JAARGANG 1956

                              WEDSTRIJDEN H T/M P

HAARLEM-OOST (30 april).1956

Kees de Jong snelste Nieuweling in Haarlem-Oost

De jeugdige Alkmaarder Kees de Jong is na een felle eind­sprint winnaar geworden van het traditionele nieuwelingen­tournooi in Haarlem-Oost, dat ook nu weer op Koninginnedag door de H.S.V. „De Kampioen" werd georganiseerd. Mede door de zesde plaats van Th. Rood en de negende van A. de Groot, ging ook de clubprijs naar Alkmaar. De jongeren van “Alc­maria Victrix" lieten door hun strijdlustige manier van rijden een beste indruk achter in de Spaarnestad.

Reeds in de eerste serie over 30 ronden waren het de drie Alkmaarse deelnemers Bobeldijk, De Jong en Rood, die kort na de start het tempo aangaven en met Aad Konings de eerste „stoten" uitdeelden. Het waren echter slechts inleidende schermutselingen, want toen de actieve Rood samen met Cees v. d. Aar en De Rooy een kopgroepje formeerde, werd pas het grove geschut in stelling gebracht. Arie Sluis en Coen Visser ontketenden een tegenaanval en het resultaat was een algehele hergroepering en een aantal kanshebbers minder, die moeilijk­heden met het hoge tempo kregen. De onrust had echter bezit genomen van het peloton, want De Jong, Bobeldijk, Visser, Sluis en Rood probeerden met scherpe demaranges om een af­scheiding te bewerkstelligen. Maar waar zij niet in slaagden, presteerde de Beverwijker Bruin, die een korte spanne rust benutte om een voorsprong te veroveren. Zijn vreugde was echter van korte duur, want door onoplettendheid kwam hij ten val en verspeelde daarmede zijn winstkansen. Zijn enige achtervolger, de tengere Tol, werd hierdoor leider en deze liet zich in het resterende verloop van de rit niet meer verschalken. Sluis won de sprint om de tweede plaats en De Rooy werd der­de. Tijd winnaar 36 min. 6 sec.

In de tweede serie nam Ter Weeme al spoedig het heft in han­den en draaide enkele ronden lang op volle snelheid aan de kop van het peloton. Hij moest zijn drieste optreden met een inzinking bekopen en verdween zelfs geheel van het strijd­toneel. Nieuwe demarranten in de personen van de strijdlus­tige De Groot, Mehagnoul, Heunders, Hillebrand, A. Lute, en Rutte, toonden om beurten belangstelling voor een ontsnap­pingspoging. Het bleef bij pogingen, want zodra de aanvallen een gevaarlijk karakter kregen, kwam de jagers in actie. Dat moesten ook Hillebrand en Van Duin ervaren, die halverwege de rit aan de aandacht van het peloton ontsnapten en door de ijverige Schoen en Verstraten weer tot de orde werden ge­roepen. De lang verwachte afscheiding kwam met de eind­streep in zicht. Zes ronden voor het verlossende einde demar­reerden Rutte en Zutt en toen zij nog versterking kregen van Schoen en Van Duin, was de slag eindelijk gevallen. Want on­danks actie's van Reidinga, Koger en Reekers bleven de vier ontsnapten in de slotfase onbereikbaar. In de beslissende sprint om de zege toonde Rutte zich de snelste voor Zutt, Van Duin en Schoen, terwijl Reekers de spurt van het peloton om de vijfde plaats voor zijn rekening nam. Tijd winnaar 35 min. 37 sec.

Finale.

In de finale over 40 ronden, waaraan dertig renners deelnamen, werden door Zutt, De Groot, Cees v. d. Aar en Koger de eerste aanvallen om terreinwinst ondernomen. Maar geen van allen hadden zij succes. Beter verging het de rappe Coen Visser, die in de tiende ronde het peloton een vaarwel toeriep en aan een solovlucht begon.

In deze periode van de strijd kwam een zestal renners in een der bochten ten val en van hen moest de strijdlustige Zutt met een brancard van het parcours gedragen worden. Aanvankelijk zag het er naar uit, dat Visser door z'n clubge­noten Rutte, Koger en v. d. Aar tot de orde zou worden geroe­pen, maar toen deze jagers in de boze gezichten van „De Kam­pioen"-aanhang blikten,kwamen zij tot andere gedachten. Aan de kop van het peloton bleven zij de zaak nu controleren en haalden als eerste demarrant De Groot terug. Ook De Rooy en Van Duin gaven zij geen, kans. Maar toen ook Spaans, Rood, De Jong en enkele anderen zich er mee gingen bemoeien, werd de gordel van Haarlemse verdedigers doorbroken. Dertien ron­den voor de finish moest de moedige Visser voor de aanstor­mende overmacht het hoofd buigen. Een kleine twintig man lagen er toen nog in de strijd en van hen werd seriewinnaar Tol door pech voor een ereplaats uitgeschakeld.

De overige renners bleven elkaar in deze slotfase van de strijd angstvallig bewaken. Wel deden De Rooy, De Jong, De Groot, Konings en in laatste instantie Visser nog moedige pogingen om de strijd met een ontsnapping in hun voordeel te beslissen. Maar al deze pogingen werden in de kiem gesmoord.

De eindsprint moest de beslissing brengen. In de laatste ronde verdrongen alle nog in de strijd zijnde renners zich aan de leiding om een goede sprintpositie te kiezen. Schoen snelde als eerste door de laatste bocht en scheen op de overwinning en de bloemen af te stevenen, maar in de laatste beslissende meters werd hij door een furieus sprintende De Jong overstoken.BRON: JAN ROOSENBOOM DE VRIES

Nieuwelingen 01e rit: 1. Fred Tel, 2. Ab Sluis, 3. H. de Rooy

Nieuwelingen 02e rit: 1. Antoon Rutte, 2. C. Zult, 3. Hans van Duin,

Nieuwelingen Finale: 1. Kees de Jong (Alcmaria Victrix), de 40 ron­den in 48 min. 20 sec.; 2. J. Schoen (D.T.S.); 3. H. Koger (Kam­pioen); 4. H. van Duin (Kennemerland); 5. A. Sluis (Bataaf); 6. Th. Rood (Alcmaria Victrix); 7. C. Visser (Kampioen); 8. A. Rutte (Kampioen); 9. A. de Groot (Alcmaria Victrix); 10. J. Arrimers (D.T.S.).

Clubklassering: 1. Alcmaria Victrix 16 punten; 2. De Kampioen 18 punten.

 

HALSTEREN (27 mei).1956

VERSLUIJS WON IN HALSTEREN.

Het Zeeuwse devies luidt: ik worstel en kom beven! Na jarenlange afwezigheid gaan de Zeeuwen ook op Brabantse grond weer eisen stellen. In Halsteren won Versluijs uit Vlissingen met grote voorsprong van een veld, waarin het sterke West-Brabant goed vertegenwoordigd was.

Onafhankelijken en amateurs: 1. A. Versluijs, Vlissingen, 105 km in 2 uur 40 min.; 2. Van Overveld, Hoogerhelde; 3. B. Heeren, Roosendaal; 4. Th. van Wijchen, Goes 5. J. Huissoon, Yerseke; 6. A. van Meel, Wouw; 7. M. van Moergestel, Zevenbergen; 8. W. Glerum, W'illebrord; 9. op 1 ronde C. Suykerbuyk, Nispen; 10. P. Goorden, Nispen.

 

HANK (26 augustus0.1956

Amateurs: 1. Jaap Bruggenkamp, 2. Schalk Verhoef, 3. Theo Bulten,

Nieuwelingen: 1. Ab van Egmond, 2. Andre de Vries, 3. Henk Giessen,

Adspiranten: 1. Siem Speelman,

 

HANSWEERT (20 mei).1956

IMPONERENDE ZEGE VAN

             PIET RENTMEESTER IN DE EERSTE RONDE VAN HANSWEERT.

Een lekke tube op 15 km voor het einde van de course heeft Piet Rentmeester niet kunnen weerhouden, dit seizoen zijn 12e wedstrijd in successie te winnen. Aan de vooravond van zijn amateurdebuut in de provinciale kampioenschappen, heeft hij in deze afscheidsronde daarmede nog eens duidelijk zijn bijzondere klasse onderlijnd.

Reeds in de 1e ronde was hij er met Roks, Timmermans, Van Geel en Lindhout tussen uit getrokken om reeds na 35 km de volggroep met De Poorter, Timmermans, Dees; Verstraete en Traas te hebben gedubbeld - Roks, Timmermans en Lindhout waren intussen teruggevallen-, terwijl Dies Wouterse, die plat gereden had, mee terug kon komen in de volggroep. De rest van het veld lag toen op 2 en meerdere ronden.

De wedstrijd bereikte haar climax toen Rentmeester, met Van Geel op kop gaande, plat viel. Van Geel, zijn kans ziende, be­gon vooral met behulp van De Poorter, in de kopgroep te sleu­ren, dat het er sterk op leek, dat dit Rentmeester's eerste ne­derlaag ging worden. Zijn achterstand bedroeg dan ook op een gegeven moment ruim 30 sec. Nochtans wist Piet, onder laaiend enthousiasme van het duizendkoppige publiek, verbeten zijn achterstand op het jagende peloton met gemiddelden van 7 se­conden per ronde, te verkleinen, om precies een ronde voor de finish de aansluiting tot stand te brengen.

Na deze krachttoer wist hij ook in de eindsprint met Van Geel er nog een sprint uit te persen, welke laatstgenoemde, die overigens een voortreffelijke wedstrijd reed, overtuigend 1 seconde achterliet.

Het schitterende parcours van 1500 meter was voor de renners uitermate zwaar door twee zware hellingen en een steile afdaling. „Een prachtige wedstrijd", was het oordeel van de aanwezige heer Dresens. Een bijzonder woord van lof rest het Wielercomite Hansweert, dat deze eerste wedstrijd in samen­werking met de R.T.C. “Theo Middelkamp" organiseerde.

Nieuwelingen: 1. Piet Rentmeester, Yerseke, 75 km in 1 uur 53 min. 8 sec.; 2. J. van Geel, Lepelstraat, op 1 sec.; 3. J. de Poorter, Hoek, op 2 min. 18 sec.; 4. D. Wouterse, Kwadendamme, z.t.; 5. L. Timmermans, Roosendaal, z.t.; 6. E. Verstraete, Eede, z.t.; 7. A. Dees, Terneuzen, z.t.; 8. P. v. d. Vijver, Axel, z.t.; 9. J. Ver­nooij, Sluiskil, op 2 ronden; 10. W. Lindhout, Rotterdam; 11. C. Raas, 's-Heerenhoek; 12. J. Konings, Rucphen; 13. P. Rijn, Schore; 14. S. Verhoef, Goes; 15. A. Roks, Standaardbuiten.

 

HAPERT (13 mei).1956

Amateurs: 1. Engel van de Sanden, 2. Ab Geldermans, 3. Piet Peters,

Nieuwelingen: 1. Henk Vereijken, 2. van Weert, 3. C. van Roestel,

 

HATTEM (16 juni).1956

Amateurs: 1. Wil Beijers, 2. Hennie Jongerius, 3. Johan Oude Elferink,

 

HEEMSKERK ( 9 september).1956

CEES RABE SNELLER DAN BEVERWIJKERS IN RONDE VAN HEEMSKERK.

Na een felle eindsprint is de Amsterdammer Cees Rabe erin geslaagd om de derde Ronde van Heemskerk op zijn naam te brengen. Hij versloeg in deze sprint de favoriete Beverwijkers Chris de Nijs, Ap Geldermans en Dik de Ruiter, zijn broer Frits Rabe en hun stadgenoot Arie de Hoog. Door deze beslissing kwam Frits Rabe, die negen maal als eerste de streep was ge­passeerd, in het bezit van de prestatieprijs. Want als De Nijs, die het achtmaal presteerde, gewonnen zou hebben, had deze renner die prijs in zijn bezit gekregen.

Het begin van deze Ronde was overigens verre van rooskleu­rig, want het veld deelnemers (47 man) werd al in de eerste ronde door een valpartij uitgedund. Wim Klebach, Loek Vaars en Frans Schild waren de slachtoffers die met verwondingen en brokken aan materiaal de strijd voortijdig moesten beeindigen. Een ander drietal: Frans van Rossum, Gundelach en Theo Ma­thot had door dit incident een niet meer goed tr maken achter­stand opgelopen. Er kwamen evenwel nog meer achterblijvers. Vooral door de krachtige wind en een vroegtijdig geforceerde ontsnapping van Henk Buis, De Nijs, De Hoog, Geldermans, De Ruiter en Jong, die een tegenaanval van de gebroeders Rabe, Rinkel en De Boer ontlokte, moesten verschillende zwakkere broeders terrein prijsgeven. Door deze schermutse­lingen kwam er uiteindelijk een groep van zeventien renners aan de leiding. De overigen, van wie velen al een ronde ach­terstand noteerden, waren toen reeds kansloos.

Na een mislukte aanval van Lemmens, die hem alleen een tweetal premies opleverde, verliet De Ruiter de „aanvalsspits" en veroverde een kleine voorsprong. Ook Geldermans, Frits en Cees Rabe, De Nijs en De Hoog wisten zich los te werken en vormden met De Ruiter een zes man sterke kopgroep, die het verdere verloop van de strijd beheerste. Ofschoon vooral Gel­dermans en De Ruiter zich in de slotfase heftig weerden, om alsnog afgescheiden van hun medekoplopers aan de finish te arriveren, kregen zij geen schijn van kans. Een eindsprint moest de beslissing brengen en deze werd een prooi voor Cees Rabe.

Amateurs en Onafhankelijken: 1. C. Rabe, Amsterdam, de 85 km in 2 uur 11 min. 4 sec.; 2. C. de Nijs; 3. A. Geldermans; 4. D. de Ruiter, allen Beverwijk; 5. F. Rabe; 6. A. de Hoog, beiden Amsterdam; 7. J. de Boer, Edam; 8. M. Snijder, Halfweg; 9. Lemmens, Anna Paulowna; 10.,S. Appel, Hoom; 11. J. v. d. Berg, Den Haag; 12. A. Kuilman, Beverwijk; 13. C. Jong, IJmuiden; 14. P. Pronk, Berkhout; 15. C. Stam, St. Pancras.

In de voorwedstrijd voor nieuwelingen werd door de jonge wielrenners verwoed om de overwinning gevochten. Talrijke demarrages werden er in deze race gelanceerd, maar de beslis­sende kwam uit de benen van Kouwenhoven en Van Duin. Een attente Coen Visser ging mee in dit offensief, dat na goed 25 km werd ontketend. Hoewel vooral Helsloot zich nog dapper geweerd heeft om aansluiting met hen te verkrijgen, bleek dit ook voor hem alleen onbegonnen werk. De drie vluchtelingen, van wie Kouwenhoven twee ronden voor de finish zijn mak­kers moest laten gaan, lieten zich niet meer achterhalen. In de sprint bleef Coen Visser de meerdere van Hans van Duin. BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Nieuwelingen: 1. C. Visser, Santpoort, de 65 km in 1 uur 42 min.; 2. H. van Duin, IJmuiden; 3. Kouwenhoven, Leidsen­dam; 4. A. Sluis, Badhoevedorp; 5. A. Helsloot, Amsterdam; 6. G. Beers, Zaandam; 7. K. de Jongh, West Graftdijk; 8. L. Hartman; 9. J. Radecker, beiden Amsterdam; 10. C. v. d. Aar, Haarlem; 11. J. Elias, Halfweg.

Kouwenhoven kreeg de prestatieprijs.

 

HEER (6 mei).1956

RONDE VAN HEER HARRY EHLEN WINNAAR MET VOORSPRONG.

De Ronde van Heer werd keurig door Harry Ehlen gewonnen. In de derde tour sloegen Ehlen, Hermans, De Rooy en Lotz op de vlucht. De voorsprong steeg geleidelijk, ondanks pogingen van het peloton om roet in het eten te strooien. Uiteindelijk werd de groep zelfs gedubbeld. Doek, Moonen, Knops, Kamp­huis, Steenbakkers en Vek trachtten het verlies goed te maken, maar intussen was Harry Ehlen op hol geslagen. Hij slaagde volkomen, want hij kreeg zowaar Hermans, De Rooy en Lotz opnieuw te pakken.

Amateurs: 1. Harry Ehlen (Sittard) 125 km in 3 uur 2 min. 1 sec., 2. op 1,45 min. De Rooy (Eygelshoven), 3. Hermans (Valkenburg), 4. R. Lotz (Stein), 5. op 1 ronde J. Doek (Heerlerheide), 6. G. Moonen (Freer), 7. W. Kamphuis (Sittard), 8. P. Steenbakkers (Maastricht), 9. L. Knops (Bocholtz), 10. D. Klassen (Maas­tricht). In deze koers debuteerde Lotz als amateur.

Nieuwelingen: 1. J. Ras (Budel) 60 km in 1.33.07, 2. W. Meisters (Hoensbroek), 3. H. Haan (Mechelen), 4. H. Harins (Sibbe), 5. J. Hugens (Hoensbroek).

 

HEERENVEEN (2 juni).1956

Amateurs: 1. Jan Ottenbros Alkmaar, 2. Eddy Jonstra Zorgvlied, 3. Fre Mik Nieuwe Pekela, 4. Tonny Molenaar Krommenie, 5. Theo Bulten Zwolle, 6. Joop Captein Amsterdam), 7. Melle van Dekken Hoogkerk, 8. Jan Schoen Zaandam, 9. C. Dekker Amsterdam,

 

HEERLE.WOUW (22 juli).1956

Nieuwelingen: 1. Emiel Verstraeten, 2. Jos Linders, 3. Peet Verschuure.

 

HEERLEN (15 juli).1956

LEO STEVENS ZEGEVIERDE IN HEERLEN.

De aantrekkelijke “Duivelsrit"- te Heerlen trok veel belangstelling. Het publiek kwam aan zijn trekken, daar vooral de amateurs flink van leer trokken.

Amateurs: 1. Leo Stevens (Elsloo), 2.47.20; 2. Cor van Rooy (Hoensbroek), z.t.; 3. Hub. Halmans (Hoensbroek), z.t.; op 2 min., 4. F. Braat (Aalsmeer); 5. A. de Rooy (Eygelshoven); 6. W. Gramser (Siebengewald); 7. G. Moonen (Heer); 6. J. van Eck (Schinnen); 9. P. Smits (Helmond), 10. J. Willemsen (Nuth).

Nieuwelingen: 1. A. Braat (Helmond, 60 km in 1.40.40; 2. H. Haan (Mechelen); 3. B. Solaro (Den Bosch); 4. M. Balter (Nieuwenhagen); 5. M. den Outer (Nieuwkerk).

 

HEERLEN.BEERSDAL (8 juli).1956

In Beersdal-Heerlen boden adspiranten en nieuwelingen goede sport. De koersen droegen een behoorlijk karakter, zodat het publiek tevre­den huiswaarts kon gaan.

Nieuwelingen: le M. Boumans, Schaesberg, 85 km in 2 uur 23 min. 33 sec., 2e H. Haan, Mechelen, op 1 ronde, 3e E. Beckers, Nieuwen­hagen, 4e G. Scholte, Geleen, 5. Kisters, Beersdal.

Adspiranten: le L. Smeers, Valkenburg, 25 km in 49 min. 12 sec., 2e Nilwik, Voerendaal, 3e Kisters, Beersdal. GERARD SILLEN.

 

HEERLEN.HEKSENBERG (22 april).1956

VERGOOSSEN SNELSTE SPURTER IN HEKSENBERG.

De Ronde van Heksenberg - onder de rook van Heerlen en tot deze gemeente behorend - mocht zich in een grote belang­stelling verheugen. Een best veld verscheen aan de start van een koers, die in de eerste fase niet bijzonder aantrekkelijk was. Wel probeerden Roelofsen en Harry Ehlen afscheid van de rest te nemen, doch hiervan wilden de gezellen niets weten. Roelofsen bleek bijzonder strijdlustig, welke factor hem overi­gens geen tastbare winst vermocht op te brengen. Ook de andere schermutselingen bleven zonder resultaat, totdat 35 km voor het einde acht man aan de haal gingen, t.w. Harry Ehlen, Vergoossen, Kamphuis, Steenbakkers, Craenen, v. d. Borgh, Doek en Roelofsen. Hieronder bevonden zich enkele uitsteken­de spurters. De acht bleven bijeen. Ehlen scheen - in de 'sprint - de overwinning te grijpen, maar plots daagde Ver­goossen op, kwam gelijk met Ehlen en sloeg hem met klein verschil.

Adspiranten: 1. J. Smeets (Valkenburg), 16 km in 27 min. 15 sec.; 2. R. Bastin (Voerendaal); 3. W. Nilwik (Voerendaal); 4. J. Kisters (Beersdal); 5. J. Meisters (Hoensbroek).

Nieuwelingen: 1. R. Lotz (Stein), 50 km in 1.19.08; 2. J. Hugens (Hoensbroek); 3. H. Haan (Mechelen); 4. op 6 sec. Keulers (Voerendaal); 5. Roth (Waubach).

Amateurs: 1. G. Vergoossen (Echt), 100 km in 2.41.42; 2. H. Ehlen (Sittard); 3. W. amphuis (Sittard); 4. P. Steenbakkers (Maas­tricht); 5. P. Crabnen (Nederweert); 6. M. v. d. Borgh l(Konings­bosch); 7. J. Roelofsen (Spaubeek); 8. J. Doek (Heerlerheide); 9. op 1.42 min. A. de Rooy (Eygelshoven); 10. J. Barlage (Am­sterdam).

 

HEERLEN-AAMBOSCH (11 augustus).1956

In het Aambosch-criterium over 80 km - het parcours ging over 2 verbazend zware km, terwijl de weersomstandigheden zeer ongunstig waren - te Heerlen, bebaalde de veelbelovende Rene Lotz een klinkende victorie. In de eerste ronde staken Cor van Rooy en de Duitser Kuckelkorn al het vuur aan de lont, waarna Moonen wegwipte tezamen met Lotz. De winst steeg. De telkens terugkerende Molenberg (steil) bleek niet alleen Moonen, maar ook het verdere merendeel van het ren­nersveld te machtig. Talrijke deelnemers gaven op, of moesten met een aanzienlijke achterstand genoegen nemen. Nol Ehlen probeerde nog de zaak een wending te geven, maar moest na een fikse jacht zijn plannen opbergen. Lotz bleef solo-rijden. Hij maakte een opperbeste indruk en de herhaalde stijgingen nam hij met brio. Aan de oppermacht van Lotz viel niet te tornen, hij stak premies in zijn zak, won het bergklassement en na­tuurlijk ook het Aambosch-criterium. Het grootste gedeelte van het veld was gedubbeld. BRON: GERARD SILLEN

Amateurs:1. R. Lotz, Stein, 80 km in 2 uur 20 min. 8 sec; 2. J. Nieskens, Swalmen, op, 1.50 min.; 3. M. Son­nemans, Geldrop, op 2 min.; 4. P. Kohlen, Heerlerbaan; 5. N. Paas, Munstergeleen; 6. W. Kohlen, Heerlerbaan; 7. J. Roth, Waubach; 8. A. E'hlen, Broeksittard, 9. B. T'heunisse, Utrecht; 10.. P. Splinter, Ankeveen; 11. J. Doek, Heerlerheide; de rest op 1 ronde. Bergprijs: 1. Lotz 110 pt., 2. Nieskens 36 pt., 3. M. Sonnemans.

 

HEERLERHEIDE (22 juli).1956

CEES PAYMANS WON „PIJL VAN HEERLERHEIDE".

Tengevolge van het bekende besluit van het Provinciaal Be­stuur van Limburg - ernstige bedreiging van de wielersport - kon de geprojecteerde “Pijl van de Mijnstreek", een knap in elkaar zittende koers door de oude mijnstreek, niet door­gaan. Jammer. Zodoende werd de normale „Pijl van Heerler­heide" ten tonele gebracht, die veel publiek trok, beste sport , bood en spannend verliep.

Bij de amateurs brachten Harry en Nol Ehlen dra leven in de brouwerij. Dit duo werd evenwel tot de orde geroepen, waar­na Harry Ehlen, Kamphuis, Kohlen en Ratajec op de vlucht sloegen. De groep wenste ook ditmaal een vinger in de pap te houden. Na 60 km namen Stevens, Willemsen en Scheilen een winst van 500 meter. Moonen, Halmans en Doek bereik­ten mede de leiding. Weer werd de zaak vereend. Tenslotte sloegen Paymans, Kamphuis, Knops, Steuten, Moonen en Harry Ehlen toe. In de spurt trok Paymans aan het langste eind.

Amateurs: 1. C. Paymans, Tilburg, 115 km in 2 uur 54 min.; 2. G. Moonen, Heer; 3. H. Ehlen, Sittard; 4. W. Kamphuis, Sittard; 5. A. Steuten, Weert; 6. L. Knops, Bocholtz, allen in de tijd van de winnaar; 7. L. Stevens, Elsloo, op 24 sec.; 8. R. Lotz, Stein; 9. J. Eck, Schinnen; 10. W. Kohlen, Heerlerbaan.

Nieuwelingen: 1. J. Hugens, Hoensbroek, 60 km in 1 uur 32 min. 4 sec.; 2. H. Harings, Sibbe; 3. W. Nelissen, Maastricht; 4. H. Haan, Mechelen; 5. R. Hendriks, Geleen.

Adspiranten: 1. L. Smeets, Valkenburg, 15 km in 24 min. 20 sec.; 2. L. Schryen, Sittard; 3. J. Bostin, Voerendaal; 4. W. Nilwik, Voerendaal; 5. J. Kisters; Heerlen.

 

HEILOO (18 juli).1956

Amateurs, 72 km: 1. L. v. d. Meulen, Badhoevedorp, (2.6:35); 2. C. de Nijs, Beverwijk; 3. C. Niesten, Beverwijk; 4. F. Schild, Amsterdam; 5. H. Cuvelier, N.-Vennep; 6. Jan Ottenbros, Alk­maar; 7. Jan Rol, Alkmaar; 8. P. Steenvoorden, Heemstede; 9. H. de Koning, Hoofddorp; 10. J. Bloetjes, Alkmaar; 11. A. Kuil­'man, Beverwijk; 12. C. de Jong, IJmuiden; 13. M. Snijder, Half­weg; 14. F. Kock, Haarlem; 15. J. Cuvelier, N.-Vennep; 16. M. Pronk, Warmenhuizen; 17. P. Pronk, Hoorn; 18. K. Rozenburg, Leidsedam.

 

HEINKENSZAND (4 juli).1956

DE KAPERVLAGGEN VAN HEINKENSZAND VOOR

                                                               “THEO MIDDELKAMP".

Bruggenkamp won algemeen klassement; ritmeesters Huissoon en Damen.

De jaarlijkse Ronde van Heinkenszand met als inzet de Kapervlaggen is dit jaar een succes geworden voor de jonge Zeeuwse vereniging „Theo Middelkamp", welke in Zuid-Beveland onder de rede ligt. Zij beschikt over een flink stel sterke amateurs, die in de wedstrijd over zestig kilometer, beslissend over de Kapervlaggen, tientallen andere verenigingen te snel of waren. Het algemeen klassement bleek na twee wedstrijden door Bruggenkamp te zijn gewonnen. Ritwinnaars werden de Zeeuw Huissoon en de Brabander Piet Damen.

De wedstrijd bestond uit twee ritten, een wegrace over 60, km en een criterium over 100 km. De ploegenprijzen waren alleen beschikbaar voor de eerste rit. Van de zijde der wielerclubs bestond voor deze wedstrijden grote belangstelling. Van wijd en zijd waren zij naar Zeeland getrokken om er hun baste materiaal in de strijd te werpen. Het was te voorzien, dat zij felle tegenstand van de sterkste Zeeuwse vereniging Theo Middelkamp zouden ontmoeten. De Middelkampers brachten een drietal ploegen in de strijd, waarvan de eerste het zware geschut herbergde en de tweede Rentmeester pousseerde. Het Zuiden en Wilhelmina brachten eveneens twee ploegen in de strijd. De eerste ploeg van Het Zuiden herbergde verschillende onafhankelijken en twee sterke amateurs. De andere verenigingen, verschillende tientallen, hadden hun baste rijders in een ploeg opgesteld.

In de wegwedstrijd over 60 km, zes ronden van tien kilometer door de polder, bleken de Middelkampers niet van plan te zijn hun positie’s voor in de kop van het peloton prijs te geven. Op de zeer smalle pol­derwegen leverde dit grote voordelen op. Ook de tactiek, welke men toepaste, buitte dit positievoordeel uit. Immers van start af werd er door het peloton zeer hard gereden. Van enige verpozing, waarmee de bereikte voordelen verloren zouden gaan, was geen sprake. Na tien kilometer lag het peloton al verrafeld in de polders. Maar in de kop bevonden zich vier Middelkampers! Natuurlijk traden er wijzi­gingen op, doch die vooraanstaande positie van de Zeeuwen bleef. In het beslissende stadium ontstond er een kopgroep met Huissoon, Bruggenkamp en Bestebreurtje, waarvan de laatste door Rien van Grinsven vervangen zou worden. Huissoon won de spurt.

De snel gereden wegcourse had in het veld van 125 renners een grote ravage veroorzaakt. In de later op de, middag verreden criterium­wedstrijd kon nog slechts een 75-tal renners aan de start komen. Het werd een eigenaardige wedstrijd, omdat de individuele prestaties van de eerste wedstrijd werden doorberekend voor het opmaken van een algemeen klassement. Aan de criterium-wedstrijd waren dus geen prijzen verbonden. Dit had tot gevolg, dat het aantal uitvallers zeer groot zou worden. Gelukkig bleken de deelnemers sportief ingesteld te zijn.

Damen en Kersten, die 's-morgens 48ste en 50ste werden en die boven­dien een tijdsverlies van bijna vier minuten noteerden, maakten het voornemen om het gehele veld op de knieen te rijden, ofschoon zij wisten, dat er haast een wonder moest gebeuren om hen nog aan een respectabele plaats te helpen. Reeds in het begin van de wedstrijd, toen de kanshebbers voor de eindoverwinning elkaar in het oog hielden, ontsnapten zij. Na een jacht van negentig kilometer was het resultaat, dat het gehele veld op zes man na door hen gedubbeld was. Damen won de eindspurt van Kersten met Bering verschil. In de laatste tien kilometer vochten Liebregts en Bruggenkamp in individuele achter­volgingen voor de eindoverwinning. Geurt Pos, die in de wegrit en in het criterium enkele fraaie sprongen liet zien en zich daarmee in het voorste gelid handhaafde, bleek uiteindelijk achter Bruggenkamp op de tweede plaats beslag te hebben gelegd. Liebregts werd met secon­den geklopt. Leo van den Brand, de regelmatige, verloor door een lekke band in de laatste kilometers, zijn eervolle plaats onder de eerste vijf. Huissoon en Van Grinsven, elkaars rivalen, na de wegrit, moes­ten in het laatste gedeelte van de wedstrijd terrein prijs geven. Er was een vreemde eend in de bijt: Van der Horst, die in dit gezelschap onverwacht op de vierde plaats van bet algemeen klassement beslag legde. Conclusie: de Ronde van Heinkenszand was dit jaar een zware wedstrijd, die alleen de allersterksten tot het algemeen klassement toeliet.

Amateurs Wegrit: 1. Huissoon, 61 km in 1.35; 2. Bruggenkamp; 3. Van Grinsven; 4. op 30 sec. Nieskens; 5. Lute; 6. Van Glerum; 7. Van Overveld; 8. Rent­meester; 9. Heeren; 10. Pos; 11. op 35 sec. Liebregts; 12. Sijthoff; 13. v. Laarhoven; 14. Sommerling (B.); 15. De Vree.

Ploegprijzen: 1. Middelkamp, 27 pnt.; 2. Feijenoord, 36 pnt.; 3. Sportief, 58 pnt.; 4. Schulte, 59 pnt.; 5. Belgie, 71 pnt.

Amateurs: Criterium: 1.. Damen, 100 km in 2.33.16; 2, Kersten; 3. op 27 sec. Lie­bregts; 4. op 56 sec. Bruggenkamp; 5. op 1.40 Pos; 6. Van der Horst; 7. Van der Zande; 8. op 2.46 Van den Brand; 9. op 3.25 Lute; 10. Konings; 11. Van Grinsven; 12. Huissoon.

Amateurs Algemeen klassement: 1. Bruggenkamp, 4.09.12; 2. Pos, 4.10.14; 3. Lie­bregts, 4.10.28; 4. Van der Horst, 4.11.19; 5. Huissoon, 4.11.38; 6. Van Grinsven, z.t.; 7. Damen, 4.11.44; 8. Kersten, z.t.; 9. Lute, 4.12.08; 30 Van den Brand, 4.12.25; 11. Konings.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN.

 

HELMOND (6 mei).1956

DE RUITER VERSCHALKTE

                             VAN GRINSVEN IN DE RONDE VAN HELMOND.

De organisatoren van Buitenlust-Helmond hebben ook geen succes met hun amateurwedstrijden. Zij hadden een kostelijk programma in elkaar gezet, doch het aantal betalende bezoekers bleef beneden de verwachtingen. De concurrentie van voetbal en andere sporten en vermakelijkheden bleek te groot te zijn. De wedstrijd was goed. Negen man liepen een ronde uit. Alleen Van Tiggelen moest afhaken. De  groep vluchtelingen bestond uit De Ruijter, Van Grinsven, Pauw, Muilwijk, Van der Linde, Geerts, Damen en Van Wordrager.Leo van den Brand, Schalk Verhoef, Visser, Van Vliet etc. hadden de bus gemist. Later wilde men de fout herstellen, Schalk Verhoef, Van de Weijdeven, Van den Brand, Cleven en Koot ontsnapten tegen het einde. In dit groepje nestelde zich ongemerkt ook De Ruiter uit Beverwijk. Toen Van Grinsven bemerkte, dat de eerste prijs aan zijn neus voorbijschoot, ontketende hij een felle achtervolging. Hij kwam in letterlijke zin tijd te kort. De Beverwijker De Ruiter was hem tr slim of geweest.

Onafhankelijken en amateurs: 1. De Ruiter, Beverwijk, 2 uur 29 min. 2 sec.; 2. R. v. Grinsven, Eindhoven, op 28 sec.; 3. G. Pauw, Utrecht, op 1 min. 2 sec.; 4. P. Muilwijk, Rotterdam; 5. H. v. d. Linde, Helmond; 6. J. Geers, Teteringen; 7. D. Damen, Lieshout; 8. J. v. Wordragen, Eindhoven; 9. L. v. d. Brand, Schijndel, op 2 min. 2 sec.; 10. S. Verhoef, Rotterdam; 11. K. Koot, Eindhoven; 12. J. v. d. Wijdeven, Eindhoven; 13, G. Cleven, Valkenswaard; 14. J. Nieskes, Swalmen, op 2 min. 30 sec.; 15. T. v. Loo, Den Bosch; 16. L. Geraerds, Swalmen; 17. J. v. Vliet, Rot­terdam; 18. G. Visser, Eindhoven; 19. J. v. Gogh, Den Bosch, op 2 min. 36 sec.; 20. H. Stokmans, Eindhoven; 21. M. Bartels, Eindhoven.

Nieuwelingen: 1. P. de Vries, Rotterdam, 60 km in 1 uur 38 min. 58 sec.; 2. H. Plantaz, Eindhoven, op 20 sec.; 3. A. Braat, Aalsmeer; 4. M. Berk­vens, Eindhoven; 5. J. Boogers, Zeelst; 6. R. Schut, Oploo; 7. A. Bu­rink, Arnhem; 8. J. Smits, Eindhoven; 9. A. v. d. Bogaard, Geldrop; 30. G. Smits, Helmond; 11. J. v. Tiggelen, Eindhoven; 12. A. v. Litsenburg, Geldrop; 13. J. Jansen, Boxmeer; 14. A. Wolbrink, Helmond; 15. W. v. d. Smirrer, Amsterdam.

 

HELMOND (24 juni).1956

Schulte won voor de derde keer Ronde van Helmond

Schulte heeft 24 Juni in Helmond, een plaats waar hij duizen­den supporters telt, voor de vierde keer de Ronde ten bate van het Kindersanatorium St. Jozefsheil, waarvoor zich Toon van den Bogaerd al negen jaar lang verdienstelijk maakt, zonder er opmerkelijke concurrentie gewonnen. En toch was het een knap veld, dat er aan de start werd gebracht. Alleen als

show had het programma al zijn waarde. Schulte had het ernstig te kwaad kunnen krijgen met een jonge Van Looy, met Rosseel of Fredje de Bruyne. Met Van Est Suykerbuyk of Daan de Groot. Of met Haan, Schoenmakers, Bergmans, Van der Pluijm. Zelfs Pronk en Piet van Kempen behoorden tot de deelnemers.Schulte had alleen eventjes moeite met zijn gangmaker en met Daan de Groot. De Belgen reden verdienstelijk en de overigen waren blij, dat zij het leven hadden. Laten we vaststellen, dat niet iedereen achter scooters kan rijden.

Van Gerrit Schulte, de veertiger, wordt nog alles verwacht. Ook dat hij achter de scooters van Van Looy en van De Bruyne wint; jonge kerels, die de wereldklas vertegenwoordigen. Het zou als een bom inslaan, als Schulte morgen verklaarde, dat hij de fiets voor goed in het vet heeft gezet. Want wie stapt er de wielersport uit als hij zo goed rijdt als een Schulte? Het is voor een jonge kerel een eer om zo, goed te rijden als de Bos­schenaar, die notabene naar de vijftig gaat lopen. We weten wel, dat voor Schulte elk nieuw jaar, normaal gesproken, drie tot vier dubbel moet tellen. Hij voelt zelf ook, dat hij zich in de zomer moet sparen, als hij 's winters op het voorplan wil staan. Maar toch is Schulte een uitzondering. In plaats van minder contracten zal de Bosschenaar er meer krijgen, omdat hij als wielrenner reeds zo oud is. Hij is bezig een dubbele bezienswaardigheid te worden. Een oude wielrenner, die zich bij de topklasse handhaaft.

Het Helmondse publiek, ondanks het slechte weer toch nog goed -opgekomen, ontdekte, dat de jongeren ,d'n oude" nog niets wijs kunnen maken. Of ze nu van wereldklasse of gewoon van Nederlandse kom-af zijn. Alleen Daan de Groot moest door Schulte in het oog worden gehouden. Het vorig jaar, toen in deze Helmondse Ronde eveneens achter scooters werd gereden, was dit al gebleken. Ook toen was de overwinning voor Schul­te, maar met die lange Amsterdammer had hij veel moeite gehad. Dat was een verrassing geworden. Vandaar dat zij weer tezamen in een programma optraden.

Daan de Groot liep in de eerste manche hard van stapel en won zoals hij wilde. De rit had echter door de regen en de gang­makers, die bijlange niet van ongeveer gelijke kwaliteit waren, een onregelmatig verloop. Een der gangmakers schoof zelfs uit de bocht. Schulte, die begonnen was met zijn gangmaker in de steek te laten, kwam uit die gevaarlijke eerste manche als vijfde tevoorschijn. Er moest wat zwaaien, want Schulte wordt gewoonlijk door zijn vrouw vergezeld als hij zijn zinnen perse op de overwinning heeft gezet.

In de tweede manche kon De Groot zo hard rijden als hij Wilde, Schulte, die nu door Hoefs getrokken werd, won! De Groot reed maar liefst drie lekke banden. Alle prahtige achtervol­gingen ten spijt, werd hij laatste. Suykerbuyk had intussen twee keer de vierde plaats bezet, zodat hij met twee punten achterstand op Schulte de tweede plaats in het algemeen klassement bezette. De Bredanaar was er natuurlijk op uit om- dit eervolle plaatsje te behouden. De laatste manche over 54 kilo­meter kon echter op een droge weg gereden worden. Schulte lanceerde halverwege de laatste rit enkele tempostoten, die de Bredanaar uit -de voorhoede verdreven. Fred de Bruyne, Ros­seel kwamen met flinke achterstand op een voor de tweede keer zegevierende Schulte de ereplaatsen opeisen. Daan de Groot was ook in deze manche door een lekke band voor een goede plaats uitgeschakeld.

Hoe het met Piet van Kempen afliep? De gladde weg boezemde hem in de eerste manche veel ontzag in. Voor de tweede man­che stelde hij desgevraagd zijn gangmaker aan een jongere renner ter beschikking. Het was een offer, maar het is geen vraag of hij het ook als zodanig gevoeld heeft.

Het tussenspel bestond uit series en een finale voor amateurs nieuwelingen. De snelle nieuweling Braat, van Aalsmeer ar Helmond verhuisd, won de eindspurt voor de amateurs an der Linden en Hendriks, die zich gevolgd zagen door de nieuweling Schut uit Oploo.

Beroepsrenners Eerste manche, 21.6 km in 28 min. 27 sec.: 1., Daan de Groot 13 pnt., 2. De Bruyne 12 pnt., 3. Haan il pnt., 4. Suykerbuyk 10 pnt., 5. Schulte 9 pnt., 6. Rosseel 8 pnt., 7. Van Est 7 pnt., 8. Bergmans 6 pnt., 9. Schoenmakers 5 pnt., 10. Van Looy 4 pnt., 11. Van der Pluym 3 pnt., 12. Van Kempen 2 pnt., 13. Prank 1 pnt.

Beroepsrenners Tweede manche, 32.4 km in 40 min. 17 sec.: 1. Schulte 13 pnt., 2. Van Looy 12 pnt., 3. Rosseel 11 pnt., 4. Suykerbuyk 10 pnt., 5. Van der Pluym 9 pnt., 6. Pronk 8 pnt., 7. Schoenmakers 7 pnt., 8. Bergmans 6,pnt., 9. Haan 5 pnt., 10. De Bruyne 4 pnt., 11. Van Est 3 pnt., 12. De Groot 2 pnt.

Beroepsrenners Derde manche, 54 km in 1 uur 6 min. 50 sec.: 1. Schulte 13 pnt., 2. De Bruyne 12 pnt., 3. Rosseel 11 pnt., 4. Suykerbuyk 10 pnt., 5. De Groot 9 pnt., 6. Van Looy 8 pnt., 7. Bergmans 7 pnt., 8. Pronk 6 pnt., 9. Schoenmakers 5 pnt., 10. Haan 4 pnt., 11. Van der Pluym 3 pnt.

Beroepsrenenrs Algemeen klassement: 1. Schulte 35 pnt., 2. Rosseel 30 pnt., 3. Suykerbuyk 30 pnt., 4. De Bruyne 28 pnt., 5. De Groot 24 pnt., 6. Van Looy 24 pnt., 7. Haan 20 pnt., 8. Bergmans 19 pnt., 9. Schoenmakers 17 pnt.,' 10. Pronk 15 pnt., 11. Van der Pluym 15 pnt.

Amateurs en nieuwelingen: 1. Braat, Helmond, 16.2 km in 22 min. 50 sec.; 2. Van der Linden, Helmond; 3. Hendriks, Eind­hoven; 4. Schut, Oploo; 5. Ceelen, Helmond; 6. Smits, Helmond; 7. Van den Heuvel, Mierlo: 8. Hagelmans, Helmond; 9. Hertogs, Helmond; 10. Van Vleuten, Eindhoven.

 

HENGELO (29 juli).1956

Amateurs: 1. Arie van Houwelingen: 2. Coen Niesten, 2. Fre Mik,

 

HENGSTDIJK (28 juli).1956

's-Avonds tevoren was er een omnium verreden tussen afgevaardigde renners van ,Het Zuiden" uit Eindhoven en „Theo Middelkamp" uit Goes. De wedstrijden waren individueel; was er een clubprijs uitge­loofd geworden dan had deze beland bij “Het Zuiden".

Amateurs eigen kracht-race (50 km): 1. M. Sonnemans, Geldrop; 2. L. v. d. Brand, Schijndel; 3. E. Verstraete, Eede; 4. R. v. Grinsven; Eindhoven; 5. A. van Sluys.

Amateurs afvalwedstrijd: 1. M. van Overveld. Hoogerheide; 2, H. Middelkamp, Kieldrecht; 3. R. van Grinsven, Eindhoven; 4. C. Oosthoek, 's-Heeren­hoek.

Amateurs totaal klassement: 1. R. van Grinsven, Eindhoven; 2. M. van Overveld; 3. H. Middelkamp; 4. M. Sonnemans; 5, L. v. d. Brand; 6. H, Plantaz; 7. E. Verstraete; 8. A. van Sluys; 9. C. Oosthoek; 10. J. v. d. Sande.

 

HENGSTDIJK (29 juli).1956

PETER POST ZEGEVEIPRT VOOR VERMOEIDE TOUR-PLOEG.

IN 800-JARIG HENGSTDIJK.

Een ongekende zomerstorm kon niet verhinderen dat het 500 zielen tellende Zeeuwse Hengstdijk plm. 15000 bezoekers kreeg te herbergen t.g.v. de huldiging van de Nederlandse Tour de France-ploeg, welke in het kader van de feestelijkheden rondom het 800-jarig bestaan in een internationaal criterium van start zou gaan.

Men mag eerlijk bewondering hebben voor het gedurfde initiatief en doorzettingsvermogen dat het wielercomite Hengstdijk onder de be­zielende leiding van vader en -zoon Hermans aan de dag weet te leggen.

Het is daarom jammer dat van een werkelijke strijd onder de profs niets terecht kwam, omdat de orkaan, die woedde fietsen practisch onmogelijk maakte.

Vrij spoedig was bijna de hele tourploeg uit de strijd verdwenen; alleen Gerrit Voorting sprak nog een woordie mee.

Enkele ronden voor het einde zaten van de 41 renners nog slechts 16 renners in de course. Van de 7 koplopers toonde Peter Post zich on­betwist de sterkste. De rest druppelde met een of meerdere ronden achterstand binnen.

Beroepsrenners: 1. P. Post, Amsterdam; 2. H. Smits; 3. Rien Verhelst; 4. G. Schulte; 5. W. van Est; 6. G, Voorting; 7. M. Brinkman; 8. W. Rusman; 9. P. van As; 10. A- v. Oers; 11. A, honker; 12. H, v. Glerum; 13. H. Schoenmakers; 14. J. Hinsen; 15. J. Lamers.

 

HILVARENBEEK (7 oktober).1956

Amateurs: 1. Adrie van Steenselen, 2. Frans Braat, 3. Van den Bossche (B),

 

HOENSBROEK (25 maart).1956

Jan Groot zegerierde in Hoensbroek

Een grote publieke belangstelling, een prachtig weertje en een sterk rennersveld vormden de sfeervolle entourage van de Ronde van Hoensbroek, waarin de „Hollanders" over de gehele linie aan het langste eind trokken. Door de witte streep op een helling van het bekende Hoensbroekse circuit te trokken, meenden de organisatoren een middel te hebben gevonden om een massa-spurt te voorkomen. Zij kwamen evelwel - in dit opzicht - bedrogen uit. De amateurs, die 100 km voor de boeg hadden, voerden een levendige kamp ten tonele, zonder dat iemand een serieuze poging vermocht te ondernemen om de rest in de steek te laten. Toen het einde in zicht kwam, sloe­gen Muilwijk, Van Eyk, Steenbakkers, Van Rooy en Somers op de vlucht. Een Ronde voor het einde werden deze dapperen bij de kraag gevat en aldus kwam toch nog een massaspurt aan de orde, welke door Jan de Groot werd gewonnen. Ook de nieuwelingen kwamen netjes voor de dag. De 50 km-rit werd vurig betwist. In de spurt bleef de Amsterdammer Helsloot de baas.

Amateurs: 1. J. Groot, Beverwijk, 100 km in 2 uur 35 min. 20 sec.; 2. L. Stevens, Elsloo; 3. P. Steenbakkers, Maastricht; 4. W. Kamp­huis, Sittard; 5. A. van Rooy, Eygelshoven; 6. G. Vergoossen, Echt; 7. J. Vranken, Eysden; 8. H. Ehlen, Sittard; 9. N. Paes, Munstergeleen; 10. R. Stanneveld, Hoensbroek; 11. A. v. d. Lin­de, Tilburg; 12. M. Zijlstra, Amsterdam.

Nieuwelingen: 1. Helsloot, Amsterdam, 50 km in 1 uur 18 min. 50 sec.; 2. P. Floegel, Hoensbroek; 3. J. Roth, Ubach o. Worms; 4. J. Hugens, Hoensbroek; 5. R. Lotz, Stein; 6. H. Haan, Meche­len; 7. J. Vroemen, Maastricht; 8. J. Boger, Budelschoot; 9. Baartmans, Utrecht; 10. R. Hoogewoud, Amsterdam.

 

HOENSBROEK.CLUBKAMPIOENSCHAPPEN (18 maart).1956

Gecombineerde clubkampioenschappen vielen in de smaak

Enige tijd geleden besloten de wielerclubs Hoensbroek, Bleijer­heide, Heerlen, Ubach over Worms en Veel Geluk (Heerlen) de clubkampioenschappen gezamenlijk aan de orde te stellen.

Dit eerste gecombineerd optreden vond op het bekende K.K.K.­circuit to Hoensbroek plaats. Organisatorisch klopte alles tot in de puntjes, de strijd verliep sportief en spannend, zodat het genomen initiatief in alle opzichten een succes werd, temeer daar een talrijk publiek het wel en wee gadesloeg. Vier en veertig nieuwelingen begonnen aan de voorgeschotelde 40 km. Kort voor het einde nam Hugens (wielerclub Hoensbroek) een kleine voorsprong, welke hij kon behouden. De verdere kam­pioenen waren: Langoor van Veel Geluk, Van Beek van Bleijerheide, Boumans van Heerlen en Baar van Ubach over Worms. Hierna betraden 30 amateurs het strijdperk. Somers, Kamphuis en Stanneveld namen het heft in handen. Zij slaag­den erin hun voorsprong nog aan te dikken. Tenslotte kregen zij het peloton te pakken, waarna Kamphuis alleen aan de haal ging. De kampioenen: Kamphuis (Heerlen), Stanneveld (Hoensbroek), Heidstra (Ubach over Worms), Vincken (Bleijer­heide).

Nieuwelingen: 1. J. Hugens, 40 km ,in 1.08.17; 2. Boumans, 1.09.35; 3. Zohar; 4. Meisters; 5. Floegel; 6. Baar; 7. Evers; '8. Keulers 9. Van Beek; 10. Heyltjes; 11. Langoor.

Amateurs: 1. Kamphuis, 60 km in 1.40.37; 2. Stanneveld, 1.41.48; 3. Somers; 4. Heidstra in 1.42.07; 5. v. d. Breugel; 6. Ratajec; 7. Vincken; 8. Doek; 9. Knops; 10. Scheelen; 11. Schmitz.

 

HOEVEN (13 mei).1956

POELDIJKER VAN DER KNAAP TRIOMFEERDE IN HOEVEN.

Ook in Hoeven demonstreerde zich de Westelijke hegemonie, die door Captein en Geldermans zo vroeg in het jaar werd ingezet. Piet de Bruin uit Roosendaal werd natuurlijk tot de grote favorieten gerekend, maar tenslotte sleepte Van der Knaap de bloemen in de, wacht.

Onafhankelijken en amateurs: 1. Van der Knaap, Poeldijk, 100 km in 2 uur 35 min. 8 sec.; 2. De Bruin, Roosendaal; 3. Van Hasselt, Rucphen; 4. Roosenburg, Den Haag; 5. Van Moergestel, Zevenbergen, op 47 sec.; 6. Geerts, Breda; 7. Van Straten, Schiedam; 8. Roovers, Etten.

Nieuwelingen: 1. Leo Timmermans, 2. Anne Koopmans, 3. Andre de Vries,

 

HOOFDPLAAT (1 juli).1956

J. BEERS WINT IN HOOFDPLAAT.

Onder grote publieke belangstelling gingen Zondag 1 Juli in Hoofd­plaat 45 nieuwelingen van start. De slag viel in de 7de ronde toen ach­tereenvolgens o.l.v. Beers en Van Amsterdam zich twee groepjes uit de grote groep wisten los te maken. Onder een hoog tempo moesten verschillende onder hen weer afhaken, zodat de eindsprint tenslotte betwist werd tussen een groep van 8 man, waarin de grote animator van het eerste moment, Beers, welverdiend triomfeerde. BRON: A. G. VERHULST.

Nieuwelingen: 1. J. Beers, Zaandam, 70 km in 1 uur 50 min.; 2. H. Vernooy, Sluiskil; 3. J. Schoen, Zaandam; 4. C. v. Amsterdam, Oosterhout; 5. L. Timmermans, Roosendaal; 6 J. v. d. Klundert, Den Heen; 7. M. de Jong, Breda; 8. D. Wouterse, Kwadendamme; 9. D. Idema, Zw1jn­drecht; 10. Bulkmans Breda.

 

HOOFDPLAAT (16 september).1956

FABER EERSTE IN HOOFDPLAAT.

Toen de Zeeuwse favoriet Verschuure half course demarreerde voor de beslissende slag, zaten Schoen, Van Tilburg en Faber onmiddellijk aan het goede wiel. De groep kon hen niet meer bereiken en alleen het groepie Beers, Tel, Van Geel en Van Hees kon nog uit het peloton wegkomen.

Nieuwelingen: 1. R. Faber, Rotterdam, 70 km in 1 uur 59 min.; 2. J. Schoen, Zaandam, z.t.; 3. P. Verschuure, Hansweert, z.t.; 4. v. Tilburg, Breda, z.t.; 5. J. Beers, Zaandam; 6. S. Tel, Zaandam; 7. J. van Geel, Lepelstraat; 8. P. van Hees, Hoogerheide; 9. F. v. Doeselaar.

 

HOOGERHEIDE (29 juli).1956

Amateurs: 1. Henk van de bRoek, 2. Adrie van Steenselen, 3. Cees van de Zande

 

HOOGEVEEN (21 juli).1956

Amateurs: 1. Fre Mik, 2. A. Pronk, 3. van Zerk,

 

HOORN (3 juni).1956

Amateurs: 1. Maarten pronk, 2. henk Kuitwaard, 3. Jan Ottenbros,

 

HOORN.LEEKERMEER (29 juli).1956

FRAAIE ZEGE VAN LODE STOETE IN DE LEEKERMEER.

De Amsterdammer Lode Stoete heeft in de Ronde van de Lee­kermeer een fraaie overwinning behaald. Afgescheiden van zijn concurrenten, die hij ruim anderhalve minuut ontrukte, snelde Stoete triomfantelijk over de eindstreep.

Amateurs: 1. L. Stoete, Amsterdam, de 100 km in 2 uur 35 min. 40 sec.; 2. M. Pronk, Warmenhuizen; 3. A. Lemmens, Anna Paulowna; 4. S. Appel, Hoorn; 5. M. Delien, Winkel; 6. H. de Groot, West, Graftdijk; 7. H. Bdhne, Amsterdam; 8. E. van Maas, Amstedam; 9. M. Huizinga, Amstelveen; 10. W. Broek­hoff, Amsterdam; 11. J. de Groot, Amsterdam; 12. B. v. d. Eykhof, Haarlem; 13. P. Pronk, Berkhout; 14. K. Kalis, Stompe­toren; 15. J. van Schilt, Amsterdam; 16. G. Roelofsma, Amster­dam; 17. A. Roel, De Rijp; 18. J. Druyf, Hauwert; 19. J. Savoy, Purmerend.

Nieuwelingen: 1. H. Koger, Haarlem, de 50 km in 1 uuF22 min. 32 sec.; 2. J. van Wetten, Noordwijk; 3. L. Vink, Amsterdam; 4. W. van Smirren, Amsterdam; 5. J. van Stralen, Blakker; 6. J. Reidinga, Edam; 7. H. Haxe, Amsterdam; 8. P. Appel, Spanbroek; 9. J. v. d. Berg, Noordwijkerhout; 10 Th. Rood, Oudorp; 11. J. Leegwater, Berkhout; 12. A. v. d. Bosch, Beverwijk.

 

HUIJBERGEN (11 augustus).1956

Amateurs: 1. Jaap Bruggenkamp, 2. Piet de Bruin, 3. Martin van Overveld,

 

HUIZEN (30 April).1956

JANISSEN wint spannende ronde van Huizen

Hevige regenbuien en een zeer sterke wind, om nog maar niet te spreken van de koude, hebben de renners van de Ronde van Huizen niet kunnen weerhouden om een bijzonder fraaie en spannende wedstrijd te rijden. De drie musketiers Janissen, Rademakers en Blauw waren hierin de grote figuren door liefst twee ronden voorsprong te nemen. Janissen was hierbij de snelste sprinter en zegevierde volkomen verdiend, ook al dient met ere vermeld het rijden van de sterke Arnhemmer Blauw en de durf en moed van Rademakers.

De Ronde van Huizen, rondom de Huizerhaven, trekt ieder jaar een sterk veld naar de oevers van het IJsselmeer. Ditmaal was er ook bij de renners bijzonder veel strijdlust. Jan Rade­makers, nog steeds in militaire dienst, wipte al heel snel weg met de Arnhemmer Blauw en Janissen. Het trio kreeg verster­king van de Utrechtenaar Jan Verwey, die zich best aanpast bij de amateurs, de Amsterdammer Moolenijzer, alsmede Gudde en Cuvelier. Dit zevental zette er zo'n hoog tempo in, dat zij spoedig op fluweel zaten. Het peloton, waarin Teunisse door pech uitgeschakeld werd, lag al snel op een flinke achterstand. Het was dan ook geen wonder, dat het zevental snel een ronde kon nemen. Nauwelijks uitgerust, waagde Rademakers op­nieuw een poging en weer met succes. Eerst ging Gudde met hem mee, maar die viel terug. Joop Blauw zag toen het ge­vaar, snelde met een felle demarage naar Rademaker en kreeg aansluiting. Janissen volgde toen eveneens, maar het trio kreeg ook gezelschap van Cees Rabe, Splinter en Verbrugge. Weer zes renners op kop en ook nu ging het van een leien dakje. Het zestal pakte wederom een ronde, waardoor de drie sterksten Blauw, Janissen en Rademakers met twee ronden voorsprong zaten. Na hen volgden Rabe, Splinter en Verbrugge met Verwey, Gudde, Moolenijzer, Cuvelier allen met een ron­de voorsprong. Het peloton was volkomen uitgeschakeld. Heel wat renners als Geurt Pos, Pothuizen, Klein en Lute hadden hun kleedkamertje al weer opgezocht, maar de renners die nog in de course waren, streden er niet minder om.

Kort voor het einde waagde toen de ijzersterke Joop Blauw nog een poging, maar dit mislukte. Het stond toen vast, dat Janissen, die tussen neus en lippen door acht premies won, ook de eindsprint wel zou winnen. Zo gebeurde het ook. Janissen had geen enkele concurrentie en won overtuigend, met Blauw en Rademakers als eervolle volgers. Van de zeven mannen die nog een winstronde hadden, won Cees Rabe de sprint.

Wielerclub de Adelaar, met haar actieve secretaris Evert Grift, kan dan ook met genoegen op dit wielerfestijn terugzien. Ren­ner Piet Splinter verdiende een pluim op zijn rennerspet, door zijn zeer sportieve houding na afloop. Het scheelde hem op eigen verzoek een plaats in de rangschikking, maar de jury bleef hierdoor van een protest verschoond. BRON: HANS VAN DE KAMP

Amateurs: 1. R. Janissen, Amsterdam, 90 km in 2 uur 14 min. 53 sec.; 2. J. Blauw, Arnhem; 3. J. Rademakers, Utrecht; 4. op een ronde C. Rabe, Amsterdam; 5. P. Splinter, Ankeveen; 6. J. Verwey, Utrecht; 7. J. Cuvelier, Nieuw Vennep; 8. H. Moolenijzer, Amsterdam; 9. J. Gudde, Amsterdam; 10. J. Ver­brugge, Amsterdam; 11. op 2 ronden E. Bouwman, Amsterdam; 12. A. Uden, Oss; 13. H. de Boer, Bussum; 14. J. Soet, Bussum; 15. P. v. Dijk, Bussum; 16. R. Gundelach, Amsterdam; 17. N. Schaap, Bussum.

 

IJZENDIJKE (22 mei).1956

20e RONDE VAN IJZENDIJKE

            VOOR HUISSOON NA ONTSNAPPING MET WESTDORP.

Jaap Huissoon en Jan Westdorp, twee Zeeuwse treinlopers bij uit­nemendheid, wisten in het prille begin van deze sterk bezette wed­strijd door een gedurfde demarrage de basis te leggen voor een ecla­tante overwinning. Het is onbegrijpelijk dat het gerenommeerde veld het gevaar niet onmiddellijk heeft ingezien. Na ongeveer 48 km be­droeg de voorsprong van de vluchters reeds 2 min. en 58 sec., terwijl het veld toen in 3 brokken uiteen gesleurd was. Onder het moordende tempo sneuvelden vele gekende renners. Een mooi succes voor de jonge Huissoon, dat slechts overschaduwd wordt door het feit dat hij begin Juni onder de wapenen moet.

Amateurs: 1. J. Huissoon, Heinkenszand, 100 km in 2 uur 19 min.; 2. J. Westdorp, 's-Heerenhoek, z.t.; 3. P. van Est, Fijnaart, op 3 min.; 4. P. Maas, Pindorp; 5. A. van 't Hof, Haarlem; 6. A. van Sluijs, Vlissingen; 7. A. Geldermans, Beverwijk; 8 J. de Roo, Schore; 9. J. Bruggenkamp, IJmuiden; 10. H. Glerum, St. Willebrord.

 

KAATSHEUVEL (23 september).1956

Amateurs: 1. Piet de Bruin, 2. Cees van de Borst, 3. Krijn Pos,

Nieuwelingen: 1. Peet Verschuere, 2. Ab van Egmond, 3. Pol hermes,

 

KAMPEN (18 augustus).1956

Feestvierend Kampen bejubelt de tourrenners, maar vooral winnaar Gerrit Voorting

Operatie H 2 O is de betiteling van de grote feestweek, Welke in Kampen wordt georganiseerd ter gelegenheid van de dijk­dichting met Oost-Flevoland. Sportieve gebeurtenissen luist­erden deze feesten op en een der voornaamste programma­punten hiervan was de Ronde van Kampen, ditmaal voor be­-oepsrenners en onafhankelijken, waarbij de complete Tour de France-ploeg. Het talrijke publiek kreeg waar voor haar geld, want de Tour-ploeg beheerste de wedstrijd volkomen, vaarbij Gerrit Voorting een wel zeer goede winnaar was, door zijn formidabele eindrush, waarbij hij zijn mede-koplopers aan de Groot, Wout Wagtmans en last but not least Leo van der Pluym ruim klopte.

3e Kamper Wielerclub K.W.C. mag met recht trots zijn op dit voor Kampen zo grote wielerfestijn. Het parcours was prach­tig, de organisatie perfect en de wedstrijd klonk bovendien als en klok.

Het feest in Kampen's wielerronde begon met een premie van zes flessen wijn. Michel Stolker kon deze in zijn wijnkelder brengen. Direct daarna waren Jef Lahaye en Van der Pluym al weggewipt. Tonny Peters en Jaap Bruggenkamp zetten een acht in. Lahaye viel hierdoor terug, maar “Pluumke" beet door. Het jonge wielertalent liep zienderogen uit op Ton Peters, die Jaap Bruggenkamp door domme bandenpech was verloren. Alles wat aan naam de klok sloeg, werd hierdoor wakker ge­schud. Michel Stolker wipte weg. Wout Wagtmans, Gerrit Voorting, Ge Peters volgden snel. Zij krijgen aansluiting met Lahaye en Ton Peters en een zeer sterke groep kon de jacht op Van der Pluym inzetten. Voordat het echter zover was, meldde Daan de Groot zich na een felle achtervolging, een kampioen waardig, bij de volggroep. Met de straffe wind tegen moest Van der Pluym tegen deze overmacht zijn vlucht opgeven. Met acht man op kop joegen de vluchters verder, hierbij luide aangemoedigd door het talrijke publiek.

Het peloton moest zich gewonnen geven. Weliswaar reed stayer Nop Koch nog lange tijd tussen de kopgroep en het peloton, maar alleen kon hij het toch niet bolwerken. Cees Paymans en Jos Hinsen raakten achter en Ab Donker reed “plat".

Het was dan ook geen wonder, dat de acht kopmannen een ronde namen, ondanks het heldhaftige verweer van Suyker­buyk met Toon van Oers, die poogden nog een voorsprong te nemen. De Tourrenners controleerden de course.

Wie dacht dat de strijd nu beslist was, had het mis. Want op­ nieuw trokken Gerrit Voorting, Leo van der Pluym, Daan de Groot en Wout Wagtmans er tussen uit. “Tarzan" Van Breenen, door pech achtergeraakt, haakte snel aan en het spel van een ronde nemen begon opnieuw. Met nog 43. km voor de boeg stond ook dit wapenfeit weer op papier, nadat Stolker zijn ene winstronde door een lekke tube prijs moest geven.

Jan Nolten ging hierna eenzaam op avontuur en sleepte heel wat premies weg. Tot drie ronden van het einde bleef de situa­tie van de koploper hetzelfde. Toen kwam de beslissende stoot, uitgedeeld door gebruinde Gerrit Voorting, die geheel alleen  wegsnelde, furieus achtervolgd door De Groot, Wagtmans, Van der Pluym, die het peloton weer hadden verlaten. Gerrit Voor­ting won echter de strijd tegen de drie volgers duidelijk. Het was een fraaie zege, waardoor de overwinningskus van de plaatselijke schone, voor wie het blijkbaar geen alledaags werk was, een “warme" beloning was.

Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. G. Voorting, Roosendaal, 100 km in 2 uur 43 min. 12 sec.; 2. D. de Groot, Amsterdam; 3. W. Wagtmans, Breda; 4. L. van der Pluym, Dussen; 5. T. Peters, Haarlem; 6. H. Smits, Nijlen; 7. M. Stolker, Utrecht; 8. T. van Oers, Langeweg; 9. C. Paymans, Tilburg; 10. M. Brinkman, Rotterdam; 11. H. Schoenmakers, Venlo; 12. P. van As, Roosendaal; 13. P. Peters, Haarlem; 14. J. Hinsen, Rijckevorsel; 15. J.. Lahaye, Bunde; 16. J. Nolten, Geleen; 17. H. van Breenen, Amsterdam.

BRON: HANS VAN DE KAMP.

 

KAMPIOENSCHAP DER MILITAIREN (9 juni).1956

Cor van Engeland de nieuwe militaire wielerkampioen

Schalk Verhoef en Geurt Pos in eindsprint onaangenaam verrast

Voor de tweede maal in de geschiedenis is dankzij het voor­treffelijke werk van de Woerdense wielerclub ,Arie van Vliet" en de uitnemende medewerking van militaire autoriteiten en de K.N.W.U. het militaire wielerkampioenschap op de weg verreden. De nieuwe kampioen en opvolger van Piet de Jongh? Zoals U reeds vernomen zult hebben: Cor van Engeland van de legerplaats Volkel, die Luwa-man Schalk Verhoef en matroos Geurt Pos in de beslissende eindsprint op de Woerdense Rem­brandtlaan minder aangenaam verraste.

De wijze waarop de jonge Van Engeland dit kampioenschap heeft bevochten, kon het merendeel der volgers slechts zeer matig bekoren. Zelfs de jongens van de Koninklijke Mare­chaussee, die op hun motoren ruim baan maakten voor de „soldaten-wielrenners" en de strijd op het voorste plan van dichtbij vermochten te volgen, hadden op deze ontknoping van de strijd niet gerekend. Aanvankelijk had Van Engeland veel bewondering afgedwongen voor een moedige solovlucht, maar toen hij nadien zo’n kleine veertig kilometer bij Verhoef en Pos aan het wiel bleef “plakken", zonder ook maar een enkele keer over te nemen, verdween deze bewondering als sneeuw voor de zon. Hij devalueerde daarmede zelf zijn reeds gememo­reerde krijgsverrichting. De maat was echter nog niet vol! Deze liep pas rijkelijk over, toen hij zijn twee vermoeide makkers in de beslissende eindsprint vlotweg uit het wiel spurtte. Een van woede briesende Verhoef en een ontgoochelde Pas leden de zwaarste nederlaag uit hun wielerloopbaan. Ook Van Enge­land kon zich waarschijnlijk niet best met deze afloop ver­enigen, want zijn ogen misten het glansrijke van de triom­fator en met een strak gezicht liet hij zich de felicitaties wel­gevallen.

Het koersverloop.

Het 135 man sterke peloton, dat in deze titelstrijd van start ging, werd zoals gebruikelijk als er een hele „bent" jongeren van start gaat, reeds kort na de start door een tweetal val­partijen sterk uitgedund. Een dertig man, waaronder Rade­makers, Driessen, Asma, Corzilius, Vollenbregt, De Weerd, Van Eck, Van Dijk, Van Gaalen en vele anderen, hadden hierdoor het contact verspeeld of moesten noodgedwongen de strijd staken. Aan de kop van het peloton werden verschillende de­marrages gelanceerd, maar geen van allen leverden zij enig resultaat op. Op enkele zwakkere broeders na, die bij deze lichte voorpostengevechten reeds moesten „lossen", bleef het gelid gesloten.

Na Zwammerdam( 14 km), toen Pieters en Van Dienst een honderdtal meters winst bijeen hadden gefietst, kwam er wat meer tekening in de strijd. Het opgedreven tempo om deze twee demarranten in toom te houden, werd voor velen te hoog en het peloton verbrokkelde door deze verwikkelingen in ver­schillende groepen. De aanvalsspits bestond na dit eerste wa­pengekletter van formaat uit een twintigtal renners, waarbij nagenoeg alle favorieten, o.a. Kloosterziel, Verhoef, Van Enge­land, Heeren, Gramser, Pos, Nijdam, Van Bruggen, J. v. d. Putten en Joop Wuurman. De slag scheen geslagen, want op het tweede plan streed een groepje, dat, zowel kwalitatief als kwantitatief sterk de mindere was van de leidersgroep. Maar bij Kanis begon het voor de tweede groep te dagen, toen Ver­hoef en zijn makkers op de smalle weg langs de Kamerikse Wetering aan de remmen moesten trekken, kreeg deze groep een goedkope aansluiting. De kopgroep telde na deze fusie weer 36 koppen.

Maar de zwakkeren gingen er toch weer af. Bij de eerste door­komst in Woerden stapte Alting van de fiets en Hoving, die ook al niet “fris" meer zat, moest voor een lekke band uit het zadel. De demarrages om een nieuwe afscheiding te verkrijgen werden heviger en dit werd ook M. Luiks, Teunissen en v. d. Ree, noodlottig. Voordat de karavaan voor de tweede maal door Bodegraven raasde, hadden zij al weer moeten „lossen". Ook Wim van As kreeg moeilijkheden met het hoge tempo, ter­wijl Van Noord zich bijtijds wist te herstellen.

Aanvallen

In de contreien van Aarlanderveen (73 km), sloegen Teeuwen, Pieters, Van Bruggen en Vassena een nieuwe bres in de kop­groep. Deze vier renners, die zich bij voorgaande schermutse­lingen evenmin onbetuigd hadden gelaten, gaven alles wat zij aan pure snelheid op konden brengen om uit de greep van de favorieten te blijven. Maar het was tevergeefs. Een attente Pos gaf, toen Verhoef aan de staart wat minder gemakkelijk draai­de, het sein voor de tegenaanval en toen was het spoedig met de vluchtelingen gedaan.

De rust was echter voorgoed verdwenen, want weer snelden er drie op winst beluste knapen de ruimte in, die bij het Woer­dense Verlaat weer ingelopen werden. Nauwelijks was dit trio tot de orde geroepen, of Van Engeland schoot met een flitsende demarrage bij zijn concurrenten vandaan. Deze knaap ver­overde een flinke voorsprong, welke in Woerden zijn hoogte­punt bereikte: 35 seconden.

Drie leiders.

Daarna moest de vluchter door de ontketende jachten terrein prijsgeven. De strijdvaardige Van Bruggen luidde het offensief in om Van Engeland te achterhalen. Teeuwen en Boss volgden zijn voorbeeld. De grote mannen werden hierdoor wakker ge­schud en bij Nieuwerbrug hadden Verhoef en Pos de drie weer tot orde geroepen. En toen deze twee in Bodegraven de leider Van Engeland in het vizier kregen, gingen zij er met hem van­door. Van Engeland, die teveel van zijn krachten aan de solo­vlucht verspild had, beperkte zich met aan het wiel van de twee reuzen te blijven. Rozenburg deed nog een moedige po­ging om het leidende trio te bereiken, maar zijn sprong reikte niet ver genoeg. Eerst toen de voorsprong al bijna een minuut bedroeg, kwam er een georganiseerde tegenaanval van Gram­ser, Joop v. d. Putten - die we aan de finish misten - v. d. Breugel, Van Leeuwen, Boss, Rozenburg, Van Bruggen en Van Dienst. Kloosterziel en Teeuwen werden van deze aanval weer­houden door lekke banden. Ofschoon de jagers in de slotfase snel op de drie koplopers inliepen, werd hun jacht niet met succes bekroond. Daarvoor hadden zij de tegenaanval te laat ingezet. Hoe het verder met de koplopers verging, hebben we U in de aanhef reeds uitvoerig beschreven.

Prijsuitreiking.

Na afloop vond in Hotel de “Dubbele Sleutel" de prijsuitrei­king plaats. Alvorens tot het uitreiken der prijzen over te gaan, sprak Kapitein De Wijk een kort dankwoord aan het adres van Woerdens burgemeester, de K.N.W.U. jury-leden, Overste Collaard, commandant van de 155e Int. Basis Herstellings­comp., Overste Donkaerts, Hoofd Welzijnszorg leger, Dr. Tim­mer, off. van gezondheid le klasse, Opperwachtmeester Offer van de Koninklijke Marechaussee en aan de wielerclub “Arie van Vliet" en enkele andere autoriteiten, die tot het welslagen van dit kampioenschap hebben meegewerkt. Na nog op de stijgende lijn van het militaire wielerkampioenschap, hetre­creatieve karakter, van de wielersport en de aan deze sport verbonden soldateske eigenschappen te hebben gewezen, gaf Kapt. De Wijk, Contactoff. C.I.M.S., het woord aan Chef staf vierde divisie, Kolonel J. H. Heimel. Deze reikte met een toe­passelijk woord de prijzen uit. Hierna reikte Dr. P. van Dijk de K.N.W.U.-medailles uit aan de kampioen en de tweede en derde aankomende. De heer Van Erp, directeur Ronde van Nederland, bedankte tenslotte Kapitein De Wijk voor de me­dewerking aan de profwedstrijd.

Amateurs: 1. C. van Engeland, lgr.pl. Volkel, de 153 km in 3 uur 57 min. 20 sec.; 2. S. Verhoef, lgr.pl. Ossendrecht; 3. G. Pas, lgr.pl. Valkenburg; 4. op 28 sec. W. Boss, lgr.pl. Soes­terberg; 5. G. van Dienst, lgr.pl. Haarlem; 6. W. Gramser, lgr.pl. Oirschot; 7. C. van Leeuwen, lgr.pl. Haarlem; 8. H. van Brug-, gen, lgr.pl. Soesterberg; 9. A. v. d. Breugel, lgr.pl. Doom; 10. op 2 min. 36 sec. K. Rozenburg, lgr.pl. Voorschoten; 11. J. Wuur­man, lgr.pl. Valkenburg; 12. op 3 min. 2 sec. P. van Snippen­burg, lgr.pl. Arnhem; 13. H. Nijdam, lgr.pl. Apeldoorn; 14. J. Heeren, lgr.pl. Amersfoort; 15. op 3 min. 19 sec. E. Buitink, lgr.pl. Amersfoort; 16. A. v. d. Heuvel, lgr.pl. Volkel; 17. op 6 min. 8 sec. T. van Lachterop, lgr.pl. Bussum; 18. R. v. d. Ruit, lgr.pl. Den Helder; 19. op 6 min. 17 sec. W. van Dongen, lgr.pl. Wittenberg; 20~. op 10 min. 10 sec. A. Teeuwen, lgr.pl. De Lier; 21. op 21 min. 12 sec. G, Peelen, lgr.pl. Gilze Rijen; 22. H. van Gent, lgr.pl. Arnhem; 23. J. Heiden, lgr.pl. Me; 24. R. Seip,. lgr.pl. Utrecht; 25. S. de Vries, lgr.pl: Weesp; 26. J. van Galen, lgr.pl. Cothem; 27. H. W. Blom, lgr.pl. Amersfoort; 28. H. Die­ters, lgr.pl. Apeldoorn; 29. op 26 min. 21 sec. H. v. d. Wolf, lgr.pl. Soesterberg; 30. J. Bos, lgr.pl. Harderwijk; 31. C. Maas­winkel, lgr.pl. Utrecht; 32. Th. Jellema, lgr.pl. Assen; 33. W. Cuypers, lgr.pl. Wezep.

BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES.

 

KAMPIOENSCHAP NOORD-NEDERLAND (26 mei).1956

Strijd om prorinciale titels in „Het  Olle-landschap"

Oink, Jongstra, Van Dekken en Schreur een kampioenstrui.

Drente, en speciaal het plaatsje Ruinen, heeft een hevig ge­vecht kunnen aanschouwen van Noordelijke en Oostelijke wielercoureurs, die vochten voor een titel van hun provincie: Groningen, Friesland, Drente of Overijssel. Op bochtige, een­zame klinkerwegen, die slingerden langs dwergboerderijtjes en schitterende bloemenboomgaarden, heeft de wielervereniging „De Peddelaars" uit Hoogeveen in “Het Olle-Landschap" een parcours van 8,8 km uitgestippeld om de jongens daar te laten proberen een greep naar de macht te doen. Wel, er is hard ge­noeg voor gevochten. Korte uitlooppogingen hadden niets op­geleverd (ook niet die van de kampioen van Overijssel 1955, Visser uit Enschede, die later met een kapotte ketting van het strijdtoneel verdween), toen na ruim 60 km de beslissing viel. Tweemaal snelde Klaas Wiltjer vergeefs naar voren, de derde keer kreeg hij gezelschap van acht man: Theo Bulten, Henk Oink, Melle van Dekken, Fre Mik, Edy Jongstra, Jacob Tieks, Cor Kampjes en Henk Beyers. De ongelukkige Wiltjer moest er 30 km verder met een lekke band af. Tieks werd het even verder te machtig, Fre Mik kreeg een inzinking en liet een gat vallen, terwijl ook Melle van Dekken eraf ging, doordat hij juist aan het wiel van Mik had gezeten. Daarmee was Edy Jongstra meteen zeker van de Drentse titel, want hij werd de enige Drent vooraan, in gezelschap van vier mannen uit Over­ijssel. Omdat in de laatste 9 km ook Kampjes en Beyers een klap kregen, ging het voor Overijssel dus nog tussen twee man. Met een wiellengte verschil ging tenslotte Henk Oink als eerste over de streep (dus kampioen), voor de nieuwe Drentse kam­pioen en Henk's streekgenoot Theo Bulten. Op de Groningse kampioen hebben we toen bijna twee minuten moeten wachten, met de aankomst van Melle van Dekken uit Hoogkerk (6e), terwijl nog eens drie minuten later de Friese titel kon werden gegeven en wel aan de Wolvegase renner Schreur, die als ne­gende arriveerde.

In de nieuwelingenstrijd was zonder twijfel de Groninger Jan Venema de beste man. Talrijke malen demarreerde hij en ten­slotte slaagde hij er toch in, voorgoed van bet peloton weg te komen. Van dat peloton was Harm van Oosten de snelste, nadat 50 meter voor de finish een achttal jongens in een val­partij betrokken waren. Officieuse “kampioenen" van Gro­ningen, Overijssel, Drente en Friesland werden bij deze nieu­welingen respectievelijk Jan Venema uit Groningen, H. Pieters uit Deventer, D. Vrielink uit Zuidwolde en S. Dijkstra uit Langezwaag. Er waren 58 nieuwelingen aan de start ver­schenen.

Amateurs:1. Henk Oink, Hengelo, 158 km in 3 uur 42 min. 31 sec., kam­pioen van Overijssel; 2. Edy Jongstra, Zorgvlied, kampioen van Drente; 3. Theo Bulten, Zwolle; op 45 sec. 4. C. Kampjes,Hengelo; 5. H. Beijers, Holten; op 1.45 6. Melle van Dekken, Hoogkerk, kampioen van Groningen; 7. F. Mik, Nw. Pekela; op 4.54 8. J. Kleine, Hoogeveen; 9. P. Schreur, Wolvega, kam­pioen van Friesland; 10. F. Bos, Nw. Buinen; 11. H. M. Nies, Groningen; 12. R. Sijens, Drachten.

Nieuwelingen:1. J. Venema, Groningen, 62 km in 1 uur 31 min. 47 sec., ,kam­pioen" van Groningen; 2. H. v. Oosten, Hoogkerk; 3. H. Pieters, Deventer, „kampioen" van Overijssel; 4. J. Bruinenberg, En­schede; 5. D. Vrielink, Zuidwolde, „kampioen" van Drente; 6. S. Dijkstra, Langezwaag, „kampioen" van Friesland; 7. J. Oude Lenferink, Hengelo; 8. M. Borger, Harkema-Opeinde; 9. B. Boom, Markelo; 10. J. Bosker, Oosterwijtwerd.

 

KAMPIOENSCHAP VAN GELDERLAND-UTRECHT (26 mei).1956

Bert Kloosterziel en Jan Verwey

                                provinciaal kampioen van Gelderland en Utrecht

Drie renners waren dit jaar de dominerende figuren in de kampioenschappen der provincies Utrecht en Gelderland. Voor Utrecht waren dat Ben Teunisse en Jan Verwey, en voor Gel­derland Bert Kloosterziel.

Dit trio forceerde 72 km voor het einde „de slag" en nam een belangrijke voorsprong. Eerst in de eindsprint viel de beslis­sing. Bert Kloosterziel vluchtte kort voor de finale bij zijn ri­valen vandaan en werd onbedreigd kampioen van Gelderland. Jan Verwey en Ben Teunisse leverden enkele seconden later zeer felle strijd om de titel in een heftig sprintduel, dat de ijzersterke Jan Verwey in zijn voordeel besliste.

Wielerclub „Tempo" had de organisatie in handen en had daarvoor een fraai parcours door de omgeving van Soest uit­gestippeld. De organisatie was bovendien bij Schlebaum en zijn mannen in zeer goede handen.

De titelstrijd bij de amateurs was ditmaal zeer fel. Er werd ge­vochten van start tot finish en de course was daardoor zeer zeker interessant, ook al is een rondje van 8 km voor het publiek wel wat te groot. Met een afstand van 176 km is daar­voor echter geen andere oplossing aanwezig.

Nadat reeds in het prille begin Jos van de Woude, Gerrit Rut­tenberg, Van Barneveld als Utrechtse renners en Van Gerwen als Gelderlander een voorsprong namen en lange tijd voor de meute uitdansten, werden zij eerst na een goede dertig kilo­meter weer ingelopen. Barneveld en Verwey rukten zich kort daarop weer los, doch dat was loos alarm. Teunisse en zijn mannen zorgden er voor dat zij niet al te veel voorsprong kregen, ook al duurde het heel wat kilometertjes, aleer Jan Verwey zich in liet lopen, Barneveld viel al eerder terug.

Na 72 km kwam er een nieuwe kopgroep. Ben Pothuizen, Henk Klein, Jan Verwey en de Gelderse kampioen van het vorige jaar Wagenaar demarreerden en liepen aanvankelijk sterk uit. Een sterke groep maakte zich toen klaar voor de jacht op de vluchters, bestaande uit Teunisse, Pos, Regter en Van Haren. Jos van de Woude, aanvankelijk in deze groep, verdween kort daarop uit de wedstrijd wegens een lekke tube.

De strijd ontbrandde in aller hevigheid. Een goede 30 km hiel­den Verwey, Pothuizen, Klein en Wagenaar stand, toen moes­ten zij zich echter ook gewonnen geven. Het veld renners was op dat moment reeds danig gedund. Gebrek aan voldoende kilometers en enkele valpartijtjes waren daar de oorzaak van. Soellaart kwam met moeder aarde in aanraking en Kirchner, De Jager en Ruttenberg raakten ver achterop.

Met nog 72 km voor de boeg viel daarop de beslissing. Weer was het Jan Verwey, die de knuppel in het hoenderhok gooide, in gezelschap van Bert Kloosterziel, die reeds eerder kampioen van Gelderland was, en de titelhouder van Utrecht, Ben Teu­nisse. Aanvankelijk was daar nog een vierde man bij, Wim de Paauw, hij moest echter zijn makkers laten gaan.

De kopgroep van drie liep na deze beslissing steeds meer uit, zij hadden spoedig een minuut winst geboekt. Verrassend was daarbij het rijden van Kloosterziel, die na een afwezigheid van twee jaar, dit kampioenschap mee deed voor training voor het militair kampioenschap. Jan Verwey en Ben Teunisse assisteerden hem uitstekend.

Vanuit het peloton waren er inmiddels nog vier renners ge­vlucht, het  waren Van Haren, Klein, Pos, Korver. Ook zij brachten kleur aan de wedstrijd en liepen goed samenwerkend aanvankelijk veel van hun achterstand in. Het werden zelfs nog 27 seconden, maar daarbij bleef het. Verwey, Kloosterziel en Teunisse roken het gevaar en gooiden er een schepje boven­op. De eindspurt bracht toen de beslissing. Bert Kloosterziel herwon zijn titel met Van Haren en Korver als verrassende tweede en derde. Jan Verwey verwierf de Utrechtse gouden plak, voor Teunisse en Pas met Klein.

Amateurs Kampioen van Gelderland: 1. B. Kloosterziel, Wezep, 176 km in 4 uur 36 min.; 2. J. van Haren, Nijmegen; 3. T. Korver, Ooster­beek.

Amateurs Kampioen van Utrecht: 1. Jan Verwey, Utrecht, zelfde tijd; 2. B. Teunisse, Utrecht; 3. G. Pbs, Vreeland; 4. H. Klein, Utrecht.

Nieuwelingen. Gelderland: 1. M. Kersten, Groesbeek, 80 km in 2 uur 1 min. 41 sec.; 2. G. W. van Lith, Gellicum; 3. W. van de Kamp, Barneveld; 4. A. W. Jansen, Voorst.

Nieuwelingen Utrecht: 1. B. Vermeer, Utrecht, zelfde tijd; 2. J. van de Voorn, Utrecht; 3. L. van Kreuningen, Utrecht; 4. G. Gijssen, Utrecht.

 

KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG (29 april).1956

Nol Ehlen kampioen Amateurs van Limburg

Nam (en Wield) kleine winst in laatste ronde

Diverse Limburgse amateurs kwamen met behoorlijk uitzien­de sollicitatiebrieven naar Valkenburg. Zeker, het was vroeg in het seizoen, zodat zij - tot dusver - nog geen buitenlandse etappenkoersen of ander zwaar grut in de benen hadden, maar het merendeel van de best uitziende schare had toch bereids meerdere keren de grenzen overschreden en aldus de kennis­making met heuvels en kasseien vernieuwd of zodoende de eerste lessen in dit genre gevolgd. Een vergelijking met de grotere broers - profs en onafhankelijken - gaat niet op. De afstanden lagen ver uit elkaar, maar globaal bekeken - heel in het algemeen - lieten de amateurs zich niet zo gauw door de nu eens druilerige, dan weer plensende regen, door de klei­sporen, modder en koude uit de wind slaan dan de mannen uit de hoogste afdeling. Negen profs en onafhankelijken volbrach­ten de taak, zij het dat voor een drietal de karwei tot een einde werd verklaard, nadat Wim van Est en vijf achtervolgers bin­nen waren. Daarentegen kon de jury 21 amateurs noteren, 21 jongens, die zowat 100 km afpeddelden onder uitermate on­gunstige omstandigheden. Bekijk voor de aardigheid ook eens de tijden - niet uit balans-overwegingen, maar zo voor de vuist weg - waaruit blijkt, dat nummer 15 slechts 2 min. 15 sec. na de eerste vier arriveerde. Ondanks de overgang van verschillende jongeren, bleek Limburg weer over een best gezelschap „liefhebbers" te beschikken. Kerels met aanleg, ook met durf en energie, want elf Caubergen nemen is geen klei­nigheid. Het is zeer zeker gewenst, dat deze Limburgers hun gezichten ook meteen laten zien in onze klassiekers. Straks moet de Sportcommissie een keuze doen en voor Kopenhagen en mogelijk voor Melbourne. De prestaties in klassiekers zullen (misschien) de doorslag geven, ook al omdat nabij de Deense hoofdstad een vlak circuit voorradig is. Om uitsluitend acht te slaan op het wel en wee in een aantal met name genoemde grote koersen, vinden wij verkeerd. Er zijn coureurs, die niet in de gelegenheid zijn om alle klassiekers te betwisten, tenge­volge van uitzending naar het buitenland. Er zijn renners, die om andere overwegingen het juister vinden niet van de ene klassieker naar de andere te hollen, met daar tussen in ook nog een serie normale ritten. Er zijn jonge knapen, die door dit gejakker tegen eind Augustus min of meer over hun toeren zijn. Ondanks deze bedenkingen, onderstrepen wij de woorden van de K.N.W.U.-praeses dr. Van Dijk tijdens de huldiging van de nieuwe Limburgse kampioen Nol Ehlen. Over het hoofd van Ehlen heen, gelden deze woorden ook andere Limburgse ama­teurs, welke qua kwaliteiten in aanmerking kunnen komen voor de Kopenhaagse equipe. Het is gemakkelijker om in eigen buurt of het nabij gelegen Belgie in actie te komen, maar daar kan het niet bij blijven. Ook Limburg moet zich in onze vader­landse klassiekers laten zien.

NA ELF CAUBERGEN.

Na elf Caubergen kreeg Nol Ehlen - eerste overwinning in dit seizoen - de gouden plak. Vlak na de winnaar flitsten Ver­goossen, Nieskens en Harry Ehlen over de streep. Een best koerseinde, nadat een afvalrace ten tonele was gebracht - in heel wat mindere mate dan bij de profs - waaraan 50 renners deelnamen. Het gilde der amateurs legde de meeste ronden in ongeveer dezelfde tijd als de grote broers af, wel een bewijs, dat zij wilskrachtig poogden het mogelijk examen met lof te doorstaan. Stanneveld - met aanleg - kwam bij de afdaling van de Sibbergrubbe ten val. Een gedeukte fiets en een ver­bonden arm waren het resultaat. Half koers werd Mart v. d. Borgh - naar zijn oude vorm toegroeiend - aanvoerder van een kleine bende, die een lichte winst vermocht te boeken. De groep - waaruit voor en na Van Breugel, Franssen, Geraerdts, Grond, Graven, Huntjens, Van Kollenberg, Menten, Scheilen, Stanneveld, Steenbakkers, Vek, Vrancken e.a. verdwenen en toeschouwers werden - was attent, zodat alles weer bijeen­kwam. Toch scheen Van den Borgh voornemens om de zaken in zijn voordeel te beslissen. Gemakkelijk rijdend, zonder ken­nelijke inspanning, liep hij opnieuw weg. Alleen Halmans kon zijn wiel grijpen. Was de koers gelopen? Van den Borgh mar­cheerde vlot de Cauberg op, verhoogde zijn winst en.... was geklopt. Een lek bandje betekende fini. Nu geraakte Harry Ehlen op het voorplan. Hij speelde op de volle winst, nam 15 seconden en begon met deze voorsprong aan de laatste klim. Tijdens de bestijging brachten Nol Ehlen, Jacq. Nieskens en Sjra Vergoossen de balan's in evenwicht. Nauwelijks was deze stand vermeld, of Nol Ehlen schoof van zijn makkers weg. Hij had goed gezien. Zijn berekening klopte. Hij verdween

bijna uit het gezicht van het verwoed tegenstand biedend drie­tal. Even voor de laatste daling sukkelde Ehlen met zijn derail­leur. Het ding vertoonde nukken, stroever liep zijn karretje. Nol Ehlen zocht zich sleurend een weg. Op de Oud-Valken­burgerweg voelde hij bij wijze van spreken de adem van zijn achtervolgers in zijn nek. Nog een laatste inspanning. Bijna hadden de drie (Vergoossen, Nieskens en Harry Ehhlen) hem te pakken. Dit trio spurtte uit Volle macht, net na Nol Ehlen flits­ten zij over de streep.

Amateurs:1. Arnold Ehlen (Broeksittard), 99 km in 2 uur 35 min. 55 sec.; 2. G. Vergoossen (Echt), z.t.; 3. Jacq. Nieskens (Swalmen), z.t.; 4. Harry Ehlen, z.t.; 5. G. Korsten (Grathem), op 12 sec.; 6. L. Stevens (Elsloo), z.t.; 7. P. Craenen (Nederweert), z.t.; 8. J. van Eck (Schinnen), op 20 sec.; 9.. N. Paas (Munstergeleen), op 32 sec.; 10. M. Hermans (Valkenburg), op 1 min.; 11. H. Halmans (Hoensbroek); 12. H. Leunissen (Geleen); 13. L. Knops (Bo­

' acholtz); 14. C. van Rooy (Hoensbroek); 15. W. Kamphuis (Sit­tard), op 2.12 min.; 16. J. Pieters (Maastricht); 17. G. Moonen (Heer); 18. J. Ratajec (Heerlerheide); 19. J. Steyns (Gulpen); 20. A. Steuten (Weert); 21. J. Willemsen (Nuth).

 

KAMPIOENSCHAP VAN LIMBURG (17 juni).1956

KEULERS WON TE EYSDEN NIEUWELINGENKOERS.

De uitslag van de provinciale nieuwelingenkoers te Eysden:

Nieuwelingen:1. H. Keulers, Voerendaal, 80 km in 2 uur 2 min. 30 sec.; 2e J. Schell, Blerick, op 28 sec.; 3e H. Harinx, Sibbe, op 37 sec.; 4e L. Janssen, Spaubeek; 5e J. Hugens, Hoensbroek; 6e J. T'im­mermans, Maastricht; 7e J. Webers, Limbricht; 8e R. Hendriks, Schinnen; 9e T. Peters, Sittard; 10e J. Lexis, Maastricht.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (1 juli).1956

Frans Mahn wegkampioen van Nederland der amateurs

In alle toonaarden - en dan meestal in mineur - is het natio­naal wegkampioenschap van de amateurs bezongen als een matige, teleurstellende, onbeduidende, vage titelstrijd. We wil­len ons daar wel bij aansluiten, maar distancieren ons uitdruk­kelijk van de mening als zou de nieuwe drager van de rood­wit-blauwe trui, de Amsterdammer Frans Mahn, de titel als een rijpe vrucht in de schoot zijn geworpen. Mahn mag dan een goed baanrenner zijn, die tot twee maal toe in de finale van het sprintkampioenschap als tweede eindigde, hij is toch ook - en naar ons gevoel veel meer - wegrenner. Het is natuurlijk mooi een alleen maar snelle wedstrijd in de sprint te kunnen win­nen, maar daarmee heeft men zich nog geen waarachtig kam­pioen getoond: Welnu, Frans Mahn veroverde in het verleden zoveel ereplaatsen in langere en zwaardere klassiekers, dat hem de kampioenstrui van harte gegund is.

Tegen de achtergrond van een reeks overwinningen in wed­strijden als de Ronde van Limburg en Noord-West Nederland, krijgt de zege van Frans Mahn een ander aanzien dan deze ge­had zou hebben wanneer men louter op de uitslag van Zondag zou moeten afgaan. Dan, ja dan was er inderdaad alle reden te spreken van een cadeau aan de man met de snelste laatste honderd meter. Zoiets dus als de langzamerhand legendarisch geworden overwinning van de Duitser Heinz Muller in het wereldkampioenschap te Luxemburg of van de Australische amateur Hoobin te Moorslede: twee eendagsvliegen, die pro­fiteerden van de omstandigheden en verder nooit of te nimmer van zich hebben doen horen.

Met Frans Mahn is het anders. Dr, van Dijk, de voorzitter van de K.N.W.U., die zoals altijd met zijn echtgenote aanwezig was, begroette de Amsterdammer in zijn woord van huldiging als een goede oude bekende, die hij reeds dikwijls als overwin­naar had mogen toespreken. Juist nu 1956 niet alleen een we­reldkampioenschap op een snel circuit als Kopenhagen brengt, maar ook een Olympisch tournooi, zal de nieuwe kampioen zich zijn titel moeten waardig tonen. Er is nu wat te verdienen! De lof aan de titelhouder - min of meer een reactie op neer­halende woorden elders - mag intussen niet doen vergeten, dat er onder de circa tachtig renners die op het Zandvoortse autocircuit de sprint uitvochten, velen waren met evenveel of nog meer kwaliteiten. Een Jan Rol of Piet de Jongh,respec­tievelijk niet verder gekomen dan de derde en tiende plaats, hebben in het verleden reeds zo dikwijls hun superioriteit ge­toond, dat niemand hun de zege had misgund. Of anderen, pechvogels, zoals Schalk Verhoef - kampioen '55 - of Joop Captein, die nog iets sneller is dan Mahn, maar minder heeft laten zien in klassiekers.

Weer een andere categorie: de werkers van dit kampioenschap, serieus pogend de greep van een massasprintte ontkomen. Dat waren dan meestal de minder snellen, zoal, Arie van Wetten, die ongetwijfeld recht had op een prestatieprijs, de jonge Be­verwijker Cor Niesten, de stijlvolle Jan de Haan van de Hoekse Renners uit Klaaswaal, Pierre Steenbakkers, Piet Steenvoor­den, Jan van Vliet, Geldermans, Van de Zande, Liebregts, Lute, Henk Buis. Men vindt hen zelfs niet terug in de uitslag van de wedstrijd, hoewel de meesten deel uitmaakten van de kopgroep. Bij de prijsrijders was wel Cor van Engeland, die onlangs op zulk een onbevredigende wijze de militaire titel be­haalde. Zijn rijden nu - misschien ook wat geinspireerd door de zucht zich te revancheren - deed in elk geval prettig aan.

Bij de tachtig zonder achterstand ontbrak een renner; die we speciaal willen noemen: Arie van Houwelingen. Toch was hij een den weinige uitblinkers in de race omdat hij - tijdens een „slaperig" moment losgereden - zo moedig doorzette, zonder dat er enig uitzicht was op een prijsje. Dat is goed; het getuigt van plichtsbesef en ook van aanleg. Anders is zoiets niet vol te houden.

En dan wacht men natuurlijk nog op de naam Hector Middel­kamp. Hij is immers tweede geworden en daarbij zoon van de grote Theofiel! Laat ons allereerst even zeggen, dat het ons geen snars interesseert of zijn vader nu wereldkampioen is ge­weest, zelfs al zou hij Coppi of Bartali heten. De waardering voor de renner Theo Middelkamp is bijzonder groot en terecht: als hij nu in de Tour aan de start zou verschijnen, had hij wel­licht meer kans dan, welke Nederlander ook. Maar zijn zoon behoeft er nog geen kampioen om te zijn. Hoevele vroegere cracks hebben hun zoons niet zorgvuldig opgeleid tot wiel­renner en zijn er niet in teleurgesteld? Een Emile Masson is schaars.

Van Hector Middelkamp mogen we de beste verwachtingen koesteren. Hij heeft heel wat goed werk laten zien in meren­deels kleinere koersjes en beschikt onbetwist over snelheld. Maar we wagen het toch te zeggen, dat Frans Mahn meer papieren op tafel kon zeggen, die zijn overwinning rechtvaar­digden. Bovendien: de Amsterdammer was zijn Zeeuwse rivaal duidelijk de baas, ook in routine. We zullen de emotionele eind­sprint even uitvoerig beschrijven. Bij het ingaan van de Tar­zan-bocht, een 600 meter van de finish, leidde de Tilburger Jan Franken met zeker 25 meter voorsprong. Piet van Roon heeft het hem indertijd al voorgedaan: zo'n laatste stoot kan wel eens de titel betekenen. En inderdaad, de Brabander hield moedig vol, al jaagde de groep achter hem nog zo sterk. Toen, op 250 meter, stond Franken eensklaps stil. Hij was kennelijk te vroeg weggegaan en had zijn krachten overschat. Piet Steen­voorden, die hem inhaalde, sleurde daarmee het gehele pelo­ton mee. Het peloton met de sprinters, die ijlings positie kozen. De eerste die naar voren stoof was de Hagenaar Van den Put­ten, maar in de laatste 50 meters werd hij onder de voet ge­lopen door Middelkamp en vooral door Mahn, die een karak­teristieke sprinters-jump maakte, waarbij de rest even scheen stil te staan. Mahn, aan, de binnenkant rijdend langs de pits, was daarbij naar onze mening beter gesitueerd dan Middel­kamp, die de buitenkant had gekozen. Juist dit kleine verschil betekende een macht aan ervaring, die nu mede beslissend was. En verder is er over dit kampioenschap niet zo bar veel te ver­tellen. Het was teleurstellend en er z ij n heel wat oorzaken aan te geven, -die men niet alle zomaar kan verhelpen, zoals het minder drukkende weer, het lichter lopende wegdek en de te korte afstand. Volgend jaar zal het wel weer 25 kilometer meer zijn, maar als de overige omstandigheden gelijk zijn aan die van Zondag, betekent dat niet veel. Temporijden is blijkbaar niet moeilijk meer: van de 400 gestarten bleven er immers genoeg over? Dat daarbij, getuige de uitslag, zoveel nieuwe­lingen van verleden jaar bij waren - Middelkamp, Sijthoff, Dumernit, Coehorst, Kohlen - is een verheugend teken. Het mag dan een vrij slappe dag, zijn geweest, daar op het Zand­voortse autocircuit. helemaal ontevreden mogen we toch niet zijn.BRON:FRANS OUDEJANS.

Amateurs: 1. F. Mahn, Amsterdam, (kampioen) 150 km in 3 uur 32 min. 12 sec.; 2. H. Middelkamp, Kieldrecht; 3. J. Rol, Alkmaar, 4. J. v. d. Putten, Den Haag; 5. Th. Sijthoff, IJsselmonde; 6. C. van Engeland, Schijndel; 7. Chr. Dumernit, Amsterdam; 8. L. Coe­horst, Tilburg; 9. P. Kohler, Heerlen; 10. P. de Jongh, Made; 11., een groep van ongeveer 75 renners, allen in dezelfde tijd als Mahn.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.BEROEPSRENNERS (29 april).1956

Schitterende zege van Wim van Est in uitermatige lastige Cauberg-race

De verrassingen: Leo v. d. Pluym, Arend v. 't Hof en Albert Donker

De slag op de Cauberg ging het einde tegemoet. Met nog drie ronden voor de boeg passeerden Wout Wagtmans, de sterk rijdende onafhankelijke Leo van der Pluym en de soepel draaiende Arend van 't Hof de jury-tent. Op dat moment no­teerde dit drietal een honderd meter voorsprong op de dappere Hein van Breenen, waarna Wim van Est op eenzelfde afstand achter de Amsterdammer aanjoeg. De bonkige Wim van Est - gestaald in klassiekers, op de Vlaamse heuvels en kasseien - begeerde intens de titel mee naar St. Willebrord te nemen. Diverse keren had hij net naast de buit getast, ditmaal moest het raak zijn. Ging pech roet in het eten strooien? Plots liet Van Est's tube een sissend geluid horen. Aan diggelen. Wim kroop op een andere fiets en raasde achter zijn voormalige gezellen aan. Op de Cauberg had hij hen te pakken. Van Bree­nen was hij al voorbij gestevend, want Tarzan trapte ook een bandje aan flarden en moest een heel eind de berg oplopen, eer hij op een nieuw karretje verder kon peddelen. De fraai van leer trekkende Appie Donker - daarover later meer - huisde bereids op fikse achterstand, Maenen was geklopt. Het zou tussen de vier koplopers gaan, waarvan een paar leden in de spurt sneller waren dan Van Est. Op de Cauberg - de een na laatste bestijging - voltrok een in grootse forme voorwaarts marcherende Van Est het vonnis. Keihard sloeg de West­Brabander toe. Geen tik, geen toetsen, neen, meteen een K.O. De 22-jarige Van der Pluym spartelde energiek tegen, Arend van 't Hof haalde zijn beste wapens te voorschijn. Tevergeefs. Wim van Est reed als een generaal over het modder-parcours, trok zich van de gutsende regen niets aan, daalde sneller dan zijn achtervolgers en werd kampioen 1956.

Een slachtveld van formaat.

Het regende, toen om een uur op de Oud-Valkenburgerweg het startsein word gegeven voor de 57 deelnemers aan de titelstrijd der profs en onafhankelijken. Het regende ruim vier uur later nog, toen de beslissing werd bevochten, het water stroomde gewoonweg van de Cauberg. Onherkenbaar waren de renners, doornat de vele duizenden toeschouwers. Het werd een ware ravage. In elke ronde verdwenen renners in de richting van de kleedgelegenheden. Pech betekende gewoonlijk opgeven. Het merendeel word evenwel,door de brute weersgesteldheden ge­veld. Geruisloos verdwenen tientallen deelnemers van het regen- en modder-toneel. Mannen met reputaties konden de hindernissen niet nemen, jongeren bleken niet voldoende „in­houd" te hebben om het gevecht met tegenstanders, Cauberg, regen, koude enz. aan te gaan. Van een groep, een veld, was half koers al geen sprake meer. Uitvallers bij de vleet. Ten­slotte kregen negen renners een plaatsje op het uitslagenlijstie van deze dramatische kampioensrace, die ondanks het haast fataal verloop tengevolge van de ziedende regen, toch een paar lichtpunten te voorschijn toverde: de ongenaakbare solo-zege van Wim van Est en de door Leo van der Pluym en Arend van 't Hof gepresenteerde uitingen van knappe wielerklasse.

Leo van der Pluym uitblinker.

Bijzonder vermeldenswaardige feiten gebeurden tijdens de eerste ronden niet. Door een valpartij aan de voet van de Cau­berg werden wel enkele mannen gehandicapt - mogelijk waren enkele opgaven nadien mede een gevolg van de geringe achterstand die ontstond of van een deuk aan het fietsje -, maar al met al doorstonden vrijwel alle renners de beginfase. Nu eens bereikte Wagtmans, dan Van Dongen, een volgende keer Flor v. d. Weyden het eerst de top. Harry Schoenmakers had na vijf toeren genoeg van de glibberige avonturen, de knaap uit Blerick werd toeschouwer op het moment dat Wies van Dongen 60 meter voorsprong boekte. Hijzelendoorn (lekke tube) was het volgend slachtoffer, Jan Nolten was plots niet meer te bespeuren. Er kwam een wijziging in het decor: Van Breenen werd aanvoerder van de leidende troep, Brinkman, Van Oers, Konings en Van der Weyden verzeilden aan het staartje, zodat zij een kruis over deze affaire konden maken. Nog voordat aan de 9e ronde was begonnen (18 ronden stonden op de agenda) behoorden behalve de al aangehaalde coureurs ook Coone, Van den Heuvel, Lamers (bij de valpartij betrok­ken), Nijkamp, Snijders, Timmermans, Eddy de Waal (ook val) en v. d. Weyden tot de toeschouwers. Even later verliet Daan de Groot het circuit, welk voorbeeld door Gijs Pauw word ge­volgd. In de telkens in aantal geringer wordende groep gaven Adri Voorting, Van der Pluym, Van 't Hof, Maenen en Van Breenen van strijdlust blijk. Niet dat zij, hals over kop de boel aan scherven sloegen, maar zij hielden na de reeds gedane in­spanningen voldoende kruit over, om hun rol stevig te vertol­ken. Kees Boelhouwers verdween, alsmede Lahaye, Keulers etc. In de 14e ronde werd de beslissing voorbereid, de eerste plaatsen werden in een kort gevecht verdeeld. Zes man hand­haafden zich: Wagtmans, Van Est, Donker, Van Breenen, Van 't Hof en Van der Pluym. Tonny Bergmans zat op 1.20 min., Thijs Roks op 1.50, daarna volgde Maenen.

Wim van Est in topvorm.

Bergmans, Roks en v. d. Brand namen afscheid, Appie Donker werd losgegooid, Jules Maenen kreeg een tikje. Tenslotte ped­delden nog negen renners rondom de Cauberg. Bij het ingaan van de 16e ronde hadden nog vijf coureurs behoorlijke papie­ren: Wagtmans, Van der Pluym, Van 't Hof, Van Breenen (100 meter), Van Est (op 200 meter). Van Est werd door tegenslagen getroffen. Tweemaal ging een tube aan flarden, twee keer kreeg de latere winnaar achterstand. Keer op keer beende Neerlands beste routier zijn makkers bij, in grote stijl en vol klasse. Van Breenen werd door een stout bandje uitgeschakeldI vol spirit vervolgde Tarzan zijn weg, die allesbehalve gemak­kelijk was. En toen - met twee Caubergen in het verschiet - achtte Wim van Est het ogenblik aangebroken om de rekening te presenteren. Niemand kon hem een halt toeroepen, geen enkele rivaal kon de degens met hem kruisen. Met een winst van 55 sec. op Van der Pluym, 1.20 min. op Van 't Hof, 1.47 min. op Wagtmans, 4.25 op Van Breenen, 5.30 op Maenen, 6.04 op Donker ging Van Est de laatste ronde in. De sterk getekende Wagtmans maakte in de buurt van de Grendelpoort rechts omkeer: zwaar geslagen. Van Est maakte van de laatste toer een zege-tocht, majestueus reed Wim naar de victorie. Ein­delijk kon hij het kampioensshirt aantrekken. Talrijke keren was dit sieraad hem op het nippertje ontgaan. Ditmaal veegde hij alles gewoonweg van de kaart. Een heel dikke pluim was voor Leo van der Pluym weggelegd. De winnaar van de zware Ronde van Noord-Brabant, boekte de laatste weken op de Bel­gische wegen bij de onafhankelijken beste resultaten (hij kreeg een plaatsje op Pel's nominatie voor uitzending naar buiten­landse etappenfestijnen), Van der Pluym bleek ook op de Cau­berg - onder zeer lastige omstandigheden - een raspaard. Met genoegen kon verder Arend van 't Hof op dit gebeuren terug zien. Gesterkt door dit succes - de derde plaats - maak­te Van 't Hof zich direct na afloop gereed om spoedigst per vliegtuig naar Berlijn-Warschau-Praag te vertrekken.

Beroepsrenners: 1. Wim van Est (St. Willebrord), 162 km in 4 uur 24 min. 5 sec. 2.Leo van der Pluym (Dussen), op 1 min. 57 sec. 3. Arend van 't Hof (Sassenheim), op 3 min. 33 sec. 4. Hein van Breenen (Amsterdam), op 5 min. 8 sec. 5. Jules Maenen (Valkenswaard), op 7 min. 24 sec. 6. Albert Donker (Amsterdam), op 8 min. 35 sec. 7. Henk Smeets (Rothem), op 1 ronde. 8. Leo van de Brand (Schijndel), op 2 ronden. 9.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-BRABANT (26 mei).1956

Piet de Jongh weer kampioen van Brabant

Piet de Jongh is weer kampioen van Brabant geworden. Nie­mand, die zal betwisten, dat het geen waardige kampioen is, na al de krachttoeren, die de Madese amateur in zijn korte loopbaan reeds verrichtte. Dit jaar werd, hij reeds tweede in de Fleche, Pinkster-Zaterdag eerste in Wijnegem, Tweede Pinksterdag eerste in de Ronde van Midden-Nederland en nu Brabants kampioen. Piet de Jongh heeft de aanleg om een groot wegrenner te worden. Maar men moet ook veel kunnen om het ver te brengen. Er liggen duizenden voetangels en klemmen. Zeker als men recht van lijf en leden is en men bovendien een fatsoenlijk gezicht heeft. Piet de Jongh is niet misdeeld, doch verafgoding kan hem zwak maken. De succes­sen zullen met dit Brabants kampioenschap nog niet ten einde zijn. Wij geloven dat hij dit jaar een der beste Nederlandse amateurs zal zijn.

Dit kampioenschap veroverde hij op het Ettense circuit in de spurt op drie mededingers: Damen uit Lieshout, Liebregts uit Vlijmen, Karel Keepers. Met vier man had men een groepje met De Vree, Marchant en Van de Waterlaat in de eindfase van de strijd achter kunnen laten. Achter hen bevonden zich nog Smits, Suijkerbuijk etc., die tenslotte op de groep met Van de Waterlaat vielen.

De spurt werd door Damen aangetrokken, doch Keepers en De Jongh kwamen rechts en links naast hem, zodat hij verslagen was.

In de laatste kilometers trapte De Jongh weer eens een wiel scheef, doch gelukkig kon hij bijtijds een nieuwe fiets krijgen. Samen met Keepers had hij de geringe achterstand, welke hij opliep, spoedig goed gemaakt.

Er waren een dikke veertig deelnemers aan de start versche­nen, waarvan 75 procent uitviel, nadat zij hun kruit verschoten hadden of door pech geen kans meer op de titel hadden.

Dr. P. van Dijk; voorzitter van de Unie, woonde het kampioen­schap bij.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs:1. Piet de Jongh, Made, 168 km in 4 uur 13 min. 7 sec.; 2. K. Keepers, St. Willebrord; 3. P. Daemen, iLeshout; 4. G. Lie­bregts, Vlijmen, allen in dezelfde tijd als de winnaar; 5. W. v. d. Waterlaat, Eindhoven, op 3 min. 3.8 sec.; 6. F. Hofmans, Etten, 7. A. v. d. Steen, Etten; 8. P. Smits, Helmond; 9. B. de Vree, Breda; 10. P. Marchand, Tilburg; 11. C. Suijkerbuijk, Nis­pen.

Nieuwelingen: 1. C. van Amsterdam, Oosterhout, 1.30.14; 2. A. Braat, Helmond; 3. J. van Geel, Lepelstraat; 4. H. de Vos, Oos­terhout; 5. J. Horvest, Etten; 6. A. Loos, Kruisland; 7. A. v. d. Broek, Sprundel; 8. J. Konings, Roosendaal.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NOORD-HOLLAND (26 mei).1956

Jan Buis wegkampioen van Noord-Holland

Jan Buis heeft beslag weten te leggen op het provinciaal weg­kampioenschap van Noord-Holland. Na een ruim vier uur durende race over de smalle en doorgaans slechte wegen van de Wijde Wormer, versloeg “Australische" Jan zijn vier over­gebleven metgezellen in de kopgroep - Jan Groot, Lode Stoete, Jan Rol en Coen Niesten - in een felle eindsprint. Deze be­slissing vormde overigens een der weinige hoogtepunten in dit titelgevecht, dat reeds in de beginfase het karakter kreeg van een afvalwedstrijd.

Daaraan was hoofdzakelijk een vroegtijdig geforceerde ont­snapping van een tiental knapen, overwegend kanshebbers, de oorzaak van. Favorieten als Frits Rabe, Steenvoorden, De Ko­ning, De Jong, De Haan, Luikx en De Hoog, waren door dit vroegtijdig ingezette offensief verrast of waren evenals De Ruiter het “pechduiveltje" op hun pad tegengekomen. De af­tocht kreeg de omvang van een “massale", toen ook Pluijt, Vermast, Biesterveld, Roelofsma, Dumernit, Giebels, Hasten en tal van anderen reeds na de eerste „tour" de verkleedgelegen­heid in „'t Heerenhuis" opzochten. De tien aanstichters van deze ravage in het veld deelnemers waren: Rol, Mahn, Gelder­mans, Buis, Niesten, Groot, Muller, Stoete, Strohlenberg en Robert. Aanvankelijk behoorde ook Janissen tot deze aanval­lers, maar door een ongelukkige manoeuvre van Rol kreeg hij een gekreukeld voorwiel en een plaatsje in de dunne toeschouwersrijen.

De tien koplopers zaten op fluweel, want in het sterk gedunde en verbrokkelde peloton bleek geen enkele renner de macht te bezitten om het “gat" te overbruggen. Halverwege noteerden we tussen de kop en de tweede groep van zeven man, reeds een tijdsverschil van 4.3/4 minuut.

In de tweede koershelft werd ook de kopgroep uitgedund. Strohlenberg en Robert (pech?) waren de eerste slachtoffers die moesten afhaken en Mahn werd door een gebroken “tou clips" tot opgeven gedwongen. Ook de sterk rijdende Gelder­mans vermocht  de beslissing niet mee te maken: derailleur­pech schakelde de Beverwijker uit. Op de Westerdijkweg (16 km) moest tenslotte ook Muller uit de wielen, zodat er nog vijf kanshebbers overbleven. Van hen probeerde Niesten in de slotfase herhaalde malen om zijn rappere kornuiten te ont­lopen. Echter zonder succes. Ze gaven de sterke tempoloper geen kans om alleen aan de finish te arriveren. De eindsprint moest de beslissing brengen en deze werd een prooi voor Jan Buis, die de gevaarlijk opzettende Jan Groot een kwart wiel achter zich wist te houden. Lode Stoete, beter op dreef dan verleden jaar, veroverde in deze spannende finale de derde (en laatste) prijs.

Amateurs: 1. en kampioen Jan Buis, Badhoevedorp, de circa 1,60 km in 4 uur 5 min. 9 sec.; 2. J. Groot, Beverwijk; 3. L. Stoete, Amsterdam; 4. J. Rol, Alkmaar; 5. C. Niesten, Be­verwijk; 6. op 8 min. 30 sec. B. Muller, Amsterdam; 7. op 15 min. 1 sec. W. Klebach, Amsterdam; 8. M. Koops, Amsterdam; 9. op 17 min. 22 sec. J. Verbruggen, Amsterdam; 10. J. Robert, Am­sterdam; 11. op 18 min. 22 sec. Ten Herkel, Amsterdam; 12. A. Mannaart, Krommenie; 13. J. van Ooijen, Zaandam; 14. H. van Bruggen, Amsterdam.

Hein Koger snelste nieuweling.

De provinciale nieuwelingenwedstrijd vertoonde in grove trek­ken hetzelfde beeld als de titelstrijd der amateurs. Ook in deze koers werden reeds kort na de start rake klappen uitgedeeld en snelden uiteindelijk vijf man, t.w. Koger, Visser, Van Duin,Kuijt en Den Enting, op de eindstreep af. De reeds vroeg aan­getrokken eindsprint was een kolfje naar Koger's hand, die van zijn clubgenoot Visser nog de meeste tegenstand onder­vond.

BRON:JAN ROOSEBOOM DE VRIES.

Nieuwelingen: 1. H. Koger, Haarlem, de circa 57 km in 1 uur 35 min. 5 sec.; 2. C. Visser, Santpoort; 3. H. van Duin, IJmui­den; 4. A. Kuijt, Amsterdam; 5. H. den Enting, Amsterdam; 6. A. Helsloot, Amsterdam; 7. S. Knots, Zaandam; 8. C. Stolwijk, Nieuwer Amstel; 9. J. Hoopman, Zaandam; 10. F. Tel, Zaan­dam; 11. L. Vink, Amsterdam; 12. W. van Greuningen, Amster­dam.

 

KAMPIOENSCHAP VAN OVERIJSSEL (21 mei).1956

Amateurs: 1. A. Vink, 2. Theo Bulten, 3. C. Kampjes,

Nieuwelingen: 1. H. Pieters, 2. R. Bruinenberg, 3. ----

 

KAMPIOENSCHAP VAN ZEELAND (21 mei).1956

JAN WESTDORP VOOR DE DERDE MAAL

                                            PROVINCIAAL KAMPIOEN VAN ZEELAND.

Voor de 3e achtereenvolgende maal heeft Jan Westdorp beslag kunnen leggen op de provinciale titel, maar voor de eerste maal won hij deze in een werkelijk Zeeuwse strijd.

Voor het eerst in de geschiedenis werd dit jaar n.l. het kam­pioenschap bij wijze van experiment in eigen huis verreden. De Axelse Supportersclub “Volharding" verzorgde de inrich­ting ervan.

Ofschoon een veld van 14 renners - niet alle amateurs hadden ingeschreven -deed vrezen dat dit initiatief een slag in de ruimte zou worden, is in tegendeel een strijd voorgeschoteld; welke met zodanige vastberadenheid en strijdlust werd ge­voerd, dat het publiek in vervoering werd gebracht en van een succes gewaagde. Als typische bijzonderheid moet daarbij wel in aanmerking worden genomen, dat de Zeeuwse renners, kwantitatief t.o.v. andere provincies in de minderheid, kwali­tatief van prima gehalle zijn. Op enkele uitzonderingen na waren alle deelnemers ook kanshebbers. Dit blijkt o.a. uit het feit, dat de 165 km, met slechts 2 uitvallers, met een gemiddel­de van even 40 km worden doorgedraaid. Het eerste provin­ciale kampioenschap van Zeeland is dan ook van verstrekken­de propagandistische waarde geweest en een prolongatie voor 1957 mag als gerechtvaardigd worden beschouwd.

Een schitterend debuut maakten de kersverse amateurs Piet Rentmeester en Jo de Poorter. Hektor Middelkamp, die inmid­dels al twee Belgische overwinningen bij de amateurs op zijn conto schreef, draaide tot 150 km ook gemakkelijk mee, om dan na een valpartij zijn cadans kwijt te raken en op te geven. De achterblijvende jonge Tieleman en Tatenhove, zowel als de nestor Dominicus, brachten de juiste moraal op en beeindigden deze zware rit in een alleszins gunstige tijd.

In de eerste 100 km had zich een kopgroep gevormd met West­dorp, Oosthoek, Van Wijchen, De Poorter, Middelkamp, De Roo, Huissoon, Van Sluijs en Rentmeester. De Poorter had in deze fase enkele malen moeten lossen op de kasseien van het stationsemplacement, waar een straffe wind op kop stand en waar men verwachtte dat de slag zou vallen; verbeten wist hij telkens terug te komen. Het was voor deze jonge amateur dan ook een ontgoocheling, dat hij na ruim 110 km een lekke band opliep, welke hem ruim 2 minuten terug sloeg. In dit stadium kwam ook,0osthoek moeilijk te zitten en moest de koplopers laten gaan.

De verwachte slag kwam na 140 km toch nog als een verrassing toen Jo de Roo, weer op de kasseien van het stationsemplace­ment, kwam te vallen en Van Sluijs en Middelkamp in deze val betrok. Voor Van Sluijs was de strijd daarmee afgelopen, terwijl ook Middelkamp een ronde verder moest afstappen. Huissoon, een der grote favorieten, viel daarbij nog plat, zodat Westdorp en Van Wijchen van deze gelegenheid profiteiend, een kleine voorsprong konden nemen. Met nog 3 ronden voor de boeg was het dan ook vrij zeker dat de overwinning bij een van deze twee zou belanden. Nochtans hebben wij met be­wondering de verbeten achtervolging van Huissoon gevolgd. Met de jonge Rentmeester, die zich als een terrier aan zijn wiel had vastgebeten, boorde hij in een ontzagwekkend tempo om de achterstand nog goed te maken. Aanvankelijk leek hij daar­in ook nog wel te zullen slagen, maar de tandem Westdorp en Van Wijchen, met de adem van Huissoon als het ware in de nek, wist zich in het zicht van de meet toch nog met 25 secon­den voorsprong te handhaven. In de eindsprint toonde West­dorp zich de sterkste.

Amateurs: 1. Jan Westdorp, 's-Heerenhoek, 165 km in 4 uur 7 min.; 2. Th. van Wijchen, Goes, z.t.; 3. J. Huissoon, Heinkens­zand, op 25 sec.; 4. P. Rentmeester, Yerseke, op 27 sec.; 5. J. de Roo; Schore, op 2 min. 19 sec.; 6. J. de Poorter, Hoek; 7. C. Oosthoek, 's-Heerenhoek; 8. M. Dominicus, Nieuwdorp; 9. B. Tieleman, Kloosterzande; 10. J. van Tatenhove, Terneuzen.

 

KAMPIOENSCHAP VAN ZEELAND (21 mei).1956

PROVINCIALE NIEUWELINGENWEDSTRIJD VOOR EMILE VERSTRAETE.

De nieuwelingenwedstrijd kenmerkte zich door een wisselend beeld in de voorste regionen. Na 30 km had zich een kopgroep gevormd met Verstraete, Verschuure, Dees, Doeselaar, Raas en Wouterse, op enkele honderden meters gevolgd door een tweede groep met Van Espen, De Winter, v. d, Weele, Verdonk, Stroband, Joosse en Naessens. Tenge­volge van de strenge bewaking welke de koplopers elkaar onderling oplegden, zakte het tempo aanmerkelijk, zadat de twee groepen weer samensmolten. Tegen het einde namen Verstraete en Verschuure de benen, achtervolgd door Wouterse, Doeselaar, Van Espen en Vernooij. Uiteindelijk wist Verstraete zich ook nog van Verschuure to ontdoen om overtuigend een welverdiende overwinning in de wacht te slepen.

Nieuwelingen: 1. Emile Verstraete, Eede, 65 km in 1 uur 56 min. 13 sec.; 2. P. Verschuure, Hansweert, op 7 sec.; 3. F. van Doeselaar, Sluiskil, op 14 sec.; 4. H. Vernooij, Sluiskil; 5. D. Wouterse, Kwadendamme; 6. J. van Espen, Axel; 7. A. Dees, Terneuzen; 8. C. Raas, 's-Heeren­hoek; 9. P. v. d. Vijver, Axel; 10. M. v. d. Weele, Goes; 11. C. de Win­ter, Ovezande; 12. Th. Stroband, St. Jansteen; 13. J. Verdonk, Nieuw­dorp; 14. J. Bruel, Goes; 15. F. van Liere, Goes; 16. L. Lampo, Sas van Gent; 17. J. Fierloos, Hoedekenskerke.

 

KAMPIOENSCHAP VAN ZUID-HOLLAND (26 mei).1956

Arie van Wetten greep Zuid-Hollandse, titel

Arie van Wetten, die in 1955 zijn kans op de kampioenstitel door een onvoorzichtigheid verloren zag gaan, heeft het dit jaar dunnetjes overgedaan. Dit keer reed hij de volle 170 km rond Stompwijk volledig uit voor hij zegevierend de hand op­hief en de meet over snelde. Vorig jaar deed hij dit na 153 km een ronde te vroeg.

Acht man kwamen in de finale van het Zuidhollands kam­pioenschap, dat door het Haagse “Sparta" werd verzorgd en waaraan ongeveer 70 amateurs deelnamen. Oorspronkelijk waren het 12 geweest. Vreeswijk gaf Verhoef een wiel, toen deze in moeilijkheden kwam. De ex-prof Van Straten boog het hoofd na ca 100 km en De Jager kwam na de 2e verzorging (ca 120 km) aan het eind van zijn krachten. De laatste, die huistoe ging, was Verhoef. Bij Wildsveen reed hij een tube plat. Bleven over de Poeldijker v. d. Knaap, de Rotterdammers Van Vliet en Kreukniet, de Hagenaar Van Selm, de dapper volhoudende Delftse Mol Ribbelink en de Swiftcombinatie Wallet-Van Wetten-Van Houwelingen. Tot 20 km voor de finish bleef de zaak bijeen. Toen werd er het mes ingezet. Van Wetten ging met v. d. Knaap op pad, even later gevolgd door Van Houwelingen en gedrieen reden zij de laatste kilometers.

Het trio werd verbroken, toen Van Wetten van achter af de­marreerde kort voor Stompwijk en meteen vele meters voor­sprong nam. Een blik achterom was voldoende om te zien hoe v. d. Knaap terugdeinsde en zich gewonnen gaf en met ruim verschil was hij enkele minuten later de kampioen 1956. Zijn tijd was 4.17.44. v. d. Knaap bleef Van Houwelingen de baas en alsof het voor „Swift" nog niet mooi genoeg was, werd Wallet vierde voor Ribbelink, Van Vliet, Van Selm en Kreuk­niet. Met groter achterstand arriveerden Van Rhijn, Wasse­naar, en v. d. Berg, Den Haag, als 9e en l0e.

Amateurs: 1. Arie van Wetten 2. Antoon van de Knaap, 3. van Houwelingen, 4. Wallet, 5. Ribbelink, 6. van Vliet, 7. van Selm, 8. Kreukniet, 9. van Rhijn,

10. Wassenaar, 11. v.d. Berg.

 

KAPELLE (12 mei).1956

HOLLANDS-BRABANTSE COALITIE DOMINEERDE IN DE 11e RONDE VAN KAPELLE.

Ofschoon de Zeeuwse Wielersport thans een gunstige ontwik­keling doormaakt - meer wedstrijden en een behoorlijke toe­vloed van nieuwelingen - werd 12 Mei, in de Ronde van Ka­pelle, nog eens onderstreept dat een doorstroming van de nieuwelingen naar de amateurs gewenst is.

Van de 62 vertrekkers waren slechts 5 Zeeuwse amateurs ver­tegenwoordigd; Westdorp en Van Wijchen reden die dag met succes in de Pijl van het Zuiden, terwijl Hektor Middelkamp, Verhelst en Inghels zoals gewoonlijk in het Belgenland ver­toefden.

Onder deze omstandigheden was het te verwachten dat de ont­snappingspoging, welke Jaap Huissoon in de eerste ronde ondernam, op weinig steun van Zeeuwse zijde mocht rekenen. De sprong welke Jo de Roo in de 3e ronde maakte, was te kort. Toen v. d. Horst, die het wiel van Huissoon genomen had, kort daarop moest lossen, word de opgave werkelijk te zwaar. On­danks heftige demarrages van v. Glerum, Heeren, De Jager, De Vree, Rovers, Keepers, De Jager, Niesten, e.a. wist Huissoon zich nochtans ruim 35 km alleen te handhaven, terwijl zijn voorsprong op een gegeven moment zelfs 50 sec. op de grote groep heeft bedragen. De felle jachten hadden intussen vele slachtoffers gemaakt; Stevens, Matho, v. d. Broek, Rejack e.a. waren naar de achterste gelederen verhuisd.

Toen in de 17e ronde Huissoon in het gesloten peloton word opgenomen, was zijn vonnis spoedig getekend tengevolge van een juist gekozen demarrage van Bruggenkamp, De Vree en Paymans. Geldermans kon zich in enkele ronden bij dit drietal voegen. Door prima teamwerk wist deze Hollands-Brabantse coalitie regelmatig haar voorsprong te vergroten. Het tweede kwartet met Van Est, Maas, Kersten en Konings, dat vervol­gens wist los te komen, was minder homogeen dan de kop­mannen. Het kop overnemen ging minder vlot dan bij de vluchters. Het grote peloton reageerde maar matig en zo kon de voorsprong tot ruim 2 minuten groeien. Een derde groepje met Niesten, Damen en Verhoeven, waarvan vooral de jonge Niesten een sterke koers reed, wist zich in de laatste ronde nog bij de groep Maas te voegen. Bruggenkamp won de sprint van De Vree en Geldermans, nadat Cees Paymans in de laatste ronde nog had moeten lossen.BRON: A.G. VERHULST

Amateurs en Onafhankelijke: 1. J. Bruggenkamp, IJmuiden, 100 km in 2 uur 38 min. 32 sec.; 2. B. de Vree, Breda, z.t.; 3. A. Geldermans, Beverwijk, z.t.; 4. C. J. Paymans, Tilburg; 5. P. Maas, Pindorp, op 55 sec.; 6. C. Niesten, Beverwijk, z.t.; 7. P. Damen, Lieshout, z.t.; 8. P. v. Est, Fijnaart, z.t.; 9. J. Kersten, Siebengewald, z.t.; 10. J. Konings, Breda, z.t.; 11. G. Verhoeven, Tilburg, z.t.; 12. A. v. Sluys, Vlissingen, op 2 min. 4 sec.; 13. P. de Bruin, Roosendaal, z.t.; 14. A. de Jager, Hoog Blokland, z.t.; 15. M. v. Overveld, Hoogerheide, z.t.; 16. F. Liebregts, Vlijmen, z.t.; 17. M. v. Moer­gastel, Zevenbergen; 18. J. de Roo, Schore; 19. C. v. d. Horst, Standaardbuiten; 20. C. J. Suykerbuyk, Nispen.

 

KERKRADE (24 juni).1956

NOL EHLEN ZEGEVIERDE IN KERKRADE.

De Ronde van Kerkrade - op het Milkherveld parcours - gaf goede sport te zien. Adri de Rooy en Nol Ehlen schenen bij de amateurs de papieren uit te delen. In de slotfase nam Knops de plaats van De Rooy in. Enkele kilometers voor het einde kreeg hij echter een inzinking. Nol Ehlen had intussen een liqhte voorsprong genomen en behield deze tot het einde.

Amateurs: 1. Nol Ehlen, Broeksittard, 105 km in 2 uur 40 min. 36 sec.; 2e Adri de Rooy, Eygelshoven, op 22 sec.; 3e W. Kamphuys, Sittard; 4e Doek, Heerlerheide; 5e P. Kohlen, Heerlerbaan; 6e Knops, Bocholtz; 7e Ratajek, Heerlerheide; 8e Vinken, Kerk­rade, op 1 min.; 9e Heidstra, Waubach, z.t.; op 1 ronde Scheilen, Hermans en Somers.

Nieuwelingen: 1. Beckers, Nieuwenhagen, 60 km in 1 uur 31 min. 20 sec.; 2e Loufenberg, Schaesberg, z.t.; 3. Ras, Bundl, op 40 sec.; 4. Floegel, Hoensbroek; 5. Keulers, Voerendaal.

 

KERSENRONDE (8 juli).1956

JAN BUIS ZEGEVIERDE IN DE! RONDE VAN HET KERSENLAND.

Buis, de snelle, heeft in Mierlo op de eindstreep weliswaar geen klas­sieker gewonnen, maar wat is tenslotte “in a name"? De Ronde van het Kersenland had „voor hetzelfde geld" een klassieker kunnen zijn. De entourage was er in ieder geval: een parcours van vijftig kilo­meter, dat driemaal moest worden afgelegd, een echte karavaan, begeleiding door twee motorduivels van de rijkspolitie, een sterk veld en aan de finish de majesteit van een frisse Kersenkoningin.

Als het Buise-jong straks op Australische grond terugkeert, ridder in de Zilveren Mierlose Kers, zal hij met genoegen aan die zonnige dag in het Oosten van Brabant terug denken. Hij klopte in een vinnige spurt met fietslengte Sijthoff, Bulten en Teunisse, die twintig kilo­meter voor bet einde met hem de beslissing hadden uitgelokt. Acht man bleven weifelen, dat waren de geklopten. Bij hen bevonden zich Steenvoorden, Van Engeland en ook Piet Damen, een van onze beste amateurs van dit ogenblik, die daags tevoren samen met Jaap Kersten in de criteriumrit van Heinkenszand een tour de force uithaalde.

Maar laten we de voorgeschiedenis vertellen.

In Mierlo-dorp werd gestart voor de tocht van 153 km over Helmond, Someren-Eind, Maarheeze, Sterksel, Heeze, Geldrop naar Mierlo. Bijna een vacantietocht. Lange rechte stukken langs de Zuidwillems­vaart, daarna een trip door de bossen van Maarheeze en Sterksel, van Heeze en Geldrop. Het veld van meer -dan honderd man maakte er geen pleziertochtje van. Direct na de start was Steenvoorden al roerig. In de eerste twee ronden trad ook Van Uden uit Oss naar voren. Tot twee keer toe reed hij een solo. Later moest hij van zijn werk wel de wrange vruchten oogsten, maar er bevonden zich in de volggroep anderen, die minder courage hadden getoond en toch op meer dan vier minuten achterstand terecht kwamen. Een jonge renner moet trouwens niet bang zijn om zjjn krachten aan te tasten. We zien het liever dan het plakkertje spelen. De militaire kampioen Cor van Engeland waagde in de tweede ronde ook nog een ontsnap­pingspoging, doch hij werd teruggehaald, nadat hij zjjn beide makkers verloren had.

Het peloton had besloten in de laatste ronde de beslissing te doen vallen. Vlak na Helmond wervelde de meute ongedurig over de weg, en kopgroep van 20 man, van 17 man, maar op dertig kilometer van de finish bleven er dertien man aan de leiding te liggen, die zich snel uit de voeten maakten. De eerste volgers lagen op vier en een halve minuut. Die kopgroep bestond uit de eerste twaalf van de uitslag en de Helmonder Ceelen. Direct na de -bewaakte overweg in Maarheeze stapelden Buis, Sjjthoff en Bulten een paar demarrages op elkaar. Teunisse jumpte ook nog gauw naar het vertrekkende drietal. Piet Damen keek naar Steenvoorden, naar Van Engeland, naar de kleine Marinus, dit voorjaar nog nieuweling, naar Koot. Geen animo. Ge­klopt? Teneinde raad sprong Damen alleen uit de groep. Ook hem liet men gaan. Maar tegen de vier snelle renners ver voor hem had hij alleen geen kans meer. Hij zou toch nog een minuut op zijn eigen groep uitlopen. In Geldrop kwam zich Kees Koot bij hem melden. Een Koot, die verschillende jaren geleden een goede amateur was, dan lusteloos zijn fiets in het vet zette, maar er dit jaar weer gretig op stapte, te midden van de onafhankelijken. Het zinde Koot wel, dat hij zesde werd.

Amateurs en Onafhankelijken: le Buis, Badhoevedorp, 153 km in 3 uur 46 min. 33 sec.; 2e Sijthoff, IJsselmonde; 3e Bulten, Zwolle; 4. Teunisse, Utrecht; 5e op 40 sec. Damen, Lieshout; 6e Koot, Eindhoven; 7e op 1,50 min. J. v. d. Putten, Den Haag; 8e Van Engeland, Schijndel; 9e Steen­-

voorden, Heemstede; l0e Marinus, Amsterdam; 11e op 2.10 min. Manders, Eindhoven; 12e op 2.20 min. Sleutjes, Den Dungen; 13e op 4.35 min. Van Uden, Oss; 14e Geerts, Breda; 15e Groot, Beverwijk; 16e Van Muijlwijk, Rotterdam; 17e Van Haterd, Berghem; 18e De Jager, Hoog Blokland; 19e op 6.40 min. Floens, Eindhoven; 20e Van Duren, Oss; 21e Van der Made, Best; 22e Van der Putten, Den Haag; 23e De Regter, Arnhem; 24e Van Leeuwen, Amsterdam. BRON:F. VAN GRIENSVEN.

 

KLOOSTERZAN.GROENENDIJK (15 april).1956

AREND VAN 'T HOF

                WINT IN MASSA-EINDSPRINT TE KLOOSTERZANDE.

De Ronde van Kloosterzande-Groenendijk, welke Zondag 15 April werd verreden, kende weinig hoogtepunten.

In de 2e ronde nam een groep bestaande uit v. d. Borst, v. d. Steen, Van Sluys, Van Wijchen en Konings een kleine voor­sprong van 100 meter, welke zij spoedig moesten prijsgeven. Niettemin waren half course van de 71 starters nog slechts 34 renners in de strijd, dit tengevolge van legio lekke bandjes. Het schijnt dat onverlaten het parcours kwistig met kopspij­kertjes hadden bestrooid.

Nadat op ongeveer 50 km Westdorp en Van Sluys nog een mis­lukte uitlooppoging hadden ondernomen - zij brachten het niet verder dan 200 m - viel 4 ronden voor het einde de beslis­sende slag, toen een groep van 21 renners zich wist los te ma­ken. De Zeeuwse favoriet Van Wijchen probeerde nog alleen weg te komen, maar deze poging liep op niets uit. In de eind­sprint zegevierde Arend van 't Hof met een kwart wiel voor Bram Heren uit St. Willebrord.

Amateurs: 1. A. van 't Hof, Haarlem, 100 km in 2 uur 35 min.; 2. B. Heren, St. Willebrord; 3. J. Westdorp; 's Heerenhoek; 4. C. v. d. Zande, Halsteren; 5. M. Janisse, Amsterdam; 6. Theo v. Wijchen, Goes; 7. A. Braspennincx, Zundert; 8. A. v. d. Steen, Etten; 9. C. v. d. Borst, Eaten; 10. J. Konings, Breda; 11. M. Verhelst, Axel; 12. B. v. d. Vree, Breda; 13. A. v. Sluys, Vlis­singen; 14. P. van Est, Fijnaart.

 

KOEWACHT (18 maart).1956

Amateurs: 1. Cees van de Zande, 2. Artie van Wetten, 3. Bram van Sluijs,

 

KOEWACHT.VLASSERSSTREEK (5 mei).1956

11e Grote Lenteprijs der Vlassersstreek voor Bram Heeren

Het Wielersportcomite Koewacht, een hechte organisatie in de Zeeuws-Vlaamse wielersport, weet altijd prima wedstrijden in te richten. Het is dan ook geen wonder dat deze welvarende grensplaats door de renners graag gezocht is; Wout Wagtmans en Wim van Est vierden er hun eerste triomfen.

De wedstrijden van 5 Mei j.1. werden begunstigd door schitte­rend voorjaarsweer en een talrijk publiek.

De amateurwedstrijd was deze keer bijzonder snel, maar kende weinig hoogtepunten. De talrijke Belgen, gewend aan een groot mes op bonkige kasseien, speelden geen rol van bete­kenis; het tempo lag hen te hoog. De grote animator was weer Theo van Wijchen. De hele koers reed hij sterk aanvallend. De eerste ontsnappingspoging leidde hij met Huissoon, v. d. Horst, Heeren, Hofmans en Oosterhout. In de grote groep sleurden Piet de Bruin, Westdorp en Van Meel de zaak in 6 ronden weer bij elkaar. Niet voor lang, want Van Wijchen, nu met De Roo, Westdorp en v. d. Velde, trok opnieuw naar, voren. Het werd een helse warwinkel, want de samenstelling van de kop­groep wisselde in de volgende ronden onophoudelijk. Meer dan 10 seconden konden de koplopers niet nemen.

Na 30 km probeerde Van Wijchen het weer eens alleen. Een tiental kilometers draafde hij als een hazewind voor de meute, maar moest tenslotte het hoofd buigen voor het geweld dat Westdorp en Heeren in het veld ontketenden. Heeren wist zich daarop ook nog 6 km alleen op kop te handhaven, maar moest op zijn beurt op de knieen voor de ontsnapte Van Wij­chen, Hofmans en Van Sluys.

Toen na 60 km wapengekletter, de rust in het peloton leek teruggekeerd, viel eindelijk de beslissende slag; Bram Heeren nam 40 meter, welke door een overlappende sprong van Theo van Wijchen vlug tot 100 meter groeide. Hoe Hofmans en West­dorp in de groep ook hun best deden, de voorsprong groeide, nu Heeren en Van Wijchen elkaar gevonden hadden, tot ruim 25 seconden. Westdorp, Van Est, De Roo en De Vree konden niet meer aan de greep van de groep ontkomen, maar hun jachten deed de voorsprong van de twee leiders in de voor­laatste ronde toch nog angstwekkend verminderen. Toen Hee­ren de eindsprint van Theo van Wijchen won, bedroeg hun voorsprong nog slechts 7 seconden. Bertus de Vree won de sprint van de massale groep. De Jury, welke gedecideerd leidde, had geen gemakkelijke taak om de onduidelijke rug­nummers te verwerken.

Als kijkspel was de nieuwelingenwedstrijd interessanter dan die der amateurs. Rentmeester en De Poorter overklasten de rest van het veld in die mate dat zij,a.h.w, buiten de wedstrijd stonden. Deze, op de valreep naar de amateurstatus staande, nieuwelingen rukten van meet of naar voren. Het grote peloton reageerde hierop maar zwakjes. Door prima tandemwerk lie­pen zij met de regelmaat van de klok op het veld uit, om dit tenslotte met uitzondering van Emile Verstraete en v. d. Klun­dert in haar geheel te dubbelen.

In de grote groep zwaaide Emile Verstraete de maarschalk­staf; hij beheerste het veld volkomen. Toen Van Amsterdam in de 8e ronde wegsprong, was het Miel die hem terughaalde. Latere demarrages van Wouterse, Dees, Van Doeselaar smoorde hij met hetzelfde gemak.

Na 40 km, toen de groep tot rust kwam, flitste Verstraete er alleen tussenuit, met v. d. Klundert in zijn kielzog. In 4 ronden wisten deze twee een verrassende voorsprong van ruim 1,1/2 minuut op te bouwen.

In de grote groep domineerden Van Geel, Verschuure, Van Es­pen, Van Doeselaar en Wouterse. Kool en De Winter konden in het spoor van Rentmeester en De Poorter terug in de groep komen. Van Amsterdam won de sprint van de grote groep, na­dat hij enkele malen de slag had gemist. Rentmeester won de eindsprint voor de goed partij gevende De Poorter en boekte daarmede zijn 8e overwinning in successie.

BRON: A.G. VERHULST

Amateurs: 1. A. Heeren, St. Willebrord, 90 km in 2 uur 5 min.; 2. Th. v. Wijchen, Goes, op 1Y2 lengte; 3. B. de Vree, Breda, op 7 sec.; 4. A. v'Sluys, Vlissingen, z.t.; 5. J. Westdorp, 's-Heerenhoek, z. t.; 6. J. de Roo, Schore, z. t.; 7. P. Hofmans, Etten, z.t.; 8. P. -de Bruin, Roosendaal, z.t.; 9. P. v. Est, Fijnaart, z. t.; 10. C. v. d. Zande, Halsteren, z. t.; 11. H. Gelijn, St. Niklaas, (B.), z. t.; ex aequo: W. Hoste, St. Niklaas (B.); P. Bas­tiaanse, Kruisland; P. v. d. Avoird, Oosterhout; J. Huissoon, Yerseke; H. v. d. Velde, Exaerde (B.); E. Thielens, Stekene (B.); K. Duinkerke, Borsselen; M. v. Overveld, Hoogerheide.

Nieuwelingen: 1. Piet Rentmeester, Yerseke, 60, km in 1 uur 25 min.; 2. M. de Poorter, Hoek, op 1 lengte; 3. Verstraete, Eede, op 2 min. 5 sec.; 4. J. v. d. Klundert, Den Heen, z.t.; 5. C. van Amsterdam, Oosterhout, op 2 min. 55 sec.; 6. J. van Geel, Lepelstraat, z. t.; 7. A. Kool, Delft, z. t.; 8. J. Konings, Rucphen, z.t.; 9. J. Linders, Roosendaal, z.t.; 10. H. Vernooij, Sluiskil, z.t.; 11. A. Verschuure, Hansweert, z. t.; 12. D. Wouterse, Kwaden­damme, z. t.; 13. J. Horvest, Breda, z. t.; 14. J. van Espen, Axel, z. t.; 15. F. v. Doeselaar, Sluiskil, z. t.

 

KONINGSBOSCH (5 augustus).1956

JACQ. NIESKENS VERRASTE IN KONINGSBOSCH DE FAVORIETEN.

De eerste Ronde van Koningsbosch werd een klinkend suc­ces. De organisatie was perfect, het weer werkte mee en mede hierdoor werd het gezellige parcours door een grote menigte omzoomd. Natuurlijk hoopte het merendeel van het publiek op een zege van een der Echter coureurs (v. d. Borgh of Ver­goossen). Dit gebeurde echter niet. De lieftallige Truus v. d. Borgh - een nicht van favoriet Mart v. d. Borgh - over­handigde na afloop van de nieuwelingenkoers de bloemen aan Harings uit Sibbe en bij de amateurs aan Jacq. Nieskens uit Swalmen.

Al in de eerste ronde viel het veld uit elkaar. Naderhand ontstonden drie groepen. Op het voorplan gaven v. d. Borgh, Nieskens, Vergoossen en Ehlen de toon aan. Zij hielden el­kander danig in de gaten, zodat iedere poging om te ontsnap­pen meteen de kop werd ingedrukt. Deze situatie bleef tot het ingaan van de laatste vijf ronden. Nieskens probeerde een afscheiding teweeg te brengen, welke manoeuvre door Ver­goossen, Ehlen en v. d. Borgh teniet werd gedaan. Toch kwam de buit bij Nieskens terecht. In een fel betwiste finale kon hij zijn gezellen zijn rug laten zien.

Amateurs: 1. J. Nieskens, Swalmen, 1-05 km in 2 uur 40 min. 20 sec.; 2. Vergoossen, Echt; 3. Ehlen, Sittard; 4. v. d. Borgh, Koningsbosch; 5. Lotz,. Stein; 6. Renders, Eindhoven; 7. Kamphuis,,Sittard; 8. Wordragen, Eindhoven; 9. v. d. Heide, Eindhoven; 1U. Brands, Eindhoven.

Nieuwelingen: 1. Harings, Sibbe, 60 km in 1 uur 32 min. 27 sec.; 2. Van Tiggelen, Eindhoven; 3. Webers, Einig­hausen; 4. Nelissen, Maastricht; 5. Van Dijk, Blerick; 6. Nys­ten, Beek; 7. P. Vroling, Eindhoven; 8. v. d. Heiden, Eind­hoven; 9. Fens, Urmond; 10. Reintgens, Eindhoven, allen in de tijd van de winnaar.

 

KORTENHOEF (4 augustus).1956

DIRK DE RUITER WINT DE RONDE VAN KORTENHOEF.

Reeds 800 jaren oud is het plaatsje Kortenhoef. Een respectabele leef­tijd, waarbij de inwoners na al die jaren voor het eerst kennis maakten met de wielersport. De Gooise Wielerclub „De Adelaar", dit jaar zeer actief, organiseerde de Ronde van Kortenhoef. Het wielerfestijn, dat een sprintzege bracht voor de animator Dirk de Ruiter, was een succes.

De zeer vele dorpsgenoten beleefden veel vreugde, wat tot uiting kwam door hun zeer uitbunddig enthousiasme.

Dirk de Rutter en streekfavoriet Geurt Pos waren de grote favorie­ten. Dirk de Rutter door zijn zeer actief rijden en Geurt Pos, door de pech die-hem achtervolgde. Liefst vier maal verwisselde hij van fiets.

Van Ingen, Mathot en Lonkhuyzen waren de vluchters van het eerste uur. Klebach volgde hen alleen, maar het bleef bij de bekende scher­mutselingen. Op een derde van de course, welke over 100 km ging, noteerden wij de kopgroep, Klebach, Haster, Splinter, Pos, De Ruiter en Klein. Zij werden echter na een paar rondjes weer gepakt. Andere mannen kwamen zich op kop melden. Ballange, Horden, De Lange, Van Diemen en Van de Woude, waren van die durvers die het op­nieuw probeerden, maar ook al zonder succes. De kopgroepen waren veelal te groot.

Rond de 50 km was het Dirk de Ruiter, die de strijd deed ontbranden. Alleen nam hij snel 40 seconden, het scheen de beslissing, maar hoe verder de wedstrijd vorderde, des te meer werd er van zijn voor­sprong afgeknabbeld. Klebach, Mathot, Stolk en Van de Eykhof be­reikten hem het eerst en nadien kwamen er nog meer bij. Geurt Pos, die van de ene fiets op de andere sprong door diverse mankementen, was een van hen en Splinter met Klein waren de twee anderen. Twee streekfavorieten bij de leiders, want zo mocht men Splinter en Pos wel betitelen. De acht kopmannen deden toen in de slotfase niet meer de moeite om nog te ontsnappen en dus werd het een eindsprint. Dirk de Ruiter, was hierin veruit de rapste, met Splinter en Mathot als volgers. Zo kwam de overwinning ditmaal weer bij de renner die er ook het meest recht op had.BRON HANS VAN DE KAMP

Amateurs: 1. D. de Ruiter, Beverwijk, 100 km in 2 uur 25 min. 20 sec.; 2. P, Splinter, Ankeveen; 3. Th. Mathot, Haarlem; 4. W. Kle­bach, Amsterdam; 5. J. Stolk, Zwijndrecht; 6. G. Pos, Vreeland; 7. J. Klein, Hoogeveen; 8. B, van de Eykhof, Haarlem; 9. H. de Boer, Bussum; 10. L. Vaars, Haarlem; 11. N. Ballange, Amsterdam; 12. J. de­ Lange, Leiderdorp; 13. J. van de Woude, Utrecht; 14. C. Kirchner, Utrecht; 15. K. van Leeuwen, Weesp; 16. F..Keuker, Hilversum.

 

KRUININGEN (30 juni).1956

VERDIENDE SPRINTZEGE VOOR EMIEL VERATRAETE.

75 nieuwelingen gingen Zaterdag 30 Juni in de Ronde vah Kruiningen van start. Op een parcours van even 1000 meter met 5 scherpe bochten was dit aantal niet verantwoord. Valpartijen konden onder deze om­standigheden niet uitblijven. De “Middelkampers" Van Espen en Van Geel verdwenen daardoor met aanzienlijke lichamelijke en materiele schade uit de strijd. Nog meer renners, de grote middenmoot, werden door de jury, wegens dubbeling door de kopgroep, uit de course ge­nomen.Ondanks deze gedwongen selectie was het coursebeeld voor het pu­bliek tamelijk verward. Onmiddellijk na de start was de van lust blakende Zeeuwse favoriet Miel Verstraete er alleen tussen uit getrokken. Teen hij zich later zeer tactisch door de eveneens uit de grote groep ontvluchtte Van Egmond, Timmermans, van de Aar en Den Outer liet inlopen, ontstond uit deze 5 renners een sterke kopgroep, waartegen niet meer viel te boksen. In de eindsprint toonde Verstraete zich de snelste.BRON:  A. G. VERHULST.

Nieuwelingen: 1. E. Verstraete, Eede, 60 km in 1 uur 31 min. 2. Ab van Egmond, Den Haag; z.t.; 3. L. Timmermans, Roosendaal, 4. C.v.d. Aar, Haarlem, z.t.; 5. M. den Outer, Rotterdam, z.t.; 6. B. Kouwenhoven, Rotterdam, op 1 ronde; 7. J. Zijlmans, Raamsdonk; 8~W. Fents, Terheyden; 9. M. Linthout, Rotterdam; 10. H. Joossen, Teteringen; 11. H. S. Koger, Haarlem; 112..B. Malipaard, Willemstad; 13. S. v. d. Klundert, Den Heen; 14. P. Verschuure, Hansweert; 15. P. Heeren, Hoeven.

 

KWADENDAMME (24 juni).1956

A. KUYT ZEGEVIERT OP KNAPPE WIJZE IN 3e RONDE VAN KWADENDAMME.

De 3e Ronde van Kwadendamme, welke Zondag 24 Juni door het Wielersportcomite „De Sportvrienden" in isamenwerking met de Ren­en Tourclub „Theo Middelkamp" werd georganiseerd, beleefde een invasie van Hollandse nieuwelingen en adspiranten. Niet minder dan 82 renners gingen van start voor een boeiende wedstrijd, welke ver­rassende momenten kende. De Zeeuwse jongeren, welke eveneens in ruime getale waren vertegenwoordigd, legden weinig strijdlust aan de dag, zodat zij door hun afwachtende houding met enkele kruimel­prijzen genoegen moeten nemen.

Het waren de Hagenaar A. van Egmond en de Zaandammer J. Beers, die zich van meet af in een roekeloze vlucht stortten. Van Egmond zou dit avontuur later met opgeven moeten bekopen, terwijl Beers met een vijfde plaats genoegen moest nemen. Met 75 km voor de boeg reageerde bet grote peloton maar zeer zwakjes. De Amsterdammers -Kuyt en Van Smirren domineerden hierin, maar achtten voorhands de tijd nog niet gekomen om de achtervolging in to zetten. Pas half­course toen de vluchters ruim 1 minuut hadden veroverd sprangen A. de Jager, J. Hermes en A. Kuyt van de meute weg. A. v. Smirren maakte na plm, 40 km de 11 sec. achterstand op dit drietal in een rush goed. Dit kwartet wist nu regelmatig op de beide vluchters in te lopen. Na ruim 50 km was de aansluiting een feit en gingen nu totaal 6 renners op kop. Onderwijl was de grote groep, waarin alle Zeeuwen, wakker geschud, met gevolg ,dat deze in het verdere verloop volkomen verbrokkelde. De best geklasseerde Zeeuw, Emile Verstraete, die van fiets had moeten wisselen, kon zich in de laatste ronde nog iets naar voren werden.

Een minuut na de nieuwelingen waren tevens een tiental adspiranten vertrokken voor een rit van 25 km. Even voor halfcourse werden deze en bloc gedubbeld door de op kop gaande nieuwelingen, waarvan P. G. Hermes, Schuling en Mesters profiteerden door in de wielen mee te gaan. Voor de twee laatstgenoemden was bet tempo nochtans te hoog, zodat Hermes onbedreigd winnaar werd met 47 seconden voor­sprong op Schuling en Mesters.

De wedstrijdjury, die overigens prima leidde, was naar onze mening wat aan de voorzichtige kant door alle renners, welke door de twee koplopers werden gedubbeld uit de wedstrijd te nemen. Voor jonge, pas beginnende renners is een dergelijk afvalsysteem niet altijd bevor­derlijk voor de morele ontwikkeling. Daar de nieuwelingenwedstrij­den in Zeeland toch al niet dik gezaaid liggen kan daardoor niet vol­doende strijdervaring warden opgedaan. Wij zagen dan ook liever dat de jury met wat meer zelfvertrouwen het risico van de gedubbelde renners op zich nam.BRON: A.G. VERHULST

Nieuwelingen: 1. A. Kuyt, Amsterdam, 75 km in 1 uur 49 min. 15 sec.; 2. W. v. Smirren, Amsterdam, op 20 sec.; 3. J. Hermes, Rotter­dam, z.t.; 4. A. de Jager, Den Haag, op 34 sec.; 5. A. Beers, Zaandam; 6. J. van Wetten, Noordwijkerhout, op 55 sec.; 7. A. Verzijl, Numans­dorp, op 2 min. 10 sec.; 8. J. van Geel, Lepestraat, z.t.; 9. W. den outer, Nieuwerkerk, z.t.; 10. J. v. d. Klundert, Den Heen, 4p 2 min. 40 sec.; 11. E. Verstraete, Eede, op 3 min. 12 sec.; 12. H. Vernooij, Sluis­kil, op 3 min. 20 sec.; 13. D. Wouterse, Kwadendamme, op 3 min. 30 sec.; 14. J. Hoopman, Zaandam, z.t.; 15. A. Braspenning, Zaandam, z.t.

Uitslag adspiranten: 1. P. G. Hermes, Berkel, 25 km in 33 min. 16 sec.; 2. W. Schuling, Den Haag, op 55 sec.; 3. J. Mesters, Den Haag; 4. L. Kramp, Numansdorp; 5. P. Jan!sens, Den Haag; 6. B. v. d. Schuit, Werkendam; 7. H. Gevaert, Breda.

 

LEENDE (2 april).1956

Sijthoff won Ronde van Leende

Wielerclub Het Zuiden draaide Tweede Paasdag met de derde rit van de Ster: de Ronde van Leende. Het was de eerste keer, dat er in Leende een wielerwedstrijd verreden werd. Zelfs met de kermis pleegt het in dit kleine Brabantse plaatsje achter Eindhoven niet zo druk te zijn. De burgemeester sprak zelfs bij deze gelegenheid het openingswoord. Het uiteindelijke re­sultaat van deze onderneming is, dat voor de wielersport dit nieuwe terrein kon worden opengelegd.

Bij de onafhankelijken en amateurs won Sijthoff, die het vorig jaar een succesvolle nieuweling was, in de sprint voor De Haan uit Amsterdam. Op de derde plaats nestelde zich Willy van de Waterlaat uit Eindhoven. Boers was actief in de jacht geweest, doch zijn enthousiasme werkte niet aanstekelijk. Sonnemans en Visser, die zich in de eindfase ook hadden laten zien, wer­den bij een val uitgeschakeld.

De nieuwelingenwedstrijd leverde eveneens een massaspurt op, die Kennis uit Hoogeloon won.

Onafhankelijken en Amateurs, 100 km: 1. F. Sijt­hoff, IJselmonde; 2. A. de Haan, Amsterdam; 3. W. v. d. Water­laat, Eindhoven; 4. A. Sleutjes, St. M. Gestel; 5. H. Termos­huizen, Pijnacker; 6. J. Verwey, Utrecht; 7. E. v. d. Sande, Veghel; 8. W. Slits, St. Oedenrode; 9. G. Renders, Eindhoven; 10. C. Koot, Eindhoven.

Nieuwelingen: 1. P. Kennis, Hoogeloon; 2. Jongejans, Amster­dam; 3. B. Kool, Delft; 4. M. Berkvens, Eindhoven; 5. Keeman, Aalst; 6. P. Somers, Berkel; 7. J. Reintjes, Eindhoven; 8. P. van Rijsbergen, Tilburg; 9. G. Smits,' Helmond; 10. A. Rutten, Leende.

 

LEEUWARDEN (30 mei).1956

H. MOOLENIJZER WON MET VEEL

                         MACHTSVERTOON DE RONDE VAN LEEUWARDEN.

Ruim vierduizend toeschouwers konden Woensdagavond genieten van een schitterende wielerwedstrijd over 80 km die op het snelle parcours in het centrum van de stad door de L.W.V. De Friesche Leeuw werd georganiseerd t.b.v. Parkherstellingsoord en die op een overtuigende wijze werd gewonnen door H. Moolenijzer uit Amsterdam.

Hij was het, die de wedstrijd heeft beheerst met de renners Fre Mik uit Nw. Pekela en E. Jongstra uit Zorgvliet.

Nadat Wethouder J. K. Dijkstra het startschot had gelost, begon het al met een uitlooppoging van Mik en Moolenijzer, zij werden spoedig weer teruggehaald. Na 20 ronden waren het Moolenijzer en P. v. Steen­voorde, Heemstede, die het probeerden, ook deze poging mislukte. Jan Rol en Ab Geldermans brachten het peloton weer bij.

Na de 33e ronde waren het de Noorderlingen Mik, E. Jongstra en Kl. Wiltjer, Middelstum, die wegsprongen en spoedig een belangrijke voor­sprong namen. In het peloton heerste paniek, er werd van alles ge­daan om de vluchtelingen terug te halen. Het waren Moolenijzer, Rol, Geldermans, Niesten, De Ruiter en Ottenbros die het probeer­den, doch zonder succes. Moolenijzer probeerde het toen alleen en onder groot gejuich lukte het om in de 55e ronde aansluiting te krijgen. Na 65 ronden lukte het Moolenijzer, Jongstra, Mik en Wiltjer om aan­sluiting te krijgen met het peloton. Ondertussen waren J. Rol, J. Ot­tenbros en A. v. Houwelingen uit het peloton weggesprongen en namen een halve ronde. Mik, Jongstra en, Moolenijzer zagen het gevaar en weg waren deze drie vechters. Rol, Ottenbros en v. Houwelingen kregen na zware strijd ook aansluiting met het peloton en in de 102e ronde waren de drie koplopers er ook weer in geslaagd het peloton voor de 2e keer in te lopen.

Wel probeerden Bloetjes uit Alkmaar het nog en de Friezen P. Schreur, Wolvega; Wester, Eernewoude, Ab Geldermans, Fr. Schild, L. Stoete het om weg te komen, maar het waren steeds weer Moolenijzer, Mik en Jongstra, die ze terug haalden.

Zo braken de laatste ronden aan. Mik, Jongstra en Moolenijzer scheid­den zich van het peloton en vochten op sportieve wijze om de ere­palm, welke op overtuigende wijze gewonnen werd door Moolenijzer.

Amateurs: 1. H. Moolenijzer, 2, E. Jongstra, 3. Fre Mik, 4e J. Rol, Alkmaar; 5e J. Ottenbros, Alk­maar; 6e Kl. Wiltjer, Middelstum; 7e A. v. Houwelingen, Sassenheim; op 2 ronden 8e L. Stoete, Amsterdam; 9e A. Geldermans, Beverwijk; 10e Fr. Schild, Amsterdam; Ile M. v. Dekken; 12e E. Kramer, beiden Hoogkerk; Ise P. Schreur, Wolvega; 14e D. Venema, Groningen; 15e D. de Ruiter, Beverwijk. Tijd over ruim 80 km 1 uur en 52 min.

 

LEEUWARDEN (5 juli).1956

JAN ROL WINT OP ONERTUIGENDE WIJZE DE RONDE VAN LEE'UWARDEN.

Jan Rol was de grote man in de Ronde van Leeuwarden die Donder­dagavond is gehouden.

Voor de aanvang werd de kampioen van Nederland, Fr. Mahn, ge­huldigd en ontving van de burgemeester de bloemen, daarna loste hij het startschot.

Het was De Ruiter (Beverwijk) en J. Rol die direct al wegsprongen, doch zonder succes, daarna waren het J. van Vliet (Rotterdam), Mahn, Fr. Schild die het probeerden, bet peloton reageerde direct en spoedig was ook deze uitlooppoging in de kiem gesmoord. Na ongeveer 40, km was er een groep van 12 renners, welke een ronde op het peloton was uitgelopen. Het peloton was toen al aardig gedund, dit moet dan ook op rekening geschreven worden door de zware storm die er woedde. Jan Rol trok er toen spelenderwijs weer op uit en na een harde strijd lukte het hem alleen nogmaals een ronde uit te lopen zodat hij on­bedreigd op kop gang. Wel probeerden J. van Vliet en Geldermans het. Door hun felle demarrages werd het peloton in stukken gescheurd zodat veel renners nog meer achterstand kregen. Jan Rol zorgde echter er wel voor dat hij z'n voorsprong kon behouden. H. Moolenijzer die door pech van fiets moest verwisselen kon dan ook zijn achterstand niet meer inlopen ondanks zijn energieke pogingen.

De laatste 10 km was de strijd dan ook al beslist en werd er felle strijd geleverd om de 2e, 3e en 4e plaats. Het waren Geldermans, De Ruiter en Van Vliet die daarvoor vochten, wat voor Geldermans de over­winning zou brengen.

De totale uitslag van deze fraaie wedstrijd die ondanks het slechte weer door ruim 3000 personen werd bezocht was:

Amateurs: le Jan Rol, Alk­maar; op een ronde 2e A. Geldermans, Beverwijk; 3e D. de Ruiter, Beverwijk; 4e J.. van Vliet, Rotterdam; op 2 ronden 5e C. Rabe, Amsterdam; op 3 ronden 6e J. Ottenbros, Alkmaar; 7e D. Venema, Workum; op 4 ronden 8e H. Moolenijzer, Amsterdam; 9e Fr. Schild, Amsterdam; l0e M. Borger, Harkema Opemde; 11e v. d. Veen, Boelens­laan; 12e W. Broekhof, Amsterdam; 13e G. Wetsinga, Groningen; 14e P. Schreur, Wolvega. Tijd over 95 km was 2 uur en 22 mm. Vermelding verdiend wel het goede rijden van de Friese renners D. Venema uit Workum, M. Borger (Harkema Opeinde), v. d. Veen (Boelenslaan) en P. Schreur (Wolvega), die steeds in de voorste gelederen meevochten.  A. A. jr.

 

LEEUWEN (16 september).1956

Frans van Tiem wint Ronde Van Leeuwen

De nieuweling Frans van Tiem, die wij in de ronden te Zetten en Uden reeds tipten als een belofte, haalde in zijn woonplaats Leeuwen de volle buit binnen. Hij gooide en smeet op onver­antwoorde wijze met zijn krachten, deed evenveel domme dingen als alle andere 25 deelnemers tezamen, maar was sterk genoeg om toch te winnen. Hij bewees zeer hard te kunnen fietsen en zal, mits hij leert rekenen en uitkijken, nog veel van zich doen spreken.

De wedstrijd had, mede door het dolle rijden van de sterke Van Tiem, aanvankelijk het karakter van een afvalrace, maar dit veranderde toen v. d. Hatert (T'iel) en Arissen (Leeuwen) weg­sprongen en vervolgens Keuken (Hilversum) hetzelfde deed. Eerstgenoemde viel terug, maar de kleine Henk Arissen deed geheel alleen een flinke gooi naar de eindoverwinning. Dat hij niet slaagde lag aan zijn plaatsgenoot Van Tiem, die hem tegen het einde achterhaalde, maar bovendien het overschot van het peloton (3 man) achter zich aan sleurde. Van Lith (Gellicum), -die evenals Smies -(Apeldoorn) flink veel premies had veroverd, was de enige die in de laatste ronde het wiel van Van Tiem kon houden. Arissen, winnaar van de pres­tatiepriis, volgde met de beide anderen op 20 meter. BRON: KEES ZWEEDIJK

Nieuwelingen: 1. Van Tiem, Leeuwen, 72 km in 1 uur 55 min. 22 sec.; 2. Van Lith, Gellicum; 3. Arissen, Leeuwen; 4. Nolen, Gorin­chem; 5. v. d. Heuvel, Beesd; 6. Visser, Zwijndrecht; 7. Ros­malen, Wijchen; 8. Keuken, Hilversum; op 1800 meter 9. Jans­sen, Cuyk; 10. v. d. Bos, Beverwijk; 11. v. d. Wens, Culemborg; 12. Smies, Apeldoorn; 13. Van Hees, Zaltbommel; 14. Van Enge­len, Vlijmen.

 

LEPELSTRAAT (19 augustus).1956

Nieuwelingen: 1. Leon Sebregts, 2. Leo Timmermans, 3. Piet van Hees,

 

LIESHOUT (10 mei).1956

MOOIE WEDSTRIJD IN LIESHOUT WAS VOOR BRUGGENKAMP.

Ook de Eindhovense Wielerclub Wilhelmina is aan een serie wedstrij­den begonnen, die men de “Zes van zessen-klaar" heeft genoemd. De start viel in Lieshout. Het werd een mooie wedstrijd, ondanks het slechte weer, dat op de belangstelling invloed had. Wordrager en Van de Weijdeven maakten hier de course, die uiteindelijk door Bruggen­kamp voor Piet Damen, plaatselijk favoriet, werd gewonnen.

Onafhankelijken en amateurs: 1. Bruggenkamp, IJmuiden, 100 km in 2 uur 27 min. 51 ,sec.; 2. Damen, Lieshout; 3. op 25 sec. Van de Weijdeven; 4. op 34 sec. P. de Bruin, Roosendaal; 5. Van de Wetering, Heesch; 6. Janbroers, Amsterdam; 7. Sieveking, Amsterdam; 8. Bartelaar, Rot­terdam; 9. Ruijs, Oss; 10. Geerts, Teteringen; 11. Van Hout, St. Michiels Gestel; 12. Wordrager, Eindhoven; 13. Sijthoff, Rotterdam; 14. Van de Sande, Veghel; 15. Van der Linden, Helmond.

Nieuwelingen: 1. Idema, Zwijndrecht, 60 km in 1 uur 32 min. 58 sec.; 2. op 10 sec. Marinus, Amsterdam; 3. Plantaz, Eindhoven; 4. v. d. Smir­re, Amsterdam; 5. Rutten, Leende; 6. Smits, Eindhoven; 7. Braat, Hel­mond; 8. Berkvens, Eindhoven; 9. Salano, Den Bosch; 10. Jongejan, Rotterdam.

 

LIESHOUT (9 september).1956

Amateurs: 1. Jan van Vliet, 2. Joop van den Putten, 3. Theo Sijthoff,

Nieuwelingen: 1. Henk Giesen, 2. B. Boogers, 3. Rieks Faber,

 

MAARHEEZE (15 augustus).1956

Amateurs: 1. Jan van Vliet, 2. Arie Braat, 3. Piet Kooyman,

Nieuwelingen: 1. C. Joossen, 2. van de Heijden, 3. Rutten,

 

MAARTENSDIJK (20 juni).1956

Amateurs: 1. Anton van de Knaap, 2. N. Without, 3. Jan Verweij,

 

MAASDIJK (28 augustus).1956

AB GELDERMANS ENIGE VLUCHTER IN MAASDIJK.

De wielersport maakte vorige week in Maasdijk haar rentree in het met vlaggen getooide plaatsje Maasdijk. Westland Wil Vooruit had op een „door-de-weekse" dag een prima veld renners op het programma en uit dit sterke gezelschap wist de Beverwijker Ab Geldermans tenslotte als enige weg te vluch­ten-en na een mooie solo zijn negende overwinning in dit sei­zoen te boeken.

Er deden zich tal van ontsnappingspogingen voor, maar van betekenis waren zij geen van alle. Frans v. Veldhoven behoor­de tot een kwartet, waarvan verder Joop Cuvelier, Ten Dam en Steijger deel uit maakten, dat na een km of 15 een klein gat wist te maken. Er kwamen er nog een paar bij en toen maakte De Ruiter met v. Wetten, die in zijn opzet de leiders­prijs te bemachtigen, later zou falen, een einde aan alle onrust door de hele santekraam weer bijeen te sleuren. De koene Delftenaar Kool en Rozenburg waren na een volgende onder­nerving, waarbij 10 man waren betrokken, de enigen die nog wat konden doorgaan, maar ook zij werden weer onder de voet gelopen. De beslissende demarrage kwam tenslotte van Ab Geldermans, toen de rit nog ongeveer 20 km zou vergen. In no time had hij 10, 18, 23 sec. en toen was het te laat om nog tot een tegenoffensief te komen. De streekfavorieten v. d. Knaap en Veldhoven, alsmede v. Wetten en Steenvoorden, die de finish niet haalde door een platte „tuup", versnelden nog wel enkele malen, maar Ab was niet meer te vatten. Met 32 secon­den; voorsprong ging hij over de meet en kon daar zien, hoe v. d. Putten de spurt van her weinig geschonden peloton won. 

Amateurs: 1. A. Geldermans, 70 km in 1 uur 42 min. 58 sec.; 2. J. v. d. Putten, Den Haag'; 3. G. van Rhijn, Wassenaar; 4. H. Cuvelier, Nw. Vennep; 5. J. Matena, Den Haag; 6. A. Kool, Delft; 7. F. v. Veldhoven, Poeldijk; 8. G. v. Straten, Schiedam; 9. J. Wuurman, Amsterdam; 10. A. v. d. Knaap, Poeldijk; 11. D. de Ruiter, Beverwijk; 12. C. de Ruig, Rotterdam; 13. C. de Jong, IJmuiden; 14. L. ten Dam, Den Haag; 15. A. v. Wetten, Noord­wijk.

K. d. L.

 

MADE (27 mei).1956

Amateurs: 1. de Haan, 2. Janbroers, 3. de Jongh, 4. Kreukniet, 5. v.d. Berg, 6. Wouterse, 7. geerts, 8. Stolk, 9. Geluk, 10. Korevaar;

Nieuwelingen: 1. Ab van Egmond, 2. Janbroers, 3. Verhoeven, 4. de Vries, 5. Kouwenhoven, 6. van Amsterdam, 7. Spanjersberg, 8. Vos, 9. Renesse, 10. den Ouden,

Adspiranten: 1. J. Spoormaker, 2.---

 

MOERGESTEL (8 april).1956

De eerste Ronde van Moergestel, tevens de seizoenopening voor het Tilburgse wielergebied, trak minder belangstelling dan men mocht verwachten. Het was vrij koud en winderig. Aan gratis kijkers was hier geen gebrek. Het scheen moeite te kos­ten zoveel sportiviteit op te brengen om de onkosten te helpen bestrijden. Gelukkig dat de Moergestelse middenstand er an­ders over had gkdacht en royaal steun verleende.

De wedstrijd werd op een groot parcours verreden, dat door een opgenomen zandpad op deze winderige Zondag zwaarder was dun men verwacht had. Vooral voor de vele streekrenners viel deze vuurdoop niet mee. De meute verloor dun ook vrij spoedig een groot aantal deelnemers. Leo van den Brand, die het vorig jaar in de Belgische etappewedstrijd de Ronde van de Negen Provincien een mooie ereplaats bezette, maar nadien een seizoen lang door steenpuisten werd geplaagd, bleek weer zeer agressief te zijn. Hij controleerde de wedstrijd tot hij het moment gekomen achtte om samen met Geldermans te ont­snappen. Geldermans moest hem tenslotte ook laten gaan. Op de derde plaats nestelde zich de Tilburger Van Poppel, die Visser van zich afgeschud had.

Bij de nieuwelingen liep Van Egmond 35 seconden van het peloton weg.

Onafhankehjken en amateurs: 1. Van den Brand, Schijndel, 100 km in 2 our 40 min. 18 sec.; 2. Geldermans, Beverwijk; 3. Van Poppel, Tilburg, op 1.20; 4. Visser, Eindhoven, op 1.58; 5. Niesten, Beverwijk; 6. De Nijs, Beverwijk, op een ronde; 7. Boers, Eindhoven; 8. Gudde, Amsterdam; 9. Barlage, Amster­dam; 10. Van Diemen; 11. Jacobs, Gilze; 12. v. d. Linde, Tilburg; 13. Korvers, Oisterbeek; 14. Kieboom, Chaam; 15. Robert, Am­sterdam 16. Van Heertum, Schijndel.

Nieuwelingen: 1. Van Egmond, Den Haag; 2. Plantaz, Eind­hoven, op 35 sec.; 3. Biemans, Ulvenhout; 4. Spanjersberg, Rot­terdam; 5. Schimmes, Zaltbommel; 6. De Vries, Waalwijk; 7. Enting, Amsterdam 8. Kenker, Hilversum; 9. Kool, Delft; 10. Van Roestel, Tilburg; 11. Rutten, Leende.

 

MONSTER (29 september).1956

AB GELDERMANS OP RONDENJACHT IN MONSTER.

De Beverwijker Ab Geldermans heeft in Monster niets aan het toeval overgelaten. Behalve Steenvoorden, Frans v. Velthoven en Kool, die hem tijdens de tocht naar de eerste ronde hadden vergezeld, liep de rest 2 en meer ronden achterstand op. Gerard v. Velthoven, die goed van start was gegaan, het eerst op hol sloeg en met de reeds genoemden aan de leiding was gekomen, haalde de meet niet. De strijd om de volgende plaatsen, welke nog moest worden uitgestreden, bleef interessant tot de laatste meters en uiteindelijk was het v. d. Knaap, die er in slaagde zich de 5e prijs toe te meten.

Amateurs:1. A. Geldermans, Bever­wijk, in 2 uur 30 min. 26 sec.; 2. op 1 ronde P. Steenvoorden, Heeinstede; 3. F. v. Velthoven, Poeldijk; 4. A. Kool, Delft; 5. op 2 ronden A. v. d. Knaap, Poeldijk; 6. G. v. Straten, Schiedam; 7; K. Rozenburg, Leidsendam; 8. P. Muilwijk, Rotterdam; 9. L. ten Dam, Den Haag; 10. op 3 ronden D. Wallet, Leimuiden; 11. J. Beijer, Zwijndrecht; 12. P. Kortland, Vlaardingen; 13. C,. v. Leeuwen, Gouda.

21e ZEGE ....

Ab van Egmond, de snelle Hagenaar, van wie terecht nog heel veel verwacht wordt, veroverde zijn 21e bloemruiker in dit sei­zoen. Even heeft het er op geleken, dat hij in Monster niet zou slagen. Met v. Wetten had hij het hele veld een ronde bezorgd en, zijn sprintcapaciteiten kennende, zou Ab het verder wel klaren. Tien ronden voor tijd trapte hij zijn freewheel dol en moest op een andere fiets verder. Zijn achterstand wist hij na een tomeloze jacht nog juist goed te maken. Jan van Wetten was in het peloton blijven hangen (met leeglopende band) en kwam er in de laatste meters niet meer aan te pas.

Nieuwelingen: 1. A. v. Egmond, Den Haag, 60 km i4 1 uur 34 min. 45 sec.; 2. J. v. Wetten, Noordwijk; 3. op een ronde Ap Sluis, Badhoevedorp; 4. J. Zandbergen, Den Haag; 5. A. Ree­kers, Nieuw Vennep; 6. A. Lute, Amsterdam; 7. A. Kuit, Am­sterdam; 8. S. v. d. Berg, Leiden; 9. J. Verbeek, Poeldijk; 10. L. van Eijk, Nootdorp; 11. op 2 ronden J. Kanij, Delft; 12. W. v. d. Berg, Wateringen.

 

NAALDWIJK (12 mei).1956

Amateurs: 1. G. Vreewijk, 2. Antoon van de Knaap, 3. F. van Veldhoven, 4. W. Roodhuizen, 5. L. Scholtes, 6. L. Ribbelink, 7. W. KNoester, 8. Ab van de Putten, 9. W.H. de Jong, 10. H. Jongerius,

 

NIEUW-HULST (2 september).1956

SUBLIEME ZEGE VAN BRAM VAN SLUYS IN GROTE PRIJS VAN NIEUW HULST.

Veertien dagen om een wedstrijd te annonceren is niet veel en daardoor moesten de organisatoren ervaren dat, behalve de onafhankelijke Van Sluys, alle Zeeuwse amateurs in Belgie waren gecontracteerd. Nochtans vergoedden de 13 deelnemers, hoofdzakelijk onafhankelijken, kwalitatief veel van wat aan kwantiteit werd gemist. Er was in dit criterium practisch geen renner die niet in de slag is geweest, terwijl de grote animator juist de enige Zeeuw Van Sluys werd. Na zijn overgang tot de onafhankelijken legde hij een forme aan de dag zoals wij die dit jaar nog niet van hem hebben mogen zien. Onweerstaan­baar zat hij voortdurend in de slag en deed het door het na­zomerse weer in groten getale opgekomen publiek voortdu­rend de handen op elkaar gaan.

In de eerste 28 ronden (30 km) zagen wij aan de kop een voort­durend wisselend beeld, maar Piet van Est, gelouterd in de Ronde van Europa, trok de groep steeds weer bij elkaar. Na deze inleidende schermutselingen waagde Kees v. d. Borst de eerste serieuze aanval, welke echter na 6 ronden door ijverig werken van De Vree en Van Sluys al weer om zeep was ge­bracht. Hierna probeerde Jaap Bruggekamp, in de 35e ronde (39 km), maar ook hij kon her niet verder dan 7 km volhouden en werd deze maal vervoegd door Henk van Glerum, die ten­gevolge van een lekke tube 3 ronden uit de strijd was geweest en nu, met niets te verliezen, op de premies rijdend, was door­gegaan. Bruggekamp zag wel in dat het in dit vroege stadium alleen nog niet ging en liet zich op de groep terugvallen, terwijl Van Glerum nog 3 ronden doorzette.

De beslissende fase werd ongewild ingeluid door Piet van Est, toen hij halfcourse enkele ronden, zonder enig uitzicht, voor her peloton uitreed en de springplank werd voor Van Sluys, Bruggekamp en De Bruin. De laatste moest zich onder de heftige pedaalslagen van zijn metgezellen al na 2 km op de groep laten terugvallen, maar zou het doorgaande duo later toch nog opnieuw bedreigen.

Door keurig tandemwerk konden Van Sluys en Bruggekamp hun voorsprong op het ook niet stilstaande peloton langzaam maar zeker vergroten. In de laatste kilometers probeerden Wout Helen en Piet de Bruin beurtelings nog de sprong naar de koplopers, maar het gat was nu te groot geworden om nog kans van slagen te hebben.

De door her geestdriftige publiek met grote spanning tegemoet geziene eindsprint tussen de twee vluchters werd met veel bravour door Van Sluys gewonnen. Bruggekamp had als zijn enigste kans een lange eindsprint ingezet, maar op 200 meter voor de eindstreep was hij reeds een geslagen man, toen Van Sluys, gelanceerd door de bij het ingaan van de laatste ronde gedubbelde T'onny Peters, gedecideerd over hem heen ging.

BRON: A.G. VERHULST

Amateurs en Onafhankelijken: 1. A. van Sluys, Vlissingen, 100 km in 2 uur 29 sec.; 2. J. Bruggekamp, IJmuiden, z.t.; 3. P. van Fst, Fijnaart, op 45 sec.; 4. W. Heeren, Roosendaal, z.t.; 5. P. de Bruin, Roosen­daal, &t.; 6. B. de Vree, Breda, z.t.; 7. C. v. d. Zande, Halsteren, z.t.; 8. J. Konings, Breda, z.t.; 9. C. v. d. Borst, Eaten, z.t.; 10. J. Geerts, Breda, z.t.; 11. T. Peters, Haarlem, op 1 ronde; 12. H. van Glerum, St. Willebrord, op 3 ronden. (door pech).

 

NIEUW-NAMEN (11 september).1956

Pyrrhus-orerwinning van PIET VAN EST  In Nieuw-Namen

Het gebruik van een derailleur is in criteria al dikwijls aan­leiding geweest tot scherpe protesten. De verzegeling is meestal onvoldoende en de verleiding om te schakelen is er altijd.

De Sportcommissie verwierp in 1955 terzake van de wedstrijd in

's-Heerenhoek een beslissing van de jury en diskwalificeer­de de winnaar Jan Westdorp, overwegende dat de renner Westdorp, nadat zijn rijwiel defect was gemaakt, de wedstrijd had uitgereden met een rijwiel dat voorzien was van een de­railleur; dat de wedstrijdcommissarissen weliswaar niet heb­ben gezien dat de renner Westdorp van die derailleur gebruik had gemaakt, doch wel degelijk hebben geconstateerd dat hij op een, met een derailleur uitgerust rijwiel, de eindstreep is ge­passeerd.

Eenzelfde geval deed zich Dinsdag 11 September voor in het criterium te Nieuw Namen, toen Piet van Est enkele kilometers voor de finish van fiets moest verwisselen en dit rijwiel “toe­vallig" met een derailleur was uitgerust. Het resultaat was, dat Van Est op verrassende wijze de kopgroep voorbij stak en op een lange weg met wind in de rug onbedreigd met 100 meter voorsprong door de finish ging. Een ingediend protest werd door de wedstrijdcommissarissen afgewezen op grond van het feit dat niet geconstateerd was dat Van Est van de gewraakte derailleur gebruik gemaakt had.

Een dergelijke beslissing, gezien vanuit het standpunt van de wedstrijdcommissarissen, is misschien te rechtvaardigen, maar in het kader van de geldende K.N.W.U. juris-prudentie is zij altijd fout. Overigens rijst de vraag of Van Est nog van fiets had mogen verwisselen.

Weliswaar zijn in de loop der jaren wel eens voorschriften van de Sportcommissie in de officiele mededelingen verschenen, maar het feit dat deze voorschriften nimmer zijn samengevat in een handleiding, noch in het wedstrijdreglement zijn ver­werkt, zal steeds aanleiding tot dergelijke willekeurige beslis­singen blijven zijn. Voomamelijk daar waar de renners in de Zuidelijke provincies door intensief grensverkeer wisselend onder de reglementen van de B.W.B. en K.N.W.U. rijden, zullen conflicten zonder duidelijke richtlijnen in deze steeds blijven bestaan.

In de wedstrijd te Nieuw Namen verscheen ruim de helft van de renners met een derailleur aan de start en de wedstrijd­commissarissen moesten hier wel een vrijere uitleg van de wedstrijdvoorschriften toepassen, wilde de wedstrijd kunnen doorgaan. Een en ander neemt echter niet weg, dat dergelijke voorvallen allerminst bevredigend zijn.

De strijd zelf was al vrij vroeg beslist, toen een groep van tien man uit het grote peloton ontsnapte. Bij de vluchtelingen be­vonden zich o.a. Van Est, Huissoon, Van Wijchen, Konings, Van Glerum en De Bruin, maar de laatste drie vielen door het hoge tempo later terug. Het duo Haan en Pauw, merkwaardige coincidentie, was niet bij machte de vluchters nog tot de orde te roepen. Waarschijnlijk had Pauw de zware profcourse van Eede nog in de benen.

In het algemeen beeld kwam gedurende het verdere verloop weinig verandering meer en zoals hiervoor reeds werd gezegd, ging Piet van Est in de laatste kilometers met het „grote mes" onbedreigd alleen door de finish. Slechts Cees van der Zande kon nog uit de vluchtgroep wegkomen en hij eindigde met 50 meter achterstand op Van Est voor de kopgroep. De pezige Jaap Huissoon won wederom in een lange eindsprint voor de explosieve sprinters in de groep. BRON: A.G. VERHULST

Amateurs en Onafhankelijken: 1. P. van Est, Fijnaart; 2. C. v. d. Zande, Halsteren; 3. J. Huissoon, Heinkenszand; 4. W. Hansen, Belgie; 5. Th. v. Wijchen, Goes; 6. J. Bruggenkamp, IJmuiden; 7. J. de Haan, Klaaswaal; 8. G. Pauw, Utrecht; 9. A. v. Steenselen, Mijns­herenland; 10. T. Peters, Haarlem.

 

NIEUWVLIET (19 mei).1956

KEES VAN AMSTERDAM

                         PRIMUS INTER PARES TE NIEUWVLIET.

Deze nieuwelingenwedstrijd, welke Nieuwvliet t.g.v. de jaar­kermis organiseerde, kreeg haar beslissing 4 ronden voor het einde, toen de groep v. Amsterdam, v. Geel, De Poorter en Ver­straete zich van de rest wist te ontdoen. Van Amsterdam wist in de eindfase tenslotte afgescheiden van deze groep als onbe­dreigde winnaar door de finish te gaan.

Nieuwelinegn: 1. C. van Amsterdam, Oosterhout, 70 km in 1 uur 52 min.; 2. J. v. Geel, Lepelstraat, op 1.17; 3. J. de Poorter, Hoek, z.t.; 4. E. Verstraete, Eede, z.t.; 5. L. Timmermans, Roosendaal; 6. J. v. Wetten, Noordwijkerhout; 7. A. Roks, Standaardbuiten 8. H. Vernooij, Sluiskil; 9. A. Kooi, Delft; 10. F. v. Doeselaar, Sluiskil.

 

NOORDWIJKERHOUT.SINT BAVO (27 mei).1956

ARIE VAN WETTEN WON VOOR EIGEN PUBLIEK.

De sterke Noordwijkerhouter Arie van Wetten is in “forme". Daags na zijn triomf in het kampioenschap van Zuid-Holland, won de nieuwe titelhouder voor eigen publiek op meesterlijke wijze de Ronde van Sint Bavo. Luide toegejuicht door zijn plaatsgenoten versloeg Van Wetten zijn enige rivaal, Arie van Houwelingen, in de eindsprint.

Ongeveer 14 km voor de finish hadden zij Wil Vreeswijk, die zoals gebruikelijk weer voor het benodigde vuurwerk had ge­zorgd, en de strijdlustige Cor Plasmeyer - met wie zij een kopgroepje vormden - van zich afgeschud. Van Wetten en Van Houwelingen lieten zich niet meer achterhalen en fietsten onbedreigd door de finish.

Amateurs: 1. A. van Wetten, Noordwijkerhout, de 100 km in 2 uur 35 min. 5 sec.; 2. A. van Houwelingen, Sassenheim; 3. C. Plasmeyer, Voorhout; 4. W. Vreeswijk, Alphen a.d. Rijn.

 

NOORDWIJKERHOUT.SINT BAVO RONDE (26 augustus).1956

JOOP VAN DER PUTTEN WINNAAR IN DE ELFDE RONDE

VAN SINT BAVO

Door zijn medevluchtelingen Knoester en Van der Knaap in de beslissende eindsprint te verslaan, is Joop van der Putten winnaar geworden van de Ronde van Sint Bavo. Deze wieler­ronde, die voor de elfde maal door „Swift" op het terrein van de Sint Bavo-stichting in Noordwijkerhout werd gehouden, droeg een levendig karakter.

Reeds kort na de start werd er door Van der Poll, Van Rhijn en Van der Knaap een uitlooppoging ondernomen. Zij hielden het een tiental kilometers vol. Toen moesten zij voor het ja­gende peloton, dat geleid werd door de plaatselijke favoriet Arie van Wetten, het hoofd buigen.

Nieuwe demarranten beproefden hun geluk. Moolenijzer, F. van Velthoven, Van der Putten en Ten Dam kwamen „los". Van hen wist alleen Van der Putten zich aan de leiding te handhaven. De anderen verdwenen door pech of anderszins naar de achterste gelederen.In Van der Knaap en Knoester kreeg Van der Putten nieuwe helpers om de opmars voort te zetten. Dit drietal liet zich niet meer achterhalen en in de eind­sprint bleek Joop van der Putten over de meeste reserves te beschikken.

Tot grote teleurstelling van zijn vele supporters werd Arie van Wetten uit de strijd genomen omdat hij zijn valhelm afgedaan had.

BRON: JAN ROOSEBOOM DE VRIES

Amateurs en Onafhankelijken: 1. J. v. d. Putten, Den Haag, de 100 km in 2 uur 30 min. 42 sec.; 2. W. Knoester, Den Haag; 3. T. v. d. Knaap, Poeldijk; 4. H. de Boer, Bussum; 5. C. Plasmeyer, Voorhout; 6. A. Kool, Delft; 7. F. van Velthoven, Poeldijk; 8. H. van Adri­chem, Naaldwijk;; 9. B. Muller, Amsterdam; op 1 ronde 10. B. v. d. Eykhof, Haarlem; 11. G. van Rhijn, Wassenaar; 12. C. van Leeuwen, Gouda; 13. H. Moolenijzer, Amsterdam; 14. M. Bak­ker, Badhoevedorp; 15. H. Kooger, Leiden; op 4 ronden 16. Th. de Vroomen, Warmond; 17. Ten Dam, Den Haag; 18. Teeuwen, De Zilk.

Nieuwelingen: 1. H. van Engelen, Harmelen, de 60 km in i uur 23 min. 37 sec.; 2. G. de Lange, Woerden; 3. J. v. d. Berg; 4. J. van Wetten, beiden Noordwijkerhout; 5. H. Koger, Haarlem; 6. H. Faber, Rotterdam; 7. C. Schaut, Lijnden; 8. C. Brouwers, Amstelveen; 9. P. v. d. Meyde, Spijkenisse; 10. J. Verbeek, Poeldijk. 

 

NOORDWOLDE (1 september).1956

Amateurs: 1. Sjoukje Dijkstra, 2. Gerrit van Dijk, 3. G. Wester,

 

NUENEN (18 maart).1956

Nieuwelingen: 1. A. van der Sluis, Badhoevedorp, 50 km in 1 uur 20 min. 48 sec.; 2. A. van Egmond, Den Haag; 3. J. van den Berg, Noordwijkerhout; 4. H. Marinus, Amsterdam, op 1 min. 30 sec.; 5. Braat, Aalsmeer; 6. Joossen, Teteringen; 7. H. Plan­taz, Eindhoven; 8. A. Jongejan, Rotterdam; 9. H. de Vos, Oos­terhout; 10. R. Schut, Oploo; 11. Kool, Delft; 12. Faber, Rotter­dam; 13. Van Uden, Oss; 14. Rekelhof, Uithoorn; 15. Bogers, Budel.

Onafhankelijken en amateurs: 1. Geldermans, Beverwijk, 100 km in 2 uur 37 min. 3 sec.; 2. Bruggenkamp, IJmuiden, op een lengte; 3. Teunisse, Utrecht, op 13 sec.; 4. Schoenmakers, op 17 sec.; 5. Groot, Beverwijk; 6. Weijdeven, Eindhoven; 7. Blaauw, Arnhem; 8. E. van de Sande, Veghel; 9. Van Uden, Oss; 10. Ver­weij, Utrecht; 11. Wouters, Rotterdam; 12. Van Engeland, Schijndel; 13. Rabe, Amsterdam; 14. De Jongh, Made; 15. Kuit­waard, Velsen; 16. Boers, Eindhoven; 17. Niesten, Beverwijk; 18. Braat, Aalsmeer; 19. De Ruiter, Beverwijk; 20. Van de Broek, Breukelen.

DE STER.

Klassement na 2 wedstrijden: 1. Geldermans 36 pnt.; 2. Teunis­se 35 pnt.; 3. Groot 30 pnt.; 4. Schoenmakers 26 pnt.; 5. Blaauw 24 pnt.; 6, Rabe 23 pnt.; 7. Bruggenkamp 22 pnt.; 8._ en 9. De Ruiter en Captein 20 pnt.; 10. Bergmans 19 pnt.

 

NUMANSDORP (8 september).1956

Nieuwelingen: 1. A. Verzijl, 2. B. Kouwenhoven, 3. Ab van Egmond, 4. Jan hermes, 5. A. de vos, 6. A. Verhoeven, 7. A. de vRies, 8. M. Breure, 9. A. de Graaf, 10. C. Spanjersberg

Nieuwelingen: 1. Jan Jansen, 2. P. Stoop, 3. J. van Schie, 4. P. Franssen, 5. J. Spoormaker, 6. Piet Hermes, 7. W. Schuling, 8. L. Kramp, 9. A. Dolman, 10. J. van Os,

 

NUTH (15 augustus).1956

NOL EHLEN ZEGEVIERDE IN RONDE VAN NUTH.

Onder zeer grote belangstelling werd de Ronde van Nuth ver­reden. De spanning bleef er tot het einde in zitten, zodat in alle opzichten het publiek goede waar kreeg voorgeschoteld. Alle pogingen liepen op niets uit; totdat 15 ronden voor het einde Blaauw en De Ruiter een vrij behoorlijke voorsprong namen. Dit duo kreeg,dra gezelschap van Van Rooy, Muilwijk, Niesten en Peters. Even later kwam ook de bepaald sterk rijdende Nol Ehlen opdagen. Ehlen “controleerde" de koers. Ook Van der Borgh liet zich in de slotfase danig gelden. In de spurt trok Ehlen aan het langste eind.

Amateurs: 1. Nol Ehlen, Broeksittard, 105 km in 2 uur 38 min. 10 sec.; 2.

T. Peters, Haarlem; 3. P. Muilwijk, Rotterdam; 4. D. de Ruiter, Beverwijk; 5. J. Blaauw, Arnhem; 6. C. Niesten, Beverwijk; 7. C. van Rooy, Hoensbroek; 8. Van der Borgh, Koningsbosch, op 12 sec.; 9. J. Matena, Den Haag; 10. G. v. d. Berg, Slie­drecht.

Nieuwelingen: 1. H. Harings, Sibbe, 60 km in 1 uur 27 min. 47 sec.; 2. J. Hugens, Hoensbroek; 3. H. Niisten, Beek; 4. W. Ne­lissen, Maastricht; 5. J. Zohar, Hoensbroek.

 

OCHTEN.(1956.07.21)

TEUNISSE SNELLER DAN BULTE IN OCHTEN.

Aan de ereljjst van de winnaars van de jaarlijkse Ronde van Ochten is weer een naam toegevoegd. Die van Ben Teunisse, een 19-jarig coureurtje uit de Stichtse wielerwereld, een ren­ner die ook kleur bracht aan dit jaarlijkse wielergebeuren, samen met de Zwollenaar Theo Bulte, met wie hij was ont­snapt, nadat de beslissing reeds gevallen bleek. Teunisse klopte hierop Bulte in een fraai en hardnekkig duel om de zege met slechts een half wiel verschil. Zijn naam wordt nu gegroefd in de wisselbeker onder, die van Schoenmakers, Lute, Geldermans en Van der Pluym.

Het Betuwse Ochten, in de oorlog zo zwaar geteisterd, doch thans weer een welvarend dorp met zijn vele boomgaarden, ontvangt ieder jaar met veel gastvrijheid de renners voor zijn Ronde. Een der grootste kanshebbers voor de overwinning, de Arnhemmer Joop Blaauw, gooide ditmaal de knuppel in het hoenderhok. Arnhemse Joop kreeg snel gezelschap van zijn vriend en rivaal Ben Teunisse, twee serieuze candidaten van de selectieploeg, twee renners die zich zowel in klassiekers als in wegcoursen rond de 100 km kunnen onderscheiden. Twee rappe kleppers laat men echter niet zo maar gaan en daardoor werd het een groep van acht renners. Dieperink, Bulte, Jon­ker, Kortland, Oink en Van Tien sprongen er bij en het pleit was beslecht. Dit achttal sloeg een “gat" en het peloton zweef­de hopeloos achteraan. Hierin verdween al snel Neyers door een gebroken zadelpen van het toneel. Een aluminium pen, een waarschuwing voor allen, om toch vooral geen pen van aluminium te nemen. Een paar gram meer voor een ijzeren pen zal geen bezwaar kunnen zijn en voorkomt zeer veel pech. Beyers verdween en met hem Klein door een lekke tube, Van der Woude door pedaalbreuk en Van Tien, een der kopmannen, door het laten vallen van een “gaatie" in de kop. Dit strijdbeeld vormde zich reeds in de eerste kilometers. Na­then werd na veel zwoegen en zeer hard rjjden van kop en peloton het tot zeven renners gedunde kopgroepje een ronde voorsprong rijker. Nauwelijks was dat een feit of er kwam nieuw leven in de brouwerij. Soellaart, Niemeyer en Wal­raven wipten weg. Teunisse en Bulte snelden er achter aan en weer was er een kopgroep gevormd. Want hoe hard Blaauw, een der sterksten, ook zwoegde, -de vogels bleken gevlogen, ook al verdwenen Soellaart en Niemeyer nog van het toneel.

Alleen Walraven zou nog zevende worden. Het peloton werd bij die jachtpartij nog gesplitst, doordat Blaauw, Dieperink, Oink, Kortland, Sieveking en De Korver met enkele anderen weer demarreerden. Alleen mede-kopman Jonker miste hier­bij „de boot".

Bulte en Teunisse werkten echter moedig samen, waarna Teunisse de sprint won. Het was echter een dubeltje op zijn kant, want Bulte gaf heel sterk partij. Joop Blaauw won de sprint van het peloton en verzekerde zich van de zeer ver­diende derde plaats.BRON:HANS VAN DEN KAMP

Amateurs: 1. B. Teunisse, Utrecht, 100 km in 2 uur 29 min. 5 sec.; 2. Th. Bulte, Zwolle; 3. J. Blaauw, Arnhem, op 2 min. 5 sec.; 4. M. Oink, Hengelo; 5. W. Dieperink, Berchem; 6. P. Kortland, Vlaardingen; 7. N. Walraven, Den Bosch; 8. J. Jonker, Amsterdam; 9. A. van Uden, Oss; 10. A. Kool, Delft; 11. J. v. Ingen, Amsterdam;  12. P. Sieveking, Amsterdam. 13. K. Niemeijer, Hengelo; 14. H. de Boer, Bussum; 15. W. v. d. Hatert, Berghem; 16. T. de Korver, Oosterbeek; 17. G. van Duren, Oss; 18. H. van Dusseldorp, Nijmegen; 19. J. van Maren, Berghem; 20. G. Doeland, Vreeswijk        

 

OLYMPIA’S TOUR.56.01e rit (15 juni).1956

Olympia's Tour door Nederland voor Kees v. d. Zande Gijs Pauw (2x), Joop Captein (2x), Jan Rol en Schalk Verhoef etappe-winnaars Krijn Post moest zijn oranje-trui prijsgeven

Olympia's tweede na-oorlogse Tour door Nederland is in Bra­bantse handen geraakt. Op de wegen tussen Den Bosch en Wassenaar, op de voorlaatste dag, vocht de kleine man uit Brabant zo ongelofelijk sterk van meet af aan, dat hij niet alleen voldoende voorsprong kreeg om aan de top van de algemene rangschikking te komen, maar hij zelfs zo uitstekend positie koos, dat zijn eerste concurrent minuten weg zou moe­ten komen om hem nog te kunnen verdringen. Dat is onmo­gelijk gebleken, want de aanval die Gijs Pauw nog heeft inge­zet, moest sneuvelen onder het geweld van het door v. d. Zande, v. d. Brand, Damen, Van Vliet en Rol opgezwiepte peloton.

De 22-jarige bakker uit Halsteren, neef van onze marathon­kampioen Janus van der Zande, is een verdiende winnaar ge­worden. Evenals Gijs Pauw zijn oranjetrui zeer sterk had verdedigd, heeft Kees verwoed gestreden, eerst om in het begeerde textiel te springen en daarna om hem in het laatste traject om de schouders te houden. Van der Zande heeft boven­dien een goed course-inzicht getoond. Hij berekende, wanneer hij het best zou kunnen gaan, in de wetenschap dat hij op zijn krachten kon steunen en dat als hij het juist op de voorlaatste dag deed, hij alleen nog een korte slot-etappe kreeg. Hij slaagde volkomen in zijn opzet.

Twee anderen hebben de oranjetrui nog over het hoofd kunnen trekken. Eerst Gijs Pauw, de winnaar van twee etappes, daarna Krijn Post, die zich echter terugtrok uit de strijd, toen hij nog steeds in eerste positie stond.

Een grote verrassing is Joop Captein geworden, onze sprint­kampioen en titelhouder op de 50 kilometer, die evenals Pauw tot tweemaal toe als eerste over de eindstreep snelde. En dat nog wel in de langste en in de zwaarste etappe. Jan Rol en Schalk Verhoef brachten daarna de andere twee etappes op hun naam.

De Tour door Nederland is dus achter de rug. Niet na een onvergetelijke strijd, zoals vorig jaar.,De beslissing viel dit­maal niet op de streep in het Olympisch Stadion, maar in de voorlaatste etappe, op de enige dag dat er werkelijk hard gevochten is..,..

PAUW STARTTE MET SUCCES.

Olympia's Tour begon dus met een Utrechts succes en laten we voorop stellen, een verdiend succes, want de man die vandaag op de eerste dag met een lengte voorsprong op Krijn Post als eerste over de meet in Steenwijk snelde, had het zijne gedaan om met zijn makker bijna drie minuten vooruit te komen, had ook op de Afsluitdijk de derde premiesprijs van die dag in het bezit genomen en was er onmiddellijk bii toen er actie kwam. Gijs Pauw was die man en hij verzekerde aan de eindstreep, dat hij alles zou doen om tot de voorsten te blijven be­horen tot in bet Olympisch Stadion!

Overigens hebben we 125 kilometers lang slechts wat uitvallers kunnen noteren, wat pechvogels, onder wie Jan Rol en Jan Buis en verder de aantrekkelijke premiesprints kunnen bewonderen. De eerste, in -Pur­merend, had Bennie Muller op zijn naam kunnen brengen voor Gijs Pauw en Jan Rol, te Slootdorp was Piet van Est even sneller dan Wim Klebach en Piet Kooyman en op de Afsluitdijk had Gijs Pauw het wiel eerder over de streep gedrukt dan Arie van Wetten en Bertus Lute. Maar dat was dan ook al geweest, behalve dan dat een grote groep reeds in Spierdijk (35 km) had moeten loslaten.

Bet was daarom geen moeilijke taak om na 125 kilometers voor de ver­zorging de renners te doen stoppen: alles zat er nog bijeen. Maar toen geschiedde het. Carel Keepers spurtte uit volle macht weg onmiddellijk na het vertrek. Man na man sprong achter hem aan en de poging was vergeefs. Ten tweede male werd er gedemarreerd, nu door Piet de Jongh. De man uit Made kreeg even de klap en moest terug, maar zijn ontsnapping had er toch zorg voor gedragen, dat er zes weg hadden kunnen komen: tussen Tjerkwerd en Blauwhuis kwamen op duize­lingwekkend kronkelende wegen Gijs Pauw, Leo v. d. Brand, Piet Damen, Krijn Post, Daaf Janbroers en Arie van Wetten vooraan te zitten. Zes, die het heel ver schenen te gaan brengen, maar die toch een groot gezelschap zouden moeten toestaan aan te haken. Eerst Theo van Wijchen, de Zeeuwse titelhouder, die met hem Gijs de Jager mee naar voren nam, daarna nog eens acht coureurs, die achter Lemmer konden aanhaken, na eerst de sterke Coen Niesten met een lege tube verloren te hebben: Jacq. Kersten, Huissoon, de herstelde Piet de Jongh, Geurt Pos, Bab de Vree, Jan van Vliet, Cor v. d. Zanden en Jan Konings.

Dat betekende dus een machtige kopgroep van zestien man, die nog wel de vechter Arie van Wettem zouden verliezen, maar toch in een­drachtige samenwerking meer dan drie minuten zouden nemen op, het peloton met de drager van het Oranje, Piet Kooyman, en ruim 2 1/2 min. op drie achtervolgers, Adri Braspenninx, Wim Klebach en Dirk de

Ruiter. En toen die vijftien op de schitterende (feitelijk te brede) Kal­lenkoterallee van Steenwijk arriveerden, was elke kenner er wel van overtuigd, dat hier maar een man kon zegevieren: Gijs Pauw. En op­nieuw zag de sterke Krijn Post dus in de eerste etappe vlak voor hem een man als eerste over de eindstreep gaan.

Amateurs 01e rit: 1. Gijs Pauw, 2. Krijn Post, 3. Daaf Janbroers,

 

OLYMPIA’S TOUR.56.02e rit (16 juni).1956

POST TOCH IN DE TRUI.

Vandaag, op de tweede dag, is Krijn Post dan toch in de Oranje-trui gekomen. Wat hem vorig jaar niet lukte, toen Piet Kooyman hem op de eerste dag te rap was afgeweest, heeft hij nu zelfs vrij gemakkelijk kunnen doen, want met opnieuw een tweede plaats, ditmaal na een heel eentonige etappe, bereikte hij wat hij hebben wilde.

Een wapenfeit, dat we wel onmiddellijk moeten aanhalen, is de zege van die dag, in handen gekomen van onze sprintkampioen Joop Cap­tein, die het weliswaar trof, dat er niet opnieuw groepjes in slaagden weg te komen, maar die dan toch het bijzonder hoge gemiddelde bleef meedraaien en tenslotte met de vijftien meeging, die in de laatste kilometers nog naar de minuut winst konden snellen. Ja, en toen was er natuurlijk echt niemand meer, die Captein de bloemen uit de handen zou kunnen houden.

Er zijn vandaag wederom wat coureurs uit de strijd verdwenen. Giste-

ren hadden we Kreukniet reeds verloren met een hersenschudding, v. d. Waterlaat met een gebroken sleutelbeen, vandaag kwamen twee mannen als Martin v. d. Borgh en Maarten Pronk niet aan de meet. Van den Borgh klaagde over maagkrampen, maar daarvoor, in de course, had hij de indruk gemaakt het niet eens te zijn met het vast­houden voor de verzorging te Arnhem, waar hij een honderd meter winst had op de groep. Dat was dan een van die andere onbelangrijke zaken, die thans tot de meest noemenswaardige behoorden in de taaie 222 kilometers tussen Steenwijk en Helmond. Dat de gevluchte Van Glerum, Heeren, Verwey en Van Sluis teruggepakt werden door neer­gelaten spoorbomen in Wezep had weinig om het lijf, wel dat die bomen daarna een klein kwartier gesloten bleven! Even minder prettig was het voor Verwey, nu met Sijthoff, dat thans de spoorbomen van Apel­doorn neergelaten werden. Dat was voor Verwey de tweede keer en dat terwijl hij nu met zijn medevluchteling in stromende regen anderhalve minuut had kunnen pakken. Maar och, wanneer we bekeken hoe Gijs Pauw uit alle macht naar elke vluchteling een tegenaanval deed, dan zouden we dit ook zonder een spoorwegovergang beleefd hebben. Er was eenvoudig niet weg te komen, want Pauw verdedigde te sterk en bovendien had hij een enorme hulp van de wind in de rug.

Daarom gebeurde er verder bijna niets, behoudens eerst een valpartij die goed afliep (in Arnhem kwamen -Fees Rabe, Joop Wuurman en Jan Groot ten val) en daarna -kort voor het einde - de smak tegen de straten van enkelen, onder wie Frans Mahn, die een stevige hoofd­wonde opliep. Mede daarvoor kon een groepje van 15 man toch nog de man, die feitelijk teveel van zijn krachten had gevergd in zijn verdedi­ging van het Oranje, ontvluchten. Dat betekende dan in Helmond een nieuwe leider, die echter Gijs Pauw een enorme last heeft ontnomen. Daaf Janbroers, die in de kopgroep met Leo v. d. Brand tot de andere ernstigste gegadigden behoorde, voelde zijn band nog leeglopen, kwam na snel repareren terug en kreeg in Helmond nog eens een lekke band....

In elk geval is het verschil tussen de voornaamste concurrenten nog niet zo groot. We hebben zo het idee, dat in Limburg de zaken er wel anders voor komen te staan,

Amaterus 02e rit: 1. Joop Captein, 2. Krijn Post, 3. Ab van Putten,

 

OLYMPIA’S TOUR.56.03e rit (17 juni).1956

DAAR WAS EEN SPRINTER OP DE WEG.

We hebben vandaag een sensatie beleefd. De derde etappe van Olym­pia's Tour door Nederland heeft niet alleen de beslissing op zich doen wachten, maar bovendien heeft het traject dat ons naar Eysden voerde, ons op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt, dat Joop Captein heel wat meer capaciteiten heeft dan alleen de sprint. Zijn titel op­ de vijftig kilometer mag daarvoor dan geen maatstaf zijn, zelfs zou men kunnen aanvoeren dat zijn victorie in de langste etappe van deze zo geweldig georganiseerde Tour een uitschieter was, maar vandaag heeft Joop dan toch wel anders getoond. Op de zwaarste dag die er in deze Ronde bij is, draaide deze snelle man niet alleen rustig mee, toen al heel in het begin een groep van 23 knapen op het vlakke gedeelte er vandoor ging- Joop fietste ook, met de handen op het stuur vaak en glimlachend naar elke volger die hem passeerde, in de zware lus rond Eysden bij de voorsten van de karavaan en wanneer de drager van het Oranje een zo frisse indruk gemaakt zou hebben als de Am­sterdammer, dan zouden we niet zo gevreesd hebben voor zijn tricot als vandaag. Want Krijn Post heeft bitter weinig gedaan om zijn positie in het klassement te verdedigen.

Het is zelfs zo, dat opnieuw spoorbomen hoogstwaarschijnlijk zijn red­ding zijn geweest en wij geloven dat een organisatie als hier naast al het voortreffelijke dat zij doet, tekort schiet op dat punt. Het moet toch mogelijk zijn, net als bij de verzorging, de verschillende groepen te timen. Als dat gebeurd was, dan had in de vierde etappe- een andere coureur in de leiderstrui gezeten, daaraan zijn wij overtuigd- Krijn was op een gebleven ogenblik reeds het tricot kwijt, want toen de in Roermond gevluchte groep meer dan een minuut terrein veroverd had, betekende dat, dat Leo v. d. Brand de leider van het klassement reeds verdrongen had. De spoorbomen van Elsloo beslisten echter anders. De 23 man, die toen ingelopen werden, waren Piet Kooyman, Joop Barlage, Henk Buis, Leo v, d- Brand, Joop Bijlaard, Cees Rabe, Van Sluis (actief), Bab de Vree, Wout Verhoeven, Cor v. d. Zanden, Arie van Wetten, Ap Geldermans, Wim Gramser, Arie van Houwelingen, Wout Heeren, Arie de Hoog, Jacq. Nieskens, Sijthoff, Jacq. Vrancken, Joop Wuurman, Joop Captein en verder ook Andre Rijnders en Piet van Steenvoorden, die het onmiddellijk na vertrek reeds getweeen geprobeerd hadden.

Inmiddels werd het steeds duidelijker, dat de stromende regen er wel voor zou zorgen, dat er naast de mensen met lekke banden, vandaag ook heel wat apparaten zouden gaan sneuvelen en bij bosjes kwamen ze dan ook: Harry Moolenijzer, Joop Cuvelier, Verwey, Smits, v. d. Berg, De Roo, v- d. Linden, Rabe (kapot wiel) en tenslotte op de Cau­berg ook de favoriet Gijs Pauw. En kort na de Utrechter sneuvelde er op een verschrikkelijke weg achter de Cauberg nog zo'n grote kans­hebber, namelijk de Limburger Jacq. Kersten.

Maar het is bij afvallers gebleven, want al werd er dan vooraan druk gedemarreerd, de verwachte klappen zijn in de heuvels niet uitge­deeld. Jawel, tientallen moesten afhaken, toen venijnige klimmen en gevaarlijke afdalingen kwamen als die van Liebeek, Noorbeek, Slena­ken en de Cauberg. Limburgse jongens verdwenen naar de achter­hoede, als Willemse, Van Eck, Steyns en Gramser, anderen moesten ook al bukken voor de overmacht:. Schalk Verhoef, Andre Rijnders, Loot Stoete (een dag eerder reed hij een juweel van een kopspijker in zijn tube), Ballangee, Kooyman, Jan Buis, Dirk de Ruiter, Pos, v. d. Putten. Vooraan bleef alles echter vrij rustig en de „jump" van Van Glerum en Van Vliet in de straten van Valkenburg werd aan de voet van de Cauberg bedwongen. Waarop achtereenvolgens Jacq. Nieskens, Piet Daemen en Jan Konings als eersten de top konden bereiken, met achter zich nog een veertigtal mensen, bij wie heel fris en monter die rappe Joop Captein nog zat. Voor de tweede achtereenvolgende maal- in deze Tour werd Joop daarmee als winnaar van de etappe gedood­verfd. Wel, evenals een dag daarvoor pakte de tweevoudige titelhouder wederom gemakkelijk twee lengten. En zo beleefde men op de Pissard­laan van Eysden een geweldige sensatie, waaruit ook heel wat pessi­misten de conclusie trokken, dat deze Joop Captein toch wel onnoe­melijk veel meer kwaliteiten bezit dan alleen de zuivere snelheid.

Amateurs 03e rit: 1. Joop Captein, 2. Adrie Braspennincx, 3. Jan Rol,

 

OLYMPIA’S TOUR.56.04e rit (18 juni).1956

HARDE KLAPPEN WERDEN UITGEDEELD.

Olympia's Tour door Nederland heeft een zwarte dag gehad. Er zijn enkele haarzuivere tikken uitgedeeld, zonder dat er wat men noemt hete gevechten zijjn geweest. Toch waren er belangrijke mensen, die na de vierde dag helemaal uit de strijd verdwenen, of in het klassement een heel eind wegtuimelden. Alleen door malheur en tegenslag.

Daaf Janbroers bijvoorbeeld smakte met Pieter van Est wel zo hard­handig tegen de straten, dat de Amsterdammer met een gekneusde sleu­telbeen de weg naar de finish moest zoeken. Daaf start op de vijfde dag echter in elk geval en toont hiermee onomstotelijk, het juiste moreel van een wielrenner te bezitten- Frans Mahn kreeg nogmaals tegenslag en dook, vandaag wel zodanig over het stuur heen, dat ook hij door de dokter in het verband moest worden gelegd en een rib het bovendien niet meer hield. Limburgse Roelofsen scheurde tussen Eys­den en Den Bosch een spier. Piet de Jongh reed om te beginnen een keer plat en kwam vlak daarna voor de gesloten spoorbomen te staan. Andre Winders kreeg eerst malheur, moest daarna van de hem ge­leende fiets af om het zadel hoger te zetten en trapte toen nog eens een apparaat aan diggelen- Arie van Houwelingen moest ook al in de remmen knijpen omdat direct na zijn ontsnapping, die teniet gedaan kon worden, een tube leeg kwam te staan. Bij valpartijen werden jongens als Jan Buis, Frits Rabe (hersenschudding!), Ben Muller, Jacq. Vrancken, Joop Wuurman, Jacq. Nieskens, Wout Heeren en Van Eck uitgeschakeld.

Zo zijn we voortgesukkeld op deze dag en tussen die bedrijven door hebben we tweemaal een vluchtend trio kunnen aanschouwen, die geen van beide kans van slagen hadden, omdat de mannen die in ge­vaar kwamen, telkens weer een tegenoffensief inzetten, waarvan we dan wel degelijk genoten hebben. Alleen Krijn Post heeft van hen slechts aan het einde van de etappe daaraan meegewerkt en zo lang­zamerhand krijgt men de indruk, dat Post er helemaal niets aan ge­legen is, deze Tour op zijn naam te brengen. Wederom bleef hij alleen maar in de grote groep meedraaien, zonder meer. Dat Krijn wel dege­lijk tot meer in start is, toonde hij in de eerste kilometers. Arie van Houwelingen (de sterkste man), Jan Konings en Jan van Vliet waren er vandoor gegaan tegen de klim van Groot Haesdal op, toen de band van Krijn het begaf. Nu kreeg Post wel onmiddellijk het achterwiel van de Wassenaarse coureur Van Rhijn, doch de wijze waarop hij in een jump in Oirsbeek reeds teruggekeerd was, bewees toch wel iets. Trouwens, op die manier kon ook Piet Kooyman terugkeren in de ge­lederen, want Piet kon steunen op liefst twee man tegelijk, namelijk Van Selm en v. d. Berg. Inmiddels kwamen de drie vooraan niet heel ver weg. De minuut die zij verkregen, was weliswaar voldoende om Jan Konings een serieuze kans te geven, maar het was toch wel duidelijk, dat zij het niet zo heel ver zouden brengen. Drie anderen hebben later uit alle macht hun veroverde anderhalve minuut ver­dedigd, maar sneuvelden juist toen de masten van „De Vliert" op­doken, Dat waren Geurt Pos, Jan van Vliet (zij waren reeds heel even met o.a. Dirk de Ruiter, Ap Geldermans en Wout Verhoeven wegge­weest) en verder Gijs de Jager. Een werkelijk dapper vluchtersgroepje, dat evenwel geen kans van slagen had toen de zware tegenaanval werd ingezet door acht man, van wie zich Leo v. d. Brand, Gijs Pauw, Jan Konings, Piet Damen, Cor v. d. Zande en De Vree zich terecht be­dreigd voelden.

Dat kwam er dan op neer, dat wederorn een massale eindsprint de beslissing moest gaan brengen en daar had het tenslotte veel van weg, maar de vechtende Gijs Pauw had met zijn formidabele, bijzonder lange sprint er toch nog voor gezorgd, dat het peloton van ongeveer dertig man nog enigszins uit elkaar getrokken was. Het werd een tweede zege voor de Utrechter, die daarmee Joop Captein evenaarde en naar de derde plaats van het klassement terugkeerde.

Die Captein arriveerde tussen haakjes als derde achter Jan Rol, na op de sintels van het Sportpark “De Vliert" buiten allen om, op bijna klassieke wijze nog vijftien seconden bonificatie te hebben gepakt. Hetgeen Captein met zijn scherpe spurt nu als zesde vlak achter leider Krijn Post, v. d. Brand, Pauw, Damen en Huissoon bracht....

Amateurs 04e rit: 1. Gijs Pauw, 2. Jan Rol, 3. Joop Captein

 

OLYMPIA’S TOUR.56.05e rit (19 juni).1956

VAN DER ZANDE GROOTS.

Krijn Post heeft opgegeven! Dit sensationele bericht kwam als een slag in de volgerskaravaan, op de voorlaatste dag. Krijn Post heeft niet de strijd aanvaard, nu die voor de eerste maal serieus op zijn positie is ingezet. „Een steenpuist en een kapotte derailleur" zei Krijn, maar, we hebben toch heel sterk de indruk gekregen, dat Post niet in staat is geweest het duel aan te gaan. Bij voorbaat dus betekende dat een andere leider in het klassement, maar het is niet de ongelukkige Leo van de Brand geworden. Aan de top van de rangschikking prijkt de naam van een trotse Brabantse coureur: Cor van der Zande. De kleine, o zo sterke amateur uit Halsteren, die in 150 kilometers vechten teza­men met enkele anderen een kleine vier minuten terreinwinst kon veroveren en werkelijk op grootse wijze naar de Oranjetrui reed. Leo v. d. Brand passeerde hij dus ook, doordat de man uit Schijndel in een jagend groepje een lekke band kreeg. Of hij er zonder pech zou zijn gekomen, betwijfelen we echter, want zelfs met de kracht van Van de Brand erbij, zou het achtervolgende ploegje, zoals nu gebeurde, zo goed als zeker ook door het peloton zijn ingelopen. In elk geval is het onwaarschijnlijk, dat wie dan ook, ooit de leiders zou hebben bereikt. Want wat daar in de vuurlinie gepresteerd werd, was bijna ongelooflijk. Een vlucht van 150 kilometers, hetgeen er dus op neerkomt, dat de beslissende klap vroeg is gevallen.

Van Houwelingen is daarbij een belangrijke man geweest, maar hij verdween op wel heel ongelukkige wijze, na dagen achtereen met on­blusbare energie en door niets te weerhouden te hebben gevochten, uit de strijd. Een der eersten, voordat Post de brui eraan gaf, die in de bezemwagen stapten, was Daaf Janbroers. Hij heeft het nog gepro­beerd, maar het kon toch werkelijk niet. En Piet van Est verscheen zelfs niet aan de start na zijn val.

Van Houwelingen heeft, na de mislukking van gisteren, vandaag “in het startschot" zijn ontvluchting laten beginnen. Hij demarreerde met­een, kreeg Liebrechts mee, maar werd teruggepakt. Arie ging onmid­dellijk daarop voor de tweede maal mee, toen Cor van der Zande de beslissing ging forceren. Zeven man kwamen vooraan, want verder snelden ook Schalk Verhoef, Joop Barlage, Jan Rol, Bertus Lute en Piet van Steenvoorden weg. Vier zouden er tenslotte overblijven, want in het vuurgevecht dat ontketend werd door de jacht van een andere groep, moest eerst Barlage met kramp afhaken, ook Piet van Steenvoorden viel machteloos terug en de derde die verdween, was Arie van Houwelingen, die met een gebroken crank aan de kant kwam te staan en niet meer verder kon....

De resterende vier hebben, stuk voor stuk hard werkend, totdat Lute niet meer kon overnemen, bijna vier minuten veroverd. Ze waren niet te halen, want zelfs het indrukwekkende jagen van de tweede groep was voor hen onbetekenend.

En toch had de achtervolgende groep inhoud. Reeds voor Made name­lijk verlieten Leo van de Brand, Jan van Vliet (welk een vechter), Piet de Jongh, Coen Niesten en Joop Blaauw de groep, die spoedig daarop uiteengerukt zou worden.

In noodweer zetten zij een offensief op stapel, dat niet veel goeds voor de vluchters beloofde, doch wat aanvankelijk aan tijd werd ingelopen, verdween later weer even snel. Jan van Vliet heeft het nog lange tijd alleen getracht. Na de verzorging in zijn woonstad Rotterdam liet hij het groepje in de steek. Formidabel, zoals deze knaap na de bergen werk die hij, reeds verzette in de Tour, aan een solo werkte. Steeds sterker pedaleerde hij voorwaarts en dat hij tenslotte moest zwichten, was in deze omstandigheden geen schande.

De zaken zijn inmiddels na vandaag een heel stuk duidelijker gewor­den. Toen op de baan van “Duinhorst" Bertus Lute sportief genoeg was om niet mee te spurten, omdat hij het laatste stuk niet mee had kunnen werken, was het normaal, dat de Alkmaarse tegelzetter Jan Rol met een etappezege ging strijken, met een lengte voorsprong op Schalk Verhoef, die voor het eerst zeer sterk had gereden. Als derde finishte dus Cor van der Zande, die daarmee nog eens vijftien seconden winst meer kreeg, net voldoende om ook Piet Damen op gelijke afstand te houden. Want die had nog een kleine voorsprong op het peloton kun­nen nemen met Coen Niesten.

Van der Zande had de trui stevig om de schouders en wanneer Woens­dag op de laatste dag de strijd terug haar Amsterdam zal voeren, kan alleen pech die volgens ons hem nog ontnemen. Cor heeft voldoende talent getoond om elk offensief af te slaan.

Amateurs: 05e rit: 1. jan Rol, 2. Schalk verhoef, 3. Cees van de Zande,

 

OLYMPIA’S TOUR.56.06e rit (20 juni).1956

VAN DER ZANDE BLEEF VOORAAN.

We zijn vanmiddag laat uit Wassenaar vertrokken in de stellige over­tuiging, dat de laatste etappe slechts een kwestie van een “formaliteit" zou zijn. De kaarten lagen immers duidelijk op tafel, nu Van der Zande drie minuten voor lag op zijn naaste concurrent Van der Brand. Het is niet helemaal gegaan, zoals we hadden verwacht, maar veel is er toch niet gebeurd.

De zaak was namelijk, dat Gijs Pauw ging proberen zijn kleine vier minuten goed te maken. Het leek erop, of Pauw alleen maar voor alle zekerheid vooruit snelde voor de premiesprint, om zeker te zijn van zijn eerste plaats in dat klassement. Dat was hij dan ook snel, maar Gijs in onmiddellijk doorgegaan. Eerst zonder succes, omdat Jan van Vliet meeging en Schalk Verhoef eveneens aansluiting zocht. Daarna lange tijd met ongeveer een minuut winst, tezamen met de LUA-soldaat Verhoef, die kennelijk heeft moeten “indraaien". Die minuut werd echter zienderogen minder, nu o.a. Kees van der Zande als een wilde­man terugvocht. Juist voordat die twee dan ook weer gepakt zouden worden, gunde Pauw zijn mede-vluchteling de etappe-zege. Hij wist, dat er voor hem zo fel gejaagd werd en liet zich daarom terugvallen om Verhoef de kans te laten. Verhoef had er courage voldoende voor en toen hij in de laatste kilometers bovendien zijn stadgenoot Jan van Vliet bij zich kreeg, wist hij zeker, dat hij zou slagen. Bij het binnen­draaien van het Olympisch Stadion had het duo dan ook 26 seconden voorsprong. Verhoef had toen nog macht genoeg om de spurt te win­nen, maar voor Van Vliet betekende de tweede plaats (halve minuut bonificatie) eenzelfde totaaltijd als Leo van der Brand. De man uit Schijndel echter kreeg de tweede plaats, want hij plaatste zich het beste in het puntenklassement. De winnaar daarvan was een andere knaap, namelijk Joop Captein, die enkele seconden achter de nog ont­snapte Henk Buis, als vierde arriveerde en juist nog Pieter Damen in het klassement kon passeren. Olympia's Tour was aan zijn einde ge­komen en over de baan in Amsterdam kon een gelukkige Kees van der Zande met de bloemen een ereronde fietsen.

Volgende week komen we nog op verschillende facetten van de Ronde terug.

Amateurs 06e rit: 1. Schalk verhoef, 2. Jan van Vliet, 3. Henk Buis,

Amateurs Eindkl.:1. C. v. d. Zande 25.15.53; 2. L. v. d. Brand 25.18.54; 3. J. v. Vliet

 

OMLOOP DOOR GRONINGEN (15 september).1956

Amateurs: 1. Jan Rol, 2. Jaap Bruggenkamp, 3. Coen Niesten

 

OMLOOP VAN DE KEMPEN (15 juli).1956

GEURT POS won de Brabantse klassieke “OMLOOP DER KEMPEN"

Geurt Pos uit Vreeland heeft zijn naam op de prachtige ere­lijst van de Omloop der Kempen geschreven, die met de naam Hans Dekkers begint. Het doet ons plezier, dat het deze keer en op dit moment Pos was, die van Leni Zijlmans de lauwer­krans in ontvangst mocht nemen. De terrazzowerker van Vreeland, reus van een kerel, meende dat hij onder zijn om­standigheden nooit zou kunnen concurreren met hen, die als amateur een half beroep van hun sport maken. En intussen rijdt de militair, hoort ge dienstplichtigen, de militair Pos met een gemak of hij onuitputtelijk is, een hele meute van geselecteerde krachten uit het wiel. En hij levert weer het bewijs, dat alle stellingen in de wielersport op wankele basis rusten. Want op een goede dag komt er een kracht opzetten, die met alle wijsheid spot. Pos won Zondag de achtse Omloop der Kempen, een klassieker over 205 km, niet toevallig, maar omdat hij van het gehele veld de beste was. Op de tweede plaats bevond zich de Rotterdammer Van Vliet, die de sotldatenrok heeft uitgetrokken. Een moedige, strijdbare renner, die zich ook meer op de voorgrond dringt dan wij van hem gewend zijn. Samen met Pos had hij zich tien kilometer voor de finish van de sterke kopgroep losgerukt. Tezamen maakten zij nog een val om dan beiden huilend van pijn en ellende over de eindstreep te trekken, die in Veldhoven aan het zwembad lag.

De “Omloop der Kempen" is, dank zij het uitstekende werk van de Wielerclub „Tempo" en in het bijzonder van de fa­milie Zijlmans, uitgegroeid tot een grote course. Een klassie­ker van allure, van stijl. Een wedstrijd, die voor de Neder­landse wielersport en ook voor de industrie betekenis heeft gekregen. Dat is duidelijk waar te nemen. De Tempo-mannen hebben dit kunststuk zonder de gebruikelijke tam-tam be­reikt. Zij hebben er naarstig voor gewerkt. Zelfs Frans Otten, in zijn gewone doen de Weled. Gestrenge Heer P. F. S. Otten, president-directeur van de N.V. Philips Gloeilampen- fabrie­ken te Eindhoven, aanvaardde het beschermheerschap van de Omloop. Is hij Kempenaar of niet? Zelfs keizer van de schut! Dan hoort het er ook bij, dat hij de wielersport een goed hart toedraagt. Luister nu eens even goed: als de Oost­-Brabantse wielersport erin slaagt om monsen met hoge po­sities te interesseren voor een volkssport dan moet zij over goede leiders beschikken. En dan is het een eis, dat de wieler­jongens zich vooral in die gebieden als keurige sportjongens gedragen. Een wanklank kan tot gevolg hebben, dat een moei­zaam opgebouwd stuk levenswerk vernietigd wordt.

De Omloop der Kempen is nu zover gevorderd, dat hij in stad en streek van Oost-Brabant populair is. Tienduizenden heb­ben Zondag zijn verloop gevolgd, duizenden waren het bos- heide- en akkerland van de Kempen ingetrokken. Om er te genieten van de natuur en de vrije Zondag en om tegelijker­tijd afleiding te vinden bij de Omloop, die op vele punten herhaaldelijk te zien was.

De Veldhovense wielerclub Tempo moest de Omloop dit jaar organiseren zonder voorwedstrijd. Tengevolge van de weg­verbeteringen, die ook daar het dorp op stelten hebben gezet, was er geen parcours ter beschikking. Om dezelfde reden kon dit jaar geen Ronde van Veldhoven. verreden worden. De steun, die aan de Kempenaren werd gevraagd, de medewer­king van de Panter en diverse andere fabrieken, de uitgave van een Omloopkrant: het was voldoende om de klassieker financieel gefundeerd van stapel te laten lopen. Zelfs met bescheiden internationale deelname, Engelsen en Belgen.

Maar ondanks de moeilijkheden bleef de groei van de Om­loop aanhouden!

Selectie?

Ondanks de organisatorische vooruitgang - de cafe-accom­modatie annex het zwembad in Veldhoven is voor het samen­komen van de renners buitengewoon geschikt - was de wed­strijd uit sportief oogpunt minder attractief dan het vorig jaar. Een constatering, die voor de insiders geen nieuws mee­brengt: Het afromen van de amateurklasse oefent invloed uit. De nationale kampioenschappen moesten het ook zonder da­verende gebeurtenissen stellen. Het wijst er echter op, dat er om zulke wedstrijden op peil te houden, selectie toegepast moet worden. Er kwamen een kleine tweehonderd deelne­mers van zeer gevarieerde kwaliteit aan de start. Indien de Omloop over brede wegen zijn weg vond, zou men dit veld op een parcours van honderd kilometer gemakkelijk kunnen laten starters. De wegen zijn betrekkelijk smal. Het was niet verwonderlijk, dat er in de eerste ronde over 100 kilometer betrekkelijk weinig gebeurde. Het duurde veel te lang voor de agressieven zich in de geschikte uitvalspositie konden ma­noeuvreren. Bij een normale bezetting van de amateurklasse zou het thans aanbeveling verdienen voor de Omloop selectie toe to passen. Minder deelnemers meer gebundelde macht.

Knap werk

Geurt Pos kwam als overwinnaar uit de bus. Hij heeft er knap werk voor moeten laten zien. Dat was een andere Pos dan we konden. De Vreelander kon vroeger aan zulke diepe inzin­kingen toekomen. Sinds een maand is zijn uithoudingsvermo­gen zodanig toegenomen, dat men hem thans tot onze aller­beste amateurs moet rekenen. Op het einde van de eerste ronde in de Omloop behoorde hij niet tot het kopgroepje van zes, dat uit Schalk Verhoef, Van der Zanden, Van den Berg, Damen, Niesten en Marchant bestond. De Middelkamper viel hier uit weg tengevolge van een lekke band. Hij deed er dom aan om meteen maar op te geven. Op dat moment sukkelde ook Pos, die na de ravitaillering een lekke band reed, maar een wiel van zijn clubgenoot Splinter kreeg, met flinke ach­terstand. De Vreelander ontmoette de Ossenaar Van Uden, die als amateur goed rijdt. En dit duo overbrugde de achter­stand, waarna Pos van groep naar groep sprong en de kop bereikte. Vier man bleken er toen aan een ontsnapping te werken: Huissoon, Van Wetten, weer Niesten en De Jager. Pos stelde toen zijn candidatuur voor de overwinning.

Deze keer sprong hij er met Groot naar toe. Dat het zestal toch nog achterhaald werd, was het gevolg van de jacht, die Jan Rol ontketende. In dit stadium van de wedstrijd bleek de tweede grote ontsnapping toch van betekenis te zijn: het veld werd murw gereden. Even later ontstond een knappe kop­groep van zestien man, die in de uitslag ook de eerste zestien plaatsen zou bezetten.

Beker voor Beverwijk.

Wielerclub Het Zuiden, die voor het definitieve bezit van de wisselbeker vocht, kreeg hier flinke tikken. Rien van Grins­ven staakte de strijd met een lachend achterwiel, Van de Waterlaat sukkelde met zijn pas genezen schouderblad, Van Engelel, Visser, en Plantaz kwamen te vallen, Damen en Kersten kregen machine defect. Er bleven slechts twee man over, die de beker of moesten staan aan Kennemerland, in het Zuiden beter bekend als de Beverwijkers.

Zestien man gingen dus de eindstrijd tegemoet. Pas op tien kilometer voor de finish, nadat de kopgroep het moordende demarreren en stoppen een tijdlang had toegepast, viel de slag. Blaauw moest even afstappen voor een onwillige de­railleur en verloor daardoor het contact. Intussen werd een demarrage van Lute gevolgd door een nieuwe demarrage van Van Vliet en Pos, welke hun definitieve voorsprong oplever­de. In groepje twee bevonden zich vier renners: Van Wetten, Steenvoorden, Sijthoff en Leo van den Brand, die wij gezien zijn uitslagen onze regelmatigste onafhankelijke van dit mo­ment zouden willen noemen. In groepje drie bevond zich Rol, die voor een lekke band van fiets had moeten verwisselen.

Ondanks hun val werden de koplopers niet meer achterhaald.

Voor de leden van de Sportcommissie, de heren Stol en Koot, zal de uitslag van de Omloop verheldering van inzicht hebben gebracht.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs en Onafhankelijken: 1. Pos, Vreeland, 205 km in 5 uur 25 min. 10 sec.; 2. v. Vliet, Rotterdam; 3. Van Wetten, Noordwijkerhout, op 10 sec.; 4. Steenvoorden, Heemstede; 5. Sijthoff, Rotterdam; 6. Van den Brand, Schijndel; 7. Rol, Alkmaar, op 30 sec.; 8. J. v. d. Putten, Den Haag; 9. Lute, 's-Gravenland; 10. Teunisse, Utrecht; 11. Van Sluijs, Vlissingen; 12. Niesten, Beverwijk; 13. A. Ehlen, Broek-Sittard; 14. Geldermans, Beverwijk; 15. De Bruin, Roosendaal; 16. Van den Dungen, Tilburg; 17. De Jager, Hoog Blokland; 18. Blaauw, Arnhem; 19. v. d. Made, Best; 20. Beste­breurtje, Barendrecht.

 

OOSTBURG (16 juni).1956

PETER POST ZEGEVIERT ONBEDREIGD IN OOSTBURG.

Zaterdag 16 Juni. Het 1000 meter lange Kroonwijkparcours was voor de jonge Peter Post uitermate geschikt om zijn pistiertalenten ten toon te spreiden. In de 43e ronde had hij, samen met Gerrit Voorting, zijn rivalen op een ronde kunnen zetten. Half course voegde hij er een ronde aan toe, nu met behulp van N. Koch en M. Wolfs.

Gerrit Voorting kon in de slotfase, ondanks hardnekkige po­gingen, er niet meer in slagen om de balans in evenwicht te brengen.

BRON: A. G. VERHULST.

Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. P. Post, Amsterdam, 100 km in 2 uur 20 min.; 2. G. Voorting, Roosendaal, op 1 ronde; 3. N. Koch, Utrecht; 4. M. Wolfs, Vlijmen; 5. C. Paymans, T'ilburg, op 2 ronden; 6. A. van Oers, Langeweg; 7. W. Rusman, Haarlem; 8. P. Maas, Pindorp; 9. H. Smits, Antwerpen; 10. T. Peters, Haarlem; 11. P. v. As, Roosendaal; 12. H. Schoenmakers, Eindhoven; 13. H. Brinkman, Overschie; 14. R. Verhelst, Axel; 15. J. Westdorp, 's-Heerenhoek.

 

OOSTERBEEK (7 juli).1956

Nieuwelingen: 1. Henk Hoekstra, 2. Popma, 3. Oosterdijk,

 

OOSTERHOUT.MOLEN (28 juli).1956

Nieuwelingen: 1. Cees van Amsterdam, 2. Bart Solaro, 3. L. Jansen,

Adspiranten: 1. Toon Hanenberg, 2. Wim Schuling, 3. Reinier Riethoven,

 

OOSTERHOUT.WARANDA (6 mei).1956

BERTUS DE VREE ZEGEVIERDE

                                      IN DE OOSTERHOUTSE WARANDE.

De Warande in Oosterhout doet het weer. Er was Zondag veel publiek. Jammer genoeg deed zich in de eindspurt op dit snelle tegelparcours een ernstige valpartij voor. Onvoorzichtigheid van de zijde der toe­schouwers was er weer de oorzaak van. De Ettenaar Van de Borst werd er bet slachtoffer van. Hij moest met een ernstige hoofdwonde en een hersenschudding in het ziekenhuis opgenomen worden. Ver­schillende deelnemers liepen verwondingen op, die ter plaatse ver­bonden konden worden. Dat was de vlek, die er op deze mooie sport­middag kwam te rusten. De spurt werd nu door De Vree uit Breda gewonnen.

Amateurs: 1. Bert de Vree, 2. Kreukniet, 3. Vermeulen,

Nieuwelingen: 1. Henk de Vos, 2. Hennie Marinus, 3. Cees van Amsterdam,

 

OOSTERHOUT.WARANDA (16 september).1956

Beroepsrenners: 1. Adrie Voorting, 2. Piet van Est, 3. W. Hoehgeschutz,

Nieuwelingen: 1. Cees van Amsterdam, 2. Coen Visser, 3. Bart Solaro,

 

OOSTVOORNE.KAMPLAAN (11 augustus).1956

Amateurs: 1. Jan van Vliet, 2. Coen Niesten, 3. J. Griep, 4. Schalk Verhoef, 5. Jo de Haan, 6. Werner Swanenveld, 7. Joop van den Putten, 8. G. Kreukniet, 9. A. Bachetti, 10. Leo ten Dam,

Nieuwelingen: 1. A. van de Graaf, 2. J. Verbrug, 3. B. Kouwenhoven, 4. J. Hoopman, 5. Jan hermes, 6. C. Pupping, 7. A. Jongejan, 8. A. van Ravens, 9. W. Riemens, 10. P. van de Meijden,

 

OSS (27 mei).1956

LIMBURGER DE ROOY WON IN OSS.

In de Ronde van Oss slaagde er een eenzame Limburger toch in de overwinning binnen te halen. A. de Rooy uit Eygelshoven nam dit huzarenstukje voor zijn rekening. De kersverse amateur H. Marinus uit Amsterdam werd vijfde op dertig seconden van de winnaar.

Onafhankelijken en amateurs: 1. A. de Rooy, Eygelshoven, 100 km in 2 uur 22 min.; 2. Van de Wetering, Heesch; 3. Bulten, Zwolle; 4. Blaauw, Arnhem; 5. op 30 sec. H. Marinus, Amsterdam; 6. Kiviets, Vlijmen; 7. V. d. Loo, Den Bosch: 8. Moorman, Amsterdam; 9. Walraven, Den Bosch; 10. Van Gogh, Den Bosch; 11. Van Engelen, Eindhoven; 12. W. van Hapert, Berchem; 13. Dusseldorp, Nijmegen; 14. Regter, Arnhem; 15. Budde, Zutphen.

Nieuwelingen: 1. Visser, Santpoort, 50 km in 1 uur 9 min.; 2. Kersten, Groesbeek; 3. Hageman, Amsterdam; 4. Ravens, Rotterdam; 5. Kreu­meijer. Utrecht; 6. Salaro, Den Bosch; 7. Van Hees, Utrecht; 8. Duijten, Dieren; 9. Gerritsen, Asten; 10. Boom, Markelo.

 

OSSENDRECHT (19 juni).1956

Amateurs: 1. Piet Maas, 2. Piet de Bruin, 3. Jo de Haan,

 

OUD-BEIJERLAND (2 juni).1956

ALLES DOOR DE KNIEEN

                    VOOR ONTEMBARE JO DE HAAN IN OUD BEIJERLAND.

De Hoekse renner Jo de Haan uit Klaaswaal heeft Zaterdagavond in Oud Beijerland zijn laatste overwinning “in burger" behaald. Donder­dag 7 Juni gaat hij naar Tilburg, waar bij de fourier zijn militaire plunje wacht. Zijn (voorlopig) afscheid was een klinkend succes. Uiter­aard bracht hij zijn honderden supporters uit de streek reeds tijdens de wedstrijd, waaraan traditie getrouw weer een puik veld renners deelnam, tot grote vreugde. Immers, toen ongeveer halverwege een hecht kopgroepje van 10 was gevormd, hoorde hij er reeds bij en toen hij na de hereniging de boot had gemist en de levendige v. Steenselen, v. d. Broek, Cuvelier, v. Moergestel en v. d. Knaap de beslissing zouden gaan forceren, ging hij hen moederziel alleen achterop. De Poeldijker en v. Moergestel, moesten voor pech van de fiets. Het “Haantje" le­verde het 'm om de bijna halve minuut, welke hij had verspeeld, in enkele ronden weg te werken en toen hij zich voorin present had ge­meld, was het peloton op 1 min. 25 sec. achter hem. Kort voor het ingaan van de laatste ronde konden Cuvelier en v. d. Broek de Hoekse combinatie niet meer volgen en van dit duo was De Haan in de van verre aangetrokken spurt de snelste en ook dit keer - vorig jaar won Bruggenkamp - moest v. Steenselen het met de 2e prijs stellen.

Amateurs: 1. Jo de Haan 100 km: in 2.30.56. 2. van Steenselen, 3. Op 8 sec.  v. d. Broek, 4. Cuvelier, 5. op 1 min. 40 sec. de jongste Veldhoven arriveerde. Op 1.46 kwamen in volgorde: 6. C. Paymans, 7. P, de Bruijn, 8. G. v. Rhijn, 9. C. Hamelink, 10. J. Bruggenkamp, 11. H. v. Glerum, 12. P. Muilwijk, 13. A. Gall6, 14. A. Bachetti, 15. A. K.olmsberg, 16. 1. Knegt.

Nieuweling: 1. A. v. Egmond, 2.A. Verzijl uit Numansdorp, 3. A. de Vries, 4. J. Hermes. (60 km in 1.32.44.) 5. op 37 sec. H. de Vos, 6. C. Kouwenhoven, 7. Vestergaard; 8. A. Jongejan, 9. D. Verdoorn, 10. J. v. Wetten.

 

LEIDEN.DE KOOI (2 juni).1956

NIEUWELING VAN KREUNINGEN WINT RONDE VAN DE KOOI.

De Ronde van de Kooi voor nieuwelingen over 60 km, welke door het Leidse “Lenig en Snel" werd gehouden, leverde het navolgende resul­taat op:

Nieuwelingen: 1. L. van Kreuningen, Utrecht; 2. C. van Amsterdam, Ooster­hout; 3. J. v. d. Voorn, Utrecht; 4. H. Koger, Haarlem; 5. G. Kaptein, Lisse; 6. J. van Dijk, Lisse; 7. J. Faas, Lisse; 8. A. Sluis, Badhoevedorp; 9. H. van Engelen, Harmelen; 10. C. v. d. Aar, Haarlem; 11. G. de Lange, Woerden; 12. v. d. Berg, Noordwijk.

Adspiranten: 1. R. Riethoven, Leiden; 2. G. Lute, Castricum; 3. G. Cuvelier uit Nieuw Vennep; 4. J. Jansen uit Delft.

 

OUDENBOSCH (15 augustus0.1956

Amateurs: 1. Jaap Bruggenkamp, 2. Piet de jOngh, 3. Leo van de bRand,

Nieuwelingen: 1. B. Kouwenhoven, 2. Adrie van Tilburg, 3. C. Zult,

 

OUD-GASTEL (8 april).1956

A. VAN HOUWELINGEN WON IN OUD-GASTEL.

Tenslotte werd er nog een wedstrijd in Oud-Gastel verreden. De West-Brabanders, die vaak ongestoord hun eigen wed­strijdje kunnen rijden, hebben het zwaar te verduren ge­kregen. A. van Houwelingen kwam met voorsprong over de streep. Piet de Jongh kwam vijf seconden later, gevolgd door Peter Post, die op de weg wat hardheid wil opdoen.

Onafhankelijken en amateurs: 1. Van Houwelingen, 100 km in 2 our 34 min. 6 sec.; 2. De Jongh, Made, op 5 sec.; 3. Peter Post, Amsterdam; 4. Van Oosterhout, Oudenbosch; 5. Wallet, Lei­muiden; 6. De Roo, Schore; 7. Wuijts, Kruisland; 8. Wuurman, Amsterdam; 9. v. Sluijs, Vlissingen; 10. Keepers, St. Willebrord.

Nieuwelingen: 1. Rentmeester, 2. Verstraten, 3. v. Am­sterdam, 4. Joossen, 5. De Jong.

 

OUD-GASTEL (16 september).1956

Amateurs: 1. Adrie van Steenselen, 2. Jaap Huissoon, 3. Jo de Haan,

Nieuwelingen: 1. Leo Timmermans, 2. Jos Aanraad, 3. Jos Linders,

 

OUD-VOSSEMEER (28 juli).1956

RONDE VAN OUD-VOSSEMEER VOOR HENK VAN DEN BROEK.

Oud-Vossemeer, dat geografisch wat terzijde van de Zeeuwse wieler­kern is gelegen, is altijd op Brabant georienteerd geweest. Men weet er op hoog niveau te organiseren met flinke prijzen en premies, het­geen steeds een sterk veld weet aan te trekken. Deze maal ondervond men concurrentie van de Ronde van Brabant, maar nochtans kwam er iets goeds uit de bus. Zeeuwen waren er nu niet vertegenwoordigd.

Amateurs: 1. H. v. d. Broek, Breukelen, 100 km in 2.19.17; 2. J. Braspen­nincx, Zundert; 3. P. de Bruin, Roosendaal; 4. C. v. d. Horst, Stand­aardbuiten; 5. op halve minuut J. Bruggenkamp, IJmuiden; 6. J. Ko­nings, Breda; 7. C. Paymans, Tilburg; 8. T. Peters, Haarlem; 9. P. van Est, Fijnaart; 10. J. Bestebreurtje, Rotterdam.

 

PAPENDRECHT (16 juni).1956

JO DE HAAN GAF PAPENDRE'CHT REDEN TOT JUICHEN.

Hoekse renner Jo de Haan laat geen gelegenheid voorbijgaan te tonen, dat het hem verleende uitstel voor militaire dienst geen overbodige maatregel was. In Papendrecht was hij afge­lopen week de man, die de daar door het Dordtse „De Mol" georganiseerde Ronde een pakkend slot bezorgde door onge­veer 12 km voor tijd van de anderen weg te snellen en met een halve minuut voorsprong te finishen. De Poeldijker Gerard Veldhoven reed een prima wedstrijd, kwam voor het peloton als tweede binnen, maar bleek achteraf de eerste ronde na de start niet te hebben meegereden, hetgeen uiteraard aanleiding vormde voor enkele anderen een protest in te dienen. De Ha­genaar Ten Dam werd nu de officiele tweede, terwijl Kees van Gool zijn neus eindelijk weer eens vooraan liet zien en de rap­ste van bet peloton bleek.

Jan van Riebeeck, de club uit Culemborg, was verheugd met de zege van zijn lid Cor van Lith uit Gellicum bij de nieuwelingen. De Rotterdammer Maarten den Outer kreeg de prestatieprijs van Het Vrije Volk. De resultaten waren:

Amateurs, 95 km in 2 uur 23 min. 58 sec.: 1. J. de Haan, Klaas­waal; 2. L. ten Dam, Den Haag; 3. C. van Gool, Rotterdam; 4. G. van Straten, Schiedam; 5. G. v. d. Berg, Sliedrecht; 6. P. Muil­wijk, Rotterdam; 7. C. de Jong, IJmuiden; 8. J. v. d. Putten, Den Haag; 9. C. v. Engeland, Schijndel; lO. A. Bachetti, Rotter­dam.

Nieuwelingen, 60 km in 1 uur 29 min. 11 sec.: 1. C. van Lith, Gellicum; 2. C. v. Amsterdam, Oosterhout; 3. A. v. Egmond, Den Haag; 4. D. Verdoorn, Rotterdam; 5. J. de Jager, Den Haag; 6. J. Zijlmans, Raamsdonk; 7. C. Spanjersberg, Rotterdam; 8. A. Jongejan, Rotterdam; 9. W. Ros, Gorkum; 10. P. Hermes, Berkel.

 

POELDIJK (25 augustus).1956

Gijs Pauw snelste in Poeldijk

Zeven man wisten in Poeldijk een ronde voorsprong te nemen. Adri van Steenselen gooide de knuppel in het hoenderhok na een klein uur rijden en kreeg bij zijn ontsnapping gezelschap van resp. Geldermans, De Ruiter, Van Straten en Jo v. d. Putten. Verder voegden zich hier nog bij Pauw en v. d. Knaap.

Ongeveer 35 km duurde de rondejacht, waaraan niemand meer kon -ontkomen. De spurt bracht Pauw de zege. Arie van Wetten stelde zich zeker van de 8e prijs door tijdig uit het peloton weg te sprongen terwijl v. Gool de sprint van het peloton zelf voor zijn rekening nam.

Bij de nieuwelingen roerden lange tijd v. d. Aar, Giessen, Ge­luk, later v. Egmond, De Vries, v. Wetten en Hermes de trom, maar van een definitieve afscheiding was geen sprake. Met wind op kop moest een lange spurt de uitkomst brengen. Lex van Kreuningen ging als eerste over de kalklijn.

Amateurs en onafhankelijken, 90 km: 1. G. Pauw in 2.12.37, 2. J. v. d. Putten, 3. A. v. d. Knaap, 4. D. de Ruiter, 5. A. Geldermans, 6. A. van Steenselen, 7. G. van Straten, 8. op een ronde A. v. Welten, 9. C. van Gool, 10. J. Ma­tena, 11. P. Kooijman, 12. P. Muilwijk, 13. A. Kool, 14. C. de Jong, 15. C. van Leeuwen.

Nieuwelingen, 60 km: 1. L. v. Kreuningen in 1.30.45, 2. C. Kou- , wenhoven (Leidsendam), 3. A. de Vries, 4. H. Koger, 5. P. Geluk, 6. B. Kouwenhoven (Rotterdam), 7. J. Hermes, 8. J. de Jager, 9. H. Giessen, 10. A. v. Egmond.

 

PUTTERSHOEK (14 juli).1956

HERMES EN VAN WETTEN VOORAAN IN EERSTE RONDE VAN PUTTERSHOEK.

De Hoekse Renners organiseerden in Puttershoek hun eerste ronde. Het uiterst gevaarlijke parcours, althans voor de nog niet voldoende geroutineerden, eiste nogal wat slachtoffers door valpartijen. Ook de plaatselijke favoriet Verhoeven was erbij. Na een kleine 20 km was het oorspronkelijk uit ca. 65 man bestaande rennersveld tot de helft teruggebracht. Hier­uit was al kort na het begin de lange Noordwijker Van Wetten naar voren gedrongen en aan zijn opmars begonnen. Een op­mars, welke hij na ongeveer 35 km met een volle ronde voor­sprong bekroonde, maar hem blijkbaar nog steeds niet vol­doende leek, want kort voor tijd spoedde hij zich opnieuw van de anderen weg. Tot de weinigen, die hem aanvankelijk van repliek dienden, behoorden Van Egmond, De Jager, Hermes, Verzijl en niet te vergeten Jongejan, die er herhaaldelijk ach­teraan trok.

Amateurs: 1. J. v. Wetten, Noordwijk, 60 km in 1 uur 32 min. 36 sec.; 2. op een ronde A. v. Egmond, Den Haag; 3. C. Visser, Santpoort; 4. H. Koger, Haarlem; 5. B. Kouwenhoven, Rotterdam; 6. D. Hoogkamer, Leiden; 7. H. Verzijl, Numans­dorp; 8. A. Jongejan, Rotterdam; 9. J. Hoopman, Zaandam; 10. W. v. Smirren, Amsterdam; 11. A. de Jager, Den Haag; 12. P. Hermes, Berkel.

Adspirant: 1. Piet Hermes ging na een kilometer of 10 lopen en men zag hem niet eerder dan na de finish terug.  Tijd 25 km 48 min. 37 sec.; 2. J. Jansen, Delft; 3. H. ter Borg, Breda; 4. R. Riethoven, Leiden; 5. J. Mesters, Den Haag; 6. L. Kramp, Nu­mansdorp, 7. J. Spoormaker, 8. J. van Schie, 9.L. Kramp,