|
OUDEMIRDUM.(1982.07.27) Jan
Spijker wint de uiterst zware ronde in het Klif De
Kamper Batavus-coureur Jan Spijker heeft
dinsdagavond de vijftiende ronde van het Klif gewonnen. „Een enorm zware
ronde," reageerde de winnaar, die in de eindsprint moest afrekenen met
de geslepen Jans Vlot. De 27-jarige Spijker perste in de
laatste paar honderd meter alles uit de kast en bleef de zeven jaar oudere
Vlot een half wiel voor. Het betekende de vijfde seizoenzege voor Spijker. Zijn
overwinning was er eentje van uitstekende kwaliteit. Vijf ronden voor het
einde van de tachtig kilometer lange race demarreerde hij samen met Jans Vlot
uit een ijzersterke acht man tellende kopgroep. Aanvankelijk controleerden
zijn ploeggenoten Gerard Schipper en Bert Wekema de
groep, die daardoor niet bij machte was de beide vluchters te arresteren.
Twee ronden voor de finish ontsnapte Bert Wekema en
deze zorgde er met een derde plaats voor dat het ploegsucces compleet werd. Het
talrijke publiek dat nogal laat naar de twee kilometer lange piste was
gekomen was getuige van een weliswaar weinig spectaculaire, maar toch
alleszins boeiende ronde van het Klif. Het venijn zat ditmaal niet in de
staart maar in het begin van de race. Al na zes ronden viel namelijk de
beslissende slag toen een aanvankelijk dertien man sterke groep aan de haal
ging en een niet te herstellen voorsprong nam. Klinkende
namen zaten bij de mannen, die zo brutaal de knuppel in het hoenderhok
smeten. Behalve het Batavus-trio en Expert-pedaleur Jans Vlot speelden daarin de NMB-rijders Ebel Keizer, Wicher Vlot en Piet Kleine in eerste aanleg een hoofdrol,
maar de exschaatskeizer moest weldra het hoofd
buigen voor het moordende tempo. Zeer
sterk was ook het rijden van de enige Fries in het gezelschap, Dominicus Lolkema. In hechte
samenwerking daverden de vluchters over de weg, geen spaan heel latend van
het machteloze peloton, dat in drie groepen uiteen werd gereten. Zo
bleven alleen de allersterksten vooraan. Ook de te
weinig getrainde Tjalling Udding
kon het tempo - voor de wind haalde de groep ruim zestig kilometer per uur -
niet bijfietsen en stapte kapot van de fiets. „Ik kon het gewoon niet meer
volhouden. Ik heb hier veel pech gehad. Meestal kreeg ik een lekke band. En nu heb ik eens geen lekke band, maar ben ik zelf lek, lachte
de sympathieke Smildenaar. Slechts
een twaalf man tellend pelotonnetje wist aan het lapwerk van de voortrazende
kopgroep te ontkomen, al was de marge bij de finish erg klein geworden. De
rest kwam op een of meer ronden achterstand of stapte uitgeblust uit de
koers. Met
nog vijf ronden van twee kilometer te gaan kromde Jan Spijker de rug, ging op
de pedalen staan en plaatste een alles-of-niets-demarrage.
De enige, die daarop een antwoord had was Jans Vlot en dat was op zn minst opmerkelijk te noemen.
Ais een soort medisch mirakel draait hij dit seizoen zn rondjes. Hij werd aan beide knieën twee keer
geopereerd, maar herstelde zich steeds verschrikkelijk goed, vooral dank zij
intensieve fysiotherapeutische hulp. Deze oud-profrijder - hii was ooit ploegmaat van Joop Zoetemelk - klampte vast
aan het wiel van Spijker en samen sloegen ze een onoverbrugbare kloof. Hun
voorsprong liep in twee ronden op tot bijna een halve minuut en een
eindsprint moest de beslissing brengen. Ofschoon Vlot als eerste uit de
laatste bocht kwam slaagde hij er niet in om net als eerder dit seizoen in
Giethoorn zijn rivaal voor te blijven. Nadat Bert Wekema
als derde was gefinisht won Wicher Vlot de spurt
van de groep, waarvan in de slotfase Luit Ottema
moest afhaken. De zware inspanningen op het schitterende parkoers -
supergeschikt om er eens een noordelijk kampioenschap te houden - waren hem
te veel geworden en meer dan een achtste plaats zat er voor hem niet in. Domien Lolkema klasseerde zich
op een uitstekende zesde plek.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||