloet moest zijn makkers in de slotfase laten gaan. BRON: HANS VAN DE KAMP

Amateurs: 1. Ben Teunisse, kampioen van Utrecht 1957, 176 km in 4 uur 26 min. 8 sec.; 2. Alen, Utrecht; 3. J. Verwey, Utrecht; 4. B. Pothuizen, Utrecht; 5. P. van Diemen, Uithoorn, allen op 3'min. 27 sec.; 6. op 5 min. 30 sec. D. Vervloet, Amers­foort: 7. op 7 min. N. Soellaard, Utrecht; 8. op 10 min. H'. de Jager, Amersfoort; 9. op 15 min. J. Bos, Utrecht.

 

KAMPIOENSCHAP VAN ZEELAND (30 maart).1957

JO DE ROO Provinciaal kampioen van Zeeland

JAN KORSTANJE wint Provinciale Nieuwelingenwedstrijd

Wij hebben het in 1955 meegemaakt, dat in het Nationaal Kampioen­schap op de weg voor amateurs van de ruim 400 vertrekkers elf renners de finish bereikten.

Een soortgelijke vertoning deed zich Zaterdag in Lewedorp voor bij het Provinciaal Kampioenschap van Zeeland, waar slechts vier ama­teurs de strijd beeindigden.

Na twee jaar experimenteren blijkt dat de doorstroming van Nieuwe­lingen naar de amateurscategorie nog onvoldoende is om een eigen kampioenschap te rechtvaardigen. het zal noodzakelijk zijn om het kampioenschap in 1958 wederom gecombineerd met Noord-Brabant te doen verrijden, waarbij het voor een verdere ontwikkeling van de Zeeuwse wielersport evenwel te hopen is, dat dit op een bepaald aantal jaren af en toe ook binnen de Zeeuwse grenzen wordt gehouden.

Toch maakt de Zeeuwse wielersport een gunstige ontwikkeling door. Jaarlijks melden zich bij de Ren-en Tourclub „Theo Middelkamp" tientallen adspiranten en nieuwelingen aan. De passieve werkzaam­heid van de talrijke naburige wielercomite’s schept voor deze jongeren echter onvoldoende startgelegenheid om de doorbraak naar de ama­teur-categorie te stimuleren. Alleen de succesvolle nieuwelingen vra­gen een amateurlicentie aan en zo voltrekt zich in Zeeland een na­tuurlijke selectie onder de amateurs, waarin kwaliteit domineert boven kwantiteit.

Strak tempo.

Zulk een kwalitatieve groep onder aanvoering van Huissoon, Rent­meester, De Roo en Verstraete, legde de jonge amateurs, die nog weinig of in het geheel niet hadden getraind, een zodanig strak tempo op, dat deze laatsten de een na de ander moesten loslaten en met tien­tallen kilometers voor de boeg wjjselijk het strijdtoneel verlieten. De zieke Jan de Poorter kon niet meer terwijl Piet Verschuure, die in militaire dienst is, spoedig zijn lot deelde. Van den Berge kreeg in de eerste ronde al een tik en moet intensief trainen om zich op het niveau van de koplopers te werken. Kees Oosthoek kwam volkomen onvoor­bereid aan de start, maar beet zich aanvankelijk verbeten in de wielen vast, maar ook deze sportieve prestatie moest met opgave worden bekocht.

Enerverende eindsprint.

Kon onder deze omstandigheden dus geen interessante strijd ontwik­kelen, de eindsprint van de koplopers maakte dit weer enigszins goed. De kopgroep met de eerder genoemde Huissoon, De Roo en Rentmees­ter en Verstraete vormde een stormram, die zelfs de enige minuten later voor het clubkampioenschap gestarte groep profs en onafhan­kelijken oprolde.

Huissoon, wiens kracht in een lange eindrush ligt, ging ruim 300 meter voor de finish van kop weg, maar maakte de Cardinale fout om op ca. 200 meter rechts door de haakse bocht te gaan, waarvan Piet Rent­meester profiteerde door met Jo de Roo aan het wiel binnendoor te glippen. Huissoon lag daardoor volkomen kansloos. Jo de Roo, die in Gent-Wevelgem zijn prima conditie bewees, wist tenslotte, ondanks het feit, dat hij door Rentmeester in de grasberm werd gedrongen, in een enerverend duel Rentmeester met een half wiel terug te wijzen.

Amateurs en Onafhankelijke: 1. Jo de Roo, Schore, 136 km in 3 uur 43 min. 30 sec.; 2. P. Rent­meester, Yerseke, z.t.; 3. J. Huissoon, Heinkenszand, z.t.; 4. E, Ver­straete.

Van Hees en Korstanje beheersten Nieuwelingenstrijd.

Ruim dertig nieuwelingen vergoedden aan strijd wat amateurs en profs niet hadden kunnen opbrengen, Van Hoeve, die met ruim een halve minuut achterstand van start ging, toonde wat in zijn mars te hebben door het nog verse peloton in 2 ronden te vervoegen.

Ook hier moesten vele nieuwelingen de pijp aan Maarten geven we­gens onvoldoende training. Van de B-klassers bereikte alleen De Haze de streep.

Even halfcourse deed zich een vrij ernstige valpartij voor, toen Cor de Schipper kwam te vallen en Willems uit Terneuzen over hem bui­telde, hetgeen hem een gebroken sleutelbeen opleverde. In dit stadium vormde zich een kopgroep, met Van Espen, Wielemaker, Van Hees, Naessens, Van Hoeve, Korstanje, Raas, Oerlemans en Dees. Herhaal­delijke demarrages van Korstanje en Van Hees leverden aanvankelijk geen resultaat op, want Raas c.s. waarn op hun quivive.

Toch kwam Piet van Hees nog verrassend los, toen Naessens in de bocht van de Havenweg slipte. De cadans van de groep was hiermede gebroken en Van Hoeve en Wielemaker moesten vrij spoedig daarop lossen. De jonge Raas deed zijn uiterste best het gat naar Van Hees te dichten, maar kreeg van zijn ploeggenoten geen steun. In het laatste stadium kon Jan Korstanje zich nog alleen los werken en werd daar­door onbedreigd winnaar van de provinciale nieuwelingenwedstrijd, waarin Van Hees niet kon meedingen, omdat hij Brabants randlid van R.T.C. „Theo Middelkamp" is. Nu kreeg hij zeer overtuigend de clubtitel van zijn categorie toegewezen, benevens het moreel om straks in het kampioenschap van Noord-Brabant een ernstige gooi te doen naar de provinciale titel.BRON A.G. VERHULST

Nieuwelingen: 1. Jan Korstanje, Goes, 75 km in 2 uur 10 min. 15 sec.; 2. C. Raas, 's-Heerenhoek, op 45 see.; 3. J. van Espen, Axel, op 2 min. 53 sec.; 4. A. Dees, Terneuzen, z.t.; 5. S. van Hoeve, Goes, op 5 min. 50 sec.; 6. A. G. de Haze, Kamperland, op 10 min. 10 sec.; 7. F. Staby, Sluis, z.t.; 8. J. Wielemaker, Koudekerke, z.t.; 9. J. Fierloos, Hoedekenskerke.

 

KAMPIOENSCHAP VAN ZUID-HOLLAND (1 juni).1957

AB VAN EGMOND KAMPIOEN IN ZUID-HOLLAND.

Drie amateurs, welke tijdens de Olympia-tour vriend en vijand min of meer hebben verrast door hun voorbeeldig rijden, heb­ben in Stompwijk de prijzen verdeeld.

De snelste van hen was Ab van Egmond, de Haagse jongeling, die vorig jaar een machtig nieuwelingenseizoen afsloot en in­tussen bij de amateurs al menige bloemenruiker heeft weten te veroveren. Zelfs een grove verkoudheid kon hem dit keer niet deren! Op de tweede plaats, met een verschil van niet meer dan een half wiel, smeet de Delftenaar Bram Kool zich over de streep, terwijl de derde prijs werd opgeeist door Gerrit van Dienst, van wie de Rotterdamse Leeuw zoveel plezier heeft beleefd, en de lange spurt, welke door v. Egmond werd aangetrokken niet aan kon. Er bleven overigens nogal wat vooraanstaande renners uit onze provincie weg, waardoor bet gebeuren in Stompwijk, waar Sparta de organisatie had, weer iets minder inhoud kreeg. Nu bovendien verscheidene knapen naar een hogere categorie overwipten, wreekte zich dit des te meer.

De beslissende slag werd geslagen door 7 man, die toen de 6e ronde inging en dus een dikke 80 km waren afgelegd, voorbij de finish kwamen met een kleine voorsprong op 2 trio's, t.w. v. Houwelingen, G. Veldhoven (Frans reed plat), v. d. Berg, alsmede Roozenburg, Plasmeijer en Stolk. Een ronde verder zat deze samengesmolten groep al op dik 1 1/2 minuut. De zeven voorop verloren in de 8e ronde Kouwenhoven en de volijverige Kortland. Weer 15 km verder in de omgeving van Leidsendam werden v. Straten en v. d. Knaap eraf gedemarreerd en bleven de 3 ereprijswinnaars over.

Dit jaar was er ook weer eens een Nationale nieuwelingen­wedstrijd, die in een massasprint eindigde. Jammer, dat be­trekkelijk kort voor de finish een valpartij voor enkelen roet in het eten gooide.

Nieuwelingen: 1. Klaas Renesse uit Nieuw­poort, lid van „Jan van Arckel". 2. v. Schie (Pijn­acker), 3. L. v. d. Leur (68 km in 1.40.12) (Rotterdam).

Amateurs: 1. A. v. Egmond, 170 km in 4.10.42; 2. A. Kool, 3. G. v. Dienst, 4. op 2.55 G. v. Straten (Schiedam), 5. A. v. d. Knaap (Poeldijk), 6. op 4.51 A. v. Houwelingen (Sassenheim), 7. op 5.48 G. Ribbelink (Delft), 8.G. Rijkelijkhuizen (Rijnzater­woude), 9. J, Stolk (Zwijndrecht), 10. W. v. d. Berg (Waterin­gen), 11. P. Kortland (Vlaardingen), 12. C. Kouwenhoven (Leid­sendam).

 

KAPELLE (29 september).1957

ANTON BIEMANS WINT 11e RONDE VAN KAPELLE

Met de elfde Ronde van Kapelle voor nieuwelingen en adspi­ranten werd de Zeeuwse wedstrijdkalender 1957 voor deze catagorie besloten. In Hulst komen dan tenslotte de amateurs en onafhankelbken nog een keer aan bod.

De wedstrijd in Kapelle was een sportief onder onsje met matige publieke belangstelling van buitenaf, hetgeen op deze tijd van het jaar niet behoeft te verwonderen.

De eerste van de veertig ronden stonden in het teken van de Zeeuwen Raas, De Schipper en Van Hoeve, maar hun leidend werk zou in de 5e ronde blijvend worden overgenomen door het Brabantse trio Jos Anraad, Anton Biemans en Van Aart, die zich eendrachtig samenwerkend steeds verder van de rest van het veld distancieerden.

Aanvankelijk zag het er naar uit dat ook Cor de Schipper en de Hagenaar Bos zich bij het leidend trio zouden voegen, vooral toen Gerard Deegens, na rondenlange solovlucht, hun aanval kracht kwam bijzetten. Simpie van Hoeve die zich ten­slotte in de 14e ronde eveneens bij het 2e pelotonnetje wist aan te sluiten, zou met Bos aan de greep van het stug door­gaande Brabantse trio Biemans c.s. weten te ontkomen.

Halfcourse had het laatstgenoemde trio alles een ronde gedub­beld met uitzondering van Van Hoeve en Bas.

Kees Raas wist daarna aanvankelijk een voorsprong van 50 seconden op de nieuwe kopgroep bijeen te trappen, maar zijn vlucht had te weinig inhoud en zo viel hij na enkele ronden in de meute terug.

In een vinnig sprintduel legde Biemans overtuigend zijn wil op aan de niet minder snelle Anraad, waarbij Van Aart een figurantenrol moest spelen:

BRON: PIET PIJON

Nieuwelingen: 1. A. Biemans, Uivenhout, 60 km in 1,35.29; 2. J. An­raad, Oud Gastel, op 2 lengten; 3. A. v. Aart, Achtrnaal, op 5 lengten; 4. S. van Hoeve, Goes, op 3.20; 5. W. Bos, Den Haag, z.t.; 6. J. Vos, Roosendaai, op 1.35; 7. C. Aarts, Roosendaal, z.t.; 8. C. Raas, 's-Heerenhoek, op 1.45; 9. A. v. Tilburg, Breda, op 2.45; 10. J. v. Schie,.z.t.; 11. C. de Schipper, Kapelle, op 3 min.; 12. B. Wieles, Terneuzen, op 3.05; 13. A. v. Gastel, Roosendaal, z.t.; 14. J. Verburg, Kortgene, op 3.45; 15. R Wuurmans, Roo­sendaal.

Bij de adspiranten viel de beslissing in de 3e ronde toen zich een kopgroep vormde met v. d. Kloet, Kleppe, Verbart, v. Don­gen en Boonman, en die ook gezamenlijk de laatste ronde ingingen.

Adspiranten: 1. J. v. d. Kloet, Zundert, 25 km in 47.30; 2.F. Kleppe, Jisp,

z t.; 3. F. Verbart, Goes; 4. L. v. Dongen, Made, z.t.; 5. F. Boonman, 's-Heerenhoek, z.t.; 6. A. Comejan, Gorinchem, op drie-kwart ronde; 7. G. de Jong, Woensdrecht, z.t.; 8. K. Ver­haagen, Ossendrecht, na pech op 2 ronden.

 

KERKRADE (7 april).1957

IN KERKRADE HAALDE P. FLOEGGEL

Op een geschikt parcours in Kerkrade kwamen de diverse categorieen renners van de wielerclub Bleiierheide, de wieler­club Heerlen, Veel Geluk uit Heerlen en de W.C. Hoensbroek in actie. De organisatie van deze koers - waaraan de club­kampioenschappen van de genoemde verenigingen waren ver­bonden - was bij de R.K. Toer- en Wielerclub Bleijerheide in prima handen: alles klopte als een bus. Circa 2500 toeschou­wers genoten van een interessante wedstrijd. De 73 km ama­teurkoers werd beheerst door P. Floegel, Hoensbroek. Hij deed tientallen ontsnappingen teniet, hield steevast het heft in han­den en incasseerde dan ook een volkomen verdiende overwin­ning.

Adspiranten: 1. Bastings, 15 km in 25 min. 7 sec., 2e Wolfhagen, 3e Kisters, allen Heerlen.

Nieuwelingen: 1. P. Klaassen, Hoensbroek, 48 km in 1.17.32; 2e J. Louvenberg, Heerlen; 3e H. Ertmann, Heerlen; 4e J. Esser, Kerkrade-, 5e J. Kisters, Heerlen; 6e J. Dohmen, Kerkrade.

Amateurs: 1. P. Floegel, Hoensbroek, 73 km in 1.52,40; 2e W. Kohlen, Heerlen; 3e F. Evers, Hoensbroek; 4e W. Meisters, Hoensbroek; 6e Ratajec, Heerlen.

 

KERSENLANDRONDE (6 juli).1957

Piet Damen won de wegcourse door het Kersenland

voor new-comers als Verwijlen en Saes

De Ronde van bet Mierlose Kersenoogstfeest is geen klassieker, maar wel een mooie grote wegwedstrijd sinds hij in plaats van op een criterium op de brede wegen om bet eldorado van de Mierlose Zwarte wordt verreden. Het is ook het parcours van de oude Helmond-Bekerronde, waaraan de ouderen nog prettige herinneringen bewaren. Het parcours van Rien van de Wiel, van Jan Melis z.g., van Vlemmix en Berkvens. Der­tig, vijf en dertig jaar geleden was er de natuur ook nog veel rauwer. Langs het kanaal de Zuid-Willemsvaart woonde bijna niemand en de hei tussen Someren en het schilderachtige Heeze was nog groots. Vandaag aan de dag is er van eenzaam­heid niets meer te bespeuren. In verband met het verkeer heeft de politie bij bet vaststellen van de Ronde eerder een voor­keur voor de Zaterdag dan voor de Zondag. Piet Damen uit Lieshout, die het vorig jaar candidaat voor de ploeg naar Kopenhagen en voor de O.S. was, heeft daarom Zaterdag de tweede Ronde van bet Kersenoogstfeest kunnen winnen.

Vorig jaar snelde een grote borstelige jongen als eerste over de finish in de Mierlose dorpskom; dat was Buis. Laten we hem de Australische Buis noemen. Hij was een goede winnaar, omdat hij op de wereldkampioen-schappen te Kopenhagen derde werd. De erelijst van de Ronde van het Kersenoogst­feest werd dus goed ingezet. En nu hoopt men maar, dat ook Piet Damen het ver zal brengen. Overigens was hij dit seizoen niet voorspoedig. De Lieshoutenaar werd ernstig gehandicapt door een val, die hij op de Antwerpse baan heeft gemaakt. Dat heeft hem een stuk teruggezet. De gevolgen van een onwil­lige knie beginnen nu pas te verdwijnen.

Mierlo had vrede met deze overwinning van Piet Damen, een bekende in het dorp, die zich de lauwerkrans door zijn eigen meisje overhandigd zag. Maar het had ook vrede met de bezet­ters der ereplaatsen. Het waren jongens uit omliggende dor­pen. Uit Someren en Budel. Verwijlen werd tweede en Saes derde. En daarna volgden pas Jan van Vliet, Niesten en Joop Blaauw.

Elke course-inrichter is er blij mee als zijn wedstrijd nieuwe aanwinsten toont. Dat zijn Verwijlen en Saes, die beiden uit de Wieler-Federatie-Limburg komen en die thans voor het eerst een licentie van de K.N.W.U. aanvroegen, zeer zeker. De W.F.L. rijdt op andere wijze dan de Unie. In Limburg en Oost­Brabant zijn pier en daar groepjes ontstaan, die 's Zondags met de bus naar de wedstrijd tijgen. De courser hebben een ander aanzien dan die van de Unie. Ze zijn korter. Het mate­riaal dat gebruikt wordt is vaak zwaarder. Hoe men over die wedstrijden als Unie-man ook denkt met moet toegeven, dat de W.F.L. reeds vele goede “coureurs" aan de Unie heeft af­geleverd. Verwijlen uit Someren is er ook zo een. Saes uit Budel is nog niet zo sterk, maar hij is ook veel jonger.

De 23-jarige Verwijlen zat van het begin af mee in de slag. Het parcours bestond uit viermaal de afstand Mierlo-Hel­mond-Someren-Heeze-Geldropp-Mierlo. T'elkens een af­stand van 38 kilometer. Toon van den Bogaerd, een oude rot in de wielersport, die te samen met Radium, zijn gebruikelijke en niet hoog genoeg te waarderen steun aan deze moeilijk te organiseren van stad-naar-stad had verleend, schudde zijn wij­ze hoofd toen hij al direct na de start Joop Blaauw uit het pele­ton zag springen, die gezelschap kreeg van Verwijlen. Verwij­len? Wie was dat eigenlijk. Joop Blaauw, die lid is van een Eindhovense wielerclub maakte niet veel kans om weg te blij­ven. Het tweetal bleef echter meer dan een ronde „van voren". Hun voorspoedig bedroeg nu eens honderd, dan honderdvijftig, maar ook tweehonderdvijftig meter. Toch werden ze uitein­delijk weer een prooi van bet peloton, dat order de druk van de kopgroep in vele stukken was gevallen. Het was trouwens onbarmhartig warm. Joop Blaauw had dus zijn reserve-krach­ten reeds verspeeld. Maar dat was niet waar. Onmiddellilk na de hergroepering werd er opnieuw gedemarreerd. Uit de schermutselingen kwam een nieuwe kopgroep te voorschijn, bestaande uit Blaauw.... Sonnemans, Van Litsenburg en Saes. Mat Sonnemans, die het meestal niet voor de wind gaat, reed in gloeiend heet weer.Dan heeft hij zijn dag. Twee ronden achter elkaar trachtte hij met de ere demarrage na de andere zijn collega's murw te krijgen.

De volggroep, waarin zich Damen, Niesten, Van der Linden, Coehorst etc., bevonden, zag op bet einde van de tweede ronde dat zij de koplopers niet meer zouden kunnen achterhalen. Piet Damen en Verwijlen namen het besluit om zich van dit rest-peloton los te maken. Onder Someren bereikten zij na een verwoede jacht de vier koplopers. Intussen was ook Jan van Vliet, die in de eerste 60 kilometer ver naar achteren was ge­sukkeld, aan zijn opstanding bezig.

Na 110 kilometer deed zich onder Geldrop echter een valpartij voor, die beslissend voor bet verloop van de Ronde zou zijn. In een natgespoten bocht van de Geldropse weg sloegen Son­nemans, Blaauw en Verwijlen onderuit en vlogen over de keien.Damen en Saes waren zo gelukkig, dat zij hun weg on­gehinderd konden vervolgen.

Voor Verwijlen en Blaauw weer op hun fiets zaten waren de koplopers al een paar honderd meter verder weg. Sonnemans was er met een fikse dijwond het eerst aan toe, maar hij zocht zijn fiets weer op.

Tussen Damen-Saes en Verwijlen---~Blaauw ontstond een verwoede jacht, die op dertig kilometer van de finish voor­lopig in het voordeel van Blaauw-Verwijlen werd beslist. Toen begon de laatste jacht langs de kaarsrechte Zuidwillems­vaart. De vier koplopers werden van alle kanten met water bespoten en onder emmers water bedolven. De bedoelingen zijn natuurlijk goed, maar elke renner, die pats een emmer water over zijn body krijgt uitgestort, schrikt en is gevaarlijk voor zijn metgezellen. Water moet omhooggegooid worden wil het het juiste effect veroorzaken.

In de buurt van Someren viel voor de kopgroep de laatste slag. Joop Blaauw, die de felste vechter uit deze course was, moest zijn talrijke inspanningen met een diepe inzinking be­kopen. Hij moest lossen en zou ook nog ingelopen worden door Jan van Vliet, die van ver gekomen was en die onderweg ge­zelschap kreeg van Niesten. Samen sleurden zij zich in hoog tempo naar de finish toe.

In het kopgroepje viel nog een slachtoffer: Saes zou het tempo niet kunnen volgen.

De Somerense supporters waren door het dolle heen, toen zij tijdens de vierde ronde Verwijlen alleen in gezelschap van Piet Damen ontdekten. Dat hadden zij niet verwacht.

De beide koplopers draaiden samen de laatste twintig kilome­ters af. Eenmaal in de straten van Mierlo riskeerde Damen niets meer. Van kop-af bleef de Lieshoutenaar een hoog tempo draaien, dat Verwijlen niet kon pareren. Aan het wiel van de zegevierende Damen schoot hij over de finish.

In het geheel zouden slechts 26 van de tachtig ingeschreven deelnemers de course beeindigen. Zij lager over grote afstan­den over de weg verspreid. Saes werd derde op ruim drie minuten.BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Onafhankelijken en amateurs: 1. Damen (Lieshout), 152 km in 3,53.08; 2. Verwijlen (Someren); 3. op 3.03 Saes (Budel); 4. op 4.30 Van Vliet (Rotterdam); 5. Niesten (Beverwijk); 6. op 4.50 Blaauw (Arnhem); 7. op 8.10 Coehorst (T'ilburg); 8. Van Breugel (St. Michelsgestel); 9. Van Herk (Meerveldhoven); 10. op 8.30 Sonnemans (Geldrop); 11. op 10.25 Verrijken (Helmond); 12. Wijnhoven (Rijkevoort); 13. op 19.05 Jansen (Cuyk); 14. op 20.05 De Reuver (Oss), 15. op 20.20 Van Litsenburg (Geldrop); 16. op 21.30 Schut (Opiloo); 17. Zijlmans (Raamsdonk); 18. Van Uden (Oss); 19. op 22.40 Koopmans (Raamsdonk); 20. op 23.10 v. d. Heuvel (Mierlo).

 

KLOOSTERBUREN (29 juni).1957

Fre Mik de snelste in Ronde van Kloosterburen

Op deze zomerse Zaterdagavond was het Groninger hogeland mooier dan ooit tevoren. In Kloosterburen, hoog tegen het wad op, werd er op die avond gefietst en uit heel de omtrek waren de kijkers gekomen. Ze werden niet teleurgesteld, want de koers in Kloosterburen was vol strijd. Talloos waren de ont­snappingen, maar evenzovele keren reageerde het attente pelo­ton fel en werd de dappere vluchter na een jacht teruggehaald. De 17-jarige Henk Hoekstra zat boordevol strijdlust en liet zien, dat hij -niet voor niets van Ureterp naar Kloosterburen was gekomen. Telkens ging hij aan de haal en het peloton vond het maar wat vervelend, dat het steeds maar weer in actie moest komen om dat lastige ventje uit Ureterp tot andere gedachten te brengen.

Er waren nog meer uitlooppogingen, die alle werden verijdeld. Totdat 20 minuten voor het einde de sterke Pekelder Fre Mik aan de haal ging. Het peloton was toen al een beetje moege­streden. Even keek men elkaar aan, wie deze vluchter zou gaan halen. Men wilde aan elkaar de eer laten, doch intussen was de voorsprong van Fre Mik reeds beslissend geworden. Hij won dan ook deze wielerkoers van Kloosterburen op fraaie wijze.

Het sprintje van het peloton werd - natuurlijk - weer ge­wonnen door de slimme wielerveteraan uit Alkmaar, Jan Ottenbros, die zich de spurt heerlijk liet aanzetten door Henk Nijdam en Melle van Dekken, om vlak voor de finishstreep over deze twee heen te wippen. BRON:D. MONNONGH.

Amateurs: 1. F. Mik (Nieuwe Pekela), 70 km in 1 uur 49 min. 28 sec.;, 2. J. Ottenbros (Alkmaar), 3. M. van Dekken (Hoogkerk), 4. H. Nijdam (Eelderwolde), 5. Th. Pronk (War­menhuizen), 6. G. Wetzinga (Groningen), 7. K. Wiltjer (Mid­delstum), 8. J. Tebbens (Groningen), 9. J. de Roode (Uithuizen), 10. H. G. Schreuder (Groningen), 11. H. van Oosten (Hoog­kerk), 12. E, Warta (Groningen), 13. R. Noorman (Hoorn), 14. H. Jager (Eemnes), 15. G. Schuitema (Zuidwolde Gr.).

 

KLOOSTERBUREN (7 september).1957

Amateurs: 1. Eppie Warta, 2. Johan Tebbens, 3. J. Franke

 

KONINGSBOSCH (11 augustus).1957

Frits Knoops winnaar voor eigen publiek

De tweede Ronde van Koningsbosch slaagde, evenals verleden jaar de eerste editie, in alle opzichten. Op het allesbehalve lichte 3 km-traject - hierin was een grintweg opgenomen, - werd een spannende koers ten tonele gebracht, welke - tot grote vreugde van het zeer talrijke publiek - door de plaatse­lijke favoriet Frits Knoops in de wacht werd gesleept. Het startschot werd door Mart v. d. Borgh gelost. Nol Ehlen kon spoedig een winst van 30 seconden bemachtigen, waarna Ver­goossen, Harry Ehlen, Lotz, Knoops en Steuten het tempo van de groep danig de hoogte injoegen. Bij dit geweld speelde na­dien ook Kamphuis zijn rol uitstekend, zodat in de 21ste ronde Ehlen tot de orde werd geroepen. Ook een poging van Verwij­len liep op niets uit. Daarna werd Kamphuis door Knoops bij­gebeend, en na dit intermezzo meende Jan Levels hoge ogen te kunnen gooien. Ook tevergeefs. Uiteindelijk kwamen elf man voor de eindbuit in aanmerking. Vergoossen had het op de bloemen gemunt, maar werd door Knoops met een lengte verslagen.

Amateurs en Onafhankelijken:1. Fr. Knoops, Koningsbosch, 105 km in 2 uur 46 min. 10 secon­den, 2. op 1 lengte G. Vergoossen, Pey-Echt, 3. H. Ehlen, Sit­tard, op 10 seconden, 4. R. Lotz, Stein, 5. W. Kamphuis, Sit­tard, 6. J. Roth, Ubach over Worms, 7. Nol Ehlen, Broeksit­tard, 8. J. Levels, Thorn, 9. Verwijlen, Someren, 10. J. Willem­sen, Nuth, op 40 sec.

Nieuwelingen: 1. A. Jansen, Siebengewald, 60 km in 1 uur 21 min. 10 sec., 2. Beckers, Nieuwenhagen, op banddikte, 3. Nijs­ten, Beek, z.t, 4. Kisters, Heerlen, op 40 sec., 5. Van Dijck, Blerick.

 

KORTENHOEF (6 juli).1957

JOOP VAN DE PUTTEN OOK IN KORTENHOEF DE SNELSTE.

Er zullen weinig mensen zijn geweest, die de renners hebben benijd welke moesten deelnemen aan de ronde van Korten­hoef, het pittorieke plaatsje onder de rook van Hilversum.

De tropische hitte was schier ondraaglijk voor het publiek, laat staan voor de renners, die, onder een haag van tuinslangen de ronde reden. Dat zij er nog van gemaakt hebben, wat er onder deze omstandigheden van was te maken, valt te prijzen.

Het is een ware afvalrace geworden. Slechts de sterken bleven in het zadel. Toch was er veel strijd en waren er vele gedurfde demarrages. Jan Rademakers was hierbij de grote uitblinker. Hij ontsnapte vele malen maar werd slechts beloond met een val. Tegen het einde, toen hij namelijk nog tot de kopgroep van acht behoorde, ging Rademakers onderuit en was de ronde voor hem taboe.

Daarvoor waren Bertus Lute, Van Egmond, Lachterop, Teu­nisse en De Paauw al heel wat keertjes uitgelopen. Ook Ton Peters en Snijders deden daaraan mee, maar de militairen Joop van de Putten, Joop Wuurman en Ben Teunisse domi­neerden in het peloton en zorgden er voor dat “het gat" nooit te groot werd.

Slechts zeven kopmannen hielden stand nadat Rademakers uit de strijd verdween. Dat waren de drie genoemde militairen en Verwey, Van Egmond, Snijders en Lachterop. De sprint bracht bij hen geen verrassing, want snelle Joop van de Putten overheerste en won zoals hij wilde.

Lachterop was zijn felste belager. Een moedige uitlooppoging van Wim de Paauw werd nog beloond met een alleszins ver­diende achtste plaats.

Rest ons nog te vermelden dat de bekende Gooise wielerclub de Adelaar, ook hier voor een perfecte organisatie zorgde en dat oud-renner Evert Grift en zijn mannen alle eer met deze ronde inlegden.

BRON: HANS VAN DE KAMP

Amateurs en Onafhankelijken: 1. J. v. d. Putten, Den Haag, 100 km in 2 uur 43 min.; 2. T. Lachterop, Oisterwijk; 3. B. Teunisse, Utrecht; 4. J. van Egmond, Den Haag; 5. J. Wuurman, Amsterdam; 6. W. Snijders, Halfweg; 7. J. Verwey, Utrecht; 8. W. de Paauw, Utrecht; 9. B. Lute, 's-Graveland; 10. H. de Boer, Bussum; 11. T. Peters, Haarlem; 12. F. Keuker, Naarden; 13. _ G. Rut­tenberg, Soest; 14. H. Rakers, Utrecht.

 

KROMMENIE (11 juni).1957

Amateurs: 1. Jan Ottenbros, 2. Wim Klebach, 3. Jan Bloedjes,

Nieuwelingen: 1. Cees Lute, 2. Joop Hopman, 3. P. van de Land,

Adspiranten: 1. reinier Riethoven, 2. A. Mulder, 3. Wim Schuling.

 

KRUININGEN (14 september).1957

PIET RENTMEESTER WON IN SUPORVORM DE 22e RONDE VAN KRUININGEN.

Piet Rentmeester heeft Zaterdagmiddag zijn overwinningen­reeks op overtuigende wijze voortgezet met een zege voor een in honderdtallen opgekomen eigen publiek. In de met sterke renners bezette wedstrijd speelde hij met de Zeeuwen De Roo en Huissoon een dominerende rol van start tot finish. Uitein­delijk moest het Zeeuwse trio slechts het gezelschap dulden van de sterk rijdende Coen Niesten, na alle andere candidaten successievelijk teruggewezen te hebben.

Met deze overwinning zag Rentmeester zijn naam geplaatst op de lange erelijst van het organiserende “Rentoc", waarop o.a. voorkomen die van Nederlands beste wegrenners, Middel­kamp, Pellenaars e.a.

Onmiddellijk nadat Burgemeester Schipper het startschot had gelost, joeg Rentmeester, bekend om zijn snelle start, het tempo zeer hoog op, zodat het peloton alle zeilen moest bijzet­ten om te volgen, Zo fel sleurde hij in de kop dat hij bij het ingaan van de 3e ronde, na 4 km, alleen vooruit lag met slechts Jo Beers aan het wiel, welke laatste echter een km verder eveneens moest loslaten.

De verlangde selectie werd desondanks niet volledig bewerk­stelligd, want na 16 km lag het veld practisch compleet bij elkaar. Alleen Tieleman zag zich een ronde gedubbeld, terwijl Arie van Wetten moeite had om na kettingdefect de staart van het peloton te pakken te krijgen.

Na deze spelerij bleef Rentmeester, gesteund door zijn club­genoten Korstanje, Van Hees, Huissoon, v. d. Zande en De Roo, het tempo constant hoog houden, zodat bij 26 km de weer­stand van het peloton toch opnieuw begon te wankelen en enige kilometers verder volledig verbrokkeld was.

Roks en Niesten waren waakzaam in de voorste gelederen ge­bleven, maar andere favorieten hadden om verschillende redenen het strijdtoneel moeten verlaten, als Paymans, De Bruin e.a.

Huissoon op avontuur.

Na een van verre aangetrokken premiesprint tussen Van Wet­ten en De Roo, waarin het risico van een ontsnapping lag besloten en dat met minimaal verschil door De Roo werd ge­wonnen, kreeg de wedstrijd na 35 km plotseling een heel ander aanzien, toen Jaap Huissoon, die argwanend in hun kielzog was meegegaan, onweerstaanbaar over hen heen de ruimte in demarreerde. Het veld, na de voorgaande felle jachten, juist weer verenigd, werd zodoende geen adempauze gegund. Hard beukte Huissoon op de pedalen, zodat hij na 3 km reeds een halve minuut voorsprong noteerde.

Zijn vlucht bracht andermaal grote verwarring in het peloton, dat aanvankelijk niet de moed had om de aanval te pareren, maar tenslotte onder de druk van De Roo. Niesten, Rentmees­ter, Beers en Van Wetten, zodanig door elkaar gerammeld werd, dat omstreeks halfcourse, na 50 km, een definitieve schifting tot stand kwam.

Huissoon, bewust, van de mankracht in de groep De Roo c.s., liet zich wijselijk daarin terug vallen, maar smaakte de vol­doening een stevige basis te hebben gelegd voor zijn uitein­delijke overwinning in hetpremieklas- sement.

Vertwijfeld offensief van Niesten.

In deze wedstrijdfase, met Rentmeester, De Roo, Huissoon, Niesten, Beers en Arie van Wetten dus aan de leiding, was de wedstrijd wel bekeken.

Wat in het veld achter hen kwam vocht nog slechts op verlo­ren stellingen voor positieverbetering. De koplopers maakten het elkaar met ruim 50 km voor de boeg voorlopig niet lastig.

Verder dan vijftig meter lieten zij Wout Heeren en Kees van der Horst niet komen, zodat deze twee na een rondelange worsteling onverrichter zaken op hun uitgangspunt terug vie­len. Later zou Van Beers, die een sterke indruk achterliet, door een leeglopende band uit de kopgroep wegvallen. De cadans en het moraal waren daarna snel bij hem gebroken, zodat hij zich moest laten welgevallen te worden gelapt door de groep die hij zelf had helpen opbouwen. Zijn doorzettingsvermogen is echter een mooi getuigschrift.

Met 20 km voor het einde nog steeds vijf matchwinners aan de leiding steeg de spanning van ronde tot ronde, toen Rent­meester enige malen door venijnige demarrages de weerstand van zijn metgezellen aftastte en het uiteindelijk gunstig oor­deelde om het op een eindsprint te laten aankomen. Dit bleek geenszins de bedoeling van Coen Niesten te zijn, die 2 ronden voor het einde zich als een wervelwind uit de kopgroep los­trapte.

Even was er onder de Zeeuwen een lichte aarzeling, maar verder dan 25 meter werd het gat uiteindelijk toch niet. Deze reactie had niettemin tot gevolg dat Van Wetten moest lossen, zodat de positie van Niesten door zijn eigen initiatief er niet beter op was geworden.

De laatste ronde bracht een climax aan spanning toen Niesten op ongeveer 260 meter voor de finish met ruim een lengte voorsprong op de drie Zeeuwen door de bocht kwam. Het werd een nek aan nek-race, waarin Piet Rentmeester en Jo de Roo aan weerszijden van Niesten voorbijstoven en Rent­meester tenslotte afgetekend zegevierde. Jaap Huissoon had een ongunstige positie gekozen en moest genoegen nemen met een goede vierde plaats.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Rentmeester, Yerseke, 105 km in 2.44.30; 2. J. de Roo, Schore, z.t.; 3. C. Niesten, Beverwijk, z.t,; 4. J. Huissoon, Hein­kenszand, z.t.; 5. W. Heeren, Roosendaal, op 40 sec.; 6. C. v. d. Zande, Halsteren, z.t.; 7. H. v. Glerum, St. Willebrord, z.t.; 8. J. Duinkerke, Borssele, op 5;0 sec.; 9. C. v. d. Horst, Stan­daardbuiten; 10. A. van Wetten, Noordwijk, op 1 ronde; 11, J. Beers, Zaandam; 12. Jos Heeren, Roosendaal; 13. A. v. d. Groe­nendaal, St. Michielsgestel; op 2 ronden, 14. A. Nuyten, Ter­heyden; 15. M. C. Dominicus, Nieuwdorp, op 3 ronden; 16. Broekmans, Moerdijk; 17. B. Tieleman, Kloosterzande.

 

KWADENDAMME (30 juni).1957

Amateurs: 1. Jo de Roo, 2. Werner Zwanenveld, 3. Jaap Huissoon,

 

LEENDE (31 maart).1957

SLUIJS WINT IN LEENDE.

De derde wedstrijd in het kader van de Ster van het Zuiden vond in Leende plaats op een nieuw parcours, dat door een flink aantal belangstellenden omzoomd werd.

De wedstrijden zowel voor onafhankelijken, amateurs als voor nieuwelingen hadden een spannend verloop.

Ap Sluijs uit Badhoevedorp bewees, dat hij in zijn nieuwe om­geving geen ondergeschikte rol zal vervullen. Zijn derde wed­strijd in de Ster bracht voor hem een overwinning met grote voorsprong.

Nieuwelingen: 1. De Jongh, West-Graftdijk, 50 km in 1 uur 15 min. 23 sec.; 2. Solaro, Den Bosch; 3. Van Duijn, IJmuiden; 4. Th. Rutten, Leende; 5. A. Reekers, Nieuw-Vennep; 6. Jansen, Nootdorp; 7. Biemans, Ulvenhout; 8. Marbus, Utrecht; 9. Ol­denburg, IJmuiden; 10. Fransen, Leimuiden.

Onafhankelijken en amateurs: 1. A Sluijs, Badhoevedorp, 100 km in 2 uur 32 min. 21 sec.; 2. op 35 sec. A. Ruijs; 3. op 1.05 Sijthoff, IJsselmonde; 4. Wuurman, Amsterdam; 5. Schoen­makers, Eindhoven; 6. Kiviets, Nieuwkuijk; 7. Marinus, Am­sterdam; 8. Koger, Haarlem; 9. v. d. Linde, Tilburg; 10. Stok­man, Eindhoven.

 

LEERMENS (4 augustus).1957

Klaas Wiltjer snelste in Leermens

Er is in het Groningse dialect een bekend gezegde: ,Hai is om Leerms komen", hetgeen zoveel wil zeggen, dat men weet, wat er in de wereld te koop is. En met Leerms wordt dan bedoeld het prachtige wierdedorp Leermens onder de gemeente 't Zandt, waar de weg van precies 1240 meter, door hoofd­meester Zijl nauwkeurig nagemeten, rond het dorp loopt. Minners van de stilte zouden hier in Leermens van een on­vergetelijke vacantie kunnen genieten. Aan Pasquino beleefd aanbevelend.

Zaterdag was er de eerste ronde van Leermens. De renners kwamen 70 keer rond het dorp en moeten dus wel aardig we­reldwijs zijn geworden, als het tenminste is, zoals het gezegde beweert. Het parcours was smal en met tal van lastige bochten. Desondanks is de strijd hevig geweest. Halverwege de koers ontbrandde de beslissende slag, toen G. Lentelink uit Ambt­-Delden ontsnapte, Twee groepjes van vier gingen tot de achter­volging over. De kanshebbers, onder wie men meende de win­naar te moeten zoeken, zoals Jan Ottenbros, altijd in het Noorden te vinden, Henk Nijdam, Theo Pronk, M. Delien en Edy Jongstra waren er niet bij en ze misten op fatale wijze de bekende bus.

De kopgroep van negen man was gauw gevormd, want de dappere, bepleisterde Lentelink was tegen de achtervolging van de twee groepen van vier natuurlijk niet opgewassen. Uit deze kopgroep van negen verdween nog Henk Hoekstra uit Ureterp, die het hoge tempo niet helemaal kon volgen. De eindsprint was voor Klaas Wiltjer uit Middelstum, die dus eindelijk weer eens een zege boekte. BRON: D. MONNINGH

Amateurs: 1. Klaas Wiltjer, Middelstum 87 km in 2 uur 11 min. en 18 sec.; 2. H. Jager, Eemnes; 3. G. Lentelink, Ambt-Delden; 4. M. Borger, Harkema-Opeinde; 5. M. Delidn, Winkel N.H.; 6. D. Kooistra, Groningen; 7. A, Schreuder, Adorp; 8. G. Schuitema, Zuidwolde (Gr.); 9. op een ronde E,, Jongstra, Zorgvlied; 10. J. Ottenbros, Alkmaar; 11. H. van Oosten, Hoogkerk; 12. J. de Roode, Uithuizen; 13. J. Bosma, Winsum; 14. J. Tebbens, Gro­ningen; 15. J. Bonder, Hoogkerk.

 

LEEUWARDEN (9 mei).1957

Amateurs: 1. Harrie Moolenijzer, 2. Piet Steenvoorden, 3. Fre Mik,

 

LEEUWARDEN (2 juli).1957

Amateurs: 1. Ab Geldermans, 2. Lode Stoete, 3. Dirk de Ruiter,

 

LIESHOUT (7 juli).1957

Amateurs: 1. Jan van Vliet, 2. Toon van Lachterop, 3. Piet Damen,

Nieuwelingen: 1. A. van de Vleuten, 2. S. Speelman, 3. Plieger,

 

LISSE (30 april).1957

PIET STEENVOORDEN WON IN LISSE.

Het Criterium van Lisse, dat 's morgens in het programma van de Koninginnedagviering werd gehouden en waaraan werd deelgenomen door renners van Olympia, De Bollenstreek, De Kampioen en H.C.K. (Kopenhagen), is op fraaie wijze gewon­nen door Piet Steenvoorden. Hij versloeg zijn makkers Hein Koger, Coen Visser en Henk Buis - met wie hij reeds na amper tien van de zestig te rijden kilometers in het offensief was gegaan - in de beslissende eindsprint op gedecideerde wijze. Henk Buis kwam in het bezit van de leiderspremie.

Voor de negen gastrenners uit Denemarken, die gewend zijn op grotere trajecten te rijden en dan meestal nog in tijdritten, viel in Lisse weinig eer te behalen. Door het hoge aanvangs­tempo raakten Andreasen en Andersen al spoedig in de achter­hoede verzeild, terwijl Silkeborg en Hinke slachtoffers van valpartijen werden. De sterkste man der Denen, de kampioen achtervolging Flemming Pedersen - die halverwege de race nog gunstige kansen op een ereplaats had - werd uit een der bochten gedrongen en reed pardoes een sloot in. Met verwon­dingen aan zijn kuitbeen en een nat pak moest de Deense kam­pioen de strijd staren.

Amateurs: 1. P. Steenvoorden, Heemstede, de 60 km in 1 uur 25 min. 12 sec.; 2. H. Koger, Haarlem; 3. C. Visser, Sant­poort; 4. H. Buis, Vijfhuizen; 5. H. van Weeren, Haarlem; 6. H. v. d. Zwet, Lisse (le nwl.); 7. J. Redeker, Amsterdam; 8. G. Kaptein, Lisse; 9. N. Teeuwen, De Zilk.

Clubklassering: 1. De Kampioen 6 pnt., 2. De Bollenstreek 23 pnt., 3. Olympia 28 pnt.

 

MAARHEEZE (15 augustus).1957

Amateurs: 1. Jan van Vliet, 2. Chris de Nijs, 3. Gerrit de Jager,

Nieuwelingen: 1. Aad de Graaf, 2. Cor van Hasselaar, 3. van de Heijden,

 

MAASDIJK (27 augustus).1957

MAASDIJK kon eveneens juichen voor Scholten. Ook daar had Harry zich present gemeld, toen Wil Bravenboer, Cor v. Leeuwen, Karel Hamelink, Manus Brinkman, Gerrit van Straten en Ab van Egmond elkaar vonden voor een serieuze aanval op een winst­ronde. Behalve v. Leeuwen, die een tube plat reed, slaagden de anderen in hun opzet. Ab Geldermans, Theo Sijthoff en ook de Zwijndrechtse Mol Jan Stolk gingen niet bij de pakken neer zitten en stelden zich van de volgende plaatsen meester, door uit het peloton wag te lopen.

De beslissing onder de kopmannen viel uit in een spurtover­winning voor Scholten. Voor de ca. 75 km had bij nodig 1 uur 47 min. 38 sec.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Harry Scholten, Den Haag: 2. G. v. Straten, Schie­dam; 3. H. Brinkman, Rotterdam; 4. W. Bravenboer, Rotter­dam; 5. A. v. Egmond, Den Haag; 6. K. Hamelink, Den Haag; 7. Ab. Geldermans, Beverwijk, die vorig jaar won; 8. Th. Sijt­hoff, Rotterdam; 9. J. Stock, Zwijndrecht; 10. C. Rozenburg, Leidschendam; 11. J. de Jager, Den Haag; 12. C. Niesten, Bever­wijk; 13. H. Koger, Haarlem; 14. P. Steenvoorden, Heemstede; 15. A. Kool, Delft.

Karel Hamelink kwam in het bezit van de leidersprijs. .

 

MADE (2 juni).1957)

Amateurs: 1. A. van Egmond, Den Haag, 100 km in 2 uur 50 min. 13 sec.; 2. L. v. d. Ven, Vlijmen; 3. J. de Haan, Klaaswaal; 4. A. Sluis, Badhoeve­dorp; 5. W. Swaneveld, Dordrecht; 6. A. van 't Hof, Sassenheim; 7. B. Ydema, Zwijndrecht; 8. C. Broekman, Zevenbergsehoek; 9. A. de Kreek, Rotterdam; 10. W. van As, Roosendaal.

Nieuwelingen: 1. Ravenberg, Wagenberg, 50 km in 1 uur 14 min.; 2. A. Wesseling, Halfweg; 3. J. Noten, Oosterhout; 4. A. Rekers, Nieuw Ven­nep; 5. J. Joossen, Deteringen.

Adspiranten: 1. R. van Riethoven, Leiden, 30 km in 48 min. 10 sec.; 2. W. Guling, Den Haag; 3. J. van Boxel, Hank.

 

MADE (4 augustus).1957

Beroepsrenners: 1. Gerrit Voorting, 2. Tonnie Bergmans, 3. Frans Mahn,

Adspiranten: 1. Reinier Riethoven, 2.----

 

MEDEMBLIK (28 september).1957

Ab Geldermans winnaar in Ronde van Medemblik

De Ronde van Medemblik voor amateurs, welke Zaterdag­middag - onder slechte weersomstandigheden - door D.T.S. werd georganiseerd, is in een overwinning geeindigd van Ab Geldermans. Hij zegevierde in het beslissende sprintje over Coen Niesten en Jan Ottenbros Sr. Doze drie renners waren met succes uit hot peloton ontsnapt en hadden nagenoeg alle overige renners een ronde achterstand bezorgd. Alleen Chris de Nijs, die uit de kopgroep was teruggevallen, Joop Beers, Klaas de Groot en Jan de Boer hadden zich van dubbeling weten to vrijwaren.

Amateurs en ONafhankelijken: 1. A. Geldermans, Beverwijk, de circa 80 km in 1 uur en 56 sec.; 2. C. Niesten; Beverw k; 3. J. Ottenbros, Alkmaar; 4. C. de Niis, Beverwijk; 5. J. Beers, Zaandam; 6. K. de Groot, West Graftdijk; 7. J. de Boer, Edam; 8. op 1 ronde: S. de Vries, Amsterdam; 9. J Verstraten, Badhoevedorp; 10. J. Gudde, Amsterdam; 11. M. Pronk, Warmenhuizen; 12. C: Rabe, Amsterdam; 13. R. de Jong, Amsterdam; 14. S. Appel, Hoorn; 15. P. Pronk, Berkhout; 16. M. Delien, Winkel; 17. K. Slot, Alkmaar.

Adspiranten: 1. Schouten, Badhoevedorp, 2. Kleppe, Jisp, 3. v. Doorn, Aarts­woude, 4. Koster, Wervershoof, 5.Roedoe, Utrecht.

 

MIDDELSTUM (22 juni).1957

Amateurs: 1. Henk Nijdam, 2. Eppie Warta, 3. Jan Ottenbros,

 

MONSTER (10 augustus).1957)

Amateurs: 1. F. rabe, 2. B. Lute, 3. C. Plasmeijer, 4. Antoon van de Knaap, 5. H. Kuitwaard, 6. C. Rabe, 7. Wout van de Berg, 8. J. Beers, 9. A. Kuilman, 10. A. de Vries.

 

MUNSTERGELEEN (22 april).1957

WIM GRAMSER IN MUNSTERGELEEN.

Ondanks de op enkele kilometers afstand gespeelde eredivisie­match, Fortuna-Ajax, trok de Ronde van Munstergeleen toch nog enkele duizenden toeschouwers, die van dit bezoek geen spijt hadden. Na 30 ronden gingen Nol en Harrie Ehlen, Gram­ser, Kamphuis en Baar aan de leiding. Laatstgenoemde moest zijn collega's laten gaan, waarna Barlage, Terhaar en v. d. Venue op het voorplan geraakten. Even later volgde een alge­mene hergroepering. De rust duurde niet lang, daar Gramser, Kamphuis en de beide E'hlen's opnieuw op zoek naar winst togen. Dit viertal gaf hem danig van katoen. Het tempo werd zodanig de hoogte ingejaagd, dat het veld spoedig werd ge­dubbeld. Intussen had Barlage de groep verlaten en speelde het netjes klaar om de leiders bij te benen. In de spurt eiste Gramser ook in Munstergeleen de bloemen op.

Amateurs en Onafhankelijken:1. W. Gramser, Siebengewald, 100 km in 2. uur 29 min. 39 sec.; 2. H. Ehlen, Sittard; 3. A. Ehlen, Broeksittard; 4. W. Kamphuis, Sittard; 5. Barlage, Amsterdam; 6. op 20 sec. H. Evers, Hoensbroek; 7. op 35 sec. W. Boss, Beek; 8. op 1 ronde M. Boumans, Schaes­berg; 9. J. Terhaar, Waubach; 10. W. Kuypers, Echt.

Nieuwelingen: 1. H. Nysten, Beek, 60 km in 1 uur 27 min. 48 sec.; 2. W. Duckers, Urmond; 3. op 20 sec. A. Janssen, Sie­bengewald; 4. J. Webers, Einighausen; 5. P. Claessens, Hoens­broek.

 

NAALDWIJK (18 mei).1957

KAREL HAMELINK IN NAALDWIJK.

In Naaldwijk won de Haagse onafhankelijke Karel Hamelink de 80 km, georganiseerd door “Westland Wil Vooruit". Twee man van dezelfde categorie, Wim van Brunschot en Manus Brinkman finishten in volgorde na hem. De tijd van Karel Hamelink was 2 uur 14 min. 52 sec.

Onafhankelijken en Amateurs: 1.Karel Hamelink, Den Haag, 2. Wim van Brunschot, 3. Manus Brinkman (Rotterdam), 4. K. Roozenburg, Leidsendam; 5. Fr. v. Velthoven, Poeldijk; 6. J. Matena, Den Haag; 7. H. de Vas, Den Haag; 8. A. v. d. Knaap, Poeldijk; 9. J. v. d. Berg, Den Haag; 10. J. Tazelaar, Den Haag; 11. C. Visser, Santpoort; 12. J. Schip­per, Amsterdam

 

NEEDE (30 juni).1957

Amateurs: 1. H. van Sark, 2. Bert Boom, 3. Wim Dieperink,

Adspiranten: 1. J. Stokking, 2. W. Schipper, 3. te Riet,

 

NEERBEEK (15 augustus).1957

Ronde van Neerbeek voor Hendriks

Spoedig na de start brachten Knoops en Wuurman leven in de brouwerij. Na enig gewirwar namen Vergoossen, Harry Ehlen, Knoops, Harings, Wuurman en Visser het heft in handen. Tijdelijk, want de winst van genoemde mannen, viel bij Lotz en Willemsen niet in goede aarde en dank zij de activiteit van dat duo kwam alles weer bijeen. Vervolgens kwamen Ehlen en Visser aan bod. Zij namen een halve minuut, hielden deze voorsprong enige tijd in bezit, kaapten wat premies weg, doch werden 15 ronden voor het einde een kopje kleiner gemaakt. In de slotfase hielden Vergoossen, Ehlen, Lotz, Knoops e.a. elkander geducht in de gaten, hiervan profiteerden Hendriks, Lexis, Wuurman en Scholte. Vergoossen en Knoops bewogen hemel en aarde om de afstand nog te overbruggen, maar het viertal wenste niet te buigeen. In de spurt bleek Hendriks be­duidend sneller dan zijn belagers.BRON: GERARD SILLEN

Amateurs en Onafhankelijken:1. R. Hendriks, Schaesberg, 100 km in 2.34.50; 2. A. Wuurman, Amsterdam; 3. Lexis, Maastricht; 4. G. Scholte, Geleen; 5. op 22 sec. R. Lotz, Stein; 6. Harings, Sibbe; 7. P. Kohlen, Heerler­baan; 8. Vergoossen, Pey-Echt; 9. J. Levels, Thorn; 10. J. v. Eck, Schinnen; 11. Fr. Ramakers, Echt; 12. W. Boss, Beek; 13. Fr. Knoops, Koningsbosch.

Nieuwelingen: 1. E. Beckers, Nieuwenhagen, 60 km in 1.34.21; 2. H. Rutten, Leende; 3. J. Balter, Nieuwenhagen; 4. J. Smeets, Valkenburg; 5. H. Erdman, Heerlerheide.

 

NIBBIXWOUD (26 mei).1957

Amateurs: 1. Nico Dekker, Amsterdam, 100 km in 2 uur 20 min.; 2. K. de Jong; 3. K. de Groot, beiden West-Graftdijk; 4. W. Snijders, Half­weg; 5. J. Bloetjes, Alkmaar; 6. B. Lemmers, Anna Paulowna; 7. S. Appel, Room; 8. M. Pronk, Warmenhuizen; 9. N. van Keulen, Heems­kerk; 10. J. van Dijk, Lisse.

Nieuwelingen: 1. K. Lute, Castricum, 60 km in 1 uur 31 min. 15 sec.; 2. J. Hopman, Egmond aan den Hoef; 3. J. Beers, Zaandam; 4. G. Cuve­lier, Nw. Vennep; 5. H. Oldenburg, IJmuiden.

 

NIEDORP (30 juni).1957

Amateurs: 1. Joop Wuurman, 2. Jan Ottenbros, 3. Cees Zutt,

Nieuwelingen: 1. Joop Hopman, 2. Bosman, 3. Frans Klardie.

 

NIEUW-BUINEN (17 augustus).1957

Amateurs: 1. Wim Dieperink, 2. Theo de Kinkelder, 3. Cor van Hasselaar,

 

NIEUWENHAGEN(7 juli).1957

OOK IN NIEUWENHAGEN NOL EHLEN.

In de geslaagde Ronde van Nieuwenhagen was Jan Terhaar buitengewoon strijdlustig. Hij had een zeer groot aandeel in het boeiend verloop van deze koers, welke uiteindelijk door Nol Ehlen werd gewonnen. Direct na de start vluchtten Terhaar en Duckers. Toen de winst 40 sec. bedroeg, achtte Nol Ehlen de tijd aangebroken om de slagorde te herstellen, hetgeen dan ook spoedig gebeurde. Ehlen, Hendriks en Van Eck vervolgden de twee kopmannen, waarna Hugens alles bijeen trok. Terhaar en Hugens wipten vervolgens weg. Boumans, Van Eck en Hen­driks waren op hun qui-vive, evenals Ehlen en De Rooy. Weer rende Terhaar de ruimte in, ditmaal met Hendriks. Onder aanvoering van Ehlen werd aan deze - door velen al geslaagd genoemde - vlucht een einde gemaakt. In de spurt trok Nol Ehlen aan het langste eind.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Nol Ehlen, Broeksittard, 92 km in 2 uur 10 min. 27 sec.; 2. A. de Rooy, Eygelshoven; 3. J. Terhaar, Wau­bach; 4. B. Hendriks, Schaesberg; 5. J. Hugens, Hoensbroek; 6. J. van Eck, Schinnen; 7. W. Boss, Beek, op 1 ronde; 8. T. Ees­termans, Heerlen; 10. P. Kohlen, Heerlerbaan.

Nieuwelingen: 1. P. van Dijk, Blerick, 52 km in 1 uur 13 min. 38 sec.; 2. F. Beckers, Nieuwenhagen op 3 sec.; 3. P. Klaassen, Hoensbroek; 4. H. Nysten, Beek; 5. J. Hassoul, Slenaken.  G. S.

 

NIEUW-NAMEN (10 september).1957

RENTMEESTER ONGENAAKBAAR IN NIEUW NAMEN.

Nieuw Namen ligt pal op de Nederlands-Belgische grens, op Belgisch gebied Kieldrecht geheten, de woonplaats van Theo Middelkamp. Kan het anders dat de traditionele kermiskoers er onder Belgische invloeden wordt verreden, met inbegrip van de beruchte Belgische kalseiden?  Geen course dus voor de souplesserenners, hetgeen Van Egmond moest ondervinden, maar veeleer een kolfje naar de hand van Fondrenners als Rentmeester, Huissoon, Roks, Van Vliet c.s.

Deze Dinsdagcourse leverde dit jaar wederom een uitermate sterk rennersveld op, waarin Kees van der Zande al in de eerste ronde wegspoot op rondewinst. Ver kwam hij onder de samengebundelde kracht van het peloton niet. In de tweede ronde was het Huissoon die met Jan van Vliet het hazenpad koos. Rentmeester, op zijn quivive, rook onraad en was er als de kippen bij. Toen Van Vliet vrij spoedig door een val werd teruggewezen ging de Zeeuwse tandem met veel brio door en duldde zij verder geen inmenging meer in haar snode plannen.

Piet Rentmeester die de laatste weken de overwinningen aan elkaar knoopt nam het zekere voor het onzekere en wipte in de laatste kilometers alleen weg teneinde met een voorsprong van 15 seconden te winnen voor zijn clubgenoot Jaap Huissoon.

Amateurs: 1. P. Rentmeester, Yerseke; 2. J. Huissoon, Heinkens­zand, op 15 sec.; 3. A. -Roks, Sprundel, op 1 min.; 4. C. v. d. Zande, Halsteren; 5. H. $rinkman, Rotterdam; 6. Jos Heeren, Roosendaal; 7. C. v. d. Borst, Breda; 8. Jan Heeren, Sprundel; 9. J. de Roo, Schore; 10. J. v. Vliet, Rotterdam.

 

NIEUW-PEKELA (12 juni).1957

SPURT ZEGE VAN K. VISSER IN RONDE VAN NIEUWE PEKELA.

De rappe Enschedese sprinter K. Visser, die zich in vrijwel elke koers in het Noorden laat zien, is Woensdagavond 12 Juni spurt-winnaar geworden van de ronde van Nieuwe Pekela, die werd verreden in het kader van de sportweek en die knap was georganiseerd door de Veendammer wielervereniging Storm­vogels.

De koers was levendig en men wenste allerminst in het peloton in slaap te vallen. Fre Mik, temidden van zijn publiek natuur­lijk sterk favoriet, ontstak het vuurwerk en met de beide Gro­ninger kemphaantjes Wim Kamphorst en Gertie Wetzinga ont­snapte hij. Visser voegde zich even later bij dit drietal. Dit kopgroepje van vier weerde zich dapper, maar toen het pelo­ton het dreigende gevaar zag en de jacht opende, was het met hun heerschappij gedaan. Talloos waren hierna de vlucht­pogingen, maar het peloton, en vooral K. Visser, waren op deze prachtige avond bijzonder attent. In de eindspurt was de Enschedeer de rapste. Hij won van kop af.

Amateurs: 1. K. Visser (Enschede), 80 km in 2 uur 1 min.48.2 sec., 2. J. Venema (Groningen), 3. E. Jongstra (Zorgvlied), 4. G. Wetzinga (Groningen), 5. F. Mik (Nieuwe Pekela). D. MONNINGH.

 

NIEUW-VENNEP (27 juni).1957

Arend van 't Hof de sterkste in Ronde van Nieuw-Vennep

De Sassenheimer Arend van 't Hof, die zich bij de vele premie­sprints in de Ronde van Nieuw Vennep niet gespaard had en met Jan van Wetten ook de grondslag voor de beslissende ont­snapping had gelegd, bleek aan het slot van de tachtig kilo­meter lange race nog over zoveel reserves te beschikken om ook de overwinning in de wacht te slepen. Daartoe versloeg hij zijn zeven makkers - met wie hij de wedstrijd had beheerst - in een lange eindsprint.

Voordat de renners in deze ronde van „De Bataaf" van start gingen, werd wegkampioen Piet Steenvoorden in de bloeme­tjes gezet en moest hij een ererondje rijden. Maar de kam­pioen was ditmaal niet erg fortuinlijk, want nadat hij in de eerste ronde het peloton op snelheid had getrokken, werd hij in de volgende door een val tot opgeven gedwongen.

Van strijd is overigens niet zo heel veel sprake geweest. Daar­voor lag het tempo veel te hoog. In eerste instantie waren Jan van Wetten, Dik Enthoven, Tonny Markus en Joop Cuvelier verantwoordelijk voor dit tempo. Zij tastten met hun demar­rages naar de zwakke plekken in het 65 koppen tellende pelo­ton. En die waren er genoeg. Dat kwam nog duidelijker tot uiting, toen Arend van 't Hof en Jan van Wetten - na 19 km koers - een ontsnapping forceerden. Zij liepen aanvankelijk zonder veel strijd voorgoed uit het peloton weg. Pas toen hun voorsprong bedenkelijke afmetingen kreeg, kwam er een ge­organiseerde tegenaanval van Jo de Haan, Dik de Ruiter, Chris de Nijs, Jan en Siem Schipper, Ab van Egmond, Klaas Blauw, Arie van Houwelingen, Lakeman, Cpr Kouwenhoven en Tonny Markus. Zij kwamen mede aan de leiding.

Voor de Schippers en voor Lakeman werden de inspanningen in de kopgroep om de winst zo hoog mogelijk op te voeren te machtig. Zij moesten een voor een afhaken. Ook Markus (ge­vallen) en Kouwenhoven verdwenen nog van het voorste plan. De acht overige koplopers bleven de situatie volkomen meester. Want hoewel vooral Jan de Boer en ook Piet Sieveking, Henk van Weeren, Mik Snijder, Wim Klebach en Rozenburg nog ge­tracht hebben om aan de dreigende nederlaag te ontkomen, kwam hun actie niet alleen te laat, maar misten zij ook de „speed" om met succes bekroond te kunnen worden.

In de beslissende eindsprint om de overwinning toonde Arend van 't Hof, die ook het merendeel der premies had gewonnen, zich onbetwist de sterkste. Snelle finishers als De Haan, Van Egmond en De Nijs, die de premiegevechten tussen Van 't Hof en Van Wetten uit de weg waren gegaan, kwamen er niet aan te pas. BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES.

Onafhankelijken en Amateurs: 1. A. van 't Hof, Sassenheim, de 80 km in 2 uur 4 min. 5 sec.; 2. J. de Haan, Klaaswaal; 3. J. van Wetten, Noordwijk; 4. A. van Egmond, Den Haag; 5. A. van Houwelin­gen, Sassenheim; 6. C. de Nijs, Beverwijk; 7. D. de Ruiter, Beverwijk; 8. K. Blauw, Amsterdam; 9. J. de Boer, Edam; 10. C. Kouwen'hoven, Leidschendam; 11. W. Klebach, Amsterdam; 12. M. Snijder, Halfweg; 11,11. van Weeren, Haarlem; 14. P. Sieveking, Amsterdam; 15. K. Rozenburg, Leiidschendam; 16. P. Tienstra, Halfweg; 17. C. Plasmeyer, Voorhout; 18. J. v. d. Berg, Den Haag; 19. M. Bakker, Badhoevedorp. De prestatie­prijs werd toegekend aan Jan de Boer.

 

NISPEN (15 augustus).1957

Amateurs:1. Henk van Glerum, 2. Arend van ’t Hof, 3. Delaet,

 

NOORDWIJKERHOUT.SINT BAVO (26 mei).1957

ARIE VAN HOUWELINGEN WINNAAR IN RONDE VAN SINT BAVO.

Arie van Houwelingen is winnaar geworden van de twaalfde Ronde van Sint Bavo, die ook nu weer op het terrein van de Sint Bavostichting in Noordwijkerhout werd verreden. Met ruim een minuut voorsprong op de plaatselijke favoriet Arie van Wetten, Manus Brinkman, Henk de Vos en Gerard van Velthoven ging Van Houwelingen als een sterk en verdiend winnaar over de eindstreep. Met uitzondering van Frans van Velthoven hadden de overige renners een of meerdere ronden achterstand..

Onafhankelijken en Amateurs: 1. A. van Houwelingen, Sassenheim, de 100 km in 2 uur 29 min. 42 sec.; 2. A. van Wetten, Noordwijkerhout; 3. H. Brinkman, Overschie; 4. H. de Vos, Den Haag; 5. G. van Velthoven, 6. F. van Velthoven, 7. op een ronde A. v. d. Knaap, allen Poeldijk; 8. J. van Wetten, Noordwijk; 9. K. Post, Nieuw­Vennep; 10. C. Plasmeyer, Voorhout; 11. A. Teeuwen, De Zilk; 12. G. Rijkelijkhuizen, Rijnsaterswoude.

Nol Teeuwen, die in de wedstrijd de meeste keren als eerste over de streep was gegaan, kwam in het bezit van de leiders­prijs.

 

NOORDWIJKERHOUT.SINT BAVO (18 augustus).1957

Arie van Wetten won Ronde van St. Bavo

De plaatselijke favoriet Arse van Wetten is in Noordwijker­hout winnaar geworden van de Ronde van St. Bavo. Van Wet­ten, die eerder in deze Ronde door een valpartijtje een achter­stand van 'n halve minuut op zijn vier medeleiders - Manus Brinkman, Gerrit van Straten, Cor Plasmeyer en Henk Kuit­waard - had moeten overbruggen, bleek aan het slot nog over zoveel reserves te beschikken om een eindsprint met hun te ontlopen. Luide toegejuicht door zijn talrijke plaatsgenoten ging Arie van Wetten als een sterk winnaar over de eindstreep.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. A. van Wet­ten, Noordwijkerhout, de 100 km in 2 uur 25 min. 47 sec.; 2. M. Brinkman, Overschie; 3. G. van Straten, Schiedam; 4. C'. Plas­meyer, Voorhout; 5. H. Kuitwaard, Velsen; 6. T. v. d. Knaap, Wateringen; 7. M. Snijder, Halfweg; 8. J. van Wetten, Noord­wijk; 9. K. Rozenburg, Leidschendam; 10. B. van Beem, Half­weg; 11. W. Sntjders, Halfweg; 12. B. Lute, 's-Graveland.

Nieuwelingen: 1. G. Cuvelier, Nieuw Vennep, de 55 km in 1 uur 29 min. 7 sec.; 2. J. Polman, Nieuw Vennep; 3. A. Rutte, Haarlem; 4. W. Bor, Den Haag; 5. C. de Wit, Maas­dijk; 6.G. van Saasse, Nieuw Vennep; 7. C. Vertegaal, Hazers­woude; 8'. D. Rooyakkers, Lisse; 9. C. v. d. Aar, Haarlem; 10. L. v. d. Leur, Overschie; 11. A. v. d. Voort, Honselersdijk.

 

NOORDWOLDE (31 augustus).1957

Nieuwelingen: 1. Henk Reinders, 2. E. Balk, 3. Henk Hoekstra,

 

NUENEN (17 maart).1957

Arie van Houwelingen, ster van het Zuiden in regen en wind

Spurtwinnaar met tien meter voorsprong in RONDE VAN NUENEN

De tweede Nederlandse course vond weer in het kader van de Ster van Het Zuiden plaats, maar hij was van geheel andere aard dan de eerste. De Ronde van Best vond plaats bij prachtig voorjaarsweer op een flink parcours met wijde bochten. De Ronde van Nuenen heeft een hairpinbocht, die stuurmanskunst vereist en telkens tot hard aantrap­pen noopt. Maar de weersomstandigheden waren bovendien aller­ellendigst. Voortdurende zware regens en een wind, die monsterlijk over het parcours blies. Een wedstrijd, die het gezicht van een pen­ningmeester laat verschrompelen tot dat van een steendode mummie, maar die de wielerjongens nooit vergeten. En zo zal Arie van Houwe­lingen straks tegen Geldermans en Steenvoorden vertellen: weet je nog in Nuenen, toen we in de slagregens ronddreven, dat ik daar Appie los trok en jij Steenvoorden in de bocht van de weg kwam te vallen? Ik won met tien meter. Ja, Appie, jij dacht mij een ronde tevoren van het wiel te rijden. Ik zou mijn vingers omhoog gestoken hebben om te zweren, dat je dat niet zou lukken, als er die wind maar niet was geweest. Jongen; het lukte je niet. En ik heb er nou nog lol van. Kijken, hoe lang is dat nou al weer geleden, dat die Ster van Het Zuiden, waar wij in het voorjaar naar toe gingen, verreden werd?

Zondag heeft Arie van Houwelingen de Ronde van Nuenen gewonnen. Een ronde van Nuenen? Een hel van Nuenen! Dat was voor de meute een oordeelsdag. Kou, regen en wind. Ze stond te blazen, te proesten, te trappelen aan de startlijn. Honderdvijftien deelnemers. Een peloton­ met macht. Met mannen als Geldermans, winnaar van de Ster 1956, tweede in Gent-Ieperen, met Steenvoorden, die in Best heeft ge­wonnen, Arie van Houwelingen, Sijthoff, Coentje Niesten, Braat, Blauw, De Ruijter, De Nijs, Sluis, Bulten, Timmermans, v. d. Sanden, Sieutjes, Mik Snijder, Peters en een groot aantal Eindhovenaren. Piet Damen misten we nog steeds aan de start. Nog steeds sukkelende met zijn knie, na een val op de Antwerpse latten.

Het verloop van de wedstrijd vertoonde veel gelijkenis met de Ronde van Best. De beslissende ontsnappingspoging werd namelijk weer in het begin van de wedstrijd opgezet. Vier man dwongen de sterkeren om meteen troeven uit te spelen. Het Sassenheimse kruidje-roer-me­niet, dat Van Houwelingen heet, was er ook bij. Met Kievits, Van de Waterlaat en Van de Weijdeven. Jan v. d. Weijdeven, die ook vorige week een goede wedstrijd reed en bij de vluchtelingen behoorde, reed zich daardoor meteen in het voorste gelid van de Ster. Na de tweede rit zou blijken, dat hij de leiding veroverd had.

Die vier man lokten een kopgroep van dertien man uit. En daarin bevonden zich vier man uit de leidersgroep, die er verreden week in Best ontstond. Dat zegt zoveel, dat wij die knapen even in het vizier moeten houden. Dat waren dus v. d. Weijdeven, Steenvoorden, Bulten en Timmermans. De groep vluchtelingen werd gecompleteerd door Buijjs, Van Litsenburg, Sijthoff, Sluis, Stokman, Blauw en Geldermans. Deze dertien man aan de kop vochten dapper tegen regen en wind en tegen een sterk peloton, dat sterk gedecimeerd zou worden. Veertig kilometer waren er voor nodig eer men het peloton met o.a. Coen Nies­ten, Bloedjes, Snijder, De Ruijter en De Groot in de rug keek. Tien kilometer weerde zich de kopgroep geducht om het restant van het peloton te dubbelen. Toen was het eindelijk gebeurd. Maar in die laatste tien kilometer was het tempo weer verhoogd. En dat was voor een groep jongeren juist iets te veel geweest. Sijthoff, Kievits, Sluis, Stokman en Blauw hadden in groep gelost van de routine's aan de leiding: Van Steenvoorden, Weijdeven, Timmermans, Bulten, Geldermans en Van Houwelingen.

Drie man moesten in dit geweld het strijdperk verlaten: Buijs, v. Lit­senburg en v. d. Waterlaat. Ze hadden een goede course gedaan in het voorste gelid, maar hun pijp ging voortijdig uit.

Van die tweede groep zijn er al twee van bekend: Blauw en Sijthoff. Kievits, Sluis en Stokman vertelden ook dat zij kwaliteiten hebben.

Het kopgroepje van zes slaagde er dus in om het grote peloton te dubbelen. Het tweede groepje zou het zover niet brengen.

Toen de laatste ronden waren aangebroken kwam plotseling Gelder­mans naar voren om zijn slag te slaan. Arie van Houwelingen en Steenvoorden beantwoordden zijn coupe en toen was ook Coentje Niesten present, die een rondje achter was geraakt en de kans schoon zag om zich als eerste van het peloton te melden. Hij liep met Van Houwelingen, Geldermans en Van Steenvoorden mee, waardoor hij een halve minuut tijdwinst boekte op het peloton.

Het zag er naar uit, dat er een spannende eindspurt op komst was. Steenvoorden slipte toen jammerlijk in de laatste bocht, waardoor hij zijn kans op de overwinning en op de eerste plaats in het algemeen klassement niet kon verdedigen.

Arie van Houwelingen trok zich op het laatste rechte stuk wel tien meter van Geldermans los om met hoogopgeheven handen over de eindstreep te snellen. De tweede rit van de Ster, misschien wel de zwaarste rit, ofschoon de afstand ook deze keer tot 80 km beperkt bleef, stond op zijn naam!

Na twee ritten te Best en te Nuenen, die resp. gewonnen werden door Steenvoorden en Van Houwelingen, werd Van de Weijdeven resp. tweede en vierde, leider van het algemeen klassement voor Bulten en Steenvoorden.

Ook bij de nieuwelingen kwam een honderdtal deelnemers aan de start. Het werd deze keer een felle strijd tussen een kopgroep en een volggroep, die gedurende dertig kilometer ver was achtergeraakt. In de laatste ronden kwamen de volgers onverwacht opzetten, maar hun prooi konden zij niet bereiken.

De spurt van het peloton werd weer gewonnen door De Jong uit Westgravendijk, een plaatsie uit de buurt van Alkmaar, dat klaar­blijkelijk dit jaar een zelfde rol wil spelen als het vorig jaar Beverwijk heeft gedaan. Potma plaatste zich eveneens bij de prijswinnaars en bij de amateurs en onafhankelijken plaatste zich De Groot.

De Jong, die negentien jaar is, het vorig jaar voor het eerst aan de wedstrijdsport deelnam maar elf overwinningen boekte en de zege­reeks thans in de Sterwedstrijden met twee sprintoverwinningen ver­volgt, heeft de bedoeling om in Mei a.s. onder de amateurs uit te komen.

De derde wedstrijd van de Ster wordt op 31 Maart te Leende verreden, hopelijk onder betere weersomstandigheden, want hoe belangrijk zware wedstrijden in sportieve zin ook mogen zijn en hoezeer de jongens door buien en wind ook gehard worden, tenslotte moet er geld in het laatje komen om alle onkosten te kunnen bestrijden.

Nieuwelingen: 1. De Jong, Westgravendijk, 40 km in 1 uur 15 min. 40 see.; 2. Solaro, Den Bosch; 3. Fransen, Aalsmeer; 4. Zilverberg, Goirle; 5. Van Berkhout, Spanbroek; 6. Van Duijn, Beverwijk; 7. Oldenburg, IJmuiden; 8. v. Tiem, Leeuwen; 9. op 6 seconden Schout, Haarlemmer­meer; 10. Kaptein, Lisse; 11. Biemans, Ulvenhout; 12. Postma, West­gravendijk.

Onafhankelijken en amateurs: 1. Van Houwelingen, Sassenheim, 80 km in 2 uur 14 min. 40 sec.; 2. Geldermans, Beverwijk; 3. Bulten, Zwolle; 4. Weijdeven, Eindhoven; 5. Timmermans, Den Bosch; 6. Steenvoorden, Heemstede; 7, op 1.10 Sijthof, IJsselmonde; 8. Kiviets, Nieuwkuik; 9. op 1.15 Sluis, Badhoevedorp; 10. Stokman, Eindhoven; 11. Blauw, Arnhem; 12. op 1.40 Nieskens, Beverwijk; 13. op 2.10 Bloedjes, Alkmaar; 14. Snijders, Halfweg; 15. Koger, Haarlem; 16. Swaneveld, Dordrecht; 17. De Ruijter, Beverwijk; 18. De Groot, Westgravendijk; 19. Termos­huizen, Pijnacker; 20. Hermens, Berkel.

Stand Sterklassement: 1. v. d. Weijdeven, Eindhoven 36 pnt.; 2. Bulten, Zwolle 35 pnt.; 3. Steenvoorden, Iieemstede 35 pnt.; 4. Timmermans, Den Bosch 34 pnt.; 5. Stokmans, Eindhoven 24 pnt.; 6. Snijders, Half­weg 21 pnt.; 7. Van Houwelingen, Sassenheim 20 pnt.; 8. Geldermans, Beverwijk 19 pnt.; 9. Sijthoff, Lisselmonde 14 pnt.; 10. Kiviets, Nieuw­kuijk 13 pnt.

 

NUTH (25 augustus).1957

Knappe zege van Mart v. d. Borgh in prachtjge Ronde van Nuth

De 10e Ronde van Nuth, ditmaal voor profs en onafhankelij­ken, werd een pracht koers en een dik verdiend succes voor de organisatoren. Startgelden werden niet gegeven, wel waren flinke prijzen te verdienen. Ofschoon niet gecontracteerd - het verzoek om startgelden kon niet in overweging worden ge­nomen - verschenen de Tour-mannen Mies Stolker, Piet v An. Est en Jaap Kersten toch ten tonele. Klaarblijkelijk meende dit trio toch tt mogen vertrokken, hetgeen natuurlijk niet mo­gelijk was. Zij moesten met de rol van toeschouwer tevreden zijn. Nauwelijks had burgemeester Starmans het startschot ge­lost of Jef Lahaye wipte weg. Dit voorbeeld werd door Pos en Pauw nagevolgd, welke stunt door Mart v. d. Borgh tot stil­stand werd gebracht Plantaz, Haan en Keulers kregen even later ook aansluiting. De groep huisde dicht in de buurt en aan een hergroepering was dan ook niet te ontkomen. Weer pro­beerden Pos en Pauw een afscheiding teweeg te brengen, doch ook nu was Mart v. d. Borgh op zijn quivive. Ehlen, Haan, Van den Brekel, Hijzelendoorn, Mahn, Keulers en de Duitser Brink­mane sloten zich bij de uitlopers aan. Ook deze keer gooide Pos de knuppel in het hoenderhok. Hij stak heel wat premies op zak, doch moest na 85 km het gezelschap dulden van Ehlen en Mahn en kort hierop eveneens van Van der Borgh en Van As. Pos reed een tube aan flarden, kon weer terugkomen, ter­wijl Van As afzakte. Dertig km voor het einde gingen dus op kop: Pos, Mahn, Ehlen en Van der Borgh. Toen sloeg Mart v. d. Borgh keihard toe; op de helling van de Molenweg liet hij zijn maten in de steek en begon aan een knappe solo-ren. Van der Borgh bracht het tot een volle minuut winst, liep talrijke achterblijvers in en bekroonde deze ren met een fraaie over­winning. In de slotfase konden de concurrenten iets naderbij komen.

BRON: GERARD SILLEN

Beroepsrenners en Onafhankelijken:1. Mart v. d. Borgh, Koningsbosch, 135 km in 3 uur 11 min. 40 sec.; 2e op 37- sec. Frans Mahn, Amsterdam; 3e Piet Haan, Nieuwenhagen; 4e H. Brinkmann, Hannover; 5e Gijs Pauw, Utrecht; 6e Cees van der Borst, Etten; 7e Tony Bergmans, Aalst; 8e Bart de Vree, Breda; 9e Piet van As, Roosendaal; 10e Gerard Keulers, Geleen; lle Geurt Pos, Vree­land; 12e Appie Donker, Amsterdam; 13e Jan Plantaz, Eind­hoven; op 1 ronde l4e Antoon van Oers, Langeweg;, l5e Harm Smits, Vylgn (B.); 16e Harry Schoenmakers, Blerick; 17e Jan Hijzelendoern, Amsterdam.

 

OCHTEN (20 juli).1957

Gijs Pauw in Ochten niet te stuiten

Dank zij de activiteiten van De Meteoor groeit in de Betuwe de belangstelling voor de wielersport aanzienlijk. Dat de ren­ners daartoe veel bijdragen, bewees de Ronde van Ochten, waarin de eerste helft weliswaar vrij mat verliep, maar waarin na 60 km de slagwisselingen in alle hevigheid losbarstten. Er kwamen toen zeventien renners op kop, die echter moesten toe­staan, dat een gedeelte van het gehavende peloton-aansluiting kreeg. Weer werd er fel gestreden en nu kwamen zestien man aan de leiding, met sterke mannen erbij. Alleen Toon Lach­terop miste net de boot. Terwij1 de zestien een ronde uitliepen, moesten velen het strijdtoneel verlaten.

Kort voor het einde sloeg Pauw opnieuw zijn slag. Hij demar­reerde scherp, kreeg alleen Arie van Houwelingen mee en had in de eindsprint uiteraard geen moeilijkheden meer. Gijs Pauw zegevierde en mocht voor de negende maal dit seizoen de ereronde rijden. BRON: HANS VAN DE KAMP

Amateurs en Onafhankelijken: 1. G. Pauw, Utrecht, 100 km in 2 uur 27 min. 45 sec.; 2. A. van Houwelingen, Sassen­heim; 3. C. Paymans, Tilburg; 4. W. Lonkhuyzen, Utrecht; 5. H. Marinus, Amsterdam; 6. A. Jongejan, Rotterdam; 7. C. Niesten, Beverwijk; 8. J. Blaauw, Arnhem; 9. P. Marchand, Tilburg; 10. W. Dieperink, Barchem; 11. G. Pos, Vreeland; 12. B. Teunisse, Utrecht.

 

OIRSCHOT (10 juni).1957

JOOP v. d. PUTTEN WEER.

De militairen blijven de belangstelling vragen. In Oirschot, waar na een rustpoos weer een ronde kon worden georgani­seerd, won Joop van der Putten in de spurt. Zes man hadden een kopgroep gevormd, doch Wordrager moest hiervan af­vallen. Tini Wolfs uit Vlijmen sprong te laat om het vijftal nog te achterhalen. Van grootse strijd was er jammer genoeg geen sprake geweest. Toch zullen de amateurs en onafhanke­lijken er rekening mee moeten houden dat zij voor een grote massa publiek, zoals in Oirschot het geval was, ook sport moe­ten laten zien. Zo niet dan kunnen ook de amateurs de velo aan de spijker hangen. Bij de profs is de toestand al miserabel genoeg.

Onafhankelijken en amateurs: 1. Joop v. d. Putten, Den Haag, 100 km In 2 uur 27 min. 27 sec.; 2. A. Sluis, Badhoevedorp; 3. Van Hout, St. Michiels Gestel; 4. Wuijts, Kruisland; 5. P. Muilwijk, Rotterdam; 6. op 17 seconden Wolfs, Vlijmen; 7. op 47 seconden A. Verweii, Utrecht; 8. G. v. d. Bergh, Sliedrecht; 9. A. Jongejan, Rotterdam; 10. A. Lachterop, Ginkel.

Nieuwelingen: 1. Th. Rutten, Leende, 60 km 1 uur 34 min. 58 sec.; 2. G. v. d. Heijden, Eindhoven; 3. Silverberg, Goirle; 4. P. van Rijsbergen, Tilburg; 5. Brekelmans, Eindhoven.

 

OLDENBROEK (1 juni).1957

RONDE VAN OLDENBROEK VOOR TEN KLOOSTER.

Zaterdag is te Oldenbroek een door de wielervereniging „De IJsselstreek" uit Wezep georganiseerde Ronde van Oldenbroek voor nieuwelingen verreden over een afstand van 56 km. Als winnaar kwam uit de strijd H. ten Klooster uit Hasselt, in 1 uur 29 min. en 15 sec.

 

OLYMPIA’S TOUR.57 (24 mei t/m 29 mei).1957

Nog enige dagen, op Vrijdag 24 Mei a.s., en dan zal Olympia's derde Tour door Nederland van na de oorlog warden wegge­schoten uit het Olympisch Stadion te Amsterdam. Nog enige dagen en dertien ploegen zulen de eerste kilometers van de in totaal 1304 onder de wielen wegdraaien. Een bijzonder zware organisatie gaat dan de vuurproef beleven: Olympia's Tour als ploegenrace. Een gewaagde ondernerming, waarop echter steeds is aangedrongen, start dan voor een zesdaagse course, die zal leiden door geheel Nederland, maar waarbij merkwaardig ge­noeg Noord-Holland bijna niet wordt aangedaan en daardoor ook de in dergelijke wedstrijden traditionele Afsluitdijk niet in het spel zal voorkomen.

De organisatoren van de Amsterdamse vereniging hebben alle vertrouwen in hun Tour als ploegenrace, die toch goed be­schouwd als zodanig een experiment is. Zoveel vertrouwen, dat men zelfs al gedachten heeft in de richting van een inter­nationale wedstrijd, volgend jaar reeds, en dan oolk als ploe­genwedstrijd.

Maar laat ons voorlopig blijven bij de Tour van dit jaar, de etappenwedstrijd door Nederland, die straks op Vrijdagmiddag om 1 uur (de erestart) uit het Olympisch Stadion vertrekt om daarna officieel te worden weggeschoten van de Amsteldijk bij de Utrechtse brug. Daarin zullen bij de premiere dertien ploegen starten, nu er door het teruggetrokken Kennemerland dus toch geen ander team is ingevallen.

Dertien teams van zeven man elk, waarbij we onmiddellijk bij twee equipes moeten denken: de kanshebbers. En dat is dan in de eerste plaats de ploeg, die met zo'n ontzaglijk veel mede­werking van de militaire autoriteiten tot stand kan komen, de „jongens van Gerrit Schulte", de militaire ploeg. En daarnaast de equipe van “Theo Middelkamp" met ploegleider De Schip­per. Juist deze twee teams zijn zo ontzettend sterk, omdat ze reeds bewezen hebben over het belangrijkste te beschikken, dat nu in Olympia's Tour zo nodig is: ploeggeest. De renners uit de ploeg van Gerrit Schulte hebben een voorbereiding ge­kregen als geen ander. Gerrit heeft de jongens met de grootste zorg “opgeleid" en gekozen. De ploeg van „Theo Middelkamp" heeft in Belgie reeds enkele malen gezamenlijk slag geleverd en daaruit zijn de Zeeuwen ook met succes tevoorschijn getreden.

Maar wat is, goed beschouwd, van een ploegenwedstrijd te zeggen. In de andere elf ploegen zitten stuk voor stuk enkele knappe coureurs, amateurs en onafhankelijken. Er zijn ploe­gen met onafhankelijken, die reeds in de Ronde van Neder­land 1957 meefietsten, er zijn ploegen, die op papier sterk zijn, maar waarvan de chef d'equipe voor het eerst met dit vreemde bijltje gaat hakken, er zijn ook jonge renners in een verband tesaamgebracht, die toch werkelijk wel voor verrassingen zouden kunnen zorgen. En daarom, al blijven Middelkamp en de Militairen naturlijk favoriet, er zijn vele mogelijkheden in deze Tour.

Het formeren van ploegen in Olympia's Tour is niet het enige, waardoor onze nationale Ronde een ander gezicht heeft ge­kregen. Bij Olympia is men niet doof voor critiek. De ergste grief van vorig jaar was de kwestie van de spoorbomen en terecht is daarop critiek geleverd. Op die spoorwegovergangen is nu een wel heel eenvoudige, en toch niet voor de hand lig­gende oplossing gevonden. De bewaakte overwegen zijn nu op alle mogelijke manieren vermeden (in een geval ook al weer met de medewerking van de militaire autoriteiten), met het gevolg dat er nu in de gehele Tour van 1304 kilometers drie onbewaakte overwegen zijn, waarvan er een zelfs gevoeglijk kan worden uitgeschakeld. Die is “uitgeschakeld" door het vaststellen van een bepaalde starttijd. Knap werk, waarvan enorme routine tepas moet komen.

Miss Remington ....

Nog enkele nieuwigheden. Er is ditmaal een tijdrit, natuurlijk voor ploegen, die om de drie minuten door Limburg zullen worden gestuurd. Er is een totaal van f 7.500,- aan prijzen (individuele etappe- en ploegenprijzen, individuele eind- en ploegenprijzen, prestatieprijzen, puntenklassement - met groene trui -, een tijdslimiet van tien procent, de K.N.W.U. gaf toestemming voor de militaire ploeg, te rijden in rood-wit­blauwe truien en schonk zeven medailles voor de ploeg, die als eindoverwinnaar uit het strijdperk treedt. En enkele zaken, die niet veranderden? De financiele medewerking van Het Parool (u weet wel, lees die krant) en Sport en Sportwereld, met ver­der Remington, met als nieuwigheid nu ook Miss Remington, Rizzla, De Drie Hoefijzers, Radium, Cabalero, Robson, Miche­lin en de medewerking van de Commissie Internationale Mill­taire Sportwedstrijden. De E.H.B.O. is weer present, evenals Dr. Rolink, en Coca Cola heeft weer de verzorging. Ook on­veranderd is de ravitaillering op Italiaanse wijze, waarbij de renners dus moeten stoppen voor hun proviandzakjes en de tussentijden getimed worden. De tijdsbonificatie voor de num­mers 1, 2 en 3 is weer respectievelijk een minuut, een halve minuut en vijftien seconden, ook bij de ploegen, gelijkelijk te verdelen over de renners. De leider in het klassement krijgt weer een oranje trui en de eindprijzen zijn weer kunstvoorwer­pen, met voor de winnaar van het puntenklassement een man­tel van de firma Bloch (f 125,-), terwijl ook Z.K.H. Prins Bernhard weer een plaquette schonk.

In alle plaatsen, behalve in Steenwijk, zijn voorwedstrijden voor amateurs en nieuwelingen.

De etappes van „Olympia's tour door Nederland"

Tussen haakjes de tijden van doorkomst.

Eerste etappe Amsterdam-Steenwijk, 235 km.

Amsterdam (13.30) vertrek Amsteldijk, Ouderkerk (13.39), Uithoorn (13.52); Arnstelhoek (13.55), Mijdrecht (14.01), Vinkeveen (14.07), Loenen (14.20), Nieuwersluis (14.23), Breukelen (14.27), Maarssen (14.34), Utrecht (14.42), Bunnik (15.01), Zeist (15.06), Woudenberg (15.27), Scherpenzeel (15.34), Barneveld (15.42), Wekerom (16.06), Ugchelen (16.37), Apeldoorn (16.40), Epe (17.25), Oosterwolde (17.57), Kampen (18.15), Rampspol (18.30), Kraggenburg (18.43), Blokzijl (19.00), Zuidveen (19.18) en aankomst te Steenwijk op het Gedempte Diep te 19.23 uur.

Tweede etappe Steenwljk-Eindhoven, 241 km.

Steenwijk vertrek Gedempte Diep te 13.00 uur, De Wijk (13.31), De Sta­pel (13.37), Avereest (13.40), Balkbrug (13.51), Ommen (18.52), Hellendoorn (14.30), Nljverdal (14.33), Holten (14.52), Laren Gld. (15,12), Vorden (15.31), Hengelo (15.40), Keyenborg (15.45), Hummelo (15.55), Drempt (16.03), Doesburg (16.06), Bingerden (16.15), Zevenaar (16.24), Duiven (16.30), Westervoort (16.36), Arnhem (16.38), Hutsen (16.50), Bemmel (16.57), Lent (17.07), Nijmegen (17.09), Alverna (17.25), Grave (17.33), Zeeland (17.50), Volkel (18.00), Boekel (18.06), Gemert (18.15), Beek en Donk (18.29), Lies­hout (18.33), Gerwen (18.41), Nuenen (18.44) en aankomst Eindhoven te 19.06 in het Philips Sportpark.

Eerste deel derde etappe Eindhoven-Eysden, 129 km.

Vertrek Eindhoven te 13.00 uur van het Frederik van Eedenplein, Gel­drop (13.07), Heeze (13.16), Someren (13.31), Nederweert (13.51), Leveroy (14.06), Heithuizen (14.09), Horn (14.18), Roermond (14.22), Linne (14.31), Maasbracht (14.37), Echt (14.47), Roosteren (14.54), Obbicht (15.07), Berg (15.12), Urmond (15.15), Stein (15.18), Beek (15.27), Ulestraten (15.37), Meersen (15.40), Maastricht (15.49), aankomst te Eysden op de Pisardlaan om 16.13 uur.

Tweede deel tijdrit rond Eysden, 16 km.

De eerste ploeg vertrekt om 18.30 uur van de Pisardlaan en komt daar ook aan. De ploegen starten om de drie minuten. Het traject: eysden, Mheer, Sint Geertruid, Eysden.

Vierde etappe Eysden Den Bosch, 175 km.

Vertrek Eysden uit de Raadhuisstraat om 15.30 uur, Mheer (15.43), Noor­beek (15.46), Slenaken (15.52), Epe (16.01), Mechelen (16.04), Wittem (16.09), Eys (16.12), Simpelveld (16.16), Spekholzerheide (16.22), Heerlen (16.28), Heerlerheide (16.36), Hoensbroek (16.39), Amstenrade (16.42), Oirsbeek (16.43), Wintraak (16.49), Sittard (16.54), Tuddern (16.58), Hoengen (17.03), Koningsbosch (17.10), Pey (17.24), Hingen (17.27), St. Joost (17.29), Linne (17.37), Roermond (17.45), De Weerd (17.49), Haelen (17.55), Roggel (18.01), Meyel (18.15), Neerkant (18:21), Liesel (18.27), Deurne (18.36), Bakel (18.46), De Mortel (18.55), Gemert (18.58), Erp (19.10), Veghel (19.18), Dinther (19.28), Heeswijk (19.30), Middelrode (19.36), Berlicum (19.39), Hintham (19.49), en aankomst in het Sportpark De Vliert om. 19.53 uur.

Eerste deel vijfde etappe Den Bosch-Ossendrecht, 135 km.

Vertrek Sportpark De Vliert om 9.00 uur, Vlijmen (9.13), Herpt (9.25), Heusden (9.29), Heesbeen (9.31), Doeveren (9.34), Waalwljk (9.42), Sprang (9.45), Capelle (9.54), Waspik (9.58), 's-Gravenmoer (10.03), Oosteind (10.10), Oosterhout (10.15), Den Hout (10.22), Made (10.28), Wagenberg (10.34), Zevenbergen (10.52), Standaardbuiten (11.04), FJjnaart (11.13), Oud-Gastel (11.22), Kruisland (11.31), Wouw (11.40), Huybergen (11.59), Hogerheyde (12.15), aankomst to Ossendrecht in de legerplaats om 12.25 uur.

Tweede deel Ossendrecht-Wassenaar, 169 km.

Vertrek om 16.30 uur, Hogerheide (16.39), Huybergen (16.45), Bergen op Zoom (16.57), De Poort (17.04), Halsteren (17.07), Steenbergen (17.19), Dinteloord (17.30), Heiningen (17.37), "naart (17.40), Kiundert (17.51), Zevenbergen (17.58), Moerdijkbrug (18.18), Dordrecht (18.34), Rljsoord (18.48), Ridderkerk (18.51), Rotterdam (19.03), Schiedam (19.27), Vlaar­dingen (19.34), Maassluis (19.46), Westeriee (19.54), Poeidijk (20.03), Den Haag (20.07), aankomst op ,Duinhorst" in Wassenaar om 20.43 uur.

Zesde etappe Wassenaar-Amsterdam, 144 km.

Vertrek van de Buurtweg om 17.00 uur, Valkenburg (17.15), Katwijk aan Zee (17.24), Noordwijk (17.30), NoordvAjkerhout (17.36), Ruigenhoek (17.46), De Zilk (17.48), Vogelenzang (17.54), Aerdenhout (18.01), Bentveld (18.04), Zandvoort (18.07), Bloemendaal aan Zee (18.16), Overveen (18.22), Haarlem (18.25), Heemstede (18.31), Hoofddorp (18.43), Aalsmeer (18.54), Uithoorn (19.04), Amstelhoek (19.07), Vinkeveen (19.18), Vreeland (19.28), Hilversum (19.42), Weesp (20.03), Ouderkerk (20.22), aankomst in het Olympisch Stadion om 20.36 uur.

Ongelooflijk mooie ploegenstrijd in Olympia's Tour door Nederland

Vechtjas Adri Roks hield aanvaller Jaap Huissoon op 11 sec, afstand

Olympia's slotaanval op Theo Middelkamp duurde twee volle dagen maar schoot anderhalve minuut tekort

Het is weer geschied. Olympia's Tour door Nederland 1957 is achter de rug. Het experiment is gewogen en goed bevonden. Goed? Grandioos. Elke kenner, die deze weergaloze strijd heeft mogen aanschouwen, die al een mensenleeftijd geleden wielerwedstrijden volgde, allen schudden elke dag weer verbaasd het hoofd. Zoveel vechtlust, zoveel klasse van amateurs, dergelijke aanvallen en tegenaanvallen, waren nimmer tevoren in een week op Nederlandse bodem bijeengebracht. En dus was het experiment heel wat meer dan sportief geslaagd.

De strijd, die verwacht werd tussen de militaire ploeg van „Generaal" Schulte en vooral „Theo Middelkamp" is anders verlopen. Het is tenslotte een duel om seconden bijna geworden tussen de Zeeuwen en het organiserende Olympia, welks renners met de dag beter gingen fietsen, en na de eindstreep in Amsterdam nog maar bitter weinig nodig gehad zouden hebben om het ploegenklasse­ment toch te winnen en zelfs geslaagd zouden zijn als niet op de voorlaatste dag een dramatisch misverstand had plaatsgevonden tussen ploegleider Jan te Paske en Robbie van der Ruit.

Bij een dergelijk fel duel verbleekte naast de militaire equipe, zelfs nog de ploeg van De Baronie, die zich op ongeloofljjke wijze na twee dagen in de strijd had geworden en de Zeeuwen ernstig bedreigde. De Bredanaam mislukten in die opzet, maar hadden tege­lijkertijd een ander fantastisch succes. Adri Roks belandde op de eerste plaats in het algemeen klassement en de broer van oud-kam­pioen Thijs Roks behield door een onblusbaar temperament die schitterende plaats. Adri Roks vocht als een leeuw om op de eerste plaats te komen, werd daarbij imponerend door zijn ploegmakkers geholpen, bereikte die positie inderdaad en verdedigde zijn Oranje Trui op voorbeeldige wijze tot in het Olympisch Stadion. Maar pas in die laatste meters in Amsterdam was dat definitief een feit, zoals ook Piet Kooyman (nu winnaar van het puntenklassement) en Krijn Post twee jaar geleden tot de laatste meters toe vochten.

Aan dit heldenepos is nu een einde gekomen. Een enorm zwaar brok wielerhistorie is besloten en het voornaamste resultaat is dus, dat Olympia's Toer door Nederland wel definitief een ploegenrace zal zijn geworden en dat de plannen, om ze internationaal te maken, wel aanzienlijk meer grond hebben gekregen.

  OLYMPIA’S TOUR.57.01e rit (24 mei ).1957

Militaire start.

„Generaal" Schulte scheen op de eerste dag reeds alle “vijan­den" de genadestoot te willen toebrengen of in elk geval te willen tonen, dat de kracht van de militaire ploeg enorm groot was. De explosie die zijn bevelen tengevolge hadden, was in­drukwekkend.

Gerrit wist ook terdege, wanneer hij zijn soldaten aan het werk moest zetten. Want bij de eerste ontsnappingen, in de beginkilometers van de 235 in totaal, zat nog geen man van de militaire equipe.

De karavaan was op de Amsteldijk nauwelijks onder de Utrechtsebrug door Mr. Mijksenaar weggeschoten, of Loot Stoete demarreerde reeds. Vergeefs overigens, want twintig kilometer verder had de Amsterdammer reeds zoveel kruit verschoten, dat hij aanzienlijk meer terrein verloor dan alleen maar de winst die hij op het peloton had gehad. Hij arriveerde die avond als allerlaatste man in Steenwijk.

Stoete was niet de enige, die het slecht verging bij ontsnap­pingspogingen, want het tempo bleef tegen de harde wind in zo hoog, dat ontvluchten bijna onmogelijk was. Eerst bemerk­ten dat Gerrit de Jager, daarna Steenvoorden, Van Vliet, Oink en Blauw, ook Van Steenselen werd in zijn solo gestuit en het feit, dat Van Glerum en Gramser door de spoorbomen tot staan werden gebracht, zegt geenszins dat zij het anders wel ge­haald zouden hebben. Want ook zij zouden zonder twijfel het slachtoffer geworden zijn van actieve tegenaanvallers zoals Schalk Verhoef, Vried Liebrechs en Cees van der Zanden. Een zeer sterk groepje moest zelfs al heel snel het hoofd buigen, zodat De Roo, Roks, Heeren, Van 't Hof, Van Smirren, v. d. Meulen en Kooyman vergeefs wat meer energie hadden ge­spuid. Midden in de Noord-Oostpolder viel tenslotte de be­slissing. Vijf vooraanstaande mannen rukten zich los: Joop van der Putten, Jan van Vliet, Rene Lotz, Geurt Pos en Frans Braat. Hoewel de Nederlandse achtervolgingskampioen ten­slotte nog het minst fit aan de streep op het Gedempte Diep in Steenwijk arriveerde, had hij voldoende steun kunnen ver­lenen en was de eendrachtige samenwerking van de andere vier ook van dusdanige kwaliteit geweest, dat de afstand tus­sen kopgroep en uiteengewaaide peloton toch ruim een minuut was gebleven. In Steenwijk zelf werd het militaire succes ten­slotte volkomen. In een zeldzame sprint met Gerrit van Vliet zegevierde Joop van der Putten van de A.A.T. en op een minuut volgden de makkers uit zijn team in een dermate goede positie dat de soldaten van Gerrit Schulte stevig op de eerste plaats in het ploegenklassement kwamen te staan.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Joop van de Putten, 2. Jan van Vliet, 3. Rene Lotz, 4. Geurt Pos, 5. Frans Braat.

 

OLYMPIA’S TOUR.57.02e rit (25 mei ).1957

Zeeuws offensief.

De schijn had dus niet bedrogen. De militaire ploeg was wel degelijk een van de allersterkste formaties uit Olympia's Toer door Nederland 1957. Maar metterdaad de allersterkste? We konden ons dat niet voorstellen, wanneer we een blik wierpen op enkele andere equipes. Wel, in de 241 kilometers tussen Steenwijk en Eindhoven hebben de Zeeuwen ondubbelzinnig aangetoond, dat er met hen niet te spotten valt. In een on­barmhartig offensief rukten zij naar voren, lieten alles staan wat militair was, wierpen klassementen verbazingwekkend door elkaar en bezetten die avond in Eindhoven de beste plaatsen.

Maar het was op die tweede dag geen Zeeuw, die een begin had gemaakt met de gevechten, die er op deze dag zouden plaats­vinden. Dat was, op de Holterberg een opvallend sterke Bra­bander geweest, namelijk de broer van Thijs Roks, de jonge talentvolle Adri Roks. Hij was “klassiek" uit de groep wegge­sprongen, nam winst en handhaafde die twintig kilometers lang eenzaam. Pas toen werd Adri Roks een halt toegeroepen. Niet echter door de hoofdmacht, maar door een uitgebreide vooruitgeschoven post, bestaande uit o.a. de Zeeuwen Van der Zanden (winnaar 1956), Jaap Huissoon en Bram Versluys, Rok's ploegmakkers van De Baronie, Marchand en Hofmans en de twee militairen Ben Theunissen en Schalk Verhoef.

Zij waren de mannen, die het beste uit de onverwacht zware strijd op de Holterberg tevoorschijn waren gekomen. Achter hen draaiden verschillende groepjes, sommigen definitief ge­slagen, anderen nog in staat terug te keren in de frontlinie. Tot hen behoorden opnieuw twee Zeeuwen, namelijk Jo de Roo en Van Overveld, maar geen militairen en zeker niet Joop van der Putten, omdat de drager van de oranje trui in een derde groep kansloos trachtte nog goed te maken wat er goed te maken was. Kansloos, want toen de tweede groep aansluiting kreeg (120 km) met de eersten, lagen er tussen de 24 man op kop en Joop van der Putten reeds meer dan twee volle minuten en een kans om die achterstand weg te werken met op de be­langrijkste post alleen maar Zeeuwen, was dus nihil. De man­nen van „Theo Middelkamp" wisten, wat hen te doen stond. Jo de Roo en Cees van der Zanden sprongen onmeedogenloos weg, niemand die dat duo nog zag en het was na de heksen­ketel die er reeds was geweest niet te verwonderen, dat in Eindhoven ook de kopgroep compleet uiteen geslagen binnen­kwam. Daar had de Zeeuwee kampioen De Roo de etappe op zijn naam gebracht, daar was Van der Zanden als tweede ge­eindigd en zag de man uit Halsteren even later als klap op de vuurpijl twee clubmakkers uit “Middelkamp" als drie en vier over de streep snellen, namelijk Jaap Huissoon en Bram van Sluys. Het succes was grandioos. Vier coureurs in eerste stel­ling, de eerste plaats in het ploegenklassement. Wie de felste tegenstander voor het militaire team zou worden, was wel op heel duidelijke wijze getoond.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. De Roo (Theo Middelkamp, Goes), de 241 km in 5 uur 41 min. 10 sec, met bonificatie 5.40.10; 2. Van der Zande (Theo Middelkamp) 5.41.20, met bonificatie 5.40Ü0; 3. Huissoon (Theo Middelkamp) 5.41.42, met bonificatie 5.41.27; 4. C. van Sluys (Theo Middelkamp) 5.42.00; 5. Verweij (Midden- Nederland) 5.42.07; 6. P. Kooyman (Olympia, Amsterdam) 5.42.18; 7. Theunisse (Ned. mil. team) 5.42.54; 8. Van der Meulen (De Zwarte Schapen, Amsterdam) zelfde tijd; 9. Van 't Hof (De Kampioen, Haarlem) 5.43.04; 10. Groot (Olympia, Amsterdam) z.t.

 

OLYMPIA’S TOUR.57.03e rit A en B(26 mei ).1957

Verhoef zegeviert.

Na twee dagen van zeldzame strijd had Olympia's Toer aldus een interessant karakter gekregen. Een enorm duel tussen de militairen en de Zeeuwen met tussen die twee in een ploeg van De Baronie, die dapper meevocht (Hofmans, Marchand en Roks vooral) en er ook in was geslaagd, de militairen voor te blijven. En dan met ver achter de drie teams Olympia, De Zwarte Schapen en De Kampioen.

Wel, alle zes ploegen hebben op de derde dag verwoed ge­vochten voor behoud van posities of verbetering daarvan, maar uiteindelijk veranderde er weinig in de rangsehikkingen, want enerzijds hadden de militairen weer succes door een etappe­zege van Schalk Verhoef en anderzijds versterkte „Theo Mid­delkamp" de positie weer iets.

De soldaten van Schulte schenen overigens op die derde dag ontzettend terug te gaan slaan. Al in de eerste kilometers atta­queerden de militairen en toen niet veel verder een stevige kopgroep was ontstaan, zaten daarin wel vier coureurs uit Zeeland-(Huissoon, Van Overveld, Van der Zanden en Ver­straete), maar daar tegenover stond dat in de eerste plaats de drager van het oranje, Jo de Roo, niet vertegenwoordigd was en bovendien dat de... complete militaire ploeg in de vuur­linie stond. Dat ging er dus voor de Zeeuwen bar slecht uit­zien, maar de zaken zouden toch nog iets anders verlopen.

Adri Roks was daar de hoofdschuldige van. Herhaaldelijk de­marreerde de Brabander uit de kopgroep weg, steeds werd bij teruggehaald, maar de een na de ander werd dat aanhoudend vechten noodlottig. Er bleven er aanvankelijk negen over, Piet Steenvoorden, Bertus Lute, Gerrit de Jager, Adri Roks, Schalk Verhoef, Bram Heeren, Cees van der Zande, Gerrt Pos en Emiel Verstraete. Een terwijl Rene Lotz in de Limburg­se heuvelen formidabel snel naar voren rukte en aansluiting bij de kopgroep kreeg, Leen van der Meulen in zijn opmars abrupt gestuit werd door een zeer ernstige val over Rabe heen (Van der Meulen liep een schedelbasisfractuur op) en Jo de Roo in die tijd ook naar voren snelde en juist voldoende van zijn achterstand kon wegwerken, terwijl al die schermutse­lingen gaande waren, sloegen drie sterke mannen een be­slissend gat: Schalk Verhoef die in Eysden het eerst over de eindstreep in de Pissardlaan snelde en dus toch voor militair succes zorgde, Gerrit de Jager die met zijn tweede plaats het Rotterdamse Feyenoord nog wat vreugde schonk en tenslotte Adri Roks die elke dag meer opvallend werk verricht en nu als derde aankomende zorgde voor handhaving van de tweede plaats in het ploegenklassement voor De Baronie, vlak achter „Theo Middelkamp", maar ruimschoots voor het militaire team.

Diezelfde avond nog moesten de renners nogmaals op de fietsen klimmen, namelijk na twee uur rust de ploegentijdrit rond Eysden over zestien kilometers. En nogmaals verstevigde „Theo Middelkamp" zijn positie aan de top. De Zeeuwen fi­nishten als winnaars met een tijd van in totaal (drie renners) 1 uur 14 min. 18 seconden en hadden daarmee op zichzelf reeds weer achttien seconden minder dan de militaire ploeg, maar kregen dus ook een halve minuut bonificatie meer.

Onafhankelijken en Amateurs: 1. Verhoef (Ned. militaire ploeg) 3.02.09, met bonificatie 3.01.09; 2. De Jager (Club Feijenoord, Rotterdam) 3.02.09, met bonificatie 3.01.39; 3. Roks (De Baronie, Breda) 3.02.09, met bonificatie 3.01.54; 4. Van Sluys (Club Theo Middelkamp, Goes) 3.02.28; 5. Heeren (De Baronie, Breda) z.t.; 6. Lotz (ploeg Midden-Nederland) z.t.

Ploegentijdrit: 1. Theo Middelkamp totaal (drie renners) 1 uur 14 min. 18 sec, met bonificatie 1.13.18; 2. militaire ploeg 1.14.36, met bonificatie 1.14.06; 3. Olympia 1.15.57--4. Midden-Nederland 1.16.24; 5. De Baronie 1.16.48; 6. De Kampioen 1.17.06.

 

OLYMPIA’S TOUR.57.04e rit (27 mei ).1957

Adri Roks oranjetrui

Tussen Eysden en Den Bosch is het treffen tussen diverse ploegen inderdaad in alle hevigheid voortgezet. In het bij­zonder tussen De Baronie en de militairen en daarvan werd in zeker opzicht “Middelkamp" het slachtoffer door verlies van enige tijd in het klassement.

Slechts een zaak, die men had verwacht, kwam op deze dag niet uit. De beslissing viel namelijk niet reeds in de Limburgse heuvels, want toen Hoensbroek bereikt was en de beklim­mingen dus achter de rug waren, zat alles nog rustig bijeen te genieten van de mooie zomerse dag. Daar achter, in het drukke Hoensbroek, begon het weergaloze gevecht tussen De Baronie en de militairen.

De Bredanaars zetten de aanval in met een reusachtige sprong van Wuyts. Vijf man kwamen op kop, omdat ook Van Steen­selen, Verwey, Van der Ruit en Jonker demarreerden. Nog eens twaalf sterke mannen sloten bij de vluchtelingen aan en toen ook Roks naar voren snelde, kwamen er tenslotte 23 renners op kop te liggen. Vier militairen (Liebrechs, Van der Putten, Theunisse en Verhoef) en vier man van De Baronie (Roks, Wuyts, Heeren en Hofmans) tegenover drie Zeeuwen (De­poorter, Huissoon en Verstraete), met wederom Jo de Roo niet in de voorste linie.

Deze groep was dermate sterk dat de rest geen schijn van kans meer had. De minuut voorsprong werd verdubbeld, en nog groter werd de winst van de aanvallers. Dat had belang­rijke consequenties. Wanneer namelijk Schalk Verhoef de etappe zou kunnen winnen, zou bij de leiderstrui van Jo de Roo kunnen overnemen. Kon de indrukwekkende Rotterdamse militair dat niet bereiken, dan zou de trui om de schouders van Roks van De Baronie komen. Voldoende, om te kunnen rekenen op zeer felle duels. En die kwamen. Bram Heeren, Rob van der Ruit, Schalk Verhoef, Adri Roks, Joop van der Putten, Ren6 Lotz en Wuyts bombardeerden op kop en de­marreerden dat het een lust was. Maar niemand kon definitief wegkomen. En terwijl de militaire ploeg een zware slag moest incasseren door het uitvallen van de door steenpuisten ge­plaagde Joop Captein en „Theo Middelkamp" aanzienlijk ver­lies leed door een val van Van Overveld en Van den Zanden, kwamen de kaarten in Den Bosch toch weer iets duidelijker op tafel te liggen. Niet Schalk Verhoef zegevierde in „De Vliert", maar zijn ploegmakker Vried Liebrechs, vlak voor Van Steenvoorden en Van der Ruit, met het gevolg dat de dappere Adri Roks in het bezit kwam van de Oranjetrui en zowel in het individuele als in het ploegenklassement de can­didaten weer wat dichter naar elkaar toeschoven.

Onafhankelijken en Amateurs: 1. Liebrechs (Ned. Mil. Team) 4 uur 35 min. 44 sec, met bonificatie 4.34.44; 2. Steenvoorden (Kampioen) 4.35.44. met

bonificatie 4.35.14; 3. Van de Ruit (Olympia) 4.35.44, met bonificatie 4.35.29; 4. Van der Putten (Ned. Mil. Team) 4.35.44; 5. Roks (De Baronie) z.t.; 6. Visser (Twente) z.t; 7. Verhoef (Ned. Mil. Team) z.t.; 8. Hofmans (Baronie) z.t.; 9. Heeren (De Baronie) z.t.; 10. Klebach (Olympia) z.t.;

11. Theunisse (Ned. Mil. Team) z.t.

 

 OLYMPIA’S TOUR.57.05e rit A en B (28 mei ).1957

Kooyman halve winnaar.

De vijfde dag was de zwaarste, wat kilometers betrof, omdat tweemaal voor vrij lange etappes gestart moest worden.

Om te beginnen het traject naar de legerplaats Ossendrecht, waar de koffietafel gereed stond en de militairen alles in het werk hadden gesteld om het een ieder zo aangenaam mogelijk te maken en om te tonen, wat de militaire autoriteiten thans voor de mensen onder dienst wel doen. Piet Kooyman werd de winnaar van deze halve etappe over 135 kilometers. En dat had ook nogal wat te betekenen. Want Kooyman werd daar­door de man, die zich tezamen met Schalk Verhoef en later ook Jaap Huissoon tot de ernstigste candidaten konden gaan reke­nen voor de individuele eindoverwinning.

Die eerste halve etappe werd het treffen tussen Schalk Ver­hoef en Adri Roks. Niets kon Verhoef uitrichten om te trach­ten, iets van de 22 seconden achterstand weg te werken, of Roks zat hem aan het wiel en omgekeerd duldde Verhoef geen seconde achterstand meer. Beiden nestelden zich in de kop­groep van twaalf man, die later tot negen werd gereduceerd.

Maar geen van beiden kon enige winst gaan boeken, zodat 3000 militairen in Ossendrecht Piet Kooyman, winnaar in 1955, als winnaar konden toejuichen. Van der Zanden, die weigerde ook maar even werk te verrichten in de kopgroep, bezorgde Middelkamp met zijn tweede plaats weer een halve minuut bonificatie. Dat was dus een succes voor bet organi­serende Olympia, dat bovendien met Moolenijzer en Van der Ruit een tiende en een elfde plaats kon bezetten.

Wel, die middag zou Olympia nog eens zoveel energie, in de arena werpen om toch nog te trachten, de hoogste positie te bezetten.

Met de zege van Kooyman hadden Verhoef en Roks elkaar dus niet losgelaten en de verwachting was, dat die twee op deze middag naar Duinhorst wederom de lakens zouden gaan uit­delen. Want van De Roo zouden ze nu toch helemaal geen last meer hebben, omdat de sterke Zeeuwse titelhouder met een lekke band nog verder teruggevallen was. Een ander was wel in de „gevarenzone" van Adri Roks terecht gekomen, namelijk Pieter Kooyman, die zo langzamerhand niemand meer zou gaan verbazen als hij voor de tweede maal deze ronde zou gaan win­nen.

Maar dan zou hij de wilskrachtige Roks moeten attaqueren en dat was voor bijna niemand mogelijk.

Er was overigens nog een en ander zeer duidelijk geworden. In de eerste plaats, dat de militaire ploeg definitief geslagen was voor de eindzege en dat een nieuw team voor gevaar zorgde, namelijk de mannen van het organiserende Olympia, de ploeg die met de kilometer beter ging fietsen. Wel, diezelfde middag is de grote aanval gekomen.

Klebach en Huissoon!

De adempauze in Ossendrecht had vier lange uren geduurd, en dat was wel heel hard nodig op zo'n enorm zwaar traject als juist vandaag op de voorlaatste dag. Geurt Pos was kenne­lijk van andere gedachten, want hij snelde na het startschot reeds de ruimte in, hield dat twintig kilometers vol en werd toen bijgebeend door Jaap Huissoon, Tony Peters, Piet van Steenvoorden, Jacq Vrancken, Van der Berg, Ap van E.gmond, Wim Klebach, Harry Moolenijzer, Rob van der Ruit en Wim Gundelach, die Pos zelfs lieten ,staan". De drie Olympianen mikten op het ploegenklassement, ze schenen zelfs versterking te krijgen van Kooyman, die tezamen met Van Steenselen uit de groep weggesprongen was, maar de zaken zouden heel anders gaan lopen. Er werd daar vooraan nogal het een en ander uitgevoerd op de fietsen. Er waren er, die vochten als leeuwen, vooral Rob van der Ruit, Wim Klebach en ... Jaap Huissoon, die al spoedig in de wetenschap verkeerde, dat Zee­land toch weer in betere positie zou komen te verkeren, omdat hij met de minutenwinst, die er geboekt werd, Adri Roks ruimschoots uit de Oranjetrui haalde. Maar er bleek in feite te hard geslagen te worden. Want terwijl Piet Kooyman en Van Steenselen met de inmiddels teruggevallen Harry Moolen­ijzer manhaftig achter de kopgroep voortstreden en het ver­schil tussen kopgroep en peloton (met Oranjetrui) naar de acht minuten opliep, kreeg de een na de ander een tik. Vranc­ken, Gundelach, Peters, ze moesten stuk voor stuk afhaken. En inmiddels streed het trio van Olympia en De Kampioen achter de kopgroep dapper door.

Toen, in Rotterdam, gebeurde er een wielerdrama van groot formaat, dat wellicht beslissend is geweest voor het ploegen­klassement. Olympia's ploegleider Jan te Paske wilde alles in het werk stellen, om de twee mannen uit zijn ploeg ge­legenheid te geven, in de kopgroep te komen, reed dus naar de renners vooraan toe en schreeuwde Robert van der Ruit toe, dat hij moest afstoppen. De zoon van Olympia's voorzitter be­greep de wenk niet goed, meende dat hij zich moest laten af­zakken naar het tweede groepje, wijfelde even en was ver­loren. Hij kwam nu inderdaad, gedemoraliseerd, in het tweede ploegje terecht, kon zijn werk in de kopgroep dus niet meer doen en tegelijkertijd was de machtige positie van de Amster­damse vereniging aanzienlijk verzwakt.

In welke mate de jongens van Olympia steeds beter gingen rijden in deze Toer door Nederland, werd wel op ondubbel­zinnige wijze getoond. Piet Kooyman had reeds een overwin­ningskus van Miss Remington in ontvangst mogen nemen, die avond op Duinhorst zou dat wederom een Olympiaan “over­komen". omdat in de laatste vijftien kilometers Wim Klebach aan een ongelooflijke solovlucht begon. Zo machtig, zo on­barmhartig had nog bijna geen enkele man de pedalen geraakt.

En nogmaals sneuvelden sterke coureurs, want in deze korte slotphase verloor Huissoon vier volle minuten en dus, op elf seconden na, de begeerde leiderstrui. Wim Klebach zegevierde groots, met drie minuten voorsprong op Piet Steenvoorden(!), Van den Berg en Huissoon en zeven minuten op Kooyman, Van den Ruit en Van Steenselen, terwijl Adri Roks nog vijf minuten achter Huissoon zat en acht achter Klebach. Het ver­schil in het algemeen klassement van Huissoon op Roks was dus elf seconden, van Verhoef 22 seconden, van Kooyman 1 min. 23 seconden, van Van Vliet ruim vier minuten en van De Roo 4,5 minuut. In het ploegenklassement stond Olympia op de tweede plaats met nog geen negen minuten achter­stand op Theo Middelkamp, De Baronie derde op elf minuten en de militairen op een half uur. Rangschikkingen, die van alles mogelijk maakten op de allerlaatste dag.

Onafhankelijken en Amateurs 5e rit A: 1 Kooyman (Olympia), 135 km in 2.58.13 (met bonificatie 2.57.13); 2 Van der Zande (Theo Middelkamp) z. t. (met bon. 2.57.43); 3 Bravenboer (Rotterdamse Leeuw) z. t. (met bon. 2.57.58); 4 Roks (De Baronie) z. t.; 5 Verhoef (militaire ploeg) z. t

Onafhankelijken en Amateurs 5e rit B: 1Klebach (Olympia) 4.40.35, met bonificatie 4.39.35; 2 Steenvoorden (De Kampioen) 4.43.39, met bonificatie 4.43.09; 3 Van Egmond (De Spartaan) z 4.43.24; t., met bonificatie 4 Van dé Berg (De Spartaan) 4.43.43; 5 Huissoon (Theo Middelkamp) 4.43.53. Roks heeft de oranje trui behouden. 6 Kooyman (Olympia) 4.47.11; 7 Van der Ruit (Olympia) 4.47.13; 8 Van Steenselen (De Kampioen) 4.47.56; 9 Snijder (De Bataaf, Halfweg) 4.48.10; 10 Kool (De Spartaan, Den Haag) z. t.

 

OLYMPIA’S TOUR.57.06e rit (29 mei ).1957

Bravenboer lest best.

Die laatste dag van Duinhorst naar Amsterdam heeft helaas niet gebracht wat ervan verwacht werd. Een zaak kwam echter nog eens onderstreept tevoorschijn. Olympia marcheerde nu nog beter en dat wilde toch wel iets zeggen. Toen dan ook een kopgroep van vijf man eenzaam naar de hoofdstad voort­snelde, zaten daarin weer mankrachten voldoende (Moolen­ijzer en Van der Ruit) om Theo Middelkamp toch nog ernstig te bedreigen. Die vijf, Wim Bravenboer, Harry Moolenijzer, Rob van der Ruit, Adri Wuyts en Kool konden twee en een halve minuut nemen, zodat op die laatste dag Olympia nog zeven minuten kon inlopen op de leiders in het ploegenklasse­ment en de Zeeuwen aan de eindstreep handenwringend de stopwatch steeds verder zagen lopen. Een minuut en acht-en­veertig seconden bleef Olympia van Middelkamp verwijderd en het had nog aanzienlijk minder kunnen zijn, als niet op de baan van het Olympisch Stadion, Wim Bravenboer de rapste man van het groepje, Robbie van der Ruit, had kunnen ver­rassen en met een banddikte de laatste etappe kon winnen.

De Rotterdammer was overgelukkig, Van der Ruit en Moolen­ijzer begrepen anderhalf uur later nog niet, hoe zij zich zo hadden kunnen laten kloppen, waarbij zij kennelijk vergeten waren, dat deze Bravenboer ook onderweg twee premiesprints had gewonnen.

Twee en een halve minuut later arriveerde Toon Teysse een honderd meters voor de complete groep als zesde man. Een groep, waarin de voornaamste mannen van het individueel klassement zaten. En dus had de vechtjas Adri Roks, broer van een glunderende Thijs Roks, deze zwaar bevochten Toer op zijn naam gebracht. De zege veroveren in een dergelijke wedstrijd is wel bijzonder eervol en Roks kwam de over­winning toe. Hij had er inderdaad met al zijn temperament alles voor gedaan. Inmiddels bleef Piet Kooyman eerste in het puntenklassement, terwijl Robbie van der Ruit als winnaar eindigde in het „It's a Blogg Coat klassement",

Onafhankelijken en Amateurs 06e rit: 1. Wim Bravenboer, 2. Rob van de Ruit, 3. Adrie Wuyts,

Onafhankelijken en Amateurs Eindkl.:

1. Roks (De Baronie) 31.07.21; 2. Huissoon (Theo Middelkamp) 31.07.32; 3. Schalk Verhoef (Ned. Mil team) 31.07.43; 4. Kooyman (Olympia) 3l.08.44;

5. Van Vliet (Rotterdamse Leeuw) 31.11.28; 6. De Roo (Theo Middelkamp)

31.1.59; 7 Theunisse (Ned. Mil. team) 31.12.24; 8. Van Slutjs (Theo Middelkamp) 31.14.43; 9. Hof mans (De Baronie) 31.16.42; 10. Kool (De Spartaan) 31.18.01; 11 Verwey (Midden Nederland) 31.19.23; 12. Van Steenselen (De Kam- pioen) 31.19.52- 13. Van de Ruit (Olympia) 31.20.08; 14. Van Egmond (De Spartaan) 31.20.20; 15 Bravenboer (Rotterdamse Leeuw) 31.20.29.

 

OMLOOP DER KEMPEN (14 juli).1957

JO DE ROO spurtwinnaar in de OMLOOP DER KEMPEN

De Omloop der Kempen heeft voor het eerst een Zeeuw als winnaar naar voren gebracht. Een felle Zeeuw, deze De Roo, die zich in de eindspurt, aangetrokken door Geurt Pos - win­naar van de achtste Omloop - niet van de bak liet bijten. Zes man waren er op,het asfalt naar het Witven op de finish af­gestoven. Daarbij bevonden zich twee Middelkampers en twee Maastrichtenaren, die elkaar in het vaarwater kwamen. Op het moment, dat Jo de Roo over Pos wilde springen, werd hij aangevallen door, Harrie Ehlen aan de ene zijde en Van Egmond aan de andere kant. De Zeeuw, die zich in gevaar voelde, ge­bruikte zijn handen om zich ruimte te verschaffen. Ehlen en Van Egmond protesteerden. Intussen reikte de voorzitter van „Tempo" aan De Roo de lauwerkrans uit. Toen de protesten officieel bevestigd werden, moest De Roo zijn lauweren weer afgeven. Het duurde een anderhalf uur alvorens de jury haar onderzoek beeindigd had. In de uitslag werd niets gewijzigd. De Roo handelde uit noodweer.

De Omloop was goed georganiseerd en hij had een uitstekend verloop. Maar ondanks het verbeterde parcours ontbrak het aan spanning. Deze Omloop kende weinig verrassingen. Het course-verloop was te eenvoudig. Het een volgde logisch op het andere. Misschien waren er enkele beslissingen de oorzaak van. Vorig jaar waren er aanmerkingen op het grote aantal deel­nemers, die op smalle wegen hun course moesten rijden. De Sportcommissie liet wegen, dat voor zulk parcours het aantal deelnemers te groot was. De organisatoren besloten minder deelnemers te laten starten en andere wegen uit te zetten. Toen de Sportcommissie de beslissing nam dat er dit jaar in ver­band met de Militaire Kampioenschappen geen militairen aan de Omloop mochten deelnemen en er bovendien veertig man hun contract niet nakwamen, moest er deze klassieker toch on­der lijden. Dat was al vrij spoedig te zien. De krachtsverhou­dingen lager scheef. In het eerste uur werden de bokken reeds van de schapen gescheiden. En toen begon de afvalrace onder de gerenommeerden. Frappante staaltjes lieten alleen de pech­vogels zien. En de Limburgse kampioen Hugens reed een ver­bluffende achtervolging. Maar dat was dan ook alles.

Met ruim honderd man werd in Veldhoven gestart. Er bevond zich ook een Belgische en een Duitse ploeg in het veld, maar betekenis hebben die buitenlanders niet gehad. In de eerste 25 kilometer gebeurde er niets. Het peloton reed naar Vessem en vervolgens draaide het terug om Eindhoven op te zoeken. Onder Oerle deed zich echter een flinke valpartij voor, waar­van enkele goede krachten de dupe werden. Steuten en De Nijs werden uitgeschakeld. Jan van Vliet vervolgde met een ver­bogen stuur en in gezelschap van Hermans zijn weg. Het pelo­ton had echter de fabrieken van Eindhoven gezien, zodat het tempo behoorlijk werd opgetrokken. De Rotterdammer zag de volgwagens steeds verder wegschuiven, zodat hij Hermans fluks in de steek liet. Het zou echter twintig kilometer duren voor hij weer aansluiting kreeg. Toen was zijn vonnis al geveld. De jacht door Eindhoven had het peloton in vele stukken ge­scheurd. En wat er achter bleef behoorde werkelijk niet tot de creme de la creme. Jan van Vliet kon geen wiel meer vin­den, dat hem dienstig was. De gerenommeerden hadden reeds positie gekozen in een grote kopgroep, die niet meer te benade­ren bleek.

Na zeventig kilometer rijden moest er echter iets gebeuren. In de bocht bij Reusel demarreerde de Eindhovenaar Van de Wa­terlaat. Toen Gramser, Geurt Pos, Stolker en Cuvelier volgden, ontstond er een mooi kopgroepje, dat een minuut voorsprong veroverde. Maar de vluchtelingen voelden zich met een sterke strijdmacht in de rug weinig veilig. Vergoossen, Hugens, Nies­ten, Geldermans, Damen, De Roo, Van Wijchen moesten na­tuurlijk nog iets in hun schild voeren. In de lus van Bergeijk kwam de tegenaanval los. De Middelkamper Van Wychen schudde zijn clubgenoot De Roo wakker, terwijl ook Ehlen, Van Egmond, Enthoven en Mik Snijder in bet geweer kwamen. Er was 110 km gereden, toen zij zich bij de kopgroep van zes man voegden. Gramser c.s. hadden al eerder gezelschap van Hugens gekregen, die op zijn eentje uit de volggroep was gevlucht.

De kopgroep werd daardoor zo sterk, dat Niesten, Geldermans, Damen, Vergoossen e.a. zich als verslagen konden beschou­wen. Hun achterstand zou geleidelijk aan groter worden.

In het eerste gelid zou verschillende strijders van het eerste uur het tempo te bar werden. Lotz was nog als een duiveltje uit een doosje bij de koplopers gekomen, zonder dat hij er lang plezier van mocht beleven. De pechduivel kan wreed zijn. Lotz, nauwelijks aan het bekomen van zijn krachtsinspanning, bleef met een lekke band langs de weg staan.

Toen was het de beurt aan Van de Waterlaat om de wapens te strekken. Enkele demarrages waren voldoende om ook Gram­ser, Enthoven en Cuvelier uit het voorste gelid te laten ver­dwijnen. Gramser, geplaagd door een pijnlijke rug, zou even later opgeven.

Zeven man lag er na 143 km aan de leiding. De achterstand op het peloton van Groot, Geldermans en Niesten bedroeg toen twee minuten. Met nog zestig kilometer voor de boeg bleef het kopgroepje behoorlijk doortrekken, zodat de volgers van de re­gen in de drup kwamen. Hun achterstand groeide regelmatig. In de laatste vijftien kilometer werd er onder druk der Zeeu­wen straf gereden. Mik Snijder werd er in Veldhoven nog de dupe van. De spurt werd door De Roo gewonnen. De spurt van bet peloton door Vergoossen.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. De Roo, Schore, 206 km in 5 uur 17 min. 37 sec.; 2. Ehlen, Sittard; 3. Van Egmond, Den Haag; 4. Pos, Vreeland; 5. Van Wychen, Goes; 6. Hugens, Hoensbroek; 7. op 1.10 Mik Snijder, Halfweg; 8. op 7.43 Vergoossen, Echt; 9. Damen, Lies­hout; 10. J. Heeren, Roosendaal; 11. J. Groot, Beverwijk; 12. Van Dienst, Oud-Beijerland; 13. Geldermans, Beverwijk; 14. De Boer, Lommel; 15. Cuvelier, Nieuw-Vennep; 16. Enthoven, Am­sterdam; 17. Verwijlen, Someren; 18. Blaauw, Arnhem; 19. Nies­ten, Beverwijk; 20. op 9.45 G. de Jager, Hoog Blokland.

 

OOSTERHOUT (5 mei).1957

Nieuwelingen: 1. Henk Rasenberg, 2. Maarten den Outer, 3. P. Stoop,

Adspiranten: 1. Wim Schuling, 2. Jan van Boxtel, 3. H. Tork   

 

OOSTERHOUT (15 augustus).1957

Amateurs: 1. Cees van Amsterdam, 2. Coen Niesten, 3. Gerrit van Dienst,

Nieuwelingen: 1. Arie Verzijl, 2. Jan Spoormaker, 3. Jan Janssen,

 

OOSTVOORNE (10 augustus).1957

Amateurs: 1. Schalk Verhoef, 2. W. Bogers, 3. G. van Dienst, 4. Manus Brinkman, 5. Gerrit van Straten, 6. T. peters, 7. Wil Bravenboer, 8. Jan Stolk, 9. Coen Niesten, 10. C. van Leeuwen,

Nieuwelingen: 1. Jan Janssen, 2. H. Stubbe, 3. S. Speelman, 4. M. van den Klooster, 5. F. Tel, 6. J. Hopman, 7. A. Rutten, 8.Jan Spoormaker, 9. R. Faber, 10. G. Cuvelier,

 

OPMEER (4 augustus).1957

Amateurs: 1. Klaas de Groot, Westgraftdijk; 2. C. Rabe, Amsterdam; 3. C. Kouwenhoven, Leidschendam; 4. F. Rabe, Amsterdam; 5. H. Lakeman, Haarlemmermeer; 6. B. van Beem, Halfweg; 7. J. Beers, Zaandam; 8. J. Groot, Beverwijk; 9. P. Vermast, Assendelft; 10. D. de Ruiter, Beverwijk.

Nieuwelingen: 1. H. Oldenburg uit IJmuiden de 6o km in 1 uur 17 min. 25 sec. 2. J. Hopman uit Egmond a.d. Hoef, 3. J. Visser uit Wieringen, 4. S. Rood uit Zwaagdijk, 5. G. Zeeman uit Oudkarspel.

 

OSS (26 mei).1957

PIET DE BRUYN WINT DE RONDE VAN OSS

Een flink veld nieuwelingen (82 man) vertrok met groot elan, wat tengevolge had dat het aantal kanshebbers snel afnam. Door de haast stormachtige wind geteisterd, slonk de groep tot nauwelijks veertig renners, zonder dat er veel groots te ver­melden viel. De enigen die zich voortdurend vooraan lieten zien, waren Rutten.(Haarlem), Van Tiem (Leeuwen), Zilver­berg (Goirle) en Salaro (Den Bosch). Zij werden echter steeds weer tot de orde geroepen en juist toen het er naar uitzag, dat het een massa-spurt zou worden, slaagden met nog 10 ron­den te gaan Solaro en Rutten er in een kleine voorsprong te nemen. Zij verdedigden die met mannenmoed en slaagden op het nippertje: de achtervolgers zaten al aan hun achterwiel, toen zij over de streep flitsten. Nieuwelingen: 1. Salaro, Den Bosch; 2. Rutten, Haarlem; 3. De Jager, Den Haag; 4. Breure, Rotterdam; 5. v. d. Aar, Haarlem; 6. Reekers, Nw. Vennep; 7. Van Tiem, Leeuwen; 8. v. Tergouw, Utrecht; 9. Arissen, Leeu­wen; 10. v. d. Heyden, Eindhoven. De tijd bedroeg 1 uur, 10 min. en 20 sec.

De amateurs en onafhankelijken, 78 man sterk, moesten 100 kilometer afleggen, iets waarin 30 man slaagden na 2 uur 16 min. en enkele seconden. Dat zou een gemiddelde betekenen van 44 km per uur en dat was, gezien de wind en het parcours, zeker niet mogelijk. Dit neemt niet weg dat er flink gereden is. Ook hier enkele actievelingen, maar geen echte pogingen om weg te komen. Zo zagen wij beurtelings Van Engeland (Schijn­del), Wolfs (Vlijmen), G. v. Uden (Oss), v. Bruggen (Amster­dam) en enkele anderen voor de meute uit. Als hij er niet zelf bij was, den was het veelal Wolfs, die de anderen weer bijtrok. Met nog ruim 20 km voor de boeg en nog 40 man in de groep, viel echter de beslissing. Negen renners zagen hun voorsprong groeien tot 30 seconden, voordat v. Bruggen alleen tot de achtervolging over ging. Hij kwam tot op 12 seconden, maar zakte toen weer iets af en werd bijgebeend door Piet v. Est, v. Engeland, v. Straten (Schiedam) en Jansen (Raamsdonk). Slechts 30 man bleef in de slag staande, De Reuver (Oss) viel uit de kopgroep weg (letterlijk en figuurlijk) en De Vries (Waalwijk) werd in de laatste ronde door de 5 achtervolgers ingehaald, maar de andere 7 vluchters hielden stand. In een felle spurt sloeg slimme Piet de Bruin (Roosendaal) zijn slag. BRON: KEES ZWEEDIJK

Onafhankelijken en Amateurs: 1. Piet de Bruin (Roosendaal, hij klopte 2. Wolfs (Vlijmen) met klein verschil.3. Jongejans, Rotterdam; 4. v. d. Groenendaal, St. M. Gestel; 5. v. d. Ven, Vlijmen; 6. v. Oostrom, Amsterdam; 7. Janissen, Amsterdam. Op 50 meter volgden: 8. v. Straten, Schiedam; 9. Piet v. Est, Fijnaart; 10. v. Bruggen, Amsterdam; 11. v. Engeland, Schijndel; 12. Jansen, Raamsdonk en 13. De Vries, Waalwijk. Op 1 minuut volgden: 14. Voetsmidt, Amster­dam; 15. Muilwijk, Rotterdam; 16. Kivits, Vlijmen; 17. v. d. Berg, Sliedrecht; 18. Hanegraaf, Bakel; 19. v. d. Linden, Til­burg en 20 Nijkamp, Zwolle.

 

OUD-BEIJERLAND (29 juni).1957

Amateurs: 1. Wil Bravenboer, 2. Werner Swanenveld, 3. Theo Sijthoff, 4. G. Kreukniet, 5. Jan hermes, 6. Jan van Vliet, 7. A. van Steenselen, 8. Jo de Haan, 9. T. peters, 10. H. Cuvelier,

Nieuwelingen: 1. Henk Giesen, 2. Jan Spoormaker, 3. P. Zijlmans, 4. Arie Verzijl, 5. Sjaak Koevermans, 6. Maarten den Outer, 7. Maarten Breure, 8. A. de Graaf, 9. S. Speelman, 10. Leo van de Flier.

 

OUDENBOSCH (15 september).1957

Amateurs: 1. Piet Steenvoorden, 2. Arend van ’t Hof, 3. Gerrit van Straten,

 

OUD-GASTEL (19 mei).1957

Amateurs: 1. Bram Heeren, 2. Piet van Est, 3. Jacques van de Klundert,

Nieuwelingen: 1. Jos Linders, 2. N. Heeren, 3. Jos Aanraad,

 

OUD-VOSSEMEER (24 augustus).1957

Amateurs: 1. Cees van Amsterdam, 2. Adrie Roks, 3. Jac Vrancken,

 

PAPENDRECHT (18 mei).1957

VAN BLOETJES KWAM DE VICTORIE IN PAPENDRECHT

In Papendrecht zorgde Jan Bloetjes voor een Alkmaarse vic­torie door zich in de laatste ronden van de bijna 100 km lange koers naar voren te werken, bij het ingaan van de laatste toer enkele lengten voorsprong te nemen en deze ondanks aan­dringen van een hevig spurtende groep van 10 man tot de eind­streep te handhaven. Lange tijd hadden Ab van Egmond en Harry Cuvelier “vooruit gelegen" met een voorsprong van 20 tot 28 seconden, maar op den duur gingen de kilometers een woordje meespreken en toen de wedstrijd voor driekwart ge­daan was, moest dit duo het hoofd buigen. Cuvelier verdween later van het toneel, maar hoorde na afloop van de strijd, dat hem de Pontiac-coupe bij wijze van prestatieprijs was toe­gekend. De Hagenaar v. Egmond bleef in koers, maar kon het in de eindsprint tenslotte niet opbrengen de Schiedammer v. Straten achter zich te houden.

Piet van Hees uit Hoogerheide, clubkampioen van “Theo Mid­delkamp", boekte zijn vierde overwinning in dit seizoen na Axel, Den Haag en Lewedorp. Met v. d. Duin (IJmuiden) en Maliepaard (Willemstad) was hij reeds halfkoers gevlucht. Tot het gezelschap behoorden aanvankelijk ook Jansen (Nootdorp) en Faber (Rotterdam). K. d. L.

Amateurs en onafhankelijken: 1. J. Bloetjes in 2 uur 24 min. 55 sec.; 2. G. v. Straten; 3. A. v. Egmond; 4. D. de Ruiter, Beverwijk; 5. J. v. Wetten, Noordwijk; 6.G v d. Berg, Sliedrecht; 7. H. Buis, Vijfhuizen; 8. C. Kouwenhoven, Leid­sendam; 9. J. Hermes, Berkel; 10. H. v. Weeren, Haarlem; 11. J. Stolk, Zwijndrecht; 12. op 17 sec. A. Jongejan, Rotterdam; 13. T. Keuker, Hilversum; 14. P. Kortland, Vlaardingen; 15. P. Muilwijk, Rotterdam.

Nieuwelingen: 1. P. v. Hees, 60 km in 1 uur 30 min. 1 sec.; 2. H. v. Duin; 3. M. Maliepaard; 4. A. Rutten, Haarlem; 5. A. Kreeft, 's-Gravendeel; 6. J. v. Beers, Zaandam; 7. J. Hoopman, Zaandam; 8. H. Faber, Rotterdam.

 

PEIZE (1 september).1957

Nieuwelingen: 1. D. Vrielink, 2. Sjoukje Dijkstra, 3. Henk Reinders,

 

PIJL VAN DE MIJNSTREEK (30 juni).1957

„Pijl van de mijnstreek" voor Nol Ehlen

De organisatoren van de „Pijl van de Mijnstreek" kunnen met groot genoegen op deze wegrace terugzien. Ondanks de ver­zengende hitte werd op de Zuid-Limburgse heuvels een pracht strijd ten tonele gebracht en daar ook organisatorisch alles tot in de puntjes klopte, werd het bestaansrecht van deze rit met­een bewezen. „De Pijl van de Mijnstreek" bestond uit een 188 km-race door Zuid-Limburg, met start en finish te Heer­lerheide, gevolgd door een 40 km-criterium.

Het startschot werd gelost door de nationale sportadviseur rector P. J. Boymans. Na 10 km moesten W. Floegel, J. v. Nuyl, H. Baar, De Vree, Beyker, de Engelsman Smith, v. d. Linde en Langoor al lossen. Nog voordat Krijtland opdaagde, was sliert in brokken en stukken uit elkaar gevallen. In Epen kwam P. Floegel als nummer een boven, gevolgd door H. Ehlen, Kamphuis, Jacq. Francken, H. Harings, Moonen, Doek, Roth en daarna het gerekte peloton. In de buurt van St. Geertruid werden kleine groepjes gevormd, hier was de volgorde: op kop H. Ehlen en P. Floegel, op 30 sec. Both en Harings, op 1 min. Kamphuis en Vrancken en daarachter Lexis en Nol Ehlen. Tien km verder waren deze groepjes tezamen gekomen, met uitzondering van Lexis (kon het tempo niet meer volgen) en Kamphuis (staakte). Aan de leiding gingen toen: Nol Ehlen, H. Ehlen, P. Floegel, J. Roth, H. Harings en J. Vrancken. Op vijf min. de tweede groep, daarna nogmaals een gezelschap van vijf en hierna vier coureurs. Wie meende, dat een eind­spurt de beslissing zou brengen, kwam bedrogen uit. Nol Ehlen achtte zich sterk genoeg om zo'n slot te ontlopen, hoe­ wel hij ook in een spurt een allerbeste kans gemaakt zou heb­ben. Hij rende de ruimte in en niemand was bij machte zijn wiel to houden. Ehlen liep meer en meer uit en bereikte de finish van deze sublieme race met een voorsprong van 2.30, min. op zijn volgers.

BRON GERARD SILLEN

Amateurs 1ste gedeelte door Zuid-Limburg: 1. Nol Ehlen (Broeksittard), 188 km in 3.18.29; 2de J. Vrancken (Eysden) op 2,33 min, 3de J. Roth (Waubach) z.t., 4de H. Harings (Sib~be), 5de H. Ehlen (Sittard) op 6,44 min., 6de P. Floegel (Hoensbroek) z.t., 7de M. Hermans (Valkenburg) op 7,55 min., 8ste J. v. Eck (Schin­nen), z.t., 9de Fr. Ramakers (Echt) z.t., 10de J. Lexis (Maas­tricht) z.t.

Amateurs 40 km-rit te Heerlerheide: 1. A. de Rooy (Eygelsho­ven) in 1.09.52, 2de R. Hendriks (Schaesberg), 3de H. Fuckers (Urmond), 4de H. Baar (Schaesberg), 5de J. Terhaar (Waubach), 6de J. Vrancken (Eysden), 7de H. Ehlen (Sittard), 8ste H. Ha­rings (Sibbe), 9de M. Hermans (Valkenburg), lode Fr. Rama­kers (Echt).

Amateurs eindstand: 1. Nol Ehlen (Broeksittard) in 4.30.48, 2de J. Vrancken (Eysden) 4.33:21, 3de H. Harings (Sibbe) 4.33.21, 4de J. Roth (Waubach) 4.33.21, 5de H. Ehlen (Sittard) 4.37.32, 6de P. Floegel (Hoensbroek) 4.3732, 7de A. de Rooy (Eygelshoven) 4.37.35, 8ste H. Duckers (Urmond) 4.38.34, 9de R. Hendriks (Schaesberg) 4.38.35, 10de M. Hermans (Valkenburg 4.38.43, 11de Fr. Ramakers (Echt) 4.38.43, 12de J. v. Eck (Schinnen) 4.38.43.

 

POELDIJK (31 augustus).1957

Wim Klebach ontliep een massasprint en won de Ronde van Poeldijk

Het Westlandse plaatsje Poeldijk stond Zaterdagmiddag j.1. weer in het teken van de wielersport en de duizenden belang­stellenden, die zich langs het snelle parcours aan de Jan Ba­rendselaan en Voorstraat hadden geschaard, zagen daar een spannende en aantrekkelijke wedstrijd. In deze 120 km lange race, waaraan een tachtigtal sterke amateurs en onafhan­kelijken deelnam, bleek Wim Klebach aan het slot nog over zoveel reserves te beschikken om een massa-sprint met het peloton - waarin de favorieten elkaar angstvallig bewaakten en niemand interesse scheen te hebben om voor de snelle Gijs Pauw de kastanjes uit het vuur te halen - te ontlopen. Met vijftig meter voorsprong ging Klebach als triomfator over de eindstreep.

Nadat wegkampioen Piet Steenvoorden en de militaire kam­pioen Joop van der Putten door de oud-renner Huib van Velthoven, een der steunpilaren van het comite “Wielerronde van Poeldijk", in de bloemetjes waren gezet, kon het rondenspel beginnen. Een spel, dat door de demarrages van de streek­favorieten - Leo Walburg, Frans van Velthoven, Jan Klein, Piet Kortland, Bram Kool, Leo Hulspas en Piet v. d. Marel - al spoedig bittere ernst werd. Er word mede door de activitei­ten van een Gerrit de Jager, Wim Bogers, Tonny Peters, Pietie Marchand, Gerrit van Dienst en enkele anderen, hard, heel hard gefietst. Het gevolg hiervan was dat alle uitlooppogingen verijdeld werden nog voordat zij werkelijk gevaarlijk konden worden. En ook al deden Jan van Wetten, Manus Brinkman, Theo Sythoff, Piet Steenvoorden en de gebroeders v. Velthoven gezamenlijk nog zo hun best, een afscheiding konden ook zij niet forceren. Daarvoor lag het tempo veel te hoog.

Na een mislukte solovlucht van Jan van Wetten, probeerden Kool, Marchand, Fr. v. Velthoven en Van 't Hof aan de aan­dacht van bet peloton te ontsnappen. Maar ook zij kregen geen kans. De favorieten hielden het gelid gesloten.

Nadat er al zo'n 78 km onder de wieltjes waren doorgedraaid, er zich nog geen enkele renner definitief uit het peloton had weten los te rukken, scheen een uitval van Steenvoorden de strijd een beslissende wending te gaan geven. Maar toen zijn voorsprong bedenkelijke afmetingen verkreeg, kwamen Van Wetten, Van der Putten, Stolk en De Jager in actie en word aan de opmars van de kampioen een abrupt einde gemaakt. Ook de actieve Gerrit de Jager kreeg geen kans om zich van het peloton te distancieren. Naarmate de strijd het einde naderde, werden de aanvallen heviger. Jan Buis, Tonny Peters, Karel Hamelink, Gijs Pauw en Jan van Vliet geven met nog 15 km te rijden alles wat zij aan pure snelheid konden opbrengen, maar dat bleek nog niet voldoende om een beslissende afschei­ding te verkrijgen. Steenvoorden, Van Wetten, Van der Putten, Van Straten en Van 't Hof wierpen zich onvervaard in hun spoor en zodoende kwam alles weer bijeen.

Zeven ronden voor het einde trachtte de plaatselijke favoriet Gerard van Velthoven de strijd nog met een ontsnapping in z’n voordeel te beslissen. Hij kreeg evenwel geen kans. Die kans kreeg Wim Klebach wel, toen hij met nog drie ronden te rijden uit het nog, veertig koppen tellende peloton sprong en al zijn reserves in de strijd wierp. De rappe finishers keken elkaar langdurig aan en dat werd hen noodlottig. Zij kregen de kampioen van Noord-Holland niet meer te pakken.

Door het gedrang om in gunstige positie te komen, deed er zich in de laatste ronde nog een valpartij voor, waarvan o.a. Piet Kooiman, Jan van Wetten, Arend van 't Hof en Tonny Peters de dupe werden.

BRON:JAN ROOSEBOOM DE VRIES.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. W: Klebach, 'Amsterdam, de circa 120 km in 2 uur 55 min. 2 sec.; 2. G. Pauw, Utrecht; 3. P. Steenvoorden, Heemstede; 4. T. Sythoff, Rotterdam; 5, H. Brinkman, Over­schie; 6. G. van Straten, Schiedam; 7. P. Kortland, Vlaardin­gen; 8. C. Hamelink, Den Haag; 9. C. van Leeuwen, Wassenaar; 10. W. Bogers, Nieuw Vennep; 11. J. Buis, Badhoevedorp; 12. J. van Vliet, Rotterdam; 13. H. den Teuling, Den Haag; 14. W. v. d. Berg, Wateringen; 15. P. Muilwijk, Rotterdam; 16. F. van Velthoven, Poeldijk; 17. J. v. d. Berg, Den Haag; 18. P. Mar­chand, Tilburg; 19. G. de Jager, Hoog Blokland; 20. A. van Selm, Den Haag; 21. D. de Ruiter, Beverwijk.

Adspiranten: 1. W. Schuling uit Den Haag in eon tijd van 31 min. en 14 sec.,2. L. Althuizen (Den Haag), 3. H. Schouten, 4. H. Starrighuizen (beiden Badhoevedorp), 5. J. Stolk (Rotterdam) en vele anderen.

 

PRINSENBEEK (14 juli).1957

Amateurs: 1. Cees van Amsterdam, 2. Cees Paymans, 3. Bram Heeren,

Nieuwelingen: 1. Jos Linders, 2. Andre van Aert, 3. Frans Schrauwen,

 

PURMEREND (30 april).1957

Amateurs: 1. Rob van de Ruit, 2. Wim Klebach, 3. Henk Wiese

 

PUTTERSHOEK (22 juni).1957

JO DE HAAN OP ZIJN BEST IN PUTTERSHOEK.

In Puttershoek, waar zijn club „De Hoekse Renners" organi­sator was van een mooi wielerfeest, heeft Jo de Haan moeten optornen tegen een schier ontembare Jan v. Vliet, een als in zijn beste dagen pedalerende Theo Sijthoff, de zich de laatste tijd steeds meer op het voorplan tonende Jan Heiden en de niet te onderschatten Beverwijker De Nijs.

Jo heeft het tenslotte geklaard deze vier zijn wil op te leggen en met een tijd van 2 uur 28 min: rond de 100 km op zijn naam te brengen. Halfkoers waren Sijthoff, De Haan, diens streek­en clubgenoot v. Steenselen en de Leidsendammer Kouwen­hoven gaan lopen. Na hen gingen v. Vliet, Heiden, De Nijs en de Raamsdonker Jansen op zoek en na een fel gevecht werd tenslotte een groepje gevormd, dat het tot het einde ver voor het peloton zou uithouden. Hiertoe behoorden niet Kouwen­hoven en Jansen, die hadden moeten wijken. Hiertoe behoorde evenmin - en dit tot grote verrassing - Adri v. Steenselen, want deze moest „eraf", toen nog een kleine 10 ronden moesten warden gereden. De Schiedammer v. Straten ging hem nog voorbij.

Bij de nieuwelingen (Burgemeester v. d. Ploeg trof het niet met zijn startschoten, want beide malen waren de renners lang en breed op pad.... ) won Cuvelier uit Nieuw Vennep, 60 km in 1 uur 23 min. en spreidde Klaas Renes uit Nieuwpoort zijn spurtcapaciteiten ten toon, waardoor hij de 2e prijs wist te bemachtigen.

Amateurs en onafhankelijken: 1. J. de Haan, Klaaswaal; 2. J. Heiden, Rotterdam; 3. Chr. de Nijs, Beverwijk; 4. J. v. Vliet, Rotterdam; 5. Th. Sijthoff, Rotterdam; 6. G. v. Straten, Schie­dam; 7. A. v. Steenselen, Mijnsheerenland; 8. W. Swaneveld, Dord­recht; 9. H. Brinkman, Rotterdam; 10. P. Muilwijk, Rotter­dam; 11. W. Knoester, Den Haag; 12. A. Jongejan, Rotterdam; 13. A. KA, Rotterdam; 14. J. Hermes, Berkel; 15. G. v. Dienst, Oud-Beijerland.

Nieuwelingen: 1. G. Cuvelier, Nieuw Vennep; 2. K. Renes, Nieuwpoort; 3. A. Verzijl, Numansdorp; 4. M. Breure, Rotter­dam; 5. H. de Vos, Oosterhout; 6. J. Hopman, Egmond a.d. Hoef, die een opmerkelijke prestatie leverde na voor pech van de fiets geweest te zijn, moest hij vele ronden lang zwoegen om weer in het peloton terug to komen; 7. J. de Jager, Den Haag; 8. M. Maliepaard, Willemstad; 9. S. Speelman, Hoogvliet; 10. P. v. d. Horst, Klundert.  K. d. L.