|
JAARGANG 1957 WEDSTRIJDEN A T/M G |
|
AALST (7 april).1957 A. BRAAT WON IN AALST. Stokmans, Hamelink en Walravens hadden de course
“gemaakt", maar Braat nam op de eindstreep de bloemen in ontvangst. Het spectaculaire drietal werd vlak voor het
einde, na een langdurige jacht, “teruggenomen". Toen demarreerde Braat
voor de overwinning. Alleen Hamelink bezat nog de macht om weer mee te
springen. In de spurt schoot hij echter tegenover de snelle Helmonder
tekort. Onafhankelijken en amateurs: Nieuwelingen: 1. Th.
Rutten, Meerveldhoven, ACHT VAN BLADEL (4 augustus).1957 Zestienjarige slagerszoon CUVELIER speelde in de Acht Saligheden met 150 dappere
nieuwelingen Over nieuwelingen schrijven we nooit erg veel.
Omdat ze nog zo klein zijn. Omdat erg jonge mensen nog eerder over het paard
getild worden dan grote mensen. Omdat de weg naar veel-belovende amateur nog
zo lang is en over bergen kapotte wielen, lekke tubes, valpartijen en andere
ontgoochelingen loopt. Maar over deze grote course voor nieuwelingen in het
gevorderde seizoen willen we wel iets goeds schrijven, omdat het de mooiste
wedstrijd in deze categorie van Nederland belooft te worden als hij dat niet
is, Zondag werd in Bladel voor de negende keer zo'n echte, klassiek te noemen
wegwedstrijd door de Acht Saligheden verreden. Over honderd kilometer met een
deelname van 150 man. In een prachtig, idyllisch landschap. Ongerept
Kempisch. Met medewerking van alle burgemeesters uit de streek. En hij
leverde een flinke winnaar op: de zestienjarige Cuvelier uit Nieuw Vennep,
die onderweg met de honderdvijftig deelnemers heeft gespeeld. Hij reed
geruime tijd alleen ver voor het denderende, ploeterende en zwoegende peloton
uit. Later maakte hij de slag met zeven anderen. Rukte zich weer met drie
anderen naar voren toen dit groepje op tien kilometer voor de finish
teruggepakt werd en won tenslotte de spurt met verschillende lengten
voorsprong. Deze nieuwelingenwedstrijd, die het Bladelse
Snelle Wiel met stukjes en brokjes en uiteindelijk met medewerking van “het
dorp" heeft opgebouwd, verdient de aandacht. Het is in zijn soort iets
bijzonders. De wielersport heeft dit ook al begrepen. Voor deze testcourse om
over te gaan naar de categorie der amateurs regent het inschrijvingen. Dit
jaar accepteerden de organisatoren honderdvijftig man. Ze zijn van wijd en
zijd bij elkaar gekomen. Tientallen uit het Noorden en Oosten van het land,
uit Midden-Nederland en uit de Hollanden. In verhouding minder Brabanders,
omdat het Westen van deze provincie volop startgelegenheid bood, eveneens op
groot parcours. De invasie, die elke grote course in Oost-Brabant van boven
de Moerdijk te zien geeft, wijst er toch op, dat sinds de laatste twee jaren
serieuzer gefietst wordt dan in bet Zuiden. Er zijn veel jeugdrijders
voorhanden, terwijl de animo in de vanouds bekende rennersprovincie kennelijk
afneemt. Of is het geringe aantal behoorlijke nieuwelingenwedstrijden boven
de rivieren van doorslaggevende betekenis? Het zal zich spoedig uitwijzen. De
Ronde van Bladel is in zijn soort een zware wedstrijd op een parcours dat van
Bladel over Netersel, Casteren, Hoogeloon, Hapert weer naar Bladel loopt.
Voor de helft kassei-weg met en zonder fietspad. Een parcours waar iets
inzit. Maar het volgend jaar hopen de organisatoren het nog aantrekkelijker
te maken. Terwijl men bovendien een aantrekkelijker naam zou kunnen vinden.
In de vroegste geschiedenis van de wielersport beschikte Bladel over een
“Acht", waarop de profs aan het werk konden tijgen. Die oude ,Acht"
wil men van het stof ontdoen om er zo'n klassieke nieuwelingencourse op te
rijden. Acht Zaligheden in de streek der Acht Saligheden: acht toeren op de
lussen van een acht, die acht kilometer lang zijn! Dit waren gedachten tijdens de wedstrijd van
Zondag, een uitgezochte Augustus-Zondag in de rijp gebloeide Kempen. Rog en
haver stonden op schoven in het veld, waarin verspreid de boerderijen liggen.
Een kerkje, een dorpje en de bewoners in hun hemdsmouwen langs de weg.
Genietend van hun rust, van het weer en van de renners. Een bonte haastige
troep. Even haastig als een troep over de weg vluchtende kakelende kippen. Het viel op, dat het peloton zo lang gesloten
bleef. Waarschijnlijk, omdat niemand een gat durfde laten vallen. Omdat
iedereen zijn werk wilde doen. Tot de afvallers behoorden voornamelijk zij,
die in het losse zand naast de kasseien terecht kwamen, dan kostte het kruim
om weer op gang te komen, terwijl het peloton stevig door bleef trekken.
Tegen een gemiddelde van veertig per uur. En dat met een vast verzet. Zonder
derailleur dus. Wie te groot durfde rijden, werd al vrij vroeg uitgeschakeld.
Voorin werd natuurlijk onophoudelijk gedemarreerd. Het langste bleef
Cuvelier; de slagerszoon, weg. Maar hulp kreeg hij niet. Pas in de laatste ronde van ruim BRON: FRITS VAN GRINSVEN Nieuwelingen: 1.
Cuvelier, Nieuw Vennep, ACHTMAAL (6 oktober).1957 Nieuwelingen: 1. Ad
Biemans, 2. Jos Aanraad, 3. Dick Groeneweg, Adspiranten: ALKMAAR (2 juni).1957 Nieuwelingen: 1. Jan
Hopman, Egmond a.d. Hoef, Adspiranten: 1. E.
Weeland, Krommenie, ALKMAAR (8 oktober).1957 Hans van Duin verraste favorieten in won de
8-Octoberronde In Alkmaar Hans van Duin heeft de favorieten in de 8
Octoberronde te, Alkmaar verrast. De jonge wielrenner uit IJmuiden sloeg twee
ronden voor de finish - toen de snelle mannen hun kansen berekenden voor een
in het verschiet liggende eindsprint - met een scherpe demarrage zijn slag en
werd niet meer achter- ° haald. Triomfantelijk ging Van Duin na deze charge
als winnaar over de eindstreep en behaalde de mooiste overwinning uit zijn
nog betrekkelijk korte wielerloopbaan. Deze Ronde van Alkmaar, die in het kader van de
8-Octoberfeesten werd gehouden en waaraan werd deelgenomen door renners van
“Alcmaria Victrix" en “De Kampioen", droeg een vrij levendig
karakten. Vooral de plaatselijke renner Klaas Slot toonde zich in deze ronde
voor eigen publiek bijzonder actief en rondenlang streed hij eenzaam ver voor
het peloton. Aanvankelijk gunden zijn strijdmakkers hem dit pretje wel, doch
toen de man aan het rondenbord de 16 voor de dag haalde en Slot zijn
voorsprong al meer dan 'n straatlengte bedroeg, er dus geen risico's meer
genomen konden worden, werd door Coen Visser het sein voor de tegenaanval
gegeven. Het gevolg hiervan was, dat Slot ingelopen werd en er een kopgroep
van - tien man - Slot, Visser, Voorting, Joop Hopman, Bijster, Ottenbros, De
Groot, Jan Roll (na een periode van non activiteit weer van de partij), Van
Duin en Pronk - ontstond. Vooral de „Alcmarianen" hebben nog gebracht
om uit deze „aanvalsspits" te ontsnappen. Maar Visser en Voorting gaven
hen geen kans. Die kreeg wel de nieuweling Hans van Duin en hij greep ze met
beide handen. Het betekende een streep door de rekening van de snelle mannen,
die nu om de tweede plaats mochten spurten. En dat pleit won Bijster na felle
strijd met Visser, Ottenbros en Voorting, die zij aan zij over de streep
kwamen. Amateurs: 1. H. van Duin,
IJmuiden, de circa AMERSFOORT (7 juli).1957 Amateurs: 1. H. Jager, Nieuwelingen: 1. Cees
van Espen, 2. Arie Ijzendoorn, 3. Cor Rutgers, AMERSFOORT (4 augustus).1957 Henk Hijdam was in Amersfoort de snelste van acht
vluchtelingen De Ronde van Amersfoort heeft Zondag veel strijd
gebracht en tot de mensen, die veel kleur aan de race over Amateurs: 1. H. Nijdam,
Eelderwolde, AMSTERDAM.HARTJESDAG (19 augustus).1957 In Hartjesdagronde was Harry Scholten de snelste
van vier vluchtelingen Maandag is te Amsterdam de traditionele
Hartjesdagronde van het „Muiderpoortkwartier" in samenwerking met
Olympia verreden en geeindigd in succes voor Harry Scholten, die in de
eindsprint niet onverwacht de snelste man was van vier vluchtelingen. Deze strijd in de volkrijke Amsterdamse
Dapperbuurt had wederom duizenden mensen langs hat parcours doen verzamelen
en al die kijkers hebben niet vergeefs hun avond opgeofferd voor het
aanschouwen van de race over Amateurs en Onafhankelijken: 1. Harry Scholten (Den Haag); 2. Gerrit van Straten (Schiedam); 3.
Cees Zutt (Amsterdam); 4.Loot Stoete (Amsterdam); 5. Wim Bogers (Nieuw
Vennep); 6. Toon Teysse; 7. Henny Marinun; 8e H. Wiese, Amsterdam; 9e Chr. de Nijs, Beverwijk;
10e L. Hartman, Amsterdam;11e J. de Jager, Den Haag; 12e C. van Elswijk,
Zaandam; 13e W. Broekhoff, Amsterdam; 14e M. Snijder, Halfweg; 15e A. de
Vries, Amsterdam; 16e J. Kerkman, Amsterdam; 17e J. Buts, Halfweg; 18e M.
Bakker, Badhoevedorp; 19e J. Bredius, Diemen en 2Oe C. Ruiter, Amsterdam. De
prestatieprijzen waren voor de vier koplopers en de verrassingsprijs voor
winnaar Scholten. AMSTERDAM.HAVENCRITERIUM (25 augustus).1957 Vlucht van Jan le Grand droeg net ver genoeg In
het Havencriterium Ondanks de storm, die Zondagmiddag over de
Amsterdamse haven woedde, werd er in het zesde Havencriterium van “Le
Champion" toch vinnige strijd geleverd. Steevast waren er wel enkele
aanvallers die een vlucht in de ruimte verkozen boven een verblijf in het
enigszins beschutting biedende peloton. Maar ook al wierpen Jan van Wetten,
Hartman, Hagman, Koolhof, Cees Rabe, Schoen, A. de Vries en Jan Buis zich
nog zo energiek in de strijd, zij konden geen beslissende ontsnapping
forceren. Maar waar zij faalden, slaagden Harm Douwes en Jan le Grand. Samen
met Jan Verstraten waren zij naar de ontsnapte Jan Buis gesprongen, doch door
deze reactie was ook het peloton weer dicht genaderd, zodat Buis en
Verstraten zich weer lieten afzakken. Le Grand en Douwes gingen echter door.
En toen er zich een zware regenbui boven het parcours outlastte, waardoor
het in de bochten spekglad en bij de het parcours kruisende spoorrails
levensgevaarlijk werd, konden de twee vluchters hun voorsprong verder
opvoeren. Het peloton wenste onder deze omstandigheden geen overbodige
risico's te nemen. Chris de Nijs, die dit wel deed, kwam over de rails ten
val. Ook Hendriks, Van Beem en N. Dekker slipten onderuit. Zutt, Janissen,
Vermast, Elswijk en enkele anderen staakten heel wijselijk de strijd. Het
was van de jury dan ook een toe te juichen besluit om de aanvankelijk nog
twintig te rijden ronden te halveren. Voor Douwes bracht dit besluit evenwel
geen redding. Hij kon de strijd op het voorste plan niet langer volhouden. De
stijlvolle Le Grand; die nu de zege binnen zijn bereik wist, sprak al zijn
reserves aan om buiten het bereik van de jagende “meute”te blijven. Heel even
kwam Jan van Wetten bij hem, maar deze had tijdens de jacht op de leider
teveel van zijn krachten gevergd en moest weer spoedig afhaken. En toch werd
Le Grand in de slotfase nog ernstig bedreigd. Van Leeuwen, die zich bij de
verschillende acties opmerkelijk rustig had gehouden, naderde hem tot op Amateurs: 1. J. le Grand,
Amsterdam, de In de strijd den nieuwelingen wisten vijf renners
zich van het peloton te distancieren en van hen toonde de Amsterdammer G.
Jouby - die voor de laatste bocht demarreerde - zich de snelste. Hij ledde de
Nieuwelingen: AMSTERDAM.MARKTHALLEN (14 juli).1957 JAN OTTENBROS NOGMAALS WINNAAR MARKTHALLEN. Jan Ottenbros is in straatronden ondanks zijn
leeftijd nog steeds een gevaarlijke tegenstander. Vaak zelfs nog te sterk en
dat heeft hij Zondag tijdens de Ronde van de Markthallen van de A.S.C.
“Olympia" duidelijk aangetoond. Vier renners waren het eerst met succes uit de
groep weggesprongen, namelijk Loot Stoete, Jan Bredius, Cor Elswijk en Jan
Schipper. Dat kwartet zette het peloton op een ronde, maar inmiddels hadden
enkele anderen ook het hazenpad gekozen: Helsloot, Koolhof (twee jonge
amateurs, die steeds meer opvallen), Hennie Marinus, Jan Ottenbros, Gijs
Pauw (later pech), Verstraten (Badhoevedorp), Henk van Weeren, Joop Wuurman
en Joop Captein. Tijdens de vlucht pakte Captein met zijn scherpe sprint nog
menige premie mee en dat alles bevorderde de winst, die tenslotte werd
omgezet in een volle ronde.Jan Ottenbros, met een goede eindspurt, nam
tegenover de andere snelle mannen geen risico en ging Bij de Nieuwelingen durfde de jonge Zeeman uit
Oud-Karspel kennelijk niet tussen de wielen te rijden. Voortdurend was hij
kort achter het peloton te vinden. Totdat hij halverwege de veertig
kilometers naar voren ging, meteen het peloton in de steek liet en alleen
Balk mee kreeg. Balk was toen in de sprint sneller, maar Zeeman kreeg terecht
voor zijn rijden de prestatieprijs. BROB:REUVENCAMP Amateurs: 1. J. Ottenbros,
Alkmaar, 110 ronden in 2 uur 3 min. 28 sec.; 2. H. van Weeren, Haarlem; 3. J.
Wuurman, Nieuwelingen: AMSTERDAM.SPORTWEEK
KLASSIEKER (26 juni).1957 Organisatoren Sportweek
Klassieker namen grootse revanche Scherpe einddemarrage van
Joop van der Putten nogmaals goed voor zege Zelden is de belangstelling voor de afloop van
een wielerklassieker in ons land zo groot geweest als vorige week, toen op
de Nassaukade te Amsterdam dertien amateurs en onafhankelijken tussen
massa's mensen door zich op de eindstreep stortten. Dertien overgebleven
strijders uit de frontlinie van de tiende Amsterdamse Sportweekklassieker,
van welke dertien er een bij voorbaat reeds de winnaar genoemd kon worden.
Geen van die kleine groep, wiens roes na zoveel werk zo scherp gesneden was
als dat van - natuurlijk - Joop van der Putten. De Haagse amateur had in de
bijzonder fraaie, onophoudelijke duels ook, de macht opgebracht om de slagen
te overleven, om het onbedaarlijk tempo te blijven meegaan. En toen hij het
eenmaal zover gebracht had en de kleine groep vluchtelingen met Verhoef,
Theunisse en Peters eindelijk tot staan was gebracht, toen was het
begrijpelijk, dat de einddemarrage enkele honderden meters voor de streep op
de Nassaukade te Amsterdam alleen maar voordeel kon brengen aan Joop van der
Putten. Toch was het verrassend, dat Ben Theunise als een van de “Grote
Drie" op deze dag toch nog tot op een lengte kon komen en de tweede plaats
bezetten. Geen vijf minuten later dromden massa's kinderen
tussen publiek, agenten en officials door om er enthousiast en welgemeend
Van der Putten toe te juichen, in wie zij kennelijk een ideaal zagen, nu deze
Hagenaar de zware race over 219 kilometers had kunnen winnen en toch nog zo
monter stond te wachten, tot de bloemen hem zouden worden overhandigd. Er werd gejuicht, door die honderden kinderen die
niet meer te houden waren, maar ook door organisatoren van de Sportweekklassieker,
die zich na het debacle van vorig jaar op grootse wijze revancheerden. Geen
renner, geen volger en niemand kon thans iets op de race aanmerken. Geen
mogelijkheid tot verkeerd rijden bestond eenvoudig, zo perfect werd alles
onderweg geregeld. Wij geloven, dat op deze stralende Woensdagmiddag de
Sportweekklassieker, eens Amsterdam-Arnhem en terug, van een wisse dood werd
gered. Verhoef de animator. De wielerstrijd op de weg is een ontzettend hard
vak. De wetenschap, de beste man uit de groep te zijn, zonder in aanmerking
te kunnen komen voor de zege, omdat een ander nu eenmaal over snellere
laatste meters beschikt, is wrang. Hij, die van zichzelf ervan overtuigd kan
zijn, met de steun van enkele anderen de wedstrijd „gemaakt" te hebben
en die met een zesde plaats onopvallend weggecijferd wordt (voor de
toeschouwer althans), moet wel diep teleurgesteld zijn. Zo moet het vorige
week Woensdag Schalk Verhoef zijn vergaan. Wij kunnen ons indenken, dat zijn
teleurstelling nog groter moet zijn geweest dan die van een Bussumer Soet, die
al heel snel ten val kwam, of van een Cees Rabe, die vrij ernstig tegen de
straten dreunde. Hoe Schalk Verhoef de grote man uit de strijd kon worden?
Wel, door de met brio ingezette, belachelijk vroege aanval, door de bijna
geslaagde opzet van het geval en daarna door nog eens enkele onmeedogenloze
demarrages, toen na lang, heel lang jagen het offensief toch op niets was
uitgedraaid. Een begin van dat offensief werd opgediend door
Dick Enthoven, Wiet ten Herkel, Van ,Greuningen en Tony Peters.
Hoewel Enthoven daarna nog enkele malen van zich liet horen door
achtervolgingen, moest hij tezamen met Van Greuningen zijn plaats ruimen voor
anderen. Want toen juist de kilometerteller de twintig had bereikt, huisden
aan de flanken van Tony Peters en Wiet ten Herkel enkele andere coureurs,
namelijk outsider Knoesten (Scheveningen), de Amsterdammer Jan Jonker, Ben
Theunisse en Schalk Verhoef. Een belachelijk vroege ontsnapping, vonden wij,
maar dan door een groepje waarin namen genoemd konden worden waarvoor men reeds
menigmaal de hoed had afgenomen. Een waarborg voor in elk geval felle strijd,
hoe dan ook. Wel, voorlopig wonnen de drieste vluchters het pleit, want nog
voordat Baarn bereikt was, waren de zes uit het oog verdwenen en dat
betekende een afstand van anderhalve minuut. Een serieuze aanval dus, die
plotseling oversloeg tot paniek in de gelederen van de hoofdmacht, toen het
in die fase nog uitgebreide peloton in Baarn voor de gesloten spoorwegovergang
kwam te staan: Men duwde en schreeuwde, keek naar links naar de stilstaande
trein en gebaarde, maar toch duurde het een kleine twee minuten, eer de
spoorweg overgang voor het peloton weer openging. En dus was men wel
verplicht, tenzij men het hoofd reeds moede zou willen nederleggen, onmiddellijk,
maar dan ook zonder dralen aan het werk te gaan. Vonhoff, Van Smirren en Jan de Vries openden de
tegenaanval met alle energie. Zij konden weten, dat de zes die zo in de
prille beginfase van de course al aan de haal waren gegaan, drie en een halve
minuut van hen waren verwijderd. Die grote afstand moest pertinent worden
weggewerkt, daarvoor moest alles worden verzet. De drie jagers lieten zich
aflossen door Zutt en Zeeuwen, die in Nijkerk op 3 1/2 minuut van de
kopgroep lagen, een halve minuut hadden op Radecker, Jan de Vries en Faber en
een minuut op de groep. Nog meer renners kwamen zich melden in de poursuite
en het kon niet anders zijn, dan dat de winst in een dergeloke temposlag,
voor de leiders moest gaan minderen. Toen de jacht reeds vijftig kilometers
had geduurd, gaf Wiet ten Herkel zich gewonnen. Bij Voorthuizen was dat en in
dat vriendelijke plaatsje duurde het nog slechts twee minuten, eer deze
verloren zoon uit de kop kon worden opgepakt. Nog dertig kilometer duurde
het geweld van tegenzetten uit de grote groep, die alsmaar kleiner werd, toen
ook de verrassing van deze dag, de Scheveninger Knoesten, lusteloos de
pedalen rond ging draaien en zich door de rest maar liet omzwermen. Sterk trio. Het verlies van Ten Herkel
en Knoesten, die beiden op een gegeven moment kapot kwamen te zitten en hun
medewerking niet langer konden verlenen, betekende voor de overgebleven vier
mannen, dat de samenwerking met nieuwe krachten ter hand kon worden genomen
en dat hield in, dat het tempo van de leiders opgevoerd kon worden, zonder
dat er anderen op sleeptouw genomen behoefden te worden. Dat betekende tegelijkertijd
dat de verzorgingsplaats Garderen ruim vier minuten eerder bereikt werd dan
het jagende trio Zutt, Enthoven en Zeeuwen en nog iets meer dan de groep.
Geruime tijd bleven die vier minuten gehandhaafd, maar toen een der felste
tegenaanvallen werd ingezet door Rozenburg en Radecker, gebeurden er drie
dingen die van grote importance waren. Het peloton dunde uit tot tenslotte
slechts 21 van de beste coureurs, de achterstand op de vier vooraan
schrompelde zienderogen ineen en in voorste linie werd het nu ook de dappere
Jan Jonker te machtig en verdween de laatste Amsterdammer uit de kopgroep. Drie man, Schalk Verhoef,
Tony Peters en Ben Theunisse kregen dus het laatste brok te verhapstukken.
Zij slaagden er voorbeeldig in, het verzet nog vele kilometers vol te houden.
Zelfs toen het peloton de vluchtelingen in de rug kwam zitten, gaven Verhoef,
Theunisse en Peters zich niet over. Voor elke meter terrein vochten die drie
als leeuwen, zij verkochten hun huid bijzonder duur, maar toen Soest bereikt
was, moest de vlag toch worden gestreken. Dat was jammer, want het
betekende dat een vlucht van niet minder dan Dat was de indrukwekkende
Schalk Verhoef, die in Hilversum met Ap van Egmond demarreerde, niet in zijn
opzet slaagde en toen in Baambruggen nogmaals de groep verliet. Het lukte de
Rotterdammer jammer genoeg niet, en dat was niet te verwonderen, omdat ook
mannen als Geldermans, Niesten en Van Egmond zonder succes naar het waren van
de ontsnapping grepen, mannen die niet achter de rug hadden wat Verhoef wel
had. De talrijke demarrages van Verhoef bleven echter bewonderenswaardig
en hij graaide uit tot de grote man van deze dag, zoals hij ook op
Zandvoort in de titelstrijd was geweest. Zijn felle stoten hadden tot
gevolg, dat de groep van 24 mannen nog meerdere krachten verloor. Er bleven
er zeventien aan het hoofd van de race, toen Amsterdam bereikt werd en in de
hoofdstad zelf tenslotte moesten nog eens Blauw, Coen Niesten, Loot Stoete
(ontzettend actief geweest) en Tony Peters een klein stuk van het terrein
prijsgeven. De andere dertien snelden de
Nassaukade op en toen de situatie eenmaal van dien aard was, werd het met
elke meter duidelijker, dat slechts een man voor de zege in aanmerking kon
komen, namelijk Joop van der Putten. De uitslag werd: BRON: JOOP
REUVENCAMP Onafhankelijken en Amateurs: 1. Joop van der Putten (Den Haag), AMSTERRDAM.ALBERT CUYPSTRAAT (3 juli).1957 GIJS PAUW bekeek de course en won studenten ronde
in Amsterdam. Drie dagen na zijn zege in de Ronde van
Midden-Nederland heeft Gijs Pauw ook een straatronde op zijn naam gebracht,
namelijk de enige die in de hoofdstad nog is gehouden, in de Albert
Cuypstraat. Deze ronde wordt bij elk lustrum van de Amsterdamse Studenten
Societeit georganiseerd in samenwerking met Olympia, dus ook nu, bij de
viering van het 325-jarig bestaan. Een veld van 73 renners verscheen aan de start om
de ronde over De strijd zelf was bijzonder afwisselend, maar
het was begrijpelijk, dat op een dergelijk steel parcours en bij zulk een
regen van schitterende premies een ontsnapping niet gemakkelijkzou slagen.
Pogingen echter genoeg, want Henk Faanhof had nauwelijks het startschot
gelost, of Koolhof, Van Wetten en Zutt demarreerdeh reeds, met achter zich
Harry Moolenijzer, die het trio zelfs: passeerde. Dat lukte niet, zoals ook
de solo van Theo Sijthoff (met v. d. Ruit en Koolhof achter zich aan) vergeefs
was. Op de helft van de strijd kwamen Moolenijzer, Marinus, Blaauw, Den
Enting en De Niis ten val. Met de hulp van Stoete kwam alleen Moolenijzer
terug, want de taaie Den Enting kwam tenslotte op een tour en moest uit de
strijd. Van Wetten, Schipper, de zeer actieve Hamelinck, Klebach, Moolenijzer,
Helsloot, Pauw, Sijthoff, Kooyman en Paymans, zij allen deden nog een
vergeefse sprong; ze werden vooral door Van der Ruit telkens weer
teruggehaald. Gijs Pauw wachtte toen het juiste moment af. Vier
ronden voor het einde sprong Wim Klebach nogmaals, Pauw sprong hem naar het
wiel, het tweetal kwam een vijftig meter weg kreeg toen alleen de jacht te
verduren van Jan van Wetten, die tenslotte in de eindspurt, natuurlijk
gewonnen door Gijs Pauw, Klebaeh nog achter zich hield. BRON: JOOP
REUVENCAMP Amateurs en Onafhankelijken: ANNEN (14 juli).1957 Fraaie zege van Edy Jongstra in Ronde van Annen Het kermisvierende Annen had zondagmiddag de
complete Noordelijke wielergarde binnen zijn muren. Het werd een prachtig
wielerfestijn. De zon overgoot dit mooie Drentse dorp met haar stralen, het
plaatselijke muziekkorps speelde er vrolijk op los, langs het parcours zaten
de mensen genoegelijk achter hun thee de wielerwedstrijd te volgen, een
strijd, die bijzonder levendig en boeiend was. Zo was het op deze Juli Zondag
prettig te vertoeven in Annen. Elk moment was er leven in de koers. Al direct na
de start werd het vuurwerk ontstoken. Fre Mik Rep spelenderwijze even weg,
kennelijk wilde hij even de kracht van het rennersveld testen. Maar toen het
peloton begon te jagen, liet hij zich gauw weer inlopen. Het was geen ernst
geweest van de lange Pekelder. Daarvoor was de koers nog te lang. Even daarop werd het wel ernst. Vier man, die het
zware karwei niet schuwden, ontsnapten. Het waren Edy Jongstra uit
Zorgvlied, Jan Westerdiep uit Westerbroek, Piet Pronk uit Berkhout en Aldert
Schreuder uit Adorp. Lang heeft dit viertal op kop, gelegen.
Halverwege de koers hadden ze een voorsprong van meer dan een halve minuut
bijeen getrapt en was het peloton dicht bij de ondergang. Maar de vier
vluchters bleven te lang “hangen" bij een groepje achterblijvers en dit
werd de redding van het peloton. De Groninger Jan Venema was de eerste, die
ze bij de kraag greep. Hij ging meteen door en kwam alleen op kop te liggen.
Enkele ronden voor het einde, toen alles -er al op leek, dat Venema met de
zegebloemen zou gaan strijken, sprongen Fre Mik en Edy Jongstra naar hem toe.
In de eindspurt tussen deze drie klopte Jongstra met een half wiel Fre Mik en
dat was na het vele werk, wat Edy Jongstra in de kopgroep had gedaan, toch
min of meer voor ons een verrassing.BRON: G. MONNINGH Amateurs: 1. E. Jongstra
(Zorgvlied) Nieuwelingen: 1. J.
Pennekamp (Blokker) APELDOORN (8 september).1957 VERRASSENDE ZEGE VAN WETZINGA IN APELDOORN. Slechts 35 amateurs aan de start, regen van begin
tot einde, weinig publiek en een parcours met veel scherpe steentjes deden
het ergste vrezen voor de jaarlijkse Ronde van Apeldoorn. -Maar al bij al
viel het tenslotte nogal mee, wat een erepluim betekent voor de deelnemers
die voor voldoende strijd zorgden. Aanvankelijk was het louter en alleen Lachterop
(Oisterwijk) die de toon aangaf. Hij deed de eerste weglooppoging en won premie
na premie zonder concurrentie. Maar nadat Van Tiem (Leeuwen) door twee lekke
banden was geveld, Nijdam (Eelderwolde), die de vorige dag een goede 3e was
geweest in de Ronde van Gelderland, had opgegeven wegens doorzitten en
Lentelink (Delden) voor wat vuurwerk had gezorgd, zorgde Ruttenberg (Soest)
voor de grote sensatie door ruim Tegen het einde had Lentelink druk werk met bet
terughalen van weglopers, terwijl Lachterop zijn overmacht in de spurt (door
de klim?) inmiddels had verspeeld. Wetzinga (Groningen) roerde zich de
laatste Amateurs: 1. Wetzinga
(Groningen), ARNHEM.PAASBERG (14 juli).1957 Amateurs: 1. Siem Appel, Nieuwelingen: 1. Theo
Rood, 2. Cees van Espen, 3. Frans Balvert, ASSEN (27 juli).1957 Asser-criterium voor Rik van Looy Het organiseren van koersen voor professionals is
in het Noorden altijd een hachelijkr onderneming. Dat bleek Zaterdag weer
eens in Assen, waar op het verkorte T.T.-circuit slechts 4000 mensen aanwezig
waren om de complete Tour de France-ploeg, alsmede drie geduchte Belgen, Rik
van Looy, Willi Schroeders en Roger Verplaetse, in een criterium aan het werk
te zien .... Fiancieel werd het voor de organisatoren dan ook een debacle,
zodat de kans groot moot worden geacht, dat we de profs het volgende jaar
niet weer in Assen terug zullen zien. Jammer, we zullen het hier dus moeten
houden bij onze amateur-koersen, waarin echter, al gaat het daarin dan ook
niet zo hard, meer strijd wordt geleverd. En dat is tenslotte ook wat waard. Zo bijzonder levendig is het Asser criterium niet
geweest. De strijd werd voor een groot deel gedicteerd door het jonge
Belgische wielertalent Rik van Looy uit Herentals, samen met zijn makkers
Willi Schroeders en Roger Verplaetse. Kort voor het einde, toen de renners de
denkbeeldige tijdrit van Bordeaux naar Libourne hadden gereden, flitste de
strijd even op, toen Piet van Est, de winnaar van de “tijdrit" doorging
en het peloton, omdat er toch geen premies meer waren te verdienen, even aan
het uitrusten ging. Dat paste precies in het straatje van Piet van Est, aan
wiens wiel meesprongen Gerrit Voorting en Mies Stolker en toen het
“gat" was gevallen, zette ook Wim van Est het grote mes op om alsnog in
deze laatste ronden te proberen de halve minuut voorsprong te krijgen, die
hem de zege moest brengen. Tot aan het voorlaatste klassement stonden Piet
Maas en Rik van Looy elk met 45 punten precies gelijk. Veel was er tot
dusverre niet gebeurd. Rik van Looy had met veel allure vijf
klassementssprints gewonnen en het was duidelijk, dat hij op een zekere overwinning
afstevende. Totdat dan zes ronden voor het einde het viertal Gerrit Voorting,
Mies Stolker, Piet en Wim van Est ontsnapte en de zege van Rik van Looy even
in gevaar kwam. De voorsprong van de vier groeide van 17 sec. tot 21.8 sec. in de voorlaatste
ronde en toen pas konden de 4000 toeschouwers zich onderdompelen in de
spannende vraag of de vier koplopers de ontbrekende 8.2 sec. in de laatste ronde
nog zouden halen. Het lukte op dit snelle circuit helaas niet. Rik
van Looy zag het gevaar en trok er hard aan. Daarbij mislukte ook een
plannetje van Wout Wagtmans, die Piet Maas, die immers in puntenaantal gelijk
stond met Rik van Looy, eerder over de eindstreep wilde brengen. Door de jacht, die Van Looy in het peloton
ontketende, brokkelde de voorsprong van de vier tot 18.4 sec. af, zodat ze
11.6 sec. tekort kwamen. Wim van Est ging als eerste over de eindstreep, doch
Rik van Looy won met groot gemak het laatste klassementsprintje van het
peloton en daarmede liep de jonge Belg twee punten uit op Piet Maas en dat
was voldoende voor de zege. Mies Stolker werd door de aanwezige verslaggevers
beloond met de prijs voor de moest strijdlustige renner.BRON: D.MONNONGH Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. R. van Looy, Herentals (Belgie), 47 pnt. Harm van Oosten klopte Jan Ottenbros in de
eindspunt Jan Ottenbros, de sympathieke wielerveteraan uit
Alkmaar, die we hier in het Noorden altijd graag aan het werk zien, kwam Zaterdag
in Assen na een lange eindspurt precies een half wieltje te kort om de
bloemen mee naar de kaasstad te nemen. Het was de blonde Hoogkerker Harm van
Oosten, die hem klopte, en die daarmede een verrassende zege behaalde.
Ongeveer halverwege de koers, toen het peloton door vele achterblijvers al
aardig was gedund, vormde zich een kopgroep van acht man, Fre Mik, G. Feiken,
Tonny van Lachterop, F. Bos, Harm van Oosten, Jan Ottenbros, A. Schreuder en
Gertie Wetzinga en het leek er op, dat dit achttal elkaar de zege zou
betwisten. Maar het liep anders. Even later maakte zich een groep van vijf
uit de resten van het peloton los en onder aanvoering van Edy Jongstra, die
qua stijl en lichaamsbouw zoveel heeft van Wim van Est, werd de jacht op de
kopgroep ingezet. Toen werd de strijd nog levendiger. In de kopgroep bleef
men doof voor het alarm, dat overal was geslagen en drie ronden voor het
einde kwamen de vijf achtervolgers bij de koplopers. Dat Harm van Oosten op
verrassende wijze de eindspurt won voor Jan Ottenbros en Edy Jongstra,
hebben we hierboven reeds omschreven.BRON: D.MONNONGH Amateurs: 1. H. van
Oosten, Hoogkerk, ASTEN (6 oktober).1957 Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. van
de Vleuten, Adspiranten: 1.
Heijliggers, 2. Peeters, 3. van de Linden, AUSTERLITZ (8 september).1957 Westbrook on Nagel de sterkste veteranen In de omgeving van Austerlitz deden de oudjes het
Zondagmiddag weer best. Rijwielsporthuis Westbroek organiseerde hier voor de
eerste maal wedstrijden voor veteranen. Het parcours was er naar. De Maarnseberg en de
Pyramide moesten door de renners viermaal beklommen worden, de veteranen
boven de 50 namen deze klimmen driemaal. Al deze klimmetjes konden echter
niet verhinderen, dat het peloton gesloten bleef en het dus op een
massaspurt-uitdraaide. Joop Westbroek, initiatiefnemer van deze rit, won deze
sprint, voor de bekende Haarlemmer Van Dijk en Jan Heus uit Maarssen. Boven
de 50, de tweede categorie, was voor de Amsterdammer Nagel, die juist iets
sterker bleek dan Rijken.BRON: HANS VAN DE KAMP Veteranen-A: 1. J.
Westbroek, Utrecht, Veteranen-B: 1. J. Nagel,
Amsterdam; 2. W. Rijken, Tilburg; AXEL (22 april).1957 PIET VAN HEES WINT PAASRONDE VAN AXEL. Nadat de Kapellenaar Cor de Schipper in het
prille begin van de koers alleen vooruit had gelegen, wist Piet van Hees na
halfcourse de leiding over te nemen. Ondanks heftige jachten van het grote
peloton, wist hij zijn positie te handhaven tot op de finish. Nieuwelingen: 1. Piet
van Hees, Hoogerheide, AXEL (11 juni).1957 Beroepsrenners: 1. Rik
van Looij, 2. Rik Luyten, 3. Roger Verplaetse, BADHOEVENDORP (6 juli).1957 HENK DEN TEULING WINNAAR IN
BADHOEVEDORP. Henk den Teuling is winnaar
geworden van de Ronde van Badhoevedorp. Samen met Dirk de Ruiter, die hij in
het beslissende sprintje versloeg, was hij met succes uit het door de hitte
en dorst geplaagde peloton ontsnapt. Zij kregen ook samen de prestatieprijs
te delen. Amateurs en onafhankelijken: 1. H. den Teuling, Den Haag, Nieuwelingen: BARNFLAIR (7 juli).1957 Hoekstra won de bloemen in Barnflair Barnflair in het zuid-oostelijke puntje van de
provincie Groningen en pal tegen de Duitse grens, had Zondagmiddag, terwijl
de beroemde mussen van de nog beroemder daken tuimelden, een koers voor
nieuwelingen, die werd georganiseerd door de wielervereniging Emmen. Er
vormde zich een kopgroepje van vier renners: Henk Hoekstra uit Ureterp, H.
Westerhof, B. J. Lohuis en George Schuitema. Dit viertal wist op het peloton,
dat niet zo levenslustig was, een ronde te nemen. Wel waren er tegen het
einde van de koers nog meer weglopers, zoals de beide Enschedeers Van
Hasselaar en Hoomoedt en de Winsumer Bosma en verder Vrielink uit het
Drentse Zuidwolde en Borger uit Harkema Opeinde, maar dezen wisten het
peloton toch niet meer te bereiken. Het viertal, dat wel een ronde had genomen, moest
de zege in de eindspurt betwisten. Henk Hoekstra toonde zich hierin de
snelste. De uitslag werd: Nieuwelingen: 1. H.
Hoekstra (Ureterp), BAVEL (19 mei).1957 Amateurs: 1. Cees van Amsterdam, 2. Karel Hamelink, 3. Piet
de Bruin, Nieuwelingen: 1. Joop Beers, 2. Theo Rutten, 3. Huub
Zilverberg, BEEK.ADSTEEG (19 mei).1957 BECKERS EERSTE OP ADSTEEG-CIRCUIT. In afwachting van de aankomst van de Ronde van
Limburg, werd op het Adsteeg-circuit te Beek een koers voor nieuwelingen
georganiseerd. Nieuwelingen: 1. E.
Beckers, Nieuwenhagen, BEERSDAL (8 september).1957 Nieuwelingen: 1. E.
Beckers, Nieuwenhagen, Adspiranten: BENEDEN-LEEUWEN (11 augustus).1957 Amateurs: 1. Jan Stolk, 2.
Frans van Tiem, 3.P. Bezemer, BERG AAN DEN MAAS (30 april).1957 NOL EHLEN ZEGEVIERDE IN BERG AAN DEN MAAS. In alle opzichten werd de eerste lustrum-ronde
van Berg aan de Maas een succes. Nauwelijks was de zaak op gang gebracht, of
Adri de Rooy, Pierre Steenbakkers en Frits Knoops gaven een portie vuurwerk
weg, welke stunt een zeer behoorlijke winst opleverde. Ook Van Eck ging zich
in dit debat mengen. De heren werden tot de orde geroepen, waarna
eerstgenoemd trio opnieuw aan de haal ging. Nol Ehlen was op zijn qui-vive en
nam eveneens aan het voorfront plaats. Tot slot liepen Ehlen en Knoops weg,
welk duel in het voordeel van Ehlen werd beslist. Amateurs: 1. Nol Ehlen,
Broeksittard, Nieuwelingen: 1. H.
Harings, Sibbe, BERGEN OP ZOOM (11 augustus).1957 Amateurs: 1. Bram Kool, 2.
Jaap Huissoon, 3. K. van de Sande, Adspiranten: 1. Jos
Aanraad, 2. Ad Biemans, BERKEL EN RODENRIJS (14 september).1957 MANUS BRINKMAN, met Gerrit van Straten aan het wiel, bereikte als
eerste de finish van de tweede ronde van Berkel. Het was een zware koers,
waarvoor tientallen verstek lieten gaan, afgeschrikt door de abominabel
slechte weersomstandigheden en er van overtuigd, dat slechts voor weinigen
winst in deze aangelegenheid zou kunnen zitten. Er bleven er echter nog
genoeg over om voor een boeiend schouwspel te zorgen en onder deze moedigen
bevond zich o.a. de Rotterdammer Wil Bravenboer, die het met Legrand en Zutt
op een accoordje gooide en al vroeg op pad toog. Legrand bokste het niet,
maar zijn stadgenoot marcheerde dapper mee en met Bravenboer bouwde hij zich
een aardige, op zeker ogenblik zelfs 38 sec. tellende voorsprong op.
Kampioen Steenvoorden, v. Egmond, v. Straten, de plaatselijke favoriet
Hermes, Kool, Marinus, Bogers e.a. konden dit uiteraard niet met lede ogen
blijven aanzien en knabbelden successievelijk ronde na ronde iets van hun
achterstand af. Toen Bravenboer - hij had toen nog altijd 25 seconden -
echter een band lek reed en Zutt in de steek moest laten, was de zaak bekeken
en de rust, althans voorlopig hersteld. Bravenboer, die het eerst enkele
ronden had moeten stellen op een geleende fiets met wat lager verzet, kwam in
de rijen van het toen al sterk gehavend peloton op verhaal en stapte weer
over op zijn eigen vehikel, toen op de eerste rangen gevechten gingen
ontbranden. Er kwamen uitvallen van v. Vliet, van v. Egmond, Van Bogers,
Brinkman en v. Straten, maar alle inspanningen, ook die van Steenvoorden,
bleven zonder resultaat. Met nog bijna Amateurs en Onafhankelijken: 1. H. Brinkman, Overschie, Nieuwelingen: 1. J.
Jansen, Nootdorp, Adspiranten: 1. R. Riethoven, Leiden, BEST.WILHELMINADORP (10
maart).1957 PIET STEENVOORDEN won de
openingswedstrijd van het seizoen op zijn ene been SEIZOEN INGEZET MET EERSTE
WEDSTRIJD VAN DE STER RONDE VAN WILHELMINADORP Piet Steenvoorden heeft zijn
kornuiten Zondag laten zien, dat zij niet jaloers op hem moeten zijn. Hij
draagt ook nog wat in de mars. Op het ogenblik is het bijna eens zoveel als
de overige reden van de bonte meute, die in de Ronde van Wilhelminadorp, al
een paar jaar achter elkaar de eerste wedstrijd van het seizoen, welke in het
kader van de Ster van Het Zuiden verreden wordt - aan de startlijn
verschenen. Hij was zonder enige twijfel de leider van de
“honderdmannen", die in Best hun eerste course reden. Een aardiige, vrij
snelle wedstrijd, onder uitstekende weersomstandigheden verreden. Geen van de
onafhankelijken kon zich met hem meten. Die hem het dichtst benaderde was ook
een amateur v. d. Weijdeven uit Eindhoven. Dan pas volgden drie
onafhankelijken. Het peloton kwam zestien seconden later. Het had toch nog
een halve minuut op de vluchters teruggenomen. Het seizoen is dus ook in
ons land weer ingezet. En het heeft een uitstekende overwinnaar opgeleverd.
Vorig jaar had hij reeds de aandacht voor zich opgeeist, maar hij was er
ongelukkig mee. De wereldkampioenschappen schoten aan zijn neus voorbij.
Voor de Olympische Spelen stond hij op de nominatie. En toen die reis niet
doorging, omdat wij ons allemaal erg kwaad op de Russen maakten, niets konden
doen en toch iets wilden doen, stoot hij zijn neus. Als hij dit jaar de
conditie kan handhaven, die hij Zondag op het parcours in Best toonde, dan
zal de bevrediging ook zijn deel worden. Steenvoorden is een stevige, goed
gevormde jongeman. Maar dat waren er meer van de honderd, die bij de opening
van de Ster van Het Zuiden present waren. Geen gemakkelijk wedstrijdje. Het
veld vertoonde inhoud en het aantal deelnemers was groot. Abnormaal groot.
Bovendien was er een keuze gemaakt. Het aantal inschrijvingen liep in de
honderden. Nou, en in zo'n wedstrijd met Van der Zanden, Van Wychen, Stolker,
Bulten, Sonnemans, Coehorst, Timmermans, Sleutjes, Vos, Kooyman, Koot, een
teruggekeerde Van Elderen om een aantal aan de start verschenen
onafhankelijken te noemen, doe je niet wat je wilt. En met de amateurs viel
evenmin spot te drijven. Luister maar: Blauw, Peeters, De Nijs, Van
Muijlwijk, Braat, Weijdeven, Walravens, Termoshuizen, Stokman, v. d.
Waterlaat, Mik Snijder, Gramser, Van Egmond, v. d. Sanden, Visser, Wallet,
Van Hout. Maar Steenvoorden deed wat
hij wilde! Hij ging wat vroeg uit het
peloton weg. Nog geen twintig kilometer na de start voor de rit van tachtig.
Zo vroeg werd het geen solo, want er waren er toen nog verschillenden, die
hem konden volgen. Een amateur en drie onafhankelijken: v. d. Weijdeven,
Bulten, Timmermans en Coehorst. In het peloton keken anderen
de kat uit de boom. Bijvoorbeeld Gramser, Stokmans, Van der Waterlaat, die er
wel voor zorgden „voor-in" te blijven om te kunnen zien wat er
gebeurde. Zij hadden gedacht, dat zij de vijf vluchtelingen wel terug zouden
zien. Als er geen Steenvoorden bij geweest was, zou dat inderdaad het geval
zijn geweest. De Haarlemmer trok zo hard dat het groepje twintig, dertig, tot
veertig seconden voorsprong nam. Mik Snijder en Van Egmond vonden het toen
welletjes. Doch hun demarrage werd
beantwoord door Van Wychen, Stokman, Snijder, v. d. Klundert en Hermans. In
het romppeloton weerden zich Gramser, v. d, Waterlaat, Koot om der dood, nu
het er werkelijk op aan kwam. De vijf vluchtelingen moeten gevoeld hebben,
dat de jagers achter hen zich nog dieper over hun stuur bogen. Mik Snijider
c.s. werden weer achterhaald, maar het tempo bleef hoog. De voorsprong van
Steenvoorden en zijn groepje slonk naar dertig, twintig seconden voorsprong.
Het scheen dat men toen het voornemen om de vijf aan de kop weer terug te
nemen opgaf. De afstand bleef hetzelfde. In het veld waren gedurende
de strijd veel slachtoffers gevallen. Stolker kwam te vallen, waardoor twee
anderen, Blauw en Sonnemans boven op hem reden. De jonge Van Hout uit St.
Michiels Gestel kwam tegen een oversteker terecht en stuikte zijn nieuwe
fiets op. Buijs uit Haarlem scheen bij een ongeval zijn sleutelbeen gekwetst
te hebben. Voor onderzoek werd hij naar een ziekenhuis te Eindhoven vervoerd,
waar hij bij navraag geen sporen had achtergelaten. Of het ongeval liep
beter af dan wij verwacht hadden, of hij vond het beter in Haarlem
geneeskundige hulp te aanvaarden. In de laatste ronde van de
course werd heftig om de beste plaatsen gestreden. Piet Steenvoorden maakte
zich onmiddellijk van zijn gezellen los om met grote voorsprong over de
eindstreep te snellen. Achter hem leidde v. d. Weijdeven de spurt, die zelfs
de snelle Bosschenaar Timmermans versloeg. Coehorst was even los geraakt. De spurt van het peloton was
natuurlijk voor Gramser, die zijn snelheid weer teruggevonden heeft. Een we
vermoeden, dat het met zijn uithoudings- vermogen ook goed is gesteld. Maar
zijn zelfverzekerdheid, die hem voor zijn militaire dienst kenmerkte, heeft
hij nog niet terug. Hij zou immers Steenvoorden niet hebben laten gaan! Bij de nieuwelingen, die ook
met honderd man aan de start kwamen, werd het een afvalrace, besloten met een
massaspurt. Als duidelijk overwinnaar
trad De Jong uit Westgravendijk naar voren. Hij ziet 't wel gelijk, dat hij
dit seizoen bij de nieuwelingen een vooraanstaande rol speelt. Voor een duizendkoppig
publiek reden de overwinnaars tenslotte hun ereronde. Steenvoorden vernam
tevens, dat er voor hem een plaatsje in de Nederlandse ploeg naar de Ronde
van Belgisch Limburg is gereserveerd. Over de organisatie zou nog
veel te vertellen zijn. Want in tegenstelling tot anderer opvattingen houden
wij ervan, dat een wielerwedstrijd uitgroeit tot een gemeenschapszaak, waarvoor
iedereen zorg draagt. De baten kwamen ten goede aan de bouw van een Sociaal
Charitatief Centrum in Best, waarvoor dank zij prijzen- en premieschenkers
weer een bedrag van minstens duizend gulden kon worden afgedragen. Dat maakt
een gezameniijk bedrag van ruim 3000 gulden uit, dat met drie wedstrijden bij
elkaar gereden word. De Ster, die als een serie
inrijwedstrijden is bedoeld, wordt thans dus geleid door Steenvoorden met 20
punten, gevolgd door v. d. Weijdeven met 19 punten. Telkens worden de twintig
eersten geplaatst. Het vorig jaar is na dertien wedstrijden Geldelmans uit
Beverwijk algemeen winnaar geworden, maar dit jaar liet hij in de eerste wedstrijd
met verschillende andere bekenden verstek gaan om zich in de Belgische
Kattekoers met de Belgische amateurs te meten. Morgen Zondag vindt echter in Nuenen het Vervolg
van de Ster plaats. Maar dan zal Steenvoorden ook de snelle Beverwijker
ontmoeten. De enthousiaste Van Houwelingen is ook van de partij, evenals Piet
Damen, die tot dusver door een onwillige knie weed geplaagd.BRON: FRITS VAN
GRINSVEN Onafhankelijken en amateurs: 1. Steenvoorden, Heemstede, Nieuwelingen: 1. De
Jong, Westgravendijk; 2. Giesen, Rotterdam; 3. Zilverberg, Goirle; 4.
Kaptein, Lisse; 5. Solario, Den Bosch; 6. De Vos,,Oosterhout; 7.
Schout, Haarlem; 8. Breure, Rotterdam; 9. Fransen, Aalsmeer; 10. Oldenburg,
IJmulden; 11. Rekers, Eindhoven; 12. Matbus, Zuilen. BEVERWIJK (5 mei).1957 LODE STOETE TRIOMFATOR IN ZWARE RONDE VAN BEVERWIJK. Op het wielerparcours in het sportpark ,Adrichem'
werd door „Kennemerland" de bevrijdingsronde van Beverwijk gehouden,
welke door de deelname van acht Deense renners een internationaal karakter
droeg. Maar voor de gastrenners uit Denemarken viel op het bochtige
sportparkparcours weinig eer te behalen. Alleen Flemming Pedersen slaagde er
in de beginfase in om de aandacht op zich te vestigen, maar moest nadien
door een oudere beenblessure geplaagd, de strijd staken. De andere Denen
speelden helemaal geen rol van betekenis en verdweneneen voor een van het
strijdtoneel. Zij waren echter niet de enigen, want ook verschillende
,nationalen" verdwenen stilletjes naar de kleedkamers. De ongunstige
weersgesteldheid - een stormachtige wind en hagelbuien - deed haar invloed
op het koersverloop danig gelden. Desondanks waren er twee dapperen - Keen
Zutt en Car Plasmeyer - die zich na De acht koplopers, die een ronde voorsprong
hadden op al de andere nog in de strijd zijnde renners, beheersten de
slotfase volkomen en daardoor kreeg de strijd nog een tam slot. Tot de
laatste kilometer voor de finishlijn bleef de kopgroep een gesloten
formatie, toen beraamde Lode Stoete zijn finish en rukte hij zich definitief
los van zijn concurrenten. Onbedreigd snelde de Amsterdammer daarop als
triomfator over de eindstreep. Dr. P. van Dijk, die ondanks het ongunstige
weer toch naar Beverwijk was gekomen, was een der eersten die Stoete
gelukwenste en hem de bloemenkrans omhing. De prestatieprijs werd toegekend aan Car
Plasmeyer. Dat de strijd bijzonder zwaar was blijkt wel uit het feit dat
slechts 21 van de 87 deelnemers de eindstreep bereikten. Amateurs en Onafhankelijken: 1. Lode Stoete, Amsterdam, de Adspiranten: BEVERWIJK (10 juni).1957 FAVORIET AP GELDERMANS STERKSTE VOOR EIGEN
PUBLIEK. De Ronde van Beverwijk, welke op Tweede
Pinksterdag door „Kennemerland" in het sportpark ,Adrichem" werd
verreden, is op overtuigende wijze gewonnen door de plaatselijke favoriet Ap
Geldermans. Met een volle ronde voorsprong op zijn naaste concurrent ging Ap
als een sterk winnaar over de eindstreep. Toegejuicht door zijn talrijke
supporters, die hem tijdens zijn indrukwekkende soloren naar de overwinning
- twaalf ronden voor de finish sprong hij weg en voltooide zijn meesterschap
door aan het slot van de voorlaatste ronde alles nog een keer te dubbelen -
luide hadden aangemoedigd, mocht hij zijn welverdiende ereronde rijden. Amateurs: Nieuwelingen: BEVERWIJK (11 augustus).1957 Ab van Egmond een sterk winnaar In Beverwijk Ab van Egmond is winnaar geworden van de Ronde
van Beverwijk.Met een en meerdere ronden voorsprong - alleen Gerrit van
Straten had de schade tot driekwart ronde kunnen beperken - ging de Hagenaar
als een sterk en verdiend winnaar in het sportpark ,Adrichem" over de
eindstreep. Amateurs en Onafhankelijken: 1. Ab van Egmond, Den Haag, de Nieuwelingen: 1. J.
Hopman, Egmond a.d. Hoof, BEVERWIJK (29 september).1957 AB GELDERMANS WON DE “GROTE TUNNELPRIJS". Aan het slot van het sportprogramma om de “Grote
Tunnelprijzen", dat Zondagmiddag rond de opening van de Velsertunnel
in het sportpark “Adrichem" te Beverwijk werd gehouden en
waarvoor veel belangstelling bestond, kwamen ook de wielrenners in actie. En
zij - renners van „Kennemerland" en „De Kampioen" - hebben voor een
spannende en aantrekkelijke strijd gezorgd. De plaatselijke favoriet Ab Geldermans, die samen
met Coen Visser een veilige voorsprong had veroverd, nam in de slotkilometers
van deze race geen risico en schudde zijn makker resoluut van zich af.
Onbedreigd ging hij na deze charge als winnaar over de eindstreep. Ondanks dat favorieten als Gerrit Voorting, Dik
de Ruiter, Hein Koger, Toon Rutte en een tiental anderen door de Agriep
geplaagd niet aan de start verschenen, is het toch een aardige wedstrijd
geworden. Vooral in den beginne werd er fel gestreden. Daar zorgden Chris de
Nijs, Arend van 't Hof, Henk Buis, Ab Geldermans, Coen Visser, Piet
Steenvoorden en Cees Lute voor. Maar hun aanvallen reikten niet ver genoeg
om een beslissende ontsnapping te forceren. Men wist - zij het uiteraard met
veel pijn en moeite - het gelid gesloten te houden en alleen de allerzwaksten
werden van deze aanvalsdriften der favorieten de dupe. Een afscheiding kwam er toch, want toen Van 't
Hof een nieuwe uitval beraamde, bleken alleen Geldermans en Visser hem te
kunnen weerstaan. Zij vormden een kopgroepje dat het heft stevig in handen
nam. Wel kwam er in het peloton een reactie van De Nijs, Steenvoorden, Van
Duin en Lute, doch de tegenaanval van dit viertal miste de „speed" en
bezieling om tot succes te kunnen leiden. Visser, Van 't Hof en Geldermans
liepen ook op hen steeds vender uit. Voor Van 't Hof kreeg de opmars door een lekke
voorband een abrupt einde, maar door fluks een ander wiel te steken wist hij
nog juist bij Steenvoorden c.s. aan te pikken. Voor Geldermans en Visser,
die daardoor een gevaarlijke concurrent kwijtraakten, betekende dit voorvaI
een extra stimulans om de aanval gezamenlijk door te drijven. Verschillende
renners werden daarbij door hen gedubbeld en ook het peloton, waarin
Bloetjes, Sluyter en Bruin vergeefs probeerden om aan de naderende dreiging
te ontkomen, ontkwam niet aan dit lot. Alleen Van 't Hof, Steenvoorden. Lute, De Nijs en
Van Duin wisten uit hun greep te blijven. Maar toen Geldermans zich in de
slotfase van zijn snellere kornuit Visser ontdeed en een soloren naar de
finish ondernam, keek hij ook dit vijftal al in de rug. Amateurs en Nieuwelingen: Een voorwedstrijd voor adspiranten over BLEIJERHEIDE (14 september).1957 VAN DIJK EERSTE IN BLEIJERHEIDE In de 80 km-koers te Bleijerheide voor
nieuwelingen werd felle strijd geleverd. Ruim de helft van de vertrokken
renners konden de finish niet halen. De prijs voor de strijdlustigste renner
werd aan Giel Beckers,(Nieuwenhagen) toegekend, die viermaal van fiets moest
verwisselen en ondanks deze mankementen nog op de derde plaats arriveerde.
Erdman was gedurende een twintigtal ronden alleenheerser, waarna hij door
Nijsten, Van Weersch, Kisters en Van Dijk werd ingelopen. Nijsten vluchtte in
zijn eentje, werd vervoegd door Kisters en Van Dijk, die hem prompt voorbij
stevenden. In de spurt won Van Dijk, tijd: 1 uur 58 min. 16 sm.; Nieuwelingen: 1. van
Dijk, 2de H. Kisters, Heerlen; sde E. Beckers, Nieuwenhagen; Ode H. Nijsten,
Beek; 5de Van Weersch, Bocholtz; 6de H. Erdman, Heerlerheide; 7de Th. Poelmans,
Blerick; 8ste H. Knoben, Beek; 9de P. Deenen, Oploo; 10de Raduzzi, Waubach.
G. S. BOCHOLTZ (15 september).1957 RONDE VAN BOCHOLTZ VOOR RENE LOTZ Ten aanschouwe van een grote schare
wielerliefhebbers was Rene Lotz in de finale van de Ronde van Stein ietsjes
sneller dan Jan Willemsen, waarmede hij een behoorlijke voorsprong op de
concurrentie had genomen. Nadat de renners enkele rondjes gezamenlijk hadden
gedraaid, verlieten Hugens, Lotz, Steuten, Gramser en Willemsen vol ijver het
peloton. Half koers kwam tengevolge van een valpartij een wijziging in deze
situatie. Hierbij waren Hugens en Gramser betrokken: de Noord-Limburgers kon
met enige achterstand de reis voortzetten, maar Hugens was er erger aan toe
en moest zich onder dokters behandeling stellen. Tengevolge van een lek
bandje, moest Steuten zijn makkers laten gaan en kwam in een achtervolgend
groepje terecht, waarin verder Gramser, Knoops, Levels en Harry Ehlen
huisden. De twee overgebleven kopmannen (Willemsen trachtte zich in de
laatste ronde van Lotz te ontdoen) werden niet weer bedreigd. Amateurs: 1. R. Lotz,
Stein, Nieuwelingen: BOLSWARD (28 september).1957 Amateurs: 1. Sjouke
Dijkstra, 2. Klaas Bottema, BORGER (25 augustus).1957 Nenk Nijdam oppermachtig in Borger Henk Nijdam heeft zich Zondag naar een
schitterende overwinning gereden in de Ronde van Borger over Amateurs: 1 Henk Nijdam,
2. Lohuis (Delden), Adspiranten: 1. Ton
Kleppe, 2. Wiebe Hoekstra, 3. S. Aardema BORN (10 juni).1968 FONS STEUTEN WINNAAR RONDE VAN BORN. Bijzonder groot was de belangstelling voor de
volkomen geslaagde Ronde van Born. Van het begin tot het einde werd een
interessante strijd geleverd. Alen, Jansenius en Willemsen gingen spoedig op
zoek naar winst. Zij hielden Amateurs:1. A. Steuten
(Weert), Nieuwelingen: 1.
Janssen (Siebengewald); 2, R. Hendriks (Schaesberg); 3. J. Beckers
(Nieuwenhagen); BOVENKARSPEL.BAKKERSTRAAT (7 juli).1957 Amateurs: 1. Karel
Hamelink, 2. Ab Geldermans, 3. Joop Wuurman, Nieuwelingen: 1. Cees
Lute, 2. Gerard Wesseling, 3. Piet van de Lans, BOXMEER (26 mei).1957 Onafhankelijken en amateurs: 1. J. Graven, Nederweert, Nieuwelingen: 1.
Biemans, Ulvenhout, BOXTEL (15 augustus).1957 Arie van Wetten wont Ronde van Boxtel De 7e Ronde van Boxtel kenmerkte zich door een
perfecte organisatie, een punt dat bij diverse rondes nog wel eens te wensen
overlaat. De oud-renner Overdijk had echter niets aan het toeval overgelaten
en reeds van te voren alles in de puntjes geregeld. Van de 35 adspiranten bleven er 11 over om elkaar
de prijzen, te betwisten, nadat Schuit (Amsterdam) - die later pech kreag -
lange tijd alleen aan de leiding had gegaan en daardoor de leidersprijs won. Adspiranten: 1.
Kleppe, Jisp; 2. Put, Velsen; 3. Van Boxtel, Hank; 4. Van Tiggelen,
Roosendaal; 5. Schalken, Dussen; 6. Van Lith, Gellicum; 7. Leyten, Boxtel. Vervolgeng gingen 95 nieuwelingen in razend tempo
van start. Onderweg barstte een hevige regenbui los, die als scherprechter
optrad. Mede door valpartijen en slippertjes dunde de groep hard. De grote
man was Van de Hanenberg (Rosmalen), die na een lekke band snel weer bijkwam
en zelfs de leidersprijs verdiende door een geslaagde uitlooppoging. Hij
kwam in de laatste ronde in gewonnen positie echter jammerlijk ten val, maar
wist zich op bewonderenswaardige wijze in de spurt toch nog als 3e te
plaatsen. Nieuwelingen: 1.
Breure, Rotterdam; 2. Bom, Kwintsheul; 3. Van Hanenberg, Rosmalen; 4. Van
Schae, Den Haag; 5. Heunders, Amsterdam; 6. v. d. Wiel, Vlijmen; 7. v. d.
Lee, Drunen; 8. Huiskens, Den Bosch; 9. Mesters, Den Haag; 10. v. d. Velden,
Den Bosch; 11. Kinkelder, Hengelo; 12. Bor, Den Haag. Ook bij de amateurs en onafhankelijken verdwenen
diverse renners al spoedig uit de strijd door allerhande oorzaken. Enige
namen: Piet de Bruyn, Piet Marchant, Theo Bulten, Gerrit Nijkamp, Piet
Daemen, Henny Marinus, Jan Bloetjes, Tonny v. Lachterop, Joop Blauw, Cor v.
Engeland, Nol Ehlen. Maar er bleef kwaliteit genoeg over in dit sterke veld
om een prachtige wedstrijd te garanderen. Eerst stoof Arie van Wetten de ruim in met de Amsterdammer Zutt. Zij werden ingelopen
door Marchant, Van Engeland, Van Sark (Boekelo) en Van Beets (Zaandam). Na
veel vuurwerk viel Van Wetten terug en raakte het groepje uiteen door een
valpartij. Toen presenteerde Van Sark aan de verbaasde Brabanders zijn
visitekaartje: hij liep weg en bleef de Zaandamse krachtpatser Van Beers zich aan de
kop handhaafde tussen alle grote mannen. Tegen het einde, toen Van Sark
(winnaar van de leidersprijs) ook nog een grote portie werk had verzet, ging
de tengere Jager (Eemnes) er tussenuit. Er was ten slotte een Van Wetten
(weer op zijn eigen fiets) voor nodig om hem te achterhalen. Toegejuicht door
het veelkoppige publiek flitste de felle vechter Van Wetten met Amateurs en Onafhankelijken: 1. Van Wetten, Noordwijkerhout; 2. Jager, Eemnes; 3. Gramser, Siebengewald;
4. Van Beers, Zaandam; 5. Wolfs, Vlijmen; 6. Klebach, Amsterdam; 7. Van de
Groenendaal, St. Michielsgestel; 8. Van Leeuwen, Gouda; 9. Dieperink,
Barchem; 10. Van Sark, Boekelo. Daarna de volgende groep, waaruit Walraven
(Den Bosch) was ontsnapt en als 11e binnenkwam, voor 12. Jongerius, Utrecht;
13. Van Tiem, Leeuwen; 14. Schoenmakers, Eindhoven; 15. Van Dal, Vlijmen;
16. Timmermans, Den Bosch; 17. Lute, 's-Graveland. Met grotere achterstand
finishten 18. De Reuver (Oss) en 19. Zutt (Amsterdam). BREDA (22 april).1957 IN BREDA WON VAN GLERUM. In Breda heeft de kleine Van Glerum weer zijn
regionale supervisie kunnen handhaven. De Oosterhouter Van Amsterdam rukte
als amateur reeds naar de derde plaats op. Onafhankelijken en amateurs: 1. Van Glerum, Nieuwelingen: 1. H. v.
Zilverberg, Goirle, BREEZAND (31 augustus).1957 Amateurs: Nieuwelingen: 1. J. Hopman,
Egmond a. d. Hoef; BRUMMEN (7 juli).1957 In Brummen, waar 40 amateurs aan de start kwamen,
was de Diemenaar Bredius de grote man. Na 24 van de Amateurs: 1. H. den
Teuling, Den Haag; De prestatieprijs was voor J. Bredius, Amsterdam,
met 12 pnt., voor H. den Teuling, Den'Haag, met 9 pnt., G. Lentelink, Delden,
met 8 pnt., A. Wagenaar, Voorst, met 7 pnt., A. Jansen, Voorst, met 3 pnt.,
T. Korver, Oosterbeek en K. Niemeijer, Hengelo, beiden met 2 pnt. en B. Boom,
Markelo, met 1 pnt. BRUNSSUM (5 mei).1957 MART v. d. BORGH IN BRUNSSUM TROEF. Door het zeer slechte weer was het
Langeberg-circuit in Brunssum erg glad geworden, waardoor enkele valpartijen
ontstonden. Ondanks deze hinderlijke factor verliep de koers voor
onafhankelijken en amateurs naar wens. Fel werd hierin gestreden, vooral van
de zijde van Mart v. d. Borgh, Jacq. Nieskens, Braat, Ehlen, Knoops en Boss.
Van der Borgh, Nieskens en Braat namen spoedig een voorsprong, die zij niet
meer afstonden. Tenslotte liep v. d. Borgh in zijn eentje weg. Hugens
staakte tengevolge van een val. Amateurs: Adspiranten: Nieuwelingen: 1. E.
Neckers, Nieuwenhagen, CADZAND (7 september).1957 Amateurs: 1. Adrie Wuijts,
2. Piet de Bruin, 3. J. Duinkerken, CASTRICUM (28 juli).1957 Frits Rabe won na solorit de Ronde van Castricum De strijdvaardige Frits Rabe, die zich in de
Ronde van Castricum al bij de eerste aanvallen van zijn actiefste zijde liet
kennen, bleek in de slotfase van deze ronde nog over zoveel reserves te
beschikken om een vijftien kilometer lange solovlucht met de eindoverwinning
te bekronen. Ondanks dat in eerste instantie vooral Slot en
ook Van Leeuwen en Wijman zich beijverden om hem te achterhalen en nadien
ook Klebach, Blauw, De Groot, De Nijs en anderen zich met de tegenaanvallen -
waarbij Cees Rabe een duidelijke passiviteit aan de dag legde - gingen
bemoeien, bleef de vluchteling buiten schot. Frits Rabe kwam door zijn succesvolle
vlucht ook in het bezit van de leidersprijs, waarvoor aanvankelijk Klebach,
~De Nijs en Bogers het best geklasseerd stonden. Amateurs: Nieuwelingen: 1. E.
Balk, Badhoevedorp, de circa De Amsterdammer R. van Smirren kwam in het bezit
van de leidersprij s. Adspiranten: 1. W.
Schuling, Den Haag, de CHAAM.ACHT VAN (7 augustus).1957 Frans Mahn triomfator in de Acht van Chaam De jaarlijkse Acht van Chaam heeft weer een van
haar hoogtepunten kunnen beleven, niet alleen wat de belangstelling maar ook
wat het sportieve verloop van de wedstrijd betreft, Hoeveel duizenden er
langs het goed afgezette parcours een plaatsje hadden gevonden, valt voor een
buitenstaander alleen bij benadering te zeggen. Het waren er tienduizenden. Er
is geen course in Nederland, die meer goodwill bezit dan dit typische product
uit de Brabants-Belgische grensstreek. Van jaren her gesteund en gestuwd door
een aantal harde werkers, die burgemeester Schram rondom zich verzameld
heeft. Mannen als Baak en De Jongh, voor wie niets te veel is. Bij zoveel
geestdrift en zoveel ondernemingsgeest, die ertoe leidt dat de Acht van Chaam
de grootste course van Nederland is geworden, kunnen onze professionals niet
anders willen dan een spannende en goede wedstrijd te rijden. Deze keer was
de jeugd in de aanval met Frans Mahn voorop. De Amsterdammer behaalde een
sprintoverwinning op een kopgroep, waarin geen der gerenommeerden opgenomen
was. Is dit de aanwijzing, dat de grote kentering eindelijk is aangebroken? Er was een prachtig veld bij elkaar gebracht. Een
veld, waarvan de lezers van dit blad maar al te goed weten, dat het geld
kost. Er zullen er ook zijn die menen dat men met zulke kostenspenderingen
niet kan blijven doorgaan. Nog meer: dat men al die startgelden aan het
vaderlandse wielercorps hing, dat toch in zijn geheel nog onontbeerlijker is
dan een aantal „groten". Het is natuurlijk waar, maar de grote massa,
die Chaam bezoekt, komt voor het extravagante van het veld. Niet in de eerste
plaats voor onze profs, die zij ook in andere wedstrijden kan zien. Maar wel
voor een Van Steenbergen, een Defilippis, Schmitz, Christian, Marcel
Janssens. Buitenlandse kopstukken, waarmee de Acht elk jaar doorspekt is. Als
die zich laten zien kost het geld. En als zij ook nog hun kans op redelijke
wijze verdedigen moet er nog meer achter deze wedstrijd staan. De roep van
de Acht is niet alleen in geheel Nederland doorgedrongen, maar ook in het
buitenland. De overwinning van zulk een grote wedstrijd wordt geteld. Het veld bestond dit jaar uit ongeveer negentig
renners, waarvan Mahn dus de sterkste was. Ondanks de aanwezigheid van Van
Steenbergen, een criteriumspecialist, en van Schulte, om van de ouderen uit
de Tourploeg nog te zwijgen. Rik van Steenbergen mag dan door tegenslag uit
die zegevierende kapgroep zijn geslagen, het is toch nog geen excuus voor
zijn onopvallende plaats: eerste van het peloton. Dank zij zijn scherpe
wegsprint die door niemand geevenaard wordt. In de laatste twintig kilometer
kreeg het peloton de kans om de koplopers te achterhalen. Hun voorsprong van
ruim een minuut smolt weg tot vijftien seconden. Laten we even het verloop van de wedstrijd
aantippen. Halfwegcourse hadden zich Mahn, Kersten, Hamelink, Van den Brand
en De Groot losgescheurd, doch Van Steenbergen met Wolfs, Wuijts, De Jongh,
Pos, Van Wychen, kwamen het kopgroepje versterken. De wereldkampioen op de
weg kreeg toen voor de tweede keer met pech te kampen. Hij moest weer twee
keer van fiets verwisselen. Zelfs een Van Steenbergen voelt het aan zijn
krachten vreten. Het grootste nadeel was, dat hij het contact met de kopgroep
verloor. En later bleek het niet meer te herstellen te zijn. Och, het was
niet alleen Van Steenbergen, die de tegenslag trof. Er worden vrij veel
lekke banden gereden. Door Schulte, door Wagtmans, Schellenberg, Jempi
Schmitz. Behalve Schulte verdwenen alle genoemden uit de wedstrijd, maar ook
Marcel Janssens, Lauwers en Christian. Overigens was de schuld voor de serie
lekke banden ook te vinden bij de nieuwe koolaspaden, die de deelnemers van
elke wedstrijd in een mum in negers veranderden. Rik van Steenbergen kwam dus door een lekke band
in het peloton terecht. Daarmee werd dus de strijd behouden. Een
bliksemspurter als Van Steenbergen in de kopgroep betekent, dat de Belg de
wedstrijd gaat winnen. Het strijdelement moest daardoor een geduchte klap
krijgen. Niemand doet het paardenwerk om straks met slaag beloond te worden. Zonder een martiale leidersfiguur in de gelederen
bleef het kopgroepje van allemaal jongere rijders door trekken om de kans op
een eervol resultaat te behouden. In het course-einde wilde het peloton toeslaan.
Met vereende krachten nam het in de kortste keren tweederde van de voorsprong
weg. Dat betekende dat de koplopers in de greep van het peloton gekomen
warefl. Daarmee hield de samenwerking op en dacht iedereen aan zijn eigen
kans. Drie man zochten op eigen gelegenheid aansluiting te verkrijgen: Piet
van Est, Van Sluijs en Van der Pluijm. Het peloton met Van Steenbergen,
Schulte en Van Est bleef zitten. Gerrit Voorting was de enige, die niet
afgehaakt wenste te worden. Zijn sprong was echter te kort om hetzelfde
succes te bereiken als de laatste vluchtelingen, die zich bij de koplopers
voegden. Spoedig daarop was ook de laatste ronde van de
wedstrijd aangebroken. En toen trok zich Mahn los, die prompt tot de orde
geroepen werd. Toen brak echter voor de kopgroep de eindspurt aan. Frans Mahn
schoot vlak voor de streep als een kanonskogel uit de wielen op de streep.
Hij won nagenoeg op dezelfde wijze als hij in Kopenhagen wereldkampioen der
amateurs was geworden. Aan zijn wiel had zich Van den Brand genesteld, die
zonder bijzondere moeite tweede werd. Naast de prof- en onafhankelijkenwedstrijd stond
er een nieuwelingen- en een rit voor amateurs op het program. Voor elke
categorie kwamen honderd vijftig deelnemers aan de start. Bij de nleuwelingen
viel de beslissing in een massa-spurt. De amateurs reden nog een ronde meer
dan de profs. Ondanks de lengte van de wedstrijd kwam het ook hier niet tot
een spectaculaire schifting. De ploeg voor Wareghem, waarin De Roo wegens een
dikke knie ontbrak, lien zich niet van haar beste zijde kunnen. In de spurt
won Steenvoorden.BRON: FRITS VAN GRINSVEN Profs en onafhankelijken: 1. Frans Mahn (Amsterdam), de Amateurs: 1. Steenvoorden
(Heemstede), 4 uur 7 min. 46 sec.; 2. Scholten (Den Haag); 3. Sythoff
(IJsselmonde); 4. Swaneveld (Dordrecht); 5. Damen (Lieshout); 6. Van der
Putten (Den Haag); Nieuwelingen: CLUBKAMPIOENSCHAP DE BATAAF (28 april).1957 FRANS BRAAT CLUBKAMPIOEN VAN „DE BATAAF". Het clubkampioenschap lange afstand van de H.S.C.
,De Bataaf", dat Zondag 28 April in de omgeving van Halfweg werd
gehouden, is gewonnen door Frans Braat. De dubbele baankampioen '56
zegevierde in een door vijf man betwiste eindsprint. De uitslag luidt: 1. en kampioen Frans Braat, de Nieuwelingen: 1. en kampioen T. Snijders, de Bij de adspiranten zegevierde A. Mulder, de CLUBKAMPIOENSCHAP DE KAMPIOEN (14 mei).1957 PIET STEENVOORDEN WON WEGTITEL VAN „DE
KAMPIOEN". Piet Steenvoorden heeft beslag gelegd op het
clubkampioenschap lange afstand van let Haarlemse De Kampioen. In de
beslissende eindspurt van deze titelstrljd, welke Dinsdagavond 14 Mei op het
circuit van Zandvoort werd verreden, toonde Steenvoorden zich de snelste van
een tien man sterke kopgroep. Van deze tien koplopers, die halverwege de De uitslag luidt: 1. en kampioen P. Steenvoorden,
de De officieuze titelstrijd der C-klassers werd
gewonnen door Van Egmond (de CLUBKAMPIOENSCHAP HET SNELLE WIEL (30 april).1957 JOS v. d. HEYDEN
WERD CLUBKAMPIOEN VAN „HET SNELLE WIEL". Onder vrij gunstige weersomstandigheden werd op
30 April het clubkampioenschap verreden van Tour- en Wielerclub „Het Snelle
Wiel" te Bladel, waarbij zijn aangesloten alle renners uit de Kempen.
Het werd een enerverende strijd over De uitslag was: 1. en
kampioen Jos. v. d. Heyden, 2. P. Kennis, 3. Fr. Bos, 4. J. Huybers, 5. P. v.. Vlierberghe, 6. W. Verhees, 7. Fr. Creemers, 8. J. Kennis
(pech). CLUBKAMPIOENSCHAP VAN DE
SPARTAAN (31 maart).1957 AB VAN EGMOND CLUBKAMPIOEN
VAN DE SPARTAAN. De jeugdige Ab van Egmond
heeft op fraaie wijze beslag gelegd op het clubkampioenschap lange afstand
van de Haagse wielerclub De Spartaan. In deze titelstrijd, welke 31 Maart
j.l. op het circuit van Zandvoort werd gehouden, sprong Van Egmond met nog Amateurs: 1. en kampioen Ab van Egmond, de B.-klasse: 1. en kampioen N. van Leeuwen, de Bij de C.-klassers, die Voor wielervriend mr. H.
Jochems had dit kampioenschap een minder prettig verloop. Hij kwam, toen zijn
peloton der B.klassers door de kopgroep der A.-klasers werd ingelopen, met
zijn voorwiel tegen het achterwiel van een andere renner en smakte tegen het
wegdek. Met een gebroken sleutelbeen en een hersenschudding werd hij naar het
Diaconessenhuis te Haarlem vervoerd en daar ter verpleging opgenomen. Ook de adspirant S. v. d.
Graaf liep een gebroken sleutelbeen op. Hij was met zijn fiets ten val
gekomen nog voordat de wedstrijden een aanvang hadden genomen. Van der Graaf
werd naar huis vervoerd. CLUBKAMPIOENSCHAPPEN R.T.C.
THEO MIDDELKAMP.(31 maart).1957 Profs en onafhankelijken: 1. Bram van Sluys, Vlissingen, Nieuwelingen A-klasse: 1. P. van Bees, Hoogerheide, Nieuwelingen B-klasse: Uitslag adspiranten (laatste clubrit): 1. P. Moelker, Philippine, Totaal klassement adspiranten na 3 ritten: CLUBKAMPIOENSCHAPPEN T. en W.
„MAASTRICHT" (3 maart).1957 Op het bekende en zo
uitermate geschikte Adsteeg-circuit te Beek organiseerde de Toer- en
Wielerclub „Maastricht" met groot succes de strijd om de
clubkampioenschappen. Een record aantal toeschouwers volgde met interesse de
boeiende kamp, waarmede het Limburgse wegseizoen werd ingezet Het duo Haan v.
d. Weyden ging direct na het startschot van de race voor de profs,
onafhankelijken en amateurs aan de haal en boekte een behoorlijke voorsprong.
Uit de groep ontsnapte de jonge Hugens, Welk voorbeeld door Stevens,
Nieskens, Vergoossen, Doek, Willemsen, Lahaye en Knoops werd gevolgd, Welke
mannen een beduidende winst boekten ten opzichte van de rest van het veld.
Van der Weyden sukkelde met een defecte derailleur en acht ronden voor het
einde galoppeerde Hugens ineens ver voor de troep uit, nam 25 sec. en scheen
regelrecht op de buit af te stevenen. Deze prognose werd door Vergoossen
teniet gedaan, die tijdens de voorlaatste beklimming van de Adsteeg
demarreerde, met aan zijn wiel Leo Stevens en de uitstekende Knoops. De drie
achtervolgers beenden de dappere Hugens bij en lieten hem zelfs in de
steek. In de eindspurt zegevierde Leo Stevens (profkampioen) voor Vergoossen
(kampioen der amateurs). BRON:GERARD SILLEN Nieuwelingen: 1. H. Jaminon, Heer, Profs, onafhankelijken en
amateurs: COEVORDEN (30 mei).1957 HENK NIJDAM ONWEERSTAANBAAR IN RONDE VAN
COEVORDEN. Het parcours was in Coevorden een beetje
moeilijk, slechts BRON: D.MONNINGH Amateurs:1. H. Nijdam
(Eelderwolde), Nieuwelingen: 1. J.
Wester (Eernewoude), COLIJNSPLAAT (11 juni).1957 JO DE ROO
WON OVERTUIGEND DE PATRIJZENJACHT IN COLIJNSPLAAT. „Theo Middelkamp" zegevierde opnieuw in het
ploegenklassement. Onder grote spanning gingen op 3e Pinksterdag Jo
de Roo en Piet Rentmeester van de Zeeuwse Ren- en Tourclub „Theo
Middelkamp" met de twee sterke rivalen Rene Lotz en Fans Knoops van de
Limburgse Combinatie met ruime voorsprong de laatste ronde van de Met de gastrenner Geurt Pos op de achtste en Jan
Duinkerke op de tiende plaats palmde „Theo Middelkamp" tenslotte voor de
tweede maal in successie de door de Burgemeester van Kortgene geschonken
wisselbeker in. Deze beslissing was uiteindelijk de bekroning van
een heerlijke sportmiddag waarin renners van de Zaanlandse wielerclub
D.T.S., Haagse Wielervereniging „De Spartaan", een Limburgse combinatie
en de Zeeuwse Ren- en Tourclub „Theo Middelkamp'-' om de clubeer streden. Nadat rond twee uur de door de plaatselijke
middenstandsvereniging georganiseerde traditionele muggetour over Toen Burgemeester Schuit, van Kortgene, tenslotte
klokslag drie uur de renners wegschoot, wees het hoge tempo al spoedig op
een harde wedstrijd. De kopmannen van de Limburgers, Spartaan en Middelkamp
nestelden zich omniddellijk in de kop en vrij vlug scheidde zich onder hun
impulsen nog voor halfcourse een uitermate sterke kopgroep af met drie
Limburgers, Lotz, Knoops en Ehlen, drie Middelkampers, De Roo, Rentmeester en
gastrenner Pos, twee Spartanen, Van Egmond en Hamelinck en Jan van Wetten
voor D.T.S. Met zoveel kwaliteit in een kopgroep verenigd was
het niet te verwonderen dat groepje na groepje werd opgerold. Halfcourse waagde Geurt Pos alleen weg te komen,
maar ofschoon Rentmeester en De Roo zo goed mogelijk afstopten, bleek deze
uitval toch te vroeg gekomen te zijn, zodat hij zich na enkele ronden moest
laten terug zakken. De demarrage van De Roo bleek van groter allure
toen ook Rentmeester en Lotz meegingen, met later nog Knoops. Daarmede was
de slag gevallen. Van Egmond en Hamelinck deden nog een furieuze tegenaanval
op de Zeeuws-Limburgse coalitie, maar verder dan Onder klaterend applaus van het talrijke publiek
dat zich zeer ordelijk gedroeg, mocht De Roo de traditionele palm en Patrijzentrui
Onafhankelijken en Amateurs: 1. Jo de Roo, Schare, Ploegenklassement: 1. R.T.C. „Theo Middelkamp", Goes, 12 punten; 2. Limburgse
Combinatie, 13 punten; 3. H.W.V. „De Spartaan", 22 punten. CULEMBORG (16 juni).1957 GIJS PAUW WINT VOOR DE TWEEDE MAAL DE RONDE VAN CULEMBORG. Het zal ongetwijfeld niet elke dag voorkomen, dat
een winnaar van een wielerronde tweemaal achtereen moet sprinter, aleer hij
tot winnaar wordt uitgeroepen. In de Ronde van Culemborg, op het fraaie
parcours van de Vier Dreven, gebeurde dit wel. Er was een kopgroep van acht renners, die een
volle ronde winst had genomen op het danig gedunde peloton. Zij, die een ronde
achterstand hadden, moesten zich op last van de jury terug laten vallen.
Terecht overigens. De laatste ronde ging nu in, maar het bordje wees dit niet
aan, omdat het was weggehaald in afwachting van het terug laten vallen van
de achterblijvers. De koplopers hadden echter trouw hun rondjes geteld en
wisten dat de laatste ronde was ingegaan. De bel werd echter niet geluid. De
eindsprint volgde. Gijs,Pauw won, maar tegelijkertijd werd nu de bel geluid.
Er volgde weer een laatste ronde en nu won, en dat was het enige gelukje,
opnieuw Gijs Pauw. Janissen, die eerst tweede werd, kwam nu op de achtste
plaats, want bij dit laatste jammerlijke incidentje week Teunisse van zijn
lijn en kwamen Verwey en Janissen ,beiden ten val. Zij werden nu
zevende en achtste geklasseerd. De Ronde was overigens interessant. De beslissing
viel kort na de start. Janissen, Verwey en Pauw demarreerden en forceerden de
klap. Er kwamen volgers. Een grote groep met Teunisse, Lute, Bredius,
Withoud, Van de Berg Overdevest, Schaap en De Vries. Deze renners liepen een
ronde uit op het sterk gedunde peloton. Alleen Bredius moest door een lekke
tube achterblijven en Schaap en Overdevest raakten los. Daarna was de strijd beslist. Slechts de
Arnhemmer Joop Blaauw, die aanvankelijk tot de uitlopers had behoord maar ook
pech kreeg, kon op een andere fiets na een solo nog de negende plaats
grijpen. Voor de wedstrijd werden de renners Reyngoud,
Dieperink en Teunisse door wielerclub Jan van Riebeeck in de bloemetjes gezet
voor hun behaalde titels van sprintkampioen op de weg en provinciale
kampioen. BRON: HANS VAN DEN KAMP Amateurs: Nieuwelingen: 1. H.
Cuvelier, Nieuw Vennep,. DE RIJP (8 september).1957 Amateurs: 1. Jan
Ottenbros, 2. Kees de Jongh, 3. de Groot, DE WILP (13 juli).1957 Zaandammer Johan Beers wint in De Wilp Het vriendelijke plaatsje De Wilp in het
Groninger Westerkwartier organiseert telkenjare een koers, waarin de
sterkste nieuwelingen aan de start verschijnen. Die meute jongeren zet er ook
elk jaar een hoog tempo in en hoewel er altijd wel dapperen en overmoedigen
zijn, die proberen weg te komen, het gelukt zelden of nooit, dat de vluchters
zich tegen het voortjakkerende peloton weten te handhaven. Zo was het ook Zaterdagavond. Martin Borger uit
Harkema Opeinde en Steinbach uit Kampen kwamen eenmaal Amateurs: 1. J. Beers,
Zaandam, DELFT (20 juli).1957 Amateurs: 1. W. Bogers, Adspiranten: 1. Wim
Schuling, 2. Leo Althuizen, 3. Hennie Schouten, 4. D. Tork, 5. P. Jansen, 6.
W. van de Dussen, DEN BOSCH (22 april).1957 PAUW WON IN
'S-HERTOGENBOSCH. Gijs Pauw blijft bij de
onafhankelijken nog steeds ten der gevaarlijkste jongeren. Zondag slaagde
hij er in de Ronde van Den Bosch, die aan een gemiddelde van veertig verreder
werd, te winnen voor tal van zeer snelle amateurs. Onafhankelijken en amateurs: 1. Gijs Pauw, Utrecht, Nieuwelingen: 1. Koopman, Zaandam, DEN BOSCH (30 april).1957 Amateurs: 1. Gijs Pauw, 2.
Piet Steenvoorden, 3. Hennie Marinus, Nieuwelingen: 1. Joop
Hopman, 2. Bart Solaro, 3. Jac Mesters, DEN BOSCH (30 juni).1957 Amateurs: 1. Cor van
Engeland, 2. Fried Liebregts, 3. Bart van de Ven, Nieuwelingen: 1. Huub
Zilverberg, 2. Bart Solaro, 3. Henk Giessen, Adspiranten: 1.
Reinier Riethoven, 2. Jac van de Kloot, 3. E. Weeland DEN BOSCH (28 juli).1957 Schroeders (Belgie) won de Ronde van Den Bosch Rik van Looy, Verplaetse en Schroeders zijn de
drie Belgen, die in de afgelopen week veertig tot vijftig Nederlanders in hun
eigen coursen hun wil hebben opgelegd. Hoe sterk een combientje van drie man
kan zijn als men zelf maar iets in de mars heeft! Zondag won Schroeders de
Ronde van Den Bosch voor Stolker en De Jongh. Rik van Looy stelde zich
tevreden met de rol van waakhond. En vriend Verplaetse met zijn krachten met
Gijs Pauw in de spurt om de Utrechter zo weinig mogelijk punten te
verschaffen. Dat was alleen om Schroeders te helpen. De drie Belgen zijn
daarna met een dikke beurs van hun trip naar Holland teruggekeerd. De Ronde van Den Bosch had deze keer het karakter
van een klassementswedstrijd. Er waren op-een afstand van 120 kilometer 22
klassementen ingelast, evenveel als er etappes in de Tour de France gereden
moesten worden. Barend Barendse praatte dat Tour de France-karakter, heel
appetijtelijk voor elkaar, maar of men van een wegwedstrijd zonder schade aan
zijn karakter een klassementswedstrijd kan maken waren we toch te
betwijfelen. Men hinkt daarbij op twee gedachten. En dat is ook de reden
waarom er in deze Ronde van Den Bosch aan. zo'n slecht gemiddelde werd
gereden. Maar Het peloton van 57 renners heeft zich daar standigheden. Deze Schulte had een bol gezicht.
Niet het getekende gezicht van de wielrenner in conditie en forme. Gelukkig bevonden er zich tovh een paar jongeren
in het veld, die het publiek waar voor zijn geld wilden geven. Stolker overbrugde
tot groot enthousiasme van de toeschouwers de achterstand geheel alleen.
Piet de Jongh zou hem dit kunststuk zelfs nadoen. Het waren de twee jongeren,
waarvan Pellenaars voor de toekomst verwachtingen heeft. De ouderen zijn al
te oud om risico's te aanvaarden. En sommige jongeren durven ze niet te
aanvaarden. De jonge klasse durft het wel. Dat waren alleen Stolker en De Jongh.
Jammer dat Stolker niet in de ploeg voor Waregem gekozen werd. Daar kan men
spijt van hebben. Want Stolker is niet uitgereden uit de Tour teruggekomen.
Men heeft hem niet gekozen, omdat men daarvoor bevreesd was. En bovendien was
de reputatie van Stolker door zijn opgeven in verschillende ronden aangetast.
Wij hebben zo de indruk, dat Stolker door zijn kwade jaren heen is. Hij
heeft zijn zekerheid terug. Halfwegcourse begon het spel toen Piet van Est
nonchalant een gat liet vallen. Tot dan toe reden de renners achter elkaar,
net alsof zij als kralen aan een draad geregen waren. Het peloton viel door
de manoeuvre van Piet van Est in twee. groepen. Voorin bevonden zich Wim van
Est, Van Looy, Schroeders, Van Overveld, Bergmans, Pos. In de tweede groep verbleef
Schulte. Hij had het rustig-aan gedaan en bleek bereid te zijn om Mahn, Pauw
en Maas, de drie snellen voor Waregem, om de punten te laten vechten. Hij trok het echter op zijn eer op deze wijze
door Van Est en Van Looy buitenspel gezet te worden. En ineens was de jacht
ontstaan. Schulte scheurde plotseling de gehele staart van het weld op de
weglopers. Wim van Est, Wagtmans, Van Looy, Voorting moest hij in zijn
nabijheid zien. Dat Schroeders, Geurt Pos en Van Overveld opnieuw
een kopgroepje zouden vormen kon hem niet veel schelen. Dat kon zijn
reputatie niet schaden. Maar dat kopgroepje werd zeer gevaarlijk toen het
meer dan een minuut voorsprong op het peloton veroverde. En iedereen
verwachtte, dat het slapende peloton spoedig gedubbeld zou worden. Rik van
Looy, Van Est, Wagtmans, Voorting, De Groot maakten zich er evenmin druk over
als Schulte. Het leek er werkelijk op, dat de course als een kaars zou
uitgaan. Een achtervolgingspoging van Tini Wolfs, die voor eigen publiek
reed, faalde. Toen kwam Stolker op de proppen. En even later Pauw, die als
puntenrijder nog voor de overwinning in aanmerking kwam. En weer later De
Jongh. Dat waren er drie, die een solo achter de koplopers reden. Pauw moest jammer genoeg voor een defect een
ronde uit de baan, zodat hem de eindoverwinning toch ontging. Maar alle drie
zouden de koplopers in vier ronden achterhalen. Het peloton stond voor schut.
Stolker gaf zelfs het sein om het peloton te dubbelen. Pos en Van Overveld
was het te machtig. Zij zouden terugvallen. Vier man bereikten het pak met Van Est, Schulte,
Van Looy, Wagtmans etc. Schroeders had tijdens zijn lange vlucht voldoende
tijd en gelegenheid gekregen om, een groot aantal punten te veroveren. Zijn
overwinning was zeker. Het duurde vrij lang voor de jury de officiele
uitslag bekend kon maken. Als er telkens vijf renners voor 22 klassementen
geplaatst moeten worden is er veel te rekenen. Drie per klassement ware
eenvoudiger geweest. BRON: FRITS VAN GRINSVEN Profs: 1. Schroeders 73
pnt., Nieuwelingen: 1.
Salaro, Den Bosch, DEN BOSCH (27 augustus).1957 Nieuwelingen: 1. Bart
Solaro, 2. Huub Zilverberg, 3. J. Embregts, DEN DUNGEN (10 juni).1957 PRACHTIGE RONDE ZEGE
VAN SCHALK VERHOEF IN DEN DUNGEN. Er startten op Tweede Pinksterdag 58 Nieuwelingen
in de 4e Ronde van Den Dungen. Zij moesten 28 maal het mooie en snelle
parcours. rond, om de vereiste Het was de sterke Breure uit Rotterdam die
onbedreigd als eerste over de streep flitste en zodoende in 1 uur, 31 min. en
25 sec. de wedstrijd op zijn naam bracht. Na hem volgden: Nieuwelingen: 1.
Breure, Rotterdam; 2. de Jager, Den Haag; 3. Sluis, Benschop; Vervolgens gingen 53 Amateurs en Onafhankelijken
van start. Ook zij kregen hun portie hemelwater ruimschoots mee, wat echter
de strijdlust niet nadelig beinvloedde. Aanvankelijk voerde van Engeland
(Schijndel) de boventoon, toen Wijgerde (Tilburg), die opmerkelijk goed reed,
maar uiteindelijk bleek niets en niemand bestand tegen de lange Rotterdammer
Verhoef, die de vette premie kalmpjes inpikte. Verhoef ging eerst met van
Engeland en van Noord (Den Haag) aan de haal, maar de poging mislukte. Later
sprongen 6 renners weg, waarna Verhoef en v. d. Sanden (Veghel) er bij kwamen
zonder dat die poging achteraf slaagde. Maar juist toen alles weer bijeen was
vloog Verhoef andermaal weg, nu met van Straten (Schiedam) en Janissen
(Amsterdam). Onweerstaanbaar groeide de voorsprong in deze mooie laatste Onafhankelijken en Amateurs: 1. Verhoef, Rotterdam, DEN HAAG.BETJE WOLFSTRAAT (8 augustus).1957 Amateurs: 1. Arie van
Wetten, 2. Koos Roozenburg, 3. Jan van Wetten, Adspiranten: 1. Wim
Schuling, 2. Jac Mesters, 3. Du Poin, 4. J. Jansen, 5. J. van Schie, 6. W.
Bor, DEN HAAG.CAPITOL (6 mei).1957 Amateurs: 1. Koos
Roozenburg, 2. Antoon van de Knaap, 3. H. de vos, 4. Joop van de Putten, 5.
P. Kooyman, Nieuwelingen: 1. D.
Tork, 2. Ab Verbaas, DEN HAAG.FRUITMARKT (21 april).1957 HAAGSE FRUITMARKT WEER IN GEBRUIK. Tegelijk met de baanwedstrijden op
„Duinhorst" draaiden op het Haagse groenten- en fruitmarktterrein
adspiranten, nieuwelingen en amateurs hun rondjes rond de veilinghallen. Amateurs: 1. Ab van Egmond
boekte bij -de amateurs een nette overwinning. Hij reed de voorgeschreven 120
ronden van ca. Nieuwelingen: 1. Jan
Spoormaker, die zijn eerste zege in deze categorie binnenkreeg, (70 ronden in
1 uur 1 min.) voor 2. J. de Jager (Den Haag), Adspiranten-A: 1. Tork
uit Den Haag 2. v. Haasteren (Rotterdam), 3. H. d. Hartog (Utrecht) 4.
Rotterdammers 5. J. Stolk en 6. J. de Hoog, Adspiranten-B: 1. W. Schuling
de snelste bleek. DEN HAAG.ZUIDERPARK (30 april).1957 Amateurs: Nieuwelingen: 1. P. van
hees, 2. J. de Jager, 3. P. van de Burg, 4. Piet van de Zwet, Adspiranten: 1. Leo
Althuizen, 2. Jan Janssen, 3. D. Caffa, DEN HAAG.ZUIDERPARK (3 augustus).1957 Amateurs: 1. Piet
Steenvoorden, 2. Ab van Egmond, DEN HOUT (11 augustus).1957 Amateurs: 1. Adrie Wuyts,
2. Jan Heiden, 3. Cees van de Borst, Nieuwelingen: 1. H.
Peeters, 2. Andre van Aert, Adspiranten: 1. Wim
Schuling, 2.---- DIEMEN (12 mei).1957 JOOP WUURMAN ONBETWIST DE STERKSTE IN RONDE VAN DIEMEN. De Ronde van Diemen heeft geheel in het teken van
Joop Wuurman, lid van de militaire selectieploeg, gestaan. Hij was de grote
bezieler van deze straatronde en het feit dat Wuurman reeds in de beginfase
van de strijd met de vechtlustige Dik Enthoven in het offensief ging, heeft
er in belangrijke mate toe bijgedragen dat velen zich voortijdig konden gaan
verkleden. De koers kreeg zodoende meer het karakter van een afvalwedstrijd.
Nochtans werd er in het eerste half uur fel gestreden, want Dekker, Jonker,
Bredius, Wiese en Withoud wensten de twee vluchtelingen niet te maar te laten
gaan. Zij kwamen mede aan de leiding. Van de zeven koplopers wisten alleen Jonker,
Wuurman en Enthoven zich te handhaven. De overigen verdwenen door een val of
anderszins naar de achterhoede of geheel uit de strijd. Met nog Onafhankelijken en Amateurs: 1. J. Wuurman, Amsterdam, de Bij de nieuwelingen ontsnapte Balvert halverwege
de race en toen hij zijn solo-actie met suces besloot, zat hij het peloton
heel dicht op de hielen. Nieuwelingen: DINTELOORD (29 juni).1957 Amateurs: 1. Schalk Verhoef, 2. Frans Aerenhouts (B), Nieuwelingen: 1. Bas Maliepaard, 2. H. Rasenbergh, 3. Jos
Aanraad, DODEWAARD (13 juli).1957 Een veelbelovende Hup (Kampen) wint Ronde van
Dodewaard Op een kort klinkerparcours met liefst acht
haakse bochten gingen 55 Nieuwelingen van start. Toen vluchteling Schuring
(Arnhem) na enige ronden door 24 man werd bijgebeend, was de rest al
kansloos. Met nog Nieuwelingen; 1. Fred Tel, (Zaandam), 2. Antoon
van de Bos, (Beverwijk); 3. Frans van Tiem (Beneden-Leeuwen); 4. Van Espen
(Arnhem); 5. De Wild (Zutphen); 6. v. d. Hatert (Tiel); 7. Van Tergouw
(Utrecht); 8. Damo (Kortenhoef); 9. Schuring (Arnhem); 10. Westerbeek
(Utrecht); 11. Van Dinther (Oss); 12. Bensink (Voorst);13. Lugtigheid
(Zoetermeer); 14. Rutgers (Naarden) en 15. Kriek (Soest). Allen in de tijd
van de winnaar, die 1 uur 5 min. en 15 sec. liet afdrukken, waaruit eens te
meer bleek dat ook hier de te verrijden afstand lang geen Vervolgens gingen 36 Amateurs van start en zij
zorgden voor een prachtige wedstrijd. Reeds vrij spoedig gingen drie renners
aan de haal: de soepele Van Houwelingen (Sassenheim), de minder bekende
Dieperink (Barchem), die aantoonde dat hij niet toevallig met 5 min.
voorsprong kampioen van Gelderland was geworden en de nog minder bekende Hup
(Kampen), die in de buurt van zijn woonplaats snel bekendheid heeft verworven,
maar nu getoond heeft voor niemand opzij te gaan. Nu eens gedrieen, dan weer
apart renden zij door de bochten. De zwakke broeders werden zonder pardon
gepasseerd en uiteindelijk bleven slechts vier anderen overeind tegen dit
geweld, namelijk De Ruiter (Beverwijk), Swaneveld (Dordrecht), Sijthoff
(Rotterdam) en Alen (Utrecht). Alle anderen kwamen op minstens een ronde.
Toen echter Hup en Dieperink elkaar gingen steunen tegen de achtervolger v.
Houwelingen werd 't tempo nog opgevoerd en was het duidelijk dat ook de 4
tegenstrevers eraan zouden gaan. Voor het zover kwam begon nog een renner op
te vallen. Dat was de tengere De Jager (Eemnes), die vrij spoedig was
gedubbeld, maar later in het spoor van Van Houwelingen de koplopers weer
bereikte en toen Van Houwelingen honderd meter verspeelde, zelf aan de wielen
van de beide anderen bleef. Verbeten vechtend vocht hij voor zijn kans en met
Hup en Dieperink haalde hij met nog 15 ronden te gaan het andere viertal in.
Bij die vier lagen nog andere, vaker gedubbelde renners en er bleef de makers
van de wedstrijd geen andere keus dan opnieuw de lont in het kruitvat gooien,
wat zij dan ook zonder bedenken deden. In een stromende regen begon de strijd
opnieuw in de laatste 10 ronden. Door een onwillige ketting verspeelde Van
Houwelingen Amateurs: 1. Hup (Kampen)
in 1 uur 55 min. en 58 sec.; 2. Dieperink (Barchem); op 100 meter: 3. Van
Houwelingen (Sassenheim); op 1 ronde 4. Sijthoff (Rotterdam); 5. Swaneveld
(Dordrecht); 6. Alen (Utrecht); 7. De Ruiter (Beverwijk) en 8. De Jager
(Eemnes). Op 2 ronden 9. Hanegraaf (Brakel); 10. Jansen (Voorst); 11. Keuker
(Hilversum); 12. Duyzer (Sliedrecht); 13. Van Klooster (Soest) en 14. Korver
(Oosterbeek). Op 3 ronden: 15. D. Vroege (Arkel); DOESBURG (4 augustus).1957 Nieuwelingen: 1. Cees
van Espen, 2. Adrie du Pau, 3. Paul Nieuwkamp, DOETICHEM (25 augustus).1957 Op het Vredesteinparcours te Doetinchern heeft
Coen Niesten zijn kunnen getoond. Deze zevende Ronde van Doetinchem voor
amateurs en onafhankelijken telde zestig ronden, die tezamen honderd
kilometer vormden. De renners stonden voor de zware taak deze afstand in een
harde wind te volbrengen en het was niet te verwonderen, dat meer dan de
helft sneuvelde en slechts 24 renners finishten. Een was er slechts, die op
deze dag alles kon en dat was de Beverwijker Coen Niesten. Hij demarreerde,
toen er nog vijf ronden waren te rijden, kreeg de felle jacht te verduren van
Wim Bogers, Jan Ottenbros en Mick Snijder, maar was niet te benaderen en
zegevierde tenslotte met een halve ronde voorsprong. Bogers werd tweede,
Ottenbros derde en Snijder vierde. Amateurs en Onafhankelijken: 1. Coen Niesten, 2. Wim Bogers, 3. Jan Ottenbros, 4. Snijder, DORDRECHT (6 juli).1957 Ook dit jaar zijn de Dordtenaren aan hun trek
gekomen, waar het er om ging, een hunner mensen te zien winnen in hun wielerronde.
In 1955 won Werner Swaneveld, zij het met miniem verschil, bij de
nieuwelingen, in 1956 hield Bep Idema de eer van de club hoog en ofschoon
“Swaantje" tegenwoordig lid is van het Rotterdamse Feijenoord, zijn
magnifieke overwinning bij de amateurs zal een ieder hebben goed-gedaan.
Tenslotte is hij Dordtenaar. Werner, van wiens sprintcapaciteiten we in
Rotterdam al enkele malen op de baan hebben kunnen genieten, won de spurt
van de ronde '57 voor de Schiedamse liefhebber Gerrit v. Straten en Jan
Stolk uit het aan Dordt grenzende Zwijndrecht. Amateurs: 1. Werner
Swanenveld, Dordrecht Tijd over Nieuwelingen: 1. Henk
Giessen Rotterdam, Voor de DRACHTEN (19 juni).1957 TRIOMF VOOR HENK NIJDAM IN RONDE VAN DRACHTEN. De wielersport begint ook in Friesland aan
belangstelling te winnen. Dat bleek Woensdagavond in Drachten, waar de jonge
wielervereniging een koers organiseerde, die veel toeschouwers trok. De
mensen zijn niet vergeefs gekomen. Zij kregen een levendige wielerwedstrijd
te zien, waarin bun favorieten, de Priese flyers Sjouke Dijkstra, Piet
Schreur en Hoekstra, alles hebben geprobeerd de zegebloemen in eigen huis te
houden. Steeds waren zij voorin de slag te vinden, doch in de eindsprint,
die tenslotte de beslissing moest brengen, was het stukje elastiek uit
Eelderwolde (bij Groningen), dat Henk Nijdam beet, de Friese sprinter Sjouke
Dijkstra juist te snel af. Hoekstra uit Ureterp was de eerste vluchter. Hij
wist ongeveer Ongeveer 20 ronden voor het einde leek de
beslissing te zullen vallen, toen Piet Schreur wegliep,. maar het peloton
wenste tenslotte toch niet voor de sterke man uit Wolvega te capituleren. Zo
kwam het op een eindspurt aan, die velen al aan de Noordelijke sprintkampioen
Dijkstra hadden gegeven. Doch vrijwel op de eindstreep werd Dijkstra door
Henk Nijdam en de Pekelder Fre Mik geklopt. BRON:D. MONNINGH. Amateurs: 1. H. Nijdam,
Eelderwolde, DRIEL (7 juli).1957 Driel had een 60 km-wedstrijd, waaraan 68 renners
deelnamen. Slechts 22 bereikten de finish, hetgeen voornamelijk toe te
schrijven is aan de warmte. Aan deze wedstrijd namen ook vier amateurs deel.
Van deze vier, die buiten mededinging meereden, hebben slechts Peelen uit
Elden en Mastbergen uit Renkum de course beeindigd. Cram uit Lienden was de
eerste, die de knuppel in het hoenderhok wierp. Zijn demarrage reikte niet
ver, waardoor het peloton na een felle jacht weer bij hem kwam. Beter deed
het de Leeuwenaar Frans van Tiem, die halverwege de strijd er tussen uittrok
en een ronde uitliep. De Arnhemmer Janssen, die in gezelschap van Balk de
achtervolging had ingezet, wilde het voorbeeld van Van Tien navolgen, maar
voor hij gevaarlijk kon worden, had het peloton hem teruggehaald. De uitslag
werd: Nieuwelingen: 1. Van
Tiem in 1 uur 30 min. 8 sec.; 2. E. Balk, Badhoevedorp; DUSSEN (21 september).1957 CEES VAN AMSTERDAM DE SNELSTE IN DE RONDE VAN
DUSSEN. Op het prachtige parcours van de Ronde van Dussen
heeft Cees van Amsterdam opnieuw bewezen een van onze meest talentvolle
renners op de weg te zijjn. De Ronde van Dussen werd door hem op fraaie wijze
gewonnen, maar wat weer zegt: het was zijn zeventiende victorie in sucessie.
Een gebeurtenis die vooral Ad van Amsterdam, onze vroegere stayer en trotse
vader van Cees tot grote voldoening zal stemmen. Men zal geneigd zijn de Ronde van Dussen als een
criterium te bestempelen. Het parcours was echter twee kilometer lang en dus
geen rondje om de kerk. Er werd goed gecourst maar niet overdadig snel. De snelle mannen Van 't Hof, Wolfs en Pauw bleven
attent genoeg om er voor te zorgen dat geen enkele ontsnapping zou slagen.
Tot Gijs Pauw zelf de aanval inzette, kreeg ook hij de gehele meute achter
zich. Ongeveer Cees van Amsterdam liet het niet op een
eindsprint aankomen. Hij demarreerde, “het gat" dat de pittige Van
Amsterdam had geslagen, bleef iets te groot. BRON: HANS VAN DE KAMP Amateurs: EDE (30 april).1957 Amateurs: 1. Ben Teinisse,
2. Frans Braat, 3. J. Jonker, Nieuwelingen: 1. Joop
Hopman, 2. Antoon Rutte, 3. Jac Mesters, EEDE (28 juli).1957 Amateurs: 1. Emiel
Verstraeten, 2. Jaap Huissoon, 3. Depape, EEDE (8 september).1957 Beroepsrenners: 1. Jaap
Bruggenkamp, 2. Piet de Jongh, 3. Jan Westdorp EELDE (11 augustus).1957 Amateurs: 1. Gert
Steinbach, 2. Fre Mik, 3. Jurrie Dokter, EINDHOVEN.KAMPIOENSCHAP (6 oktober).1957 Amateurs: 1. Piet Damen,
2. Jan Plantaz, 3. Jef Coone, Nieuwelingen: 1. de
Bruin, 2. van de Heijden, 3. H. Verstappen ELBURG (7 juni).1957 Nieuwelingen: EMMER COMPASCUM (18 mei).1957 STEINBACH WINNAAR IN EMMER COMPASCUUM. Het vriendelijke Emmer Compascuum, ergens ver
weggedrukt in het steeds belangrijker wordende gebied van Zuidoost Drente,
heeft Zaterdag voor het eerst kennis gemaakt met de wielersport. De
wielervereniging Emmen onder de voortvarende leiding van de heer Theo
Dekker, die men bij elke wielerkoers in het Noorden op de jury-wagen kan
vinden, kwam met een goed georganiseerde koers voor adspiranten en nieuwelingen
voor de dag en het was verheugend, dat de schare kijkers groot was. De toeschouwers waren meteen gewonnen voor de
attractieve wielersport, want de nieuwelingen kwamen met een goede koers.
Tactiek? De jeugdige rennertjes hadden er maling aan. Ze reden voor de vuist
weg en zo hard mogelijk. M. Borger leek regelrecht naar de zegebloemen te
fietsen. Hij trapte een grote voorsprong bij elkaar, maar in de 30e ronde
kreeg de pechduivel hem te pakken. De kopgroep bestond toen uit Steinbach,
Westerhof, Hoekstra en Schuitema, de ambitieuze Groninger. Steinbach was de
snelste in een vinnige eindsprint. BRON:D. MONNINGH. Nieuwelingen: Adspiranten: 1. J.
Wilkens, Emmen; 2. R. Scholten, Stieltjeskanaal; 3. D. Barneveld, Emmen; ENSCHEDE (21 juli).1957 Amateurs: 1. Henk Nijdam,
2. Wim Dieperink, 3. Kantjes, ETTEN (13 augustus).1957 Amateurs: 1. Frans
Hofmans, 2. Cees van de Zande, 3. Wim Bogers, EYSDEN (26 mei).1957 Nieuwelingen: 1. Haas,
Sittard, EZINGE (11 juni).1957 RENNERS VAN N.W.V. VERRICHTTEN OFFICIELE OPENING Bij ingebruikneming nieuwe weg Steentil-Feerwerd. Hebt gij, lezers in den lande, ooit gehoord van
de Aduarderdiepsterweg? Het is de weg van Steentil, geliefkoosd plekie bij
de schilders, naar Feerwerd, midden in het wijde, prachtige Groninger land,
waar ge toch eens naar toe moet komen om het te bewonderen. Dat gedeelte van
de Aduarderdiep- sterweg, wat tot de gemeente Ezinge behoort, is in de
afgelopen maanden aanzienlijk verbeterd. De Noordelijke wielervereniging heeft er door de
jaren heen altijd haar trainingsparcours gehad en eenmaal zijn er de
wielerkampioenschappen van Groningen, Friesland, Drente en Overijssel
verreden. „Roert de tram", had Commissaris W. A.
Offerhaus bij de opening van de tentoonstelling ,Winsum 900 jaar"
gezegd en burgemeester H. J. Scheffer van Ezinge heeft deze woorden goed in
zijn oren geknoopt. De renners van de Noordelijke wielervereniging
kregen op de winderige Dinsdagmiddag 11 Juni de eer om de officiele opening
van de nieuwe weg te verrichten, een eer, die op hoge prijs werd gesteld. Na
een ronde flitsten de renners gezamenlijk door het rood witte lint, waarmee
de opening was verricht en waarna de renners nog aan een wedstrijd over een
ronde begonnen. De uitslag hiervan werd: 1. W. Kamphorst (Groningen) GELDROP (22 april).1957 KOGER'S EERSTE ZEGE BIJ DE
AMATEURS. In Geldrop slaagde er de
Haarlemmer Koger in zich in de laatste kilometers bij enkele vluchtelingen
te voegen en zich daarna ook nog van de snelste man Braat los te rukken,
waarmee de nieuwe amateur zijn eerste zege in deze categorie behaalde. Onafhankelijken en amateurs: 1. Koger, Haarlem, 47 sec. 12. Van Hout, St.
Michiels-Gestel; 13, Kivits, Nieuwkuik; 14. v. d. Putten, Den Haag; 15. v. d.
Sanden, Veghel; 16. v .d. Waterlaat, Eindhoven; 17. Jongejan, Rotterdam; 18.
P. Damen, Lieshout; 19. H. Schoenmakers, Eindhoven; 20. W. Snijders, Halfweg. Nieuwelingen: 1. De Jager, Den Haag, GENDRINGEN (4 augustus).1957 Cor van Engeland wint Ronde van Gendringen na
prachtige strijd De jaarlijkse Ronde van het ver in de Achterhoek
gelegen plaatsje Gendringen mocht zich al voor de oorlog in een grote
populariteit verheugen. Ditmaal hebben wij zelf kunnen constateren hoe
terecht dit is. Er was kermis, veel publiek, volop zon en boeiende strijd,
een overzichtelijk parcours en een puike organisatie daarenboven. De Nieuwelingen-race had het gewone verloop: veel
zwakke broeders, geen geslaagde uitlooppogingen en enkele pechgevallen.
Gramser (Siebengewald) verwierf de sympathie door verwoede strijd toen hij
door pech was achtergeraakt. Toen hij na drie kwartier nog steeds niet was
ingelopen, trok hij andermaal de aandacht. Hij hoorde n.l. dat zijn plaatsgenoot
Janssen met een lekke band achter het peloton aanjoeg. Gramser remde, keerde
en gaf zijn fiets aan Janssen. Bravo. Met nog 3 ronden te gaan verspeelde ook
Lamboo (Utrecht) door een lekke band zijn kansen. Na 1 uur, 5 min. en 15 sec.
over ruim Nieuwelingen: 1. Van
Oostrom (De Meern), 2. Lute (Castricum), 3. Zantman (Badhoevedorp), 4. De
Kinkelder (Hengelo), 5. Westbeek (Utrecht), 6. V. d. Grien (Vlijmen), 7. Van
Voorthuizen (Lunteren), 8. V. d. Ven (Vlijmen), 9. Scheuten (Hengelo), 10.
Janssen (Ottersum),- 11. Luining (Nw. Buinen) en 12. Soetekouw (Nijmegen). Bij de 59 gestarte amateurs en onafhankelijken
waren 8 Duitsers, die de wedstrijd een internationaal tintje gaven maar
overigens weinig presteerden. Lentelink (Delden) kwam door een val achterop
maar marcheerde in 2 razend snelle ronden terug naar de groep. Ook later
weerde hij zich zo geducht dat hem de prestatie-prijs werd toegekend. Reeds
spoedig ontsnapte een aantal renners, van wie Stoete (Amsterdam), Pos
(Vreeland) en Walravens (Den Bosch) door pech terugvielen. Het vijftal dat
overbleef bleek echter sterk genoeg om alle aanvallen af te slaan. Kool
(Delft) mag dan minder bekend zijn dan zijn metgezellen Van Engeland.
(Schijndel), Geldermans (Beverwijk), Blauw (Arnhem) en Klebach (Amsterdam),
hij deed in niets voor hen onder. Zij dubbelden alle anderen op 12 na. Die
waren samengesmolten uit 3 groepjes, waarin Pos (Vreeland), Wolfs (Vlijmen)
en Walravens (Den Bosch) bergen werk verzetten, maar uiteindelijk in Van Tiem
(Leeuwarden) hun meerdere moesten erkennen. Al eerder vestigden wij de
aandacht op die Nieuweling, die nu met een kersverse amateurlicentie
voortdurend in de slag was en zijn onverwoestbare kracht door een fraaie 6e
plaats beloond zag. De enige die voor hem had kunnen eindigen was “oude"
Piet Muilwijk (Rotterdam), die bij een geslaagde ontsnapping kort voor het
einde jammerlijk plat viel en veel plaatsen verspee]de. Aanvankelijk had ook
Boom (Markelo) bij de leidende groep gezeten, maar toen hij eenmaal had
gelost, was hij geheel van de kaart. Wim Klebach, die bijzonder gemakkelijk
reed, sprong kort voor het einde nog weg met Joop Blauw, maar de drie andere
koplopers achterhaalden hen toch nog, waarna ook Klebach een lekke band kreeg
en terugviel. Korver (Oosterbeek) verdedigde zich het langst tegen de
uitlopers, maar werd tenslotte toch ook achterhaald. Al bij al was het op
verschillende fronten een uiterst boeiende strijd, zoals men maar zelden te
zien krijgt. In de beslissende spurt toonde Van Engeland zich overtuigd de
sterkste. Hij finishte zijn BRON: KEES ZWEEDIJK Amateurs en Onafhankelijken: 1. van Engeland; 2. Kool; 3. Blauw. 4. Geldermans; 5. Klebach; 6. Van
Tiem; 7. v. d. Ven; 8. Bos; 9. Visser; 10. Walravens; 11. Lentelink; 12.
Wolfs; 13. Nijkamp (Zwolle) 14. Van Weert (Vlijmen) 15e, Kampjes (Hengelo) 16e.
Wagenaar (Voorst) 17e Bloetjes (Alkmaar); 18e Korver (Oosterbeek),
19e Muilwijk en 20e Jansen
(Cuyk). GILZE. HART VAN (7 juli).1957 IN HET HART VAN GILZE WAREN
DE BLOEMEN
VOOR CEES VAN AMSTERDAM. Het „Hart van Gilze"
bracht dit keer een beste winnaar, een van de sterkste renners uit Brabant,
de jonge Cees van Amsterdam, en hij deed dat op een wijze die hoop geeft
voor de toekomst. Van Amsterdam, die over een fel “eindschot" beschikt,
is niet bevreesd zelf ook nog eens te demarreren en dit schonk hem in
de ronde van Gilze de bloemenruiker, nadat hij een ronde voor het einde uit
de kopgroep van zes vluchtte en een ruime voorsprong nam. Een tweede uitblinker, die
op deze warme dag tot een topprestatie in staat bleek, was Arie van
Houwelingen. Vanuit de achterhoede begon Van Houwelingen aan een
indrukwekkende solo-rit. Hij moest een minuut achterstand wegwerken op de
kopgroep, bestaande uit Hermes die voortreffelijk reed, Hofmans, Marchand,
Paymans, Van Amsterdam, Kool en Heyden. Hij volbracht dit en snelde meteen
door. Toen waren zijn rivalen echter attent, in de eindsprint werd Van
Houwelingen door de rappe Paymans nog de tweede plaats onthouden. Hij werd nu
derde. In het begin was de strijd
levendig. De eerste In de slotfase konden
Teunisse, Piet de Bruin en spurter Zwaneveld zich nog los werken van bet
gedunde peloton en toen waren de ereplaatsen al weer verdwenen. Cees van
Amsterdam en Arie van Houwelingen zorgden toen voor het al beschreven
vuurwerk. Amateurs en Onafhankelijken: Bij de nieuwelingen behaalde
A. Biemans een knappe zege door Anraad, een broertje van de ex-kampioen van
Nederland, in de sprint te kloppen na een fraaie uitlooppoging.BRON: HANS
VAN DE KAMP Nieuwelingen: GOES (29 juni).1957 Amateurs: 1. Jaap Huissoon, 2. Piet de Bruin, 3. Piet
rentmeester, GOIRLE (25 augustus).1957 Amateurs: 1. Wim
Bravenboer, 2. Ben Teunisse, 3. Tinie Wolfs, GORINCHEM (25 juli).1957 Amateurs: 1. Werner Zwanenveld,
2. Vhris de NIjs, GOUDA (5 oktober).1957 Gouda zag Geldermans winnen In Gouda organiseerde Excelsior de zesde
wielerronde. Nieuwelingen reden een wedstrijd over 40 ronden ofwel hooguit veel goeds wordt verwacht, het wel erg gauw in
die spurt... . Derde werd Arie Verzijl, die zich in de hele rit eigenlijk
weinig had doen gelden en kort voor tijd uit het peloton was weggelopen op
zoek naar Henk van Duin, die tussen kop en groep was blijven hangen, maar
door zijn lofwaardige actie altijd nog een vierde prijs in de wacht sleepte.
En de Nieuwpoorter Klaas Renes, een goed lid van Jan van Arckel, won weer
eens het spurtje van het peloton, zoals hij dit al zoveel heeft gedaan dit
seizoen. Nieuwelingen: 1.Cees
Lute, 2. Leen van de Leur, 3. Arie Verzijl, 4. Henk van Duin, 5. Klaas Renes,
6. P. de Heer, Wil Bravenboer, die zich de laatste tijd
bezighoudt met het tuindersvak en hierin zijn mannetje wel staat, was weer op
het voorplan, toen de overigens weinige groten, die de Gouwenaren hadden
geengageerd (de onafhankelijken zaten langs de kant en er gingen even meer
dan dertig man van start.... ) hun troeven op tafel legden in de eerste
ronden. En het was ook diezelfde Bravenboer, die er met Piet Steenvoorden
tussen uittrok, toen na enig geschutter de zaak wat moeilijk op gang leek te
komen. Het ging best. Zo best zelfs, dat Geldermans, Verhoef en v. Egmond
zich volledig moesten inzetten om het duo te vatten. De zaak leek gelopen.
Het peloton had het moeilijk. Niesten deed aanvankelijk vergeefse-pogingen
weg te komen. Sijthoff lukte het wel, evenals trouwens v. Straten, die met
zijn voornoemde collega een beste koers reed. Toch konden zij het samen niet
bolwerken, en wachtten tenslotte op Niesten, die dan toch nog uit het peloton
kon wegvluchten, toen de vijf man op kop in aantocht waren. Van die vijf
moest Verhoef van de fiets voor een af- en daarna vastgelopen ketting,
waardoor hij voor een ereprijs werd uitgeschakeld, temeer daar hij daarna
nog op een half lege achterband kwam te rijden. Ook Steenvoorden moest even
lossen, maar kwam netjes terug. Er gebeurde daarna lange tijd niets, tot dan
eindelijk een ronde of vijf voor tijd Geldermans de beslissing forceerde en
uit het peloton wegschoot. Hij was niet te houden en met meer dan een minuut
voorsprong snelde hij tenslotte over de meet, nadat hij ook het trio
Sijthoff, v. Straten, Niesten nog voorbij was gestevend. De uitslag van de
rit werd: Amateurs:1. A. Geldermans,
Beverwijk, Dat consul Meter niet tevree was over de organisatie,
liet zich begrijpen. Auto's op een parcours, waar bovendien te hooi en te
gras de mensen overstaken, dit alles kan nu eenmaal niet goed zijn....
Volgend jaar zal Excelsior dit heus moeten bedenken. GROEDE (23 april).1957 BRAM VAN SLUYS SPRINTWINNAAR IN GROEDE. Met verschillende „Middelkamp"
afvaardigingen in Belgische wedstrijden was Bram van Sluys de enige om de
Zeeuwse kleuren in de 6e Ronde van Groede voor onafhankelijken en amateurs te
verdedigen. Hij heeft dit overigens op bewonderenswaardige wijze gedaan„
want onvermoeibaar smoorde hij elke uitlooppoging in de kiem. Na
verschillende vruchteloze demarrages leek twintig ronden voor het einde de
slag te vallen toen Bestebreurtje, Van Glerum, Heeren en Goorden een gat
sloegen. Van Sluys zag het gevaar tijdig in en met Wuyts in zijn kielzog had
hij in tien ronden de leiders vervoegd. In de daarop volgende eindsprint won
hij tenslotte afgetekend voor Wuyts. Onafhankelijken en Amateurs: 1. Bram van Sluys, Vlissingen, GRONINGEN.BERNOULLIPLEIN (30 april).1957 GOEDE WIELERSPORT OP KONINGINNEDAG IN GRONINGEN. Maar al te graag heeft de Noordelijke
Wielervereniging de kans aangegrepen de wielersport in het uitgebreide feestprogramma
van Koninginnedag 1957 te brengen. Vele rijen dik stonden de mensen random
het Bernoulliplein in Groningen om de renners in hun veelkleurige tricots en
op hun in het zonlicht blinkende racekarretjes aan het werk te zien. Het lukte! Er werd goede wielersport gebracht, de
klassementwedstrijd aan het eind van de middag was door de vele jachten
zeer levendig, waardoor de duizenden mensen zelfs enthousiast werden en - en
dat was ook belangrijk - er kwam op dit straatparcours van het
Bernoulliplein, dat zeker lastig was, gelukkig geen enkele valpartij voor. Zo
heeft de N.W.V. de wielersport ook in de stad Groningen weer nader tot het
grate publiek gebracht en daarvoor brengen we gaarne hulde aan het actieve
bestuur van de N.W.V. In de ploegachtervolging, verreden in vier
series, toonde de ploeg van Edy Jongstra zich de sterkste.. De hevigste tegenstand
kwam van de Veendammer ploeg onder aanvoering van Fre Mik en die werd gevormd
door Heino Nieuwold, H. Lahpor, G. Feiken en S. Dijkstra. Edy Jongstra had de
steun van H. van Oosten, G. Sahuitema, W. Zigterman en J. Venema. De koppelwedstrijd met drie klassementen was voor
het koppel Klaas Wiltjer-Harm van Oosten met 13 punten, De klassementwedstrijd, aangekondigd als het
Criterium der Azen, was een bijzonder levendige koers met tal van jachten.
Onophoudelijk werd er een felle jacht ontketend. Dramatisch werd de koers
voor de sterke Edy Jongstra, die, toen hij op bet punt stand een ronde te
nemen, een lekke tube kreeg en met tranen in de ogen moest hij toezien, hoe
zijn voorsprong verdween. De vier klassementen werden gewonnen door Jan
Venema, Edy Jongstra (2x) en de jonge Veendammer Heino Nieuwold, die Melle
van Dekken op de eindstreep klopte. BRON: D.MONNINGH Amateurs: 1. Melle van
Dekken, Hoogkerk, GRONSVELD (22 april).1957 STEUTEN ZEGEVIERDE IN DE SPURT TE GRONSVELD. Na vijf toeren sloeg Gerard Vergoossen - pas
hersteld van zijn sleutelbeenbreuk - al toe. Deze wip werd meteen door Lotz,
Steuten, Steenbakkers en Jacq. Vrancken beantwoord, zodat vijf man het heft
in handen namen. Het peloton trachtte de afstand te overbruggen,
evenwel zonder resultaat. Ook de Limburgse kampioen Jan Hugens moest het
hoofd buigen, om naderhand van het toneel te verdwijnen. Na circa Onafhankelijken en Amateurs:1. A. Steuten, Weert, Nieuwelingen: GROUW: 31 juli)./1957 Amateurs: 1.Klaas Bottema,
Gersloot; 2. Sjouke Dijkstra, Langezwaag; 3. Jeen Wester, Eernewoude; 4.
Gerrit van Dijk, Oranjewoud; 5. Johan Enwerda, Bolsward, 6. Johan van
Oostveen, Leeuwarden; 7. Marten Wierda, Heerenveen; 8. Thijs Jellema,
Birdaard; 9. Jan Rinsma, Bartleheim; 10. Wim van Olphen, Noordwolde; |