|
BERGUM.(1982.07.05) Ebel Keizer sterkste totaalrenner
in de ronde van Bergum Twee keer een
derde plaats in het klassement vormde de basis voor de uiteindelijke zege van
Ebel Keijzer uit Muntendam in de amateurwielerronde
van Bergum. Een ronde die afweek van de
“gebruikelijke” en die in twee delen was gesplits.
Het hoofdmenu bestond uit een criterium over vijf en zestig kilometer, het
“toetje” voor de dertig best geplaatste coureurs was een strijd over ruim een
kilometer tegen het uurwerk. Keizer wist op beiderdelen
beslag te leggen op een derde plaats, goed voor de totaalwinst. Hij bleef daarmee
de weer bijzonder sterk fietsende Gerrit Möhlmann
een fractie voor, die
zesde werd in het criterium, maar door een sterke tijdrit wist op te klimmen
naar de tweede plaats. De beste uitgangspositie was echter voor een andere
Gerrit, namelijk Brokelman, die glorieus winnaar
werd van het criterium, maar moest ervaren dat het fietsen tegen het uurwerk
een vak op zich is. Hij reikte niet verder dan een twintigste plaats en dat
had voor hem de nodige onaangename konsekwenties
een duikeling naar de dertiende stek in de eindrangschikking. Diezelfde Brokelman was overigens in het begin van de koers attent
bij een ontsnapping van
vijf renners. Naast de coureur uit Hardenberg gingen ook Henri Ruitenberg,
Gerrit Möhlmann, Ebel
Keizer en Durk Jongsma
uit Op - einde aan de
haal. De kleine Jan Spijker onderkende de ernst van de vluchtpoging en pikte
nog bijtijds aan. De eendrachtige
samenwerking van het zestal leverde de nodige vruchten Op. Langzaam maar
zeker werd de voorsprong uitgebreid en na een kleine
veertig ronden kreeg het peloton een “lap”. Pal voor die
aansluiting tot stand kwam waren Piet Kleine, Henk Sieger
Jan Geert Scheper alle
drie van de NMB-ploeg, met Luit Ottema
ontsnapt uit de hoofdmacht. Het laat zich makkelijk
raden dat dit viertal wel wilde fietsen, waarbij het
meeste werk toch weer werd verzet door Piet Kleine. Tien ronden voor het einde
slaagden ook zij er in aansluiting te vinden in de grote meute en dat
betekende dat er tien renners op kop waren met maar liefst vier renners van
NMB in het voorste gelid, immers Ebel Keizer komt
ook voor deze ploeg uit. Dit tiental ging
strijden om de eerste plaats, nadat eerder de sprint van het peloton een prooi
werd voor Herman Snoeijink. Een demarrage van Jan
Spijker mist de echte overtuiging, maar dat kon niet gezegd worden van de “jump”
die Brokelman in de voorlaatste ronde
plaatste. Hij pakte veertig meter en dat gaatje was voldoende. Na afloop maakte Brokelman bekend dat hij de wielersport vaarwel zegt en dat hij vrijdag
in de ronde van Gorredijk voor het laatst op Friese
bodem in wedstrijdverband zal fietsen. Een beetje wielrennen is leuk vindt Brokelman, maar het moet
bijzaak blijven. “Ik ben een tijdje werkloos geweest en toen was ik de hele
dag met dat stomme fietsen bezig. Ik baalde daarvan als een stier. Maar nu
heb ik weer werk en gaat het opmerkelijk weer stukken beter. Behalve dan in
de tijdrit die op een teleurstelling uitdraaide.” Verrassend
winnaar van die korte race tegen het uurwerk werd Freddy Kamstra uit Assen, die eentiende
sekonde voorbleef op Tjalling
Udding en tweetiende op Ebel Keizer en Gerrit Möhlmann.
Het had de nodige consequenties voor de einduitslag. Kamstra
schoot maar liefst elf plaatsen omhoog, een zelfde progressie
boekte Tjalling Udding. Durk Jongsma was verdienstelijk
vijfde, in het criterium, maar door een minder goede tijd op de kilometer
duikelde hij naar de twaalfde plaats. Beste Fries werd nu toch weer good-old Anne Koster. Einduitslag criterium en tijdrit:
|