|
JAARGANG 1951 WEDSTRIJDEN A T/M D |
|
AALST.(1951.07.01) Amateurs: 1. Co Stout, 2. Cas Oosthoek, 3. Frans van Sambeek, Nieuwelingen: 1. Jef Coone, AALST.(1951.09.23) Amateurs: 1. Tonnie Bergmans, 2. Tinie Verbeek, 3. Willie Kouwenberg, Nieuwelingen: 1. J. Staals, 2. Sebregts, 3. Toon Stommels, AARDENBURG.(1951.05.28)) Geluk won Ronde
van Aardenburg Te Aardenburg is
een wielerwedstrijd voor amateurs gehouden, waaraan een 25 renners deelnamen.
De burgermeester van Aardenburg, de heer Sj. Van Dongen, loste het startschot. Er werd gereden
over een afstand van Amateurs: AARLE
RIXTEL.(1951.09.29 Amateurs: 1. Mat Sonnemans, 2. Jan Pafort, 3. Piere van Neerven, ACHT
VAN BLADEL.(1951.00.00) Nieuwelingen: 1. Toon Stommels, 2. Tinie Wolfs, 3. Jef Coone, ACHTMAAL.(1951.07.29) Amateurs: 1. Rien van de Veeken, 2. Piet de Bruin, 3. Cees Aanraad, Nieuwelingen: 1. Harrie Schoenmakers, 2. Paul Scholten, 3. Rien Verhelst, ALKMAAR.(1951.07.01) Amateurs: 1. Arie de Moor, 2. Karel Muis, 3. Krijn Post, Nieuwelingen: ALMELO.(1951.05.05) Amateurs: 1. Bram van de Velde, 2. H. de Haan, 3. E. Boelens, Nieuwelingen: 1. Cees Raymakers, 2. Wout van Asch, 3. Piet van Herk, AMSTERDAM.ALBERT
CUYP.(1951.04.15) Grote
belangstelling voor Ronde van Albert Cuyp Appie
Donker en Daan de Groot wonnen de massale eindsprints Ulysses
heeft zich weinig van de balwedstrijd Nederland—België aange- trokken en
organiseerde gisteren de Ronde van de Albert Cuypstraat. Het is een groot
succes geworden, want langs het parcours volgden de mensen rijen dik de
strijd van nieuwelingen en amateurs. Jammer was het, dat er niet zo heel veel
gebeurde. Natuurlijk, er bestaat geen wielerwedstrijd zonder uit-
looppogingen, maar gisteren was er niet één die lukte. Vooral by de nieuwe-
lingen, die Nieuwelingen: 1. D. de Groot (Amsterdam), Amateurs: AMSTERDAM.BETONDORP.(1951.06.03) Ruim
vijftig renners werd harde strijd te machtig Appie Donker en De Groot winnen
Ronde van Betondorp DE
DERDE RONDE VAN BETONDORP is voor „De Germaan" een prachtig succes
geworden. Appie Donker heeft wederom een overwinning bij de vele andere
kunnen voegen. De kampioen van Noord-Holland heeft voor zijn eerste plaats
weergaloos gevochten en zijn zware werk in het peloton en later in de
kopgroep konden hem niet weerhouden drie kilometer voor het einde weg te
vluchten en met grote voorsprong deze Ronde op zijn naam te brengen. Een
verrassing was de rit der nieuwelingen, die dit keer een strijd leverden als
zelden tevoren. Opvallend was de vooruitgang van Frans Mahn, die het de
winnaar Daan de Groot uiterst moeilijk heeft gemaakt. Zowel in een felle
premiesprint als in de eindspurt kwam Mahn een banddikte tekort, om De Groot
te kloppen. DE
Zaandammer Timmerman,. Kooiman uit Den Haag en de Amsterdammer Kerkelaan
waren na zestien kilometer de eersten, die bij de amateurs de strijd deden
ontbranden. Kerkelaan kon het tempo niet volhouden, maar Timmerman en Kooiman
gingen door. Zeventien kilometer lang behielden zij alleen hun positie, maar
toen voegde de weggevluchte Kwantes zich bij hen. Niet lang evenwel. De man
uit de Wormer ging verder. Wiese, Pafort en Reuman kwamen de twee gezelschap
houden en gezamenlijk ging het toen achter Kwantes aan, die voor deze
overmacht moest zwichten. Na 35 k.m. zat alles weer bijeen. Voor kort
slechts, want toen Meyer het ging proberen, kreeg hij gezelschap van Donker,
Pafort, De Moor, Timmerman en Remkes. Deze kopgroep groeide tot twaalf. Mick
Snijder, Peters en Van Dijk trokken het peloton weer bij, hetgeen gepaard
ging met talrijke slachtoffers, zodat na zestig kilometer nog slechts dertig
rijders in het parcours lagen. En dat aantal zou nog slinken tot twaalf ! Met
nog vier-en-dertig ronden kon het spel opnieuw beginnen. Eelsing en De Koning
gingen een poging ondernemen. Dit zou de beslissende slag worden. Het peloton
viel in stukken, Eelsing en De Koning namen zeshonderd meter en behielden die
lange tijd, totdat De Koning een grote inzinking kreeg. Hij werd ingelopen
door Appie Donker en Altink, die een-felle achtervolging hadden ingezet en
ook Eelsing ,te pakken kregen. De Koning verdween van het toneel en gedrieën
ging het verder. Timmerman, Kuitwaard en Van Dijk vormden het trio. dat
daarachter zwoegde en daarna kwam een ploeg van zes renners. Nog tweemaal
moest het parcours worden afgelegd, toen Altink en Eelsing machteloos moesten
toezien, hoe Appie donker hen in de steek liet en alleen wegspurtte, om
tenslotte nog met dertien seconden voorsprong als eerste te eindigen. Altink
versloeg Eelsing in de sprint en uit het volgende groepje was Timmerman de
snelste, vóór Van Dijk en Kuitwaard. De sprint van de „grote" groep werd
in het voordeel van Kooiman beslist. Goed
rijden van Frans Mahn bij de nieuwelingen hebben dit keer een felle strijd
geleverd en het slot van hun zestig kilometers was sensationeel. De
Haarlemmer Rusman had als eerste geprobeerd weg te komen en toen het hem niet
lukte, sprong Hannie Moorman naar voren, sleepte een premie in de wacht en
liet zich toen weer terugvallen. De premie die toen volgde liet zien, welk
een vooruitgang Frans Mahn heeft gemaakt. Daan de Groot moest er alles
uitgooien, om met een banddikte verschil te winnen. Met nog tien ronden te
rijden ging de Belg Vanacker het proberen, maar Mahn, De Groot en Meier waren
op hun hoede en riepen hem tot de orde. Van Boekel flitste plotseling weg,
maar De Groot en Meier waren direct bij hem. Moorman trok uit alle macht aan
het peloton, maar kon niet verhinderen, dat Rusman eveneens naar de kopgroep
vluchtte. Ook toen lukte het echter niemand en pas een ronde voor het einde
konden zich acht renners losmaken, die om de eerste plaats zouden spurten.
Daan de Groot moest weer al zijn reserves aanspreken, om Frans Mahn achter
zich te houden en slechts met een banddikte verschil kon hij deze Ronde
winnen. Amateurs: Nieuwelingen: 1. D. de Groot, Adam. AMSTERDAM.FLORAPARK.(1951.05.20) De Ronde van het
Florapark voor nieuwelingen werd door Eric Meier ge- wonnen. Daan de Groot
werd ditmaal tweede AMSTERDAM.INDISCHEBUURT.(1951.07.29) Ronde
van A’dam-Oost Zegevierende eindspurt van Leo de Booy Goed
amateurdebuut van D. de Groot Het
was de Amsterdammer De Booy, die voor de ogen van duizenden
Indische-buurtbewoners de derde ronde van dit stadsgedeelte op zijn naam
bracht. Noch een herboren Jan la Grouw, een snelle en prachtig debuterende
Daan de Groot of snelle spurters als Wim Jun en André Rijnders konden hem in
zijn vlucht naar de zege tegenhouden. De prestatleprijs in deze categorie was
voor de sterke Gooise renner Eric Meyer, die voor de tweede maal bij de
amateurs startte. Bij de nieuwelingen triomfeerden resp. Frans Mahn en de
Haarlemmer Rusman. De
A.S.C. „Olympia", welke deze wedstrijd in samenwerking met de
Buurtvereniging „Ceram" organiseerde, kan tevreden zijn. De organisatie
was best. De vele overstekenden en de loslopende honden vormen ten slotte een
punt tegen de eigenaars. Het sportieve succes was echter voor de roodwitte club
bijzonder groot. De vijf eerste plaatsen bij de Amateurs, vijf nieuwe- lingen
onder de eerste tien (waarbij de winnaar!) in serie nummer 4 en drie plaatsen
onder de eerste negen in de tweede serie vormen een resoectabel resultaat. Na
een premiesprint, door de Haarlemmer Pieters voor Ab Donker gewonnen, vormde
zich, twintig ronden voor het einde een nieuwe groep op kop, bestaande uit 11
renners. De Booy, De Groot, Jun, De Moor, la Grouw en Piet Sieveking, waren
in deze groep de prominenten. Daan de Groot sleepte een premie in de wacht,
ziin eerste in rij nieuwe categorie. Met het einde zo kort voor de boeg,
begon men zich af te vragen wat Donker en Van Breenen, de beide candidaten
voor het wereldkampioenschap, en de sterke Wim Snijders, welk trio zich nog
in de groep bevond, zouden uitrichten. Zij zagen echter geen kans het getij
te doen keren en moesten zich vandaag met een bescheiden rol vergenoegen. Wij
geven toe. dat Italië straks veel belangrijker is. Definitieve Dertien ronden
vóór het einde vormde zich ten slotte de definitieve kopgroep. Het volgende
tiental ging toen aan de leiding: Henk van Breenen (toch weer naar voren
gekomen), Daan de Groot, Jan la Grouw, Leo de Booy, Karel Muys, André
Rijnders, Wim Jun, alsmede de Amstelvener Post, Bakker uit Halfweg en Eric
Meijer uit Dit tiental liet
er geen gras over groeien en bereikte een voorsprong van ongeveer Amateurs: 1. Leo de Booy, Amaterdam, Nieuwelingen 1e
serie: 1. Frans Mahn, Amsterdam, Nieuwelingen 2e
serie: 1. Wim Rusman, Haarlem, AMSTERDAM.KATTENBURG.(1951.04.22) Voor
de kinderuitsending Arie
de Moor en Daan de Groot winnaars op Kattenburg De
Amsterdamse wielrennersclub Le Champion, die de tweede Ronde van Kattenburg
heeft georganiseerd, waarvan de baten zijn voor de Stichting Kinderuitzending
Eilanden, heeft groot succes gehad, want het publiek is in groten getale
opgekomen, om de renners aan te moedigen. Bij de amateurs behaalde Arie de
Moor een verrassende overwinning en bij de nieuwelingen was het alweer Daan
de Groot, die een zege bij zijn lange reeks overwin- ningen voegde.
Nauwelijks waren de amateurs van start, of Patsy Willekes en Adri Voorting
staken de lont in het kruitvat. Zij namen vijftien meter voorsprong, maar in
de zevende ronde was alles weer bijeen. Dat duurde, totdat er 24 ronden
gereden waren, want toen gingen G. Copper, C. Bakker en weer Voorting er
vandoor. Zij kwamen echter ook niet ver en werden door de grote groep
opgeslokt. Inmiddels hadden Kempff en later ook Patsy Willekes pech gekregen.
Kempff moest de strijd staken, omdat hij, tegen de reglementen in, een fiets
van buitenaf had geleend en datzelfde lot onderging Willekes, die eerst onder
toejuichingen van het publiek zijn achterstand had ingelopen. Inmiddels had
de jury besloten om geen premies meer aan te nemen, want de stroom hield niet
op, waarbij vooral de middenstanders van de Eilanden zich niet onbetuigd
lieten. De honderden mensen, die uit de ramen hingen, de jeugd, die
natuurlijk niet thuis gebleven was, kortom bijna geheel Kattenburg, genoot
van deze Tweede Ronde in de buurt. De vredesvrienden hadden borden gemaakt,
waar onder andere op stond: „Zonder Vrede geen Sport" en „Eist een
Vredespact tussen de Grote Vijf". Na 74 ronden gingen A. Klein en J.
Kunst het proberen, maar toen zij dertig meter weg waren, vond het peloton
het genoeg en riep de weglopers tot de orde. Klein en Stakenburg kregen
daarna pech en werden uitgeschakeld. Het ging er op lijken, dat evenals
vorige week in de Albert Cuypstraat, een massale eindsprint de beslissing
moest brengen. Maar met nog twee ronden voor de boeg ging Arie de Moor er
plotseling vandoor. Deze Amsterdammer, die ook de prestatieprijs won, ging
het alleen proberen en inderdaad lukte het hem, zijn voorsprong langzaam aan
te vergroten, totdat hij als winnaar door de finish draaide met een vijftig
meter voorsprong op de grote groep, waarin achtereenvolgens de Hagenaars
Kooyman en Bontekoe de sterksten in de spurt bleken. Bij de nieuwelingen was
het wederom Daan de Groot, die de zege op zijn naam bracht. Dit is de tweede
Ronde van Le Champion in dit seizoen, die door hem gewonnen werd. Ook R. v.
Asch, L. M. Kempff en D. de Ruiter kunnen op een goede wedstrijd terugzien.
De laatste kwam tegen het eind van de wedstrijd te vallen, maar desondanks
won hij de prestatieprijs. De uitslagen luiden: Amateurs
100 km: Nieuwelingen
50 km: 1. D. de Groot (Amsterdam) 1 u. 2
min. 5 sec, 2. O. Dral (Oostzaan), 3. J. v. Sas (Den Haag), AMSTERDAM.LINDEGRACHT.(1951.00.00) Amateurs: 1. W. Snijders, 2.J. Trompetter, 3. H. van Breenen, AMSTERDAM.NIEUW-WEST.(1951.09.16) Jan Pafort wint
Ronde van Nieuw West in Amsterdam TOEN zestien
kilometer voor het einde van de door De Germaan geor- ganiseerde Ronde
van Nieuw West te Amsterdam eindelijk, na een bijzonder
levendige en afwisselende strijd, drie renners een definitieve kopgroep vormden:
Van Breenen, Remkes en Pafort, was het zo goed als zeker, dat
Pafort deze strijd ging winnen. Immers, Jan was van dit drietal de beste
sprinter en bovendien had hij de morele steun van zijn eigen buurt. En
toen enkele kilometers voor de finish de gebrilde Amsterdammer zijn collega's
zn achterwiel liet zien, was het zo vast als een huis, dat dit
voor goed zou zijn. Niet zo
afwisselend als die der amateurs was de wedstrijd der nieuwelingen, die echter in één
opzicht erg veel op die strijd der amateurs leek, namelijk
het aantal slachtoffers. Want het zware parcours had er voor gezorgd,
dat vele renners vroegtijdig het toneel van de strijd moesten verlaten.
Uit een groep van dertien man won tenslotte Frans Mahn de
eindspurt. Zware
strijd NA
de pogingen van Mehagnoui, Van Roon en Koeman in de 96 km-strijd der amateurs
leek de sprong van Hein v. Breenen met Daan de Groot de eerste serieuze, maar
toen na enkele kilometers Adri Voorting en van Bockel een achtervolging
inzetten en daarbij het hele peloton meesleurden, betekende dit het einde van
deze kopgroep. Maar dat was het begin van een reeks uitlooppogingen, jachten
en mislukkingen, waardoor tenslotte zoveel slachtoffers vielen, dat er kort
voor het einde van de 51 gestarte renners, er nog slechts negen in het
parcours waren. Na
twintig kilometer waagden Pafort en Leo dp Booy de sprong, op het moment, dat
het peloton in twee stukken viel. De Hoofddorper Koning ontsnapte eveneens,
bereikte de. vluchtelingen en ging door. Het duo viel terug, Koning kreeg
gezelschap van Wim Holleeder, maar ook dit tandem moest zwichten. Inmiddels
kreeg de tweede groep weer aansluiting bij het hoofdpeloton, de kroon op het
werk van Piet van Roon. De beslissing scheen te vallen, toen na De
nieuwelingen BIJ
de veertig kilometer-strijd der nieuwelingen hebben vooral Kempff, Mahn en
Tienstra voor de nodige spanning gezorgd door de uitlooppogingen en jachten
op vluchtelingen. Tenslotte vormde zich een kopgroep van dertien man, waaruit
in de eindsprint Frans Mahn — natuurlijk — als snelste te voorschijn kwam. De
uitslagen luiden: Amateurs
96 km: 1 J. Pafort (Amsterdam) 2 u. Nieuwelingen
40 km: AMSTERDAM.ORTELIUSSTRAAT.(1951.06.24) Ronde
van Orteliusstraat Appie
Donker voor de tweede maal winnaar Het
was niet de moedig rijdende Cor Bakker uit Halfweg en ook niet zijn
dorpsgenoot Wim Snijders, die Zondag met de erepalm gingen strijken. De
laatste had zeker genoeg aan zijn overwinning Zaterdag in de Ronde van
Halfweg. Het
was voor de tweede maal Appie Donker (Olympia) die zijn naam gegrift zal zien
in de wisseibeker. Niet nadat hij in een gevecht met Snijders al zijn kunnen
ten toon had gespreid. In
de 10e ronde ontvluchtten reeds P. van Heusden, Pafort (die menige
premiesprint voor zijn rekening nam, o.m. ook een premie won beschikbaar
gesteld door De Waarheid), Visser en J. van Leeuwen. Wisselende
strijd Daarna
zagen de duizenden Orteliüsstraters en andere bewoners van de stad een
wisselende strijd, die pas goed uitgroeide tot een der spannendste, toen Cor
Bakker tien ronden lang met een halve minuut voorsprong, een sprong naar de
overwinning waagde. Maar hij kon zich niet handhaven. Het was op dat moment,
dat Appie Donker tezamen met Snijders de kop vormden, met op 16 seconden een
groep van 8 man waaronder Remkes, Pafort, De Moor en G. Holleeder. De uitslag
was verder: Amateurs:
1. Appie Donker, 90 ronden van 99 km-tijd 2.40.5; 2. W. Snijders, Halfweg; 3.
J. Tienstra, Halfweg; Bij
de nieuwelingen Bij
de nieuwelingen bestond voor deze ronde veel belangstelling, zodat er twee
series gereden werden. In de eerste serie werd winnaar P. Cornelissen
(Amsterdam), die zijn eerste open rit dus wel met succes bekroond zag. In de
tweede serie was het de Haarlemmer W. Rusman, die zegevierde. Nieuwelingen
eerste serie: 1. P. Cornelissen; 2. J. Varseveld;
Nieuwelingen
tweede serie: 1. W. Rusman; 2. Meyer, Laren; AMSTERDAM.OUD-ZUID.(1951.05.06) Moedige
Cor Bakker won Ronde van Amsterdam-Zuid Sprenkelink werkte ronde achterstand
weg en werd tweede Tien
ronden hadden de beroepsrenners over het glibberige asfalt van de Jacob van
Campenstraat en Govert Flinckstraat via een deel van de beide Van der
Helststraten in matig tempo gedraaid, negen kilometers waarin enkele renners
al een ronde achterstand weten noteren. En toen sloeg de stevige Zaandammer
Cor Bakker zijn slag, die later de beslissende in de tweede Ronde van
Amsterdam-Oud-Zuid bleek te zijn. De Hengeloër Gerrit Sprenkelink was toen al
een ronde achter geraakt en haakte aan bij Cor Bakker, die eerst schuchter,
daarna steeds brutaler door de scherpe spekvette bochten ging, om tenslotte
na hardnekkig doorvechten een ronde te „nemen", waarna in de laatste
kilometers Gerrit Sprenkelink ook nog voor de tweede plaats ging knokken
en... succes mocht oogstten. Cor
Bakker winnaar bij de beroepsrenners in deze eerste profcourse in Amsterdam
Oud-Zuid, georganiseerd door de Amsterdamse wielerclub „Olympia" ten
bate van de Amsterdamse vereniging tot Bestrijding der TBC, Tja, maar daar
was heel wat moed van die Zaankanter voor nodig geweest, vooral in de eerste
kilometers toen het regenwater nog maar juist gevallen was en het wegdek
spiegelglad. Daar kunnen de Amsterdammer Wim Reuter, de Zaankanter Piet Evers
en ook Piet Maas uit Roozendaal wel van meepraten. De nieuwelingen waren
zelfs nog op het droge asfalt gevallen. En nu we het toch over de nieuwelingen
hebben, de Amsterdammer Daan de Groot won de eerste rit over Intussen
werd Bakker toen al niet meer ernstig bedreigd, ondanks goed werk van De
Groot, Grift, Loos en wie al niet meer van de prominenten. Laten we ons
verplaatsen naar 20 ronden voor het einde: Plotseling kwam er na veel
eentonigheid toch nog leven in de brouwerij; Cor Bakker kreeg z’n ronde en
Gerrit Spenkelink had zijn achterstand terug; Sprenkelink, tegen het einde op
z’n eentje uit het peloton ontsnapt, bezette een goede tweede plaats, terwijl
Hulshof zowaar de derde plaats bezette vóór Gerrit Voorting en Cor Bijster. Beroepsrenners: 1. Cor Bakker. Zaandam, Nieuwelingen
1e serie: 1 D. de
Groot, Amsterdam. Nieuwelingen
2e serie: 1. Ouke Dral.
Oostzaan AMSTERDAM.STAATSLIEDENBUURT.(1951.08.19) Hein
v. Breenen oppermachtig in Staatsliedenbuurt Prachtige
ritten van nieuwelingen Pauw en Van Ingen. Bij het vertrek van de
vijf-en-vijftig amateurs voor de Ronde van het Staatsliedenkwartier te
Amsterdam, gisteren voor de tweede maal door Olympia en Westerkwartier
georganiseerd, was het al weer acht dagen geleden, dat Hein van Breenen in
het bijzijn van Uw verslaggever aan zijn verzorger verzekerde, dat hij in een
week tijds een Belgische koers zou winnen en daarna met overmacht de Ronde
van de Staatsliedenkwartier. Welnu, Hein heeft woord gehouden. Na de zege van
vorige week Maandag op de kasseien van Eysden, heeft Tarzan gisteren zon
phenomenale wedstrijd gereden, dat nummer twee, Piet van Roon, een volle
ronde achterstand had en nummer drie, alweer een afgevaardigde voor Milaan,
Piet Peters, anderhalve ronde. En al hadden Van Roon en Peters enkele malen
pech gehad, Tarzan reed zo soepel en zo verbluffend gemakkelijk, dat het zo
vast stond als een huis, dat Van Breenen ook bij het niet-verschijnen van de
man met de hamer, die voorsprong had genomen, want hij kon nóg harder! Een
dag vol prachtige wielersport, daar in Amsterdam-West, want ook de twee
series nieuwelingen waren sensationeel verlopen door het uitstekende rijden
van Van Ingen en de Utrechtenaar Pauw. Solorit van Van
Breenen Solorit van bijna
negentig kilometer. Het lijkt wat onwaarschijnlijk, maar Hein van Breenen
heeft van die Ronde gisteren inderdaad een solorit gemaakt, waarbij
hij, op één uitzondering na, al zijn concurrenten finaal uit de wielen
reed. Die uitzondering was onze kampioen Piet van Roon, die samen met Hein
zijn ronde achterstand wegwerkte, die hij opgelopen had, doordat hij liefst
vjjfmaal van fiets moest verwisselen. Die vervelende
pechduivel was echter eerst gekomen bij Van Breenen. Na een mislukte
poging van Douwes, Van der Veen en Eric Meier, was Hein, na vijftien
kilometer, er met Tony Peters vandoor gegaan. Ook De Zeeuw was erbij gekomen,
maar hij, evenals de jongste van het Haarlemse wielergezin, konden het tempo
van de Amsterdammer niet volhouden. Zij vielen terug, zodat Van Breenen
alleen aan de leiding lag. En toen gebeurde het. De voorband liep leeg en dat
kostte een halve ronde. Maar Tarzan was rap weer in het peloton, verwisselde
van fiets en had direct weer aansluiting. Van Breenen had echter geen rust,
want hij had immers beloofd met overmacht te gaan winnen? Grijnzend sprong
hij weg, kreeg De Booy en Mehagnoul aan het wiel en zo zat er een sterk trio
aan de kop. Sterk? Och, er was één
heel sterke renner bij en dat was Van Breenen. Want De Booy en Mehagnoul
draaiden weliswaar tien kilometer mee, maar toen werd het moordende tempo hun
te machtig. Dat bleek echter geen waarschuwing voor Van der Berg, die de
sprong nu waagde, aansluiting kreeg en de aftocht moest blazen.
Bocxe en Boeland kregen na een felle achtervolging de eenzame vluchteling te
pakken, maar nadat eerst Bocxe teruggevallen was, moest even later ook de
Hilversummer lossen. Van Roon op een
„tour" Piet van Roon
kreeg op dat moment een lekke band, moest enkele malen achtereen van flets
verwisselen en toen na vijftig kilometer Van Breenen uit de Van
Hogendorpstraat de Van Bossestraat in kwam snellen had hij gezelschap
gekregen van de Haarlemmer, die daarmee een ronde achter was gekomen.
Gezamenlijk ging het tweetal door en het duurde niet lang, of zij zaten het peloton
in de rug. Voor zes renners was dat het teken om te ontsnappen: v. d. Veen,
Peters, Remkes, De Groot, Mehagnoul en La Grouw. De een na de ander werd in
de achterhoede door Van Breenen „gelapt" en samen met Van Roon zette hij
de achtervolging in op de zes gevluchten. In deze groep
kreeg Piet Peters een lekke band — van hem ook al niet de eerste die dag! —
maar hij handhaafde zich in de groep. Toch zouden zij het niet redden en
inderdaad, met nog tien kilometer voor de boeg bereikten Van Roon en Van
Breenen hen, waardoor Tarzan alle renners „op een toer" had gezet, terwijl
Boeland toen al twee ronden achter was. De strijd was
daarmee niet afgelopen, want de locomotief-Van Breenen ging met Van Roon
door, hield de Haarlemmer daarmee op een ronde en zette de rest op nóg een
halve „lap". Goede
nieuwelingenritten Ook de twee
series over goede strijd.
Daarin was Van Ingen de grote man tijdens de eerste rit. Aanvankelijk
onderscheidde hij zich door premies te verzamelen, totdat hij in een
valpartij betrokken werd en op een halve ronde kwam te zitten. Met Wormhoudt,
Smit en Zwelmonte zette hij de achtervolging in, maar toen hem dit niet snel
genoeg ging waagde hij de sprong alleen naar een groep van elf, waarin onder
andere Zuidema, De Haan, Moorman en Eerdhuizen zaten. Elke pedaalslag bracht
hem dichter bij deze kopgroep en juist bij het luiden van de bel voor de
laatste ronde had hij de aansluiting tot stand gebracht. In de eindsprint
zegevierde de Scheveninger Zuidema met zes meter voorsprong op De Haan.
Daarachter werd Hannie Moorman nog juist op de streep geklopt door de moedige
Van Ingen. De tweede serie
werd een prachtige zege voor de Utrechtenaar Pauw, die na acht kilometer
ontsnapte, soepel rijdend zijn voorsprong vergrootte en tenslotte bijna een
halve minuut eerder de finish passeerde dan de IJmuidenaar Eelsing, die in de
eindsprint Van Bockel, Oelen, Mahn en Walst versloeg. Amateurs 90 km: 1. H. van Breenen, Amsterdam, 2 uur 33 min. 27 sec; 2. P. van Roon,
Haarlem, op één ronde; 3. P. Peters, Haarlem; Nieuwelingen,
eerste serie: 1. H. Zuidema. Scheveningen, Nieuwelingen
tweede serie: AMSTERDAM.TRANSVAAL.(1951.09.23) Wielerronde
Transvaal in Amsterdam voor Ab Donker Gersen
heer en meester bij nieuwelingen DE
vierkante Hein van Breenen, die op zn trui het triomfantelijke „Lange
afstandskampioen 1951" droeg, heeft in de Ronde van het Amsterdamse
Transvaalkwartier — georganiseerd door de A. R. C. „Ulysses" ten bate
van het Nederlandse Kankerinstituut — in de tengere Appie Donker zijn
meerdere moeten erkennen. In de eindspurt kwam „Tarzan", nadat hij in de
laatste ronden tevergeefs had getracht zijn geduchte rivaal van zich af te
schudden, net een lengte tekort om zich winnaar te mogen noemen. De bijval
van het publiek voor deze beide renners werd echter overtroffen door de
toejuichingen die de winnaar bij de nieuwelingen ten deel viel. De
Amsterdammer H. Gersen stak met kop en schouders boven zijn tegenstanders
uit, hetgeen hij bewees door direct na de start er tussenuit te gaan en vele
ronden lang een voorsprong te behouden. Toen hij eindelijk werd ingelopen,
haalde hij drie ronden voor het einde hetzelfde kunstje uit. Met verbluffend
gemak schudde hij al zijn concurrenten van zich af om met grote voorsprong de
course te winnen. DE
wedstrijd voor amateurs over 100 ronden kreeg een internationaal karakter
door de deelneming van twee Zwitsers: Benny Jungen en Max Anderegg. Geen van
beiden speelden een rol van betekenis. Anderegg had al vry spoedig een ronde
achterstand en ook zyn landgenoot, die aanvankelyk steeds in de kop te vinden
was, zat op driekwart van de course „steendood". Ed Koeman had voor deze
gelegenheid een feestneus opgezet, uiteraard tot grote hilariteit van het
publiek. Als hy had gedacht hiermede vrouwe Fortuna op zyn hand te krijgen,
dan had hij misgerekend. Ook hy moest opgeven, evenals vele anderen, onder
wie Tinus van Gelder, Patsy Willekes en Adri Voorting. De eerste zestig
ronden gebeurde er weinig byzonders, of het moest zyn dat in elke ronde een
of meer renners de strijd door pech of achterstand staakten. De
uitlooppogingen van de Velsenaar H. Kuitwaard en de Amsterdammer P. Smit
hadden geen duurzaam succes opgeleverd. Eerst toen er ruim de helft van de
wedstrijd op zat, kwam er leven in de brouwerij. Koeman, Donker, Douwes en
Bocxe namen enige tientallen meters voorsprong en daarachter joeg een groepje
met Pieters en Pafort, die weer voor een aantal renners, waaronder Willekes
en Remkes, uitvluchtten. Op grote afstand zat v. Breenen, die in de 73e
ronde, breeduit grynzend tegen de jury, weer aansluiting kreeg, dank zy een
achtervolging. Angstvallige bewaking op dat moment had ook de kopgroep een
wyziging ondergaan, want Koeman, Douwes en Bocxe hadden moeten lossen en voor
hen waren Daan de Groot, Jun, Remkes en Kuitwaard in de plaats gekomen. Met
Van Breenen mee lagen dus zes man op kop. Maar ook deze situatie zou enige
ronden later veranderen. Hein van Breenen en Ab Donker, die elkaar
angstvallig in de gaten hielden, trokken het tempo zo aan dat de overigen
terugvielen. Het was duidelijk, dat de beslissing tussen deze twee moest
vallen. Toen zy bovendien versterking kregen van Koning en De Haan, die beiden
een ronde achterstand hadden, was er geen vuiltje meer aan de lucht. Wel
zette de taaie Jan Pafort nog de achtervolging in, maar tegen dit
goedsamenwerkende viertal was hy niet opgewassen. „Tarzan" deed nog
pogingen om Donker van zich af te schudden, wel wetende dat de
sprintcapaciteiten van zijn rivaal hoger zijn aan te slaan, maar Appie liet
zich niet in de luren leggen, in de sprint kreeg hij zijn kans en hij benutte
deze. De uitslagen waren: Amateurs: Nieuwelingen:
1. H. Gersen (Adam), AMSTERDAM.VISMARKT.(1951.04.01) In
stromende regen Gornelissen wint Ronde van de Vismarkt Goed
rijdende de Groot wint bij nieuwelingen Om
één uur werd in de Ronde van de Vismarkt gestart door de nieuwelingen, die er
een straf tempo inzetten, waarschijnlijk om hun vijftig kilometer zo snel
mogelijk af te leggen en daardoor beschutting te kunnen zoeken tegen het
slechte weer. Vele uitlooppogingen werden er ondernomen maar zonder
resultaat. Allen bleven bij elkaar en vormden een lange sliert. Wel hadden
halverwege de cours reeds vele renners de strijd gestaakt wegens de weers-
omstandigheden, die zij te slecht vonden. De premies brachten nog wat
afwisseling en werden gewonnen door De Groot en van ’t Hof. Tegen het einde
van de cours spurtte De Groot herhaaldelijk weg, maar het peloton zag hiervan
het gevaar in en haalde hem steeds terug, zodat de eindsprint de beslissing
moest brengen. Hierin toonde De Groot, die pas 17 jaar is, zich toch de
sterkste en won met een voorsprong van zes lengten. De
amateurs startten in de stromende regen voor hun Amateurs:
1. J. Cornelisse (Halfweg) Nieuwelingen: 1. D. de Groot (Amsterdam) AMSTERDAM.VISMARKT.(1951.07.01) Patsy
Willekes beste renner op de Vismarkt Sieveking en Van Bockel winnen te
Amsterdam Wielerronde
zonder hoogtepunten DE
tweede Ronde van de Vismarkt te Amsterdam, georganiseerd door Le Champion,
heeft dit keer niet zon bevredigende indruk achter kunnen laten. De renners
zelf hebben er een wedstrijd zonder hoogtepunten van gemaakt, terwijl aan de
andere kant de jury enkele malen erg zwak bleek. Patsy Willekes, die daarvan
het slachtoffer werd, was bij de amateurs de beste renner, maar werd kort
voor het einde voor het overtreden van de reglementen, uit de strijd genomen.
De Amsterdammer Sieveking, die ook een verdienstelijke course had gereden,
won de honderd kilometer. Bij de nieuwelingen was het de sterke Van Bockel,
die de vijftig kilometer op zijn naam bracht. Willekes vroeg
weg DE wedstrijd der
amateurs heeft velen niet kunnen bekoren. Slechts het laatste gedeelte
is levendig geweest. Patsy Willekes is op deze dag de beste renner geweest.
Bij de meeste uitlooppogingen was de Amsterdammer present, stimuleerde de
vluchtelingen tot een hoger tempo, of verijdelde die pogingen. Al in
de tweede van de honderd kilometer probeerde hy alleen weg te komen. Het
lukte hem niet, maar toen even later Jan van Heuven vluchtte, was Patsy er
bij. Van Heuven gaf die strijd echter gauw op en toen liet ook Willekes zich
terug vallen. Na tien kilometer waagden Henk Stakenburg en Sieveking de
sprong. Direct volgden Willekes, opdat men Outersterp, doch ook dit vijftal
moest zwichten. Dertig kilometer waren onder de wielen weggestoven, toen Smit
het z’n beurt achtte. Hij kreeg
gezelschap van Outersterp en deze twee namen een behoorlyke voorsprong. Toch
was dit weer een ydele poging, want het groepje van vijf, dat de
achtervolging inzette — en daarby was weer Willekes — zorgde er voor, dat
alles weer byeen kwam. Het bleef echter niet rustig in het peloton, want nu
gooiden Andringa, Ooms en Bouthoorn de knuppel in het hoenderhok. Tien
kilometer lang hielden zy het vol, maar toen was het gebeurd en kon alles
weer opnieuw beginnen. En dat nieuwe begin maakten Smit en De Zeeuw. Smit
moest bukken voor de overmacht van het jagende peloton, maar De
Zeeuw, die gezelschap kreeg van Van Outersterp, Meier, Remkes en Doeland,
ging door. Weer echter
energieverspilling voor niets. Na drie ronden smolt alles tezamen, zodat weer
anderen zich konden melden. Dat waren Petri en Jun, die een honderd meter
voorsprong namen. Eerst toen kwam er veel meer leven in de strijd. Willekes,
Nieland, Remkes, Snijders en Sieveking roken gevaar en begonnen een felle
achtervolging, die gedeelteklyk succes had. Wel bereikten ze de vluchtelingen,
maar ook zij werden tot de orde geroepen. Dat was de kroon op het werk van
Henk Stakenburg, die uit alle macht aan het langgerekte peloton begon te
rukken en het gat dichtte. In deze phase van
de stryd, die juist een hoogtepunt bereikte, moest Paty Willekes de stryd
staken. Willekes had buiten de verzorgingspost van fiets verwisseld, had
daarmee de reglementen, die hij kende, overschreden en werd daarvan zelf
het slachtoffer. Maar deze beslissing viel, toen Patsy al weer bijna vyftig
kilometer gereden had en kwam dus wel wat laat. Op dat moment
viel ook de beslissing van deze wedstrijd. Sieveking, Zieleman, Snijders,
Altink, Remkes, Jun en Meier sprongen weg en vergrootten hun voorsprong met
elke pedaaltrap. Uit de tweede
groep trachtte de moedige De Zeeuw nog bij te komen, maar de nog te rijden
afstand was daarvoor te klein. Bijna werd hem zyn zo zeer verdiende achtste
plaats ontnomen, toen de jury hem met een andere renner verwisselde, maar
gelukkig werd De Zeeuw nog goed geklasseerd. Sieveking won de eindsprint
van de kopgroep en in de tweede ploeg was Van de Berg de snelste. De nieuwelingen DE
nieuwelingenrace over vijftig kilometer is door Van Bockel „gemaakt". Hij was het die
na Janbroers, Veltman en Vink, er alleen vandoor ging, zijn poging teniet zag
gaan door de zwoegende Daan de Groot, maar er later weer vandoor
ging. Tijdens de felle jacht op Van Bockel zwoegde de moedige Van Ingen
moederziel alleen, geplaagd door een lekke band, in een schier hopeloze
achtervolging. Zijn achterstand werd langzaam minder, maar tenslotte moest hy
het toch opgeven. Dat was, toen de
gevluchte Van Bockel medewerking kreeg van Janbroers en Vermeulen en
Van Ingen door hen werd ingelopen. Dit trio bracht de beslissing. Goed
samenwerkend werden de laatste kilometers afgelegd. Van Bockel had nog
genoeg over, om in een felle eindspurt deze Ronde op zijn naam te brengen.
Vermeulen werd tweede en Janbroers derde. Uit de grote groep sprong even
later Reijngoud op het laatste stuk rap naar voren en behaalde daarmee een
vierde plaats. De uitslagen luiden: Amateurs: 1. Sieveking, Adam, Berg; 10. Stakenburg;
11. Nieland; 12. Doeland, allen Amsterdam. Nieuwelingen: 1. Van Bockel, Adam, 1 u. Breukelen; 3.
Janbroers; 4. Reijngoud; 5. Van Rossum; 6. De Groot, allen Amsterdam; 7.
Meier, Laren; 8. Vink, Rotterdam; 9. Braveboer, Rotterdam; 10 Broens,
Amsterdam. AMSTERDAM.WESTERSTRAAT.(1951.04.29)
Jan
Hijzelendoorn winnaar na eentonige strijd De
Groot en Boellaard snelste nieuwelingen Toen
ruim vyftig renners een kilometer voor het einde der Ronde van de
Westerstraat, (georganiseerde door Olympia), nog steeds by elkaar zaten, was
het duidelijk, dat onze sprintkampioen Jan Hyzelendoorn, die bovendien in
eigen omgeving reed, deze eentonige stryd ging winnen. Eentonig, omdat
gedurende negentig kilometer slechts een enkele renner een schuchtere poging
deed, om van de grote groep weg te komen. Zo was het ook geweest bij de
tweede serie nieuwelingen, waar wederom Daan de Groot een overwinning
behaalde. Op deze hele dag hebben slechts Boellaard en Meyer voor spanning
kunnen zorgen, toen zy erin slaagden Tachtig
amateurs waren in hoog tempo van start gegaan en Adri Voorting was een van de
eersten, die het nog sneller wilde doen, maar de grote groep haalde hem
terug. Even later kreeg Voorting pech, moest van fiets verwisselen, maar liep
zijn achterstand snel in. Zijn rijden heeft hem deze middag de prestatieprijs
opgeleverd. Daarna nam Bakker uit Halfweg een kleine twintig meter voorsprong
en hij behield die enkele ronden lang, maar ook hij kwam niet verder, evenals
later Petri, Wuurman, Zahradnik en Wiese. Het bleef daarbij en de strijd
leefde bijna geen enkele maal meer op. Totdat kort voor het einde Adri de
Moor de spanning er weer in bracht, door te trachten nog net weg te springen.
Maar toen het peloton hem terughaalde en de laatste kilometer inging met alle
rijders bij elkaar was het duidelijk, dat Hijzelendoorn in de sprint de
sterkste zou blijken. Met overmacht nam de nationale kampioen enkele meters
voorsprong, nog slechts even bedreigd door Wim Snijders, die tweede werd en
Wiese, die daarna binnenkwam. De eerste serie der nieuwelingen had nog de
meeste spanning gebracht. Want op de helft van de dertig kilometer waren
Boellaard en Meyer weggesprongen en de afstand tussen dit tweetal en de groep
werd steeds groter. Onbedreigd gingen zy op de finish af met Amateurs
90 k.m.: 1. J. Hijzelendoorn (Adam), 8 u. Nieuwelingen
1e serie: Nieuwelingen
2e serie: 1. Daan de
Groot (Amsterdam) AMSTERDAM-ARNHEM-AMSTERDAM.(1951.07.04) Limburgers en
Brabanders sloegen slag in het Westen Jan Plantaz wint
Amsterdam- Arnhem-Amsterdam MARTIN JORIS, dat
was gisteren voor de Nederlandse wieleramateurs de grote man. Want terwyl in
Frankryk de eerste etappe van de Tour de France aan de
gang was, werd ook in Nederland een grote wielerslag geleverd: de
Amsterdam—Arnhem—Amsterdam klassieker. Martin Joris is
in deze geweest. Viermaal
heeft hy moeten lossen, maar steeds weer keerde de renner uit Geleen na een
fraaie achtervolging in de voorste gelederen terug. En geen kopgroep kon zich
vormen, of ook hy zat er by. Op de baan in het
Olympisch Stadion was evenwel de Eindhovenaar Jan Plantaz de rapste, die
evenals alle andere Brabanders en Limburgers een grote rol in deze course
heeft gespeeld. Van Breenen
gevallen VOOR een der
grootste favorieten, Henk van Breenen, is deze wedstryd een marteling
geweest. Van Breenen heeft bijna de gehele race onwennig op een vreemde fiets
gezeten, die hy gekregen had, toen na een valparty, reeds drie kilometer na
de start, zyn eigen rywiel onbruikbaar was geworden. Een lekke band by
Hilversum, na 200 k.m. was voor hem het einde. De stryd ontbrandde reeds even
vóór Hilversum, toen in de stromende regen negen ryders, onder wie De Booy,
Brinkman en Willekes, demarreerden. In Voorthuizen
zat alles echter weer byeen. Op dat moment kreeg ook Joris aansluiting, na
grote achterstand te hebben opgelopen door derailleurpech. Voorlopig bleef
het in de grote groep rustig, maar even voor de verzorging in Apeldoorn
ontsnapten De Booy, Brinkman, Donker en Joris. Een minuut voorsprong nam
dit kwartet, maar toen begonnen Willekes, Plantaz, Nolten, Van de Veeken,
Payman, Remkes, Koeman en Zieleman een felle jacht, die hen in de
heuvelachtige omgeving van Arnhem bij de vluchtelingen bracht. Drie provinciale
kampioenen dus in de kopgroep: Donker, Plantaz en Nolten! Maar deze drie
konden evenmin als de andere negen renners verhinderen, dat by Ede een groep
van 22 aansluiting kreeg. Niet lang waren
deze groepen samengesmolten, of de beslissende slag viel. Donker, Tienstra en
Joris sprongen weg, direct gevolgd door Van de Veeken, De Booy en Brinkman.
In Amersfoort had dit zestal anderhalve minuut voorsprong, toen uit de tweede
groep Plantaz en Nolten zich losrukten, om bij Weesperkarspel de aansluiting
tot stand te brengen, na een ontzaglijk snelle achtervolging. Daar werd het de
moedige Tienstra te machtig. De Oostzaner zakte terug in de achterste
geleren, om niets meer van zich te laten zien. Zeven man zaten
aan de leiding, die in hoog tempo op Amsterdam afgingen. In Amstelveen loste
Appie Donker, maar even later voegde hy zich weer bij de anderen. In volle
sprint stormden de koplopers de cementen baan op, met Plantaz in de voorste
positie. Nog even kwam Brinkman sterk naar voren, maar de voorsprong van de
Eindhovenaar was groot genoeg om als eerste over de eindstreep te flitsen. Bijna drie
minuten later kwamen Van Roon, Koeman en Geluk het stadion binnen, waarby
Van Roon de felle eindsprint in zijn voordeel besliste. Tenlotte een
woord van hulde aan de organisatoren, die deze wedstrijd zo voortreffelyk
regelden. De uitslag luidt: Amateurs: 1. J. Plantaz (Eindhoven) AMSTERDAM-ZUID.(1951.05.27) Ronde
van Amsterdam-Zuid Appie Donker de snelste in massale sprint Goed
rijden van Wiese werd beloond met de prestatie prijs (Van een onzer
verslaggevers) grote snelheid, nog enkele flinke trappen op de pedalen, zo stormde
gisteren Appie Donker onbedreigd als eerste door de finish en bracht daarmee
de door Le Champion goed georganiseerde vierde Ronde van Amsterdam-Zuid op
zijn naam. Vlak achter Appie werd in een felle spurt de tweede plaats
betwist, die door Zieleman werd bezet. Maar voordat Donker het zover gebracht
had, was er volop strijd geweest, waarbij een uitzonderlijk figuur was
geweest de Amsterdammer Wiese. Voorwijn prachtig rijden kreeg hij de
prestatieprijs. Toen
de karavaan nog niet lang voor de af te leggen 96 ronden onderweg was, kwam
er al leven in. Een premiespurt was yvoor Wiese aanleiding, om meteen
door" te gaan en toen zijn poging mislukte, waagde hy het direct daarop
weer, nu samen met Zieleman, maar evenals zijn derde poging met Baumgarten mislukte
dit. Appie Donker ging het even later ingezelschap met de IJmuidenaar Eelsing
proberen, maar Koeman zorgde ervoor, dat de twee niet ver kwamen. Uit alle
macht trok hij aan het peoton en haalde de koplopers terug. Ruim de helft van
de honderd kilometer was afgelegd, toen het er op leek, dat de Hilversummer
Van Dijk het beter zou gaan doen. Zijn voorsprong groeide tot een halve ronde
en aangemoedigd door het talrijke publiek langs het parcours hield hij lange
tijd vol. Maar de achtervolgers voerden het tempo zo hoog op, dat ook Van
Dijk eraan moest geloven. Hoe meer het einde in zicht kwam, des te talrijker
werden de uitlooppogingen. Dertig ronden moesten nog gereden worden, toen
Wiese weer wegsprong. Acht renners gingen hem achterna en zo vormde zich een
groep bestaande uit Donker, Wiese, Timmermans, Baumgarten, Bruggenkamp,
Cooper Peters, Van der Putten en Van der Veen. Als deze ploeg goed ging
samenwerken, dan zou dat de beslissing betekenen. Maar het was Koemans taak,
om ook deze poging te niet te doen. Wim Snijders, die het ook al een paar
keer geprobeerd had, moest helaas de strijd staken door pech. Het einde
naderde meer en meer en nog steeds was het niemand gelukt werkelijk weg te
komen. De laatste ronde ging onder grote spanning in, want een groep van ruim
dertig renners zat toen nog bij elkaar. Wie zou nu nog weg kunnen komen, of
wie zou in een eventuele massale eindsprint de snelste zyn? Lang behoefde het
publiek daarop niet te wachten, want nog in die laatste ronde werd het tempo
verhoogd. Tenslotte was het Appie Donker, die zich op de laatste honderd
meter loswerkte. Tegen de snelheid, waarmee hij op de finish afstormde, was
geen andere rijder bestand en zo bracht Donker deze vierde Ronde van
Amsterdam-Zuid op zijn naam. Fel werd er nog gestreden om de volgende
plaatsen. Uit een tweede groepje ging de uitstekend rijdende Zieleman het
eerst door de finish en bezette daardoor de tweede plaats, vóór Van Dijk,
Koeman, Timmerman, De Moor, Snijder, Bruggenkamp en Bakker. De
nieuwelingen reden vijftig kilometer. De bekendste nieuwelingen verschenen
hier niet aan de start. De Amsterdammer Van Rossum werd eerste en tweede was
de Zwolse rijder Kloosterziel. De uitslagen luiden: Amateurs
100 km: Nieuwelingen
50 km: APELDOORN.(1951.00.00) Amateurs: 1. Adriaan Pol, 2. x--- 3. x--- ARNHEM.AFWACHTINGSWEDSTR.CLUBKAMPIOENSCHAP(1951.09.26) Nieuwelingen: 1. Arend van 't Hof, Sassenheim; 2. Willie Gramser, Siebengewald; 3.
Wim Rusman, Helmond; 4. de Jager, Hoogblokland; 5. Schollen, Tilburg; 6. van
Hool, Rotterdam; Veteranen: 1. Ben van Dijk, Haarlem; ARNHEM.PAASBERG.(1951.08.12) Amateurs: 1. Mat Sonnemans, Geldrop; 2. Lambert Hendriks, Oss: 3. Piet Peters,
Haarlem; 4. J. Ottenbros, Alkmaar; Nieuwelingen: ASSEN.HERTENKAMP.(1951.07.04) De
Nieuwelingen draaiden ondertussen hun 45 rondjes (40 K.M.) rond de
Hertenkamp. In de 22e ronde slaagde Wiltjes (Mirldelstum) er in, de kop te
nemen en uit te lopen. Hier werd de uitslag: 1. K. Wiltjer, 50.47; Nieuwelingen: 1. Klaas Wiltjer, Middelstum; 2. Fre Mik, Veendam; 3. Daan de Groot,
Amsterdam; 4. E. Meijer, Laren; 5. J. Hofland, Beverwijk; 6. J. Walst,
Amsterdam; ASTEN.(1951.04.29) Amateurs: 1. Piet Sieveking, 2. Hein van Breenen, 3. Cor Witteveen, Nieuwelingen: 1. Piet van Herk, 2. Rien van Grinsven, 3. J. Staals, ASTEN.(1951.09.16) Amateurs: 1. Jules Maenen, 2. Leo van de Brand, 3. Jo Hendriks, Nieuwelingen: 1. J. Staals, AXEL.(1951.05.15) Suijkerbuijk won
de Ronde van Axel Onder grote
publieke belangstelling werd Dinsdagmiddag de Ronde van Axel gereden voor
Amateurs over een afstand van Amateurs: 1. J. Suijkerbuijk, Breda, BAARLE-NASSAU.(1951.05.28) Amateurs: 1. Thijs Roks, 2. Cees Verstraeten, 3. Jos Suykerbuyk, Nieuwelingen: 1. Bram Heeren, 2. P. Oomen, 3. van Hees, BADHOEVENDORP.(1951.07.14) Ter
gelegenheid van het 20-jarig bestaan van de Sportvereniging „Lijnde” werd
Zaterdagmiddag in Badhoevendorp een wielerronde verreden. Deze eerste ronde
van Badhoevendorp was georganiseerd in samenwerking met de wielerclub „D
Bataaf” uit Halfweg. De wedstrijd voor nieuwelingen over Na
de nieuwelingen startten de amateurs voor een wedstrijd van Amateurs: Nieuwelingen: 1. Arend van 't Hof, 2. de Groot, 3. D. Bes, BARNEVELD.(1951.09.01) Amateurs: 1. Barneveld, 2. Klaas Soellaard, 3. van Pol, Nieuwelingen: 1. Gijs Pauw, 2. Vermeulen, 3. Bertus Lute, BENELUX
RONDE.(1951.06.17) Tarzan van
Breenen teruggekeerd met fraaie overwinning! Alleen Peters en
Van Dijk konden zijn wiel houden TARZAN VAN
BREENEN is er weer en dat heeft hij laten merken in de Hij liet het zijn
collega's zelfs aan den lijve ondervinden, toen hij in het Gooi zodanig op de
kopgroep van elf man begon te beuken, dat vijf-er van kreunend bezweken voor
zoveel geweld, en hij dat in Bussurn nog eens kon overdoen, ten gevolge
waarvan toen drie renners hun kans op de overwinning in duizend scherven
gegooid zagen. Twee waren er toen nog maar, die Tarzan niet had kunnen
vermurwen met zijn pedaalstoten, die de uitwerking hadden van dommekrachten:
Piet Peters, de sterke Haarlemmer en Sjaak yan Dijk, de renner uit Hilversum,
die na een vuurpijl-carrière nu één onzer beste amateurs is. Maar ook zij
zouden tot de erkenning moeten komen, het niet
tegen Tarzan de Sterke te kunnen bolwerken: dat was in het Amsterdamse Bos,
waar slechts een matige belangstelling bestond, maar Tarzan er niettemin een
sprint-van-jewelste uit perste. Van Breda naar
Den Bosch via Antwerpen dat is een afstand van maar liefst Vandaar dus, dat
het in dat eerste gedeelte van die grootste course voor amateurs, die we
kennen, ook nu weer vrij kalm toe ging. Er waren weliswaar wat ontsnappingen
te noteren — er zijn er altijd wel een stuk of wat, die er eens even aan
„scheuren" willen, al is net alleen maar om eens te zien hoe het gaat! —
maar het waren alle poginkjes, die reeds bij voorbaat tot mislukken gedoemd
waren. Totdat by
“s-Hertogenbosch de knuppel in het hok gegooid werd! Tarzan van Breenen, Kees
Verstraeten, Toon Verstraeten, Wim Holleeder, Gerard Holleeder, Jaap
Bruggekamp, Piet Peters, Sjaak van Dijk, Bos, Van Haaren, Verwijmeren,
Hendrix, Hoens en Maenen sloegen op drift en “maakten een gat", dat
niemand meer zou kunnen dicht maken. Zelfs Ed Koeman
niet. Hy zat ergens achter in het peloton, draaide zonder overtuiging en
leek in niets op de ijzersterke coureur, die in iedere andere klassieker
voortdurend in de voorste gelederen meevecht Wim Snijders te
laat Door dat falen
van Koeman op het critieke moment ging ook Wim Snijders uit Halfweg, die
vorig jaar als eerste bij het Stadion terug kwam, “de boot in". Snijders
had gewacht op de tegen-aanval van Koeman, die hij dan graag had willen
overnemen en zo mogelijk met een herhaling van het slot van vorig jaar
vieren. Maar die
tegenaanval kwam niet en zo Snijders er misschien ondanks alles toch nog op
rekende, zal hy wel helemaal in de war geraakt zijn, toen hij de Krommenieër
tenslotte zelfs zag afstappen en in een volgwagen duiken. Toen zocht Wim
andere strijders, die bereid waren om met hem de kilometers, de kopgroep en
het peloton te forceren. Hij vond
herhaaldelijk van die moedigen, maar niet de aansluiting, die hij begeerde te
vinden. In die kopgroep hadden ze elkaar namelijk gevonden en — waar
Amsterdam de eerste uren nog niet binnen bereik lag — er zeker geen
aardigheid in elkaar kapot te rijden en tot capltulren te dwingen. Klappen van
Tarzan Dat zou verder
pas gebeuren, toen de renners dichter in de buurt van Amsterdam dan van
Utrecht waren en drie der vluchtelingen na een paar kilometers lijdelijk
waren teruggedrongen naar de achterste gelederen, waar een groep van elf
onder leiding van Snijders de wanhopige achtervolging streed, een
achtervolging, die geen succes zou opleveren. Daar vooraan
immers gingen de pedalen, ondanks de kilometers, toen we in het Gooi
zaten, nog harder in de rondte, doordat Tarzan de beslissingen was gaan
uitlokken. De slag woedde in alle hevigheid en vijf waren er, die er niet ongedeerd
uit zouden komen. Dat waren dus nog
slechts zes renners op kop, maar by Bussurn zou Tarzan met een verbeten
trek op zijn zwarte kop de vierde premie winnen en meteen nieuwe scheuring
forceren. Bruggekamp, een verrassend goed rijdende jongen, Maenen en Toon
Verstraeten konden het trio Van Breenen-Peters-Van Dijk niet meer houden en
zagen met het einde in zicht hun kans verloren gaan. Achter de tribune
in het Amsterdamse Bos overkwam Peters en Van Dijk hetzelfde. Deze twee
renners, die alle klappen van Van Breenen hadden ontweken en niet eenmaal
waren aangeslagen, konden geen afdoende antwoord meer op de laatste
krachtsexplosie van de olijke Amsterdammer, die met recht kon zeggen: „ik
kwam (terug), zag en overwon!" Uitslag Breda-Antwerpen- Amsterdam ( Amateurs: 1. Van Breenen (Amsterdam), 6 uur (Halfweg), 12.
Hooyschuur (Zaandam), 13. Donker (Amsterdam), 14. Mick Snijder (Halfweg). Op
8 minuten 15. Bos (Groet), 16. Mehagnoul (Amsterdam), 17. Verwijmeren
(Terheyden); Op 9 ½ min. 18. De Koning (Hoofddorp, 19. Van Roon (Haarlem),
20. Beesterveld (Amsterdam) BEVERWIJK.(1951.08.00) Amateurs: 1. Wim Eelsing, 2. x--- 3. x--- BIERVLIET.(1951.07.07) Nieuwelingen: 1. P. Hermes, Oud-Gastel; 2. Fons Borremans, Hoogerheide; BIERVLIET.(1951.08.03) Nieuwelingen: 1. P. Hermes, Oud-Gastel; 2. Verhelst, Axel; 3. van de Voorde, Etten;
4. van de Kerk, Veldhoven; 5. van der Kloot, Zundert; 6. Laureyssen, Zundert;
7. van Loy, Veldhoven; 8. Oomen, Breda; BLERICK.(1951.05.06) Amateurs: 1. Gerrit van de Berg, 2. W. Lamers, 3. P. Vuurman, Nieuwelingen: 1. Harrie Schoenmakers, 2. Wijgergans, 3. Harrie Timmermans, BLERICK.(1951.08.12) GOEDE PAPIEREN
VOOR WERELDKAMPIOENSCHAPPEN PLANTAZ, in uitstekende vorm, won met veel
bravour de Ronde van Blerick Van Susteren
beste bij de nieuwelingen De Eindhovenaar
Plantaz. by voorbaat reeds getipt als de grote favoriet voor de Ronde van
Blerick heeft aan alle verwachtingen voldaan. Niet alleen won hij de koers.
maar hij deed dit op een wijze, die duidelijk liet zien, dat deze knaap
straks met goede papieren naar de wereldkampioenschappen vertrekt. Van het
begin tot het einde dirigeerde hij, waakzaam en strijdlustig, de wedstrijd.
Hij gaf geen enkele renner de kans zich in een zodanige positie te nestelen,
dat er gevaar voor de zijne ontstond en toen hij het moment gekomen achtte om
de leiding te gaan nemen deed hij dit met een machtige rush. waarbij alleen
Cuyten uit Mierlo kans zag hem te volgen. Dit tweetal bleef voor de rest van
de tijd bij elkaar, maar in de eindsprint was Plantaz gedecideerd de
meerdere. Honderd kilometer
moesten de ruim veertig renners op het Tuindorp-parcours afleggen en het was
v.d. Laar uit Bakel, die de eerste uitlooppoging waagde. Vol energie wierp
hij zich op de pedalen, wat hem een behoorlijke voorsprong bezorgde. Later
kreeg hij gezelschap van Verschuren uit Helmond, maar toen Plantaz het na ongeveer
ONBEDREIGE ZEGE Was het bij de nieuwelingen
ditmaal niet Schoenmakers die won, toch was het een Blerickenaar, die het
eerst de finish haalde. Van Susteren. de rivaal van Schoenmakers reed
onbedreigd naar de overwinning, want het peleton met Schoenmakers aan de kop
had reeds vroeg zijn kans gemist. Toen van Susteren na een premiesprint in
gezelschap van Toeback meteen doorging. Ondanks alle pogingen die
Schoenmakers in het werk stelde om zijn plaatsgenoot te achterhalen, sjaste
deze met Toeback rustig door en beiden gaven geen meter van het gewonnen
terrein prijs. In de voorlaatste
ronde bleek van Susteren nog voldoende reserve-krachten te bezitten om zonder
meer van Toeback weg te fietsen en met 20 seconden voorsprong te winnen. De
uitslag was: Amateurs: 1 J. Plantaz, Eindhoven, 2 uur. 36 min.; Pafort Amsterdam;
6 W. Faasen Eindhoven: 7 W. Lamers. Nijmegen: 8 J. Bruggenkamp IJmuiden; 9
Bertrams Eindhoven: Nieuwelingen: 1 N. van Susteren Blerick, 1 uur, 6 min.; BOCHOLTZ.(1951.06.24) Eindsprint
besliste de strijd Piet Haan uit Mechelen won de Ronde van Bocholtz Nolten
werd gehuldigd Onder
grote belangstelling werd Zondag de Ronde van Bocholtz voor amateurs verreden
onder auspiciën van de N.W.U. Deze ronde gold als selectiewedstrjjd voor de
a.s Ronde van Limburg. Een sterk rennersveld was bij elkaar gekomen om strijd
te leveren. Het werd een zeer interessante wedstrijd, waarin P. Haan uit
Mechelen uiteindelijk na een stijlvolle sprint de overwinning in de wacht
wist te slepen. Van te voren was de Limburgse amateur-kampioen J. Nolten uit
Geleen gehuldigd. Hij genoot de eer om met de burgemeester van Bocholtz in 'n
open wagen een ereronde over het parcours te rijden. Toen de burgemeester
daarop het startschot loste werd door de bonte karavaan een begin gemaakt aan
de 76 ronden. Na diverse uitlooppogingen en demarrages wist uiteindelijk de
goed rijdende P. Haan de strijd in zijn voordeel te eindigen. De verdere
uitslag luidde Amateurs:
1. Piet Haan, Mechelen; 2. Henk Kuitwaard, Velzen; 3. J. Nolten, Geleen; 4.
Gelissen Beek; 5. Fleury Amsterdam; 6. Smeets Rothem: 7. Willemsen Nuth; 8.
v. Tilburg Hulst; 9. Vogel Amsterdam; 10. Vos Den Haag. De organisatie van
deze geslaagde ronde was in handen van de wielerclub „De Eendracht". BOLSWARD.(1951.06.29) Zahradnik wint
Ronde van Bolsward in slotfase Jan Gharhius na
machtige eindsprint op de tweede plaats Zelden hebben wij
in een wielerwedstrijd zoveel zenuwslopende spanning beleefd als Vrijdagavond
in de Ronde van Bolsward. Toen er 65 van de gevecht ingeluid
dat tot de allerlaatste meter voortwoedde. Wel schoot de 20-jarige
Amsterdamse grondwerker Marinus Zahradnik dank zij zijn fenomenaal rijden in
het slotstadium met bijna een ronde voorsprong als winnaar door de finish,
doch de strijd om de tweede prijs kon eerst in een enerverende sprint worden
beslist. En het was de Friese kampioen Jan Charisius die op de laatste
vijftig meter aan zijn Amsterdamse bewakers wist te ontsnappen en zó
onstuimig naar voren sprong dat hij enkele decimeters vóór zijn concurrenten
over de witte streep schoot. Da eerste zestig
kilometer van deze ronde kon het talrijke publiek genieten van een aardige
strijd waarin talrijke premie sprints voor de nodige spanning zorgden, doch
waarin de uitlooppogingen alle mislukten. En toen na zestig kilometer het
veld van bijna vijftig renners tot op de helft was uitgedund was er nóg
steeds geen tekening in de strijd. Plotseling sloeg echter de strijdlust er
naar alle kanten uit. De Amsterdammer
Schotmen trok er met de Lochummer Beumkes tussen uit en zij drukten zo venijnig op de bedalen, dat zij aldra meer
dan een halve ronde voorsprong hadden. Even leek nu de
strijd gestreden en de beide koplopers waanden zich reeds op fluweel. Zij
rekenden echter buiten de waard - in dit geval buiten de man met de vreemde
naam - Marinus Zahradnik. Op z’n eentje
zette deze pezigeAmsterdamse grondwerker met een meedo- genloze pedaalslag de
achtervolging in. En na een tiental ronden had hij zich bij de beide leiders
gevoegd. En toen duurde het nog maar luttele minuten of het peleton was
gelapt. Intussen hadden
een zestal renners - onder wie Jan Charisius – het peloton verlaten. En nu
ontspon zich een vinnig gevecht tussen deze zes en Zahradnik die alleen
verder optrok. Schotman en
Beumkes hadden hun krachten namelijk verbruikt en slaagden er niet meer in uit
het peleton te ontsnappen. Het slot van dit
spannende lied was dat de zes uitlopers in de laatste tien ronden hun
achterstand op Schotman en Beumkes weer teniet reden Zahradnik bleef
voor hen echter ongenaakbaar. Met bijna een
ronde achterstand op de winnaars stoof het hoofdpeleton op de finish af. Op
het laatste rechte stuk wist Ghardsius door tactisch rijden naar voren te
dringen waardoor hij de tweede prijs in de wacht sleepte. Een uitstekende
prestatie voor de Lekkumer.De volledige uitslag luidt: Amateurs: 1. Marinus Zahradnik, Amsterdam Charisius,
Lekkum; 3. Karel Muys, A’dam 4. J. Mehagnaal, A’dam; 5. W. Jeen, A’dam; BOLSWARD.ACHT
VAN.(1951.05.13) Dielissen wint de
.Acht van Bolsward na enerverend slot-gevecht WIM DIELISSEN de
Nederlandse amateur-wegkampioen 1950 heeft Pinkster-Maandag
in de Acht van Bolsward opnieuw op indrukwekkende wijze bewezen dat
hij een renner van uitzonderlijke klasse is en terecht als candidaat voor de
Nederlandse Tour de France-ploeg wordt genoemd. Na een vooral tactisch
bekeken race stormde hij voor de derde maal in successie als eerste over
de finish-lijn. Slechts in de allerlaatste fase van deze elfstedenwedstrijd
toen het er om ging om de jonge Amsterdammer Gerard Holleder van zich los te
scheuren heeft Dielissen werkelijk voor z’n zege moeten vechten. Maar dat
gevecht op die laatste paar duizend meter was dan ook van een meedogenloze
hardheid. De Brabander moest toen alle krachten uit z’n gespierde bruine lijf
penen om de terrier Gerard Holleder achter zich te laten. Met een vijftig
meter voorsprong snelde Dielissen z’n handen in triomf boven het hoofd
zwaaiende over de eindstreep om daar volkomen leeggereden in elkaar te zijgen
en op een brancard te worden weggedragen. Spanning en
dramatische gebeurtenissen Dit was het
sensationele einde van deze voor de eerste maal als klassieker verreden .Acht
van Bolsward. Een race die de hele Grote voorsprong Langzaam aan
vergroten zij eendrachtig samenwerkend en beurtelings de kop nemend de
voorsprong op het reeds in flarden gescheurde peleton. Van Zurich naar
Harlingen vechten zij tegen de harde winden en regenvlagen die hun gezichten
geselen. Bij Harlingen is hun voorsprong al bijna een kilometer en bij
Franeker zeker Maar dan begint
de man-met-de hamer toe te slaan. Bij Marrum krijgt Stroomer kettingpech.
Mistroostig ziet hij z’n zeven maten na die onder een lichter wordende hemel
voortstuiven. Even voor Dokkum
breekt de zon door maar nauwelijks heeft het zevental de stad verlaten
of de regen striemt weer neer. Bij Akkerwoude stapt Rietman af voor een lek
bandje. De zes overblijvenden zien even achterom en krommen dan hun
rug weer om voor de wind langs de Kanterlanden naar de Friese hoofdstad
te stuiven. Knikje van Vrouwe
Fortuna In Leeuwarden
slaat de pechduivel er weer een neer, Fits valt op de hoek Sperwerstraat-Harlingerstraatweg.
Vijf zijn er nu nog overgebleven van de acht uitlopers en deze vijf krijgen
een knikje van Vrouwe Fortuna als juist op tijd de spoorbanen bij het station
Dronrijp weer omhoog gaan. Even later echter kan Beerens het tempo niet meer
volhouden, en valt terug. Gevieren zetten
Petersen Hulscher Kerkelaan en Schoofs nu de strijd voort tegen een groep
van acht renners die de achterstand van ruim twee kilometer reeds hebben
weten te verkleinen tot een paar honderd meter. Bij Wommels is het verschil
nog slechts En dan gebeurt er
het dramatische. Twee van de koplopers vergissen zich op de Koemarkt in de
route en rijden tegen een over de weg gespannen touw. Het zijn Petersen en
Kerkelaan. Schoofs wordt in Bolsward nog ingehaald en krijgt een halve
minuut later pech met z’n fiets. Hulscher rijdt dan alleen nog aan de kop en
geeft zich even later aan z’n acht achtervolgers gewonnen. Na ruim Na terug en Fits
maakt onder Tjerkgaast over een hoop stenen in de berm z’n tweede buiteling
en loopt hierdoor een flinke achterstand op. In Sloten wordt geproviandeerd en
er heerst even een vreedzame lunch-stemming onder de twaalf koplopers. In Balk zet
echter weer een felle strijd in waaraan Van der Velde vrij spoedig ten offer
valt. De elf overblijvenden bewaken elkaar met argus-ogen. Staveren wordt in
gesloten colonne bereikt en in Hindeloopen zijn ze nog bij elkaar. Strijd in laatste
fase Dan weten W.
Holleder en Anton van Elderen plotseling er tussen uit te trekken. Tegen
de harde tegenwind in jagen zij voort over de smalle weg onder aan de zeedijk
naar Workum. Meter voor meter vergroten zij hun voorsprong tot ongeveer tot dusverre
alleen heeft bepaald tot een rustig en soepel meedraaien zich in de strijd. Diep
buigt hij zich over het stuur en venijnig trapt hij op de pedalen. De anderen
volgen in z’n kielzog. Langzaam wordt zo de achter- stand teniet gedaan, en
bij Parrega moeten de twee vluchtelingen zich gewonnen geven. Dielissen gaat
ineens door. Hij draait een ontzettend tempo. Gerard Holleder hangt aan zijn
wiel. En dan ontspint zich dat tomeloze gigantische gevecht op de kale
Workumerweg dat we reeds in de aanhef beschreven. Zes uur en 23 minuten na de
start stuift Dielissen over de finish daarmee z’n eigen record van 1949 met
twee minuten verbeterend. Een gemiddelde snelheid van ruim Amateurs: 1. W. Dielissen Beek en Donk; Geen der Friese
renners reed de wedstrijd strijd uit De
nieuwelingenklasse waarin alleen de bovenste lus van de Acht moest worden gereden
werd gewonnen door Van Andel Harlingen in 4 uur en 25 minuten tweede
werd Van der Wal Bergum derde Soepboer Leeuwarden en vierde
Botengal Leeuwarden BOSCHKAPELLE.(1951.08.12) Nieuwelingen: BOSSCHENHOOFD.(1951.08.12) Nieuwelingen: 1. Bram Heeren, 2. Jac van Nispen, 3. Jos van Beers, Veteranen: 1. J. Nagel, 2. W. van de Kloot, 3. Janus Braspennincx, BREDA.(1951.03.26) Amateurs: 1. H. de Rooij, 2. Hoen, 3. Henk van den Velden, BREDA.(1951.06.02) Amateurs: 1. Cees Verstraeten, 2. Leo van de Brand, 3. Jan Konings, Nieuwelingen: 1. Jan Kuys, 2. Antoon de Bruin, 3. K. Pirard, Nieuwelingen: 1. J. Verhoeven Veteranen: 1. J. Nagel, 2. W. van de Kloot, BREDA.(1951.08.15) Beroepsrenners: 1. Jac Storm, 2. Evert Grift, 3. John Braspennincx, 4. Harm Smits, 5.
Piet van As, 6. Piet de Vries, 7. Thijs Roks, 8. Gerrie Loos, 9. Mathieu
Jansen, 10. Cor Bakker, BREDA.HAAGSSPORTPARK.(1951.09.30) Amateurs: 1. H. de Rooij, 2. J. Sommen, 3. Jan Konings, Nieuwelingen: 1. Bert de Vree, 2. Jac van Nispen, 3. Antoon de Bruin, BRUMMEN.(1951.07.22) Amateurs: 1. Martin van de Meer, 2. Willie Kouwenberg, 3. Karel Muis, BRUNSSUM.(1951.07.22) DE BEST GESLAAGDE
RONDE VAN HET JAAR Gerrit Voorting,
Tour-coureur in super-vorm won grote Prijs van Brunssum De circa 12.000
die Zondagmiddag rond het prachtige Brunssumse Vijfverpark geschaard stonden,
hebben waar gehad voor hun geld. Het weer was pico bello, de menigte stond
gezellig dik op elkaar, ijsco-likkend en limonade-slikkend te reikhalzen.
Want er viel wat te rijkhalzen op deze zonnige Zondagmiddag in Brunssum, waar een stel ijverige organisatoren een
Ronde in elkaar had gezet die zeker De Ronde van het jaar genoemd mag worden.
Het was begonnen met een interessante nieuwelingenkoers, waarin een aardig
nummertje fietsen ten beste gegeven werd op 'n parcours, tot een der snelste
van ons gewest gerekend kan worden. Maar de verzamelde wielerenthousiasten
doken pas goed uit hun schouders toen daar op de kaarsrechte weg tussen de
bomen door een chique slee kwam aangerold, met niemand
minder dan Kees Pellenaers, chef d'equipe van de Nederlandse
Tour-de-France-ploeg, in de cabine. En vlak daarachter kwam het hele stel
tussen de groene bomen opduiken: Hans Dekkers, Woutje Wagtmans, Kees
Dielissen, Gerrit Voorting, Schoenmakers, onze kranige Tour-ploeg. Zij
stonden daar tegen de enthousiaste menigte, die daverende applausjes de lucht inzond,
uitgebreid te glimlachen. Kees Pellenaers stond midden tussen zijn groepje
discipelen en liet goedkeurende blikken over hun bruingebrande koppen
glijden. Spontane
huldiging van Tour de France~ploeg en Kees Pellenaers Wim van Est
for-everl Burgermeester
Quint bracht namens de bevolking zijn gelukwensen aan het kranige ploegje. De
consul van de N.W.U. in Limburg, de heer Vinken, voegde er nog een hartelijke
speech aan toe, de Pél kreeg een geweldige krans om zijn stoere schouders,
terwijl mevrouw Pellenaers met 'n grote ruiker werd vereerd. Onder ’t spelen
van het Wilhelmus draaide het wakkere groepje zijn ereronde, telkens begeleid
door daverend applaus van de warmgelopen toeschouwers. Ondertussen stonden de
verzamelde profs met hun witte petjes met klep aan de startlijn geduldig te
wachten op ’t vertreksein. Burgermeester
Quint dan ook met een fiks handgebaar de start tot een feit had gemaakt,
maalden de pedalen vanaf de eerste seconden een weergeloos tempo, dat
beloften inhield voor het verloop van verdere strijd. De warmte liet de heren
blijkbaar koud, want schoof niet al direct na de eerste ronde P. de Groot
naar voren om een dartele uitlooppoging te wagen. Maar het peloton was
aggressief en de Leidenaar werd opgeslokt tussen de bontgetruide karavaan.
Borghans achtte zijn tijd gekomen en sleepte na een daverende sprint in de vierde
ronde een premie in de wacht. De eerste serieuze demarage kwam van de pedalen
van de uitstekend rijdende Belg George v. Brabant, die een sprongetje waagde.
Dit beviel hem zo goed dat hij steeds maar weer in hoger tempo draaiend, zijn
voorsprong, welke aanvankelijk 10 sec. bedroeg, wist te vergroten. Onderwijl
zat het peloton ook niet stil. Heftig rukkend schoot een andere troef naar
voren, Leenen, die met van Elderen een achtervolging inzette, maar van
Brabant bleef doordraaien met een souplesse, alsof hij de overwinning reeds
in zijn zak had. Maar er zat iemand in het peloton die al peddelend 'n plan
de campagne had ontworpen, Gerrit Voorting. Deze bruin-gebrande kersverse
tour-coureur schoot er in de 13e ronde als een locomotief tussen uit, gevolgd
door Johnie
Braspenninx. Lakeman en v. Elderen die er ook wat voor voelden en dit viertal
toog aan de haal achter de koploper aan. Tussen de
bedrijven door waren er al enige slachtoffers gevallen, die een bandje
sissend hadden horen leeglopen. Het was een hopeloze taak om op dit snelle
stukje circuit nog te proberen in de running te blijven en dies werd menige
lekke tube de oorzaak van een vroegtijdige aftocht. De Geleense
coureur Hub. Vinken, die al direct in de eerste ronde met pech te kampen had,
zette ondanks deze moedig door en pas in de allerlaatste ronden werd hij uit
de strijd genomen. In de voorste gelederen was Sefke Jansen ook nog bezig
geweest om met kennelijke animo 't gehele gevalletje uit elkaar te rukken,
maar ongeveer in het midden van de koers kreeg ook de Elsloo-er een lekke
achterband en staakte hij de strijd. In de 24ste ronde kreeg de sterk
rijdende Zaandammer Cor Bakker aansluiting met vluchteling v. Brabant, die na
zijn lange solovlucht iets van zijn tempo had ingeboet. DE GROTE SLAG Dit werd het sein
voor Steenbakkers. Met machtige pedaalslagen schoot de lange Bossenaar
naar voren, gevolgd door de Belg Leenen. Zo zaten dan vier sterken
op kop. Maar nog lang was
de beslissing niet gevallen. Voorting, de man die deze middag het leeuwenaandeel
verrichtte en de animator werd om de kopgroep en de middelmoot samen te
trekken, trok fel van leer, zo fel dat de voorsprong van de vluchtelingen,
welke tot 30 kostbare seconden was aangegroeid, met
de regelmaat van een klok elke ronde inkromp. In drie gedeelten
was het veld verdeeld. Het plukje dapperen in het voorterrein, de waakzame en
fel attaquerende middengroep met Voorting, en de staart, die hemel en aarde
bewoog om van de drie stukjes een geheel te maken. Onder grote spanning
kregen Voorting en zijn gezellen aansluiting met de kopgroep. Nu of nooit was
het devies van de donkere Haarlemmer, die er uitgerekend zes ronden voor het
einde op zijn eentje tussen uittrok en 25 sec. voorsprong nam met een dermate
verbluffend gemak, dat men aan de juistheid van de chronometers ging
twijfelen. Maar de
chronometers waren goed en Voorting was nog beter, want steeds sneller kwam hij
door en de voorsprong groeide aan tot 30 seconden. Wel sloeg Steenbakkers nog
aan dc haal, om de vluchteling te pakken te krijgen, maar de Bossenaar, die
evenals Gerrit een uitstekende course had gereden, kon hem niet meer inhalen.
Met ruime voorsprong kwam Voorting als eerste door de finish, op 15 sec.
gevolgd door Steenbakkers. De Belg van Brabant won de sprint van het peleton.
De gedetailleerde uitslag luidde: Beroepsrenners: Schoenmakers,
Eindhoven, z.t.; Nieuwelingen: 1 Van 't Hof, Sassenheim, 9 Susteren,
Blerick; 10 Pauw, Utrecht en 11 Wanten, Elsloo. CHAAM.ACHT
VAN.(1951.08.09) Beroepsrenners: 1. Karel leijsen, (Bel), 2. Henk Faanhof, 3. Rene Mertens, (Bel), 4.
Gerrit peters, 5. Wim van Est, 6. Joseph Van Staeyen, 7. Frans Leenen, 8. Hans
Dekkers, 9. Alfons Guns, 10. Gerrit Voorting, Amateurs: 1. Jan Zagers, (Bel), 2. Jos Wijns, (Bel), 3. Jan Plantaz, Nieuwelingen: 1. Cees van Est, 2. Henk van de Kloot, 3. Pol Hermes, CLINGE.(1951.07.17) Amateurs: 1. John Braspennincx, 2. W. van Vlierbergen, 3. Eddie de Waal, CLINGE.(1951.09.02) Amateurs: 1. Buyl, (Bel), 2. De Kever, (Bel), 3. Piet de Bruin, CLUBKAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND.(1951.09.26) Prachtige strijd
van wielerclubs op de Veluwe WILLEBRORD WIL
VOORUIT NU TOCH KAMPIOEN Haarlemse successen
bij nieuwelingen en veteranen Terwijl de storm
onbarmhartig tekeer ging op de kleine, maar vinnige Zeven Heuvelen bij Arnhem
en het clubkampioenschap van Nederland dit jaar tot een bijzonder zware rit
maakte, spoelde gistermiddag rond drie uur een korte plensbui de weg bij de
finish schoon voor drie Brabantse renners, die zojuist die zeven beklimmingen
achter de rug hadden en met nog enkele kilometers voor de boeg op weg waren
naar een grootse revanche van de vorig jaar voor hen zo dramatisch verlopen
strijd om de titel. Drie keien: Wim van Est, Wout Wagtmans en Thijs Roks,
waren op weg nu het kampioenschap dan toch wel te veroveren voor hun club,
Willebrord Wil Vooruit. Niet Maastricht
kon voor de vierde achtereenvolgende maal zo hoog grijpen, het kwam drie
minuten tekort, ook niet De Kampioen, die nog twee minuten langer nodig had,
wellicht door het uitvallen van de zeer sterk rijdende Gé Peters. Maar ook
niet Olympia, dat de verrassing van deze dag was geweest, door de eerste Olympia
verraste De
overwinning van Willebrord Wil Vooruit is niet onverwacht gekomen. En toch is
ook dit kampioenschap niet zonder sensatie en zeker niet zonder spanning
verlopen. Want juist het feit, dat de organiserende club „Olympia" en “De
Kampioen" uit Haarlem tamelijk laat waren gestart en het feit, dat de
Amsterdammers, die al gauw Evert Grift verloren en later ook Jan Derksen
zagen afstappen, in de eerste ronde zo’n uitstekende tijd maakten, hield de
spanning er zo lang in. Het
team van Swift (Leiden) was nog niet lang als laatste van honk gegaan, toen
de sterke ploeg van Het Zuiden, inmiddels al zonder Harry van van der Kamp,
z’n eerste Nog
sneller MOORDEND?
Het leek er wel op, maar het kon sneller, dat bewezen de renners van Olympia,
Lakeman, Derksen, Faanhof, Loos en De Best, die nóg vijf seconden harder
gingen. Het wachten was alleen nog op De Kampioen. De Haarlemmers, van wie
vooral Gerard Peters, Van Roon en Voorting het zware werk aan kop deden,
kwamen na 1 uur 20 min. 39 sec. voltallig door. Dat maakte het wachten op Van
Est en zijn ploeg bijna ondraaglijk. En toch kwamen de Westbrabanders eerder
dan men ze verwacht had, want toen zij- de finish voor de eerste maal passeerden
en 1.20.27 voor zich op nog eens prolongatie van de titel, draaide met Jefke
Jansen, Haan, Joris, Lambrichs en Nolten (Vinken stond al langs de kant) de
eerste ronde in 1.21.12 weg, een seconde langer dan vorig jaar, en het was
toen wel duidelijk, dat deze vijf ploegen de hoogste ogen voor de titel
zouden gooien, hoewel ook Wilhelmina met 1.22.35 geen slechte tijd had
gemaakt en de 1.23.53 van Van Breenen, Sieveking, Witteveen, Haan en Van
Ingen (De Germaan) scherp was. De ervaring met DTS vorig jaar had geleerd,
dat men de strijd niet alleen maar kon verwachten tussen Olympia en
Willebrord. Die ervaring was goed. Van Hout, Schoenmakers, Plantaz en Van
Elderen waren voor de tweede maal de finishlijn gepasseerd met de
overtuiging, hun vijfde plaats voor Het Zuiden behouden te hebben. Een tijd
van 2.52 over de De
voorwedstrijden VOORDAT
de strijd om het clubkampioenschap begon streden op hetzelfde parcours reeds
de nieuwelingen uit het gehele land en de veteranen voor de erebeker. Bij de
laatste categorie viel de beslissing reeds na vijftien kilometer, toen vier
man ontsnapten: de Amsterdammers Bakker en Sliphorst, de Tilburger Reijnen en
de Haarlemmer Van Dijk. Van dit viertal kon alleen Sliphorst bijna géén
kopwerk doen en na tien kilometer moest hij dan ook lossen, omdat het tempo
te hoog lag. Maar de andere drie werkten uitstekend samen. Totdat ook Bakker
„dood"' kwam te zitten en het trekwerk aan de anderen overliet. Op de
helft van de strijd, bij Hoenderlo, weigerde Reijnen het zware werk alleen te
doen en de onderlinge twist tussen Bakker en de Brabander benutte Van Dijk
meteen, om te ontsnappen. Zijn voorsprong was al heel snel zo groot, dat ook
Reijnen, die nmiddels een verwoede jacht had ingezet en Bakker had
losgereden, de 41-jarige Haarlemmer met meer kon bereiken. Van Dijk won
tenslotte met ruim drie minuten voorsprong op Reijnen en 3 ½ minuut op het peloton, waarin Nagel allen
in de eindsprint achter zich liet, ook enkele nieuwelingen (vijf minuten
eerder gestart), die door het peloton waren ingelopen bij de Hoge Veluwe. Al
eerder was de strijd der nieuwelingen beslist in een massale eindsprint, die
heel gemakelijk gewonnen werd, ook al door een Haarlemnier, Van 't Hof. De
strijd der nieuwelingen had met véél om het lijf gehad. De uitslagen luiden: Kampioenschappen
116 km: 1. en clubkampioen van Nederland 1951 Willebrord Wil Vooruit
(Rucphen) 2 uur 42 min. 17 sec; 2. Maastricht 2.45.10: 3. De Kampioen
(Haarlem) 2.47.29; 4. Olympia (Amsterdam) 2.47.41: 6. Wilhelmina (Eindhoven)
2.49.36; 6. Het Zuiden (Eindhoven) 2.52; 7. Ulyses (Amsterdam) 2.63.25; 8. De
Spartaan (Den Haag) 2.53.47; 9. De Germaan (Amsterdam) 2.54.19; 10. De
Pedaalridders (Rotterdam) 2.54.31. Nieuwelingen 58 km: Veteranen
88 km: 1. B. van Dijk (Haarlem) 1 uur 30
min. 30 sec.; COEVORDEN.(1951.08.25) De
4e Ronde van Coevorden Kuitwaard - pienter als altijd - zegevierde ook nu
weer De
jeugdige Velsenaar Henk Kuitwaard, die we hier in onze Noordelijke contreien
reeds zo vaak een wielercourse hebben zien winnen, was Zaterdagmiddag te
Coevorden in de vierde Ronde van „Klein Candia" weer volop in zijn
element. Het werk op het Maar
Bruggenkamp was één van de renners, die door Kuitwaard scherp
in de gaten werd gehouden, en toen de IJmuidenaar in deze laatste phase
wegvluchtte, ging Kuitwaard mee, evenals Koeman en Pafort, en achter deze
vier ook de andere kanshebbers. Oink, Van der Veen, Van den Heuvel en Cordes.
Zo waren er acht renners, die tenslotte toch nog een ronde namen en voor wat
vuurwerk zorgden en de eindsprint was met enkele meters voor Kuitwaard. De
Groningers hebben in Coevorden maar weinig laten zien. 25 ronden voor het
einde stapte Drewes Kooistra af. Eppie Warta en Jan Wip brachten het er beter
af, zonder nochtans tot opvallende prestaties te komen. De uitslag was als
volgt: Amateurs: 1. Henk Kuitwaard, Velsen, Sprintzege
van Kloosterziel Alle
favorieten in de course der nieuwelingen begonnen reeds dadelijk in de eerste
ronden het vuurwerk te ontsteken. Fré Mik met zijn stevige, lange benen
trapte zich al direct uit het peleton los en nam meteen een dreigende
voorsprong. Klaas Wiltjer trok er achter aan waarbij hij onmiddellijk Frans
Scheuneman en Geert Biel op zijn huid kreeg. Wiltjer kreeg steun van Ed
Kloosterziel en tegen deze combinatie was de voorsprong van Mik niet bestand.
Na zeven ronden vormde dit vijftal de kopgroep, waarbij zich later nog Th.
Bulter uit Zwolle en T. Kooimans uit Bolnes voegden. De gedoodverfde winnaar
Kloosterziel won natuurlijk de eindsprint. Tonny Lachterop, de Amsterdamse
favoriet, werd door een lekke tube uitgeschakeld. De uitslag was: Nieuwelingen: 1. E. Kloosterziel, Wezep, Het
succes van deze vierde Rende van Coevorden — het prachtige weer, de vele
premiesprints en het grote aantal toeschouwers — werd somber overschaduwd
door de ernstige val die de Muntendammer nieuweling H. Pater maakte Met een
schedelbasisfractuur werd hij naar het ziekenhuis vervoerd. DELFZIJL.(1951.07.08) Henk Kuitwaard
won met groot gemak 4e ronde van Delfzijl Klaas Wiltjer
werd verrast bij de nieuwelingen De stryd in de
vierde Ronde van Delfzijl, Zaterdagmiddag op het Geen moment is
zijn zege, nadat hij na zes ronden gemakkelijk uit het peleton was weggelopen
om drie vluchtelingen te halen, bedreigd geweest. De drie vluchtelingen,
Johan Tebbens, het kwieke Amsterdamse sprintertje Daan van der Burg en de
Harlinger Visser, had hij in een minimum van tijd bereikt. De komst van
Kuitwaard bracht nieuw leven in dit kopgroepje. De Velsenaar zette zijn rush
door, een tempo, dat dra te hoog lag voor Van der Burg en Visser. Niet echter
voor een Johan Tebbens, die gemakkelijk met Kuitwaard mee draaide en wellicht
ook met hem een ronde zou hebben genomen, ware het niet, dat hij door een
klein mankement aan zijn fiets zijn tegenstander moest laten gaan en in het
peloton terugviel. Dat was jammer,
want daarmee was de strijd beslist en werd de course tot een weinig
interessante ronde-draaierij gedevalueerd. Een duel Kuitwaard—Tebbens had
alleen nog enige spanning kunnen brengen. Nu lag de weg naar de overwinning
voor Kuitwaard open en was er niemand meer, die hem deze zege kon betwisten.
Met elke ronde liep hij meer meters op het peloton in, dat hij, toen er nog
45 van de 70 ronden moesten worden gereden, bereikte. Echter, nog voor
deze aansluiting tot stand kwam, waren er vijf renners tussenuit getrokken.
Dat waren de Groningers Johan Tebbens, Drewes Kooistra en Eppie Warta en de
Friezen Jan Charisius en Visser. Een serieuze achtervolging konden we deze
uitlooppoging nauwelijks noemen, want nadat Kuitwaard in het peloton een
tijdje had gerust, snelde hij opnieuw naar voren achter de vijf weglopers
aan, van wie Visser al spoedig moest lossen. Hetgeen er hierna
gebeurde is de moeite van het vertellen bijna niet waard. Kuitwaard dubbelde
natuurlijk ook deze laatste vier en won zoals hij wilde. Wel probeerde Drewes
Kooistra met hulp van Jan Charisius en Jurrie Huisman in de laatste phase de
zware nederlaag tegen deze jonge amateur uit Velsen nog iets te verzachten
door er opnieuw vandoor te gaan, doch toen zijn clubgenoot Eppie Warta hem
achterna ging, staakte hij met een enigszins verbitterd gezicht deze poging. Amateurs: 1. H. Kuitwaard (Velsen) 79 K.M. in 2 uur en 11 min.; 2. J. W. P.
Charisius (Leeuwarden); 3. Joh. Tebbens (Groningen); 4. D. Kooistra
(Groningen); 5. H. Haan (Amsterdam); 6. H. Elling (Meppel). Nijmeijer verrast
Wiltjer Bij de
nieuwelingen, die 34 K.M. moesten rijden, zegevierde T. J. G. Nijmeijer uit
Borne. Dit kwieke, witgetruide rennertje, dat reeds bij het verrijden der
vele premies zijn sprinterskwaliteiten had getoond, veraste in de eindsprint
de favoriet Klaas Wiltjer. Wiltjer lag rondenlang met de Veendammer Frans Scheuneman
aan de kop en we dachten reeds dat de zege tussen deze twee zou worden
betwist, toen Vegter Gols en T. Nijmeijer een geslaagde achtervolging
inzetten. Vier ronden voor het einde werd dit viertal ook nog door het
peloton ingelopen, toen Hilbrand Molenberg en de Hengeloër Bezema via een
premiesprint eveneens probeerden bij de kopgroep te komen. Nieuwelingen: 1.
T. J. G. Nijmeijer (Borne) 34 K.M. in 55 min.; 2. K. Wiltjer (Middelstum); 3.
Vegter Gols (Groningen); DEN
BOSCH.(1951.08.19) Hub. Vinken won
Ronde van Den Bosch Sjefke Janssen 6e
en Sijen 8e Aan de Ronde van
den Bosch, uitgezet in „het Plantsoen" over 120 ronden, namens 52
renners deel, doch slechts een 20-tal haalden de eindstreep. Wie een lekke
band kreeg kon op dit snelle parcours wel afstappen en dat lot trof vele
renners met klinkende namen, bij wie Gerrit Schulte, Gerrit Peters, Wout
Wagtmans, Cor Bakker, de Italiaan Giovanni Corrieri en de Belg Raymond Impanis.
Voordat men de eerste helft achter de rug had waande men Schulte, die met een
groep van negen andere renners een ronde was uitgelopen, reeds vrij zeker van
de overwinning. Toen hij was uitgevallen, wist een nieuwe groep renners, met
de Belg Bogaerts, Faanhof en de nieuwe prof van Sambeek, hun ronde
achterstand terug te nemen. De Italiaan de Santi, die bij vele
uitlooppogingen geen steun had ondervonden, ondernam in de laatste dertig
ronden met Harm Smits een sensationele vlucht, die echter juist iets te laat
ingezet bleek te zijn. In een felbetwiste sprint legde Hub
Vinken uit Geleen beslag op de eerste plaats. Hij reed de Beroepsrenners: 1. Huub Vinken, Geleen; 2. John Braspennincx, Breda; 3. Henk Faanhof,
Amsterdam; 4. Jean Bogaerts, Belgie; 5. Piet van As, Roosendaal; 6. Sjef
Jansen, Elslo0; 7. Frits van Sambeek, Valkenswaard; 8. Huub Sijen,
Maastricht; 9. Gerrit Voorting, Haarlem; 10. Guido De Santi, Italie; 11.
Harms Smits; 12. Steenbakkers, Den Bosch; Nieuwelingen: 1. Jan Kuys, 2. van de Bogaerd, Frans 3. Jo van Gogh, DEN
BOSCH.(1951.08.26) Amateurs: 1. Co Meijer, 2. Jac Zieleman, 3. Martin Deelen, Nieuwelingen: 1. Paul Scholten, 2. Vermeulen, Nieuwelingen: 1. Zaumbrecher, 2. Wouters, 3. J. Verhoeven DEN
BOSCH.VEEMARKT.(1951.06.10) Amateurs: 1. Jac van Dijk, 2. Jan La Grouw, 3. Lambert Hendriks, Nieuwelingen: 1. Jan Stolk, 2. Herman Rutten, 3. Willie Gramser, DEN
HAAG.FRUITMARKT.(1951.04.08) Wielerkarvaan
joeg over de Fruitmarkt Van der Vaart
kreeg toch een beloning Een deel van het
publiek was al naar huis. Vier uur staan langs het parcours, dat op de
Groenten- en Fruitmarkt was uitgezet, noodt tot het strekken van de
ledematen. Maar aan de jurytafel werd nog gewerkt aan de definitieve uitslag
van het eerste Fruitmarkt-criterium, dat door de HRC “Hollandia”was
georganiseerd. En toen werd bekend, dat na de vele reeds uitgeloofde premies
er nog een beschikbaar was gesteld. Een premie voor de beste prestatie van de
course. Even later klonk de naam Frits van der Vaart door de microfoon. De
man uit Maassluis, die de course had gemaakt, die voor het vuurwerk had
gezorgd, had zijn verdiende beloning gekregen. Een eerste plaats had hij niet
kunnen bereiken. Na zijn prestatie om een ronde te nemen, had hij niet meer
de kracht kunnen opbrengen om de felle aanval op zijn leiderspositie af te
slaan. De man aan het
rondebord had al zestig keer een ander nummer voorgehangen. Zestig ronden van
de honderdveertig in totaal waren verreden. Nog steeds lag het peleton
bijeen. Maar er was al een renner geweest, die de aandacht op zich had
gevestigd: Frits van der Vaart. Na ongeveer twintig ronden was hij al eens
weggesprongen in gezelschap van Kwantes uit Wormerveer. Na zeven en veertig
ronden had hij het nog eens geprobeerd. De Scheveninger v. d. Pal en Wout
Verhoeven uit Overschie hadden zich snel aangesloten. V. d. Fits, de renner
uit Oude Ade, was er vijf ronden later naar toe gesprongen. Maar wat er ook
gebeurde, v. d. Vaart was er bij. Ook toen de helft van de course achter de
rug was. Zeventig ronden in een tijd van 1 uur, 5 min. en 30 seconden. Met de
Amsterdammer Schotman, de Velsenaar Kuitwaard en Pieters uit Haarlem was v.
d. Vaart er voor de derde maal tussenuit getrokken. Een vol huis De duizenden
achter de hekken – geen concurentie van voetbal dus een vol “huis”- juichten
de Maassluizenaar toe. Peters meende een kans te hebben en viel venijnig aan.
Het peleton riep hem tot de orde en hij was niet sterk genoeg om de massale
aanval te weerstaan. Toen trokken Kooiman uit
Den Haag, Verhoeven en even later de Booij uit Amsterdam er eens extra
hard aan. Gedrieen gingen zij in combinatie achter v.d. Vaart aan. De man in
de groene trui verhoogde zijn tempo. Hij zag het
peleton op de rug. Nog een ronde en hij zat in de staart. Een zwaar gevecht
tegen een overmacht was na achtien ronden felle strijd gewonnen door de
eenling. Een knappe prestatie.Maar dat legde v. d. Vaart de plicht op om aan
de kop van het peleton te gaan zitten om elke uitlooppoging te verijdelen of
mee te gaan om zodoende zijn ronde voorsprong te kunnen behouden. Want er
jaagden nog steeds drie man achter de rest aan om te trachten ook een ronde
te nemen. Er gingen er nog drie aan de haal: Tinus Kettenis, de Koning en de
Vos. Met nog zeven en twintig ronden voor de boeg ging v. d Vaart weer tot de
aanval over. Zou hij nogmaals proberen een ronde te nemen? Het ging niet. De
drie musketiers hadden te fel gejaagd en Kooiman, Verhoeven en de Booij waren
ook een ronde uitgelopen. Vier man dus nu met een voorsprong van een volle
ronde. Met nog tien ronden te rijden wipte Verhoeven uit het zwaar geslonken
veld weg. Als hij een kans wilde hebben, moest hij uitlopen, want in de
sprint zou Kooiman hem zeker de baas zijn. Maar de Hagenaar liet hem niet
gaan. Kooiman sprong er achter aan en met zijn tweeen namen zij een kleine
voorsprong. V. d. Vaart had te veel van zijn krachten gevergd en moest de
twee laten gaan. De Booij, de derde man van de combinatie, zat “steendood”.
Aan de kop zou niet veel meer veranderen. Er waren wel
renners, die de moedige v. d Vaart te lijf gingen. Een van hen was Kuitwaard,
die vocht voor een betere plaats in de rangschikking en tegen het einde v. d
Vaart voorbij ging, evenals de Haarlemmer van Roon dat deed. Het werd een
eindsprint tussen Verhoeven en Kooiman. De Hagenaar, veruit de beste
sprinter, nam zelfs nog een flinke voorsprong en ging na 2 uur 12 min. en 5
sec. als eerste over de eindstreep. Na hem volgden 2. W. Verhoeven, 3. de
Booij; 4. H. Kuitwaard; 5. van roon; 6. v. d Vaart; 7. Tinus Kettenis; 8. P.
Muilwijk, Rotterdam; 9. Keizers, Hoofddorp; 10. v. d. Fits, Oude Ade. Maar
voor de prestatie-premie kwam slechts een man in aanmerking: v. d Vaart. En de
Nieuwelingen De nieuwelingen
reden een course van veertig kilometer, 70 ronden. Na zestig ronden liepen de
Groot, Vink en van Velthoven uit Poeldijk uit. Drie ronden later voegde
Harren uit Haarlem zich bij het drietal. Tegen het einde liep de Haarlemmer
weg en won met flink verschil in 1 uur 6 min. 16 sec. Tweede werd de Groot,
Amsterdam die Vink, Rotterdam een half wiel achter zich liet. Als vierde
eindigde van Hof, Haarlem; 5. Hofland, Beverwijk; 6. van Asch, Soest; 7. H.
Ammerlaan was de eerste Hagenaar; Tijdens deze race kwamen de Hagenaar v. d.
Bosch en de Rotterdammer J. van Vliet met elkaar in botsing. De Hagenaar
bleef liggen en heeft vermoedelijk een lichte hersenschudding. Bij de
amateurs kwam geen enkele valpartij voor. Wel een kloppartij, want Brinkman
uit Maasland kreeg het aan de stok met de Rotterdammer Stout en beide
verdwenen uit de course. Voor “Hollandia`een succesvolle dag en de
voetballiefhebbers zijn tot de ontdekking gekomen, dat ook bij dergelijke
wedstrijden als gisteren gehouden volop spanning kan heersen. Amateurs: 1. Piet Kooyman, 2. Wout Verhoeven, 3. Leo de Booij, Nieuwelingen: DEN
HAAG.SOESTDIJKSEKADE.(1951.04.30) Natuurlijk was er
weer een hond Het was
natuurlijk weer een hond, welke al onmiddellijk grote beroering veroorzaakte
bij de grote schare nieuwelingen en amateurs, liefst 230 man, die
Maandagmiddag de door wethouder Dresme gestarte Ronde van Den nHaag
inluidden. Op de Soestdijksekade had het vertrek plaatsgevonden; al direct
werd er lustig gejaagd, totdat op de Savornin Lohmanlaan een zenuwachtige
hond tegen een fiets opliep. Het gevolg was een grote valpartij. Toen de zaak
weer enigszins op orde was, bleek de karavaan der nieuwelingen verdeeld te
zijn in drie groepen. De amateurs bleven echter dicht bijelkaar, zeven ronden
lang. Tenslotte gelukte het aan een half dozijn renners de vlucht te nemen,
Donker, Holleder, v. d. Bosch, Zielleman en de Hagenaar v. d. Putten. Onder
luidde toejuichingen van het publiek probeerde v.d Putten keer op keer er
alleen vandoor te gaan. Het wilde niet lukken. Ook de
Amsterdammer Holleder werd steeds weer bij een ontsnappingspoging bij het
achterwiel gegrepen. Het einde van het feest was, dat A. Donker uit Amsterdam
na een venijnige eindspurt het eerste de finish bereikte; zijn tijd was 2 uur
8 min. 34 sec.; De uitslag bij de
nieuwelingen die al zes ronden eerder aan de finish waren gekomen was: 1. J.
Verhoeven in 1 uur 23 min. 5 sec.; 2. H. Gersel, Amsterdam; 3. O. Dral,
Oostzaan; Het slot van het
festijn was een race tussen dertig slagers in vol tenue op de fiets. Na bijna
De organisatie,
in handen van Hollandia, mocht er wezen; ook de politie verdient een pluim
voor de manier waarop zij de renners door de straten van de stad heeft
geleid. Amateurs: 1. Ab Donker, 2. Gerard Holleeder, 3. Ab van de Putten, Nieuwelingen: 1. J. Verhoeven 2. H. Geisen, DEN
HAAG.ZUIDERPARK.(1951.07.28) Wielrenners
trokken door Zuiderpark.Het peleton werd te laat wakker Post kon een
ererondje rijden Het Haags
Vacantie Comite organiseerde Zaterdag in samenwerking met de vier Haagse
wielerclubs voor de zesde maal in successie de Ronde van het Zuiderpark. Ruim
10.000 toeschouwers omzoomden het parcours. Aangezien het aantal
nieuwelingen, totaal 140 stuks – het vorig jaar ongeveer 80 – te groot was om
gezamenlijk te starten, werd deze groep in tweeen gesplitsen reed elke groep
een wedstrijd van Bij de eerste
groep ging H. van maren uit Zaltbommel als eerste over de streep. Hij
noteerde een tijd van 30 min.38 sec.2. G.Pauw; 3. J. van Sas, Den Haag; 4. E.
Kloosterziel; 5. D. Bes; 6. Frans Mahn; Bij de tweede
groep werd W. eelsing uit Ijmuiden eerste in 30 min. 50 sec.; Al deze renners
werden in de finale over 5 ronden geplaatst. Deze finale bracht een zeer
spannende strijd. Weer moest de eindsprint de beslissing brengen.
Kloosterziel uit Wezep wist de goede wiel te pakken en kon na een scherpe
sprint als eerste een ererondje rijden. Zijn tijd was 20 min. 22 sec.; 2. W.
Eelsing, IJmuiden; 3. Frans Mahn, Amsterdam; 4. Gijs Pauw, Utrecht; 5. W.
Stoker, Haarlem; 6. J. van Sas, Den Haag; Bij de amateurs
kwam een veld van tachtig renners aan de start, o.a. de Haagse favoriet v. d
Putte en de cracks uit ’s-Gravenzande, de gebrs. C. d. Voort, terwijl ook
Kwantes, Pieters, Post, Kettenis, G. H. Prijs, Nihof en Witteveen niet op het
apprel ontbraken. Onmiddellijk ontketende zich een levendige strijd. Prijs
demarreerde maar v. d. Voort en van
Gent zagen het gevaar en grepen snel in. Zij waagde ook een poging doch
weldra had men de vluchtenden weer te pakken. Regelmatig werd er gedamarreerd
doch door het snelle parcours kon niemand wegwippen. Totdat op de helft van
de wedstrijd M. kettenis er nog eens een schepje opgooide en weldra enkele
meters had genomen, die gestadig uitgroeiden tot een Amateurs ( Nieuwelingen: 1. Wim Eelsing, 2. Wim Eelsing, 3. Frans Mahn, Nieuwelingen: 1. Eddie Kloosterziel, 2. Gijs Pauw, 3. W. Stolker, Nieuwelingen: 1. H.van Maren, DEN
HELDER.(1951.07.07) Nieuwelingen: 1. Wim Eelsing, 2. Gijs Pauw, 3. Jan Hofland, DEN
HELDER.(1951.08.26) Amateurs: 1. Adrie Voorting, 2. Jan Ottenbros, 3. Jan Pafort, Nieuwelingen: 1. Wim Eelsing, 2. Gijs Pauw, 3. Post, DIEMEN.(1951.04.07) Leo
de Booy winnaar in Ronde van Diemen Parcours was zeer slecht Onherkenbaar
door de modder, die zich gedurende vijf kwartier wielerstrijd op zijn lichaam
had vastgezet, stoof Leo de Booy in de tweede Ronde van Diemen als winnaar
door de finish vóór zijn spurtgrage clubgenoot Ab Donker. De nieuweling Meyer
uit Laren was Daan de Groot te glad af. Het parcours bleek grotendeels zeer
slecht. ..Is dit parcours door de NWU goedgekeurd?" vroeg een
gedesillusionneerde Piet Duyf na de eerste ronde aan de jury. De Zaankanter
vertolkte met deze vraag de verwondering van al zijn collega's. Ook de jury
zat echter met het op een veldrit berekende parcours danig in haar maag. De
Consulaire Dienst van de NWU zal goed doen de Venserweg te Diemen bovenaan op
de zwarte lijst te plaatsen. Stelt U zich een weg voor van pl.m. Tiende ronde
beslissend De 19e
ronde werd belissend. Op het moment, dat De Booy, Petri, Pafort en Kempff aan
de leiding gingen kwam de favoriet Koeman uit Krommenie in het grote peloton
ten val over een kat. Hierdoor kwamen vele renners buiten de strijd. De
eindspurt bracht ten slotte de zege aan de Amsterdammer Leo de Booy
vóór Ab. Donker, welke laatste in een ongunstig positie achter de winnaar
reed. Henk Wiese,
een der jonge amateurs waarop wij de vorige week de aandacht vestigden, reed
weer uitstekend en werd zesde. De winnaar van het vorig jaar „Tarzan"
van Breencn eindigde op de 10e plaats. Bij de nieuwelingen wist de sterke
Meyer uit Laren de massaeindspurt te winnen. Daan de Groot zat er dit keer
eens naast en werd tweede. De uitslagen luidden: Amateurs: 1. Leo de Booy, Amsterdam, Nieuwelingen: 1. J. Meyer, Laren, DOETINCHEM.(1951.07.01) Amateurs: 1. Daan Hooyschuur, Nieuwelingen: 1. Gijs Pauw, 2. Caarels, 3. Wout van Asch, DORDRECHT.(1951.08.18) Brinkman
snelste in Dordrecht De
Ronde van Dordrecht die Zaterdagmiddag werd verreden is in alle opzichten een
groot succes geworden. Duizenden zagen langs de Amateurs: 1. Manus Brinkman, Maasland; 2. Wim Bos, Greup; 3. J. van Nijnatten,
Breda; 4. Leen van de Brand, Schijndel; 5. P. Muilwijk, Rotterdam; 6. Arie
van de Voort, ’s-Gravenzande; 7. H. de Vos, Den Haag; 8. J. Huizer,
Rotterdam; 9. H. Breedveld, Rotterdam; 10. J. Janssen, Rotterdam; Nieuwelingen: DUSSEN.(1951.05.26) Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk, 2. Thijs Roks, 3. Leo Cantineau, Nieuwelingen: 1. Tinie Wolfs, 2. J. Verhoeven 3. Bram Heeren, |