BUITENPOST.(1982.07.31) Bert Wekema de sterkste in ronde van Buitenpost Toen Bert Wekema zaterdagavond in de ronde van Buitenpost deel uit-
maakte van een kopgroepje van vier man, was het veel meer de vraag of dit
viertal weg kon blijven dan wie het beste eindschot in de benen had. Daarover
kon eigenlijk geen twijfel bestaan, dat was de coureur uit Peize. Het kopgroepje bleef
uit de klauwen van een tweede groep van veertien renners en toen kon de
hoofdprijs in feite wel weggegeven worden. Met bijna twee fietslengten voorprong op Durk Jongsma uit Opeinde pakte Wekema zijn negende seizoenzege Wekema dus winnaar, maar er was nog iemand die zijn
geluk niet op kon. Dat was de
20-jarige HTS-er Durk Jongsma die zijn sterke fietsen bekroond zag met een
fraaie tweede plaats, zijn beste seizoenprestatie tot nu toe. Er zijn
wielrenners die de tweede stek de slechtst mogelijke klassering vinden (
immers net geen winnaar), maar dat gold niet voor Durk
Jongsma. Het was voor hem overigens toch al een
bijzonder succesvol avondje, want hij pakte “Dit is in echte ütspatter omschreef,”Durk Jongsma zijn prestatie. “hjir
bin ik dochs dik tefreden
mei. It giet mar best de leste tiden.”
Hij wist dat hij weinig kans zou maken in de sprint tegen Bert Wekema. “Mar hast altiten wol in bytsje hope fansels.” Winnaar Wekema wist
zich redelijk zeker van zijn zaak, “Ik rijd goed de laatste tijd, ik wist dat
ik ongeveer de rapste was, maar Piet Pompstra kan
ook nog wel eens knap uit de hoek komen het was nog wel een beetje oppassen
geblazen.” Het parcours in
Buitenpost was niet erg zwaar, maar telde wel veel bochten. De drukkende
hitte was een natuurelement, waar heel wat coureurs niet tegen opgewassen
waren. Halverwege de strijd was het grote deelnemersveld al tot de helft
uitgedund. Het tempo viel uiteraard wel eens even stil en juist dat maakte
deze ronde toch aantrekkelijk, doordat er dan aan ontsnap- pingen gedacht kon
worden. Vroeg in de koers
ontsnapte een groep van negen renners, met daarbij Durk Jongsma, Dominicus Lolkema, Popke Akkerman - die
later de tol voor deze vluchtpoging
moest betalen - en de sterk rijdende Henk Bouwman,
die bij bondscoach Piet Liebregts nog steeds op de nominatie staat om volgende
maand uitgezonden te worden naar de wereldkampioenschappen op de weg in Engeland.
Deze groep mocht lang wegblijven, maar een grote voorsprong wist het toch
niet op te bouwen. Negentien ronden lang duurde het, toen streek het peloton
neer op de vluchters onder aanvoering van de sterk rijdende Johnny Arends, die zijn kansen later verknald
zag door een lekke achterband en daardoor te grote achterstand opliep. De aanstoot tot
de beslissende demarrage werd gegeven door Simon van Wieren uit Havelte, in Friesland een minder bekende renner. Durk Jongsma haakte aan evenals
Bert Wekema en Piet .Pompstra Dit groepje bouwde een voorsprong op die lange
tijd schommelde tussen de twintig en vijfentwintig seconden. De algemene
gedachte was dat het viertal wel weer ingerekend zou worden, omdat er zeker
nog een veertig kilometer gefietst moest worden. Het peloton
brokkelde uiteen in twee stukken en in een achtervolgende groep van veertien
renners was de bereidheid om gezamenlijk de krachten te bundelen te gering.
Daarbij kwam nog eens dat Henk Bouwman en Jan
Spijker weinig kopwerk deden omdat zij de vlucht van Batavus-ploegmakker
Bert Wekema beschermden. Dat dit tweetal
nog veel over had, bleek drie ronden voor het einde toen zij zich
losmaakten uit de tweede groep en in hoog tempo naar de drie koplopers reden.
Drie omdat in de finale Simon van Wieren had moeten afhaken, hij was een
totale uitputting nabij en finishte uiteindelijk nog achter het peloton. De
vlucht van Bouwman en Spijker was imponerend, maar
te laat ingezet om nog bij de koplopers te kunnen komen. Het maakte niet veel
uit, diep in hun hart moeten zij zich zeker gevoeld hebben van het feit dat Wekema de zege nauwelijks kon ontgaan Een terechte
constatering ring zo bleek
even later.
|