|
WESTERGEEST.(1982.08.13) Jan
van Dam winnaar na enorme slijtageslag Miserabele
weersomstandigheden, een harde wind met daartussendoor ook nog een fikse
regenbui, waren er de oorzaak van dat de wielerronde van Westergeest
gisteravond veranderde in een waar slagveld. Slechts eenentwintig renners
haalden de eindstreep, de rest van het overigens vrij matig bezette
deelnemersveld gaf er voortijdig de brui aan. Als winnaar uit deze
onvervalste slijtageslag kwam Jan van Dam tevoorschijn. Een 28--jarige postbode uit Muntendam. Hij was de snelste uit
een kopgroepje van vier man. „Wat was het zwaar," hijgde de winnaar na afloop,
„helemaal ongevaarlijk was het ook niet want in de bochten was het door de
regen glad en moest je flink oppassen. Het
is m n weertje anders niet, normaal gesproken stap ik wel af, maar ik dacht
nu, kom, laat ik het maar eens proberen." Het was de derde seizoenzege
voor de Batavus-coureur, maar wel zijn eerste op
Friese bodem. Onverdiend kon zijn zege niet genoemd worden, want in de
kopgroep van vier ontplooide hij de meeste initiatieven. Vijftien
kilometer voor het einde ontstond het groepje van vier. Jan van Dam sprong
weg en hij kreeg Dries Klein en Dries Timmer mee. Cor van Es zag het gevaar
en sprong een ronde later op imponerende wijze naar het drietal toe. Het
lukte echter de sterk fietsende Jan Welles en Luc Aalders
niet om het gaati'e van
honderd meter dicht te fietsen. Zij cregen geen
aansluiting meer en reden toen nog „slechts" voor de vijfde plaats. Daarvoor
waren al veel coureurs van de fiets gestapt, het grootste gedeelte omdat zij
niet opgewassen waren tegen de natuurelementen, anderen omdat ze te kampen
kregen met materiaalpech. Onder hen Ebel Keizer en
Bert Wekema, die beiden werden getrof
feh door een lekke band. Dat was vooral voor
laatstgenoemde een sneue zaak, omdat hij net een serieus ogende ontsnapping
met Wieher Vlot op touw had gezet. Wekema was ontegenzegelijk éen van de favorieten voor de eindzege, want hij verkeert
momenteel in een grote vorm, won donderdag in Hoogeveen en dat was zijn
tiende seizoenzege. Dominicus Lolkema was ook één van die renners die het voortijdig
voor gezien hield. Niet vanwege het weer, maar gewoon omdat de macht ontbrak.
Hij geveld geweest door een kaakontsteking, kreeg
een penicillinekuur voorhieven, maar dat was wel van invloed op zijn
conditie. Door
het grote aantal uitvallers deed zich het merkwaardige feit voor dat sommige
renners, die diverse ronden achterstand hadden, rustig bleven doorpeddelen
omdat zii op die manier toch nog een prijsje in ac wacht konden slepen. Onder nen ook Joop Atsma. de fietsende journalist, normaal
nimmer bii de eerste twintig te vinden, die
daardoor tenslotte op een zeventiende plaats zou
uitkomen.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||