|
DORPENOMLOOP
RUCPHEN.(1980.03.15) Henk Havik solo-winnaar in de Dorpenomloop Henk Havik uit
Zaandam, lid van de vereniging DTS, en vanaf volgende maand amateur in de
gelederen van Amstel, de ploeg van Herman Krott, boog zich zestien kilometer voor het einde van de
7e Dorpenomloop nog eens extra over zijn stuur. Gerrit Solleveld,
de man waarmee bij ongeveer twintig kilometer met een voorsprong varierend van twintig tot vijfendertig seconden voor het
peloton had uitgereden, kwam steeds moeilijker op kop. De renner uit het Westland hapte naar adem en elke trap op de pedalen deed
pijn. Tegen een nieuwe demarrage van Havik was Solleveld
helemaal niet meer opgewassen. Langzaam maar zeker kwam er licht tussen het
achterwiel van Havik en het voorwiel van Solleveld.
De volgers voelden dat deze rondrit over de kerkdorpen in West-Brabant
in een beslissend stadium was gekomen. Henk Havik was de
durver, maar zou hij ook voor zijn doorzetten beloond worden? De Zaankanter
reed enorm sterk, moest af en toe even van het zadel af om zijn snelheld
constant te houden, maar had verder geen enkele moeilijkheid om vijfentwintig
seconden voor de sterke Valkenswaardse renner Hans Daams te finishen. Kort hierna klopte Jan Akkermans uit Kerkdriel, Guus
van Mieghem en Hans Baudoin
voor de derde plaats op het ere-achavot. De eerste
confrontatie tussen de junioren, die dit jaar hum stempel op de klassiekers
willen drukken, leerde veel. Ten eerste dat er nog velen naar de juiste vorm
zitten te zoeken. Dat men nog lang geen genoeg kilometers in de benen heeft
om een wedstrijd op te peppen en er een werkelijk grootse strijd van te
maken. Vooral in de slotfase lieten de achtervolgers het afweten. Zelfs een
gaatje van elf seconden kon door een groep van twintig eenheden niet dicht
gereden worden. De bittere kou en de toch wel venijnige wind deed de rest. Havik had het goed gezien. Hij was deze
middag de grootste durver en zijn doorzetten werd beloond met een eerste,
maar dan klassieke zege in het nog prille seizoen. Honderdenvijftien renners gingen
om kwart over twee onder leiding van Chris Delbessine
van start voor een opgave van iets meer dan honderd kilometer. Die start
gebeurde in een vrij hoog tempo. De weg naar Schijf, lang en recht en
voldoende breed, leent zich daar ook voor. Voor Van Warik
uit de ploeg van de Batauwers uit Tiel ging het
meteen al te hard. Hij was de eerste die na amper vijf kilometer al moest
lossen. De vedetten van deze categoric hadden
meteen in de voorste gelederen plaatsgenomen. Zij
hielden het tempo hoog en dat had tot gevolg dat er in de eerste twee van
vijf omlopen van elk ongeveer twintig kilometer hoegenaamd niets gebeurde. Het enige dat
viel te noteren was een valpartij na ongeveer dertien kilometer tussen Schijf
en Sprundel. Voor een van de kanshebbers, Ralf Elshof, die sinds een half
jaar niet meer in Heesch maar in Naarden woont, was dit het einde van de wedstrijd. Hij
ging nog wel door, maar zijn fiets was stuk en het achterwiel liep aan. Geen
beginnen meer aan voor de sterke ex-Brabander om zijn plaats in het peloton
te kunnen heroveren. Ook Gelens uit Hendrik Ido Ambacht, Maas uit Eijsdden,
Van de Biggelaar uit Beset,
Van Giessen (Naaldwijk),
Versteeg (Giessenburg) en Hoefsloot uit Maassluis konden een punt achter hun optreden zetten.
Martin van Berne uit Helmond viel door pech uit. In gesloten
gelederen begon het peloton van nog ongeveer negentig renners sterk aan de
tweede ronde. John Pirard kwam ten val en Mark Manders, een andere favoriet, reed zijn versnellingsapparaat
aan diggelen. Verder vonden er enkele schermutselingen plaats, maar hier
kunnen wij geen verslag van doen omdat de organisatoren in West-Brabant het nog steeds niet nodig vinden om bij de
KNWU de noodzakelijke communicatie-apparatuur te
bestellen. Nu moest de pers en andere volgers het hebben van enkele ordonnances op de motor, maar die gaven gedurende de hele
wedstrijd zegge en schrijve een briefje door. Jammer, maar waar. In de derde
ronde viel het peloton in drie stukken uiteen. Hierdoor ontstond een
langgerekt veld en mede door het gemis van communicatie hadden Henk Havik en
Gerrit Solleveld al 35 seconden voorsprong genomen
vooraleer de volgers van dit feit op de hoogte werden gebracht. Chris Delbressine moest hier als wedstrijdleider zelf voor zorgen. Hans Baudoin, die de ernst van deze ontsnapping inzag, probeerde
via een solo-achtervolging de schade te herstellen.
Hij kreeg echter geen steun vanuit de groep en moest toen zijn poging maar
opgeven. De vierde ronde werd een afvalrace. Steeds meer groepjes van drie
tot vijf renners haakten af. In Sprundel, na
ongeveer zeventig kilometer koers, leek het peloton op de vluchters in te
lopen. De volgers moesten langs de kant gaan staan en onder leiding van
Nevels en Stroosnijder denderde de groep voorbij.
Het verschil werd teruggebracht tot 11 seconden. Toen stokte het plotseling.
Hans Baudoin zou er na afloop het zijne van zeggen: “Ik reed voortdurend op kop, maar ik
kreeg geen steun. Niemand was in staat iets meer te geven dan die twee
voorop." Het gevolg was dat de kloof weer groter werd en in St. Willebrord, waar oud-coureur en ploegleider Wout Wagtmans de renners stond aan te moedigen, bedroeg het
verschil weer 22 seconden. In Schijf
gebeurde het tenslotte. Nog
zestien kilometers moesten onder de wielen doorgemaald worden. De bel
voor de laatste ronde had geklonken. Henk Havik had dit sein het best
begrepen. Hij ging nog eens extra op de pedalen staan en tot zijn verrassing
en misschien ook wel blijdschap zag hij dat de gevreesde Solleveld
zijn benen niet meer in het rond kon krijgen. Dan maar alleen, dacht de
Zaankanter en omdat het peloton bleef aarzelen, bleef hij weg. Zeven
kilometer voor het einde slaagde nog een tweede renner, Hans Daams, om zich aan de aandacht van de overigen te
onttrekken. Hij deed met succes een greep naar de tweede plaats. De sprint
van de groep werd vrij gemakkelijk gewonnen door Jan Ackermans.
Hij bewees zijn vroege vorm. De drie overwinningen die hij in de
voorjaarscompetitie van district Midden-Brabant
behaalde, bleken geen uitschieters te zijn geweest. Zijn club 't Luchtschip en sponsor Jan Boeijen zullen er
ongetwijfeld blij mee zijn. Het ploegenklassement was voor De Kempen uit
Valkenswaard. Met een tweede en vijfde plaats werd 't
Luchtschip met zeventien en Willebrord Wil Vooruit
met achttien punten verschil verslagen.BRON:
JO DE BRUIJN
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||