JAARGANG 1947 WEDSTRIJDEN L
T/M Z |
LAREN.(1947.05.05)
Amateurs: 1.Lero Coupier, 2. Leo de Booij, 3. Jan Hennink, Nieuwelingen: 1.L. Spierenburg, 2. Wim Snijders, 3. Aad Schotman, LEEUWARDEN.(1947.05.28) Voor de derde
maal is de ronde van Leeuwarden over en opnieuw is het
een groot succes geworden uit sportief oogpunt bezien. De publieke
belangstelling was gering, daar de Woensdagmiddag niet het meest geschikte
tijdstip bleek te zijn om een wedstrijd te organiseren. Aan de wedstrijd
nam ook een groep renners uit Norwich deel terwijl
er in totaal een
dertigtal renners aan de start verscheen. Onder hen bevonden zich o.a de prijswinnaars van de Acht van Bolsward. De gehele strijd
werd van begin tot eind beheerst door de Engelsen Farrington
en Neave. Toen er nog slechts vier ronden van de 58
verreden waren, trok Neave reeds
uit alle macht aan het peleton en nog enkele ronden
later voegde Farrington zich bij hem. Dit tweetal
reed voortdurend aan de kop. Niet bijzonder tactisch misschien, maar de beide
renners waren geen sprinters die het op een eindspurt aan konden laten komen.
Enkele premies brachten een paar maal wat spanning.De
meeste daarvan won A. Andriessen Jr uit Leeuwarden. Thommy de
Boer trok er na 22 ronden tussenuit. Neave had het peleton al spoedig
bijgetrokken. Daarna probeerde P. van Bruchum uit
Rotterdam het kunstje. Vijf ronden lang vergrootte hij zijn voorsprong. Neave leidde het peleton in de achtervolging, waardoor het geheel uit
elkaar raakte. Na 30 ronden lagen Neave, Farrington, Smith, de Boer, Andriessen,
Schuiten (Amsterdam), Verhagen (Assendelft) en Hennink
(Alkmaar) aan de kop. Van Bruchum kreeg pech en
raakte daardoor ver achter. De Buer moest met een
lekke band de baan enkele ogenblikken verlaten, hetgeen
hem ook een niet meer in te halen achterstand bezorgde. Smith zakte al gauw
af. De twee andere Engelsen bleven trekken. Andriessen
moest in de 48ste ronde lossen. In de laatste ronde kwam het op de
sprint aan die door Schuiten gewonnen werd. De
kleine Farrington bezette de tweede plaats. Amateurs: 1.Mac Schuiten; 2. P. Farrington(Eng); 3.
H. Verhagen; 4. Neave; 5. Hennink;
6. Adriessen; 7. van Bruchum;
8. Smith; 9. J. van de Velde, Groningen; 10. Moore; LEIDEN.(1947.05.17)
Beroepsrenners 1e
Manche: 1. Henk Meesters, Amsterdam; 2. Rijsbergen,
Leiden; 3. J. van Vliet, Gouda; 4. R. Riethoven, Leiden; 5. de Reijer, Den Haag; 6. Segaar,
Leiden; Beroepsrenners 2e
Manche: 1. Henk Meesters, Amsterdam; 2. J. Schüller; 3. Rijsbergen; 4. R. Riethoven; 5. J. van
Vliet; 6. de Reijer; Beroepsrenners
Totaal: 1. Henk Meesters; 2. Rijsbergen; 3. J. van
Vliet; 4. R. Riethoven; 5. P. de Reijer; 6. J. Schüller; M.P.M.KOERS.LIMBURG.(1947.06.08) Wegrenners tonen
hun Tour-geest Unieke prestatie
van Sijen Meer dan moeten stompen en
beulen voor hij de tweede Maas-Peel-Mtjn-wedstrijd gewonnen had.
Maar toen was zijn zege ook wel zo overtuigend, dat wij niet aarzelen het
een van de beste wielersuccessen van de laatste jaren in ons land te
noemen. Deze overwinning wettigt het vertrouwen, dat voor de komende
Tour de France in hem is gesteld. Met ruim drie minuten voorsprong op de
winnaar van het vorige jaar, Arie Vooren, legde hij
het buitengewoon zware parcours van De M.P.M., daar
was ieder het over eens, was ditmaal zwaarder dan het vorig jaar. De slechte
wegen in De Peel waren vermeden, doch daar stond tegenover, dat de omlegging
door het heuvelland van Zuid-Limburg een extra
verzwaring had meegebracht. Zelden hebben wij op de weg in Nederland zo zien
fietsen en vechten als op deze Limburgse kermis-Zondag Zware M.P.M-course een goede training Wij hebben ze met
hun bemodderde, bezwete koppen en verbeten
gezichten met hoog opgetrokken schouders zien strijden tegen inzinkingen,
maar wij hebben ze ook fris en lenig in het zadel zien zitten. Wij hebben het
prachtige spel van hun gespierde benen bewonderd en wij hebben overal langs
de weg in de steden en de dorpen de mensen hun horen toejuichen. Opnieuw is deze M.P.M. een
sportief succes geworden en deze wedstrijd behoort
voor goed op ons wedstrijdrooster thuis. Wij hebben ons
zelfs afgevraagd of het geen aanbeveling zou verdienen het kampioenschap van
Nederland op dit traject te rijden. Het lijkt ons beter en gevarieerder voor
onze renners en dus leerzamer dan het tot in den-treure
herhaalde Cauberg-circuit. De M.P.M. is nog
maar een voor- spelletje geweest voor de grote
tweedaagse zes-provinciënrit, die Zaterdag en
Zondag van Maastricht naar Amsterdam en terug gereden wordt. Dat wordt tevens
de vuurproef voor onze Tour de France-rijders, die zich gisteren allen
kranig geweerd hebben, al was de één gelukkiger dan de ander en het wordt
tegelijk de revanche op de strijd van vandaag. De Nederlandse kampioen Schellingerhout en André de Korver hadden pech, maar
zij waren moreel sterk genoeg om vol te houden en daarop komt hetvoor hen straks in de Tour vooral aan. De renner, die
bij het eerste het beste lekke bandje opgeeft, is de ware broeder niet, ook
al voelt hij dat hij-kansloos is. Hij behoort weer
op te stappen en door te gaan. Die moed bezaten
gisteren ook De Hoog en Verhoeven, Van Gerven, Loos
en De Ruiter. Zij vormden een groepje mindere goden, dat zich niettemin
dapper geweerd heeft. Joossen daarentegen
was al vroeg uit de strijd. Hij was een der eersten, die bandbreuk kreeg en
wij hebben hem niet meer teruggezien. De wedstrijd
begon pas aardig te worden toen na ca. Putgens, de Fransman Riga, Sijen,
Evers, De Hoog, Bijl en Piet van Nek. Tien km verder waagde Lambrichs zijn sprong, hij ging er ineens tussen uit, nam
in en na de
verzorging te Venlo, was er spoedig weer een kopgroep, die de staart ver
vooruit was. Sijen had zich inmiddels
ook in de eerste groep gewerkt. Er heerste na Venlo een
tijdlang rust. Het was duidelijk, dat de voorbereidingen getroffen werden
voor de grote slag, die straks in „de bergen" geleverd zou worden. De
krachten waren nu genoeg verkend. Lambrichs kreeg zijn eerste ram en viel terug. Van Nek
moest opgeven, Loos bleef achter. De rijen dunden, maar voort joeg de
kopgroep. Nog tachtig km was er te rijden en er kon nóg
van alles gebeuren. Nog vijftig km en
dan gaan er nog maar twaalf man aan de kop: Lakeman,
Bakker, Evers, Sijen, Schweitzer,
Claesens (Belg), De Hoog, Motké,
Vooren, De Ruiter. Jansen en Verveer. Daar in eens, op Sijen is
los! De snelle
Maastrichtenaar was niet meer te temmen. Hij leek tegen de Cauberg op te vliegen. Jansen en Vooren
spanden tezamen al hun krachten in om de vluchteling
te achterhalen. In een duivelse afdaling stortten de renners zich omlaag, de Geulener Berg af. Maar Sijen
was al niet meer te zien. Zijn afdaling was nog brutaler geweest. In de groep, die
achter hem aanjoeg, zaten nog Lakeman, Evers,
Bakker, Schweitser, Jansen en Vooren,
maar zij konden niets meer tegen de soepel draaiende Limburgenaar
uitrichten. Het pleit was beslecht. Met een
voorsprong van 3 minuten 48 3/5 seconden stoof Sijen
over de eindstreep. Uit het groepje
van vijf, dat daarna volgde, won Vooren in een
pittig sprintje vóór Bakker, Lakeman, Evers en Claesens. Als no. 7 en. 8 kwamen Schweitser
en Jansen, die op het laatste moment nog een lekke band hadden gekregen,
gearmd binnen. Tenslotte volgden nog Verveer, De
Hoog, Putgens, Motké, Van
Gerven, met ruim 10 minuten achterstand en Bijl,
Loos, Schellingerhout, Steenbakkers, De Reijer, Lambrichs en De Korver. Beroepsrenners: 1. Huub Sijen; 2. Arie Vooren;
3. Cor Bakker; 4. Henk Lakeman; 5. Piet Evers; 6.
J. Claessens; 7. Sjefke
Jansen; 8. Jan Schweitzer; 9. Thijs Verveer; 10.
Henk de Hoog; 11. Putgens; 12. Motké;
13. van Gerven; 14. Bijl; 15. Loos; 16. Schellingerhout; 17. Steenbakkers; 18. de Reijer; 19. Lambrichts; 20. de
Korver; MAASTRICHT.(1947.07.27)
Amateurs: 1.Dolf Spronk, 2. Smeets(Bel), 3. J. Wilemans(Bel), Nieuwelingen: 1. Joop Terstroote, MADE.(1947.07.27)
Beroepsrenners: 1.Harrie Maas; 2. Cor van de Star; 3. Henk de Hoog; 4. Toon
Steenbakkers; 5. Philip Vethaak; 6. Wim de Ruiter; 7. Thijs Verveer; 8. Chris
Smits; 9. Frans van de Zande; 10. Jan Lambrichs; NIJMEGEN.(1947.08.31)
Amateurs: 1. Frans Vos, 2. Johan Fleury, 3. Jan de Turck, OOSTBURG.(1947.08.30)
Amateurs: 1. Emiel Verhoeckx, Den Haag; 2. Wim van
Est, 3. de Laere, Belgie;
4. Stroop; 5. Geerts; OOSTERHOUT.(1947.09.21) Beroepsrenners: 1. Piet Verschuren; 2. Arie Kuilman; 3. Frans van de Zande; 4. Harm Smits; 5. Henk Lakeman;
6. Harry Schoenmakers; 7. Tonny van den Dungen; OOSTERHOUT.WARANDA.(1947.05.11) Het
Waranda Criterium Het
sinds 1942 weer gehouden Waranda-criterium te
Oosterhout had een bijzonder spannend verloop. Gedurende de gehele wedstrijd
werden er talrijke jachten gehouden door het sterke veld van renners. Vooral Seyen uit Maastricht en Pellenaers
waren uitstekend op dreef Hoe hoog het tempo is geweest blijkt wel hieruit
dat de Beroepsrenners: 1. Huub Sijen, Maastricht; 2. Chris Smits,
Rotterdam; 3. Henk Lakeman, Amsterdam; 4. Frans van
de Zande, Halsterne; 5. Bouk
Schellingerhoudt, Zaandam; 6. Philip Vethaak,
Vlaardingen; 7. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 8.
Louis Motke, Amsterdam; 9. Alex Bouchee,
Eindhoven; 10. Janus van de Heijden, Wouw; OSS.(1947.09.01)
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Arie Vooren; 3. Harrie Schoenmakers; 4. Toon Steenbakkers; 5.
Kees Joosen; 6. Tonny van den Dungen;
7. Jan Liebregts; 8. Cor Bakker; 9. Jan Lambrichs; 10. Jos de Kort; OSSENDRECHT.(1947.09.13)
Amateurs: 1.Jos De Beukelaer(Bel); Beroepsrenners: 1. Janus van de Heijden; 2. Gerard van Beek; 3. Theo Hopstaken; 4.
Frans van de Zande; 5. Henk de Hoog; 6. Dolf Verschueren; 7. Leijsen; OUD-GASTEL.(1947.08.02)
Amateurs: 1. Mac Schuiten, 2. Ko Geerts, 3. Ed Koeman, Nieuwelingen: 1.Cees Paymans, 2. Wim Smijders,
3. Vic de Rooy, OVERSCHIE.(1947.09.02) Van
der Putten won voor Putten Dinsdagmiddag
werd te Overschie ten bate van het Gelderse dorp
Putten, de Ronde van Overschie verreden, een
wegwedstrijd voor nieuwelingen en amateurs over resp. Nieuwelingen: 1 Van der Putten, Den Haag, PURMEREND.(1947.05.11) Amateurs: 1.Piet de Vries; 2. Jan Hennink; 3. Han Krevers; 4. W. Post; 5. P. Sieveking;
Beroepsrenners: 1. Cor Bakker; 2. Klaas Ternede; 3. Henk
Meesters; 4. Cor van de Star; 5. Jan Pronk; PURMEREND.(1947.06.01)
Amateurs: 1.Jan Hennink; 2. Piet de Vries; 3. Jan van
de Veen; Nieuwelingen: 1. Cees Paymans, 2. J. de Zoon, 3. Piet Huet, ROERMOND.(1947.05.18)
Lakeman wint Ronde van Roermond Geen
enkele der talrijke uitlooppogingen in de jaarlijkse Ronde van Roermond slaagde, hoewel De Korver, Van Gent, Joossen, Liebregts, Verhoeven,
Steenbakkers en Pepels hun uiterste best deden om
'n voorsprong te behalen De beslissing moest in de sprint vallen, welke
gewonnen werd door Lakeman. Het resultaat was: Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Cees Bijl; 3. Gerrie
Loos; 4. Cor Bakker; Amateurs: 1. Wout Verhoeven; 2. Cees Paymans; 3. Piet
Huet; RONDE
VAN NOORD-HOLLAND.(1947.04.07) Van
Beek won ronde van Noord-Holland Tweede
Paasdag is voor de tweede maal de ronde van Noord-
Holland voor amateurs verreden. Er verschenen 90 renners aan de start. De
uitslag was als volgt: Amateurs: RONDE
VAN ZUID-BEVELAND.(1947.08.23 Amateurs: 1. Emiel Verhoekx, den Haag; 2. Wim van
Est, ROOSENDAAL.(1947.07.06)
Nieuwelingen: 1.Cees Paymans; 2. Piet Huet;
3. Petrijs; Amateurs: 1. Frans van de Zande; 2. Han Krever; 3. Piet Maas; Beroepsrenners: 1.Cees Joossen; Frans van de Zande; 3. Arie Vooren; 4. Piet Meijs; 5. Kees Valentijn; 6. Theo Hopstraten; 7. Ger Ravenstein;
8. Cees Bijl; 9. Henk Lakeman; 10. Marunis Buuron; ROTTERDAM.(1947.08.17)
Beroepsrenners: 1. Wim de Ruiter, 2. Piet van Gerven, 3.
Verveer, ROTTERDAM.(1947.09.07)
Beroepsrenners: 1. Piet de Vries, 2.--------, 3.-------- ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1947.09.01) VAN DE STAR won
na felle strijd de RONDE VAN FEIJENOORD Zeker 150.000 toeschouwers volgden het wielerfestijn Enorm was de belangstelling voor de zevende
“Ronde van Feijenoord”, die Maandag
op het circuit aan de Maashaven te Rotterdam werd verreden, want zeker
150.000 bezoekers vormden een compacte massa langs het In verband met de opvoering van het
Openluchtspel in het stadion, moest de wedstrijd vroeg achter de ruig zijn.
De amateurs starten daarom in de ochtenduren, terwijl de Profs daarna in
plaats van Bij de amateurs startten 55 deelnemers die
onmiddellijk een hoog tempo inzetten. Het gevolg er van was, dat het
uitermate moeilijk werd om te ontsnappen. Er ontstond derhalve
weinig strijd en de wedstrijd had daardoor een eentonig karakter. Toen nog
bijna Een geheel ander beeld gaf de strijd bij de
Profs, waarvan er 23 vertrokken toen burgermeester Oud precies om 12 uur het
startschot loste. Ook nu werd duidelijk de snelheid hoog opgevoerd, doch toch
zagen Van Beek, Evers, ….. en Hopstaken in
de eerste ronde al kans om weg te vluchten. Dat bracht natuurlijk leven in de
brouwerij. Piet de Vries ging hen na, doch even later was hij weer in het
peloton terug. Ook de vier vluchtelingen werden tot de orde geroepen.
Intussen was De Korver door een lekke band achter geraakt en vocht ronden
lang om weer bij te komen. Het ging echter te hard en De Korver slaagde niet. Ondanks het hoge tempo deden zich
voortdurend wijzigingen voor, totdat Hopstaken, Valentijn en Den Oer hun kans
schoon zagen en los kwamen. Een wilde jacht volgde, onder aanvoering van Van gerven en ook dit trio werd
terug gehaald. Dit ontmoedigde
Matena. Van der Star en Van de Zande
geenszins, want ook zij trachten kort daarop weg te
komen. Verhoeven ging hen na, maar bevond zich even later weer in de hoofdgoep. Langzamerhand kwam er enige rekening in de
strijd. De slag was nog wel niet gevallen, doch toen het trio de voorsprong
vergroten, bestond de mogelijkheid, dat er zouden slagen. In ieder geval viel
het peloton in stukken en de spanning er in om de kopgroep te bereiken,
terwijl in de achterhoede ook kleine groepjes bijeen kwamen, zodat, toen nog
enkele ronden gereden moesten worden, twee ploegen met ongeveer 20 seconden
verschil achter elkaar joegen. Op het laatste nippertje wilde Piet de Vries,
die voortdurend in de achterhoede had gezworven, naar de kopgroep. En
wellicht zou hij geslaagd zijn ald het
pechduiveltje hem niet achtervolgd had en hem kansloos had gemaakt. Ook Teuns speelde een voorname rol. Alleen wist hij bij de
kopgroep te komen en daar zelfs tot hoger tempé aan te zetten. Een ronde voor
het einde was ook de kopgroep uiteen gevallen. Teuns,
Van der Star, en Van de Zande waren ontsnapt om in
een moordend tempo uit te vechten voor wie de fraaie krans zou zijn. Van der
Star bleek de snelste te zijn en werd winnaar, op de voet gevolgd door Teuns en Van de Zande. Al hadden Schulte,
Pellenaars, Lakeman en Schellingerhoudt
niet meegereden, aan spanning en Kwaliteir had de
Ronde van feijenoord daarvoor niet ingeboekt, ook
deze “zevende”werd een succes. Amateurs: (30
ronden) – 75 km: Beroepsrenners
(40 ronden) – 100 km: ROTTERDAM.FEIJENOORD.STADION.(1947.10.04) Wielerstrijd
in het Stadion droeg levendig karakter De
verwachting, dat de wereldkampioen Middelkamp Zaterdagmiddag om al zijn
tegenstanders zou heendraaien, tóen
hij in de 100-km-wedstrijd uitkwam, die op de Sintelbaan van het Feijenoord-stadion werd gehouden, is niet bewaarheid.
Middelkamp en ook Gerrit Schulte werden een teleurstelling.
Beide kopstukken waren naar Rotterdam gekomen om hun zeer hoge gages op te
strijken, doch van hun kunnen hebben de ruim 15000 toeschouwers bitter weinig
gewaar kunnen worden. Alleen toen een vrij grote premie in de wacht moest
worden gesleept, was Middelkamp er bij, terwijl Schulte
met steun van Piet de Vries en Liebrechts een ronde
veroverde, lieten ze wat zien, maar eindigden tenslotte
in de achterhoede. De Vries was in de eerste helft van de wedstrijd de grote
man, Steenbakkers de beste in de tweede helft, terwijl toen ook Lakeman wat meer op de voorgrond trad. Het eerste wieiercriterium in het Stadion werd een geslaagd
experiment en we mogen de verwachting uitspreken, dat volgend jaar Rotterdam
weer in het middelpunt van wielerminnend Nederland zal staan. Er
verschenen 25 van de beste Nederlandse wegrenners aan de start om elkaar de
zege te betwisten op de Beroepsrenners: 1. Toon Steenbakkers, Den Bosch; 2. Theo Hopstaken, Roosendaal; 3.
Frans van de Zande, Bergen op Zoom; 4. Cees Bijl,
Den Haag; 5. Jan Liebregts, Eindhoven; 6. Frans Pauwels, Kieldrecht; 7. Piet de
Vries, Vlaardingen; 8. Marinus Buuron, Bergen op
Zoom; 9. Philip Vethaak, Vlaardingen; 10. Frans Buysen, ROTTERDAM.GOUDSESINGEL.(1947.05.03) Voorting won Goudsesingelronde De ronde-van de Goudsesingel is
niet bepaald een zacht eitje geworden voor de renners. Van de 80 man, die
startten, reden slechts een twaalftal hem uit. Maar voor de kijkers was het
een course in optima
forma. In tegenstelling tot Vele ronden liep
het parcours gedeeltelijk over onvervalste „kinderhoofdjes" en het was-hier dat het zeer hoge tempo de man met de hamer
iedere ronde nieuwe
slachtoffers maakte. In de 17e. ronde liepen de sterksten, Voorting, Van Beek, De Vries en De Booij weg.
De Booij werd echter door een val uitgeschakeld en ook De Vries raakte door
een val achter. In de 69e ronde viel de beslissing. Voorting en Van Beek
gingen er vandoor en namen een ronde. Voorting won de eindsprint, Piet de
Vries, die op zijn eentje, moedig doorgevochten
had, werd derde met een ronde achterstand; Vierde Ris en vijfde Weijer. De ronde werd afgelegd in 2.53.0; Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Gerard van Beek; 3. Piet de Vries; ROTTERDAM.OUDE
PLANTAGE.(1947.06.15) Wedstrijd
in Oude Plantage viel tegen De
wielerwedstrijd in de Oude Plantage, die Zondagmiddag door de
Rennersvereniging „De Rotter. damse Leeuw" was
georganiseerd ten bate van de Niwin, is een
tegenvaller geworden. Slechts 21 renners namen deel aan de 100-km wedstrijd,
terwijl ook de publieke belangstelling tegenviel. Het was een vrij eentonige
wedstrijd die weinig belangwekkende strijd bracht. Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie ( ROTTERDAM.OVERSCHIE.(1947.09.02) Van
der Putten won voor Putten Dinsdagmiddag
werd te Overschie ten bate van het Gelderse dorp
Putten, de Ronde van Overschie verreden, een
wegwedstrijd voor nieuwelingen en amateurs over resp. Nieuwelingen: 1 Van der Putten, Den Haag, ROTTERDAM.VARKENOORD.(1947.06.29) Op
Varkenoord won Wim de Ruiter Voor
het eerst na de oorlog, werd er op het circuit op Varkenoord een
wielerwedstrijd gehouden. Het wegdek, dat erg geleden had, was dit voorjaar
in orde gebracht en zo kon dan Zondagmiddag - een aantal renners hun krachten
meten. Het was er flink druk. maar zoals ook vroeger, hadden velen een
plaats, gezocht buiten het sport, complex om van een
hoger gelegen dijk af de wedstrijden gade te slaan. By
een volgende gelegenheid zal alleen tegen betaling toegang verleend worden
tot deze buiten het sportveld liggende plaatsen. Het
programma bevatte voor Rotterdam iets nieuws, namelijk een wedstrijd achter
handelsmotoren, die in twee ritten van Beroepsrenners: 1. Wim de Ruiter; 2. Willem Matena; 3. Kees
Pellenaars; 4. Piet van Gerwen; 5. Mathijs Verveer;
6. Chris Smits; 7. John Braspennincx; 8. Piet
Verschuren; 9. U. Pakes; 10. Piet Evers; Een
klassementrit voor amateurs over 24 ronden ( SAS
VAN GENT.(1947.09.09) Beroepsrenners: 1. Albrecht De Paepe(Bel);
2. R. Adriaenssens(Bel); 3. Frans van de Zande; 4. Henk Lakeman; 5. E. Alpaerte; 6. Robert Eenaeme; 7.
Theo Hopstaken; 8. Albert Hendrikckx; 9. Piet van Gerven; 10. Gerard van Beek; SCHEVENINGEN.(1947.04.13) Chr.
Smits eerste te Scheveningen Voor
vele duizenden toeschouwers startten de amateurs gisteren te Scheveningen
voor een wedstrijd over Amateurs:
1. P. de Vries, Vlaardingen; Beroepsrenners en
Onafhankelijken: 1. Chris
Smits; 2. Cees Bijl; 3. Piet Evers; 4. Cor Bakker; 5. Philip Vethaak; 6. Henk
Lakeman; 7. Toon Steenbakkers; 8. Andre de Korver;
9. Gerry Loos; 10. Jan Lambrichs; SCHIEDAM.(1947.05.05) De
Vries heer en meester in Schiedam De
tweede „Rondevan Schiedam", die Maandag op een parcours van Nieuwelingen
reden vooraf een wedstrijd over Nieuwelingen: 1.Piet Huet, Scheveningen; 2. Antoon van Elderen, Eindhoven; Amateurs: 1. Piet de Vries, Vlaardingen; 2. Gerrit Voorting, Haarlem; 3. Harm
Smits, Amsterdam; 4. E. Verhoeckx, Den Haag; 5. P.Peters, Haarlem; SCHIEDAM.(1947.08.30) ALBLAS in vorm te
Schiedam De “Ronde van Schiedam” die zaterdagmiddag
verreden werd, heeft een bijzondere levendig karakter gekregen, doordat zowel
bij de nieuwelingen als bij de amateurs, voordurend fel werd gekampt om de
overwinning. De 19 nieuwelingen moesten Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Halfweg; 2. Wout Verhoeven, Overschie;
3. Ton Hofland, Beverwijk; Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie;
2. Ed Koeman, Krommenie; 3. H. Breedveld,
Rotterdam;p SCHOONDIJKE.(1947.06.30)
Amateurs: 1. Harm Smits; 2. Piet de Vries; 3. Gerard van Beek; SINT
JANSTEEN.(1947.07.02) Amateurs: 1.Gerard van Beek; 2. Gerrit Voorting; 3. Theo Blankenauw;
4. H. Smits; 5. H. v.d. Elshout; 6. J. de Turck; 7. E. Pauwels; SINT
MAARTENSDIJK.(1947.08.30) Amateurs: 1.Arie van de Neut, 2. Cor Elswijk, 3. Henk
Faanhof, SOESTERBERG.(1947.07.06)
Amateurs: 1. Wim Post, 2.-------, 3.------ ST.WILLEBRORD.(1947.06.14) Amateurs: 1.Harrie van de Elshout, 2. Ko Geerts, 3. Nico Henneman, STEENBERGEN.(1947.08.10)
Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, 2. Gerrit Schulte, 3.
Frans Pauwels, 4. Wim de Ruiter, 5. Frans van de Zande, 6. Rene Mertens, 7. John Braspennincx,
8. Janus van de Heijden, 9. Philip Reijnders, 10. Jan Lambrichs, STEIN.(1947.04.07)
Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, 2. Toon Steenbakker, Huub Sijen, 4. Sjef Jansen, 5. Cor Bakker, 6. Piet verschuren,
7. ------, 8. R. Hardy, 9. Piet Evers, 10, De Tacken, VALKENSWAARD.(1947.08.17)
Nieuwelingen: 1. Cees Paymans; 2. Wim Rijvers; 3.----- Amateurs: 1. Gerard Geboers; 2. Rien
van de Veeken; 3. Wim van Est; VLAARDINGEN.(1947.04.19) Smits
winnaar in de Babberspolder De
tweede „Ronde van de Babberspolder" die Zaterdag in Vlaardingen werd verreden, is niet geworden
wat er van verwacht werd. Enkele krachtfiguren als de Zaandijker Van Beek en
de Hagenaar Kettenis, lieten verstek gaan, terwijl
noch De Vries, noch De Booy. Elshout
of de Maaslander Brinkman
een grote rol speelden in deze course. Amateurs: 1. Harm Smits, Amsterdam; 2. Piet Sieveking,
Amsterdam; 3. J. van de Weijer, Hardewwijk;
4. J.Hennink, Alkmaar; Nieuwelingen: 1. Piet Huet, Scheveningen; 2. Wout
Verhoeven, Overschie; 3. Wim Snijder, Zwaneburg; VOORBURG.(1947.10.11) De
Rennersvereniging „Hollandia" uit Den Haag
organiseerde Zaterdagmiddag op een circuit te Voorburg een wedstrijd voor
amateurs over 55 ronden. Een uitstekend bezet veld bond de strijd aan. Het
werd een levendige wedstrijd, waarvoor grote, belangstelling bestond. De
Haarlemmer P. Peters werd winnaar. De uitslag was: Amateurs:
1. Piet Peters, Haarlem, tijd 1
min. 135 min. 47 sec; 2. Cor Ris, Assendelft; 3 Theo Alblas,
Overschie; WEERT.(1947.08.15)
Amateurs: 1. Cees Koot, 2.------.3. -------, WERELDKAMPIOENSCHAP.AMATEURS.(1947.08.02) Ook
Van Beek zorgde Kor een ereplaats Een
derde plaats achter twee Italianen, dat was het succes van Pronk bij de
stayers, de tweede aangename verrassing die de wereldkampioenschappen deze
week voor de Nederlanders opleverden. Maar tevens kunnen wij de overige
amateurs noemen, want zij reden allen een zeer goede wedstryd.
's Morgens om zes uur waren de amateurs reeds
gestart, om hun 21 ronden van Amateurs: 1 Ferrari (It.), WERELDKAMPIOENSCHAP.PROFS.(1947.08.03) MIDDELKAMP
WERELDKAMPIOEN OP DE WEG BIJ DE PROFS Jansen (derde)was
de grote man Op de laatste dag
van de wereldkampioenschappen land dan toch heeft Nederland ook nog zijn
wereldkampioen gekregen. Ook onze vlag heeft aan de hoogste mast gewapperd.
Theo Middelkamp heeft het wereldkampioen- schap op de weg, na een heldhaftige
strijd tegen de zon, het stof, de pech en zijn concurrenten, behaald. In een
moordende temperatuur, die onder de renners een ware slachting aanrichtte,
heeft de Kieldrechtenaar zijn achterstand van 2 ˝ minuut ingelopen
en toen zijn meest gevreesde tegenstander, de Belg Sercu,
van de wielen gereden, een prestatie, die alle teleurstellingen van de
afgelopen week uitwiste. En om hét succes te completeren werd onze Tour-de-France-man Jansen derde en bezette,Van Beek in de strijd der amateurs de derde plaats. Schulte zonnesteek, Lakerman pech Duizenden Belgen-en tien duizenden Fransen hadden hun favorieten
met de hartstocht hun temperament eigen, aangemoedigd, doch het kleine groepje
Nederlanders had zich stil gehouden, omdat het nauwelijks meer in een Nederlandse zege.
kon geloven. Schulte had immers na acht ronden al
moeten opgeven, getroffen door een zonnesteek en Lakeman
had moeten stoppen, omdat hij, terwijl hij in de kopploeg lag, een schoen
verloor. Hoe kon men dan nog optimistisch zijn? Middelkamp en Jansen lagen
inderdaad gunstig in de koers, maar iedereen was er bijna van overtuigd, dat
er weer iets zou gebeuren, dat onze kansen zou vernietigen, net als vorig
jaar in Zürich. Er gebeurde werkelijk iets: Middelkamp kreeg in de laatste
ronde, toen hij Jansen had ingehaald, een lekke band. Zou hij dan weer
net als vorig jaar een overwinning voor het grijpen
moeten opgeven? Zeer snel verwisselde hij van wiel en toen toonde hij zijn
grote kracht. Met geen ronde meer te rijden haalde hij het groepje renners,
dat aan de kop lag, toch nog in, schudde met het grootste gemak Sercu van zich af en stoof, blij
als een kind en als een groot wereldkampioen over de streep. Het was de
beloning van een jarenlang volharden en steeds weer opnieuw proberen. Het was
een van zijn mooiste prestaties in deze zo zware kampioensstrijd. Zo werd het
tenslotte dan toch nog een dag van grote glorie voor
ons land. De acht kilometer
lange autobaan van Reims was een weinig geschikt
parcours voor een wereldkampioenschap: Een keurig geplaveide, hier en daar
wat heuvelige weg, meer niet. Echte wegrensport dient van stad tot stad en
niet op een afgesloten circuit plaats te vinden, maar ter wille van de kas
van de TJ.C.I. was dit circuit gekozen, met zijn grote overdekte tribunes,
waar elegante vrouwen met over dikke portefeuilles beschikkende vrienden, in
de koele schaduw champagne uit het ijs en kreeft consumeerden. Eén maal in de
twaalf minuten waren zij dan wel zo vriendelijk een blik te werpen op in de
brandende zonnewarmte worstelende renners, die vochten om een wereldtitel. Het parcours mocht dan niet zwaar, zijn, bulten als de Cauberg mochten ontbreken, keien en grint mochten er dan
niet zijn, dit alles verhinderde niet, dat deze wedstrijd ęen
moeilijke was. Het rijden van ongeveer Schulte, op wie bij deze wereldkampioenschappen onze
grootste hoop gevestigd was, werd er het eerste het slachtoffer van. Hij
heeft de wedstrijd niet kunnen uitrijden. Zijn conditie was bij de start al
niet zo goed en zijn rijden in de eerste ronde miste niet alleen de
overtuiging, maar ook het onweerstaanbare, dat wij zo van hem gewend zijn.
Hij zat „dood", zoals het heet; de warmte kreeg hem spoedig te pakken. Schulte vecht liever in storm en regen. In de achtste
ronde kon hij het niet meer volhouden en hij was gedwongen op te geven; een
voor hem wel bijzonder teleurstellend einde. Schulte
was echter niet de enige die de strijd tegen de zon moest staken. Ook de
Fransman Teisseire, die in de Tour de France toch wel
iets had meegemaakt en die ook nu weer tot de favorieten
behoorde, kon het niet harden. De sterke Belgen Masson en Van Steenbergen, de Zwitser Litschi,
konden het evenmin volhouden. Masson moest zelfs
per ziekenauto worden wegge- bracht. Een lot, dat honderden toeschouwers, die
uren in deze Sahara-temperatuur hadden gestaan, met
hem deelden. Juist in de ronde, dat Schulte de
strijd staakte, begon de grote slag. Lakeman en
Jansen voegden zich bij een groepje weglopers. Daartoe behoorden de Fransen Fachleitner en Idee, de Belg Sercu, de Italiaan Magnl en de
Luxemburger Diederich. Grote mannen als Coppi, Van Steenbergen, Masson,
Ricci en Leoni werden van de wielen gereden. Zij vormden met
Middelkamp een tweede groep, die spoedig een paar minuten achterstand had en
ook weer uiteenviel. Steeds groter werd de voorsprong der leiders; op de
helft van de strijd bedroeg die zelfs Het
wereldkampioenschap kan van kleinigheden afhangen. Lakemans
schoenveter brak, zijn schoentje schoot uit de pedaalriem. Het zoeken duurde
zo lang, dat de tweede groep hem reeds gepasseerd
was, voor hij het terughad. Hij vond niet meer de moed om de strijd te
hervatten. Hij zou toch kansloos geweest zijn. Middelkamp had intussen kans
gezien een minuut van zijn achterstand in te lopen. Hij joeg met een groep
van vier renners achter de vluchtelingen aan. Dat ging zo ronde na ronde en
het publiek ging zich tenslotte méér interesseren
voor de vraag waar het in deze alles verzengende
hitte wat te drinken kon krijgen. Middelkamp naar
de kop Plotseling zorgde
Middelkamp weer voor een emotie door een bombardement op de kopgroep te
ontketenen. Geroutineerd circuit rijder als hij is, waagde hij, toen er nog
ongeveer kopgroep bracht.
Jansen, Middelkamp, Sercu, Magni
en Fachleitner vormden een nieuw leidersquintet, op ongeveer een minuut gevolgd door Diederich, Leoni en Idee. Van
het peloton was inmiddels maar weinig overgebleven.
Van de 32 renners waren er in totaal nog zeven over. Bij het ingaan van de
laatste ronde plotseling nieuwe emotie, die de harten der Hollanders deed
opspringen. Jansen had een, voorsprong van In het volgende
ogenblik sloeg de vreugde echter om in sombere teleurstel- ling, want Middelkamp kreeg een lekke band en daarmee
leek alle kans voor hem verkeken. Maar toen de
renners voor de laatste maal op het rechte gedeelte verschenen had Middelkamp weer de kop, Sercu
deed nog alles om hem voorbij te komen, maar het gelukte niet. De Belg werd
tweede, Jansen ging zowaar Magni nog voorbij en
bezette een zeer eervolle derde plaats. De uitslag luidt: Beroepsrenners: 1. Middelkamp (Ned.), tijd over 274 Km: 7 uur 28 min. 17 sec; 2. Sercu (B.) 7 uur 28 min. 27 sec.,
in de sprint gewonnen van: 3. Jansen (Ned.) zelfde tijd; 4. Magni (lt.) delfde tijd; 5. Pachleitner
(Pr.) 7 uur 29 min. 1
sec; ver achter: 6. Diederich (Lux.). WOUW.(1947.06.29)
Beroepsrenners: 1.Marinus Buuron; 2. Cees Bijl; 3. Piet van
As; YPENBURG.(1947.06.15)
Nieuwelingen: 1.Wim Snijder; 2. Piet Huet; 3. Cees Paymans; Amateurs: 1.Leo Copier; 2. W. Westerduin; 3. Harrie
van de Elshout; ZAANDAM.(1947.05.10)
Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Harm Smits; 3. Arie van de Neut; Nieuwelingen: 1.Ad Schotman; 2. Wim Snijders; ZAANDAM.(1947.05.27) Vethaak
wint ron-de van Zaandam In
de ronde van Zaandam heeft Vethaak bewezen dat, hij tot de beste wegrenners
in ons land behoort. En door zijn tactisch rijden čn
door zijn grote uithoudingsvermogen won hij deze course
op prachtige wijze. De wedstrijd was nog maar kort aan de gang, toen de
Zaandammer Cor Bakker er alleen vandoor ging en na ongeveer Bakker
had te veel van zijn krachten gevergd, want na de 86e ronde moest hij
opgeven. Nu lagen alleen nog Schellingerhout en
Vethaak aan de kop. Vethaak liet het niet op een eindsprint aankomen en negen
ronden voor het eind vluchtte hij weg om ten slotte als eerste door de finish
te gaan. Van
Beek bij amateurs Bij
de amateurs staken Voorting en Van Beek met hoofd en schouders boven de
andere renners uit. Veel spanning is er in deze wedstrijd niet geweest, want reeds direct zetten twee bovengenoemde renners een
offensief in en dubbelden het peloton. Soepel draaiden zij hun rondjes en
even voor het
eind leek het of Van Beek zou gaan winnen. Voorting
moest afstappen omdat zijn achterwiel losraakte, maar sportief wachtte de Oostzaner om het met zijn concurrent in de eindsprint uit
te vechten. Profs
en Onafhankelijken: 1. Vethaak (Vlaardingen) in 3 uur Amateurs:
Nieuwelingen: ZANDVOORT.(1947.06.15)
Matena
won, maar Koblet de grote man Het
prachtige parcours te Zandvoort, waar het ondernemende Olympia uitstekende
wedstrijden had georganiseerd, werd in de ochtend herhaaldelijk door
regenbuitjes bezocht. Dat het bezoek van wielersportllefhebbers
hierdoor ongunstig werd beďnvloed is jammer. In een wedstrijd achter motoren
kwamen naast de Fransen Testu en Reynes, de Zwtitsers Koblet en Keiler en de Belg De Meulemeester,
diverse prominenten der Nederlandse garde aan de start; G. Peters, Matena. De Best, Boeyen en vele
anderen. In de eerste manche ( Amateurs De
wedstrijd voor amateurs over ZEIST.(1947.06.12)
Amateurs: 1.Harm Smits; 2. Leo de Booij; 3. Han Krever; ZES
PROVINCIËN RIT.03E RIT.(1947.06.15) In Tilburg was
het een janboel aan de finish en er werd een uur te laat gestart voor de
laatste etappe naar Heerlen. Het leek erop, dat het peloton iets geleerd had.
Het hield zich rustig en verzamelde krachten voor de laatste slag. De laatste
druppels waren uit de bidons gezogen, maar uit de hemel vloeiden de druppels
overvloedig! Bij stromen viel de regen neer en maakte de renners soms
volkomen onzichtbaar. Maar voort, voort ging het door het uitgelopen
Eindhoven, waar zeker 60.000 toeschouwers aanwezig waren. Van Weert naar Roermond. Er kwam weer onrust in het nauwelijks 31 van (van de zeventig
geslonken peloton). Vooren deed zijn laatste poging om met Legt en Jansen
weg te komen. Het ging niet, het was te zwaar. Henk de Hoog, die zich in deze
twee dagen zeker heeft onderscheiden, probeerde het nog eens alleen. Het
mocht niet baten. Sijen zette, voor het laatst nog
even alles op alles, maar ook hij werd het slachtoffer van lekke band. De
spitse toren van Sittard rees reeds uit de
regennevelen omhoog, toen Schulte zijn alleenheerschappij
ging demonstreren. Hij gaf nu plotseling alles......
en weg was de rest. In een
krankzinnig tempo, dat de Na Schulte volgde.op 57 seconden
Jansen; op l m. 30 sec. Lakeman En Verveer, op l
m..55 sec. Motkę, Leenen, Sijen, Evers en
Pellenaars. Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Jef Jansen; 3. Jean Schweitzer; 4. Henk Lakeman; 5.
Thijs Verveer; 6. Georges Claes;
7. Arie Vooren; 8. Kees Joosen;
9. van der Elst; 10. Louis Motke; Beroepsrenners
Eindklassement: 1.Gerrit Schulte; 2.
Henk Lakeman; 3. Georges Claes; 4. Arie Vooren; 5. Louis
Motke; 6. Hubert Sijen;
7. Piet Evers; 8. J. Claessens; 9. Sjef Janssen;
10. Kees Joosen; ZES
PROVINCIÉN.01E RIT.(1947.06.14) Maastricht-
Amsterdam - Tilburg-Heerlen Renners
reden door zes provinciën Schulte, de
„oppermachtige”, won Het
waren moedige mannen, die het aandurfden de Zes Provinciën Koers van stapel
te laten lopen. Maar het waren meer dan moedige mannen, die op een zonnige Zaterdag van Maastricht naar Amsterdam fietsten en daarna
een Zondag, waarop storm en regen en noodweer elkaar opvallend regelmatig
afwisselden, van Amsterdam naar Tilburg en vandaar naar Heerlen togen. Hoogtepunten
van het tweedaags wielerfestjjn? De start in
Maastricht, waar het Marktplein een bijna Belgisch aandoende wielren-drukte beleefde. De manmoedige poging van Kees Joossen, die met 'n grimmige blik op een wegwijzer, die vertelde dat Amsterdam nog maar 10 K.M. verwijderd
was, uit de groep sprong, om te ervaren, dat de weg via Amstelveen naar de Amstelbrouwerij wel 20 K.M. was!. Joossen's
sprong reikte zo ver niet en een duizendkoppige menigte juichte Lakeman toe, die grootheid Schulte
in de sprint klopte. Hoogtepunten
van de tweede dag? De overmoedige poging van de kleine Van der Zande, die van Haarlem tot achter de Zevenbergse
Hoek en met een felle wind op kop met een macht van energie en kracht joeg
naar de verlossende eindstreep in Tilburg. En de machtige sprong van Gerrit Schulte, die in één ruk de Wintrakerberg
veroverde, de wegloper De Korver en Bernard Francken haalde en voorbij
streefde op weg naar Heerlen. Juist daar in de enige helling-van-betekenis
van het hele parcours toonde Schulte zich de koning
der Nederlandse coureurs, want hoe de Limburgers Janssen en Schweitzer ook joegen en al hun klimmerskrachten uit hun
taaie lichamen duwden, zij haalden de baan-en
wegrenner Schulte niet Zaterdag: zonnige
kilometers Het begon met de
gebruikelijke uitlooppoging van De Korver, die nu eenmaal het monopolie heeft
van het eerst aan de haal te gaan. In de Kruisberg had
hij die hen onzacht
in aanraking bracht met een stilstaande vrachtwagen. In grote stijl
echter maakte Syen — een der favorieten — een
achterstand van 2 min. 10 sec. goed en hij deed dat vlug dank zij de
medewerking van de altijd coulante Ned. Spoorwegen, die netjes de overweg
voorbij Echt voor de neus van het peleton dichtklapte. Gezapig peddelde
men richting Venlo, maar in Tegelen zag de
juichende schooljeugd, die men een kwartier vrij af gaf, Lakeman
en Bouk Schellin- gerhoudt een groepje weglopers Vooren.
Pepels, Bakker, Lauwers en Lust inhalen. En toen men in het peleton de
ernst van de toestand onder de ogen begon te zien, naderden we Nijmegen en
hadden de heren vluchters een voorsprong van anderhalve minuut. Was de
belangstelling heel Limburg door groot geweest, in Nijmegen, waar de renners
“vliegend" bevoorraad werden stonden duizenden, weliswaar minder
deskundigen, kennelijk verwonderd toe te zien, hoe de verzorgers en renners
het klaar speelden in vliegende vaart volle voor lege
buidons te verwisselen en hoe de mannen op de fiets hele cadetjes
met één hap verzwolgen. Het resultaat van
de verzorging was een opvoering van het tempo en pas in Elst
was er weer sprake van een gesloten peleton, dat
aanvankelijk lijdelijk toezag hoe Van der Zande
wegsprong, de een eind vooruit fietsende minder gevaarlijke grootheden Desmet (B) Kuipers en Van Gerwen
voorbij streefde en danig doorzette. Het moet Van der Zande echter vreemd te moede
zijn geweest te ervaren dat er vóór hem nóg een knaap blijkbaar grote plannen koesterde. De Belg
Van der Helst had inmiddels het gezelschap van Van Gerwen c.s. verlaten en had
eigenlijk zon beetje ongemerkt, een voorsprong genomen, die in de buurt van
Ede aangegroeid was tot 1 min. 30 sec. Een Belg op een
race fiets is altijd een nogal gevaarlijk ding en prompt togen de grotere heden er op uit om de inspanningen van Van
der Helst ongedaan te maken Motké, Michiels (B.) en Bernard Francken gingen het nijdigst op zoek naar de vluchteling, maar Schulte en Vooren trokken het peleton weer bij. Schulte had in Ede inmiddels
een lek bandje gehad, maar liep zijn achterstand op een dusdanig
indrukwekkende manier in dat ieder, die het zag, veelbetekend
keek naar iedereen die het óók zag. Zes kilometer
voor Amersfoort had Van der Helst nog slechts 35 sec. voorsprong en 40 K.M.
voor Amsterdam leek de koers beslist toen Motké,
Verveer, Van der Helst en.... Schulte
op kop lagen. Schulte mee op kop, is voor een peleton wat de rooie lap voor
de stier is! Het peleton brokkelde uit
elkaar om de eenvoudige reden, dat niet iedereen zoiets van 50 K.M. per uur
kan rijden en 25 K.M. voor de eindstreep gaf Schulte
het op en werd ingelopen. Toen zag Kees Joossen dan
die bewuste wegwijzer en demareerde. „Amsterdam 10 K.M." en de A.N.W.B.
vergist zich niet. Joossen ging lopen en zette
machtig door, totdat hij merkte dat' de A.N.W.B. zich inderdaad niet vergist had maar de route
omgelegd was. Joossen had na tien kilometer alles
gegeven en tegen een ruk van Schulte was hij toen
niet meer opgewassen. Andermaal racete een gesloten Peleton over de Nederlandse wegen, die inderdaad
vrij" waren voor een wielerwedstrijd. En nog had Schulte, toen de kilometers loodzwaar gingen wegen, nog
de macht om te demareren en slechts Lakeman én de Belg Claes waren sterk genoeg om hem te volgen en Henk Lakeman won de sprint toen iedereen al “Schulte*' riep. Hier is de
uitslag van de eerste etappe: Maastricht—Amsterdam. Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, ZES
PROVINCIËN.02E RIT.(1947.06.15) Vroeg dag Zondag! 8 uur was er gezegd, maar het werd half negen Amsterdam keek op
deze trieste morgen vreemd op toen het gerucht van de sliert
renners en de nog langere sliert volgauto’s door de straten daverde. Hier en
daar bleef een toevallige voorbijganger staan, zich afvragende, wat dat
betekende. Welk een verschil
met de enorme belangstelling later, die vooral in Rotterdam bijzonder groot
was, doch die in Eindhoven waarlijk buitenlandse proporties aannam. Voordat Halfweg
in zicht was, was de eerste slag al geleverd. Een ploegje van een man of zestien
had zich losgemaakt. Altijd weer dezelfden: De Korver, Vooren,
vervuld met nieuwe plannen om aan Schultes greep te
ontkomen, Lakeman en enkele snelle Belgenen Fransen. De slag
duurde maar kort en onder Haarlems St. Bavo was de
vrede hersteld. Maar toen, in eens, kwam de man die hier zijn naam zou
bevestigen. Het was Frans van der Zande uit
Halsteren. Hij waagde in zijn eentje de koene sprong. Het peloton liet
hem gaan. Het peloton wist wel beter. Het was ook wel zeer gewaagd van Franske van der Zande, maar het
was een kans! Alles of niets!
Het werd niets. André de Korver had er zijn zinnen op gezet om in zijn
woonplaats Rotterdam aan de kop te gaan. Hij kreeg hulp van Ternede en Luiendijk en bij Overschie kregen zij de vluchteling te pakken. Zestig kilometer
had Van der Zande alleen op kop gezeten. Zestig
kilometer had hem de illusie van een zege, voor ogen gezweefd. Nu ging De
Korver triomfantelijk als eerste Rotterdam binnen. Wat juichten, die
Rotterdammers hem hartelijk toe! en wat was het een fantastisch schouwspel de
karavaan door de machtige Maastunnel te zien trekken! Maar nauwelijks
door Rotterdam, op weg naar Dordrecht, moest De Korver afstappen: ęen lekke band! Ook zijn kans was verkeken. Tot Breda bleef
verder alles rustig, maar toen Tilburg in zicht begon te komen ging Gerrit Schulte op de pedalen staan. „Ik. wist daar zon beetje de
weg" zij hij ons later. Zijn ogenblik was
prachtig gekozen en Lakeman deed een wanhopige
poging om bij te komen, maar ditmaal kende Schulte
geen mededogen en Lakeman bleef de Belg Verpoorte met Pellenaars en Schweitzer.
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, 2. Henk Lakeman, 3. Huub Sijen, 4. Gerry Loos, 5. Leene, 6. Piet Evers, 7. Louis Motke, 8. Arie Vooren, 9. Henk
de Hoog, 10. Verpoorten, ZIJPE.(1947.09.15)
Amateurs: 1.Cees Ris; 2.--------, 3.--------, ZUTPHEN.(1947.08.23) Ronde
van Zutphen voor amateurs De
eerste „Ronde van Zutfen", een wegwedstrijd
over Amateurs: 1. Elswijk. Zaandam; 2.
Witteveen, Amsterdam; 3. Ris, Assendelft; 4. Schuiten, Adam; 5. Kettenis, Den Haag; 6. Duyff,
Zaandam; 7. Henneman, Beverwijk; 8. Bindels, Breda; 9. V. d. Wyer, Harderwijk en 10. Roelofs,
Arnhem. De gemiddelde snelheid was ZWANENBURG.(1947.08.16)
Amateurs: 1. Wim Post; 2. Leo Copier; 3. Piet Sieveking; Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. J. Zoon; |