JAARGANG 1941

                              WEDSTRIJDEN L T/M Z

LEEUWARDEN.(1941.08.03)

DE RONDE VAN LEEUWARDEN EEN SUCCES

Veel belangstelling langs het traject

Wie gisteren in de buurt van de Emmakade,Johan Willem Frisostraat, Willem Lodewiikstraat of Julianastraat is geweest, heeft wel zoo’n

beetje den indruk van een machtig brok organisatie kunnen krijgen, een organisatie die dank zij veler medewerking en ingespannen arbeid van het uitvoerend comite mogelijk was. Voor die allen mag het een voldoening heeten dat deze eerste Ronde van Leeuwarden zoo bijzonder goed geslaagd is. Er was een enorme publieke belangstelling langs het geheele traject en de

renners hebben met inspanning van al hun krachten geprobeerd – en zijn daarin grootendeels geslaagd - deze belangstellenden te doen genieten

van hun werk.

Er was voor een goede afzetting gezorgd en de Leeuwarder politie die stond onder leiding van den waarnemend commissaris hoofd-inspecteur S. J. M. Schilderman bijgestaan door inspecteur Dreeuws, heeft voor een keurige verkeersregeling gezorgd.

Het was de heer L. van Keijzerswaard een der zielen van de machtige organisatie die een kort en dankbaar gestemd openingswoord sprak waarin dank aan alle medewerkers tot uiting kwam. Op zijn verzoek werd het vertreksein voor de groep nieuwelingen gegeven door den burgemeester van Leeuwarden jhr mr J M van Beijma.

De strijd der nieuwelingen

Nauwelijks was de witte vlag gedaald of daar stoof een groep van 39 in velerlei kleuren gestoken renners heen. Zij moesten het bovengenoemde

genoemde traject 11 x rond rijden hetgeen een afstand van plm 20 km beteekende. Toen het peloton na een keer te zijn rond geweest voorbij

het punt van vertrek, gelegen ongeveer op de helft van de Willem Lodewijk- straat passeerde bleken er nog weinig renners te zijn achter gebleven.

Zoo goed als in een gesloten blok stormden zij op de streep aan en het was met een machtigen druk op zijn pedalen dat B. de Kort te Amsterdam deze

ronde op zijn naam bracht.

In de tweede ronde was het weer de Kort die in de sprint zegevierde gevolgd door B. J. Bitter Rotterdam en M. v d Kerkhof te Helmond. In de derde ronde zegevierde hij opnieuw terwijl v d Kerkhof weer op de derde plaats lag. Bitter

had zijn plaats moeten afstaan aan D. Mooij Assendelft. Het ging bijzonder snel getuige het feit dat de renners over de vierde ronde slechts 2 min 53 seconden werk hadden. Het was thans J Alles te Amsterdam die naar voren was gesprongen, gelijk gevolgd door M. de Graaf Amsterdam, en D. Mooij Assendelft. Al kwam er eenige wijziging in de volgorde van rondewinnaars, het peloton bleef nog steeds zoo goed als geheel aaneengesloten.

Dat bleef zoo tot het einde doorgaan en ook van de Kerkhof bleef een rol van vervullen, als moest hij in enkele ronden in de Kort en Alles zijn meedere erkennen. Het kan echter ook tactiek zijn geweest want in laatste ronden

kwam hij onweerstaanbaar naar voren in de sprint om zoodoende de eindzege te behalen. Kuilman van Beverwijk en de Kort werden resp

tweede en derde.

De amateurs aan den start

Hierna was het de beurt aan de amateurs die evenals de transportrijders door den burgemeester werden gestart nadat zij een behartigenswaardig

 woord van den voorzitter den heer George Hoogenkamp hadden meege- kregen.

Vier en veertig renners vertrokken op het sein en ze zijn zo goed als geheel bij elkaar gebleven. Het waren Lakeman van Amsterdam, Faanhof van Amsterdam, G Peters van Haarlem, M. C. Segaar van Leiden en C. J. J. de Beste van Haarlem, die hier den toon aangaven. Toch moet niet vergeten worden te vermelden het rijden van den Leeuwarder J. Zwerver die steeds bij de eerste vijf aankomende in iedere ronden heeft behoord  en Sj Riemersma van Lieve Vrouwenparochie die in de achtste ronde drie werd.

Overigens kregen wij hier den indruk dat misschien mede als gevolg van opeenhooping bij de finish de renners zich niet allen even sportief hebben

Gedragen. Vasthouden zwiepen en aan den kant drukken kwam nog al eens voor. Dit had dan ook tot gevolg dat de Beste die in de laatste ronde eerst aankwam door de jury als tweede achter Lakeman werd gekwalificeerd, welke belsissing op de prijsuitdeling in de Zalen-Schaaf nogal eenig deining en discussie uitlokte.

Nieuwelingen: 1. M. v. d. Kerkhof te Helmond 32 min 52 sec.; 2. A. Kuilman te Beverwijk; 3. B. de Kort te Amsterdam; 4. G. van Straten te Rotterdam; 5. B. J. Bitter Rotterdam; 6. K. Neeft te Haarlem; 7. De Mooij te Assendelft; 8. H. J. Smit te Amsterdam; 9. H. Droogleve te Haarlem; 10. J. Alles Amsterdam;

Amateurs: 1. H. Lakeman te Amsterdam (onder protest) 1 uur 3 min. 51 sec.; 2. C.J. de Beste te Haarlem: 3. M. van Gelder te Amsterdam; 4. H. J. Faanhof te Amsterdam; 5. T. Ooms te Haarlem; 6. H. Keizer te Amsterdam; 7. B. Schellingerhout te Zaandam; 8. M. C. Segaar te Leiden; 9 M van Boheemen te Amsterdam; 10 B. Savelkouls te Den Bosch;

 

LEIDEN.(1941.08.19)

FAANHOF WINT DE RONDE VAN LEIDEN. LAKEMAN BEZETTE DE VIERDE PLAATS.

Onder groote belangstelling is Zaterdagmiddag op een door de politie keurig afgezet stadsdeel de -Rond- van Leiden verreden. Er werd gestart in twee groepen 20 K.M. voor de Beginnelingen en nieuwelingen, die het parcours veertienmaal, 56 K.M. voor de onafhankelijken en amateurs, die het veertigmaal aflegden. De uitslagen waren:

Beginnelingen en nieuwelingen: 1 J. de. Groot. Leiden in 33 min. 10 sec. 2 B. de Kort, Amsterdam. 3 L. Schippers, Amsterdam. 4 B. J. Bitter, Rotterdam. 5 A. C. Kuilman, Beverwijk. 6 J. Nieuwehoven, Den Haag. 7 A. van Merkestein. IJmuiden. 8 M. E. Graaf. Amsterdam. 9 K. Neeft, Haarlem 10. C. Schelfhout, Haarlem.

Onafhankelijken en Amateurs: 1 H. Faanhof, Amsterdam in 1 uur 32 min. 11 sec. 2 C. van der Star, Den Haag, in 1 uur 32 min. 17 sec. 3. M. Westerduin, Scheveningen. 4 H. Lakeman, Amsterdam. 5. W. Rijsbergen, Leiden. 6 G. P. Peters, Haarlem. 7 M. Segaar, Leiden. 8 R. Riethoven, Leiden. 9. B. Schellingerhout, Zaandam 10 T. Ooms, Haarlem. 11 en 12 J. Hofsteden, Gouda en C. J. de Best. Haarlem. 13 tot en met 17 N. de Romijn, Leiden. A. Vogelzang, Den Haag. J. Ladenius. Den Haag. P. van Mestelen, Den Haag en J. A. Akelijen, Rotterdam, allen in denzelfden tijd.

 

MADE.(1941.09.21)

KEES PELLENAARS WINT WEDEROM.

De eerste officieele ronde van Made is een succes geworden. Een dikke 10.000 toeschouwers hadden zich rondom het 1200 meter lange parcours geschaard, toen de beste onzer renners door burgemeester v. Gils werden gestart voor een strijd over 100 K.M. Er werd direct een hoog tempo ingezet, zoodat de rondjes in ongeveer 1 minuut 48 sec. werden afgedraaid. Herhaaldelijk sprinten er toch nog renners uit het peleton weg, maar het tempo lag te hoog om succes te kunnen boeken. Eerst toen de helft van de koers verreden was, kwam er teekening. Motké, die tot dien rustig aan de staart van 't peleton had gereden, was naar voren gekomen en dat deed Pellenaars, Braspenning en Sejjen besluiten zich bij hen te voegen. Met vieren — aanvankelijk was ook Jansen uit Eindhoven er bij, maar deze werd door een val uitgeschakeld, waarbij ook Wijdenes de dupe werd, — namen ze een kleine voorsprong op de overigen. Geleidelijk voerden ze het tempo zoodanig op, zoodat de zwakkeren definitief werden uitgeschakeld. De rest werd in twee groepen verdeeld. Wel probeerden Jan Gommers en Sprenkelink eens terdege op de wegloopers in te halen, maar ze moesten ten slotte hun poging opgeven. Hoe meer 't einde naderde, hoe kleiner de groep renners werd, ten slotte beëindigden 14 den strijd, verdeeld over twee groepen, waarin enkele gedubbelden. Toen de laatste ronde in ging zaten Pellenaars, Braspenning, Sijen en Motké nog bijeen en een feilen strijd ontspon zich in de laatste 100 meter, die door Pellenaars, met flinken voorsprong werd gewonnen. Het resultaat was:

Profs en Onafhankelijken: 1 Kees Pellenaars, Terheijdcn, tijd 2 uur 36 minuten; 2 John Braspenning, Princenhage; 3 Huub Sijen, Maastricht; 4 Louis Motké, Amsterdam; 5 Toon Steenbakkers, St. Michielsgestel; 6 Jan Gommers, Dongen; 7 Chris Smits, Rotterdam; 8 Cees Joosen, Made; 9 Jan Lambrichs, Beende; 10 Cor de Best, Haarlem; 11 P. Kors, Amsterdam; 12 J. Pepels, Stein; 13 H. Keizer, Amsterdam; 14 M. v. Oers, Lanngeweg. We mogen dezen strijd niet besluiten zonder een extra woord te wijden aan den renner A. Steenbakker. Tweemaal moest hij van zijn rijwiel verwisselen en kreeg hij door 't hooge tempo groote achterstand. Maar twee maal haalde hij met onverzettelijken wil dezen achterstand in en deed toen zelfs nog een poging om de uitloopers te bereiken. Deze mislukte wel, maar de vijfde plaats liet hij zich niet ontgaan. Hij reed zonder twijfel de beste koers.

 

MEERSSEN.(1941.07.06)

Geen enkele Limb. overwinning

De Kort winnaar bij de nieuwelingen, Bakker by de amateurs, van Amsterdam by de profs en onafhankelyken, dat is het resultaat van de eerste ronde van Meerssen welke Zaterdagmiddag onder fraaie weersomstandig- heden is verreden.

In alle drie categorieen is een Limburgsche overwinning uitgebleven een teleurstelling voor de duizenden toeschouwefs die zich min of meer op een

overwinning van Jan Lambrichts gespitst hadden, of hun verwachtingen op Hub Seyen hadden gebouwd.

Jan Lambrichts had men van koers af aan tot de favorieten gerekend, doch Hub Seyen pas na een verbazingwekkende jacht na 13 ronden op de

Kopgroep. Anderen die een zeer goede kans op de overwinning hadden waren na 80 km rijden van Amsterdaam, Engel, en de Groot die met J Lambrichts

tot dan toe het spel in handen hadden gehad.

Toen van Amsterdam na die 80 km een moment gunstig achtte om een beslissing te forceeren, waren Lambrichts en Sijen schijnbaar niet op hun hoede, zy waren althans niet met Braspenning Motke en Janssen de vluchtelingen nagesprongen.

Dat zou hen noodlottig worden. De Groot en Janssen die bevroedden wat ging gebeuren, maakten zich op tijd uit de groote groep los en wisten zich

bij het gezelschap van van Amsterdam c.s te voegen.

Deze groep van 6 renners verloor elkaar niet meer uit het oog en stormde gezamenlijk op de finish af en hierby maakte van Amsterdam zich door een onweerstaanbaar sprintje van de overwinning meester. Op een lengte volgde Braspenning die met een banddikte Motke op de derde plaats liet. Janssen de Groot en Janssen eindigden resp op de 4e 5e en 6e plaats.

Intusschen was de afstand tusschen Lambrichts en Syen en de uitloopers steeds grooter geworden en met een achterstand van resp 1 m 32 sec en 1 m

34 sec eindigden zij op de 7e en 8e plaats.

De strijd by de profs was overigens door het werk van onze Limburgsche cracks byzonder spannend en levendig en daardoor het aankyken ten volle waard. Aan ernstige uitlooppogingen heeft ’t niet ontbroken en hierby trad vooral J. Lambrichts op den voorgrond. De eerste die een uitlooppoging

deed was Braspenning doch inziend dat het nog te vroeg was en dat het slechts verspilling van kracht moest beteekenen, liet hy zich vry spoedig

door de hem najagende groep waarin Sijen en Lambrichts waren te vinden inloopen. Vervolgens waagden Seyen en Lambrichts het zelf doch zy moesten

het gezelschap van Weydenis en van Swelm deelen en later van Saes en met zyn gevijven slaafden zij erin een kleinen voorsprong op de eerste groote

groep te nemen, waarin van Amsterdam zich geweldig weerde.

Jan Lambrichts trapte er een dergelijk snel tempo uit dat Syen Saes van Swelm en Weydenis hem alleen moesten laten doch nauwelijks van deze bevrijd kwam v Amsterdam die zich uit de eerste groote groep losgewerkt had opzetten en zette met Jan Lambrichts den strijd aan den kop verder door.

Zij namen gezamenlijk een voorsprong van ongeveer 15 seconden op de eerste groote groep waarin hardnekkige pogingen werden gedaan om den achterstand in te loopen doch voorloopig zonder succes.

Lambrichts en van Amsterdam gaven niets toe en langen tijd handhaafden zy hun voorsprong totdat dat Saes en Janssen zich uit de groote groep loswerkten en het gezelschap van van Amsterdam en Lambrichts kwamen deelen.

Na het vertrek van Saes en Janssen was in de eerste groote groep de strijd voor goed ontbrand de Groot Motke en Engel verweerden zich fanatiek,

maar moesten het voorloopig althans nog aanzien dat van Amsterdam Lambrichts, Saes en Janssen een voorsprong van 15 seconden bleven behouden, terwijl Braspenning als aanvoerder van de tweede groep een verwoeden strijd voerde tegen den achterstand van 40 sec op het leidende viertal.

De leidende positie vermocht het leidende kwartet niet te behouden en na de 33e ronde zag het zich ingehaald door Motke, Engel, de Groot. Met zijn

zevenen aan den kop ging het onvermoeibaar verder.

Doch daarmede was het laatste woord niet gesproken.

Integendeel de strijd was nu pas voorgoed ontbrand. Er waren er twee die na achter geraakt te zijn fanatiek goed reden en hun achterstand op het leidende zevental meter-voor-meter inliepen. De eerste was Hub Sijen die in de 17e ronde in de achterhoede was geraakt en nadien voor een oogen- schijnlijk verloren taak stond. Moedig doorzettend aangemoedigd door het publiek en bewust van zijn krachten liep Hub Sijen ronde na ronde op het leidend zevental in en in de 23e ronde bedroeg Sijen’s achterstand nog slechts 20 seconden. Braspenning’s achterstand was 50 seconden.

In de 30e ronde na een heroischen strijd bereikten Hub Sijen en Braspen- ning de zeven vluchtelingen, van wie Saes in de laatste 20 km werd uitgeschakeld.

Bij de 30e ronde had dit leidende groepje dan een voorsprong van 30 seconden op Montfrooij en van 45 seconden op Steenbakkers en Hofman en 1 min 15 seconden op Kuyper en Evers.

Nu Sijen zich naast Lambrichts een plaats in de leiding had veroverd kreeg de strijd voor het publiek een bijzonder belangwekkend en spannend aspect.

Een Limburgsche overwinning hetzij van Lambrichts, hetzij van Sijen was. Inderdaad niet onwaarschijnlijk doch men had buiten den waard, buiten de slimme van Amsterdam gerekend die na 80 km constant goed rijden in de eerste gelederen allerminst teekenen van vermoeidheid vertoonde.

De aankomst van Sijen en Braspenning was voor van Amsterdam het sein óm zijn beslissenden slag te doen. Hij ondervond bij zijn poging steun van

Motke en Janssen doch ook van Braspenning die aanstonds de bedoelingen van van Amsterdam doorzien had. Met zijn gevieren trokken zij er tusschen- uit en in korten tijd een voorsprong nemend van 12 sec op de Groot, Janssen, Sijen, Lambrichts, Buuron en Hopstake, van wie de laatste twee reeds een ronde achterstand hadden

Van dit groepje maakten zich tenslotte de Groot en Janssen nog los die er zelfs na een verwoeden strijd in slaagden de vier vluchtelingen onder aanvoering van van Amsterdam in te loopen.

Lambrichts en Sijen trachtten tevergeefs den achterstand in te loopen hun aanvankelijke achterstand van 40 seconden was successievelijk 1 min

en tenslotte eindigden zy met anderhalve minuut achterstand op de 7e en 8e plaats nadat van Amsterdam zooals gezegd is in de sprint van zes man

winnaar werd.

Profs en Onafhankelijken: 1. Aad van Amsterdam Princenhage 2 uur 47 min 25 s; 2. John Braspenning op 1 lengte; 3. Louis Motke Amsterdam op banddikte; 4. Cees Joosen Made op 1/4 wiel; 5. Cor de Groot Amsterdam op 1/4 wiel; 6. Mathieu Janssen Eindhoven op 5 sec; 7. Jan Lambrichts Bunde op 1 min 32 sec; 8. Huub Sijen Maastricht op 1 min 34 sec; 9. Toon Steenbakkers St Michielsgestel op 2 m 24 s; 10. Charles Hofman Roermond op 2 m 40 sec; 11. Cor Wijdenes Oudekerk; 12. Piet Evers Wormerveer; 13. Kuyper Amsterdam; 14. Marinus Buuron Bergen op Zoom; 15. Theo Hopstaken Roosendaal; 16. Scholten Rotterdam;

Nieuwelingen: 1. de Kort Amsterdam 20 km in 39 min 13 sec; 2. Vooren Beverwijk; 3. de Mooi Assen; 4. v d Kerkhof; 5. van Straaten Rotterdam; 6. Bouchee Eindhoven; 7. Goossens idem; 8. v d Heuvel Den Bosch; 9. Bergman Eindhoven; 10. Huimans Maastricht;

Amateurs: 1. Bakker Zaandam 40 km in 1 uur 7 min 29 sec; 2. Keyzer Amsterdam op 12 sec; 3. Rust Oostzaan op 35 sec; 4. P Smits Tegelen op 55 sec; 5. Segaar Leiden op 1/4 wiel; 6. Rijsbergen Leiden op 1 wiel; 7. Loos Amsterdam op 1 lengte; 8. Schweitzer Maastricht op 1 lengte; 9. Lakeman Amsterdam op 2 lengten; 10. v Broek op 2 min 25 sec;

 

MIDDEN BEEMSTER.(1941.06.08)

De uitslagen van de Zondag gehouden ronde van midden Beemster luidden als volgt:

Amateurs en onafhankelijken 40 km: 1. L. Bakker (Zaandam) in 1 uur 6 min. 27, sec, 2. H. Lakeman (Amsterdam), 3. B. Schellingerhout (Amsterdam), 4. W. Luppera (Amsterdam), 5. A. Vogelzang (Den Haag), 6. G. Loos (Amsterdam), 7. J. J, Bos (Amsterdam) .

Nieuwelingen 20 km: 1. B. Verlaan (Amsterdam) in 34 min. 31 sec, 2. J. Alles (Amsterdam), 3. W. Sirasch (Amsterdam), 4. J. Markus, 5. P. van Rijn. Veteranen: 1. W. Eindhoven (Den Haag) 1 uur 42 sec, 2. L. Wijnberg (Amsterdam), 3. A. Krijgsman (Rijswijk).

 

MIDDEN-BEEMSTER.(1941.04.15)

LAKEMAN WON DE RONDE VAN BEEMSTER. Voor amateurs en onafhankelijken.

Maandagmiddag werd de Ronde van Beemster gehouden, waaraan een groote groep renners deelnam. In den wedstrijd voor de nieuwelingen vormde zich reeds spoedig een kopgroep met de Amsterdammers Siragh, Boskemper, Oomen en de Hagenaars Vlieger en Bouche. Deze kopgroep bleef onveranderd tot de laatste ronde. Daarna bezweek Vlieger voor het straffe tempo, terwijl Oomen tengevolge van een lekken band een groote achterstand opliep. Op 400 meter voor het einde zette Boskemper den sprint in en kon juist op de finish den fellen aanval van Siragh afslaan. Met bandlengte won tenslotte Boskemper. Bij de amateurs en onafhankelijken wist de Amsterdammer Lakeman de overwinning te behalen door in den eindsprit zijn grooten rivaal Reuter te slaan. De uitslagen luiden:

Amateurs en onafhankelijken 100 km.: 1. Lakeman. Amsterdam, 2 uur 52 min. 44 sec; 2 W. Reuter, Amsterdam, 3. J. Visser Den Haag: 4. op 10 sec. J. Stet, IJmuiden; 5. op 1 min. 50 sec. M. van Boheemen. Amsterdam. 6. op 4 min. 50 sec. B. van Laar. Hilversum; 7. H. Maas, Geldrop; 8. W. van Rijsbergen, Leiden; 9. W. Ladinius. Amsterdam; 10. P.Lecroix, Amsterdam en 11.  A. Wolterink, Leeuwarden.

Nieuwelingen: 1. Henk Boskemper; 2. Wim Sirach; 3. A. Bouchee; 4. Kulman; 5. Mooij; 6. Oomen; 7. H. Vlieger; 9. C. Vlieger; 10. Septer;

Veteranen: 1. Willem Eindhoven; 2. Cor Wijnberg; 3. J. Westbroek;

 

MIDDEN-BEEMSTER.(1941.07.27)

PELLENAERS WINT DE RONDE DOOR DE MIDDEN BEEMSTER.

Zondag werd bij Zaandam onder groott belangstelling 4e ronde

van de Midden-Beemster gehouden. Dteuitslagen luidden als volgt:

Profs en Onafhankelijken over 100 K.M. 1. Kees Pellenaers (Terheiden) 2 uur 40 min. 20 sec. 2 Cor de Groot (Amsterdam); 3 Piet Evers (Wormerveer); 4 Jaap Engel (Amsterdam): 5.  Arie Kuiper (Den Haag); 6. Juul de Visser (Den Haag); 7. Cees Joossen, (Made); 8. Gerrit Loos (Amsterdam); 9.Jan Domhof (Amsterdam); 10 Piet Kors (Amsterdam); 11. Dollee (Amsterdam): 13 H. Maas (Geldrop).

Amateurs over 60 K.M: 1 J. Lust (Oostzaan) 1 uur 17 min. 5 sec.; 2. M. van Bohemen (Amsterdam); 3. H. Lakeman (Amaterdam); 4. M. Segaar (Leiden): 5 C. Bakker (Zaandam); 6. H. Keyzer (Amsterdam); 7 B. Schellingerhout (Zaandam); 8. H. Boskemper (Amsterdam); 9. P. Ott (Oostzaan); 10.  J. Pool (Schoorl).

Nieuwelingen over 20 K.M.:  1.  B. de Kort (Amsterdam) 35 min. 5 sec.; 2. G. van Straten (Rotterdam). 3. W. Sierach. (Amsterdam): 4. H. J. Bitter (Rotterdam); 5. D. Mooy (Assendelft); 6. T. Kuyser (Amsterdam): 7 K. Neeft (Haarlem): 8. J. Alles (Amsterdam); 9 J. de Groot (Leiden); 10 H. Balsing (Amsterdam).

 

NIJMEGEN.GOFFERT.(1941.08.31)

Bras winnaar. STEENBAKKERS GOEDE TWEEDE.

Zaterdagmiddag werd in t fraaie Goffertperk te Nijmegen de eerste ronde van de Goffert voor profs en onafhankelijken verreden, die gewonnen werd door Braspennincx, terwijl Toon Steenbakkers met een fietslengte verschil de tweede plaats wist te bezetten en Pellenaars op 150 meter derde werd terwijl de rest op één ronde kwam te liggen. Het weer was niet fraai toen de wedstrijd om half vijf begon. De regen „striemde" neer en tijdens de twee en half uur, dat de wedstrijd duurde heeft het meer geregend, dan droog geweest. Het 1900 meter lagne parcours was snel en fraai. Dat er van de 54 gestarte renners slechts 23 den finish bereikten, vindt zyn oorzaak in 't slechte weer en de lekke bandjes. Zoo werd Gerrit Boeien in de eerste tien ronden reeds uitgeschakeld. Twee lekke banden noodzaakten hem op te geven. Jaap Engel had een voorband, die dreigde de velg te verlaten. Voor eigen veiligheid en die van zijn collega's verliet hij den wedstrijd. De ketting van De Korver was niet op de tandwielen te houden en werd er mede oorzaak van, dat de Nijmeegsche favoriet Jan v. Swelm een schuiver maakte en daarbij zoodanig geblesseerd raakte, dat hij van verdere deelname moest afzien. Feitelijk is dit ongeval te wijten aan de onvoorzichtigheid van De Korver, toen hij het parcours by de jurytent wilde verlaten. Behalve machinedefect kwamen er geen verdere ongevallen voor. De organisatie van den wedstrijd, onder algeheele leiding van den heer W. Klarenbeek en de afzetting van 't parcours waren prima in orde. De belangstelling was 't slechte weer in aanmerking genomen bevredigend. Een zesduizendtal toeschouwers volgden dezen wedstrijd. Braspennincx, Pellenaars, Steenbakkers en Vari Amsterdam hebben de rest „kapot" gereden. In moordend tempo hebhen zy 't peleton uiteen getrokken en kans gezien 't heele veld te dubbelen. Van Amsterdam heeft daarin een aparte rol gespeeld. Aanvankelijk ging hij slecht en kreeg zoodoende grooten achterstand. Hij werd door de uitloopers Bras, Pel en Steenbakkers gedubbeld en trok er met achterlating van Pellenaars met de beide andere tusschen uit. Zijn werk kan op verschillende wijzen worden uitgelegd. Men kon zeggen v. Amsterdam speelde een onsportieve party tegenover Pellenaars. Een andere lezing is: Van Amsterdam zag de kans schoon om met de koploopers de rest te dubbelen en zoodoende een vierde of vijfde plaats te bemachtigen. 't Achterblijven van Pellenaars is aan zijn eigen fout te wijten. Hij wilde wegspringen uit het peleton, dat hij met Bras en Steenbakkers had gedubbeld, doch werd ingesloten en kon de koploopers Bras, Steenbakkers en Van Amsterdam niet meer bereiken. Vele ronden zat de Pel taai alleen te tornen, doch zijn „verzet" was te groot, 't Voordeel, dat hij hieraan had met den wind in den rug, gaf hij toe met den wind op kop. Steenbakkers heeft een bijzonder goede wedstrijd gereden, doch kon Bras in de sprint niet kloppen. Anders zou 't misschien geweest zijn als Van Amsterdam mee op kop had gezeten. Samen uitloopend hadden ze dan misschien Pellenaars en Bras op den achtergrond kunnen dringen, dan een tweede plaats zat er voor Toon niet aan. Over het verloop van den wedstrijd het volgende: Reeds m de derde ronde waren er uitloopers en bereikten Wydens, Sprenkelink met Derksen een kleine voorsprong. Daarbij beging Derksen de fout, waarin hij den geheelen wedstrijd door, opnieuw verviel: Derksen meent nog te veel eiken uitlooper terug te moeten halen. Dat gaat niet en je trekt er zelf mee aan 't kortste eind. De kop wisselde voortdurend, doch de sterksten kwamen steeds meer naar voren. Zoo was er in de tiende ronde een kopgroep van groep van vijftien renners, waarbij o.m. v. Amsterdam, Steenbakkers, Korver, Motkč, Derksen, Bras, Pel en Evers zaten. In de twintigste ronde waren Pel, Bras en Steenbakkers weggesprongen en bereikten een voorsprong van 300 meter. In de tweede groep zaten Derksen, Keizer, Verschuren, Joosen, Evers, Spenkelink, Smits, Visser en Hofstede. Van Amsterdam ging slecht en zakte af tot 1000 meter van den kop, terwijl Smits geheel uit den strijd verdween. Derksen moest den strijd staken wegens lekke band toen er nog 15 ronden te rijden waren. Kort daarna deed Pellenaars zich de hiervoor genoemde das aan en trokken Bras en Steenbakkers met Van Amsterdam in moordend tempo naar 't einde. Alles werd gedubbeld. Alle renners nog in koers zijnde renners moesten uitrijden en zoo werd v. Amsterdam in de sprint geklopt door Evers. De uitslag werd:

Profs en Onafhankelijken: 1 John Braspennincx 2.20.25.4 uur; 2 Toon Steenbakkers, 3 Kees Pellenaars, 4 Piet Evers, 5 Aad van Amsterdam; 6 Louis Motké, 7 Piet Verschuren, 8 Cees Joosen, 9 Gerrit Sprenkelink, 10 jan Lambrichts+

 

OOSTERHOUT.WARANDA.(1941.04.27)

Weinig spanning rond de waranda

Een tegenvaller

Pellenaers won het eerste Criterium

Saes en Hoffman de snelste Limburgers.

Duizenden hebben rond de Oosterhoutsche Warande het eerste criterium van het jaar gezien en voor zoover deze duizenden niet tot de supporters behooren van Kees Pellenaers, den winnaar, zullen zij ongetwijfeld zeer teleurgesteld naar hun haardsteden zijn teruggekeerd. Want Oosterhout werd, uit een oogpunt van spanning bekeken, een tegenvaller.

SNEL BESLIST.

De wedstrijd voor profs en onafhankelijken zag, naast vele jongeren, de elite onzer wegrenners aan den start en dat het tenslotte toch nog een pistier als Pellenaers moest zijn die met de bloemen ging strijken, verdiend nog wel, typeert wel de matte sfeer waarin dit Criterium verreden werd.

Nu dient men niet te vergeten, dat Pellenaars van origine een wegrenner is — was hij zelfs niet eens amateur-wereldkampioen?-  en dat bovendien een circuit als dat van Oosterhout  een man als den Pel zeer goed ligt, maar toch zou de wedstrijd anders, beter en spannender geweest zijn, als de grootheden-van-den-weg wat actiever geweest waren.

Het eenige offensief van deze zijde kwam in het begin van den wedstrijd van het viertal Van Nek, De Groot, Reuter en Motké. Vooral onze nationale kampioen bleek zeer goed op dreef, maar het peleton reageerde practisch niet op deze uitlooppoging. Er was slechts één man, die besefte, dat de wedstrijd

hier reeds een beslissende wending kon nemen, en dat was Pellenaers. Hij sprong geheel alleen uit het peleton, liep in een inderdaad schitterende achtervolging, de vier weglopers bij, démareerde later opnieuw, slaagde er in op zijn eentje een ronde uit te loopen, waar het peleton nog steeds niet wakker geworden scheen te zijn, en had daarmee den wedstrijd practisch in zijn zak. Pellenaers kon van nu af zyn positie verdedigen en hij deed dat zoo grondig, dat de race uitging zoals nachtpitjes plegen uit te gaan. Het bleek overigens, dat vele grootheden nog niet in bijster grootsche forme zitten. Van Amsterdam, Steenbakkers, Gommers, Buuron, De Hoog en vele anderen verlieten vroegtijdig het tooneel van den strijd. Piet van Nek bleek in het begin al zijn kruit verschoten te hebben. Braspenninx was geen oogenblik in

het offensief en dat laatste geldt ook voor onzer Limburger Jan Lambrichs, die zelfs dan verdelgend reed als hij slechts by een aanval iets te winnen had. Ook Sijen zette de aanval pas in toen het veel te laat en de race reeds gereden was. Hij zorgde er echter in ieder geval voor, dat er was leven in de brouwerij kwam. Jammer genoeg slaagde hij er niet in, in de prijzen te vallen, iets watt Lambrichs intusschen weer wel lukte. Hij arriveerde namelijk als dertiende. De beste Limburgsche prestaties werden geleverd

door onze Midden-Limburgers Saes en Hoffman.

Zij reden een goeden wedstrijd en werden daarvoor beloond met respect, de negende en de tiende plaats. De uitslag van den wedstryd was:

Profs en Onafhankelijken: 1 Kees Pellenaars, 135 KM in 3 uur 3 min. Op een ronde: 2 Louis Motké; 3. Cees Joossen; 4 Piet Evers; 5 Cor Wijdenes; 6. Willem reuter; 7. Cor Mooiman; 8. Juul de Visser; 9 Guus Saes; 10 Charles Hoffman; 13 Lambrichs

Amateurs

Aan den wedstrijd voor amateurs namen niet minder dan honderd renners deel. Ook hier viel reeds vry spoedig de beslissing.

Amateurs: 1.Lod Dumoulin; 2. Theo Otten; 3. Piet Kouwenhoven;

De Maastrichtenaar J. Schweitzer bezette de tiende plaats.

 

OOSTERHOUT.WARANDA.(1941.09.07)

WIELRENNEN PIET SMITS EN... DE PEL WONNEN IN OOSTERHOUT. Guus Saes was derde

Onder groote belangstelling werd te Oosterhout het tweede Criterium van dit jaar gehouden op de Warande Bij de amateurs boekte men een Limburgsche overwinning. Piet Smits uit Tegelen slaagde er namelijk in den amateurswedstrijd te winnen voor Faanhof. Van Boheemen. Van Laar Segaar,  Savelkouls, Van Gelder en Gijzen

In den wedstrijd voor profs, en onafhankelljken speelden de “snellen" opnieuw de hooldrol en weer was het Pellanaars die zegevierend over de eindstreep ging daarmee zijn zooveelste overwinning vierend. Motké bezette de tweede plaats, vóór den Weertenaar Guus Saes die eveneens een uitstekenden wedstrijd gereden heeft. De volgende plaatsen waren voor Wijdenes. De Beer, Boeyen, Van Amsterdam, Steenbakkers, Moos, Braspenninx en C. Joossen.

Profs en Onafhankelijken: 1. Kees Pellenaars; 2. Louis Motke; 3. Guus Saes; 4. Cor Wijdenes; 5. Leo de Beer; 6. Gerrit Boeijen; 7. Aad van Amsterdam; 8. Toon Steenbakkers; 9. Gerrie Loos; 10. John Braspennincx;

 

PURMEREND.(1941.07.06)

Matth. Jansen wint Ronde van Purmerend.

Parcours werkte niet mee voor sportief verloop.

De Groot bij de nieuwelingen, Segaar bij de amateurs en Matthieu Jansen bij de professionals hebben hun namen geschreven op de eerelijst, die de in enkele jaren tijds zoo populair geworden Ronde van Purmerend kent. Drie renners, die stuk voor stuk in hun categorieën tot de besten behooren, hebben de overwinning in de wacht gesleept, na een sportieven strijd, die door vele duizenden toeschouwers langs het 1400 meter lange parcours werd bijgewoond en die de organiseerende vereniging, “Le Chamipion", het succes heeft gebracht, waarop zij bij haar lustrum wedstrijd zonder twijfel recht had.

En toch moet het ons van het hart, dat wij de Ronde van Purmerend liever in haar oude omgeving hadden gezien. Voor het eerst had het bestuur van “Le Champion" toestemming gekregen om de Ronde werkelijk in Purmerend te houden, in plaats van er buiten. Maar daarmede heeft deze koers o.i. tevens zijn typisch eigen karakter verloren en is zij geworden een ronde, zooals wij er in Nederland zoovele hebben.

Vroeger, op de lange rechte wegen, van den juist om zijn eenvoud zoo schitterenden Noordhollandsche polder, waar een Gijsen, onder moeilijke onhandigheden, zijn zege heeft bevochten, waar een Piet van Nek zijn echte wegrennerscapaciteiten kon demonstreeren en waar een Gerrit Schulte, zoowel in zijn op als op zijn hoogtepunt van zijn kunnen, steeds tot de beste prestaties in staat was, daar is de Ronde van Purmerend geboren en daar heeft zij haar faam kunnen vestigen. Op het parcours door het dorp, langs de beschuttende toudzen en met zijn gemeene scherpe bochten, die straat met straat verbinden, was de nieuwe Ronde van Purmerend jammer genoeg nog slechts een zwakke afspiegeling van wat wij er van gewend waren....

Toon zouden wij het niet heélemaal aan het parcours willen wijten, dat de

groote strijd van de professionals jammer genoeg niet zulk een attraetief verloop heeft gehad als men er van had verwacht.

Toen op de helft van den strijd der cracks, dus na ongeveer vijftig kilometer, zich een voorwacht had gevormd van zeven renners, namelijk Reuter,

Demmenie, Jansen, Westerveld en Kors, en zich een tweede peloton, onder leiding van Braspenninx, op ongeveer 300 meter bevond, leek het, dat nu de

strijd in zijn interessantste phase zou treden.

Maar het tegendeel was waar. Nadat Westerveld en Kors voeling met den kop

hadden verloren en Reuter, Demmenie en Jansen zich juist wilden opmaken om gedrieën hun slag te slaan, brak Reuter zijn zadel finaal af, zoodat hij een ronde staande op de pedalen moest rijden en kreeg Demimenie een lekken band, waardoor hij van fiets moest veranderen....

Weg was me; een slag het werk, waaraan gedurende tientallen ronden zoo

naarstig was gezwoegd. Met een veranderde het aspect van den strijd.

John Braspenninx, de geroutineerde ronderijder, had onmiddellijk in de gaten wat er was gebeurd, zette een offensief in en kwam met zijn groep, die inmiddels ook al aardig gedund was, aan den kop te liggen.

Afgeloopen.

En hiermede was het uit! Of het nu de warmte was, die den renners als lood in was gaan zitten, of het parcours, dat zich niet tot groote krachtmetingen

leende, wij laten het in het midden.

Een feit was echter, dat de strijd min of meer als een nachtkaars uitging.

Steeds weer verdwenen er renners uit parcours. Zooals wij Henk de Hoogh,

die een ongelukkigen val had gedaan in plotseling misten, zoo misten wij later ook Engel, André de Korver en De Groot, Motké, Hofstede, Steenbak-

Van Swelm en anderen, die met pech te kampen kregen. Slechts 'n enkelen

dappere als Amsterdam, die ondanks lekke banden en ondanks een veel te hooge fiets in den strijd bleef, kon het publiek in extase brengen, zooals het teleurgestels bleef, toen ook Van Amsterdam ten slotte opgaf.

Renner na renner verdween uit den strijd en de hoofdgroep slonk tot op zeven man: Demmenie, Braspenninx, Spenkelink, Jansen, Stet — die voor het hen de „grooten" startte — Saes en Chris Smits; Reuter, de pechvogel,

volgde op grooten afstand, met bijna een ronde achterstand kwamen Maas en De Ruiter en de andere vijf renners waren reeds gedubbeld.

Zoo bleef de rangschikking tot de allerlaatste ronde, waarin ten slotte de

eindspurt de zege bracht aan Jansen, die een uitstekenden wedstrijd had gereden, maar nochtans niet zooveel indruk had kunnen maken als zijn voorgangers, die den eerepalm in de Ronde van Purmerend hebben verworven.

De strijd der amateurs, die slechts 40 kilometer mocht duren en daardoor ook niet tot een wegwedstrijd van formaat kon groeien, kreeg slechts een aantrekkarakter, doordat tegen het einde de Leidenaar Segaar en de oersterke Haarlemmer Laan zooveel voorsprong konden nemen, dat zij onbereikbaar werden voor de achtervolgers, onder wie de favoriet Lakeman zoozeer werd geschaduwd, dat hij geen schijn van kans kreeg om weg te komen. Laan, de pas negentienjarige renner, die ons reeds heel in het begin tusschen de groote groep opviel, omdat zoowel zijn figuur op de fiets, als zijn blonde kop met haar ons aan Schulte van jaren geleden deed denken, bleek tegen het einde totaal geen last te hebben van de inspanningen, die hij zien in de eerste ronden had veroorloofd, toen hij enkele premies in de wacht sleepte.

Verkeerde tactiek.

Immers, toen de laatste ronde inging, keek Laan nog altijd frisch en jolig in

het rond, knipoogde eens naar een bekende langs den kant en had lucht genoeg over, om het hooge tempo aan den kop vol te houden. Maar wat hij miste, dat was routine, de routine, die hen direct moest zeggen, dat hij „den wedstrijd in zijn zak" had, omdat aan zijn wiel Segaar in de grootste moeilijkheden verkeerde. Had Laan dit begrepen, dan had hij zonder moeite den Leidenaar kunnen losrijden en alleen door de finish kunnen gaan.

Nu echter kreeg Segaar gelegenheid om zich aan Laan's wiel te en wel zoo, dat hij vijftig meter voor de finish tot een eindspurt in staat bleek, die Laan volkomen verraste en hem met een straat deed verliezen.

Niewelingen: 1. De Groot (Leiden) 20 K.M. in 43 min 28 sec; 2. Markus (Amsterdam); 3. De Kort (Adam), 4. Kuiken (Adam), 5. Verlaan (Adam), 6. Kuiper (Adam), 7. Halbersma (Adam), 8. Noest (Leiden), 9. Bakker (Adam), 10. Schipper (Adam).

Amateurs: 1. Segaar (Leiden) 40 K.M. in 1 uur 20 min. 2. Laan (Haarlem),

3. Keyzer (Adam), 4. Rijsbergen (Leiden). 5. Van Meetelen (Scheveningen), 6. P. Ladenius (Adam). 7. J. Ladenius (Adam), 8. Ekkers (Heiloo), 9. Reuter (Adam), 10 Lakeman (Adam).

Professionals en onafhankelijken: 1. Mathieu Janssen (Eindhoven) 100 K.M. in 2 uur 59 min.; 2. Guus Saes (Weert). 3. John Braspenninx (Princenhage). 4. gerrit Sprenkelink (Hengelo), 5. Chris Smits (Rotterdam), 6. Joop Demmenie (Rotterdam), 7. Jan Stet (IJmuiden), 8. Willem Reuter (Amsterdam), op 800 meter; 9. Henri Maas (Geldrop) 10 Wim de Ruiter (Rotterdam) op 1200 meter; 11. Wijdenes (Ouderkerk). Medik (Adam), Dietvorst (Adam), Mijnsbergen (Rotterdam) en Verhoef (Adam), op minstens een ronde.

 

RIJSBERGEN.(1941.06.22)

De uitslagen van de Bonde van Rijsbergen zijn

Toeristen: 1 Jos. Broeken, Rijsbergeh, 25 K.M. 53 min.; 2 W. Haast te Zundert; 3 A. de Bruyn te Chaam; 4 D. Sofie te Oosterhout: 5 H. de Bruyn te Ctiaam; 6 J. van den Broek te Zundert; 7 van Dongen te Princenhage; 8 L. Haast te Zundert; 9 A. van Beekhoven te Chaam.

Nieuwelingen: 1 G. van Straten te Rotterdam, 30 K.M., 49 min. 44 sec; 2 D. Mooy te Assendelft; 3 P. Vilters te Rotterdam; 4 M. van de Kerkhof te Helmond; 5 N. Goosen te Eindhoven; 6 A. van Bokkum te Den Bosch; 7 H. Schoonderwald te Rotterdam; 8 H. Greving te Amsterdam; 9 Tb. van den. Heuvel te Den Bosch; 10 N. Loert te Leiden.

Amateurs: 1 Luyn te Oostzaan 59 K.M. in 1 uur 17 min.; 2 Henny Keijzer; 3 Bakker te Zaandam; 4 G. Loos te Amsterdam; 5 B. Schellingerhout te Zaandam: 6 M. Verveer te Rotterdam; 7 H. Lakeman te Amsterdam; 8 M. Segaar te Leiden; 9 L. Dumoulin te Tilburg; 10 P. Oost te Amsterdam; 11 J. Giisen te Ginneken; 12 F. Vos te Den Bosch.

 

SITTARD.(1941.08.15)

v. d. Kerkhof, Helmond, wint bij de Nieuwelingen

H. Lakeman, Amsterdam, zegeviert bij de Amateurs

Guus Saes wint het profnummer

17.000 toeschouwers volgden den wedstrijd

Onder buitengewoon groote belangstelling en begunstigd door prachtig weer had de eerste Ronde van Sittard plaats. Zoo een geweldige drukte had het Comité zeker niet verwacht want de tribuneplaatsen waren meer dan uitverkocht. Vele bezoekers konden geen plaatsen meer krijgen en men zag zich genoodzaakt nog een wagen stoelen er bij te sleepen om de menschen hun plaats te geven. Volgens opgave van het Comité bedroeg het aantal toeschouwers meer dan 17.000.

De Nieuwelingen

Om half een werd het vertreksein gegeven aan 44 Nieuwelingen, die 10 ronden (26 K.M.) moeten afleggen. Reeds van meet af zetten deze knapen er

een flink tempo in en wordt de kopgroep van lieverlede gedund. We kunnen hier gerust spreken van een afvalwedstryd, want telkens zyn er afvalers die het tempo niet kunnen volgen. Toch blijft de kopgroep nog uit een flink aantal renners bestaan. Neeft en Mooy trekken er geweldig aan om het veld uiteen te rukken, maar ze krijgen geen kans en alles bluft voorloopig byeen. In de 8ste ronde probeert v. d. Kerkhof er tusschen uit te gaan en heeft een 50 meter voorsprong genomen. v. d. Kerkhof weet zyn voorsprong nog iets te vergrooten en ook Meinster rukt zich uit de groep los, doch wordt weer ingeloopen. v. d. Kerkhof voert zyn voorsprong nog iets op en wint onbedreigt

terwyl de overigen de plaatsen in den sprint betwisten. De uitslag luidt als volgt:

Nieuwelingen: 1. v. d. Kerkhof, Helmond, in 45 min. 46 sec; 2. D. Mooy, Assendelft, op 200 meter; 3. Dakkenhorst, Overschie: 4. Th. v. d. Heuvel, Den Bosch; 5. A. v. Bokhoven, Vlijmen; 6. J. Septer, Amsterdam; 7. K. Neeft, Haarlem; 8. A. Evers, Herten; 9. J. Boshouwers, Bergen op Zoom; 10. J. Paffen, Bleyerheide; 11. A. Huismans, Maastricht.

De Amateurs.

44 renners gaan de baan op om 25 ronden van 2,6 K.M. af te leggen en reeds aanstonds wordt er een tempo ingezet. De ronden worden afgelegd in 4 min. en al spoedig vallen er slachtoffers wien het tempo te zwaar is. Na 25 K.M. rijden worden Govaerts, die van rijwiel moest verwisselen, en Lenaerts gedubbeld. In de kopgroep doet Dumoulin enkele uitlooppogingen maar v. Gelder en Lakeman evenals Palm laten hem niet weg en zitten hem direct op de hielen.

De eerste ernstige poging.

Na 30 K.M. gaat Sehellingerhoudt er vandoor en weet een 100 meter voorsprong te nemen op een ploeg van 3 renners waarin Contelaar en v. Gel- der. Direct hierachter zit de kopgroep, aangevoerd door Palm. In de volgende ronde heeft éen valparty plaats waar v. Gelder en Smits de slachtoffers van worden. Zij moeten den strijd staken. De uitlooppoging is mislukt want alles komt weer by elkaar.

De beslissende slag.

Als er 50 K.M. gereden zijn zien we een groepje van vijf renners die zich van de overigen los maken. Deze zyn Bakker, Vos, Schellingerhoudt, Lakeman

en Segaar, die een 50 meter nemen op de kopgroep. Dit ploegje lost zich goed af. Men kan gerust aannemen dat de slag gevallen is. Uit de groep weet zich Pepels los te maken en gaat alleen af op de 5 koploopers. Pepels wordt na 2 ronden ingeloopen. De vluchters hebben twee ronden voor het einde 40 sec. voorsprong op de hoofdgroep.

Palm krijgt een lek bandje. We krygen de laatste ronde en het zal een span- nende eindspurt worden waarbij Lakeman zich de snelste toonde en met

gering verschil als eerste over de meet gaat. In de volgende groep is het Hulshof die over de beste sprintcapaciteiten beschikt. De uitslag luidt:

Amateurs: 1. H. Lakeman, Amstordam, in 1 uur 46 mďn.: 2. P. Schellinger- houdt, Zaandam; 3. M. Segaar, Leiden; 4. C. Bakker, Zaandam: 5. F. Vos, Den Bosch, op 7 sec; 6. J. C. Hulshof, Den Bosch, od 48 sec; 7. F. v. d. Sommen, Eindhoven; 8. F. Contelaar. Amsterdam; 9. F. Mulders, Schaesberg; 10. H. v. d. Goor, Eindhoven: 11. J. de Trooye, Hoensbroek;

12.L. Dumoulin, Tilburg.

De Profs en Onafhankelijken:

Om half vijf starten een 60 tal Profs en Onafhankelijken voor 100 K.M. Reeds in de eerste ronde wordt er gedemarreerd. Het is Wydenes die er vandoor gaat en een kleine voorsprong neemt.

2 Man op kop

In de vierde ronde heeft Pellenaars zich van de groep losgemaakt en komt by Wydenes. Samen zetten ze een jacht op touw en nemen een kleinen voor- sprong op een groepje van 3 renners waarin Steenbakkers, v. d. Heyden en Domhof, die wederom een kleine voorsprong hebben op de hoofdgroep.

In de volgende ronde is alles weer by elkaar.

Na 25 K.M. Gommers op de vlucht.

Gommers doet een poging en komt alleen voorbij, op 30 meter volgt Braspenning, op 50 meter Pepels, op 70 meter Hofman en Theuns. Terwyl de groep op 100 meter volgt. De groep komt weer by elkaar behalve Gommers, die 15 sec. voorsprong heeft genomen.

Na 40 K.M. 5 man op kop.

We zien dan Saes, Janssen, Motké, Syen en Wydenes met 14 sec. voorsprong doorkomen op Evers, de Groot, Schweitzer en de Beer, terwyl de kopgroep even later volgt. Deze groep van 5 renners weet zyn voorsprong te vergrooten en brengt deze in de volgende ronde op 19 sec. voor Domhof, Braspenning en Demmenie, die even voor de kopgroep liggen.

Lambrichts in actie.

Lambrichts die zich in de hoofdgroep niet op zijn gemak voelt trekt er tusschen uit op zoek naar zyn vriend Syen, die op kop zit. In deze ronde is

hy 8 sec. achter op de kop die 25 sec heeft op de hoofdgroep. Een groepje van 5 renners weet zich uit de hoofdgroep los te maken, het zyn C. Smits,

Demmenie, Verschuren, Hofstede en Pepels. De volgende stand hebben we halverwege den koers. Op kop Syen, Motké, Janssen, Wydenes en Saes, op 38 sec Chr. Smits, Verschuren, Hofstede, Pepels, Lambrichts en Demmenie, terwyl de hoofdgroep op 50 sec volgt. v. Amsterdam krijgt een lekke band, maar verandert van rywiel en zet de stryd voort.

Na 70 K.M. Motké lekke band.

By de 5 koploopers komt Motké met een lek bandje op 10 sec voorbij terwyl groep Lambrichts versterking heeft gekregen en tot. 10 man is gegroeid.

In de 75e K.M. komt Motké te vallen en geeft den stryd op. By de 80 K.M. geeft Hofman op, die driemaal van rywiel moest verwisselen.

Gommers doet een poging

Na 80 K.M. probeert Gommers om zich van het peleton te ontdoen, doch wordt weer ingeloopen. De 4 koploopers vergrooten hun voorsprong. Na

88 K.M. bedraagt deze reeds 1 min. 20 sec v. Amsterdam geeft den stryd op. Wy raken naar het einde en de koploopers blijven hun voorsprong hand- haven. Deze vier zullen in den sprint de plaatsen moeten betwisten. Saes toont zich de snelste voor Janssen en Syen. In de 2de groep weet v. Swelm zich nog los te werken en bezet daardoor de 5de plaats. De uitslag is als volgt:

Profs en Onafhankelijken: 1. Guus Saes, Weert, in 2 uur 30 min.; 2. Mathieu Janssen, Eindhoven; 3. Huub Sijen, Maastricht; 4. Cor Wijdenes, Rotterdam; 5. Jan van Swelm, Nijmegen, op 1 min.; 6. Cor de Best, op 1 min. 10 sec; 7. Leo de Beer, Bussum; 8. Piet Evers, Wormerveer; 9. Gerrit Sprenkelink Hengelo; 10. Jan Gommers, Dongen; 11. Cor de Groot, Amsterdam; 12. Jaap Engel, Amsterdam; 13. John Braspenning, Princen- hage; 14. Jan Hofstede Gouda; 15. Henri Maas, Geldrop.

 

VALKENBURG.CAUBERG.CRITERIUM.(1941.05.11)

Sijen won op overtuigende wijze.

BELGEN TOONDEN ZICH UITSTEKENDE KLIMMERS.

Het internationale Cauberg criterium dat Zondagmiddag in Valkenburg duizenden belangstellenden trok, werd onder ideale weersomstandigheden gehouden.

Winnaar werd de Limburger Huub Seijen, uit Maastricht, die een tactische race reed en in de dertiende ronde, drie ronden voor het einde, geholpen door Jaap Engel, een slag sloeg. Motke, onze nationale wegkampioen, was de eerste, die definitief tot den aanval overging in 4e elfde ronde, doch met pech aan aan rijwiel te kampen kreeg en waardoor een dusdanigen achterstand kreeg, dat hij voor de overwinning werd uitgeschakeld.

De Belgen toonden zich uitstekende klimmers.

Speciaal Wardje Vissers uit Brasschaert bleek een klimmer van bijzondere klasse. Hij legde dan ook op overtuigende wijze beslag op de eerste plaats als de beste klimmer van den Cauberg. Daarna volgden als goede klimmers de winnaar Sijen en vervolgens wederom een Belg, Ritseveld. Sijen heeft overi- gens over geluk niet te klagen gehad, daar de grootste kopstukken, onder wie Piet van Nek, de winnaar van het vorige jaar, en de Belg Delathouwer reeds vrij spoedig door pech werden achterhaald en den strijd staakten. Toch is de prestatie van den Limburger niet onverdienstelijk te noemen als men weet, dat de Cauberg liefst zestien maal genomen moest worden. Hetgeen bijzondere eischen stelde aan de capaciteiten van de renners en het materiaal, waarover zij beschikten. Speciaal het materiaal was in deze beslissend.' Aan het slechte materiaal waarover verschillende renners

beschikten, is het falen van de kopstukken hoofdzakelijk te wijten. Ook het rijden van den Amsterdammer Cor de Groot was bewonderenswaardig.

Hij deed geen opvallende dingen, doch reed een regelmatige en tactische

race, hetgeen hem een fraaie en verdiende tweede plaats bezorgde.

Was zijn eindsprint iets sterker geweest, dan had hij ook nog beslag kunnen leggen op de overwinning. De Brabander Pellenaars een van de favorieten, reed de eerste ronde van deze race bewonderenswaardig goed. Hij over- schatte tenslotte zijn krachten, waardoor hij tegen het einde het tempo van de kopgroep niet kon volgen en afzakte.

De opkomst van de renners was verrassend goed. Zelfs de Belgen verschenen vrijwel zonder uitzondering aan den start. Slechts enkele zwakke renners ontbraken. De Belgische keien van den weg popelden van strijdlust, hetgeen vooral voor onze Nederlandsche renners een moeilijke stryd beloofde. Inderdaad hebben de Belgen strijd geleverd.Zij vertrokken het laatst van den start, doch reeds na de eerste ronde hadden zy zich in 't middenveld genesteld. De gunstige weersomstandigheden waren begrypelijk van veel invloed op de prestatie. Zoo werd het 6425 M. lange parcours in de eerste ronde in 10 min 25.4 sec. afgelegd.

Als eerste paseerde onder groot gejuich de Brabander Kees Pellenaars, op een 50-tal meters gevolgd door den Limburger Lambrichs, den Rotterdammer Schollen, den Brabander Jan Gommers, den Rotterdammer Van Gent en den Limburger Sijen. Vervolgens passeerden de Belgen Albrecht Hendrikx, Rik Evens, Wardje Vissers en Ad. Bitseveld. Met eenigen achterstand volgde onze kampioen van den weg Motke, op een wiellengte gevolgd door den Belg Delathouwer.

Na de tweede ronde was reeds eenige wijziging gekomen in de kopgroep. Als eerste kwam Lambrichs door, als leider van een groep, waarin eenige Belgen en Pellenaars. Voor de premie van den Cauberg waren vooral de Belgen

favoriet. Na vijfmaal den Cauberg te hebben beklommen, had de Belg Ritseveld reeds met vyf punten voorsprong de leiding, op de tweede plaats gevolgd door onzen landgenoot Lambrichs en als derde Wardje Vissers, met 'n gelijk aantal punten als Lambrichs. De Limburger Sijen volgde hierop met 12 punten op de 4de plaats.

Reeds nu vielen de eerste slachtoffers. Aanvankelijk waren het eenige kleinere renners, doch spoedig volgden de verrassingen. De winnaar van verleden jaar, Piet van Nek, kwam op den Cauberg wegens een defect aan zijn versnelling zoodanig te vallen, dat hy den strijd moest staken. Ook de Belg Delathouwer, die verleden jaar op de tweede plaats eindigde, moest tengevolge van een defect aan zyn rijwiel opgeven. Hetzelfde lot trof den Amsterdammers Henk de Hoog en de Korver. De Belgen reden zeer tactisch en zorgden er steeds voor, bij de beklimming van den Cauberg de eerste

plaatsen te bezetten. Na tien ronden had Wardje Vissers reeds 'n zoodanigen voorsprong, dat hij zich vrijwel verzekerd had van het hoogste aantal punten als beklimmer van den Cauberg. Hij bezette toen de eerste plaats met 34 punten, gevolgd door Ritseveld (België) met 29 punten en op de derde plaats onze landgenoot Sijen met 23 punten. Sijen slaagde er later in Ritseveld van

de tweede plaats te verdringen.

Bij het ingaan van de elfde ronde, nadat dus 66 KM. was afgelegd, slaagde onze nationale kampioen Motke erin, 200 M. uit te loopen. Hij bereikte ook het eerste den top van den Cauberg, gevolgd door Sijen en Vissers. De strijd

was ontbrand. Motke kreeg pech met zyn rijwiel en moest zijn voorsprong verloren laten gaan. Met moeite kon hy daarna het tempo van de kopgroep volgen. Nu was het moment daar voor den Limburger Sijen om zyn slag te slaan.

Hy werd hierbij geholpen door Jaap Engel, die het initiatief tot den aanval nam. Beide renners slaagden erin, een voorsprong te nemen van 250 Meter. Jaap Engel kon het tempo niet volgen en moest zijn maat tenslotte in den steek laten. Voor den Limburger Sijen was dit geen bezwaar om tot het einde den kop te blijven bezetten. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde had hy nog steeds een fraaien voorsprong van 223 Meter.

De laatste ronde ging met groote spanning in, daar Sijen kennelijk met moeite zijn voorsprong kon behouden. Wel had hy op den Cauberg nog een behoorlijke voorsprong, doch bij aankomst aan de eindstreep bleek, dat deze

voorsprong tot een zeer geringen afstand was teruggebracht. Hy kwam als eerste aan met slechts enkele meters voorsprong op den Amsterdammer

Cor de Groot. De afstand van 103 K.M. afleggend in 2 uur, 52 min. en 12 sec.

Profs en Onafhankelijken: 1 Huub Sijen, Maastricht, 2 uur 52 min. 12 s.

2 Cor de Groot (Amsterdam) 2 uur 52 min. 10 sec. 3. Albert Schotte (Wargem) België. 4 Juul, Lowie, België. 5 Guus Saes, Weert. 6. Jan Staeren, Rosmeer, België. 7. Joop Demmenie, Rotterdam. 8 Wardje Vissers, Brasschaert, België. 9 Jan Lambrichs, Dunde. 10. C. Joosen, Made.

 

VALKENBURG.CAUBERG.CRITERIUM.(1941.09.14)

PELLENAARS WINT HET CAUBERG CRITERIUM

In Valkenburg is gistermiddag het derde Cauberg-criterium verreden. De uitslagen luiden als volgt:

Profs en Onafhankelijken: 1. Kees Pellenaars (Ter Heide) 3 uur 1 min. 58 sec, 2. Jan Hofstede (Gouda) op 40 sec, 3. John Braspenninx Jr. (Princenhage) op 1 min. 20 sec, 4. Cees Joosen (Made) zelfden tyd, 5. Leo de Beer (Bussurn) op 4 min., 6. Cor Wijdenes (Ouderkerk) zelfden tyd, 7. Cor de Groot (Amsterdam) op 7 min. 18 sec, 8. Louis Motké (Amsterdam) op 10 min. 45 sec, 9. Charles Hofman (Roermond) op 14 min. 20 sec, 10. Henk Montfrey (Arnhem) zelfden tyd.

De Cauberg-premie werd als volgt gewonnen: 1. Pellenaars 49 pnt., 2. Motké 41 pnt., 3. Braspenninx Jr. 33 pnt., 4. Hofstede 23 pnt., 5. De Beer 21 pnt.

 

VLIJMEN.(1941.05.18)

Zondagmiddag werd te Vlymen onder groote belangstelling van de zyde van publiek en renners de eerste ronde van Vlijmen verreden voor nieuwelingen, amateurs en onafhankelyken. De uitslagen luidden:

Nieuwelingen: 1. Oomen (Amsterdam) 25 km. in 45 min.; 2. Kuilman (Beverwijk); 3. Luyendijk (Sommelsdijk); 4. Smits (Amsterdam); 5. Boskemper (Amsterdam); 6. Salinge (Bussum); 7. de Graauw Den Bosch); 8. J. Kemp (Amsterdam); 9. Vilters (Ginneken) 10. Jansen (Eindhoven). Amateurs en Onafhankelijken: 1. Evers (Zaandam) 50 km. 1 uur 22 min. 56 sec; 2. J. Lust (Oostzaan) ; 3. Luppers (Amsterdam); 4. Loos (Adam); 5. Segaar (Leiden); 6. A. Kuyper (Amsterdam): 7. N. Meester (R'dam); 8. M. Verveer (R'dam); 9. Scholtens (R'dam): 10. Hordijk (R'dam): 11. Buyssen (R'dam); 12. Keizer (R'dam): 13. Schuierman (R'dam); 14. v. d. Dungen (Den Bosch).

 

VOERENDAAL.(1941.08.24)

Pellenaers wint de ronde van Voerendaal. G. v. Straeten wint bij de Nieuwelingen, Bakker bij de Amateurs Regelmatige en zeer sportieve strijd

DE NIEUWELINNEN.

32 Nieuwelingen starten om 7 ronden of 22.5 K.M. te rijden. Reeds aanstonds trekt v. d. Kerkhof er tusschen uit en komt in de eerste ronde reeds met een kleinen voorsprong voorbij, maar v. Straeten die weet hoe gevaarlijk den Helmondenaar is zit hem direct op de veeren en gaat samen met hem aan den haal. In de 3e ronde nemen deze twee reeds 25 sec. voorsprong op een groepje van 5 renners en wel Moor, Kuilman, v. Bokhoven, Eibers en Evers, direct hierop volgen Hamers en Paffen, de heele groep is uit elkaar gerukt en volgt in kleine groepjes. De twee leiders vergrooten geleidelijk hun voorsprong en in de 5e ronde bedraagt deze reeds 1 minuut en zijn Moest en Maas reeds gedubbeld. Hetzelfde lot ondergaan in de volgende ronde de renners Sijen en Bulte. Zoo gaan we op het einde af en zal het een sprintje worden tusschen v. d. Kerkhof en van Straeten, waarby de Rotterdammer een tikje sneller is en met wiellengte wint. In de tweede groep welke uit 4 renners bestaat is Moor de snelste voor Eevers. Ziehier den uitstag:

Nieuwelingen: 1. G. van Straeten, Rotterdam, in 36 min. 33 4/5 sec; 2. M. v. d. Kerkhof, Helmond, op 1 wiel; 3. D. Moor, Assendelft, op 1 min. 25 sec. 4. A. Evers, Herten; 5. J. Kuilman, Beverwijk; 6. A. v. Bokhoven, Vlijmen; 7. H. Eibers, Geleen, op 1 min. 35 sec; 8. J. Hamers, Bocholtz, op 2 min. 10 sec; 9. L. Paffen, Bleijerheide, op banddikte, 10. F. v. d. Heuvel, s-Hertogenbosch, op 2 min. 35 sec; 11. H. v. Berkel, 's-Hertogenbosch; 12. Bours, 's-Hertogenbosch, 13. A. Huismans, Maastricht; 14. 11. Stoffels, Geleen; 15. J. van Gelder. Geleen, op 3 min. 23 sec.

DE AMATEURS.

Hier starten 34 renners voor 20 ronden. Het zijn Bakker, Lakeman, en Peters die reeds aanstonds een geweldig tempo er in zetten en het veld uit elkaar rukken.

In de 4e ronde met Bakker, Lakeman, Peters en Ooms op 37 sec.

komt een volgende groep met Segaar, Palm, Schellingerhout, Dumoulin,

Bohemen en Loup.

De renners Lakeman. Bakker en Peeters trekken er zoo geweldig aan dat Ooms moet lossen. Deze ronde is de snelste die tot dan toe gereden is.

In de 7e ronde komen Bakker en Lakeman alleen door, op 35 sec. volgt Peeters, die gevallen is, op 50 sec. volgen Ooms, Dumoulin, Smits en Bohemen. Het veld is geheel uit elkaar gerukt en alles ligt verspreid. Peeters moet den strijd staken.

Op kop liggen nog steeds Bakker en Lakeman, op 7 min. 30 sec. volgen Dumoulin, Lust, Smits, Hulshof en Schellingerhout. Hierna volgen Palm en Pepels, op 3 min. 15 sec., Govaerts, direct gevolgd door Segaar. Op 1 ronde zitten Zanetti, Sonnemans, Lenaerts, de Troye, te Loo, Paulussen, terwijl Mulders op 2 ronden volgt.

De strijd is gestreden en de beide koploopers kan zonder noemenswaardige

gebeurtenissen de eerste prijzen niet ontgaan.

SEGAAR WERKT ZICH OP

Segaar uit Leiden werkt zich geweldig naar voren, doch kan niet voorkomen dat hij door de leiders een ronde gedubbeld wordt.

IN DE LAATSTE RONDE VALT LAKEMAN.

We krijgen de laatste ronde en hier komt Lakeman te vallen, zoodat Bakker alleen toekomt. De uitslag luidt:

Amateurs: 1. C. Bakker, Zaandam, in 1 uur 32 min. 49 sec; 2. H. Lakeman, Amsterdam, op 17 sec; 3. B. Schellingerhout, Zaandam, op 3 min. 9 sec; 4. P. Smits, Tegelen, op 3 min. 10 sec; 5. J. Lust, Zaandam; 6. J. Hulshof, Den Bosch; 7. L. Dumoulin, Tilburg; 8. L. Pepels, Elsloo; 9. J. Palm, Treebeek, op 4 min. 45 sec.; 10. M. Segaar. Leiden op 1 ronde; 11. te Loo, Heerlen; 12. P. Paulissen, Stein; 13. J. Goovaerts, Geleen, op 2 ronden; 14. H. Leenaerts, Bunde; 15. J. de Trooye, Hoensbroek.

DE STRIJD VAN DE PROFS

Bij de start van de profs werd meteen maar een premie van f 25.— uitgeloofd voor den renner of de groep van renners, welke het eerste een ronde zou inloopen. Een opkikkertjt, dat op dit moment wel goed van pas kwam, want juist bij de start regende het, dat het goot. Maar het duurde gelukkig niet lang en het tempo, waarin gereden werd, wees wel uit dat er liefhebbers voor

de premie te vinden waren.

De jonge Braspenninx — de oude reed zoowaar ook mede – veroverde zich in de eerste ronde reeds een aardige voorsprong en al namen spoedig Motké en Pellenaars de zaak achter hem in handen, het duurde toch nog een ronde of vijf, voordat men bij hem was. Regelmatig werden eenige ronden achter elkaar afgedraaid zonder dat er in het iets uiteen liggende peleton schokkende gebeurtenissen plaats hadden.

Na acht ronden vormde zich een kleine kopgroep, bestaande uit Janssen, Pellenaars, Bouchée, Wijdenes, Braspenninx en v. Amsterdam.

Deze rond werd in 4.52 sec. gereden. Dezelfde groep wist haar voorsprong in de volgende ronden te vergrooten, terwijl zich van het peleton een groepje, bestaande uit Pepels, Hofman en Schweitzer had losgemaakt. Steenbakkers leverde een fraaie prestatie bij het inloopen van een ontmoedigenden achterstand, welke machinedefect hem bezorgd had. Sijen en Bakker deden eveneens een poging los te komen van het hoofdpeleton. Dan gaat het heele peleton aan stukken. Sijen en Bakker bereiken de groep voor hen en achter hen zetten Motké, de Beer en Hofstede een felle race in, terwijl een groep van 10 a 12 renners weer achter deze achtervolgers blyft aanjagen.

Zes renners liggen los in de achterhoede.

Na 14 ronden was de situatie nog vrijwel hetzelfde. De kopgroep handhaafde zich geheel en al en lag met een voorsprong van ongeveer 33 sec. voor een volggroep van 8 renners, de rest van het veld, dat trouwens al zwaar geleden had en nog maar uit nauwelijks een dozijn renners bestond, volgde op ongeregelde afstanden.

Halverwege den strijd lag de kopgroep, nog steeds uit dezelfde renners bestaande, voorop met een voorsprong van 43 sec. De tweede groep bestond uit Hofman, Hofstede, Motké, Schweitzer, Pepels, Sijen en de Beert op 1 min. volgde Braspenninx Sr. op 1 min. 25 sec. Steenbakkers op 1 min. 55 sec. Loos en Keuzer. Tenslotte volgden op bijna 1 ronde achterstand Maas, Bouchée, Stet en v. d. Beemt.

Nogmaals verdient Steenbakkers een pluim op zijn rennerspetje voor

zijn moedigen strijd tegen den man-met-de-hamer. Op zijn derde fiets wist hij wederom het peleton voor hem te bereiken. Ook Pepels veroverde een applausje voor zijn dapper doorzetten, toen hij zijn peleton verliet en een krachtige race achter zijn voorgangers inzette. En midden in deze race werd hij aangemoedigd door een premie van ’ f 5.50 voor den renner, die het eerste van het tweede op het eerste peleton zou springen.

Inmiddels hadden de laatste vier in het veld een ronde achterstand opge- loopen. Behalve v. d. Beemt bleven zij echter allen de kopgroep aankleven. De 56 jarige Braspenninx kreeg intusschen een „aanmoedigingspremie"

van F 5,50, bijeengebracht door de jury, welke premie nog met een en ander uit het publiek werd verstevigd.

In de kopgroep begon het intusschen te spannen. Een paar premies, welke Janssen wat te triomfantelijk in de wacht sleepte, waren voldoende om Pellenaers te laden voor de laatste ronden. Met een geweldig elan maakte hij zich tezamen met Braspenninx jr. los van de kopgroep en zij hadden weldra een voorsprong van 16 seconden. Zij reden meteen de snelste rond ook, n.l. 4 min. 41 sec. Als tweede groep volgden Wijdenes, Verschuren, v. Amsterdam en Janssen. Daar op volgden weer Stet, Maas en v. d. Beemt, alle drie met een ronde achterstand. Op drie minuten volgde een peleton van 9 renners bestaande uit Hofman, de Beer, Motké, Schweitzer, Pepels, Sijen,

Steenbakkers en Hofstede.

Pellenaars en Braspenninx maakten het er overigens meenens van. Hun voorsprong vergrootte zich tot 24 sec. Het einde naderde thans en inderdaad ook snel. Zoo goed als onbedreigd — pech daargelaten — zaten Bras en Pellenaars aan den kop. Van de laatste ronde dient nog vermeld, dat Sijen alleen een achterstand met bijna 2 minaten reduceerde en zijn positie verbetertie en daarna stormden de twee winnaars op de finish aan. Met

een geweldige sprint ging Pellenacrs als eerste over de eindstreep, aan zijn wiel gevolgd door den jongen Braspenninx.

Profs en Onafhankelijken: 1. Kees Pellenacrs, 3 uur. 3 min.; 2. John Braspenninx; 3. Aad van Amsterdam (op 28 sec-); 4. Piet Verschuren; 5. Cor Wijdenes; 6. Mathieu Jansen (op 36 sec.); 7. Leo de Beer (op 2 min. 22 sec.); 8. Charles Hofman; 9 Toon Steenbakkers 10. Huub Sijen (op 2 min. 56 sec); 11. Jan Hofstede (op 4 min. 20 sec); 12. Louis Motké; 13. Schweitzer; 14. Pepels; 15. Keijzer; 16. Loos; 17. Maas (op 1 ronde); 18 Stet; 19. Braspenninx Sr. "

 

WEERT.(1941.06.08)

EEN AFVALRACE MET EEN FLITSEND EINDE

Van Amsterdam sloeg Motké in den sprint.- Van Limburgs favorieten slechts Sijen bij de eersten. - De belangstelling was groot.

WEERT, Zondag. Van onzen sportredacteur. Drie ronden voor het einde pas, in een race die er niet minder dan vier-en-dertig telde, beleefden de duizenden en nog eens duizenden die we rond het drie kilometer lange, verbazend snelle circuit hadden, den beslissenden slag van Weerts lustrum-ronde, een wedstrijd waaraan niet alleen het organiseerende comité, maar ook en vooral de geknakte „Lange Jan", die het feest dan toch maar eigenlijk op Sijn geweten heeft, zeer veel genoegen beleefd zal hebben. Drie ronden voor het einde was een laatste, gewaagde, listige demarrage genoeg om Weert een beslissing-in-den-sprint te besparen. Het was wérkelijk de eerste niet deze demarrage..

Waren er niet steeds, in het prille begin van den strijd zelfs, overmoedigen geweest, die het waagden, een spong te doen uit de bonte rennerssliert die zich in een dol tempo rond het circuit slingerde? Zij slaagden niet. deze overmoedigen. Zij reden zich steeds weer vast in het mcordende tempo dat achter hen, door het, nijdig vasthoudende peleton gedraaid werd — en wat

zij er mee bereikten, was voorloopig niets anders dan dat Weerts lustrum- ronde een fel gereden afvalrace werd, een wedstrijd waarin de sterken, de snellen en de slimmen een kans hadden.

DE EERSTE KLAP.

Een afvalrace?...

We hadden nauwelijks 25 K.M. achter den rug, toen er, na de gebruikelijke schermutselingen, in de kopgroep meteen al vuurwerk te koop was. De Korver. Motké, Banken, Evers. Verhoef. Engel, Steenbakkers, Wijdenes en Buets trokken daar een, steeds wijder wordende gaping tusschen hen en de rest van de concurreerende menigte. Er werd in dit groepje klaarblijkelijk serieus gewerkt want de eene seconde voorsprong stapelde zich op de andere en er lag dan ook inderdaad wel een beetje gevaar in deze uitlooppoging.

Motké en Evers vond men in Weert tot denlaatsten kilometer toe, steeds offensief, in de eerste gelederen.

De Korver scheen opnieuw van plan om zich in de eerste kilometers volkomen buiten Westen te rijden (hetgeen hij prompt deed), Banken, die er later, evenals Buets, met een defect uit moest, zette alle krachten uit zijn reuzen-body achter dezen sprong en menschen als Engel en Wijdenes staan

steeds hun mannetje.

Rondenlang flitste dit leidende groepje met voorsprong over het circuit. Toen echter kwam men ook in het peleton blijkbaar tot de ontdekking, dat er een gevaarlijk gezelschap aan den haal was en meteen viel op dat oogenblik de achtervolgde karavaan in stukken en brokken, kregen we een verbazend

hard rijdende groep II, waarin vooral Sijen en Braspenninx op volle toeren

draaiden en hadden ook Demmenie en Van Amsterdam in een bruisenden sprong de collega's van het peleton in den steek gelaten.

SLACHTOFFERS.

Even nog hield de kopgroep in het machtige tegen-offensief van Sijen en de zijnen, het hoofd boven water. Precies op de helft van den wedstrijd echter ging hun voorsprong in een laatsten, fellen ruk van de achtervolgers verloren en twee van deze achtervolgers, Sijen en Braspenninx, vierden samen met Engel en Wijdenes, dezen triomph met een nieuwe demarrage. Daar vooral, toen vooral Sijen en Bras het tempo bij iederen pedaalslag in de hoogte schroefden, kreeg deze wedstrijd het karakter van een afvalrace, zagen we De Korver en Steenbakkers, leeggereden uit de wielen gaan en later van het tooneel verdwijnen en hadden we een groep II, die met meer dan dertig seconden eigenlijk geslagen scheen, en waarin vooral Charles Hofman en, ietwat onverwacht, Willy Vroomen, den boventoon voerden.

We waren intusschen al een stuk of wat favorieten kwijt. De Groot kwam in het begin van den strijd in moeilijkheden, raakte achter kreeg hulp van Guus Saes, Weerts eigen favoriet, die zich van pure vriendschap had laten afzakken, en gaf een ronde later, samen met den Weertenaar op hetgeen inderdaad een nogal raadselachtige tactief is...

Vooral echter in de achterhoede vielen er tijdens het offensief van de grootheden zware slagen, streepten we, ook al als gevolg van lekke bandjes, vele namen in het programma-boekje door en hielden we tenslotte practisch slechts over den strijd tusschen groep I, met grootheden als Van Amsterdam, Sijen, Motke, Bras, Engel, Demmenie en van Swelm en groep II, waarin onze Limburgers   Hofman en Willy Vroomen paar denwerk te verhapstukken kregen.

Groep II zou waarschijnlijk geen schim van kans meer gehad hebben als er in deze periode van de strijd niet een zekere matheid over de actieviteit van de kopgroep gelegen had.

Er werd, alsof het de eerste kilometers gold, zwaar geschermutseld. We zagen een uitlooppogmg van Demmenie. Motké, Wijdenes en Van Swelm, we beleefden een soloren van Motké, we noteerden een gevaarlijker schijnende demarrage van een gevaarlijk gezelschap, bestaande uit Sijen, Motke, Janssen en Dietvorst, maar het peleton scheen voor uitlooppogingen niets te voelen. Het tempo werd hierdoor gedrukt en zoo liep groep II de eene seconde na de in andere in, slokte zij een achterstand van meer dan een halve minuut in enkele ronden op, maar betaalde dat nogal zwaar, want Hofman reed een band aan gruis en Willy Vroomen verdween eveneens uit den strijd, samen met Demmenie, wiens band het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld had en Jan van Swelm, die de kopgroep  vaarwel had gezegd en enkele ronden later eveneens maar liever opgaf.

Jansen en Wijdenes, twee gevaarlijke jongeren, kregen het, onmiddellijk na de verbroedering tusschen de twee groepen op de heupen. Met nog slechts iets meer dan twintig kilometers voor den boeg waagden zij een moedigen sprong, reden zij drie ronden lang tegen een hard werkend peleton waarin

vooral Motké weer op den voorgrond trad, maar sneuvelden tenslotte ook zij, toen Sijen tijdens de dertigste ronde, een fantastisch stukje topvorm ten toonspreidde en hij in slechts drie kilometer, met de rest van de leidende menigte aan zijn wiel, de twintig seconden tusschen het peleton en de twee vluchtelingen goed maakte.

DE LAATSTE SPRONG.

Uitstekend stonden op dat oogenblik Limburgs kansen. Jaak Sijen, de eenige Limburgsche vertegenwoordiger dien we, naast den tegenwoordig in Amster- dam wonenden Motké nog overgehouden hadden, scheen met dezen wedstrijd te spelen. Zijn indrukwekkende sprong naar de twee vluchtelingen

moest ook zijn tegenstanders duidelijk gemaakt hebben, dat hier een man de laatste kilometers inging met de wetenschap, dat hij niemand behoefde te vreezen.

Maar ook een man-in-topvorm maakt wel eens noodlottige vergissingen. Stak er wel bijzonder veel gevaar in het sprongetje dat twee ronden voor het einde Motké, steeds weer Motké, Van Amsterdam en Evers maakten. Mocht men wel veel vertrouwen hebben in de kracht van Evers, van wien we zoo bijzonder veel niet weten, van Van Amsterdam die in Valkenburg en in Hoensbroek geen verbazend grootsche dingen had laten zien en van Motké, die voortdurend in het offensief geweest was en die tijdens al deze demar- rages hier en daar misschien wel een veertje had moeten laten ?.... Zij bleek inderdaad noodlottig, deze vergissing.

Want Van Amsterdam, wiens wegracevorm nogal geleden had onder de training voor de stayerij, bleek plotseling weer de gevaarlijke man van vroeger en Motké deed niet voor hem onder en de onbekende Evers reed voor de kans van zijn leven.

Drie ronden voor het einde werd daardoor Weerts lustrumronde beslist. De reactie van het peleton kwam te laat en ook De Beer, die zich in de voorlaatste ronde uit de rijen van de kopgroep had gewerkt, bleek niet

meer in staat, het vluchtende trio te halen.

Zoo viel dan de beslissing in een eindsprint van drie, een sprint waarin Evers zoo ongeveer niet meetelde en waarin Motké, verrassend misschien, geslagen werd door een uiterst snellen en merkwaardig frisschen Van Amsterdam. De Beer bezette de vierde plaats met negen seconden achterstand en op slechts zestien seconden leverden de leden van de hoofdgroep elkaar slag in een

vinnigen sprint, waaruit Janssen als overwinnaar te voorschijn kwam. Het was voor de jury een moeilijke taak dezen, nogal ingewikkelden sprint, waarin het voornamelijk op het bezitten van een goede positie aankwam, uit te pluizen. Tenslotte echter kwam men tot den volgenden uitslag :

Profs en Onafhankelijken: 1. Van Amsterdam, 102 KM. m 2 uur 37 min. 10 sec; 2 Motké; 3 Evers; 4 op 9 sec. De Beer; 5 op 16 sec. Janssen; 6 Bras, 7 Wijdenes; 8 Maas; 9 Engel; 10 Sijen; 11 Joossen; 12 Hopstake, allen in denzelfden tijd en wiel in wiel.

 

ZAANDAM.(1941.06.01)

LAKEMAN EN BAKKER WONNEN RONDE VAN ZAANDAM.

Maandag organiseerde de Zaanlandsche Wielerclub „D.T.S." het eerste deel van de ronde van Zaandam. Vandaag vindt het tweede deel plaats,

waarby profs en onafhankelijken zullen starten. De uitslagen van Maandag luiden als volgt:

Amateurs over 40 km. eerste groep: 1. C. Bakker (Zaandam) 1 uur 9 min.; 2. J. Lust (Oostzaan); 3. B. Hordük (R'dam); 4. G. Peeters (Den Haag); 5. H. Heerwand (Amsterdam); 6. P. Boot (Amsterdam); 7. P. Vogelenzang (Den Haag); 8. K. De Vries (Rotterdam); 9. C. Byl (Den Haag); 10. C. Porteties (Velsen),

Amateurs over 40 km. tweede groep: 1. H. Lakeman (Amsterdam) 1 uur 9 min.; 2. B. Schellingerhout (Zaandam); 3. C Smit (R'dam); 4. W. Rysbergen

(Leiden); 5. H. Keizer (Adam); 6. M. van Boheemen; 7. Bos (Amsterdam); 8. G. Blauw (Zaandam); 9. J.Laan (Haarlem); 10. G. Loos (Amsterdam).

Nieuwelingen over 20 km.: 1. M. de Graaf (Amsterdam) 31 min. 51 sec; 2. Roozendaal (Soest); 3. J. Alles (Adam); 4. A. C. Keulman (Adam); 5. R. van Straten (Adam); 6. N. de Kort (Adam); 7. J. Boterbloem (Adam); 8. W. Sierch (Adam).

 

ZAANDAM.(1941.06.02)

PELLENAERS WINT DE RONDE VAN ZAANDAM.

Onder groote belangstelling had Dinsdag het tweede deel van het jaarlijksch wielercriterium „de Ronde van Zaandam" plaats.

De organisatie was bij de Zaanl. Wielerclub “D.T.S." in goede handen. Er werd felle stryd geleverd door het maximum aantal deelnemers, waarvan er slechts 17 de eindstreep bereikten.

Er waren opvallend veel uitvallers wegens lekke banden, waaronder bekende renners, die daarmede hun kansen teloor zagen gaan. Niettegenstaande

de hooge temperatuur spanden de renners zich geducht in en de strijd was vol afwisseling.

Eerst bij het ingaan van de laatste twintig ronden kwam er eenige teekening

in den strijd. Aan den kop gingen toen Pellenaers en van Amsterdam, die een feilen strijd leverden. Deze situatie bleef tot de laatste ronden ongewijzigd,

doch met nog 500 meter voor den boeg nam Pellenaers den kop. Van Amster- dam kwam geducht opzetten, doch in de sprint toonde Pellenaers zich de sterkste.

Behalve genoemde 2 renners kunnen Sprenkeling en M. Jansen op een uitstekende wedstrijd terugzien.

Profs en Onafhankelijken: 1. Kees Pellenaers (Terheyden) 2 uur 31 min. 23 sec 2. Aad van Amsterdam (Princenhage). 3. Mathieu Jansen (Eindhoven). 4. Cees Joosen (Made). 5. Gerrit Sprenkeling (Hengelo). 6. Juul de Visser (Den Haag). 7. Cor de Groot (Amsterdam). 8. Henk de Hoog (Amsterdam). 9. Louis Motké (Amsterdam). 10. Henk Mijnsbergen (Rotterdam). 11. Evers (Wormer- veer). 12. J. Demmenie (Rotterdam);