JAARGANG
1952 WEDSTRIJDEN H
t/m P |
HAARLEM.(1952.04.30) VENNIK zegevierd
in Haarlem De 2e
Oranje-ronde van Haarlem voor nieuwelingen, georganiseerd door „De
Kampioen", ter gelegeenheid van de verjaardag van H.M. de Koningin, is
weer een groot succes geworden. Een zestigtal
nieuwelingen, verdeeld in twee groepen, heeft voor een zeer aardige strijd
gezorgd en in elke groep werd met jeugdig enthousiasme gevochten voor een
plaats in de finale. Nadat de series,
gewonnen door J. Vennink en C. Hamelink, verreden waren, kwamen na de pauze
de dertig finalisten aan de start "voor een wedstrijd over Serie-winnaar J.
Vennink uit Zaandam, was in deze finale ongetwijfeld de grootste durver. Hij
vluchtte in zijn eentje zo uit het peloton en de wijze waarop hij zijn
voorsprong behield, neen, zelfs vergrootte, dwong bewondering af. Een verdiende
zege dus! Voor de overige ere-plaatsen moest de eindspurt de beslissing
brengen en hierin triumfeerde de Amsterdammer Buker, die tezamen met zijn
ploeggenoten v. d. Ruit en Wuurman zorgde, dat de clubprijs naar de
medaillekast van „Olympia" verhuisde. BRON: RIEN VAN HEININGEN Nieuwelingen 1e
serie 16 km: Nieuwelinegn 2e
serie 16 km: 1. J. Vennink, tijd 25 min. en 21 sec.; 2. H.
Schouten; 3. P. Neyzing; 4. H. Kempf; 5. K. Koper; 6. R. v. d. Ruit; Nieuwelingen
Finale 24 km: 1. J.
Vennink (D.T.S.), tijd 36 min. en 11 sec.; 2. R. Buker (Olympia); 3. H.
Schouten (de Germaan); Winnaar
prestatieprijs: C. Hamelink, Den Haag. Clubklassering:
1. Olympia (Amsterdam), 13 punten; 2. D.T.S. (Zaandam), 21 punten; 3. de
Bataaf (Halfweg), 33 punten; 4. de Germaan (Amsterdam), 35 punten. HAARLEM.(1952.06.10) Amateurs: 1. Wim Rusman; 2. Piet Peters; 3. Adrie Voorting; HALFWEG.HOUTRAKPOLDER.(1952.04.12) WIM SNIJDERS wint
Ronde van Halfweg in scherpe sprint, na een snelle 100km-race, die
beheerst werd door latente spanningen. Nieuwe zege van Piet van Diemen in de nieuwelingen-klasse Ergens in het
vriendelijke dorpje Zwanenburg, aan de rand van het wijde polderland van de
Haarlemmermeer, staan in een lief huisje bloemen op een tafeltje:
ere-bloemen, die de slanke blonde wieler-athleet Wim Snijders op
Paas-Zaterdag kreeg na een machtige, enerverende sprint, waarmede hij in de
Houtrakpolder, de door zijn club voor de zesde maal georganiseerde Ronde van
Halfweg, nogmaals op zijn naam bracht. En de nieuweling Piet van Diemen
zorgde er op deze dag voor, dat zijjn dorpsvrienden in Uithoorn weer feest
konden vieren. Hij toonde zich in een We willen van die
jonge Uithoornse nieuweling maar zeggen, dat hij veel pijlen op z'n boog
heeft. En als er soms lieden in de Noordhollandse wielersportwereld mochten
beweerd hebben, dat die knaap niet op een sprintje heeft durven wachten, toen
hij er vorige week Zondagmiddag in de Ronde van de Vismarkt tussenuit kneep
en dertig kilometer, lang in een solorace voor zijn eerste zege in het
seizoen vocht, willen we hier gaarne van hem vertellen, dat hij daar in de
Houtrakpolder wel duidelijk heeft laten zien, dat hij meer kan dan
hardrijden. Die jongen kan ook sprinter. En verbazend hard. Bovendien schijnt
hij wel over hersens te beschikken, die hij goed gebruikt in de course. Als
er aandachtige toeschouwers geweest zijn, die deze Piet van Diemen in de
laatste paar honderd meter goed bekeken hebben, dan zullen zij het wijze
hoofd beamend knikken. Nu nog zien wat hij waard is in races van meer dan
60, wat zeggen we? Meer dan Wil hij dit
seizoen ereplaatsen blijven bezetten in de nieuwelingen-races, het is ons om
het even. Er zullen dan jongens uit Brabant en Limburg moeten komen om hem
het lever zuur te gaan maken. Die
massa-valpartij in de eerste fase van de nieuwelingenstrijd willen we maar
zo spoedig mogelijk vergeten. Maar de Amsterdaminer Haverkamp zal dat
stellig niet, want een gebroken sleutelbeen vergeet men niet licht. Om van de
andere knapen met lelijke wonder maar niet eens te spreken. Men vertelde, dat
daar ook Frans van Rossum weer in betrokken was. Enfin, jongens, spoedig
herstel! Wat er nog meer gebeurde in die rit? Wel, Tinus Kempff ging een
premie winner, Moolenijzer ontsnapte, en de plaatselijke renners Been en
Jansen trachtten toen nog, hun bij de valpartij opgelopen achterstand, weg te
werken. Inmiddels zorgden Van Diemen, Tienstra en Frank er voor, dat
Moolenijzer weer in het peloton terecht kwam, waarna Van Diemen even liet
zien wat sprinter is, om daarna de Halfwegger Luykx even de gelegenheid te
geven een stukie voor het peloton uit te rijden, doch toen de Amsterdammer
Leeners een jacht ontketende, was het met hem ook spoedig gebeurd. Zo ginger
de laatste kilometers in, zonder dat er uitzonderlijke dingen gebeurd waren.
Zoals gezegd, de sprint bracht de beslissing en hierin liet Van Diemen de
Haarlemmer De Graaf even lekker trekken om hem in de laatste Nieuwelingen: 1. P. van Diemen (Uithoorn), Snelle-
amateurrace. Al direct werd
een hoog tempo door de amateurs ingezet, toen deze voor de 25 ronden in de
Houtrakpolder gestart waren. In een onstuimige vaart schoten zij de Zuiderweg
op, waar de 86 renners de eerste moeilijkheden tegen kwamen: los grint en
scherpe hairpins en op de smalle wegen kon het niet anders, of er moeten nog
meer nare dingen komen: de valpartijen, die dan ook niet uitbleven en waarvan
Van Ingen, Van der Voort, Zieleman, Past en Delmonte de dupe werden. Hierbij
vloog een vleugelmoer van een der wieler, die Delmonte nogal lelijk op een
plaats kreeg, waarmede hij juist op het zadel moest zitten. En toen hij later
nog eens pech kreeg, waren diens kansen helemaal verkeken. Overigens, wie
achterstand opliep, was toch verloren; want het tempo, dat onderhouden werd,
schommelde toen al steeds rond de De uitslag
werd: TEKST:JAN CORNELISSE Amateurs: 1. W. Snijders (Zwanenburg), HALSTEREN.(1952.05.04) Beroepsrenners: 1. Piet van As, 2. Huub Vinken, 3. Harrie Schoenmakers, HALSTEREN.(1952.06.29) Amateurs: Nieuwelingen: 1. Cor Schrauwen, 2. Jac Looyen, 3. W. van de Kloot HARLINGEN.INTERCLUB.(1952.05.05) Groninger-renners
reden sterk in de Ronde van Harlingen Terwijl aan de;
“Hollandse" zijde van de Afsluitdijk onze beste amateurs elkander de
overwinning in de Ronde van Noord-Holland fel betwistten, streden bijna
tegelijkertijd aan de Friese kant van de dijk Noordelijke amateurs en
nieuwelingen, met geen spatje minder eerzucht dan hun meer ervaren collega's
in de klassieker, om de zege in de vijfde Ronde van Harlingen. Ruim duizend
enthousiaste Harlingers waren in de late middaguren van de nationale feestdag
er getuige van, hoe de Groningers Fre Mik bij de amateurs en Sjabbe Hoving en
Coen Zondag bij de nieuwelingen deze wielercourse beheersten. Zowel de
amateurs als de nieuwelingen, beide categorieen gingen gelijktijdig van
start, reden een afstand van Drie keer waren
de renners nog maar rond geweest, toen Mik, Hoving en Zondag in een
voortreffelijke samenwerking een ontvluchtingsp ging ondernamen, een
overmoedige vlucht van drie jonge rouleurs, die wel een brokje vuurwerk
wensten te ontsteken. De ontvluchting slaagde, dank zij het peloton, dat, zo
het niet helemaal in slaap was gevallen, toch in elk geval wel heel rustig
dommelde. En in dat peloton zaten toch bekende plaatselijke renners, als de
Leeuwarders Jan Charisius en Botinga en de Harlinger Nijkamp. Halverwege de
course hadden Mik, Hoving en Zondag hun verdiende ronde op het peloton
genomen, het peloton, dat niet de samenwerking kon opbrengen, om het tot een
serieuze achtervolging, meestal ingezet door de reus uit Gieten, J.
Reinholdt, te brengen. Mik was in de eindsprint zijn beide jongere collega's
natuurlijk te snel af. De uitslag was:
Amateurs, 70 km: Nieuwelingen, 70
km: 1. S. Hoving (Hoogkerk), zelfde tijd als Mik; HEERENVEEN.(1952.06.28) Kloosterziel won
Ronde van Heerenveen Na spannende
eindsprint De derde wielerronde van Heerenveen over een afstand van Amateurs: 1. E. Kloosterziel, Wezep; 2. J. Bruggenkamp, IJmuiden; 3. Kl.
Kwantes. Wormer; 4. K. Wiltjer, Middelstum; op één ronde: 5. H. Elling,
Meppel; HEERLE.(1952.07.20) Amateurs: 1. Piet de Bruin, 2. Oosterhout, 3. Jac Maas, Nieuwelingen: 1. J. Oelen, 2. van de Vliet, 3. Thijs, HEEZE.(1952.08.15) Amateurs: 1. Mat Sonnemans, 2. Jaap Bruggenkamp, 3. Piet van de Linden, Nieuwelingen: 1. H. van Neerveen, 2. W. Wouters, 3. J. van Dungen, HELMOND.(1952.04.27) Pet af voor
Helmond ! Helmond, dat is
de wielerclub ,Buitenlust", die na de oorlog een activiteit ontplooide,
waarop de ,Vrolijke Sportbroeders" van 25 jaar geleden verschrikkelijk
jaloers mogen zijn, heeft in een tijdverloop van nog geen volle week twee
wedstrijden georganiseerd. De Gideonsbende met Jan van Wel en Jan de Kimpe
aan het hoofd, doet schitterend werk. Op 27 April werd
de HELMOND.(1952.05.03) En Zaterdag stond
er weer een wedstrijd op het programma, waarvoor men de beschikking had
gekregen over een parcours in het hartje van de stad. De Oranje-Ronde sloeg
de sprint van Pluvius met een uurlengte, zodat er bij droog weer talrijke
belangstellenden van deze wedstrijd voor streekrenners konden genieten. Voor
streekrenners! Inderdaad. Maar die zijn zo weinig niet. Helmond heeft de
laatste jaren goed geboerd. Beter dan-ooit. Frans van Duppen reed dit
voorjaar in Belgie, dat de stukken ervan afvlogen. Lepe Pietje van der Linden
is altijd tussen de eerste tien te vinden. De Mierlonaar Cuijten won reeds
zijn-eerste wedstrijd in dit nog prille seizoen. En Van der
Heijden was in de Ronde van Feijenoord de beste man van de Kersenlanders! Het
harde werden van de Gideonsbende heeft dus succes opgeleverd. Zaterdag was
de Oranje-Ronde voor Piet van der Linden. Weliswaar had hij niet over geluk
te klagen, daar hij twintig ronden voor het einde aan de massa-valpartij
ontkwam. Maar als het tot een sprint had moeten komen, zou hem de overwinning
toch niet ontgaan zijn. Het is de vraag, of Cuijten het, zonder de handicap
van een val, zover had laten komen! De uitslag was nu: BRON:Frits van Griensveen Amateurs: 1. P. van der Linden, HELMOND.(1952.06.27) Amateurs: 1. D. de Groot, Amsterdam, HELMOND.(1952.08.17) Professionals: 1. Schulte, Den Bosch, HENGSTDIJK.(1952.05.11) Amateurs: 1. Piet Maas, Pindorp, HILVERSUM.(1952.05.10) Zilveren
„Adelaar" organiseerde jubileum-ronde Als waardig
besluit van de viering van haar zilveren jubileum, organiseerde de G.W.C.
„de Adelaar" Zaterdag 10 Mei een prima geregelde 16e Ronde van Hilversum
op haar parcours rond de gasfabriek. De Nieuwelingen
reden een lauwe wedstrijd en lieten weinig meer zien dan enkele primitieve
uitlooppogingen, die op niets uitliepen, De snelle Van Diemen (Uithoorn) won de
3 eerste premies en moest toen wegens pech de strijd staken. De eindsprint was
voor Dangerman (Vlaardingen), De wedstrijd der
Amateurs kenmerkte zich tot de 70ste ronde door vele uitlooppogingen, waarin
zich vooral v. d. Broek (Sorest), De Leur (Utrecht) en G. en W. Holleeder
(Amsterdam) onderscheidden. Met nag 38 ronden voor de boeg, ontketenden v. d.
Broek (Soest) en G. Holleeder (Amsterdam) een nieuwe ontsnappingspoging,
welke de beslissing bracht, doordat een kopgroep van 12 man ontstond, die er
in slaagde de steeds meer afbrokkelende 2de groep in to lopen. Met 9 man wend
ten slotte de eindsprint ingezet. Onderlinge vrees voor elkanders
sprint-capaciteiten tussen Jaak van Dijk en Pauw (Utrecht), was er de oorzaak
van, dat Hendriks (Oss) er in de laatste ronden nog tussenuit kon trekken om
ten slotte nag met bijna Amateurs: 1. Hendriks (Oss) De
prestatie-prijs was voor D. v. d: Broek (Soest), HILVERSUM.(1952.08.31) Amateurs: 1. Gijs Pauw (Utrecht) tijd 2.35.5.8; 2. v. d. Broek (Breukelen); 3.
De Leeuw (Laren); 4. Odeland (Vreeswijk); 5. Lute ('s-Graveland); 6. Kooyman
(Den Haag); 7. Boelens (Hilversum); 8. Holleeder (Amsterdam); 9. Spierdijk
(Rotterdam); 10. Bredius (Daemen). Nieuwelingen: 1. Dangerman (Vlaardtngen) tijd 1.5.44; 2. Stolker (Utrecht); 3.
Splinter (Ankeveen); 4, v. d. Voorn (Utrecht); 5. Floor (Amsterdam); 6.
Mulder (Bussum); 7. Geldermans (BeveTwjjk); 8. De Wit (Hilversum). HOEK
VAN HOLLAND.(1952.08.04) Renners zochten
hun weg door de duinen en langs zee Badgasten waren
er bij honderden De door de V.V.V.
Hoek van Holland in samenwerking met de R.R.V. “Apollo”te Rotterdam
georganiseerde wielerwedstrijd werd gisteren onder grote belangstelling
verreden. De deelname aan de wedstrijd voor nieuwelingen (174 deelnemers) en
voor de amateurs (135 deelnemers) overtrof alle verwachtingen. Uit alle delen
en plaatsen van ons land verschenen renners aan de start. De wedstrijd is dan
ook een groot succes geworden. Nadat om 10 uur
werd begonnen met een wedstrijd voor junioren en hierna nog een wedstrijd was
georganiseerd voor militairen op gewone toerrijwielen, werd om 13.30 uur
gestart met de wedstrijd voor nieuwelingen over ’n afstand van Al spoedig kwam
er tekening in de strijd en kwamen bekende renners als J. Oelen, M. Vink e.a.
naar voren. Geen der renners slaagde er in uit te lopen, zodat de strijd in
de sprint moest worden beslist. Als eerste
plaatste zich J. Oelen uit Rotterdam en de fraaie tijd van 1.19.30.; 2e
werd J. Hamelink, 3e M. Vink, 4e P. van Marel, 5e
G. Vossena. Amateurs in actie Om ongeveer kwart
over 3 werd gestart door de amateurs. Na de eerste rondewas de groep al
aardig uiteengerekt en na 5 ronden, welke werden afgelegd in een tijd van 21
min. 39 sec., had zich een groep van vijf renners aan de kop genesteld,
bestaande uit J. Verhoeve, P. Maas, Albals, A. v. d. Voort en K. Post. Na 15 ronden,
welke werden verreden in 1 uur 14 min. 50 sec., had de stand zich dermate
gewijzigd dat uit de kopgroep Alblas was verdwenen en zich bij de groep
renners J. Hofland en N. Kock hadden gevoegd. In deze volgoorde heeft men
enige ronden afgelegd. A. v. d. Voort was intussen wat teruggevallen doch
hield alleen rijdende de strijd dapper vol met plm. 1 minuut achterstand.
Meerdere renners moesten intussen de strijd staken, zodat toen de laatste 10
ronden verreden moesten worden nog ongeveer 25 renners in de strijd waren. De
kopgroep was nog intact met plm. een halve minuut voorsprong op een tweede
groep van 8 renners waarin ook A. v. d. Voort was teruggevallen. Nog 2 ronden
moesten worden gereden en reeds meende men dat de strijd in de sprint beslist
zou worden toen K. Post uit Nieuw-vennep alleen doorkwam. Hij had kans gezien
de overige renners van zich af te schudden. Moedig hield vol, verloor geen
terrein meer en werd winnaar in defraaie tijd van 2 uur 56 min. De totale
uitslag luidt: Amateurs, 110 km: 1. K. Post (Nw. Vennep), in 2.52.59; 2. Koch (Utrecht); 3. J.
Verhoeven (Overschie); 4. Hofland (Beverwijk); 5. Maas (Pindorp); 6. v.
Dongen (Breda); 7. Verstraten (Breda); 8. v. Ingen (Amsterdam); Nieuwelingen, HOENSBROEK.(1952.05.10) Jubileum-ronde
van Gouden Staatsmijnen te Hoensbroek Faanhof
won massasprint na 100 op een glad en snel circuit Hoofdrolspelers wisselden
voortdurend maar geen sensationele ontsnappingen Fransman Carrara sterkste in
klassementsprints Op
het haastig zakdoekgewuif van ir. Paulen — het schietwapen, waarmee gebruikelijk
het startschot wordt gegeven, weigerde by hem doodgewoon zijn dienst — stoof
'n bontkleurige sliert van renners van met en zonder faam Zaterdagochtend het
gladde, snelle KKK-circuit op. En na precies 2 uur en 17 minuten zeer hard
fietsen, maar na nagenoeg geen strijd kwam diezelfde bonte sliert, fris als
een hoentje fel spurtend op de finish af, waar een jury wel heel goed uit
haar doppen moest kijken om de juiste volgorde van aankomst vast te stellen.
Aan de kop van deze sliert, de laatste drie ronden in gesloten gelederen
langs een mensenmassa van 30.000 toeschouwers gierend stoof als eerste over
de meet een breeduit lachende Faanhof, die ook by deze massale eindsprint de
juiste positie had gevonden voor zyn laatste spuitje, dat Woutje Wagemans, de
Australiër Strom en Henk Lakeman net iets te rap was. En met deze massasprint
eindigde dit weinig opwindend wielerfestyn, dat een te gering aantal
kilometers — Honderd
wandelkilometers om 't zo te zeggen, die iedere deelnemer, van grote en
kleine kwaliteiten op zijn slofjes kon uitrijden, 100 wandel- kilometers. die
geen lijden en zwoegen vroegen, al lag het gemiddelde dan rond de 42 K.M. 100
K.M. op een spiegelglad en snel parcours, waarin van vermoeidheid geen sprake
kon wezen en waarin elke demarrage snel en afdoend in de kiem gesmoord kon
worden. Ontegenzeggelijk zijn er pogingen genoeg gedaan om er tussen uit te
gaan, maar niet een renner beleefde lang plezier van zijn ondernemingslust.
Er moeht dan wel eens een gat van 70 tot Zelfs
de klassementssprlnts om de 5 ronden en vijf in totaal konden niet de minste
wijziging in het algemene wedstrijdbeeld brengen. Carrara, Watgmans en
Vineken speelden hierin weliswaar de hoofd, rol, maar hun sprintjes konden
het koersverloop niet beinvloeden. Het peleton bleef waakzaam en draaide elke
achterstand, die zij in de komende ronden nog zou krijgen — en een
achterstand, die de VAN STEENBERGEN
UIT KOERS GENOMEN. In de 27e ronde —
met nog 7 ronden te rijden —kwam er deming in de massa, leefde de verwachting
op, dat het dan eindelijk zou gebeuren, dat de strijd in al zijn hevigheid
dan toch nog zou gaan ontbranden, ten spijt van alle tegenwerkende factoren,
toen Schulte, van As, Faanhof, van Elderen, Lambrichts, Cor Bakker, Gillen,
Steenbakkers en Van Steenbergen (?) uit het peleton waren
weggeschoten en vier ronden lang stand hielden tegen de achtervolging
van de meute die in de hoogste graad onraad bespeurde en de benen extra
krachtig aanzette. Het zal u verbazen, dat Rik van Steenbergen ineens te
midden van het fel begonnen spektakel opdook. In de 16de ronde
was de Belg weer op een nieuwe fiets geklommen, louter en alleen om zyn
goodwill te tonen. Boze lieden hadden lelijke dingen van hem gefluisterd — de
Waalse Pyl speelde hen door de kop — en nu reed Van Steenbergen daar in en
prachtige soepele styl aan het hoofd van het peleton. Het kon het spelen van
een dubbelzinnige rol betekenen en deswege haalde de jury hem gauw
van de baan, elke verkeerde invloed op het koersverloop onmiddellijk de
kop indrukkend. Vier ronden handhaafden de 8 uitlopers zich, maar in de 31e
ronde zat de ganse familie weer zalig aan elkaars wiel, nadat eerst Janssen,
Voorting en Dielissen en daarna Voorting en Van Est een poging hadden gedaan
zich bij de uitlopers te voegen, die eindigde met een algemens strategische
terugtocht van allen. En met nog twee ronden voor de boeg maakte het peieton
zich gereed voor de eindsprint, wat tussen de wielen
ingesloten zat, rustig en waakzaam in zijn greep houdend. Alleen Getrrit
Voorting ontbrak daarin. In de voorlaatste ronde was hij van de rechte weg
afgeweken, of liever gezegd was hij op zijn ellebogen gaan staan en dit
schakelde hem tegelijkertijd uit. Hoe de massasprint verliep vertelden wij
reeds. De uitslag luidde: Beroepsrenners: 1. Henk Faanhof, 2. Wout Wagtmans, 3. Reg Arnold(Aus), 4. Henk
Lakeman, 5. J. de Beuchelaer(bel), HOENSBROEK.(1952.09.07) Hoensbroek mocht
zich niet in de gunst van de weergoden verheugen, wel in de oppermacht van de
heel duidelijke winnaar. Met Paas
beheerste Piet Haan deze koers volkomen. De concurrentie was al een of
tweemaal gedubbeld, toen hij - zeven ronden voor het einde - een tube aan
flarden trapte. Natuurlijk was Paas er als de kippen bij om in zijn eentje
de tocht voort te zetten. Deze opzet gelukte evenwel niet, daar Haan dra de
achtervolging inzette. Paas kreeg spoedig gezelschap van zijn voormalige
compagnon, die hem nu pardoes in de steek liet. Piet's 20ste zege kwam geen
moment meer in gevaar. Amateurs:1. Piet Haan, Mechelen, De HOEVEN.(1952.09.14) Amateurs: 1. De Bruijn (Roosendaal) Nieuwelingen: 1. Scholten (Den Haag); 2. De Vree (Breda); 3. Van Beers (Etten); 4.
Keepers (Roosendaal); 5. De Jong (Made); 6. Pirard (Breda); 7, v. d. Kloot
(Etten); 8. Kerstens (Zundert); 9. Marijnissen (Standaardbuiten); 10. Hermus
(Etten). HOOFDPLAAT.(1952.07.12) Nieuwelingen: 1. Keepers, Roosendaal, HOOGERHEIDE.(1952.08.24) Amateurs:1. Kuitwaard (Velsen) HOORN.(1952.06.08) Verrassende zege van KAIJER in Ronde van Hoorn Stampvoetend
stond daar Jan Bruggenkamp aan de finish. Kwaad op zijn makkers, kwaad nog
veel meer op zichzelf. Niet hij, na het uitvallen van Ed Koeman - machinedefect
- en Ed Koeman - gevallen - toch de favoriet voor de derde Ronde van Hoorn,
niet hij, maar Kees Kaijer was winnaar geworden. Een grotere verrassing kon
het duizendkoppige publiek niet bezorgd worden. Vanwaar die zelfverwijten?
Och, het had ook zo onschuldig geleken, die drieste ontsnapping van Kees
Kaijer. Negentien ronden voor het einde was Kaijer weggesprongen uit het
peloton, twee ronden later zat hij in het voorste gelid, samen met Jan
Bruggenkamp, Gerrit Timmermans, Soelaart en De Koning-Toen kwam de herrie.
Wie moest de kop overnemen? Niemand scheen er iets voor te voelen, met een
fel jagend peloton, Amateurs: 1. Kees Kaijer, Hoorn, 2 uur 29 min. 27 sec. over de Nieuwelingen: finishte Klaas Lute na HULST.(1952.05.27) Amateurs: 1. Piet Maas, Pindorp; 2. Fons Borremans, Hoogerheide; 3. Jan van
Osta, Oudenbosch; 4. Wout Verhoeven, Overschie; 5. P. van de Linden, Helmond;
7. Gerrit Saelens, Selzaete; 8. P. de Bruin, Roosendaal; 9. Harrie
Schoenmaker, Blerick; Nieuwelingen: 1. P. van de Lijke, Goes; 2. J. Opstals, Belfelt; HULST.(1952.10.07) Nieuwelingen: 1. Cees van Gool, Rotterdam, HUYBERGEN.(1952.08.16) Amateurs: 1. De Bruijn, Roosendaal, Nieuwelingen: 1. Hultermans, Wouw, IJMUIDEN.(1957.05.17) Wim Snijders
spurtwinnaar in feestvierend IJmuiden Wat was het
Zaterdagavond gezellig in het feestende IJmuiden. Gezellig vooral door de
wielerronde voor amateurs. Een prima veld renners, een bijna twee kilometer
lang parcours, dat heus niet zo licht was, goed doorgevoerde jachten, een
eindspurt die het deed en een organisatie, welke perfect was. Mijn liefje
wat wil ge meer voor een wielerronde, die aan de lopende band worden gehouden,
maar waar toch absoluut bekoring van kan uitgaan. Nu ja, 't zou
teveel gevraagd zijn van de duizenden toeschouwers om de gehele wedstrijd zo
intens mogelijk te beleven, al werd er geducht gejaagd, gespurt en
,stoten" uitgedeeld, die gaten in het bijna tachtig man sterke veld
maakten. Dat deed, op de brave juryleden na, niemand. Hoe kan het ook anders
in een stadje, waar de gebakken vis zo lekker is? Of men de renners
Maar des renners liet en deze Ronde van IJmuiden met een regen van premies
louter bijzaak was? Niets daarvan. Het applaus klaterde voortdurend op. Voor
Pafort, durfal nummero een, en voor Van Leeuwen, Keeman, Post en Ottenbros,
Janbroers, Bes, Mehagnoul, Mahn en Snijders. Zij vooral zorgden er voor, dat
het een „grote" wedstrijd werd. Jammer, dat goed marcherende knapen als
Rusman, Willemsen, Bruggenkamp, De Koning, Hofland en Koeman hun robbertje
niet konden meevechten - door een mankement aan de fiets of door een lege
tube. Ondanks het feit,
dat zich reeds vrij vroeg een kopgroep vormde kan men niet zeggen, dat de
course er minder aantrekkelijk door werd. Daarvoor weerden - in de
achterhoede - Tonny Peters, Zahradnik, Kuitwaard, De Ruiter en vooral van 't
Hof zich te goed. De kopgroep hield echter kleur, de kopgroep, die uit zeven
man bestond: Snijders, Post, Van Leeuwen, Mahn, Ottenbros, Mehagnoul en
Janbroers. David Janbroers. Hebben we onlangs te hoog gegrepen door de
aandacht te vestigen op deze nieuweling onder de amateurs of mist de
Amsterdammer voldoende oefening? In elk geval werd hij zo'n kilometer of
negen voor het einde eenvoudigweg ,uit de wielen" gereden.
„Kapot," zei onze buurman. De eindspurt was
er een om van te likkebaarden. We dachten een ogenblik dat Wim Snijders,
geheel links van de weg, ,klem" kwam te zitten. Maar de Zwanenburger,
vlug als een ekster, voelde bij intultie, dat er een opening zou komen. Toen
die kwam, liet Snijders de zweep van zijn demarrage knallen. Hij werd winnaar
met twee lengten voorsprong voor Jean Mehagnoul, die steeds beter gaat
rijden, en Frans Mahn, een rap, heel rap mannetje, waar men in de toekomsi
rekening mee moet gaan houden. Amateurs: 1. W. Snijders (Zwanenburg), E. van M IJZENDIJKE.(1952.09.27) Nieuwelingen:1. C. Keepers, Roosendaal, K.N.W.U.SELECTIEWEDSTRIJD.LIMBURG.(1952.06.14) Nieuwelingenselectiewedstrijd
Verrassende
zege van P. Meers te Maastricht Zes
renners in de sprint te vlug af Op
een vrij zwaar parcours in Maastricht dat door een plensende regen nog
zwaarder en verraderlijk glad geworden was, hebben Zaterdagavond de beste
Limburgse nieuwelingen slag geleverd in de Hard,
zeer hard is er gereden in deze wedstrijd. De latere winnaar Meers ging reeds
direct na de start aan de haal, maar de concurrentie reageerde zo heftig, dat
alles weer spoedig bij elkaar zat, met uitzondering van Bouman, die gevallen
was en Ehlen en Woudstra die door een lek bandje achterstand opliepen. Wij
kregen een kopgroep van twintig renners, waarachter Woudstra met Bouman
verwoedde pogingen deden om weer aansluiting te krijgen. Dit lukte na precies
15 ronden — er moesten 40 ronden gereden worden — maar Woudstra kreeg een
nieuwe lekke band en Bouman moest de gedane inspanning bekopen en geraakte
opnieuw achter. Intussen had Meers nogmaals geprobeerd om weg te komen,
evenals Hamers en Kisters, maar het peleton onder aanvoering van Opstals riep
hun tot de orde. Elf ronden voor het einde ging J. Reynen (Waubach) er tussen
uit. Hoe onschuldig deze poging ook leek, alras had hij Nieuwelingen: 1 P. Meere, Maastricht Reynen, Waubach;
9 J. Opstals, Belfeld; 10 P. Meurmans, Schaesberg; Limpens, Nuth; 12
J. Koelink, Nuth; Munstergeleen; 15
R. Vogelzang, Treebeek op 1 ronde; 16 R. de Vree, Heerlen; 17 J. Jehae,
Eysden op 2 ronden. KAATSHEUVEL.(1952.07.27) Amateurs: 1. Kuyten (Mierlo), Nieuwelingen A.: 1. Keepers (Roosendaal); 2. Jacobs (Breda); 3. Kesseas (Zundert); 4.
De Bruyn (Etten); 5. v. d. Steen (Leur). Nieuwelingen B.: 1. Helmons (Breda); 2. v. d. Dongen (Tilburg); 3. V. d. Zande (Halsteren);
4. Weterings (Raamsdonkveer); 5. v. d.Sluys (Viissingen). KAMPIOENSCHAP
VAN LIMBURG.(1952.06.15) Bewogen
slot van Limb. amateurs kampioenschap Foto
wees Hein Gelissen als winnaar voor Nieskens aan In
een sprint betwistten 7 renners elkaar de overwinnig L. Stevens was men bijna
vergeten! De
strijd om de Provinciale Limburgse amateurtitel, die gelijk met het
kampioenschap der profs op het Caubergcircuit verreden werd, heeft een
sensationeel einde gehad. Zeven renners kwamen zy aan zij op de finishlijn
afgesprint t.w. Schoenmakers, Vranken, Stevens, v. den Brekel, Ehlen,
Gelissen en Nieskens. Deze zeven hadden na een wisselende strijd zich
voorgoed los gemaakt van de overige concurrentie. Het werd een buitengewoon
felle eindsprint met Nieskens in eerste stelling, maar Gelissen, goed
gelanceerd door van den Brekel, kwam op gelijke hoogte met Nieskens en in de
laatste meters kon hij ons inziens de kleine vinnige coureur uit Swalmen
passeren. „Gelissen" zei iedereen tegen iedereen en via de geluidsinstallatie
werd verkondigd, dat de blonde Beekenaar Gelissen kampioen van Limburg der
amateurs was geworden. De K.N.W.U. voorzitter Jhr. van den Bergh van
Heemstede maakte zich plechtig gereed om de nieuwe kampioen de lauwerkrans om
de schouders te hangen en begon reeds aan de huldigingsspeech, waarin hij
Gelissen roemde voor zijn victory. Eensklaps werd de K.N.W.U.-praeaes echter
door de fungerende jury onderbroken, die hem de mededeling deed, dat niet
Gelissen maar Nieskens dit huldebetoon verdiende. Aldus geschiedde en onder
heftig protest van duizenden toeschouwers, kreeg Nieskens de bloemen en de
kampioens- medaille. Begrijpelijk bracht deze gang van zaken de nodige drukte
met zich mede aan de jurytent. Dit werd nog erger toen bleek dat de jury L.
Stevens, die bij de eersten was geëindigd in de uitslag vergeten was. Stevens
werd gerehabiliteerd en later als vijfde gerangschikt. En later op de avond
volgde tenslotte een nieuwe rectificatie van de uitslag. Een foto had
uitgewezen, dat Gelissen inderdaad als eerste de streep was gepasseerd,
gevolgd door Nieskens als 2e, van Brekel als 3e en Ehlen als 4e. Overigens
had de strijd van deze amateurs een zeer wisselend karakter. De
Maastrichtenaar Fooy kwam na de eerste ronde — er moesten 11 ronden gereden
worden — met ruime voorsprong als eerste voorbij de jury-tent De volgende
ronde echter waren het Ehlen, Lahaye en Smeets die met kleine voorsprong aan
de derde Cauberg begonnen. Weer een ronde later waren het L. Stevens,
Willemsen, Schoenmakers en van der Weyden die de leiding hadden. Alles kwam
echter weer tezamen en een viertal ronden passeerde een langgerekte stoet. In
de negende ronde kwam Smeets (Rothem) als eerste door, gevolgd op Kampioenschap
amateurs Niet Gelissen maar Nieskens kampioen Zoals
bekend diende Zondag j.l. na afloop van de provinciale kampioen- schappen
voor amateurs op de Cauberg. Hein Gelissen een protest in tegen de uitspraak
van de kamprechter, waarbij Jac. Nieskens nummer één werd. Zondagavond deelde
het A.N.P. mede dat dit protest was aangenomen zodat niet Nieskens maar
Gelissen het kampioenschap behaalde. Dit A.N. P.-bericht blijkt niet uit
officiële koker te zijn gekomen, zoals uit een mededeling van de
K.N.W.U.-sportcommissie blijkt. De sportcommissie handhaaft op reglementaire
gronden de uitslag van de kamprechter. Volgens het gestelde in 't
wedstrijdreglement is de uitspraak van de kamprechter onherroepelijk. Heeft
de kamprechter eenmaal een uitspraak gedaan dan kan niemand ook hijzelf niet
deze uitspraak herzien. Protesten tegen de uitspraak van de kamprechter
kunnen op reglementaire gronden niet in behandeling worden genomen. Ook
foto's kunnen aan de uitspraak van de kamprechter niets veranderen. Jacq.
Nieskens is dus kampioen van Limburg 1952. Amateurs: 1. J. Nieskens, Swalmen, KAMPIOENSCHAP
VAN LIMBURG.(1952.07.13) Nieuwelingen-course
op Adsteeg-circuit Klassen won in
eindsprint Limburgs kampioenschap In afwachting van
de aankomst van de Ronde van Limburg werd Zondag- middag op het bekende Adsteeg-circuit
het provinciaal kampioenschap voor nieuwelingen
verreden. Om half vier startten 46 renners. De eerste ronden werden in
gelijkmatig tempo afgedraaid. Eerst in de achtste ronde kwam er tekening
in de strijd. Bouman uit
Sittard waagde een uitlooppoging, maar in de 10e ronde werd de vluchteling
weer ingehaald door een fel jachtend peloton. Pisters, Reynen en Klassen
deden een hernieuwde poging en wisten inderdaad weg te komen. Toen dit trio
een voorsprong van 29 sec. noteerde begon het peloton onder aanvoering van
Jan Opstals zich te roeren. Maar slechts Bouman slaagde er in zich bij de
leiders te voegen. Geleidelijk aan werd het tempo verhoogd. In de 15e ronde
werd een voorsprong van 49 seconden genoteerd. Vijf ronden later had ook de
goed rijdende Nelis uit Hulsberg de kop te pakken weten te krijgen. In de
laatste ronden bleef dit vijfmanschap elkaar angstvallig bewakend, gesloten,
maar in de allerlaatste ronde opende Nelis de aanval. In een lange eindsprint
wist Klassen uit Maastricht de zege met Nieuwelingen: 1 D. Klassen, Maastricht. J. Kersten,
Siebengewald; 9 J. Reynen, Waubach; 10 H. Ehlen, Broeksittard. KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND.AMATEURS.(1952.07.06) Favorieten faalden op het circuit in Zandvoort Outsider CEES AANRAAD wint fraai amateurtitel Misschien was dit
het vervelendste amateurkampioenschap van Nederland dat ik ooit gezien heb
en het was ook een kampioenschap, waarbij een paar renners, bij wijze van
spreken, een pak voor de broek hadden verdiend. Dat van de vier Olympische
uitverkorenen voor de weg: Plantaz, Adri Voorting, Van 't Hof en Maenen,
alleen Maenen de wedstrijd uitreed, was eigenlijk een beetje onbehoorlijk van
deze jongelui. Onbehoorlijk tegenover de Sportcommissie, die zoveel
vertrouwen in hen had gesteld en ook onbehoorlijk tegenover het publiek,
dat, voor een deel in elk geval, toch ook was gekomen om onze Olympische
hope te zien rijden. Neen, dat was niet netjes en ik kan me zo heel goed de
teleurstelling van Cees Aanraad voorstellen. Cees Aanraad is een prachtige
winnaar geweest. Die jeugdige knaap uit Valkenswaard - hij is pas 20 jaar -
heeft er hard voor gewerkt. Hij is er van de vijfde ronde af, toen hij met
een grote groep aan de achtervolging van vijf weglopers begon, hard voor in
touw geweest. Door moedig volhouden kwam hij in de kopgroep. En toen a1 die
favorieten al waren afgestapt, ging hij door. Had hij misschien geen dorst,
had hij het niet warm, verlangde hij niet net zo goed naar een verkwikkend
bad in de zee, die zo heel dichtbij lokte en die toch zo ver weg was? Natuurlijk
verlangde hij er naar. Maar hij kon zijn tanden op elkaar bijten. Hij had de
mentaliteit om te winnen en toen hij na die zware Daarom was de
teleurstelling van Aanraad, die toch eigenlijk nog maar een jongen is,
begrijpelijk. Hij had ook graag naar Helsinki gewild. Laat Aanraad zich
echter troosten. Er volgt op de Olympische Spelen ook nog een wereldkampioenschap
en Aanraad mag er nu wel stellig op rekenen, dat hij daarheen afgevaardigd
wordt. Overigens is bij
dit wegkampioenschap weer eens opnieuw gebleken, hoe goed we in onze
amateur-wegrenners zitten. Cees Aanraad, die in West-Brabant wel bekendheid
genoot, maar daarbuiten nog niet meetelde, heeft nu plotseling naam gemaakt
en die Van Steenselen uit Mijnsherenland, die tweede werd - eerst in de
sprint geklopt! - was nog veel minder bekend. Die ontpopte zich toch ook maar
als een taaie rakker. Nummer drie, Van den Heuvel, uit Hengelo, al evenzeer
een onbekende en nummer vier, de Eindhovenaar Sebregts, was nog maar pas de
nieuwelingen-schoenen ontwassen. Eerst nummer vijf, de Amsterdammer
Rijnders, was een jongen van wie men kan zeggen, dat hij een,goede
bekende op de wedstrijden is. Wat dat betreft
heeft dit kampioenschap dus ook zijn goede zijde gehad. Dat de favorieten
het zo lelijk hebben laten liggen, was wel een bijzonder onprettige
verrassing. Er waren er, die er zich over beklaagden, dat hier de regel van
het wereldkam- pioenschap gold: bevoorrading na Juist nu hadden
zij kunnen tonen, dat zij kunnen doorbijten, als het moet. Wielrennen is nu
eenmaal een harde sport, voor de amateur net zo goed als voor de prof. Dat drie van de
vier Olympische uitverkorenen afstapten kan mogelijk een andere verklaring
hebben. Een psychologische. Die jongens hadden immers het gevoel: wij zijn
gekozen, we gaan naar Helsinki, waarom zullen we ons dan nu nog druk maken.
Een verkeerde mentaliteit natuurlijk, maar toch wel verklaarbaar. Maar dat waren er
maar drie. Voor de anderen, die niet gekozen waren, gold dat zeker niet.
Juist niet. Zij hadden moeten doen als Aanraad en juist laten zien wat zij.
waard waren. Renners als Patsy
Willekes, Snijders, Daan de Groot, Haan, Van Roon, Verhoeven en nog zo veel
anderen, hebben het wel heel gemakkelijk opgenomen. Er waren er ook,
die door pech moesten opgeven. Tot die groep behoorde o,a. Piet Peters, die
zeer goed gereden heeft en al dadelijk in het eerste groepje van vijf
weglopers zat. Die vijf waren
Van den Heuvel, Pauw, Peters en Adri v. d. Voort, de broer van de bekende
schaatsenrijder uit 's-Gravenzande, Wim van der Voort, die zelf ook meereed,
maar die op de helft van de strijd afstapte. Achter dit
groepje zwoegde korte tijd een groepje van negen man met De Booy, Boellaard,
Sieveking, Vuurman, Van der Kamp, Timmerman - die later wegens verboden
bevoorrading moest verdwijnen -, Donker, Adri Voorting en Hendriks. In een ander
groepje kwamen Kwantes, Kuitwaard, Plantaz, Aanraad en Sebregts. Van der
Heyden zat ook nog in de voorste gelederen. Peters werd door pech
achtervolgd, trachtte weer bij te komen, maar toen hij weer pech kreeg, moest
hij er wel af. Dat was jammer. De groep Plantaz,
waaruit Kwantes -was weggevallen, slaagde er in, na rondenlange hardnekkige
strijd, die tot het beste van de gehele wedstrijd behoorde, aansluiting te
krijgen met de kopgroep. En toen dacht iedereen: nu zal Jan Plantaz, die zich
het achtervolgings- kampioenschap liet ontgaan, het wegkampioenschap wel
willen verdienen. Maar nauwelijks
zat Jan Plantaz aan de kop, of hij stapte doorgemoedereerd van zijn fiets....
omdat hij honger had! Het werd een
afvalrace en gros en er bleven tenslotte maar vijftien renners in de strijd. Na dertig ronden
konden Aanraad en Van Steenselen samen de kop nemen. Van den Heuvel en
Sebregts werden totaal los gereden. Maar ook Van Steenselen kon het niet
houden. Hij kwam Amateurs: 1. Aanraad, Oud Gastel, 4 uur 58 min. 30 sec.; 2. Van Steenselen,
Mijnsherenland, op 6 lengten; 3. Van den Heuvel, Hengelo, 5 uur 59 sec.; 4.
Sebregts, Eindhoven, 5 uur 3 min. 36 sec.; 5. Rijnders, Amsterdam, 5 uur 5
min. 6 sec.; 6. Stevens, Elsloo, z.t.; 7. Roovers, Etten, z.t.; 8. Maenen,
Valkenswaard, 5 uur 9 min. 11 sec.; 9. Van Grinsven, Eindhoven, z.t.; 10.
Kloosterziel, Wezep, z.t.; 11. Van der Kloot, Zundert, z.t.; 12, Adri
van der Voort, 's-Gravenzande, z.t.; 13. Van der Heyden, Helmond, z.t.; op 2
ronden 14. Kooyman, Den Haag; 15. Van Amen, Rotterdam. Er was ook nog de
traditionele nationale nieuwelingenwedstrijd over Voordat Opstals
won, was er eerst een groepje van vijf man weg geweest. De Bruin, Rol, Van
Beers, Bouman en Pieper. Daaruit vielen de laatste twee weg en Opstals, Vink
en Lute kwamen naar voren. Het werd een aardige eindsprint, die de volgende
uitslag had: Nieuwelingen:1. J. Opstals, Belfeld, 1 uur 32 min. 26 sec.; 2. Vink, Rotterdam; 3.
Rol, Alkmaar; 4. Van Beers, Etten; 5. De Bruin, Etten; 6. Lute, 's-Graveland;
7. De Graaf, Haarlem en 8. J. Smit, Amsterdam. Op 40 seconden volgden nog
9. Baardwijk, Vlijmen en 10. v. d. Linden, Helmond. KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND.BEROEPSRENNERS.(1952.06.15) Kampioenschap op de Cauberg een triomf voor…….KEES PELLENAARS Succes van de Tour ploeg nog sprekender dan vorig jaar DEKKERS weer de lauweren Het ligt
misschien aan ons, dat wij de strijd om het kampioenschap van Nederland op
de Cauberg, de beide laatste keren nauwelijks hebben gezien als een zuiver
persoonlijke affaire van de renners die daaraan deelnamen. Daaruit volgt
niet, dat wij geen waarde hechten aan de dubbele triomf, welke Hans Dekkers
juist in deze beide jaren heeft behaald. Het vorig jaar bewees hij ermee dat
deze jongste van alle professionals op weg naar de top een hele reeks phasen
wenste over te slaan; ditmaal bevestigde hij zijn kwaliteit en conditie
op een manier die aan duidelijkheid niets te wensen over liet; ook al
scheelde het dan maar een vingerdikte met die schier onbreekbare en
onbuigbare Wim van Est. Daar dus niet van. De dubbele triomf van Dekkers is een succes dat wij in geen
enkel opzicht willen ontluisteren, ook al heeft de jury zijn uitspraak pas
kunnen doen nadat de renners de modder en de klei van de Cauberg en de Sint
Jansberg al lang van hun gezichten hadden afgewassen en met netjes gekamde
haren als oppassende schooljongens hun uitslag bij de meester waren komen
halen. Desondanks is de
winnaar van deze wedstrijd, de grote winnaar dan, een ander. Een, die zijn
fiets nu al bijna twee jaar op zolder of in de schuur heeft staan en die
Zondagavond bij de eindstreep in
Valkenburg alleen maar „in de koleire schoot", omdat twee partijen de
twee mannen wier overwinning zij voorstonden, in hun luid gekrakeel
probeerden te betrekken. Want Kees Pellenaars had gezien - en dat moet die
(schijnbaar) zo keiharde Pel toch verbazend veel goed hebben gedaan - dat dit
fel omstreden Cauberg-kampioenschap voor Van Est en Dekkers allerminst een
punt was om elkaar in de haren te vliegen. Ze waren het er in hun hart al
over eens toen de jury nog moest beslissen. Dekkers zei „Van Est" en Van
Est liep zonder aarzelen naar de microfoon, om er te getuigen van zijn grote
voldoening over dit kampioenschap. Daarom protesteerde Van Est tegen de
officiele uitslag, die Dekkers als winnaar vermeldde. En Dekkers? Ze waren
broederlijk samen het parcours afgelopen die twee; de kampioenskrans, nog
zonder bestemming toen, achter hen aan. „Allicht dat Wim van Est protesteert,
ik dacht ook dat het anders was!" Aldus Dekkers. Kijk, dat was
het. De Pel stond ergens op de Cauberg naar zijn jongens te kijken en was er
dus niet bij, toen zich precies hetzelfde bij de Limburgse amateurs
voordeed. Behalve de jury had vrijwel niemand Nieskens als overwinnaar de
streep zien passeren. Ook Nieskens niet. Maar niet zodra had de jury bekend
gemaakt dat, Nieskens voor Gelissen over de lijn had zien gaan, of de
jongeling kwam in begrijpelijke opwinding op de bloemenkrans en de medaille
afsnellen en ging bij hoog en laag met iedereen op de mat, die zijn
suprematie toen nog betwistte. Begrijpelijk in de opwinding van het geval.
Maar het was de winst van Pellenaars dat het bij zijn -jongens van- , de
Tour, die het straks samen moeten doen, anders ging. Veelzeggende
uitslag. Maar er was meer.
Wie graag cijfers bestudeert, statistieken napluist of vergelijkingen trekt,
heeft aan de uitslag van dit kampioenschap zijn hart kunnen ophalen. Het
vorig jaar werden de drie eerste plaatsen in het eindklassement bezet door
drie mannen van de ploeg voor de Tour de France. (Apropos, herinnert ge U nog
dat de volgorde ook toen 1. Dekkers, 2. Van Est, 3. Wagtmans was?) Zo'n
duidelijk applaus voor Pellenaars beleid zou men dit jaar nauwelijks kunnen
verwachten. Maar dat applaus kwam wel. Ditmaal waren de vier eersten, vier
renners; die over enkele dagen naar de Tour gaan. Meer nog. Zes schaarden er
zich onder de eerste zeven, omdat alleen die taaie Jefke Janssen, die heeft
laten zien dat je hem voorlopig nog niet hoeft af te schrijven, zich als,
vijfde in de strijd mengde. Dat waren in volgorde: Dekkers, Van Est,
Voorting, Wagtmans, (Janssen), Faanhof en Roks. Maar ook Van Breenen;
sputterend van verontwaardiging en woede tegen zijn achterband die net begaf
en Nolten, kwamen binnen bij de zeventien renners van de vijf en veertig, die
in dit hondenweer stand hielden. Zeiden wij
teveel, toen we schreven dat dit kampioenschap op de Cauberg een triomf voor
Pellenaars was? En zo de taal der
cijfers niet rechtstreeks tot U spreekt. Zo ge terecht de mening zijt
toegedaan, dat iemand die halverwege door niets dan lekke banden
uit de strijd wordt gejonast, beter kan hebben gereden dan de winnaar, dan
moet ge U toch nog even wijden aan de bestudering van hetgeen wij in deze wedstrijd
zo links en rechts aan indrukken. hebben opgedaaI.:Dekkers
bijvoorbeeld, de officiele winnaar, heeft de indruk die hij tijdens de
laatste dagen van de Ronde van Nederland heeft gemaakt, volkomen bevestigd.
Hij heeft te rechter tijd zijn conditie teruggekregen en zal beter beslagen -
ook al door zijn ervaringen van het vorig jaar - naar Fmnkrijk vertrekken,
dan toen hij als piepjong professional een avontuur tegemoet ging, waarvan
men ook op de Cauberg, op 300 Caubergen achter elkaar, de draagwijdte niet
kan bevroeden. En kijk me dan
die Van Est eens aan, zoals hij daar aan de eindstreep staat op de
Oud-Valkenburgerweg! “Zwart van de modder", luidt de gangbare term. Maar
Van Est is niet zwart van de modder, hij is geel van de klei. Vanwege die
kronkelende, glibberige en zuigende afdaling van de Sint Jansberg. Maar als
je een doek neemt en je veegt die smurrie weg dan zie je een gezicht dat de
sporen van die zware strijd nauwelijks , draagt. Ik denk heus niet aan die
Gele Trui van Dax, wanneer ik zeg, dat deze ijzersterke Van Est op dit moment
misschien in een conditie verkeert- als nooit tevoren.,
Bordeaux-Parijs (ook uitgereden zonder een spoor van uitputting), de Ronde
van Belgisch Limburg, de Ronde van Nederland en deze strijd op de Cauberg
getuigen daarvan. Want leg eens eerlijk Uw kaarten op tafel: Wie had ge
gewonnen gegeven toen Dekkers en Van Est samen op de eindstreep afgingen?
Dekkers! Met straatlengte. Het vinnige sprintertje voor de stoere treinloper,
nietwaar? Wel, Dekkers heeft die sprint gewonnen, maar het verschil van
straatlengte werd een verschil van vingerdikte, omdat Van Est nog zoveel
ongebruikte kracht over had, dat hij ditmaal zelfs de snelheid kon weerstaan.
Houd hem weer in het oog, die taaie Wim! Niet voor niets. En zo ge Zondagavond,
nadat ge U op onze Cauberg tot op het hemd nat hebt laten regenen, in de
familiekring mocht hebben verteld, dat die dappere kleine Wagtmans voor niets
100 kilometer op kop heeft gezeten, dan vindt ge ons bij Uw tegenstanders.
Laat Wout te vroeg op stap zijn gegaan, laat hem er te zeer op gebrand zijn
geweest z'n teleurstelling van het vorig jaar te wreken, toen hij ook een
hele tijd voor het peloton heeft uitgereden. Boeiender en interessanter dan
de vlucht van de Wagtmans, die tussen de vijfde en de vijftiende ronde alleen
- aan de kop ging, was voor ons die tengere maar taaie knaap, die in de
laatste ronde, toen er al zeventien Caubergen en zeventig- liter
hemelwater en zevenhonderd gram Limburgse klei op zaten, ergens uit de diepte
van zijn listig gecamoufleerd arsenaal nog wat reservekrachten wist op te
duikelen. Toen de vermoeidheid de laatste Mohikanen als een kilometerslange
harmonica uitrekte, zat Wagtmans daar ergens voorin, Het is logisch,
dat de eersten in het klassement speciaal de aandacht krijgen. Maar volgt
daaruit, dat wij de anderen vergeten, of hun prestaties minder hoog
aanslaan? Allerminst. Denk aan Faanhof; Voor hem met zijn grote, zware
lichaam,moet die Cauberg een nachtmerrie zijn. Maar Faanhof, om U te dienen,
wordt zesde op niet meer dan een minuut en twee entwintig seconden. En Roks
is bij hem. Roks, jong en met alles wat hij worden kan en worden moet nog
voor zich. Vorig jaar debuteerde hij als professionaal met een vierde plaats
in het kampioenschap.Ditmaal was hij zevende. Noem dit geen achteruitgang,
als ge ons een plezier wilt doen. Denk aan de vooruitgang van onze
renners-elite. Controleer hun uitslagen, de opgang die ze maken in de
buitenlandse pers, de toenemende grootte van hun getal. Houd het Roks maar
voor wat hij worden moet en kan en ook zal als hij er alles voor doet. Houd
het hem voor en hij zal er op of springen als een hond, die dagen gevest
heeft .. Er zijn er meer. Er zijn er
meer.Denk aan Van Breenen. Die passeerde ons tegen het einde ergens boven op
de berg, sakkerend over zijn lekke band, die een zonder merkbare inspanning
gereden wedstrijd kapot dreigde te maken. Wat ging er om in het hoofd
van de eerzuchtige Tarzan, die tussen Veendam en Utrecht zijn harde, maar zo
waardevolle en goed geincasseerde les over ploegdiscipline heeft gehad? Kunt
ge het niet radon bij iemand, die zijn koers zo doelbewust heeft
uitgezet? „Mij die wedstrijjd! Mij die titel!" En heus, wij
onderschatten Van Est noch Dekkers, Wagtmans noch Voorting, wanneer we
zeggen, dat hij goed en gemakkelijk genoeg reed om een kans te hebben. En nu telt ge
voor Nolten een achterstand van 8 minuten. Ge zijt teleurgesteld, maar ge
zijt dat zonder onze toestemming. Want Jan Nolten, die geen renner-van-de-dag
is, maar een man van de etappes is, heeft die allersterksten niet tot zijn
schande op het laatste ogenblik moeten laten gaan! Zijt gij overigens
vergeten, dat deze jongste van onze huidige profs, drie ronden voor
het einde nog ijverig meehielp om Wagtmans in te lopen? Wij niet. Het zal
waarachtig wel gaan met Jan Nolten. . . . Mogen we nu nog
niet zeggen, dat dit kampioenschap van de Cauberg een triomf voor Kees
Pellenaars was? Ja, er zijn er
meer. Meen niet dat we in dit kampioenschap van Nederland alleen maar
Tour-candidaten hebben zien optreden. Onze hoed af voor Van Sambeek, die een
beste wedstrijd heeft gereden; evenals Van der Zande, met wie hij broederlijk
samen binnen- kwam. Jefke Janssen hebben we al gegeven wat hem toekomt.
Lambrichs ook, wanneer we U eenmaal verteld hebben, dat die pas van het
front word weggerukt, toen een paar ronden voor het einde zijn achterband het
begaf. Henk de Hoog heeft het toch ook maar weer een heel stuk gerooid en
Piet de Vries, en Schweitzer, Van As en Van Elderen hebben het eveneens
volbracht. Iemand vergeten? Wis en waarachtig niet, want Suykerbuyk hebben we
voor het laatst bewaard. Je kunt in een paar woorden veel zeggen: wanneer die
volgend jaar niet volledig rijp is voor de Nederlandse ploeg in de
Tour de France - hij zou er nu al bij kunnen zijn - heeft hij er wee
afgenokt, of onze naam is Van Puffelen! Beroepsrenners:1. Hans Dekkers (Eindhoven), KAMPIOENSCHAP
VAN NOORD-BRABANT EN ZEELAND.(1952.06.08) Onstuitbare MAENEN onbetwist Brabants kampioen Zeeuwse titel voor Inghels Er was geen
houden aan! Met zoveel overmacht trok de jonge Brabantse ster Jules Maenen in
het gevecht om de wegtitel van zijn provinele ten strijde, dat hij alles en
iedereen loste. En onder die tegenstanders waren toch jongens als
Verstraeten, Verhelst, Wolfs, Van der Linden, Aanraad, Deelen, Paymans en Van
Est. Op het twaalf kilometer - lange circuit van Ossendrecht - een goed
circuit - gaf zijn tempo op den duur de doorslag. Overigens was de strijd
levendig van begin tot einde; een bijzonder, interessant kampioenschap, dat
we nog vele malen hopen te kunnen meemaken. Reeds in de
eerste ronde word de grondslag gelegd voor de later- volgende beslissing.
Toen immers ontsnapten Cuijten en Van der Velden, die Van der Kloot, Kees
Verstraeten, Wolfs, Van Est, Hendriks en Maenen meekregen. De felle jacht,
die op deze vluchters werd ingezet, vooral door Verhelst, Aanraad en De
Reuver, had geen enkele uitwerking. Het enige resultaat was dat een aantal zwakke
broeders moesten afhaken. Na verloop van tijd viel de groep dan ook in enige
stukken uiteen. De kinderkopjes
van Calfen brachten drie van de leidende acht ten val. Van Est, Cuijten en
Hendriks vielen zodoende af. Maar ook bij de achtervolgens viel nu en dan een
man af, zodat de groep-Maenen na Maar Jules Maenen was daarmee nog niet
tevreden: 20 kilometer voor het einde verliet hij Wolfs en Verstraeten en
ging met groot geweld op de eindstreep af. Hij was een groot overwinnaar.
Inghels, de enige Zeeuw die de wedstrijd uitreed, werd goede vierde en dus
kampioen van zijn provincie. Rutten uit Den. Bosch won een weinig
sensationele nieuwelingenwedstrijd op dit parcours, voor C. Vriens
(Eindhoven) en H. v. d. Linden (Helmond). Amateurs: 1. J. Maenen, Valkenswaard, Nieuwelingen: 1. Herman Rutten, ZEELAND: Amateurs: 1. K. Inghels Nieuwelingen: 1. Jan Westdorp KAMPIOENSCHAP
VAN NOORD-HOLLAND.(1952.06.07) KRIJN POST wegkampioen van Noord-Holland Hebt U ook
gelezen, dat we er een wielrenner hebben bijgekregen die Lenstra heet? We
kennen hem niet, deze Amsterdamse nieuweling, weten niet of hij groot of
klein, stevig of broos, levendig of stil is. Dat doet er ook niet toe. Het
gaat alleen hierom: iedere week komt men in de verslagen of club-- berichten
nieuwe namen van, renners tegen en als men nu hoort, dat Krijn Post
wegkampioen van Noord-Holland is geworden en nog wel met een behoorlijke
voorsprong, dan is het te begrijpen, dat sommigen zich afvragen: „Post, Krijn
Post, waar komt die nu weer zo ineens vandaan?" Men zal kennen
opwerpen, dat enkele vooraanstaande amateur-wegrenners niet aan dit
provinclaal kampioenschap konden deelnemen. Daan de Groot en Piet van Roon
bijvoorbeeld, die onze kleuren in Denemarken en Zweden verdedigen; Arend van
't Hof en Adri Voorting, op dezelfde dag in Duitsland aan de start; Wim
Snijders, geplaagd door een zware keelontsteking. Allemaal goed en wel, maar
al deze renners hebben het in de voorafgaande wedstrijden van betekenis
ondervonden, dat Krijn Post, een jonge man uit Nieuw Vennep, een best stukje
kan fietsen. Hij vecht zijn robbertje mee, hij weet wat doorgaan is en als
hij zich op kop bevindt, moeten vele van zijn tegenstanders maar al te vaak
van het zadel. Ook Zaterdag was dit het geval. Op wegen van de Wijde Wormer
via Purmerend en Hoorn naar Enkhuizen, waar van de ruim honderd deelnemers
heel wat moeten „lossen" en Jan la Grouw, Piet Hoogerwerf, Eric Meyer,
Arie Klein en Piet Peters door een lege tube veel terrein verloren - de
renners hadden een sterke wind tegen -, was Post de gangmaker van
de”hoofdmacht", twaalf man sterk. Die twaalf koplopers waren: Mehagnoul,
die een wat vermoeide indruk maakte, Jun, Van Leeuwen, Kwantes, Wiese,
Koeman, Smit, Van de Berg, Hofland, Post, Sieveking en Bruggenkampp, de
winnaar van de “Acht van Bolsward". De voorsprong op het tweede peloton
met een Rusman, Altink, Kuitwaard, Tienstra, Donker en Zieleman, Bredius,
Pieters, Zieleman en Van Heusen, Havik, De Koning, Stoete, Van Maris en
Rijnders was echter niet groot genoeg en even voorbij Medemblik was alles
weer bijeen. Maar er was nog een groepje op komst, een groepje van drie: Ton
Peters, Arie de Hoog en Leen Boellaard. Toen deze jongens aansluiting hadden
gekregen wachtten zij niet, maar gingen vrijwel meteen door. Slechts een, man
uit het grote peloton sprong mee: Piet Smit, waakzaam tot en met. Een man?
Ruim vierhonderd meter renden Peters, De Hoog, Boellaard en Smit voor de
grote groep uit, toen Krijn Post zich even oprichtte en de situatie overzag.
Vierhonderd meter ruim, ja, die konden wel eens van beslissende betekenis
zijn, vond de ijzersterke vechter. En ;plots, met een korte, hevige aanzet,
schoot Post naar voren, op jacht naar de uitlopers, die er een best mannetje
bijkregen. Dat was tussen Schagen en Alkmaar, ter hoogte van Zuid'
Scharwoude, na Amateurs: 1. Krijn Post, Nieuw Vennep, KAMPIOENSCHAP
VAN NOORD-NEDERLAND.(1952.06.07) Hengeloër
Van den Heuvel werd Noordelijk wielerkampioen Groninger
favorieten moesten de strijd staken De
Hengeloër Van den Heuvel is Zaterdagavond laat — het was al by negenen toen
in het wijde landschap rondom het Aduarderdiep na bijna 5 nren fietsen
eindelijk de beslissing viel — wielerkampioen van de vier Noordelijke
provinciën geworden, met welk succes hij de hegemonie van de Groninger
renners heeft afgesloten. In 1950 werd hy in eigen omgeving door Anton
Hazewinkel geklopt, in 1951 te Emmen door Eppie Warta, en beide keren ging de
titel juist aan zyn neus voorbij. Op deze winderige Zaterdagmiddag en -avond
had Van den Heuvel tenslotte met twee tegenstanders af te rekenen, met zijn
plaatsgenoot, de jeugdige Nijmeijer, en met
de stoere Pekelder Fré Mik. Geen Eppie Warta dus, die na zijn verbluffend
succes in de „Acht van Bolsward" opnieuw en nu meer dan ooit favoriet
was. Maar zijn zenuwen konden deze algehele aandacht blijkbaar niet
verwerken. En ook Klaas Wiltjer kwam niet in aanmerking. Hij draaide wel mee
in de kopgroep, maar deed daar te veel werk en stond met hevige kramp
halverwege de 170 fem. naast zijn fiets. Van de outsider Drewes Kooistra was
de „forme" beter dan we in lange tijd hebben gezien, maar naarmate de
kilometers zich op elkaar stapelden, kwam de verwachte „ram" en Kooistra
moest de kopgroep, nog bestaande uit Van den Heuvel, Nijmeijer en Mik, laten
gaan. De vierde plaats was voor hem evenwel een onverwacht en fraai succes.
Zo bleef Fré Mik als enige Groninger kanspaard over. De
strijdvaardige Pekelder was ook nu weer vermetel genoeg om er alleen tussen
uit te gaan. Ongeveer eindeloze
demarrages een spel waarin Mik, na al hetgeen hij reeds had gedaan, verliezer
moest zijn. De Pekelder streed tot het laatste en helemaal kwijt konden de
beide Hengeloërs hem dan ook niet. De eindsprint was niet zo fel, blijkbaar
hadden de Twentenaren onderling reeds uitgemaakt, dat Van den Heuvel als
eerste over de eindstreep zou gaan. Nijmeijer, nog opmerkelijk fris na Amateurs: 1. en kampioen van Groningen, Friesland, Drenthe en
Overijssel: M. van den Heuvel (Hengelo) In
de selectiewedstrijd voor nieuwelingen, eveneens van de vier Noordelijke
provinciën, zegevierde Jan Reinholdt uit Gieten Hij
won de eindsprint van Coen Zondag uit Delfzijl. Reinholdt had het goed
bekeken, toen hij het grote verzet van 52—17 monteerde. Op dit parcours kon
hij het proberen en hij heeft er succes mee gehad. Sjabbe Hoving, de favoriet
van de N.W.V., kwam in de eerste ronde te vallen. Wel wist hij zijn hierdoor
opgelopen achterstand weer weg te'werken, maar hij had toch zoveel last van
de schaafwonden, dat hij aan de eindsprint niet meedeed. Coen Zondag wachtte
tevergeefs op hem. Toen Hoving echter niet sprintte was Zondag juist even te
laat om Reinholdt nog te kunnen kloppen De uitslag was: Nieuwelingen: 1. J. Reinholdt, Gieten, KAMPIOENSCHAP
VAN UTRECHT EN GELDERLAND.(1952.06.07) GIJS PAUW kampioen van Utrecht ROELOFS kampioen van Gelderland Het kampioenschap
van Utrecht en Gelderland, verreden in het heuvelachtige terrein tussen
Groesbeek en Berg en Dal, is een aangelegenheid geworden van de renners Gijs
Pauw, Van de Broek en A. Smits, die respectievelijk uit Utrecht, Breukelen
en Vreeswijk afkomstig zijn en er dus een provinciaal onderonsje van
maakten, waaraan geen ander te pas kwam. De andere 56 deelnemers - onder wie
vier Jansens - kregen geen enkele kans toen Pauw, Van de Broek en Smits na 60
van de Amateurs: Nieuwelingen: 1. Michel Stolker, 2. J. Brouwer, GELDERLAND: Amateurs:1. Nol Roelofs, 2. Joep Hillebrink, 3. Eddy Kloosterziel, Nieuwelingen: 1. Dick van Blankenvoort, 2. Nico Meijer, 3. J. van de Stroom, KAMPIOENSCHAP
VAN ZUID-HOLLAND.(1952.06.07) Jantje
Verhoeven Zuidhollands fietskampioen Stijve
bries verhinderde vroege uitlooppogingen Later
— over een heel lange tijd pas — zullen we weten of die tengere Jantje
Verhoeven uit Overschie daar op het mooie parcours bij Stompwijk werkelijk is
begonnen met het schrijven van zijn hoofdstuk in de geschiedenis van
Neerlands wielrennerij. In ieder geval zal hij dan een pakkend begin van zijn
verhaal hebben — echt een begin, dat tot verder lezen noodt. Want zijn
overwinning, dié hem het Zuidhollahdse kampioenschap van de amateurs
opleverde, was Zaterdag knapt— héél knap. Jantje
Verhoeven — zie hem, schriel manneke met pas een zweem van dons op z’n kaken.
Een jongetje, dat niet al die andere grote amateurs zo maar op het lange eind
van Toen
dat onder de reeds laagstaande zon gebeurde, na vier uur, 31 minuten en twee
seconden fietsen, was het bladstil geworden — de windstilte van de Hollandse
zomeravond. Maar al die tijd daarvoor had er een stijve bries gestaan: een
bries als een muur, waar de renners telkens weer een kilometer of zes tegenop
moesten tornen en die elke uitloper verlaagde tot een weinig intelligente
zelfmoordpoging. De
ene uitloper na de andere ging er zo aan en zelfs de drie krachtmensen
Alblas, Bos en De Jager, die halverwege de course bijna een minuut,
voorsprong kregen, hielden het niet tegen de bries en de achtervolging van
het sterk gedunde peloton. De
oersterke Bos hield het hoofd het langst omhoog. Hij was nog bij die vier,
die achter de in de voorlaatste ronde plotseling weggesprongen Stout
aangingen. Maar die jacht was net teveel voor hem. Verhoeven, Amen en
Petersen kregen Stout wel te pakken en besloten het toen maar op de
eindsprint te houden. Doch Bos haalde die sprong naar Stout niet meer, bleef
zo leeg als een emmer op z'n fiets achter en moest in de laatste kilometers
nog elf renners laten passeren. Wat overigens niets meer kon afdoen aan de
moed, waarmee hij keer op keer leiding had gegeven aan de jacht op
vluchtelingen en waarmee hU de wedstrijd kleur had geschonken. Ook
knap De
reden slechts Amateurs: 1. Jantje Verhoeven Nieuwelingen:
KERKDRIEL.(1952.06.29) Amateurs: 1. Pauw, Utrecht, Nieuwelingen: 1. Franken, Tilburg. KERKRADE.(1952.06.21) In
kader sportuitwisseling Kerkrade-Aken Piet Haan won Ronde van Kerkrade In
eindsprint was hij de sterkste De
wielerronde van Kerkrade, een onderdeel van de Sportuitwisseling tussen de
steden Aken en Kerkrade, mocht zich in een flinke belangstelling verheugen,
waarin men tevens goede sport te zien kreeg. Van meet af werd er een flink
tempo ingezet en na aanval en tegenaanval kwam er na Amateurs
en Nieuwelingen: 1 P. Haan KLAASWAAL.(1952.06.22) Koppelwedstrijd
over 100 ronden: 1. Weijts-Van Staten, 49 min. 41.4 sec., 2.
Huizer-v. d. Korput, 3. op 1 ronde Gebr. Spierdijk; 4. Schuringa-Spierenburg;
5. op 2 ronden Nelemans -De Zeeuw. Afvalrace: 1. Nelemans, 2. J. J. Spierdijk, 3. Schuringa, 4. J. W. Spierdijk. KLEIN-ZUNDERT.(1952.08.17) Amateurs: 1. Van Dongen, Breda, Nieuwelingen: 1. Vassena, Schiedam, KLOOSTERZANDE.(1952.04.27) De Waal en
Keepers triomfators in Kloosterzande De plaatselijke
favoriet Eddy de Waal wist Zondag in Kloosterzande een fraaie sprintzege te
behalen in de Beide categorien
gingen gezamenlijk van start. Heat parcours was zwaar en de zwakke broeders
liepen al spoedig flinke achterstand op. De Waal nam al spoedig het
initiatief en met de kwieke Verhelst, de sterke Roovers en de soepel
draaiende Belg Godaert, koos hij het hazenpad. Al spoedig bleek, dat dit
kwartet, dat uitstekend samenwerkte, elkaar de erepalm zou betwisten. Want
wel poogden Mathijssen en vooral de Zeeuw Oosthoek aansluiting te krijgen bij
de koplopers, maar hun jacht liep op niets uit. Oosthoek moest door pech het
strijdtoneel verlaten en geen van de anderen uit het grote peloton voelde
toen blijkbaar nog lust om het viertal aan de leiding het vuur aan de schenen
to leggen. De koplopers vergrootten dan ook na elke ronde hun voorsprong en
uiteindelijk ging De Waal, na een felle sprint, als eerste door de finish. Zo
eindigde deze vrij matte course, waarin vooral de Zeeuwen De Waal en Verhelst
de toon aan gaven. De uitslagen waren: TEKST:RIEN
DE JONGE. Amateurs: 1. E. de Waal (Kloosterzande), Nieuwelingen: KLOOSTERZANDE.(1952.08.03) Amateurs: 1. Verhelst (Axel), KLUNDERT.(1952.07.05) Amateurs: 1. v. d. Borst, Etten, Nieuwelingen: 1. Looyen, Steenbergen, KOEWACHT.(1952.05.05) Saelens klopt
Cantineau in eindsprint te Koewacht In het
Zeeuws-Vlaamse grensplaatsje Koewacht wordt op 5 Mei traditiegetrouw een
course voor amateurs verreden en ook dit jaar konden de wielerfans uit deze
streken aldaar hun hart ophalen. Met de weersomstandigheden trof men het ditmaal
niet zo best, want het regende vrijwel gedurende de gehele wedstrijd. Het
parcours van Eddy de Waal was
ook hier bijzonder actief en reed bepaald agressief. O.i sprong hij te
roekeloos met zijn krachten om. Als er een uitlooppoging ondernomen werd, was
hij meestal de animator. Er zijn heel wat ontvluchtingspogingen geweest, teveel om op te sommen, en geen
van alle slaagde. De kopstukken bewaakten elkaar angstvallig en naarmate men
tot over de helft genaderd was, leek het duidelijk genoeg, dat een eindsprint
tenslotte de beslissing zou moeten brengen. De tactiek van De Waal bleek
uiteindelijk verkeerd te zijn geweest. In de slotfase had hij n.l., wanneer
hij spaarzamer met zijn krachten was geweest, een kapitale kans gehad de
eindsprint te winnen. Nu slaagden de sterke Belg Saelens en de tactische Cantineau
er in De Waal c.s. in een lange sprint op het laatste rechte einde te lossen.
Saelens bleef tenslotte ook nog voor Cantineu en kreeg de verdiende bloemen. Jammer, dat de
jury in onze provincie dikwijls veel last schijnt te hebben met het
samenstellen van de uitslag. Omdat onze tijd beperkt was en uren later de
klassering van de eerste tien nog geen voldongen feit was, moeten wij helaas
met onderstaande volstaan: Amateurs: 1. Gilbert Saelens (Zelzate), KOOG
AAN DE ZAAN.(1952.08.31) Nieuwelingen, 50
km: 1. P. Steenvoorden (Heemstede) tijd 1.13.20; 2.
Luyks (Halfweg); 3. P. Neijzing (Zaandam); Amateurs, 100 km: KRUININGEN.(1952.08.30) Amateurs en
nieuwelingen: 1. Jan van Osta, Oude Molen, LEIDEN.(1952.07.05) Amateurs: 1. Vreeswijk, Alphen aan de Rijn, LEPELSTRAAT.(1952.05.18) Amateurs: 1. Plantaz (Eindhoven) 106 kin in 3 uur 7 min. 15 see.; 2, Maas
(Pindorp) op 30 sec.; 3. Van Est (Fijnaart) op 40 sec.; 4. Borremans
(Hoogerheide) op 50 sec.; 5. Van Osta (Fijnaart) z.t.; 6. Bos (Greup) z.t.;
7. Van Oosterhout (Lage Zwal.) z.t.; 8. De Vos (Den Haag); 9. Berghuis
(Huizen); 10. Nelemans (Strijen), Nieuwelingen: 1. Gietman (Roosendaal), MAARTENSDIJK.(1952.06.14) Amateurs: 1. J. Heus, Maarssen; 2. Frans Mahn, Amsterdam; 3. Gijs Pauw,
Utrecht; 4. J. Hennink, Alkmaar; 5. N. Koch, Utrecht; MAASDIJK.(1952.07.19) Begunstigd door
het goede weer hebben de organisatoren van de Westlandse Wieler Vereniging
“W. W. V.” in Maasdijk, ten bate van het Groene Kruis, een wielerronde
georganisserd. In de course van
de nieuwelingen over een afstand van De amateurs
moesten Amateurs ( Nieuwelingen ( MAASTRICHT.AMBY.(1952.06.08) WAARDIG
„AFSCHEID” VAN NOLTEN Piet
van den Brekel zegevierde in goed geslaagde ronde van Amby. J.
Bruning won bij de nieuwelingen „De
laatste ronde gaatin", verkondigde de speaker over het Amby's circuit en
een peloton van achttien amateurs die alle uitlopogingen en demarageg
overleefd hadden, ging compleet de laatste Deze
tweede ronde van Amby werd een succes. Er was veel publiek, een snel maar
goed circuit en er werd strijd geleverd vanaf de eerste tot de laatste
kilometer. Nadat de burgemeester van Amby de amateurs had weggeschoten voor een strijd over 70 ronden
( Toen
verscheen Nolten op het voorplan en met een machtige achtervolging slaagde
hij er in binnen enkele ronden de leiders te pakken te krijgen. Nolten had in
zijn rush meegesleurd L. Stevens, Sichtermann en Schoenmakers, maar de
anderen - - het overschot van het peloton — konden weer aansluiting krijgen
en 25 ronden voor het einde stond de zaak precies zoals ze begonnen was. We
kregen vervolgens verschillende uitlooppogingen te aanschouwen o.m. van H.
Stevens, van Keulers en van der Weyden en P. Smeets en enkele ronden voor het
einde probeerde H. Smeets ook nog eens. Alles was tevergeefs en zoals boven
reeds verteld gingen 18 renners de laatste ronde in. De felle eindsprint was
zoals vermeld voor van den Brekel. BRUNING WON Voor de strijd
der amateurs reden de nieuwelingen een wedstrijd over Nieuwelingen: 1 J. Bruning. Heerlen, MAASTRICHT.BOSSERVELD.(1952.09.15) Weer PIET HAAN Maastricht
bejubelde Maandagmiddag tweemaal de aldaar zo populaire Piet Haan. Op het
snelle Bosserveld-circuit werd het opgevoerde wielermenu een succes. Het was
kermis in Maastricht, dus dat betekende meteen veel publiek, en daar het
gebodene uitermate in de smaak viel, konden en organisatoren en de duizenden
toeschouwers in genoeglijke stemming de kermisviering hervatten. Voor Piet Haan
werd deze Maandagmiddag een dubbel succes: De Zuid-Limburger deed n.l.
wereldkampioen Van Heusden zoiets “als een uitdaging" toekomen - zo
luidden althans de aankondigingen - om hem in een Haan startte
verbazend snel, vergrootte in de tweede ronde zijn voorsprong, welke stand
in de derde ronde gehandhaafd bleef. In de vierde ronde - de laatste -
trachtte Van Heusden zijn achterstand nog teniet te doen, doch net tegenovergestelde
gebeurde; Piet Haan voerde zijn winst tot Nadat vervolgens
een serie dappere nieuwelingen ronddartelde - winnaar werd C. de Rooy,
Hoensbroek - kreeg Piet Haan gelegenheid om zijn tweede victorie te
bewerkstelligen. Talrijke bekende
knapen verleenden aan dit 100 km-karweitje medewerking, zodat een en ander
de gewenste behoorlijke sport bood. Uitlooppogingen bij de vleet maakten dit
criterium interessant. Piet v. d. Brekel kwam ten val, toen hij met de taaie
Flor v. d. Weyden op zoek naar winst toog. Elke ronde kreeg net wedstrijdbeeld
een ander aanzien. Twee ronden voor het einde besliste Piet Haan deze
aantrekkelijke koers. Zijn demarrage kon door de concurrentie niet afdoende
beantwoord worden en zodoende boekte Haan met Nieuwelingen: Amateurs: 1. Piet Haan, MAASTRICHT.VILLAPARK.(1952.08.09) Piet
Haan, in super-forme onweerstaanbaar winnaar na Het
internationale wielercriterium van Maastricht, dat Zaterdagavond onder grote
belangstelling in het Villapark verreden werd, is ook ditmaal een groot
sportief succes geworden. Evenals het vorige jaar was het Piet Haan, de
prachtige pedaleur uit Mechelen, die glansrijk deze spannende race won. Samen
met de Maastrichtenaar Flor van der Weyden haalde hy het kunststukje uit om
de overige concurrentie te dubbelen, met uitzondering van de Noord-Limburger
Harry Schoenmakers, die tegen 't einde van deze 110 ronden lange wedstrijd er
eveneens in slaagde een ronde uit te lopen. De eindsprint was natuurlijk voor
Haan, die in Maastricht mogelijk nog populairder is dan in Mechelen, getuige
de aanmoedigingen en de ovatie na zyn schitterende zege. Jammer was dat
tijdens de slotfase van deze wedstrijd zich een klein incidentje voordeed. De
renners Plantaz en Fooy, die deel uitmaakten van het peleton dat moest
sprinten om de vierde plaats, meenden, toen Haan als overwinnaar over de
eindstreep was geflitst, dat de wedstrijd beëindigd was en deze beide renners
stapten af. Hun collega's reden echter rustig verder en zo kwam het, dat
zowel Fooy als Plantaz zonder prijs naar huis toe gingen, hetgeen
vanzelfsprekend nogal enig rumoer met zich meebracht. De wedstrijd op zich
was spannend en volkomen het aanzien waard. Na de eerste schermutselingen was
het Henk Smeets uit Rothem, die wegsprong en verschillende ronden stand wist
te houden. Na Amateurs: 1. P. Haan, Mechelen MAASTRICHT.WIJK.(1952.07.27) Felle
demarrage bracht de zege Ehlen won met grote voorsprong in Ronde van Wijk Met
ruim een minuut voorsprong stoof vanmiddag, in de met duizenden
wielersportliefhebbers gevulde Hoge Brugstraat Nol Ehlen over de witte
finishlijn. Ehlen won verdiend deze In
eerste instantie waren het andere renners die op het voorplan traden. Van de
Brekel, Smeets en van der Weyden waren de eerste uitlopers. De Hilversummer
van Dijk verdween reeds spoedig met pech naar de achterhoede, alwaar ook van
den Brekel verzeild geraakte via een lekke band en een onmogelijke reserve
fiets, die veel te klein was voor hem. 20
ronden voor het einde voelde Ehlen dat de tijd voor hem gekomen was. Hij
demarreerde weg en op slag nam hij 20 seconden voorsprong. De reactie kwam
eerste van het duo van der Weyden en de Zaankanter Timmermans. Dit leverde
echter geen succes op. 10 ronden voor het einde zagen wij Haan, Daemen en
opnieuw Smeets zich van het peloton los maken. Inderdaad wisten zij iets van
hun achterstand op Ehlen' — die reeds 40 seconden bedroeg — af te knabbelen,
maar Ehlen reed vooraan gemakkelijker dan ooit en er moest iets bijzonders
gebeuren, wilde zijn zege nog in gevaar komen. Dit bijzondere gebeurde echter
twee ronden voor het einde in Ehlen's voordeel, want van de achtervolgers
reed Haan een bandje lek en dit betekende meteen dat men zich kon gaan
prepareren op de huldiging van Ehlen, die even later in een levensgrote krans
dook en op een verrassende tweede plaats van Daemen uit Elsloo, die deze
middag prima marcheerde. De
uitslag luidde: Amateurs:
MADE.(1952.06.08) Amateurs: 1. Wies van Dongen, 2. Jan van Osta, 3. Jef Rovers, Nieuwelingen: MARRUM.(1952.09.05) Weistra
wint de Ronde van Marrum Donderdagavond
werd de wielerronde van Marrum gehouden, georganiseerd door de Marrumer
Zakenclub in samenging met de L.W.V. ,,De Friese Leeuw". De uitslag was
als volgt: Amateurs
en Nieuwelingen: 1. Weistra. Leeuwarden: MECHELEN.(1952.04.27) Weer reed PIET
HAAN het ererondje Leo Stevens 2e, Nieskens 3e en Maenen 4e De snelle Piet
Haan, de weer prima voor de dag komende Leo Stevens en de uitmuntend presterende
jonge Jacq. Nieskens gaven fleur aan de keurig geslaagde Ronde van
Mechelen, die temidden van een stortbui begon en ook daarna rijkelijk met
regen werd gezegend. Weer kreeg Piet
Haan de bloemen, waarop hij natuurlijk fel belust was, daar hij naast zijn
talrijke -eerste prijzen in Belgie en elders, buitengewoon graag de erepalm
in zijn woonplaats, voor eigen publiek, in de wacht sleepte. In deze opzet
slaagde Piet Haan subliem, al legden Stevens en Nieskens hem het vuur na aan
de schenen. Direct na de
start werd het gezelsehap - ondanks de striemende regenbuien - rumoerig.
Nieskens, Haan en Gelissen probeerden dra de aandacht op zich te vestigen,
doch deze ,vuurtjes" liepen te pletter op het steeds pardoes reagerende
peloton. Nogmaals sloeg Haan op de vlucht, ditmaal bijgestaan door Schoenmakers,
Leo Stevens, Nieskens en v. d. Weyden. Dit voorwaarts rukken was evenwel niet naar
de zin van Hein Stevens, Maenen, Havik en Van de Broek. Nadat laatstgenoemd
viertal de aansluiting tot stand had gebracht, moest tegen het verenigd
geweld de grote groep er tenslotte aan geloven. Nauwelijks was het peloton
gedubbeld of Haan, Leo Stevens, Nieskens en Maenen gingen wilskrachtig op
zoek naar nieuwe winst. Dapper beten Hein Stevens en Havik van zich af en
bewogen hemel en aarde om de koplopers te pakken te krijgen. Hierin slaagden
zij niet. Inmiddels sukkelde v. d. Weyden met een stoute ketting, kwam
Schoenmakers ten val en worden tengevolge van allerlei pechgevallen
Kuitwaard, Bruggenkamp, Fooy en Gelissen noodgedwongen toeschouwers. De vier
sterke knapen op kop gaven geen krimp. In de voorlaatste ronde kon alleen Leo
Stevens een vinnige demarrage van Piet Haan beantwoorden. En uiteindelijk
werd het zoveelste eindspurtje Piet Haan-Leo Stevens ten tonele gebracht.
Weer trok Haan aan het langste eind, weer werd de taaie Stevens netjes
tweede. Knap was de derde plaats van Jacq. Nieskens, eervol legde Maenen op
de vierde prijs beslag. Ondanks het bar
slechte weer, slaagde de Ronde van Mechelen volkomen. Voordat de amateurs
aan hun karweitje begonnen, werkten de nieuwelingen onder... . een zomers
weertje hun karweitje af. De complete bende sprintte voor de buit, welke
schijnbaar voor Hamers was weggelegd. De jury zag evenwel Ehlen als eerste
over de lijn snellen, De uitslagen
waren als volgt: Nieuwelingen: 1. H. Ehlen, Broeksittard, Amateurs: 1. Piet Haan, Mechelen, MECHELEN.(1952.09.14 Dat Mechelen
wieler-minded is, behoeft wel geen betoog. Piet Haan is in die contreien
uitermate populair, zodat de Ronde van Mechelen bij voorbaat een geslaagd
verloop had, mits de weergoden medewerkten. Dit was Zondagmiddag het geval,
zodat vele duizenden van een hartig stukje wielersport genoten. Piet Haan
kreeg ditmaal de ruiker, welke voor de overwinnaar was bestemd, niet te
pakken. Jacq. Nieskens - klein maar dapper - poetste op het juiste moment de
plaat en reed als uitstekende triumphator over de streep. Uitvallers bij de
vleet werden genoteerd. Voorting en de gebr. Peters stonden reeds in
burgerpakje langs het circuit, toen de inleiding tot de „slag" werd aangekondigd.
Op half koers „verachterden" Plantaz, Gramser, Rusman en Smeets. Al met
al was de situatie vier ronden voor het einde ( De talrijke
toeschouwers gokten natuurlijk op Piet Haan. Het werd evenwel Nieskens, die
drie ronden voor het einde aan de haal ging. Wellicht dachten de andere
kopmannen, dat zij meteen die dekselse Nieskens wel eventjes mores zouden
leren. Inmiddels
constateerde Piet Haan, dat een tube zowat aan “het begeven" was. Tijd
om maatregelen tegen dit mankement te nemen was er niet meer, zodat Piet met
een leeg bandje op de finish afstevende. Nieskens week echter geen duimbreed
meer en werd een buitengewoon fraai en volkomen verdiend winnaar van deze
wederom prachtig geslaagde vijfde Ronde van Mechelen. In de spurt bemachtigde
Piet Haan toch nog de tweede prijs. Amateurs:1. Jacq. Nieskens, Swalmen, MEPPEL.(1952.07.12) Duidelijke
overwinningen van Fré Mik in Meppel Mik
verkeert momenteel in een puike vorm. Zijn macht is groot en met verbluffend
gemak slaagt hij er in om uit het peleton weg te komen. Zijn stijl raakt meer
en meer afgestemd op souplesse en dat is wellicht de grootste vooruitgang,
die de Pekelder in het tot nu toe gevorderde wielerseizoen heeft geboekt. Mik
is steeds strijdvaardig en oplettend. Nimmer zal men hem in de staart van het
peleton vinden, vrijwel altijd voorin en in de diverse ontvluchtingen, waarin
hij altijd zijn rol speelt, schuwt hij het zware werk niet. Zo was het
Zaterdag te Meppel, zo was het gisteren te Annen. De manier, waarop Mik
Zaterdagavond in de 100 k.m.-course te Meppel zijn ronde voorsprong nam, was
wel het grootste wapenfeit van deze bijzonder levendige course. Twaalf ronden
voor het einde kondigde de jury een grote premie aan. Charisius en Elling
schoven naar voren, er viel een „gat", maar met een geweldige rush
sprong Mik naar voren en won in een gelanceerde spurt deze premie. Mik ging
door, zoals altijd, en de Pekelder ging zo hard, zelfs tot zijn eigen
verbazing, dat zijn voorsprong zichtbaar groeide. Tien
ronden verder had Mik het peleton te pakken en daarmede had hij een
verbluffende prestatie verricht, waartoe nog geen renner, sinds de instelling
van deze ronde vijf jaar geleden, kans heeft gezien. De
Roo, Warta, Duiker en Elling waren de laatsten, die zich aan Mik overgaven.
Dit viertal was even voor de aansluiting met de moed der wanhoop aan de haal
gegaan, maar Mik was deze avond zonder genade. De Roo, die ook te Delfzijl
reeds een opvallende course heeft gereden, bereikte de tweede plaats. De
sprint van het peleton was natuurlijk voor Kloosterziel, die Warta op de
eindstreep klopte. De uitslag was: Amateurs: Bij
de Nieuwelingen hebben de beide Zwollenaren Wolf en Bulten de lakens
uitgedeeld. In voortdurende demarrages en in een goede samenwerking
beheersten zij deze course. Wolf slaagde er tenslotte in alleen een voorsprong
te nemen en wist onbedreigd te winnen. De uitslag is: Nieuwelingen: 1. H. Wolf (Zwolle) MEPPEL.JERUZALEM.(1952.05.17) VAN BRUGGEN wint
de Ronde van Jeruzalem Het was te
voorzien, dat de 20 nieuwelingen, waarmee de jubilerende Amsterdamse
vereniging „De Germaan" Zaterdag naar Meppel was gekomen, in de 2e Ronde
van Jeruzalem over Winnaar werd H.
A. van Bruggen van „Ulysses" met miniem verschil voor het felle
sprintertje Tinus Kempf, aan wie toen het op een eindsprint aankwam, wij
eigenlijk de bloemen hadden toegedacht. Zijn spurt kwam echter enkele
centimeters te kort. Nieuwelingen: 1. H. A. van Bruggen (Amsterdam), MIERLO.(1952.06.29) Amateurs: 1. Cuyten, Mierlo, Nieuwelingen: 1. v. Lippen, Eindhoven, MIERLO.(1952.07.02) Amateurs: 1. Wim Rusman, 2. Andre Rijnders, 3. Frans Mahn, MIERLO.(1952.09.21) Amateurs: 1. De Bruijn Nieuwelingen, MONSTER.(1952.08.09) Ondanks wind en
regen veel strijd in Ronde van Monster Door gladheid en
onvoorzichtigheid verschillende valpartijen Zaterdagmiddag werd wederom de Ronde van
Monster verreden, onder aanvankelijk zeer slechte weeromstandigheden. Om 2
uur werden de nieuwelingen aan de start geroepen en precies 2 uur gingen 48
van deze sportieve jongelui beginnen om de Uit het goede
hout gesneden Het was een zeer
goed eprestatie, die deze jongen leverde. Ook C. Hamelink uit Den Haag toonde
zich uit het ware hout gesneden. Hij kwam n.l. door de schuld van
onvoorzichtig publiek te vallen en wist zich toch nog als derde te plaatsen,
ondanks de verwondingen, die hij met deze valpartij had opgelopen. Nog feller Bij de amateurs
was de strijd nog veel feller, alhoewel er een dichte vettige regen viel.
Direct na de start zette de karacaan een zeer hoog tempo in en het is dan ook
niet te verwonderen, dat er Spoedig hier ook
slachtoffers vielen aan Pluto en de snelheid. Zo kwam de Monstenaar M.
Vollebrecht in de bocht bij het politieburau, nadat een der renners zijn
achterwiel had geraakt, lelijk te vallen. Hij viel met zijn voorhoofd tegen
de stoeprand aan en liep een flinke snijwond op. Binnen enkele seconden was Rode
Kruishulp aanwezig. Na verbonden te zijn kon de renner huiswaarts keren. Het
peleton viel dan ook snel uitelkaar en er gingen zich groepjes afzonderen,
die onderling een heftige strijd vooerden. In deze ronde is er werkelijk,
evenals bij de nieuwelingen, een premieregen geweest. Menigeen sleepte dan
ook een van de zeer aardige geschenken in de wacht en het heeft er zeer veel
toe bijgedragen om de spanning er tot het laatst toe in te houden. Gedurende de strijd om de Doch onderling
was de strijd in het peleton ook hevig en toen de jury bekent maakte, dat er
12 prijzen waren, dus practisch voor ieder een, kreeg de strijd compleet het
aanzien van een felle jacht om de beste plaats. De sprint moest uiteindelijk
de beslissing brengen en daaruit kwam G. Pauw uit Utrecht als overwinnaar. De
belanstelling van het publiek was bijzaonder goed, jammer dat er door
onvoorzichtigheid van enkele kinderen enige renners gevallen zijn. Door zulk
een ongeval werd een kind vrij ernstig gewond. De nieuweling C. Hamelink
kreeg een extra premie voor zijn bijzondere prestatie, die hij na zijn
valpartij verrichtte om als derde binnen te komen. Nieuwelingen: Amateurs; Na afloop van deze zeer geslaagde wedstrijd
vond de prijsuitreiking plaats in cafe “Overheijde” NAALDWIJK.(1952.05.10) Hevige valpartij
zette domper op Naaldwijkse wielerronde Westlandse
Amateurs hadden het moeilijk Eindsprints
moesten beslissing brengen…. Begunstigd door
het mooie voorjaarsweer is Zaterdag de derde Naaldwijkse wielerronde
verreden, onder goede belangstelling uit het gehele westland. De ronde werd
georganiseerd door het Naldwijkse Oranjecomite, in samenwerking mat de Haagse
wielervereniging “De Spartaan”; de jury bestond uit de heren A. Laman, G.
Havermans, H. Ammerlaan, A. Slootweg. Zowel de
wedstrijd van de nieuwelingen over een afstand van Om twee uur
kwamen een 45 renners aan de start voor de nieuwelingenwedstrijd. Er ontspon
zich een levendige strijd, waarbij A. Bravenboer een uitlooppoging deed en
hierdoor vele premies in de wacht sleepte. Met nog tien ronden te rijden lag
het hele renners veld weer bij elkaar, zodat de beslissing in de eindsprint
moest vallen. De gedoodverfde winnaar J. v. d. Sas uit Den Haag, won in de
tijd van 1 uur 6 min. en 15 sec.; Hierna verschen de 63 amateurs aan de start
voor de Na 77 ronden zater er nog slecht 28 van de
63 gestarte renners in course.Doordat de Westlander Vollebregt, nadat hij uit
de course was genomen, even voor de bocht afstapte en het hele veld renners
precies achter hem zat, ontstond een hevige valpartij. De. E.H.B. O. en dr
J.S. Fransen waren spoedig ter plaatse; brancards moesten er aan te pas
komen. Door deze valpartij werden de Westlanders A. v. d Voort, H. Velthoven
en A. Voskamp uitgeschakeld. De verwondingen waren van die aard, dat de
renners later, na verbonden te zijn, op eigen gelegenheid naar huis terug
konden keren. De materiële schade was echter aanzienlijk. De fiets van H.
Velthoven werd volkomen vernield. De laatste faze van de strijd was de
Westlander F. v. d Knaap steeds aan d ekop te vinden, maar een poging om een
voorsprong te consolideren, mocht hem niet gelukken. Ook hier werd her weer
’n massasprint van de 17 nog in de course zijnde renners. De uitslag werd als
volgt: Amateurs: NIEUW-NAMEN.(1952.09.16) Amateurs: 1. Verhelst (Axel) NIEUWSTADT.(1952.09.21) Nieuwelingen: 1. Janssen (Venlo) NIJMEGEN.(1952.07.20) Nieuwelingen: 1. v. d. Stroom, Culemborg; 2. Meyer, Arnhem; 3. Timmermans, Arnhem;
4. Kersten, Siebengewald. Amateurs: 1. Pauw, Utrecht; 2. Koch, Utrecht; 3. Timmermans, Arnhem; 4. De
Reuver, Oss; 5. Rijnders, Amsterdam; 6. Roelofs, Arnhem; 7. v. d. Broek,
Breukelen; 8. Gramser, Siebengewald; 9. Van Kampen, Gemert; 10. v. d. Meer,
Nijmegen; 11. Pol, Amersfoort. NUTH.(1952.08.15) WEER
DE BEIDE PIETEN VOORAAN Van
den Brekel en Haan beheersten de Ronde van Nuth Echtenaar
ging met grote voorsprong als eerste door de finish Ehlen
weer winnaar bij Nieuwelingen De
lustrum ronde van Nuth, elk jaar weer met groot succes georganiseerd door de
heer van Sprakelaar, is een schitterende overwinning geworden voor Piet v. d.
Brekel uit Echt, die met groot vertoon van macht een grote voorsprong wist te
nemen op de overige concurrenten, waaronder o.m. de geselecteerde renners
voor het komend wereldkampioenschap Gelissen en Plantaz. Twee andere
candidaten voor de regenboogtricot Peters en van 't Hof arriveerden te laat
aan de start en fungeerden als toeschouwer. Naast Piet v. d. Brekel beten
Piet Haan, Henk en Leo Stevens, in deze lustrumronde stevig van zich af, gaven
zelfs geruimen tijd de toon aan. De wedstrijd welke over LEO STEVENS KREEG
LEKKE BAND. Van de beide
uitlopers moest Leo Stevens het bij Vrouwe Fortuna ontgelden, want hij reed
een bandje lek en na enkele malen van fiets te hebben verwisseld, moest hij
uiteindelijk het hoofd buigen voor een achtervolgend groepje waarin zaten
Haan, Gelissen, H. Stevens en de Hilversummer van Dijk. Op datzelfde moment
kon van den Brekel het staartje van het peleton te pakken krijgen
en zat dus op fluweel en hij zou er zelfs in slagen ook de anderen bij te
benen. De strijd om de
eerste plaats was gestreden. Plantaz was reeds lang van het strijdtoneel
verdwenen en het overschot reed geheelverbrokkeld over het vrij moeilijke
circuit. De strijd om de tweede plaats werd ingezet door H. Stevens die echter enkele
ronden voor het einde weer werd bijgehaaild door Haan en Gelissen. Dit
drietal vocht in 'n fraaie sprint uit, wie op de ereplaatsen beslag zou
leggen. Natuurlijk won
Piet Haan deze sprint en ook waren het dus de beide Pieten, welke op de beide
eerste plaatsen beslag legden. Een geslaagd wielerevene- ment deze ronde van
Nuth met veel belangstelling en een knappe winnaar, die uit handen
van burgemeester Starmans de bloemen mooht ontvangen. Nieuwelingen: 1 H. Ehlen, Broeksittard De prestatieprijs
werd gewonnen door G. Schoen uit Zaandam. Amateurs: 1 P. van den Brekel, Echt Mechelen op 2
min. 10 sec, 3 H. Gelissen. Beek, 4 H. Stevens, Elsloo, 5 W. Speetgens,
Voerendaal, OBBICHT.(1952.07.27) Tien
tonden voor het einde viel beslissing Stevens
won na solo-vlucht tweede Ronde van Obbicht Ehlen
winnaar bij de nieuwelingen De
tweede ronde van Obbicht, welke Zondagmiddag werd verreden is by de amateurs
gewonnen door L. Stevens uit Elsloo. In de 25e ronde van de wedstrijd werkten
Willemsen, H. Stevens en Tholen zich uit het peloton los en namen een kleine
voorsprong. J. Gelissen ontketende een jacht op de vluchtelingen zodat enkele
ronden later de koplopers weer zijn ingehaald. Nog eenmaal trok Stevens er
tussen uit, nu in gezelschap van van Hoorn en Noortman maar weer was het
Gelissen die de vluchtelingen tot de orde riep. In de 62e ronde ging L.
Stevens er alleen tussen uit. Hij wist zijn voorsprong geleidelijk te
verhogen. Twee ronden voor het einde wipte H. Gelissen uit het peloton en
verzekerde zich zodoende van de tweede plaats.
De uitslag bij de amateurs luidde: Amateurs: Nieuwelingen: 1. Ehlen (Sittard); 2. Opstals (Belfeld); 3. Boumans (Sittard); 4.
Peas (Munster Geleen); 5. Kersten (Siebengewald); 6. Nelissen (Geleen); 7.
Phllippi (Kerkrade); 8, Frissen (Schin op Geul); 9. Pluynlakers (Berg en
Terblijt); 10. Rijnen (Ubach over Worms). OCHTEN.(1952.06.20) Amateurs: 1. Harrie Schoenmakers, 2. Piet Smits, 3. Frans Mahn, OIRSCHOT.(1952.06.02) Amateurs: 1. Martien Deelen, 2. Tinie Kuyten, 3. Bravenboer, Nieuwelingen: 1. Piet de Jongh, 2. Jaap Kersten, OISTERWIJK.(1952.06.15) Amateurs: 1. Piet van de Linden, 2. Pauw Schollen, 3. Tinie Cuyten, Nieuwelingen: 1. S. Hessels, 2. Hein van de Linden, 3. J. Rauwerda, OISTERWIJK.(1952.08.24) Amateurs: 1. Cantineau (Breda) Nieuwelingen:.1. Hessels (Eindhoven) OMLOOP
VAN DE KEMPEN.(1952.08.10) Amateurs:1. Cuijten ( OOSTBURG.(1952.07.03) Nieuwelingen: 1. P. de Jonge, Made; OOSTBURG.(1952.09.20) Beroepsrenners: 1. Huub Vinken, Geleen; 2. Cor Bakker, Zaandam; 3. J. Mangelaars,
Hoogerheide; 4. P. Verwijmeren, Terheijden; OOSTERHOUT.(1952.09.14) Beroepsrenners: 1. Van Est (St. Willebrord) Amateurs: 1. Kuys (Den Bosch) Nieuwelingen: OOSTERHOUT.(1952.09.20) Nieuwelingen: 1. Van Bruggen (Amsterdam) OOSTERHOUT.WARANDA.(1952.05.04) Amateurs: 1. Leo Cantineau, 2. Lambert Hendriks, 3. Marie Ligtvoet, Nieuwelingen; 1. Piet de Jongh, 2. Piet van de Dungen, 3. Herman Rutten, OOSTVOORNE.(1952.08.09) Oostvoornse
dames eerden Van Beek De
Bredanaar Cees Verstraten bij de amateurs en de Rotterdammer Schalk Verhoef
bij de nieuwelingen hebben de vierde ronde van Oostvoorne gewonnen. Evenals
vorig jaar had ook nu weer Pluvius met sombere blik naar Oostvoorne gekeken
met als gevolg een nijdige westenwind op de boulevard, spekgladde keien op de
Stationsstraat en felle regenvlagen, waarvoor het talrijke publiek graag in
de kragen wilde duiken. Aan die gladheid had de Hoogvlieter Van Beek
overigens de sympathie van een troepje lieftallige jongedames te danken. Hij
maakte éen lange sliding over de keien maar gedroeg zich zo manmoedig, dat de
dames fluks een premie bij elkaar spaarden met de strenge voorwaarde, dat de
renner na de wedstrijd persoonlijk moest komen bedanken. Een
dikke dertig amateurs waren van start gegaan en al gauw bleek, dat de
Brabanders deze middag een grote rol gingen spelen. Cees Verstraten wurmde
zich al gauw in de voorste gelederen en toen er na tien ronden wat tekening
in de strijd begon te komen, zagen we hem voorop in een kopgroepje van vier
met de winnaar van de befaamde Acht van Chaam, zijn plaatsgenoot Van Dongen,
de sterke 's-Gravenzander Adrie van der Voort en De Jager uit Hoog-Blokland.
Daarachter joeg een peloton, dat echter de vier dapperen steeds verder, uit
zag lopen. Piet Muilwijk probeerde contact te krijgen, maar de voorhoede
draaide sneller en sneller, zodat er eigenlijk voor de achtervolgers geen
beginnen aan was. Het veld viel danig uit elkaar en een van die
achterblijvers, de moedig doorvechtende Rotterdammer Nikken, die al direct na
de start door pech ver achter was gekomen, verwierf de sympathie van de luid
applaudisserende Oostvoornaars plus menige premie. Maar
wat er ook in de achterhoede gebeurde, de vier koplopers stevenden onbedreigd
op hun doel af. Cees Verstraten toonde, zich de beste sprinter en na hem
flitsten Wieske van Dongen, C. de Jager en de iets teruggezakte Adrie van der
Voort over de finish: Amateurs: 1. Cees Verstraten, Breda, By
de 52 nieuwelingen, die 14 ronden ( Nieuwelingen: 1. Schalk Verhoef, OSS.(1952.06.02) Amateurs: 1. Marie Ligtvoet, Waalwijk; 2. Pauw Schollen, Tilburg; Nieuwelingen 1e
serie: Nieuwelingen 2e
serie: 1. Cor van Hoek, Den Bosch; 2. W. Vriens,
Eindhoven; 3. Herman Rutten, den Bosch; 4. J. van Sas, Den Haag; 5. J. Kuijs,
Den Bosch; OSS.(1952.08.31) Amateurs: 1. Piet de Veer, Den Bosch; 2. Noppie Koch, Utrecht; 3. Jan Kuijs,
Den Bosch; 4. P. van de Linden, Helmond; 5. P. Muilwijk, Rotterdam; Nieuwelingen: 1. Karel Hamelink, Den Haag; 2. Henk van Bastelaar, Rotterdam; 3. Cor
Hoek, den Bosch; OSSENDRECHT.(1952.05.11) Beroepsrenners: 1. Huub Vinken, 2. Piet van As, 3. Bouk Schellingerhoudt, 4. Sjef
Janssen, OUD-BEIJERLAND.(1952.09.06) Snel
Brabandertje in Oud-Beijerland Zon
klein kittig kereltje, dat Roosendalertje P. M. de Bruin. Misschien dacht-ie
in zijn onschuld wel, dat ze in Oud-Beyerland speciaal voor hem de
oranje-rozetten op de revers gestoken hadden. Dan heeft hij er in ieder geval
wèl voor gespurt. Want mensen, wat ging dat kereltje hard toen hij samen met
Van Ronde en v. d. Knaap op de finish van de tweede, Zaterdagmiddag
gebeurde dat allemaal — zo tussen de buitjes en de zonneschijn door.
Oud-Beijerland zal volgend jaar wel zijn derde ronde krijgen, want in de
Hoeksche Waard hebben ze met jongens als Wout Bos en Adri van Steenselen de
smaak van het wielrennen te pakken gekregen en dan is een levendige wedstrijd
als die van Zaterdag jl. precies voldoende om het enthousiasme nog verder op
te schroeven. Het
ging direct hard en Oud-Beijerland stond op de tenen, toen v. Steenselen na
enkele ronden aansluiting bleek te hebben met de uitlooppoging van de twee
Brabanders v. d. Borst en Van Oosterhout. Doch het was slechts een eerste
schermutseling, zoals er meer zouden komen om het tempo op te jagen en het
rennersveld uit te kammen. Zelfs de drieste vlucht van Jantje Verhoeven en
Thijs Alblas, halverwege de koers, kon men nog geen ernst' noemen en daarom
was het van Jantje niet bepaald slim, dat hij enkele ronden lang alleen bleef
rijden, toen Alblas al lang naar het peloton teruggevallen was. Beslissende
klap De
eerste beslissende klap viel pas op Amateurs: 1. De Bruin (Roosendaal); 2. Van Osta (Oudemolen); 3. v.
d. Knaap (Poeldijk); 4. Glerum (St. Willebrord); 5. v. d. Linden (Helmond);
6. Konings (Breda); 7. De Vos (Den Haag); 8. Van Est (Fijnaart); 9. Aanraad
(Oud Gastel); 10. Verhoeven (Overschie); 11. Muilwijk (Rotterdam); 12. v. d.
Kloot (Zundert); 13. Hofland (Beverwijk); 14. v. d. Borst (Etten); 15. Alblas
(Overschi ). Nieuwelingen: 1. v. Sas (Den Haag); 2. Vink (Rotterdam); 3. Kievith (Schiedam); 4.
De Vree (Breda); 5. Oelen (Rotterdam). OUDE-TONGE.(1952.08.27) Oude
Tonge heeft eigen fietsronde Sterke Maarten Vink weer de eerste Of
het nu de Ronde, of de Omloop, of misschien zelfs het Criterium van Oude
Tonge zal worden, weten ze in de sportieve kringen van het in de de late
zomer zo mooie, vlakke Goeree en Overflakkee nog niet precies. Maar sinds
Donderdagmiddag is het bgin er in ieder geval en daaraan hebben speciaal de
jonge Tongertjes grote vreugde beleefd. Ze hebben ook kunnen zien, dat een
renner met macht n zijn benen zoveel vóór heeft als het er eenmaal op aan
komt om een koers te winnen. Die
renner met macht was dan de vierkante Maarten Vink, die voor deze gelegenheid
het blozend hoofd met een eigenlijk aller-dwaast rennershoedje had gesierd.
Hij nam zn aandeel in de levendigheid, die het begin van deze wedstrijd over Hoe
dan ook, hele serie renners werden gedubbeld, maar van de favorieten slaagde
toch niemand er in op dit kleine parcours een beslissende voorsprong te
nemen. En de eindsprint zou het hem dus moeten doen! De
renner met macht in zijn benen kan voor zon sprint op de plaats gaan zitten,
die hem het best lijkt en niemand van de mindere goden, die er in zal slagen
hem dit te beletten. Maarten Vink koos de derde positie en behoefde toen op
het laatste rechte stuk de rug maar nauwelijks te krommen om zeker te zijn
van de ere-ronde en zo. Een duidelijk stuk voor de streep kon hij zelfs al
gaan opzitten. Alles
was goed geregeld, technisch door de RRC Feijenoord en propagandistisch door
'n uit Oude-Tongese verenigingen samengesteld comité van bedrijvige heren.
En. de medewerking van de politie was zelfs zo groot, dat de „opper" het
startschot loste. . Amateurs: OUD-GASTEL.(1952.07.20) Nieuwelingen ( Nieuwelingen ( Amateurs ( OUD-GASTEL.(1952.08.24) Beroepsrenners:1. Vinken (Geleen) OUD-VOSSEMEER.(1952.07.19) Amateurs ( PEIZE.(1952.09.14) Einde
van wielerseizoen Ronde van Peize bracht overwinningen voor Henk de Roo en
Coen Zondag (Van
onze speciale verslaggever.) Met de Ronde van Peize, de eerste, die er in dit
aardige Drentse dorp werd gehouden, is het Noordelijk wielerselzoen wel zo
goed als beëindigd. Henk de Roo, de kleine man uit Nieuw-Amsterdam, die,
zonder tol opvallende successen te komen, deze zomer reeds vaker de aandacht
heeft getrokken, kan over dit slot bijzonder tevreden zijn, want gisteren op
de smalle en zeker niet egale klinkerweggetjes van Peize liet hij
gerenommeerde wielercracks als Fré Mik, Klaas Wiltjer, Bertus Kloosterziel en
Drewes Kooistra ver achter zich. Dank zij de Noordelijke Wielervereniging
begint de wielersport, die dit seizoen zulk een beduidende vlucht heeft geno- men,
ook in Noord Drenthe belangstelling te trekken. Eelde gaf deze zomer reeds
twee wielercourses, gisteren volgde dan Peize, waar de vereniging „Algemeen
Belang" inderdaad, dank zij haar actieve bestuursleden als voorzitter J.
Gol, secretarispenningmeester H. Bartol en de heren J. Nieboer, J. Veurman en
A. Arents, het algemeen belang heeft ingezien, door de wielersport ook naar
Peize te halen. De voetbalvereniging verleende daarbij alle medewerking, door
te verzoeken de wedstrijd tegen Oosterpoorters uit te stellen, zodat de
aandacht van het sportminnende publiek volledig op deze wielercourse was
gevestigd. Zo waren er gisteren ongeveer 1000 toeschouwers, een aantal, dat
bij de volgende Ronde van Peize zeker nog groter zal zijn. Want de
wielersport, die gisteren werd gegeven, boeide deze, voor het merendeel
ondeskundige, toeschouwers, ook al waren Coen Zondag bij de nieuwelingen en
Henk de Roo bij de amateurs deze keer veruit de sterksten. Bij
de amateurs werd de lont van het kruitvat al direct door Klaas Wiltjer
aangestoken- Rondenlang draaide hij in een gestaag tempo met een voorsprong
van om en nabij de 30 sec. aan de kop. Geert Biel, het nijvere kereltje uit
Gieterveen, zette de jacht op de eenzame vluchteling in en dat was het sein
voor Mik en De Roo om mee te gaan. Helaas werd deze jacht niet zo interessant
als men wel dacht. Klaas Wiltjer moest van fiets verwisselen, waardoor hij
natuurlijk zijn zo moeizaam verkregen voorsprong verspeelde en zijn drie
achtervolgers ook nog enige tientallen meters moest laten gaan. Maar Klaas
Wiltjer zou Wiltjer niet zijn, als hij niet in een ommezien de drie koplopers
weer had bereikt. Een kopgroep dus van vier man, bij wie men tevergeefs
Bertus Kloosterziel zocht. De man uit Wezep had er deze middag niet zo
bijster veel zin in en bepaalde er zich slechts toe zich bij groepjes aan te
sluiten om de premies met een scherp sprintje in de wacht te slepen. 20
ronden moesten er nog gereden worden, toen De Roo er alleen tussen uit trok.
Mik en Wiltjer — Biel was al eerder teruggevallen — lieten hem gaan, het gat
viel tamelijk snel en tot een serieuze achtervolging konden Mik en Wiltjer,
maar niet besluiten. De Roo trok er echter bijzonder hard aan en indien de
course nog enkele ronden langer had geduurd, wellicht had De Roo nog een
ronde op Mik en Wiltjer genomen. Van
het peleton was intussen geen spaan meer overgebleven. Eppie Warta was
afgestapt, Drewes Kooistra was in zijn poging om naar de kopgroep te springen
halverwege blijven hangen, waardoor hij als vierde eindigde en Geert Biel had
met zulk een „ram" te kampen, dat hij in een ommezien een tweetal keren
werd gedubbeld. Zo werd de uitslag als volgt: Amateurs: 1. H. de Roo, Nieuw-Amsterdam, De
Delfzijler Coen Zondag, die vrijwel het gehele seizoen in de schaduw heeft
gestaan van de successen van Sjabbe Hoving, heeft in Peize dan toch eindelijk
zijn overwinning, waaraan gistermiddag niemand iets kon afdingen, behaald.
Coen Zondag trok er al gauw tussenuit en in elke ronde voegde hij weer een
aantal seconden bij zijn voorsprong. Sjabbe
Hoving, op wie ook nu weer aller aandacht was gevestigd, kampte met een losse
trapas waardoor hij niet aanstonds de nodige aandacht aan de ontvluchting van
Zondag kon besteden. Daarbij kwam nog, dat Hoving met weinig élan fietste, 't
Was of de eerzucht bij hem niet zo groot meer was en een dergelijk symptoom
stemt tot nadenken. Hoving heeft er blijkbaar genoeg van steeds voor favoriet
te spelen. Zijn
vriend Evert Kramer wilde er nog wel de nodige strijdlust bij Hoving in
brengen, herhaaldelijk trok hij de kop voor hem aan, maar Sjabbe miste deze
keer juist datgene, waarmee hij deze zomer zovele successen heeft geboekt. Nu
was er niemand die Coen Zondag, nog gehinderd door een lastige bloedneus, de
overwinning kon betwisten. Even voor het einde dubbelde hij het peleton,
waaruit nog Van Dekken en Gernaat voor een moedige, maar kansloze
achtervolging waren ontvlucht. De uitslag was: Nieuwelingen: 1. Coen Zondag (Delfzijl) PIJNACKER.(1952.06.28) Ook Pijnacker
heeft zijn “Tour” Uitlooppogingen
in de kiem gesmoord. Zaterdagmiddag
werd onder de auspiciën van de Ned. Wielren Unie de eerste ronde van
Pijnacker verreden. Deze wedstrijd was georganiseerd door de R.K.
Wielrennersclub van Oliveo in samenwerking met de “Koningin
Wilhelminavereniging. Het mag worden gezegd, dat deze eerste ronde van
Pijnacker een “succes”is geworden. De organisatie was, dankzij ook de
medewerking van de Gemeentebestuur en Rijkspolitie, tip top in orde. Ook
sportief is de wedstrijd volkomen geslaagd. Begonnen werd met
een wedstrijd voor junioren. Al dadelijk werd door deze jonge renners een
flink tempo gereden. Zij waren echter goed aan elkaar gewaagd en elke
uitlooppoging werd in de kiem gesmoord. Na enige tijd lag het veld wel ver
uiteen, maar niet een van de renners zag kans een ronde uit te lopen. De
strijd in de kopgroep werd in een sprint beslist. De uitslag werd: 1. P. de
Jong, Schiedam; Precies alf vier
werd door vijftig renners gestard. Na enige ronden begon er al tekening in ’t
veld te komen en werd van uit de kopgroep het tempo geleidelijk opgevoerd.
Ook het uitloven van premies, door vele winkeliers beschikbaar gesteld,
bevorderde een vloote wedstrijd. In de 16e ronde werd door renners
J. Kaptein uit Lisse een premie veroverd. Hij maakte echter van de gelegnheid
gebruik om door te gaan en wist geleidelijk aan meer uit te lopen. Het gevolg
was dat Kaptein verschillende achterblijvers inliep, die daarom door de
leiding uit de strijd werden genomen. Uit de tijd over
40 ronden, ongeveer Nieuwelingen: 1. Karel Hamelink, Den Haag, Juniores: 1.De Jong, Schiedam, POELDIJK.(1952.07.12) Wielrenners reden
vijde Ronde van Poeldijk Georganiseerd
door de Residentie rennersclub “Sparta”in samenwerking met het sportcomité
werd de vijfde ronde van Poeldijk georganiseerd ten bate van het fanfarecorps
“Pius X”. Om 2 uur starrtten 70 nieuwelingen over 45 ronden of Na 40 ronden
liepen vijf renners weg die in de eindsprint om de zege vochten. De
Rotterdammer C. J. van Gool werd winnaar met een lengte voorsprong in 1 uur 4
min. en 36 sec. 2e J. B. Bakker, Vlaardingen; 3. Karel Hamelinck,
Den Haag. Om half vier werd
het vertreksein gegeven voor de 80 amateurs die Op het moment dat
het peloton v. d. Putten kreeg, sprong v.d. Stel weg. Het peleton, dat de
jacht op v. d. Putten nog in de benen zat reageerde te laat en zo kwam v. d
Stel uit Overschie als eerste over de eindstreep in 2 uur 5 min. en 29 sec.
Op Amateurs: 1. v. d. Stel, Overschie1 Nieuwelingen: 1. Van Gool, Rotterdam, PRINSENBEEK.(1952.07.20) Amateurs: 1. Cees Verstraeten, 2. J. Roovers, 3. Jac van Dongen, Nieuwelingen: 1. P. van de Wijngaard, 2. Piet Jacobs, 3. Piet de Jongh, Veteranen: 1. Ben van Dijk, 2. J. Nagel, 3. R. Vrins, PURMEREND.(1952.07.20) Nieuwelingen ( Amateurs ( |