RODEN.LUS
VAN.(1981.07.17) Peizenaar toont goede worm
in Roden Wekema is crisis te boven Bert Weketna is uit de put geklauterd, waarin hij een maand
geleden terechtkwam dank zij een onschuldig lijkende dopingaffaire. De
wielrenner uit Peize heeft het er een paar weken
moeilijk mee gehad, maar fietst inmiddels weer met
een opgewekt gemoed in het peloton. De mentale aanslag die de Drent kreeg te
verduren en hem gedurende enkele weken in de pottebak
deed belanden heeft hij al lang en breed overwonnen. De afgelopen week
verkeerde hij in een blakende vorm. Vorige week vrijdag tweede in Leek, een
dag later winnaar in De Wilp, afgelopen woensdag
opnieuw tweede in Nijeveen en gisteravond voor de
afwisseling eerste in de lus van Roden, waar hij in feite een thuiswedstrijd
reed. Een hele mooie
score die duidelijk maakt dat Wekema - als de vorm
er is - niet zo maar
tot de beste amateurs van Nederland wordt gerekend. Natuurlijk de resultaten
in de dorpsrondes tellen bij lange na niet zo zwaar als die in de grote van-stad-tot-stad wedstrijden, maar ze geven uiteraard
wel een indicatie van iemands capaciteiten. Per slot van rekening heb je in
criteria ook af te rekenen met coureurs die heel wat mans zijn. Voor Wekema is het jammer dat hij door die vervelende kwestie
rond zijn persoon af moest
haken in de selectie van bondscoach Piet Liebregts.
De vormcrisis waarin
hij belandde verhinderde hem zijn kansen optimaal te verdedigen. Omdat
hij onlangs geen meter meer fietste, bedankte hij voor de Ronde van Joegoslavie, die als selectiecriterium gold voor het
wereldkam- pioenschap in Praag. Die zware etappekoers kwam op dat moment voor
hem uiterst
ongelegen. Wekema vestigde zijn hoop op een
herkansing in de Ronde van Schotland, welke begin volgende week van start
gaat. Die werd hem ook
wel toegezegd, maar dan zou iemand anders zich terug moeten trekken.
Dat is niet gebeurd, zodat de Peizenaar het wel kan
schudden wat zijn WK-kansen betreft. Zelf treurt
hij daar niet zo om. Hij heeft zich neergelegd bij de gang van zaken en maakt
daar ook niet al te veel woorden meer over vuil. Het typeert Bert Wekema die de bescheidenheidze zelve is. Lucratieve
koersen Omdat hij geen
selectieverplichtingen meer heeft kan hij zich de
eerst- komende tijd uitleven in lucratievere koersen, zoals gisteravond in
Roden. Wekema at daar flink uit de goed gevulde
ruif. Niet alleen inde de Batavus-coureur met veel
verve de hoofdprijs, ook griste hij nog een aantal andere leuke prijsjes van het druk bevolkte parcours weg. Zoals het een
goede streekrenner betaamt had hij zijn zinnen gezet
op de zege in het
naburige Roden. Winnen in eigen omgeving is evenwel
niet eenvoudig, die ervaring heeft bijkans het hele peloton. Cadeautjes
worden maar zelden weggegeven door de gretige amateurs. Daarover kan Wim
Bartol meepraten. Hij de plaatselijke favoriet was na voor zijn vluchtmakker en bleef de blonde reus in de laatste meters
ruimschoots voor. Troostprijzen Een spijtige zaak
voor Bartol wiens erelijst niet in overeenstemming
is met zijn kwaliteiten.
De Rodenaar kan heel hard fietsen, treedt ook
landelijk herhaaldelijk op de voorgrond, maar is niet gezegend met een
vlammend eindschot, waardoor hij steeds maar weer met troostprijzen wordt opge- scheept. Bartol troost zich met de gedachte dat hij
zijn sprint de komende jaren nog wel wat zal kunnen aanscherpen, maar een winnaarstype zal hij nimmer worden. Wekema en Bartol sprongen in de slotfase uit een
kopgroep, die het peloton had gedubbeld. Aanvankelijk streden twaalf renners
op het voorste plan, maar door
valpartijen moesten Jan Uitham en ’Dolle’ Dries van Wijhe
afhaken. Zo’n 12.000 mensen vermaakten zich
gisteravond uitstekend in Roden, waar andermaal bleek dat de ambitieuze
organisatie na jaren zoeken de juiste formule (wielrennen omlijst met tal van
andere activiteiten heeft gevonden.
|