JAARGANG
1952 WEDSTRIJDEN A
T/M G |
AALSMEER.(1952.09.06) Daan
de Groot won in Aalsmeers bloemenland VIJF
meter vóór een losgerukt groepje " van acht man wierp Daan de Groot,
onherkenbaar geworden door de regen, Zaterdag zyn fiets over de eindstreep.
Vyf meter, het restant van de vyftig, die Daan in de laatste twee kilometer
van de eerste Ronde van Aalsmeer-Oost veroverd had. Voldoende echter voor de
overwinning van deze zo zware course. Een bijzonder mooie overwinning had
enkele uren daarvoor de nieuweling Robbie van der Ruit behaald. Ook hy was
enkele kilometers voor het einde ontsnapt, maar zyn voorsprong op alle
anderen was heel wat groter geweest. Een prachtig veld van tachtig beste
amateurs was in de stromende regen op het driehoeksparcours, dat voor het
grootste gedeelte te overzien was, op de tachtig kilometerstrijd losgelaten.
Er werd wat verwacht van dat uitstekende veld, maar uiteindelijk is er toch
weinig gebeurd. De meesten hadden moeite in de kou hun gearing behoorlijk
rond te krijgen en men voelde zich beter i n het peloton, dan daarvoor. Acht
kilometers waren op het smalle parcours weggedraaid, toen Hijzelendoorn en
Krijn Post ontsnapten. Jan viel snel terug, maar de Noordhollandse kampioen
ging door en kreeg gezelschap van een tweede strijdlustige amateur, Henk
Wiese. En toen eerst Henk Kuitwaard en v. d. Broek en later ook Daan de
Groot, Noppie Koch, Harm Haan, Piet van Koon, Tony Peters, Arend van 't Hof
en Mackay naar de vluchtelingen sprongen, was een sterke kopgroep van elf man
ontstaan. Dertig kilometers hielden die elf de strijd vol, maar zij werden
tot de orde geroepen bij een demarrage van de sterke Verseveld, die daarmee
het gat dichtte. De dappere Slingerland, die even was losgeraakt en toen niet
meer terug kon komen, had toen nog altijd zijn ronde achterstand niet. Meer
dan twintig kilometer reed hij alleen, maar uiteindelijk redde hij het toch
niet. Bruggekamp en Van Roon trachtten nog weg te komen, maar evenals de
poging van De Groot en Van 't Hoffin vorm, mislukte dat. Kuyten scheen toen
de laatste, die het ging proberen. Hij werd teruggehaald en toen met Mackay
op kop de laatste ronde inging scheen het een massaspurt te worden. Maar twee
kilometer voor de eindstreep ontsnapte Daan de Groot. Zeer snel pakte hij
vijftig meter, die weggewerkt dreigden te worden, toen acht man uit het
peloton naar hem toesprongen. Met elke pedaaltred werd het verschil minder,
maar in de laatste meters gooide Daan er nog een machtige spurt uit om met
kleine voorsprong te zegevieren, vlak vóór Frans Mahn, die in de eindsprint
van het tweede groepje Arend van 't Hof nog juist achter zich liet In de
nieuwelingenstrjjd over vijftig kilometer is in het begin weinig gebeurd,
behalve wat schermutselingen met o.a. Teysse. Negen kilometer voor het einde
viel de beslissing, toen Robbie v. d. Ruit, de zestienjarige zoon van de eens
zo grote schaatsenrijder Leen v. d. Ruit, scherp demarreerde. In drie
kilometer veroverde hy dertien seconden en die winst behield hy, ondanks de
felle jacht van het peloton. En daarmee verdiende Robbie ook ten volle de prestatieprys.
Amateurs 80 km: 1. D. de Groot (Amsterdam) 2.19.46; Nieuweling: 1. R. v. d. Ruit
(Amsterdam) 1.10.13; op 14 sec: 2. J. Edelen- bosch (Enkhuizen); 3. J. Braat
(Aalsmeer); AALST-WAALRE.(1952.07.13) Amateurs: 1. Van Liefvoort, Nieuwelingen: 1. Driessen, AARDENBURG.(1952.00.00) De Bruyn snelste
te Aardenburg Ter gelegenheid
van de Aardenburgse kermis werd een wielerwedstrijd voor amateurs verreden
over Amateurs: 1. P. de Bruyn, Roosendaal, 100km in 2 uur, 32 min; 2. J. van Osta,
Fijnaart, z.t; AARLE-RIXTEL.(1952.06.22) Amateurs: 1. Donker, Nieuwelingen: 1. W. Vriens, ACHT
VAN BLADEL.(1952.08.03) Nieuwelingen:1.P. de Jong, Made, ACHTMAAL.(1952.07.13) Amateurs: 1. Piet de Bruin, 2. Jan van Osta, 3. Piet Vermijmeren, Nieuwelingen: 1. Cees van de Zande, 2. Jac Looyen, ALKMAAR.(1952.08.03) Nieuwelingen, 50
km: 1. Vennik (Krommenie), tijd 1.18.16; 2. Rol (Alkmaar);
3. Van Lachterop (Amsterdam); 4. Tienstra (Halfweg); 5. Van Putten (Hoorn);
6. Edelenbosch (Enkhuizen); 7. Blaauw (Zaandam); 8. P. Bot (Zwaagdijk); 9, K.
de Groot. Amateurs, 100 km: 1. Koeman (Krommenie), tijd 2.22.58; 2. Janbroers (Amsterdam); 3. v.
d. Putten (Den Haag); 4. Peters (Haarlem); 5. Boellaard (Amsterdam); 6.
Mehagnoul (Amsterdam); 7. Ottenbros (Alkmaar); 8. Rusman (Haarlem). ALPHEN
AAN DE RIJN.(1952.07.26) Henk Faanhof
zegevierde in - Alphen aan de Rijn Feest was het
Zaterdag in het Zuidhollandse plaatsje Alphen, aan de Rijn, waar de complete
Tour de France-ploeg onder aanvoering van Kees Pellenaars duchtig in de
bloemen is gezet. Een feest, waarin ieder plezier had omdat het zo veelzijdig
was. Want bij die simpele huldiging bleef het niet. Er was een kleine
„Tour" en een voorwedstrijd voor amateurs en tenslotte nog een
uitgebreid diner. De kleine „Tour"
had een succesvol verloop, vooral voor Henk Faanhof. Deze liet in
dertien van de 22 klassementen alle anderen achter zich, ploegmakkers zowel
als “vreemdelingen". Hij won ook de laatste sprint, die hem de eindzege
bracht. Al de klassementen hadden de naam van een etappeplaats uit de
voorbije Ronde van Frankrijk. Zodoende kwam Jan Nolten nogmaals in Monaco en
Hans Dekkers opnieuw in Bordeaux. Gerrit Voorting
en Nico Tolen waren met Faanhof de grote animatoren van deze wedstrijd. Deze
drie gingen ook gezamenlijk op de streep af, na al hun concurrenten een
„lap" te hebben bezorgd. Voor sprinter Henk Faanhof waren zijn twee
candidaten natuurlijk geen partij: hij won royaal. De Bredanaar Wout
Wagtmans was twee ronden achter geraakt door pech. Van Breenen en Dekkers
waren nog verder achter, eveneens door tegenslag. Bij de
amteurs,die een half uur te laat begonnen zodat de wedstrijd tot In Avifauna
werden de renners op het vijverpodium gehuldigd. De heer J. Hensink sprak de
renners toe namens de directie van het vogelpark, die hen een groot diner (60
personen) aanbood. De uitslagen zijn: “Kleine Tour" voor profs: Beroepsrenners: 1. Faanhof, Amateurs, ca. 50
km: 1. Vreeswijk (Alphen aan de Rijn), tijd 1.14;56;
2. Peters (Haarlem); 3. Klein (Zaandam); 4. Bes (Haarlem); 5, v. d. Knaap
(Poeldijk); 6. De Koning (Hoofddorp); 7. Prijs (Den Haag); 8, Keisers
(Hoofddorp); 9. Duijvenvoorde (Noordwijkerhout); 10. Nulle (Den Haag); 11. v.
Trigt (Zevenhoven). AMERSFOORT.(1952.04.30) Amateurs: 1. Adriaan Pol, 2. Ben van leur, 3. Spierenburg, Nieuwelingen: AMERSFOORT.(1952.06.10) Amateurs: 1. Frans Mahn, 2. W. van Tricht, 3. Adriaan Pol, Nieuwelingen: 1. Herman van Bruggen, 2. Rinus Janissen, 3. Bertus Lute, AMERSFOORT.(1952.08.16) Nieuwelingen: 1. Tinus Kempff, 2. Toon Teijsse, 3. Henk Klein, AMSTENRADE.(1952.09.13) Na zijn
magnifieke Tour de Francedebuut, deed Jan Nolten dapper mee aan het
verorberen van, een zo groot mogelijk aantal criteriums en andere karweitjes,
welke hem werden voorgezet. Zo naarstig kwam de jonge Limburger in allerlei
“klein grut" in actie, dat hij tijdens de Luxemburgse wereldkampioenschappen
tot de vervelende ontdekking kwam, dat hij “onvoldoende kilometers" in
de benen had. Zaterdagavond kreeg blonde Jan nog eens de bloemen. Dit gebeurde
in Amstenrade, waar in het fraaie park een avondcriterium aan de orde was.
Deze affaire was enkele weken geleden verregend. Van uitstel kwam evenwel
geen afstel. Integendeel, de organisatoren maakten er iets bijzonders van
door het park van een pracht verlichting te voorzien en het geval naar een
avond te verschuiven. Het publiek - en
de belangstelling was enorm - genoot naar hartelust van dit getol rondom het
bekende kasteel. Meen nu niet, dat de opgave een makkie was. Heus niet. Er
zat een fikse heuvel in het parcours, zodat zelfs een bergklassement werd
geprojecteerd (door Jan Lambrichs gewonnen), terwijl het geheel heel wat weg
had van een... . cyclo-cross. Zwaar was zelfs dit avondcriterium. En juist
als moeilijkheden opdagen, dan is Jan Nolten op zijn best. Ook nu. De
Zaankanter Kwantes bracht het eerst serieus leven in de brouwerij door aan
een duidelijke uitlooppoging te beginnen. Voor hem aasden diverse andere
heren eveneens op winst, doch hiervan kwam niets terecht. Enfin, Kwantes toog
voorwaarts, even later gevolgd door Jan Nolten en nadien door de nog altijd
degelijk meetellende Jan Lambrichs. Dit trio dubbelde pardoes de rest.
Zeventien ronden voor het einde riep Nolten zijn twee gezellen een vaarwel
toe en was dra uit het gezicht verdwenen. Nolten had elf ronden nodig om een
nieuwe winst-tour te volbrengen, zodat hij onbedreigd de slag thuis haalde.
Keurig werd Lambrichs tweede. Voordat de ,grote
mannen" in actie kwamen, zorgden de amateurs voor een brokje goede
sport. Spoedig namen Haan, v. d. Brekel, Leo Stevens en Henk Smeets de
leiding en haalden de rest van het gezelschap pardoes in. De eerste plaatsen
waren dus verdeeld. Halfkoers demarreerde Piet v. d. Brekel zodanig, dat
meteen de volledige beslissing viel. Niemand kon zijn opmars tot staan
brengen. Henk Smeets was dik tevreden met een mooie tweede prijs, waarna Piet
Haan de derde plaats inpikte. Amateurs: 1. Piet van den Brekel, Echt, Beroepsrenners:, 1. Jan Nolten, Geleen, Bergklassement:
1. Jan Lambrichs, 90 punten; 2. Jan Nolten, 73 punten. AMSTERDAM
– ARNHEM – TIEL EN TERUG.(1952.06.11) Alweer ARRI VOORTING Sprint besliste in
vluchtcourse Amsterdam-Arnhent-Tiel en terug
Jammerlijke valpartij in Amstelveen Amsterdam-Tiel en
terug is de Parijs-Roubaix voor onze amateurs: een snelle wedstrijd zonder
veel bergen of heuvels. Alleen mist deze Nederlandse klassieker het kleine
stukje slechte weg, dat kort voor Roubaix de course toch nog een
eigen karakter geeft. Amsterdam--Tiel v.v. ontbeert die „Hel van het
Noorden". Eerlijk gezegd vinden wij het een wedstrijd, die lang niet op
het peil staat van een Ronde van Noord-Holland, van Limburg of van hat
IJselmeer, hoe voortreffelijk de organisatie ook moge zijn: De afstand alleen
doet het nu eenmaal niet. Daarvoor zijn de tijden (en het materiaal) te veel
veranderd. Wie mee kan draaien, draalt mee. Hoezeer waarderen
we nu de moedige Woutje Verhoeven uit Overschie, een der weinigen, die het
aandurfde de draaiers te tarten. Ook al kreeg hij tenslotte geen loon naar
werken - wat is nu een achttiende plaats voor hem? Verhoeven liet toch wat
zien. Hij en enige anderen - behoorden tot de dapperen, die wel wat in een
avontuurtje zagen, nu onder de 183 deelnemers maar weinig “sterren"
bleken te zitten. Maenen, Plantaz, Van Est, Paymans en nog een serie serieuze
candidaten gingen die Woensdag van start in de Ronde van Belgisch Limburg; de
K.N.W.U. had hun daarom ontheffing , verleend van deelneming aan deze klassieker.
Hetzelfde gold voor Van Roon, Haan, De Groot en Cantineau, die in Denemarken
op prijzenjacht waren, en tot overmaat van ramp ontbrak ook Wim Snijders, aan
wie we een spoedige genezing-van zijn zieke kaak toewensen. Met een
gezelschap, waaraan zoveel topklassers ontbreken, heeft een wedstrijd
Amsterdam-Tiel eigenlijk weinig zin. We willen daarmee niets afdingen aan de
prestatie van winnaar Adri Voorting en de ruim dertig, die met hem de Hoe het zij,
Holland, Van 't Hof, Wim Holleeder en de trots van Den Haag, mr. Jochems, hebben
Woensdag een .rustige dag beleefd. Op de Amstelveenseweg bracht een sinaas-
appelschil hen ten val; er was op dat ogenblik bijnaacht minuten
gefietst. De schrammen vielen wel mee, maar aan doorgaan kon toch niet worden
gedacht. Zulk een incident is altijd droevig. Hoe vaak komen renners niet
van ver weg. Zij offeren er dan een dag vacantie voor op, moeten veel
reisgeld neerleggen, hebben er kilometers-voor getraind, en dan, plotseling,
is alles voorbij. Weg alle hoop op een ereplaats; onverbiddelijk is alles
afgelopen. De valpartij in Amstelveen bleek voor deze wedstrijd wel een zeer
belangrijk feit. Het weg-vallen van een Hofland en Van 't Hof immers deed de
aandacht meer dan ooit vestigen op Adri Voorting, die dan ook, heel
begrijpelijk, zwaar bewaakt werd. Gesloten
spoorbomen in de buurt van Leusden, na pas Drie jagers. Wout Verhoeven
uit Overschie, zijn plaatsgenoot en vriend Thijs Alblas en de steeds weer
agressieve Wout Bos gingen, nadat de trein was gepasseerd, achter de
leiders aan. Maar ook achter hen roerden zich enigen, die ongerust waren
geworden. Op de Rijnbrug in Arnhem hadden de zee vluchters (Boerlage was
inmiddels afgevallen) twee minuten voorsprong op Verhoeven en zijn gezellen
en 21 minuut op acht anderen, te weten de actieve Gelissen, J. Jansen, A. de
Hoog, Rijnders, Koolman, Janbroers, Van Bockel te de jonge Larenaar Eric
Meyer. Vooral Jansen reed als op vleugelen. Maar hij zag in elke straat dan
ook bekenden. Nog voor Elst
hadden de twee groepjes van jagers zich verenigd tot een elftal. Een elftal,
dat weldra Arie de Hoog (pech) en Alblas moest missen. De man uit Overschie
had een zware inzinking, waaraan zelfs het feit, dat Verhoeven hem
voortduwde, niets kon afdoen. De zee leiders werden inmiddels zelf zwaar
gehandicapt doordat Van de Broek, een der verdienstelijksten, zijn pedaal
brak en huilend de brokkenwagen kan afwachten, en Ligtvoet nog niet genoeg
gehard bleek om dit hoge tempo te kunnen volhouden. Op weg
naar Tiel, waar de gehele bevolking , rijendik op de smalle, trottoirs
stond, lieten de laatste vier vluchters (Douwes, Holleeder, Smit
en Van Heusden) zich inlopem. Twaalf man - ook Jansen was afgevallen
- konden toen om drie pakketten Betuwsche producten spurten: Kooiman,
Verhoeven en Van Heusden waren de snelsten onder de smulpapen. Dunner en dunner. Het peloton
intussen dat met de kilometer dunner was geworden, bleek hecht genoeg, om de
jachtende groep te benaderen. - Vooral toen Holleeder, - de werker van het
eerste uur, door een slingerend wiel uit de altijd werd geworpen en anderen
de lengte van de rit gingen voelen. Het werk van Winders, Verhoeven en Smit
bleek nutteloos:-bij Culemborg, na De ontspanningen
van de Helmonder Deelen en Verhoeven waren de voornaamste feiten uit deze
slotfase. Zij hadden met hun poging even weinig succes als Post,-
Wolfs (een zeer goed renner) en de moedige Zeeuw Verheist. Uiteindelijk
moest het op een sprint aankomen, waarin Adri Voorting rappe jongens als Van
der Linden, Gelissen, Koolman en Donker de baas bleef. Vele renners kwamen
nog na de groep binnen. Helaas werd hun werk niet erkerd, want zij moesten
niet eens het Stadion betreden. En dat hadden zij toch heus wel verdiend.
Het Stadion had, dunkt ons, toch wel 10 minuten open kunnen blijven om de mannen, die niet minder dapper waren
dan de eersten; een waardig weIkom te kunnen bieden. BRON: FRANS OUDEJANS. Amateurs: AMSTERDAM
NIEUW WEST.(1952.07.27) André
Rijnders won Ronde van Nieuw West Nieuwelingstrijd
voor Peter Post met voorsprong De
renner, die gisteren in de Ronde van Nieuw-West te Amsterdam (goed
georganiseerd door De Germaan) voor de beslissing had gezorgd, heeft de 100
km-strijd der amateurs zelf al heel snel vaarwel moeten zeggen. Dat was Jan
Mehagnoul, die reeds na zeven kilometer (!) de grondlegger was geweest van de
definitieve kopgroep. Jan was daar ontsnapt en had even later gezelschap
gekregen van Leo v. d. Berg. Tot vijf man werd die kopgroep uitgebreid, toen
ook André Rijnders, Jan van Ingen en Gijs Pauw de sprong waagden. Mehagnoul
maakte het in dat vluchtende ploegje echter niet lang; want hij raakte
achterop door een lekke band en verliet kansloos het toneel van de strijd met
een vreemde fiets, waarop hij „stilstond". Neen, Rijnders, Van Ingen, v.
d. Berg en Pauw verging het beter. Douwes, Biesterveld, Kerkelaan, Donker en
Van Maris zagen dat wel in en staakten hun poging, aansluiting te krijgen.
Het tegendeel werd het geval, want veertig kilometer voor het einde
voltooiden de ontsnapten hun vlucht, zodat het hele peloton op een ronde kwam
te zitten. Slechts vijf man is het daarna gelukt wat van het verloren terrein
terug te winnen. Eerst sprongen Schipper, v. d. Horst en Rijnoudt weg;
daarbij kwam na een prachtige achtervolging ook Appie Donker, die van die
vier achter de kopgroep nog de vijfde plaats zou veroveren. Later kon ook
Kerkelaan nog wegkomen, zodat hij van een negende plaats zeker was. In de laatste
ronde lieten de koplopers zich uit het peloton terugvallen, om voluit te
kunnen sprinten. Een felle eindspurt, die gewonnen werd door André Rijnders,
vóór Pauw, v. d. Berg en Van Ingen Lachterop op
premiejacht De strijd bij de
nieuwelingen heeft zich beperkt tot drie pogingen, die werkelijk serieus
genoemd konden worden en daarvan lukte alleen nog de laatste, namelijk die
van Post. Eerst was v. d. Weyden (Uithoorn) een tijdlang weggeweest, daarna
had Teysse het geprobeerd, maar ook zijn behoorlijke voorsprong werd teniet
gedaan, toen vooral Toon van Lachterop het tempo vooraan zat op te voeren. Van
Lachterop reed zeer sterk, sleepte vele premies in de wacht, maar miste de
slag, toen hij niet kon zien hoe Peter Post kort voor het einde ontsnapte en
onbereikbaar werd. Voor Toon werd het toen in de eindspurt een tweede plaats
achter Post, door het winnen van die sprint. Door de heren
Sibeyn (voorzitter) en Koeman (consul Adam) werd Van Breenen, mèt
moeder, gehuldigd. De uitslagen luiden: Amateurs: (Utrecht); Horst; Nieuwelingen: 1. P. Post (Amsterdam) Lachterop; AMSTERDAM.ALBERT
CUYPSTRAAT.(1952.04.20) Hijzelendoorn en Frank winnaars in de
Ronde van de Albert Cuypstraat Er is over de
Ronde van de Albert Cuypptraat - keurig georganiseerd door de Amsterdamse
Wielervereniging „Ulysses" - niet veel te vermelden. Heel belangrijk is
wel, dat de Amsterdamse bevolking in grote getale van haar belangstelling
blijk heeft gegeven, zo zelfs, dat er op een gegeven moment geen
toegangsbewijzen en programma's meer aanwezig waren. Of het publiek tevreden
huiswaarts is gekeerd, betwijfelen wij. Er is in een hoog tempo gereden (een
gemiddelde van Nieuwelingen: Amateurs: 1. J. Hijzelendoorn, Amsterdam, in 1.41.46; 2. J. Zieleman,
Amsterdam; AMSTERDAM.BETONDORP.(1952.06.08) FRANS MAHN
snelste in Betondorp Renners die vlees
noch vis zijn! Zo eentje is de Amsterdamse amateur Frans Mahn. Hij zal nooit
een wegrenner van formaat worden, nooit een baanrenner die wat betekenen zal,
al ljjkt het ons dat hij als pistier wel eens kans van slagen zou hebben. Nu
is hij een grote in het kleine; in de wielerronden, waarin die kleine kerel
allen soms te snel af is. Dat zagen we weer eens in de vierde Ronde van
Betondorp aan de rand van Amsterdam. Wat we nog meer
zagen? Wel, een inleidende Ook- de
amateurstrijd over Nieuwelingen, 50
km: 1. J. Heide, Amsterdam, tijd 1 uur 34 min. 3
sec.; 2e op 200 meter: J. van Sas, Den Haag; 3. P. Tienstra, Halfweg; 4. T.
Dangerman, Vlaardingen; 5. Slove, (???); Amateurs, 100 km: AMSTERDAM.BOS
EN LOMMER.(1952.09.07) Ronde
van Bos en Lommer in regen en zon... Daan de Groot in eindsprint dooi
Zieleman geklopt Het
is niet altijd kermis!.... Aan dit spreekwoord dachten we onmiddellijk, toen
de jonge Amsterdamse amateur Ko Zieleman in flitsende eindsprint aan zijn
kloeke stadgenoot Daan de Groot zijn achterwiel liet zien en daarmede de door
„De Germaan" ten bate van het Ned. Blindenhondengeleidefonds Zondagmiddag
georganiseerde Ronde van Bos en Lommer op zijn naam bracht. Met v. d. Horst
was hü achter De Groot gaan jagen, toen deze plm. Saaie
amateurrace Toen
de 75 amateurs aan de start kwamen, w.o. tal van bekenden, was het droog
geworden en kwamen duizenden toeschouwers een kijkje nemen. Maar ze werden
een beetje teleurgesteld, want die felle meeslepende jachten, waarvan het
publiek meestal kan genieten bij de wielerronden bleven uit. Het waren Jan
Mehagnoul, Piet van Roon en Wim Jun, na Amateurs: 1. J. Zieleman (Amsterdam), Nieuwelingen: 1. H Moolenijzer, AMSTERDAM.EILANDEN.(1952.09.28) Vierde ronde van
Eilanden groot succes Davi Janbroers
gooide prognose stuk door mooie zege Davi Janbroers is
een van die Amsterdamse amateurs die steeds in de voorste gelederen gevochten
heeft in het wielersportseizoen dat nu op een oor na gevild is.
Men kon die stevige Amsterdamse knaap steeds in de uitslagen tegen komen. En Zondagmiddag
stond die amateur uit de Amsterdamse club „De Germaan" breeduit te
lachen over een overwinning na de vyftig ronden over het asfalt van de
Eilanden en de Hoogtekadijk, waar „Le Champion' voor de vierde maal
nieuwelingen en amateurs liet ronddraaien. En weer werd het
een prachtige wielermatinee! De Zaandammer Blaauw liet het niet blauw-blauw
in de nieuwelingenrit over 25 maal De van leer
getrokken werd, vooral toen er nogal veel premies uitgeloofd werden door
winkeliers uit de volkrijke buurt. Er werden
kopgroepen geboren en er gingen kopgroepen verloren in snelheid. Want snel
ging het. Na Sieveking, Piet
Peters en ook Davi Janbroers konden noteren. Doch het peleton
met een vurige Piet van Roon, een rappe Gijs Pauw en een sterke man als Adri
Voorting en ook Wim Rusman bleven niet bij pakken neerzitten.
Herhaaldelijk wijzigden de namen in de
kopgroep en dan werden de kaarten opnieuw geschud. Halverwege (na
ruim Het bleef weer
niet zo. En toen met nog vier ronden nog eens een wisseling was, kwamen vijf
man voorop. Dat was wel de grote beslissing. Dat waren Janbroers, Pauw, van
Roon, Bruggenkamp en De Vos. He was gebeurd. Ook met Voorting en Rusman, die
geen kans meer zagen dichterbij te komen. En Davi Janbroers won in een
prachtige spurt. De uitslagen waren: Amateurs: 1. Janbroers (Amsterdam), Nieuwelingen: 1. Blaauw (Zaandam) AMSTERDAM.HAVENCRITERIUM.(1952.08.24) Frans
Mahn sprintte zich naar nieuwe zege De
Amsterdamse amateur Frans Mahn straalde gistermiddag van geluk toen hy na
een, lange jacht langs kranen en vemen op het IJ-eiland in het over-
winnaars-shirt werd gehesen. Op dit nieuwe wielercircuit, dat de renners zich
niet beter hadden kunnen wensen, was Frans de snelste gebleken. Sneller in de
eindsprint, die de Utrechter Gijs Pauw en Daan de Groot bijna naast hem had
gebracht. Zijn tijd over de Amateurs: 1. Mahn (Amsterdam); 2, Pauw (Utrecht); 3. De Groot; 4. Rijnders; 5.
Jun; 6. Janbroers; 7. Pafort; 8. v. d. Berg (allen Amsterdam). Nieuwelingen: 1. Bunschoten (Soest); 2. Apeldoorn (Amsterdam); 3. Van Sas (Den
Haag); 4. Olivier (Amsterdam); 5. v. d. Ruit (Amsterdam); 6. Teysse
(Amsterdam); 7. Stolken (Zuilen); 8. Schild (Amsterdam); 9. Frank
(Amsterdam). AMSTERDAM.INDISCHEBUURT.(1952.08.03) Wim
Remkes verraste Ap Donker in eindsprint Nieuweling
Buker het snelst in Ronde Indische Buurt VERBAASD
keek Ap Donker voor zich. Daar reed de renner, die hem in de eindsprint
zojuist volkomen verrast had. Niets had Remkes tegen Donker uit kunnen
richten in een normale eindsprint, maar dit was niet normaal! Rechts achter
Donker was Remkes de Javastraat naar de eindstreep ingekomen, maar toen
Donker reeds meende deze Ronde van de Indische buurt gewonnen te hebben en
rechts van hem keek, hoever hij zijn concurrent uit het wiel gereden had,
toen kwam Remkes tegelijkertijd aan de andere kant van hem steeds verder naar
voren om tenslotte geheel onverwacht enkele centimeters vóór Donker te
finishen. De
nieuwelingenwedstrijd was ditmaal heel wat mooier dan anders. Veel strijd
werd er geleverd en nu eens niet zonder succes. Drie renners slaagden erin
een flinke voorsprong te nemen en tenslotte zegevierde Buker, vóór Braat en
v. d. Ruit. Strijdlustige
Henk Wiese HENK WIESE is
altijd een werker in deze amateur-wielerronden. En hij heeft ook nu een
belangrijke rol gespeeld. Wim Holleeder en Arie de Hoog hadden al heel vroeg
getracht te ontsnappen en toen dat niet gelukt was, sprong Wiese alleen. Henk
werd tot de orde geroepen, maar hij wachtte een andere gelegenheid af, om
wéér te gaan. En die kwam. André Rijnders,
Wim Remkes en Piet Smit waren gedrieën er tussen uit gegaan en toen Wim Jun,
Leo de Booy, Joop Kunst en Rinus Zahradnik door hun jacht alles
op de vluchters gebracht had, ging de onvermoeibare Remkes alleen door. Zijn
tweede offensief werd beantwoord door Henk Wiese, die eerst verder wilde
vluchten, maar toen toch wachtte op Remkes, die inmiddels gezelschap gekregen
had van v. d. Horst en Kunst. v. d. Horst viel
terug en ook Wiese en Kunst werd het hoge tempo van Remkes te machtig. Maar
Wiese ging toch weer mee, toen met nog veertig kilometer Jun,
Smit, Altink, Zahradnik, Donker en Moorman een verwoede pacht op de eenzame
vluchteling begonnen. Zij slaagden, ook al verloren zij Jun door een lekke
band en later ook Zahradnik. Drie anderen hadden eveneens de achtervolging
ingezet, Reijngoud, Rijnoudt en Lagrouw. Dat drietal draaide best en terwijl
talloze andere renners het strijdtoneel reeds lang verlaten hadden, kwamen
zij dichter bij de kopgroep, waaruit Moorman door hevige kramp terugviel.
Zijzelf verloren echter Reijngoud met een lekke band. Reijngoud, die kort
voor het-einde nog ernstig viel. Steeds dichter kwam dat trio by de kopgroep,
totdat Remkes en Donker het gevaar zagen aankomen. Ze demarreerden en
betwistten elkaar deze Ronde van de Indische Buurt. ledereen had al op Ap
Donker gerekend, maar die verrassende eindspurt bezorgde Remkes toch de zege.
De eerste in zijn reeds lange loopbaan! De nieuwelingen DE strijd der
nieuwelingen werd al gauw beslist door leden van het organiserende
Olympia (de eerste vier!). Schild, Pater, v. d. Heyden, Buker, v. d. Ruit en
Braat (de laatste twee pas met rijden begonnen), ontsnapten. De eerste drie
vielen terug en alleen Buker. Braat en v. d. Ruit gingen door en hadden er na
twaalf kilometer al een „Javastraatlengte" voorsprong uitgedraaid op de
inmiddels weggesprongen Rinus Frank en Tinus Kempf. Dat tweetal bleef niet
alleen, want Haster, Gijtenbeek en v. d. Valk kwamen er eerst bij, Haster
ging in een prachtige stijl en gedragen door het enthousiaste publiek, door
om aan het eind van de vijftig kilometer nog slechts vijftien seconden tekort
te komen. De andere
achtervolgers werden door een klein groepje ingelopen. In de eindsprint
zegevierde tenslotte Buker, finishte Haster direct daarop als vierde en won
Frank de spurt van de tweede groep. De uitslagen zijn: Amateurs: 1. W. Remkes Nieuwelingen: 1. R. Buker (Adam) Haster kreeg de
prestatieprijs AMSTERDAM.KATTENBURG.(1952.04.27) PAUW won in de
sprint de Ronde van Kattenburg Een
sprintbeslissing in de Spectaculaire
amateurrace. De Amsterdammer
Kerkelaan gooide lont in het kruitvat, toen hij al in de eerste kilometer, op
de Kattenburgerkade, Mariniersstraat, Mariniersplein en nog drie
Kattenburgerstraten, op de pedalen ging staan. Men had hem spoedig te
pakken. En zo verging het ook Janbroers en Wim Snijders. In die beginfase
was het de Zaankanter Siebeling, die al pech kreeg en de kleedkamer moest
opzoeken. Na De sprint
besliste en een verrassing wachtte ons: Gerrit Pauw won met klein verschil
van Wim Snijders.TEKST:JAN CORNELISSE. Nieuwelingen, 45
km: Amateurs, 100 km: AMSTERDAM.LINDEGRACHT.(1952.06.24) Pieters
opende de strijd Sensationeel
is deze Ronde van de Lindengracht niet geworden, slechts met uitzondering van
de laatste ronde. Piet Pieters was na zeven kilometer de eerste vluchteling.
Hij had meteen Jan Mehagnoul aan zijn wiel gekregen, maar toen ook Daan de
Groot daarbij kwam zag het peloton er gevaar genoeg in, om het drietal terug
te halen. De Overijselse kampioen v. d. Heuvel, met uitstekende bochtroutine,
zat voortdurend voorin en hij was ook de gangmaker van de poging, die hem in
gezelschap van Piet Sieveking, v. d. Horst en Koch lange tijd voor het
peloton uit deed draaien. De jacht van Wim Jun, Krott en Hilgersom maakte een
eind aan dat avontuur, juist toen men besloten had de wedstrijd terug te
brengen op zeventig kilometer. Goed
Utrechts werk Twaalf
kilometer voor het einde scheen de beslissing te vallen. Kort na de vergeefse
sprong van Piet Tienstra demarreerden Wiese en de Limburger Schoenmakers, even
later gevolgd door Daan de Groot. Het kopgroepje verloor Schoenmakers, maar
acht kilometer voor het einde sprongen v. d. Heuvel, Piet Pieters en Ko
Zieleman met succes naar het leidende duo. Een keurige Utrechtse combinatie
Koch—Pauw, die de kop van de grote groep met geweld ging. zitten trekken,
zorgde ervoor, dat nog in de laatste ronde, ruim vierhonderd meter voor de
eindstreep, alles bij elkaar kwam. Toch
waren het toen weer drie renners van die teruggehaalde ontsnapten, die op de
eerste plaatsen kwamen. Daan de Groot klopte namelijk in de eindsprint Piet
Pieters en Ko Zieleman. Amateurs: 1. D. de Groot (Amsterdam), AMSTERDAM.MARKTHAL.(1952.07.20) Joop
Kunst won Ronde van Amsterdamse Markthallen Wim
Jun, achterstand ingelopen, werd tweede De
Ronde van de Markthallen, die daar voor het eerst werd verreden, is een
overwinning geworden voor de Amsterdammer Joop Kunst, die reeds in het begin
een ronde voorsprong had genomen met Zahradnik en v. d. Berg. Later waren er
nog anderen, die hun achterstand terugwonnen en daarvan was Van Bockel, die
dat alleen deed, wel de sterkste. Wim Jun, die met Schipper en Wiese naar de
koplopers ging, bezette de tweede plaats, doordat Kunst er op het laatst nog
tussen uit gegaan was. Lagrouw en
Willekes uitgeschakeld Reeds in de eerste
ronde der amateurs werden Jan Lagrouw en Pats Willekes
uitgeschakeld, doordat beiden vielen. Lagrouw kwam daarbij op zijn oude wond
terecht, hetgeen echter nog goed afliep. Beter verging het
Rinus Zahradnik, Joop Kunst en Leo v. d. Berg, die demarreerden,
steeds verder wegliepen en tenslotte een ronde voorsprong namen. Ooms, Wim
Voorting, Schotman, Kerkelaan en Ruiken probeerden dat ook, maar zij werden
snel tot de orde geroepen, ook toen Schotman met Schipper, Van
Diemen en Hoorenman zijn geluk ging beproeven. Van Bockel, de deze dag zeer
sterk reed, ontsnapte alleen, bleef alleen en nam zonder hulp eveneens zijn
ronde voorsprong. Zahradnik wilde nog meer dan een ronde voorsprong en ging
opnieuw weg, maar de Amsterdammer heeft dat duur moeten bekopen, want niet
lang daarna moest hij de strijd staken. Inmiddels waren
ook Schipper, Wiese en Jun weggelopen en ook zij bereikten de staart van de
groep tamelijk snel. Voor Joop Kunst
was dat het teken, te demarreren. Het lukte hem en met bijna een minuut
voorsprong op Jun finishte hij als eerste. Bij de
nieuwelingen pakten Janissen, Slove en Martens al heel gauw een „toer",
maar voor de laatste scheen er een eind aan deze course te komen, toen hij viel.
Hij zat echter snel weer op de fiets en behield daarmee zijn derde plaats.
Janissen kon in de laatste ronde zelfs alleen weggaan en won nog met ruime
voorsprong. De uitslagen: Amateurs: 1. J. Kunst 14. Hoorenman.
15. Spieker (beiden Adam). Nieuwelingen: 1. R. Janissen (Adam) AMSTERDAM.NOORD.(1952.06.15) Ronde
van Amsterdam-Noord: Vierde
zege van Frans Mahn in dit seizoen Onder
gestadig vallende regen werd gisteren de Ronde van Amsterdam-Nrd over een
afstand van Nieuwelingen
1e serie: 1. Edelenbosch
(Enkhuizen); 2. Belie (Alkmaar); 3. v. d. Mey (Noordwijkerhout); 4. Sirach
(Amsterdam); 5. Kramer (Woudenberg). Nieuwelingen
2e serie: 1. Wuurman
(Amsterdam) ; 2. J. Rol (Alkmaar); 3. De Klerck (Amsterdam); 4. Jansen
(Halfweg); 5. Koper (Zandvoort). Amateurs
( AMSTERDAM.ORTELIUSSTRAAT.(1952.07.13) Ronde
van Orteliusstraat te Amsterdam voor Wim Jun Prachtige
vlucht van Degeling en Van Verseveld onbeloond TWEEMAAL
hebben twee renners zich in de vierde Ronde van de Orteliusstraat in
Amsterdam onderscheiden, maar alleen in het laatste geval hadden deze
amateurs succes, namelijk Davi Janbroers en Wim Jun, van wie Jun in de
eindsprint toen bovendien nog kracht genoeg had om met vele lengten te
zegevieren. Degeling en Van Verseveld, die als eerste een serieuze
ontsnapping waren begonnen, hadden daarmee te veel van hun krachten gevergd,
zodat Degeling zelfs helemaal van het strijdtoneel verdween, even nadat hij
net iets tekort was gekomen om een ronde voorsprong te nemen De
nieuwelingen hadden twee ritten verreden. De eerste en mooiste werd gewonnen
door Tinus Kempff met vlak achter zich de ongetwijfeld beste renner uit deze
wedstrijd, Harry Moolenjjzer; de tweede rit was voor Schouten, die in een
massasprint de snelste was. Van Heusden vroeg
op stap PIET VAN HEUSDEN
— in eigen omgeving — was al direct aan de haal gegaan, werd even gauw weer
tot de orde geroepen, maar sprong toch voor de tweede maal mee, toen Cor
Bakker, Jan van Ingen en Wim Jun demarreerden. Ook die poging was echter
vergeefs, zoals we er op deze dag zovelen hebben zien falen, meestal met
dezelfde renners erbij, zoals Van Ingen, Jun,
Zieleman, Remkes, Janbroers, Van Rossum, Van Heusden en Van Verseveld. De beslissende
slag scheen te vallen, toen Degeling en Van Verseveld ontsnapten, snel een
serieuze voorsprong namen en achter dat tweetal een sterke achtervolgende
groep ontstond: Janbroers, Remkes, Jun, Zieleman, Van Heusden, Wiese,
Willemsen, v. d. Horst, Van Rossum en Biesterveld, Velen hebben
geprobeerd uit die groep naar het duo aan de leiding te komen, eerst
Rabe, later Noorman en ook v. d. Horst, maar voorlopig lukte dat niemand. Dat tandem liep
regelmatig verder weg, totdat de staart van het peloton reeds binnen het
bereik was en... Degeling met een zware inzinking kwam te zitten en niet
lang daarna uit de strijd verdween. Van Verseveld haalde het wel, ja
probeerde zelfs door te gaan om ook de anderen op een „toer" te zetten, maar
de Aalsmeerse amateur overschatte toch zijn krachten. Het gevolg was, dat
toen Wim Jun en Davi Janbroers scherp uit die tweede groep demarreerden, zij
hun achterstand op Van Verseveld konden wegwerken, hem te pakken kregen en de
koploper toen zelfs passeerden. Voor van Verseveld was dat ook de morele klap
en het verwonderde niet, dat hij toen terugviel naar de veertiende plaats. Ook Remkes weg WIM REMKES was de
derde man, die probeerde naar de kop te komen en hoewel de Amsterdammer zover
niet kwam, bereikte hij toch, dat hij zeer veel op Jun en Janbroers inliep en
een beste derde plaats bezette. Wim Jun kon
tenslotte met grote voorsprong in de lange eindsprint Janbroers kloppen. De nieuwelingen
waren verdeeld over twee ritten. De eerste daarvan werd „gemaakt" door
Harry Moolenijzer, die reeds aan het begin van de dertig kilometer ontsnapt
was, teruggehaald werd, maar direct daarop voor de tweede maal
ging „lopen". Het lukte de jonge Amsterdammer toen wel, maar zeventien
kilometer voor het einde kreeg hij toch gezelschap van Wuurman, Splinter,
Neyzing en Henk Böhne. De laatste viel uit die kopgroep terug doordat hij met
't wiel van Moolenijzer in aanraking kwam en de stoep opvloog. Zijn plaats werd later ingenomen
door Tinüs Kempff, na een prachtige sprong. Tienstra en Kaptein probeerden
dat ook, maar zij kwamen nog een stuk tekort. In de eindsprint werd
Moolenijzer door Kempff geklopt De tweede
nieuwelingenwedstriid verliep, zonder dat er ook maar iets belangwekkends
gebeurde. In de massale eindsprint zegevierde hier Schouten. De uitslapen
luiden: Amateurs: 1. W. Jun, Nieuwelingen 1e
rit: 1. T. Kempff (Zaandam) op en rest van een
groepje met o.a. H. Böhne. Nieuwelingen 2e
Tweede rit: 1. H. Schouten (Amsterdam) Nieuwelingen, AMSTERDAM.STAATSLIEDEN.(1952.08.17) Frans
Mahn het snelst van tien overgebleven renners Nieuweling
Van Bruggen zegevierde in massale eindspurt MET
een verbeten trek op het gelaat was Frans Mahn gisteren als eerste de Van
Bossestraat voor de laatste maal ingekomen. Zegevierend stormde hij weinige
ogenblikken later over de eindstreep, een dag na zijn prachtige derde plaats
in de Ronde van Overijsel. Acht man had hij geklopt in een zeer mooie
eindspurt, de laatste renner, Davi Janbroers, had hij toen al in de rug
gekeken. Tien man dus waren er slechts overgebleven van de ruim zestig
vertrekkers. Deze
derde Ronde van de Staasliedenbuurt, georganiseerd door Olympia en
Westerkwartier, was afwisselend genoeg geweest door de vele uitloop-
pogingen, maar uiteindelijk is het toch niemand gelukt weg te komen. By
de nieuwelingen was ditmaal de jonge Van Bruggen de snelste in een massale
eindsprint. HET
hoge tempo in het begin van die koers der amateurs werd door Jan Mehagnoul op
kop aangegeven. Hij liet het peloton zijn rondjes snel draaien en de
pechvogels — onder wie Wim Snijders — deden er verstandig aan, direct maar
van het toneel te verdwijnen. Maar toch werd het al gauw duidelijk, dat het
bij lange na niet een wedstrijd zou worden als vorig jaar, toen Mehagnouls
clubgenoot Hein van Breenen zijn grote zegetocht maakte en met anderhalve
ronde voorsprong won. Uitlooppogingen waren ditmaal alle zonder succes. Dat
bemerkten Bob Altink en Loot Stoete al rap en de sterke groep met Boellaard,
Jun, v. d. Berg, Van Heusden, De Groot en Hofland lukte het al evenmin, door
het werk van vooral Remkes, Lagrouw, v. d. Veen en Janbroers, die voor in het
peloton waakzaam bleven. Daardoor
ook was na de vergeefse poging van Jun, Wiese, Mahn en v. d. Horst, de vlucht
van Mehagnoul, Douwes en Holleeder met nog De
situaties vooraan bleven voortdurend veranderen, evenals trouwens achteraan,
waar de een na de ander sneuvelde, ook door een valpartij gedurende de regen,
waarvan Remkes, Boellaard, Krott en Rijnoudt het slachtoffer werden. De
laatsten, die uit het peloton waren gedemarreerd, waren Rijnders en Pafort,
maar ook zij werden weer gehaald. Enkele kilometers voor het einde bestond de
hoofdgroep uit slechts negen man, met Davi Janbroers op een halve ronde. Toen
de laatste ronde inging schoot Frans Mahn naar voren, nam de kop en wees elke
aanval op die eerste plaats af, zodat hy zegevierend uit het groepje van
negen finishte, vóór de bijzonder fel spurtende Zieleman, Rijnders, Lagrouw,
Mehagnoul, Jun, Eelsing, Pafort en Lute. De nieuwelingen in tegenstelling tot
de wedstrijd in de Indische buurt is de strijd der nieuwelingen ditmaal niet
boeiend geweest. Een massale eindspurt moest de beslissing brengen en toen
ook Toon van Lachterop nog voorin zat, was hij als rappe spurter de grote
favoriet. Maar Toon werd ingesloten en moest toezien hoe Van Bruggen als
eerste en Teysse als tweede juist vóór hem finishten. De uitslagen luiden: Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. A. van Bruggen AMSTERDAM.TRANSVAAL.(1952.09.21) Ronde
van Transvaal te Amsterdam Wim Rusman klopte Rijnders in de spurt DRIE
renners, Wim Rusman, André Rijnders en Henk Wiese, hebben gisteren de Ronde
van Transvaal beheerst. Zij zetten alle anderen op een ronde achterstand en
vochten onderling uit, aan wie Ulysses de bloemen kon gaan uitreiken. Dat
werd dan de Haarlemmer Rusman, die honderd meter voor het einde uit tweede
positie aanzette en met een kwartwiel André Rijnders klopte. De strijd der
nieuwelingen bracht deze dag de Aalsmeerse renner Braat op zijn naam. Hij was
het snelst in de massale eindspurt dankzij vooral het feit, dat de sterkste
renner, Peter Post, in die laatste ronde door een val was uitgeschakeld. DAAN
DE GROOT heeft bij de amateurs niet veel plezier beleefd van zijn vroege
ontsnapping. Niet, omdat hij gezelschap kreeg van Piet Smit, dat was slechts
versterking. Neen, Daan verdween even later van het toneel, toen z'n achterband
leegsiste. Wim Jun en Leo v. d. Berg konden toen hun achtervolging wel staken
en deden dat ook. Een tweede ontsnapping was die na zeventien ronden van Henk
Wiese en dat is de beslissende slag geweest. André Rijnders en v. d. Knaap
sprongen naar de strijdlustige Wiese toe en werden direct gevolgd door Jan
Pafort en Wim Rusman. Een kopgroep van vijf man dus, die eerst met Ooms nog
werd uitgebreid maar die in een definitief ploegje van drie veranderde. Eerst
verloor v. d. Knaap het contact, niet lang daarna moest Ooms lossen en
tenslotte gaf ook Jan Pafort zich gewonnen, toen hij steeds meer last kreeg
van zijn, door de voortdurend neerstromende regen, beslagen bril. Jacht was
er inmiddels genoeg gemaakt en het gevolg daarvan was, dat kort voor het einde
nog slechts twaalf renners in de strijd waren. Eerst zetten Hijzelendoorn, De
Hoog, Jun, Zieleman en Degeling een achtervolging in, direct daarop
probeerden Mahn, Janbroers, Bruggekamp, Verseveld Jun, Schollen en Altink
het, maar het was alles vergeefs, want er werd vooraan te goed samengewerkt
om die vluchtelingen nog te pakken te krijgen. Op de helft van de Fraaie
strijd van nieuweling Post zonder succes BIJ
de nieuwelingen heeft niet de sterkste renner gewonnen. Dat was Peter Post,
die opvallend sterk reed en zonder twijfel naar de zege scheen te rijden.
Zijn poging met Harry Moolenijzer, reeds na twee **onden, was vergeefs
geweest en werd teniet gedaan toen het tweetal reeds tieri ronden lang
vooraan gezeten had. Maar het werd steeds duidelijker, dat in een eventuele
massale eindspurt hij toch zeker de sterkste zou zijn. En die eindsprint
kwam, toen Duyn tweemaal vergeefs was gaan lopen. Maar Post zat er toen niet
meer bij. want in de laatste ronde was hij, evenals Olivier, ten val gekomen
en uitgeschakeld. ' Tinus Kempff was daardoor al vroeg uit de strijd
verdwenen, toer. hij op een olievlek was geslipt. Een fraai gevecht leverde
Robbie v. d. Ruit in de achterhoede. In de eerste ronde al was hij door pech
teruggevallen, maar dankzij zijn enorme doorzettingsvermogen kon Robbie een
tweede groep bereiken. De sprint van het peloton werd nu gewonnen door de
rappe Braat, vóór Van Sas, Tienstra en Lachterop De laatste kreeg nog van een
voor hem opgerichte supportersclub een racefiets aangeboden. De uitslagen
luiden: Amateurs: 1. W. Rusman (Haarlem) Nieuwelingen: AMSTERDAM.VISMARKT.(1952.04.26) JAN VAN I N G E N
toonde moed en kunde in de Ronde van de Vismarkt Piet van Diemen maakte een
uitstekende indruk bij de nieuwelingen De amateurs
konden Zondagmiddag hun plezier op in de „lente"-wielerronde van de
Amsterdamse Vismarkt. De nog jonge Piet van Diemen uit Uithoorn had bij de
nieuwelingen nauwelijks zijn prachtige solotocht met een overwinning bekroond,
of donkere wolken pakten zich aan de April-hemel samen. De eerste druppels
begonnen uit de grauwe lucht te vallen en even later werden de sluizeiq,
daarboven wijd opengedraaid. Toch „deed"
Le Champion's derde ronde voor amateurs het bij de duizenden liefhebbers,
hetgeen vooral te danken was, aan twee, die vorig jaar nog dapper meetrokken
met het leger der nieuwelingen: Jan van Ingen en Arend van 't Hof. Zij
leerden collega's en toeschouwers, dat men meer bereikt met doorzetten, dan
met gelaten afwachten. Het resultant wees het uit: Van Ingen eerste, Van 't
Hof, op wiellengte, tweede. De derde man, Eric Meyer, volgde op bijna een
minuut. We zien het
graag, dat „jonge goed". Toen de kleine Hoofddorper Harry de Koning een
jacht uitlokte en van het 77 man sterke peloton amateurs wegvluchtte, nam hij
twee makkers mee: de Amsterdammer Van Ingen en de Sassenheimer Van 't Hof.
't Is waar, buiten Patsi Willekes bleef het peloton daar aanvankelijk
onbewogen onder. Het sukkelde maar voort, al onderging het toch
langzamerhand een vermageringskuur. Zwakke broeders, renners die nog te weinig
kilometers in hun ransel torsen, en de nooit mankerende pechvogels, bleven
achter of zochten het verwarmde kleedlokaal op, onder de indruk van de zwaar
bewolkte hemel: ,,We krijgen direct een hoosbui!" „Wat die drie
,hoogvliegers" betreft, die houden het toch niet; die zijn ingehaald
voor zij het weten", werd in het peloton gesmoesd. Maar dat dachten -
gelukkig - niet alle renners. Patsi Willekes, die best marcheerde, had zijn
sprong al geplaatst en was mee aan de leiding gekomen. De jonge, speelse
Hilversummer Jaak van Dijk mengde zich ook in de strijd en met hem Piet van
Roon, de nationale kampioen. Henk Kuitwaard, Aad Visser, Wim Snijders, Leo
Boelaard, Wim Remkes en Jan Tienstra volgden en wuifden het versplinterde
peloton een vaarwel toe. Gordijn van
regen. Het groepje aan
de kop, door innige samenwerking een minuut uitgelopen, raakte De Koning
kwijt, die - na de inspanning van een examen - het tempo niet meer kon bijbenen.
Patsi Willekes, de oudste van de drie deelnemende broers, kwam te vallen en
trok zich wat later terug. Onder een gordijn
van regen, die de shirts aan 't lijf deed plakken, renden Van Ingen en Van 't
Hof, zich af en toe de natte haren uit de ogen vegend, maar voort.
Strategische plannen? Geen moment kwamen ze in hen op. Slechts doorgaan,
snel doorgaan. Met z'n tweeen door de bocht gaat veel beter dan met een hele
groep. Zeg nou zelf. Hun collega Schonewille uit Zuilen zagen zij aan de kant
staan; de volgende ronde stond hij er nog - flink bezweet - in zijn natte
tricot met de omstanders te praten.... Jan Hijzelendoorn, om een van de
bekwaamsten uit het veld te noemen, kreeg er genoeg van. En de misschien nog
grotere kanshebber Jaak van Dijk werd uitgeschakeld toen een onverantwoordelijke
toeschouwer hem voor de wielen stapte. Keeman sneuvelde gelijk met hem. Jan van Ingen en
Arend van 't Hof bleven toeslaan. Hard en ongenadig. Ze liepen het zwaar
gedecimeerde peloton in en namen een tour voorsprong. Eric Meyer uit Laren
mocht in een slotoffensief nog zoveel van zijn achterstand afknabbelen, vijf
andere makkers - Piet Muilwijk (in ,vorm"), Henk Douwes, Piet Pieters,
Wim Rusman en Wim Remkes - nog een vertwijfelde poging doen om het
terreinverlies ongedaan te maken, ze konden rijden wat-ze-wilden, er was
geen kruid gewassen tegen twee - de overwinning ruikende - leiders. Met al
het vuur van hun jeugdig hart, dat door geen hemelwater was te blussen,
,spoten" ze op de weggespoelde kalklfjn af, waar Jan van Ingen zich een
weinig sneller toonde dan Arend van 't Hof in Le Champion's ondanks alles
geslaagde wielerronde van de Vismarkt. Amateurs:1. Jan van Ingen (Amsterdam), NIEUWELINGEN De 64
nieuwelingen lieten eveneens mooi werk zien, waarbij, de jonge Nijman uit
Hengelo door een moedige uitlooppoging voor een daverend begin zorgde. De
Amsterdammer Robby van der Ruit, zoon van de oud-schaatsenrijder, werd in een
- gelukkig onschuldige - valpartij betrokken; de Rotterdammer Vink kreeg bij
het luiden van-de bel een lekke band. Maar hoe het ook zij, Piet van Diemen
uit Uithoorn heeft door zijn prachtig rijden ook de wedstrijd der nieuwelingen
een fleurig aanzien gegeven. BRON: EVERT VAN MOKUM Nieuwelingen: 1. Piet van Diemen (Uithoorn), AMSTERDAM.WESTERSTRAAT.(1952.05.04) Vierde
ronde van de Westerstraat Pauw wint in grootse stijl G.
Pauw uit Utrecht, die verleden week de ronde van Kattenburg won, heeft als
bewijs van zijn grootse vorm, nu ook de vierde ronde van de Westerstraat op
zijn naam gebracht. Onder de concurrenten bevonden zich renners als P.
Willekes, Douwes, Altink, Bakker e.a. Bij de nieuwelingen was de Amsterdammer
R. Buker de man die de wedstrijd maakte, maar H. Schouten legde beslag op de
eerste plaats, hetgeen voordien B. Lute al had gedaan in de eerste serie voor
nieuwelingen. In
de derde ronde reeds spurtte G. Pauw weg uit het peloton, even later gevolgd
door Patsie Willekes en P. van Heusden. Na Amateurs: Nieuwelingen:
lste serie: 1. B. Lute Cs-Graveland) Nieuwelingen
2de serie: 1. H. Schouten (Adam) AMSTERDAM.WILHELMERSSTRAAT.(1952.08.31) Ronde
van Wilhelmers te Amsterdam L. Boellaard klopte kopgroe van vijf amateurs EEN
eigenaardig slot, daar in de Ronde van Wilhelmers te Amsterdam. Terwijl een
kopgroep van vijf man een ronde was uitgelopen en vijf anderen byna een halve
ronde genomen hadden moest de honderd kilometerwedstrijd met drie ronden verlengd
worden, omdat al die andere amateurs het parcours niet wilden verlaten,
hetgeen nodig was, om voor de vijf koplopers een regelmatige eindspurt te
verkrijgen. Uiteindelijk won Leen Boellaard en werd de renner, die
ongetwijfeld het meeste werk die middag had verzet, Slingerland, slechts
vijfde. Bij
de nieuwelingen zegevierde na een fraaie eindspurt de op het ogenblik weer
zeer sterk rijdende Toon Lachterop. DE
course der amateurs is feitelijk pas tegen het einde mooi geworden, maar de
strijd die geleverd werd maakte veel goed Hij was ook afwisselend genoeg,
door de talrijke demarrages op het rechte stuk regen de wind in, waarvan
eerste die van Lagrouw, Slingerand en Schipper De
ontsnapping van Hijzelendoorn met Ko Zieleman was namelijk de eerste — na
veertig kilometer — die serieus ging lijken. Dit tweetal trok er hard aan,
maar toen eerst Slingerland, Stoete en Boellaard en daarna Jun, Reuman,
Janbroers, v. d. Horst en Spieker aansluiting kregen, riep het peleton, met
André Rijnders aan het hoofd, de zaak tot de orde. Rijnders zorgde toen voor
een tweede grote slag. Gebrand op een zege in eigen buurt ontsnapte hij na
zestig kilometer en daaruit ontstond een kopgroep, bestaande uit Rijnders,
Pendavingh, Reuman v d. Neut, De Koning. Jun, Mackay en Nijmeijer. Vergeefs
echter, want op het moment, dat Jan Post ten val kwam, werden de uitlopers
gehaald. Neen,
de beslissing viel pas, toen Jan Lagrouw, Jan Slingerland en Jan Schipper
demarreerden. Twee Jannen hielden de strijd vol, Schipper moest later lossen
en belandde in de achterhoede. De
vluchtelingen draaiden snel van het peloton weg en gingen hard door, ook toen
Schipper „kapot kwam te zitten". Een
tweede groep: Mahn, Janbroers, Boellaard, De Hoog en Hijzelendoorn — de
laatste wilde met zijn spurt in elk geval voorin blijven — zette een
achtervolging in, die slechts gedeeltelijk slaagde. Want terwijl Lagrouw en
Slingerland het peloton op een toer zette, werd de jagende groep uiteen
geslagen doordat Hijzelendoorn ten van kwam. Janbroers en Mahn door lekke
banden een andere fiets op moesten zoeken, slechts De Hoog met Boellaard
verder konden gaan, om tenslotte ook een ronde voorsprong te pakken, kwam
daar nog bij, de sterke Aalsmeerder Verseveld. die alleen een toer nam. Mahn
en Janbroers zaten in groep dat aan een ronde achterstand had opgelopen, men was door een geslaagde ontsnapping,
Jun, Cooper en Van Boekel, dit vijftal behield zijn voorsprong, maar
arriveerde toch pas na ruim een minuut nadat Leen Boellaard
respectievelijk Hoog, Lagrouw,
Verseveld en Slingerland had geklopt. Natuurlijk won toen de rappe Frans Mahn
de spurt van de tweede groep. Amateurs: 1. Boellaard (Amsterdam) tijd 2.26.44; 2. De Hoog (Amsterdam); 3. La
Grouw (Amsterdam); 4. Van Verseveld (Aalsmeer); 5. Slingerland
(Zoeterwoude); 7. Mahn (Amsterdam); 8. Cooper (Amsterdam); 9. Jun
(Amsterdam); 10. Janbroers (Amsterdam); 11. Van Bockel (Amsterdam), Nieuwelingen, 50
km: 1. Van Lachterop (Amsterdam) tijd 1.11.32; 2.
Van Bruggen (Amsterdam); 3. Kempf (Amsterdam); 4. Janissen (Amsterdam); 5,
Schouten (Amsterdam); 6. Frank (Amsterdam); 7. Van 't Oever (Amsterdam).
Prestatieprijs: Van Bruggen. AMSTERDAM.ZUID.(1952.05.18) Andre Rijnders
weer de moedigste ! Vluchtelingen
hebben we niet gezien bij de Ook die vlucht
van Pafort, Rijngoudt, Schipper, Stoete en weer Mahn en Douwes mocht men niet
au serieus nemen. Maar toch.... ernstig werd het wel toen Snijders, Janbroers
en Verseveld gingen. Inmiddels smolt het peloton als een pakje ijs.... En uit de
brokkelingen kwamen eerst Meijer en Mahn en daarna Rijnders en Mackay nog
juist de kopgroep vergroten en versterken, want Verseveld viel terug en
Snijders zat niet lekker. Overigens: in de laatste kilometers liet Andre
Rijnders zijn tegenstanders ,staan". En Frans Mahn kreeg z'n revanche op
Wim Snijders na de nederlaag in de Ronde van IJmuiden. Nieuwelingen: 1. J. van Sas (Den Hang), Amateurs: ANNEN.(1952.07.13) Nieuwe zege te
Annen Gisteren te Annen
won Mik eigenlijk spelenderwijs. Aanvankelijk was er nog wat leven in de
brouwerij, zodat er reeds spoedig achterblijvers waren. Drewes Kooistra werd
reeds in de eerste ronde door een valpartij uitgeschakeld. Warta en Jan
Charisius waren de eersten die de kracht van het peleton, waarin overigens
slechts weinig renners van naam zaten, peilden. Maar al te gauw vernamen
Warta en Charisius, dat het Mik ook nu weer ernst was en in een enkele ronde
had de Pekelder ze teruggehaald. Warta demarreerde daarna nog wel eens, doch
de Groninger zette niet door. Menens werd het
eerst toen Rennie Bosman en Willy Reintke er tussenuit trokken. Aanvankelijk
reageerde het peleton niet, maar toen hun voorsprong dreigend begon te
worden, trokken Mik en Warta er harder aan en gëtweeën hadden ze niet veel
moeite de sprong naar de twee koplopers te maken. Daarvoor school er in het
peleton ook te weinig talent. Halverwege de
course hadden Mik en Warta hun ronde genomen, onderwijl Reintke de strijd
had verlaten en Ronnie Bosman voor het peleton bleef hangen, in een
verbitterd gevecht met Nieuwold om ook een ronde voorsprong te nemen. De wedstrijd
kreeg daarna een lusteloos karakter, het peleton sliep als 't ware in en
daarmee kreeg Bosman de gelegenheid zijn ronde, waarvoor hij zolang had
moeten rijden, te nemen. Een premie van
het gemeentebestuur van Anlo bracht tien ronden voor het einde nieuw leven
in de brouwerij. Jan Charisius won deze sprint en in gezelschap van Mik ging
de Leeuwarder door. In een ommezien versplinterde het peleton. Mik nam in
gezelschap van Charisius opnieuw een ronde en dat kostte aan Warta en Bosman
de tweede en derde plaats. De uitslag werd: Amateurs: Bij de
Nieuwelingen hebben de beide Zwollenaren Wolf en Bulten de lakens uitgedeeld. In
voortdurende demarrages en in een goede samenwerking beheersten zij deze
course. Wolf slaagde er tenslotte in alleen een voorsprong te nemen en wist
onbedreigd te winnen. De uitslag is: Nieuwelingen: 1. H. Wolf (Zwolle) ARNHEM.PAASBERG.(1952.08.30) Amateurs: 1. Noppie Koch (Utrecht) Nieuwelingen: 1. N. de Clerck, Amsterdam, AXEL.(1952.08.14) Amateurs: 1. Roovers, Etten, BAARLE-NASSAU.(1952.09.14) Amateurs: Nieuwelingen: 1. Balemans BAARN.(1952.07.12) Professionals ( BADHOEVEDORP.(1952.07.12) Wim
Snijders kwam in achtervolging nog juist tekort BIJNA
tien minuten nadat Zaterdag in Badhoevedorp de dappere Krijn Post zegevierend
over de einstreep was gegaan, arriveerde de laatste man in deze ronde over
ruim tachtig kilometer, Backx, die daarmee de... elfde plaats bezette. Elf
man het schamele restje van een toch al niet te groot veld renners (35 man),
dat van start was gegaan. Geen twee renners kwamen er in deze wedstrijd
tegelijk aan, alles was uiteengeslagen, hoofdzakelijk het gevolg van de
enorme vlucht, die Krijn Post al in het begin was begonnen en die hij met
succes bekroond had. Bij
de nieuwelingen had Luyck dat ook geprobeerd, maar hij werd door vier anderen
ingelopen en daarvan won tenslotte de Amsterdammer Van Bruggen. Krijn
Post oppermachtig in Badhoevedorp DERTIEN
bochten in een parcours van ruim een kilometer, ziedaar de belangrijkste
oorzaak van het feit, dat het tempo niet al te hoog lag, ook niet bij de
amateurs, van wie er liefst vijftien niet verschenen. Dat tempo kon slechts
opgezwiept worden door een regen van premies èn door de ontsnapping van Krijn
Post, die reeds na twee kilometer demarreerde. Piet van Heusden was even
meegegaan, maar hij moest daar al gauw van afzien. De Krommenieër Wayboer
trachtte op zijn beurt bij de vluchteling te komen, maar dat lukte hem noch
alleen, noch in gezelschap van Stoete en Backx, want de Noordhollandse
kampioen draaide te rap, om nog te worden teruggehaald. Verandering kwam er
slechts achterin; juist toen Harry de Koning het peloton vaarwel zegde, moest
Piet van Heusden afstappen voor een lekke achterband, maar de Nederlandse
achtervolgingskampioen zat rap weer in de grote groep, ondanks de felle
jacht, die op De Koning was ingezet. Harm Haan, Jan van Leeuwen, Loot Stoete
en de pas herstelde Zahradnik kwamen bij de Hoofddorper. Zahradnik verdween
geheel van het toneel, Stoete viel later ver terug en Wim Snijders verdween
ook al uit die achtervolgende groep, maar hij in de goede richting, want de
Halfwegger was een stijlvolle jacht op Post begonnen, die hij wel niet
helemaal kon volbrengen, maar waardoor zijn grote achterstand toch
gereduceerd werd tot minder dan een minuut. Achter Harm Haan had Piet van
Heusden inmiddels een verwoede rush naar voren ingezet, die hem naar de
vierde plaats voerde, nog vóór Henk Wiese en Harry de Koning, die de laatste
kilometers met een enorme inzinking worstelde. Harry kon toch nog ver voor
Rijnoudt, Van Leeuwen, Stoete. Van Maris en Backx blijven. De
nieuwelingen BIJ
de nieuwelingen waren het vooral Luyckx en Kaptein, die de wedstrijd een
levendig karakter gaven. Luyckx was na een vergeefse poging om weg te komen,
na achttien kilometer voor de tweede maal weg, nu met succes. Wat
Krijn Post bij de amtaeurs wel gelukt was, bereikte Luyckx echter niet, want
terwijl Jansen wanhopig probeerde terug te komen, nadat hij door pech was
achtergeraakt en Henk Böhne ook trachtte weer aansluiting te krijgen na door
een valpartij te zijn teruggevallen, kreeg Luyckx gezelschap van Van Bruggen
en Cor Blaauw. Ook Kaptein sprong nog naar voren en hoewel deze renner uit
Lisse niet meer bij de kop kon komen, bleef hij toch voor het peloton
onbereikbaar door zijn goede rijden. De uitslagen zijn Amateurs: 1. K. Post (Hoofddorp), Nieuwelingen: 1. Van Bruggen (Adam) BARNEVELD.(1952.08.30) Amateurs: 1. Pauw, Nieuwelingen: 1. Stolker (Zuilen) BEEK.ADSTEEGCIRCUIT.(1952.05.25) HANS DEKKERS won
weer eens op Nederlandse bodem Op het zware Adsteegcircuit van Beek klopte hij Jef Jansen en Thijs
Roks in de sprint Op het zware
Adsteegcircuit nabij Beek, bekend van de aankomst van de Ronde van Limburg,
heeft onze nationale kempioen Hans Dekkers Zondag 25 Mei de duizenden
bezoekers laten zien, dat hij weer in een tip top conditie verkeert. Gemakkelijk heeft
Dekkers het deze zonnige middag niet gehad Er was een viertal Belgen, Serin,
Schaecken, Hendriks en Heynen, die zeer goed reed, er waren de Limburgers
Lambrichs, Janssen, Joris, Sijen en Schweitzer, die op eigen terrein altijd
iets meer kunnen dan normaal en verder een tiental andere concurrenten, die
stuk voor stuk hun mannetie stonden in deze race, waarin de renners 35 maal
tegen de Adsteegklim op moesten. Evers en Blaauw
waren het, die het vuur in het kruitvat wierpen. Roks wierp echter roet in
het eten en haalde de uitlopers terug. Samen met v. d. Kamp ging de renner
uit Sprundel er vervolgens tussen uit, maar toen kwam Hans Dekkers op het
voorplan en met hem waren het Lambrichs, Janssen, De Hoog,
Steenbakkers, Schoenmakers en de Belgen Schaecken en Serin, die de uitlopers
terug haalden. De rest der concurrentie was meteen uitgeschakeld en in de
laatste ronden was de Belg Schaecken de grote animator. Wegkomen kon hij
echter niet en in de laatste ronde was het Dekkers, die samen met Roks en
Janssen een kleine voorsprong kon nemen. De eindsprint was voor Dekkers, die
gemakkelijk Janssen en Roks klopte. Vooraf reden in
Beek ook de amateurs in een race over 76 km: De plaatselijke favoriet
Gelissen wist tegen het einde een kleine voorsprong te nemen, die hij niet
meer af gaf. Wel stelden Nolten e.a. nog pogingen in het werk om de uitloper
te pakken te krijgen, maar de afstand was te kort om nog succes te behalen.
BRON:GERARD SILLEN. Amateurs: 1. H. Gelissen, Beek, Profs en
Onafhankelijken: 1. H. Dekkers, Eindhoven, BELFELD.(1952.08.03) Stevens wint de ronde van Belfeld. J.L. Zondag
gingen de amateurs en nieuwelingen aan de slag in het Noord-Limburgse
plaatsje Belfeld, de woonplaats van de succesvolle Limburgse nieuweling Jan
Opstals, die o.m. de nationale wedstrijd in Zandvoort won. Ook ditmaal ging
Opstals voor eigen supporters in de bloemen: Bij de amateurs
werd het de zoveelste zege van Leo Stevens, die reeds zeer vroeg ten aanval
trok en loon naar werden kreeg. Leo Stevens won in de tijd van 2,20,10 over BENELUXRONDE.(1952.06.22) Albert Donker winnnar van de 5e Benelux-wegwedstrijd Door het slechte weer mankeerden 50 renners op het appel „Vandaag zullen
we eens wat laten zien", had Appie Donker 's middags gezegd, toen hij
zijn fiets aanschoof voor de start van de vijfde en zwaarste
Benelux-wedstrijd; Men zag Appie
Donker echter weer, toen de negentien overlevenden van deze “hel van de
Benelux" met slagregens en kasseien, straffe kopwind, warmte en dorst,
modder, steenslag en gedeukte polderwegen de schaduwrijke en koele lanen van
't Gooi afwandelde met de handen in de eetzak of aan de drinkfles. Lachend en
keuvelend vergaten deze “wandelaars" zelfs de eenzame vrijbuiter, Hofland,
die ruim twee minuten voor hen uit voorbij Soestdijk snelde op zijn laatste
krachten. Zonder de tred te versnellen haalden deze toeristen de verslagen Beverwijker
bij Ankeveen in en namen hem beschermend in hun kielzog mee. Maar op de
Bosbaan, in de „gang" naar de finish, die versperd kan worden door een
dwarse fiets, zat Apple Donker op de beste plaats en behield die tot na de
eindstreep. Hij, de man, die thans uit forme heet te zijn, werd opgestuwd
door een gebalde groep, waarin de sprinters vergeefs naar manoeuvreer-ruimte
zochten. Geen kans voor Adri Voorting, Krijn Post, Wolfs, Koeman, Smit of de
Petersen om door het bevrijdende “gat" uit te schieten. Appie Donker,
de slimste van de negentien triomfators, die de kwellingen van deze
„Benelux" hadden overwonnen, had zijn profetische woord gehouden. Voor
de eerste maal behaalde hiermee een “Olympiaan" de zege in de door zijn
eigen vereniging georganiseerde Benelux-wedstrijd. Van Heusden en De
Ruiter waren onmiddellijk buiten de muren van Breda de keien van “het
Antwerpse" en een tropische donderbui tegemoet gemarcheerd. De Breda moest twee
minuten wachten op het peloton. Teteringen twee en een halve minuut. En
terwijl Zahradnik zijn greep op het hoge tempo moest loslaten, van het gros
der troepen in de achterhoede verzeilde en daar verloren ging, snelden de
twee dapperen naar de Dongensche Vaart: De Ruiter, de “dwangarbeider",
plat op zijn fiets, Peters, de „flyer" recht in het zadel en hoog als
een vaandel op een schans. Het
jagersinstinct van de meute ontwaakte voor een gesloten spoorweg, die het
„wild" nog een halve minuut verder buiten bereik bracht. Oosterhout werd
genomen met de wind in de rug. Maar op de weg naar de Vughtse polder werd het
spoor warm en naderden de kleurige flarden van een uiteengereten groep met
grote schreden de roekelozen van deze eerste, enige en grote aanval. Hier, in
de kuilen met water en de modder van de polder, verbruikten de zwakken hun
laatste krachten. Den Bosch zag een ordeloze bende door zijn straten trekken.
Maar in Zaltbommel werd de godsvrede gesloten, die een einde maakte aan de
tomeloze jacht. De Ruiter verdween als een geslagene, die krachten noch hoop
meer overbleven. Peters schaarde zich in de rij der overlevenden, zijn reserves
onaangetast en zijn elegance ongeschonden. Op de wind dreef de karavaan af
in de richting Utrecht. Alleen Krijn Post werd uit de vreedzame wandeling
langs de bongerds van de Betuwe en de oevers van de Lek gestoord door een
hardnekkig noodlot: een lekke band in Culemborg, een afgelopen ketting bij
Vianen en een verloren vleugelmoer van zijn voorwiel bij Jutphaas. Maar
telkens kwam de koppige “Bataaf" alleen terug en dook met de
„toeristen" mee onder de lommerrijke dreven van 't Gooi. Hofland was toen
reeds aan zijn eenzame galop begonnen. De wacht voor het koninklijk paleis
in Soestdijk signaleerde hem twee en een kwart minuut voor het „laatste
carre" van achttien man, die de ruigheden van weer en weg hadden
overleefd, omdat zij onoverwinnelijk waren. Bij Ankeveen werd de vrijbuiter
uit Beverwijk ontredderd en van zijn laatste illusie beroofd aangehaakt. Alle
eetzakken waren toen leeg en de laatste slok uit de drinkfles genomen. Uit de
grauwe avond doemden de eerste torens van Amsterdam. Appie Donker was het
eerste thuis. Amateurs:1. Donker (Amsterdam), 6 uur 50 min. 4 sec.; 2. Rijnders (Amsterdam);
3. Koeman (Krommenie); 4. Van 't Hof (Sassenheim); 5. Voorting (Haarlem);
6. Meyer (Laren); 7. P. Peters (Haarlem); 8. Zieleman (Amsterdam); 9. Wolfs
(Vlijmen); 10. Tony Peters (Haarlem); 11. Van Heusden (Amsterdam); 12. Smit
(Amsterdam); 13. Kooyman (Den Haag); 14. Bruggenkamp (IJmuiden); 15. Bredius
(Diemen); 16. Tienstra (Halfweg); 17. Krijn Post (Nieuw Vennep); 18. Hoflan.d
(Beverwijk), allen dezelfde tijd als Donker; 19. Slingerland (Zoeterwoude),
tijd 6.55.40. BERG
EN TERBLIJT.(1952.09.14) Janssen
won Ronde van Berg en Terblijt Onder
grote belangstelling en een ideaal weer is de ronde van Berg en Terblijt een
succes geworden. Voordat de burgemeester het startsein gaf voor deze ronde
voor nieuwelingen werden Opstal (Belfeld) en Klassen (resp. landskampioen en
provinciaal kampioen gehuldigd, waarna zij 'n ererondje reden. De wedstrijd
welke over Nieuwelingen: 1 Janssen Venlo; 2 op 1 ronde Hamers uit
Munstergeleen; 3 Reijnen Übach o. Worms; 4 Opstals Belfeld; 5 Ehlen Sittard;
6 Klassen Maastricht; 7 Paes Munstergeleen; 9 de Rooij Hoensbroek; 10 Bruning
Heerlen en 11 Kersten uit Siebengewald. BERGEN
OP ZOOM.(1952.06.15) Amateurs: 1. Piet Maas, 2. H. Schefer, 3. Cees van de Borst, Nieuwelingen: 1. Karel Keeperts, 2. Jac Looyen, 3. Jan Hultermans, BERGEN
OP ZOOM.(1952.08.17) Amateurs: 1. Hermes, Oud Gastel, Nieuwelingen: 1. Schrauwen, Ossendrecht, BERGEN.(1952.08.09) Amateurs: 1. Peters (Haarlem), BEVERWIJK.(1952.08.10) Nieuwelingen: 1. Blaauw (Zaandam); Amateurs: 1. Rusman (Haarlem), BEVERWIJK.(1952.09.14) Amateurs, Nieuwelingen, BIERVLIET.(1952.09.07) Nieuwelingen: 1. De Jong (Made), BLERICK.(1952.05.18) LIMBURG WERD IN
BLERICK GEKLOPT. Groot was de
belangstelling voor de Ronde van Blerick, welke op het overzichtelijke
Tuidorp-circuit meet succes werd opgevoerd. Boeiend was het gevecht in de
amateur-categorie, waar de eerste Harry
Schoenmakers - de plaatselijke favoriet - en de Utrechtenaar Koch namen de
zaken serieus waar, doch ondervonden dra, dat het nog te vroeg was om de slag
te slaan. Jacq. Nieskens en Van Duppen vuurden het peloton door hun voorbeeld
gedurig aan, zodat het eind van het liedje was, dat alle pogingen strandden.
Twintig,ronden voor het einde slaagden vier wilskrachtige jonge kerels
eindelijk in hun bedoeling: Harry Schoenmakers, Pauw (Utrecht), Post (Nieuw
Vennep) en Everse (Rotterdam). Het publiek gokte natuurlijk in de komende
eindspurt - want hier draaide het op uit, nadat dit viertal buiten schot van
de rest geraakte op Schoenmakers. Afgaande op de
wijze waarop de Blerick-man op enige premies beslag legde, was voor deze
zienswijze trouwens veel te zeggen. Maar niet Schoenmakers, doch Pauw
flitste als triumphator over de eindstreep. Schoenmakers werd op driekwartlengte
tweede. Post derde, Everse vierde. Van Duppen ontnam Nieskens de vijfde
plaats, in zevende stelling (eerste van het grote peloton) arriveerde
Verhoeven (Overschie), waarna Roelofs (Arnhem) zich presenteerde. De tijd van
de winnaar over de Gramser scheen opnieuw
een gooi naar de overwinning bij de nieuwelingen te gaan doen. Samen met
Opstals hield hij de zaken aardig in de ,gaten, zodat een uiteindeilijk duel
tussen deze twee Limburgers op het programma kwam te staan. Zo oordeelde
„men" langs het lijntje. Hiervan kwam pardoes niets terecht, want toen
Gramser een bandje aan flarden reed en tijd verspeelde met het bestijgen van
een ander karretje, sloeg Lute ('s-Graveland) haastig op de vlucht. Lute
noteerde in een wip 45 sec. winst, wat ruimschoots genoeg was om de bloemen
in ontvangst te nemen. Gramser stormde nog enige ronden zijn rivaal achterna,
doch mocht, met de tweede prijs tevreden zijn. Pater (Zuilen) werd derde,
Timmermans (Arnhem) vierde en Van Dungen (Valkenswaard) finishte als vijfde. BRON:GERARD
SILLEN. BLERICK.(1952.08.30) Ronde van Blerick Plantaz en
Cuijten deelden de overwinning Kersten won bij
de nieuwelingen De Eindhovenaar
Plantaz en Cuyten uit Mierlo hebben Zondag op overtuigende wijze de ronde van
Blerick op hun naam geschreven. De koers voor
amateurs over 100 ronden van elk bijna een kilometer, was nauwelijks
begonnen, of het tweetal Cuyten-Plantaz trok naar voren, en het duurde
slechts enkele ronden, eer zijn een hele ronde voorsprong genomen hadden,
welke voorsprong zy niet meer zouden afstaan, hoezeer ook de anderen hun best
deden om weg te komen. Het dreigde
derhalve een vrij saaie geschiedenis te worden, toen met enkele interessante
uitlooppogingen van Gramser (Siebengewald), en Schoenmakers (Blerick) weer
wat leven in de brouwerij kwam. Het leidende tweetal liet zich evenwel geen
rad voor de ogen draaien. Een nieuwe fase
van de strijd werd ingeluid. Toen na een premiespurt Plantaz plotseling
„los" bleek te zijn van Cuyten. Hij wist zelfs een halve ronde
voorsprong op zijn rivaal te bewerkstelligen, maar een argeloze hond op het
parcours verhinderde verder weglopen van de Eindhovenaar, die met enkele
collega's, die allen door hem gedubbeld waren, kwam te vallen. Vinken uit
Tegelen moest na deze valpartij de strijd staken en Plantaz was met een slag
zijn halve ronde voorsprong op Cuyten kwijt. De rest van de strijd beperkte
het tweetal zich tot het weghouden van lieden, die wilden trachten de
verloren gegane ronde wederom in te lopen. De laatste ronde bracht iets zeer
onverwachts: toen iedereen meende, dat Cuyten en Plantaz zich gereed maakten
voor een formidabele eindspurt, sloegen deze twee renners, die de koers
gemaakt hadden, de armen om elkaars schouders en gingen zo broederlijk over
de eindstreep. De jury klasseerde hen op eerste en tweede plaats ex aequo in
een tijd van 2 uur 32 min. 1 seconde. De koers voor
nieuwelingen over 45 ronden werd een fantastische zege voor de Siebengewaldse
renner Kersten, die het hele veld — op twee man na — dubbelde. Hij dubbelde
zelfs de nationale kampioen in deze categorie Opstals uit Belfeld, die na
Kersten, v. d. Brug (Amersfoort) en Jansen (Venlo) op de vierde plaats
eindigde, met een ronde achterstand. 5 May (den Haag), 6 Heykens (Nijmegen),
7 Weyts (Mierlohout), 8 Wilkens (Nijmegen). Bij de amateurs
luidde de verdere uitslag: 3 Gramser (Siebengewald), 4 Nieskens, 5
Schoenmakers (Blerick), 6 Van Duppen (Helmond), 7 Nulle (den Haag). Amateurs: 1. Plantaz (Eindhoven); 2. Cuyten (Mierlo); 3. Gramser
(Siebengewald); 4. Nieskens .(Swalmen); 5. Schoenmakers (Blerick); 6. Van
Duppen, Helmond; 7. Nulle, Den Haag; Nieuwelingen: 1. Kersten (Siebengewald); 2. v. d. Burgt (Amersfoort); 3. Janssen
(Venlo); 4. Opstals, Belfeld; 5. May, Den Haag; 6. Heykens, Nijmegen; 7.
Weyts, Mierlohout; 8. Wilkens, Nijmegen; BOLSWARD.ELFSTEDENTOCHT.(1952.06.02) MOOIE ZEGE VAN
BRUGGENKAMP. De “Acht van
Bolsward", traditioneel tegelijk verreden met de Ronde van
Midden-Nederland, is ditmaal niet een eenvoudige course geworden. Heel wat
van de Eppie Warta was
echter de grote man deze keer, ook al finishte de, Groninger als laatste van
de vijf koplopers. Tweemaal werd er een serieuze ontsnappingspoging gedaan;
beide keren was Warta er bij, onvervaard tussen de „groter" Heel spoedig
reeds konden de eerste uitlopers genoteerd worden. Vijf man: Willekes, Eppie
Warta, Van Acker en Duker en Elling uit Meppel. Met de wind mee werkte dit
vijftal zich naar een voorsprong van enkele minuten. Maar toen in het groepje
achtervolgers ook Douwes, Bruggenkamp, en Plantaz het tempo verhoogden, werd
deze winst geleidelijk weggewerkt. In Leeuwarden was het verschil amper een
minuut en voor Bolsward voor de tweede maal bereikt werd, was er heel.wat
veranderd aan de top. De eerste groep was uiteengevallen door de sterke
tegenwind en precies op de helft van de course had een ander vijfmanschap de
leiding overgenomen. Alleen Warta en Van Acker waren bestand geweest tegen de
felle aanvalsstoten van de achtervolgers. Tot Stavoren bleef toen alles
bijeen. Steeds voller werd de brokkenwagen, mechanisch vervoermiddel voor al
de ploeteraars in de achterhoede. Maar na Stavoren, het laatste stuk naar
Bolsward, kwam er weer leven in de brouwerij. De wind in de rug was een
aangename bondgenoot van de tempodraaiers. De ene demarage na de andere
volgde. Succes leverde het echter niet op. Nog steeds dezelfde vijf dapperen
stormden Bolsward weer binnen en Bruggenkamp had zoveel reserve, dat hij niet
alleen Douwes, maar ook Plantaz achter zich liet. Van Acker werd vierde,
Eppie Warta vijfde, allen in 6 uur 25 minuten, Hofland finishte als zesde met
11 minuten achterstand. Wiltier (Middelstum) werd zevende, 6.44.00; Elling
(Meppel) achtste, 6.48.06; Walrave (Breezand) negende. BOSSCHENHOOFD.(1952.08.10) Amateurs: 1. Van Nispen (St. Willebrord) Nieuwelingen: 1. Kerstens (Zundert); 2. Rijnvos (Standaardbuiten); 3. Raays
(Etten); 4. Schraven (Ossendrecht). BOXTEL.(1952.08.15) Amateurs: 1. Van Grinsven, Eindhoven; 2. Wolfs, Vlijmen; 3. Kloosterziel,
Wezep; 4. Koch, Utrecht; 5. Donker, Amsterdam; 6. Pardoel, Hedel; 7. De Veer,
Den Bosch; 8. v. d. Voort, 's-Gravenzande; 9. De Reuver, Oss; 10. Marchand,
Tilburg. Nieuwelingen. le
groep: 1. Sanders, Geldrop; 2. v. d. Marel, Maasdijk;
3. Ruys, Oss; 4. v. d. Linden, Tilburg; 5. Van Hout, St. Michielsgestel. Nieuwelingen. 2e
groep: 1. Franken, Tilburg; 2. Van Bruggen, Amsterdam;
3. Wolfs, Eindhoven; 4. v. d. Bogaard, Den Bosch; 5. Hessels, Eindhoven. BREDA.(1952.04.20) Piet de Bruyn
sprintte in Breda naar de zege De tengere, maar
krachtige Roosendaler Piet de Bruyn heeft de Ronde van Breda op zijn naam
gebracht. -Hij sprintte succesvol met Piet Schollen uit Tilburg en
versloeg deze op overtuigende wijze. Na vele vruchteloze pogingen van andere
renners zag De Bruyn ongeveer twintig kilometer voor het einde kans om het
peloton achter zich te laten en kort daarna liep Schollen weg. Dit tweetal
verstond elkaar goed en na elke ronde nam het meer voorsprong. De slag was
gevallen. Geen van de andere coureurs bezat de kracht om te ontsnappen. De
kasseien van het Belcrumparcours hadden. hun benen tot lood
gemaakt. 't Is
begrijpelijk, dat de ongeveer 6000 wielerfans met enthousiasme het prachtige
werk van deze twee renners volgden. Zij gaven een staaltje van fietsen weg en
vormden tot tweehonderd meter voor de finish een hecht team, dat alleen maar
de bedoeling had om de voorsprong te vergroten. Toen ontbrandde de hevige
strijd tussen dit tweetal. En in de ferme eindsprint kon De Bruyn meer
krachten opbrengen dan zijn tegenstander Schollen, die zich deze middag ook
een succesvol renner toonde. Het vorige jaar hebben wij reeds de aandacht
gevestigd op de Roosendaler. Hij deed toen meermalen van zich spreken. Het
was toen geen schijn, want gedurende de winter heeft De Bruyn zich serieus
voorbereid en de resultaten waren op deze mooie wielersportdag duidelijk
merkbaar. Er waren nog meer
renners, die leven in de brouwerij brachten. De mannen van ,het eerste
uur" zouden we hen willen noemen. Rondenlang waren bijvoorbeeld Jansen
uit Made en diens aanstaande zwager Piet Emmen uit Raamsdonksveer koplopers.
Cees Verstraeten toonde zich ook de ijverige en ook moeten Pol Hermes uit
Oud-Gastel, Roovers uit Etten, Jantje Konings uit Breda, Anton Verstraeten
uit Breda, diens stadgenoot Jan van Dongen en de Amsterdammer Mehagnoul genoemd
worden. Zij allen leverden strijd, evenals Harry van den Elshout, die helaas
veel met pech te kampen had. De premiewinnaar
was Cantineau. Zijn sprints waren meesterlijk en het gemak, waarmede hij
zich bij vlagen naar de kop werkte, als er iets te verdienen was, wekte
ieders bewondering. Maar daarmee was het dan weer gedaan. Erg veel trek om
het zware werk aan de kop mee op te knappen had hij niet. De vorm nog niet te
pakken voor een solo-ren? Zo kwam de
sensatie in deze course over De uitslagen
waren: TEKST:CEES
COMBEE Amateurs: 1. P. de Bruyn, Roosendaal, Nieuwelingen A.: 1. Hultermans, Wouw, Nieuwelingen B.: 1. Van Zundert, Etten, 57 min. 20 sec.; 2. Van der Pluym, Dussen; 3.
Hulterm-ans, Dongen; 4. Van Meel, Wouw; 5. Van der Steen, Made; 6. Broeren,
Breda; 7. Weiland, Lage Zwaluwe; 8. Wijgerde, Looon op Zand; 9-. Roks,
Sprundel; 10. Van de Bemd, Rijsbergen. Beginnelingen: 1. W. de Jongh, St. Willebrord; 2. Hofmans, Etten; 3. Van Loon,
Oosterhout; 4. Alofs, Breda; 5. Van de Berg, Beek; 6. Mertens, Breda; 7.
Voermans, Breda; 8. De Jong, Breda. BREDA.(1952.08.15) Professionals: 1. Nest Sterckx, Belgie, Amateurs: 1. Leo Cantineau, 2. Theo Alblas, 3. Jac van Dongen, Nieuwelingen: 1. Jan Opstal, 2. Jan Hulsterman, 3. Jan Westdorp, BREDA-ANTWERPEN-AMSTERDAM.(1952.06.15) Donker
won spurt van het gesloten peleton HET
was een indrukwekkend aantal renners, dat op de deelnemerslijst voor de 5de
course tussen Breda, Antwerpen en Amsterdam vermeld stond: 108. Maar als we
het aantal gestarte renners daarvan op de helft schatten, zijn we
waarschijnlijk nog aan de hoge kant — het komt de laatste tijd meer en meer
voor, dat renners wel inschrijven, maar niet deelnemen — en van hen kwamen er
nog geen twintig in Amsterdam aan. Het was dus maar een klein groepje, dat
deze course van Zaterdag „maakte" en dat kleine groepje deed het
bovendien nog op een manier, die er de volgers nu niet direct toe verleidde
uit de vensters van de auto's is gaan hangen om het beter te kunnen zien. Het
was allemaal nogal mat, ondanks twee langdurige ontsnappingen en pas in de
laatste kilometers zag men een dapper en meeslepend gevecht, dat pas op de
streep werd beslist met een sprintoverwinning van-zoveel-centimeter-groot
door Appie Donker. Als van andere jongens van naam met klank, was dat
sprintje echter het eerste, wat we te zien kregen van het Amsterdamse
„vogeltje". Moedige
ontsnapping van Tony Peters, De Ruyter en Hofland MAAR
toch, ondanks de matheid, die over deze course lag, ondanks het feit, dat er
geen daverend schokkende dingen zijn gebeurd, toch de hoeden maar af voor die
twintig man, die in het Amsterdamse Bos terugkeerden, want het rijden van „Zo
gauw mogelijk maar naar huls", kon op dat moment het enige redelijke
motief van iedere renner maar zijn en er werd ijverig naar gestreefd. Door
een paar, die de daad bij het woord voegden en zo niet hun woonplaats, dan
toch in ieder geval een gerieflijker oord dan fiets en weg opzochten, door
twee anderen door hard voor het peloton te gaan uitjakkeren. Die twee waren
Ko Zieleman en Hendriks. Maar toen zij zagen, dat het peloton er geen meter
harder om draaide, geloofden ze het wel en lieten ze zich terugvallen in de
groep. Gedeelde smart ( met de groep) is tenslotte maar halve smart... De
eerste stoot MAAR
afgezien daarvan, hadden ze ook om andere redenen gelijk, dat ze die
ontsnapping staakten. Het heeft weinig zin om tweehonderdvyftig kilometer te
gaan stormlopen. Er zijn beslist prettiger en verstandiger dingen te doen in
deze wereld. Al schenen Dirk de Ruijter, Tony Peters en Henk Zahradnik dat
eerst te moeten ondervinden alvorens het te willen geloven, want zy sprongen
er in Oostmalle wèl tussen uit, met zoveel energie, dat men zich alleen maar
kon afvragen, hoelang zij dat zouden volhouden. En dat was voor Zahradnik
niet zo heel erg lang. Nauwelijks waren we terug in Hoogstraten, waar de
feestneuze en maskers klaar lagen en de mistletoe's in de straten klaar
hingen, of Henk was al uit het kopgroep je verdwenen. Maar Peters en De
Ruijter hielden vol. Kloek en moedig. Alsof de eindstreep ergens in Breda was
neergeschilderd in plaats van in het Amsterdamse Bos.... En ze schenen maar
niet te willen geloven, dat het (inmiddels reeds stevig uitgedunde) peloton
hun dat aardigheidje wel gunde, juist, omdat het wèl Amsterdam en niet Breda
was. Het peloton joeg niet, het peloton reed soms niet eens hard, het peloton
maakte er zich niet eens druk om dat de twee koplopers niet en de verdere
rest van de familie wel moest wachten voor een spoorwegovergang bij
Oosterhout. „Gaat uw gang, we zien u vandaag nog wel terug", dacht het
peloton. En het peloton kreeg de twee Inderdaad te zien. De drie en een halve
minuut voorsprong, die Peters en De Ruijter gehad hadden, was op de Maasbrug
by Den Bosch reeds door Ap Donker, Piet Peters, Jan Hofland en André Rijnders
weg getimmerd en het peloton zat toen nog maar op anderhalve minuut
achteraan, wat op de brug over de Waal ook het geval niet meer was. Toen
namelijk was het hele gezelschap bij elkaar gekomen. Tony Peters en Dirk de
Kuijter waren wel wat al te vroeg begonnen, hetgeen voor Dirk de Ruyter tot
gevolg had, dat hij kort na het tot stand komen van de aansluiting zelfs niet
meer in het peloton kon blijven ... Hofland:
solo van Er
brak toen een stuk aan van Anderhalf
uur, waarin de volgers gelegenheid kregen zich een beeld te vormen van de
schade aan de kersenbomen, een kaartje te leggen, een krant te lezen of
elkaar de laatste nieuwe te vertellen ... Maar
bij Jutphaas kwam er dan eindelijk weer wat leven in de brouwery. Meer dan Het
duurde toen tot Overveen, eer er eindelijk weer eens wat gebeurde. Krijn
Post, die tweemaal een achterstand had moeten wegwerken — eenmaal wegens een
lekke band en de tweede keer wegens een mankement aan zn versnellingsapparaat
— wierp het peloton de handschoen toe. Het
peloton raapte het ding op... en haalde Post terug, zoals het verder ieder
terughaalde, die meende het peloton straffeloos te kunnen uitdagen. Het was
er niet by en in vrijwel geheel gesloten formatie jakkerde de groep door de
stromende regen via Amstelveen naar de Bosbaan. Het
was dus weer een spurtje, waarop het aankwam, maar ditmaal geen spurtje,
waarin Adri Voorting de rapste was. Het was Appie Donker, die in de
allerlaatste meters nog juist dat venijnige rukje geven kon, dat hem het
recht gaf zijn naam Onder die van Hein van Breenen als laatste winnaar van
deze course bij te schrijven, al was het verschil ook maar klein, heel
klein.De uitslag luidt: Amateurs
en Onafhankelijken: BRESKENS.(1952.07.05) Nieuwelingen: 1..C. Keepers, Roosendaal, BRUMMEN.(1952.07.13) Amateurs: 1. Pauw, Utrecht; 2. Meyer, Laren; 3. Meier, 's-Graveland; 4.
Bruggenkamp, IJmuiden; 5. Smit, Amsterdam; 6. Oink, Hengelo; 7. Timmermans,
Arnhem; 8. De Korte, Utrecht; 9. Kloosterziel, Wezep; 10. Van Kampen Gemert. CADZAND.(1952.09.06) Hultermans won te
Cadzand Zatermiddag om
drie uur loste burgermeester J.A. Leenhouts te Cadzand het startschot voor de
wielerwedstrijd voor nieuwelingen over een afstand van In een felle
sprint wist tenslotte J. Hultermans uit Wouw met slechts een decimeter
voorsprong op C. Keepers uit Roosendaal de wedstrijd te winnen. De uitslag is
als volgt: Nieuwelingen: 1. J. Hultermans, Wouw, 1 uur 47 min.; CASTRICUM.(1952.07.27) Nieuwelingen, 50
km: 1. Blaauw, tijd 1.20.34; 2. Smit; 3. Van Putten;
4. Splinter; 5. Sirach; 6. Ollivier; 7. De Groot; 8. Aafjes. Amateurs, ca. CHAAM
ACHT VAN.(1952.08.06) Wagtmans
heer en meester in Acht van Chaam Wout
Wagtmans, die in 1950 met zoveel bravour en strijdlust, na een solovlucht van
negentig kilometer, voor de eerste keer de befaamde „Acht van Chaam" op
zijn naam schreef, heeft dan gisteren wel niet een dergelijke krachttoer
geleverd, de wedstrijd werd wel door hem gewonnen. Wout, die in Chaam een
grote populariteit geniet, was ook nu een van de mannen, die de wedstrijd
hebben gemaakt. Zijn overwinning was volkomen loon naar werken. Reeds
na veertig kilometer, juist toen Jan Nolten zich, na een vergeefse
uitlooppoging terug liet vallen, schoten Wagtmans, Kebaily, Van As en de Belg
Brusselmans uit het peloton naar voren. Nog honderd en twintig kilometers
lagen toen voor de boeg. Men dacht aanvankelijk dat deze uitlooppoging, net
als alle andere daarvoor, op niets zou uitlopen. Maar de vluchtelingen
dachten er anders over. Er werd hard aan de kop van dit groepje getrokken,
waar vooral: Wagtmans en Kebaily (wat een prachtige, rustige stijl heeft die
donkere Noord-Afrikaan!) het zware werk verichtten. Na goed vijftien kilometer had dit vijftal
reeds een voorsprong van ruim èen minuut. Dat wordt gevaarlijk, dachten Van
Est, Voorting, Faanhof, Schoenmakers, Van Oers en Suykerbuyk. Ook zij
lanceerden een snelle demarrage en sprongen uit het peloton weg op jacht naar
de kopgroep. Veertig kilometer heeft de strijd geduurd, voordat Van Est en
zijn secondanten het groepje van Wagtmans konden inhalen. Faanhof had het
tempo niet kunnen volgen en viel terug naar het peloton, maar Piet de Vries,
die tijdig het gevaar had gezien, zag nog juist kans zich na een felle race
bij Van Est te voegen. Met z’n tienen ging men toen verder. Alle kopstukken
zaten hier verenigd en er zou al heel veel moeten gebeuren om de weglopers
tot de orde te roepen. De vluchtelingen, die elkaar uitstekend aanvulden,
gaven de anderen geen kans meer. Velen
vielen af. Het
werd een ware afvalrace, waardoor het gehele rennersveld sterk verspreid over
het De
laatste ronden kenmerkten zich door een nerveuze strijd. Om beurten trachtte
een der weglopers uit het peloton te vluchten. Voorting, Van Est (tweemaal),
Wagtmans en Kebaily. Om beurten waagden ze hun kans. Ze wilden het niet op
een eindsprint laten aankomen. Maar het lukte niet. Hoogstens twintig meter
reikte elke sprong en dan was het groepje weer bijeen maar zon drie kilometer
van de finish bekeek het handige Wout je het weer eens best. Van
achter uit de groep schoof hij links van de weg, geheel onverwacht, naar
voren. Dat leverde hem een voorsprong op van ongeveer dertig meter. Nog
trachtte Gerrit Voorting bij Wout te komen. Tot op slechts één enkele meter
lukte dat. Meer niet, Wout Wagtmans zegevierde voor de tweede; keer in deze
zware „acht van Chaam". De uitslag werd: Beroepsrenners: 1. W. Wagtmans (Breda) Honderdduizenden
worstebroodjes Buiten
deze wegwedstrijd voor beroepsrijders, waren ook de amateurs en de
nieuwelingen in de weer. Om negen uur 's morgens was deze geslaagde wielerdag
reeds begonnen, (waarop het plaatsje Chaam bijna 400.000 worstebroodjes
verkocht om van de nodige flesjes verkoelende dranken niet eens te spreken)
met een wedstrijd voor nieuwelingen en daarna voor amateurs, waarin de
Nederlanders steeds hun Belgische en andere buitenlandse tegenstrevers de
baas waren. Bij de nieuwelingen won de jonge Ettenaar Anton de Bruyn, na een
solovlucht van Nieuwelingen: 1. Anton de Bruyn, Etten; 2. Jan Westdorp
’s-Heerenhoek; 3. K. Keepers (Roosendaal); De
amateurs reden Amateurs: 1 W. van Dongen (Breda) 2 uur 17 min. 36 sec; 2. P.
Hermes (Oud Gastel); CLUBKAMPIOENSCHAP.(1952.09.24) HAARLEMS
SUCCES OP DE VELUWE De
Kampioen grijpt hoogste wielereer In
een flitsende eindsprint joegen drie jonge Haarlemse amateurs op de
Schelmseweg bij Arnhem naar de finish van de Nederlandse
Clubkampioenschappen: Piet van Roon, Wim Rusman en Arend van 't Hof. Hun
strijdmakkers van de Haarlemse club „De Kampioen", Cor Bijster, Adrie
Voortuig en Piet Peters hadden op het laatste stuk naar Arnhem deze drie
vurige knapen laten gaan, want de tijd van de derde zou immers beslissend
zijn.Bestuurders en supporters van de Haarlemse club klopten elkaar al blij
lachend op de schouders. Ze wisten, dat Wim van Est en zijn West-Brabanders
van „Willebrord Wil Vooruit" de rood-witte ploeg uit de Spaarnestad geen
kwaad meer kon doen. Maar „Feijenoord" met captain Wout Wagtmans moest
nog binnenkomen. „Feijenoord" had er echter 2 min. 1 sec. langer voor
nodig en dus konden de Haarlemmers juichen. „De
Kampioen" is dus eindelijk clubkampioen van Nederland. Slechts ten- dele
een verrassing, want deze club heeft, vooral in de laatste jaren steeds een
grote rol in ploegentijdritten gespeeld. Direct achter „Olympia"
gestart, hadden de mannen van „De Kampioen" een mooie stimulans. Ze
wisten, dat zo ongeveer 1.
„De Kampioen" (Haarlem) met P. van Roon, A. van 't Hof, W. Rusman, O.
Bijster, A. Voorting en P. Peters, in 2.43.29; 2. „Willebrord Wil
Vooruit" (St Willebrord) mét W. van Est, Th. Roks, Nic. van Est en J.
van Osta, in 2.44.11; 3. „Feijenoord" (Rotterdam) met A. Suijkerbuijk,
A. van Oers en P. van As, in 2.44.53; 4. „Maastricht", met J. Lambriuhs,
P. Haan en P. v. d. Brekel, in 2.47.24; 5. „Het . Stadion" (Utrecht),
met G. Pauw, N. Koch en M. Stolker, in 2.48.49; 6. „D.T.S." (Zaandam)
met P. Evers, B. Schellingerhoudt en J. Bruggenkamp, in 2.49.14; 7.
„Olympia" (Amsterdam), in 2.49.15; 8. „Het Zuiden" (Eindhoven), in
2.60.17; 9. „Wilhelmina"- (Eindhoven), in 2.50.26; 10. „De Germaan"
(Amsterdam), in 2.51.42; 11. „De Spartaan" (Den Haag), in 2.53.43; 12.
„De Pedaalridders" (Rotterdam), in 2.54.37; M. „Pijnenburg" (Tilburg),
in 2.54.56; 14. „Sportief" (Breda), in 2.55.05; 15. „Matthieu
Gordang" (Geleen), in 2.55.19. COEVORDEN.(1952.08.09) Tachtig
wielrenners leverden felle strijd In vijfde Ronde van Coevorden Op
een mooi, maar moeilijk parcours hebben Zaterdagmiddag een tachtig
wielrenners strijd geleverd in de Vijfde Ronde van Coevorden. Een strijd, die
zowel bij de amateurs als bij de nieuwelingen vrijwel voortdurend spannend
was. De renners, die het op het door de vrijwel voortdurend vallende regen
gladde wegdek toch al niet gemakkelijk hadden, gaven elkaar weinig of niets
toe en dit werd nog verlevendigd door een ware regen van premies. Bij de
nieuwelingen ontstond er al vrij spoedig na het startschot van burgemeester
jhr mr A. Feith, een kopgroep van een achttal renners, die tegen het einde,
mede door enkele valpartijtjes, wat dunde. In de 36e van de veertig ronden
ging de Zwollenaar Th. Bulten er alleen tussen uit, na al geruime tijd het
zwaarste werk van een toen nog op kop liggend viertal gedaan te hebben. Gemakkelijk
nam hij enige tientallen meters voorsprong en onbedreigd won hij. G. J.
Rorink uit Oldenzaal won een lange sprint van H. Dikkers uit Zwolle en B.
Gesink uit Amsterdam. Daarna kwamen T. v. d. Valk, Amsterdam, A. Sevalink,
Ruurlo, J. van Weert, Almelo, en G. Caarels, Goor. Voor de aanvang van de
amateurcourse werd Piet van Heusden, kampioen van Nederland achtervolging,
door burgemeester Feith voor deze prestatie gehuldigd. Gewapend met een grote
bos bloemen mocht hij daarna een ereronde maken. In de wedstrijd, die over Op
dat moment had E. Kloosterziel uit Wezep, die verleden jaar nog als
nieuweling in Coevorden startte, een ronde voorsprong genomen en het
scheen, dat hij een overtuigende overwinning zou behalen. Pech achtervolgde
hem echter en door een slippartij na Amateurs ( CULEMBORG.(1952.05.24) Amateurs: 1. Gijs Pauw, 2. Noppie Koch, 3. Piet van der Linden, Nieuwelingen: 1. Piet de Jongh, 2. Jan van Sas, 3. J. Oelen, DELFZIJL.(1952.07.05) Klaas
Kwantes heer en meester in Ronde van Delfzijl Onnodige
sprintnederlaag voor „groentjes" Hoving en Zondag De
Ronde van Delfzijl, ook dit jaar weer verreden op de vooravond van de
Nederlandse kampioenschappen te Zandvoort, is Zaterdag gewonnen door de
renner, die deze De
favoriete renners vonden het als steeds bijzonder leuk élkaar. Voor de start
te vertellen, dat ze met het oog op Zandvoort het rustig aan zouden doen en
dat ze alleen maar waren gekomen om nog wat soepelheid en kilometers op te
doen. Jawel, dat deed Klaas Kwantes natuurlijk ook, maar de pezige amateur
uit Wormer, die 's Woendags in Leeuwarden Rusman nog aan de zege had
geholpen, vergat daarbij toch niet om ook het zware werk te doen, om direct
na de eerste ronden de kracht van het peleton te peilen en om enkele
overmoedige weglopers alleen te gaan halen. Kwantes
begon voorgoed aan zijn overwinning te werken, toen hij na 30 ronden —
halverwege de course dus — de achtervolging op Warta en Siebeling inzette. Warta
en Siebeling waren reeds zeven ronden lang weg en toen dit tweetal eenmaal 20
sec voorsprong had genomen, leek het of ze zouden slagen. In het peleton werd
„gedrukt", maar de beide koplopers gingen niet door. Het was al heel
gauw met hun rijk gedaan, toen Kwantes naar voren kwam. Met hem gingen mee
Elling, De Roo, Douwes en aanvankelijk ook Smit, de plaatselijke favoriet,
die echter te geforceerd het tempo moest volgen en derhalve de bocht uit
ging. Eppie Warta, als steeds wat speels in zijn uitlooppogingen, liet zich
dra terugzakken en daarna was de capitulatie van Siebeling slechts een
kwestie van een ronde. Kwantes stelde zich er niet tevreden mee in een
kopgroep van vier te blijven draaien, hoewel hij het gerust op de laatste
ronden had kunnen laten aankomen. 20 ronden voor het einde liep hij alleen
weg; hij had er nu eenmaal aardigheid aan zijn zege onbetwist te gaan halen.
In de laatste ronden nam Bruggeo' kamp hem nog even op „sleeptouw waarmee de
IJmuidenaar hoopte een graantje te kunnen meepikken, maar het was volkomen
overbodig. De uitslag was: Amateurs: 1. Kwantes, Wormer, Noordelijk
drama Bij
de nieuwelingen is het verloop regelrecht op een Noordelijk drama
uitgedraaid. Hier lieten Sjabbe Hoving en Coen Zondag zien hoe groen zij
eigenlijk nog zijn. Zij lieten zich gewillig kloppen door de Amsterdammer
Teijsse en dat nog wel in de eindsprint. Sjabbe Hoving sprong halverwege de
course weg en Coen Zondag was het wel aan zijn eigen publiek verplicht om dat
er niet bij te laten zitten. Zes ronden voor het einde bereikte Zondag
Hoving, maar voor beiden was dit werk blijkbaar te zwaar geweest. Vrij
gemakkelijk en zonder zich al te veel in te spannen kon Teijsse bij hen komen
om daarna zonder moeite de sprint te winnen. Hoving en Zondag hebben zichzelf
en elkaar veel te verwijten. Dit had niet mogen gebeuren.De uitslag was: Nieuwelingen:
DEN
BOSCH.(1952.04.14) Amateurs: 1. Jac. van Dijk (Hilversum); 2. J. la Grouw (Amsterdam); Nieuwelingen: 1. J. Stolk (Dordrecht); 2. H. Rutten (Den Bosch); 3. W. Gramser
(Siebengewald); 4, J. Kuijs (Den Bosch); DEN
BOSCH.(1952.08.10) Beroepsrenners: 1. Voorting (Haarlem) Nieuwelingen: 1. Van Hoek (Den Bosch) DEN
BOSCH.(1952.08.20) Avondzesdaagse: 1. v. d. Bogaerd (Den Bosch) 7.5.29 uur; 2. Scheerders (Dongen) 7.5.32
uur; 3. Pardoel (Hedel) 7.6.13 uur; 4. De Veer (Den Bosch) 7.6.13 uur; 5. v.
d. Ven (Kaatsheuvel) 7.6,48; 6. Timmermans (Den Bosch) 7.7.21; 7. Maas (Den
Bosch) 7.7.44; 8. Goossens (St. Michielsgestel) 7.8.33; 9. Rutten (Den Bosch)
7.9.9; 30. Slits (St. Oedenrode) 7.11.59. Maas uit Den Bosch won op de
laatste dag voor v. d. Bogaerd. DEN
HAAG.FRUITMARKT.(1952.04.20) Leger renners in
de draaimolen van de Fruitmarkt PIET KOOIJMAN
liet even wat zien Er is iets te
doen geweest voordat de vijf en zestig amateurs in het Fruitmarktcriterium
konden starten. Drie renners werd gezegd, dat zij hun fiets wel op zolder
konden laten staan, want zij zouden niet mogen rijden. Hollandia, de
organiserende vereniging, streek de hand over het hart en Piet Kooijman, de winnaar
van vorig jaar, kon starten. Maar Gerard Prijs was toeschouwer en Van Rijn
werd aan de start, toen hij met zijn rugnummer 113 kant en klaar met de fiets
was verschenen, gezegd, dat hij toch maar niet moest rijden. En zo bleef er
nog een renner over van “De Spartaan”, die redelijke kans kon worden
toegedacht op de overwinning. Piet Kooijman heeft het niet op zich laten
zitten en evenals verleden jaar bereikte hij als eerste de finish met enkele
lengte voorsprong op C. Nelemans uit Strijen. Honderd en veertig
keer moesten de amateurs rond de pakhuizen van de Fruitmarkt rijden. Een
mallemolen van tachtig kilometer. Wout Verhoeven uit Overschie was de eerste,
die wegliep. Hij nam honderd meter. Maar dat was niet naar de zin van de
Poeldijker H. Veldhoven, die wegsprong uit het peleton en zich bij de eenzame
uitloper voegde. Nog zeven man zagen kans in en toen zestig ronden waren
gereden, lagen de negen man op kop, Piet Koijman, Hofland en nelemans voerden
het tempo nog op en kwamen zodoende voor de kopgroep te liggen. Intussen had
Tinus Kettenis, 38 jaar en still going strong, een achterstand opgelopen.
A.v.d. Putten, die een achterstand had gekregen door pech, bood zijn diensten
aan en Kettenis werd door zijn stadgenoot keurig getrokken. Dat was echter niet
naar de zin van de jury, die van mening was dat v. d. Putten geen kop mocht
lopen, juist omdat hij zijn achterstand aan pech had te danken. Dit was evenwel
ook voor v. d. Putten een middel om te treaxhten weer bij te komen, want in
de draaimolen, die Fruitmarktcriterium heet, is het vrijwel ondoenlijk om een
achterstand alleen ongedaan te maken. Van der Putten werd uit de course
genomen. Een course, die nog steeds werd aangevoerd door het trio Kooijman,
Nelemans en Hofland uit Beverwijk. Tien ronden voor het einde moest Hofland
afvallen. Hij kreeg pech, moest van fiets verwisselen en raakte de
aansluiting met de beide anderen kwijt. Het publiek joeg hem echter weer op,
moedigde de koene Beverwijker aan en zowaar, hij kreeg het tweetal weer te
apkken in de laatste ronde. De inspanning had te veel van zijn krachten
gevergd en in de eindsprint telde hij niet meer mee. Kooijman, goed sprinter,
liet Nelemans enkele lengten achter zich (2 uur, 5 min. 31 sec.) en Hofland
bereikte door zijn doorzetten een fraaie derde plaats. De rest lag een ronde
achter en het was H. de Vos uit Den Haag, die op de vierde plaats beslag
legde. De Amersfoorter A. Pol werd vijfde, Kettenis uit Den Haag zesde en
Bravenboer uit Rotterdam zevende. ROTTERDAM HEER EN
MEESTER Voor de Amateurs
zag het publiek – er was heel wat gekomen – veertig junioren A- en B-klasse
twintig ronden rijden. Er werden wel pogingen ondernomen om wweg te lopen,
maar tenslotte kwam het hele stel tegelijk op de finish af. In de sprint won
Kersbergen met Van leeuwen als tweede, Verwijs als derde, De Haan als vierde
en Taks als vijfde. De vijfenvijftig nieuwelingen, die daarna kwamen, werden
onder de voet gelopen door een tiental Rotterdammers.De Hagenaars May en
Vreeswijk deden alles om uit te lopen, maar May kreeg pech en Vreeswijk werd
weer ingelopen nadat hij drie premies had gewonnen. Het hoge tempo was
oorzaak, dat alles uiteen viel en er bleven tenslotte twaalf renners over,
van wie tien Rotterdammers. De einsprint werd dus een Rotterdamse
aangelegenheid, waarin C. van Gool de sterkste bleek. Hij had een lengte
voorsprong op zijn stadgenoot Vink. Derde werd Oelen, vierde Bravenboer,
vijfde Van Straten, De eerste Hagenaar was Th. Innemee, die zevende werd. Amateurs: 1. P. Kooyman, Nieuwelingen: DEN
HAAG.LOOSDUINEN.(1952.00.00) Loosduinen genoot
van wielerslag Piet Kooyman zegevierde Er is geweldig gevochten bij de tweede
Loosduinse wielerronde, die georganiseerd was door buurtvereniging
Burgemeesterskwartier en die gisteravond onder technischeleiding van de
Haagse wielervereniging “De Spartaan”verreden werd. Bij de amateurs
wist Piet Kooyman na een heftige en spectaculaire strijd met H. de Vos, A. v.
d. Putten en Adri v. d. Voort uiteindelijk met wielbreedte te zegevieren. De Bij de 55 ronden voor de amateurs vormde
zich al gauw een kopgroepje, waarin het er heet aan toe ging. Dan kwam Kooyman
als eerste door, dan Zuidema, dan v. d. Voort, maar na 18 ronden wist Kooyman
zich totaal geheel uit het groepje los te rukken en een vijftig meter te
nemen. Beurtelings probeerden ook de anderen weg te springen, maar er werd in
het peletonnetje zo geweldig gejaagd, dat niemand kans kreeg meer dan 5 of Een buurman maakte de speculatie, dat
Kooyman er wel op “z’n fauteuiltje rustig achterin het peleton zou gaan
zitten”, om dan in de laatste ronden weer weg te springen. Het ging echter
anders; er vielen premies te verdienen, en Kooyman zorgde er bij te zijn. Met
nog 13 ronden te rijden, kwamen eerst Kooyman en De Vos door, en even achter
hen v. d.Putten en v. d. Voort. V. d. Putten wist Op te trekken, v.
d Voort moest wat lossen. Intussen werd in een tweede groepje fanatiek
gevochten tussen Zuidema, Vreeswijk en van Brunschot. In de voorlaatste ronde
maakte v. d. Voort nog een prachtige sprong, greep het kopgroepje weer, maar
ging toch tenslotte als vierde over de eindstreep. Kooyman werd een, direct
gevolgd door door v. d. Putten en De Vos. Amateurs: 1. P.
Kooyman, 2. v. d. Putten, 3. De Vos, 4. v. d. Voort, 5. Zuidema, 6. van
Brunschot, 7. Vreeswijk. Nieuwelingen en
Junioren In de wedstrijd voor de nieuwelingen over
35 ronden, waarvan de junioren er 25 meereden, maakte Karel Hamelink zich
direct los van de kopgroep. Met een strijdlust van 35 ronden, wist hij los te
blijven en ging uiteindelijk met stevige voorsprong over de streep. Vooral
zijn bochtenwerk wa sgoeg. Hier hielp hem uiteraard zijn ervaring als
speedwayrijder. In het kopgroepje
volgden. Bij de junioren, die 25 ronden meereden,
wist de 16-jarige kees van leeuwen zich prachtig in het kopgroepje van de
nieuwelingen te handhaven en ging zo royaal als eerste door de finish. De
anderen kwamen hier druppelgewijs binnen. DEN
HAAG.SOESTDIJKSEKADE.(1952.04.30) Amateurs: 1. Gerrit de Jager, 2. Frans Mahn, 3. Andre Rijnders, 4. J. Zieleman,
5. E. Kloosterziel, 6. H. Douwes, 7. P. Hermes, 8. T. Wolfs, 9. P. Heusden, Nieuwelingen: 1. J. Bravenboer, 2. Jan van Vliet, 3. Jan Kuijs, 4. T. Dangerman, DEN
HAAG.ZUIDERPARK.(1952.08.02) Amateurs Nieuwelingen, DEN
HELDER.(1952.06.22) Nieuwelingen: 1. J. de Groot, DENEKAMP.(1952.06.15) Amateurs: 1. Jan Hennink, 2. Eric Meijer, 3. Nijmeijer, DENEKAMP.(1952.09.14) Amateurs: 1. Frans Mahn (Amsterdam) Nieuwelingen: 1. Pieper (Lochem) 59.11; 2. Nijman (Hengelo); 3. Caarels(Goor). DEVENTER.(1952.08.17) Amateurs, 75 km: Nieuwelingen, 35
km: DODEWAART.(1952.09.13) Nieuwelingen: 1. Zandwijk (Dodewaard) DORDRECHT.(1952.07.12) Huizer
voert in Dordt pakkende één-acter op Bloemen voor Ligtvoet; ere aan kleine
Kuiten Bloemen
in de mooie Ronde Dordrecht voor de slanke, blonde Waalwijker Ligtvoet, die
tussen zijn mede uitlopers v. d. Linden en Roovers al lang had zitten
berekenen hoe hij de eindsprint moest winnen. Eer aan de kleine Kuiten omdat
hij de man is geweest, die deze wedstrijd zon bijzonder levendig karakter
heeft ingeblazen. Maar voor ons is Zaterdag de doldrieste Rotterdammer Jan
Huizer de man van het spectakel geworden. En hoe. Hij
zat op zijn fiets, die Jan, en leidde op driekwart van de koers een
verbluffend sterke achtervolging van drie man op vijf uitlopers. Ronde na
ronde - kwamen ze enkele - wielwentelingen dichter bij de vluchtelingen.
Helaas, de geschiedenis zal nooit vertellen of ze werkelijk ook bij hen
gekomen zouden zijn. Want terwijl het angstig werd om te zien hoe het schuim
van inspanning de lippen van Huizer begon te maskeren, gaf deze plotseling
een rauwe gil van vertwijfeling. Z’n linkerbeen liet hij slap langs z’n fiets
hangen. Aan een toe-clip kleefde een afgetrapte pedaal zielig aan zijn voet. Het
was geen zieden meer wat Jan Huizer deed. Het was erger, véél erger! Hij
gilde, hij danste, hij sprong, hij huilde, kromp, hij smeet zijn fiets drie,
vier keer meters in het rond; hij trapte er tegenaan, of dat arme ding het
kon helpen. En toen hij eindelijk ietwat tot de redelijke werkelijkheid
terugkwam en op een hem ijlings ter leen aangereikte fiets klom, was voor hem
in deze Ronde van Dordrecht de zon al lang onder gegaan. Maar niettemin
leverde hij uit pure nijd nog een opzienbarende prestatie van
doorzettingsvermogen. Ronde
van Dordt dus op een mooi, als een baan zo snel parcours. Favoriet Van
Steenselen dook al na een paar honderd meter een valpartij in een verdween
met een gebroken wiel. Want Bos reed met wonderlijke souplesse, maar miste
net de bus, toen halverwege de koers Roovers, Kanters, Kuiten, v. d. Linden
en Ligtvoet wegsprongen. Zo snel ging het bij die vijf, dat Kuiten en Kanters
zich moesten laten terugvallen en de overige drie een ronde op het peloton
namen en ten slotte zelfs ook aansluiting kregen op de negen, die even na hen
uit de groep waren vertrokken. En daarmee waren de zaken op de eindsprint na
beslist. Bij
de nieuwelingen was Oetelaar in de sprint het snelst. De uitslag werd: Amateurs: Nieuwelingen: 1. H. v. d. Oetelaar, Oisterwijk, DUSSEN.(1952.06.28) Amateurs: 1. Gijs Pauw, 2. Cees Verstraeten, 3. Jan Konings, Nieuwelingen: 1. Piet de Jongh, 2. Piet Jacobs, 3. Adrie Wuyts, ECHT.(1952.05.22) Nieuw succes voor
Piet Haan De Eroba-Sterrit
te Echt stak vooral door het uitstekende traject een heel eind boven de
normale koersen die wij hier te lande voor amateurs op touw zetten (de
klassiekers natuurlijk uitgezonderd) uit. Eerst hadden de heren coureurs vijf
grote toeren van Een gebeuren dus
volgens het bekende Belgische recept, een wielerfestijn. dat volkomen slaagde
en waarin beste sport. werd geserveerd. Piet Haan kreeg
na dit magnifiek Keurig was de
organisatie en toen bovendien zulk een sportief, succes uit de bus kwam, was
dit voor de energieke organisatoren meteen aanleiding om iets van de
toekomstplannen los te laten. Wellicht worden voor de volgende Eroba-Sterrit
de sterkste Nederlandse wielerverenigingen uitgenodigd (een clubwedstrijd
derhalve), wellicht krijgen profs en onafhankelijken een kans. Tien ronden voor
het einde namen Piet Haan, Piet v. d. Brekel en Hein Gelissen ruim een minuut
voorsprong, zodat velen meenden dat de zaak beslist was: Jan Nolten - door de
burgemeester van Echt voor de aanvang gehuldigd in verband ;met zijn
prestaties in de „Route de France" -- was het met deze zienswijze
helemaal niet eens en in gezelschap van Leo Stevens, Willekes en Keulers begon
hij aan een felle achtervolging. Willekes en Keulers konden het helse tempo
van- de twee gezellen niet bijbenen, zodat Nolten en Stevens
getweeen achter het leidende trio aanstoven. Elke ronde werd een portie
seconden van de achterstand afgeknabbeld. Bij het ingaan van de laatste
ronde lagen Nolten en Stevens nog slechts 16 seconden achter. Dat gaf
topspanning. De duizenden, die het parcours bevolkten, leefden intens met
dit pracht-duel mee. Nolten ,draaide" op volle toeren, doch moest de
vlag strijken. BRON: GERARD SILLEN. Amateurs: 1. Piet Haan, Mochelen, EEDE.(1952.09.14) Beroepsrenners: 1. Harm Smits (Amsterdam) EELDE.(1952.07.27) De volgende dag
in Eelde zijn de Groninger nieuwelingen er niet aan te pas gekomen. Het werd
een zege voor het Amsterdamse sprintertje Frank, die het gesloten peloton
zijn achterwiel liet zien. Nieuwelingen: S. Santema
(Wirdum) 3. P. Bot (Zwaagdijk); 4. R. van der Ruit (Amsterdam); 5. K. Buker
(Amsterdam); 6. E. R. Kramer (Hoogkerk); (Delfzijl); 8.
Sj. Hoving (Hoogkerk); 9. J. Reinholdt (Gieten). Meer strijd en
dikwijls in een hoog tempo leverden de amateurs. Na enkele, vrij onbeduidende
ontvluchtingspogingen, waren het tenslotte Wiltjer en Mik, die voorgoed het
peloton verlieten. Onmiddellijk werd er groot alarm geblazen, Warta trok er
hard aan, de altijd strijdlustige De Roo uit Nieuw-Amsterdam ging mee en
tenslotte begonnen ook Kwantes, Kloosterziel, Rennie Bosman, Huisman en
Beverwijk aan de achtervolging. Zo ontstond uit deze negen renners een
kopgroep, waaruit na enkele ronden de zwakke broeders weer spoedig verdwenen. Het einde bracht
nog even verwarring, toen het rondenbord abusievelijk de laatste ronde aangaf
en Klaas Kwantes met Fré Mik vergeefs sprintte. De attente Kloosterziel wist
wel beter in de werkelijke laatste ronde wist hij de sprint met één been te
winnen. Amateurs: 1. E. Kloosterziel (Wezep) 8. D. Kooistra
(Groningen); 9. H. Haan (Amsterdam); 10. H. J. B. Slot, Nieuw-Amsterdam; EELDE.(1952.08.17) Sprinters
hadden in Eelde het laatste woord Het
is deze keer in de Ronde van Eelde geen wielerzege voor Fré Mik geworden. De
blonde, 19-jarige Pekelder. die binnenkort zijn militaire dienstplicht moet
vervullen, waardoor zijn jonge, maar zo succesvolle wielerloopbaan dreigt te
worden onderbroken, moest gisteren te Eelde met een vierde plaats genoegen
nemen. Mik
heeft dit seizoen zijn overwinningen aan de lopende band behaald, zijn
prijzenkast is veel te klein geworden en al te snel verwacht men in elke
course opnieuw een zege van de Pekelder. Maar degenen, die al wat langer in
de wielersport rondneuzen, weten, dat de boog niet altijd gespannen kan zijn,
zij weten, dat er in een wielercourse zoveel factoren zijn, die een zege in
de weg kunnen staan. Een dergelijke factor was gisteren in Eelde aanwezig.
Tweemaal moest Mik van fiets verwisselen, weliswaar slaagde hij er beide
keren in de kortst mogelijke tijd in het verloren gegane contact met het
peleton te herstellen, maar deze karweitjes dwarsboomden zijn plannen toch
wel in die mate, dat hij er nu niet in kon slagen een beslissende
ontvluchting te ondernemen. Overigens was deze vierde plaats ook voor Mik nog
altijd een verdienstelijke prestatie, want hij finishte tenslotte achter
gerenommeerde sprinters en achter de 's Gravelander Meijer, die in deze
course wel de grote animator was. Zo bijzonder veel strijd is er in deze
Ronde van Eelde — de tweede al in dit wielerseizoen en ook gisteren stonden
weer vele Eeldenaren langs de weg — niet geleverd. Eerst halverwege de course
kwam er iets attractiefs. Na ongeveer Zo
zaten de renners enkele ronden voor het einde weer broederlijk in het peleton
verenigd en kon het spel van het zoeken naar de beste posities voor de
eindsprint beginnen. Alle twaalf overgebleven renners deden aan dit spel- letje
ijverig mee. Men bespionneerde elkaar, alsof het schoonste meisje van heel
Drenthe met haar zoetste zoen op de overwinnaar stond te wachten doch hoe men
elkaar ook begluurde, 't woord waS toch aan de sprinters, de rest kon daaraan
niets veranderen. Eddy Koeman uit Krommenie was in deze massale eindspurt
beslist de snelste, hij sloeg met meer dan een lengte Eppie Warta. De uitslag
was: Amateurs: 1. E. Koeman (Krommenie) Bij
de nieuwelingen was het blijkbaar deze keer de beurt aan Coen Zondag om de
bloemen in ontvangst te nemen. Sjabbe Hoving, zijn grote rivaal, miste de
aansluiting toen Zondag er zes ronden voor het einde met het pittige
Zaandammertje Schoen tussen uit trok. Keuken uit Nieuwdorp wist dit tweetal
nog te bereiken, maar „Broer" Kramer, die ook de sprong wilde maken,
kwam net iets te kort. In de eindsprint klopte Zondag fraai zijn twee
concurrenten. De uitslag was: Nieuwelingen: EERSEL.(1952.05.11) Amateurs: 1. Harrie van de Elshout, 2. Marie Ligtvoet, 3. Piet van Herk, Nieuwelingen: 1. Willie Gramser, 2. Tinie Wolfs, EERSEL.(1952.09.07) Nieuwelingen: 1. Van der Linden, Amateurs: 1. Van de Velden, EGMOND
AAN ZEE.(1952.07.12) Amateurs ( EGMOND
AAN ZEE.(1952.08.16) Amateurs: 1. Wiese, Amsterdam, EIJSDEN.(1952.05.11) Ehlen
won Ronde van Eijsden Arnold
Ehlen uit Broeksittard, die wij ln onze voorbeschouwing als favoriet tipten
voor de ronde van Eysden, heeft onze prognose ingelost en na een vlijmscherpe
sprint beslag gelegd op de eerste plaats. Hij klasseerde zich tevens voor de
ronde van Limburg, zoals trouwens alle renners welke onder de eerste tien
eindigden, zover zij nog niet geselecteerd, waren. Bij de nieuwelingen won
ook al n Ehlen. Een neefje van de amateur bleek in de eindsprint dt meeste
reserve te hebben en wor. gedecideerd voor Paas. De race der amateurs was
zeer aantrekkelijk. Ee.st waren het Smeets uit Echt en Fooy, welke de toon
aangaven, daarna de Amsterdammer van de Bockele en toen deze werd ingelopen
door o.m. Ehlen, Vranken, Rongen, Muilwijk en Daemen bleek dit de beslissende
ontsnapping te zijn. Met tien renners op kop bleef deze situatie tot het
einde toe gehandhaafd en de eindsprint moest de beslissing brengen. Zoals
verwacht was het Ehlen die zegevierde. De uitslagen luidden: Nieuwelingen: 1. H. Ehlen. Broeksittard, Amateurs: EIJSDEN.(1952.08.24) EINDSPRINT
BESLISSEND Wegens
afwezigheid van de burgemeester loste loco-burgemeester Broers het startschot
in de Mgr. Nolensstraat, waarna de renners in colonne naar de Nescherweg
fietsten. Hier loste burgemeester Beckers van Mheer en St. Geertruid het
officiële startschot. Via de Messcherweg reden de renners 7 ronden op het Amateurs: 1. Roger Vrancken, Belgie; 2. Molenaar, 3. Dahmen, 4.
Smeets, 5. Vrancken op een ronde, 6. Leuigssen, 7 Paes, 8. Ramakers, 9.
Steenbakkers, 10. Geuts (8.),' 11. Pinckaerts op twee ronden. Voor de komst
van de amateurs reden de nieuwelingen een Nieuwelingen: 1. H. Ehlen, 2. Paes op 36 sec, 3. Nelissen op 45 sec,
4. Klassen, 5. De Rooy, 6 en 7 gebrs. Reynen, 8. Maas, 9 Nelis, 10 Ehae. EINDHOVEN.(1952.05.22) Amateurs: 1. Piet Verwijmeren, 2. Jules Maenen, 3. Piet Maas, Nieuwelingen: 1. Bauman, 2. Jaap Kersten, EINDHOVEN.(1952.06.06) Amateurs: 1. Piet van de Linden, 2. Jan Plantaz, 3. Cees Aanraad, Nieuwelingen: 1. Jac van Nispen, 2. Harrie Ehlen, 2. Jan Kuijs, EINDHOVEN.(1952.07.27) Beroepsrenners:1. Mertens ( Nieuwelingen, 42
km: 1. Wolfs; 2, Van Neerven; 3. Van Griensven; 4.
Van As; 5. Brusselers; 6. Van Lippen; 7. Van Gogh; 8. Janssen; 9.
Hagen; 10. Hessels. ELSLOO.(1952.04.14) PIET HAAN kreeg
in Elsloo de bloemen Opstals, de beste nieuweling Na diverse prima
prestaties in Belgische koersen, reed Piet Haan Paasmaandag in eigen omgeving
het ererondje. Elsloo opende met een race voor amateurs en nieuwelingen het
Limburgse wegseizoen en boekte met deze primeur tevens een inslaand succes.
Het duo Haan-H. Stevens gaf flour aan deze sportief geslaagde gebeurtenis.
Dit tweetal nam geen halve maatregelen, maar demonstreerde prachtig
samenwerkend een duidelijke meerderheid. De kleine voorsprong .groeide elke
ronde, ondanks het dapper verweer van de moedige concurrentie, die heus niet
bij de pakken bleef neerzitten. Tenslotte dubbelden Haan en zijn gezel het
complete gezelschap, zodat de voornaamste prijzen meteen vergeven waren. De
jonge Leo Stevens verliet hierna eveneens het peloton, welk voorbeeld Jacq.
Nieskens en Schoenmakers direct hierna volgden. Ook de Maastrichtenaar, Fooy
koos het hazenpad en slaagde erin - evenals het eerstgenoemd trio - een
behoorlijke gedeelte van de geincasseerde achterstand goed te maken. De
leiders bleven natuurlijk buiten schot. De eerste prijs was voor de snelle
Haan, die in de eindspurt gemakkelijk over H. Stevens baas bleef.
Schoenmakers hield even resoluut zijn collega's onder de knie. De nieuwelingen
trokken eveneens energiek van leer. Het jonge grut beklemtoonde een
prettige wilskracht, doch alle pogingen liepen tenslotte op niets uit. Opstals bleek een
„snelle", want de manier waarop hij 35 collega's in bedwang hield, was
inderdaad keurig. De uitslagen: Nieuwelingen: 1. J. Opstals (Belfeld) Amateurs: 1. P. Haan (Mechelen) ELSLOO.(1952.07.20) Peloton werd
gedubbeld Hub. Vinken won
na snelle sprint ronde van Elsloo Bruning, Heerlen
won bij nieuwelingen Onder -stralende
weersomstandigheden verreed het actieve rondecomité van Elsloo
hedenmiddag haar 17e wielerronde, ditmaal voor nieuwelingen, profs en
onafhankelijken. Elsloo bofte want
de weergoden hadden duizenden naar het bekende circuit gelokt, waar voor de
start der profs en onafhankelijken de nieuwelingen reden en Jan Nolten
gehuldig werd. Om kwart voor 3
werd het startsein gegeven aan 47 renners. Van de buiten- landers waren
alleen afwezig de Belg Leenen en de Duitser Meulenberg. Direct na het
startsein werd er gereden dat de stukken er van afvlogen, hetgeen mede
beïnvloed werd door de talrijke premies die vooral het eerste wedstrijdgedeelte
zeer aantrekkelijk maakte. Toen na Guns, maar van de
Kamp gaf zich niet gewonnen en liep elke ronde meer en meer uit. Hij kon een
voorsprong nemen van precies een halve minuut. Toen kwam de reactie uit het
peleton en het waren Vinken, de Vries, Schoenmakers en van As, welke een
serieuse achtervolging inzetten. Vooral de latere winnaar Hub Vinken gaf zich
volledig en twintig km verder was v. d. Kamp ingehaald en meteen
voorbijgestoken. Het viertal aan de leiding deed het keurig ondanks de felle
aanvallen van kleine groepjes die verwoed achtervolgden. Lambrichs, v. d.
Zande, Smits en de onbekende Ladenius wisten zich los te maken en het had er
alle schijn van dat zfrj inliepen. De vier aan de kop Vinken, Schoenmakers,
van As en de Vries wisten stand te houden en konden er zelfs in slagen een
16-tal ronden voor het einde de rest van het veld, waaronder alle Belgen en
onze Limburgers Janssen, Joris en Schweitzer te pakken te krijgen. Deze drie
Limburgers hadden tot daaraan toe een goede
race gereden, maar telkens als zij wegwipten sprong men mee en dit spelletje
verloren zij uiteindelijk. Het groepje waarin Jan Lambrichs huisde kreeg
tegen het einde nog gezelschap van Suykerbuyk en Guns, de enigen die dit
groepje nog te pakken konden krijgen. Onze Limburger bij de uitlopers Hub
Vinken deed in de laatste strijdfase zeer verstandig. De Vries en van
As gingen bjjna met arte premies lopen, maar toen de bel voor de laatste maal
klingelde, spitste Vinken zijn oren en in een formidabele eindsprint klopte
hij overtuigend de concurrentie. Profs en
onafhankelijken: 1 Hubert Vinken, Geleen H. Schoenmakers,
Eindhoven op 1 lengte, 3 P. van As, Roosendaal, 4 P. de Vries, Vlaardingen, 5
op 53 sec. H. Smits, Adam, Nieuwelingen: 1 J. Bruning, Heerlen Broeksittard, EMMEN.(1952.07.20) Amateurs: 1. Mik, Nieuwe Pekela, Nieuwelingen ( ENKHUIZEN.(1952.06.14) COR BAKKER sloeg z'n slag tijdig in Ronde van Enkhuizen Voor iedereen
goed en wel begreep, wat er aan de hand was, had Cor Bakker in de Ronde van
Enkhuizen reeds z'n slag geslagen. Nauwelijks was 't startschot gevallen of
de knaap uit Halfweg was weggesprongen. Het peloton lachte maar wat over zulk
een krachtsverspilling. Maar toen na 15 ronden Bakker nog steeds weg was,
zelfs een halve baanronde voorsprong had genomen, begon het er toch anders uit
te zien. Het tempo werd verhoogd in het peloton. Bakker kan het echter niet
meer deren. Hij werkte zich via de achterblijvers op naar voren. Na 25 ronden
zat alles weer bij elkaar. Maar Cor Bakker had een ronde voorsprong. Ook de
sprong van Pronk en Douwes, 20 ronden voor het einde, was tevergeefs. Ze
bleven voor het peloton, waaruit ook Gerrit Timmerman was weggelopen. In de
spurt om de tweede plaats won de Zaandammer zelfs. BRON:R. v. d. HENDE. Amateurs: Nieuwelingen: 1. J. van Sas, Den Haag, 1 uur 18 min. 38 sec. over EPEN.(1952.05.04) Piet Haan eerste,
Jacq: Nieskens tweede in zware Ronde van Epen De Met Piet Haan
domineerde Nieskens te Epen, om uiteindelijk de zege aan zijn snellere rivaal
te laten, die zodoende van de drie in Limburg tot dusver georganiseerde
ritten, er ook drie op zijn naam schreef.Nieskens zorgde spoedig voor het
nodige vuurwerk, welke poging evenwel ten dode was opgeschreven. Dit deerde
het kleine, dappere kereltje niet, want nadien zou hij nog meerdere keren de
aandacht opeisen. Toen Smeets op
zoek naar winst toog, kreeg hij dra gezelschap van L. Stevens, Piet Haan,
Nieskens en even later van Schoenmakers en v. d. Brekel. Schoenmakers koos
vervolgens in zijn eentje het hazenpad, werd door Haan tot de orde geroepen,
die pardoes ,doorging". Alleen Nieskens bleek bij machte het vinnige
tempo van de latere triumphator bij te benen. Dit duo verhoogde de
voorsprong, ondanks verschillende energieke pogingen van de rest. v. d.
Brekel en FAoy werden noodgedwongen toeschouwers, terwijl Henk Stevens er in
slaagde door middel van enige harde tempo-ronden Smeets en Schoenmakers
voorbij te snellen. Inmiddels was het einde in zicht. Nieuwe pogingen van Leo
Stevens om bet leidend tweetal te vervoegen, leverden ook Been tastbaar
resultaat op, zodat Piet Haan en Jacq. Nieskens gezamenlijk de finish
opzochten. Met twee lengten incasseerde Haan ook in Epen de bloemen. Nieuwelingen: 1. D. Klassen (Maastricht), Amateurs: 1. Piet Haan (Mechelen), ETTEN.(1952.04.14) JEAN ROBIG won
CRITERIUM van ETTEN Prachtig weer, veel publiek, maar geen spannende wedstrijden! Het rendez-vous
van meer dan 20.000 wielerliefhebbers rond het circuit van Etten op Tweede
Paasdag was weer uitermate gezellig en gezond (dit laatste vanwege het
heerlijke voorjaarszonnetje), maar het moet ons toch van het hart, dat met
een programma, als nu werd vertoond, de echte wielerfans niet aan hun trek
zijn gekomen. We begrijpen
niettemin, dat het voor het actieve wielercomite van Etten, onder aanvoering
van de heer Van Haperen, een moeilijke opgave is om ieder jaar weer iets
aparts te brengen en dat men daarbij niet altijd even gelukkig kan zijn. Te half een reeds
werd begonnen met een course voor Nieuwelingen over een astand van Een kopgroep van
naar schatting 35 man bleef, ondanks enkele goedbedoelde individuele uitloop-
pogingen, tot het einde broederlijk bijeen, zodat de eindsprint de
beslissing moest brengen. Keepers uit Roosendaal, die ook reeds verschillende
premies had gewonnen, was hierbij zijn concurrenten iets te vlug af en kreeg
de bloemen. Nieuwelingen: PROFS De publieke
belangstelling spitste zich daarna op de entree van de grote azen; renners
met wereldfaam. Jean Robic, eens winnaar van de Ronde van Frankrijk; Stan
Ockers, een van Belgisch grote figuren in de laatste tien jaren; de
Italiaanse crack De Santi, winnaar van de Ronde van Duitsland in 1951;.
Fritz Schar, de third man van Zwitserland; de Belgische gebrilde rechter Jos
de Feijter en dan onze eigen grote Gerrit, tezamen met Neerlands sterkste
troeven, de robuste Van Est, de sympathieke Voorting, het vrolijke Woutje en
de jonge en sterke Thijs Roks. In deze volgorde werden zij getrokken door de
gangmakers Edel, Bron, Willemse, Van Bommel, Van Roey, Schot, Sprong,
Harting, Kroonenburg Sr. en Kroonenburg Jr. De eerste manche
leek wel bestemd aan het materiaal van renners en gangmakers te beproeven,
want haast geen enkele combinatie ontkwam aan welke soort van pech dan ook.
Daardoor had het geheel van deze manche een rommelig verloop. Wim van Est
werd tenslotte eerste, gevolgd door Robic, De Santi, Voorting, Ockers, Roks,
Schulte, Schar, Wagtmans en De Feijter. De tweede manche
verliep veel regelmatiger en bracht reeds spoedig Gerrit Voorting aan de
leiding. De Roosendaler draaide prachtig en wist zijn voorsprong geleidelijk
op te voeren. Op het tweede plan werd met wisselend gevolg gestreden tussen
Schulte, Van Est en Robic, die in deze volgorde de finishlijn passeerden. Bij het ingaan
van de derde manche waren er nog slechts vier kanshebbers voor de
uiteindelijke eindzege: Van Est, Voorting, Robic en Schulte. Door welke
oorzaak weten wij niet, maar reeds spoedig zakte Voorting af en toen bleek
dat Schulte geen spectaculaire dingen ging doen (daags te voren won hij in
Frankrijk) werden de laatste ronden een duel tussen Van Est en Robic. Volgens de
officiele, puntentelling eindigden zij gelijk, maar door zijn betere plaats
in de laatste manche (door Wagtmans met grote voorsprong gewonnen) werd de
kleine Breton tot winnaar uitgeroepen. Beroepsrenners: 1. Robic (Frankrijk); 2. Van Est (Nederland); 3. Voorting
(Nederland); 4. Schulte (Nederland); 5. Ockers (Belgie); 6. Wagtmans
(Nederland); 7. De Santi (Italie); 8. Schar (Zwitserland); 9. Roks
(Nederland); 10. De Feijter (Belgie). Wij zouden haast
vergeten te vertellen, dat tussen de manches van de profs door ook de
amateurs nog aan het woord kwamen. Deze wedstrijd (verreden,in twee marches
met klassementsprints) werd mede door de grote meerderheid die de Bredanaar
Cantineau demonstreerde, een teleurstellende ontmoeting. Met maar liefst 41
punten meer dan de tweede man in het eindklassement, ging Cantineau met
bloemen, prijs en premies naar huis terug., BRON: J. VEENHOVEN. Amateurs: ETTEN.(1952.08.31) Amateurs: 1. v. Roon, FIJNAART.(1952.07.19) Amateurs ( Nieuwelingen ( GELDROP.(1952.04.20) Adri Voorting en
Kuijs zegevierden in Geldrop Ondanks het
minder aanlokkelijke weer was er veel publieke belangstelling voor de Ronde
van Geldrop. De nieuwelingen
openden het feest en draaiden in flink tempo hun Hierna gingen
tachtig amateurs - waaronder diverse van naam - van start voor een course
over In de laatste
vijf ronden concentreerde men zich op de eindspurt. Pierre van Neerven
beging de fout een ronde te vroeg te spurten, waardoor hij zijn kans
verspeelde. Sieveking trok de spurt aan, doch Adri Voorting klopte hem
royaal, terwijl v. d. Linden ook nog over Sieveking heen ging. De uitslagen
waren: Nieuwelingen: 1. J. Kuijs, Den Bosch; Amateurs: GELDROP.(1952.07.20) Amateurs ( Nieuwelingen ( GEMERT.(1952.09.28) Amateurs: 1. Cuyten Nieuwelingen: 1. v. d. Linden GENNEP.(1952.06.29) Amateurs: 1. Lutte, 's-Graveland, GILZE.(1952.06.22) Amateurs: 1. Paymans, Tilburg; 2. Wolfs, Vlijmen; 3. Marchant, Tilburg; 4.
Kuys, Den Bosch; 5. Van Dongen, Prinsenbeek; 6. Ligtvoet, Waalwijk; 7.
Hendriks, Eindhoven; 8. Emmen, Raamsdonk; 9. Heurter, Raamsdonk; 10.
Verhoeven, Overschie; 11. Verwijmeren, Terheyden; 12. Hermus, Oud-Gastel; 13.
Van Gennip, Dongen; 14. Weterings, Raamsdonk; 15. Pirel, Breda. Nieuwelingen: 60
km: 1. Jacobs, Breda; 2. Van Dungen, Tilburg; 3.
Van Sas, Den Haag; 4. Hultermans, Wouw; 5. De Vree, Breda; 6. Dongemans,
Vlaardingen; 7. Van Baardwijk, Vlijmen; 8. De Jong, Made; 9. De Ruyter,
Breda; 10 v. d. Avoird, Oosterhout. GOES.(1952.09.20) Amateurs: 1. W. van Dongen, Breda, GOIRLE.(1952.06.08) Amateurs: 1. Paul Schollen, 2. Jac Meijer, 3. Henk van de Velden, Nieuwelingen: GOUDA.(1952.07.26) De Ronde van
Gouda, keurig door het Goudse „Excelsior" georganiseerd, is een
sprintoverwinning geworden voor de Utrechtenaar Koch. Nadat alle pogingen
voordien vruchteloos waren gebleken, slaagden na drie kwart van de wedstrijd
vijf renners er in zich definitief van het peloton los to maken. Het waren
Koch, Mahn, Van Roon, Sonnemans en Wallet, die in deze volgorde eindigden. Ook
Kettenis en Peters wisten zich in laatste instantie nog uit het peloton los
te maken, een peloton waarvan Van Verseveld de sprint won. De
nieuwelingenwedstrijd werd een overwinning voor Hamelink, die Van Bruggen,
Van Ingen, Tienstra en Stolken in deze volgorde achter zich liet. Amateurs, Nieuwelingen, GROEDE.(1952.04.15) Amateurs: GRONINGEN.(1952.07.27) De
Noordelijke Wielervereniging heeft Zaterdag nog eens een proef genomen met
wedstrijden op de z.g. koolasbaan in de Renbaan van het Stadspark. Tal van
moeilijkheden waren in de voorafgaande dagen weer komen opdagen, doch dank
zij de volledige medewerking van Groningens wethouder van sportzaken en de
gemeentelijke commissie van Lichamelijke Volksopvoeding konden de wedstrijden
toch nog doorgang vinden. Koolas
is echter niet bepaald de meest ideale wegbedekking om er wielercourses op te
houden en de wedstrijden van Zaterdag hebben wel uitgemaakt, dat deze baan
veel te zwaar is. Dadelijk na de eerste ronden van de nieuwelingen sprongen
de sintels los en er waren gehele gedeelten, dat de renners zich zwaar door
de koolas moesten ploegen, waarbij het zwarte stof hoog opwaaide en de
jongens er al spoedig als mijnwerkers uitzagen. De meeste nieuwelingen,
onervaren als zij nog in de wielersport zijn, hadden op deze zware baan een
veel te hoog verzet op hun fietsjes gemonteerd, waardoor zij vrijwel niet uit
de voeten konden komen. De meest strijdlustige nieuweling was de Hoogkerker
Melle van Dekken. Hjj had voor zijn initiatief nog een prijsje in ontvangst
te nemen. Van Dekken probeerde te winnen in een gelanceerde spurt, waaraan
hij al begon in de bocht voor het paviljoen. Hij kwam een eind weg, doch toen
zijn vriend en plaatsgenoot Sjabbe Hoving zich voor de sprint opmaakte, was
het gauw met hem gedaan. In de laatste bocht kwam Hoving naast hem en daarmee
was het pleit beslecht. De sprint van Hoving is van een behoorlijke snelheid
en hij won dan ook gemakkelijk met ruim een lengte voorsprong. De
koolasbaan was intussen zo zwaar geworden, dat de amateurs na hun eerste
rondjes bij bosjes de baan uitstapten. Zo verdwenen de Meppelers Elling,
Appelmelk en Duiker, de Groningers Kraan, Molenberg en Warta, de Amsterdammer
Bos en ook één der favorieten Klaas Kwantes uit Wormer, de fijne racebandjes
waren deze renners blijkbaar te kostbaar. In de kopgroep (Wiltjer, Mik,
Zahradnik en Degeling uit het Noord-Hollandse dorpje Venhuizen) ontstond
stoornis, doordat de Amsterdammer Luc de Goede, langebaan-schaatskampioen van
Groningen, onverantwoordelijk reed. Degeling was daarbij zo dom om af te
stappen en te protesteren, hetgeen hem zijn voorsprong kostte. In de laatste
ronden probeerde Zahradnik met enkele demarrages de beide Groningers kwijt te
raken, waarvan Fré Mik het slachtoffer werd. Klaas Wiltjer echter liet
Zahradnik niet gaan. De Middel- stummer reed Zaterdagmiddag bijzonder goed,
zo goed zelfs, dat hü de Amsterdammer in de eindsprint geen schijn van kans
gaf. De uitslagen waren: Nieuwelingen: 1. Sj. Hoving (Hoogkerk) Amateurs:
1. K. Wiltjer (Middelstum) 7. Zevenberg
(Groningen). GRONINGEN.STADSPARK.(1952.09.07) Levendige
wielercourse in het Stadspark De Pauw werd
winnaar in de eindsprint De eerste
wedstrijddag: van de nieuwe voetbalcompetitie ten spijt, zijn gistermiddag in
het Groninger Stadspark meer dan 4000 toeschouwers getuige geweest
van een vooral aan het slot levendige en aantrekkelijke wielercourse. De
wielersport mag zich in de Noordelijke provinciën in een steeds groter
wordende belangstelling verheugen en het zowel sportieve als financiële
succes van de wedstrijd van gisteren kon men maar al te duidelijk
aflezen van de gezichten van de N.W.V.-bestuursleden Van Dam, Heijnis,
Nankman, kamprechter Siersma en vele anderen en zeker niet in het
minst op dat van de heer Matthijssen, die de wielersport hier in het
Noorden zo prachtig heeft gestimuleerd. Deze keer had de N.W.V. de zaak
uitstekend georganiseerd. De deelneming van
een zevental Duitse renners had aan dit wielercriterium een internationaal
tintje gegeven. De Duitsers echter konden geen revanche nemen van de
nederlagen, die zij enkele weken geleden in de grote wegwedstrijd
Wilhelmshaven—Bremen en terug tegen de Groninger renners leden. Een vrij ernstige
valpartij veroorzaakt door een plotseling remmende renner midden in het
peleton, sloeg een grote bres in de Duitse gelederen. Drie van hen waren
hierbij betrokken, Grünefield viel zo ongelukkig, dat hij zijn sleutelbeen
brak en per G.G.D.-ambulance het ziekenhuis moest worden ver- voerd, twee
anderen, Stezka en Evendurg, reden hun fietsen in puin en welverscheen Stezka
later nog weer in de course, maar zijn rol was vanzelfsprekend uitgespeeld. Even voor deze
valpartij was de Duitser Ennen reeds met een onwillig tandwiel
verdwenen, zodat alleen de sterke Nicato overbleef, maar tot over- maat van
ramp kreeg ook hij pech waardoor deze Duitse favoriet een ronde achterstand
opliep. De valpartij
maakte nog meer slachtoffers. Fram Scholte kwam er gelukkig zonder
lichamelijk letsel af, doch zijn fiets was niet meer dan een hoopje staal en
Ed. Koeman uit Krommenie, een der favorieten, verdween helaas uit de strijd,
terwijl Degeling ook al met een gevaarlijk zwiepend voorwiel doorkwam. Het parcours rond
de vijver is fraai, wellicht een der mooiste in ons land. Het is ook
bijzonder snel en daarom waren de sprinters in het voordeel, maar noch Bertus
Kloosterziel, noch Eppie Warta of Piet Peters zijn er in de beslissende phase
aan te pas gekomen. Die beslissende
phase viel op het moment toen er nog 25 ronden moesten worden verreden. De
Arnhemmer Timmermans ontketende de jacht en de Utrechtenaar De Pauw, die
winnaar werd, ging onmiddellijk met hem mee. De Pauw, die voordien reeds
bijzonder actief was geweest en slechts enkele ronden door verwisseling van
fiets in de achter- hoede had gehuisd, zag zijn kans, tenslotte was het einde
niet zo ver meer. Timmermans en De Pauw namen in een oogwenk beslissende
voorsprong en eerst toen deze een dreigend karakter begon aan te nemen,
zetten Drewes Kooistra en de Bredanaar
Verstraten de achtervolging in. Zij slaagden er
in de sprong te maken en zo vormde zich een kopgroep van vier man. Later
voegden zich hier nog bij Arend van 't Hof, Fré Mik en Van den Heuvel en
naarmate de course vorderde, bleek, dat de reeds eerder genoemde sprinters
met hun gerenommeerde capaciteiten, de aansluiting hadden gemist. Zes ronden voor
het einde kwam Arend van 't Hof op een platte tube door, waardoor de
Sassenheimer, die wellicht het grootste kanspaard in de kopgroep was, in het
peleton terugviel. De zes overgebleven vluchtelingen konden elkaar daarna de
zege en de eerste prijs, een racefiets, betwisten, het peleton had allang de
achtervolging opgegeven. De Pauw uit Utrecht werd winnaar, hij klopte in de
eindspurt de Bredanaar Verstraten met een lengte. Na afloop deden vele
geruchten de ronde, dat De Pauw door het verwisselen van fiets een ronde
achterstand zou hebben opgelopen, doch niemand der juryleden of
bochtcommissarissen had dit geconstateerd, zodat de jury terecht bij haar
eerst doorgegeven uitslag bleef. De Noordelijke
renners hebben zich in dit wielercriterium goed geweerd. Fré Mik en Drewes
Kooistra zaten met goede kansen in de kopgroep, Eppie Warta had voor de
beslissende slag reeds dikwijls de aandacht gevraagd en slechts Klaas en
Rennie Bosman stelden licht teleur. Wiltjer hadden we deze bescheiden rol
toegedacht, van de flyer Bosman hadden we op dit parcours echter iets meer
verwacht. De sprint van het peleton werd natuurlijk door Bertus Kloosterziel
gewonnen voor Piet Peters. Amateurs: 15. W. Molenberg
(Groningen). Op dit snelle
parcours was het verloop bij de nieuwelingen haast wel vooruit vast te
stellen. Er kwam natuurlijk niemand weg, het peleton bleef voortdurend
gesloten en degene, die in de eindspurt in de meest gunstige positie lag,
maakte een goede kans. Sjabbe Hoving slaagde daarin en daarna was het winnen
van dit eindsprintje voor hem slechts kinderwerk. Hij behoefde er zelfs niet
voluit voor te spurten, 't Was zijn tweede zege in twee dagen. De uitslag
was: Nieuwelingen: 1. Sj. Hoving (Hoogkerk) |