|
HARKEMA.(1982.08.21) Frens Hoving terug van weg geweest
in ronde Harkema Door een ernstige
knieblessure was het dit wielerseizoen lange tijd akelig stil rond Frens Hoving. De 25-jarige onderwijzer zonder werk uit
Smilde reed zich slechts drie keer in de prijzen Een vierde plaats in de
ronde van Roden een zesde positie
in het criterium van het Groninger Oosterpoort en
een ergens in het Noorden nog zeer weinig tot de verbeelding sprekende
twaalfde prijs, was het hele erelijstje tot nu toe in 1982. Zaterdagavond in
de amateurkoers van het feestvierende Harkema, was Frens Hoving er plotsklaps weer helemaal. Op
indrukwekkende wijze won hij de eindsprint van een kopgroepje van vijf
renner, dat verder bestond uit Dries Timmer ( Yde
de Punt), Piet Pompstra
(Lutjegast), Jan Welles (Terwis-
pel) en Durk Jongsma (Opeinde Sm). “Ik ben erg blij
met mijn eerste seizoen-overwinning. Zon triomf
geeft je veel
zelfvertrouwen voor de nog komende wedstrijden. Drie jaar geleden won ik op identieke
wijze de ronde van Harkema. Die laatste bocht op
weg naar de eindstreep is
er een van het snellere soort. Je kunt er hard door
heen rijden,”zo vertelde de triomfator. In die laatste
ronde probeerde Durk Jongsma
van alles om een beslissend gaatje te slaan.Bij het luiden van de bel demarreerde hij, maar de
voorsprong was te miniem om
tot rendement te kunnen komen. In het sprintgeweld op de laatste meters was
de overigens sterk koersende Durk Jongsma kansloos. Ditzelfde gold voor Jan Welles uit Terwispel, die echter beresterk fietste en terecht tot de
strijdlustigste renner werd uitverkoren. Jan Welles
werd vierde en Durk Jongsma
vijfde. De strijd om de fel begeerde triomf in Harkema
was enkel voorbehouden voor Frens Hoving en Dries
Timmer, want ook Piet Pompstra die van start af
weer mee vooraan zat, was in de eindspurt kans- loos. Met zijn derde plaats
belandde hij wel weer op het ereschavotje. Dries Timmer lag vlak
voor de verlossende eindstreep nog op kop, maar op de laatste meters perste Frens Hoving er nog zo veel pure snelheid uit dat hij Juichend de armen
in de lucht kon steken. De ronde van Harkema is een ware slijtageslag geworden. Negentig
renners stonden er op de
lijst, een derde deel haalde slechts de finish. Direct al ging de beuk er op een
geweldige manier in. Er waren nog geen tien van de 65 ronden gereden of de
langgerekte meute was al in vele delen versnipperd. In die felle
ouverture speelde naast Jan Welles de neo-amateur Roelof Korte uit Finsterwolde
aanvankelijk een hoofdrol, maar hoe langer de koers duurde hoe moeilijker hij
het kreeg. Uiteindelijk speelde hij geen enkele rol van betekenis meer. Met
nog dertig ronden te rijden ontstond het kopgroepje van vijf, dat daarna de
dienst volledig zou uitmaken. Hun voorsprong zou uitgroeien tot een kleine veertig seconden. maar in de slotfase knabbelde
een tweede vluchtgroepje (zes renners) met onder anderen Domininkus
Lolkema, (Oosterend) daar
aardig wat van af. Van het tweede groepje toonde Luuk Aalders
uit Roden zich de sterkste en dat hield de zesde prijs in. Dominicus Lolkema werd negende.
De zege bij de liefhebbers-veteranen was voor Leo Hollemans uit Emmercompascuum.
|