|
JAARGANG
1951 WEDSTRIJDEN R T/M Z |
|
RAAMSDONKSVEER.(1951.05.14) Amateurs: 1. Harrie van de Elshout, 2. Arie Geluk, 3. Cees Verstraeten, Nieuwelingen: 1. J. Verhoeven 2. Tinie Wolfs, 3. Piet de Jong, REUSEL.(1951.06.03) Amateurs: 1. Joop Kunst, 2. J. Schenkelaars, Nieuwelingen: 1. Jan Hultermans, 2. H. van de Looi, 3. P. Bogaert, REUSEL.(1951.08.12) Nieuwelingen: 1. Tinie Wolfs, 2. Jef Coone, 3. Piet van Herk, REUSEL.(1951.09.30) Nieuwelingen: 1. Piet van Herk, 2. van Eck, 3. Toon Stommels, RIJSBERGEN.(1951.05.20) Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Thijs Roks, 3. Cas Oosthoek, Nieuwelingen: 1. Jac van Nispen, 2. P. Oomen, 3. Arie de Jong, RONDE
OM HET IJSSELMEER.(1951.07.21 T/M 07.22) PIET VAN ROON
WINT RONDE OM HET IJSSELMEER Henk van Breenen
oppermachtig, maar te weinig reserve TOEN de
luidruchtig spelende kapel in Steenwijk Zaterdag de juichende kampioen van
Nederland, Piet van Roon, als winnaar ontving van de eerste etappe van de
Ronde om het IJselmeer en de langs de route samen- gestroomde Steenwijkers
ook de daarop volgende zeven renners door hun enthousiasme als het ware naar
de finish droegen, toen kon niemand vermoeden, welk een strijd deze jongens
hadden geleverd op de tweehonderd kilometer, die zij toen achter de rug
hadden, welk een dramatisch verloop voor velen deze eerste dag reeds had gehad,
maar kon ook niemand vermoeden, hoe 's Zondags dezelfde Van Roon er door zijn
puike rijden in slaagde, onbedreigd deze Ronde op zijn naam te brengen. Daaraan kon zelfs
Hein v. Breenen niets veranderen, die op die eerste dag zo hard van leer was
getrokken, dat hij niet meer in staat was, om de Haarlemmer bij zijn
ontsnapping op de rand van Steenwijk terug te halen, iets, dat Tarzan
daarvóór niet eenmaal grote moeite had gekost. Vroege
ontsnapping DIE eerste etappe
zou een sensationeel verloop krijgen. De vele Amsterdam- mers hadden de
tachtig jongens nauwelijks de hoofdstad uitgeleid, of er viel een grote slag.
Negen renners, Snijders, Sieveking, Holleeder, Van Breenen, Witteveen,
Paymans, Hooyschuur, De Moor en Voorting ontsnapten. Dat gebeurde, toen de
start nog maar net twaalf kilometer achter de rug was en natuurlijk reageerde
het peloton niet op deze vermetele poging. Poging, dat is
niet helemaal het juiste woord, want het ging wel erg serieus lijken, toen
Tarzan van Breenen voortdurend zo meedogenloos in die kop zat te scheuren,
dat bij het betreden van de Wieringermeer er een gat was van twee minuten. Die
voorsprong werd weliswaar in de Wieringermeer kleiner, toen de felle
Noordooster met de negen moedigen ging spelen, maar er zouden nog zestig kilometer
afgelegd moeten worden, eer de vluchtelingen bereikt waren. En in die zestig
kilometer lag nog de Afsluitdijk, waar de man met de hamer hard zou
toeslaan. Daarvan was Piet Sieveking in de kopgroep het eerste slachtoffer. De
Amsterdammer kon geen meter meer doen, stapte af en klom toen maar in de
brokkenwagen. Nog voordat de sprint om de premie bij het Monument begon,
kreeg Witteveen een levensgrote inzinking te verwerken, die hem totaal
uitschakelde. Een prachtige spurt bezorgde Adri de Moor deze premie. Een
spurt, die de vluchtelingen weer wat verder verwijderde van de achtervolgers,
die inmiddels op de Afsluitdijk in zes stukken uiteen geslagen waren. Bijna
honderd kilometers was er toen al gejaagd op de leiders en nu ook de aanval
op de Afsluitdijk was afgeslagen, scheen het de overgebleven zeven renners te
gaan gelukken. Maar het zou anders lopen. Alles bijeen IN Bolsward waren
vier groepen samengesmolten en toen deze ploeg het tempo aanzienlijk
ging verhogen, was het pleit beslecht. De achterstand werd snel minder en in
Dronrijp werd de kopgroep ingelopen. Hooyschuur bleek teveel gevergd te
hebben en loste, om ver in de achterhoede terecht te komen, evenals Adri de
Moor, die het met zijn derailleur te kwaad kreeg. Een terwijl een
koortsige Patsy Willekes met griep een wanhopig gevecht met zichzelf leverde,
viel in Leeuwarden de beslissende slag. Sonnemans, Van de Veeken, Van Roon
en... alweer Van Breenen sprongen weg, om zeer snel een grote voorsprong te
nemen. Peters, Nolten en Donker verlieten even later het peloton en kregen
in het uitgelopen Heerenveen aansluiting, zodat er een sterke ploeg aan
de leiding lag. Twintig kilometer voor het einddoel zetten Maenen en Voorting
een verbazingwekkende achtervolging in, passeerden de volkomen leeggereden Appie
Donker en volbrachten de jacht tien kilometer voor Steenwijk. Het zag er naar
uit, dat de acht overgebleven koplopers elkaar in een eindsprint de eerste
plaats zouden betwisten, maar Piet van Roon gooide met een felle demarrage op
de rand van Steenwijk roet in het eten en snelde, zijn voorsprong op dat
laatste stuk nog vergrotend, als onbedreigde winnaar door de finish, waar 46
seconden daarna de jonge, veelbelovende Brabander Sonnemans in de eindsprint
Voorting, Van Breenen, Nolten, Peters, Maenen en Van de Veeken achter zich
liet. Eerst drie minuten daarna kwam een grote groep, waaruit Ed Koeman met
enige voorsprong als eerste eindigde. Wederom vroege
slag OOK in de tweede
etappe viel al heel vroeg een grote slag, die voor deze dag de beslissing
betekende. Donker, Van Breenen, Voorting, Tienstra en Holleeder ontsnapten na
elf kilometer. Deze kopgroep zou uitgroeien tot veertien man en als eerste
waagde Zahradnik de sprong, om moederziel alleen, na een buitengewone
achtervolging, voorbij Meppel de aansluiting tot stand te brengen. Eerst
probeerden Zieleman, Peters en Van Roon om bij de vluchters te komen en toen
dit niet lukte, probeerde Van Roon het even later met zeven anderen, Hoens,
Paymans, Snijders, Maenen, Smit, Van Dijk en De Booy. Het lukte dit ploegje
inderdaad even voor Zwolle om de kopgroep uit te breiden en toen een
grijnzende Van Breenen, daar op de brug bij Zwolle de eerste premie in de
wacht sleepte, lag een tweede ploeg op twee minuten achterstand. Dat waren
Schipper, Broers, Van de Veen en Hilgersom, die later gezelschap kregen van
Tienstra, de Halfwegger, die zo goed in de kopgroep meedraaide, maar met
Harderwijk in zicht een nieuwe band moest omgooien. Spoorbomen dicht EVEN verderop,
midden in Harderwijk, leek het er op, dat de illusie van de leiders in rook
zou opgaan, toen de spoorbomen gesloten waren. Maar daar was men zo attent,
om nog heel even de bomen omhoog te gooien en de renners daarmee hun opmars
voort te laten zetten. Vijf kilometer
voor Bussurn, met het einde in de
kop, toen ook zijn band niet langer meewilde. Juist op dat moment begon Appie
Donker aan een gewaagde onderneming, door er alleen vandoor te gaan.
Driehonderd meter nam hij, maar toen moest de kampioen van Noord-Holland
bezwijken voor de overmacht van de verbeten jagende achtervolgers. In
Weesperkarspel, even voordat Tarzan van Breenen wederom een premie ging
winnen, werd Appie ingelopen. Inmiddels naderde een tweede groep, bestaande uit
Peters, Nolten, Kooiman, Van der Berg, Remkes, Tienstra, La Grouw en De Moor.
Elke kilometer werd de afstand tussen de twee ploegen minder. In Diemen
waagde De Moor de sprong naar voren en na een felle jacht zat hij in
Ouderkerk bij de koplopers. En nog steeds was
de beslissing in deze Ronde niet gevallen, want 46 sec, die Van Roon in de
eerste etappe verkregen had, waren nog lang niet veilig. Haarlems
offensief TOTDAT twee
Haarlemmers een genadig offensief inzetten, dat begon in Amstelveen.
Natuurlijk was Van Roon daarbij, die door zijn clubgenoot Voorting bij de
anderen werd weg gesleept, op het moment, dat ook Kooiman en La Grouw zich
bij het leidende ploegje voegden. De twee Haarlemmers begonnen een zegetocht
op het laatste stuk naar het Olympisch Stadion, waar zij tenslotte met 27
seconden voorsprong arriveerde en Van Roon de overwinning van de etappe aan
Voorting liet. D Als derde kwam
toen de nog net voor het Stadion
gevluchte Wim Snijders het cement oprijden, even voor Donker en Van Breenen,
met achter hen nog een tiental
renners. Eerste
etappe Amsterdam—Steenwijk 205 km: Amateurs: 1. P.
v. Roon (Haarlem), 5 u. 7 sec; 2. Sonneman (Geldrop) op 46 sec. 6. P. Peters
(Haarlem); (St. Willibrord),
allen zelfde tijd; 9. E. Koeman (Krommenie) op 3 min. 15 sec; 10. Paymans
(Tilburg) op 3 min. 33 sec Tweede
etappe Steenwijk—Amsterdam 160 km: Amateurs: Totaal 365 km: 1. P. van Roon 2. Voorting op 43 sec; 3. Van Breenen op 6. Peters op op RONDE
VAN DRENTHE.(1951.07.04) Roovers
won Ronde van Drenthe Met
een voorsprong van ruim twee minuten op het „peloton" van drie rijders
roetste gistermiddag de Brabander Jan Roovers de finishlijn bij Bellevue in
Assen over. Jan Roovers was „even" van Ettten naar de Drentse hoofstad
gekomen om daar de Ronde van Drenthe te winnen; de 101 K.M. legde hij af in
de tijd van 3 uur en 8 minuten. Die ronde van Drenthe, gehouden in het kader
van de T.T.-feestelijkheden, moest in een minimum van tijd worden
georganiseerd en dat is voornamelijk de oorzaak geweest, dat er nog al enkele
foutjes in de organisatie zaten, foutjes, die het volgende jaar zeker niet
meer gemaakt zullen worden. Het volgende jaar zal dan ook zeker meer aandacht
worden besteed aan het aangeven van de route door de Rijkspolitie in de
verschillende dorpen, waar de karavaan van bont gekleurde truien door trok. Dopper
(Scheemda) en de Hagenaar Matema ging het reeds spoedig in deze ronde te
snel, want na Amateurs: 1. Jef Roovers, Etten, Ronde
van Drenthe: 1 J. H. Roovers, Etten in 3 uur 8 min.; 2 E. W. Nijhof, Den
Haag; 3 B. J. Schaepers, Oldenzaal; 4 Hendriksen, Veendam; 5 J. Molema,
Assen; 6 R. v.d. Meer, Den Haag; 7 H. de Vos, Den Haag; 8 Th. Dekker, Emmen; RONDE
VAN DRENTHE.(1951.07.04) Roovers
won Ronde van Drenthe Met
een voorsprong van ruim twee minuten op het „peloton" van drie rijders
roetste gistermiddag de Brabander Jan Zoovers de finishlijn bij Bellevue in
Assen over. Jan Roovers was „even" van Ettten naar de Drentse hoofstad
gekomen om daar de Ronde van Drenthe te winnen; de 101 K.M. legde hij af in
de tijd van 3 uur en 8 minuten. Die ronde van Drenthe, gehouden in het kader
van de T.T.-feestelijkheden, moest in een minimum van tijd worden
georganiseerd en dat is voornamelijk de oorzaak geweest, dat er nog al enkele
foutjes in de organisatie zaten, foutjes, die het volgende jaar zeker niet
meer gemaakt zullen worden. Het volgende jaar zal dan ook zeker meer aandacht
worden besteed aan het aangeven van de route door de Rijkspolitie in de
verschillende dorpen, waar de karavaan van bont gekleurde truien door trok. Dopper
(Scheemda) en de Hagenaar Matema ging het reeds spoedig in deze ronde te
snel, want na 7 K-M. raakten beiden al los van de groep, een voorbeeld dat
een eindweegs verder gevolgd werd door Tabak (Nieuw-Amsterdam) en Roskamp uit
Zwolle, en daarna nog door v. d. Putten (Den Haag) en Bosman (Groningen).
Toen werd ook de eerste uitlooppoging gewaagd, echter snel opgevangen door
het peloton, dat na Borger al aardig gedund was. Niet minder dan de helft der
deelnemers raakten door pech het contact met de kopgroep kwijt. Schaepers
pikte bij Gieten de eerst premie binnen en Roovers deed hetzelfde bij Vries
Zuidlaren. En gestaag gingen de dunne wielen rond, door Gieten, Armen,
Zuidlaren, Vries (waar de Veendammer Hendriksen afzakte en waar Daan v. d.
Burg (Amsterdam) 4 K.M. alleen moest rijden, maar toch weer aansluiting
kreeg). In Peize liet Roovers het peloton (Van Luiten, Amsterdam; v. d. Burg
en Deelen uit Helmond) zijn bemodderde rug zien. Onbedreigd werd hij winnaar
van de eerste Ronde van Drenthe. Van zijn achtervolgers wist de Hagenaar
Evert Nihof in de bocht bij de woning van dr Bast aan de Dr Nassaulaan,
binnendoor te glippen en zo als tweede te eindigen. Hij werd gevolgd door
Daan v. d. Burg en Deelen. Drenthes hoop, Theo Dekker uit Emmen, presteerde
het tot RONDE
VAN GRONINGEN EN NOORD-DRENTHE.(1951.07.02) Tussen Oldehove
en Noordhorn sloeg Sonnemans zijn slag Marcel Buysse
(België) op de tweede plaats Matthieu
Sonnemans, een 19-jarige amateur uit het Brabantse plaatsje Geldrop heeft
Zaterdagmiddag met een royale voorsprong van meer dan vier minuten de
eerste Ronde van Groningen en Noord Drenthe glorieus gewonnen. Tussen Oldehove
en Noordhom, met nog ruim vluchtte hij uit
de kopgroep van 14 man weg, moederziel alleen, en naarmate hij door het
Noord Drentse landschap over de smalle klinkerweggetjes van Roden,
Lieveren en Peize voortsnelde, groeide zijn voorsprong met minuten.
Onbedreigd tenslotte — want een laatste achtervolgingspoging van de Belg
Marcel Buysse kwam niet verder dan enkele honderden meters —finishte hij als
een groot winnaar. Voor de duizenden
toeschouwers die aan het einde van de Olympische middag in het stadspark vol
ongeduld op zijn komst zaten te wachten, was hij een onbekende jongeman, een
naam, die in de Noordelijke wielercourses nog niet eerde was voorgekomen.
Maar Mathieu Sonnemans heeft de oude stelregel weer eens bevestigd. De regel,
die zegt, dat alles goed is, wat in Brabant op een racefiets zit. Eerst reed hij
onopvallend, want wie had er nu aan gedacht voordat onbekende jonge “broekie”
uit het verre Geldrop. De Groningers
hadden alleen maar oog voor groene truien van Johan tebbes en Drewes
Kooistra; voor de rode van Eppie Warta en de insiders zochten slechts naar de
drie sterke Belgen, Marcel Buysse, Jean Derboven en Lucien Huybrechts. Die al zo vroeg
met hun bombardement waren begonnen. Maar de favorieten Hein van Breenen,
Henk Kuitwaard, Klaas Kwantes, Piet van Roon, Piet Peters en Leo de Booy.
Misschien ook naar een Pafort en een Rien van der Veeken. Doch zeker niet
naar Sonnemans. Peleton viel
uiteen Maar hoe
opvallend reed toch die Mathieu Sonnemans, toen tussen Spijk en Usquert het
Peleton aan flarden werd gejaagd. Na de premiesprint in Spijk, Door de
Einghovenaar van der Liefvoort gewonnen, leidde de winnaar met Rien van der
Veeken, Leo de Booij en de Amsterdammer Zahradnik de ontbinding van het
peloton in. Een viertal, dat
plotseling de moed kreeg iets groots te doen, omdat het had gezien hoe de
gedoodverfde favoriet Hein van Breenen de pech van lekke banden niet te boven
was gekomen en in Wagenborgen de strijd met een
verdrietig gezicht had moeten staken. ....overleed in
Usquert In Usquert, waar
toevallige voorbijgangers wat onbegrijpelijk stonden te kijken, was de
ontbinding voltooid. Dit rustige dorpje zag vier groepen, zag de slag dus in
zijn volle hevigheid, zag ook de ondergang van het peleton. 16 renners
overleefden dit eerste gevecht, zaten in Middelstum en Onderden- dam
broederlijk verenigd, kennelijk tevreden, omdat alles voor hen zo goed was verlopen. En
onder deze 16 zat Matthieu Sonnemans, zaten nog steeds de drie Belgen, zat
ook nog onze Groninger favoriet Johan Tebbens, weliswaar op een vreemde
fiets, zonder een drup water, maar nog in een voorbeeldige stijl. Na
Onderdendam, op weg naar Obergum, werd het in de gelederen van deze zestien
opnieuw onrustig. Weer moest er blijkbaar geschift worden. Er vormde zich in
Obergum — er waren toen na vier uren rijden circa
Zestien bijeen Maar beslissend
werd dit niet! In Schouwerzijl riepen Johan Tebbens Pafort en de drie Belgen
de acht vluchtelingen weer tot de orde en even voorbij Roodehaan hadden
ook Kuitwaard, Van der Liefvoort en Holleeder weer aan- sluiting. Opnieuw dus een
kopgroep van 16, die bij elkaar bleven tot Oldehove. Toen kreeg Leo de Booij
met een onwillig achterwiel te kampen, gespte de jonge Kuitwaard zijn
toeclips los en won Bruggenkamp de premiesprint. En toen de kruitdamp van al
deze min of meer emotionele gebeurtenissen goed en wel was opgetrokken, had
de slimme Sonnemans zijn slag geslagen. Oldehove, precies
volgens het nauwkeurig opgestelde tijdschema gepasseerd, lag nog maar
nauwelijks achter ons, toen Sonnemans met de sierlijke pedaalslag van de
flyer wegvluchtte. Hij liep tamelijk
snel vele tientallen meters uit en de kopgroep had dit tengere kereltje uit
Geldrop reeds voldoende leren kennen om hem niet zo maar zonder slag of stoot
te laten gaan. Twee man probeerden hem te „halen". Het bleef echter bij
een poging, ze kwamen zonder Sonnemans in de kopgroep
terug en toen we na de premiesprints in Noordhom en Briltil, resp. door Van
der Veeken en Bruggenkamp gewonnen, opnieuw de stand kregen doorgegeven,
wisten we, dat Sonnemans voorsprong tot een voor de kopgroep zeer
bedenkelijke 1 min. en 40 sec. was gegroeid. Welnu, de We hebben
hierboven reeds verteld hoe ook de laatste achtervolgingspoging van Marcel
Buysse, tussen Lieveren en Peize ingezet, geen succes had. Op de Meerweg in
Paterswolde kreeg de Belg gezelschap van Van der Veeken en met hun tweeën
hebben ze de strijd om de tweede en derde plaats uitgevochten, een strijd,
die gemakkelijk door de Belg werd gewonnen. Johan Tebbens Pafort won de
sprint van de kopgroep, waarin Johan Tebbens de derde plaats en dus de zesde
in de einduitslag bezette. De Groninger heeft een voortreffelijke course
gereden. Voor hem en ook voor de NWV is deze zesde plaats een groot succes en
een prestatie van de bovenste plank. Tussen Midwolda
en Nieuwolda liep hij een aantal kapotte spaken op en moest op een vreemde
fiets de strijd voortzetten, een fiets zonder een bidon. In Oldehove miste
hij een verzorger die hem van water moest voorzien en peuzelde hij zijn
laatste stukje sinaasappel op. Zo heeft hij het van Winschoten af zonder een
drup water moeten stellen. Desondanks heeft hij vrijwel steeds in elke
kopgroep gezeten en niet ten onrechte is de Groninger dus als een der
Noordelijke kanspaarden beschouwd. Hij heeft ongetwijfeld de grote
verwachtingen, die in hem waren gesteld, niet beschaamd. Drewes Kooistra
kreeg klap van de hamer Minder goed heeft
Drewes Kooistra gereden. Op de slechte weg tussen Wagenborgen en Siddeburen
verloor hij het contact. Wel kreeg hij in de buurt van het Schildmeer weer
aansluiting, doch toen we Uithuizen waren gepasseerd loste hij in gezelschap
van Theo Dekker opnieuw en toen voorgoed. Eppie Warta heeft pech gehad. Bij
Steendam, juist toen hij in een groepje zat, dat de twee ontvluchte Belgen
had bereikt, kreeg hij een lekke tube en de achterstand, die hij daardoor
opliep was te groot. Van de overige
Noordelijke deelnemers heeft Rennie Bosman het er nog het beste afgebracht.
Even voor Noordbroek, dus in het begin van de course, kreeg hij het een of
andere mankement. Desondanks heeft hij de Amateurs: 1. Mat Sonnemans (Geldrop), RONDE
VAN LIMBURG.(1951.07.15) Veel
belangstelling voor Limburgse klassieker De Belg JACOBS
werd winnaar van de Ronde van Limburg (amateurs) Kanshebbers
Nolten en Joris werden door pech achtervolgd Veertig
kilometers lang had de Maastrichtenaar v. d. Weijden, na zijn
ontsnapping voor de Cauberg alleen gestreden in deze klassieke ronde
van Limburg, toen hij zijn hoofd moest buigen; Donker eervolle
tweede Het is een zware
koers geworden door het Zuid-Limburgse heuvelland. Een koers waarin de
amateurs konden bewijzen wat ze waard waren. Een parcours, zó wisselvallig —
snelle vlakke gedeelten, tubenmoordende grindwegen, steile dalingen, zware
klimpartijen — dat deze Ronde een klassieker van de
eerste rang werd. Trouwens, de ruk van bijna Deze Ronde is
geslaagd, in alle opzichten. De organisatie was wederom in goede handen,
zodat alles op wieletjes liep. En de belangstelling? Enorm. DE PECH VAN
NOLTEN EN JORIS. De pech
achtervolgde Nolten en Joris, beiden kanshebbers in deze Ronde, reeds in de
eerste opleverde, zou
het voor beiden nog niet zon doodwond zijn geweest, ware het niet, dat
Nolten daarna nog tweemaal en Joris nog eenmaal een reservetube moesten
opleggen, waardoor hun achterstand groeide als kool. ledere andere
renner zou in het gegeven geval de moed hebben laten zakken; zij echter
gingen door. En al kwamen zij met een achterstand van ruim zestien en een
halve minunt binnen, zij kregen een ovatie voor hun dapper rijden, die veel
van het leed, dat zij onderweg hebben geleden, verzachtte. EN NU DE KOERS De eerste maal
dat wij ons uit de file van volgauto's konden losmaken, gaf ons de
gelegenheid op de eerste berg Klein Zwitserland de eerste positie samen te
stellen. Hier kwamen resp. als eersten door: Haan, Marquilleir (B.), Ehlen en
T. Paas. Gestart vanuit Maastricht via Gronsveld, Slenaken, Mechelen,
Simpelveld, ging het naar Übachsberg. Maar eerst zou de rennersgroep van
bijna 90 man de Hulsberg beklimmen. L. Stevens was hier het eerste boven, op
15 sec. gevolgd door Borghans, dan Gils, Claes, Gelissen, Fooy en T. Paas. Met een
behoorlijke snelheid ging het vervolgens in de richting Valkenburg, waar de
Caubergbult de renners verwachtte. Ook hier stond het publiek rijen dik en
het was een verrassing voor de massa om daar de Maastrichtenaar F. v. d.
Weijden behoorlijk vlot alleen te zien klimmen, met op 40 sec. achter hem
Ehlen van Broeksittard en 55 sec. later de Belg L. Claes, gevolgd door Haan,
Willemsen, Boonen en Plantaz. De afdaling naar
Vilt, de doortocht door Berg en Terblyt en de rush naar Amby en Bunde gaf aan
de vluchteling nog meer winst. Maar achter hem drong Donker in het peleton
naar voren en met hem Tarzen, van Breenen en v. Dijk en de Belgen Jacobs en
Gijbeis. Voorshands echter zouden zij v. d. Weijden niet te pakken krijgen,
want toen hij in Geulle de Slingerberg opworstelde, was
zijn voorsprong gestegen tot 1 min. 13 sec. In Stein werd de
Belg Claes door pech achtervolgd en het jagende peleton drong dichter naar de
vluchteling, die zichtbaar moeite had om het, tempo op peil te houden.
Geleidelijk zakte hij af en op de brug bij Urmond was zijn voorsprong weer
geslonken tot 40 sec. Via Obbicht ging het daarna naar Nieuwstadt en zo de
Zelfkant in, waar de nieuwe Nederlanders al even enthousiast langs de weg stonden
te zwaaien en te schreeuwen als elders. Hier kreeg v. d. Weijden de totale
tik en verdween in de groep, die hem steeds meer terugdrong in de
achterhoede. Voorop trokken om beurten aan het peleton Donkers, Gijbels,
Jacobs, v. Dijk, Faassen, gevolgd door Peters, v. d. Veeken v. Roon, v.
Breenen, Plantaz, Ehlen e.a. Aanvankelijk rustig trokken nog voor de
Wintraeckerberg de eersten zich los. Een verwoede achtervolging
werd ingezet, maar het vijftal legde er al direct zon tempo op, dat de
afscheiding zo volkomen werd, dat men practisch aan de einduitslag kon gaan
denken. En toch waren er nog een dikke In groep twee
werd stuivertje gewisseld, want hier veanderde met het verloop der kilometers
nog al het een en ander in de klassering. Op de Maria-berg, de laatste die
voor de bergpremie in aanmerking kwam, bereikte Donker als eerste de top, met
achter zich Jacobs, Gijbels, v. Dijk en Faassen. Op 1 min. 50 sec. volgden
Haan. Sonnemans en Lagrouw, op 2 min. Fooy alleen, op 2
½ min. Gelissen. v Roon, Peters,
Plantaz, Brinkman, Marquillei (B.) v. Brabant (B.), L. Stevens, Sieveking en
Smeets en nog een aantal renners w.o. v. d. Veeken, Tarzen van Breenen en T.
Paas. Nolten en Joris, die moedig de strijd voortzetten, volgden op 12
minuten. Plantaz, v. Roon, Haan en Gelissen voerden in de tweede groep het
tempo op en wisten in de buurt van Hoensbroek 25 sec. van de voorsprong van
de vluchtelingen af te knabbelen. Met nog En toen de
renners op enkele honderden meters van de finish waren, was de tweede groep
al tot op 35 sec. genaderd. Faassen was onder
het geweld bezweken, althans hij viel van de kopgroep af, maar bleef nog net
5 sec. voor de tweede groep zitten, om zijn vijfde plaats te veroveren. Intussen stormden
Donker en Jacobs zij aan zij op de finish af en toen Donker al een hand
opstak om zijn zege aan te kondigen, gaf Jacobs nog net dat laatste rukje,
dat voldoende was om als winnaar de eindstreep te passeren. In de tweede
groep won Plantaz met een neuslengte de sprint van de nationale
kampioen v. Roon. De einduitslag luidt: Amateurs: 1 Fons Jacobs, Diepenbeek (B.) RONDE
VAN MIDDEN-NEDERLAND.(1951.05.14) Voor de tweede
maal achtereen Tarzan van Breenen winnaar van de Ronde van Midden- Nederland TIEN renners
kwamen gisteren na vijf en een half uur strijd in volle spurt de baan van het
Utrechtse Stadion op. Tien renners, onder wie er één was, die het vorige jaar
de Ronde van Midden-Nederland had gewonnen en die ook nu de snelste in de
eindsprint was: Tarzan van Breenen. Een gelukkig lachende Amsterdammer won
voor de tweede maal achtereen deze ruim tweehonderd kilometer lange
klassieker, maar niet minder gelukkig was de tweede, de Hilversummer Van
Dijk, die vorig jaar nog nieuweling was. Daarna stormden Koeman, Kooyman, de
Belg Van der Hove, Hooyschuur, Zieleman, Maenen, Van der Veeken en Thijs Roks
door de finish. Maar voordat het zover was, hadden 250 renners een martelende
strijd achter de rug tegen slechte wegen, motregen, storm en pech. Al heel vroeg
strijd DE grote groep
wielrenners had zich nauwelijks tot een langgerekte sliert gevormd of Cor Bakker,
Van Roon en Piet Peters gooiden, even voorbij Zeist, de knuppel in het
hoenderhok. Hun poging kwam echter wel wat erg vroeg, temeer, daar het tempo
van het peloton zeer hoog lag. Ook Kunst
probeerde het, maar werd weer ingelopen en toen hij tezamen met Thijs Roks en
Hans Dekkers even later de inmiddels weggelopen Wim Snijders gezelschap ging
houden, werden ook zij teruggehaald. De strijd was in
alle hevigheid ontbrand en de slachtoffers begonnen te vallen. Het
peloton werd al kleiner en het tempo gaf de achterblijvers geen gelegenheid weer
bij te komen. Na kopgroep gevormd
van dertig man, maar druppelsgewijs sprongen renners uit de tweede
groep naar voren, zodat bij Leersurn 70 rijders bij elkaar zaten. Ver daar achter
martelden de achterblijvers in kleine groepjes of alleen tegen de straffe
wind en de motregen op. In de voorste gelederen zat men evenwel niet stil.
Bakker en Snijders waagden nogmaals een poging in Doorn en nu ging De Koning
mee. Zij namen honderd meter, spurtten nog om de premie in de Laan 1914, die
Snijders won, maar werden toen weer tot de orde geroepen.
Inmiddels had zich bij Amersfoort een valpartij voorgedaan, waar- van
Veenvliet, die een groepje van zeven man trok, het slachtoffer werd. Hij
moest naar het ziekenhuis worden vervoerd. Dit alles
vergrootte slechts de voorsprong van de kopgroep, die echter ook steeds kleiner
werd, doordat het velen te machtig werd. Want aan de kop was het geen
ogenblik rustig en nauwelijks waren Snijders, Bakker en De Koning
teruggehaald, of De Koning waagde weer een sprong, tezamen met de Zwitser
Ernst Meier, La Grouw. Hazewinkel, Witteyeen en Wouters. Na een felle sprint
voegden zich bij hen Thijs Roks, Hans Dekkers, Wim Snijders en Dick
Hooischuur. Deze poging ging serieus lyken en de tien koplopers zouden het
wellicht gered hebben als niet.... De spoorbomen ALS niet de
spoorbomen in Hilversum waren dicht geweest! Machteloos zagen de renners,
hoe even later alles weer bijeen was en opnieuw de strijd moest worden
aangebonden. Maar ondanks de teleurstelling begon de grote groep zich
voorbij Hilversum weer te roeren. Het resultaat was, dat bij Vin- keveen elf man
een nieuwe kopgroep hadden gevormd, waarin o.a. de Belg Van den Hove en
de Fransen Pierre Chaize en Gilbert Saulire zaten. Nog vijf rijders
voegden zich daarbij, aan het begin van een schier eindeloos lange, uiterst
slechte weg, vol bulten, kuilen, grint en zand, langs Kamerik, Woerden,
Linschoten en Montfoort. Maar hier scheen
Tarzan van Breenen eerst goed in zijn element, want ongenaakbaar stoof hij in
een wolk van grint en zand weg. Weer een ijdele poging echter, evenals die
van Thijs Roks. De man uit
Sprundel zwoegde vijftien kilometer In IJsselstein
voegde zich tijdelijk een andere marteling bij de vele andere, namelijk de
bochten, waaraan geen einde scheen te komen. Via Houten, 't Gooij, Wijk bij
Duurstede ging 't op Odijk af. Hier voltrok zich
het lot van de dappere Hans Dekkers, toen zijn band het begaf, op een
ogenblik, dat een goede weg voor hem lag en de kilometers nog sneller onder
de wielen zouden worden weggetrapt. Datzelfde lot onderging de kampioen van
Noord-Holland, Appie Donker, die op de rand van Utrecht, met het Stadion in
zicht, pech kreeg. Zo stoven tien
renners het Utrechtse Stadion binnen, waar een felle eindsprint de beslissing
bracht, die dus de overwinning voor Tarzan van Breenen betekende. Op de
tweede plaats eindigde de jonge amateur Van Dijk uit-Hilversum en als derde
flitste Ed Koeman door de finish, de Kromme- nieër, die dit seizoen, behalve
zijn overwinning in de Ronde van Noord-West Nederland, alsmaar tweede en
derde plaatsen verovert. Na Kooyman kwam
als vijfde Van den Hove binnen, de enige Belg, die de hele Ronde uitreed. Er
waren 21 van zijn landgenoten gestart! De Fransman Chaize, die reeds in het
begin wilde wegspringen, eindigde als twaalfde. De uitslag luidt: Amateurs: 1 H. v. Breenen (Amsterdam), RONDE
VAN NEDERLAND.01E ETAPPE.(1951.06.05) Jos de Feyter in
de sprint sneller dan Wagtmans Door in de
eindsprint Wout Wagtmans te verslaan heeft de Belg Jos de Feyter gisteren
de eerste etappe van de Ronde van Nederland van Volendam naar Veendam
gewonnen Zijn tijd over het Dramatische
strijd in drie phasen De strijd in deze
eerste etappe die een vaak spannend en tegen het einde zelfs een opwindend
verloop had viel in drie stukken uiteen. Het eerste omvatte de stoutmoedige
uitlooppoging van Lambrichs, Van Elderen, Harm Smits en Wim de Ruiter, al
onmiddellijk na de start te Volendam. De vlucht leverde
een winst op die maximaal ruim 7 minuten heeft bedragen, zodat men zich ging
afvragen of ook in dit geval de eerste klap een daalder waard zou blijken Het
kwartet verloor De Ruiter door bandenpech in de Wieringermeer en werd dus een trio dat aanvankelijk wel
doorzette, doch met een geknakt moreel. Aan het einde van
de Afsluitdijk, dat was dus halverwege de finish begon de tweede phase: een
langzame aftakeling van de drie leiders en het tegenof- fensief van het grote
peloton, dat zich tot dan toe niet veel zorgen had gemaakt over de soms
bedenkelijk lijkende achterstand. In de buurt van Langezwaag, van hun pogingen
in - het was immers een strijd van 3 tegen 30 of 40 en die drie hadden 5 uur
lang bergen werk verzet - en lieten
zich inlopen. Laatste phase Er was nog een
goede delijke
richtingen was geluwd, de kracht van de zon verminderde, de wegen verkeerden
doorgaans in puike staat en de voorwaarden voor een onstuimig slot-offensief
met hoge snelheden waren dus alle vervuld. De Belgen die een
afwachtende houding hadden aangenomen, kwamen nu overdonderend opzetten.
Eerst demarreerde Van Kerkhoven en onze landgenoot Harry
Schoenmakers (die bij Drachten aan de kop lagen), aan zijn wiel. En daarna viel het toch al
lange peloton in vele brokken uiteen. Er ontstond een kopgroep van 24 man van
wie elf beste Nederlanders, zodat onze kansen lang niet kwaad stonden. Want
behalve Schulte zaten er ook Gerrit Peters in. Faanhof, Voorting en nog
enkele anderen die zich in een bewogen einde van een course duchtig kunnen
doen gelden. Belg had het
laatste woord Maar de Belgen
waren eveneens sterk vertegenwoordigd. Kort voor Assen sprongen Wagtmans en
Faanhof weg, maar ze kregen onmiddellijk gezelschap van Jos de Feyter, een
oersterke taaie knaap met wie het kwaad kersen eten bleek. Toen hij en
Wagtmans samen aan de laatste De Belgen hebben
het er in deze etaone lang niet kwaad afgebracht, want behalve de winnaar
tellen zij nog vier man van hun mensen bij de eerste acht van het
klassement. Schulte onze
Nederlandse favoriet, speelde in deze slotphase geen rol meer, omdat hij Vorm. Hij heeft
nu 8 minuut achterstand op de leider. He officiele
klassement van de eerste etappe luidt: Beroepsrenners: 1 De Feyter (Belg B) 7 uur 34 min 55 sec; 2. Wagtmans (Ned C).z.t; 3.
Van Brabant (Belg B) z.t; 4. Olivier (Belg A) z.t; 5. Buyl (Belg B) z.t; 6. Peters (Ned B) z.t; 7. Bogaerts (Belg B)
z.t; . Dekkers (Ned A) z.t; 9. ex
aequo De Hoog (Ned C); Delahaye (Frankr),
Janssen (Ned C), Braekeveld
(Belg A), Van Staeyen (Belg B),
Faanhof (Ned B), Schoenmaker (Ned A);
Van Kerkhoven (Belg A) en de Graevelijn (Belg A) allen zelde tijd 18.
Voorting (Ned B) eveneens zelfde tijd als Ollivier; 19. Smet (Belg B) z.t;
20. Bakker (Ned A z.t; RONDE
VAN NEDERLAND.02E ETAPPE.(1951.06.06) HENK FAANHOF
zorgd-voor verheffend slot in Venlo Een nog frisse
Henk Faanhof, die Dinsdagavond dicht in de buurt van de overwinning verkeerde
maar bij nadering van Veendam in moeilijkheden geraakte en noodgedwongen het
gezelschap van de Belg De Feyter en Woutje Wagtmans moest prijsgeven, heeft
dan de tweede etappe van de Ronde van Nederland, Veendam—Venlo, op zijn naam
geschreven en niet alleen werd hy winnaar van de strijd, die na
Nijmegen om de overwinning werd gevoerd en waarbij Gerrit Schulte, in zijn
jacht op vier man, drie Belgen en een Nederlander (daaronder was weer Jan
Lambrichs) een leidende rol speelde, nog een verrassing, dat de zege in het
bezit van Faanhof kwam. Jan Lambrichts
speelde gedurende groot deel van tweede etappe belangrijke rol Nijmegen was er
getuige van, dat Gerrit Schulte in gezelschap van Voorting de jacht op de
drie Belgen, Karel de Baere, Degraeveiyn, Smet en Jan Lambrichs inzette, die
na gevonden. De
Limburgers in de karavaan hadden even de illusie gekoesterd, dat Lambrichs,
eenmaal op Limburgse grond, door de aanmoedigingen van zijn provinciegenoten
vleugelen zou krijgen voor een vlucht, die voor de Belgen niet te weerstaan
zou zijn geweest. Maar het tempo, dat Schulte en Voorting na Nijmegen alsmaar
opvoerden, werd te machtig voor het viertal. Drie kilometer voor Gennep
moesten de drie Belgen en Lambrichs zich aan Schulte en Voorting overgeven. Meteen drong zich
de vraag naar voren, of deze etappe dan de rehabilitatie voor Schulte zou
worden. Niet waar: dit zestal renners, met een paar trein- lopers bij zich
mocht toch een goede kans gegeven worden om niet alleen de voorsprong van één
minuut op het peloton te handhaven, maar hen mocht ook de kunde en
slagvaardigheid worden toegeschreven om deze voorsprong een meer
gefundeerde inhoud te geven. Ook dit werd niet het geval. De Belgen in het
peloton, waakzaam en door de snelle vlucht van Voorting en Schulte tot
grotere agressiviteit aangespoord, sleurden een volgzaam gezelschap met zich
mee, waarin de kleine Wagtmans vergeefse pogingen had aangewend om onder de
wetten van de Belgen weg te komen. Met evenveel nullen op het request! Voor het jagend
peloton mocht dan het Nederlandse element in de kopgroep belangrijk zijn
versterkt door de aanwezigheid van Schulte en Voorting, te goed verstonden de
Belgen elkaar om ook maar iets te doen, om in de kaart van deze twee en Jan
Lambrichs te spelen en zo verbaasde het tenslotte niet, dat op de lange weg
naar Venlo, op Zou het dan op
een massasprint in Venlo uitlopen. Dit kon niet stroken met de Belgische
plannen. Er moest een grootscheepse Belgische aanval volgen. Het kon niet
anders. Te goed hadden de Belgen hun spel gespeeld, maar hun plannen voor het
laatste offensief werden verstoord door Henk Faanhof die het initiatief van
de Belgen overnam en het grote gezelschap vaarwel zegde, daarbij niet één
enkele landgenoot meenemend. Maar wel had hij
aanstonds Belgen in zijn kielzog: Bogaerts, Evens, van Kerkhoven en Desqnesne
van de internationale ploeg. En daarachter
dook nog een De Feyter op en Woutje Wagtmans, die van de algemene verwarring
gebruik maakten om eindelijk een vrije weg voor zich te openen. De vlucht van
Faanhof en zijn Belgische belagers was juist iets te snel voor De Feyter en
Wagtmans om er nog op te kunnen springen. En terwijl de Venlonaren zich langs
de weg verdrongen en de geraadpleegde chronometers eerst nog hadden verteld,
dat het peloton een halve minuut in de eerste fase van het door Faanhof
moedig ingezette slotoffensief had verspeeld moeten de Belgen hebben overlegd
hoe de „Ollander" uit te schakelen op die laatste beslissende
kilometers. FRIS ALS EEN HOEN Maar Faanhof,
fris als een hoen en met verbazingwekkend gemak draaiend was op zijn qui
vive. Zich losmaken van de Belgen kon hij niet, maar wel draaide hij de heren
een sprintje voor de neus, waarvoor Bogaerts, Evens, Van Kerkhoven en
Desquesne het hoofd moesten buigen. En dat was het
hartverheffend slot van een etappe, die na een zeer gastvrij onthaal in
Veendam in een vacantiestemming was begonnen en de schare van volgers
gelegenheid gaf een dispuut te beginnen over de voortreffelijkheid van de
organisatie in de plaats die men zojuist verlaten had, zich te verdiepen in de vraag, of de
gehele dag een blauwe hemel met een gouden zon over het vaderland zou
koepelen en om zich opnieuw te verbazen over de enorme belangstelling, die de
ronde-karavaan ook in het Noorden trok. Wij trokken langs kleine stadjes, met
hier en daar een karakteristiek raadhuisje, een kerkje en in al die stadjes
en dorpjes vormde men een levende keten van pleizierige mensen, voor wie deze
doortocht een aangename onderbreking was van de sleur van alledag. Bij Harderburg,
dit was zo ongeveer na Coevorden reeds
tot de ontdekking te zijn gekomen, dat de ronde-karavaan meer dan tien
minuten op het tijdschema was achter geraakt, bij Harderburg dan begon Frans
Vos er harder aan te hij trekken, raakte toen even los, maar een duizend
meter verder zat alles weer genoeglijk bij elkaar. Doch Vos gaf het niet op
en andermaal trok hij de stoute schoenen aan voor een uit-looppoging, die
meer succes scheen te beloven, aangezien Jan Lambrichts, Schoenmakers,
Voorting en last not least Schulte hem gezelschap gingen houden, maar nadat
Schulte zich weer in het peloton had laten zakken liep ook dit
spelletje dood. Weer anders werd
het bij het in zich komen van Almelo. Na circa 100km, waagde Van Elderen een
uitlooppoging. Aanvankelijk scheen men hem niet helemaal au sérieux te
nemen, maar toen ver achter Almelo bleek, dat hij twee en een halve minuut
vóór zat, werd het de Belgen toch te gortig en daarom gingen Van Kerkhoven en
Desquesne op zoek naar de Hollander en leverden hem in de buurt van Rijssen
weer netjes aan het peloton af. Het avontuur was
ten einde. Maar al dit gedraai en gemanoeuvreer had de activiteit van op de
eerste plaats De Baere en Jan Lambrichs geprikkeld, die achter Ruurlo een
voorsprong van 1 min. 26 sec op De Smet en De Graevelijn hadden genomen. En deze drie
Belgen en de ene Nederlander vormden op zes km van Arnhem een viermanschap
met een voorsprong van drie minuten 25 sec. op het peloton. Het is hierboven
reeds gezegd hoe zij door Gerrit Schulte en Voorting achter Nijmegen werden
ingelopen. De verdere uitslag werd: Beroepsrenners: 1. Henk Faanhof (Ned-B); 2. Bogaerts (België-B) z. t.; 3. Evens
(België-B) z. t; 4. Van Kerkhoven (België-A) z. t.; 5. Dequesne (intern,
ploeg) z. t.; 6. De Feyter (België-B) 7 uur 58 min. 22 sec; 7. Wagtmans
(Ned.-C) z. t.; 8. Buyl (België- B) z. t; 9. De Hoog (Ned.-C) z. t.; 10.
Ollivier (België-A) z. t.; 11. Schoenmakers (Ned.-A) 9.59.23; 12. Van Brabant
(België-B) 7.59.33; 13. Braekeveld (België-A) z. t.; 14. Serin (België-B) z.
t.; 15. Schulte (Ned.-A) z. t; 16. Lambrichs (Ned.-C) z. t.; 17. Dekkers
(Ned.-A) z. t; 18. Janssen (Ned.-C) z. t.; 19. Bakker (Ned.-A) z. t. Het algemeen
klassement luidt: 1. Faanhof (Ned.-B) 15.33.13; 2. Bogaerts (België-B)
15.33.13; 3. Van Kerkhoven (België-A) 15.33.13; 4. De Feyter (België-B)
15.33.17; 5. Wagtmans (Ned.-C) 15.33.22; 6. Dequesne (intern.) 15.33.41; 7.
Buyl (België-B) 15.33.57; 8. Ollivier (België-A) 15.33.57; 9. Schoenmakers
(Ned.-A) 15.34.58; 10. Van Brabant (België-B) 15.35.02. In het
ploegenklassement leidt België-B met 46 uur 40 min. 27 sec, gevolgd door
België A 46.42.18, 3. Nederland-B 46.45.25, 4. Nederland-A 46.45.42, 5.
Nederland-C 46.47.27, 6. intern, ploeg 47.16.27, 7. Franse ploeg 47.24.12.
Gisteren hebben opgegeven Abello (Fr.), Della Guistina (intern, ploeg), Persico
(intern, ploeg), Blankenauw (Nederland-B). RONDE
VAN NEDERLAND.03E ETAPPE.(1951.06.07) Groots
machtsvertoon bracht Gerrit Schulte de zege in Derde etappe Ronde van
Nederland Gerrit Sehulte
heeft de derde etappe van de Ronde van Nederland van Venlo naar
Tilburg ( kantje af maar op
overtuigende wyze. Hij paste de juiste tactiek toe liet zich niet van de
wijs brengen door een achterstand op de leider Lambrichs welke op een
gegeven moment meer dan 13 minuten bedroeg maar spaarde zyn krachten
overtuigd als hij was dat Lambrichs zijn stoutmoedige vlucht tenslotte duur
zou moeten betalen. Schulte sloeg toe op het juiste moment. Lambrichs de
grote man: De Feyter als pechvogel Dat was voordat
Roermond voor de tweede maal gepasseerd werd met nog zo’n De Feyter en
Bakker later alleen met De Feyter nadat Janssen en Bakker wegens het helse
tempo hadden moeten lossen was imposant in de hoogste Mate. De
Bqsschenaar had zijn vorm gevonden, hij joeg met groot machts- vertoon achter
de kopgroep aan die toen uit Lambrichs, Braekeveld, Voorting, De Hoog en De
Graeveiyn bestond en verkreeg aansluiting nadat de furieuze achtervolging Toen begon de
laatste phase van de strijd die met twee klappen werd Beslist. Eerst
bezweken Lambrichs, Braekeveld en De Hoog onder het geweld ontketend
door Van Schulte. Nog twee
concurrenten bleven er over Voorting en De Graevelijn. Alle twee candidaten voor
de Oranjetrui die gebroken moesten worden. Schulte voerde
het tempo op en reed zich drie kilomter voor de finish los en reed als
triomfator het sportpark te Tilburg binnen. Groots werk van
Lambrichs Met dat al is
deze derde etappe naar ons gevoel de etappe van Lambrichs Geweest. Wat deze
man uit Bunde eigenlijk bezielde toen hij er vrijwel onmiddellijk na de start
alleen tussen uit trok weten we niet. In elk geval heeft hy gereden met een
bravour die het hart verheugde en in een stijl waaraan geen enkele renner kon
tippen en waarover diezelfde experts met lof en bewondering spraken. De grote
pechvogel van deze etappe is de Belg De Feyter geweest. Hij ging met Schulte
mee toen deze zijn offensief inzette en hij bleef bij hem totdat de fusie met
de kopgroep tot stand was gebracht. Hij reed zo goed dat hij tot op de streep
toe een gevaar voor Schulte had kunnen zijn. Maar bij het gedrang op de
spoorweg-overgang te Helmond waar auto’s en renners een kluwen vormden werd
De Feyter onderste boven gereden terwijl hij even later klem kwam te zitten
tussen een bumper en een slagboom. Hij was even totaal gedemoraliseerd
verloor contact met de leiders en kwam tenslotte met 17 minuten achterstand
binnen. Na de derde etappe leidt De Graevelyn in de algemene rangschikking op
de hielen gezeten door Voorting die dezelfde totaaltyd heeft. De uitslag van
de derde etappe Venlo- Tilburg ( Beroepsrenners: 1. Schulte (Ned. A) 7 uur 36 min. 38 sec; .2 De Graevelijn (Belg. A)
7.37.18; 3. Voorting (Ned. B) z.t.; 4. Braekeveld (Belg. A) 7.41.08; 5.
Lambrichs (Ned. C) z.t.; 6. De Hoog (Ned. C) z.t.; 7. Wagtmans (Ned. C)
7.42.18; 8. Buyl (Belg. B) z.t.; 9. Delahaye (Fr.) z.t.; 10. Serin (Belg. B)
z.t. Faanhof passeerde finish met 9 minuten achterstand. Het algemeen
klassement luidt: 1. De Graevelijn (Belg. A) 23.13.24; 2. Voorting
(Ned. B) z.t.; 3. Van Kerkhoven (Belg. A) 23.15.31; 4. Wagtmans (Ned. C)
23.1540; 5. Buyl (Bel.g B) 23.16.15; 6. Braekeveld (Belg. A) 23.1616; 7.
Schoenmakers (Ned. A) 23.17.16; 8. Van Brabant (Belg. B) 23.17.20; 9.
Delahaye (Fr.) 23.17.26; 10. Peters (Ned. B) 23.18.24; 11. Faanhof (Ned B)
23.19.13; 12. Bogaerts (Belg. B) RONDE
VAN NEDERLAND.04E ETAPPE.(1951.06.08) Nieuwe zege van
De Feyter Belgische
suprematie in de vierde Ronde-etappe Wat er in de rit
van de vierde etappe Tilburg—St. Niklaas gebeurd is laat zich in één zin
samenvatten: nauwelijks was te Tilburg het aanvangssein gegeven of de Belgen
De Feyter, Bogaerts, Decin en Van Stayen liepen weg; ze verloren Decin door
bandenpech by Turnhout, de drie anderen gingen door en werden pas te St.
Niklaas weer gezien door het peloton, dat onderweg van alles gedaan had,
behalve hard fietsen. De achterstand van de hoofdgroep bedroeg zoiets van 21
minuten. Het verloop van
de strijd, een zeer eenzijdige strijd, want eigenlijk hebben er slechts zeven
renners aan deelgenomen, heeft de volgers van de karavaan met verbazing
vervuld. In het begin gebeurde wat ieder zon beetje verwacht had. Van Tilburg
is het nauwelijks tien kilometer naar de grens, waar een premie van 500
francen de renner wachtte die het eerst onder de slagboom doorging. Het was
begrijpelijk dat het Belgen waren, die dongen naar die prijs, en naar de eer
het eerst de Belgische bodem te bereiken. Kort na de start
liepen er dus vier weg, te weten het bovengenoemde viertal. Ze trapten hard
aan tot ze een vier a vijfhonderd meter voor het peloton lagen en in de spurt
om de grenspremie sloeg Bogaerts zijn drie concur- renten. Halverwege Poppel
en Turnhout, Een halve minuut
achter hen lag de hoofdgroep, die zich bij Turnhout ( Niemand had er
toen enig vermoeden van dat het bij de ene schermutseling zou blijven, en dat
slechts drie renners hun best zouden doen om de Belgen te achterhalen De vier koplopers
hadden te Herenthals, ruim De onderlinge
verschillen werden in het verdere verloop van de koers nog wat geaccentueerd,
maar de positie als geheel veranderde niet meer. In de hoofdgroep
bleef de reactie te enen male achterwege. In het grote peloton hadden
Voorting en De Graevelijn elkaar wel braaf geschaduwd, maar geen van beiden had
enig initiatief getoond. De anderen waren blijkbaar van mening dat als de
twee leiders, waarvan een de oranje-trui droeg, hun plaats wilden behouden,
zij er dan ook Voor moesten vechten, en dat zij, te weten De Graevelijn en
Voorting, dus achter de vluchtelingen behoorden aan te
gaan. Maar het gebeurde niet, men liet de zeven renners, die voor lagen
rustig hun gang gaan, en scheen zich verder van de koers te desinteresseren.
En zo eindigde deze etappe door het prachtige Belgische landschap met een
Belgische zege, want de vier renners, die van het begin tot het eind alles
gegeven hadden waarover zij konden beschikken, bezetten de
eerste vier plaatsen. Ook Lambrichs en Schoenmaker kregen loon naar werken.
Zij werden vijfde en zesde. Van der Zande bracht het er door pech minder
goed af, maar hij heeft tenminste gevochten voor wat hij waard was. De andere
Nederlanders hebben zwaar teleurgesteld, en de mogelijkheden van een
Nederlandse eindzege zijn vrijwel nihil geworden. Bogaerts staat
eerste in het algemeen klassement met bijna drie minuten voorsprong, en de
eerste Nederlander, Voorting, heeft als vijfde 15 minuut achterstand. Er zal
een wonder moeten gebeuren, wil niet een Belg deze vierde Ronde van Nederland
winnen, want op Bogaerts volgen nog drie van zijn landgentoen in het algemeen
klassement. De uitslag luidt: Beroepsrenners: 1. De Feyter (Belg. B) 5.22.22; 2. Staeyen (Belg. B) z.t.; 3. Bogaerts (Belg.
B) z.t.; 4. Decin (Belg. A) 5.40.52; 5. Lambrichs (Ned. C) 5.42.18; 6.
Schoenmakers (Ned. A) z.t.; 7. Buyl (Belg. B) 5.43.37; 8. De Graevelijn
(Belg. A) z.t.; 9. Wagtmans (Ned. C) z.t.; 10. De Baere (Belg. A) z.t. RONDE
VAN NEDERLAND.05E A ETAPPE.(1951.06.09) Reus Schulte werd
winnaar in de tijdrace over Een verwaarloosde
veldweg vol kuilen en hier en daar een stuk kasseien, waarover en
waartussendoor de renners hun weg maar moesten vinden. Alle gevaarlijke
hindernissen ten spijt, bewees Schulte weer zijn meesterklasse als tijdracer
en legde de afstand af in 1 uur, 22 , mm. 19 sec. Voorting en Peters bezetten
de tweede en derde plaats met resp. 1.22.50 en 1.22.51. De vraag bleef in de
ochtenduren nog hoeveel tijd de leider in het algemeen klassement voor
deze heksentoer nodig zou hebben. Hij verloor in deze tijdrit, waarvoor hij
1.26.37 nodig had, afstand op Voorting, maar zijn voorsprong bedroeg, toen we
aan het tweede gedeelte van de etappe begonnen, toch nog altijd ruim 8
minuten. Daarmede stond
het definitief vast, dat er voor de Nederlandse wielerzaak geen bliksem meer
aan te doen was. Bogaerts ging als overwinnaar Amster- dam tegemoet. De
uitslag van de tijdrit van Sint Niklaas naar Kloosterzande luidde: Beroepsrenners: 1. Schutte (Ned. a) 1 uur 22 min. 19 sec, 2. Voorting (Ned. b) 1.22.50,
3. Peters (Ned. b) 1.22.51, 4. Decin <Bel. a) 1.24.45, 5. Evens (Belg. b)
1.25.37, 6. de Graevelrjn (Belg. a) 1.26.24, 7. de Hoog (Ned. c) 1.26.27. 8.
van Kerkhoven (Belg. a) 1.26.33, 9. Bogaerts (Belg. b) 1.26.37, 10. v. Staeyen
(Belg. B) 1.26.40. RONDE
VAN NEDERLAND.05E B ETAPPE.(1951.06.09) WEINIG SENSATIE De tweede helft
van de voorlaatste etappe Kruiningen—Rotterdam is er een van weinig sensatie
geweest. Wie had het anders verwacht? Traditiegetrouw liepen er na de start in
Kruiningen onbewust weer een aantal renners weg, te weten Schoenmakers, v. d.
Zande, Faanhof, Bakker en het spreekt haast vanzelf — Jan Lambrichs. Met hen was de
Belg Smet naar voren gesprongen, om in de kopgroep de Belgische
belangen te behartigen. Bij Bergen op Zoom voegde zich daarbij nog de Belg
van Kerckhove en het Fransmannetje Delahaye en bij het passeren van die stad
bedroeg hun voorsprong reeds meer dan 2 minuten op het peleton, waarin de
Belgen rukten en vochten om onder de opperheer- schappij van Schulte uit te
komen, die onbarmhartig de ene wegloper na de andere in het peleton terug
joeg. In de kopgroep
deed zich verder op de weg een mysterieuze gebeurtenis voor. Smet keerde
letterlijk en figuurlijk op zijn schreden terug en reed het peleton tegemoet.
Het peleton had inmiddels zijn achterstand op de koplopers tot vier en 'n
halve minuut zien aangroeien. En in dat peleton was het tenslotte Dequesne
die ontsnapte en een minuut voor het peleton bleef hangen, terwijl er verder
niemand onder Schultes ijzeren discipline wegkwam. Duizenden
toeschouwers zagen dan Zaterdagavond 7 renners op de finish afstormen. En ware het niet,
dat Lambrichs bij het ingaan van de bocht naar het terrein ingesloten was
geweest, mogelijk zou hem een betere positie zijn beschoren dan nu het geval
was. Faanhof bleek de rapste van de zeven en won met enkele meters voorsprong
de sprint, gevolgd door Delahaye, Bakker, Lambricnts, v. d. Kerckhove, v. d.
Zande en Schoenmakers Het klassement
van het tweede deel van de vijfde etappe, Kruiningen haven-Rotterdam ( Beroepsrenners: 1. Faanhof (Ned. b) 2.36.12, 2. Delahaye (Fr.) z. t, 3. Bakker (Ned.
a) z. t. 4. Lambrichs (Ned. c) z.t, 5. Van Kerkhoven (Belg. a) z.t, 6. van der Zande
(Intern.) z.t., 7. Schoenmakers (Ned. a) z.t., 8. Dequesne (Int.) 2.41.19, 9.
de Hoog (Ned. c) z,t., 10. Braekeveld (Belg. a) z. t. RONDE
VAN NEDERLAND.06E ETAPPE.(1951.06.10) De laatste etappe
van Rotterdam naar Amsterdam liep door het vlakke Hollandse polderland met
zijn sloten en bruggen, langs een ononderbroken haag van toeschouwers in stad
en dorp en kon in de gegeven omstandig- heden, nu de wapens reeds gestrekt
waren, geen pakkend slot worden. En het werd ook geen pakkend slot. De enige
sensatie was, dat na de start in Rotterdam Vos de traditie in ere hield door
zijn zinnen op een solo-vlucht te zetten, die in de contreien van Voorburg
een viermansvlucht werd, doordat Bakker en Hub. Vinken zich met zijn zaken
gingen bemoeien en aansluiting met hem kregen. In de buurt van
Bodegraven sprongen Lakeman, Braeckeveld en Loos nog uit het peleton weg,
maar hun demarrage liep op niets uit. En zo beleefden we de tamme vertoning
dat de 4 koplopers regelmatig op het peleton uitliepen en een voorsprong van
ruim 3 min. kregen. Het vermoeden werd in Amster- dam zekerheid, dat dit
viertal het in een sprint op de baan in het Stadion zou uitvechten. En de duizenden
toeschouwers, die zich hier verdrongen, zagen tenslotte hoe H. Vinken met een
meesterlijk sprintje zijn rivalen vanuit de derde positie klopte: Vos, Bakker
en Evers in deze volgorde achter zich latend. Vóór het peleton schoten
tenslotte Peters en Schulte de cementen baan op en toen de muziek zich gereed
maakte voor de Brabanconne, was het lied uit. De 4e Ronde van Nederland was
gestreden en voor wielrennend Nederland met een niet bevredigende uitslag. De
uitslag van de zesde en laatste etappe van de Ronde van Nedertand, Rotterdam—
Amsterdam ( Beroepsrenners: 1. Vinken (Intern.) 3 uur 43 min. 44 sec, 2. Vos (Ned. a) z. t., 3.
Bakker (Ned. a) z. t., 4. Evers (Ned. c) z. t„ 5. Peters (Ned. b) 3.49.08. 6.
Schulte (Ned. a) z. t., 7. Faanhof (Ned. b) 3-49.39, 8. Wagtmans (Ned. c) z.
t., 9. Olüvter (Belg. a) z. t., 10. Voorting (Ned. b) z. L, 11. v. Kerkhoven
(Belg. a) z. t. RONDE
VAN NEDERLAND.EINDKLASSEMENT.(1951.06.10) De Belg BOGAERTS
schreef onbedreigd Ronde van 1951 op zijn naam HUB, VINKEN werd
in de sprint winnaar van de laatste etappe Na de debacle van
St. Niklaas was de aardigheid eraf. De Belgen hadden de leiding stevig in
handen genomen en de vaderlandse illusies wreed verstoord door te beletten,
dat een der Nederlandse renners in een Oranje-trui het Olympisch Stadion te
Amsterdam zou binnen gaan. Geen Schulte als eerste in het algemeen
klassement, geen Voorting ook, die voor de debacle als beste van alle
Nederlandse renners geklasseerd stond; de Belg Bogaerts was de gelukkige
eigenaar van de Oranje-trui, die sinds het vertrek in Amsterdam reeds enkele
malen van eigenaar was verwisseld. Deze bonkige Belg
had Zaterdag, toen de renners om de drie minuten voor de tijdrit naar
Kloosterzande startten, een royale 11 minuten voorsprong op Voorting, en er
zouden wonderen moeten gebeuren, wilde de Nederlander de Belg de
Oranje-trui nog kunnen ontnemen. Of er zou zoiets
als een kleine ramp onder de uitstekend samenwerkende Belgische equipes
moeten gebeuren. We geloofden noch aan wonderen noch aan rampen en zo gooiden
de vaderlandse volgers de gedachte verre van zich af, dat de
tijdrace nog een dergelijke verrassing zou kunnen opleveren, dat het tweede
gedeelte van de voorlaatste etappe en de laatste etappe nog een belangrijke
wijziging in het algemeen klassement zouden kunnen opleveren. Het werd dan ook
een tam slot en het feit, dat wielrennend Nederland nog werd verblijd met
drie etappe-overwinningen van landgenoten — Schulte won de tijdrit, Faanhof
de tweede helft van de vijfde etappe Kruiningen—Rotterdam en Hub Vineken de
laatste etappe — het kon toch de wrange gedachte niet wegnemen, dat de
Nederlanders door hun animositeit en na-yver, waarover zij elkaar 's avonds
in St. Niklaas grove verwijten maakten, zelf verantwoordelijk moesten worden
gesteld voor de beroerde gang van zaken, die de Ronde van Nederland beslist
geen goed gedaan heeft. En dat de Belgen
op alle fronten van dit gebrek aan team-spirit gebruik maakten, wie kan het
hun euvel duiden. Zij hebben de beste tactiek gevolgd, die onder de gegeven
omstandigheden voorgeschreven was. Maar genoeg daarover. Het algemeen klassement na de laatste etappe
van de ronde van Nederland luidde: Beroepsrenners: 1. Bogaerts (België b) 36 uur 40 min. 0.7 sec, 2. Van Staeyen (België
b) 36.43.03 3. de Feyter (België b) 36.48.22, 4. van Kerk- hoven (België a)
36.51.22, 5. Voorting (Nederland b) 36.51.46, 6. Schoen- makers (Nederland a)
36.52.29, 7. Faanhof (Nederland b) 36.56.02, 8. Peters (Nederland b)
36.56.26, 9. Delahaye (Frankrijk) 36.56.44, 10. Schulte (Nederl. a) 36.57.06.
11. Bakker (Nederland a) 36 57.52. 12. Braekeveld (België a) 36.58.18, 13.
Buyl (België b) 36.59.59, 14. Wagtmans (Nederland c) 37.00.09. 15.
Van Brabant (België b) 37.00.26, 16. de Hoog (Nederland c) 37.00.57, 17. de
Graevelyn (België a) 37.02.53, 18. Ijekkers (Nederland a) 37.05,15. 19.
Evens (België b) 37.06.13, 20. Janssen (Nederland c) 37.07.15, 25. Lambrichs
(Nederland c) 37.18.05, 27. Vinken (Intern, ploeg) 37.25.01. Het
ploegenklassement na de laatste etappe van de ronde van Nederland luidde: 1.
België b 110 uur 11 min. 32 sec, 2. Nederland b 110.44.14, 3. Nederland a
110.47.27, 4. België a 110.53.03, 5. Nederland c 111.08.20, 6. Internationale
ploeg 111.49.04, 7. Frankrijk 113.33.06. RONDE
VAN NOORD-HOLLAND.(1951.03.18) Nederlands
wielerseizoen geopend in vliegende storm Sprintzege
van Dekkers na ontsnapping met Koeman en Verhoeven VOLGENS
de kalender mochten we gisteren dan drie dagen verwijderd zijn van de lente,
maar het was achttienkaraats Novemberweer met gierende stormen, felle koude
en ook nog een ferme regenbui. Maar tóch werd het wielerseizoen geopend en
wel met de Ronde van Noord-Holland, een rit van maar eventjes Maar
waar de omstandigheden zo slecht waren op de eerste dag van het seizoen, is
het ook begrijpelijk, dat de sterkste renners in deze wedstrijd op het eerste
plan konden komen en de course gingen maken. Die sterkste renners waren Hans
Dekkers (klein maar fijn!), Ed. Koeman (groot en ontembaar sterk) en de
Overschieër Verhoeven (schijnbaar voortdurend vechtend met een ram, maar
zelden in ernstige moeilijkheden verkerend). Zij
waren het, die samen met Piet Duijf, Dick Hooijschuur en de Amsterdammer
Pafort in de Beemster de slag reeds maakten, bij Den Helder nog met zn drieën
waren overgebleven en vandaar, tegen de storm intomend, naar Koog aan de Zaan
zwoegden, waar Hans Dekkers de spurt won en Ed. Koeman twintig meter
voorsprong behield op Verhoeven. En lang na hen kwamen de overigen pas: Patsy
Willekes, Thijs Roks, Piet van Roon, Tarzan van Breenen HET WIELERSEIZOEN
GEOPEND! ER heeft zich de
tragedie gevormd, dat je in deze Ronde niet op belangrijke gebeurtenissen
behoeft te rekenen, vóór Medemblik in zicht is. Op de zeedyk langs het
IJsselmeer met z’n bolderende winden, daar in de buurt van het vriendelyke en
altijd uitgelopen Hoorn, mogen de zwakkelingen dan in de regel de genadeklap
reeds krygen, maar de slag, de beslissing, die valt nooit voor er ruim een
derde gedeelte van de afstand op zit. Zo was het de meeste keren gegaan en
soms zelfs viel de beslissing. In de laatste
tientallen kilometers, tussen Alkmaar en Zaandam. Dit keer was het evenwel
anders. We waren nauwelyks met een grote boog Purmerend door
gegaan en in de Beemster beland, of de vonken spatten er reeds af. Met de
storm in de rug scheurden de renners er aan of ze met een massa-spurt bezig
waren. Dat leidde niet alleen tot een flinke valpartij (weg met honden op de
baan!!), waardoor onder anderen onze kampioen Dielissen werd
uitgeschakeld, maar ook tot een behoorlyke verbrokkeling van de sliert, die als een
honderden meters lange, helgekleurde karavaan door de Wyde-Wormer was geijld. Er waren renners
— zeker niet de domsten!— die dat gejakker nog niet als ernstig bedoeld
beschouwden en in de veronderstelling verkeerden, dat het nog maar wat
verkenningspogingen waren. Totdat ze zich in
Enkhuizen behoorlyk vergist bleken te hebben! Er was daar namelijk een
kopgroep als eerste binnengekomen, die reeds een paar honderd meter
voorsprong had en in hetzelfde hoge tempo bleef doormalen. Ed Koeman, Hans
Dekkers, Verhoeven, Dick Hooyschuur, Pafort en Piet Duyf vormden deze groep,
waarin de renners elkaar zo goed verstonden, dat zij ondanks hardnekkig verzet
van de inmiddels gevormde groepen twee en drie (onder aanvoering van resp.
Tarzan van Breenen en Patsy Willekes) hun voorsprong konden vergroten tot
ruim een kilometer. Nog groter werd
die voorsprong, toen we van Medemblik af dwars door het polderland gingen
naar de duinen van Callantsoog. Op dit stuk kregen de renners de wind, die zy
tot dusverre als bondgenoot hadden gehad, pal tegen. Dat werd Piet
Duyf te zwaar — hy moest lossen, werd opgeslokt door de volgende groepen
en moest tenslotte ook die laten gaan — maar de anderen gingen er met
verbazingwekkend gemak tegen in. Totdat Pafort
plotseling in moeilykheden kwam tussen Kolhorn en De Stolpen en het
groepje ook moest laten gaan, het groepje, dat ondanks zyn numerieke
minderheid echter toch steeds verder bij groep twee vandaan liep en van geen wijken wist. In de tweede groep
zaten toen Willekes, Snyders (die een grote
achterstand had ingelopen), Van Dijk, Van Roon, Witteveen, Kempff, Hendriks,
Zwiers, Roks, Van der Vaart, Van der Elshout, Verwymeren, Van Breenen en
Siebeling. By Den Helder
definitieve kopgroep IN de duinen van
Callantsoog vielen echter nieuwe slachtoffers. Met de harde wind in de
rug, werd er door de kopgroep een tempo uitgehaald, dat dikwyls nabij de
zestig kilometer lag. Dat werd Hooijschuur te machtig en een paar honderd
meter voor Den Helder moest hij de kopgroep alleen verder laten gaan. Uit de
tweede groep verdwenen toen ook verscheidene renners, zoals Van Dijk, Van der
Vaart, Van der Elshout, Verwijmeren en Hendriks. Daar in Den Helder
was dus de definitieve kopgroep gevormd, die sterk genoeg was om steeds
verder bij de voortdurend verwisselende tweede groep vandaan te lopen en een
voorsprong te nemen, die by Alkmaar reeds tot meer dan vier minuten was
gegroeid. Het was daar, dat
Verhoeven uit Overschie herhaaldelyk uit het zadel kwam en ieder
ogenblik dreigde los te raken. Hy beet zich echter kranig door zijn inzinking
heen en kon bij zyn makkers blijven, van wie Hans Dekkers een agressievere
indruk maakte dan Ed. Koeman, die zich speciaal op deze wedstryd had
voorbereid en in twee maanden tyds ruim vier duizend kilometer had getraind. Het opmerkelyke
was echter, dat noch Koeman, noch Dekkers een poging deed om weg te komen in
die laatste kilometers. Vooral van Koeman mocht dat verwacht worden. Niet
alleen, omdat hy een minder scherpe spurt heeft dan Dekkers, maar ook, omdat
hy op bekend terrein kwam en bij eigen publiek. Hy deed dat echter niet. En
toen was het geen wonder meer, dat Hans Dekkers, het kleine, maar als een
machine draaiende kereltje uit Eindhoven, dat vorige week reeds een zege had
behaald in België, de spurt won, zelfs zonder zich bijster in te spannen. Na Dekkers,
Koeman en Verhoeven kwamen Thys Roks en Piet van Roon, die na veel
verwisselingen tenslotte het tweede groepje vormden, dat met meer dan zeven
minuten achterstand binnenkwam, op een minuut gevolgd door Kempff, Willekes,
Van Breenen, Snyders en Hooyschuur. Na hen bleef de
stroom aanhouden. Een 75 van de ruim 200 renners kwam in totaal in Koog
aan de Zaan aan. De overigen hadden zich een plaatsje veroverd in
verzorgings- en brokkenwagens, murw gebeukt door de zware storm, die de
karavaan van Zaandam tot Enkhuizen en van Callantsoog tot Den Helder goed
gezind was geweest, maar overigens zo had huis gehouden, dat het meer op
een grote afvalrace was gaan lyken dan op een wegwedstrijd. En toch moeten we
zulke wedstrijden meer hebben! Onze amateurs leren er veel meer dan in
twee of drie criteria rondom een blok huizen! De uitslag luidt: Amateurs: 1. Dekkers (Eindhoven) 5 uur 53 min. 20 sec; 2. Koeman (Krommenie) op
een wiel; 3. Verhoeven (Overschie) op Breenen
Amsterdam) op 8 min.; 9. Snyders (Halfweg) op 8 min.; 10. Hooyschuur
(Zaandam) op 8 min RONDE
VAN NOORD-WEST-NEDERLAND.(1951.05.03) Koeman
wint Ronde van N.W.- Nederland in de eindsprint Felle strijd in Als
er een wegwedstrijd is die met de Ronde van Noord-Holland kan wedijveren dan
is dat wel „Alcmaria's" Ronde van Noordwest-Nederland. Het merendeel van
het elite-korps onzer amateurs stond dan ook vanmorgen in Alkmaar op het
Waarplein aan de start voor de lange tocht kris-kras door de provincie Noord-Holland.
Zes uur later stoven zeven renners over de Friese brug de Kaapstad binnen,
over Kanaalkade, Helderseweg, Kruseman van Eltenweg, de Jan van Scorelkade
op, waar de streep na pl.m. ROOSENDAAL.(1951.09.06) Beroepsrenners: 1. Thijs Roks, 2. Huub Vinken, 3. Evert Grift, 4. Piet van As, 5. Koos
Storm, 6. Frans van de Zande, 7. Harrie Schoenmakers, 8. Herve Theuns, 9. Alfons
Guns, 10. Harm Smits, ROTTERDAM.CHARLOIS.(1951.08.26) Slecht weer
teistert renners in de Ronde van Charlois Een felle wind,
zo nu en dan regen en zwaar parcours bleken in de Ronde van Charlois, die
Zondagmiddag op een traject aan de Sluisjesdijk werd gehouden, de meeste
deelnemers te machtig te zijn, want heel spoedig moesten verscheiden renenrs
de strijd staken en werd het veld zodanig uiteengetrokken, dat er van een
peloton geen sprake meer was, want slechts 17 van 89 deelnemers reden de
honderd kilometer uit. Het was de Rotterdammer Arie Geluk, die in de
eindsprint zijn concurrenten Verwijmeren en Braspenninx achter zich liet en
welverdiend de zware wedstrijd won. Nauwelijks was
het vertreksein gegeven of een fikse regenbui maakte het rijden op het moeilijke
parcours nog moeilijker, terwijl de renners langs de Waalhaven een straffe
wind pal voor hadden. Een en ander had tot gevolg, dat er na enkele ronden al
geen peloton meer bestond. Feitelijk was de slag in die enkele ronden al
gevallen, want Braspenninx en Geluk waren ontsnapt. Verwijmeren begreep het
gevaar en slaagde er in de vluchtelingen te achterhalen en van dat ogenblik
af vocht het drietal, dat het best samen kon vinden, hardnekkig door. De
gelederen dunden snel en toen er tien van de 70 ronden gereden waren, was al
bijna de helft van het aantal deelnemers verdwenen uit de strijd. In de achterhoede
werd zwaar gezwoegd om toch maar in de running te blijven. Daar was ook
Marinus Brinkman, de aanstaande prof, terechtgekomen. Nu en dan voerde hij een
groepje aan, maar veel belangrijks liet hij niet zien. Zijn vele bewonderaars
zagen eindelijk Brinkman het intussen gevormde peloton van 14 renners
verlaten en op avontuur uitgaan. Lang duurde dat niet, want Brinkman bezat
niet voldoende kracht om het trio aan de kop in te lopen, dat na 25 ronden al
verscheidene van de 31 rijders, die nog in koers zaten, had gedubbeld. Even raakte Geluk
in moeilijkheden en kwam op enkele tientallen meters achter Verwijmeren en
Braspenninx door. Hij klemde de tanden opeen en hernam na enkele ronden zwaar
werk zijn oude positie. Ondanks het feit,
dat er nog maar 26 deelnemers waren toen de helft van de wedstrijd achter de
rug was, droeg de strijd een levendig karakter en was er nog volop spanning. Dat kwam omdat de situatie
telkens veranderde. En daartoe behoorde ook, dat Brinkman na 44 ronden een
ronde achterstand kreeg. Op het laatste
rechte eind vochten er drie om de overwinning. Geluk bleek de beste sprinter
en won. In deze wedstrijd
hadden ook enkele nieuwelingen meegereden. De Dordtenaar Van Elst en de
Rotetrdammer van Staten onderscheiden zich door hun kranig volhouden. Slechts
17 deelnemers kwamen over de finish en van hen eindigden er maar zeven in
dezelfde ronde als de winnaar. Amateurs: ROTTERDAM.CROOSWIJK.(1951.07.29) RONDE VAN
CROOSWIJK WERD EEN FRAAIE ZEGE VOOR KUITWAARD Felle strijd van
begin tot eind Stoutmoedige
uitlooppogingen, fel-verbeten jachten en roekeloze premiesprints. Een
enthousiast publiek van tienduizenden overal in de straten en een weertje,
dat voor wielrennen ideaal genoemd mag worden. Alle voorwaarden om de derde
Ronde van Crooswijk tot een eelatant sportief en organisatorich succes te
maken, waren aanwezig en dat succes is dan ook prompt gekomen. Het puikje van
onze amateurrenners en een zeer sterk veld van nieuwelingen zorgden er voor,
dat Crooswijk heeft genoten van een prachtige brok sportieve strijd en een
middag van buitengewoon goede ontspanning. Uit die strijd is bij de amateurs
ten slotte de Velsenaar Kuitwaard als winnaar te voorschijn gekomen en met
deze zege, bevochten na een magnifieke course, sleepte hij niet alleen de
hoogdprijs, een door Het Vrije Volk geschonken racefiets, in de wacht, maar
ook de leidersprijs die uitgeloofd was voor de renner, die de meeste keren
als eerste over de eindstreep zou flitsen. Van der Putten,
de held van de dag Prijswinnaar
Kuitwaard, Brinkman uit Maasland, die de Ronde het vorige jaar op zijn naam
bracht, en de Hagenaar Van der Putten waren deze middag de mannen, die het
tempo en het karakter van de wedstrijd hebben pepaalt. De eerste twee namen
van het begin af de leiding en zij stonden deze geen moment meer af.
Aanvankelijk hadden zij de steun van de Amsterdamse renner Holleder, doch
deze bleek na twintig van de zeventig ronden zijn kruit verschoten te hebben
en na het winnen van een groot aantal premies verdween hij op plotselinge en
mysterieuze wijze uit de course. Als derde reed toen Van der Putten en geheel
op zijn eentje, in een constant tempo, heeft deze Hagenaar zich gehandhaafd.
Langzamerhand werd hij door zijn dapper rijden de lieveling van het
Crooswijkse publiek en deze sympathie kwam ten slotte tot uiting in een
spontaan bijeengebracht bedrag van bijna zestig gulden. Voor Van der Putten
was het zodoende, hoewel de volle winst hem ontging, een goede dag! Van Roon
gehuldigd Inmiddels liet
het peloton het er niet bij zitten. De Nederlandse kampioen Piet van Roon,
die voor de wedstrijd door zijn “collega”van jaren geleden, de
“legendarische”, Rinus can der Wiel, was gehuldigd, speelde hierin een grote
rol. Steeds joeg Van Roon zijn pelotongenoten op, in samenwerking met zijn
clubgenoot Peters trachtte hij keer op keer de stoutmoedige uitlopers tot de
orde te roepen, maar het lukte niet, ondanks verwoede, dappere pogingen. De
afstand werd gaandeweg groter en toen er nog achttien ronden waren te rijden
keken Kuitwaard en Brinkman het gehele veld in de rug. En deze volle ronde
voorsprong op het hoofdpeloton – met een Van Roon, Peter, Geluk en Vlaminkxs
– hebben zij tot het einde toe weten te handhaven. Op een aantal anderen
liepen zij zelfs twee en meer ronden uit. Onvermurwbaar Slechts Van der
Putten bleef onvermurwbaar. Uiterlijk gemakkelijk, maar in wezen met een
maximum aan inspanning en doorzettingsvermogen, bleef de Haagse renner zijn
wedstrijd rijden. Zijn achterstand op de twee koplopers werd eerder kleiner
dan groter. In de eindsprint
bleef Kuitwaard de meerdere. Brinkman miste op het critieke moment de stoom,
om hem hierbij partij te geven, maar van de 2de plaats had hij
zich verzekerd. De sprint van het peloton, die een overvloed aan spanning
gaf, was voor Piet van Roon. Maar dat was onze kampioen ook aan zijn stand
verplicht! In de laatste
tien ronden had Van Roon nog gepoogd en Van der Putten te bereiken. Hij
maakte een frisse indruk en menigeen gaf hem nog een kans op de derde plaats.
Hij bleek Van der Putten echter onderschat te hebben en bovendien was het met
zijn vriend Peters gedaan. Peters, nogal stug fietsend, had blijkbaar zijn
beste dag niet. Zo bleef de
wedstrijd tot het eind toe zijn uiterst levendige en daardoor specetaculaire
karakter behouden. Aan dat levendige karakter hebben natuurlijk ook de
reeksen van premie de nodige stimulans gegeven. Er was b.v. bijna geen zaan
in Crooswijk, die op het appel ontbrak! Het is nu eenmaal de trots van ieder
Crooswijker om deze ronde te doen slagen en een goede naam in de wielerwereld
te bezorgden. Vandaar de stroom waardebonnen en geschenken. Amateurs over 70
ronden: 1. H. Kuitwaard, Velsen, 2 uur 56 min. 21
sec.;2. H. Brinkman, Maasland; Wat de premies
betreft werden ook de nieuwelingen niet vergeten. In hun wedstrijd, die ging
over veertig ronden, bleef de groep vrij constant bij elkaar. De premiesprint
kwamen zodoende op naam van een groot aantal verschillende renners. Tot het
eind toe bleef de strijd open en het was ten slotte de Rotterdammer Vuyk, die
zich in de eindsprint de sterkste toonde. Overigens met flinke voorsprong. Nieuwelingen,
over 40 ronden van ca. 1500 meter: ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1951.04.30) “RONDE VAN
FEIJENOORD” bracht niet de verwachte spanning Hoewel er vier en
twintig wielerclubs, elk met een ploeg van vijf van hun beste amateurs,
Maandagmiddag in de 11e Ronde van Feijenoord strijd voerden om de
overwinning, bleef de wedstrijd toch voor ’t grootste deel eentonig en vlak.
Eerst in de laatste Naar schatting
hadden zich honderd duizend toeschouwers om het parcours aan de Maashaven
geschaard, toen burgemeester Oud voor deze elfde Ronde van Feijenoord het
startschot loste en de bijna 120 renners vertrokken voor de strijd over Adrie Voorting
was de eerste, die wat vuurwerk ontstak en bijgestaan door zijn clubgenoten
Visser en Eelsing, die hem volgden, probeerde hij los te komen. Maar ’t liep
op niets uit. Daarna waren het Kwantes en Kettenis, die hun geluk beproefden,
maar zij hadden evenmin succes. Het gevolg was alleen, dat zich langzamerhand
een kopploeg vormde van tien man. Nadat twee uur gereden was en de gelederen
al behoorlijk gedund waren, viel, toen nog De zestig renners,
die nog over waren, werden verdeeld in gropen van 3, 5 of 6 man! Er ging geen
ronde voorbij of rijders die aanvankelijk mee een rol wilde spelen,zakten
meer en meer af. Voorting, Bravenboer, Van der Vaart en zoveel anderen kwamen
in de achterhoede terecht. Het werd een ware slachting. Plantaz, Kooyman en
Hooyschuur handhaafden zich en vochten het in een felle eindsprint uit. Er
bleken na afloop nog maar 39 renners de eindstreep gepasseerd te zijn. De opzet, een
clubteamwedstrijd te houden, mislukte en slechts enkele ploegen konden
geplaatst worden, omdat minstens drie leden van het team aangekomen waren. De
gemiddelde snelheid was Amateurs: 1. J. Plantaz, Eindhoven, tijd 3 uur, 7 min. 45 sec.; 2. P. Kooyman,
Den Haag; 3. D. Hooyschuur, Zaandam; Clubteams: 1. Willebrord Vooruit, Willebrord, 31 p.; 2. D.T.S, Zaandam, 38 p.;
3. De Spartaan, Den Haag, 41 p.; 4. Het Zuiden, Eindhoven, 43 p. Amateur
Mangelaars won eerste deel van Ronde van Feijenoord De
Brabander Mangelaars won vanmorgen op braaie wijze de wedstrijd voor amateurs
en nieuwelingen die als eerste deel van de „Ronde van Feijenoord" werd
verreden. Hij moest met de Rotterdammer in de sprint uitvechten aan wie de
zege zou komen. Mangelaars had nog wat meer reserves dan zijn tegenstander en
won met lengten. Een peleton van ongeveer zestig man kwam over de streep. Er
startten vanochtend niet minder dan 123 deelnemers voor de Amateurs
en Nieuwelingen: 1. Mangelaars, Hoogerheide, 2. W.
Bravenboer, Rotterdam; ROTTERDAM.KATENDRECHT.(1951.07.22) BRASPENNINX won
vierde RONDE VAN KATENDRECHT Moeilijk parcours
en warmte vele renners te machtig Het moeilijke
keienparcours en het warme weer waren oorzaak dat maar een klein deel van de
bijna honderd amateurs de finish in de vierde “Ronde van
Katendrecht”bereikten. Pech, maar vooral vermoeidheid dwongen de meesten tot
opgeven voordat de Direct na het
vertrek werd een zeer hoog tempo ingezet. Een tempo, dat geen gelegenheid
bood tot ontsnappen, maar al spoedig enkele van de 94 deelnemers nootlottig
werd. Angstvallig bewaakten de sterkeren elkaar, wetende dat ze van de lagere
goden geen gevaar te duchten hadden. Toen evenwel de Hagenaar Van de Putten
wist weg te komen en vrij snel een goede voorsprong had verworven, zag
Braspenninx het dreigende gevaar en zette de vluchteling na. Juist toen de
Brabander hem te pakken had, kreeg Van de Putten pech, moest van fiets
verwisselen en verloor zijn voorsprong. Van die gelegenheid profiteerde
Braspenninx, doch nu waren het Van de Elshout en Kuitwaard, die op hun qui
vive waren. Ook Van Gils, die het werk op de keien kent, voegde zich bij de
vluchtenden. Al heel spoedig viel de kopgroep in tweeen, waarna Kuitwaard en
Van Gils de leiding kregen op ongeveer Kuitwaard zakte wat af, zodat Van Gils
alleen aan de kop ging. De Rotterdammer kon zich echter niet handhaven, Van
den Berg probeerde daarna zijn geluk eens. Doch ook hij kon het niet
bolwerken. Al die pogingen evenwel gaven aan de wedstrijd een interessant
beeld, maar nog weinig spanning Totdat op een gegeven ogenblik Heurter
uitRaamsdonk de leiding in handen nam en ronden lang vocht. Zijn voorsprong
werd vrij groot, maar achter hem joegen Van de Putten, Braspenninx, Van Geel,
Van de Elshout en Suykerbuyk. Geruime Tijd leek het of dit zestal het
eindgevecht zou leveren. Het veld was intussen danig gedund en wat
er nog over was, lag in groepjes verspreid met vrij grote onderlinge afstand.
Niemand zag meer de mogelijkheid om de kopploeg te bereiken. Het tempo was
heel wat gezakt en de vermoeidheid ging meespreken. Heurter en daarna Van
Geel en Van de Elshout raakten achter en tenslotte bleven maar drie man over.
In totaal reden maar 23 renners de wedstrijd uit. Neger er van lagen in
dezelfde ronde, doch de overigen hadden een of meer ronden achterstand. Met
een gemiddelde van even Amateurs: Van de 114 nieuwelingen kwamen slechts een
kleine vijftig aan de finish. Voordurend bleef er een groot peloton bijeen en
eerst in de laatste ronde ontsnapte de Rotterdammer Vuyk, die zijn voorsprong
kon behouden. Bij de nieuwelingen was de gemiddelde snelheid hoger dan bij de
amateurs. Nieuwelingen (25 ronden is ROTTERDAM.OVERSCHIE.(1951.09.15) VERHOEVEN wint
met een ronde voorsprong Zaterdagmiddag hebben tachtig renners de
Ronde van Overschie gereden. Schlee, Geisen en Verhoeven probeerden het
peloton te verlaten, maar de groep zag gevaar en spoedig waren zij
teruggehaald. Schlee trok er echter opnieuw tussenuit en nam een voorsprong
van circa 30 seconden. Verhoeven zette er alleen zijn schouders
onder en na Nieuwelingen: 1. J. Verhoeven, Overschie, ROTTERDAM.WITTE
DORP.(1951.07.28) KOEMAN en
KUITWAARD uitblinkers in “Ronde van het Witte Dorp” Piet van Roon zag
het gevaar te laat De Nederlandse
kampioen Piet van Roon, sterk favoriet bij de duizende, die Zaterdag langs
het parcours van de Ronde van het Witte Dorp stonden geschaard, slaagde er
niet in de verwachtigingen die men van hem had, te verwezelijken. Als hij
wilde was de Haarlemmer heer en meester over ’t veld, doch te laat zag hij
het gevaar van enkele weglopers en hem ontging toen de overwinning. De
Amsterdammer Pafort werd winnaar, terwijl vanRoon als vijfde eindigde. Zijn
stadsgenoot Peters bezette de tweede plaats, gevolgd door Kuitwaard. Het was
een mooie wedstrijd met veel strijd en goede prestaties. Vooral Koeman,
Kuitwaard, Van der Meer en Van Gils blonken uit door strijdlust,
ondernemingsgeest en volharding. Deze derde Ronde van het Witte Dorp werd een
goede wedstrijd en een succes voor de Rennersvereniging “De Rotterdamse
Leeuw”, die haar organiseerde. LEVENDIGE
WESTRIJD MET PAFORT ALS WINNAAR Drie Brabanders,
Van de Elshout, Verwijmeren, en Mangelaars, moesten cerstek laten gaan, omdat
zij op weg naar Rotterdam een aanrijding hadden gekregen, doch bij de 82
amateurs die voor de WISSELENDE STRIJD Van dat ogenblik wisselde het beeld van de
strijd voortdurend. Vluchtelingen ontkwamen en werden weer tot de orde
geroepen, doch de vier man aan de kop vochten rustig door. Achter hen was
inmiddels Kuitwaard de achtervolging begonnen en tientallen ronden reed hij
alleen, langzaam winnende op de vier renners vooraan. Toen vond Van Roon het
voldoende, versnelde even en kwam alle tegenstanders gemakkelijk voorbij.
Toen nog bijna twintig ronden voor de boeg waren, was het grootste deel van
de deelnemers al uitgevallen en hadden zich drie groepen gevormd, Gruteke,
Bos, Pafort, Verhoeven en Van Roon. Dan kwam de zwoergende Kuitwaard alleen,
waarna op enige afstand volgden Holleder, Altink, Koeman, Van leeuwen,
Bruggenkamp, Van Gils, en Van der Meer. Zo stevende het gezelschap op het
einde aan. Voorin bevochten de sterkeren, niet om te winnen maar om nog bij
te blijven en de wedstrijd geheel uit te rijden. Ieder verwachtte toen een beslissing tussen
van Roon, Kooijman en Van der Hoeven in de eindspurt. ’t Ging evenwel anders,
want negen ronden voor het eindfe wist Pafort weg te komen. Van Roon ging hem
nie na, terwijl de anderen bij de Haarlemmer bleven en zo kreeg Pafort een
flinke voorsprong. Kuitwaard en Verhoeven maakten zich ook los van her
groepje, achter Pafort, maar toen in de laatste rondede slag werd gelevers,
waren de favorieten te laat en de Amsterdammer won onbedreigd. PETERS TWEEDE Peters werd tweede met Kuitwaard als derde
man. Kooyman kwam nog voor de nationale kampioen binnen, die Verhoeven achter
zich hield.Koeman die zich in de aanvang zo had onderscheiden moest zich met
de achtste plaats vergenoegen. Enkele valpartijen veroorzaakt door de
onvoorzichtigheid van het publiek haddengelukkig geen ernstige gevolgen. Amateurs: 1. J. E. Pafort, Amsterdam 100km in 2 uur 42 min. 57 sec.; Bij de nieuwelingen, waarvan er bijna
negentig startten, was vooraf minder strijd geleverd. En een groot peloton
ging de laatste ronde in. Vier renners hadden een kleine voorsprong. In die
laatste ronde evenwel werkte Jan Verhoeven niet alleen alle achterstand weg
en passeerde hij de vier tegenstanders, die ontsnapt waren, hij wist zelfs
met lengten voorsprong als eerste over de streep te gaan. Een bijzonder mooie
prestatie, die niemand had verwacht. Het slot van de dag was wat rumoerig, omdat
een deel van het publiek het niet eens was met de uitspraak van de jury. Aan
de uitslag werd echter niets veranderd. Nieuwelingen: 1. J. Verhoeven, Overschie, ROTTERDAM.ZUIDPLEIN.(1951.06.17) Ronde
van het Zuidplein op een zwaar parcours Met
medewerking van „Het Vrije Volk" en de Sportstichting organiseerde, de,
Rennersclub „Feijenoord" Zaterdagmiddag op een circuit in het Brabantse
dorp de eerste „Ronde van het Zuidplein". Er startten alleen
nieuwelingen, die een afstand van Het
parcours. Dat de nieuwelingen moesten rijden was één kilometer lang en
bestond uit straten van keien. Het werd daarom een zware opgaaf voor de 54
deelnemers die de ronde zestigmaal moesten nemen. Er werd dadelijk een flink
tempo ingezet en dat had tot gevolg dat het veld weldra uiteen viel. De
zwakkeren onder de rijders verdwenen al spoedig en van ronde tot ronde dunden
de gelederen. Nadat Tony Kooiman enige tijd de leiding had gehad, kwam de
Brabander Borremans naar voren,'nam de kop en behield deze tot het einde. Een
flinke prestatie, want niet alleen reed hij de wedstrijd uit, maar hij deed
dit met een gemiddelde van De
eerste „Ronde van het Zuidplein" werd een aardige wedstrijd. Maar of de
financiële resultaten groot zyn betwijfelen we. Tot de toeschouwers behoorde
ook de directeur van Sociale Zaken de heer J. van Mill, die het startschot
loste, doch ook de strijd in deze ronde volgde. De uitslag was: Nieuwelingen: SAASVELD.(1951.08.05) Amateurs: 1. Alard Elling, Nieuwelingen: 1. Klaas Visser, 2. K. Achterberg, SANTPOORT.(1951.08.01) Amateurs: 1. Adrie Voorting, 2. Jaap Bruggenkamp, 3. Piet van Heusden, SAS
VAN GENT.(1951.09.08) Beroepsrenners: 1. Thijs Roks, 2. Raymond, SCHEVENINGEN.(1951.06.30) Renners joegen
over boulevard Voorting was de
snelste sprinter Een 70-tal amateurs onder wie Piet Kooyman,
Voorting, Bontekoe, de gebrs, v. d. Voort, A. v. d. Putten en vele andere
bekende renners startten Zaterdag in het havencriterium. Na het startschot
trok Voorting meteen de stoute schoenen aan en trok er tussenuit. Zijn
voorsprong groeide gestadig en werd zelfs een halve ronde. Op dat ogenblik
vond een 6-tal renners uit het peleton dat het toch te gek werd en
demarreerde. Vooral Velthoven viel op. Bij deze zes renners waren A. v. d.
Putten, Velthoven, W. van Duyn en van Gils. Deze groep slaagde er in bij de
uitloper te komen en gezamenlijk werd gestreden om het peleton een ronde
achterstand te bezorgen. Hierin slaagde zij dan ook. Maar inmiddels had zich ook van het peleton
een groep renners afgescheiden o.a. Piet Kooyman, Wim van de Voort, Eddy
Nihof, v. d. Vaart en Bontekoe. Ook deze groep zette een achtervolging in.
Door het hoge tempo waren reeds verschillende renners naar het kleedlokaal
gegaan, zodat nog een twintigtal in de course lag, waarvan verschillende met een
ronde achterstand. Op het moment dat de kopgroep het peleton had ingehaald,
was het weer Voorting die er op uittrok. Hij probeerde de uitgelopen groep op
een ronde te brengen, waarin hij tenslotte, toen er nog ongeveer 10 ronden te
rijden waren, slaagde. Weer had de man met de hamer enige tikken uitgedeeld
en ook Van Duyn werd het slachtoffer. Nog 14 renners zaten in de strijd. Het
peleton was geheel geliquideerd, zodat alleen de uitgelopen groep met de twee
kopmannen nog in de strijd lag. Frans van de Vaart deed nog een moedige
poging om er alleen vandoor te gaan, evenals Velthoven, doch beide pogingen
mislukten. Tenslotte moest de sprint tussen v. d. Putten en Voorting uitmaken
wie de bloemen mee naar huis kon nemen. Voorting bleek de sterkste en klopte
v. d. Putten met een half wiel. De groep moets nog een ronde rijden. Amateurs Voor de nieuwelingen stond Nieuwelingen: 1. J. sas, Den Haag, in 57 min. 18 sec.; 2. J. Verhoeven, Overschie;
3. D. Bes, Haarlem; 4. H. Velthoven, Poeldijk; SCHIEDAM.(1951.08.25) JARIGE BOS WINT
RONDE VAN SCHIEDAM De amateurs gaven te Schiedam op dat
soepele veld rondom de fraaie Stadshouderssingel meer te zien voor de
toegangsprijs dan de nieuwelingen. Waren bij de laatste de renners broedelijk
bijeen gebleven, bij de eersten sprong in het beging al Woutje Verhoeven weg
en daarna waren het telkens weer anderen, die hun kansen zochten te grijpen.
Geluk probeerde her en v. d. Putten en niet te vergeten Manus Brinkman, die
Zaterdag zijn laatste wedstrijd als amateur heefr gereden. Maar ergens in de
groep reed nummer 13, Wout Bos uit Greup. Er was iets met de vrolijke Woutje.
Voordat meneer Holl van de Schiedamse Gemeenschap, zijn arm als vertreksein
had opgestoken – bij gebrek aan een vuurwapen had ook de burgermeester bij de
nieuwelingen een “startschok”omplaats van startschot moeten geven - Was Bos door de jury gefeliciteerd met
zijn verjaardag en deze officiële gelukwens scheen hem bezield te hebben met
d egedachte, dat een overwinning een aardige cadeautje zou zijn. Hij werd
winnaar en ontving bovendien een polshorloge als leidersprijs. Een ongelukje
wiepr Brinkman terug en na de 54ste van de 72 ronden was het bijna
steeds de jarige, die als eerste doorkwam. In de 64ste ronde ging
Bos er alleen vandoor en Geluk mocht proberen wat hij wou en Brinkman mocht
jagen in het peloton wat hij kon, de overwinning kon de man uit Greup niet
meer ontgaan. Op de straten van zijn geboorteland werd Bos de man van de dag! Nieuwelingen 40
km: 1. Hofland, Beverwijk, 59 min. 40 sec.; 2. J.
Verhoeven, Overschie; 3. J. Meyer, Overschie; Amateurs: 1. W. Bos, Greup, de 100km in 2. 34 min. 20 sec.; 2. H. Breedveld,
Rotterdam; 3. J. Kuyten, Nuenen; 4. J. Vlamings, Steenbergen; 5. J. van
Leeuwen, Haarlem; SCHIJNDEL.(1951.03.25) Amateurs: 1. Willie Kouwenberg, 2. Wim Schenkelaars, 3. J. Vogels, Nieuwelingen: 1. Piet Damen, SCHIJNDEL.CENTRUM.(1951.05.20) Amateurs: 1. Jan La Grouw, 2. Freek Petri, 3. Tinie Verbeek, Nieuwelingen: SCHIJNDEL.CENTRUM.(1951.08.15) Amateurs: 1. Cees Paymans, 2. Jan La Grouw, 3. Martin Deelen, SCHOONDIJKE.(1951.06.17) Amateurs: 1. Roger Verplaetse, Maldegem (Bel); SELECTIE.RIT
GR.FR.DRENTE.(1951.06.23) Nieuwelingen: 1. Klaas Wiltjer, 2. Fre Mik, 3. Geert Biel, SELECTIE.RIT
LIMBURG.(1951.06.09) Nieuwelingen: 1. Willie Gramser, 2. Jef Lahaye, 3. J. Schoenmakers, SELECTIE.RIT
NOORD-BRABANT.(1951.06.23) Nieuwelingen: 1. Rien Verhelst, 2. Gerrit Verhoeven, 3. Jan Kuijs, SELECTIE.RIT
NOORD-HOLLAND.(1951.05.05) Nieuwelingen: 1. Daan de Groot, 2. Erik Meijer, 3. Arend van 't Hof, SELECTIE.RIT
ZUID-HOLLAND.(1951.06.23) Nieuwelingen: 1. Jan van Sas, 2. Jac Meijer, 3. H. Zuidema, S-GRAVENZANDE.(1951.08.25) Vierde ronde van
‘s- Gravenzande werd fraai sportevenement Adri. v. d. Voort
tweede Begunstigd door
het fraaie weer was het Zaterdagmiddag druk rondom de veilinggebouwen, alwaar
de vierde ronde van ’s-Gravenzande werd verreden. Deze wielerwedstrijd werd
evenals de vorige jaren georganiseerd door de H. W. V. “De Spartaan”. Om even
over half twee loste burgemeester H. B. N. Mumsen het startschot voor de
nieuwelingen. Al direct ontspon er een aardige strijd door enkele
uitlooppogingen, waarbij de renner A. v. d. Knaap uit Poeldijk een prachtige
voorsprong wist te nemen. Hij werd later
ingehaald door de renner Vreeswijk uit Den Haag. Aan deze prachtige
voorsprong kwam echter een noodlottig einde door een valpartij van deze twee
koplopers, waarbij renner A. v. d. Knaap, welke de beste kansen had voor de
eindoverwinning gezien zijn prachtige stijl van rijden en
uithoudingsvermogen, door verwondingen de strijd moest staken. Renner
Vreeswijk kreeg echter een nieuwe fiets toegestopt en vervolgde de strijd.
Hij kwam met nog 15 ronden te rijden weer in het peleton terug, waardoor
alles weer bij elkaar was. De 70 ronden werden afgelegd in de tijd van 59
minuten en 31 sec., terwijl er nog slechts 14 renners in course waren. Het
was wederom renner Vreeswijk, die zijn inzinking te boven was gekomen en het
peleton verliet. Hij kwam als eerste over finish met een tijd over de 77
ronden (een afstand van Nieuwelingen: 1. W. Vreeswijk, Den Haag; 2. J. v. d. Sas, Rotterdam; Burgemeester H.
B. N. Mumsen loste om 3 uur wederom het startschot voor de amateurs. Zij
moesten 154 ronden rijden, een afstand van Amateurs ( S-HEERENHOEK.(1951.09.30) Amateurs en
Nieuwelingen: 1. Piet de Bruin, Roosendaal, SIMPELVELD.(1951.08.15 Amateurs: 1. Piet Haan, Mechelen; 2. Jan Nolten, Geleen; 3. Piet Peters,
Haarlem; 4. Voorting, Haarlem; 5. Joris, Geleen; 6. Willemsen, Nuth; Nieuwelingen: 1. Harrie Schoenmakers, Blerick, SINT
JANSTEEN.(1951.06.27) Amateurs: 1. Adrie Braspennincx, Zundert; 2. Harrie van de Elshout, Made; 3.
Cas Oosthoek, ’s-Heerenhoek; 4. Konings, Breda; 5. Heurter, Raamsdonk; 6.
Verstraten, Breda; 7. Verhelst, Axel; 8. Inghels, Antwerpen; 9. de Bruin,
Raamsdonksveer; 10. Inghels, Sas van Gent; SINT
KRUIS.(1951.07.09) Nieuwelingen: 1. Rien Verhelst, Axel; 2. H. Schoenmakers, Blerick; 3. Pol Hermes,
Oud-Gastel; SINT
OEDENRODE.(1951.04.29) Amateurs: 1. Thijs Roks, 2. Ab Donker, 3. Piet Zwiers, Nieuwelingen: 1. Willie Gramser, 2. Jef Coone, 3. Jan Kuijs, SINT
WILLEBRORD.(1951.06.10) Amateurs: 1. Cees Paymans, 2. Anton van Oers, 3. Piet Peters, Nieuwelingen: 1. Tinie Wolfs, 2. Antoon de Bruin, 3. Fons Borremans, SLUIS.(1951.06.02) Amateurs: 1. Thijs Roks, Sprundel, Nieuwelingen: 1. Fons Borremans, Hoogerheide; 2. Rien Verhelst, Axel; 3. W. Gunst,
Goes; 4. J. Everaet, Kloosterzande; SLUISKIL.(1951.08.11) Nieuwelingen: 1. Anton de Bruijn, Etten, SNEEK.(1951.07.11) Kuit
waard wint Ronde van Sneek Dat
de tweede Ronde van Sneek zo bijzonder goed is geslaagd is voornamelijk te
danken aan drie renners: Kuitwaard uit Velsen. Trompetter uit Wieringen en
Roelofs uit Arnhem. Dit drietal dat ruim 50 ronden lang met een grote
voorsprong op het peloton voortjoeg maakt dat de Van
het begin af is er direct een felle strijd geweest: reeds in de zesde ronde maakte
zich uit het peloton een groepje van vier renners los, Charisius, Warta.
Roelofs en Bijen. Na enkele mislukte uitlooppogingen gelukte het het al
eerder genoemde drietal een voorsprong te nemen die geleidelijk groter werd
en na 45 ronden was gegroeid tot 30 sec. Het peloton voelde er blijkbaar niet
voor zich willoos te laten slachten en opgejaagd door vele premiesprintjes
die voornamelijk door W. Holleeder, Fleury, Kuitwaard en Zahradnik werden
gewonnen probeerden zij iets van hun achterstand in te lopen. Wat de heren ook
probeerden 't drietal Kuitwaard- Trompetter-Roelofs was niet te bereiken.
Integendeel; hun voorsprong werd met iedere ronde groter, zelfs zo groot, dat
deze na 80 ronden bijna 1 minuut bedroeg. Op 22 ronden voor de finish begon
't peleton. waaruit de zwakkeren Inmiddels waren verdwenen zich te roeren en
na 18 ronden gelukte het Pafort en Pranger zich los te maken. Na enkele
ronden zagen zij de drie koplopers, die hun een paar ronden geleden in de rug
hadden gekeken, op hun beurt in de rug en met nog zeven ronden te rijden
kregen zij, luid aangemoedigd door het talrijke publiek, aansluiting, zodat
er nu een kopgroep was van vijf renners. Zahradnik,
de winnaar van de Ronden van Bolsward en Heerenveen, kreeg met nog vier
ronden te rijden bandenpech. In de eindsprint gaven de renners elkaar weinig
toe, maar Kuitwaard werd duidelijk eerste, onmiddellijk gevolg door de andere
vier van de kopgroep. De uitslag was: Amateurs
en Nieuwelingen: 1. H. S.
Kuitwaard, Velsen; 2. J. Pafort, Amsterdam; 3. J. Trompetter, Wieringen; De
Sneker nieuweling D. de Boer leverde een schitterende prestatie door 85
ronden lang in het peloton mee te jagen zonder achterstand. De
Bolswarder renner G. Bok, kwam door een zeer onverstandig jongmens, dat het
parcours wilde oversteken, zodanig te vallen, dat hij met een hersenschudding
en een zeer gehavend gezicht naar huis moest worden gebracht. SOEST.(1951.07.14) Amateurs: 1. Gijs Pauw, 2. P. Vermeulen, 3. Dirk Meier, Nieuwelingen: 1. Piet Muilwijk, SOMEREN.(1951.05.27) Amateurs: 1. Willie Kouwenberg, 2. Jan Pafort, 3. Jo van Hugten, Nieuwelingen: 1. Henk Kuipers, 2. Jules Maenen, SOMEREN.(1951.07.01) Amateurs: 1. Willie Kouwenberg, 2. J. Vogels, 3. Tinie Cuijten, Nieuwelingen: 1. Toon Stommels, 2. Tinie Wolfs, SOMEREN.(1951.10.07) Amateurs: 1. Piere van Neerven, 2. Mat Sonnemans, 3. Jan Pafort, Nieuwelingen: 1. Willie Gramser, 2. Heinen, 3. J. Staals, SON.(1951.09.02) Nieuwelingen: 1. Harrie Schoenmakers, 2. Piet van Herk, SOUBURG.(1951.00.00) Amateurs: 1. R. Inghels, Sas van Gent; SPEKHOLZERHEIDE.(1951.06.10) Ook in Spekholz
domineerde de snelheid Kuitwaard won
Bata-criterium na uiterst felle demarrage Vroomen winnaar
nieuwelingen Onder grote
belangstelling werd gistêren te Spekholzerheide het „Batacriterium"
verreden. Het uitstekent snelleparcours, met klimmingen en dalingen tot zelfs
een stuk „kinderkopjes" toe, verhoogden de spanning en de vechtlust van
deze aantrekkelijke wedstrijd, werd nog aangewakkerd door het beschikbaar
stellen van 5 extra prijzen van de best geklasserde amateurs van
„Duivelsrit" en „Bata-criterium". Jammer dat in
verband met de aldaar gehouden schuttersfeesten de afstand van beide
categoriën moest ingekort worden. Bij de
nieuwelingen, welke 50 K.M. hadden af te leggen, deden zich geen
noemenswaardige uitlooppogingen voor, men liet het dan ook aankomen op een
massasprint, welke gewonnen werd door Vroomen uit (Kelmond-Beek) in de tijd
van 46 min. en 30 sec; 2e Hillebrink (Rheden); 3. Keulers (Geleen); 4. Van
Loo (Kerkrade); 5. Knutzelaers (Tegelen); 6. Lahaye (Bunde); 7. Van Susteren
(Venlo); 8. Speetjens (Voerendaal). VERRASSENDE
DEMARRAGE De amateurs welke
70 K.M. moesten rijden zetten er van meet af aan ‘n hoog tempo in. Toch
duurde het een 15-tal ronden voordat de eerste serieuze uitlooppging plaats
vond. Joris sprong uit het peloton weg, gevolgd door Gelissen en Sichtermans. Dit stelletje dat
spoedig een voorsprong had van een honderdtal meters, verhoogde aldra
haar voorsprong. In het peloton waren er echter een paar wakker geschud. Ze
waagden eveneens hun sprong en na rondenlange harde strijd wist men zich
tenslotte bij de leiders te voegen. Op de helft van
de course kreeg men nu een kopgroep van 7 renners, bestaande uit Joris,
Kuitwaard, Faas, Sieveking, Bakker, Gelissen en Sichterman. De outsider van
deze wedstrijd Kuitwaard, schoot plotseling uit dit zevental weg en ziende
ging hij meteen door, om tenslotte na harde strijd met een voorsprong van 2
minuten als eerste over de finish te gaan, dat z’n snelle demarrage succes opleverde.
In de laatste ronde sprong Joris uit de kopgroep weg, waardoor deze zich als
2e klasseerde. 3. Kooyman, Den
Haag. 4. Van Brunen. Amsterdam 5. De Booy, Amsterdam. 6. Pafort,
Amsterdam. 7. Nolten, Geleen. Op 1 ronde, 8. v. d. Velde Almelo. 9. Braspening.
Zundert. 10. Willemsen, Nuth STEENBERGEN.WELBERG.(1951.03.26) Amateurs: 1. Cas Oosthoek, 2. Wout Verhoeven, 3. Adrie Lodewijks, Nieuwelingen: 1. Tinie Wolfs, 2. Jan van Osta, 3. Pol Hermes, STEENBERGEN.WELBERG.(1951.08.11) Beroepsrenners: 1. Gerrit Peters, 2. Thijs Roks, 3. Frans Vos, 4. Henk Lakeman, 5.
Cor Bakker, 6. Henk Faanhof, 7. Piet de Vries, 8. Marinus Buuron, 9. J. van
Gelderen, 10. Piet Evers, STEIN.NIEUWDORP.(1951.08.26) Haan
ook winnaar van ronde Stein-Nieuwdorp Ten
bate van de nieuw te bouwen kerk te Nieuwdorp-Stein had heden een ronde
plaats voor nieuwelingen en amateurs. Bij de nieuwelingen was de strijd
weliswaar spannend doch het was hier Vroomen die zich de sterkste toonde. Met
Nieuwelingen:
1. Leo Vroomen, 2. Hein Gelissen, 3. van de Brink, 4 Keulers, 5. Paes, 6.
Philippini, 7. Leunnissen, 8. Nelissen. Bij
de amateurs ontstond zich reeds in de le ronde een felle strijd en kwam
Gelissen met Amateurs: 1. Piet Haan; 2. Henk Steevens; 3. J. Fooy; 4. Daemen; 5. Ehlen; 6.
Gelissen; 7. Coone; 8. van Tilburg; 9. Willemsen; 10. Sieveking; SURHUISTERVEEN.(1951.09.15) BEP ANDRIESSEN
WON OVERTUIGEND
DE RONDE VAN SURHUISTERVEEN Premie-sprints
aan de lopende band De ronde vu
Surhuisterveen een clubwedstrijd van “De Friese Leeuw” is een mooi
succes geworden voor Bep Andriessen die na 1 uur en 44 min en met ’n ouderwetse
eindsprint de strijd in zijn voordeel besliste. De bloemen werden Andriessen
van harte regund. Samen met zijn vader bewijst hij de Friese
wielersport sinds Jaar en dag belanrijke diensten. Vijf en twintig
man sterk was de stoet die zich omstreeks half vijf in beweging zette. Een
kleine teleurstelling voor het talrijke publiek dat Jan Charisius in verband
met de centrale schaatsrijderstraining op het appel ontbrak, maar het prima
rijden van de “coming-man” Slof, Nykamp, Van Andel, Tichelaar
etc heeft veel vergoed. Er werd dadelijk
een stevig tempo ontwikkeld, waardoor menig zwakke broeder spoedig moest
afhaken. Na 20 van de SUSTEREN.(1951.06.24) Snelle
rit op uitstekend parcours Ehlen
won na felle eindsprint de Ronde van Susteren Van
"t Hoft winnaar bij nieuwelingen Onder
grote belangstelling werd Zondag de Ronde van Susteren verreden voor
nieuwelingen en amateurs. In beide categorieën werd het een prachtige strijd.
Bij de nieuweling was het v. 't Hoft die er in de 16e ronde tussen uittrok en
een kleine voorsprong wist te nemen, welke hy tot het einde behield. Wolfs
was er wel uog met nog zeven ronden te rijden tussen uitgetrokken, maar hij
slaagde er niet meer in de vluchteling in te halen. Toch wist deze renner
voldoende voorsprong te nemen om zeker te zijn van de tweede plaats. De
volledige uitslag bij de nieuwelingen die Nieuwelingen: Bij
de amateurs was het de Broeksittardenaar Ehlen die de palm der overwinning in
de wacht wist te slepen. Reeds direct wist een vijftal renners waaronder
Ehlen, v. de Weyden, Heurten, van de Laar en Paas, zich uit het peloton los
te werken. Halverwege de wedstrijd konden Paas en v. d. Laar het tempo van de
vluchtelingen niet meer bijbenen en zakten terug naar het peloton.
Geleidelijk aan wisten de drie overgebleven kopman- Tien het tempo op te
voeren. Uiteindelijk werd de strijd in de eindsprint beslist waarbij Ehlen
zich de sterkste toonde. De prestatieprijs werd toegekend aan van der Weyden.
De totaaluitslag bij de amateurs luidde als volgt: Amateurs: 1 Ehlen, Sittard. TEGELEN.(1951.05.26
T/M 05.27) Zaterdag
regen — Zondag zonneschijn Piet
Sieveking triomfeerde glansrijk in de ronde van Tegelen Gramser
won bij de nieuwelingen voor de elfde maal Vijf
en en veertig jeugdige knapen vol strijdlust stonden aangetreden voor het
draaien van 34 ronden ( Piet Haan werd
zesde Beide tengere
vechtersbazen gaven samen met Grosveld uit Blerick en v. d. Broek uit
Lieshout in de voorste gelederen de toon aan. Hoe snel Schoen- makers ook
reageerde, de 16-jarige Gramser was steeds sneller. Op de laatste Practisch
onherkenbaar stoof hij als eerste over de meet en schreef hiermee zijn 11de
overwinning in dit seizoen op zijn naam; gevolgd door Schoenmakers Blerick,
v. d. Broek uit Lieshout, Goossens. St. Michels Gestel. R. Verhelst, Axel, P.
v. Herk. Meerveldshoven, J. Hofland uit Beverwijk. Een autobus vol
Siebengewaldse supporters toog voldaan met de winnaar naar
huis. DE AMATEURS
HADDEN GOED WEER. Hoe slecht het
weer Zaterdag ook was, 's Zondags toen de amateurs van start gingen was het
wat mem noemt uitgezocht fietsweer. 29 veelbelovende gekromde ruggen kwamen
ln beweging toen het startschot werd gelost. In de eerste ronden lag
telkens een andere renner op kop, om beurten zag men Crooymans uit
Horst, Terstroote uit Tegelen. en af en toe Piet Haan, van den Berg en Sieveking
een poolshoogte komen nemen. Plotseling echter liet Voorting, de winnaar van
verleden jaar, de rest de hakken zien en stoof er alleen — meters veld
winnend, tussen uit. Het ging er naar uitzien dat Voorting grootste plannen
had, doch plotseling schoot Voesten uit Venray naar voren en zette met een
staf helpers de achtervolging in. De ronden werden verbazend snel gedraaid en
vooral Piet Haan deed goede dingen. Toen kwamen de
uitvallers al. Zelfs Voorting kwam niet meer door en meer en meer tekende
zich de strijd: Zes man, Duif, Sieveking, de Booy, Holleder, Kleyn en v. d.
Berg vormden de eerste groep, daarachter kwam een tweede groep bestaande uit
Piet Haan en La Grouw, welke laatste spoedig moest lossen. Waarop Piet Haan
in flink tempo als eenling de achtervolging Inzette. Hoe goed het zestal zich
onderling ook bewaakte, na zevenenveertig, ronden nam Duif en Sieveking een
voorsprong van enkele tientallen meters, die zij niet meer prijsgaven. In de
eindsprint verrastte Sieveking de nog niets vermoedende Duif. Sieveking wipte
uit het zadel en voordat Duif kijk op de zaak had was het te laat en
Sieveking sneerde met een lengte voorsprong over de eindstreep. Sieveking
veroverde de Victory-trophee terwijl Terstroote als eerste Tegelenaar die
over de meet snelde, de Continental Coupe bemachtigde. De gedetailleerde
uitslag luidde: Amateurs: 1 Sieveking Adam TEGELEN.(1951.08.26) Amateurs: 1. Tinie Cuijten, 2. Piere van Neerven, 3. Jo Hendriks, TEGELEN.(1951.08.27) Amateurs: 1. Tinie Cuijten, 2. Jo Hendriks, 3. Opdekamp, TERNEUZEN.(1951.05.19) Wout Wagtmans
wint vierde Schelde-criterium Cor Bakker hield
Berten Ramon achter zich in eindsprint DUIZENDEN
wielersupporters uit Zeeuws-Vlaanderen zijn Zaterdagmiddag getuige geweest
van een interessante eerste prof-course in hun streek en van een prachtige
zege van Wout Wagtmans, die daar al eerder met de bloemen had rond gereden,
toen hij op dat parcours in zijn laatste jaar als amateur ook een prachtige
overwinning behaalde. Dat was nog niemand vergeten in het stadje
Terneuzen aan de Wester-Schelde, waar nu voor de vierde maal sinds 1948 een
course voor profs werd georganiseerd door de plaatselijke wielerclub en de
VVV, die goed werk deden, blijkens de steeds groter wordende publieke
belangstelling, die ditmaal wel op 15.000 toeschouwers geschat mocht worden. Een spannende
course, van de eerste tot de laatste kilometer, is dat Schelde- criterium
geworden. Dat het aardig zou worden bleek al uit de deelnemers- lijst, waarop
de Belgische kampioen Berten Ramon op het laatste moment een plaatsje
gekregen had, al was dat ook zonder rugnummer. Maar ja, een kampioen hoeft nu
eenmaal geen nummer te hebben. Dat bleek ook wel, want een ieder scheen
Berten uit West-Vlaanderen allang te kennen. Er waren slechts
37 renners, maar het waren renners van behoorlijk formaat. En die groep zette
zich ongeveer half drie in beweging voor een In de eerste
ronden begon het al aardig te worden toen wat premies aange- kondigd werden
en Storm, Wagtmans en Van As er hard voor spurtten. Faanhof kon daar
toen al niet meer aan mee doen, want zijn ketting was afgelopen en toen hij
later een lekke band kreeg, moest hij de strijd staken, zoals meerderen. In de eerste
kilometers ontsnapter, Wagtmans, Evers en Van As, die later werden ingelopen
door Voorting. Maar toen Berten Ramon, de ijzersterke West-Vlaming uit
Roeselare, zich met zijn landgenoot Jan Thoma aan de kop zette, was die
voorsprong spoedig verloren gegaan. Alles kwam
tenslotte weer bijeen, na hardnekkig doorgezette jachten. Toen Wout Wagtmans er Wel poogden
Smits, De Groot, Loos, Franken, Braspenninckx dit lot nog te ontgaan, maar
het vluchtende kwartet draaide in hoog tempo en bleef tot het einde
onbedreigd aan de kop. Toen won Wout Wagtmans op fraaie wijze, zoals het ook
prachtig was, dat Cor Bakker nog tweede kon worden. De uitslag luidde: Beroepsrenners en
Onafhankelijken: 1. Wout Wagtmans, Breda, THOLEN.
(1951.09.01 Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, 2. Cor Bakker, 3. Frans Vos, 4. Herve Theuns, 5.
Frans van de Zande, 6. Sjef jansen, 7. Huub Vinken, 8. Evert Grift, 9. Piet
Evers, 10. Wim Dielissen, TILBURG.(1951.05.20) Amateurs: 1. Cees Paymans, 2. x--- 3. x--- Nieuwelingen: 1. Paul Scholten, 2. Paul Marchand, 3. x--- TILBURG.LOVEN.(1951.07.01) Amateurs: 1. Harrie van de Elshout, 2. Jan Konings, 3. Cees Verstraeten, Nieuwelingen: 1. Jan Kuys, 2. Harrie Timmermans, 3. Gerrit de Jager, Nieuwelingen: 1. Piet van Herk, 2. van Kamp, 3. van de Bogaerd, Frans UBACHS
OVER WORMS.(1951.08.05) Spannende
course met indrukwekkend slot Pafort,
Amsterdam won zeer overtuigend de Ronde van Übach over Worms Jan
Willemsen uit Nuth was grote animator Schoenmakers won bij nieuwelingen De
kranige Amsterdammer Pafort heeft Zondagmiddag het talrijke publiek dat
aanwezig was bij de Ronde van Übach over Worms paf doen staan. Uitgerekend in
de 12e ronde voor het einde van de course der amateurs sprong hij met een
vinnige demarrage weg uit 'n selecte kopgroep, om in solovlucht een
indrukwekkend staaltje van zijn kunnen weg te geven. En Pafort liep nit,
vergrootte zijn voorsprong, verdubbelde een gedeelte van het peloton om
uiteindelijk met bijna 2 minuten voorsprong op Jan Wlllemsen uit Nuth, die
als tweede eindigde, zegevierend over de meet te gaan. Er zat spanning en
variatie in deze uitstekend geslaagde en georganiseerde ronde van Übach over
Worms. De plaatselijke R. K. Tour en Wielerclub heeft alle eer van haar werk
gehad. Het verrassende element — wat een wedstrijd steeds animeert — was
volop aanwezig. De uitlooppogingen die ondernomen werden waren legio en 't
gedraaide tempo op het snelle DE
GROTE SPRONG Toen
tegen half vier het startsein werd gegeven bleek al direct dat er spirit in
zal. Pafort vehicelde in het voorterrein om de zaak te verkennen en een klein
“uitlokkertje" te wagen. Er deden zich schermutselingen voor tussen de
drie concurrenten Pafort, Willemsen en Ehlen. Maar geen enkele charge was nog
in staat geweest om de gelederen te splitsen. Dat gebeurde pas in de 31e
ronde. Vek schoof met zijn lange benen naar voren, achterna gehuppeld door
Willemsen. Dit tweetal spurtte met veel animo aan de kop. Een machtige
pedaalslag van Terstroote die met drie anderen aan zijn wiel uil het peloton
dook, vormde de tegen-actie op de gedurfde ontsnapping van de twee vermetele
en dartele coureurs. Bovendien sleepte Ehlen het peloton met 'n dergelijke
vaart over het asphalt, dat na twee ronden de gehele zaak weer broederlijk
bij elkaar lag. In de 35e ronde waagde Bruggekamp een ontsnapping. Inderdaad
wist de IJmuidenaar een veertigtal seconden te nemen, maar na een vijftal
ronden werd hij door een fel-jachtend peloton opgeslokt. De
grote slag kwam 25 ronden voor het einde, toen reeds een aantal renners
wegens pech de strijd hadden gestaakt. Deze beslissende eindfhase werd
ingeluid met een snelle rush van Willemsen, gevolgd door een demarrage van
Ehlen. Tegelijk sprongen mee, de uitstekend rijdende van Breekel uit Echt en
Pafort de tacticus. Vek rukte en trok aan het peloton om bij te komen.
Luchies spande eveneens al zijn krachten in. Maar de kopgroep wist van geen
wijken en vergrootte haar voorsprong. Twaalf ronden voor het einde waagde
Pafort de sprong. Hij liep steeds meer uit op zijn drie achtervolgers. Wel
schoot Willemsen enige ronden voor het einde nog naar voren. Maar dit
offensief was te laat en kon Pafort niet meer bedreigen. Willemsen arriveerde
als no. 2 terwijl Ehlen de sprint won voor v. d. Brekel. De Heerlenaar
Sichtermans reed eveneens een goede race en eindigde achter Vek op de 9de
plaats. De gedetailleerde uitslag bij de amateurs luidde Amateurs: 1 Jan Pafort, Amsterdam NIEUWELINGEN De
nieuwelingenrace bracht een interressante strijd over 50 K.M., waarin uiteindelijk
Schoenmakers uit Blerick met minimaal verschil wist te zegevieren over N. v.
Susteren. Speetgens uit Voerendaal bezette een goede derde plaats. De uitslag
bij de nieuwelingen luidde: Nieuwelingen: 1
Harrie Schoenmakers, Blerick. 2 W. van
Susteren, Blerick; 3. Speetgens, Voerendaal; 4.Leunissen, geleen; 5.
Kunstelaars; 6. J. van Susteren, Amsterdam;
7 Wanten Elsloo; ÜBACHSBERG.(1951.04.15) Sichtermans
wint ronde van Ubachsberg Het
ontbreken van de plaatselijke favoriet Franssen wegens militaire dienst had
niet nagelaten 'n nadelige invloed uit te oefenen op de publieke
belang-telling. Vanaf de start werd direct een straf tempo ingezet met als
gevolg dat er diverse renners door defect achter geraakten. Een
ontvluchtingspoging van de Stevens werd binnen enkele ronden teniet gedaan.
Het veld was zeer waakzaam en zo waren de pogingen van Bakker, Sichtermans en
Borghans bij voorbaat tot mislukking gedoemd. Een vernieuwde poging van
Stevens met Rademakers aan zijn wiel wierp al evenmin vruchten af en het waren
tenslotte de premies die wat variatie brachten in het eentonige strijd. Alles
wees er op dat het in de eindspurt zou moeten worden uittgevocht en hier was
Sichtermans, die zeer tactisch zijn krachten gespaard had de snelste voor
Bakkers Schinnen en v. d. Weijden, Maastricht, Amateurs: 1. K. Sichtermans, 2. Jan Bakkers, 3. Flor van de Weijden, ULVENHOUT.(1951.05.15) Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Thijs Roks, 3. Harry van de Elst, Nieuwelingen: 1. Cees van Est, 2. Cees van de Borst, 3. Piet de Jong, UTRECHT.(1951.06.27) Nieuwelingen: 1. Klaas Soellaard, 2. van Dijk, 3. Adriaan Pol, UTRECHT.ZUILEN.(1951.08.11) Amateurs: 1. Jac Zieleman, Amsterdam; 2. Martin van de Meer, Nijmegen; 3. Jean
Mehagnoul, Amsterdam; 4. H. Scheffer, Amsterdam; 5. N. de Leeuw, laren; 6. N.
Soellaart, Utrecht; 7. D. van de Broek, Soest; 8. J. Heus, Maarssen; Nieuwelingen: 1. Aad de Graaf, Haarlem; 2. Gijs Pauw, Utrecht; 3. P. Vermeulen,
Breukelen; UTRECHT.ZUILEN.(1951.09.08) Amateurs: 1. Jan Ottenbros, Alkmaar; 2. Ed Koeman, Krommenie; 3. Martin van de
Meer, Nijmegen; 4. J. Zieleman, Amsterdam; 5. K. Soellaert, Utrecht; 6. J.
van de Veen, Amsterdam; Nieuwelingen: 1. Leen Boellaard, Amsterdam; 2. P. Vermeulen, Breukelen; 3. Gijs
Pauw, Utrecht; VALKENSWAARD.(1951.04.08) Amateurs: 1. Thijs Roks, 2. Piet Zwiers, 3. Anton van Oers, VALKENSWAARD.(1951.08.15) Amateurs: 1. Willie Kouwenberg, 2. Cas Oosthoek, 3. Rien van Grinsven, Nieuwelingen: 1. J. van Dinther, 2. J. Staals, VEENDAM.(1951.03.26) derde ronde van
Veendam Er is in de derde
Ronde van Veendam, gisteren in Plan Zuid verreden en door ongeveer
2300 toeschouwers bijgewoond,
ongetwijfeld veel strijd geleverd en deze
course was dan ook voor het enthousiaste publiek wel een aantrekkelijk
kijkspel, maar toch zijn er dingen gebeurd, die aan het sportieve verloop
enigszins afbreuk hebben gedaan. Soinds het vorige
seizoen heerst er een zekere rivaliteit tussen Freek Petri en Anton
Hazewinkel, een gezonde en sportieve rivaliteit overigens, doch die gisteren
helaas ontaardde in enkele geniepigheidjes en scheldkanonnaden van de zijde
van Petri, daarbij trouw bijgestaan door Leo de Booy. Zonder ook maar
enigszins iets te kort te doen aan de voortreffelijke zege van de jonge
Velsenaar Henk Kuitwaard, moet het ons
toch van het hart dat deze buitensporigheden zeker van invloed zijn
geweest op het verloop van deze course. Want toen Klaas Kwantes en Henk
Kuitwaard reeds tamelijk snel na het beging waren weggevlucht konde de
favorieten maar geen gelegenheid vinden om tot een serieuze achtervolging te
komen. En ook toen er zich een tweede groep had afgescheiden zat hierin geen
Petri, geen De Booy, geen Anton Hazewinkel of Drewes Kooistra, want de hier
boven omschreven rivaliteit was hoofdzaak geworden. Maar laten we
liever terug keren naar Klaas Kwantes de D.T.S-amateur uit Wormer, die reeds
het vorige seizoen in alle courses waarin hij uitkwam sterk de aandacht trok.
Kwantes is een onverbiddelijk draaiende tempo-renner. Die in elke rit
aanstonds het vuurwerk ontsteekt. Zo ook gisteren op het Na een paar
rondjes trok Kwantes er tussen uit en zijn voorsprong bedroeg Reeds vele
tientallen meters eer Henk Kuitwaard met dezelfde grote ambitie, Kwantes
achterna ging. En aan het wiel van Kuitwaard zat zowaar de moe-dige Albert
Hendriksen, doch terwijl de stoere Veendammer ten lange leste het wieltje
niet kon houden, maakte Kuitwaard de sprong naar Kwantes wel. Zo draaiden twee
jonge en fel op de zege beluste amateurs met een behoor-lijke voorsprong aan
de kop en het gevaar, dat deze twee veelbelovende klep-pers een ronde zouden
nemen, werd door ingezien. Maar in het peleton hadden de cracks
het veel te druk met andere bezigheden. Men liet Kwantes en Kuitwaard maar
hun gang gaan, doch kwam wel plotseling in verzet toen Anton Hazewinkel een
poging ondernam. Een vrij ernstige
valpartij, waarvan Eppie Warta helaas het slachtoffer werd, Had de rijen
verder geschift. Intussen had zich een tweede groep van vijf ren-ners t.w. A.
van der Velde, A. Wagenaar, Trompetter, Fré Cornelisse en H. Budde, uit het
peleton losgewerkt en dit vijftal nam gaandeweg een voor-sprong, die uiteindelijk ook een ronde winst zou
opleveren. En tenslotte werden de zwakke broeders uit het peleton gereden en
vormde zich een derde groep, waarin dan de cracks zaten. Maar de derde
groep van acht renners, van wie Arie Derksen nog verdween, geloofde niet het
noodlot van een ronde achterstand nog te kunnen ontgaan. En zij kreeg dan ook
spoedig die „lap" te noteren. Met nog 25 ronden voor de boeg
waren de favorieten vrijwel uitgeschakeld Lange tijd hadden
aan het wieltje van Kuitwaard en Kwantes vier renners gehangen, die door een
valpartij en door pech een achterstand hadden opgelopen, Kraan, Schuur, Willy
Reintke en Tranger. En het leek er op, dat deze vier hun achterstand zouden
wegwerken, doch toen Kwantes en Kuitwaard de favorieten in het gezicht
kregen, werd het tempo verhoogd en moest het viertal de beide koplopers laten
gaan. Vier renners van
de tweede groep — alleen Budde kon het tempo niet meer volgen — namen
ook hun ronde en 20 draaide tien ronden voor het einde het peleton, met
daarin zes renners, die een ronde voorsprong hadden, t.w. Kuit- waard,
Kwantes, Trompetter, Van der Velde, Wagenaar en Cornelisse. Een einde zonder
vuurwerk lag dus in het verschiet, doch het liep toch anders dan algemeen
werd verwacht. Drie renners trokken er nogmaals tussen uit en bij die drie
zat Ubel Pakes. De andere twee waren Kuitwaard en Trompetter. Aan het slot
van de course liet Pakes zijn klasse nog even zien. Hij loste zelfs Kuitwaard
en Trompetter en kwam slechts weinige tientallen meters te kort voor een
ronde. Ook Drewes Kooistra ontsnapte nog aan het peleton en dit initiatief
bracht aan de beide Groningers resp. nog een zevende en achtste plaats. Het
werd tussen Kuitwaard en Trompetter een gelanceerde sprint, door Kuitwaard
met een lengte gewonnen. De uitslagen was als volgt: Amateurs: 1. H. Kuitwaard (Velsen) Kloosterziel
eerste bij de nieuwelingen De strijd bij de
nieuwelingen gewonnen werd door Ep Kloosterziel uit We- zup, een zege, die na
het verloop van de rit ook in de lijn der verwachtingen lag. Op de helft van
de course had zich een kopgroep van veertien renners gevormd. Klaas Wiltjer uit
Middelstum zat steeds in de voorste gelederen. Hij heeft zeker voor een groot
deel deze course mede gedicteerd, doch moest het in de sprint toch
afleggen tegen de snelle Kloosterziel. De uitslag was hier: Nieuwelingen: 1. E. Kloosterziel (Wezup) VEGHEL.(1951.07.15) Amateurs: 1. Adrie Voorting, 2. Cees Paymans, 3. Cas Oosthoek, Nieuwelingen: 1. H. Hendrik, 2. Jef Coone, 3. Cees Raymakers, VELDHOVEN.(1951.04.15) Amateurs: 1. Hans Dekkers, 2. Jan Plantaz, 3. Piet Zwiers, Nieuwelingen: 1. Tinie Wolfs, 2. Willie Gramser, 3. H. van de Looi, VELDHOVEN.(1951.08.05) Amateurs: 1. Mat Sonnemans, 2. Cees Paymans, 3. Jan Plantaz, Nieuwelingen: 1. Jef Coone, 2. Paul Scholten, 3. Wijgergans, VELP.(1951.00.00) Amateurs: Nieuwelingen: 1. Erik Meijer, 2. x--- 3. x--- VLAARDINGEN.(1951.05.05) Ronde van
Vlaardingen weer een groot succes De derde ronde van Vlaardingen, die door
“De Coureur”. In samenwerking met de Vlaardingse Middenstandscentrale,
Zatermiddag werd gehouden, is wederom een groot welverdiend succes geworden.
Niet alleen hadden de wedstrijden voor nieuwelingen en amateurs een vlot
verloop, ook de organisatie van deze, reeds traditioneel geworden, koers,
verliep vlot, terwijl langs het ruim Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie; 2. Wout Verhoeven, Overschie; Nieuwelingen: 1. Cees Kayer, Zuidermeer; VLISSINGEN.(1951.05.03) Amateurs: 1. Harrie van de Elshout, 2. Lodewicus, 3. --- VLISSINGEN.(1951.09.01) Nieuwelingen: 1. Henk van Glerum, 2. J. van de Ven, 3. Gerrit de Jager, VOERENDAAL.(1951.09.23) Mechelse
overwinningenreeks voortgezet PIET HAAN bewees
zijn super-forme en won de grote Ronde van Voerendaal Een geslaagde
ontsnapping van drie renners leidde tot overwinning van Mechelaar Roelofs won bij
de nieuwelingen Zondag werd onder
grote belangstelling de Ronde van Voerendaal verreden. Om 1 uur startten
in de categorie nieuwelingen 34 renners. In de 40e ronde eerst kwam het
tot een serieuze uitlooppoging van een drietal renners n.l. Hendriks, Roelofs
en Manders. Na een aantal ronden zakten twee renners terug waarna Roelofs op
zijn eentje aan de kop bleef. Hij wist zijn voorsprong, welke bij het ingaan
van de vijf laatste ronden 17 sec. bedroeg te handhaven en kwam als eerste
over de finish. De uitslag bij de nieuwelingen luidde: Nieuwelingen: AMATEURS AAN BOD. Om half vier
startte — het startsein werd gegeven door Kees Pellenaers jr., een zoon van de
Pel -- een sterk veld van 34 amateurs om 113 ronden ofwel een afstand van Een kleine
uitlooppoging na de 30e ronde van Joris, Hendriks en Deelen, werd door het
waakzame peloton in de kiem gesmoord. Op de helft van de strijd waren nog
circa 25 renners in de course. Langzaam-aan begon de strijdlustige Piet Haan,
die in het afgelopen seizoen al legio overwinningen op zijn naam schreef zich
in het gevecht te mengen. Met nog 20 ronden te rijden nam hij met
Oosthoek en Hendriks zijn kans waar en sloeg aan de haal. Wel probeerde Jac.
Fooy in een machtige ruk nog mee te komen maar na enkele ronden moest de
Maastrichtenaar zich laten afzakken en verdween in het peloton. v. d. Weyden
probeerde nog in een laatste poging vlak voor het einde in te lopen, maar de
drie vluchtelingen draaiden een constant tempo en noteerden een voorsprong
van 55 sec. op het peloton. Piet Haan won de sprint voor Hendriks en
Oosthoek. De stryd in het peloton werd in de eindsprint beslist. De uitslag
bij de amateurs luidde: Amateurs: 1. P. Haan, 8. Verbeek,
Geldrop; 8 t/19 ex aequo M. Joris, Geleen, F. Ramakers, Hulsberg, K.
Sichtermans, Heerlen, v. d. Weyden. Maastricht, J. Willems, Nuth. VOLENDAM.(1951.08.18) Zaterdag is de
ronde van Volendam voor profs verreden over parcours, dat
honderd maal gereden moest worden, lag een gedeelte van de Zeedijk, die
beklommen moest worden, gevolgd door een afdaling het dorp in. Vóór de ronde
werd de complete Nederlandse Tour de France-ploeg gehuldigd. Wim van Est
kreeg bovendien een Volendammer pop. Ook Gerrit Schulte werd gehuldigd met
zijn pasbehaalde nationale kampioenschap. Winnaar werd
Gerard Peters uit Haarlem in 3 uur 3 min. 20 sec, direct gevolgd door Cor
Bakker uit Zaandam in dezelfde tijd. Op een halve ronde volgde als nummer
drie Hans Dekkers uit Eindhoven. Op één ronde volgden Wout Wagtmans
(Breda), vijf werd de Haarlemmer Gerrit Voorting, zesde Harry Schoenmakers
(Eindhoven), zevende Piet Evers (Wormerveer), achtste Wim van Est (St.
Willibrord), negende Thijs Roks (Sprundel) en tiende op twee ronden de
Belg Bogaerts. Gerrit Schulte
kwam in een van de bochten, kort na het begin, te vallen, maar liep in één
ronde zijn achterstand in. Na ongeveer 50 ronden gaf hij echter op. Beroepsrenners: 1. Gerrit Peters, 2. Cor Bakker, 3. Hans Dekkers, 4. Wout Wagtmans,
5. Gerrit Voorting, 6. Harrie Schoenmakers, 7. Piet Evers, 8. Wim van Est, 8.
Thijs Roks, 10. Jean Bogaerts, WAALWIJK.(1951.06.03) Amateurs: 1. Jan Plantaz, 2. Adrie Braspennincx, 3. Arie Geluk, Nieuwelingen: 1. P. Vermeulen, WATERINGEN
(1951.00.00) Levendige strijd
bij de ronde van Wateringen Amsterdammer won
bij de amateurs Begunstigd door zomers weer werd
Zaterdagmiddag in Wateringen voor de tweede maal een wielerronde gehouden.
Deze mocht zich in een grote publieke belangstelling verheugen. Ook de
juryleden van de R.R.C. “Sparta”uit Den Haag waren deze middag in hun element,
want er was geen wolkje aan de lucht, dat nog roet in het eten zou kunnen
gooien. Om twee uur werd
door 46 renners gestart en na een loze ronde te hebben gereden, hadden de
nieuwelingen al spoedig de draad van het parcours te pakken. Er moest door hen
Winnaar van deze groep werd Ant. Van ’t Hof
uit Sassenheim die over deze afstand precies 58 minuten en 15 seconden had
gereden.Tweede prijswinnaar werd J. van sas uit Den Haag, Om ook eens te
constateren wat er door westlanders op de gewone fiets kon worden
gepresteerd, werd er voor hen een race gehouden over vijf ronden. Hieraan
werd door 21 deelnemers deelgenomen en prijswinnaars werden; Amateurs Er werd door een flink aantal renners
gestart. Na ongeveer Wat betreft de renners Pieters, post en
Pafoort kunnen we nog vermelden dat deze geen genoegen namen met hun ronde voorsprong.
Men zou het nog eens proberen, doch het was alleen Pafoort, die er een tweede
ronde bijboekte. Er waren op dat moment noc circa 15 renners in de course,
doch zij gaven zich geenszins gewonnen. Zij fietsen dat het een lust was. Het
publiekdat altijd meer belanstelling toont voor de amateurs en dan ook in
groter aantal was komen toelopen wist echt van deze strijdlust te genieten. Eerste
prijswinnaar met 2 ronden voorsprong werd 1. J. Pafoort uit Amsterdam; 2. K.
Post, Aalsmeer; WESTERBORK.(1951.05.03) Fraaie
zege van Henk Kuitwaard in Ronde van Westerbork Henk
Kuitwaard, de jonge amateur uit Velsen, heeft gisteren in de 2e Ronde van
Midden-Drenthe, te Westerbork verreden, opnieuw een fraai succes geboekt. Hy
zegevierde na een kundig gereden course met meer dan een halve ronde
voorsprong op de sterke Amsterdammer Freek Petri en een hele ronde op de
Heerenveense pony-winnaar Bram van der Velde en de Friese schaatskampioen Jan
Charisius. De slag in deze wielercourse viel reeds in de eerste ronden. Vier
keer waren de renners nog maar rond geweest, toen een zestal er tussenuit
trok. Petri, Duyf, Van der Heuvel, Kuitwaard, Charisius en Hazewinkel. Petri
dus met zijn bondgenoot Piet Duyf in de kopgroep en een clubgenoot Cordes in
het peleton. De tactische manoeuvres van de drie Hollanders tekenden zich dus
al dra af. Doch van hun plannetje is maar bitter weinig terecht gekomen, want
Piet Duyf kréég een platte tube en kon de strijd slechts hervatten met bijna
anderhalve ronde achterstand. Hij bemoeide zich hierna niet meer met de
course en bepaalde zich er slechts toe een aantal premies in de wacht te
slepen. Tot
20 ronden voor het einde bleven de „grote vijf" in de kopgroep rustig
draaien met ongeveer zon halve ronde voorsprong. Toen won Petri met groot
gemak een premiesprint en terwijl hij daarna weer wachtte op zijn vier
kameraden vluchtte Kuitwaard plotseling weg. drie ronden later
het peleton, waarin de Groninger Drewes Kooistra en Eppie Warta zaten, te
pakken. Toen stond de zege van Henk Kuitwaard vast. Voor de rest
kwamen er nog enkele verschuivingen. Anton Hazewinkel kreeg een lekke band en
stapte af, de Overijsselse kampioen Van der Heuvel viel ook terug, Roel
Westerterp, die prachtig en reed het peleton zowaar nog was ontvlucht,
verloor een viertal spaken en moest ook afstappen en tenslotte bracht
Kuitwaard zijn helper Van der Velde in de laatste phase nog voorbij Jan
Charisius. De uitslag was als volgt: Amateurs: 1. H. Kuitwaard (Velsen) Ook Kloosterziel
won Kloosterziel won
de vrij rustige course der Nieuwelingen. Met groot gemak had de man uit
Wezup—ook de winnaar van Veendam — reeds vele premiesprints gewonnen en
naarmate de rit zijn einde naderde en er geen uitlooppogingen werden
ondernomen stegen zijn kansen. Vijftien renners bleven er tenslotte in de
kopgroep over en onder hen waren er drie, die elkaar de zege zouden
betwisten, n.l. E. Kloosterziel (Wezup), Klaas Wiltjes (Middelstum) en Geert
Biel, het ambitieuze kereltje uit Gieterveen. De uitslag was als volgt: Nieuwelingen: 1. E. Kloosterziel (Wezup) WILDERVANK.(1951.08.07) MIK EN TEBBENS de
nieuwe Noordelijke kampioenen De Ronde van
Wildervank — waarbij de kampioenschappen van de Noordelijke Wielerfederatie —
is gisteren op het fraaie parcours in het uitbreidingsplan West een groot
succes geworden. De organisatoren,
de Ver. voor Volksvermaken en de vereniging „Wildervank Vooruit", hadden
in samenwerking met de wielervereniging „Stormvogels" een sterk veld
renners bij elkaar weten te krijgen, die het vrij talrijke publiek, een
interessante strijd hebben voorgezet. Bij de
nieuwelingen wisten de „Stormvogels" renners Mik en Scheuneman al spoedig een
behoorlijk eind op de rest uit te lopen. In de negende ronde van de dertig
bedroeg hun voorsprong zelfs ruim 40 seconden. Toch werd er bij de
achterblijvers vinnige strijd geleverd, waarbij vooral Biel zich onder- scheidde door een
groot aantal premiesprints in de wacht te slepen. Wiltjer, ook een der
kanshebbers, kwam in de derde ronde te vallen, maar vocht verbeten door en
slaagde er zowaar in weer aansluiting op het peloton te krijgen. De positie
der leiders bleef intussen onaanvechtbaar en de eindsprint moest hier
beslissen, wie van deze twee winnaar werd. Met ruim Noordelijk
titelhouder. De totaal-uitlag over ca. 30 K.M. was: Nieuwelingen: Bij de amateurs
weinig spanning De course van de
amateurs verliep vrij vlak. Na enkele ronden vormde zich een kopgroep met
Tebbens, Charisius, Reintke, Wip, Kooistra, Bosman en Warta. Deze laatste
moest echter door maagkramp in de 44e ronde opgeven, waarna de strijd door de
overgebleven zes renners werd beslist. De Veendam- mer Hendriksen en de
veteraan Dopper konden het tempo van de koplopers niet volgen, maar deden
ondanks dat goed werk door in een stevig tempo te blijven volgen. Keer op keer
werden in de kopgroep uitlooppogingen gedaan, waarbij speciaal Drewes
Kooistra en Willy Reintke de toon aangaven, maar even zovele malen werden de
uitlopers weer door de rest achterhaald. De eindsprint bracht ook hier de
beslissing, waarbij Tebbens de sterkste bleek. De overige 5 renners volgden
op korte afstand. Uitslag course amateurs over ca 75 K.M. Amateurs: 1 en kampioen Joh. Tebbens, Gron., 1.50.12; 2 J. Charisius,
Leeuwarden; 3 W. Reintke, Veendam; 4 J. Wip, Gron.; 5 D. Kooistra, Gron.; 6
R. H. Bosman, Gron. WILLEMSTAD.(1951.06.02) Amateurs: 1. Henk Kuitwaard, 2. Henk Wiese, 3. Marinus Zahradnik, WORMERVEER.(1951.04.08) Beroepsrenners: 1. Piet Evers, 2. Cor Bakker, 3. Smits, 4. Henk Lakeman, 5. Gerrie
Loos, 6. Gerrit Blauw, 7. Piet van As, 8. Evert Grift, 9. Cor de Best, 10.
Jan de Groot, WOUW.(1951.06.24) Wagtmans reed te
Wouw alle groten uit de wielen Eind van course
onder stromende regen De regen, die het
laatste uur van de wedstrijd voor beroepsrenners te Wouw gestroomd had, ging
juist over in een ware zondvloed, toen de winnaar, Wout Wagtmans, over de
eindstreep reed. Het avontuur, waaraan hij ruim tachtig kilometer voor de
finish was begonnen, had hem een voorsprong opgeleverd van meer dan twee
minuten op de in de laatste ronde geheel verbrokkelde groep. De gehele Tour
de France-ploeg was gekomen om de wedstrijd luister bij te zetten, maar na
twintig kilometer had een onschuldig valpartijtje eerst Peters en Van Est en
toen kampioen Dekkers uitgeschakeld. Wagtmans en Voorting lieten echter
blijken, dat ze zich in blakende vorm bevonden en ook Faanhof,
Dielissen en Schoenmakers eindigden in de kopgroep, zodat ploegleider
Pellenaars met vertrouwen de gevreesde grote ronde tegemoet kan zien. Niet lang bleef
de groep intact, nadat het startsignaal was gegeven. Strijdlustigen
als Piet Evers, Gerrit Voorting, Arie Vooren, Jacq. Storm werkten zich voorop
en gingen met een voorsprong van enkele honderden meters de tweede ronde van
elf kilometer in. Maar de sterken in de groep hadden terecht weinig
vertrouwen in de vluchters, zodat enkele kilometers verder al weer een andere
groep het hoofdpeloton voorafging. Hierbij waren echter weer Evers en Vooren,
maar nu werden ze vergezeld van Peters, Van Est, Hans Dekkers en Faanhof.
Deze groep, nog versterkt met Roks, Harm Smits en Van As liepen steeds verder
uit, maar Van Est en Peters werden gezamenlijk door enkele onvoorzichtige
wielrijders omvergereden, zodat de fel reagerende groep de overblijvenden,
die, toen ook Dekkers viel, hun sterkste troeven verspeelden, voor het ingaan
van de vierde ronde weer had bijgehaald. Mislukte
ontsnappingen Toch was het vuur
niet gedoofd in de reeds dunnende groep. Huub Vineken en Frans van der
Zande waagden hun kans, maar ze hadden evenmin succes als Wout Wagtmans, die
een gemakkelijk verkregen voorsprong van een driehonderd meter door een
machtige rush van Faanhof verloren zag gaan. Ook de stroef draaiende Lakeman
moest al vlug het hopeloze van zijn poging inzien. Op het ogenblik, dat hij
weer in het peloton terugviel, werd echter het beslissende stadium van de
course ingeluld. De oud-amateur
kampioen Wim Dielissen sloeg met zijn scherpe demarrage een gat tussen
hem en zijn achtervolgers en toen hij voor de tweede keer alleen voorbij de
jurytent kwam had hij reeds een voorsprong van 40 seconden op een groepje,
bestaande uit Schoenmakers, de jonge prof. Piet Braspenning, Storm en Bakker.
De overigen volgden op honderd meter. De beslissing
valt Dielissen achtte
de afstand, die nog restte, nog te ver en liet zich inlopen, maar Wout
Wagtmans profiteerde direct van het stilvallende peloton en zijn demarrage
was zo fel, dat zijn voorsprong binnen een enkele ronde reeds
vijf-en-vijftig seconden bedroeg op zijn streekgenoot Thijs Roks. Nu sprak het
geluk echter nog een woordje mee. Piet Evers was door te- genslag een ronde
achtergeraakt en sloot zich bij de kleine Bredanaar aan. Tezamen liepen
zij steeds verder uit op de achtervolgers, die ook Roks weer hadden opgeslokt
en ook pogingen van Faanhof en de goedrijdende Arie Voo- ren waren tegen
de elkaar steunende koplopers al bij voorbaat tot mislukken gedoemd. Toen ook nog de
regen begon neer te stromen, was er voor de hoofdgroep in het geheel geen
kruid meer gewassen, zodat twintig kilometer voor het einde de overwinnaar
practisch al aangewezen was. Voor de overige plaatsen werd nog een harde
strijd geleverd. Bij het ingaan van de laatste ronde liep Gerrit Voorting weg
van de anderen en wat verder lieten eerst Vinken en toen Van As het peloton
hun achterwiel bewonderen. Nog dichter viel
de regen neer en juist toen de onweersbuien op zijn ergst waren, reed de
tengere, geheel met slijk overdekte winnaar over de finishlijn. Ruim twee
minuten later arriveerde Voorting met op enkele honderden meters Vinken en
Van As. De nieuwbakken beroepsrenner Toon van Oers klopte Faanhof en Bakker
nog in de eindspurt van de rest van het peloton. Profs en
Onafhankelijken: 1. Wout Wagtmans ZANDVOORT.(1951.07.08) Amateurs: 1. Piet van Roon, 2. Cees Paymans, 3. Hein Gelissen, Nieuwelingen: 1. Daan de Groot, 2. Eddie Kloosterziel, ZEIST.(1951.07.12) Amateurs: 1. Piet Peters, 2. Ben van Leur, 3. Hendriks, ZUIDDORPE.(1951.06.17) Nieuwelingen: 1. P. Oomen, Etten; 2. Harrie Schoenmakers, Blerick; 3. Piet van
Herk, Veldhoven; 4. R. Verhelst, Axel; ZUIDLAREN.(1951.09.01) Amateurs: 1. Alard Elling, Nieuwelingen: 1. Fre Mik, 2. Klaas Wiltjer, 3. Geert Biel, ZUNDERT.(1951.06.17) Amateurs: 1. Cees Paymans, 2. Adrie Braspennincx, 3. Jan Konings, ZWANENBURG.(1951.04.16) Wim
Snijders won wedstrijd in eigen dorp Zaterdagmiddag
heeft Wim Snijders voor de eerste maal de traditionele Ronde van Zwanenburg
gewonnen, na een uitstekend gereden wedstrijd over honderd kilometer. Na
twee ronden maakten Cor Bakker (Zwanenburg) en Patsy Willekes zich van het
peloton los, doch zy werden spoedig achterhaald door Wim Snijders, Mik
Snijder, Bram Biesterveld, Freek Cornelissen (allen leden „De Bataaf")
en H. Kuitwaard uit Velsen. Dit achttal ging er in hoog tempo van door en
bezorgde talrijke renners op het één-kilometer lange en vrij lastige
parcours, een ronde achterstand. Het peloton was in drie groepen uiteen
gevallen en geruime tijd veranderde in deze situatie weinig. Tot
plotseling een klein kind de weg overstak, hetgeen èn het kind èn drie
renners uit de kopgroep, namelijk Cor Bakker, Freek Cornelissen en Kuitwaard
met verwondingen moesten bekopen. Deze renners waren toen voor de verdere
strijd uitgeschakeld. Er
waren toen ruim zestig ronden te rijden en een hevige regenbui maakte het de
jongens niet gemakkelijker. Van de 71 gestarte renners waren er nog slechts
twintig in de strijd. Bram Biesterveld kreeg een inzinking en de drie
overgebleven koplopers reden verder met een aantal renners, die een ronde
achterstand hadden. Dit groepje werd op ongeveer een halve ronde gevolgd door
Koeman uit Krommenie en Karel Muys uit Amsterdam, de enigen, die nog geen
ronde achterstand op het voorste drietal hadden. Aangemoedigd
door zijn dorpsgenoten, deed Wim Snijders met nog bijna dertig ronden te
rijden een uitlooppoging. Zijn clubgenoot Mik Snijder en Patsy Willekes
slaagden er echter in hem terug te halen en de laatste twintig ronden bleven
zij bij elkaar. In de eindsprint bleek Wim Snyders de sterkste. De
jonge Karel Muys, wiens eerste wedstrijd als amateur dit was, kreeg, met nog
drie ronden te rijden, een lekke achterband. Twee ronden reed hij hierop door
en de laatste ronde ging hij verder op de fiets van Wim Snijders. Voor zijn
bijzondere prestatie werd hem door een particulier een medaille aangeboden. Een
minder prettige noot in deze wedstrijd was, dat Hein van Breenen wegens
onbehoorlyk gedrag uit de strijd werd genomen door de jury. Slechts
tien renners reden de wedstrijd uit. Amateurs: 1 Wim Snyders (Zwanenburg) in 2.41.59; 2 Mik Snyder
(Zwanenburg); 3 Patsy Willekes (Amsterdam); 4 Koeman (Krommenie). Op één
ronde: 5 J. Zieleman (Amsterdam); 6 J. Bruggekamp (IJmuiden); 7 H. de Koning
(Hoofddorp); 8 H. de Lange (Oostzaan); 9 K. Muys (Amsterdam). Op wee ronden:
10 K. Neeft (Haarlem). De
wedstrijd voor amateurs werd vooraf gegaan door een aantrekkelijke
nieuwelingenwedstrijd over zestig kilometer. De wedstrijden waren op
uitstekende wijze georganiseerd door „De Bataaf". De organisatoren
zullen waarschijnlijk een aanzienlijke opbrengst af kunnen dragen aan het
Comité Ouden van Dagen en de voetbalvereniging „Halfweg", ten bate
waarvan de wedstrijden gehouden zyn. Over gebrek aan belangstelling is
waarlijk niet te klagen geweest. De uitslag van de nieuwelingenwedstrijd
luidt: Nieuwelingen: 1 Van 't Hof (Haarlem) in 1.38.9; |